Από τη Ζωή Τόλη

«HAMLET & Άμλετ», ένα θεατρικό έργο στηριγμένο πάνω στον «Hamlet» του Σαίξπηρ, σε μετάφραση του Βασίλη Ρώτα, δραματουργική επεξεργασία και προσαρμογή κειμένου για δύο ( 2) ηθοποιούς του Φαίδωνα Καστρή και σκηνοθεσία της Ζωής Ξανθοπούλου.

Αυτό που με καίει…είναι ταυτόχρονα κι αυτό που με συγκινεί.

Με καίει το πάθος, με καίει το λάθος που γίνεται πάθος, με καίει η στιγμή που έχει φύγει πριν καν τη γράψω ως λέξη, τι λείπει, τι μου λείπει…

Αυτό που με καίει… είναι αυτό που ψάχνω να με κάψει. Η ζωή που προσπαθώ ν’ αφουγκραστώ κάτω κι ανάμεσα από τη ζωή, από τη ζωή μου.

Σε ό,τι κάνω στο χώρο της τέχνης, όλα τα παραπάνω με απασχολούν. Και με μπερδεύουν ταυτόχρονα. Αλλά κι αυτό με καίει… το αν θα μπούνε ποτέ τα πράγματα σε σειρά, αν θα μπορέσω να ξέρω ποια είναι αυτά τα «πράγματα».

Στο θέατρο με καίει το εδώ και τώρα… μαραζώνω αν θαμπώσει. Με συγκινούν αυτές οι στιγμές, που ηθοποιοί και θεατές, αλλάζουν διάσταση, μπαίνουν σ’ έναν άλλο κόσμο κι ό,τι προκύψει. Γιατί πρέπει να προκύψει, αυτό το «ζωντανό» θέατρο αγαπάω. Όταν βλέπω έναν ηθοποιό να έχει πάθος πάνω στη σκηνή, κλαίω γιατί με συγκινεί αυτό που τον καίει, ακόμα κι αν δε μπορώ να το καταλάβω ακριβώς. Το ίδιο μου συμβαίνει όταν υποκλίνεται ένας θίασος που μόλις βγήκε από τον επί σκηνής κόσμο του, όσο δυνατή κι αν ήταν η παράσταση, με συγκινεί ο άνθρωπος στο τέλος, η ψυχή που φλέγεται.

Αυτό που με καίει… είναι τι κάνουμε οι άνθρωποι μπροστά στο φόβο του θανάτου, πώς αντιμετωπίζουμε τις απελπισίες μας. Με συγκινεί η καλοσύνη, η μεγαλοψυχία, η δοτικότητα, η ευγένεια.

Αυτό που με καίει… είναι οι κόσμοι που θέλω να δημιουργήσω, τα παράλληλα σύμπαντα, οι άνθρωποι που γνώρισα αλλά κι εκείνοι που δε θα γνωρίσω.

Με καίει αυτό το… «όλα θα πάνε καλά αλλά πρέπει να κάνουμε υπομονή…» όπως λέει κι ο Σαίξπηρ στον Άμλετ.

Αυτό που με καίει είναι αυτό που με σώζει… κι αναζητώ τους λόγους στους δρόμους της τέχνης.

Η Ζωή Ξανθοπούλου πρωταγωνιστεί στο «Hamlet & Άμλετ» στο Θέατρο Αργώ.

 Μια σπουδή στο πλέον αγαπημένο έργο του Σαίξπηρ, τον Άμλετ των ανθρώπων. «Ο Άμλετ είμαστε εμείς. Οι ερωτήσεις του είναι και δικές μας. Να είσαι ή να μην είσαι;

Ένας κόσμος όπου συνομιλούν το «είναι» και το «φαίνεσθαι», η ζωή και ο θάνατος, πλατφόρμες θανάτου, εφιάλτες ζωντανών κι όνειρα πεθαμένων. Τόσοι τρόποι να πεθάνουν οι ήρωες του έργου κι ούτε ένα εγχειρίδιο για το πώς να ζήσουν»!

Ένας Άμλετ για δύο, ο Φαίδων Καστρής και η Ζωή Ξανθοπούλου καταδύονται στον ανθρώπινο και ποιητικό κόσμο της θεατρικής συνεύρεσής τους.

Σκηνοθετικό σημείωμα
Εγκλωβισμένοι σε μια πλατφόρμα θανάτου, ο Hamlet, το πολυπρόσωπο σκηνικό φάντασμα του σαιξπηρικού κόσμου, μετατρέπει σε Άμλετ έναν σημερινό άνθρωπο. Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα κινούν τα πρόσωπα του Hamlet και τα καθοδηγούν ώς τον θάνατο που έρχεται «πάνω στο άνθος των αμαρτιών τους». Ο θάνατος θα κυριαρχήσει, η ζωή θα συνεχίσει… Ο Άμλετ θα ήθελε να «είναι» αλλά παλεύει με το «φαίνεσθαι».

Η παράσταση εμπεριέχει την ίδια την ανάγκη της ενασχόλησης με τον Άμλετ του Σαίξπηρ, την ίδια τη φύση της έμπνευσης των δημιουργών της. Είτε αποκαλύπτοντας πόσο οι αλήθειες και οι συνειδητοποιήσεις του έργου θα μπορούσαν να ακουμπάνε τις ιστορίες του καθενός μας, είτε με τη ρεαλιστική ψευδαίσθηση που δημιουργεί το ίδιο το θέατρο αφού, άλλωστε, ο ίδιος ο συγγραφέας το χρησιμοποιεί ως πίστα επίγνωσης κι αντίληψης του κόσμου.

Το «HAMLET & Άμλετ» είναι μια θεατρική συνάντηση δύο πλασμάτων, δύο κόσμων, πολλών ψυχών μέσα σ’ έναν αλλόκοτο περιβάλλον ζωντανών – νεκρών και νεκροζώντανων, με επιρροές από τον μπεκετικό κόσμο, την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και τον υπαρξιακό εγκλεισμό του Σαρτρ.

«Να ‘ναι κανείς ή να μην είναι;» «Όλα θα πάνε καλά. Πρέπει να κάνουμε υπομονή…» Ας σταθούμε μια στιγμή κι ας αναρωτηθούμε για τη ζωή μας, μαζί με τον Άμλετ, «τι ώρα είναι τώρα;» –Ζωή Ξανθοπούλου

Συντελεστές
Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας
Δραματουργική επεξεργασία, προσαρμογή κειμένου για δύο ηθοποιούς: Φαίδων Καστρής
Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου
Σκηνογραφία: Βασίλης Αποστολάτος
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Φωτογραφίες, βίντεο, αφίσα: Δήμητρα Τριανταφύλλου

Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι “Uncertainity” του Jack Blue.

Ερμηνεύουν, ο Φαίδων Καστρής και η Ζωή Ξανθοπούλου.

Πρεμιέρα: Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου και για 10 παραστάσεις

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Σάββατο 21:00
Κυριακή 19:00

Θέατρο Αργώ
(Κάτω Σκηνή)
Ελευσινίων 15, Αθήνα (Στάση μετρό: Μεταξουργείο)
Τηλ. 210 5201684

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 8 ευρώ (φοιτητικό, ανεργίας, ΑμΕΑ, άνω των 65 ), 5 ευρώ (ατέλειες)

Προπώληση: viva.gr

Το Bob Theatre Festival βαίνει αισίως στην 11^η χρονιά του και μετά την εμπειρία του Φεστιβάλ Αθηνών, επιστρέφει δριμύτερο στο αγαπημένο του στέκι στο BIOS (Πειραιώς 84) με ένα πλούσιο πρόγραμμα. Φέτος από τις 28 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου, θα ζήσουμε μια εβδομάδα γεμάτη: 18 παραστάσεις, 3 πάρτυ, μία συναυλία, ένα workshop κι ο διαγωνισμός Scratch Night. Αυτό που κάνει τη φετινή διοργάνωση ξεχωριστή είναι οι συνολικά 12 πρεμιέρες που θα παρουσιαστούν, αλλά και το νέο του σύνθημα.

Φέτος το Bob Theatre Festival ξεκινάει μια νέα δεκαετία και μαζί μια νέα αποστολή. Πιο ώριμο από κάθε άλλη χρονιά, αναζητάει το θέατρο που είναι χρήσιμο, το θέατρο που απευθύνεται στον άνθρωπο, το θέατρο που αλλάζει ζωές. Μαζί με τον Βασίλη Σκαρμούτσο, τη Σμαρώ Πλατιώτη και τη Ζωή Ξανθοπούλου, τρεις νέους σκηνοθέτες οι παραστάσεις των οποίων κάνουν πρεμιέρα στο Bob προσπαθήσαμε να εξιχνιάσουμε τον όρο «χρήσιμο θέατρο».

Στράτος Σωπύλης, Αγγελική Καρυστινού στην Αριζόνα

Την «Αριζόνα» του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο σκηνοθετεί ο Βασίλης Σκαρμούτσος και μας λέει για το φετινό motto : «Χρήσιμο θέατρο, κατά τη γνώμη μου, είναι το θέατρο που γεννά ερωτήματα και ξεκινά διαλόγους, τόσο περί τέχνης όσο και περί κοινωνίας. Θεωρώ το θέατρο μία τέχνη που απευθύνεται σε ολόκληρη την κοινωνική σύνθεση και σκοπός του είναι το σχόλιο πάνω σ 'αυτή».

Ο Βασίλης δεν βρίσκεται πρώτη φορά στο Bob κι αναπολεί ακόμα και στιγμές που τον διασκέδασαν πολύ: «Δεν θυμάμαι χρονιά ακριβώς. Είναι σίγουρα τα τελευταία 2-3 χρόνια, στο πάρτυ, μετά το τελικό του Scratch, στο οποίο έμεινα τυχαία. Νομίζω ότι είναι ένα από τα λίγα πάρτυ που έχω διασκεδάσει τόσο πολύ στη ζωή μου».

Ενώ για το μέλλον της παράστασης αποκαλύπτει: «Θα ήθελα η παράσταση να συνεχίσει, κυρίως, σε φεστιβάλ παρόμοιου ύφους».

Ο θιάσος της παράστασης «The PolkaDot21 Project»

Η Σμάρω Πλατιώτη, από την άλλη, η οποία τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται σε Βερολίνο και Θεσσαλονίκη είναι φρέσκο αίμα στη διοργάνωση και σκηνοθετεί το «The PolkaDot21 Project» από τους Matrioska Ensemble.

Το σκηνικό project PolkaDot21 αφορά στη μελέτη της Ευγονικής και το κατά πόσο οι τρόποι που χρησιμοποιεί για να επιτύχει τον τελικό της στόχο έχουν ως κίνητρο την αγάπη προς τον άνθρωπο ή τις ταξικές/φυλετικές διακρίσεις.

Η ίδια δηλώνει: «To θέατρο αποτελεί μια πυκνή ενέργεια η οποία, όταν αφομοιώνεται με τη ρευστότητα μιας καθημερινότητας, δημιουργεί μια διαφορετική οπτική. Σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς, να αντιληφθείς τη θέση σου στο χώρο και τον χρόνο διαφορετικά, να βιώσεις "πραγματικότητες" πολλαπλές, να κατανοήσεις μέσω του "υποδείγματος / παραδείγματος" εναλλακτικές χρήσεις του "μοντέλου"».

Μετά την πρεμιέρα στόχος της ομάδας είναι: «Να αναζητήσουμε μη θεατρικούς, ενδιαφέροντες αρχιτεκτονικά χώρους για να την παρουσιάσουμε στη χειμερινή σεζόν», μας λέει χαμογελώντας αισιόδοξα.

Μιχάλης Γεωργίου, Γιώργος Καπινιάρης, Γιώργος Σταυριανός στον «Οθέλλο – cold case»

Πιστή, σχεδόν κάθε χρόνο, στο θεατρικό θεσμό δηλώνει η Ζωή Ξανθοπούλου, και γι’ αυτό δυσκολεύεται να ξεχωρίσει μια όμορφη στιγμή: «Από τα χρόνια του Bob μέχρι τώρα, παρόλο που το έχω παρακολουθήσει σχεδόν όλες τις φορές, δεν έχω να μοιραστώ κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά τη γενικότερη ατμόσφαιρα γιορτής και δημιουργίας που κυριαρχεί κι είναι κι ο λόγος που παίρνω μέρος τέταρτη φορά σε αυτό και που κάνω πρεμιέρα με μια δουλειά μου, γιατί είναι ένας υπέροχος τρόπος για να συστήσεις κάτι νέο».

Η νεαρή σκηνοθέτις θα παρουσιάσει μια διαφορετική εκδοχή του σαιξπηρικού «Οθέλλου» με την παράσταση «Οθέλλος – cold case» και μοιάζει πολύ κατασταλαγμένη, όταν την ρωτάμε για το φετινό motto του Bob: «Κανείς δε μπορεί να ξέρει αν αυτό που δημιουργεί είναι ικανό ν' αλλάξει τη ζωή κάποιου ή γενικότερα να φανεί χρήσιμο κάπου και κάπως. Η διαδικασία του θεάτρου αλλάζει – κι έτσι θα έπρεπε – πρώτα από όλα τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Οπότε το θέατρο που αλλάζει τον καλλιτέχνη πιθανότατα θ' αλλάξει και τον θεατή. Μιλώντας για “αλλαγή”, έχω στο μυαλό μου αυτό το παράθυρο που ανοίγει σε σκέψεις, πράξεις και συναισθήματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν κλειστό».

Αντίθετα για το μέλλον της παράστασής της τα πράγματα είναι σαφώς πιο δύσκολα:
«Το μέλλον της παράστασής μας διαγράφεται άγνωστο κι ενδιαφέρον παράλληλα, όπως είναι άλλωστε και το μέλλον κάθε νέου project».

Info:

Αριζόνα του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο

Σκηνοθεσία/επιμέλεια κίνησης: Βασίλης Σκαρμούτσος

Παίζουν: Αγγελική Καρυστινού, Στράτος Σωπύλης

Τετάρτη, 30 Μαΐου στις 19:30

Σάββατο, 2 Ιουνίου στις 20:00

*The PolkaDot21 Project από τους Matrioska Ensemble

Σύλληψη/ Σκηνική Σύνθεση/ Μουσική επιμέλεια: Σμαρώ Πλατιώτη

Παίζουν: Αγγελική Γιατρά, Χάρης Δούμουρας, Αλέξανδρος Νικητόπουλος, Αθανασία Παπαζήκου, Άννα Πιέτρη, Νίκος Χορταριάς

Τρίτη, 29 Μαΐου στις 20:00

Κυριακή, 3 Ιουνίου στις 22:00

ΟΘΕΛΛΟΣ – cold case

Σύλληψη / Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου

Παίζουν: Μιχάλης Γεωργίου, Γιώργος Καπινιάρης, Γιώργος Σταυριανός

Πέμπτη, 31 Μαΐου στις 21:15

Χώρος: BIOS, Πειραιώς 84, Αθήνα

Τιμή Εισιτηρίου: 9 ευρώ

Αγορά Εισιτηρίων: 210 3425 335

Για περισσότερες πληροφορίες: www.bobfestival.gr