«Το Κυνήγι του Βασιλιά Ματθία» (Εκδόσεις Κριτική) είναι ίσως το πιο πολιτικό βιβλίο που διάβασα φέτος.

Τα έφερε έτσι η ροή των γεγονότων και θα είναι το τελευταίο βιβλίο για το οποίο θα γράψω δύο κουβέντες για το 2017. Ομοίως και η συνέντευξη με τον συγγραφέα του, Νίκο Ξένιο.

Μια γραφή που ξεχωρίζει για την αμεσότητα της, δύο ιστορίες τόσο «ξένες»  φαινομενικά μεταξύ τους, αλλά και σε εμάς, που είμαστε στον βολικό καναπέ μας και διαβάζουμε, όσο και οικείες  τελικά αλληλεπιδρούν με έναν έξοχο τρόπο και δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα σε ένα συναρπαστικό «μίνι» μυθιστόρημα.

Λέω «μίνι» λόγω της μικρής έκτασης. Μπαίνοντας όμως στις σελίδες του ένας στιβαρός μυθιστορηματικός κόσμος και λόγος προβάλλει και παρασύρει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.

Η ιστορία των προσφύγων του σήμερα «ακούει» γύρω από τη φωτιά την ιστορία της Πριγκίπισσας Μερσούδας, που εκτυλίσσεται στον 16 αιώνα και έχουν και οι δύο έναν κοινό παρανομαστή: Τον κατατρεγμό.

Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη εδώ.