«DE PROFUNDIS -

Η αγάπη που δεν τολμά να πει τ’ όνομά της»
             Μια παράσταση βασισμένη στο αριστούργημα του Όσκαρ Ουάιλντ

Από Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018 και κάθε Δευτέρα-Τρίτη στις 19.30

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: ΤΡΙΤΗ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

«Πώς μπορεί να είναι φτωχός κάποιος όταν έχει αγαπηθεί;»
Oscar Wilde (1854- 1900)

 

Η Αθανασία Καραγιαννοπούλου σκηνοθετεί τον Νίκο Νίκα, σε ένα συγκλονιστικό κείμενο βασισμένο στο έργο του Όσκαρ Ουάιλντ De Profundis, που γράφτηκε ως επιστολή προς τον εραστή του Άλφρεντ Ντάγκλας μέσα από τη Φυλακή του Ρέντινγκ το 1897. Η παράσταση, σε καινούρια μετάφραση και διασκευή της σκηνοθέτιδος, ανεβαίνει ξανά φέτος στο Αγγέλων Βήμα (Πρώτη παράσταση: Μουσείο Τυπογραφίας, Χανιά/ Στην Αθήνα, πρώτη φορά ανέβηκε στο Θέατρο Της Οδού Κεφαλληνίας, Β΄Σκηνή (2016- 2017).

Ένα μελανό σημείο στην ιστορία της παγκόσμιας δικαιοσύνης είναι η δίκη και η καταδίκη του συγγραφέα και ποιητή Όσκαρ Ουάιλντ με το Νόμο περί Ομοφυλοφιλίας το 1895. Οι άθλιες συνθήκες της φυλάκισης του, η εγκατάλειψη και η προδοσία, επιδείνωσαν την ήδη εύθραυστη υγεία του ποιητή και τον κατέστρεψαν επαγγελματικά και ψυχολογικά. Μέσα από το κελί του, έγραψε μια μακροσκελή επιστολή προς τον εραστή του και υπαίτιο- όπως πίστευε- της καταδίκης του.

Η αριστουργηματική αυτή ερωτική επιστολή όπου απολογείται, καταγγέλλει και φιλοσοφεί, εκδόθηκε μετά το θάνατό του - αρχικά λογοκριμένη και αργότερα ολόκληρη - με τον τίτλο De Profundis (Εκ Βαθέων).

To De Profundis - και γενικά η υπόθεσή του Όσκαρ Ουάιλντ - συνέβαλε στην κατάργηση του Νόμου περί Ομοφυλοφιλίας κι έγινε το διαχρονικό μανιφέστο της Αγάπης.

Το 2018, μια εποχή που κανείς δεν καταδικάζεται για τις ερωτικές του επιλογές, ένας δικηγόρος (Νίκος Νίκας) επανεξετάζει την υπόθεση του Ουάιλντ: Στέκεται ενώπιον των θεατών και ζητά μια νέα ετυμηγορία. Καθώς ο δικηγόρος «διαβάζει» την επιστολή, που αποτελεί το μοναδικό υπερασπιστικό του στοιχείο προς το κοινό, σταδιακά, μετουσιώνεται στον αποστολέα της και παρασύρει τους θεατές σε ένα ταξίδι στην εποχή και στον υπέροχο κόσμο του Όσκαρ Ουάιλντ.

Συντελεστές

Μετάφραση/Διασκευή/Σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου

Φωτισμοί/Εικαστικός Σχεδιασμός: Λευτέρης Παυλόπουλος

Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης

Μουσική Επιμέλεια: Αθανασία Καραγιαννοπούλου
Ερμηνεία: Νίκος Νίκας

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.30 από Δευτέρα 19/11/2018

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική Είσοδος: 12€

Φοιτητικό, ανέργων: 10€

Ατέλειες ηθοποιών: 5€

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ - ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ-ΔΥΣΗΣ

Σατωβριάνδου 36

Σταθμός Μετρό Ομόνοια

Τηλ. 210 5242211

Το βιβλίο της παράστασης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΙΩΡΑ

Η Μαριλίτα Λαμπροπούλου χτυπάει σε διπλό θεατρικό ταμπλό αυτήν τη σεζόν, καθώς σκηνοθετεί το «Ένα φεγγάρι για τους καταραμένους» στο θέατρο Πορεία, μπαίνοντας έτσι για τα καλά στον χώρο της σκηνοθεσίας, μετρώντας, ουσιαστικά, την έκτη της παράσταση, και πρωταγωνιστεί στο έργο του Torben Betts, «Οι Άτρωτοι», το οποίο κάνει πρεμιέρα για πρώτη φορά στη χώρα μας, στις 7 Δεκεμβρίου, στο Αγγέλων Βήμα.

Στο φιλόξενο φουαγιέ του νεοκλασικού της οδού Σατωβριάνδου, σ’ ένα κτίριο βγαλμένο από άλλη εποχή, το οποίο αντιστέκεται στην ασχήμια της περιοχής, συναντηθήκαμε λίγο μετά την πρόβα των «Άτρωτων».

Την πιο κρύα μέρα του Νοεμβρίου, το χαμόγελό της, η χαλαρή της διάθεση κι η επικοινωνιακή της ικανότητα, ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα και την κουβέντα μας.

Αντίθετα με τον τίτλο του έργου, η ίδια δηλώνει πώς αισθάνεται «ευάλωτη» στην εποχή, που ζούμε. Αναπολεί τα δημιουργικά χρόνια του Αμόρε, έχοντας την αίσθηση ότι μπορεί να αναπολεί και τις εποχές της πρώτης της νιότης. Μας περιγράφει την ιδανική, για εκείνη, θεατρική κολεκτίβα. Εξηγεί, αν την ενοχλεί, που κάποιοι την θυμούνται ως Λίζα από τη σειρά του Mega κι ονειρεύεται ό,τι κάθε μαμά για τις κόρες της.

 

Το έργο του Torben Betts «Οι Άτρωτοι» ανεβαίνει, για πρώτη φορά, στην Ελλάδα. Θα θέλατε να μας το συστήσετε με λίγα λόγια, πριν το παρακολουθήσουμε στη σκηνή;

Είναι ένα έργο με τέσσερα πρόσωπα και γράφτηκε μ’ αφορμή την οικονομική κρίση, την οποία βίωσαν κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στο συγκεκριμένο έργο, την εξετάζουμε σ’ έναν παραλληλισμό με τις οικογενειακές κρίσεις στη ζωή δύο ζευγαριών. Το δραματικό ενδιαφέρον είναι μια τραμπάλα του έργου, μεταξύ του σατιρικού και του δραματικού. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε κι ως δραματική κομεντί. Ξεκινάει σαν κωμωδία και καταλήγει μ’ έναν πικρό τρόπο. Υπάρχουν δύο ζευγάρια, διαφορετικής κοινωνικής τάξης και διαφορετικού μορφωτικού επιπέδου, που έχουν έρθει όμως κοντά λόγω γεωγραφικής γειτνίασης.

Πιο συγκεκριμένα το ζευγάρι Όλιβερ - Έμιλυ μετακόμισε από το Λονδίνο σε μια λαϊκή γειτονιά, μιας επαρχιακής πόλης της Αγγλίας. Ο Όλιβερ είναι γόνος πλούσιας οικογένειας κι η Έμιλυ πετυχημένη εικαστικός. Εκεί γνωρίζουν τους γείτονές τους, οι οποίοι είναι σε μια άλλη τελείως λογική, διαφορετική νοοτροπία, χωρίς μόρφωση. Ο άνδρας βλέπει συνέχεια ποδόσφαιρο και φανατίζεται. Η συνάντησή τους θα φέρει πολλές τριβές και θα αποκαλύψει κρυμμένα μυστικά. Γιατί και τα δύο ζευγάρια, έχουν πολλά προβλήματα κι η συνάντησή τους θα λειτουργήσεικαταλυτικάφέρνοντας στην επιφάνεια γεγονότα, που θα τους κάνουν να συνειδητοποιήσουν πράγματα για τους εαυτούς τους.

Τι σημαίνει για εσάς «Άτρωτος»;

Πρόκειται, ουσιαστικά για έναν σαρκαστικό τίτλο, ο οποίος έχει πολυεπίπεδες αναφορές στο έργο. Το αγγλικό «Invincible» σημαίνει ανίκητοι- άτρωτοι. Επομένως είναι και μια αναφορά στις ομάδες και στην πολεμική μηχανή, γιατί ο ένας από τα δύο ζευγάρια, ο Άλαν, έχει στείλει τον γιο του να γίνει φαντάρος σε πολέμους του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, ο ίδιος δούλευε σ’ ένα αεροπλανοφόρο που είχε αυτό το όνομα. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και μια αναφορά στις ζωές αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να βγουν άτρωτοι, μέσα από δύσκολες συνθήκες, όπως είναι η απώλεια του παιδιού τους ή η οικονομική τους κατάρρευση. Τέλος έχει μια αναφορά, στο ίδιο το σύστημα, στο οποίο ζούμε που μοιάζει άτρωτο και φαίνεται αυτός να είναι ο νικητής τελικά.

Εσείς, ως καλλιτέχνης, στην Ελλάδα του σήμερα, πόσο «Άτρωτη» αισθάνεστε;

Πολύ! Τι να σου πω! (γέλια)

Κάνετε όμως, πολλά πράγματα, παίζετε, σκηνοθετείτε, διδάσκετε υποκριτική, μεταφράζετε έργα…

Ναι, κάνω πολλά και στο δικό μου το μυαλό, φαντάζουν ακόμα περισσότερα και λόγω των οικογενειακών υποχρεώσεων. Θέλει προσωπική θυσία και μόχθο για αποτελέσματα, τα οποία είναι δύσκολο να ευοδωθούν με τον τρόπο, που θα ήθελε κανείς. Δεν μιλάμε μόνο για τις οικονομικές απολαβές, αλλά και για τον τρόπο που θα ήθελες να λειτουργήσουν τα πράγματα. Υπάρχει στενότητα χώρων και πόρων. Είναι σαν να προσπαθούμε όλοι να συνυπάρξουμε σε μια στενή βάρκα κι αυτό δημιουργεί μεγάλη αγωνία αλλά και χαρά γιατί είναι κανείς δημιουργικός. Είμαστε ευάλωτοι, πάντως, όχι άτρωτοι.

Η Έμιλυ, στο έργο, ονειρεύεται να φτιάξει μια καλλιτεχνική κολεκτίβα. Εσείς αν είχατε αυτήν τη δυνατότητα ποιους θα επιλέγατε;

Αυτό είναι πολύ μακριά από την εποχή μας, γιατί σήμερα, όπως λέει κι η Έμιλυ στο έργο, «η εποχή μας ευνοεί τα μικρά μοναχικά ζευγαράκια κι όχι τις ομάδες». Προσπαθούμε να λειτουργήσουμε μ’ ανθρώπους, με τους οποίους έχουμε κοινή γλώσσα, αλλά αυτή είναι δύσκολο να δημιουργηθεί, όταν σκορπιζόμαστε ανάμεσα σε 1000 πράγματα. Αν δημιουργούσα, όμως, μια θεατρική κολεκτίβα, θα ήθελα να την κάνω μ’ ανθρώπους, με τους οποίος μπορώ να συνυπάρχω και να υπάρχει αλληλοσεβασμός και πίστη σ’ ένα κοινό όραμα.

Παράλληλα, υπογράφετε και την έκτη σκηνοθετική σας δουλειά στο θέατρο Πορεία και στο έργο «Ένα φεγγάρι για τους καταραμένους» του Ευγένιου Ο’ Νηλ. Είναι η δεύτερη φορά που σκηνοθετείτε τον σύζυγό σας. Πώς είναι αυτή η συνεργασία;

Είναι πολύ ωραία! Με τον Γιάννη (Νταλιάνη) λειτουργούμε πολύ στο ίδιο επίπεδο κι αυτό νομίζω ότι είναι και για τους δύο αμοιβαία ωφέλιμο.

Οι πρόβες σταματάνε στο θέατρο ή σας ακολουθούν και στο σπίτι;

Αυτό είναι το παράπονό του! Έχει τύχει να είμαι εγώ η σκηνοθέτις σ’ αυτή τη δουλειά και συνήθως ο σκηνοθέτης έχει τέτοιες αγωνίες και πηγαίνει και τριβελίζει τον άλλον. Προσπαθώ να το τηρήσω σε κάποιο βαθμό, δηλαδή η πρόβα είναι πρόβα κι αν χρειαστεί να υπάρξει κάποια συζήτηση μετά, κλείνουμε ραντεβού για να την κάνουμε.

Τι σας γοήτευσε στο κείμενο του Ο’ Νηλ, ώστε να το επιλέξετε;

Μου αρέσει ο τρόπος που μιλάει για τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν κατάφεραν να ταιριάξουν τις ζωές τους. Κι η αγωνία του για το εγγενές σφάλμα, το οποίο υπάρχει στην κοινωνία των ανθρώπων και στη μοίρα τους. Κι όλα αυτά, χωρίς να χάνει το χιούμορ του. Ποτέ δεν μπορώ να καταπιαστώ με έργο που του λείπει το χιούμορ.

Πώς βλέπετε το μέλλον σας στη σκηνοθεσία; Έχετε κι άλλα έργα στο μυαλό σας ή προτιμάτε να παίζετε;

Μου αρέσουν και τα δύο. Γι’ αυτό έχω μοιράσει κάπως τη ζωή μου σε περιόδους κατά τις οποίες άλλοτε σκηνοθετώ κι άλλοτε παίζω.

Μια από τις πρώτες σας σκηνοθεσίες ήταν στο θέατρο Αμόρε, το οποίο δεν υπάρχει πια. Σας λείπει εκείνη η εποχή ή δεν αναπολείτε το παρελθόν;

Όταν αναπολείς εποχές της πρώτης σου νιότης, δεν ξέρεις αν τις αναπολείς, γιατί ήταν η πρώτη σου νιότη ή επειδή η εποχή ήταν, όντως, καλύτερη. Η αίσθηση που έχω είναι πως ενώ υπήρχαν και τότε προβλήματα, υπήρχαν όμως κι οι δυνατότητες εξέλιξης κάποιων ομάδων. Δεν βρίσκονταν όλοι σ’ ένα κυνήγι επιβίωσης, όχι μόνο υλικής αλλά και καλλιτεχνικής. Υπήρχε μια αίσθηση, ότι μπορούσες να μπεις σ’ ένα χώρο να επικοινωνήσεις και να συνυπάρξεις με κάποια σχετική ασφάλεια.

Αισθάνεστε πώς είστε μια «γυναίκα καριέρας»;

Ομολογώ, ότι αυτή η φράση δεν με χαρακτηρίζει. Η δουλειά κι η εξέλιξη μέσω αυτής με ενδιαφέρει και χωρίς αυτό νιώθω μισή και κουλή και κουτσή. Χωρίς, όμως, η δουλειά να αποκλείει άλλα πράγματα.

Μου δίνετε την αίσθηση πως είστε ιδιαίτερα ισορροπημένη κι ήρεμη. Ισχύει;

Αυτό μου το λένε πάρα πολλοί άνθρωποι και, πραγματικά, δεν μπορώ να το καταλάβω! Είναι ένα μυστήριο για μένα. Εκπλήσσομαι για πολλοστή φορά! Δεν είμαι πάντα ήρεμη. Ελάτε στην παράσταση και θα το καταλάβετε. (γέλια)

Σας δυσαρεστεί, που ενώ μιλάμε για τόσο πράγματα, στα οποία δραστηριοποιείστε στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο, μια μεγάλη μερίδα του κοινού σας θυμάται ως «Λίζα» από τη σειρά του Mega, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια.

Δεν μ’ ενοχλεί. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βλέπουν θέατρο. Ελπίζω ότι κάποιοι άλλοι με θυμόνται και για άλλα πράγματα.

Πώς ήταν εκείνη η εποχή για εσάς; Πώς βιώσατε την απότομη αναγνωρισιμότητα;

Ναι, ήταν δύσκολη εποχή. Γενικώς, η έκθεση στα Μέσα δεν μου αρέσει να γίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Μερικές φορές, όμως, το παίρνω και με πιο χαλαρή διάθεση: ότι εντάξει δεν έγινε και τίποτα τρομερό. Ήταν, όμως, κάτι που δεν με έβρισκε εναρμονισμένη.

Σας βοήθησε αυτή η αναγνωρισιμότητα στο θέατρο;

Στο θέατρο λειτουργώ, τελείως, διαφορετικά κι ουσιαστικά σ’ άλλη περιοχή, καθόλου αντίστοιχη με το τηλεοπτικό κομμάτι. Με ενδιαφέρει περισσότερο το θέατρο, το πιο πειραματικό και το θέατρο ρεπερτορίου. Έτσι για μένα είναι δύο διαφορετικά πράγματα τελείως διακριτά μεταξύ τους. Η τηλεόραση είναι ένας χώρος διασκέδασης, το θέατρο είναι ένα χώρος τέχνης. Όχι ότι δεν έχει κάποια ψήγματα τέχνης κι η τηλεόραση. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς εύκολα να παίξεις στην τηλεόραση είναι, όμως, τελείως διαφορετική συνθήκη.

Ως μαμά, τι ονειρεύεστε για τις κόρες σας;

Ό,τι ονειρεύονται όλες οι μαμάδες. Να κάνουν αυτό που θα τους δώσει χαρά κι ευτυχία, να είναι υγιείς, δυνατές, να έχουν σωστή καλλιέργεια.

Καλλιτεχνική φλέβα βλέπετε να έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους;

Ναι, έχουν αλλά δεν ξέρω αν είναι το κυρίαρχο στοιχείο τους.

Κεντρική φωτογραφία Elpida Topaloglou, φωτογραφίες παράστασης Ilias Dimakouleas

Η Μαριλίτα Λαμπροπούλου πρωταγωνιστεί στους «Άτρωτους» στο Αγγέλων Βήμα,μαζί με τον Μιχάλη Μαρκάτη, την Ειρήνη Μπαλτά και τον Γιάννη Μπουραζάνα. Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Σταύρος Στάγκος. Πρεμιέρα 7/12

Παράλληλα, σκηνοθετεί την παράσταση «Ένα φεγγάρι για τους καταραμένους» στο θέατρο Πορεία, την οποία μπορείτε να απολαύσετε για τις 8 ακόμη παραστάσεις (3, 4, 10, 11, 17, 18 26/12 & 6/1) πρωταγωνιστούν η Ιωάννα Παππά, ο Γιάννης Νταλιάνης, ο Γιώργος Τριανταφυλλίδης, ο Ιωάννης Κοτίδης και ο Ντίνος Γκελαμέρης.

Από Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018 και κάθε Δευτέρα-Τρίτη στις 19.30

«Πώς μπορεί να είναι φτωχός κάποιος όταν έχει αγαπηθεί;»
Oscar Wilde ( 1854- 1900)

Η Αθανασία Καραγιαννοπούλου σκηνοθετεί τον Νίκο Νίκα, σε ένα συγκλονιστικό κείμενο βασισμένο στο έργο του Όσκαρ Ουάιλντ De Profundis, που γράφτηκε ως επιστολή προς τον εραστή του Άλφρεντ Ντάγκλας μέσα από τη Φυλακή του Ρέντινγκ το 1897. Η παράσταση, σε καινούρια μετάφραση και διασκευή της σκηνοθέτιδος, ανεβαίνει ξανά φέτος στο Αγγέλων Βήμα (Πρώτη παράσταση: Μουσείο Τυπογραφίας, Χανιά/ Στην Αθήνα, πρώτη φορά ανέβηκε στο Θέατρο Της Οδού Κεφαλληνίας, Β΄Σκηνή (2016- 2017).

Ένα μελανό σημείο στην ιστορία της παγκόσμιας δικαιοσύνης είναι η δίκη και η καταδίκη του συγγραφέα και ποιητή Όσκαρ Ουάιλντ με το Νόμο περί Ομοφυλοφιλίας το 1895. Οι άθλιες συνθήκες της φυλάκισης του, η εγκατάλειψη και η προδοσία, επιδείνωσαν την ήδη εύθραυστη υγεία του ποιητή και τον κατέστρεψαν επαγγελματικά και ψυχολογικά. Μέσα από το κελί του, έγραψε μια μακροσκελή επιστολή προς τον εραστή του και υπαίτιο- όπως πίστευε- της καταδίκης του.

Η αριστουργηματική αυτή ερωτική επιστολή όπου απολογείται, καταγγέλλει και φιλοσοφεί, εκδόθηκε μετά το θάνατό του - αρχικά λογοκριμένη και αργότερα ολόκληρη - με τον τίτλο De Profundis (Εκ Βαθέων).

To De Profundis - και γενικά η υπόθεσή του Όσκαρ Ουάιλντ - συνέβαλε στην κατάργηση του Νόμου περί Ομοφυλοφιλίας κι έγινε το διαχρονικό μανιφέστο της Αγάπης.

Το 2018, μια εποχή που κανείς δεν καταδικάζεται για τις ερωτικές του επιλογές, ένας δικηγόρος (Νίκος Νίκας) επανεξετάζει την υπόθεση του Ουάιλντ: Στέκεται ενώπιον των θεατών και ζητά μια νέα ετυμηγορία. Καθώς ο δικηγόρος «διαβάζει» την επιστολή, που αποτελεί το μοναδικό υπερασπιστικό του στοιχείο προς το κοινό, σταδιακά, μετουσιώνεται στον αποστολέα της και παρασύρει τους θεατές σε ένα ταξίδι στην εποχή και στον υπέροχο κόσμο του Όσκαρ Ουάιλντ.

Συντελεστές

Μετάφραση/Διασκευή/Σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου

Φωτισμοί/Εικαστικός Σχεδιασμός: Λευτέρης Παυλόπουλος

Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης

Μουσική Επιμέλεια: Αθανασία Καραγιαννοπούλου

Ερμηνεία: Νίκος Νίκας

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.30 από Δευτέρα 19/11/2018

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική Είσοδος: 12€

Φοιτητικό, ανέργων: 10€

Ατέλειες ηθοποιών: 5€

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ - ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ-ΔΥΣΗΣ

Σατωβριάνδου 36

Σταθμός Μετρό Ομόνοια

Τηλ. 210 5242211

Αδελφές Papin

2 Φεβρουαρίου 1933, ημέρα Πέμπτη

ώρα 16:43 οι αδελφές Papin, δύο άριστες υπηρέτριες, είναι μόνες στην οικία των Lancelin

ώρα 18:26 πέφτει το ρεύμα στην οικία

ώρα 19:02 ακούγεται κλειδί στην εξώπορτα

ώρα μεταξύ 19:03 με 23:58 ……………………..

3 Φεβρουαρίου 1933, ημέρα Παρασκευή

Οι αδελφές Papin γίνονται πρωτοσέλιδο στα έντυπα του Παρισιού.

Η αληθινή ιστορία πάνω στην οποία ο Ζαν Ζενέ βάσισε τις «Δούλες» του.

Κείμενο – σκηνοθεσία: Ανδρονίκη Αβδελιώτη

Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Μουσική: Σίσσυ Βλαχογιάννη

Σύλληψη teaser: Μάνος Παπαδάς

Teaser - φωτογραφίες: Ναταλία Β.

Σκηνικά : Νικόλαος Μαρμαροτούρης – Ανδρονίκη Αβδελιώτη

Κοστούμια: Ανδρονίκη Αβδελιώτη – Μαίρη Άσπρου

Παίζουν: Μαίρη Άσπρου, Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Γιώργος Ανδράκης

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Βαγγέλης Παπαδάκης, Μάνος Παπαδάς

Διάρκεια 70΄

Από 1 Νοεμβρίου κάθε Πέμπτη στις 19:00 Έως 31 Ιανουαρίου

Αγγέλων Βήμα, Σατωβριάνδου 36 (Σταθμός Μετρό Ομόνοια )

Εισιτήρια: 10 ευρώ κανονικό και 7 ευρώ μειωμένο (ατέλειες, ανέργων, φοιτητικό)

τηλ. κρατήσεων 210 5242211

Προπώληση viva

Στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» επιστρέφει η Αθανασία Καραγιαννοπούλου για να παρουσιάσει το μνημειώδες έργο του Ζολά «Νανά».

Η σκηνοθέτις υπογράφει και τη θεατρική διασκευή του έργου.

Η υπόθεση είναι λίγο πολύ γνωστή με την Νανά από κορίτσι ταπεινότατης καταγωγής να αναδεικνύεται στην πιο φημισμένη εταίρα της αυτοκρατορικής Γαλλίας δημιουργώντας θύματα, καταστρέφοντας ανθρώπους και οικογένειες και κατασπαταλώντας περιουσίες. Με την ζωή και τον θάνατό της που συμπίπτει με την κήρυξη του Γαλλογερμανικού πολέμου συμβολίζει ολόκληρη την άνοδο και την πτώση ενός ολόκληρου διεφθαρμένου κόσμου.

Αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που χώρος και καλλιτέχνις ενώνουν τις δυνάμεις τους. Η αρχή έγινε με την παράσταση με τίτλο «John Lennon: Το σκαθάρι και τα μάτια σας» του Mark St. Germain που η Αθανασία Καραγιαννοπούλου μετέφρασε και σκηνοθέτησε στο Αγγέλων Βήμα κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2012-13 στο πλαίσιο της τότε θεματικής ενότητας του χώρου με τίτλο ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.

Πολύ σύντομα θα ανακοινωθούν περισσότερες λεπτομέρειες για το  νέο τους εγχείρημα.

 

O Kee Thuan Chye είναι διεθνούς φήμης Μαλαισιανός θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός και ακτιβιστής με συνεχή δράση στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της χώρας του -και όχι μόνο- εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια. Παίρνοντας αφορμή από την στυγνή δικτατορία της δεκαετίας του '60 (!) στην χώρα του, με το έργο του ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΡΑ! (αγγλικός τίτλος ΤΗE BIG PURGE), μάς έχει παραδώσει μια πολιτική σάτιρα παγκόσμιας εμβέλειας.

Σ' αυτήν την πολιτική σάτιρα, η δράση κινείται σε δύο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο είναι ένα επίπεδο σουρρεαλιστικό, ένας κόσμος τσίρκου, στον οποίο κινούνται οι πολιτικοί - μαριονέττες, δηλαδή: ένας υπέρτατος άρχοντας, ο... δυσκοίλιος πρωθυπουργός, ένα μάτσο ψοφοδεείς και αρχομανείς υπουργοί και στρατιές πανταχού παρόντων μυστικών πρακτόρων και πληροφοριοδοτών. Το δεύτερο είναι ένα επίπεδο ρεαλιστικό, στο οποίο κινούνται οι καθημερινοί άνθρωποι με τις καθημερινές ανάγκες. Αυτοί, ή "συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις" ή -στην καλύτερη περίπτωση-προλαβαίνουν και μεταναστεύουν.

Όλοι οι ρόλοι του έργου αποδίδονται από εννέα εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς που επιλέχτηκαν μεταξύ εκατόν δέκα συναδέλφων τους, οι οποίοι συμμετείχαν στην ειδική ακρόαση που οργάνωσε το ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ ειδικώς για αυτή την παράσταση και είναι, αλφαβητικά, οι εξής:

Σάββας Βασιλειάδης

Αφροδίτη Βραχοπούλου.

Σόνια Καλαϊτζίδου

Άννα Κρίνου

Θάνος Κώτσης

Κωνσταντίνος Πολύζος

Σταύρος Ράγιας

Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος

Βασίλης Χατζηδημητράκης

 

Οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης είναι οι εξής:

Μετάφραση - προσαρμογή: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου

Σκηνοθεσία - Εικαστικός χώρος: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου

Επιμέλεια κίνησης: Νατάσσα Μπρουζιώτη

Ενδυματολογική και Μουσική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος

Σχεδιασμός Φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βασίλης Χατζηδημητράκης

Τeaser - Trailer: Θάνος Κώτσης - Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος

Σχεδιασμός Αφίσας: Ανδρέας Γεωργιάδης

Οι παραστάσεις (όχι τυχαία) ξεκινούν την 21η Απριλίου και θα συνεχιστούν έως τις 27 Μαΐου 2018, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.00

Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12 Ευρώ

Φοιτητές, άνεργοι και άνω των 65 ετών: 8 Ευρώ

Ατέλειες: 5 Ευρώ

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ

Σατωβριάνδου 36, Σταθμός Μετρό Ομόνοια

Τηλ. 210-52 42 211

www.aggelonvima.gr

 

Ό,τι στους άλλους βλέπουμε
Κι ό,τι είμαστε στα μάτια εμείς των άλλων,
Είναι μονάχα όνειρο κρυμμένο μέσα
σ’ άλλο...

Με αυτούς τους στίχους του Έντγκαρ Άλαν Πόε ξεκινώ το ταξίδι μου στο ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ του Αυστραλού συγγραφέα Αϊντάν Φενεσί «Το σπίτι στη λίμνη», το οποίο πραγματεύεται το χρονικό ενός εγκλήματος πάθους και παίζεται φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα.

Σε μια εποχή που επιβιώνει όποιος καταφέρνει και λέει ψέματα και όποιος τα διαχειρίζεται σωστά, το εν λόγω έργο φαντάζει πιο γοητευτικό από ποτέ.

Πρωταγωνιστές, ο Ντέιβιντ (Αντώνης Φραγκάκης), επιτυχημένος ποινικολόγος, και η Άλις (Κερασία Σαμαρά), ψυχίατρος που αναλαμβάνει να τον οδηγήσει στα έγκατα του νου του. Πρόκειται για δύο πλάσματα που καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου ακροβατούν ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα. Καθένας τους επαγγελματίας ξεχωριστός στον τομέα του, διεκδικεί την αλήθεια του μεταχειριζόμενος το ψέμα. Τι κι αν τον δικό του δρόμο χάραξε η ποίηση του Έντγκαρ Άλαν Πόε και τον δικό της το παραμύθι της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων»! Οι δυο τους εξαπατούν και εξαπατώνται επί σκηνής, ακροβατώντας σε ένα λεπτό νήμα μέχρι το τέλος.

Η αρχική διάγνωση της ψυχιάτρου είναι προδρομική αμνησία, δηλαδή μια εγκεφαλική βλάβη κατά την οποία υφίσταται βλάβη ο ιππόκαμπος, που είναι υπεύθυνος για την πρόσφατη μνήμη, συνήθως έπειτα από ατύχημα. Ο εφιάλτης της βλάβης της θύμησης έρχεται και φεύγει και εκεί που νομίζεις πως όλα πάνε καλά ξαναρχίζει. Μέσα από εξετάσεις και φωτογραφίες η Άλις προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο που καλύπτει τη δολοφονία της συζύγου του. Εκείνος, ιδιαίτερης ευφυΐας άνθρωπος, της ξεφεύγει, η αλήθεια του βασίζεται στην πειθώ, η αλήθεια της στα λόγια του, και, ενώ ο Ντέιβιντ κινείται γύρω από το τρίπτυχο εμπιστοσύνη-προδοσία-εκδίκηση, προδίδεται. Και επειδή η αλήθεια πάντα επικρατεί, αποκαλύπτεται την καταλληλότερη στιγμή.

Πρόκειται για μια παράσταση μεστή, με παύσεις και εκρηκτικές στιγμές, τόσο γρήγορες όσο και αργές. Καταφέρνει να καθηλώσει τον θεατή, ο οποίος παίζει με τη σειρά του το παιχνίδι των πρωταγωνιστών.

Το σκηνικό (Θανάσης Παναγιώτου) είναι λιτό, όπως αρμόζει, όχι μόνο επειδή πρόκειται για θάλαμο σωφρονιστικού ιδρύματος, αλλά και γιατί ο θεατής πρέπει να αφομοιώσει τις πληροφορίες που δέχεται χωρίς να αποσπαστεί η προσοχή του.

Ο φωτισμός (Βαγγέλης Μούντριχας) είναι αρκούντως χαμηλός, ενώ φωτίζεται σταθερά το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο ασθενής.

Τη δραματουργική επεξεργασία επιμελήθηκαν οι δύο πρωταγωνιστές, Αντώνης Φραγκάκης και Κερασία Σαμαρά. Η τελευταία έκανε και την ενδιαφέρουσα, πυκνή σε νοήματα και συνειρμούς, μετάφραση, καθώς και τη σκηνοθεσία, που κινήθηκε σε περιορισμό χώρου για τον ασθενή και ελευθερία κινήσεων για την ψυχίατρο.

Ερμηνευτικά η Κερασία Σαμαρά ως Άλις αποτελεί την τέλεια ψυχίατρο, που με τεχνική «σέρνει» τον ασθενή της σε αδιέξοδο. Προοδευτικά του δίνει πληροφορίες για να καταλάβει από τις αντιδράσεις του αν υφίσταται ή μη απώλεια μνήμης. Παραμένει ατάραχη, ψύχραιμη, συναινετική, έως ώτου η ερμηνεία της κορυφώνεται σε μια απίστευτη έκρηξη. Παλεύει επί σκηνής, έχοντας πλήρη έλεγχο των κινήσεών της.

Πραγματική έκπληξη αποτελεί η ερμηνεία του Αντώνη Φραγκάκη στον ρόλο του Ντέιβιντ. Ταραγμένος, αποπροσανατολισμένος, με απλανές βλέμμα από την αρχή, πείθει απόλυτα ότι πάσχει από προδρομική αμνησία. Ακόμα και όταν ντύνεται με το κοστούμι για να φύγει από το νοσοκομείο, δίνει την εντύπωση ανθρώπου που δεν είναι καλά, ενώ απίστευτη είναι η αντίδρασή του όταν στο τέλος τα περιθώριά του στενεύουν.

Οι δυο τους, σε μια ανέλπιστα μεστή παράσταση, οδηγούν τον θεατή σε δύσκολα και στρυφνά μονοπάτια.

 Από τη Νατάσα Κωνσταντινίδη 

 

Το Αγγέλων Βήμα, μετά τον επιτυχημένο Α’ κύκλο διαδραστικών διαλέξεων, συνεχίζει με τον Β’ κύκλο.

 

Αναλυτικό πρόγραμμα

ΘΕΑΤΡΟ

Χαρά Μπακονικόλα

Ομότιμη Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών

Κάθε Τρίτη από 23/1/2018 έως 6/3/2018, ώρα 18.00-20.00

 

Μια απόπειρα να μειώσουμε κάποιες παρανοήσεις γύρω από το θέατρο, να διερωτηθούμε πάνω στο αυτονόητο, να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τη δραματουργία και με τη σκηνή. Μια προσπάθεια να δείξουμε πως, στο θέατρο, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, ό,τι είναι σκηνικά κραυγαλέο και οριακό δεν είναι και πρωτότυπο ή πρωτοποριακό. Μια προσπάθεια να διακρίνουμε τα μεγάλα έργα μέσα από φτηνά και παραπλανητικά φτιασιδώματα, που τα παραμορφώνουν.  

 

Ώρα να ξαναβρούμε το αυτονόητο- Ανοιχτά ζητήματα του θεάτρου

 

Πρώτη διάλεξη: Ο Οιδίπους και κάποιοι άλλοι…

                  -Μικρή εισαγωγή

                  -«Πλατωνοποίηση» και «εκχριστιανισμός»

                  -Η σχέση της αττικής τραγωδίας με τον κόσμο των αισθήσεων

                  -Ας αφουγκραστούμε τα κείμενα

Δεύτερη διάλεξη: Η αιώνια ερωτοτροπία με τον ρεαλισμό

                  -Σύντομη εισαγωγή

                  -Ο οικείος κόσμος του ρεαλισμού και τα σύμβολα

                  -Πόσοι ρεαλισμοί υπάρχουν;

                  -Ας γευτούμε ρεαλιστικές συνταγές

 

Τρίτη διάλεξη: Το θέατρο του παραλόγου και οι νόθοι γονείς του

                  -Το παράλογο ως βίωμα δεν μονοπωλείται από το θέατρο

                                                                 του παραλόγου

                  -Παρανοήσεις σχετικά με την πατρότητα (Μάτερλινκ, Καμύ                    

                                                                 και διάφοροι άλλοι)

                  -Κοινά χαρακτηριστικά ανόμοιων δραματουργών (Μπέκεττ,

                                                                 Ιονέσκο, Ανταμόφ…)

                  -Ας παίξουμε πάνω στο σκοινί του παραλόγου

Tέταρτη διάλεξη: Η γλώσσα του θεάτρου και τα πάθη της

                  -Μικρή εισαγωγή 

                  -Το αμήχανο σώμα και η κακοποίηση του έναρθρου λόγου

                                                (τονισμός, επιτονισμός, στίξη)

                  -Ας υποστηρίξουμε πειστικά το κείμενο

Πέμπτη διάλεξη: Η μείξη των λογοτεχνικών ειδών

                  -Μικρή δειγματοληψία

                  -Συγγένεια εξ αγχιστείας ή συνεύρεση διά της βίας;

                  -Θέατρο και ποίηση

                  -Ας δούμε μαζί αν ένα άλογο κι ένα πορτοκάλι κάνουν ένα             

                                                               αλογοπορτόκαλο

Έκτη διάλεξη: «καταραμένοι» δημιουργοί της Γερμανίας

                  -Η ασθένεια της συνείδησης στο περιθώριο του γερμανικού

                                                                   Ρομαντισμού

                  -Γκέοργκ Μπύχνερ, Χάινριχ φον Κλάιστ, Γιάκομπ Λεντς

                  -Απόπειρες ερμηνείας αποσπασμάτων

Έβδομη διάλεξη: Η σιωπή στο θέατρο

                   -Λόγος και σιωπή

                   -Σώμα και σιωπή

                   -Το εννοιακό φάσμα της σιωπής

                   -Ας δοκιμάσουμε να εκφραστούμε σιωπώντας

 

 

 

ΕIKAΣTIKA

Όλγα Ζιρώ

Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης, Ζωγράφος και Γλύπτρια, Επίτιμη Σχολική Σύμβουλος Εικαστικών

 

Συμμετέχει η Τζίνη Γεννηματά

Πολιτισμολόγος

Κάθε Πέμπτη από 25/1/2018 έως 29/3/2018, ώρα 18.00-20.00

 

 

Σκοπός των διαλέξεων

Ο κύκλος των διαλέξεων έχει σκοπό την ανάγνωση των ΄Έργων Τέχνης και την ανίχνευση των μηνυμάτων της οπτικής επικοινωνίας.

Η κάθε διάλεξη  σε εισάγει στον οπτικό γραμματισμό δηλαδή, είναι σχεδιασμένη για την εξάσκηση στην παρατήρηση και στην «ανάγνωση»,  στην κατανόηση των έργων της τέχνης.

Μέσα από την εξοικείωση με το οπτικό λεξιλόγιο και την εικαστική ορολογία, θα  εκτιμήσεις την Τέχνη, θα μάθεις να μιλάς γι’ αυτήν, κυρίως όμως θα οξύνεις την κριτική σου σκέψη και θα μάθεις να αποκωδικοποιείς τις εικόνες της καθημερινής σου ζωής.

Σε ποιους απευθύνονται

Η Τέχνη μάς αφορά όλους. Οι διαλέξεις απευθύνονται σε όλους, ανεξάρτητα από τον επαγγελματικό ή προσωπικό χώρο όπου ο καθένας βρίσκεται και δραστηριοποιείται. Οι εκπαιδευτικοί της Τέχνης θα πάρουν πολύτιμα διδακτικά  εργαλεία για να τα εφαρμόσουν άμεσα στο μάθημά τους. Οι σπουδαστές της Τέχνης θα συστηματοποιήσουν τη γνώση τους, με τη διεπιστημονική και τη διαθεματική ανάπτυξη κάθε κινήματος Τέχνης.

Πότε και Πώς μπορείς να  παρακολουθήσεις τις διαλέξεις

Οι διαλέξεις γίνονται κάθε Πέμπτη και ώρα 18.00-20.00 μ.μ.  Μπορείς να τις παρακολουθήσεις όλες, από την αρχή έως το τέλος. Μπορείς όμως και να τις παρακολουθήσεις  μεμονωμένα, επιλέγοντας τις ενότητες που σε ενδιαφέρουν περισσότερο. Για κάθε δίωρο η είσοδος είναι 10 Ευρώ που καταβάλλονται με την αγορά εισιτηρίου από το ταμείο του θεάτρου. Για τους εκπαιδευτικούς η είσοδος είναι 8 ε.

Τι θα μάθεις

Με την ολοκλήρωση της σειράς των διαλέξεων θα είσαι σε θέση:

1.      Να παρατηρείς με κριτική οξύτητα τα έργα Τέχνης και τις εποχές τους.

2.      Να εκφράζεις την προσωπική σου γνώμη για τα έργα τέχνης και τις έννοιες της τέχνης.

3.      Να αποκωδικοποιείς τα κρυφά και φανερά μηνύματα των εικόνων που συναντάς στην καθημερινή σου ζωή, από τα ΜΜΕ ως τις πολιτικές αφίσες.

Βεβαίωση παρακολούθησης

Για όποιον παρακολουθήσει τουλάχιστον τρία από τα πέντε δίωρα θα δοθεί Βεβαίωση επιτυχούς  παρακολούθησης.

 

 

Περιγραφή των διαλέξεων

Κάθε περίοδος της τέχνης εξετάζεται σε δύο αυτοτελείς διαλέξεις των δύο ωρών η καθεμία. Σε κάθε δίωρο η πρώτη ώρα καλύπτεται από την εισήγηση για το ερώτημα της Τέχνης,  τους καλλιτέχνες και τα κύρια χαρακτηριστικά της τέχνης τους ενώ η δεύτερη ώρα καλύπτεται από βιωματικές δράσεις. Οι συμμετέχοντες δηλαδή, προσκαλούνται, με μεθοδευμένες ασκήσεις, στη βιωματική ανάγνωση των έργων της Τέχνης και κατόπιν στην εφαρμογή όρων και εννοιών,  σε υπαρκτά παραδείγματα της σύγχρονης καθημερινότητας

 

Διάλεξη25 Ιανουαρίου και 1 Φεβρουαρίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, θα απεικονίσω τον Άνθρωπο.

Ο Οικουμενικός Άνθρωπος είναι κυρίαρχος της Φύσης.

Ο ζωγραφικός πίνακας

γίνεται το  ανοιχτό παράθυρο μέσα από το οποίο

ο Άνθρωπος βλέπει την πραγματικότητα,

όπως αυτός την ορίζει.

:

Η Τέχνη την εποχή της Αναγέννησης

 

Διάλεξη 15 και 22 Φεβρουαρίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, ξέρω πολλά.

Η πραγματικότητα αλλάζει μέρα με τη μέρα. Ο καλλιτέχνης σε μία εποχή κρίσης και αβεβαιότητας επιδιώκει την έκπληξη και την πρωτοτυπία:

Η Τέχνη του Μανιερισμού

Διάλεξη 1 και 8 Μαρτίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, μπορώ να σας συνεπάρω, μπορώ να σας συγκινήσω, στην πόλη, στην πλατεία, στην εκκλησία.

Η πραγματικότητα του 17^ου αιώνα είναι  ένα θέατρο. Ο ΄Ανθρωπος προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κοσμική και στην εκκλησιαστική εξουσία. Η Τέχνη του απευθύνει το λόγο με τις μεγάλες χειρονομίες, με την έκσταση και με το πάθος :

 η εποχή του Μπαρόκ

 

Διάλεξη 15 Μαρτίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, θέλω να τακτοποιήσω την πραγματικότητα με κανόνες και τάξη.

Η πραγματικότητα και ο ορθός λόγος. Ο ΄Ανθρωπος κατηγοριοποιεί και οργανώνει την Τέχνη και τη ζωή. Οι ακαδημαϊκοί κανόνες της ηθικής και της αισθητικής:

η εποχή του Νεοκλασικισμού

 

 

 

Διάλεξη 22 και 29 Μαρτίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης,

θα  απεικονίσω την πραγματικότητα

 όπως εγώ την βλέπω

Η πραγματικότητα εκβιομηχανίζεται. Ο Άνθρωπος δρα και επαναστατεί για την ελευθερία του. Ο καλλιτέχνης ξεπερνά τους κανόνες και προτείνει την υποκειμενική αντίληψη και κριτική της πραγματικότητας. Η εποχή του Ρομαντισμού και η εποχή του Ρεαλισμού

 

 

 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

 

Κατερίνα Μαγγανά

 

Ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια, συγγραφέας

 

Κάθε Παρασκευή από 26/1/2018 έως 16/3/2018, ώρα 18.00 έως 20.00

 

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΟΝΕΙΡΟ –ΠΑΡΑΜΥΘΙ

«Θα σου πω μια ιστορία: η θεραπευτική λειτουργία του ονείρου, του παραμυθιού και της τέχνης.»

 

Ο άνθρωπος από την αρχή της ζωής του θέλει να αφηγείται ιστορίες. Ανάγκη μα και επιθυμία της ανθρώπινης ύπαρξης να δημιουργούμε και να μιλάμε τις ιστορίες μας, να τις μοιραζόμαστε με τον εαυτό μας, τους σημαντικούς άλλους, τον κόσμο. Από βρέφη ονειρευόμαστε, τα όνειρά μας είναι η πρώτη μορφή αφήγησης και προσπάθειας ερμηνείας του κόσμου σε μια πορεία αποτελούμενη από σύνθετες διαδικασίες που μας διαμορφώνουν ως υποκείμενα. Λίγο αργότερα, όταν οι λέξεις αποκτούν νοήματα και ειρμό ανακαλύπτουμε τον μεταβατικό  χώρο της αφήγησης, του παραμυθιού που είναι εξαιρετικά σημαντικός και παραγωγικός για την προσπάθεια συγκρότησης του εαυτού καθώς και για τη εξέλιξη του εσωτερικού μας κόσμου. Μεγαλώνοντας και μετουσιώνοντας, οι δρόμοι της τέχνης αναλαμβάνουν να «πουν» τις παλιές και τις καινούργιες ιστορίες μας.

Στην διάρκεια οκτώ συναντήσεων θα προσεγγίσουμε το όνειρο, το παραμύθι και την τέχνη, υπό το πρίσμα της ψυχοδυναμικής τους λειτουργίας. Ποια είναι η βαθύτερη ψυχοποιητική, αλλά και θεραπευτική τους διάσταση; Τι ψυχικό υλικό διαχειρίζεται το παιδί και ο ενήλικας μέσω αυτών, μέσω του μύθου; Γιατί βλέπουμε συχνά το ίδιο όνειρο; Γιατί τα παιδιά θέλουν να ακούν ξανά και ξανά το ίδιο παραμύθι; Τι συμβολίζουν και τι αναπαριστούν οι ήρωες, τα τέρατα, οι καλοί και οι κακοί; Ποια είναι τα παραμύθια των ενηλίκων…; είναι μερικές από τις ερωτήσεις τις οποίες θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε, να συζητήσουμε και με την αφορμή τους να φτιάξουμε τις δικές μας ιστορίες.

 

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου:

Πώς φτιάχνονται τα όνειρα; Σωματικές πηγές και ψυχικές διαδρομές, βιολογία και επιθυμία.

 

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου:

Όνειρα προφητικά, αποκαλυπτικά ή συμβολικά; «Υπέροχοι εφιάλτες»;

 

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου:

Το όνειρο στην ψυχανάλυση, δυνατότητα ερμηνείας, θεραπευτική λειτουργία της ονειρικής δημιουργίας. Σύνδεσμοι με την ονειροπόληση και την τέχνη.

 

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου:

Μύθοι και παραμύθια: ήρωες και μικρά πλάσματα γεμάτα ικανότητες.

 

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου:

Τι κάνει η κοκκινοσκουφίτσα με τον λύκο; Τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης και συμβολισμού των παραμυθιών.

 

Παρασκευή 2 Μαρτίου:

Πες το μου ξανά μαμά: το αγαπημένο παραμύθι, η σύνδεσή του με τις φάσεις της ανάπτυξης.

 

Παρασκευή 9 Μαρτίου:

Από το παραμύθι στην τέχνη και η τέχνη ως παραμύθι.

 

Παρασκευή 16 Μαρτίου:

Όψεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας και οι θεραπευτικές διαστάσεις τους τόσο για τον καλλιτέχνη- δημιουργό όσο και για το κοινό- αποδέκτη.

 

 

Για κάθε διάλεξη, τιμή εισόδου 10 ευρώ με την αγορά αντίστοιχου εισιτηρίου  από το ταμείο του θεάτρου

Μειωμένη τιμή εισόδου για εκπαιδευτικούς: εισιτήριο 8 ευρώ

 

ΘΕΑΤΡΟ «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»

 

Σατωβριάνδου 36, στάση μετρό «Ομόνοια», τηλ. 210 52 42 211

ΑΝΔΡΑΣ: Έχω ανάγκη αυτή τη θέση.

ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ: Ε, κάτσε λοιπόν!

ΑΝΔΡΑΣ: Πώς να κάτσω, άμα δεν πάρω αύτη τη θέση;

ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ: (του δείχνει το κάθισμα) Πάρε αυτή τη θέση επιτέλους και άσε με ήσυχη!

ΑΝΔΡΑΣ: Δηλαδή… με προσλαμβάνετε;

ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ: Σου είπα τόσες φορές να καθίσεις εκεί!

ΑΝΔΡΑΣ: Στο όνειρο είδα, ότι με προσλαμβάνετε!

ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ: Άμα το είδες ανάσκελα, δεν βγαίνει το όνειρο!

ΑΝΔΡΑΣ: Μπορεί να το είδα και μπρούμυτα!

Στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» παρουσιάζεται από το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017, το έργο «Δουλειά με… χειροπέδες» του Λάζαρου Μπίκα. Μια κωμωδία παραλόγου που σατιρίζει το άγχος για εξεύρεση εργασίας στη σημερινή εποχή.

 

Υπόθεση του έργου:

Μια επιχείρηση σε πλήρη αποσύνθεση, με άγνωστη δραστηριότητα, βάζει αγγελία για πρόσληψη προσωπικού, για τη θέση υπεύθυνου παραγγελιών. Τι θα παραγγέλνει; Άγνωστο! Ένας νεαρός άνδρας (Νίκος Αξιώτης), με την τρέλα της ανεργίας στο μάτι, καταφθάνει για να διεκδικήσει τη θέση. Θα τού πάρει συνέντευξη η υπάλληλος (Ευτυχία Φαναριώτη) την οποία πρόκειται να αντικαταστήσει. Προχωρημένης ηλικίας και με παντόφλες. Θα τον δεχτεί στο "ΤΜΗΜΑ ΠΑ__ΛΑΒΗΣ" που κάποτε, ήταν "ΤΜΗΜΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ". Θα του ανακοινώσει πως αυτή δεν πρόκειται να φύγει γιατί της χρωστάνε ένσημα και θέλει να πάρει τη σύνταξή της. Αυτός όμως θέλει απεγνωσμένα τη δουλειά, με οποιοδήποτε τίμημα. Έρχεται το αφεντικό (Τάσος Δαρδαγάνης). Ο νεαρός άνδρας τον περνάει για δεύτερο υποψήφιο που έχει έρθει για να του «φάει» τη θέση και αποφασίζει ότι πρέπει να τον εξαφανίσει για να προσληφθεί ο ίδιος, δυσχεραίνοντας έτσι τη θέση του…Και εκεί, όλα μπαίνουν σε σπαρταριστή τροχιά!

 

Το θεατρικό έργο «Δουλειά με χειροπέδες» που τιμήθηκε με το β΄ βραβείο «Ασημένια σελίδα» το 2016, είναι μια κωμωδία παραλόγου που καυτηριάζει την αγωνία για εξεύρεση εργασίας στην περίοδο της κρίσης ενώ συγχρόνως καταγράφει την πολιτική διαφθορά ως μέσο επιβίωσης. Οι ηθικές αξίες καταρρίπτονται ενώ η εξουσία καταγράφεται ως αδύναμη και ανίκανη να αντιμετωπίσει την εργασιακή κρίση, παραπαίοντας στα γρανάζια της διαφθοράς.

Βιογραφικό Σημείωμα Συγγραφέα:

Ο Λάζαρος Μπίκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948.Το 2004 έλαβε το Β΄ βραβείο από το ΚΘΒΕ για το θεατρικό έργο «Ο Φαιδωνάκης αλλάζει επάγγελμα». Το 2006 έλαβε το Α΄ βραβείο σε διαγωνισμό του περιοδικού ΦΟΥΑΓΙΕ για το θεατρικό έργο «Οι κυρίες που εξαφανίζουν τη σκόνη» (εκδόσεις Το ανώνυμο βιβλίο). Το 2015 μεταδόθηκε από το Α΄ πρόγραμμα του ΡΙΚ το θεατρικό έργο «Δύο παλτά και μια γούνα» το οποίο έλαβε το Α΄ βραβείο στο διαγωνισμό Λόγο-Τεχνία 2015. Τον Μάιο του 2016 έλαβε το Β΄ βραβείο στο Γ΄ διαγωνισμό Θεατρικού Μονόπρακτου της ΕΘΑΛ για το έργο «Κουβέντες της Πυρκαγιάς». Το θεατρικό έργο «Δουλειά με … χειροπέδες» απέσπασε το 2016 το Β΄ βραβείο στον διαγωνισμό ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2015. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μωραΐτης. Έχει γράψει είκοσι θεατρικά έργα που ανήκουν στη μαύρη κωμωδία κι έχει διασκευάσει είκοσι μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων για θέατρο. Το έργο του «Δουλειά με… χειροπέδες» είναι το πρώτο που βλέπει το φως της σκηνής.

 

Συντελεστές:

«Δουλειά με… χειροπέδες»

Συγγραφέας: Λάζαρος Μπίκας
Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος

Κοστούμια – Σκηνικά: Τόνια Αβδελοπούλου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίνα Ντούνη
Φωτογραφίες: Σαββάτιος Μπαμπίλης
Video – Trailer: Νικήτας Χάσκας

Αφίσα: Δημήτρης Ζουγκός

Παραγωγή: «Αγγέλων βήμα»

Παίζουν: Ευτυχία Φαναριώτη, Νίκος Αξιώτης, Τάσος Δαρδαγάνης

Τιμές Εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 12 € / Φοιτητών, Ανέργων, Άνω των 65: 10€ / Ατέλειες: 5 €INFO:
Αγγέλων Βήμα, Σατωβριάνδου 36, Σταθμός Μετρό: Ομόνοια Τηλ: 210 5242211
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ημέρες Παραστάσεων: Κάθε Σάββατο στις 19.00 και Κυριακή στις 21.00
Από Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Είδος: Κωμωδία

 

Όλες τις Παρασκευές του Νοεμβρίου 3/11 , 10/11, 17/11, 24/11/2017  στις 21.30 στο θέατρο Αγγέλων Βήμα, παρουσιάζεται η επιτυχημένη μουσικοθεατρική παράσταση του Μάριου Στρόφαλη, «Ο μύθος του ΝΟ ΝΑΜΕ». Ένα bar theatre όπου περιπλέκονται μια ιστορία μυστηρίου με ένα ιδιότυπο ρεσιτάλ πιάνου.

Λίγα λόγια για το έργο

Νύχτα. Σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο. Ο Κώστας NightAir, ντεμοντέ ραδιοφωνικός παραγωγός, πληροφορείται πως απολύεται, εκτός αν ανεβάσει αμέσως την ακροαματικότητά του. Σε ένα απονεννοημένο διάβημα, ο Κώστας NightAir επινοεί έναν μυστηριώδη μόνιμο καλεσμένο στην εκπομπή του, ο οποίος παίζει πιάνο.

Κανείς δεν γνωρίζει πως αυτός ο μυστηριώδης καλεσμένος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Κώστα NightAir. H εξέλιξη είναι καταιγιστική.

Χάρη στην εξαιρετική μουσική που παίζει ο μυστηριώδης καλεσμένος, η εκπομπή αποκτά ένα πολυπληθές και ενθουσιώδες κοινό, η ακροαματικότητά της εκτοξεύεται και ο Κώστας NightAir είναι πανευτυχής.

Μέχρι την στιγμή που σκάει μπροστά του μια απρόσμενη εξέλιξη.

Μια νεαρή γυναίκα, φανερά διαταραγμένη, ερωτεύεται τον «καλεσμένο» και αξιώνει συνάντηση μαζί του!

 

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Μάριος Στρόφαλης

Παίζουν: Μάριος Στρόφαλης - Τερέζα Καζιτόρη

Γενική είσοδος: 10 ευρώ με ένα ποτήρι κρασί

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ

Σατωβριάνδου 36 (Σταθμός μετρό Ομόνοια)

Για Κρατήσεις: 210 5242 211

Παρασκευή 3, 10, 17 και 24 Νοεμβρίου 2017, στις 21.30

 

Παραστάσεων συνέχεια για το 3ο Φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου, που διοργανώνει και φέτος στο «Αγγέλων Βήμα» η καλλιτεχνική διευθύντριά του, Λεία Βιτάλη.

Από τις 24 Απριλίου, θα παρουσιαστεί το ολοκαίνουργιο έργο της συγγραφέας – σκηνοθέτιδας Ναταλίας Κατσού, «Βυθός». Πρόκειται για ένα έργο που αφορά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της φωτορεπόρτερ Λυδίας, η οποία μόλις είχε ξεκινήσει το φωτορεπορτάζ της στη Μέση Ανατολή. Ακολουθείται από αλλοπρόσαλλες επιστολές οι οποίες αναστατώνουν την αδελφή της Στέλλα και τον σύζυγό της Παύλο. Τη στιγμή που οι δυο τους, τρομοκρατημένοι για την τύχη της, προσπαθούν να τις αποκρυπτογραφήσουν, στην άλλη άκρη της πόλης, ο γενικός διευθυντής της μεγαλύτερης βιοτεχνίας ενδυμάτων, ο Κίμων, εμπιστεύεται στην καινούρια γραμματέα του, την παράξενη Μανόλια, το κλείσιμο μιας υψηλής συμφωνίας με ξένους επενδυτές. Καθώς όμως μπλέκεται μαζί της σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι, θα αναδυθεί ένα ηλεκτροφόρο μυστικό που ενώνει τους 4 ανθρώπους και που ο Κίμωνας πίστευε πως έχει θαφτεί στον σκοτεινό βυθό.

Το έργο είναι εμπνευσμένο από τις υποθέσεις παράνομης παιδικής εργασίας σε εν πλω εγκαταστάσεις επί των διεθνών υδάτων, κι ο άξονας περιστρέφεται γύρω από τη μυστηριώδη εξαφάνιση μιας φωτορεπόρτερ που ενώνει τους τέσσερις χαρακτήρες και τους εξαναγκάζει να αντιμετωπίσουν σκληρά κι απωθημένα μυστικά.

Η συγγραφέας και σκηνοθέτις Ναταλία Κατσού, η οποία ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, μετά την έκδοση του θεατρικού της έργου «Σπαράγγια με φτερά» (εκδ. Βακχικόν) και τη σκηνοθετική της επιτυχία με την tango-opera Maria de Buenos Aires του Astor Piazzolla στο Grimeborn Festival του Λονδίνου (Operaview, Αύγουστος 2016), επιστρέφει στην Αθήνα για να παρουσιάσει το καινούριο θεατρικό της έργο «ΒΥΘΟΣ».

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας: Ναταλία Κατσού

Σκηνοθεσία: Ναταλία Κατσού 

Σκηνικά / Κοστούμια: Μάιρα Βαζαίου 

Φωτισμοί / Βίντεο: Γιάννης Κατσαρής 

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου 

Διδασκαλία προφοράς: Βασίλης Κουκαλάνι 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σοφία Γεωργιάδου 

Βοηθός Σκηνογραφίας: Λευκή Δεριζιώτη 

Διεύθυνση Σκηνής: Δέσποινα Βαλανά

Φωτογραφίες: Γιάννης Κατσαρης 

Πρωταγωνιστούν: 

Ιωάννης Αθανασόπουλος, Ελισάβετ Γιαννακού, Αργύρης Γκαγκάνης, Ιλιάνα Παζαρζή

 

Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20.00

Από 24 Απριλίου έως 30 Μαΐου 2017

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65), 5 ευρώ (ατέλειες)

 

INFO

ΘΕΑΤΡΟ «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»

Σατωβριάνδου 36, Στάση μετρό Ομόνοια

Τηλ. 210 52 42 211

3ο Φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου 21ου αιώνα

Καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ: Λεία Βιτάλη

 

 

Από την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017 και κάθε Παρασκευή στις 22.30, στο θέατρο Αγγέλων Βήμα, o Μάριος Στρόφαλης συνθέτης, πιανίστας παρουσιάζει το “Νο name’s myth”.

 

Νύχτα. Σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο .

Ο Κώστας NightAir, ντεμοντέ ραδιοφωνικός παραγωγός, πληροφορείται πως απολύεται, εκτός αν ανεβάσει αμέσως την ακροαματικότητά του. Σε ένα απονεννοημένο διάβημα, ο Κώστας NightAir επινοεί έναν μυστηριώδη μόνιμο καλεσμένο στην εκπομπή του, ο οποίος παίζει πιάνο . Κανείς δεν γνωρίζει πως αυτός ο μυστηριώδης καλεσμένος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Κώστα NightAir.

Η εξέλιξη είναι καταιγιστική.

Χάρη στην εξαιρετική μουσική που παίζει ο μυστηριώδης καλεσμένος, η εκπομπή αποκτά ένα πολυπληθές και ενθουσιώδες κοινό, η ακροαματικότητά της εκτοξεύεται και ο Κώστας NightAir είναι πανευτυχής. Μέχρι την στιγμή που σκάει μπροστά του μια απρόσμενη εξέλιξη.

Μια γυναίκα, φανερά διαταραγμένη, ερωτεύεται τον "καλεσμένο" και αξιώνει συνάντηση μαζί του!

 

Κείμενο - Πρωτότυπη μουσική: Μάριος Στρόφαλης

 

Παίζουν: Μάριος Στρόφαλης

Δανάη-Αρσενία Φιλίδου

 

Αγγέλων Βήμα, Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια, 210 52 42 211

Από την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου και κάθε Παρασκευή στις 22.30

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ με ένα ποτήρι κρασί

 

 

 

 

 Αφενός η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελληνικού Θεατρικού Έργου του 21ου Αιώνα Λεία Βιτάλη και αφετέρου το ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ, το οποίο στεγάζει και οργανώνει όλες τις παραγωγές του Φεστιβάλ αυτού, με χαρά ανακοινώνουν το τρίτο έργο του 3ου φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου του 21ου αιώνα.  Πρόκειται για το νέο έργο της Φρίντας Μιράμπιτα (Χαράς Κιούση) ΕΠΕΣΤΡΕΦΑ σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου που κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 19.00.

 

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Η συγκινητική ιστορία μιας νέας γυναίκας που επιστρέφει στη ζωή από το θάνατο.

Στο ελάχιστο εκείνο διάστημα, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, όταν ο άνθρωπος–μετέωρος δεν επικοινωνεί με τους ζωντανούς, ούτε έχει γίνει αποδεκτός από τον άλλο κόσμο, η Θάλεια συναντά σαν καταλύτη τον παππού της, τον πιο σημαντικό άνθρωπο της ζωής της. Καθώς οι μνήμες και ο σχολιασμός για τις αντιδράσεις στο θάνατό της δικών της ανθρώπων, αλλά και οι σχέσεις με την οικογένειά και τις φίλες της περνούν από μπροστά της σαν κινηματογραφική ταινία, το παρελθόν και το παρόν μπερδεύονται αναδεικνύοντας την αλήθεια της ζωής της.  Άλλοτε με σαρκασμό και άλλοτε με πίκρα το έργο μιλάει για τις συγκυρίες και τις συμπτώσεις που καθιστούν κυρίαρχη δύναμη τη ζωή, στο ακατάλυτο του θανάτου.

 

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Μια αλλιώτικη εκδοχή-μαρτυρία στο αιώνιο ερώτημα αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο μέσα από μια σύγχρονη προσέγγιση, με χιούμορ και αγάπη για τον άνθρωπο και τις αδυναμίες του. Μια συνομιλία των πρωταγωνιστών με ψηφιακά μέσα, με videoart που δημιουργεί ένα παιχνίδι στο χώρο και το χρόνο, ώστε η παράσταση να προσφέρει οπτικοακουστική εμπειρία στον θεατή.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας: Φρίντα Μιράμπιτα (Χαρά Κιούση)

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Σκηνικά - Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου

Μουσική σύνθεση–sound design: dub punk

Video art – trailer: gcldp Γιώργος Συμεωνίδης, Άρτεμις Σταθάκου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Μακιγιάζ: Διονυσία Κωνσταντίνου

Φωτογραφίες: Αγγελίνα Παγώνη

Πρωταγωνιστούν:  

Ελένη Φίλιππα

Τάσος Μπλάτζιος

 

Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.00

Από 30 Ιανουαρίου 2017 έως 7 Μαρτίου 2017

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65), 5 ευρώ (ατέλειες)

 

INFO

ΘΕΑΤΡΟ «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»

Σατωβριάνδου 36, Στάση μετρό Ομόνοια

Τηλ. 210 52 42 211

3ο Φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου 21ου αιώνα

Καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ: Λεία Βιτάλη

 

 

 

 

 

3Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ

υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού

Καλλιτεχνική Διεύθυνση Φεστιβάλ: Λεία Βιτάλη

Καλλιτεχνική περίοδος 2016-2017

«Κόκκινο Φεγγάρι» (Σκιές του Τσέχωφ)

του Λέανδρου Πολενάκη

παραστάσεις: 12/12/2016 έως 24/1/2017

κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.00

Σκηνές αγριάδας, τρυφερότητας και ερωτισμού αναδύονται 

μέσα από την εναλλαγή κωμικών και πικρών στιγμών 

αφήνοντας μια γεύση από τον πολύ γνωστό κόσμο του Τσέχωφ.

Αφενός η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελληνικού Θεατρικού Έργου του 21ου Αιώνα Λεία Βιτάλη και αφετέρου το ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ, το οποίο στεγάζει και οργανώνει όλες τις παραγωγές του Φεστιβάλ αυτού, με χαρά ανακοινώνουν το δεύτερο έργο του 3ου φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου του 21ου αιώνα –φέτος υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.  Πρόκειται για το νέο έργο του Λέανδρου Πολενάκη «Κόκκινο Φεγγάρι» (Σκιές του Τσέχωφ) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κωτσή που κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 19.00. 

 

Σημείωμα για το έργο

Δυο αδελφές, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας, χρόνια μετά τον μεγάλο πόλεμο, στο σπίτι που κάποτε είχαν ζήσει οι τρείς αδελφές του Τσέχωφ. Εκεί δέχονται την επίσκεψη δύο νέων ανδρών, κρατικών αξιωματούχων από τη Μόσχα. Αυτοί, με την ερωτική τους παρουσία, βοηθούντος του αλκοόλ, θα γίνουν οι καταλύτες, ώστε να εκτυλιχθούν οι προσωπικές ιστορίες και των τεσσάρων.

Μνήμες από τα νιάτα που πέρασαν, από έρωτες που δεν ξεπεράστηκαν, από ένα παρελθόν που στοίχειωσε. Κάποτε στη Μόσχα, την εποχή του πολέμου, οι δυο γυναίκες είχαν αγαπήσει τον ίδιο άντρα. Κάποτε στη Μόσχα το φεγγάρι ήταν κόκκινο για να υπογραμμίζει τις οριακές στιγμές τους. Κάποτε στη Μόσχα… Σκηνές αγριάδας, τρυφερότητας και ερωτισμού αναδύονται μέσα από την εναλλαγή κωμικών και πικρών στιγμών αφήνοντας μια γεύση από τον πολύ γνωστό κόσμο του Τσέχωφ.

Ο Τσέχωφ στο έργο του Πολενάκη γίνεται ο θεμέλιος λίθος όπου πάνω του χτίζεται μια σύγχρονη πραγματικότητα, με ήρωες γήινους, σαρκικούς, παλλόμενους από ζωή.  Ήρωες που βρίσκονται σ’ ένα αέναο παιχνίδι με το χρόνο και τις σκιές του παρελθόντος τους, που όμως κάποια στιγμή θα το αφήσουν πίσω τους και θα πουν, όπως και οι ‘‘οι τρεις αδελφές’’:  Άκου αυτή τη μουσική. Παίζει τόσο χαρούμενα που νομίζω ότι σε λίγο θα έχουμε μάθει γιατί ζήσαμε, γιατί υποφέραμε.

 

Ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφέας: Λέανδρος Πολενάκης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κωτσής

Σκηνικά - Κοστούμια: Δημήτρης Κωτσής

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Παίζουν: Έφη Βενιανάκη, Σοφία Ορφανού, Βασίλης Μπατσακούτσας, Τίτος Λίτινας

 

Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.00

Από 12 Δεκεμβρίου 2016 έως 24 Ιανουαρίου 2017

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65), 5 ευρώ (ατέλειες)

 

INFO

ΘΕΑΤΡΟ «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»

Σατωβριάνδου 36, Στάση μετρό Ομόνοια

Τηλ. 210 52 42 211

3ο Φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου 21ου αιώνα

Καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ: Λεία Βιτάλη

 

 

«Η επανάσταση λες και έγινε ένα σφουγγάρι μέσα στο μυαλό του και τα έσβησε όλα».

 

«Τόσες δεκαετίες δικτατορίας ή επανάστασης;» Αυτό θα μπορούσε να είναι το μεγάλο ερώτημα του έργου «La cocinera» («Η μαγείρισσα») του Εντουάρντο Ματσάντο που παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη στο Αγγέλων Βήμα. Την παράσταση σκηνοθετεί με μαεστρία και έμπνευση ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος, σχολιάζοντας-υπογραμμίζοντας σε σημεία όσα τον ενδιαφέρουν καλλιτεχνικά, προσδίδοντάς της έτσι μια σαφέστατη ταυτότητα. 

Θα αδικούσαμε όμως το πολυσήμαντο και πολύπλευρο έργο του Κουβανού συγγραφέα αν μέναμε μόνο στο παραπάνω ερώτημα. Πολύ απλά γιατί ο Ματσάντο κατάφερε μέσα σε 80 λεπτά να χωρέσει 40 χρόνια κουβανικής ιστορίας, που δυστυχώς ο αντίκτυπός τους παραπέμπει σε ένα τρομακτικό κοντινό σενάριο(;), ενίοτε υπαρκτό στη σύγχρονη Ελλάδα. 

Όμως αυτό είναι ένα πρώτο επίπεδο του έργου. Το πιο ουσιαστικό, στα δικά μου μάτια, είναι ότι οι άνθρωποι, σαν άλλοι χαμαιλέοντες, βρίσκουμε τρόπους να κάνουμε «γλυκές πίτες από καλαμπόκι», όπως η μαγείρισσα, για να επιβιώσουμε. Και, αν τυχόν ξυπνήσει και καμιά φωνή που τη λένε συνείδηση, πάντα, μα πάντα, της λέμε «καληνύχτα» με την ιδανικότερη δικαιολογία. 

 Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου γίνεται η πρώτη Ελληνίδα «Cocinera» και μένει πιστή στον όρκο που έδωσε στην κυρία της, όταν η τελευταία έφυγε με το σύζυγό της παραμονή Πρωτοχρονιάς από την Κούβα. Υποσχέθηκε να φυλά το σπίτι τους και να το παραδώσει ανέπαφο. Θα περάσουν 13 ολόκληρα χρόνια και απίστευτες δυσκολίες για να φορέσει το πρώτο φουστάνι της Αντρίας. «Μιλάς για τη σενιόρα μου, αλλά δεν ορκίστηκε εκείνη. Εγώ ορκίστηκα».

Μια ερμηνεία ειλικρινής και ουσιαστική, με αμεσότητα, που σε κερδίζει από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Σε συγκινεί για την αλήθεια της και γιατί ξέρεις ότι κάπου δίπλα σου υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, ταγμένοι σε μια ιδέα, σε ένα «πιστεύω», σε ένα ιδανικό για μια ολόκληρη ζωή. Είναι αυτοί που σήμερα στην καλύτερη περίπτωση τους αποκαλούμε «ρομαντικούς».

 Ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος βρήκε το ιδανικό καστ για την παράσταση. Ξέχωρα από την ομώνυμη ηρωίδα. Ο Μπάμπης Χατζηδάκης είναι εύστοχος στο ρόλο του συζύγου που γίνεται υπουργός του καθεστώτος και στη συνέχεια αποδιοπομπαίος τράγος του. Εντυπωσιακές οι εσωτερικές μεταπτώσεις του χαρακτήρα στην πολυκύμαντη ιστορία της Κούβας αυτά τα 40 χρόνια που περνούν μπροστά από τα μάτια μας. Ίσως ο ηθοποιός που αλλάζει πιο έντονα σε κάθε πράξη. Ενδιαφέρουσα και η αλληλεπίδραση του ζευγαριού τόσο με το χρόνο όσο και με τα γεγονότα που επηρεάζουν τις ζωές του. Ξεκάθαρη η σκηνική χημεία. 

 Ο Μίλτος Σαμαράς συγκινεί στο μονόλογό του λίγο πριν από τη σύλληψή του. «Τα καλύτερα πράγματα είναι αυτά που έχουμε εγκαταλείψει…» θα μας πει μεταξύ άλλων και η αίσθηση της σκηνής και του λόγου του Ματσάντο σε αυτό το σημείο παραπέμπει στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και στο «Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας». 

Η Δώρα Θωμοπούλου στη διπλή διανομή της μητέρας και της κόρης, μια σκηνοθετική επιλογή καθαρά συμβολική, αποπνέει αριστοκρατική φινέτσα. Πείθει περισσότερο ως μητέρα. 

Χαριτωμένη και δυναμική η Μαρία Δερεμπέ ως θετή κόρη της μαγείρισσας.

Το εμπνευσμένο σκηνικό της Όλγας Ντέντα, με τα έντονα χρώματα και τη σαφή αναφορά στα playmobil, είναι ένας υπαινιγμός για τον κόσμο της ηρωίδας, που, όπως και η ίδια θα ομολογήσει, «Παντού εκεί έξω είμαι δούλα. Εδώ μέσα όμως είμαι ελεύθερη». Μια κουζίνα βασίλειο λοιπόν, αλλά κουβανική ατμόσφαιρα. Υψηλής αισθητικής και τα κοστούμια της παράστασης (Αλέξης Φούκος), στα χρώματα της σημαίας της Κούβας. Το ίδιο ισχύει και για τους φωτισμούς (Βαγγέλης Μούντριχας) αλλά και για τα βίντεο (Νικήτας Χάσκας).