Το Εθνικό Θέατρο για τις ανάγκες της χειμερινής παραγωγής «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε», η οποία παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, αναζητά 2 αγόρια ηλικίας 7-8 ετών, που να μοιάζουν με ηλικίας 5 ετών και θα παίζουν σε διπλή διανομή. Οι γονείς παρακαλούνται να στείλουν πρόσφατη φωτογραφία (πορτρέτο και ολόσωμη), ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης του παιδιού και στοιχεία επικοινωνίας στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 2018 με την ένδειξη στο θέμα του email «Ακρόαση – ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018». Στην ακρόαση θα κληθούν οι υποψήφιοι που θα επιλεγούν από τον σκηνοθέτη και τους καλλιτεχνικούς του συνεργάτες. Όσοι επιλεγούν θα λάβουν απάντηση ηλεκτρονικά έως τις 30 Οκτωβρίου 2018. Να σημειωθεί ότι το παιδί θα πρέπει πάντα να συνοδεύεται από έναν ενήλικο για όλη την διάρκεια της απασχόλησής του.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με την υπεύθυνη του Γραφείου Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου Μαρία Δούρου στο 210 5288112.
Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Από τον Απρίλιο του 2015, όταν κι ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής ο Στάθης Λιβαθινός είχε προτάξει, ως κύριο στόχο για το πρώτο θέατρο της χώρας, την εκπαίδευση.
Πιστός στην υπόσχεσή του πραγματοποίησε τη συνέντευξη Τύπου για το ρεπερτόριο της σεζόν 2018-2019, τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, στον ανακαινισμένο χώρο του υπογείου του ΡΕΞ. Η αίθουσα με τα νέα καθίσματα θα αποτελέσει το σπίτι του μικρού εθνικού, την καλλιτεχνική διεύθυνση του οποίου έχει αναλάβει η Σοφία Βγενοπούλου.
Ο Στάθης Λιβαθινός τόνισε ότι «Αυτά που βλέπουμε στα παιδικά μας χρόνια δεν τα ξεχνάμε ποτέ» θέλοντας έτσι να υποστηρίξει τη σημασία του ποιοτικού παιδικού θεάτρου, το οποίο εκπαιδεύει τους θεατές του αύριο. Παράλληλα, ευχαρίστησε το Ίδρυμα Ωνάση και τα Ελληνικά Πετρέλαια που,«έγιναν συνοδοιπόροι και αφουγκράστηκαν την ανάγκη για την ανακαίνιση του χώρου και έτσι βρέθηκαν γενναιόδωρα κοντά μας».
Με το σύνθημα «Φαντάσου», λοιπόν, να δεσπόζει στην οθόνη, όπου παρουσιάστηκαν και τα βίντεο των σκηνοθετών για να μας συστήσουν τις φετινές παραγωγές, το Εθνικό Θέατρο μπορεί να είναι περήφανο κι επειδή «μετά από 40 μήνες προσπαθειών του Στάθη Λιβαθινού», σύμφωνα με τον Θοδωρή Αμπαζή, φέτος θα λειτουργήσει για πρώτη χρονιά η σχολή σκηνοθεσίας, στο Σχολείο της Ειρήνης Παππά, εκεί όπου έχει μεταφερθεί από πέρσι κι η σχολή υποκριτικής.
Ο Στάθης Λιβαθινός έκανε λόγο για ένα «πικρόγλυκο» καλοκαίρι, που «ξεκίνησε με βροχές, συνέχισε με δάκρυα, αλλά είχε κι ωραίες στιγμές για το Εθνικό Θέατρο, όπως τα sold-out των δύο παραστάσεων στην Επίδαυρο». Για το ρεπερτόριο υπογράμμισε με νόημα, ότι στόχος είναι: «Ένα θέατρο, ούτε ποιοτικό για λίγους, ούτε λαϊκό για πολλούς, αλλά ένα θέατρο ποιοτικό για όλους».
Παράλληλα, κι αυτή τη σεζόν συνεχίζονται οι δράσεις του Εθνικού θεάτρου στις φυλακές, στα νοσοκομεία, τα παραμύθια για παιδιά, ενώ και φέτος ένα λεωφορείο του ΟΑΣΑ στοχεύει να επισκεφτεί τις γειτονιές της Αθήνας και να συναντήσει το κοινό. Όλα αυτά πραγματοποιούνται «από ηθική ανάγκη για την κοινωνία»,τόνισε ο Στάθης Λιβαθινός και χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση.
Όσον αφορά την Πειραματική Σκηνή, συνεχίζει με τους Ανέστη Αζά και Πρόδρομο Τσικονούρη στο τιμόνι, την τρίτη της σεζόν. Φέτος, όπως δήλωσε ο πρώτος «το πλαίσιο του ρεπερτορίου μας θα είναι ιστορικό και ξεκινάει από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τη δεκαετία του ’60, όπου αρχίζει να γίνεται πράξη το όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης». Παράλληλα, δήλωσαν «ακολουθώντας τη ρευστότητα των καιρών αποφασίσαμε να μην επιλέξουμε αμιγώς θεατρικά κείμενα για το φετινό ρεπερτόριο, αλλά να αντλήσουμε υλικό εμπνεόμενοι από διάφορες πηγές: το αινιγματικό αρχείο του Φάτσερ του Μπέρτολτ Μπρέχτ, τον ποιητικό νεοραλισμό του Φελίνι και τη «σκοτεινή» μεταπολεμική Θεσσαλονίκη των Πεντζίκη, Ιωάννου και Βασιλικού».
Στο τέλος Μαΐου, θα πραγματοποιηθεί και φέτος στην Πειραματική Σκηνή το «Φεστιβάλ νέων δημιουργών» με θεματικό άξονα την πόλη της Αθήνας. Οι παραστάσεις θα ανακοινωθούν στο προσεχές μέλλον.
Δεν θα μπορούσαν, όμως, να λείπουν από το πρόγραμμα κι οι διεθνής συμπαραγωγές και συνεργασίες με τα θέατρα του εξωτερικού. Τον Μάρτιο ο Στάθης Λιβαθινός θα σκηνοθετήσει τον «Αγαμέμνονα» στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας με Έλληνες και ξένους ηθοποιούς. Στις 18 Νοεμβρίου αναμένεται η πρεμιέρα ενός εμβληματικού έργο της κινεζικής παράδοσης του «Ορφανού του Ζάο», που θα σκηνοθετήσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου του Πεκίνου, Ζι Ζουν Ζιανγκ με ελληνικό θίασο και δύο κινέζους πρωταγωνιστές.
Ο κ. Ζιανγκ έδωσε το παρόν στη συνέντευξη Τύπου και δηλώνοντας ευτυχής για τη συνεργασία, τόνισε ότι «πρόκειται για το πρώτο κινέζικο δράμα που θα παρουσιαστεί σε θεατές εκτός Κίνας».
Νωρίτερα, στις 10 και 11 Νοεμβρίου, στην Πειραματική Σκηνή θα δούμε το «House-made» του Γιώργου Βαλαή, μια συμπαραγωγή με το Θέατρο Maxim Gorki του Βερολίνου.
Αξίζει, επίσης να αναφέρουμε τη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Όλο το επικοινωνιακό υλικό του θεάτρου (αφίσες, προγράμματα κ.λ.π) δεν θα είναι τίποτα άλλο, παρά πίνακες Ελλήνων ζωγράφων. Η ιδέα για μια καμπάνια -πρόταση πραγματοποιείται με πολυδιάστατα οφέλη, συνεισφέροντας στη μέγιστη δυνατή διάχυση του έργου των ίδιων των καλλιτεχνών, στην καλλιέργεια κλίματος συνεργασίας μεταξύ των φορέων και στη δημιουργία νέων οπτικών ερεθισμάτων για τους φιλότεχνους.
Να θυμίσουμε ότι η προπώληση ξεκινάει αύριο. Φέτος στα πλαίσια της νέας τιμολογιακής πολιτικής του Εθνικού Θεάτρου, μπορείτε να αποκτήσετε σε προνομιακή τιμή μια ετήσια κάρτα για όλες τις παραστάσεις.
Για το τέλος, αφήσαμε μια πρωτοβουλία, που ξεκίνησε από πέρσι και κάνει τις παραστάσεις προσβάσιμες σ’ όλους! Έτσι και φέτος θα δοθούν παραστάσεις, που θα συνοδεύονται από Διερμηνεία στην Ε.Ν.Γ & Ελληνικούς Υπέρτιτλους (ΤΚΒ) για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους, Ακουστική Περιγραφή (A.Π) για τυφλούς και μερικώς βλέποντες.
Τέλος, για μια ακόμη χρονιά το Εθνικό προσκαλεί και το διεθνές κοινό του, που επισκέπτεται την πόλη να παρακολουθήσει τις παραστάσεις της Κεντρικής Σκηνής στο Κτίριο Τσίλλερ και της Σκηνής «Μαρίκα Κοτοπούλη» στο Θέατρο Rex με υπέρτιτλους στην αγγλική γλώσσα.
Δείτε αναλυτικά όλο το φετινό πρόγραμμα:
ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ 2018-2019
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Λουίτζι Πιραντέλλο
Μετάφραση-Σκηνοθεσία-Διασκευή: Δημήτρης Μαυρίκιος
Έναρξη: 11 Νοεμβρίου 2018
Λήξη: 24 Φεβρουαρίου 2019
Η γραφή του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο σμίγει ξανά με τη μουσική του βραβευμένου με Όσκαρ Μάνου Χατζιδάκι. Αυτή τη φορά, αποκτούν νέα πνοή υπό το πρίσμα του Δημήτρη Μαυρίκιου και υπό την μπαγκέτα του Νίκου Κυπουργού. Ο πολυδιάστατος σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρίκιος, γνώστης σε βάθος της περίπτωσης Πιραντέλλο, φέρνει τον Σικελό δραματουργό στο Εθνικό Θέατρο με μια παράσταση ύμνο στο θέατρο και στους ανθρώπους του.
Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του ίδιου του Λουίτζι Πιραντέλλο Αντίο Λεονόρα!. Οι σκηνοθετικές εντολές δημιουργούν ασάφεια για τους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους, ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη, προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται! Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού του είναι σχήμα ουσιώδες για την τέχνη, αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλλο. Το έργο μοιάζει να γεννήθηκε για ν’ αποτυπώσει αυτή την εκρηκτική σχέση. Συμπληρώνει την τριλογία του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο» για το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα.
Ο Λουίτζι Πιραντέλλο, άλλωστε, δεν είναι μόνο ένας καταξιωμένος συγγραφέας, τα έργα του οποίου συνεχίζουν να παίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας σπουδαίος Ευρωπαίος διανοούμενος και εμβριθής πολιτικός στοχαστής.
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση- Δραματουργία-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαυρίκιος
Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης
Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Κινησιολογία: Βάλια Παπαχρήστου
Βίντεο: Δημήτρης Μαυρίκιος- Άγγελος Παπαδόπουλος
Πρωτότυπη Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική- Διασκευή- Προσαρμογή- Ενορχήστρωση: Νίκος Κυπουργός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Μανώλης Δούνιας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Βαρδάκα
Σχεδιασμός Ήχου- Ενορχήστρωση: Στάθης Σκουρόπουλος
Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Διανομή: Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μαρία Βαρδάκα, Αλέξανδρος Βάρθης, Γιάννης Βογιατζής, Δημήτρης Κακαβούλας, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιώργος Μπένος, Ράνια Οικονομίδου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Στέφανος Παπατρέχας, Γιούλικα Σκαφιδά, Νεκτάριος Φαρμάκης, Λυδία Φωτοπούλου
Συμμετέχουν: Μιχάλης Αρτεμησιάδης, Γιάννης Αρτεμησιάδης
Μουσικός επί σκηνής: Νταλανίκα Λιλή
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη 19:00 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20:30 - Κυριακή 19:00
* Για το χρονικό διάστημα από 18 Νοεμβρίου έως 02 Δεκεμβρίου 2018, οι ημέρες και ώρες παραστάσεων τροποποιούνται ως εξής: Τετάρτη 17:30 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00 - Κυριακή 17:30 (Δεν θα πραγματοποιηθεί παράσταση στις 18/11)
Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
Ο ορφανός του Ζάο του Ζι Ζουν Ζιανγκ
Σκηνοθεσία: Γουάνγκ Ξιάοινγκ (Wang Xiaoying)
Έναρξη: 18 Νοεμβρίου 2018
Λήξη: 02 Δεκεμβρίου 2018
Εάν η τέχνη λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας, ως γέφυρα μεταξύ πολιτισμών… Ως σημείο και αφορμή συνάντησης μεταξύ λαών… Εάν αμβλύνει τις αιχμές που δημιουργεί η ετερότητα… Αν καλλιεργεί την αλληλοκατανόηση σε γλώσσα κοινή, τότε Ο ορφανός του Ζάο είναι μόνον το κάλεσμα και ο κόσμος του Ζι Ζουν Ζιανγκ μονάχα η αφετηρία. Μια διαδρομή αποκαλύπτεται σε διασκευή και σκηνοθεσία του διακεκριμένου Κινέζου σκηνοθέτη Δρ. Γουάνγκ Ξιάοινγκ, στο πλαίσιο διμερούς διακρατικής συμφωνίας των Εθνικών Θεάτρων των δύο χωρών. Οι προσεγγίσεις του αναμειγνύουν ανατολικά και δυτικά στοιχεία, ενώ ποτέ δεν είναι αναμενόμενες! Προορισμός μας; Το σύμπαν της κινεζικής κουλτούρας και όψεις της πολύπλευρης ταυτότητας ενός αρχαίου λαού μέσα από ένα έργο ορόσημο.
Ο ορφανός του Ζάο χαρακτηρίζεται ως ο Άμλετ της κλασικής κινεζικής λογοτεχνίας. Ένα έργο «ζαζού» –μια σκηνική σύνθεση πρόζας και ποίησης, χορού και παντομίμας, με έμφαση στο κωμικό στοιχείο ή στο αίσιο τέλος. Γράφτηκε τον 13ο αιώνα και αποδίδεται στον Ζι Ζουν Ζιανγκ. Μια ιστορία που αγαπήθηκε πολύ σε όλο τον κόσμο και γνώρισε αναρίθμητες αναβιώσεις στο θέατρο, στην όπερα, στον χορό, ακόμη και στον κινηματογράφο. Πρόκειται για το πρώτο δράμα της Κίνας που μεταφράστηκε σε ευρωπαϊκές γλώσσες και ενέπνευσε δεκάδες διασκευές, μεταξύ των οποίων, αυτές του Βολταίρου και του Μεταστάζιο, αλλά και μια ημιτελή εκδοχή από τον Γκαίτε.
Ο Του Αν Γκου σφαγιάζει τον Πρίγκιπα της Δυναστείας των Τζιν και τους ανθρώπους του. Χάρη στην αυτοθυσία ενός γιατρού διασώζεται ο νεογέννητος γιος του πρίγκιπα, ο οποίος, έπειτα από χρόνια, θα εκδικηθεί για την εξόντωση της οικογένειάς του. Το έργο αναδεικνύει αριστοτεχνικά το θέμα ενός οικογενειακού ξεκληρίσματος και της εκδίκησής του, της εξουσίας και της απόδοσης δικαιοσύνης, της απώλειας και της αυτοθυσίας.
Ταυτότητα Παράστασης
Διασκευή: Ιου Τσινγκ Φενγκ (Yu Qingfeng)
Μετάφραση στα ελληνικά: Λι Τσενγκ Γκούι (Li Chenggui), Σιου Τζινγκ (Xu Jing)
Επιμέλεια μετάφρασης στα ελληνικά: Σοφία Καψούρου
Σκηνοθεσία: Γουάνγκ Ξιάοινγκ (Wang Xiaoying)
Σκηνικά: Liu Kedong
Κοστούμια: Zhao Yan
Σύνθεση Μουσικής & Μουσική επί σκηνής: Ιάκωβος Παυλόπουλος
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός Σκηνοθέτης: Wang Jiannan
Μάσκες – Μακιγιάζ: Shen Miao
Διανομή: Hou Yansong, Yu Fengxia, Θανάσης Ακοκκαλίδης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Γιώργος Ζυγούρης, Σταύρος Καραγιάννης, Γιασεμή Κηλαϊδόνη, Ελίτα Κουνάδη, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Δαυίδ Μαλτέζε, Κωστής Πατρίκιος, Τζίνη Παπαδοπούλου, Θανάσης Σαράντος, Δήμητρα Χαριτοπούλου, Βαγγέλης Ψωμάς
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 21:00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 17:30 - Κυριακή 21:00
Γλώσσα Παράστασης: ελληνική & κινεζική - Με υπέρτιτλους στα ελληνικά
Ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου
Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Έναρξη: 10 Μαρτίου 2019
Λήξη: 26 Μαΐου 2019
Μια ευτυχής συνάντηση επί σκηνής σαν εκρηκτικό, αυθεντικά «μολιερικό», μίγμα. Μια ιδανική συνθήκη για τους λάτρεις των κορυφαίων στιγμών της κλασικής δραματουργίας. Μια παράσταση στην οποία τα πάντα μπορούν να συμβούν με την υπογραφή του σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά, πρώην Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.
Το έργο, ένα από τα καλύτερα του Μολιέρου, γεννά χαρακτήρες που δομούνται αριστοτεχνικά σε μια δηκτική κωμωδία που αποκαλύπτει την υποκρισία κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής. Η έξοχη μετάφραση, εκ νέου επεξεργασμένη από τη Χρύσα Προκοπάκη, καθιστά τις λέξεις φονικά όπλα στα στόματα ευγενών υπάρξεων. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στον ρόλο του Μισάνθρωπου σε μια διανομή με ιδιαίτερες εκπλήξεις.
Ο Αλσέστ, μέλος της «καλής κοινωνίας», είναι αθεράπευτα ερωτευμένος με τη Σελιμέν. Μισεί, όμως, όλους τους άλλους, καθώς όσοι τον περιστοιχίζουν επιδίδονται ανελέητα στην κολακεία, στον κοινωνικό σχολιασμό και στις ίντριγκες, στην υποκρισία και στο ψεύδος. Όταν ο Αλσέστ δει με τα μάτια του πως, η αγαπημένη του, διάγει ακριβώς αυτή τη ζωή που ο ίδιος απεχθάνεται και πως απορρίπτει τον δρόμο της αληθινής αγάπης, επιλέγει την αναχώρηση και τη μοναξιά.
Ένας αθεράπευτα ειλικρινής ήρωας που απεχθάνεται την υποκρισία κερδίζει τη συμπάθεια και τον θαυμασμό μας. Χάρη στη μαεστρία του κορυφαίου Γάλλου κωμωδιογράφου αναδεικνύεται σε σύμβολο που εκφράζει και δικές μας αγωνίες. Ο Αλσέστ μοιάζει να φέρει βιώματα του συγγραφέα για μια από σκηνής διαμαρτυρία. Εκεί συναντά τη δική μας φωνή.
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άντα Πουράνη
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητσάκη
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Πιταούλη
Διανομή: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Γιάννης Βογιατζής, Έμιλυ Κολιανδρή, Χρήστος Λούλης, Λαέρτης Μαλκότσης, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Δημήτρης Παπανικολάου, Άλκηστις Πουλοπούλου, Έλενα Τοπαλίδου
Με ζωντανή μουσική επί σκηνής
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη 19:00 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20:30 - Κυριακή 19:00
Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»
Ξύπνα Βασίλη του Δημήτρη Ψαθά
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Έναρξη: 19 Οκτωβρίου 2018
Λήξη: 03 Φεβρουαρίου 2019
Ένα καυστικό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, «ντυμένο» με τον πιο εύθυμο και εύσχημο τρόπο. Μια κωμωδία από τον αξεπέραστό μας συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά για το παιχνίδι του χρήματος έναντι κάθε ιδεολογίας. Ο Δημήτρης Ψαθάς, πάντα αγαπητός στο θεατρικό και κινηματογραφικό κοινό του τόπου, σε μια διαχρονικά αποκαλυπτική και οξυδερκή σάτιρα. Η πένα του στηλιτεύει τους καιροσκοπισμούς φανατικών κάθε ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία.
Ο Άρης Μπινιάρης, πιστός στην ιδιόχειρη θεατρική του φόρμα, φέρνει στη σκηνή την ατμόσφαιρα των σίξτις με διάθεση ευρηματική. Εμβαθύνει, βλέπει πέραν της εξιδανικευμένης εγγραφής μιας εποχής στο συλλογικό ασυνείδητο. Με ματιά σύγχρονη αποκρυπτογραφεί το ιδιότυπο ύφος του συγγραφέα που μιλά για τα «σοβαρά» μπλέκοντας το γέλιο με το σφίξιμο στο στομάχι. Φωτίζει μοναδικά τη συνάφεια του έργου με το σήμερα. Παρακολουθούμε με νέα ματιά μια κωμωδία της νεοελληνικής δραματουργίας που λατρεύτηκε στην κινηματογραφική της εκδοχή ως μια από τις πιο διασκεδαστικές.
Βρισκόμαστε στα γραφεία του εκδοτικού οίκου Φαρλάκου. Ο Βασίλης, συντηρητικών πολιτικών φρονημάτων, και ο Μάνος, προοδευτικών, συγκρούονται για τις συνθήκες εργασίας, αλλά και για το περιεχόμενο των βιβλίων που εκδίδονται. Σημείο αιχμής για την πνευματική διαμάχη, ο ποιητής Φανφάρας και η στρατευμένη συντηρητική ποίησή του. Πολύ γρήγορα, όμως, η τύχη τα φέρνει έτσι ώστε οι πολιτικές πεποιθήσεις των δύο συναδέλφων αλλάζουν και οι καταστάσεις που ακολουθούν δοκιμάζουν τους ήρωες. Ποιος από τους δύο θα καταφέρει να προσαρμοστεί στα ήθη και το πνεύμα της νέας εποχής;
Ταυτότητα Παράστασης
Διασκευή: Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Σκηνικά- Κοστούμια: Πάρις Μέξης
Μουσική: Φώτης Σιώτας
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη
Διανομή: Γιώργος Γάλλος, Ελισσάβετ Κωνσταντινίδου, Ηρώ Μπέζου, Άρης Μπινιάρης, Γιώργος Παπαγεωργίου, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Λυδία Τζανουδάκη, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης
Μουσικοί επί σκηνής: Φώτης Σιώτας, Δημήτριος Τσεκούρας
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 18:00 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
Απλή μετάβαση του Γεράσιμου Ευαγγελάτου
Σκηνοθεσία: Μίνως Θεοχάρης
Μουσική Σύνθεση - Ενορχήστρωση: Θέμης Καραμουρατίδης
Έναρξη: 15 Φεβρουαρίου 2019
Λήξη: 14 Απριλίου 2019
Μια ευκαιρία να αναλογιστούμε το σήμερα, στο σήμερα. Τις αντιξοότητες και τις αγωνίες μας μέσα από την ίδια την αμεσολάβητη εμπειρία τους. Να προσεγγίσουμε το τώρα σε χρόνο ενεστώτα. Η Απλή Μετάβαση είναι ένα πρωτότυπο μιούζικαλ για μια γενιά που μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι ο κόσμος τής ανήκει και βρέθηκε εκτεθειμένη σ’ έναν κόσμο που δεν περίμενε. Ένα εγχείρημα ενδοσκόπησης από εκπροσώπους της ίδιας αυτής της γενιάς. Μια προσπάθεια να κατανοήσουμε και να κρίνουμε φαινόμενα καθολικά μέσα από τον αντίκτυπό τους σε βιώματα προσωπικά.
Το κείμενο της παράστασης υπογράφει ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, ένας από τους πιο ανήσυχους σύγχρονους δημιουργούς, ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο πολυσχιδής Μίνως Θεοχάρης. Συνεργάζονται με τον συνθέτη Θέμη Καραμουρατίδη κι έναν ξεχωριστό μικτό θίασο, ηθοποιών και τραγουδιστών. Μια παράσταση – εισιτήριο με προορισμό την πραγματικότητά μας. Αυτή που για πολλούς μοιάζει να μην έχει επιστροφή.
Κυριακή πρωί, Άνοιξη του 2017, στον Διεθνή Αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Λίγο μετά την ενεργοποίηση του Brexit, με τον φόβο των κλειστών συνόρων και την απειλή μιας χαμένης τελευταίας ευκαιρίας για απόδραση. Οκτώ πρόσωπα στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου, αποφασισμένα να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για ένα αβέβαιο μέλλον στην Αγγλία, μοιράζονται τις ιστορίες, τους φόβους και την ανασφάλειά τους. Η πτήση καθυστερεί, και όλοι τους έχουν αρκετό χρόνο για να γνωριστούν, να εξομολογηθούν τις σκέψεις τους, να αναπολήσουν, να επανεξετάσουν την απόφαση τους.
Νέοι άνθρωποι, ανασφαλείς φιγούρες, φοβισμένοι και θυμωμένοι. Ψάχνουν μια νέα επαγγελματική ευκαιρία ή απλώς κυνηγούν την επιβίωση. Ο καθένας τους μια ξεχωριστή ιστορία. Κοινός παρονομαστής η ελπίδα ενός καλύτερου αύριο και η νοσταλγία του χαμένου ονείρου.
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο - Στίχοι Τραγουδιών: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Σκηνοθεσία: Μίνως Θεοχάρης
Μουσική Σύνθεση - Ενορχήστρωση: Θέμης Καραμουρατίδης
Ενδυματολόγος: Ηλένια Δουλαδίρη
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια Ορχήστρας: Δημήτρης Σιάμπος
Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Διανομή: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Χαρά Κεφαλά, Νίκος Λεκάκης, Μαρίζα Ρίζου, Φοίβος Ριμένας, Νάνσυ Σιδέρη
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Από Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
Μελίσσια του Αλέξη Σταμάτη
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Έναρξη: 10 Μαΐου 2019
Λήξη: 09 Ιουνίου 2019
Μια ιστορία που μας κλείνει το μάτι σαν γνώριμή μας από καιρό. Ίσως διότι την έχουμε ζήσει. Μάλλον επειδή έχουμε ακούσει γι’ αυτή. Ενδεχομένως γιατί φανταζόμαστε ότι πράγματι μπορεί να ισχύει. Σίγουρα γιατί τα Μελίσσια βρίσκονται… κοντά μας. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε τέσσερις τοίχους, χωρίς τίποτε να εμποδίζει τον συγγραφέα να στήσει κόσμους εντός κι εκτός τους. Ένα κείμενο αμιγώς θεατρικό από την πρώτη του σύλληψη, επιδιώκει έναν «ανυψωμένο ρεαλισμό». Το γνωρίσαμε με επιτυχία σε μορφή αναλογίου το 2012 στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και ως μυθιστόρημα με την ίδια πάντα θεατρική ένταση.
Ο βραβευμένος πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης, παραδίδει μια ανάγλυφη ακτινογραφία των προβληματικών οικογενειακών σχέσεων που προκαλεί η παρουσία μιας μητέρας πρωταρχικής φιγούρας – μιας βασίλισσας μέλισσας. Ο Γιώργος Παλούμπης, σκηνοθέτης με θητεία και δείγμα γραφής στο ρεαλιστικό θέατρο, επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο μετά την επιτυχημένη παράσταση «Αόρατη Όλγα». Με γνώση της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας αναμετριέται ξανά με το σύγχρονο ελληνικό έργο και καταθέτει τη δική του ερμηνεία πάνω στη μητρική κυριαρχία.
Σ’ ένα αστικό σπίτι κάπου στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στα Μελίσσια, η ιδιοκτήτρια υποδέχεται τους πιο κοντινούς της ανθρώπους: την κόρη της με τον σύζυγό της, τον γιο της και μια νεαρή κοπέλα, που όταν αποκαλύπτει την ταυτότητά της αλλάζει τα δεδομένα της οικογενειακής συνεύρεσης. Η συγγραφική ιδιότητα της κατάκοιτης ιδιοκτήτριας, της Αγάπης, δημιουργεί την αίσθηση πως, ό,τι διαδραματίζεται μεταξύ τους, είναι επινοημένες ιστορίες που βγαίνουν από τα χειρόγραφα των βιβλίων της.
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο: Αλέξης Σταμάτης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Διανομή: Νίκος Αρβανίτης, Κώστας Βασαρδάνης, Μαρία Κεχαγιόγλου, Νεφέλη Κουρή, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νίκος Χατζόπουλος
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
ΧΟΡΟΣ | Αίθουσα Εκδηλώσεων – Κτίριο Τσίλλερ
Allez viens…
Σύλληψη – Χορογραφία: Παναγιώτα Καλλιμάνη
Έναρξη: 01 Μαρτίου 2019
Λήξη: 21 Απριλίου 2019
Το ανθρώπινο σώμα σε αναζήτηση των ορίων του. Η μάχη της αντοχής ενάντια στην εξάντληση όταν ο χρόνος θέτει δικά του όρια. Οκτώ καταξιωμένοι Έλληνες ηθοποιοί «κάποιας ηλικίας», οκτώ σώματα που φέρουν το φορτίο του γήρατος, καταβάλλουν προσπάθεια να σταθούν… επί σκηνής. Τέσσερα ζευγάρια καλούνται να χορεύουν ασταμάτητα σ’ έναν μαραθώνιο χορού, όπως συμβαίνει στο κινηματογραφικό έργο του Σίντνεϊ Πόλακ με τίτλο «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν» του 1969, μια ταινία για την απάνθρωπη διαδικασία των μαραθωνίων χορού κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930 στις Ηνωμένες Πολιτείες του οικονομικού κραχ. Εξαντλημένα πλάσματα μέσα σε έναν «γαλήνιο» κήπο, όπως τα άλογα μέσα σε περιφραγμένο χώρο. Πηγή έμπνευσης επίσης η ταινία του Μίκαελ Χάνεκε «Αγάπη» του 2012, που βασίζεται στη σχέση ενός αγαπημένου ζευγαριού το οποίο παρακολουθεί την κοινή του ζωή να καταρρέει όσο πλησιάζει ο μεγάλος αποχωρισμός.
Η παράσταση Allez viens… γεννιέται με τη δημιουργική συμμετοχή των ηθοποιών κατά τη διάρκεια των προβών, μέσα από δικούς τους αυτοσχεδιασμούς. Ο λόγος απουσιάζει και πρωταγωνιστεί η κίνηση. Μαζί της ο ήχος, τόσο της μουσικής, όσο κι ο ήχος που παράγεται από τα σώματα που βρίσκονται σε κίνηση. Ο χορός υπό τη σκοπιά της εξάντλησης, της αντοχής, της επανάληψης, καθώς και το πέρασμα του πραγματικού σκηνικού χρόνου που λειτουργεί καθοριστικά, αντικαθιστούν τον λόγο. Ένα βίωμα προσωπικό της χορογράφου Παναγιώτας Καλλιμάνη στρέφει την προσοχή της στην εξάντληση σε επίπεδο συλλογικό. Με μια χορογραφία που δανείζεται στοιχεία ελεύθερα από τις αναφορές της μετατρέπει τη σκηνή και τον αγώνα των σωμάτων σε πρίσμα που θα της επιτρέψει να προσεγγίσει την απελπισία μιας κοινωνίας.
Ταυτότητα Παράστασης
Χορογραφία – Σκηνικά: Γιώτα Καλλιμάνη
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Διανομή: Αλίκη Αλεξανδράκη, Κώστας Γαλανάκης, Γιώργος Δεγαΐτης, Βασίλης Καραμπούλας, Υβόννη Μαλτέζου, Ράνια Οικονομίδου, Αννέζα Παπαδοπούλου, Γιώργος Συμεωνίδης
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Πέμπτη έως Σάββατο 19:00, Κυριακή 17:30
ΘΕΑΤΡΟ REX – ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»
Τίμων ο Αθηναίος των Ουίλιαμ Σαίξπηρ – Τόμας Μίντλτον
Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Α’ Περίοδος
Έναρξη: 27 Σεπτεμβρίου 2018
Λήξη: 18 Νοεμβρίου 2018
Β΄ Περίοδος
Έναρξη: 07 Φεβρουαρίου 2019
Λήξη: 03 Μαρτίου 2019
Τίμων ο Αθηναίος. Πρόσωπο ιστορικό, συμβολικό, μα τόσο οικείο. Η περιπέτειά του, μια τραγωδία που ισορροπεί μεταξύ σάτιρας, φάρσας και αλληγορίας, όπως η αληθινή ζωή. Ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, αφιερώνεται και πάλι στον μετρ της ανθρώπινης παρουσίας επί σκηνής, στον Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Γοητεύεται από ένα έργο που γεννήθηκε σε ιδιάζουσα συνθήκη, αινιγματικό, με ανεξάντλητο μυστήριο. Ως το «μαύρο πρόβατο» της σαιξπηρικής δραματουργίας για πολλούς, παρουσιάζεται σπάνια στο ελληνικό κοινό.
Ο Τίμων, άρχοντας στην πόλη των Αθηνών τον 5ο αιώνα π.Χ., ζει πολύ πέρα από τις οικονομικές του δυνατότητες. Ξοδεύει την περιουσία του σε δώρα προς φίλους και απολαύσεις στις οποίες συμμετέχει ολόκληρος ο αντρικός κόσμος της Αθήνας. Σύντομα οι φιλίες του Τίμωνα θα δοκιμαστούν και όσοι ευεργετήθηκαν από τον ίδιο θα κληθούν να αποδείξουν τη φιλία τους απέναντί του.
Ο Σαίξπηρ εμπνέεται από ένα υπαρκτό πρόσωπο της αρχαίας Αθήνας. Συνεργάζεται με έναν από τους δημοφιλέστερους δραματουργούς της εποχής του, τον Τόμας Μίντλτον, και μας δίνει τον Τίμωνα. Έργο «υβρίδιο» μιας περιόδου αναζήτησης και πειραματισμού του μεγάλου δραματουργού, αποτελεί το ίχνος του εγχειρήματός του με μια φόρμα δίχως προηγούμενο σε άλλα έργα του.
Ένα έργο-πρόκληση για τον πλούτο, το χρέος, τη φιλία, την κολακεία, την εθελοτυφλία, τις ψευδαισθήσεις και τις πλάνες, τη γενναιοδωρία, την αχαριστία, διαχρονικό και πάντοτε ενοχλητικό. Ενσαρκώνεται από την αεικίνητη ομάδα του Στάθη Λιβαθινού, «εμπλουτισμένη» με μερικούς από τους αξιότερους ηθοποιούς της νέας γενιάς.
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Κίνηση: Μαρία Σμαγιέβιτς
Μουσική Σύνθεση: Λύσανδρος Φαληρέας
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Διανομή: Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Γιώργος Δάμπασης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Φώτης Κουτρουβίδης, Αναστάσης Λαουλάκος, Φοίβος Μαρκιανός, Στρατής Πανούριος, Δημήτρης Παπανικολάου, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Μάνος Στεφανάκης, Άρης Τρουπάκης, Αντιγόνη Φρυδά
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη έως Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00
Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Καθημερινά
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Τσαρλς Ντίκενς
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος
Σε πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου Βασισμένο στη διασκευή του Τζακ Θορν
Έναρξη: 07 Δεκεμβρίου 2018
Λήξη: 27 Ιανουαρίου 2019
Η μαγεία των Χριστουγέννων αγγίζει το Εθνικό Θέατρο και μεταμορφώνει τη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» του Θεάτρου Rex σε μια ζεστή αγκαλιά για όλη την οικογένεια. Με ένα συναρπαστικό θέαμα θα μοιραστούμε τη χαρά και τον ενθουσιασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος καταπιάνεται για πρώτη φορά με το μιούζικαλ φέρνοντας στη σκηνή τον θρυλικό και σε όλους αγαπημένο Σκρουτζ, τον πιο γνωστό ήρωα του Τσαρλς Ντίκενς. Διασκευάζει τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» και με την πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου μάς προσκαλεί να αφεθούμε στο όνειρο και τη φαντασία. Μας αποκαλύπτει το πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων!
Τα παθήματα του πιο εμβληματικού τσιγκούνη της σύγχρονης δυτικής κουλτούρας ζωντανεύουν στη σκηνή του Θεάτρου Rex. Ένα μοναδικό θέαμα γιορτής και λάμψης σαγηνεύει τις καρδιές μικρών και μεγάλων. Κυρίως, όλων εκείνων που έχουν ακόμη τη διάθεση να βλέπουν τον κόσμο με την αθωότητα της παιδικής ψυχής. Και όλα αυτά… σε πείσμα του μίζερου και τσιγκούνη Σκρουτζ.
Ο Εμπενέζερ Σκρουτζ είναι οπαδός της πειθαρχίας και της σκληρής δουλειάς. Νιώθει τουλάχιστον… αμήχανα με τις γιορτές και τις σχόλες. Τη φετινή παραμονή Χριστουγέννων, όμως, αναγκάζεται να αναθεωρήσει όσα πίστευε για τη ζωή του και για τους ανθρώπους γύρω του, εξαιτίας αναπάντεχων επισκέψεων από φαντάσματα που τον παρασύρουν άλλοτε στο παρελθόν και άλλοτε στο μέλλον σε μια πολιορκία μέχρις εσχάτων. Το πνεύμα των Χριστουγέννων θα συγκινήσει άραγε τον σκληρόκαρδο Σκρουτζ; Αν ναι, τότε ποιος από εμάς θα μπορούσε να του αντισταθεί;
Ταυτότητα Παράστασης
Αρχική Θεατρική Διασκευή: Τζακ Θορν
Μετάφραση Αρχικής Διασκευής: Γιώργος Δεπάστας
Νέα Διασκευή: Γιάννης Μόσχος
Στίχοι Τραγουδιών: Σταύρος Σταύρου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος
Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Σκηνικά- Κοστούμια: Τίνα Τζόκα
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύη Νάκου
Βοηθός Σκηνογράφου: Ειρήνη Κουμπαρούλη
Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Διανομή: Αλίκη Αλεξανδράκη, Στέλλα Αντύπα, Αλέξανδρος Βαμβούκος, Κώστας Βασαρδάνης, Θανάσης Βλαβιανός, Πάρις Θωμόπουλος, Αριάδνη Καβαλιέρου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Λαέρτης Μαλκότσης, Χριστίνα Μαξούρη, Ελένη Μπούκλη, Ζωή Μυλωνά, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χρήστος Στέργιογλου
Χορωδοί: Πένυ Δεληγιάννη, Νίκος Ζιαζιάρης, Ηλίας Καπάνταης, Σοφία Μάλαμα
Και πέντε μουσικοί επί σκηνής
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη έως Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00
Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Καθημερινά
Ο άνθρωπος που γελά του Βίκτωρ Ουγκώ
Μετάφραση: Ντορέτα Πέππα
Διασκευή: Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία – Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Έναρξη: 22 Μαρτίου 2019
Λήξη: 26 Μαΐου 2019
Το πιο πολιτικό έργο του Βίκτωρ Ουγκώ αποκαλύπτεται πίσω από ένα θυελλώδες ειδύλλιο. Χάρη στην ιδιοφυή γραφή του κορυφαίου Γάλλου λογοτέχνη, μια ερωτική υπόθεση μάς θέτει ενώπιον της ακρότητας της εξουσίας. Μας δείχνει πόσο αποκρουστικό μπορεί να είναι το «αληθινό» της πρόσωπο, όταν εκφράζεται στην πιο χυδαία και απροκάλυπτη μορφή της.
Ένα χειμαρρώδες πολιτικό ρομαντικό μυθιστόρημα συνιστά την πρώτη ύλη για μια ανατρεπτική παράσταση σύγχρονου μουσικού θεάτρου σε σκηνοθεσία και πρωτότυπη μουσική Θοδωρή Αμπαζή, Αναπληρωτή Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Μια ομάδα ταλαντούχων ερμηνευτών - ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές και μουσικοί επί σκηνής, αναλαμβάνει να υπηρετήσει την πολυδιάστατη και απαιτητική μουσικοθεατρική παρτιτούρα, όπου συνυπάρχουν ισότιμα όλα τα μέσα της σκηνικής αφήγησης.
Ο άνθρωπος που γελά δημοσιεύτηκε το 1869, δύο μόλις χρόνια πριν από την εξέγερση της Παρισινής Κομμούνας. Χωρίς ποτέ να έχει την απήχηση όπως άλλα έργα του Ουγκώ με μνημειώδη χαρακτήρα, δεν στερείται του μεγαλείου τους. Κάθε ζήτημα – κοινωνική ανισότητα, αλλοτρίωση από την επαφή με την εξουσία, πολιτική ευθύνη του ανθρώπου για παρέμβαση, συντριβή του ατόμου έναντι του συστήματος, λανθάνει και αποκαλύπτεται αριστοτεχνικά πίσω από μια πλοκή που ανάγει τον έρωτα σε κινητήριο δύναμη. Ακριβώς με τον ίδιο απροσδόκητο μα ουσιώδη τρόπο, αποκαλύπτεται η υπαρξιακή τραγικότητα του ανθρώπου όταν υφίσταται τις στρεβλώσεις της εξουσίας. Στην περίπτωσή μας, είναι η μάσκα του εύθυμου σαλτιμπάγκου με το βίαιο και τεχνητό γέλιο του κεντρικού ήρωα. Άλλωστε ο άνθρωπος που γελά, δεν γελά ποτέ από επιλογή. Το χαμόγελό του αντικατοπτρίζει την παραμόρφωση που επιφέρει η εξουσία με τον πιο ακραίο και ευθύ τρόπο.
Λονδίνο, αρχές του 18ου αιώνα. Μια αυστηρά δομημένη, αριστοκρατική κοινωνία με απολύτως διακριτά όρια μεταξύ των τάξεων. Ο πλούτος και η υψηλή θέση στην ιεραρχία προκαλεί αλαζονεία. Ο λαός, άνθρωποι εξαθλιωμένοι, άβουλοι, τρομοκρατημένοι, χωρίς διάθεση για αντίσταση και κάποιες φορές χωρίς ελπίδα. Σε αυτό το σκληρό περιβάλλον, ο Γκουίνπλεϊν, ένας νεαρός άνδρας με παραμορφωμένο πρόσωπο -ένα μόνιμα χαραγμένο χαμόγελο ως εκδίκηση από τον βασιλιά, βιώνει τον απόλυτο έρωτα με την τυφλή Ντία. Η σχέση τους φαίνεται να είναι ό,τι πιο σημαντικό για εκείνον. Ως μέλος ενός θιάσου, σύντομα, θα γίνει διάσημος λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Όταν τολμήσει να υψώσει το ανάστημά του θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αναλγησία των ισχυρών.
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση: Ντορέτα Πέππα
Διασκευή - Λιμπρέτο: Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία - Σύνθεση: Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Χορογραφία: Αγγελική Στελλάτου
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελεάνα Τσίχλη
Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Διανομή: Θανάσης Ακκοκαλίδης, Νέλλη Αλκάδη, Αλέξανδρος Βαρδάξογλου, Θανάσης Βλαβιανός, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Μαρία Δελετζέ, Πάρις Θωμόπουλος, Κώστας Κορωναίος, Θοδωρής Κοτεπάνος, Ελίτα Κουνάδη, Δαυίδ Μαλτέζε, Ελένη Μπούκλη, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Εβελίνα Παπούλια, Αρετή Πασχάλη, Αιμιλιανός Σταματάκης, Λυδία Τζανουδάκη, Σπύρος Τσεκούρας, Βαγγέλης Ψωμάς
Και πέντε μουσικοί επί σκηνής
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη έως Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00
Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Καθημερινά
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -| ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»
Επαναστατικές μέθοδοι για τον καθαρισμό της πισίνας σας της Αλεξάνδρας Κ* [επανάληψη, μόνο για 20 παραστάσεις]
Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος
Έναρξη: 17 Οκτωβρίου 2018
Λήξη: 18 Νοεμβρίου 2018
* Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις από 5 έως και 10 Νοεμβρίου
Με άρτια θεατρικά γραφή και από τις πλέον αξιόλογες της νέας γενιάς Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, η Αλεξάνδρα Κ* «σκαλίζει» τις πιο «κοντόθωρες» πτυχές της νοοτροπίας μας. Με σπάνια δεινότητα παίρνει απόσταση και παρατηρεί. Βλέπει τις στρεβλώσεις που συχνά παραβλέπουμε. Μας εισάγει στον φαύλο κύκλο επικράτησης μιας αυθεντικά ελληνικής, μάλλον, «κατ’ έθιμο» αντίληψης του κόσμου. Εκεί θα αναγνωρίσουμε στοιχεία πολύ δικά μας. Αν όχι του ίδιου μας του εαυτού, σίγουρα κάποιου πολύ οικείου, ενός φίλου ή του… γείτονα.
Μετά την επιτυχία που σημείωσε την περασμένη θεατρική περίοδο το ολοκαίνουργιο έργο της Αλεξάνδρας Κ* επαναλαμβάνεται για λίγες παραστάσεις στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Τη σκηνοθεσία του έργου υπογράφει ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος, σκηνοθέτης με αξιοσημείωτη πορεία και βραβεύσεις στο εξωτερικό, που παρουσιάζει για πρώτη φορά δουλειά του στην Αθήνα. Η παράσταση μάς προκαλεί να τολμήσουμε… Να κοιτάξουμε κι εμείς στον καθρέφτη που μας ετοίμασαν. Ίσως αντιληφθούμε πολλά από το είδωλό μας.
Η πρώτη ιδιωτικοποίηση δημόσιας γης απειλεί το αυθαίρετο εξοχικό του Αντώνη Τάδε και μαζί ολόκληρη την προσωπική του μυθολογία. Κυρίως όμως απειλεί το μέλλον των παιδιών του, τουλάχιστον όπως ο ίδιος το έχει φανταστεί. Αποφασισμένος να παλέψει μέχρις εσχάτων για να σώσει την «επένδυση ζωής» του, ο Αντώνης θα συγκρουστεί όχι μόνο με τους κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και με τα ίδια του τα παιδιά. Ανίσχυρος απέναντι στο κράτος και το ξένο κεφάλαιο, θα κηρύξει ανεξάρτητο κράτος τη γη που ο ίδιος έχει καταπατήσει και θα στεφθεί λαϊκός ήρωας για μία ημέρα. Το ζήτημα όμως ήταν πάντα η επόμενη. Αυτή που κάποτε ανήκε στα παιδιά του. Η παλιά «κακή» γενιά συγκρούεται -οπλισμένη- με την «κακομαθημένη» καινούρια, το θυμικό δίκαιο με το αστικό, και η τυπική ελληνική οικογένεια με την ίδια της την επιβίωση.
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο: Αλεξάνδρα Κ*
Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος
Σκηνικά - Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος
Βίντεο: Νίκος Πάστρας
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Δραματολόγος – Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέλλα Ράπτη
Διανομή: Μανώλης Μαυροματάκης, Ρόζα Προδρόμου, Μιχάλης Τιτόπουλος, Eva Maria Sommersberg
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00
* Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις από 5 έως και 10 Νοεμβρίου
* Στις 10 και 11 Οκτωβρίου η παράσταση θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των 53ων ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ στη Θεσσαλονίκη.
* Στις 08 Νοεμβρίου θα παρουσιαστεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου στο Μπρασόβ της Ρουμανίας.
Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ του Μπέρτολτ Μπρεχτ
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας
Έναρξη: 30 Νοεμβρίου 2018
Λήξη: 20 Ιανουαρίου 2019
Κείμενο που ανεβαίνει σπάνια, υπηρέτησε για τον Μπρεχτ μια άσκηση διάρρηξης των ορίων προς το αδύνατο, το ουτοπικό. Γέννημα ιδιόρρυθμο κι εκρηκτικό, μιας γραφής που επιχείρησε να υπονομεύσει κάθε σύμβαση με διάθεση ριζοσπαστική όσο ποτέ άλλοτε στα χρονικά της μπρεχτικής θεατρικής λογοτεχνίας και πράξης. Ακριβώς χάρη στα εγγενή χαρακτηριστικά της ουτοπικής του φύσης αποτελεί μια ελκυστική πρόταση για ένα «άλλο θέατρο». Κείμενο πρόκληση τότε, αλλά και τώρα, όπως σημειώνει η Ελένη Βαροπούλου που υπογράφει τη μετάφραση, εξασφαλίζει τη θέση του στο πεδίο του σύγχρονου πειραματισμού για τη θεατρική εμπειρία σε κάθε της έκφανση.
Ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας, πιστός στην ανήσυχη ιδιοσυγκρασία του και με την ίδια πάντοτε ανατρεπτική διάθεση, απαντά στην πρόκληση του μπρεχτικού κειμένου με μια παράσταση που αποδεικνύει ότι οι καινοτόμες ιδέες του Γερμανού δραματουργού παραμένουν αφετηρία προς γόνιμες αναζητήσεις. Την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Γιάννης Αγγελάκας στην πρώτη του συνεργασία με τον Σίμο Κακάλα και το Εθνικό Θέατρο.
Ο Καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ είναι ένα πολυσυζητημένο, αλλά και σχεδόν άγνωστο έργο που ο Μπρεχτ έγραψε μεταξύ 1926 και 1931 αφήνοντάς το ημιτελές, αποσπασματικό, ανοιχτό. Αυτό το δραματικό και ποιητικό υλικό ξεδιπλώνεται σε περισσότερες από πεντακόσιες σελίδες. Περιλαμβάνει σκηνές, σημειώσεις, χορικά, λυρικά κομμάτια και κείμενα φιλοσοφικού περιεχομένου. Είναι ένα «λατομείο» ιδεών και μορφών που προσφέρεται για διασκευές, πολιτικό στοχασμό και σκηνικούς πειραματισμούς.
Τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες λιποτακτούν από το Δυτικό Μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Ανάμεσά τους, ο Γιόχαν Φάτσερ, πρόσωπο με ιδιαίτερα εγωιστική συμπεριφορά που δημιουργεί προβλήματα στο εσωτερικό της ομάδας. Οι λιποτάκτες κρύβονται στην πόλη Μιλχάιμ και καταποντίζονται καθώς ο ευρηματικός ατομικιστής Γιόχαν Φάτσερ, με την ανεύθυνη συμπεριφορά του, τινάζει την ομάδα, το μικρό «κολλεκτίφ», στον αέρα.
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση - Διασκευή: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας
Σκηνικά - Κοστούμια: Kenny MacLellan
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Φωτισμοί: Παναγιώτης Λαμπής
Επιμέλεια Ήχου: Coti Κ.
Βοηθός Σκηνοθέτης: Δημήτρης Καλακίδης
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Διανομή: Μιχάλης Βαλάσογλου, Νίκος Γιαλελής, Σίμος Κακάλας, Χαρά Κότσαλη, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Μάνος Πετράκης, Φελίς Τόπη
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00
La Strada – Βασισμένο στην ταινία του Φεντερίκο Φελίνι
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Δαμβόγλου – Robin Beer (Fly Theatre)
Έναρξη: 01 Φεβρουαρίου 2019
Λήξη: 17 Μαρτίου 2019
Όταν ένα έργο κλασικό απασχολεί στο πέρασμα του χρόνου, όταν προκαλεί τον πειραματισμό και καταλύει τα όρια μεταξύ των τεχνών, σίγουρα οδηγούμαστε προς μια νέα «γέννηση». Όπως στην περίπτωση του φιλμ που εμπνέει τους Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου – Robin Beer) για ένα ερευνητικό θέατρο αξιώσεων με απώτερο στόχο την αφήγηση μιας νέας ιστορίας, σε μια νέα γλώσσα. Αφετηρία της δημιουργικής τους προσέγγισης ένα έργο σπουδαίο, ένα αριστούργημα της 7ης τέχνης. Το La Strada (1954), η νεορεαλιστική, βραβευμένη με Όσκαρ, ταινία του θρυλικού σκηνοθέτη Φεντερίκο Φελίνι, γνώρισε παγκόσμια επιτυχία και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία έργα του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.
Αλλά πώς γεννιέται μια ιδέα; Οι Fly Theatre εκκινούν την πειραματική τους αναζήτηση από την πρωταρχική εκείνη στιγμή της σύλληψης. Συναντιόμαστε με το αξεπέραστο έργο του Φελίνι σε μια θεατρική σκηνή κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του. Βλέπουμε ένα αριστούργημα να ξετυλίγεται σπαρακτικά μέσα από τη ματιά του σκηνοθέτη και να αποκαλύπτεται βήμα-βήμα επί σκηνής. Παράλληλα βλέπουμε τη ζωή σε δύο επίπεδα: μπροστά και πίσω από την κάμερα. Ποιο είναι το πιο αληθινό;
Ο Φελίνι δημιουργεί, ενώ παράλληλα παλεύει με τη γυναίκα, τις ερωμένες και τους ηθοποιούς που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, την κατάθλιψη και τα όνειρά του, θέτοντας μέσω των ηρώων του ζητήματα σωτηρίας και λύτρωσης. Θα καταφέρει ο σκηνοθέτης να παλέψει με το όραμά του και να πει τη δική του αλήθεια;
Στη μεταπολεμική Ιταλία, ένας πλανόδιος καλλιτέχνης, ο βίαιος Ζαμπανό, αγοράζει για τις ανάγκες των ατραξιόν του, την κόρη μιας φτωχής αγρότισσας. Η ευαίσθητη και ονειροπαρμένη Τζελσομίνα, ανέχεται με χαμόγελο τις εκρήξεις και την απάνθρωπη συμπεριφορά του. Όταν όμως έπειτα από διάφορες περιπλανήσεις και κακουχίες χάσει την αισιοδοξία και το χαμόγελό της, ο Ζαμπανό την εγκαταλείπει. Η είδηση του θανάτου της, και η ανάμνηση του μελαγχολικού τραγουδιού της, ίσως μπορέσουν, χρόνια μετά, να μαλακώσουν την καρδιά του σκληρού Ζαμπανό…
Ταυτότητα Παράστασης
Διασκευή - Σκηνοθεσία: Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer)
Σκηνικά: Ερμίνα Αποστολάκη
Κοστούμια: Νατάσα Σταματάρη
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Σχεδιασμός Ήχου και Εικόνας: Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer)
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Διανομή: Μιχάλης Βαλάσογλου, Σοφία Μαραθάκη, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Κωνσταντίνος Mωραΐτης, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Ρόζα Προδρόμου, Γιώργος Σύρμας, Εριφύλη Στεφανίδου, Απόστολος Ψυχράμης
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00
Selfie: στο βάθος πίσω η πόλη
Αστική, περιπετειώδης αφήγηση
Βασισμένο σε κείμενα των Βασίλη Βασιλικού, Γιώργου Ιωάννου, Νίκου – Γαβριήλ Πεντζίκη
Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Έναρξη: 29 Μαρτίου 2019
Λήξη: 19 Μαΐου 2019
Η πόλη, πέρα από τα επίθετα και τις ιδιότητες που, κατά καιρούς, της προσάπτουν, μοιάζει να έχει τη δική της, κρυμμένη, μυθολογική ζωή. Αυτή η ζωή μπορεί χρονολογικά να κατατάσσεται στο παρελθόν, είναι όμως πανταχού παρούσα στο σήμερα, σε ένα διευρυμένο παρόν. Ο πολυπράγμων ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης περιπλανιέται στην πόλη που μεγάλωσε και ιχνηλατεί την παιδική ηλικία της Θεσσαλονίκης μετά τον πόλεμο, μέσα από τα κείμενα τριών εμβληματικών συγγραφέων της: των Βασιλικού, Ιωάννου και Πεντζίκη. Η παράσταση, το κείμενο, η περιπετειώδης αφήγηση, σαν μια προσπάθεια κατανόησης ή και εφεύρεσης μιας πόλης σε συσκότιση.
Όταν πέφτει η συσκότιση μετά τη δύση στις οδούς Εγνατίας και Αγίου Δημητρίου, στην Καμάρα, στη Λέοντος Σοφού, στον Έσπερο, στο Βακούρα και στα Τιτάνια, στα Χίλια Δέντρα, στην Πολίχνη και στο μέτωπο των μεγάρων της παραλίας, μπορεί κανείς να διακρίνει τις φωτεινές νησίδες: Το τεράστιο Φύλλο που κατασπαράζει μια πολυκατοικία στην Κολόμβου, την Σαρκοφάγο στην Αγγελάκη, στην κρύπτη της οποίας σμίγουν τα παράνομα ζευγάρια, τον υπαίθριο Τεκέ του Τσικρικονάκια στα Εβραϊκά Μνήματα, την πορεία των κίτρινων Άστρων προς τον Σταθμό για το Άουσβιτς, την ηρωική, τέλος, έξοδο της Κυρίας Έρσης έξω από τα τείχη της πόλης με το υπεραστικό προς την εξωτική Σικυώνη μετά από δέκα χρόνια Κατοχής και Εμφυλίου. Ψηφίδες και σπαράγματα δυο ταλαιπωρημένων, μίζερων κι όμως μυθολογικά ολοζώντανων δεκαετιών: 1950 και 1960.
Ταυτότητα Παράστασης
Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Μιχάλης Σιγανίδης
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Διανομή: Στέλλα Βογιατζάκη, Ευθύμης Θέου, Σύρμω Κεκέ, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Παπανδρέου, Γιώργος Σύρμας
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00
Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών 2018 – 2019 -| Πειραματική Σκηνή
Μάιος 2019
Το Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών διευρύνει και συμπληρώνει τον θεματικό άξονα του ρεπερτορίου της Πειραματικής Σκηνής και, στρέφοντας το βλέμμα από το παρελθόν στο παρόν, εστιάζει στην πόλη της Αθήνας και στις αλλαγές που συντελούνται σήμερα. Πιστό στο ραντεβού του με νέες ομάδες, ανήσυχους δημιουργούς, καλλιτέχνες και θεατές που εκπροσωπούν ή αποζητούν εναλλακτικές αφηγήσεις, το Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών 2018 – 2019 επιστρέφει στα τέλη της άνοιξης με θεατρικά εγχειρήματα εμπνευσμένα από τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Είναι η Αθήνα η πόλη που αγαπάμε ή μια πόλη που φοβόμαστε; Η πόλη που αποδέχεται ή που αποστρέφεται το «διαφορετικό»; Η πόλη που ευνοεί με ίσες ευκαιρίες ή μια πόλη οχυρωμένων θυλάκων; Άραγε μπορούμε να ελπίζουμε στη φιλική εξέλιξη της φυσιογνωμίας της;
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
Αγαμέμνωντου Αισχύλου στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Μάρτιος 2019
ΤονΑγαμέμνονατου Αισχύλου, την πρώτη τραγωδία τηςΟρέστειας(458 π.Χ.), της μοναδικής σωζόμενης τριλογίας, θα σκηνοθετήσει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός στοΠεκίνο, στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας των δύο θεάτρων. Με τον Αγαμέμνονα και το αρχαίο δράμα θα ταξιδέψει και ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός στην Κίνα μέσω μιας πολιτιστικής ανταλλαγής που στοχεύει στην κατανόηση του λαμπρού παρελθόντος, αλλά κυρίως στη γνωριμία με το σύγχρονο πρόσωπο κάθε χώρας εκατέρωθεν.
Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο Πεκίνο και το Εθνικό μας Θέατρο συνεργάζονται σε ένα υψηλών συμβολισμών και μεγάλης καλλιτεχνικής σημασίας θεατρικό πρόγραμμα, μια πρωτοβουλία που ενώνει δύο από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου και τις παραδόσεις τους, ενώ ταυτόχρονα γεφυρώνει τη σύγχρονη θεατρική δημιουργία.
Οι πρόβες θα ξεκινήσουν τον Δεκέμβριο του 2018 και η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 2 Μαρτίου του 2019 στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας στοΠεκίνο. Η διμερής συνεργασία πραγματοποιείται με την υποστήριξη των Υπουργείων Πολιτισμού των δύο χωρών στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους Ελλάδας – Κίνας.
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Έλληνες ηθοποιοί: Στεφανία Γουλιώτη, Αντιγόνη Φρυδά
Και δεκαπέντε ακόμη Κινέζοι ηθοποιοί
Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας (NTC), συνδεδεμένο με το Υπουργείο Πολιτισμού, είναι ένας καλλιτεχνικός οργανισμός με έμφαση στην καλλιτεχνική δημιουργικότητα και τη σημαντική παράδοση του δράματος. Εστιάζει σε παραστάσεις αρχαίων και σύγχρονων έργων, ενώ ταυτόχρονα προωθεί τη θεατρική εκπαίδευση. Διαθέτει τρεις σύγχρονες σκηνές, κατάλληλες για πλήθος παραστάσεων. Επιπλέον, τα κέντρα NTC στο Πεκίνο ασκούν επιρροή σε ολόκληρη τη χώρα και προωθούν διεθνείς θεατρικές ανταλλαγές και συνεργασίες, παρουσιάζοντας στο κινεζικό κοινό θέατρο υψηλής αισθητικής. Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας ακολουθεί το δημιουργικό σχήμα «κινεζική πρωτοτυπία, παγκόσμιοι κλασικοί, πειραματική εξερεύνηση». Πρόεδρος του θεάτρου είναι ο Zhou Yuyuan.
Πειραματική Σκηνή -|
House-made του Γιώργου Βαλαή
Μια συμπαραγωγή με το Θέατρο Maxim Gorki του Βερολίνου στην Πειραματική Σκηνή -|
10 & 11 Νοεμβρίου 2018
Είναι η έννοια του «έθνους» η τελευταία λειτουργική κατασκευή της νεωτερικότητας ή μια βίαιη ένωση βασισμένη στο συναίσθημα; Δύο ηθοποιοί ανιχνεύουν την επίδρασή της στη ζωή τους∙ το αποτύπωμα μιας γενεαλογίας που δεν επέλεξαν οι ίδιοι.
Η παράσταση House-made, σε σκηνοθεσία του δραστήριου διεθνώς Γιώργου Βαλαή, επιχειρεί να καταγράψει βιωματικά, ως μαρτυρία, τις διεθνείς εξελίξεις και τα φαινόμενα που απαντώνται στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον Κόσμο, στην εποχή ενός ακόμη μετασχηματισμού εν εξελίξει, στο σήμερα. Προσεγγίζει μέσα από το σχήμα ταυτότητας - ετερότητας κρίσιμα ζητήματα και προκλήσεις των σύγχρονων κοινωνιών.
Η νέα παραγωγή αποτελεί τη συμμετοχή της Πειραματικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου στο Φεστιβάλ “War or Peace - Crossroads of History 1918/2018” που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2018 στο θέατρο Maxim Gorki στο Βερολίνο.
Ταυτότητα Παράστασης
Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής, Πρόδρομος Τσινικόρης, Tobias Herzberg, Rebecca Ajnwojner
Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Βίντεο - Μουσική επιμέλεια – Δραματουργική συνεργασία: Γιώργος Κωνσταντινίδης
Επιμέλεια φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός Σκηνοθέτης: Δημήτρης Μπαμπίλης
Διανομή: Γιώργος Βαλαής, Θοδωρής Πεντίδης
Οι ώρες των παραστάσεων θα γνωστοποιηθούν με νέα ανακοίνωση.
«Οιδίπους Τύραννος» Συνέχεια Παγκόσμιας Περιοδείας
Ο «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, η διεθνώς βραβευμένη παράσταση σε σκηνοθεσία Ρίμας Τούμινας που πραγματοποιήθηκε σε συμπαραγωγή με το θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας συνεχίζει να ταξιδεύει για τρίτη χρονιά με επιτυχία στο πλαίσιο παγκόσμιας περιοδείας.
«Ο Σαίξπηρ δεν κάνει τίποτα μικρό, αναμετριέται πάντα με κάτι πολύ μεγάλο….» σημειώνει ο Στάθης Λιβαθινός.
Με ένα από τα πιο αινιγματικά και γοητευτικά έργα του μεγάλου δραματουργού Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Τίμων ο Αθηναίος» , καταπιάνεται αυτή τη φορά ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής και σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός .
Υπόθεση
Ο Τίμων, άρχοντας στην πόλη των Αθηνών τον 5ο αιώνα π.χ. ζει πολύ πέρα από τις οικονομικές του δυνατότητες. Ξοδεύει την περιουσία του σε δώρα προς φίλους και απολαύσεις στις οποίες συμμετέχει ολόκληρος ο αντρικός κόσμος της Αθήνας. Σύντομα οι φιλές του Τίμωνα θα δοκιμαστούν και όσοι ευεργετήθηκαν από τον ίδιο θα κληθούν να αποδείξουν τη φιλία τους απέναντί του.
Ένα έργο-πρόκληση για τον πλούτο, το χρέος, τη φιλία, την κολακεία, τη γενναιοδωρία, την αχαριστία, διαχρονικό και πάντοτε ενοχλητικό
Από 27 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Nίκος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Σκηνικά-κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Λύσσανδρος Φαληρέας
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Διανομή (με αλφαβητική σειρά)
Βασίλης Ανδρέου: Τίμων ο Αθηναίος
Αργυρώ Ανανιάδου, Γιώργος Δαμπάσης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Αναστάσης Λαουλάκος, Φοίβος Μαρκιανός, Διονύσης Μπουλάς, Στρατής Πανούριος, Δημήτρης Παπανικολάου, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Αρης Τρουπάκης, Aντιγόνη Φρυδά.
Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΘΕΑΤΡΟ REX-ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ», Πανεπιστημίου 48 , τηλ. 210.3305074 (μέσω πιστωτικής κάρτας) και στο www.n-t.gr
Κρατήσεις συλλόγων: 210.5288178
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:30
Κυριακή στις 19:00
Ηλεκτρονικοί ήχοι, οι οποίοι ξεκλειδώνουν κλειδαριές, βαριά κάγκελα, αστυνομικός έλεγχος, παράδοση κινητού και ταυτότητας, ψηλοί τοίχοι κι αγκαθωτά συρματοπλέγματα δεν είναι οι συνηθισμένες εικόνες, που προηγούνται μιας θεατρικής παράστασης. Αν όμως, ο τόπος διεξαγωγής της είναι οι φυλακές Κορυδαλλού, τότε ο θεατής θα τις συναντήσει σίγουρα.
Πίσω από τα κάγκελα ανέβηκε η νουβέλα του Άντον Τσέχωφ «Θάλαμος αρ. 6 - 200 χρόνια μετά», που σκηνοθέτησε ο Στρατής Πανουριάς με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους κρατουμένους σε μια παράσταση με τίτλο «Θάλαμο αρ. 6», η οποία παρουσιάστηκε στις 12 και 13 Μαΐου.
Πρόκειται για μια σπουδαία πρωτοβουλία του Εθνικού Θεάτρου και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής), όπου στο πλαίσιο της συνεργασίας τους, προχώρησαν στη δημιουργία ενός Θεατρικού Εργαστηρίου μέσα στη Φυλακή Κορυδαλλού.
Τον περασμένο Ιούνιο ανέβηκε η πρώτη παράσταση στις φυλακές Κορυδαλλού η «Τρικυμία» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και, φέτος, η δράση συνεχίζεται.
Εκεί, λοιπόν, πίσω από τα κάγκελα, μέσα σε αίθουσα αυτή τη φορά, κι όχι στον προαύλιο χώρο όπως πέρσι, οι 14 φυλακισμένοι μαζί με τον Στρατή Πανούρια μας απέδειξαν τη φράση που ακούσαμε και στο έργο του Τσέχωφ: «Το πνεύμα δε φυλακίζεται, το πνεύμα είναι πάντα ελεύθερο». Οι ίδιοι διασκεύασαν τη νουβέλα, στην οποία δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι διάλογοι, ώστε να την παρουσιάσουν σαν ολοκληρωμένο θεατρικό έργο.
Αυτό που έχει σημασία εδώ, δεν είναι τόσο αν πέτυχαν δραματουργικά το στόχο τους, αλλά ο εκπαιδευτικός και σωφρονιστικός χαρακτήρας του θεατρικού εργαστηρίου, καθώς οι συμμετέχοντας μαζί με τη βοήθεια του σκηνοθέτη τους, αλλά και της κοινωνιολόγου Γιολάντας Κωνσταντινίδου, έγραψαν διαλόγους, άκουσαν και σκιαγράφησαν χαρακτήρες, προσέδωσαν ύφος κι όλα αυτά μέσα από ατελείωτες συζητήσεις, στις οποίες ο καθένας έβαζε και ένα δικό του λιθαράκι. Οι πρόβες τους κράτησαν δέκα μήνες κι αυτό φάνηκε στην παράσταση που παρουσίασαν.
Η επιλογή του συγκεκριμένου κειμένου μοιάζει να ταυτίζεται τραγικά με το πλαίσιο, στο οποίο παρουσιάζεται. Παράλληλα, ο τρόπος που ο συγγραφέας περιγράφει με λεπταίσθητη συμπόνια και διακριτική ειρωνεία τόσο τα δραματικά, όσο και τα κωμικά αδιέξοδα που προκαλούν στην ανθρώπινη ζωή η προσκόλληση σε αναμνήσεις και χίμαιρες, η έλλειψη κατανόησης του άλλου, οι μικροανταγωνισμοί, η αυταρέσκεια ή, ακόμα, η μοιρολατρία, η αδράνεια, μα πάνω από όλα, το «κοινωνικό αναγκαίο κακό», δίνουν μια γερή βάση για περεταίρω αναγωγές, οι οποίες έχουν γίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση πεδίο θεατρικής έρευνας για τους εμπλεκομένους - καλλιτέχνες προσδίδοντας με το σκηνικό αποτέλεσμα τροφή για σκέψη και προβληματισμό.
Σε μια, λοιπόν, ανώνυμη πόλη της ρωσικής επαρχίας υπάρχει ένα δημοτικό νοσοκομείο, στο οποίο επί μια 20ετία εργάζεται ως γιατρός- διευθυντής ο Αντρέι Εφίμιτς Ράγκιν. Στο νοσοκομείο αυτό, το οποίο περιγράφεται σαν ένα εγκαταλελειμμένο από τις αρχές της πόλης ίδρυμα, υπάρχει μια πτέρυγα, όπου στεγάζεται ο Θάλαμος αρ. 6. Εκεί βρίσκεται η ψυχιατρική κλινική - άσυλο του νοσοκομείου. Στον θάλαμο αυτό διαμένουν πέντε νοσηλευόμενοι με τη διάγνωση «τρελοί». Τους επιβλέπει ο Νικήτας, ο οποίος με τη συμπεριφορά του εκφράζει μια τρομερή αδιαφορία απέναντί τους. Η ζωή, όμως, θα τα φέρει έτσι, που θα έρθει κι εκείνος στη θέση τους. «Τώρα που ήρθε η ώρα να μαγκώσει η πόρτα το δικό του δάκτυλο, σκεφτόταν, πόσοι και πόσοι είχαν πονέσει όλα αυτά τα χρόνια», θα ακούσουμε τον αφηγητή να μας λέει.
Το έργο γράφτηκε κι εκδόθηκε από τον Τσέχωφ, το 1982, όταν ο ίδιος επέστρεψε από ταξίδι, που έκανε, όταν ήταν ασθενής, στη νήσο Σαχαλίνη, τόπο εξορίας κρατουμένων. Ο συγγραφέας επισκέφτηκε το 1980 το νησί για να κάνει έρευνα για τις άθλιες συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι κατάδικοι.
Η παράσταση που είδαμε μας έκανε να ξεχάσουμε τον χώρο, στον οποίο βρισκόμασταν. Την απολαύσαμε, όπως κάθε επαγγελματική δουλειά. Είδαμε ανθρώπους δοσμένους απόλυτα στο εγχείρημα, ερασιτέχνες ναι, αλλά με απόλυτη πειθαρχία και καθοδηγούμενους σωστά από τον σκηνοθέτη – δάσκαλό τους. Το αποτέλεσμα ήταν να μας χαρίσουν μερικές σκηνές, τις οποίες θα ζήλευαν κι επαγγελματίες.
Αξιοσημείωτο και το εικαστικό κομμάτι της παράστασης (σκηνική – ενδυματολογική επιμέλεια: Διονύσης Ξαξίρης).
Είδαμε πρόσωπα να λάμπουν από ευτυχία στην υπόκλιση κι ακούσαμε τον κ. Νίκο να μας δηλώνει ότι την Πέμπτη που μας πέρασε αποφυλακίστηκε, αλλά σήμερα ήρθε να παίξει πάλι θέατρο με τους πρώην συγκρατούμενούς του και πως θέλει να είναι στην ομάδα και του χρόνου!
Είδαμε τον Χριστόφορο Γιαννακόπουλο, διευθυντή των φυλακών να βουρκώνει παρουσιάζοντάς μας την παράσταση και να δηλώνει: «Θα συνεχίσουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση, πέρσι με τον Σαίξπηρ, φέτος με τον Τσέχωφ. Θα έρθουν όλοι οι άνθρωποι του πολιτισμού εδώ. Ο πολιτισμός πρέπει πρώτα να βρίσκεται εδώ!»
Πειστήκαμε από τις δηλώσεις του Θοδωρή Αμπαζή, αναπληρωτή καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ότι η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί. «Το δεύτερο ραντεβού είναι πάντα πιο δύσκολο, σας γνώρισα σαν επισκέπτες και τώρα είστε ένοικοι της θεατρικής πράξης», είπε στην ομάδα στο φινάλε της παράστασης.
Φύγαμε, έχοντας στο μυαλό μας τους στίχους από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη, που μας θύμισε ο κ. Νίκος:
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη».
Ο ίδιος άκουσε το ποίημα στο youtube σε απαγγελία του Κώστα Καζάκου. Το Σάββατο ήταν κι εκείνος εκεί στην πρώτη σειρά για να τον χειροκροτήσει.
Ο Τσέχωφ έγραφε: «Σε 200 με 300 χρόνια ίσως κάτι ν’ αλλάξει». Μπορεί το θαύμα να επιτελεστεί και νωρίτερα…
Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Πλούτος του Αριστοφάνη 
13 & 14 Ιουλίου Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
19-29/9 Βελιγράδι
Το Εθνικό Θέατρο έχοντας ως προτεραιότητά του την ανάπτυξη ενός δικτύου συνεργασιών και τη σύμπραξη με σημαντικούς διεθνείς θεατρικούς οργανισμούς, πραγματοποιεί το φετινό καλοκαίρι μια νέα συμπαραγωγή με το Κρατικό Θέατρο της Σερβίας παρουσιάζοντας τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Nikita Milivojevic.
Η παράσταση του Nikita Milivojevic με τον μικτό θίασο, από Έλληνες και Σέρβους ηθοποιούς, στοχάζεται πάνω στο κεντρικό ερώτημα που θέτει ο Αριστοφάνης για τον τρόπο κατανομής του πλούτου και εξετάζει τις αναγωγές του στο σήμερα.
Ο Χρεμύλος μετά την επίσκεψή του στο μαντείο των Δελφών επιστρέφει φέρνοντάς μαζί του έναν τυφλό γέρο άντρα, ύστερα από παραίνεση του Απόλλωνα. Με τη βοήθεια του δούλου του, Καρίωνα, ανακαλύπτει πως ο άντρας που έχει πάρει στο κατόπι δεν είναι άλλος από τον Πλούτο. Ο Χρεμύλος και όλοι οι τίμιοι συμπολίτες του θα ευημερήσουν, αν ο Πλούτος ξαναδεί το «φως το αληθινό». Η θεραπεία του Ασκληπιού στέφεται με επιτυχία κι η δικαιοσύνη αποκαθίσταται. Η Πενία (Φτώχεια) που τόσο καιρό διαφέντευε την πόλη, προσπαθεί τώρα να υπερασπιστεί τις χάρες της φτωχής πλην τίμιας ζωής. αλλά οι Αθηναίοι δεν πείθονται και σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν τον Πλούτο στην παλιά του θέση, στο πίσω μέρος του ναού της Αθηνάς (εκεί όπου φυλάσσονταν τα χρήματα του Δημοσίου).
Ο σκηνοθέτης σημειώνει:
Μία από τις μεγάλες μου απορίες εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί η ύπαρξη διάφορων λιστών διανομής του πλούτου ανά τον κόσμο. Πώς είναι δυνατόν 100 άνθρωποι να είναι πλουσιότεροι από τη μισή ανθρωπότητα... Τι κόσμος είναι αυτός; Το αν ο Πλούτος είναι τυφλός ή βλέπει πολύ καλά τί κάνει μοιάζει παντελώς αδιάφορο: οι πλούσιοι γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, οι φτωχοί όλο και πιο φτωχοί. Από τον καιρό του Αριστοφάνη μέχρι σήμερα τα πράγματα μοιάζουν να μην έχουν αλλάξει καθόλου. Ο Πλούτος προφανώς είναι ακόμη ο πιο ισχυρός Θεός του πλανήτη, η κινητήρια δύναμη του κόσμου, ενώ διάφορα «οικονομικά συμφέροντα» καθορίζουν τα πάντα. Η Ελλάδα και η Σερβία (και με ευρύτερη έννοια και ολόκληρα τα Βαλκάνια), είναι οι δύο όψεις του νομίσματος στα ψιλά του Πλούτου. Ο ρόλος μας σε τούτη την επ’ άπειρον επίκαιρη παγκόσμια κωμωδία είναι πάντα ίδιος: κορώνα ή γράμματα για μας δεν υπάρχει διαφορά.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Nikita Milivojevic
Σκηνικά: Kenny MacLellan
Κοστούμια: Marina Medenica
Συνθέτης: Άγγελος Τριανταφύλλου
Φωτιστής: Αλέκος Αναστασίου
Χορογράφος: Amalia Bennett
Διανομή
Πλούτος Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Χρεμύλος Γιώργος Γάλλος
Καρίων Μανώλης Μαυροματάκης
Πενία Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Ασκληπιός Γιάννης Κότσιφας
Βλεψίδημος Μάνος Βακούσης
Δίκαιος άνθρωπος-γυναίκα Χρεμύλου Κώστας Κορωναίος
Συκοφάντης-Ερμής Γιάννης Κότσιφας
Γυναίκα Μαρία Διακοπαναγιώτου
Κορυφαίος Χορού Nenad Maričić
& 9μελής χορός-μουσικών από την Κρατική Ορχήστρα Βελιγραδίου
Εκτός της Επιδαύρου και της Σερβίας η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Ελευσίνα 2/9, στη Θεσσαλονίκη 6/9 και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού 10/9
Εθνικό Θέατρο της Σερβίας
Στις αρχές του 19ου αιώνα, γεννήθηκε η ιδέα ενός θεάτρου ως θεσμού, που θα συνέβαλε στην καταπολέμηση του συντηρητισμού, του αναλφαβητισμού, θα ενίσχυε τη δημιουργία προοδευτικών ιδεών και την ανάπτυξη του εθνικού πολιτισμού. Ο πρίγκιπας Mihajlo, μαζί με το Κρατικό Συμβούλιο, αποφάσισε την ανέγερση του κτιρίου κοντά στην Stambol Gate – άλλοτε τουρκοκρατούμενη περιοχή.
Το 1868 ιδρύθηκε στο Βελιγράδι το Εθνικό Θέατρο της Σερβίας, που αποτελεί έως και σήμερα τον κορυφαίο θεατρικό οργανισμό της χώρας. Προβάλλει τον πολιτισμό της Σερβίας στο εξωτερικό αποσπώντας διεθνείς διακρίσεις. Στη διάρκεια της πλούσιας ιστορίας του φιλοξένησε παραστάσεις με διάσημους ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές. Η σταθερή ποιότητα του ρεπερτορίου σε συνδυασμό με την παράδοση και τη σύγχρονη προσέγγιση της θεατρικής τέχνης καθώς και το υψηλό επίπεδο των παραστάσεων αποτελεί το σήμα κατατεθέν του. Οι παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου της Σερβίας ταξιδεύουν τον πολιτισμό της χώρας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό στα καλύτερα ευρωπαϊκά θέατρα. Όπερα, Θέατρο και Χορός συνυπάρχουν κάτω από την ίδια στέγη. Διαθέτει δύο σκηνές και δίνει περίπου 70 παραστάσεις κάθε μήνα.
Χορηγός παράστασης Όμιλος Ελληνικά Πετρέλαια
Ηλέκτρα του Σοφοκλή
20 & 21 Ιουλίου Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Η δεύτερη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου είναι η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή που θα σκηνοθετήσει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου στην πρώτη του δουλειά στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Η Ηλέκτρα, έργο της όψιμης περιόδου του Σοφοκλή, (γράφτηκε πιθανότητα το 412 ή 411π.Χ.), δραματοποιεί ένα από τα πιο ζοφερά επεισόδια του μύθου των Ατρειδών: την εκδίκηση της Ηλέκτρας και του Ορέστη για τον φόνο του Αγαμέμνονα που διέπραξαν η Κλυταιμνήστρα και ο Αίγισθος. Κεντρική μορφή του δράματος, η Ηλέκτρα, διατηρεί ζωντανή την ανάμνηση του φόνου του πατέρα της παρακαλώντας τους θεούς να βοηθήσουν στην τιμωρία των δολοφόνων του. Η επιστροφή του αδελφού της, του εξόριστου Ορέστη, δρομολογεί το έργο της τιμωρίας που θα ολοκληρωθεί με την πράξη του διπλού φόνου.
Γραμμένη μέσα στη δίνη του καταστροφικού Πελοποννησιακού πολέμου, η Ηλέκτρα του Σοφοκλή φέρει έντονα τα σημάδια της «παθολογίας του πολέμου», μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους από τον θεϊκό λόγο στην ανθρώπινη πράξη.
Η Ηλέκτρα, πλάσμα απειλητικό και άγριο, «γεννά πολέμους». Μετουσιώνει τον θρήνο σε όργανο εκδίκησης. Ο θρήνος αντί να κατευνάζει τον πόνο της, επιτείνει την παραφορά του.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Μουσική: Δημήτρης Σκύλας
Χορογραφία: Χαρά Κότσαλη
Διανομή
Ηλέκτρα Αλεξία Καλτσίκη
Κλυταιμνήστρα Μαρία Ναυπλιώτου
Ορέστης Αλέξανδρος Μαυρόπουλος
Αίγισθος Χρήστος Λούλης
Χρυσόθεμις Ελένη Μολέσκη
Πυλάδης Μάριος Παναγιώτου
Παιδαγωγός Νίκος Χατζόπουλος
Χορός
Ασημίνα Αναστασοπούλου, Σοφία Αντωνίου, Ιωάννα Δερμετζίδου, Νάντια Κατσούρα, Ελένη Κουτσιούμπα, Κλεοπάτρα Μάρκου, Μαρία Μηνά, Τζωρτζίνα Παλαιοθεοδώρου, Νάνσυ Σιδέρη, Καλλιόπη Σίμου, Δανάη Τίκου, Μαρία Χάνου.
Η «Ηλέκτρα» θα παρουσιαστεί σε συνεργασία με το Υπουργείο Ναυτιλίας και τους αντίστοιχους Δήμους σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Μυτιλήνη 26/7, Λήμνο 30/7 και Αϊ Στράτη 1/8).
Επίσης θα περιοδεύσει: Καβάλα 25/8, Θεσσαλονίκη 28/8, Πάτρα 4/9, Ελευσίνα 10/9, Βύρωνας 14/9, Παπάγου 19/9
Χορηγός παράστασης Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών
Οι παραστάσεις του «Πλούτου» και της «Ηλέκτρας» στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ.
Αγαμέμνων του Αισχύλου στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας
Δεκέμβριος 2018
Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο Πεκίνο και το Εθνικό μας Θέατρο συνεργάζονται σε ένα μεγάλης σημασίας θεατρικό πρόγραμμα, μια πρωτοβουλία που ενώνει δύο από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου και τις παραδόσεις τους ενώ ταυτόχρονα γεφυρώνει τη σύγχρονη θεατρική δημιουργία.
Η διμερής συνεργασία πραγματοποιείται με την υποστήριξη των Υπουργείων Πολιτισμού των δύο χωρών στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους Ελλάδας – Κίνας.
Τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, την πρώτη τραγωδία της Ορέστειας (458 π.Χ.) της μοναδικής σωζόμενης τριλογίας, θα σκηνοθετήσει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Στάθης Λιβαθινός στο Πεκίνο, στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας των δύο θεάτρων.
Η τραγωδία πραγματεύεται την επάνοδο του στρατηλάτη των Ελλήνων στο Άργος, την υποδοχή του από τη γυναίκα του Κλυταιμνήστρα και τους πιστούς πολίτες του, τον φόνο του από την Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο. Ένας κύκλος αίματος που παραμένει ανοιχτός αναζητώντας την εκδίκηση.
Οι πρόβες θα ξεκινήσουν τον Οκτώβριο και η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στα μέσα Δεκεμβρίου στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο Πεκίνο.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Κίνηση: Μαριάννα Καβαλλιεράτου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Διανομή
Έλληνες ηθοποιοί: Στεφανία Γουλιώτη, Αντιγόνη Φρυδά
Και δεκαπέντε ακόμη Κινέζοι ηθοποιοί
Το Εθνικό Θέατρο για τις ανάγκες της παιδικής παράστασης που θα ανέβει τη χειμερινή περίοδο 2018-2019 σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου αναζητά ερμηνευτές και συγκεκριμένα: γυναίκες και άντρες ηλικίας 25-40 ετών επαγγελματίες ηθοποιούς
Στην ακρόαση θα κληθούν οι υποψήφιοι που θα επιλεγούν με βάση το βιογραφικό τους σημείωμα. Όσοι κληθούν θα πρέπει να έχουν ετοιμάσει ένα τραγούδι και ένα μονόλογο της επιλογής τους.
Κατάθεση βιογραφικών
Οι ενδιαφερόμενοι παρακαλούνται να στείλουν το βιογραφικό τους και δυο πρόσφατες φωτογραφίες (μια ολόσωμη και μια κοντινή) από την Τετάρτη 14/3/18 μέχρι και την Κυριακή 25/3/18:
- ηλεκτρονικά στο emailΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.με την ένδειξη στο θέμα του email«ΑΚΡΟΑΣΗ- ΠΑΙΔΙΚΟ 2018»
Η ενημέρωση των υποψηφίων στην ακρόαση θα γίνει αποκλειστικά μέσω email. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι που θα καταθέσουν το βιογραφικό τους εντός προθεσμίας θα ειδοποιηθούν από το Γραφείο Σκηνής μέσω email για το αν θα συμμετάσχουν ή όχι στην ακρόαση από την Δευτέρα 26/3/18 μέχρι και την Τρίτη 27/3/18.
Οι υποψήφιοι που θα κληθούν στην ακρόαση θα πρέπει να έχουν μαζί τους τυπωμένο το βιογραφικό τους σημείωμα και δυο φωτογραφίες (μια ολόσωμη και μια κοντινή).Επίσης θα πρέπει να φορούν άνετα ρούχα και παπούτσια.
Σημείωση: Οι ακροάσεις θα πραγματοποιηθούν από 28 έως 30/3/18.
Το Εθνικό Θέατρο για τις ανάγκες του Χορού της καλοκαιρινής του παραγωγής Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου που θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι του 2018 στην Επίδαυρο και σε περιοδεία, αναζητά ερμηνευτές και συγκεκριμένα: γυναίκες ηλικίας έως 40 ετών, επαγγελματίες ηθοποιούς και χορευτές.
Οι υποψήφιες θα πρέπει να διαθέτουν εξαιρετικές ικανότητες στο τραγούδι και την κίνηση και να έχουν πολύ καλή φυσική κατάσταση. Απαραίτητη είναι η ανάγνωση παρτιτούρας.
Στην ακρόαση θα κληθούν οι υποψήφιες που θα επιλεγούν με βάση το βιογραφικό τους σημείωμα από τον σκηνοθέτη και τους καλλιτεχνικούς του συνεργάτες.
Η ακρόαση θα πραγματοποιηθεί σε δύο φάσεις.
Όσες κληθούν θα πρέπει να προετοιμαστούν σε υλικό που θα σταλεί στα προσωπικά τους email.
Κατάθεση βιογραφικών
Οι ενδιαφερόμενες παρακαλούνται να στείλουν το βιογραφικό τους και δύο πρόσφατες φωτογραφίες (μία ολόσωμη και μία κοντινή) από την Παρασκευή 22/12/17 μέχρι και την Παρασκευή 19/1/18:
- ηλεκτρονικά στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. με την ένδειξη στο θέμα του email «Ακρόαση – ΗΛΕΚΤΡΑ 2018».
Η ενημέρωση των υποψηφίων στην ακρόαση θα γίνει αποκλειστικά μέσω email. Όλες οι ενδιαφερόμενες που θα καταθέσουν το βιογραφικό τους εντός προθεσμίας θα ειδοποιηθούν από το γραφείο σκηνής μέσω email για το αν θα συμμετάσχουν ή όχι στην ακρόαση από την Τρίτη 23/1/18 μέχρι και την Πέμπτη 25/1/18.
Οι υποψήφιες που επιλεγούν για την ακρόαση θα πρέπει να έχουν μαζί τους τυπωμένο το βιογραφικό τους σημείωμα και δύο φωτογραφίες (μία ολόσωμη, μία κοντινή) . Επίσης θα πρέπει να φορούν άνετα ρούχα και παπούτσια.
Το Μικρό Εθνικό γιορτάζει τα πρώτα του Χριστούγεννα
με μοναδικές εκπλήξεις από 23/12 έως 6/01
Φέτος, τις ημέρες των εορτών, οι ήρωες των παιδικών παραστάσεων του Μικρού Εθνικού, η «Μόμο», η παρέα της, αλλά και «Τα παιδιά του Γαλάζιου Πλανήτη», το «σκάνε» από τη σκηνή, κρύβονται σε κάθε γωνιά του ιστορικού κτιρίου Τσίλλερ και ετοιμάζουν μοναδικές εκπλήξεις για τους μικρούς τους φίλους.
· Θα βοηθήσεις τη Μόμο να βρει το κλεμμένο αστέρι των Χριστουγέννων;
· Μπορείς να κάνεις το θλιμμένο βιολί να χαμογελάσει;
· Μήπως εσύ έχεις τη λύση για τους γρίφους του Μαστροώρα;
· Και, τέλοσπάντων, τι δουλειά έχει μια χελώνα να κάνει facepainting, μια πέτρα να πραγματοποιεί ευχές και τρεις Γκρίζοι Κύριοι να στολίζουν μια χριστουγεννιάτικη πουτίγκα;
· Θέλεις να ακολουθήσεις τον Τζίτζη σε μια από τις τρελλοξεναγήσεις του στο ιστορικό κτίριο Τσίλλερ;
· Ακούγεται ότι κυκλοφορούν σοφοί, βασιλιάδες αλλά και...καλλικάντζαροι στους διαδρόμους του!
Το Εθνικό Θέατρο γεμίζει από παιδιά και γιορτάζει την μαγεία των Χριστουγέννων με τους μικρούς του φίλους!
Και μην φύγετε στο τέλος της παράστασης! Αμέσως μετά το χειροκρότημα ξεκινά το «Χριστουγεννιάτικο σκασιαρχείο». Η Μόμο, οι φίλοι της, αλλά και τα παιδιά του Γαλάζιου Πλανήτη, το 'σκάνε απ’ τη σκηνή και περιμένουν τους μικρούς θεατές σε διάφορες γωνιές, για face painting, γρίφους, τρελοχτενίσματα, μουσικές, τρελοξεναγήσεις και πολλές ακόμα εκπλήξεις.
Αναλυτικά το πρόγραμμα κατά τη διάρκεια των εορτών
23 Δεκεμβρίου
16.00: «Μόμο» του Μίχαελ Έντε, Κτίριο Τσίλλερ
17.00:«Τα παιδιά του Γαλάζιου Πλανήτη»του Άντρι Σνάιρ Μάγκνασον, Κτίριο Τσίλλερ
26, 27, 28, 29 &30 Δεκεμβρίου και 2, 3, 4, 5, & 6 Ιανουαρίου
17.00: «Μόμο» του Μίχαελ Έντε, Κτίριο Τσίλλερ
18.00:«Τα παιδιά του Γαλάζιου Πλανήτη» του Άντρι Σνάιρ Μάγκνασον, Κτίριο Τσίλλερ
23, 27 & 30 Δεκεμβρίου και 5 & 6 Ιανουαρίου
Αφηγήσεις παραμυθιών:
15.00: Παραμυθένια Χριστούγεννα , στο φουαγέ της Σκηνής «Νίκος Κούρκουλος»
ο Δημήτρης Προύσαλης και ο Φίλιππος Πλακιάς θα αφηγούνται λαϊκά χριστουγεννιάτικα παραμύθια με συνοδεία μουσικής και τραγούδια ειδικά γραμμένα για τις ιστορίες.
Τιμή εισιτηρίου 3€
Θέατρο Rex (Πανεπιστημίου 48)
16 Δεκεμβρίου
13.00- 15.00: Χριστουγεννιάτικα κάλαντα από τα παιδιά του Μουσικοθεατρικού
Εργαστηρίου του Μικρού Εθνικού και την μπάντα του Δήμου Αθηναίων. Είσοδος Δωρεάν
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-Κτίριο Τσίλλερ, Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, τηλ. 210.5288170-171, 210.7234567 (μέσω πιστωτικής κάρτας), http://www.ticketservices.gr/el/NationalTheatre/ και στο tickets.public.gr
«Μόμο» του Μίχαελ Εντε
Τιμές εισιτηρίων: 10€, 7€ (παιδικό), κάτοχοι κάρτας ΟΑΕΔ 5€
«Τα παιδιά του γαλάζιου πλανήτη» του Αντρι Σνάιρ Μάγκνασον
Γενική είσοδος: 6€
«Παραμυθένια Χριστούγεννα» , αφηγήσεις παραμυθιών
Γενική Είσοδος: 3€
Οι δράσεις στα φουαγιέ του Τσίλλερ μετά τις παραστάσεις «Μόμο» και «Τα παιδιά του γαλάζιου πλανήτη» συμπεριλαμβάνονται στην τιμή του εισιτηρίου των παραστάσεων
Σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη (19/9) στην οδό Πειραιώς και στο "Σχολείον" της Ειρήνης Παπάς, όπου σε λίγες μέρες θα μεταφερθεί και η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Στάθης Λιβαθινός ανακοίνωσε τις παραστάσεις που θα δούμε στις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου.
H είδηση της ημέρας όμως ήταν, πως από την επόμενη χρονιά, στον ίδιο χώρο θα λειτουργήσει και η σχολή σκηνοθεσίας. Επιπλέον ο κ. Λιβαθινός παρουσίασε τις παράλληλες δράσεις του Εθνικού Θεάτρου που θα συνεχίσουν και αυτή τη σεζόν, όπως οι επισκέψεις στα νοσοκομεία, τα εργαστήρια στις φυλακές, οι παραστάσεις στα μουσεία κ.λ.π., ενώ τέλος ανακοίνωσε και τη συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο του Πεκίνου για δύο παραστάσεις που θα ανέβουν την άνοιξη του 2018.
Με μια κρατική επιχορήγηση 6.000.000 ευρώ και με αρωγούς του το Ίδρυμα Λάτση, το Ίδρυμα Ωνάση και την Εθνική Τράπεζα, ο Στάθης Λιβαθινός δηλώνει αισιόδοξος πως και με λίγα χρήματα "Θα τα καταφέρουμε!"
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Η ΤΑΞΗ ΜΑΣ (επανάληψη) του Ταντέους Σλομποτζιάνεκ
Έναρξη: 28 Σεπτεμβρίου 2017
Λήξη: 12 Νοεμβρίου 2017
Το καθηλωτικό κείμενο του Πολωνού Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, γραμμένο το 2009, βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία και αφορά στη δολοφονία των Εβραίων κατοίκων της πόλης Γιεντβάμπνε από τους καθολικούς συντοπίτες τους. Το έργο παρακολουθεί τη ζωή των συμμαθητών σε μια πορεία από το χθες στο σήμερα, καταγεγραμμένη με ψυχραιμία αλλά και συναίσθημα. Μπορεί άραγε ο χρόνος να επουλώσει τις πληγές; Το σήμερα να αθωώσει το χθες;
Τι συμβαίνει όταν οι ιστορικές συγκυρίες στιγματίζουν τις ζωές των ανθρώπων και αποκαλύπτουν τις σκοτεινές όψεις του εαυτού τους;
Μια παράσταση που συζητήθηκε πολύ, συγκίνησε και προβλημάτισε, επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή.
Μετάφραση: Έρι Κύργια. Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς. Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Μουσική: Δημήτρης Μαραμής. Στίχοι Τραγουδιών: Σωτήρης Τριβιζάς
Διανομή: Κώστας Γαλανάκης, Καίτη Κωνσταντίνου, Γιάννης Νταλιάνης, Βασίλης Μαγουλιώτης, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Ράνια Οικονομίδου, Άλκης Παναγιωτίδης, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Χαραλάμπους. Μουσικός επί σκηνής: Γιώργος Σχοινάς (ακορντεόν)
ΠΕΕΡ ΓΚΥΝΤ του Χένρικ Ίψεν
Έναρξη: 23 Νοεμβρίου 2017
Λήξη: 4 Φεβρουαρίου 2018
Αν ο Πέερ Γκυντ ήταν υπαρκτό πρόσωπο, τότε ήταν ένας ασυμβίβαστος άνθρωπος. Ψεύτης ή ονειροπόλος. Προκάλεσε τη ζωή ή τη φοβήθηκε πολύ. Επεδίωξε το ακατόρθωτο ή απέφυγε το κάθε τι. Αψήφησε την πραγματικότητα ή προσπάθησε να της ξεφύγει. Κυνήγησε την τύχη ή κυριεύτηκε από πόθους χιμαιρικούς. Ταξίδεψε στα πέρατα του κόσμου ή περιπλανήθηκε σε τόπους νοερούς. Αναζήτησε τον εαυτό του ή δραπέτευσε από αυτόν. Υπήρξε «αρκετός στον εαυτό του», ώστε να τον ξεχωρίσει η Ιστορία, ή παρέμεινε ένα απλό και ταπεινό της «κουμπί», όπως οι περισσότεροι άνθρωποι.
Το αριστούργημα του Ίψεν, το οποίο εμπνεύστηκε από νορβηγικά παραμύθια και θρύλους, είναι ένα έργο ρομαντικό αλλά απόλυτα σύγχρονο, για την αδιέξοδη Οδύσσεια του δυτικού ανθρώπου, για τα όνειρα και την πορεία προς την πραγματοποίησή τους. Ή μήπως την απομυθοποίησή τους;
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας . Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης. Σκηνικά – Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Βοηθός ενδυματολόγου: Μαρία Ζυγούρη. Διανομή! Μιχάλης Αφολαγιάν, Στεφανία Γουλιώτη, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Δημήτρης Λιγνάδης, Δημήτρης Μοθωναίος, Νάνσυ Μπούκλη, Ζωή Μυλωνά, Πάνος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Πατσιάνη, Βαγγέλης Ρωμιός, Γιούλικα Σκαφιδά, Σπύρος Τσεκούρας, Γιάννης Τσουραμάκης, Γιωργής Τσουρής
ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ του Άρθουρ Μίλλερ
Έναρξη: 15 Φεβρουαρίου 2018
Λήξη: 27 Μαΐου 2018
Ένα από τα εμβληματικότερα θεατρικά κείμενα του εικοστού αιώνα έρχεται για πρώτη φορά στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου μέσα από τη σύγχρονη και διεισδυτική ματιά της Νικαίτης Κοντούρη. Ο Αμερικανός συγγραφέας, με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, στήνει ένα σχεδόν αστυνομικής ροής δράμα, άμεσα επηρεασμένο ως προς τη δομή του από την αρχαία ελληνική τραγωδία.
Αμερική, Μπρούκλιν, δεκαετία του ’50. Μετανάστες από όλα τα μέρη της γης φθάνουν για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο. Κάποιοι από αυτούς παράνομα. Άνθρωποι κάθε λογής που αναζητούν το αμερικάνικο όνειρο και την επιτυχία, αποφασισμένοι να τα καταφέρουν. Μια πορεία που συχνά παρεκτρέπεται και οδηγεί τους πρωταγωνιστές της στην Ύβρη.
Μετάφραση: Νικαίτη Κοντούρη – Γιώργος Κιμούλης. Σκηνοθεσία – Διασκευή : Νικαίτη Κοντούρη. Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη. Διανομή: Ilya Algaer, Θάλεια Γρίβα, Πάρις Θωμόπουλος, Μαρία Κεχαγιόγλου, Γιώργος Κιμούλης, Κώστας Κοράκης, Αναστάσης-Συμεών Λαουλάκης, Γιώργος Ματζιάρης, Ηλιάννα Μαυρομάτη, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Στάθης Παναγιωτίδης, Τάσος Πυργιέρης, Κώστας Φαλελάκης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Χατζόπουλος. Μουσικός επί σκηνής: Χρήστος Καλκάνης (κλαρινέτο)
ΤΙΜΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Ιούλιος 2018
Ποίηση, τραγική ειρωνεία, αιχμηρά σχόλια και πικρό γέλιο συνυπάρχουν στο αριστουργηματικό έργο του Σαίξπηρ για την ανθρώπινη φύση, έργο γραμμένο λίγο πριν από τον συγγενικό Ληρ που με την ίδια «αφέλεια» πιστεύει στους ανθρώπους. Δύο τραγικοί ήρωες που απογοητευμένοι μισούν τους ανθρώπους για την αχαριστία τους. Ο Στάθης Λιβαθινός επιστρέφει στον Σαίξπηρ με ένα από τα πιο αινιγματικά και γοητευτικά έργα του μεγάλου δραματουργού και με έναν ήρωα που έχει «υμνηθεί» μες τους αιώνες όσο λίγοι. Από τον Αριστοφάνη, τον Στράβωνα, τον Πλούταρχο, τον Διογένη, τον Φρύνιχο, τον Αντιφάνη ως τον Μένανδρο και τον Σαίξπηρ, ο Τίμων ο Αθηναίος παραμένει ένα διαχρονικό κωμικοτραγικό σύμβολο για τον άνθρωπο που χάνει την πίστη του στον Άνθρωπο.
Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος. Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός . Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου. Διανομή: Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Γιώργος Δάμπασης, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Διονύσης Μπουλάς, Δημήτρης Παπανικολάου, Στρατής Πανούριος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Άρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα
ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»
ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΙΜΗΣΟΥ (επανάληψη) του Γιάννη Οικονομίδη
Έναρξη: 14 Οκτωβρίου 2017
Λήξη: 21 Ιανουαρίου 2018
Το πρώτο έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε αποκλειστικά για το θέατρο ο κινηματογραφιστής Γιάννης Οικονομίδης κέρδισε το κοινό και επιστρέφει για έναν νέο κύκλο παραστάσεων.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης. Επιμέλεια κειμένου: Βαγγέλης Μουρίκης
Διανομή: Αντώνης Ιορδάνου, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Μάγια Κώνστα, Καλλιρρόη Μυριαγκού, Γιάννης Νιάρρος, Στάθης Σταμουλακάτος, Έλλη Τρίγγου
ΣΟΥΜΑΝ της Σοφίας Καψούρου
Έναρξη: 1 Φεβρουαρίου 2018
Λήξη: 18 Μαρτίου 2018
Αναδείχθηκε μέσα από τη δράση «Ο συγγραφέας του μήνα» και βρήκε τη θέση του στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου ο Σούμαν της νεαρής συγγραφέως, Σοφίας Καψούρου. Ένα έργο για την τρέλα και τη μεγαλοφυΐα, για τον ρομαντισμό, το ρεύμα των ανυπεράσπιστων ποταμών και των μανιασμένων ανθρώπων, που αντλεί την έμπνευσή του από τη ζωή του μεγάλου Γερμανού συνθέτη, Ρόμπερτ Σούμαν.
Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης. Σκηνικά: Αγγελική Αθανασιάδου. Κοστούμια: Λίνα Σταυροπούλου – Τζίνα Ηλιοπούλου. Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου. Διανομή : Γιάννης Ασκάρογλου, Λευτέρης Βασιλάκης, Ελεάνα Καυκαλά, Δήμητρα Μητροπούλου, Πέρης Μιχαηλίδης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Τζίνη Παπαδοπούλου
ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΛΑΒ του Ιάσονα Σίγμα
Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2016
Συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Έναρξη: 29 Μαρτίου 2018
Λήξη: 27 Μαΐου 2018
Το έργο που μόλις έλαβε το πρώτο Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2016 από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έρχεται στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος». Είναι το Ένας στρατιώτης που τον έλεγαν Λαβ του νέου θεατρικού συγγραφέα Ιάσονα Σίγμα.
Μια φορά κι έναν καιρό ένα παιδί που το έλεγαν Λαβ είχε παραδοθεί από τους γονείς του σ’ ένα σκληρό και ανεξήγητο καθεστώς, ώστε να μη γίνει εγκληματίας. Μεγάλωσε, λοιπόν, σ’ ένα στρατόπεδο, όπου ό,τι είναι ανθρώπινο επέσυρε την τιμωρία. Γι’ αυτό ο Λαβ αποφάσισε να δραπετεύσει, για να αναζητήσει ό,τι έχει στερηθεί: την αγάπη, τον έρωτα, τη χαρά, τη μουσική, την οικογένεια.
Το έργο, γραμμένο σε μία ιδιότυπη γλώσσα με δραματική ένταση, πραγματεύεται έναν παγκόσμιο πολιτικό προβληματισμό, ελίσσεται ανάμεσα σε διαφορετικά λογοτεχνικά είδη και διαθέτει έναν έντονο προσωπικό χαρακτήρα.
Σκηνοθεσία: Ελένη Μποζά
Η διανομή θα ανακοινωθεί σύντομα.
ΘΕΑΤΡΟ REX – ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»
ΑΛΚΗΣΤΗ του Ευριπίδη
Έναρξη: 23 Σεπτεμβρίου 2017
Λήξη: 30 Σεπτεμβρίου 2017
Η πρώτη σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου γνώρισε μεγάλη επιτυχία και μετά από μια εξίσου επιτυχημένη περιοδεία έρχεται στο Rex για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
ΟΠΕΡΕΤΤΑ (επανάληψη)
Μια παράσταση με αφορμή την Οπερέττα του Βίτολντ Γκομπρόβιτς
Έναρξη: 22 Νοεμβρίου 2017
Λήξη: 7 Ιανουαρίου 2018
Η παράσταση με αφορμή την Οπερέττα του Βίτολντ Γκομπρόβιτς επιστρέφει στη σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη του Rex.
MayaBuff. Ένα ντελίριο του Μαγιακόφσκι
Βασισμένο στο έργο Μυστήριο Μπουφφ του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Έναρξη: 18 Ιανουαρίου 2018
Λήξη: 11 Φεβρουαρίου 2018
Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι ονειρευόταν ένα θέατρο που θα συνδύαζε το δραματικό στοιχείο με τον χορό και τον ρυθμικό λόγο, ένα θέατρο αντιρρεαλιστικό, επαναστατικό, μαζικό, φουτουριστικό, στο οποίο χιλιάδες άνθρωποι κι εκατοντάδες αυτοκίνητα κι αεροπλάνα θα γέμιζαν μια γιγάντια σκηνή και θα αναπαριστούσαν για εκατομμύρια θεατές το ηρωικό έπος της Οκτωβριανής Επανάστασης. Το Μυστήριο Μπουφφ είναι η μικρογραφία αυτού του κοσμικού οράματος.
Στο έργο που γράφτηκε για την πρώτη επέτειο της μπολσεβίκικης επανάστασης, ο κορυφαίος Σοβιετικός ποιητής, μέγας σατιρικός συγγραφέας και ευφυής θεατράνθρωπος, παρωδεί τη δομή του μεσαιωνικού κύκλου μυστηρίων κι εξηγεί τον τίτλο ως εξής: «Μυστήριο είναι ό,τι μεγάλο υπάρχει στην επανάσταση, μπουφφ ό,τι είναι σ’ αυτή γελοίο». Όλα αυτά θα ακούγονταν πολύ παρωχημένα, αν ο Μαγιακόφσκι δεν είχε προνοήσει να «δώσει την άδεια» στους μελλοντικούς σκηνοθέτες να μη διστάσουν να κάνουν ό,τι θέλουν στο έργο του, ώστε να το μεταφέρουν στην εποχή τους!
Το Εθνικό Θέατρο καλεί τον διακεκριμένο νέο χορογράφο, που διαπρέπει στις ευρωπαϊκές σκηνές, να έρθει στην Ελλάδα και να σκηνοθετήσει το έργο μέσα από τη δική του ιδιαίτερη ματιά.
Σκηνοθεσία- Χορογραφία: Γιάννης Μανταφούνης, Διανομή: Αλεξάνδρα Καζάζου, Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νίκος Λεκάκης, Effi Rabsilber, Χρήστος Στέργιογλου, Συμεών Τσακίρης, Αμαλία Τσεκούρα, Αντιγόνη Φρυδά
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ του Ευγένιου Ιονέσκο
Έναρξη: 22 Φεβρουαρίου 2018
Λήξη: 22 Απριλίου 2018
Μια τολμηρή σκηνική σύλληψη, μια μουσική παράσταση για τον άνθρωπο μπροστά στο παράλογο από τον έμπειρο σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα.
Μια ξαφνική και άγνωστη επιδημία αποδεκατίζει την πόλη. Οι άνθρωποι πεθαίνουν απροειδοποίητα, χωρίς κανείς να γνωρίζει το γιατί. Το κράτος και η επιστήμη, ανίσχυρα μπροστά στην πάνδημη λαίλαπα του θανάτου, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το κακό.
Κι ενώ μπροστά στην απειλή του θανάτου τα προσχήματα και τα κοινωνικά προσωπεία πέφτουν, οι άνθρωποι συνεχίζουν να θεωρητικολογούν προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τα αίτια της επιδημίας. Όμως κάθε θεωρία και δράση αποδεικνύονται μάταιες. Ο θάνατος είναι μια πραγματικότητα που ούτε κατανοείται, ούτε πολιτικοποιείται, ούτε αποφεύγεται. Είναι το ίδιο το αναπόφευκτο που σαν τραγική φάρσα στοιχειώνει την ανθρώπινη συνθήκη, και που κανένα πολιτικό σύστημα και καμιά θεωρία δεν μπορεί να μας γλιτώσει απ’ αυτό.
Μετάφραση – Διασκευή: Γεράσιμος Ευαγγελάτος . Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας. Σκηνογραφία: Γιάννης Κακλέας – Σάκης Μπιρμπίλης. Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος. Χορογραφία: Αγγελική Τρομπούκη. Βοηθός σκηνοθέτη: Νουρμάλα Ήστυ. Video: Στάθης Αθανασίου
Διανομή: Στεφανία Γουλιώτη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Στέλιος Ιακωβίδης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Λαέρτης Μαλκότσης, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Νικόλας Παπαγιάννης, Πασχάλης Παπαδάκης, Πάνος Παπαδόπουλος, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Γιώργος Στάμος, Αναστασία Στυλιανίδη, Αρετή Τίλη, Έλενα Τοπαλίδου, Γιωργής Τσουρής, Αλέξιος Φουσέκης, Βικτωρία Φώτα
ΣΑΛΩΜΗ του Όσκαρ Ουάιλντ
Έναρξη: 4 Μαΐου 2018
Λήξη: 27 Μαΐου 2018
Μια ιστορία αγάπης, ένας χορός πάθους και επιβίωσης, ένας εμπνευσμένος χορογράφος και ένας ανατρεπτικός συγγραφέας. Ο Όσκαρ Ουάιλντ εμπνευσμένος από τη βιβλική ιστορία της Σαλώμης παρουσιάζει στη σκηνή τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα που οδήγησαν στον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η Σαλώμη, και κυρίως ο λάγνος χορός της, γίνονται το μέσο έκφρασης της πιο ακραίας μορφής του πόθου. Η παράσταση του Σταύρου Λίτινα, με αφετηρία την πλαστικότητα και τον λυρισμό του Φλαμένκο σε μια μοντέρνα εκδοχή τοποθετεί τη δράση σ’ ένα άχρονο περιβάλλον όπου κυριαρχεί η κοινωνική σήψη και η παρακμή και παρακολουθεί κριτικά τις σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στο θήραμα και στον θηρευτή.
Σκηνοθεσία – Χορογραφία – Σκηνικά - Κοστούμια: Σταύρος Λίτινας
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Χειριστής ηχητικού προγράμματος MAX: Θανάσης Νικολόπουλος
Ερμηνευτές - Χορευτές: Αλίνα Αναστασιάδη, Αμαλία Ασκορδαλάκη, Σταύρος Λίτινας, Γιώργος Μιχελάκης, Τάσος Μπεκιάρης, Δημήτρης Παπαβασιλείου, Θάλεια-Μαρί Παπαδοπούλου, Εύα Παρασκευοπούλου, Μαριάνθη Σοντάκη, Αυγουστίνος Φυτίλης
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ (-1)
ΤΥΡΑΝΝΟΣΑΥΡΟΙ REX (επανάληψη) της Λένας Κιτσοπούλου
Έναρξη: 12 Οκτωβρίου 2017
Λήξη: 5 Νοεμβρίου 2017
Οι Τυραννόσαυροι επιστρέφουν στο Rex.
ΤΟ ΦΙΝΤΑΝΑΚΙ του Παντελή Χορν
Έναρξη: 18 Νοεμβρίου 2017
Λήξη: 14 Ιανουαρίου 2018
(σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με το Lasciatemi Morire)
Στην Αθήνα του μεσοπολέμου, στα στενά όρια μιας πλακιώτικης αυλής, η Τούλα, το νεαρό «Φιντανάκι», γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο του Γιάγκου, ενός άνεργου νεαρού. Ποια θα είναι όμως η τύχη της Τούλας όταν ο αγαπημένος της την προδώσει για χάρη της Εύας η οποία διαθέτει και τις κατάλληλες γνωριμίες για να του εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον;
Πόση δύναμη μπορεί να αντιτάξει η αγάπη μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο και πόσο μπορεί να αντισταθεί ο έρωτας όταν οι κοινωνικοί μηχανισμοί τον καθιστούν εμπορεύσιμο είδος;
Λίγο μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, σε μια εποχή μεγάλων κοινωνικών και αξιακών ανακατατάξεων που θα οδηγήσουν τη χώρα στην Μικρασιατική καταστροφή, ο Παντελής Χορν, αξιοποιώντας την κληρονομιά της ηθογραφίας, συνθέτει ένα «σύγχρονο λαϊκό παραμύθι» ικανό, παρά τη χρονική απόσταση που μας χωρίζει από την συγγραφή του, να προβληματίσει και να συγκινήσει μέσα από τον συμβολισμό του, τον σύγχρονο θεατή.
Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς. Σκηνογραφία: Ελένη Στρούλια. Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα. Δραματουργική συνεργασία: Στάθης Γραφανάκης, Κατερίνα & Παναγιώτα Κωνσταντινάκου. Επιμέλεια κίνησης: Χαρά Κότσαλη. Μουσική επιμέλεια: Στέφανος Φούκης. Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας Βοηθοί σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου, Παντελής Φλατσούσης. Βοηθός σκηνογράφου: Ελένη Αραποστάθη. Διανομή: Βάσω Καμαράτου, Κώστας Κουτσολέλος, Ηρώ Μπέζου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Ρόζα Προδρόμου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Μιχάλης Τιτόπουλος, Νίκος Χανακούλας
LASCIATEMI MORIRE των Βάσω Καμαράτου, Κώστα Κουτσολέλου
Έναρξη: 29 Νοεμβρίου 2017
Λήξη: 11 Ιανουαρίου 2018
(σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με Το φιντανάκι)
Ένα ζευγάρι στο χείλος του γκρεμού. Ως συνήθως. Μισούν τα πάντα. Τους άλλους, τον εαυτό τους, την ζωή τους, το σπίτι τους, αυτή την πόλη. Δεν έχουν μέλλον. Έχουν όμως ο ένας τον άλλον, και αυτό είναι κάτι.
Ιδέα – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Βάσω Καμαράτου, Κώστας Κουτσολέλος. Σκηνικός χώρος – Κοστούμια: Ελένη Στρούλια. Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο περσινό Φεστιβάλ της Πειραματικής Σκηνής «7 χρόνια φαγούρα - ο έρωτας στον καιρό των μνημονίων».
ΥΜΠΥ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Αλφρέ Ζαρρύ
Έναρξη: 31 Ιανουαρίου 2018
Λήξη: 1 Απριλίου 2018
(σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με Το μεγάλο κρεβάτι)
Ο Αλφρέ Ζαρρύ, στα δεκαεπτά του χρόνια δημιουργεί μαζί με τους συμμαθητές του ένα κύκλο γραπτών επεισοδίων με «ήρωα» τον καθηγητή του μαθήματος Φυσικής. Ένα απ’ αυτά τα επεισόδια σχολικής «καζούρας», θα αποτελέσει μετέπειτα το έργο που έμελε να αλλάξει την πορεία του σύγχρονου θεάτρου.
Σε μια φανταστική Πολωνία, ο Υμπύ, λοχαγός των Δραγόνων, αποφασίζει με την προτροπή της γυναίκας του να ανατρέψει τον βασιλιά της χώρας. Αν και η ανταρσία αποκαλύπτεται, ο Υμπύ κατορθώνει να γλιτώσει, να κατασφάξει τη βασιλική οικογένεια και να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Μεθυσμένος από τη δύναμη της εξουσίας και αποφασισμένος να πλουτίσει με τα χρήματα των υπηκόων του, ο λαίμαργος και θρασύδειλος τύραννος, κλέβει και φορολογεί ασύστολα τους πάντες, ενώ δεν διστάζει να δολοφονήσει όποιον στέκεται εμπόδιο στον δρόμο του.
Το έργο παρουσιάζει την καρικατούρα ενός φανταστικού δικτάτορα και παράλληλα είναι ένα αλληγορικό έργο που αποτυπώνει τη βουλιμία και τη βιαιότητα του νεωτερικού ανθρώπου.
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης. Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Μάνος Βαβαδάκης. Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού. Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου. Κίνηση: Γιώργος Μιχελάκης
Διανομή: Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά - Μάτα Γιαννάτου, Παναγιώτης Εξαρχέας, Κατερίνα Ζησούδη, Άρης Λάσκος, Μαρία Μοσχούρη, Γιάννης Νιάρρος
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ των Μάνου Βαβαδάκη, Κατερίνας Παπανδρέου, Θάνου Τασσόπουλου
Έναρξη: 14 Φεβρουαρίου 2018
Λήξη: 29 Μαρτίου 2018
(σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με τον Υμπύ Τύραννο)
Πώς έχει επηρεάσει η οικονομική κατάσταση τις ερωτικές σχέσεις των Αθηναίων; Που φωλιάζει ο έρωτας μέσα στην πόλη; Μπορεί να υπάρξει ιδανικό ζευγάρι μέσα στη κρίση; Οι ήρωες ενός σπονδυλωτού θεάματος διηγούνται τις ιστορίες τους, ξορκίζοντας την μιζέρια και αναδεικνύοντας την φωτεινή πλευρά της ζωής.
Επιλέγοντας τη φόρμα της αθηναϊκής επιθεώρησης η παράσταση συνθέτει το ψηφιδωτό της σύγχρονης Αθήνας. Τα αυτόνομα σκετς και τα τραγούδια συνδέονται μέσω της κοινής θεματικής του έρωτα και η σάτιρα γίνεται στοιχείο διαπραγμάτευσης για τη θέση μας στη σημερινή κοινωνία αξιών και τον ρόλο του έρωτα στις ζωές μας.
Ιδέα: Μάνος Βαβαδάκης, Χαρά - Μάτα Γιαννάτου, Γιάννης Νιάρρος. Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης. Μουσική: Γιάννης Νιάρρος. Σκηνογραφία: Μαριέττα Παυλάκη, Κυβέλη Ζωή. Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού. Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου. Μουσικός παραγωγός: Βασίλης Μάλαμας. Ενορχήστρωση: Χρήστος Μαστρογιαννίδης. Βοηθός ενδυματολόγου: Κάτια Κουμαριανού
Διανομή: Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Παναγιώτης Εξαρχέας, Κατερίνα Ζησούδη, Άρης Λάσκος, Μαρία Μοσχούρη, Γιάννης Νιάρρος, Νάνσυ Σιδέρη
Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο περσινό Φεστιβάλ της Πειραματικής Σκηνής «7 χρόνια φαγούρα - ο έρωτας στον καιρό των μνημονίων».
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ ΣΑΣ της Αλεξάνδρας Κ*
Έναρξη: 10 Μαΐου 2018
Λήξη: 17 Ιουνίου 2018
Ένα πρωτότυπο, δηκτικό και με πολύ χιούμορ έργο από την πολυσχιδή καλλιτέχνιδα και συγγραφέα Αλεξάνδρα Κ* ανεβαίνει σε σκηνοθεσία ενός νέου Έλληνα που ζει και εργάζεται στο εξωτερικό.
Που είναι τα όρια της οικογένειας; Που συγκρούεται το θυμικό με το αστικό δίκαιο και η παλιά με τη νέα γενιά; Ποια είναι η Ελλάδα σήμερα; Και μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς για να επιβιώσει;
Η πρώτη ιδιωτικοποίηση δημόσιας γης απειλεί το αυθαίρετο εξοχικό του Αντώνη Τάδε και μαζί ολόκληρη την προσωπική του μυθολογία. Κυρίως όμως απειλεί το μέλλον των παιδιών του, τουλάχιστον όπως ο ίδιος το έχει φανταστεί. Αποφασισμένος να παλέψει μέχρις εσχάτων για να σώσει την «επένδυση ζωής» του, ο Αντώνης θα συγκρουστεί όχι μόνο με τους κρατικούς μηχανισμούς αλλά και με τα ίδια του τα παιδιά.
Ανίσχυρος και μόνος απέναντι στο κράτος και το ξένο κεφάλαιο, ο Αντώνης Τάδε θα κηρύξει ανεξάρτητο κράτος τη γη που ο ίδιος έχει καταπατήσει. Θα καταφέρει να μπλοκάρει προσωρινά την αγοραπωλησία. Θα στεφθεί λαϊκός ήρωας για μια μέρα. Το ζήτημα όμως ήταν πάντα η επόμενη. Αυτή που κάποτε ανήκε στα παιδιά του...
Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος. Διανομή: Μανώλης Μαυροματάκης, Ρόζα Προδρόμου, Eva Maria Sommersberg και ένας ακόμη ηθοποιός
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ
Έναρξη: 18 Απριλίου 2018
Λήξη: 29 Απριλίου 2018
H Πειραματική Σκηνή, πιστή στο ανοιξιάτικο ραντεβού της με νέες ομάδες και καλλιτέχνες της πόλης, αποπειράται φέτος να διερευνήσει το θέμα του ιστορικού, πολιτικού και κοινωνικού ρόλου της γυναίκας.
Μέσα από διαφορετικές θεατρικές φόρμες, οι παραστάσεις θα διερευνήσουν τους ρόλους που μέσα στους αιώνες έχουν δοθεί στις γυναίκες και έχουν διαποτίσει την κοινωνική μας συνείδηση.
ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ
Κεντρική Σκηνή
Η ΜΟΜΟ του Μίχαελ Έντε
Έναρξη: 8 Οκτωβρίου 2017
Λήξη: 1 Απριλίου 2018
Ένα αλληγορικό παραμύθι για τον χρόνο που μετριέται με τους χτύπους της καρδιάς μας. Ένας ύμνος στην αλήθεια, την αγάπη και τη φιλία που ζωντανεύει σε μια μουσικοθεατρική παράσταση, γεμάτη χιούμορ, χορό και σασπένς μέχρι την τελευταία στιγμή.
Η ιστορία ξεκινά στα ερείπια ενός παλιού θεάτρου έξω από μια μεγάλη πόλη. Εκεί κατοικεί ένα μικρό, παράξενο κορίτσι, η Μόμο, που έχει ένα καταπληκτικό χάρισμα: είναι υπέροχη ακροάτρια. Όταν οι Γκρίζοι Κύριοι εισβάλλουν στη ζωή των κατοίκων της μεγάλης πόλης οι άνθρωποι αλλάζουν σαν να έχουν μια απροσδιόριστη αρρώστια...
Το βιβλίο- ορόσημο του Έντε, πρωτοκυκλοφόρησε στη Γερμανία το 1973, μεταφράστηκε σε περισσότερες από 40 γλώσσες και χαρακτηρίστηκε από κριτικούς αλλά και φιλοσόφους ως «ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα». Η ιστορία της Μόμο, παρότι γραμμένη στη δύση του προηγούμενου αιώνα, είναι η ιστορία των σημερινών παιδιών: αυτών που μεγαλώνουν σ’ έναν κόσμο που μοιάζει να βρίσκεται διαρκώς σε αντίστροφη μέτρηση, σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χρόνο για παιδιάστικα καμώματα, για άσκοπες περιπλανήσεις, για παιχνίδια και φανταστικές εξερευνήσεις, για οτιδήποτε με λίγα λόγια δεν μετριέται, δεν ζυγίζεται και δεν ορίζεται.
Μετάφραση: Κίρα Σίνου. Σκηνοθεσία-Μουσική: Ελένη Ευθυμίου. Διασκευή-Δραματουργία: Σοφία Ευτυχιάδου. Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη. Κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα . Κίνηση: Βιττόρια Κότσαλου. Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης. Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου.Ηχητικός σχεδιασμός: Οδυσσέας Γκάλλιος. Σχεδιασμός-Εικαστική επιμέλεια Βίντεο: Λεωνίδας Γιαννακόπουλος. Διανομή: Ειρήνη Αμανατιάδου, Βαγγέλης Αμπατζής, Αλέξανδρος Βαμβούκος, Γιώργος Δικαίος, Νατάσσα Εξηνταβελόνη, Γιώργος Ζυγούρης, Βαγγέλης Θάνος, Θέμης Θεοχάρογλου, Αλέξανδρος Κασαρτζής, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Τζένη Παρασκευαΐδου, Κλέαρχος Παπαγεωργίου, Διονύσης Πίφεας, Νάνσυ Σιδέρη, Στέλλα Ψαρουδάκη
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ του Άντρι Σνάιρ Μάγκνασον
Μία παράσταση για παιδιά 4 έως 8 ετών που ταξιδεύει στα σχολεία
Έναρξη: 10 Οκτωβρίου 2017
Λήξη: 1 Απριλίου 2018
Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσεις σε ένα παιδί για το δυτικό πολιτισμό και τα «αγκάθια» του, για την κατανομή των πόρων και τα ηθικά διλήμματα της σύγχρονης κοινωνίας;
Ο Μάγκνασον στο βιβλίο του τολμά να περιγράψει τη φύση όπως πραγματικά είναι: όχι σαν έναν ανεξάντλητο παιδότοπο, αλλά σαν ένα βασίλειο μοναδικό και εύθραυστο, σαν κάτι δικό μας, πολύτιμο, που βρίσκεται υπό απειλή. Και η απειλή είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ένα έργο για μικρούς από μια μικρή χώρα, το οποίο ξεπέρασε τα γεωγραφικά, πολιτισμικά και γλωσσικά σύνορα της χώρας του, μεταφράστηκε σε 30 χώρες, διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο από τον ίδιο τον συγγραφέα και ανέβηκε μέχρι τώρα σε 5 χώρες. Είναι το πρώτο παιδικό βιβλίο που έχει κερδίσει το Ισλανδικό Βραβείο Λογοτεχνίας στην ιστορία του θεσμού.
Μία ευέλικτη παράσταση με έμφαση στη διάδραση και με τη δυνατότητα εικαστικής εγκατάστασης από τους μαθητές και τον εκπαιδευτικό τους με αφορμή την ιστορία.
Η Κατερίνα Καραδήμα σκηνοθετεί 3 ηθοποιούς που παίρνουν κάθε μέρα τη βαλίτσα μέσα στην οποία καταφέρνουν και χωράνε όλα τα παραπάνω, δηλαδή τον μικρό-μεγάλο κόσμο μας, μπαίνουν στο σχολείο και παίζουν για τα παιδιά, με τα παιδιά!
Μετάφραση: Τζούλια Διαμαντοπούλου. Σκηνοθεσία - Διασκευή: Κατερίνα Καραδήμα. Σκηνικά - Κοστούμια: Λίλη Κυριλή. Βοηθός Σκηνοθέτη: Αιμίλιος Αλεξανδρής. Παίζουν: Νικόλας Αναστασόπουλος, Μαλαματένια Γκότση, Γιάννης Παναγόπουλος.
ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ του Στρατή Τσίρκα
Σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Μάρτιος - Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2017
Η πρώτη συνεργασία των δύο ιστορικότερων θεάτρων της Αθήνας συνεχίζεται με την ολοκληρωμένη σκηνική μεταφορά και παρουσίαση της τριλογίας του Στρατή Τσίρκα «Ακυβέρνητες Πολιτείες» στο Θέατρο Τέχνης από μια ενιαία ομάδα ηθοποιών.
Η ΛΕΣΧΗ (επανάληψη)
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - Υπόγειο
Έναρξη: 11 Οκτωβρίου 2017
Λήξη: 1 Νοεμβρίου 2017
Το πρώτο μέρος της τριλογίας επαναλαμβάνεται για δεκαπέντε μόνο παραστάσεις. Ιερουσαλήμ, η Αγία Πόλη, ο «αφαλός της γης». 1942-1943. Το αποτύπωμα του πολέμου βρίσκεται παντού, οι στρατηγικές κινούν νήματα και τα ιδεολογικά αδιέξοδα αναδύονται με έμφαση.
Ωστόσο, ο συγγραφέας ενδιαφέρεται εξίσου για τον ψυχισμό των ανθρώπων: τόσο του κεντρικού του ήρωα, του Έλληνα Μάνου Σιμωνίδη, όσο και των άλλων προσώπων που εμπλέκονται στην ιστορία και συνθέτουν μια «επιτομή της ανθρωπότητας και των παθών της».
Δραματουργία- Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου.
Σκηνικά- Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσική: Νίκος Πλάτανος
Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης
Συνεργάτις δραματουργός: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Βοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου
Διανομή: Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς, Ερατώ Πίσση, Μάνος Στεφανάκης
ΑΡΙΑΓΝΗ
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Φρυνίχου
Έναρξη: 15 Νοεμβρίου 2017
Λήξη: 14 Ιανουαρίου 2018
Μια παράσταση με δομή performance και οδηγό έναν κονφερανσιέ. Τα πρόσωπα της Αριάγνης ως ιεροί νεκροί, φέρουν επάνω τους την Ιστορία αλλά και την ποιητικότητα του σώματος που πάσχει και αντιφάσκει με τον εαυτό του.
Σε πρώτο πλάνο είναι τα διλήμματα που βιώνουν τα πρόσωπα του έργου στην ψυχή και το σώμα τους: πολιτική δράση ή καλλιτεχνική δημιουργία; Ακτιβισμός ή έκφραση; Έρωτας ή αυτοθυσία; Στην παράσταση της Αριάγνης, ο στόχος δεν είναι να επιβεβαιώσουν μέσα τους οι θεατές αυτό που ήδη γνωρίζουν ή διαισθάνονται, ότι δηλαδή η μοίρα της μεταπολεμικής Ελλάδας παίχτηκε στα ζάρια, στα σαλόνια και στις κρεβατοκάμαρες ενώ ένα μεγάλο μέρος του ενεργού πληθυσμού της χώρας πέθαινε προδομένο στα βουνά και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Αυτά είναι γνωστά. Το ζητούμενο της παράστασης είναι η διάψευση των βεβαιοτήτων και η ταραχή για όσα τώρα μας συμβαίνουν.
Διασκευή-Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Λεοντάρης. Σκηνικά-Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου. Επιμέλεια κίνησης: Νικολέτα Ξεναρίου. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Βοηθός σκηνοθέτης: Μαριλένα Κατρανίδου. Διανομή: Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς, Ερατώ Πίσση, Μάνος Στεφανάκης
Η ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Φρυνίχου
Έναρξη: 31 Ιανουαρίου 2018
Λήξη: 4 Μαρτίου 2018
Η Νυχτερίδα, το τρίτο μέρος της Τριλογίας του Στρατή Τσίρκα, εκτυλίσσεται στη δίνη των γεγονότων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καλύπτοντας την περίοδο που σημαδεύεται από την εξέγερση του ελληνικού στρατού στη Μέση Ανατολή, τη βίαιη καταστολή του κινήματος του Ναυτικού τον Απρίλη του ‘44, για να καταλήξει στα γεγονότα της Συμφωνίας του Λιβάνου.
Η ιδιοφυής πολυφωνική αφήγηση, μέσα από την οποία εξιστορεί τα γεγονότα ο συγγραφέας, συνιστά υλικό πολύτιμο για τη θεατρική μεταποίηση μιας πολυεπίπεδης, αμιγώς «ελληνικής» ιστορίας, όπου ο έρωτας και τα μικρά ανθρώπινα πάθη αποτελούν το επίκεντρο, περιβαλλόμενα από μεγάλες ιδέες, πολιτικές φιλοδοξίες, ατελείωτες μηχανορραφίες και κινούμενα από οράματα, δύναμη ψυχής και ανθρωπιά.
Διασκευή- Δραματουργική επεξεργασία: Έλσα Ανδριανού. Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης. Σκηνικά- κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Σαββίδου. Διανομή: Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς, Ερατώ Πίσση, Μάνος Στεφανάκης
ΦΙΛΟΞΕΝΙΕΣ
ΓΚΙΑΚ του Δημοσθένη Παπαμάρκου
Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Έναρξη: 5 Οκτωβρίου 2017
Λήξη: 8 Οκτωβρίου 2017
Στο πλαίσιο της συνεργασίας των δύο Κρατικών Θεάτρων της χώρας το Εθνικό Θέατρο, φιλοξενεί την παράσταση Γκιακ, που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο ΚΘΒΕ την περασμένη θεατρική περίοδο.
Αίμα, συγγένεια εξ αίματος, βεντέτα, αντεκδίκηση, φυλή. Αυτό σημαίνει η αρβανίτικη λέξη «γκιακ», που έδωσε τον τίτλο στη βραβευμένη συλλογή διηγημάτων του Δημοσθένη Παπαμάρκου και στην παράσταση της Γεωργίας Μαυραγάνη.
Γύρω από ένα τραπέζι γυρισμού, σε μια γιορτή «ένωσης» ξετυλίγονται οι ιστορίες Αρβανιτών από τα χωριά της Λοκρίδας, που πολέμησαν στη μικρασιατική εκστρατεία και βίωσαν το βίαιο τραύμα της μάχης. Όταν επιστρέφουν στον τόπο τους, δεν είναι πια οι ίδιοι και η σύγκρουση με τις αξίες της κοινωνίας που τους άνδρωσε είναι αναπόφευκτη.
Με έναν ολοζώντανο, τραχύ, λαϊκό και έντονα προφορικό λόγο, οι ήρωες μας κάνουν κοινωνούς των ηθικών και ψυχικών τους διλημμάτων μέσα από τις προσωπικές τους διηγήσεις που αποτελούν ταυτόχρονα ένα ντοκουμέντο για τη βίαιη μεταμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Σκηνικά-Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Μουσική σύνθεση - Αυτοσχεδιασμοί: Μιχάλης Σιώνας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βασίλης Καλφάκης, Σμαρώ Κώτσια
Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Στυλιανή Δάλλα
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Σταύρου
Οργάνωση παραγωγής: Μarleen Verschuuren
Διανομή: Ιωάννα Δεμερτζίδου, Νικόλαος Κουσούλης, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Δημήτρης Μορφακίδης, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Μιχάλης Σιώνας, Άννη Τσολακίδου
Η «Άλκηστη» του Ευριπίδη, η παράσταση της Κατερίνας Ευαγγελάτου, ξεχώρισε στα φετινά Επιδαύρια, έκανε μια πολύ σύντομη περιοδεία (ουσιαστικά Κρήτη και Θεσσαλονίκη), ενώ αναμένεται να παιχτεί στις 11 Σεπτεμβρίου στην Ελευσίνα και για δύο βραδιές, στις 18 και 19 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη στον Βύρωνα.
Για το Ηρώδειο το Εθνικό Θέατρο επέλεξε και για τα δύο βράδια ( 4& 5 Σεπτεμβρίου) να ανεβάσει την άλλη του παραγωγή, την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη και σύνθεση Νίκου Κυπουργού.
Μαθαίνουμε, όμως, ότι το ταξίδι της παράστασης δεν θα τελειώσει στη «Σκιά των Βράχων» και, όπως όλα δείχνουν, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να την παρακολουθήσει μετά τις 23 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Rex - Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» στην Πανεπιστήμιου για μια περίπου εβδομάδα. Αναμένεται ανακοίνωση από το Εθνικό Θέατρο.
Έτσι μετά τη «Μήδεια» του Δημήτρη Καρατζά που θα κάνει πρεμιέρα στις 5 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Πορεία, η «Άλκηστη» θα είναι η δεύτερη παράσταση αρχαίου δράματος που θα δούμε, σχεδόν αμέσως μετά το «Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2017», σε κλειστό θέατρο.
*Η προπώληση για τον Βύρωνα ξεκίνησε στα καταστήματα Public, στο εκδοτήριο της Τicketservices (Πανεπιστημίου 39, εντός της στοάς Πεσμαζόγλου), τηλεφωνικά στο 210.7234567 και ηλεκτρονικά www.ticketservices.gr.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Σκηνοθεσία-Επεξεργασία μετάφρασης: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Πατρίσια Απέργη
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη
Β’ Βοηθοί σκηνοθέτη: Δημήτρης Οικονομίδης, Μαριλένα Κουτρουλάκη
Βοηθός χορογράφου: Ειρήνη Καλαϊτζίδη
Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα
Βοηθοί Σκηνογράφου: Θάλεια Μέλισσα, Μυρτώ Μεγαρίτου
Βοηθός συνθέτη: Κώστας Τσιώλης
Διανομή
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Άδμητος
Κίττυ Παϊταζόγλου: Άλκηστη
Γιάννης Φέρτης: Φέρης
Δημήτρης Παπανικολάου: Ηρακλής
Ερρίκος Μηλιάρης: Υπηρέτης
Κώστας Βασαρδάνης: Απόλλων
Σωτήρης Τσακομίδης: Θάνατος
Παιδιά: Σπύρος Γουλιέλμος, Νικόλ Φαλτσέτα
Χορός
Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Γιώργος Ζυγούρης, Στάθης Κόικας, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Ξυραφάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Δημόκριτος Σηφάκης, Περικλής Σκορδίλης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Βαλάντης Φράγκος
Μουσικοί επί σκηνής: Πέτρος Κασιμάτης (τρομπέτα), Κωνσταντίνος Κωστίδης (συνθεσάιζερ , synth bass, ακορντεόν), Κωνσταντίνος Τσιώλης (ακορντεόν, συνθεσάιζερ), Θοδωρής Σοφόπουλος (κρουστά , ντραμς).
Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Ειρήνη», του Αριστοφάνη
Μια μουσική παράσταση, σε σύνθεση Νίκου Κυπουργού
4 και 5 Σεπτεμβρίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Το Εθνικό Θέατρο ανέθεσε στον συνθέτη Νίκο Κυπουργό (μουσική σύνθεση) και στον νέο συγγραφέα Δημοσθένη Παπαμάρκο (λιμπρέτο) τη δημιουργία μιας μουσικής παράστασης, βασισμένης στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, ενώ το ρόλο του Τρυγαίου ερμηνεύει ο Τζίμης Πανούσης.
Υπόθεση του έργου
Οι θεοί τιμωρούν τους Έλληνες για τον εμφύλιο σπαραγμό τους, εγκαταλείποντας τον Όλυμπο. Τη θεϊκή εξουσία σφετερίζεται ο Πόλεμος που κλειδώνει την Ειρήνη σε μια σπηλιά κι έτσι οι Έλληνες πολεμούν μεταξύ τους ασταμάτητα, η γη εγκαταλείπεται και οι σοδειές καταστρέφονται. Ένας αμπελουργός σε απόγνωση, ο Τρυγαίος, αποφασίζει να πάει στον Όλυμπο, πετώντας πάνω σ’ ένα σκαθάρι, για να απελευθερώσει την Ειρήνη, που όχι μόνο θα συμφιλιώσει τους εχθρούς, αλλά θα αναγεννήσει και τη φύση.
Η Ειρήνη παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια, αποσπώντας το δεύτερο βραβείο, το 421 π.Χ., λίγες μόλις ημέρες πριν από τη σύναψη της Νικιείου Ειρήνης, που συνοδευόταν από ελπίδες για το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Αυτή ακριβώς η εύθραυστη, όπως αποδείχθηκε, ισορροπία μεταξύ του πολέμου και της ειρήνης, το ηρακλείτειο ρητό «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί» και το ακανθώδες ερώτημα κατά πόσο η ειρήνη είναι συνώνυμο της ευτυχίας και της αρετής εμπνέουν τους συντελεστές της ιδιαίτερης αυτής παράστασης.
Ο Δημήτρης Χαλιώτης είδε την παράσταση στην Επίδαυρο, διαβάστε τη γνώμη του εδώ.
Ταυτότητα παράστασης
Μουσική-Ενορχήστρωση: Νίκος Κυπουργός
Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου
Λιμπρέτο: Δημοσθένης Παπαμάρκος
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης
Χορογραφία: Σεσίλ Μικρούτσικου
Projection mapping: Στάθης Μήτσιος
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Βοηθός ενορχηστρωτή: Θοδωρής Κοτεπάνος
Βοηθός μουσικού διευθυντή & μουσική διδασκαλία: Νίκος Λαάρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού
Διανομή
Τζίμης Πανούσης: Τρυγαίος
Τάσης Χριστογιαννόπουλος: Ερμής
Ειρήνη Καράγιαννη: Ειρήνη
Αιμιλιανός Σταματάκης: Πόλεμος/Χορός
Χορός
Ασημίνα Αναστασοπούλου
Θωμάς Βελισσάρης / Οπλοπώλης
Δημήτρης Γεωργιάδης /Παις Κλεωνύμου
Γιάννης Δενδρινός / Δρεπανοπώλης
Βάσια Ζαχαροπούλου / Κόρη Α
Ευαγγελία Καρακατσάνη / Τροφός
Νίκος Καρδώνης / Δούλος
Γιασεμί Κηλαηδόνη
Γιάννης Κλίνης / Ιεροκλής
Ελίτα Κουνάδη / Κόρη Β
Ηλίας Κουνέλας / Παις Δαμάχου
Ελένη Μπούκλη / Οπώρα
Μαρία Νίκα
Γιάννης Σελητσανιώτης/ Κυδοιμός
Βασιλική Τρουφάκου / Θεωρία
Αντιγόνη Φρυδά
Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή
Η προπώληση έχει ήδη ξεκινήσει στα καταστήματα Public, στα γραφεία της Τicketservices (Πανεπιστημίου 39, εντός της στοάς Πεσμαζόγλου) και ηλεκτρονικά www.ticketservices.gr.
Το Εθνικό Θέατρο για μια ακόμη φορά αποτέλεσε πόλο έλξης για τους θεατές στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, όπου 16.500 θεατές παρακολούθησαν την Παρασκευή 28/7 (7.000 θεατές) και το Σάββατο 29/8 (9.500 θεατές), την "Αλκηστη" του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Υπόθεση του έργου: Ο Απόλλωνας, τιμωρημένος από τον Δία, αναγκάστηκε να υπηρετήσει σαν κοινός θνητός τον βασιλιά των Φερών, Άδμητο. Ως αντάλλαγμα για τη φιλόξενη και ευγενική συμπεριφορά του βασιλιά, ο θεός τού χάρισε το μοναδικό προνόμιο να ξεφύγει από τον πρόωρο θάνατο, αρκεί κάποιος άλλος να δεχτεί να πεθάνει στη θέση του.
Οι ηλικιωμένοι γονείς του αρνούνται να τον υποκαταστήσουν στον Άδη. Η μόνη που δέχεται είναι η γυναίκα του, η Άλκηστη. Πεθαίνοντας, ζητάει από τον άντρα της ένα πράγμα: να μην ξαναπαντρευτεί ποτέ.
Το νεκρό της σώμα είναι ακόμα άταφο, όταν η αναπάντεχη επίσκεψη του Ηρακλή αλλάζει τα δεδομένα. Ο Άδμητος, γνωστός για την φιλοξενία του, κρύβει το βαρύ πένθος από τον φίλο του και τον φιλοξενεί στο παλάτι. Ο Ηρακλής, χωρίς να γνωρίζει τη συμφορά που βαραίνει το σπίτι, πίνει και γλεντά, εξοργίζοντας με την προκλητική συμπεριφορά του τον υπηρέτη, που του αποκαλύπτει τον θάνατο της Άλκηστης. Ντροπιασμένος ο ήρωας αποφασίζει κρυφά να πράξει το αδύνατο: να φέρει πίσω τη νεκρή από το Θάνατο. Επιστρέφοντας, παραδίδει στον Άδμητο την πεπλοφορεμένη γυναίκα που συνοδεύει, για να την φιλοξενήσει, χωρίς να του αποκαλύψει ότι πρόκειται για την Άλκηστη. Ό Άδμητος, αρχικά αντιστέκεται, όμως γρήγορα δέχεται να πάρει στο σπίτι την άγνωστή του γυναίκα, παρά το φρέσκο πένθος και τον όρκο του. Όταν όμως ανασηκώνει το πέπλο της, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα βουβό αίνιγμα.
Ταυτότητα παράστασης:
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Σκηνοθεσία-Επεξεργασία μετάφρασης: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Πατρίσια Απέργη
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη
Β’ Βοηθοί σκηνοθέτη: Δημήτρης Οικονομίδης, Μαριλένα Κουτρουλάκη
Βοηθός χορογράφου: Ειρήνη Καλαϊτζίδη
Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα
Βοηθοί Σκηνογράφου: Θάλεια Μέλισσα, Μυρτώ Μεγαρίτου
Βοηθός συνθέτη: Κώστας Τσιώλης
Διανομή:
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Άδμητος
Κίττυ Παϊταζόγλου: Άλκηστη
Γιάννης Φέρτης: Φέρης
Δημήτρης Παπανικολάου: Ηρακλής
Ερρίκος Μηλιάρης: Υπηρέτης
Κώστας Βασαρδάνης: Απόλλων
Σωτήρης Τσακομίδης: Θάνατος
Παιδιά: Σπύρος Γουλιέλμος, Νικόλ Φαλτσέτα
Χορός: Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Γιώργος Ζυγούρης, Στάθης Κόικας, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Ξυραφάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Δημόκριτος Σηφάκης, Περικλής Σκορδίλης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μιχαήλ Ταμπακάκης,Βαλάντης Φράγκος
Μουσικοί επί σκηνής: Πέτρος Κασιμάτης (τρομπέτα), Κωνσταντίνος Κωστίδης (συνθεσάιζερ , synth bass, ακορντεόν), Κωνσταντίνος Τσιώλης (ακορντεόν, συνθεσάιζερ), Θοδωρής Σοφόπουλος (κρουστά , ντραμς).
Αναλυτικά η περιοδεία
21 Αυγούστου, Ηράκλειο, Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκος Καζαντζάκης
23 Αυγούστου, Ρέθυμνο, Θέατρο Ερωφίλη
26 Αυγούστου, Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου
6 Σεπτεμβρίου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
11 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο
18 Σεπτεμβρίου, Βύρωνας, Θέατρο Βράχων
Μία μέρα πριν αναχωρήσει για την Επίδαυρο, όπου θα πραγματοποιηθούν οι τελευταίες πρόβες εν όψει της πρεμιέρας της Παρασκευής για την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, οι εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής είναι πολλές για τη Βασιλική Τρουφάκου. Τίποτα όμως δεν την πτοεί, γιατί, όπως επισημαίνει, είναι και αυτή μια ακόμα δουλειά που την ευχαριστιέται!
Όπως χάρηκε και την τηλεοπτική σειρά «Daddy Cool» στην οποία πρωταγωνιστούσε τα δύο τελευταία χρόνια. «Ανέβασα μια φωτογραφία τώρα που τελείωσε η σειρά και έγραψα πόσο ωραία πέρασα, πόσο υπέροχοι ήταν οι συνεργάτες… Το εννοούσα!» εξομολογείται με ένα πλατύ χαμόγελο. Παρόλο που δηλώνει με απόλυτη ειλικρίνεια ότι κάνει τηλεόραση «για να έχει την ευχέρεια της επιλογής στο θέατρο», φαίνεται να έχει βρει και εκεί τα καλλιτεχνικά της πατήματα. Στην κουβέντα που θα ακολουθήσει όμως το μαγνητοφωνάκι δεν θα καταγράψει μόνο όλα όσα αναφέρει για τις άρτιες συνθήκες που της δημιουργούν ευφορία στον επαγγελματικό στίβο αλλά και όλα όσα τη θυμώνουν, την αγανακτούν και την απογοητεύουν. Παράλληλα δεν θα διστάσει να πάρει θέση για το τοπίο που επικρατεί σήμερα, καθώς, όπως διατείνεται, «χωρίς γλώσσα και πολιτισμό καταλήγεις μια χαρούμενη, οργανωμένη αποικία». Και φυσικά κάποια στιγμή η κουβέντα θα φτάσει και στη γενιά μας…
photo:Spyros Chatziagelakis
Τι έχει μεγαλύτερη σημασία για σένα; Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ή να περνάς καλά σε μια δουλειά;
Όταν έχω καλή σχέση με τους ανθρώπους με τους οποίους καλούμαι να συνυπάρξω, είναι ανακουφιστικό. Πιστεύω πως αυτό αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχία. Εξάλλου ο συγκεκριμένος χώρος είναι η ζωή μου.
Αν κάνεις δηλαδή μια αναδρομή στην πορεία σου, δεν σκέφτεσαι μόνο τις εξαιρετικές δουλειές αλλά και αυτές στις οποίες πέρασες καλά και ας μην ήταν το αποτέλεσμα το προσδοκώμενο.
Είχα την τύχη να μη βρεθώ σε δουλειές που πήγαν άσχημα ή δεν πέρασα καλά. Έχει τύχει να συμμετάσχω σε δουλειές που πήγαν καλά, που αγαπήθηκαν από τον κόσμο, αλλά εγώ δεν πέρασα καλά. Είναι σύνθετο πράγμα το θέατρο, ο καλλιτεχνικός χώρος. Είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων. Συνυπάρχεις με ανθρώπους που δεν ξέρεις και πρέπει σε πολύ σύντομο διάστημα να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις, να τους αποδεχτείς, να τους καταλάβεις και να προχωρήσεις μαζί τους. Όλοι είναι απαραίτητο να συνεργαστούν σαν τα μέλη μιας άρτιας συντονισμένης κομπανίας.
Γιατί "πρέπει να τους αγαπήσεις"; Δεν αρκεί να τους αποδεχτείς και να δουλέψεις μαζί τους;
Το να κάνεις θέατρο και να αλληλεπιδράς συνεχώς με τους άλλους είναι μια ξεχωριστή διαδικασία. Προϋποθέτει πιο βαθιά αποδοχή και κατανόηση, τουλάχιστον όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τη συγκεκριμένη δουλειά, για να καταφέρεις να συμβιώσεις αρμονικά και να πάνε όλα καλά. Πρέπει να συνεργαστείς και να συντονιστείς. Να λειτουργήσεις σωστά σε επικοινωνιακό επίπεδο. Χρειάζεται να επικοινωνήσεις με τον κατάλληλο τρόπο και να υιοθετήσεις τους απαιτούμενους κώδικες. Είναι ανάγκη να καταλάβεις και να αποδεχτείς τους άλλους, να συνυπάρξεις μαζί τους. Μόνο έτσι θα πάνε όλα καλά.
Στην «Ειρήνη» πόσο δύσκολο είναι αυτό, δεδομένου ότι οι συντελεστές είναι πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες και προέρχονται από διαφορετικούς καλλιτεχνικούς χώρους;
Αυτή είναι και η ομορφιά της συγκεκριμένης παράστασης. Αυτός είναι και ο λόγος που ήθελα να λάβω μέρος και που μου αρέσει που συμμετέχω παρά τις δυσκολίες. Είναι πολύ εύκολο να επαναλαμβάνεις το ίδιο μοτίβο ως ηθοποιός, ως καλλιτέχνης σε τούτη τη χώρα. Είναι πολύ εύκολο να επαναλαμβάνεις το ίδιο μοτίβο συνεργασίας. Δεν χρειάζεται να αναφέρω παραδείγματα μεγάλων ηθοποιών που κάνουν συνεχώς το ίδιο πράγμα, καθώς ξέρουν ότι θα πετύχει, ότι θα πάει ο κόσμος να τους δει, ότι δεν θα χρειαστεί να εκτεθούν. Εμείς κολυμπάμε σε άγνωστα νερά. Το υλικό μας είναι υβριδικό και το σχήμα μας ετερόκλητο. Άτομα από διαφορετικούς χώρους ‒ηθοποιοί, τραγουδιστές, λυρικοί τραγουδιστές‒ χρειάστηκε να συνυπάρξουμε, να συνεννοηθούμε, να καταλάβει ο ένας τον άλλο, να αγαπηθούμε και να προχωρήσουμε. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά συνάμα είναι και κάτι μαγικό. Εγώ δεν το είχα ξανακάνει και μάλλον δεν θα το ξανακάνω.
Είναι μια παράσταση ονειροφαντασίας;
Ναι, ναι. Πιστεύω πως υπάρχει μια μαγεία στο υλικό. Είναι το στοίχημά μας. Περιμένουμε να δούμε αν θα το καταλάβει και ο κόσμος.
Αυτό που αναφέρει το Δελτίο Τύπου, ότι το ρόλο του Τρυγαίου θα ερμηνεύσει ο πάντοτε απρόβλεπτος Τζίμης Πανούσης, πόση ασφάλεια και πόση ανασφάλεια μπορεί να δημιουργήσει κατά τη συνεργασία μαζί του;
Ο Τζίμης είναι ονειρεμένος συνεργάτης και με μια σχετική απειρία. Έχει βέβαια πείρα από τον πολύ κόσμο, από την έκθεση, και αυτό είναι πάντα το ζητούμενο. Να μπορεί ο καλλιτέχνης επί σκηνής να αποκαλύψει κάτι περισσότερο, όχι απλώς να δείξει το προφανές, κάτι πιο δικό του, άρα πιο ανθρώπινο και πιο σπουδαίο. Ο Τζίμης είναι κάποιος που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της σάτιρας, έχει δεχτεί πυρά, έχει δεχτεί όμως και την αγάπη του κόσμου, συνεπώς, ως προς αυτό, έχει κάτι πολύ χρήσιμο για μια τέτοια παράσταση, ταιριαστό και γνώριμο. Ωστόσο για να μπει στο κέντρο κυριολεκτικά μιας τέτοιας παράστασης και να αλληλεπιδράσει χρειάστηκε και αυτός χρόνο, όπως και εμείς. Ο Τζίμης όμως είναι μοναδικός γιατί δεν έχει ατζέντα ούτε ανασφάλεια προσωπική. Βουτάει! Δεν σε δυσκολεύει!
Το σκαθάρι που εκτρέφει ο Τρυγαίος μεγαλώνει με τα περιττώματα. Αυτός ο συνειρμός του Αριστοφάνη χιλιάδες χρόνια πριν πώς μεταφράζεται σήμερα; Εσένα τι σου φέρνει στο μυαλό;
Από τη φούσκα του χρηματιστηρίου μέχρι τον παροξυσμό των reality, μέχρι οτιδήποτε στο οποίο δίνουμε τεράστια σημασία και τελικά είναι ένα μάτσο χάλια. Είναι μια αλληγορία, μια μηχανή που κινείται με απόβλητα.
Υπάρχει όμως και η οπτική ότι το χειρότερο που αποβάλλει το σώμα μας αυτό θα μας οδηγήσει και στον ουρανό…
Ναι, εξαρτάται από το πώς θα το δει κανείς. Βάζει το σκαθάρι, δεν βάζει μια μηχανή. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε μια περίοδο που όλα είχαν ένα πιο ανθρώπινο χαρακτήρα, ήταν πολύ πιο κοντά στον άνθρωπο. Δείχνει μια ανθρώπινη διάσταση των πραγμάτων. Ότι όλα εξαρτώνται από μας.
Σήμερα θα μπορούσαμε να στείλουμε μια Θεωρία, όπως αυτή που θα ερμηνεύσεις στην παράσταση, στην αντίστοιχη ελληνική Βουλή;
Σήμερα υποφέρουμε. Σήμερα η Θεωρία δεν σημαίνει τίποτα για μας. Η σχέση που έχουμε αναπτύξει με την πολιτική και η απενοχοποίηση που νιώθουμε είναι ίδιον της εποχής μας. Δεν ασχολούμαστε, δεν θέλουμε να δούμε, να διαβάσουμε ή να ακούσουμε ειδήσεις. Είναι μια περίεργη στάση, είναι ένα είδος «αυτισμού». Απαιτείται μια ισορροπία, να ισορροπήσεις την προπαγάνδα, από όπου και αν αυτή εκπορεύεται, με την πληροφόρηση, καθώς δεν γίνεται να μην ενημερώνεσαι κιόλας. Εμένα αυτό με έχει προβληματίσει ιδιαίτερα, δηλαδή το πώς συνδέεται η τέχνη με τη σημερινή κατάσταση. Για κάποιο λόγο ο κόσμος φαίνεται να έχει ακρωτηριασμένη αντίληψη. Πιστεύει ότι δεν χρειάζεται το θέατρο, την τέχνη, ότι θα ασχοληθεί με αυτά όταν θα έχει χρήματα.
Ο κόσμος το πιστεύει ή η πολιτική απαξιώνει πλήρως την ανάγκη του για πολιτισμό;
Ναι, όταν, για παράδειγμα, δεν υπάρχει επιχορηγούμενο θέατρο, αυτό γίνεται με πολύ σκληρούς όρους, με ερασιτεχνικούς όρους. Αυτή τη στιγμή το θέατρο τροφοδοτείται από μια τεράστια δεξαμενή ανθρώπων 20-35 ετών που προτίθενται να δουλέψουν σχεδόν αμισθί, δεν έχουν οικογένεια. Και εγώ έχω δουλέψει αμισθί, έχω ασχοληθεί με πράγματα που αγαπώ, απλώς δεν μπορεί να ισχύει μόνο αυτό.
Η απόφαση της υπουργού Πολιτισμού αναφορικά με τις επιδοτήσεις σε κάνει πιο αισιόδοξη;
Μακάρι να γίνει. Ο Ακύλλας (Καραζήσης) μου είχε πει ότι στη Γερμανία πήγε να κοπεί η επιχορήγηση σε κάποιον περιφερειακό θίασο και έκαναν ολονυχτία όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Ένα είδος διαμαρτυρίας. Έχουν αντανακλαστικά. Κατανοούν τη σπουδαιότητα της κατάστασης, ότι δεν πρόκειται για πολυτέλεια. Χωρίς γλώσσα και πολιτισμό καταλήγεις μια χαρούμενη, οργανωμένη αποικία. Όμως δεν γίνεται αυτό. Αν δεν παράγεις πολιτισμό στη γλώσσα σου, στον τόπο σου, στην εποχή σου, δεν υπάρχεις, αλλά δεν το ξέρεις.
Εγώ έχω πει όχι σε δουλειές εξαιρετικές γιατί δεν μπορούσα να δουλέψω με τα χρήματα που έδιναν. Δεν το θεωρώ σωστό, πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο. Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί κανόνα. Αλίμονο αν είσαι σε ανέχεια, δεν μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά. Εγώ έχω την ευχέρεια της επιλογής. Γι’ αυτό παίζω στην τηλεόραση. Τον «Μισάνθρωπο» που θα κάνω με την Ιόλη Ανδρεάδη ήθελα πολύ να τον κάνω, όπως και το σίριαλ στην τηλεόραση και την ταινία στην οποία συμμετέχω.
Τι ταινία θα κάνεις;
Δεν μπορώ να το ανακοινώσω ακόμη. Το μόνο που μπορώ να πω είναι για το σίριαλ στο οποίο θα παίξω, στο Star, που δεν έχει αποφασιστεί ο τίτλος του. Είναι μια κωμική σειρά.
Μετά τον τραγικό θάνατο της Μαίρης Τσώνη έγραψες μεταξύ άλλων στο facebook ότι αγαπήθηκε ομόψυχα γιατί δεν έκρυψε ποτέ αυτό που της συνέβη. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι όταν ένας άνθρωπος βιώνει κάτι τέτοιο να το ομολογήσει; Γενικά πόσο εύκολο είναι να δείχνουμε το σκοτάδι μας;
Αυτό είναι θέμα χαρακτήρα, θέμα ανθρώπου. Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι με έναν υπέροχο τρόπο διάφανοι, βλέπεις μέσα τους, και άλλοι που δεν αποκαλύπτονται. Δεν θέλω να πω ότι είναι απαραίτητα κακό να μη δείχνεις τα πάντα. Ιδιαίτερα όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο ούτε μπορείς ούτε πρέπει να πεις τα πάντα. Πρέπει να προστατευτείς. Υπάρχουν άνθρωποι που υψώνουν έναν τοίχο γύρω τους για να προστατευτούν και άλλοι που εγκλωβίζονται σε αυτή τη μορφή προστασίας. Αυτό δεν γίνεται. Ιδιαίτερα στη δουλειά μας αυτό είναι το ζητούμενο, να ανακαλύψεις τον εσωτερικό σου κόσμο. Πρέπει να ξέρεις τι νιώθεις και τι αποκαλύπτεις.
Είναι πιστεύεις μια μάστιγα της γενιάς μας αυτά τα σκοτάδια, αυτή η μαυρίλα; Είναι ένα φαινόμενο πιο έντονο τώρα λόγω κρίσης ή πάντα υπήρχε;
Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Εμείς αντιμετωπίζουμε το τέλος της προοπτικής. Και πάλι καλά τα καταφέρνουμε, γιατί μπορούμε να αφουγκραστούμε την άρνηση. Εγώ, όταν σκέφτομαι σε τι καιρούς ζω και με τι διλήμματα είμαι αντιμέτωπη, προβληματίζομαι ιδιαίτερα. Είναι το τέλος της προοπτικής. Όλοι μας λένε ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει. Νομίζω πως είναι ίδιον του ανθρώπου να ελπίζει. Επίσης, η ελπίδα γεννά την πίστη, τη χαρά, τα πάντα. Εγώ δεν θέτω το πρόβλημα ηλικιακά. Θεωρώ ότι όλες οι ηλικίες βιώνουν το γολγοθά τους. Δεν νομίζω πως υπάρχει διαφορά. Ο άνθρωπος είναι ευρηματικό ον και θα επινοήσει κάτι. Πιστεύω πως αντισταθούμε σε ένα βαθμό και θα προκύψει κάτι νέο.
Ας κλείσουμε με αυτό που ανέφερες και πριν, ότι στην Ελλάδα, αν και δουλεύεις οκτώ χρόνια, ακόμη σε θεωρούν νέα ηθοποιό. Γιατί;
Η πίτα είναι πάρα πολύ μικρή. Ο καθένας πρέπει να διατηρήσει τη θέση του όσο περισσότερο μπορεί. Ένας τρόπος είναι να αφαιμάξει τα νιάτα. Οπότε μένουμε μέσα σε μια αόριστη μαθητεία μέχρι τα 40 κάτι και σε μια απροσδιόριστη νεότητα. Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μου είναι ότι είμαστε μια γενιά που θα γεράσει πριν ενηλικιωθεί. Είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου γι’ αυτή τη γενιά. Έχουμε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, αφού στηριζόμαστε στους άλλους, στη βοήθεια των γονιών μας, της οικογένειας.
Η Βασιλική Τρουφάκου συμμετέχει στην παράσταση «Ειρήνη» του Αριστοφάνη που θα παρουσιαστεί στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου στις 21 και 22 Ιουλίου.
Για να δείτε τους υπόλοιπους σταθμούς της περιοδείας και για να διαβάσετε πληροφορίες για την παράσταση κάντε κλικ εδώ.
Ειδικά πακέτα προσφορών για τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
4 έως και 19 Ιουλίου για «Ειρήνη»
4 έως και 26 Ιουλίου για «Άλκηστη»
Το Εθνικό Θέατρο συνεχίζει και φέτος τα ειδικά πακέτα προσφορών - μια ενέργεια που ξεκίνησε πιλοτικά πριν από δυο χρόνια και σημείωσε τεράστια επιτυχία - τα οποία αφορούν στις δυο καλοκαιρινές του παραγωγές που θα παρουσιαστούν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου: «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, μια μουσική παράσταση σε σύνθεση Νίκου Κυπουργού (21 και 22 Ιουλίου) και «Άλκηστη» του Ευριπίδη (28 και 29 Ιουλίου).
Προσφέρονται 1000 εισιτήρια ανά ημέρα στην τιμή των 16€ για το άνω διάζωμα και 500 εισιτήρια ανά ημέρα των 26€ στο κάτω διάζωμα, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς προς και από το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Στα πούλμαν τους θεατές θα συνοδεύουν θεατρολόγοι οι οποίοι θα τους παρέχουν στοιχεία για τους συγγραφείς και την εποχή τους, για τα έργα, το είδος και την παράσταση.
Η διάθεση των εισιτηρίων θα πραγματοποιείται στο κεντρικό ταμείο του Φεστιβάλ Αθηνών, Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου) από 4 έως και 19 Ιουλίου για την «Ειρήνη» και 4 έως και 26 Ιουλίου για την «Άλκηστη»
Ώρες αγοράς των εισιτηρίων: Τρίτη έως Παρασκευή 09:00-16:00 και Σάββατο 10:00-15:00.
Το Εθνικό Θέατρο εγκαινίασε τον Νοέμβριο του 2016 μια πρωτοποριακή δράση για τα ελληνικά δεδομένα σε συνεργασία με το Κ.Κ. Κορυδαλλού και της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Δημιούργησε το 1ο Θεατρικό Εργαστήριο το οποίο είχε ερευνητικό χαρακτήρα με συμμετέχοντες από όλες τις πτέρυγες της φυλακής Κορυδαλλού.
Το Εργαστήριο ξεκίνησε τον Νοέμβριο με 20 συμμετέχοντες, οι οποίοι παρακολούθησαν μια σειρά συναντήσεων που περιλάμβαναν πρακτική και θεωρητική εκπαίδευση με θέμα τις βασικές αρχές της υποκριτικής τέχνης – μια μελέτη στους μηχανισμούς λειτουργίας του ηθοποιού-καθώς επίσης, την ανάγνωση και την δραματουργική ανάλυση θεατρικών έργων του Σαίξπηρ. Οι συμμετέχοντες επέλεξαν θεατρικά έργα του Σαίξπηρ τα οποία παρουσίασαν στην ομάδα καταθέτοντας τις δικές τους δραματολογικές και κοινωνικές προσεγγίσεις πάνω στα έργα.
Τον Ιανουάριο του 2017 η ομάδα ξεκίνησε πρόβες για το ανέβασμα του θεατρικού έργου του Σαίξπηρ «Τρικυμία» στο οποίο εντάχθηκε και η ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου Ασημίνα Αναστασοπούλου. Ύστερα από έρευνα και δραματουργικές αναλύσεις, τη διασκευή του κειμένου ανέλαβαν οι συμμετέχοντες εστιάζοντας στη διατήρηση του ποιητικού λόγου και την ενοποίησή του με τη καθημερινή γλώσσα που χρησιμοποιείται στις φυλακές.
Τον Απρίλιο του 2017 η δράση αυτή πλαισιώθηκε από το μουσικό εργαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Οι συμμετέχοντες του μουσικού εργαστηρίου συνεργάστηκαν με το Θεατρικό Εργαστήριο και έγραψαν τις δικές του συνθέσεις υπό την καθοδήγηση των συντονιστών του εργαστηρίου: Μ.Χ. Παπαδόπολου και Άντης Σκορδή.
Στις 21 Ιουνίου 2017 και ύστερα από 8 μήνες προετοιμασίας και θεατρικής σπουδής το ερευνητικό αυτό πρόγραμμα του Εθνικού Θεάτρου ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο του και οι συμμετέχοντες παρουσίασαν χθες την «Τρικυμία» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε μια μοναδική θεατρική παράσταση μέσα στις φυλακές. Η παράσταση έγινε αποδεκτή με θέρμη από το κοινό.
Υπεύθυνος του προγράμματος θεατρικών σπουδών του Εργαστηρίου ανέλαβε ο σκηνοθέτης Στρατής Πανούριος.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Στρατής Πανούριος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιολάντα Κωνσταντινίδου (Κοινωνιολόγος του Κ.Κ. Κορυδαλλού)
Μουσική σύνθεση/ερμηνεία: Μουσικό Εργαστήρι «Εναλλακτικής Σκηνής» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Συντονιστές του Μουσικού Εργαστηρίου: Μ.Χ. Παπαδοπούλου, Άντης Σκορδής. Εύη Νάκου, (υπεύθυνη εκπαιδευτικών και κοινωνικών προγραμμάτων ΕΛΣ), Εύα Καρτερού και Θάλεια Μαρί Παπαδοπούλου.
Ενδυματολογική Επιμέλεια: Διονύσης Ξαξίρης
Παίζουν: η Θεατρική Ομάδα της «Λέσχης Ανάγνωσης» Κ.Κ. Κορυδαλλού και η ηθοποιός Ασημίνα Αναστασοπούλου.
Σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος καταγγέλει την αντιδεοντολογική και απαράδεκτη, όπως λέει πράξη της Διοίκησης του Εθνικού Θεάτρου, να προβεί σε προσλήψεις απεργοσπαστών με σκοπό να παρεμποδίσει την απεργιακή κινητοποίηση των εργατών και των οδηγών.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος θεωρεί αντιδεοντολογική και απαράδεκτη την πράξη της Διοίκησης του Εθνικού Θεάτρου, του πρώτου πολιτιστικού οργανισμού της χώρας, να προβεί σε προσλήψεις απεργοσπαστών με σκοπό να παρεμποδίσει την απεργιακή κινητοποίηση των εργατών και των οδηγών. Το Εθνικό Θέατρο στην πρωτοπορία της εφαρμογής των μνημονίων. Η Ομοσπονδία μας καταγγέλλει τις ενέργειες της Διοίκησης του Εθνικού Θεάτρου που προσπαθεί με αθέμιτα μέσα να εμποδίσει το νόμιμο δικαίωμα των εργαζομένων στον συνδικαλιστικό αγώνα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος συμπαραστέκεται στον αγώνα των εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου και εκφράζει την αλληλεγγύη της στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων για την υπεράσπιση της νομιμότητας και του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην απεργία. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να παραμένει απλώς θεατής. Το Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Α.
Αθήνα 19/6/2017
Είδα
Video
