Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

«Έφυγε» ο Βασίλης Αλεξάκης, ο συγγραφέας που διακρίθηκε στη Γαλλία και στην Ελλάδα, σε ηλικία 78 χρονών. Ο συγγραφέας εδώ και χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και το 2018 νοσηλεύτηκε με αναπνευστικά προβλήματα. Από τότε διέμενε μόνιμα στην Αθήνα όπου και έζησε μέχρι τον θάνατο του.

Ο Βασίλης Αλεξάκης ήταν από τους σπάνιους Έλληνες συγγραφείς που αναγνωρίστηκαν στο διεθνές λογοτεχνικό στερέωμα γράφοντας στα γαλλικά. Οι περισσότεροι Έλληνες αναγνώστες τον «εντόπισαν» από το βιβλίο του «μ.Χ.», για το οποίο έλαβε το 2007 το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας. Εδώ και πολλά χρόνια η Γαλλία υποδεχόταν με ενθουσιασμό τα βιβλία του και οι Γάλλοι κριτικοί τον ονομάζουν «βοσκό των λέξεων». Ο Βασίλης Αλεξάκης έχει ένα μεγάλο πάθος με τις λέξεις και αυτό αντικατοπτρίζεται στα βιβλία του: «Μητρική Γλώσσα», «Ξένες Λέξεις»  και «Πρώτη Λέξη».
 
Το 2011 είχε ερωτηθεί από τον δημοσιογράφο- μουσικό παραγωγό Μάκη Προβατά στα πλαίσια συνέντευξης μετά την έκδοση του βιβλίου του «Πρώτη Λέξη»: Δεν είναι φοβερό ότι η κινητήρια δύναμη στην καθημερινότητά μας έχει φτάσει να είναι ο φόβος του θανάτου και όχι η θέληση για ζωή; Αυτό που είναι στην πραγματικότητα η ζωή;
 
Ο Βασίλης Αλεξάκης απάντησε: «Υπάρχουν δύο θάνατοι. Ο θάνατος που ξέρουμε, και που δεν υπάρχει τίποτε μετά, και ο άλλος θάνατος, που δημιουργεί μια ελπίδα, των χριστιανών, των μουσουλμάνων κτλ.  Σε αυτό αποδίδει ο Καστοριάδης τη γέννηση της Δημοκρατίας. Θέλω να πω ότι βεβαίως και είναι μια κινητήρια δύναμη ο θάνατος, αλλά μόνο με την έννοια να μην περιμένεις τίποτε από αυτόν. Από την άλλη, δεν ξέρω αν θα ερωτευόμασταν αν ήμασταν αθάνατοι. Εννοώ ότι γιατί να δημιουργείς τόσο έντονες σχέσεις όταν έχεις όλον τον χρόνο μπροστά σου να γνωρίσεις και άλλους ανθρώπους; Και έτσι θα διαλυόταν η ουσία της ζωής...».
 
Αντιγράφουμε από το βιογραφικό του, από τη διεύθυνση του εκδοτικού οίκου του «Ιανός»: «Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, ο Βασίλης Αλεξάκης υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης της εφημερίδας «Le Monde» και έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά. Το «Τάλγκο» είναι το πρώτο του έργο γραμμένο στη μητρική του γλώσσα: κυκλοφόρησε το 1982 από τις εκδόσεις «Εξάντας» και εξακολουθεί ως σήμερα να σημειώνει σπάνια επιτυχία. Έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα διακόσια χιλιάδες αντίτυπα. Το 1984 έγινε ταινία από τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο με τίτλο «Ξαφνικός έρωτας». Το έργο του Αλεξάκη είναι εξίσου αναγνωρισμένο στην Ελλάδα (κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2004 για τις «Ξένες λέξεις») και τη Γαλλία (Βραβείο Médicis για τη «Μητρική γλώσσα», 1995, Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας για το μ.Χ. το 2007). Γράφει και στις δύο γλώσσες, αρχίζοντας πότε από τη μία πότε από την άλλη, και αυτομεταφράζεται στη δεύτερη. Οι γλώσσες είναι από τα κύρια θέματα του έργου του. Έχει ασχοληθεί με τον κινηματογράφο (η ταινία του «Οι Αθηναίοι» κέρδισε το Α΄ βραβείο στο διεθνές φεστιβάλ κωμωδίας του Σανρούς το 1990».
 
Ο Βασίλης Αλεξάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου του 1943.  Ήταν συγγραφέας μυθιστορημάτων στην μητρική του γλώσσα, τα Ελληνικά και τα Γαλλικά. Σε ηλικία 17 ετών ο Βασίλης Αλεξάκης έλαβε υποτροφία και έφυγε για τη Λιλ της Γαλλίας για να σπουδάσει δημοσιογραφία. Εργάστηκε στη «Monde des livres» επί δεκαπέντε χρόνια. Όντας σχεδιαστής σκίτσων, ο Αλεξάκης υπήρξε δημοσιογράφος της εφημερίδας Le Monde. Το 2007 η Γαλλική Ακαδημία του απένειμε το Μεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος. Το 2014 συνυπέγραψε το κείμενο «Είναι η ώρα της Ευρωπαϊκής αριστεράς», στηρίζοντας τον Αλέξη Τσίπρα. Το 2017 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας από το τμήμα Γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
 
Έργα του που έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα: Η πρώτη λέξη, Εξάντας, Μη με λες Φωφώ, εκδόσεις Εξάντας, Τα κορίτσια του Σίτυ Μπουμ-Μπουμ, εκδόσεις Μίνωας, Μήπως πρέπει να κλείσουμε τα σιντριβάνια όταν βρέχει;, εκδόσεις Μίνωας, Τάλγκο, εκδόσεις Εξάντας, Παρίσι - Αθήνα, εκδόσεις Εξάντας, Πριν, εκδόσεις Εξάντας και το 2017 εκδόσεις Μαιταίχμιο, Η μητρική γλώσσα, εκδόσεις Εξάντας, Ο μπαμπάς, εκδόσεις Εξάντας, Η σκιά του Λεωνίδα, εκδόσεις Εξάντας, Γδύσου, εκδόσεις Εξάντας, Η καρδιά της Μαργαρίτας, εκδόσεις Εξάντας, Η τελευταία νύχτα του αιώνα, εκδόσεις Εξάντας, Το μυστικό του κίτρινου τάπητα, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Έλεγχος ταυτότητας, εκδόσεις Εξάντας, Οι ξένες λέξεις, εκδόσεις Εξάντας, Εγώ δεν..., εκδόσεις Εξάντας, Greek around the world, εκδόσεις Άποψη, Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα, εκδόσεις Εξάντας, Το κεφάλι της γάτας, εκδόσεις Μίνωας, μ.Χ., εκδόσεις Εξάντας, Το Κλαρινέτο, 2016 εκδόσεις Μεταίχμιο.
 
Ο Βασίλης Αλεξάκης εδώ και χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και το 2018 νοσηλεύτηκε με αναπνευστικά προβλήματα. Από τότε διέμενε μόνιμα στην Αθήνα όπου και έζησε μέχρι τον θάνατο του.
 

Η χρυσή κορνίζα με τις δύο κίτρινες κάλτσες που κρέμονται από έναν σπάγκο τραβάνε το μάτι περισσότερο από το τραπέζι του πινγκ-πονγκ όταν μπαίνεις στο σπίτι του Βασίλη Αλεξάκη. 

Δεύτερο υπόγειο, αλλά στο Κολωνάκι. Σε κάθε περίπτωση δεύτερο υπόγειο. 

Μας υποδέχτηκε με πολύ χαρά για να γιορτάσουμε μαζί του την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του καινούργιου του βιβλίου με τίτλο «Το Κλαρινέτο».

Σαν κουκέτα υποβρυχίου το διαμέρισμα, δεύτερο υπόγειο αλλά με τον δικό του μικρό κηπάκο και ολόφωτο. Όπως και η άλλη του πατρίδα, η πόλη του φωτός, το Παρίσι.

Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, Δημοσιογράφοι, ο εκδότης του, , οι συνεργάτες των εκδόσεων Μεταίχμιο από τη μια πλευρά του τραπεζιού, ο Αλεξάκης στην άλλη, οι ρακέτες σε ένα μαρμάρινο τραπεζάκι δεν χρειάστηκαν γιατί το παιχνίδι με τις λέξεις, που τόσο αγαπάει ο συγγραφέας άρχισε :Το να γράφεις είναι όπως το πλέξιμο, που θέλει δύο βελόνες! Δεν πλέκεις με μια βελόνα!

Έτσι και το γράψιμο, εκτός αν είσαι πολύ μεγάλος δεξιοτέχνης.

Εμένα τα δύο θέματα του βιβλίου είναι ο θάνατος του εκδότη μου που σιγά σιγά έρχεται και το ελληνικό δράμα.

Ήρθα σε επαφή με άστεγους, πούλησα τη σχεδία, έκανα μια έρευνα όσο πιο σοβαρά μπορούσα.

Το μυθιστόρημα είναι θέμα φαντασίας, χωρίς φαντασία μένει ένα κολλημένο πράγμα. Το ότι είναι όμως θέμα φαντασίας δεν μου επιτρέπει εμένα τα λάθη. Άλλο το λάθος άλλο η φαντασία.

Διαβάστε τη συνέντευξη στον Γιάννη Καφάτο εδώ

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία