Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Το ζωικό βασίλειο μοιάζει να εμπνέει τη φετινή θεατρική σεζόν. Με μια γρήγορη ματιά καταγράψαμε τουλάχιστον 13 παραστάσεις, οι οποίες ανεβαίνουν αυτήν την περίοδο κι  έχουν ως θέμα τους τη σχέση των ανθρώπων με τα ζώα ή που τα χρησιμοποιούν με αλληγορική σημασία στις ιστορίες που παρουσιάζουν επί σκηνής! Μιλάμε για παραστάσεις, οι οποίες στον τίτλο τους και το περιεχόμενο τους έχουν από τρωκτικά και κατσίκες μέχρι πουλιά, έντομα, ακόμα και καβουράκια!

Το ερώτημα, όμως, είναι ποιες από αυτές που έχουμε, ήδη, παρακολουθήσει αξίζουν και ποιες θέλουμε να ξεχάσουμε...

1.  «Άνθρωποι και ποντίκια», στο  Cartel

Κατά τη γνώμη μου, μια από τις καλύτερες παραστάσεις της φετινής σεζόν! Το έργο του Τζον Στάινμπεκ μιλάει για την προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μια ιστορία που σου κόβει την ανάσα, με εξαιρετική  τη σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισπίκη και με πολύ δυνατές όλες οι ερμηνείες.

2. «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» στο Καρέζη

Το έργο του Σάιμον Στήβενς μας σύστησε ο Τάκης Τζαμαριάς στο Θεάτρο Αγγέλων Βήμα στην παράσταση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, δυστυχώς, η καλή ερμηνεία του Γιάννη Νιάρου δεν αρκεί κι αφού μιλάμε με φιλοζωικούς όρους «Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη». Ανέμπνευστη σκηνοθεσία και πολύ αμήχανες, στο σύνολό τους, ερμηνείες.

          

           

        3.«Η γίδα ή ποια είναι η Σύλβια;», στο Θησείον

Ο Νικορέστης Χανιωτάκης σκηνοθετεί το αριστούργημα του Έντουαρντ Αλμπι και η καταπληκτική ομάδα των ηθοποιών του κατάφεραν να το απογειώσουν, αποδομώντας το κείμενο  και  φανερώνοντας τους απίστευτους συμβολισμούς και τις αλληγορίες του μ’ έναν τρόπο που απέχει από κάθε είδους διδακτισμό. Μια από τις καλύτερες ερμηνείες του Νίκου Κουρή τα τελευταία χρόνια.

4. «Η Γελάδα», στο Altera Pars

Μια λαϊκή παραβολή, συμβολικό παραμύθι κι ιδιότυπη κοινωνική σάτιρα μαζί, γράφεται στη Μόσχα το 1956, από τον πιο αγαπημένο στους Έλληνες Τούρκο ποιητή συγκεντρώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά της πρωτότυπης και πρωτοπόρας δραματουργίας του. Με λόγια απλά, καθαρή ματιά και πνεύμα οξύ, ο μεγάλος ποιητής και τρυφερός παραμυθάς, μιλάει μέσα από το έργο του, στο σήμερα, θαρρείς και τίποτα δεν έχει αλλάξει στον κόσμο των ανθρώπων. Αυτή τη φορά θα δούμε την παράσταση σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου. Πριν λίγους μήνες το ίδιο έργο είχε ανέβει από την ομάδα «Ατελείς», σε σκηνοθεσία Νίκης Τσέτικα.

5. «Πουλιά στον αέρα», στο Θέατρο Αλίκη

Ο Νίκος Μαστοράκης επέλεξε τη γνωστή γαλλική πονηρή φάρσα «Le Dindon» (1896) του Ζωρζ Φεϊντώ κι ένα θίασο με εχέγγυα στην κωμωδία. Ο ίδιος υπογράφει και τη διασκευή, παρά όμως τις καλές ερμηνείες από το σύνολο του θιάσου, το έργο μοιάζει ξεπερασμένο και το γέλιο δεν βγαίνει αβίαστα από την πλατεία.

6. «Το χελιδόνι», στο Μικρό Γκλόρια

Ο Γκιλιέμ Κλούα εμπνεόμενος από την τρομοκρατική επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016 σε gay bar στο Ορλάντο γράφει  ένα έργο ανθρώπινο, έναν ύμνο στην αγάπη και τη ζωή. Η Ελένη Γκαζούκα το σκηνοθετεί με ευαισθησία βάζοντας στο επίκεντρο τους δύο σπουδαίους ηθοποιούς της, οι οποίοι  χτίζουν ουσιαστικές σχέσεις επί σκηνής. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου κι η Σοφία Σεϊρλή είναι ένα εξαιρετικό δίδυμο.

7.«Μυγοφαές», στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου

Το έργο του Ζουάν Γιάγκοο είναι μια παράσταση για τις start-up, για το innovation, για το entrepreneurship και για όλες αυτές τις άγνωστες λέξεις που υπόσχονται επιτυχία. Η τεχνολογία κι η επιχειρηματικότητα λένε ότι αν σκεφτούμε μια καλή ιδέα μπορούμε, όχι μόνο να λύσουμε το οικονομικό μας πρόβλημα, αλλά να γιατρέψουμε ανθρώπους, να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή και να αλλάξουμε τον κόσμο.

Οι  τέσσερις 35ρηδες ήρωες του Ζουάν Γιάγκο (Γιώργος Αγγελόπουλος,Βάσω Καβαλιεράτου,Γιάννης Σαρακατσάνης καιΣωσώ Χατζημανώλη) κουρασμένοι να αγωνίζονται απέναντι σε απολύσεις και περικοπές, συλλαμβάνουν μια καλή ιδέα - μια μεγάλη ιδέα - από αυτές που αλλάζουν τον κόσμο. Θα καταφέρουν, όμως, να την υλοποιήσουν; Θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξει ο κόσμος;

Το έργο ανέβηκε, για πρώτη φορά, στη Βαρκελώνη το 2017, με μεγάλη επιτυχία, κερδίζοντας δύο βραβεία MAX για καλύτερο συγγραφέα και για καλύτερο έργο -αποκάλυψη. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο κι ιδιοφυές έργο κι η Ελλάδα είναι μόλις ο δεύτερος σταθμός του.

8. «Η φιλοσοφία ενός γάτου», στο Cartel

Το έργο βασισμένο στο κείμενο του Μπάμπη Άννινου «Ο γάτος της γειτόνισσας» (1884),  παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά Tεχνοχώρο Cartel. Ένας γάτος, από «καλή οικογένεια», αλλά αγνώστου πατρός, γεννιέται σε μια πόλη με τις καλύτερες ευχές όλων. Μεγαλώνοντας, όμως, ξεφεύγει από το πρότυπο «της καλής κοινωνίας» με τις αταξίες του και, φτάνει να κατηγορείται και να τιμωρείται από το κοινωνικό σύνολο για εγκληματικές πράξεις, τις οποίες θα ήταν παράλογο να έχει διαπράξει. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Σωτηρία Κολόζου.

9.«Γουρούνι στο σακί», στο Θέατρο Αλεξάνδρεια

Δεύτερη κωμωδία του Ζώρζ Φεϋντώ με τίτλο από ζώο της φάρμας αυτή τη φορά!

Μια «κουνημένη» οικογένεια σε απόλυτη σύγχυση πασχίζει να αναβαθμίσει το κοινωνικό της προφίλ μέσω της τέχνης. Τρελή διακωμώδηση των ανερμάτιστων και φιλόδοξων αστών, που θεωρούν ότι με το χρήμα όλα αγοράζονται, ακόμα και το χρίσμα του καλλιτέχνη.

Τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Έρση Βασιλικιώτη και στη σκηνή απολαμβάνουμε τους: Βασίλη Βλάχο, Κάτια Σπερελάκη, Μελίσσα Στοῒλη, Νίκο Ντούπη, Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο, Νατάσα Παπαδάκη, Σάκη Σιούτη και Βασίλη Κουσουνέλο

10. «Ελέφαντας», στο Θέατρο 104

Η θεατρική ομάδα Παπαλάγκι παρουσιάζει την παράσταση «Ελέφαντας».Τέσσερις ελέφαντες διανύουν την τελική διαδρομή τους προς τον θάνατο, αφήνοντας ο καθένας πίσω ό, τι θυμάται από τη δική του ιστορία. Πως θυμόμαστε τους εαυτούς μας και πως θυμούνται οι άλλοι εμάς; Κι αν φτάνοντας στο τέλος έχεις ξεχάσει τα πάντα, ποιος μένει πίσω για να σε θυμάται; Μια devised παράσταση με κεντρικό άξονα τη μνήμη. Το κείμενο υπογράφει η ομάδα και τη σκηνοθεσία ο Χρήστος Τσαβλίδης.

11.«Βερβερίτσα», στο Θεάτρο Βρετάνια

 Τι ζώο είναι η βερβετίτσα; Σκίουρος και βερβερίτσα είναι το κοινό όνομα μικρού θηλαστικού της οικογένειας των σκιόυρων. Το όνομα αυτό προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις σκιά και ουρά. Και κάπου εδώ σταματούν όλα, όσα θέλω να γνωρίζω για το συγκεκριμένο θέμα, γιατί την παράσταση έγραψε, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Νίκος Μουτσινάς.

12. «Τα Καβουράκια»

Η νέα ομάδα peach of art, αποτελούμενη από τους  αποφοίτους της δραματικής σχολής «Πράξη επτά», αφού έκλεψε τις καρδιές του κοινού και της επιτροπής στο Bob Theatre Festival 2018 κατακτώντας την 3η θέση, επιστρέφει, για 7 μοναδικές παραστάσεις, στο Studio Μαυρομιχάλη!

Αυτήν τη φορά προτείνοντας μια πιο ολοκληρωμένη εκδοχή του έργου τους «Τα Καβουράκια», εμπνευσμένη από το ομώνυμο τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη του 1955 με την υπογραφή της Ειρήνης Γαντερί, η οποία σκηνοθετεί και την παράσταση.

Το έργο πραγματεύεται την έννοια της ελευθερίας - την ύπαρξη, την ουσία και τα όριά της- μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις και συμβάσεις. Η ιστορία διαδραματίζεται σε μία ερημική παραλία όπου μέχρι εκείνο το μεσημέρι, μία ιδιαίτερα ξεχωριστή οικογένεια έμοιαζε να ζει ήρεμα - ή μάλλον σχεδόν ήρεμα - στην καθημερινή της ρουτίνα. Σε ένα τροχόσπιτο δίπλα στη θάλασσα... μακριά από το αστικό περιβάλλον και τη σύγχρονη κοινωνία. Αλλά εκείνο το μεσημέρι, η οικογένεια περίμενε επισκέψεις.

 

---

 

Από τη Γιώτα Δημητριαδη

Από τη μια το γεγονός ότι κάποια θεατρικά κείμενα είναι κλασικά και γι’ αυτό κι εμπορικά, από την άλλη οι προσωπικές φιλοδοξίες σκηνοθετών, ίσως ακόμα κι η έλλειψη έμπνευσης σε κάποιες περιπτώσεις είχαν ως αποτέλεσμα, μέσα στην ίδια σεζόν, να δούμε τουλάχιστον δέκα ίδια έργα σε δύο ή και τρεις εκδοχές.

Αν συμπεριλάβει κανείς και τις διασκευές γνωστών έργων ή και τις συρραφές κειμένων το μέτρημα χάνεται…

Ποιοι, όμως, έβαλαν το ίδιο έργο στο στόχαστρο αυτήν τη σεζόν;

 

«Περιμένοντας τον Γκοντό» επί 3

Όχι ένα, όχι δύο, αλλά τρία διαφορετικά ανεβάσματα για το γνωστό έργο του Σάμουελ Μπέκετ, το οποίο παρακολουθούμε συχνά στην Ελλάδα, παρουσιάζονται παράλληλα αυτήν την περίοδο.

Ο Σάββας Στρούμπος κι η ομάδα Σημείο Μηδέν συνεχίζουν τις παραστάσεις τους για δεύτερη σεζόν στο Θέατρο Άττις- Νέος Χώρος, με κάποιες αλλαγές στη διανομή (Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Χρήστος Κοντογεώργης)

Διαβατήριο για δεύτερη σεζόν πήρε κι η παράσταση του Γιάννη Αναστασάκη, η οποία ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου στο Κρατικό Θέατρο της Βορείου Ελλάδος με τον Γιώργο Καύκα στον ρόλο του Βλαδίμηρου και τον Κωνσταντίνο Χατζησάββα στο ρόλο του Εστραγκόν.

Παράλληλα με το κλασικό μπεκετικό αριστούργημα κάνει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο η ηθοποιός Έλενα Μαυρίδου στο θέατρο Χώρος με νέους ηθοποιούς ανάμεσά τους οι: Ανδρέας Κανελλόπουλος, Κίμωνας Κουρής, Νατάσα Εξηνταβελώνη, Γιάννης Καράμπαμπας, Γιάννης Λεάκος κ.α

«Δούλες» με γυναίκες κι άνδρες πρωταγωνιστές

Εγκλωβισμένες στο πολυτελές σπίτι οι δύο αδελφές κι υπηρέτριες, η Σολάνζ και η Κλερ, δοκιμάζουν βελούδινα φορέματα και στήνουν έναν φανταστικό κόσμο με τις δύο τους να ζουν, έστω και για λίγο, όπως η «κυρία» τους. Το παιχνίδι, όμως, θα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Το έργο του Ζαν Ζενέ φαίνεται ότι γοητεύει ιδιαίτερα τους Έλληνες καλλιτέχνες, γι’ αυτό και έχουμε δει πάρα πολλές εκδοχές του τα τελευταία χρόνια.

Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει το έργο του Ζενέ να ανεβαίνει τόσο συχνά στην παγκόσμια σκηνή από το 1947 που γράφτηκε μέχρι τις μέρες μας; Σίγουρα: «Δεν πρόκειται για ένα έργο που θέλει να υπερασπιστεί τη μοίρα της τάξης των υπηρετών. Υπάρχει συνδικάτο που ασχολείται με τα ζητήματα αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία…», διευκρινίζει ο ίδιος ο Ζενέ.

Φέτος, ο Τσέζαρις Γκραουζίνις επιλέγει, όπως κι ο ίδιος ο συγγραφέας άλλωστε προτείνει, τρεις άνδρες για να ερμηνεύσουν τους ομώνυμους ρόλους.

Ο Δημήτρης Ήμελλος, ο Κώστας Μπερικόπουλος κι ο Αργύρης Ξάφης μπλέκονται σ’ ένα επικίνδυνο «παιχνίδι», μέχρι τελικής πτώσεως, στο θέατρο του Νέου Κόσμου.

Ενώ, από τις αρχές του 2018 αναμένεται να ανέβει, για δεύτερη σεζόν, η εκδοχή της Μαριάννας Κάλμπαρη. Η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, μάλιστα, πρωταγωνιστεί στην παράσταση μαζί με την Κάτια Γέρου και την Κωνσταντίνα Τάκαλου.

«Η Χριστουγεννιάτικη ιστορία» ή «Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία»;

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος καταπιάνεται για πρώτη φορά με το μιούζικαλ και διασκευάζει τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», προσκαλώντας μας να αφεθούμε στο όνειρο και τη φαντασία. Στο ρόλο του Εμπενέζερ Σκρουτζ θα απολαύσουμε τον Αλέξανδρο Μυλωνά μαζί μ’ έναν δυνατό θίασο. Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 8 Δεκεμβρίου στο Θέατρο REX Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» με πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου.

Χριστούγεννα, όμως, έχουν μυρίσει και στην οδό Ιπποκράτους και το θέατρο Διάνα από την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς το ίδιο έργο του Κάρολου Ντίκενς, με τίτλο «Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία» επέλεξε κι η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη. Τσιγκούνης Σκρουτζ ο ηθοποιός Θανάσης Κουρλαμπάς, μαζί του ένας 15μελής θίασος, ενώ σε ρόλο έκπληξη ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.

«Ο Κήπος» σε ελληνική κι αγγλική version

Ο Κήπος (Tangled Garden) είναι το τελευταίο έργο του Bruce Gooch, σημαντικού ηθοποιού και συγγραφέα με επιτυχίες σε πολυάριθμες παραγωγές σε Η.Π.Α και Καναδά κι ιδρυτικού μέλους της Εταιρείας Θεάτρου NewFangledStages, η οποία εδρεύει στο Τορόντο.

Αυτή την περίοδο το έργο ανεβαίνει σε παγκόσμια πρεμιέρα και σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά με τον Στέλιο Μάινα και την Κάτια Σπερελάκη στο Από Μηχανής Θέατρο.

Προς το τέλος της σεζόν, στο ίδιο θέατρο και σε συνεργασία με την NewFangledStages θα δούμε και την αγγλική παραγωγή του έργου « ο Κήπος» με πρωταγωνιστές τον ίδιο τον Bruce Gooch και την Lynn Voght.

Σύμφωνα με την ιστορία, ο Μπάρι, βετεράνος του Βιετνάμ κι οικοδόμος, τώρα, στο επάγγελμα, αναρρώνει μετά από εγχείρηση στο γόνατό του, όταν ξαφνικά εμφανίζεται στο σπίτι του η Λουίζ. Καθώς πρέπει, άψογη επαγγελματίας και με ποιητικές ανησυχίες, έχει προσληφθεί από τον ανιψιό της πρώην γυναίκας του Μπάρι για να τον φροντίζει. Ο άξεστος χαρακτήρας του την τρέπει σε άτακτη φυγή, όμως η συνέχεια τούτης της γνωριμίας κάθε άλλο παρά αναμενόμενη αποδεικνύεται. Ο Μπάρι δείχνει αποφασισμένος να γίνει καλύτερος άνθρωπος, ενώ η Λουίζ, στο πρόσωπο του, θα αναζητήσει απεγνωσμένα τη βοήθεια.

«Στη «ξηρή» ζωή των δύο ηρώων, ο Κήπος είναι μία όαση. Στον Κήπο θα συναντηθούν, εκεί θα προσπαθήσουν να αρθρώσουν μια κοινή γλώσσα, εκεί θα αναζητήσουν ρωγμές για να εισχωρήσουν και να τολμήσουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Παρά τις αντιθέσεις τους. Παρά τις αποτυχίες που κουβαλάνε. Παρά τον δισταγμό.

«Το γαϊτανάκι του έρωτα» για δύο και για δέκα ηθοποιούς

Το γνωστό έργο του Άρτουρ Σνίτσλερ θα δούμε σε δύο διαφορετικές εκδοχές και με άλλους τίτλους, τη φετινή θεατρική σεζόν. Γραμμένο το 1900 στη Βιέννη, απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία κι έγινε αιτία να κατηγορηθεί ο συγγραφέας από την κοινή γνώμη ως «Εβραίος πορνογράφος», με συνέπεια να το αποσύρει ο ίδιος από τις γερμανόφωνες χώρες.

Μόλις το 1982, 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Σνίτσλερ, ο γιος του κυκλοφόρησε το έργο του πατέρα του στη Γερμανία.

Παραλίγο, μάλιστα, να είχαμε και τρίτη εκδοχή στη θεατρική Αθήνα, αλλά η παράσταση της Αλίκης Δανέζη στο «Θησείον-Ένα θέατρο για τις τέχνες με το τίτλο «REIGEN-Δέκα διάλογοι για το Σεξ» ακυρώθηκε.

Έτσι στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα παρακολουθούμε μια διασκευή με δύο ηθοποιούς. Τη μετάφραση, υπογράφει η ψυχή του θεάτρου, Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου και τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Θοδωρής Βουρνάς. Η παράσταση κρατάει τον γαλλικό τίτλο: «La Ronde» που μπορεί να σημαίνει οποιοδήποτε από τα ακόλουθα: περιφέρεται γύρω, κάνει γύρους, γύρο ποτών, κυκλικό χορό.

Η Τζούλι Τσόλκα κι ο Αποστόλης Ψαρρός αλλάζουν επί σκηνής προσωπεία και διαθέσεις συνθέτοντας ένα ρεαλιστικό πορτραίτο ανθρώπων κι ανθρώπινων σχέσεων, όπως τους συναντάμε αναλλοίωτους μέσα στον χρόνο και τις εποχές. Βιώνοντας την αλήθεια της κάθε συγκυρίας, οι χαρακτήρες αποκαλύπτουν εναλλακτικές πτυχές του εαυτού τους μέσα από τον εκάστοτε «ρόλο».

Από το έργο του Άρτουρ Σνίτσλερ, φαίνεται να γοητεύτηκε κι ο Θωμάς Μοσχόπουλος, ο οποίος θα το σκηνοθετήσει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά τον Μάιο. Στην παράσταση με τίτλο «Το γαϊτανάκι» θα δούμε έναν εξαιρετικό θίασο με τους Στεφανία Γουλιώτη, Χάρη Φραγκούλη, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Άννα Μάσχα, Αλέξανδρο Λογοθέτη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Κίττυ Παϊταζόγλου, Σίσσυ Τουμάση κι Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο να υποδύονται τα πέντε ζευγάρια στις δέκα σπονδυλωτές σκηνές.

Η ιστορία διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1890 στη Βιέννη. Η δομή είναι σπονδυλωτή κι αποτελείται από δέκα σκηνές που αλληλοσυνδέονται και που, στην κάθε μία, πρωταγωνιστεί ένα ζευγάρι εραστών. Τα ζευγάρια είναι: Η πόρνη κι ο στρατιώτης, ο στρατιώτης κι η υπηρέτρια, η υπηρέτρια κι ο νεαρός κύριός της, ο νεαρός κύριος κι η παντρεμένη γυναίκα, η παντρεμένη γυναίκα κι ο σύζυγός της, ο σύζυγος κι η νεαρή κοπέλα, η νεαρή κοπέλα κι ο ποιητής, ο ποιητής κι η ηθοποιός, η ηθοποιός κι ο κόμης, ο κόμης κι η πόρνη.

 

Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

 

«Γυάλινος Κόσμος» 

Πόσους «Γυάλινους Κόσμους» έχει δει ο μέσος θεατρόφιλος; Συνήθως δεν φτάνουν τα δάκτυλα των δύο χεριών για να μετρήσεις τις παραστάσεις. Όταν, όμως, το αριστούργημα του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και με ηθοποιούς όπως η Μπέττυ Αρβανίτη, ο Χάρης Φραγκούλης, η Ελίνα Ρίζου κι ο Έκτορας Λιάτσος, τότε μια επίσκεψη στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας είναι επιβεβλημένη.

Παράλληλα, οι Θεσσαλονικείς παρακολουθούν για δεύτερη σεζόν, το αυτοβιογραφικό έργο του Ουίλιαμς με τη σκηνοθετική υπογραφή της Γλυκερίας Καλαϊτζή. Στο θέατρο Τ , τον ρόλο της Αμάντας ερμηνεύει η έμπειρη Γιώτα Φέστα. Μαζί της στη σκηνή οι νεότεροι Χρήστος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Συναπίδου και Δημήτρης Κρίκος.

«Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» και για εφήβους

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια, δεν θα σκηνοθετήσει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου κι αυτό γιατί όπως εξήγησε και στη συνέντευξη Τύπου του θεάτρου το πολυβραβευμένο έργο Μαρκ Χάντον σε διασκευή Σάιμον Στήβενς είχε ανάγκη από μια μεγαλύτερη σκηνή. Έτσι, θα το παρακολουθήσουμε, τελικά, στο Τζένη Καρέζη. Στο θέατρο της οδού Ακαδημίας θα ζωντανέψει μια γλυκόπικρη ιστορία για τον αυτισμό, την εφηβεία, την οικογένεια, τα μαθηματικά και τα χρώματα.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών έχει επιλέξει έναν διαλεχτό θίασο: Γιάννη Νιάρρο, Μαρία Καλλιμάνη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Θέμη Πάνου κ.α

Παράλληλα, στη Θεσσαλονίκη και τη νεανική σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε. η Ελεάνα Τσίχλη σκηνοθετεί ίδιο έργο στοχοπροσανατολισμένο για το εφηβικό κοινό.

Τον ρόλο του Κρίστοφερ έχει αναλάβει ο Βασίλης Ντάρμας, ο οποίος υποδύεται έναν «ιδιόρρυθμο» δεκαπεντάχρονο του οποίου το μυαλό του λειτουργεί μ’ έναν δικό του, ιδιαίτερο τρόπο. Ξέρει πάρα πολλά για τα μαθηματικά και πολύ λίγα για τους ανθρώπους. Του αρέσει να φτιάχνει χάρτες και σχεδιαγράμματα, είναι εκπληκτικός αριθμομνήμων, λατρεύει τα αστυνομικά μυθιστορήματα και την αστρονομία. Δεν ανέχεται να τον αγγίζουν και δεν μπορεί να πει ψέματα. Ένα βράδυ βρίσκει νεκρό τον σκύλο της γειτόνισσάς του κι αποφασίζει να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Αυτή η αναζήτηση τον παρασέρνει σε μονοπάτια δύσβατα, αλλά τον οδηγεί, κιόλας, στη χαμένη από καιρό μητέρα του. Καλείται τώρα να ξεδιαλύνει παραπανίσια μυστήρια, εκείνα του κόσμου των μεγάλων, πολύ πιο περίπλοκα από το απλό: «Ποιος σκότωσε τον σκύλο».

Τελειώνει η μια εκδοχή… ξεκινάει η επόμενη

Πριν λίγες μέρες έριξε αυλαία η «Hedda Gabler» στο Μπάγκειον σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου. Παράλληλα το ίδιο έργο του Ίψεν έχει ήδη ανέβει και παίζεται με τον γνωστό ελληνικό τίτλο στο «Έντα Γκάμπλερ» στο θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα σε σκηνοθεσία Γιάννη Δρίτσα.

Ίδιο έργο από την ανθολογία του Νορβηγού συγγραφέα, επέλεξαν κι η Δανάη Σπηλιώτη με την Βαλεντίνη Λουρμπά. Ο λόγος για την «Κυρά της Θάλασσας». Η πρώτη παρουσίασε το έργο για λίγες παραστάσεις και δεύτερη σεζόν στο Tempus Verum, ενώ η δεύτερη κάνει πρεμιέρα σε λίγες μέρες στο θέατρο Εκάτη.

 

Τέλος, λίγο πριν την εκπνοή της παράστασης «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε», σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού στο Studio Κυψέλης, έκανε πρεμιέρα του ίδιο έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου μ’ έναν εξαιρετικό θίασο και τον ίδιο τον σκηνοθέτη επί σκηνής!