Ο Σωτήρης Μεντζέλος είναι ηθοποιός και κάθε Σάββατο βράδυ στις 23:30 παρουσιάζει την παράσταση standup comedy στο «Από Μηχανής» Θέατρο στο Μεταξουργείο, με τίτλο My Story vl2.

Με αφορμή την «ιστορία της ζωής του νούμερο 2» γνωριστήκαμε.
Η κουβέντα – ποταμός μαζί του μου έλυσε πολλές απορίες γι’ αυτό το είδος θεάτρου και μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω έναν ευγενικό και ενδιαφέροντα τύπο που κυκλοφορεί στην πόλη και προσπαθεί να μας κάνει «συνενόχους» στα θεατρικά του όνειρα βγάζοντάς μας από τι όποιες ενοχές μπορεί να κουβαλάμε!

Καθίστε αναπαυτικά και …απολαύστε μας. Α, μπορείτε να πάρετε και το ποτό σας, όπως επιτρέπεται και στην παράσταση!

Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Μετζέλος  ή Μεντζέλος; Αλλού σε βρίσκω με το «ν» κι αλλού χωρίς… αλλά πάντα με το «σ».

Ας αρχίσουμε, λοιπόν, αφού έτσι είναι το σωστό, άλλωστε και στην ταβέρνα πριν έρθει η μπριτζόλα, η οποία είναι ο λόγος να πας, θα σου έρθει το κουβέρ και η χωριάτικη, βασικό και απαραίτητο μεν αλλά αλλού είναι το ψαχνό.  Είναι με «ν», είναι Μεντζέλος στο γραπτό λόγο αλλά στον προφορικό δεν ακούγεται, είναι σαν το άηχο «h» που μάθαμε στα Αγγλικά. Όσον αφορά το σίγμα που συναντάς πάντα, αυτό το σίγμα με έχει …σιγματίσει.

Standup comedian ή ηθοποιός; Ποια η διαφορά;

Ηλεκτρική κιθάρα ή κλασική, πίτσα ή σουβλάκια, Λειβαδίτης ή Καββαδίας; Συνεχίζω λέγοντας πως δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο παράδειγμα προσδιορισμού -όσοι δεν έχουν δει την τελευταία σεζόν του Game of Thrones να πάνε δύο σειρές πιο κάτω- από αυτό που ο Theon Greyjoy σχεδόν κλαίγοντας είπε στον Jon Snow ότι είναι συγχυσμένος και δεν ξέρει αν είναι Greyjoy ή Stark και ο Jon του απάντησε πως δε χρειάζεται να είναι ένα από τα δύο, είναι και Greyjoy και Stark.
Συνεχίζω λίγο ακόμα λέγοντας πως ο standup comedian γράφει, σκηνοθετεί και παίζει τα δικά του αστεία, τα δικά του κείμενα μόνο, αποκλειστικά δικά του, ενώ ένας ηθοποιός καλείται να παίξει σε έργα και κείμενα που έχουν γράψει άλλοι. Επίσης το stand up είναι μια μορφή παραστατικής τέχνης, ένας κωμικός μονόλογος γραμμένος με τις δικές του τεχνικές. Δεν είναι μια τέχνη που τη συναντάς αποκλειστικά σε μπαρ όπως τα στραγάλια με τις σταφίδες.

Ένας standup comedian στους χώρους σας θεωρείται πιο «ελαφρύς» ή ως δημοσιογράφος είμαι προκατειλημμένος;

Ακριβώς το αντίθετο. Πολλοί φίλοι μου ηθοποιοί θαυμάζουν την ικανότητα ενός κωμικού να σταθεί μόνος του σε μια σκηνή και επί μία ώρα να κάνει το κοινό να γελά.

Άλλωστε όλοι, κωμικοί και ηθοποιοί, την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση θέλουμε να πετύχουμε και αυτό δεν είναι καθόλου ελαφρύ, ίσα-ίσα, τι είναι πιο βαρύ, ένα κιλό σίδερο ή ένα κιλό βαμβάκι;

Κάθε βράδυ δεκάδες παραστάσεις στην Αθήνα. Πώς ζεις με αυτή τη συνθήκη; Μήπως αυτή η πολυφωνία ευνοεί απλώς αυτούς που μπορούν να προβάλουν τη δουλειά τους και οι υπόλοιποι βολεύονται με συγγενείς και φίλους;

Ζω με ένα άγχος που προσπαθώ να το διαχειρίζομαι και να το μάθω. Μετά από 10 χρόνια στο θέατρο μπορώ να πω πως είμαστε σε καλό επίπεδο. Πάμε βόλτα μαζί, σινεμά, κοιμόμαστε αγκαλιά, λέμε «καλημέρα», του μαγειρεύω, πάμε διακοπές μαζί, για ψώνια και είναι η πιο μεγάλη σχέση που έχω κάνει. Επίσης, όλοι μας έχουμε κάνει παράσταση με συγγενείς και φίλους, αλλά αν η παράσταση είναι καλή, ως ρομαντική ψυχή που είμαι, θέλω να πιστεύω πως θα βρει τον τρόπο και θα μαθευτεί και θα γίνει άλλη μια φωνή στο πολυφωνικό σχήμα που λέγεται Θέατρο στην Ελλάδα.

Πώς κάνεις «κάστινγκ» σε αυτούς που θα πουν το κάτι τις τους και θα υφάνεις τον ιστό των ιστοριών σου στη σκηνή;

Κατ’ αρχάς, να σου πω πως μόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο της παράστασης ζητάω κάτι από το κοινό –δε θα κάνω spoiler- και το λέω αυτό, γιατί υπάρχει η εντύπωση πως το stand up είναι μια παράσταση που ο κωμικός κράζει το κοινό.
Στην ερώτηση σου τώρα: απλά κοιτάζω το πρόσωπό τους, βλέπω τον τρόπο που παρακολουθούν την παράσταση, νιώθω την ενέργειά τους –όχι δεν είμαι γιόγκι. Βέβαια, όσο τέλεια διαλέγω τον τύπο ή την τύπισσα που θα πουν  αυτό το κάτι κατά τη διάρκεια της παράστασης, άλλο τόσο άθλια διαλέγω γκόμενα να ερωτευτώ -και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό ρε γαμώτο.

Έχεις αισθανθεί ότι προσέβαλες κάποιον θεατή σου;

Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στον Γιάννη Καφάτο στο Viewtag.gr