Μία γυναίκα-μύθος. 71 ηθοποιοί, 900 κομπάρσοι, 32 διαφορετικοί χώροι γυρισμάτων. Η «Ευτυχία», η μεγαλύτερη ελληνική παραγωγή του 2019, που κέρδισε κοινό και κριτικούς, έρχεται για δεύτερη φορά στον ΑΝΤ1.

Η ταινία του Άγγελου Φραντζή, για τη συναρπαστική ζωή της μεγάλης Ελληνίδας στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, θα προβληθεί την Κυριακή 11 Απριλίου στις 21:00

Ένα κορίτσι, μικροπαντρεμένο, ταξιδεύει από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δύο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού παίρνει απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει, αλλά να τη ζήσει, όπως θέλει. Και τη ζει!

Η ταινία, σε σενάριο της Κατερίνας Μπέη, είναι βασισμένη στον ταραχώδη βίο και το σπουδαίο έργο που κληρονόμησε η ελληνική μουσική από τη μεγαλειώδη πένα της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Αντλεί έμπνευση από τα πάθη και τις αδυναμίες αυτής της πληθωρικής, αντισυμβατικής και πρωτοπόρου γυναίκας, που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο λαϊκό τραγούδι.

Η μοναδική της προσωπικότητα αποτυπώθηκε στους στίχους της που έγιναν μερικές από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες, όπως: «Περασμένες μου αγάπες», «Όνειρο απατηλό», «Είμαι αϊτός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Η φαντασία», «Είσαι η ζωή μου», «Μαντουμπάλα», «Στ΄ Αποστόλη το κουτούκι», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Δύο πόρτες έχει η ζωή» («Το τελευταίο βράδυ μου»), «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι».

Προσωπικότητες του καλλιτεχνικού κόσμου της εποχής ζωντανεύουν μέσα από ένα καστ γνωστών ηθοποιών, ενώ η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Κάτια Γκουλιώνη υποδύονται υποδειγματικά τη στιχουργό σε δύο διαφορετικές περιόδους της ζωής της, καταφέρνοντας να αποδώσουν την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα της.

Η «Ευτυχία», μια μεγαλειώδης παραγωγή  απέσπασε διθυραμβικές κριτικές

Σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής

Σενάριο: Κατερίνα Μπέη

Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Θάνος Τοκάκης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευαγγελία Συριοπούλου, Λίλα Μπακλέση, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Ευγενία Σαμαρά, Γιάννης Δρακόπουλος, Αντώνης Λουδάρος, Κρατερός Κατσούλης, Ματθίλδη Μαγγίρα, Χρύσα Ρώπα, Φοίβος Δεληβοριάς, Χάρης Μαυρουδής, Λεωνίδας Κακούρης, Κατερίνα Διδασκάλου

Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO

Tην Τετάρτη 17 Ιουνίου στις 21.00,οι Παραβάσεις, το Θεατρικό Αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), ολοκληρώνονται, αυτή τη φορά με ένα θεατρικό έργο, τη Δεσποινίδα Τζούλια τουAugust Strindberg. Επίκεντρο της φετινής σειράς δραματοποιημένων αναγνώσεων ήταν η γυναίκα. Γυναίκες συγγραφείς και ποιήτριες που καθόρισαν δραστικά τον χώρο των γραμμάτων καινοτομώντας (η Σαπφώ, η Μαργαρίτα Καραπάνου, η Sylvia Plath, η Virginia Woolf, η Elfriede Jelinek) και εμβληματικές ηρωίδες της λογοτεχνίας (η Μόλλυ από τον Οδυσσέα του James Joyce), βρήκαν φωνή, από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα, στο ιδιότυπο λογοτεχνικό σαλόνι των Παραβάσεων.

•Στις τελευταίες, για φέτος, Παραβάσεις, στις 17 Ιουνίου, σε ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση από τον Φάρο του ΚΠΙΣΝ, χωρίς την παρουσία κοινού, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο Ακύλλας Καραζήσης ερμηνεύουν αποσπάσματα από το θεατρικό έργο του August Strindberg Δεσποινίς Τζούλια, σε σκηνοθετική επιμέλεια του Δημήτρη Καραντζά

Η Δεσποινίς Τζούλια είναι το γνωστότερο θεατρικό έργο του Σουηδού δραματουργού August Strindberg (1849-1912) ο οποίος, μαζί με τον Henrik Ibsen, θεωρείται πρωτοπόρος του ψυχολογικού ρεαλισμού. Γράφτηκε το 1888 και, όπως πολλά από τα έργα του Strindberg, αποτελεί αριστούργημα ψυχολογικής ανάλυσης. Η Δεσποινίς Τζούλια πραγματεύεται τον έρωτα, την εξουσία, την πάλη των φύλων και τη σύγκρουση των κοινωνικών τάξεων. Η δράση τοποθετείται την παραμονή του θερινού ηλιοστασίου στο αρχοντικό ενός κόμη στη Σουηδία. Η «Νύχτα του Μεσοκαλόκαιρου» είναι μια νύχτα γιορτής, χορού, μεθυσιού, ερωτισμού και απογύμνωσης. Στην ξέφρενη γιορτή των υπηρετών του σπιτιού στην κουζίνα του αρχοντικού ξεκινά ένα άγριο παιχνίδι ανάμεσα στη Δεσποινίδα Τζούλια, κόρη του κόμη, και στον Ζαν, υπηρέτη του κόμη, o οποίος στοχεύει στην άνοδο και την κοινωνική καταξίωση.

Στον πρόλογο του έργου ο συγγραφέας περιγράφει τους δύο βασικούς χαρακτήρες του ως δύο ανθρώπους που ανταγωνίζονται σε μία μάχη «ζωής και θανάτου» για την επικράτηση του δυνατότερου. Η Τζούλια εκπροσωπεί την παλιά αριστοκρατία που πρόκειται σύντομα να εκλείψει και υπηρετεί στο να χαρακτηρίσει τη μοντέρνα γυναίκα. Από την άλλη, ο Ζαν εκπροσωπεί έναν άνδρα που ανέρχεται κοινωνικά με γρήγορους ρυθμούς και είναι πιθανότερο να επιβιώσει γιατί μπορεί και προσαρμόζεται εύκολα στους διαφορετικούς ρόλους που καλείται να παίξει.

•Με αυτή την προαιώνια μάχη άντρα και γυναίκας αναμετρώνται η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο Ακύλλας Καραζήσης, ενώ ο Γιώργος Πούλιος συνθέτει επί σκηνής τη μελωδία του δράματος

Η σειρά #snfccAtHome: Παραβάσεις, όπως και όλο το ψηφιακό πρόγραμμα του ΚΠΙΣΝ, πραγματοποιείται χάρη στη δωρεά προγραμματισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Ευχαριστούμε θερμά τη Μαργαρίτα Μέλμπεργκ για την παραχώρηση της μετάφρασης.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δημήτρης Καραντζάς

Ερμηνεύουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ακύλλας Καραζήσης

Ηχητικό περιβάλλον: Γιώργος Πούλιος

Οι Παραβάσεις πραγματοποιούνται χωρίς την παρουσία κοινού και με τα μεγαλύτερα δυνατά μέτρα ασφαλείας έχοντας πάντοτε ως προτεραιότητα την υγεία των συνεργατών και των εργαζομένων του ΚΠΙΣΝ.

Παρακολουθήστε τις Παραβάσεις ζωντανά στο snfcc.org/missjulia, καθώς και στη σελίδα του ΚΠΙΣΝ στο Facebook @SNFCC την Τετάρτη 17/6 στις 21.00.

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

«Αχ πόσο ύπουλη είναι η ελπίδα» λέει ο Φιόντορ Ηλίτς Κουλίγκιν διά στόματος Γιάννη Κλίνη και αυτή ακριβώς η φράση ταιριάζει απόλυτα στην παράσταση «Τρεις Αδελφές», που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Καραντζάς και που αναμέναμε με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς διέθετε το τρίπτυχο της επιτυχίας: εμπνευσμένος σκηνοθέτης, εξαιρετικός θίασος και φυσικά ένα κλασικό θεατρικό αριστούργημα.Δυστυχώς, όμως το σκηνικό αποτέλεσμα όχι μόνο δεν δικαίωσε τις προσδοκίες μας αλλά μάλλον μας απογοήτευσε.

Εμπνευσμένοι από τον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη, που είναι ο τίτλος της παράστασης, ο Μανώλης  Μητσιάς και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μας φέρνουν το μεγάλο δώρο των Εορτών σε όσους αγαπούν την Ποίηση, Την Μουσική, το Τραγούδι και την Ελλάδα. Ζωντανεύουν τους στίχους είκοσι έξι μεγάλων Ελλήνων ποιητών, που έχουν μελοποιηθεί από δέκα μεγάλους συνθέτες.

Στη «καρδιά» του  Παρνασσού , Πλ. Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8, από τις 21 Δεκεμβρίου ( πρεμιέρα) κάθε Παρασκευή και Σάββατο τις μέρες των εορτών ( 21, 22 , 28 και 29 Δεκεμβρίου και 4, 5, 12 Ιανουαρίου) θα παρουσιάζεται αυτή η σπάνια μουσική παράσταση, που είναι μια περιδιάβαση στο μαγικό κόσμο της ελληνικής ποίησης από τον 6 ο  π.Χ. αιώνα έως τις μέρες μας.

Θα τραγουδηθούν οι ποιητές: Σαπφώ,  Διονύσιος Σολωμός, Κωστής Παλαμάς, Άγγελος Σικελιανός , Κ.Π Καβάφης, Κώστας Βάρναλης, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Κώστας Καρυωτάκης, Γιώργος Σαραντάρης, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος, Μυρτιώτισσα, Τάσος Λειβαδίτης, Μανώλης Αναγνωστάκης, Μιχάλης Κατσαρός, Νίκος Καββαδίας, Νίκος Γκάτσος, Ιάκωβος Καμπανέλης, Κώστας Γεωργουσόπουλος,  Λευτέρης Παπαδόπουλος, Γιώργος Χρονάς ,Μάνος Ελευθερίου, Γιώργος Σκούρτης, Άλκης Αλκαίος και Διονύσης Σαββόπουλος . Οι συνθέτες  που μελοποίησαν αυτά  τα ποιήματα είναι ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιάννης Μαρκόπουλος ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Διονύσης Σαββόπουλος , ο Θάνος Μικρούτσικος , ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Σπανός, ο Νίκος Ξυδάκης και η  Λένα Πλάτωνος.

Ο Μανώλης Μητσιάς και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μετά την περσινή  μεγάλη τους επιτυχία «Ο Γκάτσος που αγάπησα » ανοίγονται τολμηρά στο αρχιπέλαγος της ελληνικής ποίησης παρουσιάζοντας τα διαμαντικά της.

Συντελεστές :
Επιμέλεια προγράμματος: Γιώργος Λιάνης
Πιάνο - Ενορχηστρώσεις : Αχιλλέας Γουάστωρ
Μπουζούκι -Μαντολίνο: Ηρακλής Ζάκκας
 

Οργάνωση παραγωγής : Cricos Productions
info:  Φιλολογικός Σύλλογος “Παρνασσός” , πλ. Αγίου Γεωργίου
Καρύτση 8 (στάση Μετρό Πανεπιστήμιο) 
Τηλέφωνο:   2106109513
 
Προπώληση: viva.gr, τηλ 11876
στο “Vivakiosk” στην Πλατεία Συντάγματος
Καταστήματα:  Wind, EKO, METRO, My Market,
Shell, Seven Spots, Yoleni’s, Reload Stores ,βιβλιοπωλεία Ευριπίδης
στο “Viva spot” Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων (Γκάζι)

Ο θεσμός των Βραβείων Θεάτρου Κύπρου ολοκληρώνει φέτος, με τη διοργάνωση της 10ης τελετής ένα σημαντικό κύκλο προσφοράς και αναγνώρισης προς τους δημιουργούς της θεατρικής τέχνης. Από την εισαγωγή του θεσμού το 2001, έχουν τιμηθεί με βραβείο θεάτρου 86 καλλιτέχνες απ’ όλες τις ειδικότητες του θεάτρου ενώ σε 11 σημαντικές προσωπικότητες της θεατρικής ζωής έχει απονεμηθεί το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου για τη συνολική τους προσφορά.

Η 10η τελετή των Βραβείων Θεάτρου Κύπρου που αφορά στη θεατρική περίοδο 2015-2016 θα πραγματοποιηθεί κατά την ημέρα εορτασμού της Παγκόσμιας Μέρας Θεάτρου, στην παρουσία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κυρίου Νίκου Αναστασιάδη, απόψε  στις 9.00μ.μ. στο Θέατρο  ΘΟΚ.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο διακεκριμένος καλλιτέχνης Φωκάς Ευαγγελινός και την παρουσίαση της τελετής, η  ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

 Οι υποψηφιότητες για τη θεατρική περίοδο 2015 - 2016

Θεατρική Συγγραφή/Θεατρική Διασκευή/Σύνθεση Κειμένου

Υποψήφιοι:

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥ Πείνα, ΕΘΑΛ (Θεατρική συγγραφή)

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΝΟΥΡΗΣ Της οικίας ημών εμπιπραμένης, Πολυχώρος ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ (Θεατρική συγγραφή)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ Τζεμαλιγιέ, Σόλο για τρεις (Θεατρική συγγραφή)

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ Αφηγήσεις γυναικών, Θεατρική Ομάδα Prima Lux (Θεατρική διασκευή)

ΚΩΣΤΑΣ ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ Πλούτος, Θεατρική Ομάδα Φτωχολογιά (Θεατρική διασκευή)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ Μπαμ, Παραπλεύρως Παραγωγές (Θεατρική συγγραφή)

Υποκριτική - Ερμηνεία Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου

Υποψήφιοι:

ΦΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΔΗΣ Μανώλη Καρέλλη, Σκάσε ή η χαμένη παντόφλα, Θεατρική Ομάδα Παράσιτα, Σκηνοθεσία: Φώτης Γεωργίδης

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΑΡΤΑΣ Χάρη Ρώμα, Οι ράγες πίσω μου, Θέατρο Διόνυσος, Σκηνοθεσία: Αλεξία Παπαλαζάρου

ΜΑΡΙΟΣ ΜΕΤΤΗΣ Νicky Silver, Χοντροί άντρες με φούστες, Θεατρική Ομάδα Persona, Σκηνοθεσία: Χρίστος Νικολάου

ΜΑΡΙΝΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ Χρήστου Γρηγοριάδη, Άλλα λέει η θειά μου κι άλλα ακούν τ’ αυτιά μου!, Θέατρο Ανεμώνα, Σκηνοθεσία: Μαρίνος Ξενοφώντος

ΑΣΤΕΡΗΣ ΠΕΛΤΕΚΗΣ Επικίνδυνο παιχνίδι, διασκευή βασισμένη στο Two for the seesaw του William Gibson, Άνω Θρώσκω Productions, Σκηνοθεσία: Αστέρης Πελτέκης

ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΕΛΕΠΟΣ Λαρς Νορέν, Δαίμονες, Θέατρο Διόνυσος, Σκηνοθεσία: Λέανδρος Ταλιώτης  

Υποκριτική - Ερμηνεία Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου

Υποψήφιοι:

ΑΝΝΑ ΓΙΑΓΚΙΩΖΗ Δημήτρη Ψαθά, Μαντάμ Σουσού, Alpha Square, Σκηνοθεσία:  Ανδρέας Αραούζος

ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Sarah Kane, Psychosis 4:48’, Θέατρο Ανεμώνα, Σκηνοθεσία:  Θοδωρής Νικολαΐδης

ΦΑΝΗ ΠΕΤΣΑ Ηλέκτρας Παπά, Η μπαλάντα της φρίκης, Θεατρικός Πολυχώρος Εστία, Σκηνοθεσία: Άγις Παΐκος

ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΣΕΡΕΝΑ Αύγουστου Στρίντμπεργκ, Δεσποινίς Τζούλια, Θεατρικός Πολυχώρος Εστία, Σκηνοθεσία: Άγις Παΐκος

ΣΤΕΛΑ ΦΥΡΟΓΕΝΗ Tennessee Williams, Sweet bird of youth, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

Σκηνοθεσία

Υποψήφιοι:

ΠΑΡΙΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ Γιώργου Τριλλίδη, Νίτσα, Fresh Target Theatre Ensemble και Στάγδην Βραδέως

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΒΡΙΑΝΟΣ Ταντέους Σλομποτζιάνεκ,  Η τάξη μας, ΘΟΚ

ΑΛΙΚΗ ΔΑΝΕΖΗ-KNUTSEN Tennessee Williams, Λεωφορείο ο πόθος, Θέατρο Λέξη

ΚΩΣΤΑΣ ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ Αριστοφάνη, Πλούτος, σε διασκευή, Θεατρική Ομάδα Φτωχολογιά

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ Αφηγήσεις γυναικών, μια διασκευή των 18 αφηγήσεων της Νίκης Μαραγκού, Θεατρική Ομάδα Prima Lux

Σκηνογραφία

Υποψήφιοι:

ΛΑΚΗΣ ΓΕΝΕΘΛΗΣ Enda Walsh, Πηνελόπη, Θέατρο ΣΚΑΛΑ, Σκηνοθεσία: Κλείτος Κλείτου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥ Γιώργου Τριλλίδη, Νίτσα, Fresh Target Theatre Ensemble/Στάγδην Βραδέως, Σκηνοθεσία: Πάρις Ερωτοκρίτου

ΕΛΕΝΑ ΚΑΤΣΟΥΡΗ Tennessee Williams, Λεωφορείο ο πόθος, Θέατρο Λέξη, Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη-Knutsen

ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ Σοφοκλή, Αντιγόνη, συμπαραγωγή Εθνικού Θεάτρου Ελλάδος-Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος- Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

ΛΙΖΑ ΤΣΟΥΛΟΥΠΑ Judith Thompson, Το παλάτι του τέλους, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Αντώνης Κατσαρής, Λένια Σορόκου, Στέλα Φυρογένη, Νικολέτα Καλαθά

ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΛΟΥΚΑ Αριστοφάνη, Πλούτος, σε διασκευή, Θεατρική Ομάδα Φτωχολογιά, Σκηνοθεσία: Κώστας Σιλβέστρος

 Ενδυματολογία

Υποψήφιοι:

ΛΑΚΗΣ ΓΕΝΕΘΛΗΣ Μαρίας Ιορδανίδου, Λωξάντρα, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου

ΕΛΕΝΑ ΚΑΤΣΟΥΡΗ Αλέκου Σακελλάριου, Η κόρη μου η σοσιαλίστρια, ΘΟΚ,Σκηνοθεσία: Αχιλλέας Γραμματικόπουλος

ΕΛΕΝΑ ΚΑΤΣΟΥΡΗ, ΣΩΣΑΝΝΑ ΤΟΜΑΖΟΥ Άντον Τσέχωφ, Οι τρεις αδελφές, Θεατρική Ομάδα Persona, Σκηνοθεσία: Χρίστος Νικολάου

ΑΝΤΖΕΛΑ ΜΠΡΟΥΣΚΟΥ Tennessee Williams, Sweet Bird of Youth, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

ΕΛΕΝΗ ΤΖΙΡΚΑΛΛΗ Αφηγήσεις Γυναικών, μια διασκευή των 18 αφηγήσεων της Νίκης Μαραγκού, Θεατρική Ομάδα Prima Lux, Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χαραλαμπίδης

ΜΑΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΛΟΥΚΑ Αριστοφάνη, Πλούτος, σε διασκευή, Θεατρική Ομάδα Φτωχολογιά, Σκηνοθεσία: Κώστας Σιλβέστρος

Μουσική

Υποψήφιοι:

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Judith Thompson, Το παλάτι του τέλους, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Αντώνης Κατσαρής, Λένια Σορόκου, Στέλα Φυρογένη, Νικολέτα Καλαθά

NALYSSA GREEN Tennessee Williams, Sweet bird of youth, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΩΓΙΟΣ Σοφοκλή, Αντιγόνη, συμπαραγωγή Εθνικού Θεάτρου Ελλάδος-Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος- Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

ΕΛΕΝΗ ΛΟΜΒΑΡΔΟΥ Επικίνδυνο παιχνίδι, διασκευή βασισμένη στο Two for the seesaw του William Gibson, Άνω Θρώσκω Productions, Σκηνοθεσία: Αστέρης Πελτέκης

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, Η τάξη μας, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ Εκκλησιάζουσες Πρόβα Τζενεράλε (διασκευή από τον Αριστοφάνη), Θέατρο Έρως Αμμόχωστος σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Αποφοίτων Δραματικής Σχολής Βλαδίμηρος Καυκαρίδης, Σκηνοθεσία: Γιώργος Μουαΐμης

Χορογραφία/Κίνηση

Υποψήφιοι:

ΕΥΑ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ (Χορογραφία) Αριστοφάνη, Πλούτος, σε διασκευή, Θεατρική Ομάδα Φτωχολογιά, Σκηνοθεσία: Κώστας Σιλβέστρος

ΠΑΝΟΣ ΜΕΤΑΞΟΠΟΥΛΟΣ  (Χορογραφία/Κίνηση) Αλέκου Σακελλάριου, Η κόρη μου η σοσιαλίστρια, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Αχιλλέας Γραμματικόπουλος

ΑΛΕΞΙΑ ΜΠΕΖΙΚΗ (Κίνηση) Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, Η τάξη μας, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

ΦΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ (Κίνηση) Μπέρτολτ Μπρέχτ, Ένας αξιοπρεπής γάμος, Fresh Target Theatre Ensemble, Σκηνοθεσία: Πάρις Ερωτοκρίτου

ΠΟΛΙΝ ΟΥΓΚΕ (Κίνηση) Σοφοκλή, Αντιγόνη, συμπαραγωγή Εθνικού Θεάτρου Ελλάδος-Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος- Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σχεδιασμός Φωτισμών/Πολυμέσων

Υποψήφιοι:

ALEXANDER JOTOVIC (Σχεδιασμός φωτισμών) Γιώργου Τριλλίδη, Νίτσα, Fresh Target Theatre Ensemble/Στάγδην Βραδέως, Σκηνοθεσία: Πάρις Ερωτοκρίτου

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΚΟΥΜΑΣ (Σχεδιασμός φωτισμών) Tennessee Williams, Sweet bird of youth, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΖΟΓΛΟΥ (Σχεδιασμός φωτισμών)  Tennessee Williams, Λεωφορείο ο πόθος, Θέατρο Λέξη, Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη-Knutsen

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΕΙΝΑΡΗΣ (Σχεδιασμός Φωτισμών) Μαρί Τζόουνς, Πέτρες στις τσέπες του, On Stage Theatre, Σκηνοθεσία: Μαριάννα Καυκαρίδου

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΑΡΤΑΡΗΣ (Σχεδιασμός Φωτισμών)   Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, Η τάξη μας, ΘΟΚ, Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

Καλύτερη Παράσταση Παιδικού/Νεανικού Έργου

Υποψήφιες παραγωγές:

ΕΓΩ, Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ Βασίλη Μυριανθόπουλου, Σκηνοθεσία: Βασίλης Μυριανθόπουλος, ΘΟΚ

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΔΥΟ Φίλιπ Ρίντλεϊ, Σκηνοθεσία: Αντρέας Μακρής, Θεατρική Ομάδα Σκηνή 8

ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ Διασκευή/Σκηνοθεσία: Χρίστος Νικολάου, Θέατρο Λέξη

ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ Διασκευή/Σκηνοθεσία: Ανδρέας Αραούζος, Alpha Square

Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου Κύπρου

Το Βραβείο θα απονεμηθεί το βράδυ της τελετής

ΟΙ KΡΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ των Βραβείων Θεάτρου Κύπρου για τη θεατρική περίοδο 2015-2016

Βραβεία Θεάτρου Κύπρου

Μελέτης Αποστολίδης

Μαριάννα Γαλίδη

Μαρίνος Καρτίκκης

Γιώργος Στόγιας

Μιχάλης Χριστοδούλου

Βραβεία Θεάτρου Κύπρου - Καλύτερη Παράσταση παιδικού/νεανικού έργου

Πέτρος Καρατζιάς

Ξενάκης Κυριακίδης

Δέσπω Πασιά

* Οι υποψήφιοι αναγράφονται με αλφαβητική σειρά

Από τη Γιώτα Δημητριάδη και τον Δημήτρη Χαλιώτη

 Μερικές παρουσίες είναι τόσο έντονες που μένουν ανεξίτηλες στο χρόνο. Άνθρωποι που περνούν και αφήνουν το στίγμα τους. Ο Μηνάς Χατζησάββας έφυγε ξαφνικά από κοντά μας στις 30 Νοεμβρίου του 2015, όμως είναι ακόμη εδώ. Στις κουβέντες μας, στις αναμνήσεις μας, στις παραστάσεις στις οποίες μας μάγεψε με τις ερμηνείες του, στις επαναλήψεις τηλεοπτικών σειρών, στις ταινίες και φυσικά στο θέατρο που αγάπησε με πάθος. Στο φυσικό του χώρο, όπου πάντα ήταν παρών. Από το φουαγιέ του πιο μικρού θεάτρου της πόλης, όπου παρευρισκόταν για να εμψυχώσει ένα νέο συνάδελφό του, μέχρι την Επίδαυρο, όπου αναμετριόταν με τους αρχαίους τραγικούς. Εκεί τον Ιούλιο, στη «Λυσιστράτη» του Μαρμαρινού, ο θίασος έκανε πρόποση στον ξάστερο αργολικό ουρανό «Για τον Μηνά!»

Για τον Μηνά λοιπόν μίλησαν στο texnes-plus αγαπημένοι φίλοι και συνάδελφοι και όλοι είχαν έναν κοινό παρονομαστή, τα μάτια και την παιδικότητά του.

"Κρίμα που είναι πόρνη" Μηνάς Χατζησάβας και Καρυοφυλλιά Καραμπέτη 

Καρυοφυλλιά Καραμπέτη 

 Ένας χρόνος χωρίς τον Μηνά. Γράφω τη φράση. Τη βλέπω γραμμένη. Ξέρω το νόημά της. Δεν την κατανοώ.  Δεν μπορώ να δεχτώ τον θάνατο. Πώς γίνεται ο πιο ζωντανός άνθρωπος, ο πιο τρυφερός, ο πιο αληθινός, να μην είναι κάπου εδώ γύρω. Η μνήμη τον διατηρεί ολοζώντανο. Το γέλιο του, τα μάτια του, η φωνή του, η πιο εκφραστική φωνή που άκουσες ποτέ. Η λογική δεν μπορεί να δεχτεί την απώλεια. Να την ονομάσει οριστική. Ο παρατατικός είναι αδιανόητος.

Ο Μηνάς δεν χωράει σε λόγια. Καμιά λέξη δεν μπορεί να εκφράσει την ομορφιά τής  ψυχής του, την ευγένεια, την εντιμότητα, το πάθος, την αθωότητα, τη γενναιοδωρία, την  ακεραιότητά του. Όσοι είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν, ξέρουν τι λέω. Ο Μηνάς φάρδαινε τις λέξεις, τους έδινε άλλο νόημα, άλλη αξία. Λίγη ώρα μαζί του και γινόσουν καλύτερος άνθρωπος.

Τι να πρωτοθυμηθώ από τον Μηνά. Την παιδικότητά του, τα αστεία του και τα πειράγματά του, τις ατέλειωτες συζητήσεις μας, την οργή του για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, το νοιάξιμό του για τα ανθρώπινα, την αγάπη του για την τέχνη, για ό,τι πιο αντισυμβατικό, καινούργιο και πρωτοποριακό, το πώς υπήρχε πάνω στη σκηνή, πόσο εξαίσια χειριζόταν τον λόγο,  πόσο βαθιά σού άνοιγε την ψυχή του όταν έπαιζες μαζί του... Όλα ήταν εύκολα δίπλα του, αδιαπραγμάτευτα, όλα με εμπιστοσύνη και αγάπη. Θήτευα στο πλάι του. Μου μάθαινε να παίζω. Όχι με διδαχές και οδηγίες, αλλά με ολόκληρο το είναι του. Βλέμμα, σώμα, αίσθημα, ρυθμός• αλήθεια και ποίηση.  

Έρχονται η μια μετά την άλλη οι εικόνες του μέσα στα χρόνια, οι μορφές που δάνεισε στους ρόλους του, από την υπέροχη νεότητά του μέχρι την χρυσή του ωριμότητα. Πάω να τους απαριθμήσω έναν-έναν και βλέπω πως δεν το επιτρέπει ο περιορισμένος χώρος τού κειμένου. Κρατάω τα επίθετα: λαμπερός, χαριτωμένος, βελούδινος, γοητευτικός, βαθιά ανθρώπινος, παθιασμένος, μοναδικός, θυελλώδης, πολυδιάστατος.

Τι να πρωτοθυμηθείς από μια ολόκληρη ζωή. Δεν μπορείς να συμπυκνώσεις το μεγαλείο του μόνο σε ένα περιστατικό. Το έχω ξαναπεί, αλλά δεν μπορώ να μην το επαναλάβω. Αυτό που δείχνει περισσότερο απ' όλα τι άνθρωπος ήταν ο Μηνάς, έγινε τον Ιούνιο του 2013. Ετοιμάζαμε τον ''Αγαμέμνονα'' του Αισχύλου για μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα αναγκάστηκε να διακόψει την πρόβα λόγω έντονης αδιαθεσίας, μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο και οι γιατροί τού συνέστησαν να μη δουλέψει και να κάνει εγχείρηση στην καρδιά του. Ο Μηνάς αποφάσισε να αναβάλει την επέμβαση για τρεις μήνες και να υποστεί όλη την ταλαιπωρία της περιοδείας, εξηνταπέντε παραστάσεις μέσα στο καλοκαίρι, βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή. Για να μη μείνουν άνεργοι οι συνάδελφοί του. 

Η Καρυοφυλιά Καραμπέτη και ο Μηνάς Χατζησάββας στον "Αγαμέμνονα" του Αισχύλου 

Ντίνα Μιχαηλίδη

Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσα να μοιραστώ για τον Μηνά, όπως ότι, όταν τον πρωτοείδα ένα πρωινό στο θέατρο, σκέφτηκα πως δεν έχω ξαναδεί μεγαλύτερα και πιο καθαρά μάτια από τα δικά του. Ότι η ευγένειά του απέναντι σε όλους, μικρούς ή μεγάλους, μεγαλύτερους ή νεότερους, γνωστούς ή άσημους, ήταν μοναδική, ιδανική! Ότι το πάθος του γι’ αυτή τη δουλειά ήταν παραδειγματικό, όπως και το ήθος του. Ο Μηνάς ήταν σπάνιος. Όχι μόνο για όλα αυτά, αλλά και για κάτι ακόμα, γιατί ήταν οικογένεια. Η πιο βαθιά συγγένεια που μας δώρισε ο χώρος του θεάτρου. Ακόμα και όταν έλειψε, υπήρχε πάντα κάτι από εκείνον ολόγυρά μας. Στις φωτογραφίες, στα αντικείμενα, στις ιστορίες που διηγούμασταν. Ο Μηνάς Χατζησάββας, ιδρυτικό μέλος του Ανοιχτού Θεάτρου, έφυγε μαζί με μια ολόκληρη εποχή. Όπου και αν πήγε, ας είναι καλοτάξιδος. Έμειναν πίσω του ο άνεμος μιας αρχοντιάς που χάνεται και σβήνει, καθώς και φίλοι που δεν ξεχνούν.

Ο Μηνάς Χατζησάββας με την Ντίνα Μιχαηλίδη πέρα από τις σπουδαίες τους συνεργασίες στο Ανοιχτό Θέατρο ευτύχησαν να συνεργαστούν και σε σημαντικές τηλεοπτικές σειρές. Η φωτογραφία από το "Νυκτερινό Δελτίο".

 Σπύρος Μπιμπίλας 

Ο Μηνάς ήταν ένας ποιητής της ζωής, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Επέλεξε να αφιερωθεί από νεαρή ακόμη ηλικία στην τέχνη και έτσι κατέκτησε την ευτυχία και έκανε πραγματικότητα το όνειρό του. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω μέσω του Γιώργου Μιχαηλίδη, που τον πίστευε παρά πολύ ως ηθοποιό και ως άνθρωπο, αμέσως μετά την επιστροφή του από το Παρίσι, τότε που με το ψευδώνυμο Πρόδρομος Σαββίδης έγραφε εξαιρετική ποίηση, βγαλμένη από τα βάθη της καρδιάς του. Με είχε συνεπάρει η αγάπη του για το θέατρο, καθώς και ο τρόπος που μελετούσε τους ρόλους, η ευαισθησία του, η ποιότητα των προσωπικών του σχέσεων στις οποίες δινόταν με γενναιοδωρία και παραφορά. Ήταν για μένα, αν και δεν μας χώριζαν πολλά χρόνια, ένα είδος καθοδηγητή. Συνεργαστήκαμε για δώδεκα ολόκληρα χρόνια στο Ανοιχτό Θέατρο του Γιώργου Μιχαηλίδη, όπου ο Μηνάς έπαιξε σημαντικούς ρόλους με μεγάλη επιτυχία.  Ταιριάζαμε πολύ στις απόψεις για τη ζωή, για το τι σημαίνει άνθρωπος. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Είμαστε σε μόνιμη διαπραγμάτευση με το θάνατο, κανένας δεν ξέρει το τέλος, αν θα έρθει σύντομα ή όχι. Δεν πιστεύω πως υπάρχει τίποτα μετά το ταξίδι της ζωής. Η ζωή είναι ό,τι είμαστε εδώ, μετά τελεία και παύλα...» Πολλές φορές τα συζητούσαμε και συμφωνούσαμε και αναζητούσαμε τις απόψεις των άλλων, μήπως είχαν δίκιο σε κάτι. Πόσες υπέροχες ώρες έχουμε περάσει μαζί δουλεύοντας και μελετώντας… Πόσες όμορφες στιγμές έχουμε ζήσει μαζί στο θέατρο... Θυμάμαι τη σπουδαία του ερμηνεία στον «Άμλετ». Τον παρατηρούσα από το πλάι της σκηνής. Έπαιζε ακόμα και ακροδάχτυλό του. Μετουσιωνόταν. Θυμάμαι μια φορά στην παράσταση «Πολύ κακό για τίποτα» του Σαίξπηρ που υποδυόταν τον Βενέδικτο και έπαθε σεντόνι. Ζήτησε πολύ ευγενικά συγγνώμη από το κοινό και έγινε ένα μικρό διάλειμμα.

Στην παράσταση "Πολύ κακό για το τίποτα"

 Ήταν ένας μεγαλόψυχος άνθρωπος που φρόντιζε το συνάνθρωπο και έδινε τα πάντα, ειδικά στους συνοδοιπόρους και συντρόφους του στη ζωή. Ευτύχησε και γι’ αυτό έφυγε γεμάτος, αλλά πολύ νωρίς. Μόνο για το κάπνισμα διαφωνούσαμε, τη βασική αιτία για τον πρόωρο χαμό του. Το τελευταίο βράδυ πριν φύγει ήμασταν μαζί σε στιγμές χαράς. Παρακολουθούσαμε θέατρο που τόσο λατρεύαμε... Τέλος ο θάνατός του αποτέλεσε μοχλό πίεσης για να περάσει και στην πατρίδα μας από τη δύστοκη Βουλή και την άκαμπτη ελληνική κοινωνία το σύμφωνο συμβίωσης και γι’ αυτό του χρωστάμε πολλά ευχαριστώ.  

 Νικαίτη Κοντούρη

«Σκηνές από ένα γάμο» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Η συνεργασία των τριών μας ήταν εκπληκτική! Αυτό που κατάφεραν ο Μηνάς και η Καρυοφυλλιά, «να γεννούν τα λόγια κάθε φορά σε κάθε παράσταση», ήταν πράγματι μοναδικό! Στις πρόβες ήταν κοντά μας το μεγαλύτερο διάστημα ο φίλος Μανώλης Καζαμίας. Έστελνε το υλικό που τραβούσε στο μεταφραστή Ζαννή Ψάλτη στη Σουηδία και έτσι η όλη διαδικασία κατέληξε σε ένα documentary  film.

Ο Μηνάς σκορπούσε χαρά σε κάθε πρόβα. Και μετά ρωτούσε επίμονα: «Πώς ήμουν; Πώς ήμουν;» Οι συναντήσεις μαζί του, είτε προσωπικές είτε επαγγελματικές, ήταν ένα γλέντι. Γλεντούσαμε ακόμα και με τις διαφωνίες μας, τους τσακωμούς μας, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες μας. Του συγχωρούσες τα πάντα. Ανέβαινε στη σκηνή και σου έπαιρνε την ψυχή. Καθόταν στο τραπέζι και η ευωχία δεν έλεγε να τελειώσει... Τον αγαπώ και μου λείπει.

Με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στην παράσταση "Σκηνές από ένα γάμο" 

Γιάννης Μπέζος 

Η καθαρή ματιά. Η θερμή χειραψία. Το πηγαίο γέλιο. Η μόνιμη απορία στα μάτια. Η αγάπη για το καλό φαγητό. Ο σπάνιος επαγγελματισμός και η αφοσίωση στο αντικείμενό του. Ο Χατζησάββας  δεν ήταν απλά ένας σπουδαίος ηθοποιός. Πάνω απ' όλα ήταν ένας ταλαντούχος άνθρωπος. Ένας υπέροχος συνδυασμός σκέψης και αισθήματος. Ένα παράδειγμα!!

 Κόρα Καρβούνη

Ο Μήνας μου στάθηκε σαν πατέρας από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα με τον Κώστα στην παράσταση «Συρανό ντε Μπερζεράκ», στην οποία παίζαμε όλοι μαζί το 2003 στην Πάτρα. Από τότε είχα την ευτυχία να δουλέψω μαζί του πολλές φορές και να υποδυθώ όντως την κόρη του... Ήταν κυριολεκτικά ένα παιδί! Ένας βαθιά γενναιόδωρος και ειλικρινά καλός άνθρωπος, γεγονός που, πέραν του ταλέντου του, τον κατέστησε ένα μεγάλο ηθοποιό. Δεν ξεχνώ ποτέ πόσο με φρόντισε και με βοήθησε εκτός και εντός σκηνής. Έζησα πολλά μαζί του και δεν ξέρω τι να πρωτοπώ... Επιλέγω να σας μεταφέρω κάτι πιο αστείο. Ο Μήνας λάτρευε το φαγητό και ήταν σε μόνιμη δίαιτα! Στα γυρίσματα, αφού έτρωγε το προσωπικό ειδικό του γεύμα, ερχόταν πάντα από πάνω μου και τελικά έτρωγε και το δικό μου, έτσι απλά για να δοκιμάσει λίγο! Ή στις πρόβες έφερνε καθημερινά κρουασανάκια γεμιστά με κρέμα λεμόνι από τα οποία δεν έπρεπε να φάει. Γι’ αυτό με έβαζε να τρώω μπροστά του πεντέξι! Όταν έμαθα για το χαμό του, θυμήθηκα το συγκλονιστικό του φινάλε στον «Συρανό», που «πέθαινε» λέγοντας «τα φτερά μου», και τον φαντάστηκα σαν έναν πραγματικό άγγελο.

Ο Μηνάς Χατζησάββας ως "Συρανό" με την Πέγκυ Σταθακοπούλου 

Από την παράσταση «Μαρά/Σαντ» στη φωτογραφία ο Κώστας Βασαρδάνης, η Κόρα Καρβούνη και ο Μηνάς Χατζησάββας 

Δημήτρης Πασσάς

Γενναιόδωρος, χαρισματικός, νέος, πιο νέος από τους νέους, με οξεία ευαισθησία και αντίληψη. Οι φάπες που έριχνε για να σε χαιρετήσει, το γέλιο και τα μάτια του θα μείνουν αξέχαστα σε όσους συναντήθηκαν μαζί του, έστω και για λίγο. Πρώτη φορά γνώρισα αυτόν το μοναδικό ηθοποιό, συνάδελφο και άνθρωπο το 2009 στις πρόβες του «Μαρά/Σαντ» της Έφης Θεοδώρου. Ακόμη θυμάμαι τη φωνή του στους μονολόγους του Σαντ. Από εκεί και η φωτογραφία – την κοιτάζω και σκέφτομαι: μπες με ειλικρίνεια και κόπο στη στιγμή για να την κάνεις μνήμη.

Δημήτρης Πασσάς και Μηνάς Χατζησάββας στις πρόβες του «Μαρά/Σαντ»