Το τελευταίο έργο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Ιβάν Τουργκένιεφ ανεβαίνει από 17 Ιανουαρίου στο Σύγχρονο θέατρο.

Η τελευταία και πιο διάσημη νουβέλα του Ιβάν Τουργκένιεφ (Κλάρα Μίλιτς) είναι μια ερωτική και μεταφυσική ιστορία βασισμένη σε αληθινό γεγονός, όπως την κατέγραψε με μοναδικό τρόπο ο Ρώσος κλασικός συγγραφέας. Στις 17 Ιανουαρίου το κύκνειο άσμα του Τουργκένιεφ, που είναι και το μοναδικό του έργο που κινείται σε μεταφυσικά επίπεδα, θα δει για πρώτη φορά το φως ελληνικής θεατρικής σκηνής στο Σύγχρονο θέατρο. Η παράσταση πλαισιώνεται ηχητικά από τις σημαντικότερες παρακαταθήκες του Φρεντερίκ Σοπέν ο οποίος έζησε την ίδια περίοδο με τον συγγραφέα, δημιουργώντας μια ρομαντική και έντονα νοσταλγική ατμόσφαιρα, όπως μόνο ο μεγάλος Πολωνός μουσικοσυνθέτης θα μπορούσε να δημιουργήσει.

Υπόθεση

Ο νεαρός Γιάκοφ ζει επτά χρόνια κλεισμένος στο σκοτεινό του δωμάτιο. Η μοναδική του ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία είναι με την προστατευτική θεία του με την οποία και συγκατοικεί και μ’ έναν πληθωρικό φίλο του ο οποίος τον επισκέπτεται συχνά στο σπίτι. Ο Γιάκοφ σε μία από τις σπάνιες εξόδους του στη νυχτερινή Μόσχα γνωρίζει την Κλάρα, ένα ανερχόμενο αστέρι της όπερας, η οποία έχει μόλις εγκατασταθεί στη Μόσχα αφήνοντας πίσω την οικογένειά της και την αγαπημένη της αδερφή.  Μεταξύ των δύο νέων αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη ερωτική έλξη. Ο Έρωτας που κατακλύζει τους δύο νέους, έρχεται σαν σίφουνας που αναιρεί τις φυσικές σταθερές του γήινου κόσμου, αποκαλύπτοντάς τους την ουσία της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης.

Συντελεστές

Μετάφραση (από τα ρωσικά): Παύλος Στεφάνου
Διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη 
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου 
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Επιμέλεια μουσικής: Γιάννης Οικονόμου
Διασκευή βαλς για δύο πιάνα: Χρίστος Θεοδώρου
Ζωγράφος: Νίκος Απέργης
Κίνηση/Χορογραφία: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάμελα Οικονομάκη
Make-up artist: Ράνια Γιαννάκη
Τεχνικός πιάνου: Πάνος Τσίγκος 
Τεχνικός σκηνής: Νίκος Βατικιώτης
Τεχνικός φώτων: Σπύρος Γουβέλης
Τεχνικός ήχου/εικόνας: Βασίλης Χρηστακέας
Creative Agency: Grid Fox 
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Φιλίππα Κουτούπα, Δημήτρης Μανδρινός, Νίκη Παλληκαράκη, Σοφία Πανάγου, Ορέστης Τρίκας

Info
Διάρκεια παράστασης: 105’ (χωρίς διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων
16€ Ζώνη Α / 14€ Ζώνη Β / 12€ Ζώνη Γ
Παιδικό/Μαθητικό/Φοιτητικό: 10€

Προπώληση

-       TICKETMASTER 

-       ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ (τηλ. κρατήσεις 2103464380)

-       Τηλεφωνικό Κέντρο TICKETMASTER, τηλ. 2111981535

Σύγχρονο Θέατρο
Ευμολπιδών 45, Αθήνα, 11854

«Δεν είναι εύκολο να σταθείς μόνος ενάντια στον χλευασμό των άλλων», ομολογεί ο ένορκος Νο9, κατά κόσμον, Παντελής Παπαδόπουλος, αλλάζοντας  την ψήφο του σε «αθώος», υπερασπιζόμενος τον ένορκο Νο8, Μάνο Ζαχαράκο, που είναι ο μόνος που πιστεύει στο τεκμήριο της αθωότητας.  Έχουν περάσει μόνο λίγο λεπτά από τη στιγμή που οι 12 άνδρες έχουν κλειστεί σ’ ένα δωμάτιο για να αποφασίσουν για τη ζωή ενός παιδιού 16 ετών, το οποίο κατηγορείται ότι δολοφόνησε τον πατέρα του μ’ ένα μαχαίρι.  

Βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη του 1957 και μετά το έγκλημα, η τύχη του αγοριού είναι στα χέρια 12 ενόρκων, οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι ένοχο. Σ’ αυτή την περίπτωση, η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Το σενάριο είναι απλό και ταυτόχρονα τρομερά ευρηματικό που καθηλώνει.  

Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη σκηνοθετεί για έβδομη χρονιά, σε νέα θεατρική στέγη, στο Θέατρο Άνεσις, το έργο του Reginald Rose, που έγινε γνωστό από την ομώνυμη ταινία του 1957, σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Λουμέτ. Η ταινία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου και ήταν υποψήφια για 3 Όσκαρ.  

«Είχα παρακολουθήσει την παράσταση την πρώτη χρονιά και υπήρχε στον μυαλό μου, ως μια εμπειρία με θετικό πρόσημο.  Παρακολουθώντας την έξι χρόνια αργότερα, εντυπωσιάστηκα ευχάριστα από την πορεία που έχει κάνει σκηνοθετικά όλα αυτά τα χρόνια». Η σκηνοθέτης καταφέρνει να δώσει μια κινηματογραφική αίσθηση σ’ όλη την παράσταση, χωρίς να επαφίεται σε ευκολίες, όπως για παράδειγμα στη χρήση βίντεο.  

Με βοηθό της τους εξαιρετικούς φωτισμούς του Αλέξανδρου Αλεξάνδρου απομονώνει σκηνές, παραδίδοντας στην πλατεία ένα ψυχογράφημα 12 χαρακτήρων.  

Τότε με είχε εντυπωσιάσει ο σπουδαίος Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή αλλά και η στιβαρή παρουσία του Τρύφωνα Καρατζά , που απεβίωσε πριν από δύο χρόνια.  

Όμως, αυτό που συνειδητοποίησα είναι πως οι «12 ένορκοι» είναι μια παράσταση που καταφέρνει να κερδίσει ένα μεγάλο στοίχημα: να κάνει ουρές στα ταμεία, χωρίς το κοινό να έρχεται για να παρακολουθήσει αποκλειστικά κάποιον πρωταγωνιστή, όσο και αν έχουν περάσει σπουδαίοι ηθοποιοί όλα αυτά τα χρόνια. Πρωταγωνιστής στη προκειμένη παράσταση είναι η ίδια η παράσταση και τελικά το θέατρο που με την αμεσότητά του κερδίζει το κοινό.  

Η φετινή δωδεκάδα: Νίκος Βατικιώτης, Δημήτρης Δεγαΐτης, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Μάνος Ζαχαράκος, Κώστας Καζανάς, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Μιχάλης Μαρκάτης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας και  Βασίλης Φακανάς. Είναι εντυπωσιακά καλοκουρδισμένη με εξαιρετική σκηνική παρουσία.  

Θα μπορούσε να γράψει κανείς «ξεχωρίζει ο τάδε...», εδώ όμως δεν ξεχωρίζει κανείς, όλοι μαζί κλέβουν τις εντυπώσεις, έχοντας από καλές έως σπουδαίες στιγμές και οι δώδεκα αντικατοπτρίζουν τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή. Πλάθοντας χαρακτήρες ευδιάκριτους, αποφεύγοντας τον σκόπελο της καρικατούρας και διανθίζοντας πάντα τη βαριά ατμόσφαιρα του δικαστικού θρίλερ με πινελιές χιούμορ.  

Το σκηνικό (David Negrin), και τα κοστούμια (Κική Μήλιου), υπηρετούν απόλυτα το σκηνοθετικό όραμα, ενός ρεαλιστικού ανεβάσματος, είναι υψηλής αισθητικής και δίνουν την αίσθηση της Νέας Υόρκης του 1960.  

Στοίχημα: Η παράσταση θα σπάσει το ελληνικό ρεκόρ των επαναλήψεων, που είχε το «Σεσουάρ για δολοφόνους» με 11 χρόνια... 

Κείμενο: Reginald Rose 

Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη 

Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος 

Σκηνικά: David Negrin 

Κοστούμια: Κική Μήλιου 

Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Περού 

Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη 

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου 

Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης 

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα, Κατερίνα Κωνσταντέλλου 

Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Ανεζάκη 

Φωτογραφίες/Γραφιστική επιμέλεια/Τρέιλερ: GRIDFOX 

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού 

Οι 12 ένορκοι (αλφαβητικά): 

Νίκος Βατικιώτης, Δημήτρης Δεγαΐτης, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Μάνος Ζαχαράκος, Κώστας Καζανάς, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Μιχάλης Μαρκάτης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας, Βασίλης Φακανάς 

Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός 

Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή 

Διάρκεια παράστασης: 100΄(χωρίς διάλειμμα) 

Κάθε Τετάρτη με Ελληνικούς και Αγγλικούς υπέρτιτλους. 

ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΝΕΩΝ ΑΥΛΩΝΑ. 

Μια θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους!

Έπειτα από τη ζεστή αγκαλιά, θεατών όλων των ηλικιών τα προηγούμενα δύο χρόνια, έρχεται και φέτος η πιο μαγική χριστουγεννιάτικη ιστορία που γράφτηκε ποτέ! Η πολυσυζητημένη παράσταση, ζωντανεύει ξανά -διαδικτυακά αυτή τη φορά- γι’ αυτό καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας και ζήστε αυτό το υπέροχο ταξίδι, αυτή τη μοναδική χριστουγεννιάτικη ιστορία του Κάρολου Ντίκενς, που, όπως επισημαίνει κι ο ίδιος στον πρόλογο του βιβλίου, «…μακάρι να μας στοιχειώσει για πάντα.»

Τη μετάφραση -η οποία παραμένει πιστή στο πρωτότυπο κείμενο του Ντίκενς- υπογράφει η Μαρία Σ. Μπλάνα, ενώ τη διασκευή και τη σκηνοθεσία η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη. Στον ρόλο του Εμπενίζερ Σκρουτζ, ο Θανάσης Κουρλαμπάς. Μαζί του, ένας ταλαντούχος 14μελής θίασος, γεμάτος ενέργεια, που μας ταξιδεύει στο πνεύμα των Χριστουγέννων, μέσα από το σκηνικό της Μαρίας Φιλίππου, τα κοστούμια της Πολυτίμης Μαχαίρα, τις πρωτότυπες χριστουγεννιάτικες μελωδίες και τα τραγούδια των Αρετή και Ιωάννα Σπανομάρκου, τις χορογραφίες της Χριστίνας Φωτεινάκη, τα video art της Ερατώς Τζαβάρα και του Robin Beer και τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς της Χριστίνας Θανάσουλα. Και φυσικά, στο κέντρο όλων αυτών, ο υπέροχος λόγος του Κάρολου Ντίκενς, ενός από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς όλων των εποχών!

H κινηματογράφηση έχει γίνει εν ώρα παράστασης από τρεις κάμερες υψηλής ποιότητας σε ανάλυση full hd και με τον φυσικό ήχο της παράστασης, από την εταιρία Make Your Own Films www.makeyourownfilms.com

Η παράσταση παρέχεται σε συνεργασία με τις εταιρείες InPlayer και Ad Axem δημιουργώντας μία εμπειρία θέασης at-home που αξιοποιεί τις πιο εξελιγμένες over-the-top τεχνολογίες για κινητά, υπολογιστές και smart TV.

Υπόθεση

Ο πλούσιος και τσιγκούνης Εμπενίζερ Σκρουτζ (Θανάσης Κουρλαμπάς), ο οποίος μισεί κυριολεκτικά τα Χριστούγεννα, βιώνει μέσα σε μία μόνο νύχτα, μία αποκάλυψη τρομαχτική, μα συνάμα τόσο λυτρωτική! Έπειτα από την «επίσκεψη» του νεκρού συνεταίρου του, Τζέικομπ Μάρλεϊ (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης σε βίντεο), τον επισκέπτονται τρία Πνεύματα. Το Πνεύμα των Χριστουγέννων του Παρελθόντος, το Πνεύμα των Χριστουγέννων του Παρόντος και το Πνεύμα των Χριστουγέννων του Μέλλοντος. Ο άσπλαχνος Σκρουτζ, αγγίζοντας συναισθήματα που είχε για χρόνια ξεχασμένα, μαλακώνει και πλημμυρίζει Αγάπη μαθαίνοντας να γιορτάζει τα Χριστούγεννα -αλλά και κάθε ημέρα- όπως τους αξίζει!

Συντελεστές παράστασης

Κείμενο: Κάρολος Ντίκενς

Μετάφραση: Μαρία Σ. Μπλάνα

Διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Κοστούμια: Πολυτίμη Μαχαίρα

Πρωτότυπη μουσική/Τραγούδια: Αρετή και Ιωάννα Σπανομάρκου 

Κίνηση/Χορογραφίες: Χριστίνα Φωτεινάκη

Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα

Make-up artist & special effects: Ράνια Γιαννάκη

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα, Κωνσταντίνος Μουταφτσής

Video Μάρλεϊ (κάμερα/μοντάζ): Robin Beer

Video design & Animation: Ερατώ Τζαβάρα

Φωτογραφία Σκρουτζ: Βαγγέλης Ρασσιάς

Φωτογραφίες/Γραφιστική επιμέλεια: GRID FOX 

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού 

Παραγωγή: A PRIORI 

Παίζουν:

Θανάσης Κουρλαμπάς, Ορέστης Τρίκας, Κωνσταντίνος Μπάζας, Νίκος Βατικιώτης, Κατερίνα Νικολοπούλου, Αλεξία Στολιδάκη, Παναγιώτα Χαϊδεμένου, Γιάννης Φιλίππου, Βασίλης Φακανάς, Κατερίνα Κωνσταντέλλου, Μελισσάνθη Ρεγκούκου, Άννα Μάγκου, Φώτης Κουτρουβίδης, Ιωάννα Δαρμή και ο μικρός Φαίδων Καχτίτσης.

Σε video ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.

Τη φωνή του χαρίζει ο Μάνος Ζαχαράκος.

Διάρκεια παράστασης: 85’

Τιμή εισιτηρίου: 9€

(Ειδική τιμή για ομαδικά εισιτήρια εταιριών, σχολείων, δήμων και συλλόγων, κατόπιν συνεννόησης. Υπεύθυνη: Σίσσυ Δημάκη 6934606151)

Διάθεση εισιτηρίων

Ηλεκτρονικά στο https://www.ticketmaster.gr/ticketmaster_se_2005164.html και τηλεφωνικώς στο 210 8938111 (ΤicketΜaster)

Πληροφορίες σχετικά με την προπώληση:

• Ψηφιακό Κέντρο Εξυπηρέτησης της Ticketmaster: https://help.ticketmaster.gr/hc/el

• Τηλεφωνικό Κέντρο (+30) 210 89 38 111 (Ώρες Λειτουργίας: 10:00-21:00 Καθημερινές & 17:00-21:00 Σαββατοκύριακο)

Με την αγορά του εισιτηρίου, δίνεται η δυνατότητα δωρεάς στην «Κιβωτό του Κόσμου».

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ STREAMING

Καταχωρείτε τον κωδικό από το εισιτήριο της ticketmaster που έχετε προμηθευτεί (αρχείο PDF-κάτω από το barcode), στην πλατφόρμα του streaming https://page.inplayer.com/apriori/ επιλέγοντας την παράσταση και στη συνέχεια πατώντας το κουμπί ΔΕΙΤΕ.

Κατά την πρώτη χρήση απαιτείται η εγγραφή στην πλατφόρμα, είτε με όνομα, διεύθυνση email και κωδικό πρόσβασης, είτε με σύνδεση μέσω ενός από τα διαθέσιμα κοινωνικά δίκτυα. Για κάθε επόμενη χρήση απαιτείται σύνδεση στην πλατφόρμα με τα στοιχεία που δηλώθηκαν κατά την εγγραφή.

Ο κάθε κωδικός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ κατά την περίοδο ισχύος του, η οποία έχει οριστεί έως τις 17 Ιανουαρίου 2021 στις 14:00, οπότε και λήγουν οι κωδικοί.

Η χρήση ενός κωδικού εξασφαλίζει την πρόσβαση στο βίντεο της παράστασης για 24 ώρες από τη στιγμή της χρήσης. Κατά την περίοδο των 24 ωρών, ο θεατής έχει πρόσβαση στην παράσταση από οποιαδήποτε συσκευή επιλογής του (smartphone, tablet, Η/Υ, smart tv) εφόσον συνδεθεί στην πλατφόρμα από μία συσκευή τη φορά.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το online streaming, στέλνετε μήνυμα στη σελίδα της παράστασης στο facebook: https://www.facebook.com/achristmascarolGR

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

«Δεν έζησα, όπως έπρεπε. Αλλά πώς έπρεπε;»

Με τον «Θάνατο του Ιβάν Ιλτς» ο Λέον Τολστόι αναδεικνύει, συγκλονιστικά, μέσα σε μια νουβέλα τη μάχη ανάμεσα στη ματαιοδοξία της ανθρώπινης ζωής και στον φόβο του θανάτου, γι’ αυτό και το έργο γραμμένο το 1866 καταφέρνει, ακόμα, να αγγίζει τα ενδόμυχα των αναγνωστών.

Μπορεί ο Ρώσος κλασικός να είναι γνωστός για τα έργα του «Πόλεμος και Ειρήνη» και «Άννα Καρένινα», αλλά μ’ αυτό το διήγημα αποδεικνύει ότι είναι κι ένας σπουδαίος τεχνίτης της μικρής φόρμας.

Ένα από τα πιο γνωστά αποφθέγματά του ήταν: «Αν μπορούσες να μάθεις ποιος πραγματικά είσαι, όλα τα προβλήματα θα φαίνονταν εντελώς άσκοπα κι ασήμαντα». Έτσι, ουσιαστικά, σε μια μόνο φράση συμπυκνώνει ολόκληρη την ψυχαναλυτική διαδικασία και τα ατελείωτα φιλοσοφικά ερωτήματα, τα οποία από την εποχή των Προσωκρατικών απασχολούν τη φιλοσοφική διανόηση.

Μ’ αφορμή μια παράξενη ασθένεια ο Ιβάν Ίλιτς δεν έρχεται αντιμέτωπος μόνο με τον φόβο του θανάτου, αλλά και μ’ όλες τις ψευδαισθήσεις, τα όνειρα, τις προσδοκίες και τις προσωπικές του πεποιθήσεις, οι οποίες ανατρέπονται εν μια νυκτί. Πώς να μην κινητοποιήσει τον αναγνώστη η βασανιστική πορεία κι ο πόνος ενός ανθρώπου,ο οποίος συνθλίβεται στις συμπληγάδες της ανομολόγητης ανάγκης του για μια αγκαλιά, έστω κι από κάποιον ξένο;

Η μέρινα του ήρωα για την αναρρίχησή του στην ιεραρχία του δικαστικού σώματος και της περαιτέρω βελτίωσης του κοινωνικού του status, τον οδήγησαν στην αποξένωση από την οικογένειά του κι, ιδιαίτερα, από τη σύζυγό του Πρασκόβια Φεντόροβνα.

Όταν η νέα του θέση με τις σημαντικές οικονομικές απολαβές του επιτρέψουν να αγοράσει μια υπερπολυτελή κατοικία στην Πετρούπολη την οποία με μανία διακοσμεί, θα πέσει από μια σκάλα και θα χτυπήσει στο πλευρό. Το χτύπημά του από την πτώση δεν του προκάλεσε ιδιαίτερο πόνο, αλλά εκείνος δεν κατάφερε να συνέλθει ποτέ από τη μόλυνση που υπέστη.

Η υγεία του διαρκώς επιδεινωνόταν κι η αδιαφορία των κοντινών του προσώπων τον ανάγκασαν να ζητήσει βοήθεια από τον Γκεράσιμ, ένα νεαρό μουζίκο,που ήταν πάντα ευγενικός και πρόθυμος να τον εξυπηρετήσει και να του κρατά τα πόδια ψηλά.

Ο χαρακτήρας του Γκεράσιμ, η ευγένειά του, η διάχυτη ηρεμία κι αγνότητα που εξέπεμπε τον έκαναν να βρει στο πρόσωπό του μια εξιδανικευμένη αντανάκλαση του εαυτού του και μια τρυφερότητα, την οποία πάντα αναζητούσε. Συνειδητοποιώντας ότι η κατάστασή του είναι πια μη αναστρέψιμη, βιώνει την επιθανάτια αγωνία παρέα με τον πιστό του υπηρέτη.

108 χρόνια μετά την επέτειο του θάνατό του (20 Νοεμβρίου) ο Ρώσος συγγραφέας συνεχίζει να εμπνέει τη μεγάλη οθόνη και το θέατρο.

Μόνο στις αθηναϊκές σκηνές απολαμβάνουμε, κάθε σεζόν, κάποιο από τα αριστουργήματά του. Αναφέρομαι χαρακτηριστικά, σε μερικές από τις πιο πρόσφατες παραστάσεις των έργων του τον «Αφέντη και Δούλο» σε διασκευή και σκηνοθεσία  Γιώργου Νανούρη στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, τη «Σονάτα του Κρόιτσερ» στο θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου και την «Αννα Καρένινα» σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια στο Εθνικό Θέατρο.

Η συγκεκριμένη φιλοσοφική νουβέλα, αν κι υπήρχε ιδέα στο παρελθόν να παρουσιαστεί, τελικά, ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά στο Θέατρο Αλκμήνη.

Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη διασκευάζει και σκηνοθετεί το έργο, έχοντας εμφανώς μια πολύ συγκεκριμένη σκηνοθετική ιδέα κι ένα όραμα, το οποίο λειτουργεί εξαιρετικά.

Μέσα από την προσέγγισή της σκιαγραφείται εύγλωττα, όχι μόνο η αγωνία του θανάτου, αλλά κι άλλες προεκτάσεις του κειμένου, όπως η μάχη του ατόμου να ισορροπήσει μέσα στο διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον του, η δίψα για εξουσία, η κοινωνική υποκρισία, αλλά και μια ιδιόμορφη ηθικο-θρησκευτική θεωρία των έργων του Τολστόι, η οποία εστιάζει στην ουσία του χριστιανισμού, την ανιδιοτελή αγάπη.

Με λίγα μέσα, μόνο μια καρέκλα, βλέπουμε στο καλαίσθητο σκηνικό του Νίκου Κασαπάκη (ο ίδιος επιμελείται και τα κουστούμια της παράστασης) να ανεβαίνει μια παράσταση, επηρεασμένη από το «φτωχό» θέατρο Γιέρζι Γκροτόφσκι, αναδεικνύοντας τις αρετές του. Μ’ ενδιαφέρον παρακολούθησα και τη σκηνοθετική αλληγορία με την καρέκλα, σαν ένα σύνθημα για την ενσυναίσθηση, με τις εναλλαγές των ρόλων πάνω σ’ αυτήν.

Άκρως λειτουργικοί, επίσης, οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλας, κατάφεραν σε στιγμές να «αντικαταστήσουν» τα ανύπαρκτα σκηνικά.

Τίποτα, όμως, δεν θα ήταν το ίδιο σ’ αυτή την παράσταση, χωρίς αυτούς του δύο, σπάνιας σκηνικής ευφυΐας ηθοποιούς τον Γιώργο Γαλίτη και τον Θανάση Κουρλαμπά. Το δυνατό ντουέτο με τα εκφραστικά του μέσα σε εγρήγορση, καταφέρνει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών.

Να δώσουμε εδώ κι ένα παράδειγμα «σκηνικής ευφυΐας», γιατί πολλές φορές, εμείς οι δημοσιογράφοι, μοιάζει να γράφουμε μια φράση εν είδει εντυπωσιασμού.

Θεωρώ, τρομερά έξυπνη κίνηση, όταν αυτή η μάστιγα που λέγεται κινητό τηλέφωνο, χτυπήσει σε μια παράσταση, ο ηθοποιός επί σκηνής να το αξιοποιήσει για την εξέλιξη της ιστορίας. Μ’ αυτή τη Στανισλαφσκική λογική αντιμετώπισε το περιστατικό ο Γιώργος Γαλίτης, δίνοντας ένα μάθημα αυτοσχεδιασμού και ψυχραιμίας.

Από το δυναμικό ξεκίνημα, όταν σαν σίφουνες εισέβαλαν στη σκηνή μέχρι το συγκινητικό φινάλε, οι δύο τους ερμήνευσαν όλους τους ρόλους, με εντυπωσιακές εναλλαγές κατάφερνοντας να μας κάνουν να δούμε ακόμα κι ανύπαρκτα σκηνικά αντικείμενα, όπως τσιμπιδάκια, βεντάλιες, φλυτζάνια, φέρετρα κ.α. Οι ηθοποιοί λειτουργούν, πολλές φορές, σαν ένα σώμα κι εντυπωσιάζουν.

Μοναδική ένσταση η χρήση του καπνού κι η μυρωδιά από το λιβάνι κι όχι μόνο για καλλιτεχνικούς λόγους, αλλά και για πρακτικούς, καθώς ενοχλούν πραγματικά μερίδα του κοινού.

Μια παράσταση, η οποία θυμίζει τα λόγια του Πήτερ Μπρουκ για τη λειτουργία του θεάτρου «ως ένας μεγεθυντικός φακός για να δούμε πιο καθαρά τις λεπτομέρειες της ζωής και των ανθρώπινων σχέσεων».

«Σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό.» Leo Tolstoy Η εταιρία θεατρικών παραγωγών A PRIORI παρουσιάζει από 5 Νοεμβρίου 2018, σε πανελλήνια πρώτη, τη φιλοσοφική νουβέλα του Λέοντος Τολστόι «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ» σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.

Οι ηθοποιοί Γιώργος Γαλίτης και Θανάσης Κουρλαμπάς, στην πρώτη τους συνεργασία, ξετυλίγουν όλη την υποκριτική τους γκάμα επί σκηνής, τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό επίπεδο, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους του διηγήματος, σ’ ένα θεατρικό παιχνίδι το οποίο -αντιμάχοντας τον τίτλο- σφύζει από Ζωή! Ο Τολστόι, μέσω αυτού του έργου του, επιχειρεί ένα προσκύνημα στον Θάνατο, αντιλαμβανόμενος εις βάθος τη σημασία της μνήμης Θανάτου. Το να θυμάται δηλαδή ο άνθρωπος ότι είναι θνητός, ότι θα ‘ρθει η στιγμή που θα πεθάνει. Και τότε, το μόνο που θα ορθωθεί μπροστά του, θα είναι το ΠΩΣ έζησε. Αυτή η σκέψη κάθε άλλο παρά λυπηρή είναι αν ο άνθρωπος καταφέρει να ζήσει «όπως πρέπει να ζει ο Άνθρωπος».

Υπόθεση

Ο ευκατάστατος δικαστής Ιβάν Ιλίτς, αρρωσταίνει βαριά. Η αρρώστια κι ο επικείμενος Θάνατός του, εκμηδενίζουν όλη την προηγούμενη ζωή του. Επιτυχίες, ανούσιες συναναστροφές, εξουσία, κύρος και χρήμα στέκουν αδύναμα μπροστά στο τέλος. Ολόκληρη η ύπαρξη του Ιβάν Ιλίτς σείεται συθέμελα γιατί, όσο κι αν προσπαθεί να αποδεχτεί το συμπέρασμα ότι «ο Γάιος είναι άνθρωπος, οι άνθρωποι είναι θνητοί, άρα ο Γάιος είναι θνητός» που διδάχτηκε κατά την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων, το Εγώ του τον κρατάει γερά δέσμιό του. Ο Γάιος ναι… αυτός όμως όχι! Αυτός μπορεί να ξεγελάσει τον Θάνατο!

«Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» βασίζεται στο ΑΛΗΘΙΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ του θανάτου του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ , όπως το διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά, συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες, στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Τολστόι.

Κείμενο: Leo Tolstoy
Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος Στεφάνου
Θεατρική διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά/Κοστούμια: Νίκος Κασαπάκης
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Φωτογραφίες: Γιώργος Σακκάς
Γραφιστική επιμέλεια: Γιάννης Στιβανάκης
Promo video: Κώστας Γεραμπίνης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: A PRIORI www.a-priori.gr
Παίζουν οι: Γιώργος Γαλίτης & Θανάσης Κουρλαμπάς
Facebook Pages
https://www.facebook.com/ivanilits/
&
https://www.facebook.com/apriori11/

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Έναρξη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018
Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.30
Διάρκεια παράστασης
90’ (χωρίς διάλειμμα)
Πληροφορίες-Κρατήσεις
Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Γκάζι, 210 3428650
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 14 € / Φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ: 10 €

ΠΡΟΣΦΟΡΑ! ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ 10 € ΕΩΣ ΤΕΛΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΜΕΣΩ
VIVA!
Προπώληση εισιτηρίων
- Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ
- Ηλεκτρονικά στο https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-alkmini/o-
thanatos-tou-ivan-ilits/
- Τηλεφωνικώς στο 11876 (viva)
- Στα σημεία: SEVEN, RELOAD, ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ,
ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ, VIVA KIOSK, YOLENIS, KREMLINO

Σημείωμα σκηνοθέτριας Κωνσταντίνας Νικολαΐδη

Πρέπει να είναι… 10 χρόνια… περίπου ναι, τόσα έχουν περάσει απ’ όταν πρωτοδιάβασα αυτό το αριστούργημα. Το είχα βρει ανάμεσα σε κάτι βιβλία της θείας μου και το «έκλεψα» με μαεστρία. Παρ’ ότι δεν έχω καλή μνήμη, θυμάμαι έντονα τη στιγμή που διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο. Ήταν νύχτα και ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, στο πατρικό μου. Είχε ησυχία. Όταν διάβασα και την τελευταία λέξη, το έκλεισα, έμεινα λίγο στη σιωπή και στο σκοτάδι και αναρωτήθηκα -πέραν από αυτά που ένιωσα τα οποία είχαν τεράστιο όγκο για να καταφέρω να αποκρυπτογραφήσω- τι είχα μόλις δει! Ναι, πολύ σωστά! Δεν είχα διαβάσει τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς, τον είχα δει! Κι όχι μόνο! Τον είχα ζήσει! Η υπέροχη πένα του Τολστόι μπόρεσε, όχι μόνο να μου δημιουργήσει εικόνες, αλλά να με κάνει συμπαίκτη. Ήμουν εκεί, σε όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτόν τον άνθρωπο… τον Ιβάν Ιλίτς. Μα αυτό το έργο είναι θέατρο! Είναι πιο θέατρο κι απ΄ το θέατρο! Το έκλεισα. Δεν ήταν τότε η ώρα του να το κάνω κάτι. Δεν μπορούσα τότε να το κάνω κάτι. Μετά, όπως συμβαίνει δυστυχώς κάποιες φορές, χαθήκαμε. Πέρασαν τα χρόνια, ξέχασα τον τίτλο, ξέχασα την υπόθεση, ξέχασα και τον συγγραφέα (συγνώμη Μέγα Τολστόι, μα αυτή είναι η αλήθεια). Θυμόμουν μόνο την απόχρωση του εξώφυλλου, ένα περίεργο όνομα κι ένα πόμολο. Α! Και μια κουρτίνα! Κι έναν Θάνατο. Τον Θάνατο. Τα τελευταία χρόνια άρχισα να το αναζητώ πιο επίμονα.

Το έψαξα πάρα πολύ, σφούγγιζα το μυαλό μου να βρω μία έστω μικρή πληροφορία για κάτι… Κάτι! Δυστυχώς τίποτα. Ρώτησα πολλούς, περιέγραψα όπως-όπως την ιστορία (είχε ξεθωριάσει κι αυτή, παρ’ όλο που το συναίσθημα ήταν το ίδιο έντονο μέσα μου όπως εκείνη τη νύχτα), έψαξα στο ίντερνετ… αλλά τι να βρεις με μια κουρτίνα, ένα πόμολο κι έναν Θάνατο. Η Πίστη όμως μετακινεί βουνά κι εγώ πίστευα βαθιά μέσα μου ότι θα το βρω, ότι θα με βρει! Και με βρήκε. Αυτό με βρήκε! Μετά από 10 χρόνια. Εγώ απλώς κάτι έψαχνα για Ντοστογιέφκσι… να ‘ναι καλά! Και να ‘μαστε τώρα εδώ! Ο Γιώργος, ο Θανάσης κι εγώ, να σκαλίζουμε αυτή την υπέροχη ιστορία. Να γελάμε… να κλαίμε… να φοβόμαστε… να αγαπάμε! Αυτά κι άλλα τόσα, μέσα απ’ τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς. Ένας απλός Θάνατος ενός απλού ανθρώπου, όπως τον περιγράφουν. Για μένα… ένας ύμνος στη Ζωή και στον Θάνατο!

Σημείωμα μεταφραστή Παύλου Στεφάνου

Ο Τολστόι στη νουβέλα του «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» ξεσκεπάζει το αξιοθρήνητο κενό της ζωής αυτής (και υπάρχουν, σαν κι αυτή, μυριάδες, μυριάδων). Με τις κωμικές φιλοδοξίες της, τις φτωχές ικανοποιήσεις του εγωισμού που δεν προσπορίζουν καμία σχεδόν ευχαρίστηση, την ανία και την αηδία του υπαλληλικού σταδίου, τις παραχωρήσεις που πληγώνουν και οργίζουν και τέλος τη μόνη αληθινή ευτυχία, τη χαρτοπαιξία! Και η γελοία αυτή ζωή κινδυνεύει από μια αιτία ακόμα πιο γελοία… Μετά ακολουθεί… το ψέμα της ασθένειας, το ψέμα του γιατρού, το ψέμα της οικογένειας… το ψέμα της ζωής. Ο Ιβάν Ιλίτς θρηνεί για την απομόνωση του και τον εγωισμό των ανθρώπων. Υποφέρει φρικτά ως την ημέρα που συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η περασμένη ζωή του ήταν ένα ψέμα. Αλλά το ψέμα αυτό, ακόμη και τούτη την ύστατη ώρα, μπορεί να το επανορθώσει.

Υπεύθυνη Επικοινωνίας της παράστασης
Άντζυ Νομικού

Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8-12 | Γκάζι

2103428650| www.theatro.gr |  www.facebook.com/theatroalkmhnh/