Καθ᾽ όλη τη διάρκεια των εορτών το Εθνικό Θέατρο θα βρίσκεται κοντά στο κοινό, παρουσιάζοντας, μέσω ζωντανών μεταδόσεων από τις Σκηνές του, απολαυστικές παραστάσεις υψηλής ποιοτικής στάθμης. Στις δύσκολες συνθήκες αυτών των ημερών το Εθνικό Θέατρο επιθυμεί να κρατήσει ζωντανή την επαφή του κόσμου με τη θεατρική ψυχαγωγία, μεταφέροντας μέσω αυτής μηνύματα αισιοδοξίας και ελπίδας.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι διαδικτυακές προβολές παραστάσεων αποτελούν μια πρόσφορη και αναγκαία λύση. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρης Λιγνάδης σημειώνει σχετικά: «Το θέατρο, ως σύμφυτη λειτουργία στον άνθρωπο, δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα άλλο μέσον. Η ζωντανή αλληλεπίδραση μεταξύ σκηνής και κοινού θα είναι πάντα μία και μοναδική. Στην παρούσα φάση ψάχνουμε κάτι για να υποκαταστήσουμε τη θεατρική πράξη, όχι να την αντικαταστήσουμε».

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις τελευταίες παραστάσεις τριών έργων που ολοκληρώνουν την θεατρική περίοδο του 2020: Φεγγάρι από χαρτί των Μιχάλη Ρέππα-Θανάση Παπαθανασίου, Η Κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεντώ και Σ΄ εσάς που με ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη. Επίσης, θα επαναμεταδοθεί η παράσταση για όλη την οικογένεια του έργου Πιστεύω στους μονόκερους του Μάικλ Μορπούργκο.

Αναλυτικά το πρόγραμμα των Live Streaming
26 Δεκεμβρίου, στις 19:30, Η Κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεντώ
27 Δεκεμβρίου, στις 17:00, Πιστεύω στους μονόκερους του Μάικλ Μορπούργκο
2 Ιανουαρίου, στις 19:30, Φεγγάρι από χαρτί των Μιχάλη Ρέππα-Θανάση Παπαθανασίου
3 Ιανουαρίου, στις 20:30, Σ΄εσάς που με ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη

Οι απευθείας μεταδόσεις θα είναι διαθέσιμες στη σελίδα livestream.n-t.gr με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).
 
Τιμή εισιτηρίου: 8€

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδάς 

Η Σοφία Βγενοπούλου δεν πιστεύει ότι μπορεί η ζωντανή αναμετάδοση να αντικαταστήσει τη θεατρική εμπειρία, την βλέπει μάλλον σαν μια διέξοδο ανάγκης στην παρούσα στιγμή.

Παρ' όλα αυτά, μαζί με τους συνεργάτες της και τους ηθοποιούς της παράστασης «Πιστεύω στους μονόκερους», που θα παρακολουθήσουμε σε Live streaming από την Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου την Κυριακή (13/12), δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό ώστε ακόμη και έτσι να πάρουν τα παιδιά μια δόση από τη μαγεία του θεάτρου.

Παιδοψυχίατρος, σκηνοθέτης και μητέρα τριών αγοριών, η Σοφία Βγενοπούλου θεωρεί ότι το γνῶθι σαὐτόν είναι το σημαντικότερο εφόδιο στην ανατροφή των παιδιών από οποιαδήποτε άλλη ψυχιατρική γνώση: «γιατί το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι ένα τρομερό ταξίδι και όπως όλα τα ταξίδια έχει τις εκπλήξεις του και τις καταιγίδες του, και βέβαια κυρίως την απίστευτη ομορφιά ενός καινούριου κόσμου»

Πιστεύει ακράδαντα ότι ένας νέος θεατής για να έρθει στο θέατρο, χρειάζεται να τον συγκινήσει αυτό που θα δει και ότι οι ιστορίες που επιλέγονται καθορίζουν: « το ποιοι είμαστε και κυρίως το ποιοι θα γίνουμε»

Η κουβέντα μαζί της ακόμα και μέσα από μια οθόνη είναι απολαυστική και κάτι μου λέει ότι έτσι θα είναι και η παράσταση που θα δούμε την Κυριακή, γιατί η Σοφία Βγενοπούλου σ' ό,τι κάνει, δεν ξεχνάει να επαναλαμβάνει τις λέξεις: αγάπη και συναίσθημα.

Πώς έφτασε στα χέρια σας η ιστορία του Μάικλ Μορπούγκο, «Πιστεύω στους μονόκερους»;

Το πρωτότυπο του Michael Morpurgo μού το σύστησε η Τζούλια Διαμαντοπούλου, με την οποία ήμασταν συνεργάτες για 2 χρόνια και έγραψε μέρος των στίχων για την παράσταση αυτή, και είχαμε και οι δύο εξ αρχής γοητευτεί, κυρίως γιατί και οι δύο μας λατρεύουμε τα βιβλία και την αφηγηματική παράδοση.

Τι σας γοήτευσε στο κείμενο αυτό και επιλέξατε να το ανεβάσετε;

Σαν παιδί τα βιβλία ήταν για μένα ο κόσμος μου. Πρωτοδιαβάζοντας το διήγημα, ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω για αυτό το καταφύγιο που είναι οι ιστορίες, η φαντασία, η τέχνη της αφήγησης, το θέατρο. Οι ιστορίες που θα πούμε, καθορίζουν το ποιοί είμαστε και κυρίως το ποιοί θα γίνουμε, προς τα πού πάμε, γιατί μην έχετε καμιά αμφιβολία, θα γίνουμε αυτό που λέμε στον εαυτό μας κάθε στιγμή. Κι αν επιλέξουμε να πούμε μια ιστορία αγάπης, ανθεκτικότητας και επιβίωσης, αυτό θα γίνει, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που ζούμε.

Η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή ζει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Τα παιδιά απέχουν συνολικά σχεδόν έξι μήνες από τη σχολική αίθουσα, οι περισσότερες δραστηριότητες ακόμα και η εκπαίδευση μεταφέρονται στην οθόνη του υπολογιστή. Υπήρχε συγκεκριμένος λόγος που επιλέξατε το έργο αυτό σε αυτή τη χρονική συγκυρία;

Η μαγεία της δημιουργικής διαδικασίας μια παράστασης είναι να ξαναπείς μια πιθανά χιλιοειπωμένη ιστορία για το πώς η ανθρωπότητα επιβιώνει και ξεπερνάει τα διάφορα δεινά, αποδομώντας την και ξαναδομώντας την, ρίχνοντας το φως εκεί που χρειαζόμαστε εμείς και ντύνοντας τις σκληρές αλήθειες και λύπες με τα ρούχα που θέλουμε εμείς, έτσι ώστε να κάνουμε νέες σκέψεις, να πλουτίσουμε την εμπειρία και τη νοημοσύνη μας, να αυξήσουμε δηλαδή τα ψυχικά μας αποθέματα. Μέσα από μια πραγματικά ιδιαίτερη δημιουργική διαδικασία, όλους αυτούς τους μήνες που επεξεργαστήκαμε σαν ομάδα κείμενα και την διαδικασία της αφήγησης, βρήκαμε αφάνταστη παρηγοριά στο ότι ανήκουμε σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύμπαν και χρόνο, όπου ο άνθρωπος πάντα χτυπιέται με απρόσμενο τρόπο, και πάντα επιβιώνει κυρίως, νομίζω εγώ, με τη δύναμη της αγάπης. Γιατί ακόμα κι όταν κάτι ή κάποιος χάνεται ή αλλάζει, αυτά που έχεις νιώσει, δεν μπορεί κανένας να στα πάρει. Νομίζω τα παιδιά αλλά κι εμείς χρειαζόμαστε αυτό να το θυμηθούμε.

Σε ποια στοιχεία του κειμένου έχει εστιάσει η διασκευή του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη;

Ο Βαγγέλης έχει πιάσει νήματα από το έργο τα οποία τα έχει ξετυλίξει πολύ, στην πραγματικότητα είναι ένα νέο θεατρικό έργο βασισμένο στη ιστορία του Μορπούργκο. Πέρα από τα στοιχεία που υπήρχαν λοιπόν, νομίζω ότι το βασικότερο στο οποίο εστίασε, είναι οι υπόλοιποι άνθρωποι στην ζωή του Θωμά και οι σχέσεις των χαρακτήρων μεταξύ τους, δίνοντας έτσι πολύ πιο ανάγλυφα την εικόνα μιας μικρής κοινωνίας που θα ενώσει τις δυνάμεις της, για να υπερβεί τον ζόφο του πολέμου. Ζωντάνεψαν όλοι οι χαρακτήρες που αναφέρονται σε μια γραμμή στο πρωτότυπο, σαν συνοδοιπόροι σε ένα διαχρονικό ταξίδι στην παράδοση των ιστοριών.

Πώς είναι να ετοιμάζετε μια παράσταση που το κοινό θα την παρακολουθήσει από το σπίτι (Τι αλλάζει πρακτικά στη διαδικασία αλλά και στη ψυχολογία της ομάδας) ;

Δεν άλλαξε τίποτα….. ποτέ δεν είχαμε στόχο το live streaming, δεν πιστεύω ότι μπορεί η ζωντανή αναμετάδοση να αντικαταστήσει τη θεατρική εμπειρία, είναι μια διέξοδος ανάγκης στην παρούσα στιγμή. Αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε μεγάλη δυσκολία στην εκτέλεση ενός μιούζικαλ με μάσκα, αλλά και αυτό είναι μια άσκηση υπέρβασης κυρίως για τους ηθοποιούς, αλλά μάλλον η γενικότερη δυσκολία μας έχει κάνει να λυσσάμε να φτάσει η φωνή μας στο κοινό. Νομίζω ότι μαζί με έναν ενίοτε εκνευρισμό για την πρωτόγνωρη πρόκληση, υπάρχει και μια πρωτόγνωρη συγκίνηση και ένας παραπάνω συμβολισμός σε αυτή τη διαδικασία.

Οι περισσότεροι έφηβοι είναι εθισμένοι στο διαδίκτυο είτε παρακολουθώντας βίντεο είτε παίζοντας παιχνίδια. Πώς μπορεί το θέατρο να τους τραβήξει την προσοχή;

Με το συναίσθημα. Είναι ξεκάθαρο για μένα ότι ο μόνος δρόμος για να έρθει ο νεαρός θεατής στο θέατρο, είναι μέσα από την συγκίνηση που μπορεί αυτό να του προκαλέσει. Αυτό χρειάζεται από εμάς, τόλμη και ειλικρίνεια να ψάξεις τον κόσμο των παιδιών και να τον καθρεφτίσεις στην σκηνή, χωρίς γλυκανάλατες και ανώδυνες συνταγές, γιατί η ζωή τους δεν είναι ούτε γλυκανάλατη ούτε ανώδυνη. Όσο αναλωνόμαστε σε φιλολογία, διδακτισμό και ανώδυνη ρηχή απεικόνιση της καθημερινότητας, δεν πρόκειται να κερδίσουμε το παιχνίδι. Το θέατρο είναι μια τέχνη που φέρνει στο φως όσα κρύβονται κάτω από τα λόγια, και αυτό οφείλει να κάνει κάθε παράσταση για οποιονδήποτε.

Εξακολουθείτε ακόμη και σήμερα να εξασκείτε την ψυχιατρική. Με τις σπουδές σας αλλά και τη δράση σας στο θέατρο αναδεικνύετε τον θεραπευτικό ρόλο του θεάτρου. Πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία και η πολιτεία έχουν καταλάβει τη σημασία των τεχνών ως κάτι σημαντικότερο από την ψυχαγωγία; Είδαμε για παράδειγμα στην αρχή της καραντίνας ότι πρώτα από όλα έκλεισαν τα θέατρα και οι κινηματογράφοι.

Εγώ πάντα καταλαβαίνω τον ρόλο μας ως άνθρωποι του θεάτρου και καλλιτέχνες, ως ενορχηστρωτές των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, ως οργανωτές ή έστω συμμετέχοντες σε έναν συνεχή κοινωνικό διάλογο για το μέλλον μας. Το θέατρο, ο κινηματογράφος, όλη η τέχνη με έναν τρόπο γράφει πάνω σε μια παράδοση που κληρονομούμε νέες ιστορίες καθώς παραμένει ανοιχτή και αντιδραστική στο εδώ και τώρα. Αντί να προχωράμε με αυτόματο πιλότο με αντίγραφα εγκατεστημένων απόψεων και συμπεριφορών, προσπαθούμε να γράψουμε τη δική μας νέα ιστορία, και είναι επιλογή, είναι ευθύνη να αντιμετωπίσουμε με πάθος, εγρήγορση και αντίγραφα τη ζωή μας. Αυτή είναι η δουλειά μας. Δεν ξέρω πώς μια κοινωνία θα επιβιώσει χωρίς αυτό. Ακόμα κι όταν οι τσέπες μας ξαναγεμίσουν, θεωρώ ότι χωρίς την τέχνη θα έχει αδειάσει η ψυχή μας.

Σε ποια ηλικία καταλάβατε την αγάπη σας για το θέατρο και πώς τη συνδυάσατε με την επιστήμη της ιατρικής;

Δεν τα ξεχώρισα ποτέ….από παιδί χόρευα και έφτιαχνα δικά μου θεατρικά στο σαλόνι του σπιτιού μας, διάβαζα απίστευτα πολλά βιβλία και στα 13 μου δήλωσα ότι θέλω να γίνω παιδοψυχίατρος στους κάπως ξαφνιασμένους γονείς μου… Ακόμα και τώρα δεν τα ξεχωρίζω τόσο… το θέατρο και η ψυχοθεραπεία έχουν κάτι πολύ κοινό: σε ασκούν στο πώς τα εμπόδια μπορούν αντί να σε διαλύσουν να γίνουν καύσιμο για δράση , για να πάρεις φόρα και να προχωρήσεις.

Το γεγονός ότι συνεχίζετε να είστε υπεύθυνη του Εθνικού Νέων και με τη νέα διοίκηση, ήταν για εσάς μια δικαίωση;

Βεβαίως, δικαίωση, χαρά γιατί αγάπησα το Εθνικό και τους ανθρώπους του στα χρόνια αυτά, και πρόκληση βέβαια ταυτόχρονα για νέες προοπτικές.

Πόσους από τους στόχους που είχατε γι' αυτή τη σκηνή νιώθετε ότι έχετε υλοποιήσει;

Έχω υλοποιήσει αρκετούς, αλλά δεν θα με ακούσετε εύκολα να λέω ότι έκανα όλα όσα μπορούσα….δυστυχώς δεν είμαι ποτέ ικανοποιημένη…

Είστε μητέρα τριών αγοριών. Πρακτικά όλες αυτές οι γνώσεις που έχετε, πόσο μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινότητά σας;

Άλλες φορές περισσότερο κι άλλες λιγότερο, πότε με επιτυχία και πότε με παταγώδη, ταπεινωτική θα έλεγα, αποτυχία, γιατί το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι ένα τρομερό ταξίδι και όπως όλα τα ταξίδια έχει τις εκπλήξεις του και τις καταιγίδες του και βέβαια κυρίως την απίστευτη ομορφιά ενός καινούργιου κόσμου που ανακαλύπτεις μέσα από αυτό το πλάσμα που φέρνεις τον κόσμο και είναι πάντα κάτι καινούργιο και φρέσκο! Θεωρώ ότι οι γνώσεις μου όπως μάλλον τις εννοείτε, δεν είναι αυτό που κατά βάση με έχει βοηθήσει ή χρειάζεται μια μητέρα, αυτό που με έχει βοηθήσει είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη γνώση του εαυτού μου….γιατί συνήθως ως γονείς σκοντάφτουμε στις φαντασιώσεις μας για τον ρόλο αυτό και για τα παιδιά που θα θέλαμε να έχουμε, και αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να δούμε και να φροντίσουμε σωστά τα παιδιά που όντως έχουμε, το λέω συχνά αυτό και το πιστεύω ακράδαντα. Αυτή η δουλειά λοιπόν με τον εαυτό μου, είναι κάτι που έχω κερδίσει από τη δουλειά μου ως παιδοψυχίατρος και την άσκησή μου σε αυτό.

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα livestream.n-t.gr με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).

Τιμή εισιτηρίου: 8€

Ώρα έναρξης: 17:00

Ταυτότητα παράστασης

Διασκευή από το πρωτότυπο, στίχοι: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου

Σκηνικά: Τίνα Τζόκα

Κοστούμια, μαριονέτες, ειδικές κατασκευές: Δέσποινα Μακαρούνη

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Στίχοι τραγουδιών: Τζούλια Διαμαντοπούλου, Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου

Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωσταντίνου

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αμαλία Τσεκούρα

Βοηθός σκηνογράφου: Άννα Ζούλια

Δραματολόγος παράστασης: Μαρία Καρανάνου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ασημίνα Αναστασόπουλου - Μητέρα, Μαίρη

Γιάννης Εγγλέζος - Σκυλος Τζακ, δέντρο, Φάνης

Βασίλης Καλφάκης - Θωμάς

Αλέξης Κωτσόπουλος - Ταχυδρόμος

Νικόλας Παπαδομιχελάκης - Πατέρας, συμμαθητής

Τζένη Παρασκευαΐδου - Σκυλίτσα Λούσι, δέντρο, Στέλλα

Κατερίνα Πατσιάνη - κα Τζούλια, Γιαγιά, Μάνος

Καλλιόπη Σίμου - κα Καίτη, δέντρο, Δασκάλα, Λούνα

Γιώργος Σκαρλάτος - Δήμαρχος, δέντρο, Βίκτωρας

Στρατής Χατζησταματίου - Σκύλος, δέντρο, Στρατής, πυροσβέστης

Χριστίνα Χριστοδούλου - κα Ελένη, Δέντρο, συμμαθήτρια, Αργυράννα

Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά):

Μενέλαος Μωραΐτης - τούμπα

Σπύρος Νίκας - σαξόφωνο

Βασίλης Παναγιωτόπουλος - πιάνο, πλήκτρα, τρομπόνι

Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Το Εθνικό Θέατρο δίνει και πάλι ραντεβού με το κοινό το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, στις 19:30, ζωντανά από την Κεντρική Σκηνή, παρουσιάζοντας το αριστούργημα του Ζωρζ Φεντώ, Η κυρία του Μαξίμ, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα: livestream.n-t.gr με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).

Θα ακολουθήσουν οι τρέχουσες παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν προσεχώς. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται με αυστηρή τήρηση των κανόνων και πρωτοκόλλων υγιεινής για τους θιάσους που παίρνουν μέρος σε αυτές.

Το Εθνικό Θέατρο παραμένει ενεργό για όσο διάστημα συνεχίζεται η αναστολή λειτουργίας των θεάτρων.

Τιμή εισιτηρίου: 8€
Ώρα έναρξης: 19:30

Στη μετάδοση θα υπάρχει δυνατότητα επιλογής αγγλικών υποτίτλων.

Σημειώνεται ότι η παράσταση δεν θα είναι διαθέσιμη για προβολή μετά το πέρας της.

Λίγα λόγια για το έργο

Πολλοί είναι οι αθώοι που περνάνε διά πυρός και σιδήρου στα εξωφρενικά πεπρωμένα που επινόησε ο Φεντώ· το αρχέτυπο, ωστόσο, είναι ο δύσμοιρος ο κύριος Πετιπόν, ο οποίος ξυπνά στο σπίτι του έπειτα από ένα ξενύχτι στο καμπαρέ «Μαξίμ». Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα από τη χθεσινή βραδιά, στο κρεβάτι του όμως βρίσκεται μια νεαρή χορεύτρια από τα μπαλέτα του «Μαξίμ». Η φάρσα τίθεται σε κίνηση και η ζωή του γίνεται άνω-κάτω μέσα σε ένα λεπτό. Οι άπειροι χαρακτήρες του έργου μπλέκονται σε ατελείωτες συγχύσεις, παρεξηγήσεις και αναποδιές! Λίγο πριν από την… έκρηξη, ο δαιμόνιος συγγραφέας ξεμπλέκει τις μαριονέτες του, αλλά όχι προτού ο Πετιπόν έχει υποφέρει ένα πραγματικό μαρτύριο, δυσανάλογα βαρύ για το αθώο λάθος του.

Το έργο έκανε την πρώτη πρεμιέρα του στις 17 Ιανουαρίου 1899 στο   Théâtre des Nouveautés , και σημείωσε θρίαμβο. Επισκέπτες της Διεθνούς Έκθεσης του 1900 ήρθαν στο Παρίσι τόσο για την ίδια την έκθεση όσο και για να μη χάσουν την Κυρία του Μαξίμ!

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Κίνηση: Σοφία Πάσχου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης
Βοηθός σκηνογράφου: Ελλη Παπαδάκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Κυράννα Γκιόκα
Επιμέλεια video διαλείμματος: Πάτροκλος Σκαφίδας

Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Θανάσης Αλευράς, Στέλλα Αντύπα, Αφροδίτη Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μελίνα Βαμπούλα, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρή, Κώστας Κορωναίος, Αυγουστίνος Κουμουλος, Πέλλα Μακροδημήτρη, Αθηνά Μουστάκα, Ελπίδα Νικολάου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Γιώργος Τζαβάρας, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Δημήτρης Φουρλής, Γαλήνη Χατζηπασχάλη Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

Ζωντανές διαδικτυακές μεταδόσεις απευθείας από τις Σκηνές του Εθνικού Θεάτρου

Σ΄ εσάς που με ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη

Σάββατο 21 Νοεμβρίου

Το Εθνικό Θέατρο, με συνέπεια στον ρόλο του πρώτου θεατρικού οργανισμού που εξ ορισμού συνδέεται με την καλλιτεχνική δημιουργία και την εξωστρέφεια, ξεκινά ζωντανές διαδικτυακές μεταδόσεις από τις Σκηνές του, προσφέροντας τη δυνατότητα πρόσβασης στις παραστάσεις της τρέχουσας θεατρικής περιόδου που διεκόπησαν λόγω της επιβολής του απαγορευτικού: Η κυρία του Μαξίμ, Φεγγάρι από χαρτί, Σ’ εσάς που με ακούτε, Παίζοντας το θύμα. Σε αυτές τις δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες που όλοι βιώνουμε, το θέατρο βρίσκει τον πιο «ζωντανό» τρόπο να εκμηδενίσει τις αποστάσεις και να μπει στα σπίτια όλων μας, χαρίζοντας στιγμές ψυχικής ανάτασης.

H πρώτη μετάδοση σε πραγματικό χρόνο θα γίνει το Σάββατο, 21 Νοεμβρίου απευθείας από τη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», στις 20:30, με το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη Σ΄ εσάς που με ακούτε, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αβρανά.

Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής, Δημήτρης Λιγνάδης, σημειώνει: Το θέατρο, ως σύμφυτη λειτουργία στον άνθρωπο, δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα άλλο μέσον. Η ζωντανή αλληλεπίδραση μεταξύ σκηνής και κοινού θα είναι πάντα μία και μοναδική. Στην παρούσα φάση ψάχνουμε κάτι για να υποκαταστήσουμε τη θεατρική πράξη, όχι να την αντικαταστήσουμε.

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα: livestream.n-t.gr με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).

Τιμή εισιτηρίου: 8€
Ώρα έναρξης: 20:30
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 20 λεπτά

Συντονιστείτε εγκαίρως καθώς η παράσταση παρουσιάζεται ζωντανά στη σκηνή και μεταδίδεται σε πραγματικό χρόνο. Σημειώνεται ότι δεν θα παραμείνει διαθέσιμη για προβολή μετά το πέρας της.

Πληροφορίες: www.n-t.gr

Σ’ εσάς που με ακούτε

Υπόθεση του έργου

Στο τελευταίο έργο της η Λούλα Αναγνωστάκη τοποθετεί τη δράση στο Βερολίνο του 2001. Η πόλη φλέγεται από συλλαλητήρια, επεισόδια και βία. Σε ένα μικρό δωμάτιο τα πρόσωπα παίρνουν μέρος σε μια φανταστική διαδήλωση. Ο Άγης, συγγραφέας, συμμετέχει σ' ένα φόρουμ και προτείνει στους άλλους να μιλήσουν δοκιμαστικά. Μιλάνε σ' ένα φανταστικό πλήθος, σαν να βρίσκονται σε μια γενική δοκιμή. Παρασύρονται στο «παιχνίδι» αυτό αποκαλύπτοντας τις μεγαλύτερες αλήθειες τους, αλλά και την αγωνία τους να επιβιώσουν σε έναν κόσμο εχθρικό.

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Αλέξανδρος Αβρανάς
Σκηνικά, κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου
Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης
Sound design: Νίκος Μπουγιούκος
Mixage: Κώστας Βαρυμποπιώτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Νικήτας Αναστόπουλος
Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός
Βοηθός ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Στάθης Κόικας, Λάμπρος Κτεναβός, Aλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μιχάλης Μουλακάκης, Γιώργος Μπινιάρης, Αγλαΐα Παππά, Αρετή Πασχάλη, Ξένια Παυλοπούλου, Ελένη Ρουσσινού, Γιώργος Στάμος

Φωτογράφος παράστασης: Ορφέας Εμιρζάς

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη μαύρη κωμωδία «Παίζοντας το θύμα» των πολυβραβευμένων Ρώσων συγγραφέων Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή.

Οι αδελφοί Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ συγκαταλέγονται στους γνωστότερους σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς και εκπροσώπους του ρωσικού «νέου δράματος». Τα έργα τους, που χαρακτηρίζονται  μαύρες κωμωδίες, είναι γεμάτα σαρκασμό και ειρωνεία, και πραγματεύονται την παράδοξη βία του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Το έργο ακολουθεί την ιστορία του νεαρού Βάλια. Ο Βάλια ζει και κοιμάται χωρίς να βγάζει το καπέλο του. Τρώει μόνο με ξυλάκια. Και συχνά βλέπει το φάντασμα του νεκρού πατέρα του. Δουλεύει στην αστυνομία παίζοντας το θύμα σε αναπαραστάσεις εγκλημάτων: πότε μια γυναίκα που ίσως δολοφονήθηκε κατά λάθος από τον άντρα της, πότε μια κοπέλα πνιγμένη σε μια πισίνα από τον αλλοδαπό εραστή της, πότε έναν άντρα που δολοφονήθηκε από έναν παλιό συμμαθητή του σε επανένωση του σχολείου τους. Παράλληλα, στο σπίτι, η μητέρα του χρειάζεται κάποιον να τη φροντίζει, ο θείος του τους επισκέπτεται όλο και πιο συχνά μετά τον θάνατο του πατέρα του και η κοπέλα του θέλει επιτέλους μια ενήλικη ζωή.

Ο Βάλια νοιώθει ότι όλα παντού είναι μια αναπαράσταση, ότι όλοι υποδύονται κάτι. Κι αυτός, αποπροσανατολισμένος και μουδιασμένος, προσπαθεί να προσδιορίσει τη θέση του σε ένα σύμπαν που μοιάζει να τρελάθηκε και δεν ξέρει πού πηγαίνει.

Ο σκηνοθέτης Γιώργος Κουτλής σημειώνει: Λένε ότι τα έργα δεν τα διαλέγεις εσύ, αλλά εκείνα διαλέγουν εσένα. Μάλλον κάπως έτσι έγινε και με το Παίζοντας το θύμα. Το διάβασα μαζί με άλλα έργα πριν από πέντε χρόνια, πριν καν μάθω ότι στη Ρωσία είναι πασίγνωστο και ότι έχει γίνει ταινία και μυθιστόρημα. Πριν καν μάθω ρώσικα, το κουβάλαγα μέσα μου ως σκέψη για χρόνια κι έλεγα ότι κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθώ μαζί του μιας και συναντηθήκαμε έτσι μοιραία, αλλά «καλύτερα αργότερα», σκεφτόμουν, «γιατί είναι λίγο δύσκολο». Αλλά το έργο μάλλον το ‘θελε πολύ κι έτσι, μετά από διάφορες συγκυρίες, έγινε αυτό η πρώτη μου σκηνοθεσία στην Ελλάδα. Μοιάζει μαύρη κωμωδία, οι συγγραφείς του το λένε «τσίρκο με άλογα» ή «φιλοσοφική φάρσα», χαρακτηρισμός που αποδίδει με μεγάλη ακρίβεια την ιδιαιτερότητά του. Σε πρώτο επίπεδο είναι οφθαλμοφανή τα κωμικά στοιχεία του έργου, αλλά όσο εμβαθύνεις τόσο αποκαλύπτεται μια βαθειά φιλοσοφική σκέψη για την ύπαρξη. Όλοι οι ήρωες μοιάζουν να έχουν μια κρίση ταυτότητας που από τον καθένα βιώνεται με τελείως διαφορετικό τρόπο.

Το έργο Παίζοντας το θύμα έκανε πρεμιέρα στο Fringe Festival του Εδιμβούργου και πρωτοπαρουσιάστηκε στο ρωσικό κοινό δυο χρόνια μετά, στο θέατρο Τέχνης της Μόσχας από τον Κιρίλ Σερεμπρένικοφ, προκαλώντας τεράστια αίσθηση. Στη συνέχεια, το 2006, ο ίδιος σκηνοθέτης το μετέφερε στον κινηματογράφο, αποσπώντας το κύριο βραβείο του φεστιβάλ Kinotavr και του διεθνούς φεστιβάλ της Ρώμης.

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία, μετάφραση, διασκευή: Γιώργος Κουτλής
Σκηνικά-Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης
Κίνηση: Κατερίνα Φώτη
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Παναγιωτίδου

Διανομή (αλφαβητικά)
Λευτέρης Βενιάδης, Μικές Γλύκας, Ελένη Κουτσιούμπα, Βασίλης Μαγουλιώτης, Λαέρτης Μαλκότσης, Ερρίκος Μηλιάρης, Κώστας Μπερικόπουλος, Εύη Σαουλίδου

Η διάρκεια παράστασης είναι 105 λεπτά και προτείνεται για θεατές άνω των 15 ετών

Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλη τη διάρκεια της παράστασης

Φωτογράφος παράστασης: Ανδρέας Σιμόπουλος

Πληροφορίες για τα Μ.Μ.Ε. 210 5288164, 210 5288196

Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη με Κυριακή στις 20:00
Γενική είσοδος: 13€, 10€ νεανικό φοιτητικό, και 5€ για ανέργους

Κατακλυσμούς ποτέ

δε λογαριάσαμε/

μπήκαμε μέσ΄στα όλα

και περάσαμε

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Ας γίνει, για τη  θεατρική χρονιά που ξεκινάει, αυτός ο στίχος του Οδυσσέα Ελύτη αφετηρία και έμπνευση για το Εθνικό μας Θέατρο.

     Για το Εθνικό μας Θέατρο που από την έναρξη της πανδημίας στον τόπο μας, με θυσίες πολλές και αγώνες πολλών, άντεξε. Και συνεχίζει και τούτο τον χειμώνα να επιτελεί την ιστορική αποστολή του.

     Για το Εθνικό μας Θέατρο, που δεν σταμάτησε ποτέ να δοκιμάζει και να δυναμώνει τις αντοχές του, που δεν έπαψε ποτέ να αιμοδοτεί τον πολιτισμό μας.

      Μένουμε ζωντανοί και δυνατοί. Κλυδωνιζόμαστε αλλά δεν κλονιζόμαστε.

     Είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε τις πόρτες μας και τις καρδιές μας, για να υποδεχτούμε τον θεατή. Τηρώντας σχολαστικά τα  μέτρα. Αλλά και διατηρώντας την άμετρη πίστη, ότι το θέατρο αντιτάσσεται στη δυστοπία και στον φόβο.

    Σας καλώ να εμπιστευτείτε και να στηρίξετε το θέατρο. Για να διατρανώσουμε όλοι μαζί ότι η θεατρική λειτουργία –το αριστοτελικό «...χαίρειν τοις μιμήμασι πάντας»– είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ. ΚΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ. Στους αιώνες.

Δημήτρης Λιγνάδης

Καλλιτεχνικός Διευθυντής

ΚΤΗΡΙΟ ΤΣΙΛΛΕΡ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

• Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεντώ

Έναρξη 21/10

Ο Ζορζ Φεντώ, απόγονος του Μολιέρου και ανανεωτής του βωντβίλ, είναι οξυδερκής παρατηρητής της κοινωνίας και των συμπεριφορών και κυνικός σχολιαστής των κακώς κειμένων. Δαιμόνιοι σκηνικοί μηχανισμοί, πνευματώδης σάτιρα και ανθρώπινες ψυχές σε φρενήρη αγωνία, απίθανες συμπτώσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία έκρηξη που όμως δεν θα γίνει ποτέ είναι τα βασικά συστατικά της φάρσας. Η κυρία του Μαξίμ που γράφτηκε στο γύρισμα του αιώνα (1899) χάρισε στον συγγραφέα της έναν μεγαλοπρεπή θρίαμβο.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Κίνηση: Σοφία Πάσχου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης

Βοηθός σκηνογράφου: Έλλη Παπαδάκη

Βοηθός ενδυματολόγου: Κυρράνα Γκιόκα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Θανάσης Αλευράς, Στέλλα Αντύπα, Αφροδίτη Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μελίνα Βαμπούλα, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρη, Κώστας Κορωναίος, Αυγουστίνος Κούμουλος, Πέλλα Μακροδημήτρη, Αθηνά Μουστάκα, Ελπίδα Νικολάου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Γιώργος Τζαβάρας, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Δημήτρης Φουρλής, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

• Μολιέρος του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ

Ο Μολιέρος γράφτηκε το 1930, απαγορεύτηκε από τον Στάλιν και ήταν αιτία σύγκρουσης του συγγραφέα με τον Στανισλάφσκι. Όταν ανέβηκε πλέον στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας το 1936 κατέβηκε άρον άρον μόλις μετά από επτά παραστάσεις. Ο Μπουλγκάκοφ γοητεύτηκε από την προσωπικότητα του Μολιέρου, ιστορεί την τελευταία περίοδο της ζωής του, του θιάσου και του έργου του, τις ερωτικές του περιπέτειες, καθώς και τις σχέσεις του με την εξουσία και την εκκλησία. Παράλληλα βρίσκει τον τρόπο να μιλήσει ευφυώς για παρόμοια φαινόμενα στο θέατρο και στην πολιτική στη Ρωσία της εποχής του και να ξεσκεπάσει το δογματικό και ολοκληρωτικό καθεστώς.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Λεωνίδας Καρατζάς

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής

Κίνηση: Θ.Α

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίνα Μυρτάλη

Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: ΈμιλυΚουκουτσάκη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Μιχάλης Βαλάσογλου, Αντώνης Γιαννακός, Γιώργος Δάμπασης, Πάνος Ζυγούρος, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Κώστας Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Φοίβος Μαρκιανός, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Άρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Σταμάτης Φασουλής

• Η Βαβυλωνία του Δημήτρη Βυζάντιου

Σε ένα πανδοχείο στο Ναύπλιο, την πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, μια παρέα ανδρών από διάφορα μέρη της Ελλάδας γιορτάζει τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Το πρώτο θεατρικό έργο της ελληνικής λογοτεχνίας μετά την απελευθέρωση, - σε μια νεοσύστατη χώρα που πρέπει να βρει τους τρόπους να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να οργανωθεί - μεταφέρει με κωμικό τρόπο την ασυνεννοησία μεταξύ των ηρώων καθώς ο καθένας μιλάει το δικό του γλωσσικό ιδίωμα.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Σάκης Μπιρμπίλης – Γιάννης Κακλέας

Κοστούμια: ΗλένιαΔουλαδίρη

Μουσική Σύνθεση – μουσική επιμέλεια: Μαρίζα Ρίζου

Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Σχεδιασμός Video: Θ.Α

Βοηθός σκηνοθέτη: Θ.Α

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Κώστας Αποστολάκης, Μιχάλης Βαλάσογλου, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Θανάσης Δήμου

Πάνος Ζυγούρος, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Γιάννης Κότσιφας, Λάμπρος Κτεναβός, Σπύρος Κυριάκος, Νίκη Λάμη, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Δημήτρης Φουρλής

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ-ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

• Πιστεύω στους μονόκερους του Μάικλ Μορπούργκο

Μια παράξενη βιβλιοθηκάριος, συναρπαστικές ιστορίες κι ένας μονόκερος – πραγματικός ή μαγικός; Κανείς δεν ξέρει! Κι εκεί μαζί τους ο εντεκάχρονος Θωμάς έτοιμος να ζήσει τις μεγαλύτερες περιπέτειες της ζωής του… στον κόσμο της φαντασίας. Όταν όμως ο πόλεμος εισβάλλει πραγματικά στη ζωή του, ο μικρός Θωμάς, αλλαγμένος πια και πιο ώριμος, θα βρει την ελπίδα και τη γενναιότητα να αντιτάξει στη λαίλαπα του πολέμου, τη φωτιά που καίει μέσα του. Με αφορμή το μυθιστόρημα του συγγραφέα του War Horse Μάικλ Μορπούργκο, μια συναρπαστική παράσταση για όλη την οικογένεια με ζωντανή μουσική στην Κεντρική Σκηνή!

Ταυτότητα παράστασης

Διασκευή από το πρωτότυπο: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου

Σκηνικά: Τίνα Τζόκα

Κοστούμια, μαριονέτες, ειδικές κατασκευές: Δέσποινα Μακαρούνη

Μουσική: Αγγελος Τριανταφύλλου

Στίχοι τραγουδιών: Τζούλια Διαμαντοπούλου

Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου

Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Σχεδιασμός βίντεο (video-art): Αγγελική Μπόζου

Συνεργάτις Δραματουργός: Κατερίνα Κωνσταντινάκου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αμαλία Τσεκούρα

Βοηθός σκηνογράφου: Αννα Ζούλια

Δραματολόγος παράστασης: Μαρία Καρανάνου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Ασημίνα Αναστασοπούλου, Γιάννης Εγγλέζος, Βασίλης Καλφάκης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Τζένη Παρασκευαϊδου, Κατερίνα Πατσιάνη, Καλλιόπη Σίμου, Γιώργος Σκαρλάτος, Στρατής Χατζησταματίου, Χριστίνα Χριστοδούλου

Μουσικοί επί σκηνής: Μενέλαος Μωραϊτης – τούμπα, Σπυρος Νίκας – σαξόφωνο, Βασίλης Παναγιωτόπουλος – πιάνο, πλήκτρα, τρομπόνι

Σ’ εσάς που με ακούτε της Λούλας ΑναγνωστάκηΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»

Έναρξη 30/10

Στο τελευταίο έργο της η Λούλα Αναγνωστάκη τοποθετεί τη δράση στο Βερολίνο του 2001 όπου διαδηλώσεις και ταραχές δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αγωνίας και φόβου. Οι ήρωές της «εγκλωβισμένοι» σε μια ζωή που δεν τους ικανοποιεί πια, σχεδιάζουν τρόπους διαφυγής. Και η ωμότητα της πραγματικότητας διαλύει τις ψευδαισθήσεις τους. Μόνο η Σοφία θα φτάσει κοντά στην ελευθερία πληρώνοντας βαρύ τίμημα.

Ταυτότητα παράστασης

Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς                                 

Σκηνικά, κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου     

Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ                               

Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου                                   

Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης                                            

Sound design:  Κώστας Βαρυμπομπιώτης, Νίκος Μπουγιούκος                               

Βοηθός σκηνοθέτη: Νικήτας Αναστόπουλος    

Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός

Βοηθός ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου

 Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Στάθης Κόικας, Λάμπρος Κτεναβός, Aλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μιχάλης Μουλακάκης,  Γιώργος Μπινιάρης, Αγλαΐα Παππά, Αρετή Πασχάλη,  Ξένια Παυλοπούλου, Ελένη Ρουσσινού, Γιώργος Στάμου 

• Ο γυάλινος κόσμος του Τενεσί Ουίλιαμς

Το πιο διάσημο και προσωπικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς, ένα «έργο μνήμης» όπως ο ίδιος χαρακτήριζε τον Γυάλινο Κόσμο, είναι ένα έργο για τις εύθραυστες ισορροπίες. Στη Νέα Υόρκη της μεγάλης Ύφεσης ο Τομ, ένας νεαρός ποιητής, ασφυκτιά στη δουλειά του και στο μικρό διαμέρισμα που μοιράζεται με τη μητέρα και τη μικρότερη αδελφή του, Λώρα, ένα φοβισμένο πλάσμα που προτιμά τη συλλογή του από γυάλινα ζωάκια από τους ανθρώπους. Ο καθένας από αυτούς έχει επιλέξει να βρει καταφύγιο στον δικό του φανταστικό τόπο σε μια προσπάθεια να αντέξουν το παρόν.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Στέλιος Βαφέας

Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Γρηγόρης Τριανταφύλλου“DeuxHommes”

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Διανομή (αλφαβητικά)

Όλια Λαζαρίδου, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Λένα Παπαληγούρα, Αναστάσης Ροϊλός

ΘΕΑΤΡΟ REX

ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»

• Φεγγάρι από χαρτί Κείμενο – Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου

Εναρξη 23/10

Το Φεγγάρι από χαρτί φωτίζει μια Αθήνα που δεν υπάρχει πια παρά μόνο στο παρελθόν, στα όνειρα και τις αναμνήσεις μας. Ρίχνει το φως του σε μια πόλη μαγική, μια γειτονιά στην οδό Αστυδάμαντος, και αφηγείται ιστορίες έρωτα, ενηλικίωσης, πόνου και ευτυχίας με φόντο τα ιστορικά γεγονότα της δεκαετίας του ’60. Ένα μουσικό έργο για όσα βρίσκονται πέρα από εκεί που μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας-Θανάσης Παπαθανασίου

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου

Σκηνικά: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου

Κοστούμια Εβελιν Σιούπη

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Mουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Δημιουργία Video παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Βοηθός σκηνοθετών: Εφη Χριστοδουλοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Κωνσταντίνος Γαβαλάς , Τζόυς Ευείδη, Αναστασία Ζάχου, Σταύρος Καραγιάννης, Ελίτα Κουνάδη, Σπύρος Κυριάκος, Λάμπρος Κωσταντέας, Εριέττα Μανούρη, Χρύσα Μιχαλοπούλου, Μάξιμος Μουμούρης, Γιάννης Μπουραζάνας, Τζώρτζης Παπαδόπουλος

Τζίνη Παπαδοπούλου, Αρης Πλασκασοβίτης, Μαριαλένα Ροζάκη, Εύα Σιμάτου, Βαγγελίνα Σκλαβενίτη, Πάνος Σταθακόπουλος, Γιώργος Τσούρμας

Μουσικοί επί σκηνής: Διονύσης Βερβιτσιώτης, Σοφία Ευκλείδου, Θοδωρής Κοτεπάνος , Κώστας Ιωαννίδης, Αλέκος Βασιλάτος      

• Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση

Η εκπληκτική τριλογία του σημαντικότατου λογοτέχνη Μ. Καραγάτση που αποτελείται από τα μυθιστορήματα Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου, Αίμα χαμένο και κερδισμένο και Τα στερνά του Μίχαλου ζωντανεύει επί σκηνής στο Εθνικό Θέατρο με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση. Παρακολουθούμε την Ιστορία μέσα από την προσωπική ιστορία του Μιχάλη Ρούση, του περίφημου Κοτζάμπαση, ενός ανθρώπου διψασμένου για ζωή και που δεν διστάζει να γίνει εξωμότης, προδότης αλλά και ήρωας.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα

Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος – Τζίνα Ηλιοπούλου

Κίνηση: ΚορίναΚόκκαλη

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Σχεδιασμός Βίντεο: Χρήστος Δήμας

Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα

Βοηθός σκηνογράφου: Ίρις Σκολίδη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Κώστας Βασαρδάνης, Ξανθή Γεωργίου, Δημήτρης Ήμελλος

Βίκυ Κατσίκα, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Χρήστος Μαλάκης, Λήδα Μανιατάκου, Μάξιμος Μουμούρης, Γιώργος Μπινιάρης, Δημήτρης Μπίτος, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Μελισσάνθη Ρεγκούκου, Γιώργος Χριστοδούλου

Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος, Κώστας Νικολόπουλος, Γιάννης Ριζόπουλος

ΣΚΗΝΗ «ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ»

• Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να διαμορφώσει την ταυτότητα της και να ανακάμψει από τα ερείπια του Εμφυλίου, ο πατριάρχης της Ελληνικής μεταπολεμικής δραματουργίας προβάλει ένα μοντέλο γυναίκας που συγκρούεται με την εποχή της. Μιας γυναίκας που θέλει να ορίζει η ίδια τον εαυτό της, να ζει τον έρωτα χωρίς όρια και να μην συμβιβάζεται με τα κοινωνικά «πρέπει».  

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας                          

Σκηνικά, κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα                                         

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας                           

Μουσική επιμέλεια: Γιάννος Περλέγκας  

Συνεργάτης στη μουσική επιμέλεια: Στράτος Γκρίντζαλης                                 

Κίνηση: Μαρκέλλα Μανωλιάδου 

Βοηθός σκηνοθέτη: Μάγδα Καυκούλα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ευστρατιάδου Ανθή, Κόκκαλη Σοφία, Λυπηρίδου Κατερίνα, Μαγουλιώτης Βασίλης

Περλέγκας Γιάννος, Σαουλίδου Εύη, Σκυφτούλης Θοδωρής, Τιτόπουλος Μιχάλης

Μουσικός επί σκηνής: Στράτος Γκρίντζαλης

• Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού

Στη σκηνή του θεάτρου, το ποιητικό έργο που απασχόλησε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο (1834-1847), εμπνευσμένο από την πολιορκία της πόλης του Μεσολογγίου και την ιστορική Έξοδο, τη νύχτα μεταξύ 10^ης και 11^ης Απριλίου 1826. Ένα έργο για την ελευθερία, για τον αγώνα του ανθρώπου να κρατήσει το πνεύμα του ελεύθερο ακόμα και στους πιο ζοφερούς καιρούς.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου

Σκηνικός χώρος - κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Σκύλας

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Κίνηση: Αμαλία Κοσμά

Βοηθός σκηνοθέτη: Φάνης Σακελλαρίου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Κωνσταντίνος Αρνοκούρος, Λένα Δροσάκη, Αυγουστίνος Κούμουλος, Λάμπρος Κωνσταντέας

Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Αντώνης Μυριαγκός, Κλεοπάτρα Μάρκου, Δανάη Τίκου

Νάνσυ Σιδέρη, Μάριος Παναγιώτου, Άννα Πατητή, Ελένη Μολέσκη

Μουσικοί επί σκηνής: Θοδωρής Βαζάκας, Χρήστος Γιάκκας

ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»

• Παίζοντας το θύμα των Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ

Έναρξη 16/10

Δύο από τους γνωστότερους σύγχρονους Ρώσους εκπροσώπους του «νέου δράματος», αφηγούνται στη μαύρη κωμωδία τους την ιστορία του νεαρού Βάλια που εργάζεται παίζοντας το ρόλο του θύματος σε αναπαραστάσεις εγκλημάτων. Μια αναπαράσταση είναι και η καθημερινότητά του αλλά και η ζωή των άλλων, μέσα σ’ ένα σύμπαν εχθρικό και πέρα για πέρα παράλογο.

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»

• Μήδεια του Ευριπίδη

Πλασμένη από έρωτα και εκδίκηση, η Μήδεια, μία από τις πιο τραγικές ηρωίδες του Ευριπίδη, αποτρέπει κάθε απλή ανάγνωση, καθώς υλοποιεί το αδιανόητο: την παιδοκτονία. Πρόσωπο πολυδιάστατο, αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στα μητρικά της αισθήματα και την επιθυμία της για εκδίκηση. Σε ξένο τόπο, προδομένη και αντιμέτωπη με απροσδόκητες διαψεύσεις, η πριγκίπισσα – μάγισσα, σκοτώνει ό,τι πολυτιμότερο έχει, και γίνεται η ίδια η κυριότερη μέτοχος του πόνου που επιφέρει η φρικιαστική πράξη της.

Μήδεια, του Ευριπίδη

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα

Μετάφραση: Νικολέτα Φριντζήλα

Σκηνικά, κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Μουσική: Βασίλης Μαντζούκης

Σχεδιασμός Βίντεο (videodesign): Παναγιώτης Ανδριανός

Φωτισμοί: FeliceRoss

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεανώ Μεταξά

Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Μαριέλα Παναγιώτου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ανδρέας Κωνσταντίνου, Θάνος Τοκάκης, Μάρθα Φριντζήλα

Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά):

Παναγιώτης Μανουηλίδης, Βασίλης Μαντζούκης, Νίκος Παπαϊωάννου

• Βάκχες του Ευριπίδη

Το τελευταίο και πιο αινιγματικό έργο του Ευριπίδη, γραμμένο το 407 π.Χ. ,λίγο πριν το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου και την ήττα της Αθήνας, ανεβάζει για πρώτη φορά στην Τραγική Σκηνή τον θεό Διόνυσο, τον θεό που προσφέρει στους ανθρώπους την ελευθερία από τα δεσμά του πολιτισμού και του ορθολογισμού. Ο Πενθέας, - ο σύγχρονος λογικοκρατούμενος άνθρωπος- δέσμιος των ορίων και του εγωκεντρισμού του, αμφισβητεί τον θεό και μοιραία συντρίβεται από αυτόν, αφού όμως πρώτα γίνει το τελετουργικά ταμένο θύμα του.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς

Σκηνικά / Κοστούμια: Έφη Μπίρμπα

Μουσική: Νίκος Βελιώτης

Κίνηση: Φίλιππος Κανακάρης

Φωτισμοί: ΕβίναΒασιλακοπούλου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Αφροδίτη Αντωνάκη, Μαριάννα Δημητρίου, Δανάη Κατσαμένη, Έκτορας Λιάτσος

Παρθενόπη Μπουζούρη, Άντζελα Μπρούσκου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Χάρης Φραγκούλης

Για τις ακριβείς ημερομηνίες έναρξης των λοιπών παραγωγών του Εθνικού Θεάτρου και για την ερευνητική και εκπαιδευτική δραστηριότητα του θα ενημερωθείτε σύντομα.

Το Εθνικό Θέατρο, ανταποκρινόμενο στην πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός», παρουσιάζει το φετινό καλοκαίρι τρεις παραστάσεις σε αρχαιολογικούς χώρους εντός και εκτός Αττικής.  

H συγκεκριμένη πρωτοβουλία του ΥΠΠΟΑ συμπίπτει με την επιθυμία του Εθνικού Θεάτρου για επέκταση των δραστηριοτήτων του σε χώρους ιδιαίτερης πολιτιστικής σημασίας και προβολής, όπου το καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό του πρόγραμμα θα συμβάλει στην κατανόηση της ιστορικής μνήμης και της ταυτότητάς μας μέσα στον χρόνο.

Οι εκδηλώσεις προσφέρονται δωρεάν από το ΥΠΠΟΑ. Το μόνο αντίτιμο είναι το εισιτήριο για την είσοδο σε κάθε χώρο. Είναι υποχρεωτική η προκράτηση θέσης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://digitalculture.gov.gr/

• ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ

Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος – 19ος)

Επιλογές ταξιδιωτικών και περιηγητικών κειμένων

Επιλεγμένες αφηγήσεις ξένων ταξιδιωτών και περιηγητών στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, στην προεπαναστατική Ελλάδα αλλά και στο νεότευκτο ελληνικό κράτος. Η αποτύπωση των προσδοκιών, η φαντασιακή πρόσληψη του αρχαίου κόσμου, η επαφή και η εξοικείωση με την πραγματικότητα σε μια σειρά κειμένων σημαντικών προσωπικοτήτων που επισκέφθηκαν την Ελλάδα εκείνα τα χρόνια.

Tαυτότητα παράστασης

 Σύνθεση/Επιμέλεια Κειμένου: Στέφανος Καβαλλιεράκης, Άγγελος Κουτσολαμπρόπουλος Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη

 Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

 Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Λήδα Μανιατάκου

 Κίνηση/Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου

Διανομή (αλφαβητικά)

Πάρις Θωμόπουλος,  Ελευθερία Παγκάλου,  Βασίλης Παπαδημητρίου,  Νατάσα Σφενδυλάκη,  Αινείας Τσαμάτης,  Δήμητρα Χαριτοπούλου

Παραστάσεις

• 6/8 Λύκειο Αριστοτέλους -Αττική
• 9/8 Αρχαιολογικός χώρος Νεμέας -Κορινθία
• 12/8 Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας -Πειραιάς
• 21/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου -Αργολίδα
• 25/8 Λύκειο Αριστοτέλους -Αττική
• 26/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά
• 30/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας -Αττική
• 4/9 Αρχαίο Μουσείο Πειραιά
• 10/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας-Αττική
• 12/9 Αρχαιολογικός Χώρος Ηετιώνειας Πύλης Πειραιά
• 15/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα» -Εύβοια
• 18/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου-Αττική
• 20/9 Αρχαιολογικός χώρος Ασίνης – Αργολίδα
• 23/9 Αρχαιολογικός χώρος αρχαίας Κορίνθου -Κορινθία
• 26/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου -Αττική

• ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Από τον Θησέα στον Σόλωνα

Το έργο Αθηναίων Πολιτεία είναι μια ανθολόγηση κειμένων της αρχαίας ιστοριογραφίας (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Αριστοτέλης, Πλούταρχος, Διογένης Λαέρτιος, κ.ά.) και άλλων ιστορικών-αρχαιολογικών πηγών (επιγραφές, αρχαιολογικά κείμενα), που ανασυνθέτουν -σε επεισοδιακή μορφή- την περιπετειώδη πορεία του αθηναϊκού πολιτεύματος προς τη δημοκρατία (7ος-6ος αι. π.Χ.). Πρόκειται για πέντε αυτοτελή, αφηγηματικά «ιστορήματα» -διασκευασμένα σε δραματική μορφή και για θεατρική απόδοση, τα οποία συνέχονται θεματολογικά σε ένα ενιαίο ιστορικό-πολιτικό διακείμενο. Τα κεφάλαια ανα-διηγούνται ιστορίες όπως το Κυλώνειο Άγος, η νομοθεσία του Σόλωνα κ.ά. Οι ιστορίες αυτές παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή σε σημαίνοντες αρχαιολογικούς τόπους και μουσεία· τα πλέον ιδεώδη –για την παράστασή τους– «θέατρα».

 Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση-Διασκευή: Γιάννης Λιγνάδης

Ιστορική Τεκμηρίωση-Επιμέλεια: Ανδρονίκη Μακρή

Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Κοστούμια/Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικολέτα Φιλόσογλου

Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης

Διανομή (αλφαβητικά)

Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάνος Βαβαδάκης, Κώστας Κοράκης, Άγγελος Μπούρας, Κατερίνα Πατσιάνη

Παραστάσεις

• 6/8 Μονή Δαφνίου
• 7/8 Ιερό Ποσειδώνος Σουνίου
• 8/8 Αρχαίο Θέατρο Θορικού-Αττική
• 19/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου
• 22/8 Αρχαιολογικός χώρος Ελευθερών-Αττική
• 23/8 Αρχαιολογικός χώρος Βραυρώνας
• 27/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων
• 28/8 Αρχαιολογικός χώρος Αφαίας Αίγινα-Αττική
• 2/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος (Παλαίστρα)
• 6/9 Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών
• 9/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας
• 13/9 Αρχαιολογικός χώρος Τύμβου Μαραθώνα
• 16/9 Αρχαιολογικό μουσείο – Πειραιάς
• 19/9 Αρχαίο Θέατρο Άργους-Αργολίδα
• 22/9 Φρούριο Παλαμηδίου Ναυπλίου-Αργολιδα
• 24/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά
• 25/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου-Αττική

• ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ του Γ. Βιζυηνού (στην αγγλική γλώσσα)

Ένα αριστούργημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού Το αμάρτημα της μητρός μου (1883), στην αγγλική γλώσσα, σε μια προσπάθεια σύνδεσης του αγγλόφωνου κοινού με τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία. Ο Βιζυηνός αντλεί αφηγηματικό υλικό από τις προσωπικές και οικογενειακές μνήμες, από τις παραδόσεις και τα βιώματα της λαϊκής ζωής στην ιδιαίτερη πατρίδα του και το ενισχύει με το στέρεο υπόβαθρο της παιδείας του. Η παράσταση έχει ήδη φιλοξενηθεί με μεγάλη επιτυχία σε κορυφαία Ακαδημαϊκά Ιδρύματα (Harvard  University, Boston, Yale University, New Haven, το Columbia University, New York, την πόλη της Τάμπα και στο University of Illinois at Chicago) των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής επί δύο συνεχή έτη (2018-2019).

Ταυτότητα παράστασης

 Σκηνοθεσία: Δανάη Ρούσσου

Ερμηνεία: Ρένα Κυπριώτη

Σύνθεση μουσικής: Νίκος Κυπουργός

 Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Καλλιτεχνική συνεργάτις: Ειρήνη Βουρλάκου

Παραστάσεις

• 11/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας-Πειραιάς
• 18/8 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου-Κόρινθος
• 20/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου-Αργολίδα
• 29/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας-Αττική
• 1/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος
• 3/9 Αρχαιολογικό Μουσείο- Πειραιάς
• 5/9 Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών-Αττική
• 8/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας-Αττική
• 11/9 Αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών-Αργολίδα
• 17/9 Μονή Καισαριανής -Αττική

Φωτογράφος των τριών παραστάσεων: Πένυ Καραχάλιου

Πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ ακύρωσαν φέτος το πρόγραμμα τους λόγω του COVID-19.  To Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου αποφασισμένο να μη λείψει από το κοινό του, το δύσκολο καλοκαίρι του 2020, εφαρμόζοντας αυστηρά τα υγειονομικά πρωτόκολλα, παρουσιάζει ένα νέο συμπυκνωμένο πρόγραμμα με τον τίτλο ΥΠΟΣΥΝΟΛΟ.

Στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ, για πρώτη φορά -και μάλιστα στην εποχή της πανδημίας- μια σημαντική παραγωγή αρχαιοελληνικού δράματος θα μεταδοθεί ζωντανά στο διαδίκτυο. Είναι και η πρώτη φορά που μεταδίδεται ζωντανά ένα έργο από το αρχαίο θέατρο της  Επιδαύρου.

Το  Εθνικό Θέατρο, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, παρουσιάζει στο παγκόσμιο κοινό την τραγωδία Πέρσες του Αισχύλου, με αφορμή τα 2500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Αναφερόμενος στη δράση αυτή, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε: «Καθώς η ανθρωπότητα βιώνει ακόμη τη δοκιμασία της πανδημίας, η πρώτη στην ιστορία ζωντανή μετάδοση παράστασης Αρχαίου Ελληνικού Δράματος από το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου αποτελεί για εμένα μια κομβική στιγμή. H παράσταση των Περσών του Αισχύλου στις 25 Ιουλίου αναδεικνύει, σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία, την οικουμενικότητα των αξιών που οδήγησαν πριν από 2.300 χρόνια στην ανέγερση του Θεάτρου της Επιδαύρου, ενός μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Επιπλέον, οι Πέρσες, το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου, το οποίο πραγματεύεται τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, μια από τις καθοριστικότερες μάχες στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποτελεί μια διαρκή υπενθύμιση των διαχρονικών αξιών της δημοκρατίας και της ελευθερίας, αλλά και των εννοιών του μέτρου και της μετριοπάθειας». 

Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε: «Στόχος του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ήταν το καλοκαίρι του 2020, οι συνέπειες του COVID-19 να μην αφήσουν την Ελλάδα χωρίς πολιτιστικές εκδηλώσεις, τους επαγγελματίες του Πολιτισμού χωρίς  δουλειά και τις τοπικές κοινωνίες χωρίς έναν πρόσθετο οικονομικό πόρο. Το Ελληνικό Φεστιβάλ και το Εθνικό Θέατρο, δύο πολύ σημαντικοί πολιτιστικοί φορείς εποπτευόμενοι από το Υπουργείο Πολιτισμού, ενστερνίστηκαν τις επιλογές μας και προσάρμοσαν δημιουργικά το πρόγραμμά τους στη νέα πραγματικότητα. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, έργο του αρχιτέκτονα Πολύκλειτου, συνδέεται άμεσα με τη γέννηση του θεατρικού λόγου, αλλά και με την ίαση, καθώς αποτελεί μέρος του συμπλέγματος του Ιερού του Ασκληπιού, του θεού της ιατρικής και γεννήτορα της θεάς Υγείας. Οι μουσικοί και οι δραματικοί αγώνες, οι οποίοι ετελούντο στο θέατρο αυτό αποτελούσαν μέρος της θεραπείας των ασθενών, που ζητούσαν την παρέμβαση της θεότητας για την ίασή τους. Έτσι, το 2020, που ολόκληρος ο πλανήτης δοκιμάζεται από την πανδημία, τι θα ήταν πιο φυσικό και πιο συμβολικό για την Ελλάδα, από το να εκπέμψει διεθνώς μια μοναδική παράσταση αρχαίου δράματος από το ιερότερο των Ασκληπιείων, ως μέσον ίασης των πληγών που μας δημιούργησε η πανδημία. Το καλοκαίρι του 2020, η Ελλάδα στέλνει το δικό της μήνυμα σε όλο τον κόσμο: Η Τέχνη συμβάλλει στην ίαση ψυχών τε και σωμάτων, όπως ακριβώς το δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί και φιλόσοφοι. Το καλοκαίρι του 2020 μένουμε ασφαλείς και απολαμβάνουμε την Τέχνη».

Όπως σχολιάζει ο Δημήτρης Λιγνάδης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθέτης των Περσών, «Μέσα στον αναγκαστικό εγκλεισμό της πανδημίας, η τέχνη και το θέατρο αναδύθηκαν για ακόμη μία φορά ως ζωτικές ανάγκες του ανθρώπου, ως τόπος καταφυγής. Το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, με τη συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού, προσκαλεί  ολόκληρο τον πλανήτη να προσέλθει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, στο ωραιότερο θέατρο του κόσμου, για να γίνει μέτοχος και κοινωνός, έστω και ψηφιακά, της παράστασης των Περσών.  Σε μία τελετουργία που μας πηγαίνει πίσω στο παρελθόν, μας υπενθυμίζει την ουσία και τον πυρήνα της ύπαρξης και ταυτόχρονα γίνεται γέφυρα μεταξύ των ανθρώπων και των πολιτισμών. Το θέατρο άλλωστε είναι η κατ’ εξοχήν τέχνη της επικοινωνίας και του διαλόγου. Ο Πολιτισμός είναι τέκνον της παιδείας ενός τόπου όμως ταυτόχρονα ανήκει και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, που έχει δικαίωμα στην ενότητα και στο γεφύρωμα των αποστάσεων – ακόμη και όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν.»

Η παράσταση θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω διαδικτύου στις 21.00 ώρα Ελλάδας, σε συνεργασία με την Google Ελλάδος. Το live streaming θα είναι διαθέσιμο σε ολόκληρο τον κόσμο εκτός Ελλάδας, αποκλειστικά μέσω της πλατφόρμας του YouTube, δωρεάν.

Ωστόσο δίνεται  η δυνατότητα στο διεθνές κοινό να δωρίσει όποιο ποσό επιθυμεί. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για τη στήριξη του Εθνικού Θεάτρου και των Ελλήνων ηθοποιών. H Google θα φιλοξενήσει το live streaming, θα παρέχει τεχνική υποστήριξη αλλά και δωρεάν προβολή της παράστασης διεθνώς μέσω του YouTube.

Η Πέγκυ Αντωνάκου, Γενική Διευθύντρια της Google Νοτιοανατολικής Ευρώπης δήλωσε σχετικά: «Για πρώτη φορά, το YouTube θα δώσει τη δυνατότητα στο διεθνές κοινό να ταξιδέψει νοερά στην πατρίδα του θεάτρου και στο μαγικό τοπίο της Επιδαύρου και να παρακολουθήσει ζωντανά, μέσω live stream, τους Πέρσες του Αισχύλου – μια από τις κορυφαίες αρχαίες ελληνικές τραγωδίες. Κι ενώ είναι αλήθεια ότι τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τη φυσική παρουσία σ’ έναν τόσο ιερό τόπο, όπως η Επίδαυρος, το γεγονός ότι, σ’ αυτές τις αντίξοες συνθήκες μπορούμε να μεταφέρουμε μια γεύση της πολιτιστικής κληρονομιάς μας και της απαράμιλλης ελληνικής εμπειρίας σε ανθρώπους που θα ήθελαν να επισκεφτούν τη χώρα μας, αλλά προς το παρόν δεν μπορούν να ταξιδέψουν, είναι σπουδαίο».

Το live streaming της παράστασης θα πραγματοποιηθεί με αγγλικούς υπότιτλους και θα διαρκέσει 90 λεπτά περίπου. Θα είναι διαθέσιμο στο livefromepidaurus.gr, καθώς και μέσω των ιστοσελίδων του Εθνικού Θεάτρου, του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, και απευθείας από το κανάλι του Εθνικού Θεάτρου στο YouTube.

Πέρσες (472 π.Χ.)

Οι Πέρσες (472 π.Χ) είναι το παλαιότερο πλήρες δράμα που σώζεται στις μέρες μας και ταυτόχρονα ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τη σημαντικότερη σύγκρουση της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Μία από τις πιο καθοριστικές μάχες στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποτελεί το θέμα της τραγωδίας του Αισχύλου, ο οποίος πήρε μέρος σ’ αυτήν.

Υπόθεση

Στα Σούσα, την πρωτεύουσα των Περσών, οι γέροντες που έχουν μείνει στα μετόπισθεν, πιστοί  φύλακες των λαμπρών ανακτόρων του Ξέρξη, ανησυχούν για τον στρατό τους που επιχειρεί εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας, καθώς κανένα νέο δεν έχει φτάσει για την έκβαση της πολεμικής αποστολής.

Οι εντυπωσιακά πολυάριθμες δυνάμεις που συνθέτουν το περσικό στράτευμα με τα ηχηρά ονόματα των αρχηγών του και τη θεόδοτη δύναμη του βασιλιά τους, δεν αρκούν για να κατευνάσουν την ανησυχία των γερόντων, που γνωρίζουν ότι το αδιαπέραστο δίκτυ της Πλάνης ξεγελάει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στο χαμό. 

 Η ανησυχία κορυφώνεται όταν η βασίλισσα Άτοσσα, μητέρα του Ξέρξη, αρχηγού της εκστρατείας, και γυναίκα του νεκρού Δαρείου, αφηγείται το δυσοίωνο όνειρό της: ο Ξέρξης προσπαθούσε να ζέψει στο άρμα του μια Ελληνίδα και μια Ασιάτισσα αλλά η Ελληνίδα έσπασε τα δεσμά και γκρέμισε τον βασιλιά.

Η άφιξη του λαχανιασμένου αγγελιαφόρου επιβεβαιώνει τα κακά προαισθήματα: ολόκληρος ο περσικός στρατός εξοντώθηκε. Οι Έλληνες νίκησαν. 

Η διεξοδική αφήγηση της ήττας των Περσών καταλήγει στην εκτενή περιγραφή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, τη φυγή του Ξέρξη και την κακή τύχη του υπόλοιπου στρατού, που επιχείρησε να επιστρέψει διά ξηράς. 

Το σύμβολο του ένδοξου παρελθόντος, ο βασιλιάς Δαρείος, εμφανίζεται από τον Άδη ως απάντηση στις επικλήσεις των χθόνιων δυνάμεων και τους θρήνους των Περσών. Η ερμηνεία του πεθαμένου βασιλιά για την καταστροφή  αποδίδει τις ευθύνες στην αλαζονεία του Ξέρξη και την ύβρη του απέναντι στη φύση και τους θεούς. Η άφιξη του κουρελιασμένου ηττημένου βασιλιά, σε έντονη αντίθεση με την προηγούμενη ένδοξη παρουσία του Δαρείου, ολοκληρώνει την εικόνα της πανωλεθρίας. Τα εγκώμια για τα επιτεύγματα του παρελθόντος μετατρέπονται σε θρήνους και οδυρμούς για το παρόν, και κορυφώνουν την οδύνη στο άλλοτε ένδοξο παλάτι των Περσών. 

• Μετάφραση-Μετρική διδασκαλία Θ.Κ. Στεφανόπουλος
• Σκηνοθεσία Δημήτρης Λιγνάδης
• Χορογραφία, επιμέλεια κίνησης Κωνσταντίνος Ρήγος
• Σκηνικά Αλέγια Παπαγεωργίου
• Κοστούμια Εύα Νάθενα
• Μουσική Γιώργος Πούλιος
• Φωτισμοί Χριστίνα Θανάσουλα
• Μουσική διδασκαλία Μελίνα Παιονίδου
• Βοηθός σκηνοθέτη Νουρμάλα Ήστυ
• Δραματολόγος παράστασης Εύα Σαραγά
• Βοηθός σκηνογράφου Δάφνη Φωτεινάτου
• Βοηθός ενδυματολόγου Σοφία Γαβαλά
• Βοηθοί χορογράφου Μαρκέλλα Μανωλιάδου, Άγγελος Παναγόπουλος
• Βοηθός φωτίστριας Μαριέττα Παυλάκη

 
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Βασίλης Αθανασόπουλος, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Μιχάλης Θεοφάνους, Νίκος Καραθάνος, Λυδία Κονιόρδου, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Λαέρτης Μαλκότσης, Γιώργος Μαυρίδης, Αργύρης Ξάφης, Αργύρης Πανταζάρας, Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννος Περλέγκας, Αλμπέρτο Φάις 

Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος δοκιμάζεται για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία μεγάλης κλίμακας στην Επίδαυρο με μια αγαπημένη κωμωδία του Αριστοφάνη. Η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου με μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών θα κάνει πρεμιέρα στις 31 Αυγούστου στο αργολικό θέατρο. Οι φωτογραφίες και το βίντεο της παράστασης μαρτυρούν μια αισθητική που αν μη τι άλλο θα έχει ενδιαφέρον. 

Η Λυσιστράτη γράφτηκε το 411 π.Χ., μια χρονιά που η πόλη-κράτος της Αθήνας βρίσκεται στη δυσκολότερη καμπή της, εν μέσω Πελοποννησιακού Πολέμου. Η Σικελική Εκστρατεία έχει καταλήξει σε πανωλεθρία και ο Αλκιβιάδης έχει αυτομολήσει στην πλευρά των Σπαρτιατών, οι οποίοι, οχυρωμένοι στη Δεκέλεια, επιτίθενται με σφοδρότητα στους Αθηναίους.  Εντός των τειχών, η κατάσταση είναι εξίσου ζοφερή, καθώς οι πολιτικοί τριγμοί οδηγούν σε αποδυνάμωση την Εκκλησία του Δήμου και οι ολιγαρχικοί κάνουν έντονη την παρουσία τους.

Υπόθεση

Είκοσι χρόνια μετά την έναρξη του πελοποννησιακού πολέμου, η Αθήνα και η Σπάρτη συνεχίζουν έναν πόλεμο που φαίνεται να μην έχει τέλος. Οι ανθρώπινες απώλειες και οι καταστροφές βαίνουν αμείωτες και από τις δύο πλευρές, ενώ κάθε προσπάθεια ειρήνης έχει αποτύχει. Η Αθηναία Λυσιστράτη όμως δεν απελπίζεται και προτείνει ένα ανορθόδοξο σχέδιο για την παύση των εχθροπραξιών.

Μαζί με τη Λαμπιτώ, την επικεφαλής των γυναικών της Σπάρτης, κηρύσσουν πάνδημη και αυστηρή σεξουαλική αποχή των γυναικών, με στόχο να οδηγήσουν τους άντρες των δύο αντιμαχόμενων πλευρών σε συνθηκολόγηση και σύναψη ειρήνης.

Η Λυσιστράτη ενισχύει το σχέδιό της εμποδίζοντας την πρόσβαση των ανδρών στο δημόσιο ταμείο, που φυλάσσεται στην Ακρόπολη, εγκαθιστώντας εκεί μια ομάδα φρούρησης από ηλικιωμένες γυναίκες.

Παρά τις ποικίλες κωμικές αντιδράσεις, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, το ειρηνευτικό σχέδιο φαίνεται να αποδίδει καρπούς και η στρατηγική της Λυσιστράτης αποδεικνύεται αποτελεσματική.

Η ειρήνη δεν θα αργήσει να κάνει την εμφάνισή της με τη μορφή μιας νέας και όμορφης γυναίκας, της Συμφιλίωσης, που θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα των εορτασμών μέσα στην Ακρόπολη.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Σωτήρης Κακίσης

Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Σκηνικά: Ολγα Μπρούμα

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Μουσική: Κατερίνα Πολέμη

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Στυλιανίδη

Βοηθός Σκηνογράφου: Ηρώ Κορωνίδη

Βοηθός Ενδυματολόγου: Άελλα Τσιλικοπούλου

Διανομή (αλφαβητικά)

Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Βίκυ Βολιώτη, Στεφανία Γουλιώτη, Βαγγέλης Δαούσης, Δάφνη Δαυίδ, Στέλιος Ιακωβίδης, Γιάννης Κότσιφας, Νεφέλη Μαϊστράλη, Γιώργος Ματζιάρης, Ελπίδα Νικολάου, Αγορίτσα Οικονόμου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Βίκυ Σταυροπούλου, Νίκος Ψαρράς.

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος δοκιμάζεται για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία μεγάλης κλίμακας στην Επίδαυρο με μια αγαπημένη κωμωδία του Αριστοφάνη. Η Λυσιστράτη γράφτηκε το 411 π.Χ., μια χρονιά που η πόλη-κράτος της Αθήνας βρίσκεται στη δυσκολότερη καμπή της, εν μέσω Πελοποννησιακού Πολέμου. Η Σικελική Εκστρατεία έχει καταλήξει σε πανωλεθρία και ο Αλκιβιάδης έχει αυτομολήσει στην πλευρά των Σπαρτιατών, οι οποίοι, οχυρωμένοι στη Δεκέλεια, επιτίθενται με σφοδρότητα στους Αθηναίους.  Εντός των τειχών, η κατάσταση είναι εξίσου ζοφερή, καθώς οι πολιτικοί τριγμοί οδηγούν σε αποδυνάμωση την Εκκλησία του Δήμου και οι ολιγαρχικοί κάνουν έντονη την παρουσία τους.

Υπόθεση

Είκοσι χρόνια μετά την έναρξη του πελοποννησιακού πολέμου, η Αθήνα και η Σπάρτη συνεχίζουν έναν πόλεμο που φαίνεται να μην έχει τέλος. Οι ανθρώπινες απώλειες και οι καταστροφές βαίνουν αμείωτες και από τις δύο πλευρές, ενώ κάθε προσπάθεια ειρήνης έχει αποτύχει. Η Αθηναία Λυσιστράτη όμως δεν απελπίζεται και προτείνει ένα ανορθόδοξο σχέδιο για την παύση των εχθροπραξιών.

Μαζί με τη Λαμπιτώ, την επικεφαλής των γυναικών της Σπάρτης, κηρύσσουν πάνδημη και αυστηρή σεξουαλική αποχή των γυναικών, με στόχο να οδηγήσουν τους άντρες των δύο αντιμαχόμενων πλευρών σε συνθηκολόγηση και σύναψη ειρήνης.

Η Λυσιστράτη ενισχύει το σχέδιό της εμποδίζοντας την πρόσβαση των ανδρών στο δημόσιο ταμείο, που φυλάσσεται στην Ακρόπολη, εγκαθιστώντας εκεί μια ομάδα φρούρησης από ηλικιωμένες γυναίκες.

Παρά τις ποικίλες κωμικές αντιδράσεις, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, το ειρηνευτικό σχέδιο φαίνεται να αποδίδει καρπούς και η στρατηγική της Λυσιστράτης αποδεικνύεται αποτελεσματική.

Η ειρήνη δεν θα αργήσει να κάνει την εμφάνισή της με τη μορφή μιας νέας και όμορφης γυναίκας, της Συμφιλίωσης, που θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα των εορτασμών μέσα στην Ακρόπολη.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Σωτήρης Κακίσης

Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Σκηνικά: Ολγα Μπρούμα

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Μουσική: Κατερίνα Πολέμη

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Στυλιανίδη

Βοηθός Σκηνογράφου: Ηρώ Κορωνίδη

Βοηθός Ενδυματολόγου: Άελλα Τσιλικοπούλου

Διανομή (αλφαβητικά)

Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Βίκυ Βολιώτη, Στεφανία Γουλιώτη, Βαγγέλης Δαούσης, Δάφνη Δαυίδ, Στέλιος Ιακωβίδης, Γιάννης Κότσιφας, Νεφέλη Μαϊστράλη, Γιώργος Ματζιάρης, Ελπίδα Νικολάου, Αγορίτσα Οικονόμου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Βίκυ Σταυροπούλου, Νίκος Ψαρράς.

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Διαβάστε επίσης: 

Το Εθνικό Θέατρο για τις ανάγκες της παιδικής παράστασης που θα ανέβει τη χειμερινή περίοδο 2020-2021, σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου, αναζητά γυναίκες και άντρες επαγγελματίες ηθοποιούς, ηλικίας 20-40 ετών με ευχέρεια στο τραγούδι.

Στην ακρόαση θα κληθούν οι υποψήφιοι που θα επιλεγούν από τη σκηνοθετική ομάδα και τους καλλιτεχνικούς συνεργάτες με βάση το βιογραφικό τους σημείωμα.

Οι ενδιαφερόμενοι παρακαλούνται να στείλουν το βιογραφικό τους και δύο πρόσφατες φωτογραφίες (μια ολόσωμη και μια κοντινή) αυστηρά μέχρι και την Δευτέρα 15/06/2020 ηλεκτρονικά στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. με την ένδειξη στο θέμα του email «ΑΚΡΟΑΣΗ- ΠΑΙΔΙΚΟ 2020».

Η ενημέρωση των υποψηφίων θα γίνει αποκλειστικά μέσω email, ακόμη και σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, μέχρι και την Παρασκευή 19/06/2020.

Οι υποψήφιοι που θα κληθούν στην ακρόαση θα πρέπει να έχουν μαζί τους τυπωμένο το βιογραφικό τους σημείωμα, δύο φωτογραφίες (μια ολόσωμη και μια κοντινή) και να φορούν άνετα ρούχα και παπούτσια. Στην Α΄ φάση της ακρόασης θα κληθούν να αυτοσχεδιάσουν υποκριτικά πάνω σε ένα κείμενο που θα τους δοθεί, να ερμηνεύσουν ένα τραγούδι της επιλογής τους, ενώ αν παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, προτείνεται να το φέρουν. Η πρώτη φάση της ακρόασης θα πραγματοποιηθεί από 22 έως και 29 Ιουνίου και η δεύτερη στις 2 και 3 Ιουλίου 2020. - Όλες οι φάσεις της ακρόασης θα πραγματοποιηθούν σε χώρους του Εθνικού Θεάτρου στους οποίους τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας και απολυμαίνονται βάσει των υγειονομικών κανόνων που έχουν εκδώσει οι αρμόδιοι φορείς. - Σε όλη τη διαδικασία της ακρόασης θα τηρηθούν αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα τήρησης αποστάσεων και αποφυγής συγχρωτισμού βάσει των οδηγιών του Ιατρού εργασίας και του Υπευθύνου Ασφαλείας του Εθνικού θεάτρου. - Η ακρόαση θα πραγματοποιηθεί με προγραμματισμένα, ραντεβού ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός και η ταλαιπωρία των υποψηφίων. - Οι υποψήφιοι που θα κληθούν στην ακρόαση θα πρέπει να φέρουν μαζί τους μάσκα προστασίας προσώπου.

Η τραγωδία του «Πέρσες», η οποία διδάχθηκε το 472 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια, είναι το παλαιότερο και μοναδικά σωζόμενο έργο με πολεμικό περιεχόμενο ‒ είχαν προηγηθεί η «Μίλητου Άλωσις» του Φρυνίχου, που του κόστισε πρόστιμο γιατί θύμιζε στους Αθηναίους «οικεία κακά», και το έργο «Φόνισσες», πάλι του Φρυνίχου, που έχει το ίδιο περιεχόμενο με τους «Πέρσες».

Το έργο του Αισχύλου είχε ανεβάσει με μεγάλη επιτυχία και ο Άρης Μπινιάρης το 2017, στα πλαίσια του  Φεστιβάλ Επιδαύρου σε μια παραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ). 

ΠΕΡΣΕΣ του Αισχύλου

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Παρασκευή 24, Σάββατο 25 και Κυριακή 26 Ιουλίου

Οι Πέρσες (472 π.Χ) είναι το παλαιότερο πλήρες δράμα που σώζεται στις μέρες μας και ταυτόχρονα ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τη σημαντικότερη σύγκρουση της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Μία από τις πιο καθοριστικές μάχες στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποτελεί το θέμα της τραγωδίας του Αισχύλου, ο οποίος πήρε μέρος σ’ αυτήν.

Χωρίς θριαμβολογίες και κομπασμούς και με σεβασμό στην οδύνη των ηττημένων, ο Αισχύλος παραδίδει έναν ύμνο για την ελευθερία του ατόμου και αντιπαραθέτει τα δημοκρατικά ιδεώδη απέναντι στη δεσποτική μοναρχία και την τυφλή υποταγή στην εξουσία. Η νίκη στεφανώνει εκείνους που ακολουθούν τη σύνεση ενώ ο μηχανισμός της δικαιοσύνης τιμωρεί όποιον με οδηγό την αλαζονεία ξεπερνάει τα όρια, προσβάλλοντας με την έπαρσή του θεούς και ανθρώπους.

Υπόθεση

Στα Σούσα, την πρωτεύουσα των Περσών, οι γέροντες που έχουν μείνει στα μετόπισθεν, πιστοί φύλακες των λαμπρών ανακτόρων του Ξέρξη, ανησυχούν για το στρατό τους που έχει εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας, καθώς κανένα νέο δεν έχει φτάσει για την έκβαση της πολεμικής επιχείρησης.

Οι εντυπωσιακά πολυάριθμες δυνάμεις που συνθέτουν το περσικό στράτευμα με τα ηχηρά ονόματα των αρχηγών του και τη θεόδοτη δύναμη του βασιλιά τους, δεν αρκούν για να κατευνάσουν την ανησυχία των γερόντων, που γνωρίζουν ότι το αδιαπέραστο δίκτυ της Πλάνης ξεγελάει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στο χαμό.

Η ανησυχία κορυφώνεται όταν η βασίλισσα Άτοσσα, μητέρα του αρχηγού της εκστρατείας Ξέρξη, και γυναίκα του νεκρού Δαρείου, αφηγείται το δυσοίωνο όνειρό

της: ο Ξέρξης προσπαθούσε να ζέψει στο άρμα του μια Ελληνίδα και μια Ασιάτισσα αλλά η Ελληνίδα έσπασε τα δεσμά και γκρέμισε τον βασιλιά.

Η άφιξη του λαχανιασμένου αγγελιαφόρου επιβεβαιώνει τα κακά προαισθήματα: ολόκληρος ο περσικός στρατός εξοντώθηκε. Οι Έλληνες νίκησαν.

Η διεξοδική αφήγηση της ήττας των Περσών καταλήγει στην εκτενή περιγραφή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, τη φυγή του Ξέρξη και την κακή τύχη του υπόλοιπου στρατού που επιχείρησε να επιστρέψει διά ξηράς.

Το σύμβολο του ένδοξου παρελθόντος, ο βασιλιάς Δαρείος, εμφανίζεται από τον Άδη ως απάντηση στις επικλήσεις των χθόνιων δυνάμεων και τους θρήνους των Περσών. Η ερμηνεία του πεθαμένου βασιλιά για την καταστροφή, αποδίδει τις ευθύνες στην αλαζονεία του Ξέρξη και την ύβρη του απέναντι στη φύση και τους θεούς. Η άφιξη του κουρελιασμένου ηττημένου βασιλιά, σε έντονη αντίθεση με την προηγούμενη ένδοξη παρουσία του Δαρείου ολοκληρώνει την εικόνα της πανωλεθρίας. Τα εγκώμια για τα επιτεύγματα του παρελθόντος, μετατρέπονται σε θρήνους και οδυρμούς για το παρόν, και κορυφώνουν την οδύνη στο άλλοτε ένδοξο παλάτι των Περσών.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Θ.Κ. Στεφανόπουλος

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης

Σκηνικά: Αλέγια Παπαγεωργίου

Κοστούμια: Εύα Νάθενα

Μουσική: Γιώργος Πούλιος

Χορογραφία, επιμέλεια κίνησης: Κωνσταντίνος Ρήγος

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Νουρμάλα Ήστυ

Διανομή (αλφαβητικά)

Βασίλης Αθανασόπουλος, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Νίκος Καραθάνος, Λυδία Κονιόρδου, Κώστας Κουτσολέλος, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Αλκιβιάδης Μαγγόνας,

Λαέρτης Μαλκότσης, Αργύρης Ξάφης, Αργύρης Πανταζάρας, Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννος Περλέγκας, Αλμπέρτο Φάις.

Διαβάστε επίσης:

Ο Αργύρης Ξάφης Περνά Μια Περίοδο Αλλαγής Και Του Πάει Πολύ! (Συνέντευξη)

Μαρία Κίτσου,Μάνος Καρατζογιάννης Και Σπύρος Κυριαζόπουλος Μιλούν Και Φωτογραφίζονται "Για Την Ελένη"

Εθνικό Θέατρο: Χωρίς Φόβο Αλλά Με Πάθος Και Μια Νέα Θερινή Σκηνή!

Είδα Τους «Πέρσες» Σε Σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη Στο Ηρώδειο

Mε μήνυμά του στη σελίδα του στο Facebook, ο Φοίβος Δεληβοριάς, έκανε γνωστό ότι αποσύρει τη μουσική που του είχε ανατεθεί να γράψει για την παράσταση "Λυσιστράτη" που είναι στο πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, με χώρο διεξαγωγής την Επίδαυρο, ως απάντηση στην υπουργό πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και όσα δήλωσε εκείνη σε συνέντευξή της στην Athens Voice.

"ΓΙΑ ΤΗ «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» Αγαπητοί φίλοι, θέλω λίγο την προσοχή σας. Όλοι ξέρουν πόσο σημαντικό είναι για μένα -και για όλους τους συναδέλφους μου- το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων και η ευτυχής στέγαση του ελληνικού και του ξένου ρεπερτορίου κάτω από έναν ενιαίο αυτοδιαχειριζόμενο φορέα.   Το πόσο δραματικό θα ήταν να μείνουμε χωρίς δικαιώματα εν μέσω πανδημίας, το περιέγραψα κι εδώ-και δεν το έκανα από μόνος μου, απο κάποιου τύπου μελοδραματική ή «ηρωϊκή» διάθεση.   Λόγω λοιπόν του ότι με εξέλεξαν πρόεδρο οι συνάδελφοι στην πορεία προς αυτό το σκοπό -δίνω όλο τον προσωπικό μου χρόνο τις μέρες αυτές εκεί.   Έτυχε τον χειμώνα του 2019, ο αγαπημένος φίλος Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος να μου αναθέσει τη μουσική στη «Λυσιστράτη» του Εθνικού φέτος το καλοκαίρι.Δέχτηκα με χαρά, ο θίασος και η μετάφραση- στην πρώτη μας συνάντηση τον περασμένο Φεβρουάριο- έχουν πραγματικά τη μαγεία του οράματος του σκηνοθέτη.   Με πολύ μεγάλη χαρά έμαθα πως η παραγωγή θα ανέβει κανονικά στην Επίδαυρο και με όλη μου την καρδιά σας προτρέπω να τη δείτε, θα είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή ξανανταμώματος του ταλαιπωρημένου μας κόσμου με την αρχαία του σταθερά.   Δυστυχώς, δεν θα μπορέσω εγώ ή η μουσική μου να είμαστε εκεί. Θα έβλαπτε κάτι τέτοιο την αφοσίωσή μου τόσο στον αγώνα για τη δημιουργία της ΕΔΕΜ, αλλά και την αφοσίωσή μου στην τόσο απαιτητική αυτή μουσική εργασία.   Ενημέρωσα ήδη το Εθνικό και τον σκηνοθέτη για την απόφασή μου. Και στη «Λυσιστράτη» θα πάω πρώτος και καλύτερος-ως θεατής."

Θυμίζουμε ότι η Υπουργός είχε δηλώσει στην εν λόγω συνέντευξη: 

Tο Εθνικό Θέατρο και αυτή την εβδομάδα σας προσκαλεί να συντονιστείτε στην «ψηφιακή» του σκηνή για να παρακολουθήσετε τρία διαχρονικά έργα, τρεις εμβληματικές παραστάσεις, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Μένουμε σπίτι» με τον Πολιτισμό.

Το πρόγραμμα για την τρέχουσα εβδομάδα διαμορφώνεται ως εξής:

• Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου της Αλκης Ζέη, ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά παιδικά μυθιστορήματα. Παρουσιάστηκε με τεράστια επιτυχία για δυο χρονιές στην Παιδική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά.

Παρασκευή 8, από τις 12:00 το μεσημέρι, έως την ίδια ώρα του Σαββάτου 9 Μαϊου.

• Τίμων ο Αθηναίος του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, ένα έργο-πρόκληση για τον πλούτο, το χρέος, τη φιλία, την κολακεία, τη γενναιοδωρία, την αχαριστία, διαχρονικό και πάντοτε ενοχλητικό. Παρουσιάστηκε στο Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.

Σάββατο 9, από τις 13:00 το μεσημέρι, έως την ίδια ώρα της Κυριακής 10 Μαΐου.

• Ο Θείος Βάνιας το κλασικό αριστούργημα του Άντον Τσέχωφ. Ενα έργο βαθιά ποιητικό, τρυφερό και ανθρώπινο, όπου η ζωή σχοινοβατεί ανάμεσα στα δράμα και την κωμωδία. Παρουσιάστηκε στην Κεντρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.

Κυριακή 10, από τις 14:00 το μεσημέρι, έως και την ίδια ώρα της Δευτέρας 11Μαΐου.

Οι παραπάνω παραστάσεις θα προβληθούν στο www.n-t.gr και στο www.culture.gr.

Το Εθνικό Θέατρο, στο πλαίσιο της συνεχούς ανάπτυξης ψηφιακών πρωτοβουλιών με τη φροντίδα και την αρωγή του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, συνεχίζει τις διαδικτυακές προβολές σημαντικών έργων από το παγκόσμιο και ελληνικό ρεπερτόριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι συνολικά 110.00 θεατές-χρήστες από 50 χώρες παρακολούθησαν τους τρεις προηγούμενους κύκλους προβολών, πιστοί στο διαδικτυακό ραντεβού τους με το Εθνικό Θέατρο.

Το πρόγραμμα για την τρέχουσα εβδομάδα διαμορφώνεται ως εξής:

· Ο Πρίγκιπας και ο φτωχός της Τζέμα Κένεντι, βασισμένο στο έργο του Μαρκ Τουαίην, μια σύγχρονη ανάγνωση της γνωστής σε όλους μας ιστορίας, σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου.

Παρασκευή 24, από τις 12:00 το μεσημέρι, έως την ίδια ώρα του Σαββάτου 25 Απριλίου.

· Σε δεύτερη προβολή ο Συρανό ντε Μπερζεράκ, το έμμετρο αυτό αριστούργημα του Εντμόν Ροστάν, το οποίο παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου και τον ίδιο στο ομώνυμο ρόλο.

Σάββατο 25, από τις 13:00 το μεσημέρι, έως την ίδια ώρα της Κυριακής 26 Απριλίου.

· Σε δεύτερη προβολή Του Kουτρούλη ο γάμος του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, η πάντα επίκαιρη και απολαυστική πολιτική σάτιρα, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

Kυριακή 26, από τις 14:00 το μεσημέρι, έως και την ίδια ώρα της Δευτέρας 27/4.

Οι παραπάνω παραστάσεις θα προβληθούν στο www.n-t.gr και στο www.culture.gr.

Το Εθνικό Θέατρο, στο πλαίσιο των δράσεων «Μένουμε σπίτι» με τον Πολιτισμό, συνεχίζει τις διαδικτυακές προβολές σημαντικών έργων από το παγκόσμιο και Ελληνικό ρεπερτόριο, με τη φροντίδα και την αρωγή του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

· Του Kουτρούλη ο γάμος του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, η πάντα επίκαιρη και απολαυστική πολιτική σάτιρα, η οποία παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2012, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

Κυριακή του Πάσχα 19, από τις 14:00 το μεσημέρι, έως και την ίδια ώρα της Δευτέρας 20 Απριλίου.

H παράσταση θα προβληθεί στο www.n-t.gr και στο www.culture.gr

Το Εθνικό Θέατρο ξεκινά δωρεάν, διαδικτυακές προβολές των παραστάσεων του που διακόπηκαν λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού.   

Το πρόγραμμα ξεκινά από αύριο, Παρασκευή 3 Μαρτίου και διαμορφώνεται ως εξής: -Μάκμπεθ: κάθε Παρασκευή, 21.00, -Hotel Eternite: κάθε Κυριακή, 21.00, -Χίλιες και μία Ιστορίες (παιδικό θέατρο): κάθε Σάββατο, 17.00 και Κυριακή, 12.00. 

 Οι προβολές θα είναι δωρεάν διαθέσιμες για το κοινό, από τις σελίδες του Εθνικού Θεάτρου, του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.   Ακόμη, το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανέλαβε τη δημιουργία πλατφόρμας διαδικτυακής προβολής του πολιτιστικού υλικού το οποίο έχει παραχθεί και παράγεται από τους εποπτευομένους φορέων του ΥΠΠΟΑ, τις εφορείες αρχαιοτήτων και τα μουσεία του. Παράλληλα, η πλατφόρμα θα ενημερώνει για την παρουσίαση πολιτιστικών δρώμενων διεθνώς.   

"Η λειτουργία της πλατφόρμας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού,  η οποία θα είναι έτοιμη πολύ σύντομα, αποτελεί το πρώτο σημαντικό βήμα της σύγχρονης πολιτιστικής ενημέρωσης, τη δημιουργία της οποίας επέβαλε το «Μένουμε σπίτι»" αναφέρει η ανακοίνωση.