Μια σπουδή στο πλέον αγαπημένο έργο του Σαίξπηρ, τον Άμλετ των ανθρώπων. «Ο Άμλετ είμαστε εμείς. Οι ερωτήσεις του είναι και δικές μας. Να είσαι ή να μην είσαι;

Ένας κόσμος όπου συνομιλούν το «είναι» και το «φαίνεσθαι», η ζωή και ο θάνατος, πλατφόρμες θανάτου, εφιάλτες ζωντανών κι όνειρα πεθαμένων. Τόσοι τρόποι να πεθάνουν οι ήρωες του έργου κι ούτε ένα εγχειρίδιο για το πώς να ζήσουν»!

Ένας Άμλετ για δύο, ο Φαίδων Καστρής και η Ζωή Ξανθοπούλου καταδύονται στον ανθρώπινο και ποιητικό κόσμο της θεατρικής συνεύρεσής τους.

Σκηνοθετικό σημείωμα
Εγκλωβισμένοι σε μια πλατφόρμα θανάτου, ο Hamlet, το πολυπρόσωπο σκηνικό φάντασμα του σαιξπηρικού κόσμου, μετατρέπει σε Άμλετ έναν σημερινό άνθρωπο. Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα κινούν τα πρόσωπα του Hamlet και τα καθοδηγούν ώς τον θάνατο που έρχεται «πάνω στο άνθος των αμαρτιών τους». Ο θάνατος θα κυριαρχήσει, η ζωή θα συνεχίσει… Ο Άμλετ θα ήθελε να «είναι» αλλά παλεύει με το «φαίνεσθαι».

Η παράσταση εμπεριέχει την ίδια την ανάγκη της ενασχόλησης με τον Άμλετ του Σαίξπηρ, την ίδια τη φύση της έμπνευσης των δημιουργών της. Είτε αποκαλύπτοντας πόσο οι αλήθειες και οι συνειδητοποιήσεις του έργου θα μπορούσαν να ακουμπάνε τις ιστορίες του καθενός μας, είτε με τη ρεαλιστική ψευδαίσθηση που δημιουργεί το ίδιο το θέατρο αφού, άλλωστε, ο ίδιος ο συγγραφέας το χρησιμοποιεί ως πίστα επίγνωσης κι αντίληψης του κόσμου.

Το «HAMLET & Άμλετ» είναι μια θεατρική συνάντηση δύο πλασμάτων, δύο κόσμων, πολλών ψυχών μέσα σ’ έναν αλλόκοτο περιβάλλον ζωντανών – νεκρών και νεκροζώντανων, με επιρροές από τον μπεκετικό κόσμο, την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και τον υπαρξιακό εγκλεισμό του Σαρτρ.

«Να ‘ναι κανείς ή να μην είναι;» «Όλα θα πάνε καλά. Πρέπει να κάνουμε υπομονή…» Ας σταθούμε μια στιγμή κι ας αναρωτηθούμε για τη ζωή μας, μαζί με τον Άμλετ, «τι ώρα είναι τώρα;» –Ζωή Ξανθοπούλου

Συντελεστές
Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας
Δραματουργική επεξεργασία, προσαρμογή κειμένου για δύο ηθοποιούς: Φαίδων Καστρής
Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου
Σκηνογραφία: Βασίλης Αποστολάτος
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Φωτογραφίες, βίντεο, αφίσα: Δήμητρα Τριανταφύλλου

Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι “Uncertainity” του Jack Blue.

Ερμηνεύουν, ο Φαίδων Καστρής και η Ζωή Ξανθοπούλου.

Πρεμιέρα: Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου και για 10 παραστάσεις

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Σάββατο 21:00
Κυριακή 19:00

Θέατρο Αργώ
(Κάτω Σκηνή)
Ελευσινίων 15, Αθήνα (Στάση μετρό: Μεταξουργείο)
Τηλ. 210 5201684

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 8 ευρώ (φοιτητικό, ανεργίας, ΑμΕΑ, άνω των 65 ), 5 ευρώ (ατέλειες)

Προπώληση: viva.gr

Κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα για όλο τον Οκτώβριο, καθώς και τις Δευτέρες του Νοεμβρίου, ο Φαίδων Καστρής μεταμορφώνεται σε ένα αλλόκοτο πλάσμα που τρυπώνει στο μυαλό της βασίλισσας της Ισπανίας, Σοφίας, και μας ταξιδεύει στα όνειρα και τους εφιάλτες της. Όλα αυτά στο έργο «Σοφία» του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι, που παρουσιάζεται στην υπέροχη Οικία Κατακουζηνού, με θέα το ιστορικό κτίριο του ελληνικού κοινοβουλίου, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου. Λίγο πριν ξεκινήσει μία ακόμα παράσταση ο Φαίδων Καστρής μας ανοίγει το καμαρίνι του…

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Πριν την παράσταση όλα τα του ρόλου, κατά την διάρκεια όλα τα του Φαίδωνα κι όταν φεύγω αφήνω μιαν υπόσχεση επιστροφής και όλα καθαρά σαν να μην πέρασα ποτέ !!! Αν και πάντα κάτι μένει πίσω, από αυτά που δεν φαίνονται , ψίχουλα της έγνοιας μας, της ευχής μας, της χαράς.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ: α) ως χώρο  και β) με ποιους συναδέλφους.

Τι να πρωτοθυμηθώ !!! τόσα αγαπημένα καμαρίνια, μια ζωή !!! Νομίζω της Επιδαύρου πάντα είναι το πλέον αγαπημένο κι επίσης τα καμαρίνια που μοιραζόμαστε πολλοί μαζί , συνήθως περιοδειών αλλά και μικρών θεάτρων στην Αθήνα, θυμάμαι ένα πρόσφατο στο ΟΦΣΑΙΝΤ του Μπελμπέλ, όλο αγάπη και γέλιο πολύ !!! Κουτσαφτίκη, Καπελέρης, λατρείες κι όλη η παρέα αυτή κι άλλες πολλές κι  αγαπημένες.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. 

Έναν ηθοποιό να κάθεται σε μια αρχαία πέτρα στο αρχαίο θέατρο  Φιλίππων με ένα καθρεφτάκι στα γόνατα κι ένα όμορφο κουτί στο πλάι με τα πινελάκια τις σκιές και τα μολύβια του !!!  Δεν μου αρέσουν τα καμαρίνια υπερπαραγωγή, σημασία έχει το φως κι ένας καθρέφτης αν έχεις να βαφτείς !!!  

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 

Όταν έπαιζα την Μαρί-Πιερ στην Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ, βαφόμουν μόνος, ντυνόμουν το φόρεμά της, έβαζα τα κόκκινα μαλλιά, κοσμήματα,, γόβες κλπ στο τέλος φώναζα τον πιανίστα, που ερχόταν πάντα καθυστερημένος και τρέχοντας και του ζητούσα να μου ανεβάσει το φερμουάρ στην πλάτη !!! Με αυτό το τράβηγμα του φερμουάρ περνούσα στον ρόλο, γινόμουν η "αυτή καθεαυτή " μου. Τέτοια μικρά μαγικά δικά μου θυμάμαι πολλά !!!

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου. 

Μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη από γωνία που να μου αρέσω, να μαγεύομαι που  λέω, μια ανάσα έτσι για αρχή και νοερά , εδώ και 11 χρόνια που πέθανε η μάνα μου, ένα "μαμά παίζω" , κάτι σαν προσευχή.

 

 

«Ο μύθος λέει πως η Δήμητρα κάθισε κι έκλαψε στην Αγέλαστο Πέτρα, στον Θρόνο των δακρύων, ενώ  ο κόσμος γύρω της μεταμορφωνόταν σε έρημο. Ή μπορεί να ήταν από πριν έρημος και η Θεά να έκλαψε επειδή νόμιζε πως ήταν ένα λιβάδι σπαρμένο κρίνα»...

 

Η βασίλισσα της Ισπανίας, Σοφία, μπροστά στο φέρετρο του νεκρού συζύγου της, βασιλιά Χουάν Κάρλος, κάποια στιγμή στο μέλλον. Μια φωνή της μιλάει. Μια φωνή μέσα στο μυαλό της. Το παρελθόν ξυπνά. Μνήμες θραύσματα την πλημμυρίζουν. Το Τατόι, ο Παύλος, η Φρειδερίκη, ο Χουανίτο, ο Φράνκο, ένα παιδί που πεθαίνει μπροστά στα μάτια της… Ποια είναι; Τι έζησε; Τι δεν έζησε;

 

Ο Φαίδων Καστρής, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, υποδύεται ένα αλλόκοτο πλάσμα που στοιχειώνει το μυαλό της Σοφίας και μεταμορφώνεται σε όλους όσους καθόρισαν τη ζωή της. Ποιος είναι; Κάποιος αόρατος φίλος της, η συνείδησή της ή μήπως μια φωνή από το παρελθόν; Ο Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι σπάει τα όρια του ρεαλισμού και μας προσκαλεί σε μια διαδρομή στα όνειρα και τους εφιάλτες της βασίλισσας Σοφίας.  

 

Σημείωμα συγγραφέα

Το   έργο  Σοφία  είναι   ένας   μονόλογος.   Πρωταγωνίστριά του είναι μια γυναίκα. Για πολλά χρόνια, αυτή η γυναίκα ήταν η πιο γνωστή γυναίκα της χώρας. Για πολλά χρόνια, αυτή   η   γυναίκα,   ήταν   ταυτόχρονα   η   πιο   άγνωστη.   Το παράδοξο αυτό οφείλεται εν μέρει στην υψηλή θέση που κατείχε, αλλά   και   στη δουλικότητα   ενός  συγκεκριμένου κοινωνικού μοντέλου. Προπάντων όμως στον κληρονομικό φόβο   των   Ισπανών   να   μιλήσουμε   καθαρά,   και  χωρίς να χρειάζεται να υψώσουμε τη φωνή, για τα πράγματα που έχουν σημασία. Είμαστε πρωταθλητές στο κουτσομπολιό και  ιδιόρρυθμοι   σε   θέματα   που   αφορούν   τη   μνήμη• είμαστε, οπωσδήποτε, μετεξεταστέοι στην ιστορία. Όπως έλεγε μια διάσημη παρουσιάστρια της τηλεόρασης: μέχρι εδώ μπορώ να σας πω. 

                                                  Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι

 

Σημείωμα σκηνοθέτη

Εικόνες ιστορίας μέσα σε σπασμένους καθρέφτες. Στιγμές μοναξιάς σε δωμάτια της μνήμης. Αέναες περιπλανήσεις αναζητώντας τη σιωπή. Η Σοφία στους λαβύρινθους του μυαλού της... το κοριτσάκι με τη σαλοπέτα, η ερωτευμένη πριγκίπισσα, η βασίλισσα μια ξένης χώρας... Η Σοφία της θλιμμένης αξιοπρέπειας να χαμογελά αινιγματικά για το τέλος μιας εποχής. Όπως σε έναν πίνακα του Antonio López...

Λεωνίδας Παπαδόπουλος

 

Συντελεστές

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος

Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Όλγα Ντέντα

Διαμόρφωση ηχητικών τοπίων: Νίκος Παπαρρόδου

Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού

Φωτογραφίες παράστασης: Σπύρος Τσακίρης

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

 

Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής

 

Με την υποστήριξη των www.carnetdevoyage.gr και GG Events Patras

 

Πρεμιέρα: Κυριακή 1η Οκτωβρίου

Παραστάσεις: Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα τον Οκτώβριο και όλες τις Δευτέρες του Νοεμβρίου

Ώρα έναρξης: 21:00

Διάρκεια: 70 λεπτά

Γενική είσοδος: 10 ευρώ

 

ΟΙΚΙΑ ΚΑΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ (Λεωφ. Αμαλίας 4, 5ος όροφος, Σύνταγμα)

Τηλέφωνο κρατήσεων: 6934965340