Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Σοφία Παπαδοπούλου:Φροντίζω να έχω μόνο ό,τι είναι απαραίτητο για κάθε παράσταση!. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο που θέλω να έχω πάντα μαζί μου.

Κατερίνα Αγγελίτσα:Συνήθως δε λείπει ένα μπουκάλι νερό, ένας καφές ή τσάι και το δαχτυλίδι της γιαγιάς μου (αν δε μπορώ να το φορέσω στην παράσταση)

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.

Σοφία Παπαδοπούλου:Το καμαρίνι του Nordost στο Studio Μαυρομιχάλη. Το καμαρίνι το κάνουν οι άνθρωποι με τους οποίους το μοιράζεσαι. Εκεί συνάντησα τις πρώτες μου συνεργάτιδες και ήταν όλες υπέροχες. Έτσι, η μνήμη που μου έχει μείνει από εκείνο τον χώρο είναι ένα πολύ όμορφο καμαρίνι στο οποίο ανυπονουσα να ξαναβρεθώ για να αρχίσει σιγά σιγά το χτίσιμο της παράστασης.

Κατερίνα Αγγελίτσα:Το καμαρίνι του studio Μαυρομιχάλη. Στο θέατρο αυτό έπαιξα για πρώτη φορά σε παράσταση (έξω από την ασφάλεια της σχολής μου, των καθηγητών και συμφοιτητών μου). Πέρασα δυο μήνες εκεί με άλλες 8 υπέροχες ηθοποιούς και κρατώ πολύ όμορφες αναμνήσεις. Επίσης , το καμαρίνι του θεάτρου Κιβωτός , καθώς εκεί προετοιμαζόμασταν όλο αγωνία και λαχτάρα με την ομάδα μου Fem Tettix στα πλαίσια του Bob Festival 2019 που κερδίσαμε τελικά και την 1 η θέση.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Σοφία Παπαδοπούλου:Το καμαρίνι από τη Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης.

Κατερίνα Αγγελίτσα:Πιστεύω πως όλα τα καμαρίνια -ανεξαρτήτως του αν είναι μικρά ή μεγάλα, αν παρέχουν πολλά ή λιγοστά- τα κάνουν όμορφα οι άνθρωποι με τους οποίους τα μοιράζεσαι. Ευτυχώς λοιπόν μέχρι στιγμής, τα λιγοστά καμαρίνια που έχω δει ήταν όλα πολύ ωραία!

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Σοφία Παπαδοπούλου:Πιο ωραία αναμνηση θα έλεγα την πιο πρόσφατη, στο Cabaret Voltaire. Δεν είναι ακριβώς ανάμνηση γεγονότος. Είναι η αίσθηση που μου αφήνει η όλη συνύπαρξη. η κοινή προετοιμασία με μια ηθοποιό που έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν ξανά και αρκεί πλεον ένα βλέμμα για να πούμε είμαστε έτοιμες να μοιραστούμε μαζί μια ιστορία.

Κατερίνα Αγγελίτσα:Πολλές ωραίες αναμνήσεις. Περισσότερο κρατώ όμως εκείνες τις συζητήσεις που γίνανε μόνο μέσα από βλέμματα.

Τελευταία σκέψη, κίνηση, πριν βγω στη σκηνή

Σοφία Παπαδοπούλου:Σκέφτομαι: «Τώρα για μια στιγμή, μη σκέφτεσαι»

Κατερίνα Αγγελίτσα: Σκέφτομαι πως θέλω να δικαιώσω το ρόλο που υποδύομαι, να πω την ιστορία του όσο καλύτερα μπορώ.