Από τη Νατάσα Κωνσταντινίδη
Ο Γιάννης Καλαβριανός μετά το «Γιοί και κόρες», το «Αδελάρδος και Ελοïζα» ( μεταφρασμένα ήδη σε άλλες γλώσσες), και την πρόσφατη «Γρανάδα» που σημείωσε επιτυχία και έλαβε διθυραμβικές κριτικές, επιστρέφει αλλάζοντας τελείως δραματικό είδος, με μια κωμωδία. Σκηνοθετεί και συνυπογράφει με την Μαρία Κοσκινά, το «Κουμ Κουάτ».
Η Κοσκινά με τη σειρά της πρωταγωνιστεί σε ένα έργο για έξι με τον Γιώργο Γλάστρα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Ο τίτλος του έργου δεν είναι τυχαίος. Το κουμ κουάτ θεωρείται ελληνικό προϊόν , που καλλιεργείται κυρίως στην Κέρκυρα, τόπος καταγωγής της ηρωίδας του έργου, παρόλ’ αυτά πρόκειται για προϊόν που καταγωγή του έχει την Κίνα. Οι δύο Θεσσαλονικείς συγγραφείς έγραψαν ένα έργο που εκτυλίσσεται το 1972, συγκεκριμένα, το Πάσχα του ’72 στην Αθήνα της Δικτατορίας που εκτός των άλλων θεωρούσε μόδα το να πίνει κουμ κουάτ. Το έργο είναι κωμωδία και όποιος πάει να το δει θα πρέπει να έχει αυτό στο μυαλό του, είτε έχει ζήσει την Αθήνα της δεκαετίας του ’70, είτε όχι. Δεν πρόκειται για ιστορικό ντοκουμέντο που υπερασπίζεται ή καταδικάζει τους Χουντικούς ή τους Αριστερούς. Έχει θεωρώ κρατήσει τις ισορροπίες προκειμένου να μη γελοιοποιήσει ούτε τον ερωτευμένο και προδομένο ερωτικά Αριστερό Θοδωρή, ούτε τον Αξιωματικό της Χούντας και ερωτικό ανταγωνιστή αυτού, Στράτο.
Συγκεκριμένα, ο Ντίνος και η Μαίρη, ένα ερωτευμένο ζευγάρι, βρίσκει πρόφαση ένα ατύχημα με Kadett (άλλο σουξέ της δεκαετίας), για να αποφύγει το καθιερωμένο οικογενειακό Πάσχα στην Κέρκυρα και την κριτική της μαμάς: «Το κοκορέτσι δε σ’ αρέσει, το κουμ κουάτ δε σ’ αρέσει, παιδιά δε θέλεις να κάνεις» κλπ. Εν τω μεταξύ,καταφτάνουν απρόσκλητοι στο σπίτι τους διάφοροι. Στο άκουσμα του κουδουνιού ο Ντίνος αναφωνεί: «Έξω έξω το κακό, μέσα μέσα το καλό». Πρώτος φτάνει ο Θόδωρος, ένας παραδοσιακός Αριστερός, σύζυγος της ξαδέρφης της Μαίρης, Φιλίππας. Πρόκειται για καρικατούρα Αριστερού της εποχής που ακούει Φαραντούρη και τρέχει από εισβολή σε εισβολή, αλλά πληγώνεται από την εγκατάλειψη της συζύγου και αναζητά παρηγοριά σε πρόσωπα γνωστών. Στη συνέχεια ξαναχτυπάει το κουδούνι και ενώ η αυλή τους γεμίζει στρατιωτικούς και ψησταριές μπαίνει η ξαδέρφη Φιλίππα. «Βρήκα γκόμενο δεξιό, βαρέθηκα ν’ ακούω Φαραντούρη». Το σπίτι γεμίζει τσολιαδάκια και τη φωτογραφία του Παπαδόπουλου, γιατί όπως λέει η Μαίρη : «Η Ελλάδα ανέκαθεν έβγαζε τσεβρέδες και χαφιέδες». Ο Θόδωρος απομονωμένος στην κουζίνα, η Φιλίππα στην αυλή και το ζευγάρι κάνει τη γνωριμία του Στράτου, αξιωματικού της Χούντας. Παρά την αγωνία και την προσπάθεια τους να αποφευχθούν οι δυσάρεστες συναντήσεις, αυτό καθίσταται αναπόφευκτο. Τέλος, κάνει την απρόσμενη είσοδο της η Λίντα, αρχαιοπρεπώς ντυμένη (καρικατούρα των γιορτών του καθεστώτος στο Καλλιμάρμαρο) και με τη συζήτηση αποκαλύπτεται πως είναι η παλιά αγάπη του Θόδωρου από το ίδρυμα και δεν λέγεται Λίντα αλλά Βούλα.
Όλα αυτά συμβαίνουν με γρήγορους ρυθμούς και πάνω στη σκηνή με ευρηματικό τρόπο παρακολουθούμε δύο ηθοποιούς την Μαρία Κοσκινά και τον Γιώργο Γλάστρα να αλλάζουν όχι μόνο ρούχα, αλλά διάθεση, φωνή ακόμα και ύφος σε χρόνους ασύλληπτους, πραγματοποιώντας έναν υποκριτικό άθλο, αφού ο θεατής έχει την αίσθηση ότι δεν βλέπει δύο ηθοποιούς, αλλά έξι. Έντονη κωμικότητα, αξέχαστες ατάκες, ντύσιμο ανάλογο της δεκαετίας (Βάνα Γιαννούλα), εξαιρετικές περούκες σχεδιασμένες από τον Χρόνη Τζήμο και σκηνικό (Τίνα Τζόκα) που το συνθέτουν μεταξύ άλλων, ένα συλλεκτικό ψυγείο, μια συλλεκτική ηλεκτρική σκούπα και έντονα χρώματα.Το γενικά καλό σύνολο συμπληρώνει η μουσική επιλογή τραγουδιών όπως «Chirpy Chirpy Cheep Cheep» 1971, «Mamy Blue» της ίδιας χρονιάς, «Il mio amor non è zucchero» της Rita Pavone, «Ζω για να σ’ αγαπώ» της Βίκυς Λέανδρος, ακόμα και το «Siffler sur la colline» του 1969, Joe Dassin. Προσεγμένοι οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη.
«Παρ’ το απόφαση, η Ελλάδα δύο πράγματα έβγαζε, βγάζει και θα βγάζει: τσεβρέδες και χαφιέδες.»
Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθετεί για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια, μία κωμωδία, το κείμενο της οποίας υπογράφει με τη Μαρία Κοσκινά.
Βρισκόμαστε εν μέσω της δικτατορίας στην Ελλάδα, την Κυριακή του Πάσχα, 9 Απριλίου 1972. Ένα ζευγάρι λέει ψέματα, για να μην αναγκαστεί να ξαναπάει στο χωριό. Και ενώ πιστεύουν πως τα έχουν καταφέρει να μείνουν έστω και για μία ημέρα μόνοι, αρχίζουν να καταφθάνουν πρώην εραστές, χουντικοί, ένα τάγμα φαντάρων με σούβλες και αρνιά και μία αγάπη από το παρελθόν. Δύο ηθοποιοί, ο Γιώργος Γλάστρας και η Μαρία Κοσκινά υποδύονται όλους τους χαρακτήρες, πραγματοποιώντας επί σκηνής αστραπιαίες ολικές μεταμορφώσεις σε μία φάρσα απολύτως χορογραφημένου ρυθμού και ιδιάζουσας κατασκευής, για μία εποχή που υπήρξε εξίσου αστεία όσο και επικίνδυνη.
Κείμενο: Γιάννης Καλαβριανός-Μαρία Κοσκινά
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά: Τίνα Τζόκα
Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια κίνησης-Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξία Μπεζίκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Μποζοπούλου
Σχεδιασμός κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Όλγα Φαλέι
Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή
Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Μαρία Κοσκινά
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
ΧΩΡΟΣ
Κεντρική Σκηνή
Από 25.1.2019 έως 21.4.2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά
ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Τετάρτη 18:30
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 18:30
Κυριακή 21:30
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Τετάρτη-Παρασκευή
Κανονικό 15€
Μειωμένο 12€
Σάββατο-Κυριακή
Κανονικό 18€
Μειωμένο 15€
Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται
https://www.viva.gr/tickets/
Είδα
Video
