Από τη Σπυριδούλα Μπιρπίλη 

-Μια φορά κι έναν καιρό πριν από πολλά πολλά πολλά χρόνια ζούσε ο παππούς Αριστοφάνης.

- Μαμά έχει πεθάνει τώρα;

- Ναι γιατί ήταν πολύ γέρος και έχουν περάσει πολλά χρόνια.

- Αλλά τα παραμύθια του πώς τα ξέρουμε;

Κάπως έτσι ξεκίνησε η παράσταση για εμάς. Και κάπως έτσι ανοίγεται μια πόρτα για να εξηγήσεις στα παιδιά τι είναι θέατρο. Είναι η ίδια η ζωή, είναι οι ανάγκες, οι χαρές και οι λύπες των ανθρώπων που όσα χρόνια κι αν περάσουν παραμένουν ίδιες. Είναι οι αξίες και τα ιδανικά που παραμένουν αναλλοίωτα.

Η εξαιρετική διασκευή του Δημήτρη Ποταμίτη ανεβαίνει στη σκηνή σε απόδοση και σκηνοθεσία της Νανάς Νικολάου, η οποία βάζει την υπογραφή της προσθέτοντας στο κείμενο σύγχρονες αναφορές. Η κωμωδία οφείλει να συνδιαλέγεται με την εποχή της και να ‘’ενοχλεί’’. Από όλες τις επίκαιρες αναφορές του έργου θα κρατήσω τις φωτογραφίες των παιδιών του πολέμου, τις εικόνες αυτές που σαν μαχαίρι στην καρδιά ήρθαν μπροστά μας για να μας ‘’ενοχλήσουν’’ και να αναλογιστούμε πόσα λάθη συνεχίζουμε να κάνουμε εμείς οι μεγάλοι…

Ο Μέμος Μπεγνής και ο Νίκος Ορφανός μαζί με τους υπόλοιπους ηθοποιούς της παράστασης επικοινωνούν άριστα με τους μικρούς θεατές, και μεταδίδουν κέφι και ζωντάνια. Με σεβασμό στα παιδιά, αντιμετωπίζουν την παράσταση όχι ως ‘’δουλειά’’ αλλά ως επικοινωνία και μάθηση.

Τα σκηνικά και ιδιαιτέρως τα κοστούμια του Μανόλη Παντελιδάκη ενώνουν τις ιστορικές εποχές της Ελλάδας. Αρχαία ελληνικά κοστούμια, φουστανέλες, αστική μόδα και στρατιωτικές στολές. Οι στολές των πουλιών εντυπωσιακές και μαζί με τις εξαιρετικές χορογραφίες της Αρετής Μώκαλη βλέπεις μπροστά σου πουλιά κι όχι ανθρώπους.

Η μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη ξεσηκώνει μικρούς και μεγάλους. Μεγάλη θαυμάστρια ένα κοριτσάκι γύρω στα 3, με το που άκουγε την εισαγωγή από τα μουσικά κομμάτια ξεκινούσε ενθουσιασμένη να χειροκροτά.

Στα αρνητικά της παράστασης θα έβαζα την διάρκειά της. Μαζί με το διάλειμμα φτάνει τις 2,5 ώρες, και μικρότερα παιδιά ίσως κουραστούν.

Παραμύθια και παιχνίδια πάνε μαζί γι’ αυτό κι έχουμε να σας προτείνουμε παιχνίδια για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ τις ‘’Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη’’.

ΠΡΙΝ…

• Αφήγηση: ‘’Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη’’ από τις εκδόσεις Ντουντούμη. Αξίζει να υπάρχει σε όλες τις παιδικές βιβλιοθήκες καθώς φέρνει με κατανοητό τρόπο τα παιδιά σε επαφή με την τέχνη του θεάτρου ως είδος κειμένου, με το αρχαίο θέατρο και φυσικά καταπιάνεται με πανανθρώπινες αξίες και διαχρονικά ιδανικά.

• Ας ακούσουμε: Η θρυλική μουσική του Χατζιδάκι για τις ‘’Όρνιθες’’ γράφτηκε το 1959 για το ανέβασμα της παράστασης από το θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Με αφορμή και την πρόσφατη επέτειο των γενεθλίων του (23/10) μεγάλου συνθέτη, ακούστε κάποια από τα κομμάτια μαζί με τα παιδιά και προσπαθείστε να μεταμορφωθείτε σε πουλιά μαζί τους. Τι εικόνες σας φέρνει στο μυαλό αυτή η μουσική;

ΜΕΤΑ…

• Για μεγαλύτερες ομάδες- εκπαιδευτικούς. Σύνδεση με το σήμερα: Τα τέσσερα έργα που παρουσιάζονται κινούνται πάνω σε δυο βασικούς θεματικούς άξονες. Την αξία της ειρήνης και τα δεινά που προκαλεί ο πόλεμος από τη μια και η κοινωνική δικαιοσύνη με τη δίκαιη κατανομή του πλούτου από την άλλη. 2.500 χρόνια μετά τα θέματα αυτά παραμένουν πάντα επίκαιρα. Ζητείστε από τα παιδιά να σας παρουσιάσουν μια παγωμένη εικόνα με τα σημερινά προβλήματα που εκείνα θεωρούν ότι απασχολούν τον κόσμο. Αν θέλετε μπορείτε να ζωντανέψετε για λίγο αυτήν την εικόνα με κίνηση ή με κίνηση και λόγο.

• Επιχειρηματολογώντας: ‘’Το άσπρο είναι καλύτερο χρώμα από το μαύρο’’. Ο ‘’αγών’’ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος στη δομή της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας. Δύο υποκριτές εκθέτουν δυο αντιτιθέμενες απόψεις και κάθε πλευρά προσπαθεί να επικρατήσει. Δυο ομάδες παιδιών ή δυο παιδιά βρίσκονται στο ‘’δικαστήριο’’ για να υποστηρίξουν ότι το άσπρο είναι καλύτερο χρώμα από το μαύρο. Ή ότι η πίτσα είναι καλύτερη από το σουβλάκι ή το μπάσκετ καλύτερο από το ποδόσφαιρο. Εκθέτουν τα επιχειρήματά τους κι ο ‘’δικαστής’’ αποφασίζει. Μπορεί επίσης σε κάποια στιγμή να αλλάξουν ξαφνικά ρόλους και να αρχίζουν να υποστηρίζουν την αντίθετη άποψη.

• Επίλυση συγκρούσεων: Στους ‘’Αχαρνείς’’ ο Δικαιόπολις συνάπτει μια ιδωτική συνθήκη ειρήνης με τους Σπαρτιάτες και μόνο αυτός απολαμβάνει τα αγαθά της ειρηνικής διαβίωσης. Είναι βέβαιο ότι στο σχολείο και στο σπίτι θα υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ παιδιών. Φίλων, αδελφών, συμμαθητών, κι ο κατάλογος είναι μακρύς. Θα μπρούσατε να προτρέψετε τα παιδιά να υπογράψουν μια συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους, ορίζοντας την χρονική διάρκεια ισχύς της. Τι θα είχαν να επωφεληθούν από μια τέτοια ‘’συνθήκη ειρήνης’’; Βάλτε τους να γράψουν μια λίστα πιθανών ωφελειών την οποία θα ξαναδείτε μια εβδομάδα μετά για να την εμπλουτίσετε ή να διαγράψετε κάποιες ιδέες.

            Ο Αριστοφάνης έκανε πολιτική μέσα από το θέατρό του θέλοντας να αφυπνήσει τους συμπολίτες του. Ο Δημήτρης Ποταμίτης πίστευε στο θέατρο για παιδιά προσδίδοντας πολιτική διάσταση σε αυτό. Είχε χαρακτηριστικά πει: «Με το θέατρο για παιδιά, προετοιμάζεται ο αυριανός καλός θεατής, ο αυριανός ευσυνείδητος πολίτης, αλλά κυρίως ο αυριανός πρωθυπουργός της Ελλάδας».

Η παράσταση παίζεται κάθε Σάββατο στις 14:30 και κάθε Κυριακή στις 11:30 στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού -Ελληνικός Κόσμος περισσότερες πληροφορίες εδώ