Ο Ερρίκος Μηλιάρης γνώριζε από πολύ μικρός ότι θα γίνει ηθοποιός,περίμενε να περάσουν τα χρόνια του σχολείου, ώστε να πάει στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Και όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα πορεία του, το ένστικτό του και η αγάπη του για το θέατρο φαίνεται ήδη να δικαιώνεται. Με σπουδαίες παραστάσεις στο βιογραφικό του, οι περισσότερες σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, αυτή την περίοδο ακροβατεί μεταξύ του Σαίξπηρ και του Αλεξέι Αρμπούζοφ, στην «Κωμωδία των παρεξηγήσεων» στο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάτου και στην «Υπόσχεση» στο Θέατρο Φούρνος.

Μεταξύ της διαδρομής Γκάζι-Εξάρχεια, βρίσκει λίγο χρόνο για να μας συστηθεί.

Ποια ήταν η πρώτη παράσταση που είδατε σαν θεατής και τι συναισθήματα σας γέννησε;

Ειλικρινά δε θυμάμαι! Η παράσταση που είχα δει ως μικρός και ακόμα θυμάμαι έντονα εικόνες, ήταν το παραμύθι «Τα ρούχα του βασιλιά» με τον Παύλο Χαϊκάλη! Αλλά σίγουρα δεν ήταν η πρώτη παράσταση που είδα. Θυμάμαι μου είχε κάνει εντύπωση όλη η ζωντάνια που δημιουργεί η σκηνή και το πώς μπορεί να φτιαχτεί ένας ολόκληρος κόσμος με πολύ απλά μέσα. Είχα μείνει άναυδος.

Είχατε σκεφτεί από τότε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;

Ναι, είχα αποφασίσει να γίνω ηθοποιός από όταν ήμουν οχτώ χρονών. Και δεν άλλαξα από τότε. Έπαιζα κάθε χρόνο σε ομάδες, και περίμενα να τελειώσω το σχολείο για να μπω σε σχολή.

Πώς ήταν τα χρόνια στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών; Τι κρατάτε από αυτά;

Τα χρόνια εκείνα ήταν η καθοριστική τομή! Χαρακτηρίζω πια τον εαυτό μου «ένας ο Ερρίκος πριν τη σχολή, και άλλος ο Ερρίκος μετά τη σχολή». Προσωπικά μου συνέβησαν τεράστιες αλλαγές. Είχε σημασία και η ηλικία μου, μπήκα στα δεκαοχτώ μου. Αυτό όμως που συμβαίνει μέσα στο Ωδείο είναι ονειρικό! Και από όταν τελείωσα βλέπω ότι εξελίσσεται όλο και πιο πολύ και ζηλεύω αφόρητα! Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι… Κρατάω κάθε στιγμή ξεχωριστά, τους συμφοιτητές μου και τον κάθε καθηγητή, έναν προς έναν. Το εννοώ με όλη μου την καρδιά.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, με την οποία συνεργάζεστε και φέτος στην «Κωμωδία των παρεξηγήσεων», είναι ένας άνθρωπος που μοιάζει να έχει χαρακτηρίσει σε μεγάλο βαθμό την μέχρι τώρα πορεία σας (Ρήσος, Φάουστ, Άλκηστη). Τι είναι αυτό που εκτιμάτε σ’ εκείνη και στον τρόπο δουλειάς της;

Η Κατερίνα είναι αδιαμφισβήτητα ο σημαντικότερος άνθρωπος στην επαγγελματική μου ζωή και συναισθηματικά θα την ευγνωμονώ όλη μου τη ζωή. Με είχε επηρεάσει απ’ τη σχολή ακόμα (την είχα καθηγήτρια στο πρώτο έτος και ένα εξάμηνο στο δεύτερο). Είναι αξιοθαύμαστο στην Κατερίνα το πώς εμπιστεύεται νέους ανθρώπους και παράλληλα τους ωθεί σε μια εξελικτική διαδικασία που εμένα με έχει καθορίσει και με συγκινεί. Δεν γίνεται να μην εξελιχθείς σαν ηθοποιός δουλεύοντας με την Κατερίνα. Το συνονθύλευμα του οικογενειακού πλαισίου της με τις σπουδές της και την επιρροή της απ’ τον Λευτέρη Βογιατζή δημιουργεί, στη διαδικασία της δουλειάς, ένα θέατρο βαθιά αληθινό και ουσιώδες (ασχέτως αποτελέσματος και προσωπικής κριτικής του εκάστοτε θεατή). Σε αναγκάζει να είσαι καλλιτέχνης μέσα από την συγκινητική απαιτητικότητα της, που δεν γίνεται να μην δεχτείς το κάλεσμά της, βλέποντας μάλιστα στην ίδια το πόση δουλειά καταθέτει σε αυτό που κάνει και με πόση αφοσίωση.

Παράλληλα παίζετε κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο έργο του Αλεξέι Αρμπούζοφ «Η Υπόσχεση – Καημένε μου Μάρικ», σε σκηνοθεσία Ελεάννας Σαντοριναίου, στο θέατρο Φούρνος. Μιλήστε μας λίγο για το έργο και τον ήρωα, που υποδύεστε.

Ο Αρμπούζοφ σε αυτό το έργο, με αφορμή το δυστοπικό πλαίσιο του πολέμου, σκιαγραφεί ανάγλυφα τις σχέσεις τριών νέων παιδιών που συνδέονται μεταξύ τους, ανακαλύπτουν τα όνειρα τους και διαμορφώνουν τη ζωή τους με τρόπο που αναγκάζονται εντέλει να αναθεωρήσουν. Ο ήρωας που υποδύομαι είναι ο Λεονίντικ. Ένα παιδί ευαίσθητο και ασθενικό, που ασχολείται με την ποίηση. Είναι ένας πολύπλευρος ήρωας (όπως όλοι βέβαια) που μάχεται με διάφορες πλευρές του αλλά που διαθέτει μια τεράστια μεγαλοψυχία που καθηλώνει και εμένα που τον υποδύομαι αλλά νομίζω και τον θεατή.

Θεωρείτε ότι ο Λεονίντικ στην πορεία του έργου συμβιβάζεται; Πόσο δύσκολο είναι μεγαλώνοντας να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι, να αγωνίζεσαι, να μην αποδέχεσαι τετελεσμένα;

Θεωρώ πως ναι, συμβιβάζεται, αλλά μέσα του το γνωρίζει και στην κρίσιμη στιγμή δε δειλιάζει να τον παραδεχτεί και να αλλάξει και τη ζωή του. Είναι αναπόφευκτο, νομίζω, μεγαλώνοντας να συμβιβαστείς και να «καθησυχαστείς». Το θέμα, και η ελπίδα, βρίσκεται στο κατά πόσο δύναται ο άνθρωπος να κάνει την επανάσταση του ακόμα κι αν είναι πια αργά, όσο κι αν φαντάζει αδύνατη.

Οι συντελεστές της συγκεκριμένης παράστασης είστε όλοι νέοι άνθρωποι. Πώς είναι η συνεργασία με ανθρώπους της δικής σας γενιάς; Υπάρχει κοινός κώδικας;

Είναι υπέροχο να δουλεύεις με ανθρώπους της γενιάς σου! Είμαστε συναγωνιστές στο όνειρο. Άνθρωποι με όρεξη για αυτό που κάνουν. Ο κώδικας είναι κάτι που ανακαλύπτεται απ’ την αρχή σε κάθε νέα γνωριμία. Με το εκπαιδευτικό σύστημα του θεάτρου στην Ελλάδα δεν υπάρχει εύκολα ένας κοινός κώδικας σε μια γενιά ηθοποιών, αλλά ούτως ή άλλως, και να υπήρχε, πάντα θα τον αναθεωρήσουμε ξεκινώντας μια συνεργασία. Και καλά θα κάνουμε. Κι ο κώδικας εκεί που χρησιμεύει ως εργαλείο, μπορεί ξαφνικά να αποτελέσει την ασφάλεια και το ησυχαστήριό μας, πράγμα καταστροφικό για το θέατρο.

«Να μην προδώσουμε ποτέ εκείνη την άνοιξη» υπόσχονται στο τέλος του έργου οι τρεις ήρωες. Υπάρχει κάτι που υπόσχεστε να μην προδώσετε ποτέ;

Πάντα «σπάω» σε αυτή την ατάκα, που τυχαίνει να την λέω εγώ. Κάθε φορά. Το «δε θα προδώσω ποτέ» έχει τη συνείδηση ενός τέλους, γεγονός που προσωπικά με συντρίβει. Κάτι τελειώνει, και υπόσχομαι πια πως δε θα το προδώσω. Νομίζω οτιδήποτε έχω ζήσει στο οποίο έχω καταθέσει ένα σημαντικό κομμάτι της ψυχής μου, δε γίνεται να το προδώσω. Από μια συνθήκη, κατάσταση, μέχρι φυσικά ανθρώπους που αγάπησα. Και δεν έχει να κάνει με το αν έχω επαφή με αυτές τις συνθήκες ή τους ανθρώπους. Οι ήρωες στο έργο πιθανώς να μην ξαναβρεθούν ποτέ οι τρεις μαζί. Μέσα στον καθένα όμως, το συναίσθημα, δε θα προδοθεί ποτέ.

«Η Υπόσχεση – Καημένε μου Μάρικ» του Αλεξέι Αρμπούζοφ, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Φούρνος (Μέχρι τις 5 Μαρτίου)

«Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρστο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάτου Τετάρτη έως Κυριακή.