Τα αγάλματα περιμένουν στο Ηρώδειο

Το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου η παράσταση του Θεσσαλικού στην Αθήνα

Μετά την ενθουσιώδη υποδοχή στο 8ο Φεστιβάλ της Προύσας τον Ιούνιο του 2021, η παράσταση «Τα Αγάλματα Περιμένουν» ολοκληρώνει την καλοκαιρινή της περιοδεία με την παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 4 Σεπτεμβρίου 2021, στις 21:00 στην Αθήνα.

Πρόκειται για ένα τολμηρό, ριψοκίνδυνο και πρωτοπόρο εγχείρημα με την υπογραφή του Ανδρέα Φλουράκη και της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Θεσσαλικού Θεάτρου Κυριακής Σπανού. Διαπραγματεύεται τη σχέση της σύγχρονης ζωής με την Ελληνική αρχαιότητα με αφετηρία την έννοια της Απόκρυψης.

Η επιτυχημένη επιχείρηση της Απόκρυψης όλων των αρχαιολογικών θησαυρών των Ελληνικών Μουσείων ξεκίνησε, αμέσως, με την είσοδο της Ελλάδας στον Πόλεμο το 1940 και ολοκληρώθηκε πριν μπουν οι Γερμανοί στην Ελλάδα. Μέρα και νύχτα, πολίτες και αρχαιολόγοι αποκαθήλωναν τα αγάλματα από τις βάσεις τους, τα περιτύλιγαν προσεκτικά, τα κατέγραφαν και τελικά τα έθαβαν σε τάφρους που άνοιγαν μέσα στα μουσεία και στις αυλές τους. Τα χάλκινα και τα χρυσά αποθηκεύτηκαν στις θυρίδες της Τράπεζας της Ελλάδας. Όταν επισκέφτηκαν οι Γερμανοί το Αρχαιολογικό Μουσείο, τον οδυνηρό Απρίλιο του 1941, περπάτησαν σε άδειες αίθουσες!

Τα Αγάλματα Περιμένουν, το νέο έργο του Ανδρέα Φλουράκη σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού, καταπιάνεται με την απειλή της αρπαγής κάθε στοιχείου που μας δένει με την αρχαία κληρονομιά. Μια πικρή κωμωδία επιστημονικής φαντασίας για τη σχέση μας με την αρχαιότητα.

Μια παράσταση που συνδυάζει το αφηγηματικό στοιχείο από ντοκουμέντα της εποχής της Απόκρυψης του 1940, με τη μυθοπλασία. Εικόνες ενός σύγχρονου κόσμου σε περίοδο αποσύνθεσης και φθοράς. Εικόνες ανθρώπων χαμένων στην άγνοια και την εικονική πραγματικότητα. Οι ήρωες του έργου είναι οι διασκορπισμένοι άνθρωποι, οι μοναχικοί και οι απελπισμένοι – τα «μελλοντικά αγάλματα» – δίπλα στα απομεινάρια του Ελληνικού Πολιτισμού όπου με το χρόνο αποκτούν ένα χαρακτήρα ανησυχητικό, μελαγχολικό και απόκοσμα επικίνδυνο.

Αυτός ο ανοίκειος συνδυασμός ντοκουμέντου, χιούμορ, λαϊκής κουλτούρας, επιστημονικής φαντασίας μέσα στο χώρο του Αρχαίου Θεάτρου είναι μια τολμηρή και ερευνητική καλλιτεχνική παρέμβαση, στην ανίχνευση της δικής μας σχέσης με τον πολιτισμό του τόπου μας.

Η παράσταση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας.

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr. Πληροφορίες καθημερινά 10:00 – 14:00 στο 2410 621209.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Θεατρικό έργο Ανδρέας Φλουράκης

Σκηνοθεσία – Δραματουργία Κυριακή Σπανού

Σκηνικά Άση Δημητρολοπούλου

Κοστούμια Ολυμπία Σιδερίδου

Κίνηση Αναστασία Μπρουζιώτη

Πρωτότυπη μουσική Δεσποινίς Τρίχρωμη

Σχεδιαστής φωτισμών Γιώργος Τέλλος

Βοηθός σχεδιασμού φωτισμών Παναγιώτης Τσεβρένης

Βοηθός Σκηνοθέτη Μαρία Παπουτσή

Τα Παντρολογήματα, η κλασική κωμωδία του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Νάνσυς Σπετσιώτη, η πρώτη on demand παραγωγή του Θεσσαλικού Θεάτρου, είναι (επιτέλους) γεγονός! Η πλατφόρμα προβολής της παράστασης ανοίγει την Παρασκευή 11 Ιουνίουκαι θα παραμείνει διαθέσιμη καθημερινά έως την Κυριακή 27 Ιουνίου, από τις 6 μ.μ. έως και τις 2 μετά τα μεσάνυχτα.

Το «Θεσσαλικό Radio… plays» παρουσιάζει τον επιστημονικής φαντασίας κωμικό μονόλογο με τίτλο Fake news της Λαρισαίας συγγραφέως Σοφίας Γουργουλιάνη, τη Δευτέρα 22 Μαρτίου στις 9μ.μ., στη Δημοτική Ραδιοφωνία Λάρισας.

Σοφία Γουργουλιάνη

Αναφερόμενη στο έργο της η συγγραφέας σημειώνει:

«Μία γυναίκα κάνει σχοινάκι στο σαλόνι της. Ακούει από το ραδιόφωνο ότι έχουν εισβάλλει εξωγήινοι στο Μοσχοχώρι, το χωριό όπου μένει η μητέρα της, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λάρισα.

Τι σχέση έχει η μητέρα της με τους εξωγήινους; Θα καταφέρει να τη σώσει; Τελικά, υπάρχουν εξωγήινοι;

Ένα κείμενο που προέκυψε από μια βαθιά ανάγκη αντίδρασης απέναντι στα όσα αληθινά συμβαίνουν γύρω μαζί μας και μοιάζουν με ψεύτικα και στα όσα ψεύτικα συμβαίνουν και μοιάζουν με αληθινά.

Μια τραγική κωμωδία για την τραγικωμική κατάσταση που ζούμε με εξωγήινους και εικόνες της Λάρισας».

Χριστίνα Βράκα 

Σκηνοθετική επιμέλεια: Κυριακή Σπανού – Θανάσης Ζέρβας. Ερμηνεύει η Χριστίνα Βράκα.

Το σπουδαίο έργο Τα γεγονότα του διεθνούς φήμης Σκοτσέζου θεατρικού συγγραφέα Ντέιβιντ Γκρέιγκ, σε μουσική και στίχους του Τζων Μπράουν, παρουσιάζεται από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε μια μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα, σε συμπαραγωγή με οκτώ Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα.

Τα γεγονότα είναι ένα πολιτικό έργο που εξετάζει την άνοδο της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού και της ξενοφοβίας μέσα από μια απόπειρα να προσεγγίσει το ίδιο το «τέρας». Στο έργο πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν ερασιτεχνικές χορωδίες από τις πόλεις όπου θα παρουσιαστεί η παράσταση. Εμπνευσμένο από τη μαζική σφαγή 69 ατόμων από τον Άντερς Μπρέιβικ το 2011 στη Νορβηγία, το έργο επιχειρεί να κατανοήσει το αδιανόητο και να εξερευνήσει τα όρια της συγγνώμης ενώπιον μιας θηριωδίας.

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) προς την Εναλλακτική Σκηνή.

Το έργο Τα γεγονότα παρουσιάζεται για δεύτερη φορά στην Ελλάδα, αλλά για πρώτη φορά σε περιοδεία ανά τη χώρα και με τη συμμετοχή τοπικών χορωδιών – σύμφωνα με την πρόθεση του συγγραφέα και των υπόλοιπων δημιουργών της πρώτης παράστασης. Τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση υπογράφει ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, ενώ η μουσική επιμέλεια, η διδασκαλία των χορωδιών και η διασκευή της μουσικής και των στίχων είναι του Κωνσταντίνου Θωμαΐδη.

Το έργο δημιουργήθηκε μετά από ανάθεση της Actors Touring Company και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Traverse Theatre του Εδιμβούργου (Φεστιβάλ Fringe 2013) σε σκηνοθεσία Ράμιν Γκρέι. Έλαβε διθυραμβικές κριτικές και χαρακτηρίστηκε ως ένα σημαντικό, πρωτοπόρο έργο. Αμέσως μετά την πρεμιέρα του ακολούθησε διετής περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε θέατρα ανά την Ευρώπη και στη Νέα Υόρκη.

Στη συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση υπογράφει ο δημιουργικός και ανήσυχος Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος. Ο ίδιος σημειώνει για την παράσταση:

«Μια πραγματική χορωδία βρίσκεται πάνω στη σκηνή, ανυποψίαστη για το περιεχόμενο της παράστασης που θα ακολουθήσει. Καθημερινοί άνθρωποι, εθελοντές, πολίτες, συνταξιούχοι, ένα πλήθος που εμφανίζεται, τραγουδάει και παραμένει επί σκηνής, μάρτυρας των γεγονότων. Απέναντί της το κοινό, συνυπεύθυνο, μέρος της “σκηνικής διαπραγμάτευσης”, σχεδόν σαν καθρέφτης της χορωδίας. Ανάμεσά τους δύο ηθοποιοί προσπαθούν να βρουν τι οδήγησε έναν νεαρό άνδρα στο να δολοφονήσει μια ολόκληρη χορωδία αποτελούμενη από τους “άλλους”. Μπροστά στα μάτια μας επιχειρούν μια δημόσια ανατομία της ανόδου της ακροδεξιάς, στα πρότυπα της αρχαίας τραγωδίας: δύο ηθοποιοί και ο χορός. Μόνο που εδώ ο χορός είναι ανυποψίαστος, μέρος της τοπικής κοινωνίας και αλλάζει κάθε βράδυ. Τοπικές χορωδίες από την Αθήνα, τον Πειραιά, τα Ιωάννινα, τη Λάρισα, την Κέρκυρα, την Κρήτη, τις Σέρρες, την Κοζάνη, την Καλαμάτα, τα Χανιά, το Ηράκλειο και το Αγρίνιο –πόλεις που έχουν πρόσφατα δεχτεί πληθυσμούς προσφύγων– δημιουργούν έναν καινούριο χορό κάθε βράδυ.

Όταν ξεκίνησα το εγχείρημα αυτό πριν δύο χρόνια με τον Κωνσταντίνο Θωμαΐδη, ήμουν πεπεισμένος πως για να έχει νόημα αυτό που πάμε να κάνουμε θα πρέπει να εμπλακούν χορωδίες, φορείς και το κοινό της περιφέρειας, πως πρέπει να εμπλακούν άνθρωποι που τους αφορά αυτό το θέμα άμεσα, στην καθημερινότητά τους, άνθρωποι που μπορεί να μη συμφωνούν μεταξύ τους. Όπως και με προηγούμενες δουλειές μου, με ενδιαφέρει να προκληθεί μια πραγματική συνάντηση κατά τη διάρκεια της παράστασης, και γι’ αυτό με γοητεύει αυτό το έργο που εξαρχής κάνει κάθε παράσταση –κάθε βραδιά– διαφορετική και απρόβλεπτη. Δεν με ενδιαφέρει να κάνω θέατρο για να πω την άποψή μου ή να βγω και απλά να καταδικάσω ή να εκθειάσω κάτι. Ζούμε σε μια εποχή ακραίας πόλωσης, όπου αρνούμαστε να ακούσουμε διαφορετικές απόψεις και κλεινόμαστε σε εικονικές πραγματικότητες που επαναλαμβάνουν τις απόψεις με τις οποίες ήδη συμφωνούμε. Πολλές φορές το θέατρο κάνει το ίδιο πράγμα. Το ζήτημα για

μένα είναι η αναγνώριση των αντιφάσεων και των θεμάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως κοινωνία και ο δημόσιος διάλογος που μπορεί να γίνει πάνω σε αυτά μέσα από το θέατρο».

Το σκηνικό επιμελήθηκε ο Δήμος Κλιμενώφ σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη μέσα στο πλαίσιο των μέτρων που επιβλήθηκαν λόγω του COVID-19 και ο στόχος του είναι να τοποθετήσει τις τοπικές χορωδίες ως έναν αντικατοπτρισμό του κοινού, ενώ οι ηθοποιοί διαχειρίζονται ένα εργαστήριο γεγονότων, αναμνήσεων και ιδεολογιών ανάμεσά τους. Στον ίδιο άξονα η Ελίζα Αλεξανδροπούλου σχεδίασε τα φώτα εξετάζοντας αυτό που μας ενώνει, που μας μετακινεί από την ατομικότητα στο σύνολο. Τα κοστούμια επιμελήθηκε η Μαρία-Σεσίλ Ιγγλέση.

Ντέιβιντ Γκρέιγκ Τα γεγονότα

Συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με τα ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, Ιωαννίνων, Κοζάνης, Σερρών, Κρήτης, Καλαμάτας, Αγρινίου, το Θεσσαλικό Θέατρο και τη Ferodo Bridges

Θέατρο Ρένα Βλαχοπούλου, στο Μον Ρεπό

8, 9, 10 και 11 Οκτωβρίου 2020 Ώρα έναρξης: 20:30

Συμμετέχουν:

Η Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας San Giacomo (8, 9/10),

η Μεικτή Χορωδία Αχαράβης «Νικόλαος Πουλιάσης» (10/10)

και η Γυναικεία Χορωδία Κέρκυρας (11/10)

Σύνοψη

Η Κλαίρη, μια δασκάλα που στον ελεύθερο χρόνο της διευθύνει μια τοπική ερασιτεχνική χορωδία αποτελούμενη από μετανάστες και άτομα από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, πιστεύει πως υπάρχει μια εξήγηση για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Μια μέρα ένας νεαρός ντόπιος θα εισβάλει ένοπλος στην αίθουσα προβών της και θα ανοίξει πυρ. Η Κλαίρη θα είναι η μοναδική επιζήσασα και το μόνο πράγμα που θέλει να κάνει είναι να καταλάβει το γιατί.

Το έργο Τα γεγονότα θα παρουσιαστεί στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στις 10, 11, 12 και 13 Δεκεμβρίου 2020. Στις παραστάσεις συμμετέχουν οι χορωδίες Libro Coro (10, 12/12), Διαπολιτισμική Χορωδία της ΕΛΣ (11/12) και Rainbow Singers (13/12).

Μουσικό θέατρο Ντέιβιντ Γκρέιγκ Τα γεγονότα Συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με τα ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, Ιωαννίνων, Κοζάνης, Σερρών, Κρήτης, Καλαμάτας, Αγρινίου, το Θεσσαλικό Θέατρο και τη Ferodo Bridges

Μουσική – Στίχοι: Τζων Μπράουν Μετάφραση – Σκηνοθεσία – Επιμέλεια σκηνικού: Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος Μουσική διεύθυνση – Διδασκαλία χορωδιών – Διασκευή μουσικής και στίχων: Κωνσταντίνος Θωμαΐδης Κοστούμια: Μαρία-Σεσίλ Ιγγλέση Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου Ηχοτοπία: Αλέξανδρος Δρυμωνίτης

Διεύθυνση Παραγωγής: Λευτέρης Κώτσης Βοηθός σκηνοθέτη – Υπεύθυνη χορωδιών – Οδηγός σκηνής: Άννα Ευθυμίου

Ηχολήπτης: Γιώργος Χρυσάφης Σύμβουλος σκηνογραφίας: Δήμος Κλιμενώφ

Εκτέλεση Φωτισμών: Δήμητρα Αλουτζανίδου

Φωτογραφία αφίσας και promo φωτογραφίες: Βαλέρια Ισάεβα

Με τους Μαρία Κεχαγιόγ

Από τη Σοφία Γουργουλιάνη

Στη Λάρισα λίγο πριν μπει ο Αύγουστος, τα πεζοδρόμια βγάζουν ατμούς, τα κρέατα σού πέφτουν βαριά και τα τυριά σού φαίνονται πολύ λιπαρά.

Είναι τέλη Ιούλη, ή μπορεί και τελικά να ‘ναι αρχές Αυγούστου. Και εσύ λες, απόψε ίσως, τελικά, να κάνει δροσιά, να φας όλο σου το κοντοσούβλι, να το βουτήξεις σε μια τυροκαυτερή πολύ καυτερή και να κοιμηθείς χωρίς να ιδρώσεις.

Κλείνεις τα μάτια, κουνάς το κεφάλι και συνειδητοποιείς ότι είναι 28 Ιουλίου. Έχουμε 2020 κι αν ήσουνα άγαλμα ίσως να ζεταινόσουνα λιγότερο.

Το μυαλό σου στριφογυρίζει για λίγο στα αγάλματα. Αγγίζεις ένα. Είναι δροσερό. Το φλερτάρεις. Του κάνεις νοήματα. Είσαι σε απόγνωση. Του λες «Ζεσταίνομαι». Δεν σου απαντάει. Σκέφτεσαι πως ήταν ατυχία να ερωτευτείς άγαλμα. Την ώρα που καταλήγεις ότι οι έρωτες είναι πάντα ατυχία, φτάνεις έξω από το Β’ Αρχαίο Θεάτρο της Λάρισας.

Κόσμος περιμένει απ’ έξω. Με αποστάσεις που τηρούνται κι αγκαλιές που –τελικά- δίνονται.

Κόσμος κάθεται μέσα. Σε αρχαία σκαλάκια, σύγχρονες καρέκλες και κατακόκκινες μαξιλάρες. Με μάσκες, με φορέματα, με τακούνια, με σαγιονάρες.

9 και 25 ακριβώς ξεκινάει. Είναι το έργο του Ανδρεά Φλουράκη, «Τα Αγάλματα Περιμένουν» σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού.

Βγάζεις τα παπούτσια σου, κάθεσαι οκλαδόν και λες αν ήσουν άγαλμα, ίσως, να ήξερες τι να περιμένεις. Απ’ την παράσταση κι απ’ τον Αύγουστο κι απ’ όλο σου το καλοκαίρι. Και τότε, ξαφνικά, δε θες να είσαι άγαλμα γιατί, τώρα, έχεις πάντα κάτι να περιμένεις.

Και τα αγάλματα, της παράστασης, που περιμένουν, είναι αυτό που δεν περίμενες εσύ. Είναι η ιστορία της απόκρυψης των αγαλμάτων από τα μουσεία το ’40, είναι αυτό που θα έκρυβες εσύ σήμερα κι είναι και που δεν είσαι άγαλμα. Που είσαι άνθρωπος, που αυτό είναι θέατρο, που ζεσταίνεσαι στη Λάρισα τα καλοκαίρια, που δεν ερωτεύεσαι αγάλματα.

Είναι 80 λεπτά θεάτρου που πετάνε ένα ένα τους τα ρούχα και σε ένα μυσταγωγικό θεατρικό στριπτίζ αποκαλύπτουν αυτούσιο τον αυτάρεσκο εαυτό τους. Είναι ένα έργο που θα παρελάσει, τελικά, ολόγυμνο μπροστά σου, ψιθυρίζοντας πως γράφτηκε από τρέλα κι από πάθος. Είναι μια σκηνοθεσία που θα βουτήξει στον πυρήνα της αναπόδραστης κινητικότητας του ανθρώπου-αγάλματος και θα φτύσει επιτυχώς τα πάσης φύσεως μεταμοντέρνα θεατρικά κουκούτσια. Και είναι και 8 ηθοποιοί που είναι άγαλμα κι είναι και άνθρωπος. Και είναι κι άνθρωπος και είναι και άγαλμα. Και είναι κι απ’ αυτό που είσαι φτιαγμένος κι εσύ. Και είσαι φτιαγμένος απ’ αυτό που είναι κι αυτοί

Ήταν ένα βράδυ που τελικά δρόσισε, που τα αρχαία και τα αγάλματα σου ‘πανε «Μείνε άνθρωπος». Τους υποσχέθηκες να τα ξαναερωτευτείς. Χαρήκανε. Τους χαμογέλασες. Έφυγες από το Β’ Αρχαίο Θέατρο. Έφαγες πολύ κοντοσούβλι. Δεν είχε τυροκαυτερή. Οι παραστάσεις συνεχίζονται όλο το καλοκαίρι. Σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους. Η τυροκαυτερή δεν τελειώνει ποτέ.

Σκηνοθεσία: Κυριακή Σπανού

Θεατρικό έργο: Ανδρέας Φλουράκης

Διανομή ρόλων: Θανάσης Ζέρβας, Χρήστος Κορδελάς, Μαρσέλα Λένα, Ανδρομάχη Μακρίδου, Αθηνά Σακαλή, Βάνα Σλέιμαν, Ηρακλής Τζαφέτας, Παναγιώτης Τόλιας

Ημερομηνίες & χώροι παραστάσεων:

1/8 Λάρισα – Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας

3/8 Παράλια ν. Λάρισας – Κάστρο Μελιβοίας

25/8 – Ελασσόνα – Πύθιο

29/8 Θεσσαλονίκη – Συκιές

4/9 Τρίκαλα – Φρούριο

8/9 Λάρισα – Α΄ Αρχαίο Θέατρο

Στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, επιστρέφει μετά από 12 χρόνια το «Θεσσαλικό Θέατρο» και θα συμμετέχει στο Φεστιβάλ με την τραγωδία «Βάκχες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου και σε συμπαραγωγή του Θεσσαλικού με το Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε., όπως ανακοίνωσε στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου ο δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης.

Ιδιαίτερα σημαντική στιγμή για το «Θεσσαλικό Θέατρο» και την Λάρισα, χαρακτήρισε την εξέλιξη, ο δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης, ο οποίος ανακοίνωσε τη συμμετοχή του «Θεσσαλικού» στο φεστιβάλ, πλαισιωμένος από τον αντιδήμαρχο Πολιτισμού Πάνο Σάπκα και την πρόεδρο του «Θεσσαλικού Θεάτρου» Βιβή Τσεκούρα.

Η πρόταση έγινε από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο. Ειδικότερα θα δοθούν δυο παραστάσεις στην Επίδαυρο, μία στο Ηρώδειο, δύο στη Λάρισα και εξετάζεται το ενδεχόμενο της περιοδείας και της συμμετοχής σε διάφορα άλλα φεστιβάλ.

Ο Απόστολος Καλογιάννης, τόνισε ότι είναι μια πολύ σοβαρή πρόταση και αποτελεί τιμή για την Λάρισα και το «Θεσσαλικό Θέατρο» η πρόταση συμμετοχής σ’ ένα ιστορικό θεσμό όπως το Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, «σε μια περίοδο που πολλά ΔΗΠΕΘΕ φθίνουν».

Ο δήμαρχος Λαρισαίων, αναφέρθηκε και στις συναντήσεις που είχε με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, όπου διαμορφώθηκε το πλαίσιο της συνεργασίας.

Από την πλευρά του ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Πάνος Σάπκας, αφού τόνισε ότι «το πρώτο ΔΗΠΕΘΕ που πάτησε το πόδι του στο αργολικό θέατρο, ήταν το 1988, το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας - Θεσσαλικό Θέατρο, γράφοντας χρυσές σελίδες στην ιστορία ελληνικού θεάτρου με την Ηλέκτρα του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου». Ο Πάνος Σάπκας συμπλήρωσε πως, «σε πείσμα των καιρών και των συνθηκών, το δικό μας ΔΗΠΕΘΕ κρατήθηκε, και επιτελεί τους σκοπούς του ψυχαγωγικούς και εκπαιδευτικούς, ενώ σήμερα ήρθε η ώρα να ξαναπάμε στην Επίδαυρο και να ξαναγράψουμε ιστορία».

Ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού, μίλησε με εγκωμιαστικά λόγια για τον σκηνοθέτη Έκτορα Λυγίζο, τονίζοντας πως «για να αλλάξουν τα πράγματα, για να συνεχίζουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, χρειάζεται να τολμάμε, χρειάζεται να δείχνουμε εμπιστοσύνη στους νέους και ταλαντούχους ανθρώπους. Χρειάζεται να έχουμε όραμα, πατώντας καλά στο παλιό και ατενίζοντας το καινούριο».

Η πρόεδρος του Θεσσαλικού Θεάτρου Βιβή Τσεκούρα, συμπλήρωσε πως το Θεσσαλικό Θέατρο, επιστρέφει στην Επίδαυρο, μετά από 12 χρόνια απουσίας, αφού η τελευταία συμμετοχή του ήταν το 2005, με τον «Προμηθέα Δεσμώτη» σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.

Η Βιβή Τσεκούρα, χαρακτήρισε τιμητική την καλλιτεχνική πρόταση προς το ΔΗΠΕΘΕ για συμπαραγωγή από το Φεστιβάλ Αθηνών, που μετά την ανάληψη της θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή από το Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, απέκτησε νέα φυσιογνωμία και βηματισμό και ανέτρεψε το κλίμα αβεβαιότητας, που επικρατούσε.

Επίσης, συμπλήρωσε πως το «Θεσσαλικό Θέατρο» επελέγη για δύο λόγους. «Πρώτον γιατί έχει εμπειρία στην αρχαία τραγωδία, καθώς βραβεύτηκε και σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο και δεύτερον, γιατί αυτή η δημοτική αρχή, έχει δώσει μεγάλη βαρύτητα στον Πολιτισμό έμπρακτα, αλλά και ο δήμαρχος Απόστολος Καλογιάννης με πολλαπλές ενέργειες και δράσεις στηρίζει το θέατρο».