Πολλές φορές αναρωτιέμαι: «Τι κάνει μια παράσταση πετυχημένη;» Θέμα για μελέτη θα μου πείτε. Αν όμως, μπορούσαμε να το αποκωδικοποιήσουμε μέσα σε λίγες λέξεις, κάποιες από αυτές, ίσως, ήταν: η επικοινωνία, η ζωντάνια, η αμεσότητα, η επικαιρότητα, η φρεσκάδα, το ταλέντο, οι ιδέες, η συγκίνηση, η εγγύτητα και η  αισθητική.

Όλα αυτά τα απολαμβάνει ο θεατής στον «Μισ@νθρωπο» τον οποίο παρουσιάζει η ομάδα  4frontal, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Γιαννουλάδη, στο Θησείον. Με εφτά χρόνια ιστορίας  κι έχοντας δώσει το καλλιτεχνικό τους στίγμα στον θεατρικό χάρτη της πόλης, τα μέλη της ομάδας παρουσιάζουν, αυτήν την περίοδο, έναν Μολιέρο on line! Το κοινό, όχι μόνο δεν υποχρεούται να κλείσει το κινητό του τηλέφωνο, αλλά προτρέπεται από τους ηθοποιούς να μπει στο facebook, να τραβήξει φωτογραφίες, να σχολιάσει, ακόμα, και να ανέβει στη σκηνή.

Με αφορμή αυτήν την ευφάνταστη παράσταση, συνάντησα τις τρεις πρωταγωνίστριες και ιδρυτικά μέλη της ομάδας, Ελένη Κουτσιούμπα, Αμαλία Νίνου και Αριστέα Σταφυλαράκη, σε μια απόπειρα βολιδοσκόπησης όλων, όσων κρύβονται πίσω από αυτήν την πολύ «facebook» παράσταση, που κάνει αίσθηση  έχοντας κερδίσει κοινό και κριτικούς.

 

Από τη δραματοποίηση διηγημάτων («Μουνής», «Οικογένεια Μπες-Βγες») σ’ ένα κλασικό θεατρικό έργο….

Αμαλία Νίνου: Δύο είναι οι σκηνοθετικές δυνάμεις  της ομάδας μας: ο ένας είναι ο Σταύρος Γιαννουλάδης κι ο άλλος ο Θανάσης  Ζερίτης.  Με τη δραματοποίηση διηγημάτων ασχολείται, κυρίως, ο Θανάσης. Ο Σταύρος έχει μια κλίση προς το κλασικό ρεπερτόριο, χωρίς αυτό που λέω να είναι κανόνας.

Ελένη Κουτσιούμπα: Η προηγούμενη σκηνοθεσία του Σταύρου ήταν ο «Βόυτσεκ» Γκέοργκ Μπίχνερ….Φέτος μας σκηνοθετεί στον «Μισάνθρωπο» του Μολιέρου.

Αμαλία Νίνου: Αλλά ο ένας παίζει στις σκηνοθεσίες του άλλου…(γέλια)

Ελένη Κουτσιούμπα: Ευτυχώς, δεν υπάρχει αντίρρηση σ’ αυτό.

 

Μολιέρος αλλιώς…

Αμαλία Νίνου: Τον κάναμε όπως τον καταλάβαμε και όπως θέλαμε να τον πούμε.

Αριστέα Σταφυλαράκη: Εγώ, δεν βρίσκω και μεγάλη διαφορά, έχουμε κρατήσει το κείμενο όπως έχει με ελάχιστες διαφορές. Οι χαρακτήρες και η πλοκή είναι ίδια.

Η μοναδική παράσταση που αντί να πείτε στο κοινό: «Απενεργοποιείστε τα κινητά σας τηλέφωνα» του λέτε :«Ενεργοποιείστε τα κινητά σας τηλέφωνα»

Αμαλία Νίνου: Στο αθόρυβο βέβαια! Ναι, το λέμε, γιατί το κινητό είναι μέρος της παράστασης. Έχουμε χρησιμοποιήσει αυτόν το διαδικτυακό κόσμο,  ο οποίος βοηθάει και εμάς, αλλά και την εξέλιξη της παράστασης. Προφανώς, υπάρχει και ένα όριο. Δεν θα μας είναι ευχάριστο να χτυπήσει κάποιο κινητό την ώρα που εξελίσσεται η δράση, γιατί αυτό θα αποσπάσει, τόσο τη δική μας προσοχή, όσο και την προσοχή του κοινού.

 

Ένας «Μις@νθρωπος» on line τέσσερις μήνες: ο απολογισμός για το τεχνολογικό πείραμα

Ελένη Κουτσιούμπα: Νομίζω, ότι είναι ένας τρόπος να μιλήσεις στους ανθρώπους, με τους κώδικες που αναγνωρίζουν και χρησιμοποιούν σήμερα. Δεν ζητάμε, δηλαδή, από τον θεατή να έχει διαβάσει το έργο, ή να έχει εμπειρία στο θέατρο. Του ζητάμε, όμως, να χρησιμοποιήσει ένα εργαλείο, που χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του, ως μέσο επικοινωνίας με εμάς, είτε τραβώντας μια φωτογραφία, είτε γράφοντας κάτι που σκέφτηκε κατά  τη διάρκεια της παράστασης.

Αμαλία Νίνου: Και μεταξύ τους βέβαια, γιατί έχουν ξεκινήσει οι διάλογοι και μεταξύ των θεατών.

Ελένη Κουτσιούμπα: Για μένα, πάντως, το πιο ουσιαστικό θα ήταν αυτοί οι άνθρωποι να γνωριστούν φεύγοντας. Θα το ήθελα πάρα πολύ! Όπως και το να ανοίξει ένα κανάλι επικοινωνίας με όλους μας, τελικά, κοινό και ηθοποιούς.

Αμαλία Νίνου: Όλο αυτό το «διαδικτυακό» πάντως, είναι κάτι που μας απασχολεί, γενικά, στη ζωή μας και το βρήκαμε ταιριαστό στο συγκεκριμένο έργο.  Συνήθως, θέλουμε το θέατρο διαχωρισμένο απόλυτα από τέτοια μέσα, όμως, δεν μπορείς να αρνηθείς ότι ζεις σ’ αυτή την εποχή και η επικοινωνία γίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο.

Αριστέα Σταφυλαράκη:  Βέβαια, υπάρχει και κόσμος που  λέει «εγώ δεν πρόλαβα να ψηφίσω ή να μπω στο γκρουπ», γιατί ήθελα να παρακολουθήσω τι γινόταν στη σκηνή. Φυσικά,  κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό feedback για εμάς. Διότι χρησιμοποιώντας την τεχνολογία με κριτική ματιά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη μερίδα του κοινού, που, από επιλογή, αφήνει στην άκρη  το κινητό του για να παρακολουθήσει, με προσήλωση, την παράσταση. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω, ότι οι περισσότεροι απολαμβάνουν το σημείο όπου βγάζουν φωτογραφίες την ώρα της παράστασης.

Αποξένωση VS Επικοινωνία στα social media

Ελένη Κουτσιούμπα: Είναι πολύ οριακό αυτό, γιατί, από τη μια, λες ασχολούμαι με το τηλέφωνό μου, άρα δεν βλέπω εσένα που είσαι εδώ, απέναντί μου, ταυτόχρονα, όμως, ασχολούμαι και με το τηλέφωνό μου κι αυτό το βλέπουν άλλοι τόσοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί να είναι σε μια αντίστοιχη κατάσταση με εμένα και να μου πουν μια απλή κουβέντα που, αν έχει ειλικρίνεια, θα με φέρει πιο κοντά του/σου. Είναι σαν σε μια ζυγαριά νομίζω…Δεν μπορώ να πάρω θέση ακριβώς…

Αμαλία Νίνου: Βέβαια στα social media, υπάρχει και μια άλλη παγίδα. Νιώθεις ότι μπορείς να μιλάς και να φέρεσαι ανώνυμα, χωρίς  αυτό, όμως, στην πραγματικότητα να συμβαίνει. Και, ταυτόχρονα, δεν υπάρχει η ίδια η αμεσότητα. Ο κόσμος μπορεί να γίνει άγριος όχλος, χωρίς να αναλάβει την ευθύνη….

 Σύγχρονη διαδικτυακή βία VS Υποκρισία στην αυλή του βασιλιά επί Μολιέρου

Αριστέα Σταφυλαράκη: Αυτό ακριβώς μας ενέπνευσε και για την παράσταση, ώστε να χρησιμοποιήσουμε το facebook. Τι κάνουμε ουσιαστικά όλοι μας, εκεί; Φτιάχνουμε ένα προφίλ και παρουσιάζουμε στιγμές που θέλουμε, έναν εαυτό όπως τον θέλουμε, που, φυσικά, απέχουν, κατά πολύ, από την πραγματικότητα. Κρύβεσαι πίσω από μια οθόνη και κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει, αν αυτό που λες είναι αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει, αν αισθάνεσαι για παράδειγμα, πραγματικά χαρούμενος, ή αν θα ήθελες να είσαι. Αυτό είναι και το βασικό χαρακτηριστικό, που είναι κοινό με το έργο. Μιλάμε για ανθρώπους, οι οποίοι, επειδή βρίσκονται στην αυλή του βασιλιά, όλοι θέλουν να τα πηγαίνουν καλά με όλους και όλοι παλεύουν για το «φαίνεσθαι». Οι σχέσεις μεταξύ τους δεν είναι πραγματικές, όλοι  διεκδικούν τον έρωτα, αλλά χωρίς κανένα ρίσκο.

Αμαλία Νίνου: Επίσης, και στην αυλή και στον διαδικτυακό κόσμο υπάρχει αυτό το κοινό στοιχείο, της «ταμπέλας». Μπαίνει πολύ εύκολα η «ταμπέλα», τόσο στα social media, όσο και στον Μολιέρο.  Αυτή είναι η «ωραία», αυτή είναι η «γεροντοκόρη». Τα λένε οι ήρωες μεταξύ τους, κουτσομπολεύοντας ο ένας τον άλλον.

Φιλέντ:«Υπάρχουν περιπτώσεις, που η απόλυτη ειλικρίνεια καταντάει γελοία και δεν επιτρέπεται»

 Αμαλία Νίνου: Για μένα, η ειλικρίνεια είναι τεράστιο προτέρημα ενός ανθρώπου. Τεράστιο προτέρημα, όμως, θεωρώ και τον πολιτισμό. Δηλαδή, αν στο όνομα της ειλικρίνειας επιλέγεις να γίνεις προσβλητικός και να τραυματίσεις τον άλλον, πιστεύω πως είναι  μεγάλο λάθος. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι να είσαι ειλικρινής, πραγματικά, χωρίς να χρυσώνεις το χάπι, χωρίς να γίνεσαι ισοπεδωτικός. Εγώ, αυτό ψάχνω στη ζωή μου, πώς μπορεί να συμβαδίζει η ειλικρίνεια με τον πολιτισμό.

Αριστέα Σταφυλαράκη:  Έχω, πολλές φορές, σκεφτεί, ότι η ειλικρίνεια συνοδεύεται από πολύ έντονα συναισθήματα. Στην παράσταση ο «Μισάνθρωπος» είναι ένας άνθρωπος που λέει εξ’ αρχής: «Εγώ τους μισώ τους ανθρώπους». Είναι, λοιπόν, πολύ δύσκολο να επικροτήσεις τη στάση του, όταν από την αρχή ξεκινάει με μια τόσο επικριτική άποψη, καθώς δείχνει ότι είναι έτοιμος να μιλήσει άσχημα και να σε προσβάλλει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους καβγάδες. Όσο  δίκιο και να έχεις, όταν μιλάς άσχημα και φωνάζεις, δεν υπάρχει περίπτωση ο άλλος να σε ακούσει.

 

«Σκυλί που γαβγίζει δε δαγκώνει»

 Αμαλία Νίνου: Ένας άνθρωπος όταν λέει «Τους μισώ όλους», συνήθως, βρίσκεται σ’ έναν διαρκή αγώνα για να τους καταλάβει. Είναι σαν αυτό που κάνουν τα παιδιά. Βγάζουν μια αντίδραση θυμού,  όταν, στην πραγματικότητα, θέλουν να σου προκαλέσουν ένα άλλο συναίσθημα.

Ελένη Κουτσιούμπα: Λένε «δεν μ’ αγαπάς αρκετά» και γι’ αυτό πετάνε και σπάνε πράγματα…

Αμαλία Νίνου: Ναι, είναι μια συμπεριφορά, που έχουν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τον θυμό τους.

Ελένη Κουτσιούμπα: Ο Μισάνθρωπος, έτσι κι’ αλλιώς, μέσα από τη δική μας ανάγνωση, τουλάχιστον, δεν είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος μισεί την ανθρωπότητα, επειδή όλοι είναι φαύλοι, ενώ αυτός είναι ο καλύτερος, αλλά γιατί θα ήθελε οι άνθρωποι να είναι πιο απλοί  πιστεύοντας στην ικανότητά τους ότι μπορούν να γίνουν καλύτεροι. Επίσης,  ο έρωτας που νιώθει για τη Σελιμέν μας δείχνει ότι είναι ικανός να αγαπήσει.

 

Η επιχορήγηση

Αριστέα Σταφυλαράκη: Αυτό ήταν από τα καλύτερα πράγματα που μας έχει συμβεί. Έχουμε να κάνουμε παράσταση με τόσους ηθοποιούς από τότε που ξεκινήσαμε. Ήταν μια πολυδάπανη παραγωγή, αν υπολογίσει κανείς όλους τους συνεργάτες, η οποία δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.

Κάθε φορά, όμως, είναι μια νέα αρχή. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δεν μπορείς να επαναπαυτείς στο γεγονός, ότι έχουμε εφτά χρόνια ιστορία, γιατί ο ανταγωνισμός στο χώρο είναι πάρα πολύ μεγάλος.

 

H 4frontal- Το σπίτι μας

Αμαλία Νίνου:  Η ομάδα είναι το σπίτι μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τη δουλειά μου χωρίς τα παιδιά. Γιατί δεν είναι μόνο οι συναισθηματικοί δεσμοί και τα τόσα χρόνια γνωριμίας από τη σχολή, ακόμη. Είναι η κοινή αισθητική που ακολουθούμε. Η σχεδόν τυφλή εμπιστοσύνη, που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον. Είναι ότι απελευθερώνεσαι τελείως από κάθε αίσθημα ανταγωνιστικό που μπορεί να υπάρχει. 

Ελένη Κουτσιούμπα: Έχουμε επέτειο δέκα ετών σε λίγο κι έχουμε δουλέψει πολύ για να τα πετύχουμε όλα αυτά, που λέει η Αμαλία. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ποτέ. Είμαστε σαν μια οικογένεια με τα καλά και τα  άσχημά της.

Αριστέα Σταφυλαράκη: Πιστεύω ότι επαναπροσδιορίζουμε τη σχέση μας κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Κάθε φορά που γίνεται μια νέα παραγωγή, όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή ξέρουν πολύ καλά γιατί το κάνουν. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας  κι αυτό κάνει τα πράγματα πολύ ξεκάθαρα.

 

Επόμενος στόχος….Το Μέγαρο...

Ελένη Κουτσιούμπα: Η αλήθεια είναι, ότι θα θέλαμε να έχουμε έναν χώρο, τόσο για τις πρόβες μας  για να μην τρέχουμε από εδώ και από εκεί, όσο και για να παρουσιάζουμε τις παραστάσεις μας. Επίσης, είμαστε πολλά άτομα, γι’ αυτό λέμε ότι χρειαζόμαστε ένα «Μέγαρο 4frontal»

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη

Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης

 

Ευχαριστούμε το «Αλώνι» Τριών Ιεραρχών 170, στα Πετράλωνα, για τη φιλοξενία της φωτογράφησης

Τελευταίες 7 παραστάσεις για τον "Μισ@νθρωπο" κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Στοιχεία Παράστασης:

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη, έως 27 Μαρτίου

Ώρα Έναρξης: 21.00

Κλείστε τα εισιτήριά σας εδώ

Χώρος: Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες. Τουρναβίτου 7, Ψυρρή Τηλ.: 2103255444

Ταυτότητα παράστασης:

Μετάφραση: Νίκος Ζιώγας

Σκηνοθεσία - Μουσική : Σταύρος Γιαννουλάδης

Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Επιμέλεια κίνησης: Πατρίσια Απέργη

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Επιμέλεια μακιγιάζ: Ρούλα Λιανού

Hair Styling: Κων/νος Κολιούσης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Τσιμπρικίδου

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Βίντεο-Προβολές: Χρυσούλα Κοροβέση, Μάριος Γαμπιεράκης

Ερμηνεύουν: Θανάσης Ζερίτης (Αλσέστ), Ελένη Κουτσιούμπα (Σελιμέν), Χάρης Κρεμμύδας (Ορόντ), Γιώργος Κισσανδράκης (Φιλέντ), Αμαλία Νίνου (Αρσινοέ), Κωνσταντίνος Πλεμμένος (Ακάστ), Αριστέα Σταφυλαράκη (Ελιάντ), Πάνος Τοψίδης (Κλιτάντρ).