Ας ισορροπήσουμε για να μη χαθούμε. Ο Εγκάρσιος Προσανατολισμός, το νέο έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου μας προσανατολίζει προς την πηγή του φωτός.

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και ο Εγκάρσιος Προσανατολισμός στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση από 22 Δεκεμβρίου έως 16 Ιανουαρίου. Κάθε νέα του παραγωγή, μια εμπειρία που θέλεις να ζήσεις. Ένας αλχημιστής των εικόνων, των κινήσεων και των ήχων που σε εκτοξεύουν προς την πηγή της ζωής, της δημιουργίας, της φαντασίας, του παιχνιδιού και σε καλούν να ανακαλύψεις τη δική σου αλήθεια προς το φως. Γιατί τα έργα του Δημήτρη Παπαϊωάννου δεν χωρούν σε λέξεις, πλάθει τον κόσμο των ονείρων που ακουμπούν με διαφορετικό τρόπο στον καθένα μας και μας αφήνουν να ζήσουμε το δικό μας εντελώς προσωπικό ταξίδι στο υποσυνείδητό μας. «O Παπαϊωάννου είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους τέσσερις πιο σημαντικούς χορογράφους στον κόσμο» όπως χαρακτηριστικά έγραψε η εφημερίδα Le Figaro τον Ιούνιο του 2021.

Εγκάρσιος Προσανατολισμός ονομάζεται η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα έντομα για να διατηρούν μια σταθερή γωνία προς μια μακρινή πηγή φωτός για προσανατολισμό, ο λόγος για τον οποίο πετούν προς ό,τι λάμπει. Η παραγωγή της Στέγης και του Δημήτρη Παπαϊωάννου, με πάνω από 20 σπουδαίους διεθνείς συμπαραγωγούς, άρχισε το παγκόσμιο ταξίδι της τον Ιούνιο του 2021 και έχει ήδη παρουσιαστεί στις πιο σημαντικές σκηνές της Ευρώπης, με μια ομάδα σημαντικών συντελεστών και ερμηνευτών.

Οι πρώτες κριτικές από διεθνή Μέσα αποθεώνουν τον ιδιοφυή «μάγο» της παγκόσμιας σκηνής και τη νέα του παραγωγή με τη Στέγη. «Αν ο Μιχαήλ Άγγελος ζούσε τώρα, μια τέτοια δουλειά δεν θα μας παρέδιδε;» αναφέρει το κορεάτικο auditorium. kr· «κόσμημα εφευρετικότητας και ομορφιάς» γράφει το γαλλικό Le Progrès· «μια παρατεταμένη πράξη καλλιτεχνικής μαγείας που δημιουργήθηκε μπροστά στα μάτια μας από τους ανυπέρβλητα ακριβείς ερμηνευτές» επισημαίνουν οι New York Times. Η αυλαία θα ανοίξει στις 22 Δεκεμβρίου στη Στέγη και εμείς θα μείνουμε για άλλη μια φορά έκθαμβοι.

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαϊωάννου
Με τους: Damiano Ottavio Bigi, Šuka Horn, Jan Möllmer, Breanna O’Mara, Τίνα Παπανικολάου, Łukasz Przytarski, Χρήστο Στρινόπουλο, Μιχάλη Θεοφάνους
Μουσική: Antonio Vivaldi
Σχεδιασμός Σκηνικού: Τίνα Τζόκα & Λουκάς Μπάκας
Σχεδιασμός Ηχητικού Περιβάλλοντος και Σύνθεση Ήχων: Coti K.
Σχεδιασμός Κοστουμιών: Άγγελος Μέντης
Συνεργάτης Σχεδιαστής Φωτισμού: Στέφανος Δρουσιώτης
Μουσική Επιμέλεια: Στέφανος Δρουσιώτης
Γλυπτική & Ειδικές Κατασκευές Σκηνικών Αντικειμένων: Νεκτάριος Διονυσάτος
Μηχανικές Εφευρέσεις: Δημήτρης Κορρές
Διεύθυνση-Εκτέλεση παραγωγής & Βοηθός Σκηνοθέτη: Τίνα Παπανικολάου
Βοηθοί Σκηνοθέτη & Διεύθυνση Προβών: Παυλίνα Ανδριοπούλου & Δρόσος Σκώτης
Βοηθός Σκηνογράφου: Τζέλα Χριστοπούλου
Βοηθός Σχεδιαστή Ηχητικού Περιβάλλοντος: Μάρθα Καπάζογλου
Βοηθός Ενδυματολόγου: Άελλα Τσιλικοπούλου
Βοηθός Ειδικών Κατασκευών Σκηνικών Αντικειμένων: Εύα Τσαμπάση
Φωτογράφιση – Κινηματογράφιση: Julian Mommert
Τεχνικός Διευθυντής: Μανώλης Βιτσαξάκης
Βοηθός Τεχνικού Διευθυντή: Μάριος Καραολής
Διευθυντής Σκηνής, Ηχολήπτης & Κατασκευή Σκηνικών Αντικειμένων: David Blouin
Διεύθυνση Φροντιστηρίου: Τζέλα Χριστοπούλου
Προγραμματισμός Φωτισμών: Στέφανος Δρουσιώτης
Κατασκευή Κοστουμιών: Λίτσα Μουμούρη, Έφη Καραντάσιου, Islam Kazi
Τεχνικοί Σκηνής: Κώστας Κακουλίδης, Ευγένιος Αναστόπουλος, Πάνος Κουτσουμάνης
Φωτιστικές Κατασκευές: Μίλτος Αθανασίου
Το μωρό από σιλικόνη κατασκευάστηκε από την Joanna Bobrzynska-Gomes
Τα σκηνικά αντικείμενα κατασκευάστηκαν σε συνεργασία με τους Αντώνη Βασιλάκη, Μαριλένα Καλαϊτζαντωνάκη, Τίμοθυ Λασκαράτο, Αναστάση Μελέτη, Ναταλία Φραγκαθούλα
Εκτέλεση Παραγωγής: 2WORKS σε συνεργασία με την POLYPLANITY Productions
Συνεργάτρια Εκτέλεσης Παραγωγής: Βίκυ Στρατάκη
Βοηθός Εκτέλεσης Παραγωγής: Κάλη Καββαθά
Διεύθυνση Παραγωγής Φροντιστηρίου: Παυλίνα Ανδριοπούλου
Διεθνείς Σχέσεις & Επικοινωνία: Julian Mommert

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την ομάδα του Lemon Poppy Seed για τις κομμώσεις των ερμηνευτών

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Δημιουργήθηκε για να κάνει πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (2021)
Συμπαραγωγή Festival d'Avignon (Αβινιόν), Biennale de la danse de Lyon 2021 (Λυών), Dance Umbrella / Sadler's Wells Theatre (Λονδίνο), Fondazione Campania dei Festival - Napoli Teatro Festival Italia (Νάπολη), Grec Festival de Barcelona (Βαρκελώνη), Holland Festival (Άμστερνταμ), Luminato / TO Live (Τορόντο), New Vision Arts Festival (Χονγκ Κονγκ), Ruhrfestspiele (Ρέκλινγκχαουζεν), Saitama Arts Theatre / ROHM Theatre (Κιότο), Stanford Live / Stanford University (Στάνφορντ, ΗΠΑ), Teatro Municipal do Porto (Πόρτο), Théâtre de la Ville - Paris / Théatre du Châtelet (Παρίσι), UCLA’s Center for the Art of Performance (Λος Άντζελες)

Με την υποστήριξη Festival Aperto (Ρέτζιο Εμίλια), Festival de Otoño de la Comunidad de Madrid (Μαδρίτη), HELLERAU – European Centre for the Arts (Δρέσδη), National Arts Centre (Οτάβα), New Baltic Dance Festival (Βίλνιους), One Dance Week Festival (Πλόβντιβ), P.P. Culture Enterprises Ltd (Τελ Αβίβ), Tanec Praha International Dance Festival (Πράγα), Teatro della Pergola (Φλωρεντία), Torinodanza Festival / Teatro Stabile di Torino - Teatro Nazionale (Τορίνο)

Με χρηματοδότηση από το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου υποστηρίζεται από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το νέο έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου έρχεται μετά την περίφημη τριλογία του, η οποία απαρτίζεται από την «Πρώτη Ύλη» και τα δύο έργα που περιόδευσαν διεθνώς, σε συμπαραγωγή της Στέγης: Still Life και Ο Μεγάλος Δαμαστής.

Το αμέσως προηγούμενο έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου που παρουσιάστηκε στη Στέγη ήταν το Since She, με το Χοροθέατρο Wuppertal της Pina Bausch (18-21/12/2018).

Ο Εγκάρσιος Προσανατολισμός πήρε την τελική της μορφή στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης μετά από 1,5 μήνα προβών από τον Δ. Παπαϊωάννου και την ομάδα του.

Η παράσταση ήταν προγραμματισμένη για τις σεζόν 2019-20 & 2020-21 και ακυρώθηκε στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων της πολιτείας για τη δημόσια υγεία κατά του Covid-19.

Η Στέγη έχει κυκλοφορήσει μια έκδοση-αφιέρωμα στις τρεις δεκαετίες δημιουργίας του Έλληνα δημιουργού, με σχέδια και εικόνες από το προσωπικό αρχείο του: από τα πρώτα του χρόνια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών μέχρι την περίοδο της Ομάδας Εδάφους και από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι σήμερα.

Πληροφορίες παράστασης
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Κεντρική Σκηνή
Τετάρτη 22 & Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 20:30, Κυριακή 26 - Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 20:30
Σάββατο 1 - Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 20:30, Τετάρτη 5 - Κυριακή 9 Ιανουαρίου 20:30,
Τετάρτη 12 - Κυριακή 16 Ιανουαρίου 20:30
Διάρκεια παράστασης: 105 λεπτά
ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ Για ηλικίες 18+

ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Ακολουθώντας τις οδηγίες της Πολιτείας και στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων για την εξάπλωση του κορωνοϊού, η είσοδος στους χώρους της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 6 μήνες από τη διάγνωση).

Για την ταυτοποίηση στοιχείων, θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας ταυτότητα ή διαβατήριo. Ο έλεγχος των πιστοποιητικών πραγματοποιείται από ειδικά εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο με σάρωση του σχετικού κωδικού QR, μέσα από την ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή “CovidFreeGr”. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Στη Στέγη, προτεραιότητά μας είναι η ασφάλεια όλων.

Κεντρική Σκηνή - Οδηγίες Προσέλευσης Κοινού
Για την ασφάλεια του κοινού η προσέλευση των θεατών θα πραγματοποιείται σε 4 χρονικές περιόδους άφιξης των 15 λεπτών η καθεμία, ξεκινώντας από τις 19:30.

Αναλυτικά:
A' χρονική περίοδος άφιξης: 19:30-19:45 – 2ο Θεωρείο
B' χρονική περίοδος άφιξης: 19:45-20:00 – 1ο Θεωρείο
Γ' χρονική περίοδος άφιξης: 20:00-20:15 – Πλατεία Σειρές Μ-Τ
Δ' χρονική περίοδος άφιξης: 20:15-20:30 – Πλατεία Σειρές Δ-Λ

Εισιτήρια
Κανονικό: 7, 25, 32, 40, 48, 55 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6, 20, 26, 32, 38, 44 €
Παρέα 10+ άτομα: 5, 18, 23, 29, 34, 39 €
Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €
Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €
Συνοδός ΑμεA: 5, 10 €
Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για τέταρτη χρονιά στη ΣΤΕΓΗ, 40 χρόνια από την πρώτη διάγνωση HIV, άνθρωποι με αληθινές ιστορίες μιλούν για τη συμπερίληψη, την ορατότητα και την αποδοχή ενάντια στο στίγμα και στην προκατάληψη. Η ανοιχτή συζήτηση I’m Positive πραγματοποιείται την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, με τη σφραγίδα του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή». Η ευρηματικότητα και η αυτοργάνωση των πρώτων γενιών για την ενημέρωση, το πριν και το τώρα, η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, η πρόσβαση όλων των ανθρώπων στη θεραπεία, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικότητας, χρώματος δέρματος ή υπηκοότητας, η ζεστή αγκαλιά του νοσηλευτικού προσωπικού.

Στη φετινή συζήτηση “I’m Positive” πρωταγωνιστούν η συμπερίληψη, η διαφορετικότητα και η αποδοχή. Άτομα οροθετικά και μη ανεβαίνουν στην Κεντρική Σκηνή, αφηγούνται τις προσωπικές ιστορίες τους και φωτίζουν τις διαφορετικές όψεις του HIV, μιλώντας ανοιχτά για το στίγμα που υπάρχει ακόμη στις σχέσεις, στη δουλειά και στην κοινωνία, για όσα έχουν με κόπο κατακτηθεί και όσα πρέπει ακόμη να γίνουν. Τη συζήτηση συντονίζουν η Λυδία Παπαϊωάννου και ο Γιώργος Καπουτζίδης.

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος θυμάται τις μεγάλες απώλειες της δεκαετίας του ‘80 και μιλάει για τη γενιά του που πάλεψε για την αξιοπρέπεια των οροθετικών ατόμων. Ο Ηλίας Μυρσινιάς αναλύει τη σημασία της πρoφυλακτικής θεραπείας PrEP και αναφέρεται στον ακτιβισμό της σημερινής εποχής. Η Μαρία Γκίκα μιλάει για τον ρόλο του νοσηλευτικού προσωπικού στις μονάδες ειδικών λοιμώξεων. Η Κατερίνα Ταρλή, που έμαθε πριν από 35 χρόνια ότι είναι οροθετική μέσα από την κάθετη μετάδοση στο νεογέννητο μωρό της, θίγει τη σημασία της ολοκληρωμένης ενημέρωσης και της έγκαιρης διάγνωσης. Η Lauretta Macauley, ιδρύτρια της Οργάνωσης Ενωμένων Γυναικών Αφρικής στην Ελλάδα, μιλάει για το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση στη θεραπεία για τον HIV. Στη συζήτηση συμμετέχουν επίσης ο Μάριος Λαζανάς, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS, και ο Φίλιππος Παγάνης, ψυχολόγος και μέλος της επιστημονικής ομάδας του Orlando LGBT+. Σε βίντεο εμφανίζεται ο Kweku Mandela, εγγονός του Νέλσον Μαντέλα, συνιδρυτής της Africa Rising που ασχολείται με την ενημέρωση και πρόληψη για τον HIV στη Νότια Αφρική.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα AIDS 2021, ας ακούσουμε ιστορίες αποδοχής και συμπερίληψης και ας μιλήσουμε για το στίγμα που διατρέχει κάθε γενιά. Μαζί διεκδικούμε να μην υποφέρει κανένα άτομο πια από τον HIV, τα ταμπού και τις ανισότητες. Η επιστήμη έχει προχωρήσει. Ας ακολουθήσει και η κοινωνία.

Συντελεστές
Διοργάνωση: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση & Θετική Φωνή
Συντονισμός συζήτησης: Γιώργος Καπουτζίδης, Λυδία Παπαϊωάννου

Στη συζήτηση συμμετέχουν οι: Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Μαρία Γκίκα, Μάριος Λαζανάς, Lauretta Macauley, Ηλίας Μυρσινιάς, Φίλιππος Παγάνης, Κατερίνα Ταρλή
Σε βίντεο: Kweku Mandela

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή»

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους

Παράλληλη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα: Σοφία Ρομπόλη

Κλείστε θέση
Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Κεντρική Σκηνή
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου, 20:00
Διάρκεια εκδήλωσης: 60΄

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη με απαραίτητη προκράτηση θέσης. Διάθεση Δελτίων Εισόδου από την Τρίτη 16 Νοεμβρίου στις 17:00 εδώ.

ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Ακολουθώντας τις οδηγίες της Πολιτείας και στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων για την εξάπλωση του κορωνοϊού, η είσοδος στους χώρους της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 6 μήνες από τη διάγνωση). Για την ταυτοποίηση στοιχείων, θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας ταυτότητα ή διαβατήριo. Ο έλεγχος των πιστοποιητικών πραγματοποιείται από ειδικά εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο με σάρωση του σχετικού κωδικού QR, μέσα από την ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή “CovidFreeGr”. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Στη Στέγη, προτεραιότητά μας είναι η ασφάλεια όλων.

Παράλληλη εκδήλωση

Την 1η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS στις 19,30, έχει προγραμματιστεί εκδήλωση με τίτλο «HIV τότε και τώρα / I’m Positive» που θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS (EEMAA) και θα φιλοξενηθεί στο Αεροφυλάκιο 1 - Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Θα είναι μια συζήτηση ανοιχτή για το κοινό ανάμεσα σε γιατρούς και σε άτομα που ζουν με τον HIV, που θα συντονίσει η Μαργαρίτα Μυτιληναίου. Ο στόχος της εκδήλωσης είναι να μιλήσουμε με απλά λόγια για τον HIV και για την αντιμετώπιση του στίγματος

Καλώς ήρθατε στον εύθραυστο κόσμο του Tενεσί Ουίλλιαμς και των ανθρώπων που βρίσκονται σε διαρκή φυγή. Δυο σταρ του θεάτρου, Ίβο βαν Χόβε και η Ιζαμπέλ Ιπέορ, επιστρέφουν στη Στέγη.

Τρεις μοναξιές πίσω από σχεδόν κλειστές πόρτες, τρεις ανθρώπινες αδυναμίες, τρεις τρόποι να ονειρεύεσαι μια διαφορετική ζωή. Πόσο απέχει η αλήθεια από την ψευδαίσθηση; Πόσο εύκολο είναι να αποδράσεις από τον Γυάλινο Κόσμο του Τενεσί Ουίλλιαμς. H διεθνής συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση καταλαμβάνει την Κεντρική Σκηνή στις 13 και 14 Νοεμβρίου σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε.

«Στον Γυάλινο Κόσμο ανακάλυψα έναν κόσμο χωρίς ορατό ηρωισμό, έναν κόσμο που τον κατοικούν εύθραυστοι άνθρωποι. Οι ήρωες είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ουλές και μυστικά» αναφέρει ο Ivo van Hove, που επιστρέφει στη Στέγη με το αριστούργημα του Tennessee Williams και προσφέρει στην Isabelle Huppert έναν από τους πιο θρυλικούς ρόλους του αμερικανικού ρεπερτορίου.

«Η σκηνή είναι μνήμη». Κατοικείται από τρία πρόσωπα: μια μητέρα, την Αμάντα, και τα δύο παιδιά της, τη Λόρα και τον Τομ. Η Αμάντα ακόμα φαντάζεται πως είναι μια ευγενής κυρία του Νότου. Ο Τομ φροντίζει την οικογένεια και πηγαίνει σινεμά με κάθε ευκαιρία. Η Λόρα περνάει ατέλειωτες ώρες με τα γυάλινα ζωάκια της.

To έργο διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’30, κατά την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Όπως αναφέρει ο Ίβο Βαν Χόβε «Ο Τενεσί Ουίλλιαμς ως συγγραφέας έχει σαφή συνείδηση του ιστορικού φαινομένου. Ο ήρωάς του που θέλει να γίνει συγγραφέας έχει επίσης αυτή τη συνείδηση. Ξέρει ότι ο κόσμος σιγά-σιγά αποκτηνώνεται. Εξάλλου μοιάζει και με τον δικό μας. Αισθανόμαστε καθαρά μια όλο και μεγαλύτερη σκληρότητα. Δεν ακούμε πλέον σχεδόν καθόλου τις γνώμη των άλλων, εκφράζουμε τη δική μας άμεσα, αντιδρούμε αυτοστιγμεί, ενστικτωδώς, χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι επικίνδυνο. Ένας τέτοιος κόσμος, όπου η βία γίνεται τόσο εύκολη, όπου κανείς δεν καταλαβαίνει πλέον αληθινά τον άλλον, βρίσκεται πολύ κοντά στον πόλεμο.»

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ivo Van Hove
Παίζουν: Isabelle Huppert, Justine Bachelet, Cyril Guei, Antoine Reinartz
Μετάφραση στα Γαλλικά: Isabelle Framchon
Δραματουργία: Koen Tachelet
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης: Mathieu Dandreau
Σκηνογραφία & Σχεδιασμός Φωτισμών: Jan Versweyveld
Κοστούμια: An D’huys
Μουσική: George Dhauw
Δημιουργία: Odéon – Théâtre De L'europe, 6 Μαρτίου 2020
Παραγωγή: Odéon – Théâtre De L’europe
Συμπαραγωγή: Comédie De Clermont-Ferrand Scène Nationale, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Desingel (Αμβέρσα), Barbican (Λονδίνο)
Με την υποστήριξη: Le Cercle De L’odéon

Ivo van Hove

Ο Ivo van Hove είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Toneelgroep Amsterdam από το 2001. Γεννημένος στο Βέλγιο το 1958, ξεκίνησε την καριέρα του ως θεατρικός σκηνοθέτης το 1981, με παραγωγές δικών του έργων (“Germs”, “Rumours”). Από το 1990 έως το 2000, ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Het Zuidelijk Toneel. Από το 1998 έως το 2004, διεύθυνε το Holland Festival, παρουσιάζοντας κάθε χρόνο τη δική του επιλογή από τις διεθνείς παραγωγές θεάτρου, μουσικής, όπερας και χορού. Μέχρι το 2010 ήταν ένας από τους καλλιτεχνικούς υπεύθυνους του τομέα Δραματικής Τέχνης της Αμβέρσας.

Οι θεατρικές παραγωγές του Ivo van Hove έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο, από τη Νέα Υόρκη έως τη Μόσχα, το Παρίσι, το Μπουένος Άιρες και το Σίδνεϋ.

Ανάμεσα στις πολυάριθμες άλλες βραβεύσεις του, περιλαμβάνονται δύο βραβεία Olivier και δύο Tony για το «Ψηλά απ’ τη γέφυρα», το ολλανδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του, από κοινού με τον Jan Versweyveld, δύο βραβεία Obie για τα έργα “More Stately Mansions” και «Έντα Γκάμπλερ», το βραβείο Archangel στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, το βραβείο του Κύκλου των Κριτικών στην Ολλανδία. Επίσης, έχει αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας από το Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας, έχει τιμηθεί με το βραβείο Φλαμανδικού Πολιτισμού για τη συνολική πολιτιστική προσφορά του από την τοπική κυβέρνηση της Φλάνδρας, ενώ ο βασιλιάς Φίλιππος του Βελγίου τον αναγόρευσε Ταξιάρχη του Τάγματος του Στέμματος. Έχει επίσης αναγορευτεί Ιππότης του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας.

Ο Ίβο βαν Χόβε πρωτοσυστήθηκε στο ελληνικό κοινό τον Απρίλιο του 2011 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, όταν παρουσίασε τη διασκευή της περίφημης ταινίας του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Σκηνές από έναν γάμο.

Tennessee Williams

Ο Τόμας Λανιέ Ουίλλιαμς γεννήθηκε στο Κολόμπους του Μισισιπή στις 26 Μαρτίου του 1911, δύο χρόνια μετά την αδελφή του, Ρόουζ. Η οικογένεια εγκαθίσταται στο Σαιντ-Λούις το 1918. Στα δεκαέξι του χρόνια, ο Ουίλλιαμς κερδίζει το τρίτο βραβείο ενός διαγωνισμού, για ένα δοκίμιό του που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Smart Set. Ένα χρόνο αργότερα, δημοσιεύει το πρώτο του διήγημα στο περιοδικό Weired Tales. Το 1938 ο Ουίλλιαμς παίρνει το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Λίγο αργότερα κερδίζει το βραβείο του Group Theater για το έργο του Αμερικανικά Μπλουζ καθώς και μια υποτροφία της Ένωσης Αμερικανών Συγγραφέων και οικονομική υποστήριξη από το Ίδρυμα Rockefeller για το έργο Mάχη των Αγγέλων. Το 1944 ο Γυάλινος Κόσμος θριαμβεύει στο Σικάγο και στο Μπρόντγουέι. Στο έργο απονέμεται το βραβείο του καλύτερου έργου της σαιζόν, από τον Κύκλο Θεατρικών Κριτικών της Νέας Υόρκης. Ο Ουίλλιαμς μοιράζεται το copyright του έργου με τη μητέρα του, για να της εξασφαλίσει ένα τακτικό εισόδημα. Κατά τη διάρκεια των επόμενων οκτώ ετών, ανεβαίνουν τα έργα: Λεωφορείο ο Πόθος (βραβείο Pulitzer 1948), Καλοκαίρι και Καταχνιά, Τριαντάφυλλο στο Στήθος και Camino Real. Με την μεταφορά του Γυάλινου Κόσμου και του Λεωφορείο ο Πόθος στον κινηματογράφο το ’50 και το ’51, ο Ουίλλιαμς αποκτά παγκόσμια φήμη. Μέσα στα επόμενα 15 χρόνια η φήμη του μεγαλώνει διαρκώς. Μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στο Kη Γουέστ, τη Νέα Ορλεάνη και τη Νέα Υόρκη, βλέπει πολλές παραγωγές των έργων στο Μπρόντγουέι αλλά και πολλές διασκευές των έργων του για τον κινηματογράφο, μεταξύ των οποίων τη Λυσσασμένη Γάτα (βραβείο Pulitzer 1955), το Ξαφνικά Πέρυσι το Καλοκαίρι, τον Ορφέα στον Άδη και τη Νύχτα της Ιγκουάνα. Ο Ουίλλιαμς πεθαίνει στις 24 Φεβρουαρίου του 1983 στη Νέα Υόρκη.

Ο Τόνι Κούσνερ για τον Γυάλινο Κόσμο

Στον Γυάλινο κόσμο η έντονη ευθραυστότητα των ηρώων έχει μεγάλη ισχύ. Η ισχύς αυτή εξαρτάται από την καλοσύνη του άλλου, από τον πόθο του να προστατεύσει αυτό το εύθραυστο πράγμα. Είναι μια παθητική ισχύς που ενεργοποιείται με την αγάπη.

Ο Τενεσί έχει μια συγκεκριμένη πρόθεση: την ομολογεί στα ημερολόγιά του, στα γράμματα και στα δοκίμιά του, την δείχνει στα θεατρικά του έργα, στα διηγήματα και στα ποιήματά του. Θέλει να προβάλει την ισχύ αυτής της έντονης ευθραυστότητας στο προσκήνιο του αμερικανικού θεάτρου, να την παρουσιάσει, να περιγράψει την ουσία της και να την καταστήσει αναγωρίσιμη ως θεμελιώδη ενέργεια της δυναμικής της ανθρώπινης ύπαρξης. Παρουσίασε όμως και τον αντίπαλο αυτής της ευθραυστότητας: τον οδοστρωτήρα της επιθετικής και ωμής βίας. Τη βία αυτή την είχε γνωρίσει ζώντας κοντά στον πατέρα του. Και αυτή ήταν και η μόνη ισχύς και δύναμη που αναγνώριζε η πατρίδα και η εποχή του. Ο Ουίλλιαμς γνώριζε «τη φυλή των όντων που βρίσκονται σε διαρκή φυγή». Ήθελε να γίνει η φωνή τους, αφρούρητος, ακόμα και σε μια μάχη σώμα με σώμα απέναντι σε αμείλικτες ιστορικές δυνάμεις. Την εποχή που εκείνος δούλευε τον Γυάλινο Κόσμο οι δυνάμεις αυτές κορυφώνονταν μέσα σε μια αποθέωση αγριότητας και βαρβαρότητας. Ακραιφνής ήταν η επιλογή του να γίνει πρωταθλητής της δύναμης της έντονης ευθραυστότητας. Το ίδιο ακραιφνής ήταν και η πίστη του στην ισχύ της τέχνης, αυτού του τόσο εύθραυστου πράγματος. Για τον Τενεσί τέχνη και ευθραυστότητα έχουν την ίδια φύση. Ο ίδιος ήταν κατά κάποιον τρόπο ένας αισθητιστής.
- Τόνυ Κούσνερ (Εισαγωγή στον Γυάλινο Κόσμο, έκδοση για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Τενεσί Ουίλλιαμς, Εκδόσεις New Directions, Νέα Υόρκη 2011 σελ.33-34)

Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
13 & 14 Νοεμβρίου 2021
Κεντρική Σκηνή
Παραστάσεις: Σάββατο 14:30 & 20:30, Κυριακή 20:30
Διάρκεια παράστασης: 139 λεπτά

ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Ακολουθώντας τις οδηγίες της Πολιτείας και στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων για την εξάπλωση του κορωνοϊού, η είσοδος στους χώρους της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 6 μήνες από τη διάγνωση).
Για την ταυτοποίηση στοιχείων, θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας ταυτότητα ή διαβατήριo. Ο έλεγχος των πιστοποιητικών πραγματοποιείται από ειδικά εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο με σάρωση του σχετικού κωδικού QR, μέσα από την ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή “CovidFreeGr”. Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Στη Στέγη, προτεραιότητά μας είναι η ασφάλεια όλων.

Κεντρική Σκηνή - Οδηγίες Προσέλευσης Κοινού
Για την ασφάλεια του κοινού η προσέλευση των θεατών θα πραγματοποιείται σε 4 χρονικές περιόδους άφιξης των 15 λεπτών η καθεμία, ξεκινώντας από τις 19:30.
Αναλυτικά:
A' χρονική περίοδος άφιξης: 19:30-19:45 – 2ο Θεωρείο
B' χρονική περίοδος άφιξης: 19:45-20:00 – 1ο Θεωρείο
Γ' χρονική περίοδος άφιξης: 20:00-20:15 – Πλατεία Σειρές Μ-Τ
Δ' χρονική περίοδος άφιξης: 20:15-20:30 – Πλατεία Σειρές Δ-Λ

Εισιτήρια
Έναρξη προπώλησης Φίλων Στέγης: Πέμπτη 21/10, 17:00
Έναρξη προπώλησης Γενικού Κοινού: Σάββατο 23/10, 17:00

Κανονικό: 10 - 25 - 35 - 45€
Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 8 - 20 - 28 - 36€
Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 7 - 18 - 25 - 32€
Κάτοικος Γειτονιάς: 7€
ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5€
Συνοδός ΑμεΑ: 10€
Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία digital ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdf στη smart συσκευή σας, εναλλακτικά αποθηκεύστε το εισιτήριό σας στο android ή IOS wallet σας ή τυπώστε το και μπείτε απευθείας στην αίθουσα.
ΓΡΑΜΜΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
2109005800
ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ
2130178200
ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)
Τα ταμεία της Στέγης θα παραμείνουν κλειστά μέχρι νεότερης οδηγίας

Το καθιερωμένο φεστιβάλ χορού της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση κατεβαίνει από τη σκηνή και καταλαμβάνει τον ψηφιακό κόσμο.
Now it’s your move.

Χορός και σώμα στην οθόνη. Στις 20 και 21 Μαρτίου η Στέγη παρουσιάζει το πρώτο της Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων ειδικά φτιαγμένο για τον ψηφιακό κόσμο. Για δύο μέρες πατάμε παύση στην καραντίνα και ζούμε στον παλμό των νέων καλλιτεχνών που επανεκκινούν, κινούνται και συγκινούνται. Το 8ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων (ONC 8) κατεβαίνει από τη σκηνή και συναντά το κοινό στο μόνο μέρος που αυτή τη στιγμή μπορούμε να υπάρχουμε «μαζί», στο ψηφιακό περιβάλλον, μέσα από το YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση, το Onassis.org και τα social media. Με σύνθημα ««είμαστε εδώ, χορεύοντας», καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς καταθέτουν έργα που δημιούργησαν το τελευταίο δίμηνο, αποτυπώνουν με κινήσεις τη στιγμή και την κατάσταση και στέλνουν το μήνυμά τους για όσα βιώνουμε, σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε. Και επειδή οι φωνές που πρέπει να ακουστούν είναι πολλές, το φετινό φεστιβάλ, το οποίο προέκυψε από open call που καλούσε καλλιτέχνες στη δημιουργία έργων με ψηφιακά μέσα, περιλαμβάνει 11 νέα καλλιτεχνικά πρότζεκτ.

Οι Βασίλης Βηλαράς (RED RIDING SHOES), Νάντη Γώγουλου (The cooking-with-Nadi show), Μυρτώ Δελημιχάλη και Στάθης Δογάνης (Pose_Transpose), Ειρήνη Καλαϊτζίδη (yaGrid), Oμάδα Besuch (Besuch), Άννα Παπαθανασίου (Axel’s just dreaming), Ιωάννα Παρασκευοπούλου (All she likes is popping bubble wrap), Κωνσταντίνος Παπανικολάου (Άλογα κατάδυσης και άλλες μυθολογίες), Νατάσα Σαραντοπούλου (ΙΛΙΣΣΟΣ/ λίμπο eξótica), ody icons (YES HALLO HI) και Stereo Nero Dance Co. (442, or A Game Without Score) χορογραφούν την Αθήνα, την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο το παράξενο έτος 2021.

Όπως αναφέρουν οι επιμελητές του ONC 8, Ιλειάνα Δημάδη, Κωνσταντίνος Τζάθας και Στεριανή Τσιντζιλώνη: «Είναι η πρώτη φορά που το πιο “σωματικό” φεστιβάλ της Στέγης γίνεται εξολοκλήρου ψηφιακά. Έντεκα πρωτότυπα έργα χορογραφίας, απενοχοποιημένα ως προς το τι είναι “ποπ” και τι “υψηλή τέχνη”, με ιδιαίτερη αγάπη για το χιούμορ, το παράδοξο και το απροσδόκητο, κάνουν πρεμιέρα στο YouTube, το Instagram και το διαδίκτυο: από μικρού μήκους ταινίες ενηλικίωσης εν χορώ μέχρι βίντεο κλιπ και από χορευτικά μαθήματα μαγειρικής μέχρι περιπατητικές περφόρμανς, κινηματογραφημένες παραστάσεις, διαδραστικούς χάρτες, εικόνες και κείμενα, stick figures, studio visits και performative διαλέξεις. Κινηματογραφιστές, επιστήμονες, προγραμματιστές, digital media artists, αλλά και youtubers, influencers και bloggers συνεργάζονται πλέον στενά με τους χορογράφους. Δίχως να μετατράπηκαν όλοι οι καλλιτέχνες, εν μια νυκτί, σε hi-tech freaks, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πειραματίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη και εργάζονται με interfaces, αισθητήρες επαφής, go-pro κάμερες, αλλά και chat rooms, selfies και stories, διευρύνοντας (και) ψηφιακά το πάντα υβριδικό και καινοτόμο πεδίο του σύγχρονου χορού.

Με απόλυτη συνειδητότητα απέναντι στις αντιφάσεις και τις λειτουργίες του καλλιτέχνη στη νέα συνθήκη της πανδημικής αναστολής και της ψηφιακής έξαψης, το φετινό φεστιβάλ δεν είναι μια απάντηση ανάγκης στη μη δυνατότητα παρουσίασης έργων ζωντανά, αλλά μια δική μας σταθερά. Ανοίξαμε τη συζήτηση για το πώς παράγεται τέχνη σε μια εποχή που τα πάντα –από την κοινωνικοποίηση έως το φλερτ– γίνονται σε ένα περιβάλλον συνεχούς και διάχυτης δικτύωσης ήδη από το 2016, με την έκθεση “Digital Revolution”. Κι αν την περασμένη άνοιξη, με το “ΕΝΤΕR”, δημιουργήσαμε μια ψηφιακή χρονοκάψουλα για το “εδώ και τώρα”, καλωσορίζουμε πλέον στην ψηφιακή μας σκηνή βασικούς εκπροσώπους της νέας γενιάς του σύγχρονου ελληνικού χορού.»

Σχεδιασμός-Επιμέλεια: Ιλειάνα Δημάδη, Κωνσταντίνος Τζάθας, Στεριανή Τσιντζιλώνη
Production Manager: Δήμητρα Δερνίκου
Οργάνωση Παραγωγής: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος, Χριστίνα Πιτούλη
Εκτέλεση Παραγωγής: Δέσποινα Σιφνιάδου, Ειρηλένα Τσάμη, Ιουλία Σταμούλη
Τεχνική Διεύθυνση: Λευτέρης Καραμπίλας
Αναπληρωτής Τεχνικός Διευθυντής – Τεχνική Διεύθυνση Περιοδείας: Philip Hills
Οργάνωση δράσεων εξωστρέφειας: Χριστίνα Λιάτα
Σχεδιασμός προβολής: Τμήμα Επικοινωνίας Ιδρύματος Ωνάση
Κινηματογραφική επιμέλεια: Χρήστος Σαρρής
Onassis Channel assistant: Σμαράγδα Δογάνη
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Παραγωγές
Βασίλης Βηλαράς,RED RIDING SHOES
Νάντη Γώγουλου, The cooking-with-Nadi show
Μυρτώ Δελημιχάλη, Στάθης Δογάνης, Pose_Transpose
Ειρήνη Καλαϊτζίδη, yaGrid
Oμάδα Besuch, Besuch
Άννα Παπαθανασίου, Axel’s just dreaming
Ιωάννα Παρασκευοπούλου, All she likes is popping bubble wrap
Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Άλογα κατάδυσης και άλλες μυθολογίες
Νατάσα Σαραντοπούλου, ΙΛΙΣΣΟΣ/ λίμπο eξótica
ody icons, YES HALLO HI
Stereo Nero Dance Co., 442, or A Game Without Score

 Βασίλης Βηλαράς, RED RIDING SHOES
Κόπηκα, θα βάλω λίγο κόκκινο

Γυρισμένο σε ένα ατελιέ στην Κυψέλη, το σόλο του Adam Khalil εμπνέεται από τα «Κόκκινα Παπούτσια» του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και γίνεται από τον Βασίλη Βηλαρά ένα ψηφιακό παραμύθι-μανιφέστο κατά της πατριαρχίας και των έμφυλων στερεότυπων.

Ένα σκοτεινό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, για ένα κορίτσι καταδικασμένο να χορεύει μέχρι τελικής πτώσεως. Μια εμβληματική ταινία χορού του 1948. Ένα femme αγόρι που ενηλικιώνεται στην Αθήνα χορεύοντας πάνω σε κόκκινα παπούτσια. Συνθέτοντας τα τρία προαναφερθέντα υλικά, ο σκηνοθέτης Βασίλης Βηλαράς δημιούργησε το RED RIDING SHOES, διασαλεύοντας τα όρια μυθοπλασίας και πραγματικότητας και έχοντας ως πρωταγωνιστή τον 18χρονο Πολωνοαιγύπτιο περφόρμερ/μοντέλο Adam Khalil (aka terpsichorree).
Ο σκηνοθέτης του έργου σημειώνει: «Το 2009 προβλήθηκε στους κινηματογράφους η αποκατεστημένη κόπια της ταινίας του 1948 Τα κόκκινα παπούτσια. Μια ταινία-ορόσημο στην ιστορία του κλασικού χορού. Την ίδια χρονιά, σε ένα σινεμά της Αθήνας, ένα επτάχρονο αγόρι παρακολουθεί την ταινία παρέα με τη γιαγιά του. Θαμπώνεται από την ιστορία, την πρωταγωνίστρια και το πάθος της για τον χορό. Αναπτύσσει μια παθιασμένη σχέση με την περιβόητη 15λεπτη σκηνή του μπαλέτου, την οποία αναπαράγει καθημερινά, με τον δικό του, σύγχρονο τρόπο. Σήμερα, στα 18 του χρόνια πια, εξακολουθεί να εμπνέεται από τη χορογραφία, την ηρωίδα της ταινίας, αλλά και το ίδιο το κόκκινο χρώμα. Τα χρησιμοποιεί ως εργαλεία στην πορεία ενηλικίωσής του, σε μια προσπάθεια να αποτινάξει από πάνω του τα όποια στερεοτυπικά αρρενωπά χαρακτηριστικά τον δεσμεύουν, σε μια εικόνα που δεν μοιάζει να τον αφορά. Προτίθεται να πλησιάσει την εικόνα της ηρωίδας στην ταινία, μιας γυναίκας καταπιεσμένης από την πατριαρχία που μαστίζει τον χώρο του χορού. Να γιορτάσει τις αδυναμίες της, αλλά και τις δικές του. Νιώθει πως παλεύει με τους ίδιους δαίμονες που μάχεται η ηρωίδα της ταινίας, 73 χρόνια πριν. Ένα femme αγόρι, στον σύγχρονο κόσμο, που επιθυμεί να γίνει αποδεκτό χωρίς να θυσιάσει την ταυτότητά του.»

Σκηνοθεσία: Βασίλης Βηλαράς, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Άλεξ Βηλαράς, Μοντάζ: Σωτήρης Βασιλείου, Άλεξ Βηλαράς, Κείμενο: Κέλλυ Παπαδοπούλου, Περφόρμερ: Adam Khalil, Ενδυματολόγος: Φίλιππος Μίσσας, Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Μαριλένα Καλαϊτζαντωνάκη, Makeup Artist: Αλεξάνδρα Ρέντζου, Εκτέλεση Παραγωγής: Θάλεια Γρίβα, Παραγωγή: Monstera ΑΜΚΕ

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/red-riding-shoes

 Νάντη Γώγουλου, The cooking-with-Nadi show

“The cooking-with-Nadi show” είναι το νέο μαγειρικό κανάλι στο YouTube. Η Νάντη Γώγουλου δεν είναι πια χορεύτρια. Είναι η influencer Nadi the Cook και κάνει την πρεμιέρα της μαγειρεύοντας την πρώτη συνταγή του καναλιού live, με τη βοήθεια των ακολούθων της.

Χορεύτρια, μαγείρισσα ή influencer; Όπως και να έχει, το ψηφιακό αυτό πρότζεκτ της Νάντης Γώγουλου έρχεται να συνδέσει τον σύγχρονο χορό με τη μαγειρική και τα social media μέσα σε 20 κινήσεις. Το The cooking-with-Nadi show ξεκίνησε από έναν Instagram λογαριασμό με καθημερινά posts & stories για 20 ημέρες, που καλούν τους ακολούθους της σε ψηφοφορίες (polls) για 20 υλικά: από το αγαπημένο φρούτο έως το βασικό υλικό που χρειάζονται στην κουζίνα τους. Το πρότζεκτ καταλήγει σε ένα food-dance film διάρκειας 20 λεπτών, ενώ η συνταγή που τελικά παρασκευάζεται εκτελείται ζωντανά μπροστά στο κοινό.
“Nadi enjoys life and every beat of it. C?king is her strongest element. Follow Nadi for tricks and tips in the kitchen!”: Έτσι μας συστήνεται στον νέο Instagram λογαριασμό της. Και αναρωτιέται: «Πόσο fancy μπορεί να γίνει το μαγείρεμα virtually; Πόσα tricks and tips μπορούμε να δώσουμε, ώστε το μαγείρεμα και το φαγητό να “χωρέσουν” στο διαδίκτυο, με τις ποιότητες με τις οποίες “χωράει” ο χορός;» Κανόνες και τεχνικές διαχείρισης της κίνησης, σε μια χορογραφία από τρόφιμα, και υλικά για την εκτέλεση μιας συνταγής. Πώς μεταφράζεται το λεξιλόγιο μιας παράστασης χορού στο λεξιλόγιο της εκτέλεσης μιας συνταγής; Αντιπαραβάλλοντας την παράσταση της συνταγής με αυτήν του χορού, την επιλογή των υλικών μαγειρέματος με αυτήν των κινήσεων μιας χορογραφίας, και τη σύνθεση της συνταγής με αυτήν της χορογραφίας, η Νάντη επιχειρεί να κάνει το φαγητό να χορέψει. Πώς θα ήταν η ζωή αν το φαγητό ήταν χορός;

Ιδέα, Εκτέλεση, Χορο-γραφία, Κινηματογράφηση & Μοντάζ: Νάντη Γώγουλου, Καλλιτεχνική συνεργάτρια & Υποστήριξη μέσων κοινωνικής δικτύωσης: Μαρία Κωνσταντάκη, Σύμβουλος Τεχνικής Υποστήριξης & Οργάνωσης Κινηματογραφικών εργασιών: Γεύη Δημητρακοπούλου, Σύμβουλος τροφής & Συντονισμός συνταγών: Χαρά Ζήκου, Εκτέλεση Παραγωγής: Θεοδώρα Καπράλου

Συντελεστές κινηματογράφησης
Σκηνοθεσία, Σενάριο & Μοντάζ: Νάντη Γώγουλου, Παίζουν, Χορεύουν: Νάντη Γώγουλου, Μαρία Κωνσταντάκη, Κινηματογράφηση: Νάντη Γώγουλου, Γεύη Δημητρακοπούλου, Σχεδιασμός Ήχου: Νάντη Γώγουλου, Υποστήριξη στο Μοντάζ, Διορθωτική Επεξεργασία στη Φωτογραφία και τον Ήχο: Γεύη Δημητρακοπούλου
Συμμετέχει: Ευθύμιος Μοσχόπουλος και η φωνή του Μάριου Παναγιώτου.

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/the-cooking-with-nadi-show

 Μυρτώ Δελημιχάλη, Στάθης Δογάνης, Pose_Transpose

Κάθε μετατόπιση προϋποθέτει μια θέση

350 ημέρες πανδημικής εμπειρίας σε 35 λεπτά. Tο “Pose_Transpose” είναι ταυτόχρονα περφόρμανς στον δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, κινηματογραφικό γύρισμα, φιλμ και ιστοσελίδα για έναν απολύτως ιδιοσυγκρασιακό χάρτη της πόλης.

Χρειάστηκαν 35 ημέρες για να φτιαχτεί, μέσα από ρεπεράζ, γυρίσματα και φωτογραφήσεις, μέσα από τη δημιουργία μιας ιστοσελίδας, την επεξεργασία ήχων και κειμένων για τη σύνθεση ηχοτοπίων και τη σκηνοθεσία και χορογραφία μιας σειράς δράσεων και αντιδράσεων. Σε 11 διαφορετικά σημεία της πόλης: από τον Λυκαβηττό έως την πλατεία Αγίων Αναργύρων στου Ψυρρή και από τη Φωκίωνος Νέγρη έως τη Στοά Αριστείδου. Σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, σε ταράτσες και διαμερίσματα. Χωρίς κοινό. Με εννέα περφόρμερς. Οι πορείες και οι στάσεις τους στην πόλη κινηματογραφήθηκαν επιτόπου, απ’ όπου προέκυψε το φιλμ και το site map που τώρα κάνουν πρεμιέρα.
Το έργο μάς δείχνει τη βιωματική παρατήρηση γεγονότων που εξελίσσονται στο λόκνταουν του 2020-21. Στοχεύοντας στην παράθεση των πρόσφατων εμπειριών, σχετικά με τον περιορισμό της ελεύθερης μετακίνησης, δημιουργήθηκε ένας χάρτης κινητικών αποτυπωμάτων.
Έχοντας ως αφετηρία το βίωμα της πόλης, όπως αυτό διαμορφώνεται και μεταλλάσσεται καθημερινά λόγω της επικαιρότητας, το πρότζεκτ επιχειρεί τη χαρτογράφηση των διακεκομμένων μας διαδρομών, των απαγορευμένων εξόδων, των άσκοπων μετακινήσεων και των τηρουμένων αποστάσεων. Το έργο μπορεί να θεαθεί αυτόνομα ως μια ιστορία ή ως ένα σύστημα τεκμηρίωσης καθημερινών στιγμών.

Ιδέα, Χορογραφία & Σκηνοθεσία: Μυρτώ Δελημιχάλη, Στάθης Δογάνης, Ερμηνευτές: Αντώνης Αντωνίου, Μαρία Βούρου, Μυρτώ Δελημιχάλη, Στάθης Δογάνης, Λουκιανή Παπαδάκη, Θάνος Ραγκούσης, Δέσποινα Σανιδά Κρεζία, Φωτεινή Σταματελοπούλου, Δέσποινα Στασινού, Εικαστική Performance (κατασκευή μάσκας): Αντώνης Αντωνίου, Μουσική Σύνθεση: Ραφαηλία Μπαμπασίδου, Κινηματογράφηση: Στάθης Δογάνης, Δημήτρης Τρανός

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/pose_transpose

 Ειρήνη Καλαϊτζίδη, yaGrid

Yet another Grid. Ένα ακόμα ψηφιακό πλέγμα παραθύρων στο cloud, κάπου μεταξύ Zoom, Jitsi και Google Meet. Το “yaGrid” φτιάχτηκε για να φιλοξενήσει μια φανταστική χορευτική συνάντηση ανθρώπινων και μετα-ανθρώπινων συμμετεχόντων. Χωράει άραγε άλλη μία τηλεδιάσκεψη στο πρόγραμμά σου;

Μερικές γραμμές αρκούν για τον σχεδιασμό μιας σκελέτινης φιγούρας (stick figure), της βασικής συμβολικής αναπαράστασης του ανθρώπου από την προϊστορική εποχή: ένας κορμός σε σχήμα ραβδιού και άκρα που προεξέχουν. Στο έργο της Ειρήνης Καλαϊτζίδη, κάμποσες τέτοιες αφαιρετικές φιγούρες έρχονται ως μετα-ανθρώπινα όντα να συγχορέψουν με άλλα, ανθρώπινα.
Εδώ, το περιβάλλον μίας τηλεδιάσκεψης γίνεται ένας μεταιχμιακός χώρος μεταξύ πραγματικού και φαντασιακού, ιδανικός για να φιλοξενήσει τα ανθρώπινα και μετα-ανθρώπινα όντα εν κινήσει. Μία ψηφιακή πλατφόρμα με εικονικά παράθυρα, παρά την πλεγματική της δομή, θολώνει τα όρια μεταξύ των συμμετεχόντων. Πού ξεκινά ο ένας και πού τελειώνει η άλλη; Πόσο διακριτός είναι ο άνθρωπος σε σχέση με μία σκελέτινη φιγούρα, ενώ συνυπάρχουν στο ίδιο flat πεδίο;
Οι σκελέτινες φιγούρες, ως όντα απαράμιλλης ουδετερότητας και ψηφιακής απλότητας, αδειάζουν το σώμα από την πολλή πληροφορία και προκαλούν τη φαντασία του θεατή να εφεύρει ή να ανακαλύψει κάτι για αυτό. Σε τι ποσοστό είναι ύλη; Σε τι ποσοστό είναι κύμα, ιδέα, ήχος, pixels;
Η Ειρήνη βρίσκεται εντός του grid. Καθοδηγεί λεκτικά τις συμμετέχουσες σε έναν κινητικό αυτοσχεδιασμό με διάθεση σχεδόν διαλογιστική. Το οικοσύστημα των χορευτικών υπάρξεων που δημιουργείται αφήνεται σε ένα χρονικό και χωρικό συνεχές. Δεν έχει αρχή και τέλος. Δεν έχει πόλους. Δεν έχει στρώματα. Υπάρχει οριζόντιο και ελαστικό, ελαφρώς παράδοξο και κάπως οικείο. Και ο θεατής, παρών, βρίσκει τον εαυτό του σε κάποιο παράθυρο. Η συναναστροφή αυτή με τις σκελέτινες φιγούρες ελπίζει στην πυροδότηση μιας μεγαλύτερης ευαισθησίας και λιγότερου φόβου προς το μη ανθρώπινο, είτε αυτό είναι ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης, είτε μία γαρδένια, είτε ένα παπούτσι.

Σύλληψη, Χορογραφία & Ψηφιακά Μέσα: Ειρήνη Καλαϊτζίδη, Εμφανίζονται: Μαρία Βούρου, Ειρήνη Καλαϊτζίδη, Ευθύμιος Μοσχόπουλος, esther, kostas, chimera και 19 ακόμα ανώνυμοι συμμετέχοντες, Ηχητική Σύνθεση: Νίκος Τσώλης, Κινηματογράφηση & Ψηφιακή Υποστήριξη: Στάθης Δογάνης, Οργάνωση Παραγωγής: Delta Pi

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/yagrid

 Oμάδα Besuch, Besuch

Besuch σημαίνει «επίσκεψη». Πέντε δημιουργοί συναντιούνται σε ένα ψηφιακό κολάζ και καλούν το κοινό σε μια συνειρμική περιήγηση. Τι αφηγήσεις προκύπτουν από την εμπειρία της μεταξύ τους οικειότητας;

Πέντε χρόνια αφότου συναντήθηκαν ως σπουδαστές χορού, και ενώ εξερευνούν διαφορετικά επιτελεστικά και συνθετικά πεδία, οι πέντε δημιουργοί δοκιμάζουν στο Besuch τρόπους με τους οποίους μπορούν να συναντηθούν και να συνομιλήσουν καλλιτεχνικά. Η διαμεσική προσέγγιση, το παιχνίδι με τη χορευτική παράδοση, το φλερτ με τη βλακεία, ο ερωτισμός της ενσώματης εμπειρίας και ο «τηλεπαθητικός» χορός, δημιουργούν πέντε πρωτότυπες προσκλήσεις που γίνονται αφετηρία για την πρώτη τους ομαδική συνεργασία.
Ένα ψηφιακό αρχείο οδηγιών με πολύχρωμα ιδεογράμματα, ένα μικροσκοπικό σχέδιο μεγάλων διαστάσεων, μία DIGI-persona, ένας πίνακας αισθητηριακών ερεθισμάτων και ένα συμβόλαιο μέσω ταχυδρομείου αποτελούν τις προσκλήσεις που γίνονται το κοινό score της ομάδας. Οι συντελεστές ανταλλάσσουν τα πέντε αυτά υλικά μεταξύ τους και κάθε μέλος υπόσχεται να πραγματοποιήσει μία επίσκεψη σε αυτά, διάρκειας ενός λεπτού. Στο τέλος, καλούνται να επεξεργαστούν από κοινού τις 25 αποδόσεις, και έτσι να συνθέσουν το Besuch. Καλούν επίσης το κοινό να επισκεφθεί, με τη σειρά του, τόσο τα ίχνη αυτών των συναντήσεων όσο και το συλλογικό τους καλλιτεχνικό αποτύπωμα.
Η ομάδα δίνει ραντεβού σε ψηφιακά περιβάλλοντα, τα οποία γίνονται ο τόπος της καλλιτεχνικής τους ζύμωσης. Δεσμεύονται για έναν μήνα να καταδυθούν στις ποικίλες προσεγγίσεις τους, να ανταλλάξουν αισθητικά μέσα και να διαμορφώσουν ένα ετερόκλητο σύμπαν που θα κατοικήσει στην οθόνη. Η «παράσταση» θα υλοποιηθεί με τη μορφή βίντεο-κολάζ που θα αποτυπώνει μια πολυεπίπεδη χορογραφική σύνθεση. Η διαδικασία καταγράφεται και προσφέρεται στο κοινό μέσω του www.besuch.team, δίνοντάς του την ευκαιρία να κοιτάξει μέσα από την κλειδαρότρυπα τα στοιχεία εκείνα που οδήγησαν στο τελικό έργο.

Συντελεστές
Ομάδα Besuch: Νεφέλη Αστερίου, Ξένια Βλάχου-Κογχυλάκη, Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη, Ευθύμιος Μοσχόπουλος, Δημήτρης Μυτιληναίος
Ιστοσελίδα: Γιώργος Ψημένος

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/besuch

 Άννα Παπαθανασίου, Axel’s just dreaming

Μια σειρά από σύντομα βίντεο-πορτρέτα, σαν κομμάτια ενός δίσκου που αναδεικνύει μια αίσθηση ανοίκειου. Ένας αντιχορός που αντιστέκεται στην ιδέα της ομορφιάς.

Η Άννα Παπαθανασίου δημιούργησε το Axel’s just dreaming σαν μια παράθεση κινούμενων εικόνων, σαν έναν δίσκο με «ακυκλοφόρητα» κομμάτια. Μια σειρά από επτά βίντεο-πορτρέτα που απεικονίζουν χαρακτήρες φανταστικούς σε συνθήκη απομόνωσης και έκστασης.
Η κάθε εικόνα προτείνει μια ύπαρξη, που χτίζει το αφήγημά της σε έναν χωρικά και χρονικά στενό τόπο, μέσα σε ένα κλειστό κύκλωμα, πίσω από τζάμι ή οθόνη. Η κάθε ύπαρξη είναι μια μικρή έκρηξη που πήγε στράφι, μέσα σε ένα άτυχο κλειστό κουτί δώρου, που δεν παραδόθηκε ποτέ λόγω δυσλειτουργίας των ΕΛΤΑ. Η επανάληψη των κινήσεων φέρει κάτι από το Καθαρτήριο, όπου όντα ψυχικά φορτισμένα κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή, έστω και αν πρόκειται για ψευδαίσθηση.
Όλοι θέλουμε κάποιον να παρατηρεί τη μοναξιά μας, προκειμένου να μην τρελαθούμε μέσα στο κουτί μας.
Η αλλοίωση, η επαναληπτικότητα και η μεταμόρφωση είναι οι πρώτες ύλες για την αναπαράσταση ενός δυστοπικού συναισθήματος. Ένας βουβός και ήσυχος εφιάλτης με παράδοξες οπτικές συνάψεις, που δεν εξηγούνται, αλλά εξηγούν. Όπως το όνειρο του ετοιμοθάνατου σκύλου, που κολυμπάει ήδη σε έναν τόπο μεταβατικό, ενώ το σώμα του τον αφήνει σιγά σιγά.
Ένα tableau vivant μιας βουτιάς στο παράλογο.

Σύλληψη, Χορογραφία & Ερμηνεία: Άννα Παπαθανασίου, Καλλιτεχνικός Συνεργάτης: Κώστας Γκαραμέτσης, Διεύθυνση Φωτογραφίας & Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Κούρος, Πρωτότυπη Μουσική & Ηχητικός Σχεδιασμός: Δημήτρης Παπαδάτος, Επιμέλεια Κίνησης & Δραματουργίας: Ίρις Φουστέρη, Σχεδιασμός & Κατασκευή Κοστουμιών: Κώστας Γκαραμέτσης, Χρωματική Επεξεργασία Κινούμενης Εικόνας: Άγγελος Μάντζιος – MetaPost, Τεχνικός Προϊστάμενος Εικόνας: Δημήτρης Μαυροφοράκης, Ειδικές Κατασκευές: Νεκτάριος Θεοδώνης, Βοηθός Καλλιτέχνη: Ηρώ Αδρακτά, Βοηθός Φωτιστή: Ιφιγένεια Γιαννιού, Οργάνωση & Εκτέλεση Παραγωγής: Νίκος Μαυράκης & Χρήστος Χριστόπουλος – TooFarEast, Βοηθοί Παραγωγής: Κωνσταντίνα Δούκα-Γκόση, Στεργιάνα Τζέγκα, Φωτογράφοι: Γιώργος Καπλανίδης, Πέτρος Χυτήρης, Κινηματογραφικός Εξοπλισμός: RGB Studios

Στη μνήμη του Axel μας που έφυγε λίγες μόλις μέρες μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων.

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/axels-just-dreaming

Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Άλογα κατάδυσης και άλλες μυθολογίες

Πέντε φωτογραφίες. Με χορούς που δεν χορεύονται πια: με νεαρές αναβάτριες που πέφτουν στο κενό πάνω σε λευκά άλογα και μαραθώνιους με έπαθλο την επιβίωση. Με αυτήν την αφορμή, ο Κωνσταντίνος Παπανικολάου σχεδιάζει μια περφόρμανς-διάλεξη στα όρια των προσωπικών αναμνήσεων και του ντοκουμέντου.

Στην απέραντη ακαταστασία του διαδικτύου μπορεί κανείς να εντοπίσει φωτογραφίες, ενημερωτικά βίντεο, έξυπνα κείμενα, λίστες, προτάσεις, προβλέψεις με βάση τα ζώδια, ιστορικές πηγές, ακαδημαϊκά πονήματα, διαλέξεις, παραστάσεις, οδηγίες «προς ναυτιλλομένους». Τα πάντα ριγμένα άτακτα το ένα πάνω στο άλλο, σε ασύμμετρους σωρούς. Μερικά από αυτά τα συλλέγουμε με διάφορες αφορμές. Τα ταξινομούμε ανά τα χρόνια μέσα σε φακέλους μέσα σε άλλους φακέλους με ιδιόρρυθμα ονόματα για να τα αξιοποιήσουμε ίσως κάποτε.
Ο Κωνσταντίνος Παπανικολάου αλιεύει από τις άνισες βιβλιοθήκες του προσωπικού του υπολογιστή πέντε φωτογραφίες. Πέντε ντοκουμέντα από τη χορευτική πραγματικότητα άλλων εποχών: λησμονημένοι χοροί και εξαφανισμένες πρακτικές. Τολμηρά κορίτσια που καλπάζουν στο κενό, ζευγάρια που χορεύουν μέχρι εξάντλησης κάτω από το αδηφάγο βλέμμα ενός άπληστου κοινού, αιθέριες μπαλαρίνες που θυσιάζονται στον βωμό της τέχνης. Με αφορμή τις πέντε αυτές φωτογραφίες, o Κωνσταντίνος στοχάζεται πάνω σε χορευτικές πρακτικές που ο χρόνος υπέβαλε σε φθίνουσα πορεία και αναλογίζεται την προέλευση τους αλλά και τα ίχνη τους στο παρόν.
Αφήνει την ερμηνεία των τεκμηρίων στους ιστορικούς. Δεν τα μελετά, αλλά μάλλον ρεμβάζει. Δεν ανακατασκευάζει την ιστορία, αλλά μάλλον προσπαθεί να συμφιλιωθεί με το παρόν. Με πυξίδα την προσωπική εμπειρία και το ένστικτό του φτιάχνει μικρές εφήμερες διαδρομές από την υπόθεση στη μαρτυρία.
Μήπως το παρελθόν δεν το συνθέτουν τα ίδια τα συμβάντα/γεγονότα, αλλά οι τρόποι που τα ατενίζουμε και τα ερμηνεύουμε; Και ακόμη, τι εργαλεία κατασκευάζουμε για να κατανοήσουμε τις κληρονομιές και τους ξεχασμένους μακρινούς συγγενείς/προγόνους μας; Τις καταγωγές των πρακτικών μας;

Χορογραφία & Περφόρμανς: Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Δραματουργία: Παρασκευή Τεκτονίδου, Κινηματογράφηση: Αλέξανδρος Μερκούρης

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/the-diving-horse-and-other-mythologies

 Ιωάννα Παρασκευοπούλου, All she likes is popping bubble wrap

Ο τίτλος της περφόρμανς παραπέμπει στον ήχο που παράγεται από μια φαινομενικά άσκοπη και αδιάφορη δράση: το να σκας φουσκάλες σε συσκευασίες. Κι όμως, o ήχος αυτός μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εφέ σε μια καταδίωξη ζόμπι. Καλώς ήρθατε στο παιγνιώδες πείραμα ήχου και εικόνας της Ιωάννας Παρασκευοπούλου.

Η οθόνη χωρίζεται στα δύο. Στο ένα μισό προβάλλεται μια συρραφή από κινηματογραφικές εικόνες αρχείου: τρεις κοπέλες ψαρεύουν σε μια λίμνη, ζόμπι σε συνθήκη καταδίωξης, μία γυναίκα βρίσκεται στην μπανιέρα. Στο άλλο μισό, η Ιωάννα Παρασκευοπούλου «συνομιλεί» μαζί τους: επινοεί, δημιουργεί και παράγει εκ νέου ήχο, με τη χρήση διαφορετικών υλικών μέσων ή/και του σώματός της, προκειμένου να τις συνοδεύσει και, έτσι, να τις ενορχηστρώσει και να τις εμψυχώσει ηχητικά.
Γιατί το All she likes is popping bubble wrap είναι μια περφόρμανς ήχου και εικόνας, ένα δίπτυχο παράλληλων δράσεων: η οθόνη διχοτομείται με σκοπό τη διεύρυνση των ηχητικών και οπτικών αποτυπωμάτων σε επιλεγμένες κινηματογραφικές εικόνες αρχείου.
Επιδιώκοντας τη σύνθεση μιας τέτοιας οπτικοακουστικής χορογραφίας μικροκινήσεων και αντικειμένων, η δημιουργός ερευνά τη συσχέτιση μεταξύ εικόνας, ήχου και σώματος, καθώς και τη δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των δύο παράλληλα προβαλλόμενων εικόνων. Η διαδικασία αυτή προτρέπει σε ένα παιγνιώδες πείραμα: μια δραματουργικά επιλεγμένη πράξη της ερμηνεύτριας συνδιαλέγεται με το αρχειακό υλικό τροφοδοτώντας α-σύγχρονες πραγματικότητες προς νέες, πρωτότυπες προοπτικές και διαστάσεις.
Πώς δύο παράλληλες δράσεις επηρεάζουν τη θέαση; Πώς οι διαφορετικές χρονικότητες των δύο εικόνων μπορούν να οδηγήσουν σε πολλαπλές ερμηνευτικές συσχετίσεις ή/και αφαιρέσεις; Ποιοι μηχανισμοί εύρεσης ταυτίσεων ενεργοποιούνται στην προσπάθεια δημιουργίας μιας ψευδούς εικονικής ολότητας;

Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Ερμηνεία: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Δραματουργία: Έλενα Νοβάκοβιτς, Τεχνική Υποστήριξη Ήχου & Ηχητικός σχεδιασμός: Δάνης Χατζηβασιλάκης, Κινηματογράφηση & Μοντάζ: Carlos Muñoz, Μοντάζ αρχειακού υλικού: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Σκηνικός χώρος & Κοστούμια: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Κείμενα: Έλενα Νοβάκοβιτς, Ξύλινη κατασκευή: Μίλτος Αθανασίου

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/all-she-likes-is-popping-bubble-wrap

 Νατάσα Σαραντοπούλου, ΙΛΙΣΣΟΣ/ λίμπο eξótica

Μια εικονική περιπλάνηση 360 μοιρών στα χνάρια του Ιλισσού μάς προσκαλεί να «ξαναδούμε» το ξεχασμένο ποτάμι μέσα στην πόλη της Αθήνας που, αν και αόρατο πια, ποτέ δεν έπαψε να κινείται.

Ο ποταμός Ιλισσός, άλλοτε ιερό ποτάμι της Αθήνας, παίρνει τη μορφή μιας γκροτέσκας θεότητας και αναδύεται σε σημεία της πόλης, όπου κάποτε κυλούσε περήφανα. Ως κυριολεκτικά underground, περιθωριοποιημένο και απωθημένο στοιχείο της πόλης, δηλώνει την ύπαρξή του με μια πορεία-«μανιφέστο». Ο Ιλισσός, που περιγράφεται στον «Φαίδρο» του Πλάτωνα να διασχίζει ένα ειδυλλιακό τοπίο, έχει καταλήξει σήμερα ένας τσιμεντοποιημένος υπόνομος. Με πρόσχημα υγειονομικά ζητήματα, αλλά και τις επικίνδυνες πλημμύρες που προκαλούσε, κυλά σήμερα αόρατος. Στοιχεία από το ένδοξο παρελθόν του μπερδεύονται με τη σημερινή του υποβάθμιση. Με τον ίδιο περίπου τρόπο που διευθετήθηκε η κοίτη του, έτσι εμφανίζονται και εξαφανίζονται όλα όσα θεωρούνται «βρόμικα» ή «επικίνδυνα» στην πόλη, όπως κοινωνικές ομάδες, πρακτικές, συνήθειες, καθώς και επιθυμίες. Αλλά δεν παύουν να υπάρχουν. Η ακάλυπτη κοίτη του στην Αγία Φωτεινή Ιλισσού, ή «Σάντα Φωφώ», είναι το νήμα που ενώνει το μυστηριακό παρελθόν του με το σήμερα.

Σύλληψη & Ερμηνεία: Νατάσα Σαραντοπούλου, Σύμβουλος Δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης, VFX/3D Artist: Αίας Κόκκαλης, Φωτογράφος: Αλίνα Λέφα, Ενδυματολόγοι: Δήμητρα Λιάκουρα, Περικλής Πραβήτας, Κατασκευή Περούκας: Pierre Magendie, Σχεδιασμός Ήχου: Παύλος Κατσιβέλης, Οργάνωση Παραγωγής: Cultόpια

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/ilissos-limbo-exotica

 ody icons, YES HALLO HI

«Σκεφτόμουν την ανάγκη μου να σώσω τον κόσμο την ώρα που άραζα στον καναπέ μου» δηλώνει με αφοπλιστικό σαρκασμό ο ody icons για το νέο πρότζεκτ του με το οποίο δίνει το «παρών» στο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων.

Τα Χριστούγεννα του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο κομμάτι του ody icons, με το βίντεο κλιπ “Working Out My Little Muscles”, ένα electropop μανιφέστο, με το οποίο ζητά από τους ακροατές του να ξεχάσουν τα δεινά του πλανήτη και να επικεντρωθούν στην προπόνηση των μικρών μυών τους.
To YES HALLO HI είναι το νέο έργο του, το οποίο κάνει πρεμιέρα στο Onassis Channel του YouTube στο πλαίσιο του 8ου Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων 2021. Εδώ, κάποιο άτομο, από τη ζεστασιά και τη μικροαστική ραστώνη του σπιτιού του, καλεί σε κάποια απροσδιόριστη υπηρεσία. Ζητά καθοδήγηση για το πώς να σώσει τον κόσμο και το μέλλον. Αναρωτιέται ειρωνικά: «Ποια αίτηση πρέπει να συμπληρώσω; Σε ποια πεδία χρειάζεται να κάνω τικ;» Σε μια παράλληλη αφήγηση, το ίδιο άτομο βρίσκεται σε μια συνθήκη όπου κυριαρχεί το ζωώδες ξέσπασμα στη «Φύση».
Στο πλαίσιο της συνεργασίας του με τον μουσικό παραγωγό Sagittarius Lefthand, ο οdy icons γράφει το YES HALLO HI συνδυάζοντας την ηλεκτρονική μουσική με τη slam ποίηση και τον πολιτικό στίχο. Αντλώντας από τη θεατρικότητα και την υπερβολή των καιρών, με μια πολιτική-σαρκαστική διάθεση σύγχρονου, παράξενου, queer καμπαρέ, επιδιώκει να συμφιλιώσει τη ζέστη της ελευθερίας με την απόλαυση της μελαγχολίας. Με άλλα λόγια; να δημιουργήσει την κατάλληλη θερμότητα που θα πυροδοτήσει την αναζήτηση της προσωπικής ευθύνης.

Συντελεστές
Τραγούδι
Στίχοι: ody icons, Μουσική Παραγωγή: Sagittarius Lefthand, Mastering: DTA Studio Athens
Βίντεο
Σκηνοθέτης: Θεόδωρος Σελέκος, Διευθυντής Φωτογραφίας: Κώστας Μάνδυλας, Σύλληψη & Περφόρμανς: ody icons, Επιμέλεια & Κοστούμια: Μάριος Ράμμος, Διερμηνεία στη Διεθνή Νοηματική: Ανδρέας Πλεμμένος, Υποτιτλισμός: Κερασία Μιχαλοπούλου, Παραγωγή: Χρίστος Παπαμιχαήλ – Liminal Access
Ρούχα από δεύτερο χέρι της Memorabilia Lovers

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/yes-hallo-hi

 Stereo Nero Dance Co., 442, or A Game Without Score

Εσείς τι σκέφτεστε όταν σκέφτεστε το ποδόσφαιρο; Πράσινα γήπεδα, σουτ και ιδρωμένες φανέλες γύρω από μια ασπρόμαυρη θεά; Ή μήπως ακριβά συμβόλαια, διαφθορά, χουλιγκανισμό και εκτοξευμένα ρολά ταμειακών μηχανών; Η ομάδα Stereo Nero ξεπερνά τέτοιου τύπου διλήμματα και συγκροτεί μια σκηνική ποιητική για το ποδόσφαιρο, αντιμετωπίζοντάς το σαν μια παιγνιώδη αλληγορία για κάθε είδους πάθη, πόθους και συλλογικές υποθέσεις.

«Το ποδόσφαιρο έχει να κάνει με πάρα πολλά πράγματα. Τη μνήμη, την ιστορία, τον τόπο, την κοινωνική τάξη, το φύλο (κυρίως το αρσενικό, αλλά ολοένα και περισσότερο και το θηλυκό), την ταυτότητα, την οικογένεια, την κοινότητα, το έθνος. Κι ενώ είναι υπόθεση συλλογική, σχεδόν σοσιαλιστική στην ουσία της, ανθεί μέσα στην απληστία, στη διαφθορά, στον καπιταλισμό και στην απολυταρχία.» Ο φιλόσοφος Simon Critchley, στο βιβλίο του Τι σκεφτόμαστε όταν σκεφτόμαστε το ποδόσφαιρο, επιχειρεί να κατανοήσει όλα τα παραπάνω και να συγκροτήσει μια αισθητική, ακόμη και μια ποιητική του ποδοσφαίρου.
Ορμώμενη από αντίστοιχες ανησυχίες, η 11μελής ομάδα Stereo Nero και η χορογράφος Εύη Σούλη συνθέτουν μια περφόρμανς βασισμένη στους γρήγορους βηματισμούς, τις κοφτές ανάσες, τα σουτ, το κοντρόλ, την πάσα, τις αποκρούσεις και τα τάκλιν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Γιατί στο 442, or A Game Without Score, ο πολυδιάστατος κόσμος που σχηματίζεται γύρω από την «ασπρόμαυρη θεά» ξεδιπλώνεται σαν ένα παιχνίδι διαρκώς μεταβαλλόμενων δυναμικών, πλεγμάτων και σχηματισμών.

Άθλημα συνεργατικό, το ποδόσφαιρο έχει ως προϋπόθεση την ομάδα. Κάθε ομάδα, όμως, απαρτίζεται από ξεχωριστές, διακριτές ατομικότητες. Πώς το άτομο λειτουργεί στο σύνολο όταν δεν εξυπηρετεί τους κανόνες;

Πόσο εύκολα το σύνολο δέχεται το «διαφορετικό»; Τι γίνεται με τους αντισυμβατικούς αουτσάιντερ; Η αντίσταση ενός συγκροτημένου συνόλου απέναντι στο ξένο μπλέκεται με την επιβολή του δυνατότερου, τον ενθουσιασμό και την ελευθερία των σουτ και των αποκρούσεων. Τι υπερισχύει, εντέλει; Ο λυρισμός των σωμάτων, το πάθος, η εκστατική χαρά της νίκης, η απογοήτευση της ήττας και ο διαρκής αγώνας υπερίσχυσης – μέσα και έξω από το γήπεδο και, τελικά, μέσα και έξω από το σύνολο.

Σκηνοθεσία & Χορογραφία: Εύη Σούλη, Διεύθυνση Προβών: Κατερίνα Φώτη, Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Jan Van de Engel, Δραματουργία: Τζίνα Σταυρουλάκη, Σύμβουλος Δραματουργίας: Πρόδρομος Τσινικόρης, Σκηνικά: Μαριλένα Γεωργαντζή, Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη, Κοστούμια: 2WO+1NE, Οργάνωση Παραγωγής: Stereo Nero Dance Co. / Κατερίνα Φώτη, Εκτέλεση Παραγωγής: Αλεξάνδρα Φώτη, Χορός, Ερμηνεία & Συνδημιουργία Υλικού: Βασίλης Αρβανιτάκης, Δημήτρης Κίτσος, Χριστιάνα Κοσιάρη, Δημήτρης Λαγός, Ηλίας Μπαγεώργος, Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Δημόκριτος Σηφάκης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Αινείας Τσαμάτης, Κώστας Τσουκαλάς, Κατερίνα Φώτη

https://www.onassis.org/el/whats-on/onassis-new-choreographers-festival-8/442-or-a-game-without-score

Oι ακριβείς ώρες του φεστιβάλ και κάθε παραγωγής θα ανακοινωθούν σύντομα.

Αφουγκραστείτε την εποχή, ζήστε την κατάσταση, συντονιστείτε με τον διεθνή διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό που υπερβαίνει τα σύνορα και φέρνει 24/7 σπουδαία ονόματα της εγχώριας και παγκόσμιας dj, hip hop, electronic και world music σκηνής. Μπείτε τώρα στο movement radio.

Η Στέγη στο ραδιόφωνο. Το Movement Radio, ο διεθνής διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός με έδρα την Αθήνα, προκάλεσε αίσθηση στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Movement 1920-2020: Πέρα και ανάμεσα από σύνορα», τον Φεβρουάριο του 2020, και αρχίζει να εκπέμπει εκ νέου, σε επιμέλεια των Detach (Voltnoi & Quetempo), από τις 2 Νοεμβρίου 2020 στις 12.00 το μεσημέρι. 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, με πρωτότυπες ραδιοφωνικές δράσεις από μια πολυάριθμη ομάδα παραγωγών από την ελληνική και παγκόσμια σκηνή, από τους Optimo έως τη Moor Mother, από τον Alan Bishop έως τον Christopher C. King, από τους Black Athena έως την Carina, το Μovement Radio συντονίζεται με τον κόσμο.

Παράλληλα με το πρόγραμμά του, διοργανώνει αφιερώματα που είτε σχετίζονται με θέματα της επικαιρότητας. Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές είναι ένα από τα μεγαλύτερα επικοινωνιακά γεγονότα, ένα πολιτιστικό και πολιτικό εξαγώγιμο προϊόν για όλη την υφήλιο. Μπορεί να μην αλλάζει την ίδια την πολιτική, αλλά πυροδοτεί την έναρξη ενός νέου τετραετούς θεάματος. Το Movement Radio θα φιλοξενήσει μια 24ωρη θεματική εκδήλωση για τις αμερικανικές εκλογές, στις 3 Νοεμβρίου 2020, ανήμερα των εκλογών, και καλεί τους παραγωγούς του να συμβάλουν με ένα Americana mix δικής τους έμπνευσης.

Το πρόγραμμα αποτελείται από καθημερινές ζωντανές εκπομπές, dj-sets και θεματικά μουσικά αφιερώματα, συνεντεύξεις και εκπομπές λόγου, ζωντανά events κ.ά. Το δυναμικό του σταθμού είναι μια πολυσυλλεκτική σύνθεση από τη γεμάτη παλμό και εξωστρέφεια ελληνική dj, hip hop και electronica σκηνή, καθώς και από σκηνές και υβρίδια που αναδύονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με έμφαση στην περιοχή της Μεσογείου.

Το Movement Radio είναι μια πολιτιστική πλατφόρμα που εστιάζει στη νέα μουσική παραγωγή, αλλά και στην ιστορική διαδρομή της, μοιράζεται από κοινού ιστορίες που δεν έχουν ακόμα ειπωθεί, μιλάει με ιδέες και ήχους, αφουγκράζεται την τρέχουσα πολιτική και κριτική σκέψη, διασχίζει ένα φανταστικό αρχιπέλαγος πέρα από γεωγραφίες και χρονολογίες, είναι μια πολιτιστική συγκολλητική ουσία μεταξύ ανθρώπων, κοινοτήτων και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Το νέο αυτό ραδιόφωνο είναι ένας πομπός που φιλοδοξεί να καταγράψει, να διαδώσει και να ενώσει αυτό το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, εκπέμποντας από την Αθήνα.

Το Movement Radio αντανακλά τον ήχο και τις ιστορίες της Μεσογείου και εστιάζει στην πολιτιστική δυναμική που έχει αναπτυχθεί ιστορικά μέσα από τη μουσική και τις τέχνες σε αυτό το κομμάτι του κόσμου. Παράλληλα, αναζητά τις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις των πολιτισμών γύρω από τη Μεσόγειο ψάχνοντας για τα ανάλογα πολιτιστικά παραδείγματα και πέρα από αυτή. Αποσκοπεί στη δημιουργία ενός διευρυμένου χάρτη της περιοχής, που περιλαμβάνει την καλλιτεχνική δυναμική η οποία εκτείνεται από τη Μέση Ανατολή, τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, τη Βόρεια Αφρική έως το Χαρτούμ και την Καμπάλα, το Ντέρμπαν και την Κινσάσα, το Ντιτρόιτ και το Κίνγκστον, την Ινδία και την Ινδονησία.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 1ης εβδομάδας www.movement.radio

Δευτέρα 2 Nοεμβρίου 2020

Black Athena
12:00 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.

Archipelago with Christopher C. King
14:00 - 15:00
Αποκλειστική συνέντευξη του βραβευμένου με Grammy μουσικολόγου Christopher C. King και συγγραφέα του best seller «Ηπειρώτικο Μοιρολόι» στον Γιάννη-Ορέστη Παπαδημητρίου.

A Rush and A Push and The Land Is Ours w/ Breakin’ Moves
15:00 - 16:00
Εκστατική dub και reggae από τον Breakin’ Moves.

Chain Reaktion w/ S.T.M.C.
16:00 - 17:00
Μια αλυσιδωτή αντίδραση από διαφορετικές συνθέσεις σε ένα ηχητικό μείγμα που ενώνει τους Coil, τον Sun Ra και τον Chris Watson.

Hardcore Will Never Die, But You Will w/ DJ Not I
17:00 - 18:00
Η πρώτη από μία σειρά από εκπομπές πάνω στον ήχο των underground parties της αθηναϊκής ηλεκτρονικής σκηνής από το 2010 έως σήμερα.

Ice_Eyes
18:00 - 19:00
Σύγχρονος ηλεκτρονικός dance ήχος που επικεντρώνεται στην Αίγυπτο και την Μέση Ανατολή.

Fantasia w/ Nelson Gomes
19:00 - 20:00
Μουσική χωρίς όρια από τον ιδρυτή της Principe Discos.

Teranga Beat
20:00 - 21:00
Ο Αδαμάντιος Καφετζής δύο φορές τον μήνα μας ταξιδεύει στην Αφρική, την Μεσόγειο και τον αραβικό κόσμο.

AΣΤΥΤΕΚΚ
21:00 - 22:00
Σύγχρονη ηλεκτρονική dance από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.

DJ Plead
22:00 - 23:00
Ambient από τον Λιβανέζο παραγωγό και μουσικό dj Plead.

Haunted Dancehall
23:00 - 00:00
Μια στοιχειωμένη τελετουργία dancehall, dub και bashment.

Τρίτη 3 Nοεμβρίου 2020 | US ELECTIONS SPECIAL

Black Athena US Election Special
12:00 - 14:00
Αφιέρωμα στις μαύρες μουσικές από το 60s μέχρι σήμερα από τον Κωστή Νικηφοράκη.

US Elections • Billboard 80’s Magick
14:00 - 15:00
Ένα μίνι αφιέρωμα στη δεκαετία του ‘80 με μουσικές που σκαρφάλωσαν στα τσαρτς.

US Elections • Amerikkkas Most Wanted
15:00 - 16:00
Από τον Sun Ra και τους Drexciya αλλά και στους ΝΙΝ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μας κάνει μια μουσική διαδρομή γεμάτη εκπλήξεις.

US Elections w/ Alan Bishop
16:00 - 17:00
Ο Άλαν Μπίσοπ, ιδρυτικό μέλος της εθνομουσικολογικής δισκογραφικής Sublime Frequencies, μάς αφηγείται τρελές ιστορίες από τον Αμερικάνικο Νότο των 50s και 60s μέσα από μια επιλογή σπάνιων dixie country και φολκ διαμαντιών.

US Elections w/ Lo-Fi
17:00 - 18:00
Ο Lo-Fi επιλέγει μερικά από τα σημαντικότερα αμερικάνικα τραγούδια διαμαρτυρίας.

US Elections w/ Optimo
18:00 - 20:00
Εκλεκτικό δίωρο σετ από το σκωτσέζικο ντουέτο.

US Elections • Turn on with Jesus w/ Breakin’ Moves
20:00 - 21:00
Γκόσπελ και θρησκευτικά τραγούδια από την αμερικανική ήπειρο.

US Elections w/ Jay Glass Dubs
21:00 - 22:00
Επιλογές εκλεκτικής americana από τον Έλληνα μουσικό Jay Glass Dubs.

US Elections • US Hardcore Punk 2016 to 2020 w/ Takis Zontiros
22:00 - 23:00
Σύγχρονο αμερικανικό hardcore punk.

US Elections • USA 1946-1965: The Boomer Years w/ Marina Gioti
23:00 - 00:00
Ραδιοφωνικό κολλάζ/ηχητικό πορτρέτο της γενιάς των baby boomers. Από τη σκηνοθέτρια και εικαστικό Μαρίνα Γιώτη. Με υλικό αρχείου των σημαντικότερων γεγονότων που σημάδεψαν την εποχή –από τις ατομικές δοκιμές στα νησιά Μπικίνι μέχρι και τον πόλεμο του Βιετνάμ–, spoken word και μουσικές της μεταπολεμικής Αμερικής.

Τετάρτη 4 Nοεμβρίου 2020 | US ELECTIONS SPECIAL

US Elections w/ DJ Bwana
00:01 - 02:00
Κολλάζ ειδήσεων, μουσικής και ηχογραφήσεων πεδίου από έναν εξπέρ του είδους.

US Elections w/ Miracle Ingredient
02:00 - 03:00
Ραδιοφωνικό κολλάζ-σχόλιο πάνω στη σύγχρονη Αμερική αποτελούμενο από μουσική, αρχεία και ηχογραφήσεις.

US Elections w/ Voltnoi
03:00 - 05:00
Ένα δίωρο γεμάτο από ανατρεπτική μουσική από τα 60s μέχρι τις μέρες μας.

US Elections • Detroit Special
05:00 - 06:00
Αφιέρωμα στη μουσική του Ντιτρόιτ, στην πόλη που γέννησε το τέκνο.

US Elections w/ Ioannis Kotsonis
06:00 - 07:00
Αμερικάνικη μουσική πρωτοπορία και πειραματισμός από τον sound artist και μουσικό Γιάννη Κοτσώνη.

US Elections • Stars & Stripes of Corruption w/ Alex Zen
07:00 - 08:00
14 hardcore punk κομμάτια κριτικής κατευθείαν στην καρδιά του αμερικανικού ονείρου.

US Elections w/ Panos Hanjaras
08:00 - 09:00
Εκλεκτική τζαζ και improv από τη σύγχρονη αμερικανική σκηνή.

US Elections • Make Your Transition
09:00 - 10:00
Jazz από την πόλη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.

10:00 - 11:00
US Elections w/ S.T.M.C.
Η S.T.M.C. μιξάρει σχεδόν έναν αιώνα αμερικάνικης μουσικής σε 60 λεπτά.

DJ Bwana / AmeGrecana (R)
11:00 - 12:00
Ηχογραφήσεις Ελλήνων μουσικών στη μεταπολεμική Αμερική.

Black Athena
12:00 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.

Berceuse Héroïque w/ Kemal
14:00 - 16:00
Αφρικανικοί ήχοι, tropicalia και folk από το αφεντικό της Berceuse Heroique.

She Was A Visitor w/ Katia
16:00 - 17:00
Ambient. Ηλεκτρονική και όχι μονό ήχοι ενωμένοι σαν ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας.

Enemies of the State
17:00 - 18:00
Jungle και breakbeat για αυτούς που φόραγαν μάσκες πριν αυτές να γίνουν υποχρεωτικές.

Zero Serotonin w/ Whystine
18:00 - 19:00
Ο Whystine μας ξεναγεί σε πειραματικά ηλεκτρονικά τοπία και σύγχρονη ραπ και τραπ.

Stoicheion w/ Carina Obukhova • Aether
19:00 - 20:00
Μια ηλεκτρονική ηχητική περιπλάνηση από την περσόνα της ηλεκτρονικής αθηναϊκής σκηνής Carina στα στοιχεία του κόσμου. Πρώτος σταθμός το στοιχείο “aether”.

Moor Mother and Friends w/ Aquiles Navarro
20:00 - 21:00
Η πειραματική ράπερ και ακτιβίστρια Moor Mother καλεί τον τρομπετίστα Αquiles Navarro, μέλος των Irreversible Entanglements, για να ενώσει ένα σετ γύρω από world ήχο που αντανακλά τον λατινοαμερικάνικο κόσμο του.

Syrian Greek Youth Forum
21:00 - 22:00
Οι Syrian Greek Youth Forum μας λένε ποιοι είναι και τι κάνουν στην Αθήνα εμβαθύνοντας στην έννοια του πολίτη μέσα από συζητήσεις, μουσική και ηχογραφήσεις πεδίου στην πόλη.

In the Night of The Purple Moon w/ Breakin’ Moves
22:00 - 00:00
O Breakin’ Moves επιλέγει εμβληματικές στιγμές της spiritual jazz.

Πέμπτη 5 Nοεμβρίου 2020

Black Athena
12:00 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.

Global Ghetto w/ Maria Pappa
14:00 - 15:00
Μια ώρα αφιερωμένη στις Ελληνίδες μουσικούς και συνθέτριες ηλεκτρονικής μουσικής.

Cumbia Amazónica! w/ Agent Mo ep.1
15:00 - 16:00
60s και 70s ψυχεδελική cumbia από την περουβιανή Αμαζονία.

Black Athena Evening Session w/ Jo
16:00 - 17:00

Hardcore Will Never Die, But You Will w/ DJ NOT I ep.2
17:00 - 19:00
Η δεύτερη από μία σειρά από εκπομπές πάνω στον ήχο των underground parties της αθηναϊκής ηλεκτρονικής σκηνής από το 2010 έως σήμερα.

The School of Infinite Rehearsals ep.1
19:00 - 20:00
Η εκπομπή των καλλιτεχνών που φιλοξενούνται στο πρόγραμμα The School of Infinite Rehearsals του Onassis: AIR.

Marwa Belhaj Youssef
20:00 - 21:00
Η Τυνήσια παραγωγός μας ταξιδεύει στον σκοτεινό ήχο του breakcore και του horrorcore.

Paramithias w/ Akis Chontasis
21:00 - 22:00
Μινιμαλισμός, ambient και τέταρτος αποκαλυπτικός κόσμος κάτω από την αισθητική του μοναδικού Άκη Xοντάση.

KAWRS
22:00 - 23:00
Το ντεμπούτο του ντουέτο των Kawrs, του Simos Ares και της Neda, γνωστών από τα dj set τους που περιλαμβάνουν electro, breaks, bass, acid and techno ήχους.

Japan Before WWII w/ Misuta Go
23:00 - 00:00
Μουσική από την Ιαπωνία των 30s και 40s.

Παρασκευή 6 Nοεμβρίου 2020

Black Athena
12:01 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.

Spirit Music w/ Jackson Allers
15:00 - 16:00
Εκλεκτική spiritual jazz από το μέλος των beirut Groove Collective, Jackson Allers.

L’ Italia guarda il cielo w/ DJ Bwana
16:00 - 17:00
Ο DJ Bwana επιλέγει τα αγαπημένα του ιταλικά soundtracks σε μια σειρά τεσσάρων εκπομπών.

Brown Atlantis Radio w/ Ayesha Hameed and Pablo Jose Ramirez Feat. Keyna Eleison
17:00 - 18:00
Μια συζήτηση που ηχογραφήθηκε μεταξύ Λονδίνου, Ρίο Ντε Τζανέιρο και Γουατεμάλας γύρω από την Octavia Butler, την άφρο διασπορική κουλτούρα και τους mestizo από τους καλλιτέχνες, συγγραφείς και ακαδημαϊκούς Ayesha Hameed και Pablo Jose Ramirez. Πρώτη καλεσμένη τους η ακαδημαϊκός και ερευνήτρια Keyna Eleison.

Bass Reflex Body w/ Quetempo
18:00 - 19:00
Μουσική που μιλάει μέσα από τις συχνότητες του μπάσου.

Kelman Duran
19:00 - 20:00
Στοιχειωμένη ρεμιξαρισμένη ποπ από τον εικαστικό και μουσικό από τον Άγιο Δομίνικο, Kelman Duran.

AΣTYTEKK w/ Lord Pusswhip
20:00 - 21:00
Guest mix από την Ισλανδή ράπερ και παραγωγό Lord Pusswhip.

Deena Abdelelwahed
21:00 - 22:00
Ένα απόλυτο mix της νέας dance σκηνής από τα χέρια της μετρ του είδους και Τυνήσιας παραγωγού Deena Abdelelwahed.

Crowd Control w/ Big Fat Lips
22:00 - 23:00
Άγριος jungle ήχος από το πρώτο λιμάνι της χώρας.

The Sonic Reader: Sheppard Lee by Simon Russell
23:00 - 00:00
Ο τρομακτικός κόσμος του συγγραφέα του 19ου αιώνα Sheppard Lee διά χειρός, στόματος και ήχου Simon Russell.

Σάββατο 7 Nοεμβρίου 2020

Sound Museum with Lo-Fi
13:00 - 14:00
Μουσική αφιερωμένη στην έρημο από τον μοναδικό DJ Lo-Fi.

Afrika Cassette w/ Tangal Beatz
14:00 - 15:00
Ο διάσημος Τυνήσιος συλλέκτης κασετών και dj Tangal Beatz μάς ταξιδεύει στον ήχο του Κονγκό και της soukous, της rumba και της lingala και μας μεταφέρει εν μέσω πανδημίας στα ολονύχτια πάρτι που διοργανώνει στο Ντακάρ.

Negasian Tapes w/ Yannis Iasonidis
15:00 - 16:00
O ιδρυτής της δισκογραφικής Οrila, Γιάννης Ιασωνίδης, βλέπει τη μουσική ως αφηγηματικό εργαλείο, και ενώ ο ίδιος είναι ολιγομίλητος και αινιγματικός, η μουσική του αποκαλύπτει πολλά για την ιδιαίτερη θέση που κατέχει μέσα στην αθηναϊκή ηλεκτρονική σκηνή.

Ivorian Community of Greece
16:00 - 17:00
Η πρώτη από μία σειρά εκπομπών της κοινότητας των συμπολιτών μας από την Ακτή Ελεφαντοστού, μέσα από τις ιστορίες καθημερινής ζωής των Μoussa Sangare και Kennedy Georfio, μας καλούν να επανανακαλύψουμε την ισότητα και την αλληλεγγύη ως παγκόσμιο αγαθό.

Method to The Madness w/ Dimitri Papaioannou
17:00 - 19:00
Κανένας δεν γνωρίζει τι είναι αυτό που ωθεί τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, καλλιτεχνικό διευθυντή του ιστορικού φεστιβάλ synch και εραστή της καλής μουσικής, σε αυτή τη μέθοδο τρέλας και ευφυΐας γύρω από τα εβδομαδιαία mix του.

Hollowed Water Music w/ Athanasios Argianas
19:00 - 20:00
Μια σειρά 9 επεισοδίων γύρω από την ηχητική έρευνα, τις αναφορές και τις ιδέες πίσω από το project/ έκθεση Hollow Water του εικαστικού Αθανάσιου Αργιανά, που έκανε πρεμιέρα στο Camden Arts Centre τον Ιανουάριο του 2020.

Fondly Treated w/ Sofia Stergiou
20:00 - 21:00
Η Σοφία Στεργίου είναι dj και ραδιοφωνικός παραγωγός που εξερευνά τον ήχο των mix της σαν μια πολυεπίπεδη παλέτα από ηλεκτρονικά ηχοχρώματα και ambient τοπία.

Biorhythmic w/ Grace Ow
21:00 - 22:00
Industrial και ηλεκτρονικοί βιορυθμοί από την dj και εικαστικό Grace Ow.

Atavistic Sonic Ethnography w/ Yannis Veslemes
22:00 - 23:00
Ηχητική εθνογραφία του αρχέγονου από τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ.

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σε αυτή την πρωτοβουλία συμμετέχουν μερικά από τα πιο σημαντικά ονόματα της διεθνούς μουσικής και ραδιοφωνικής σκηνής. H Moor Mother, πειραματική ράπερ από τη Φιλαδέλφεια, επιμελείται μια ραδιοφωνική μηνιαία εκπομπή παρουσιάζοντας νέους μουσικούς που είτε έχει συνεργαστεί μαζί τους είτε έχει επηρεαστεί από αυτούς. Η Tash LC, Αγγλίδα παραγωγός τζαμαϊκανής καταγωγής, παρουσιάζει μια σειρά με σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική και afrobeat. Η Deena Abdelwahed, Τυνήσια παραγωγός, με το μηνιαίο της mix μάς παρουσιάζει τη νέα ηλεκτρονική χορευτική σκηνή της Μεσογείου. Ο Αμερικανοαρμένιος dj και δημοσιογράφος Jackson Allers, με έδρα τη Βηρυτό, μέλος της ομάδας DJ Beirut Groove Collective, αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στο μουσικό παρελθόν του Λιβάνου και της Μέσης Ανατολής. Ο βραβευμένος με Grammy παραγωγός Christopher C. Κing, γνωστός στη χώρα μας από το διεθνές μπεστ σέλερ βιβλίο του «Ηπειρώτικο Μοιρολόι», ψάχνει μέσα από τη σπάνια συλλογή του δίσκων 78 στροφών την εσωτερική ηχητική σύνδεση ανάμεσα σε μουσικές συνθέσεις που τις χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα απόσταση σε αυτό τον κόσμο. Ο Αμερικανός Alan Bishop, συνιδρυτής του εμβληματικού εθνομουσικολογικού label Sublime Frequencies και της αβανγκάρντ μπάντας Sun City Girls, αναλαμβάνει να διευρύνει τη μουσική γεωγραφία μας, εστιάζοντας σε περιοχές όπως η Νοτιοανατολική Ασία , η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική. Ο Maxton Fort, ιδρυτής του αιγυπτιακού avant label Nashazphone, θα μας μυήσει στις νέες τάσεις του electro chaabi, αλλά και στους πειραματισμούς της σκηνής του Καΐρου. O Ziad Nawfal, βετεράνος Λιβανέζος ραδιοφωνικός παραγωγός, ιδρυτής του μουσικού φεστιβάλ Irtijal της Βηρυτού, αλλά και του label Ruptured, θα μας εισάγει στην ηλεκτρονική και πειραματική σκηνή της Βηρυτού και της Μέσης Ανατολής. H μουσικός και θερεμινίστρια από τη Θεσσαλονίκη May Roosevelt επανεπισκέπτεται το βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» και, ακολουθώντας την πορεία των ηρώων του βιβλίου, ανακαλύπτει τοπικές μουσικές από το χτες και το σήμερα με αφορμή το ταξίδι τους. Στις εκπομπές λόγου συμπεριλαμβάνονται επίσης ραδιοφωνικές παρεμβάσεις από μέλη μεταναστευτικών κοινοτήτων τις Αθήνας. Οι Syrian Greek Youth Forum, μια από τις πιο δραστήριες δημιουργικές ομάδες της πόλης, παρουσιάζουν μια σειρά από ηχογραφήσεις πεδίου από συνοικίες της Αθήνας, αραβική ποίηση, συνεντεύξεις, μουσική και πολιτικές αναλύσεις γεμάτες από τη φαντασία που χρειάζεται η καθημερινή ζωή. Η οργάνωση των συμπολιτών μας μεταναστών από την Ακτή του Ελεφαντοστού, C.I.G., θα παρουσιάσει μια σειρά από εκπομπές γύρω από την κουλτούρα, τη μουσική και την ιστορία του τόπου τους, καθώς και τις δράσεις της κοινότητάς τους.

Συμμετέχουν επίσης:
Το επιδραστικό dj ντουέτο Optimo από τη Γλασκώβη, που στην εικοσαετή πορεία του επανακαθόρισε το τι μπορεί να είναι η χορευτική μουσική στις μέρες μας· ο Δομινικανός εικαστικός και παραγωγός Kelman Duran, resident dj του club Rail Up του LA και πνευματικός πατέρας του υβριδίου ambient reggaeton· ο Bill Kouligas, μουσικός, designer και dj, ιδρυτής του label Pan· ο Λιβανέζος μουσικός και dj Rabih Beaini, μια από τις πιο επιδραστικές περσόνες στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική σκηνή της αραβικής διασποράς, ιδρυτής της δισκογραφικής Morphine· το ντουέτο των ραδιοφωνικών παραγωγών Black Athena, γνωστό από τη δουλειά του (και δισκογραφική) πάνω στην ελληνική σκηνή trap και hip hop· ο Jay Glass Dubs, το dub alter ego του μουσικού, εικαστικού και sound artist Δημήτρη Παπαδάτου, μιας από τις πιο εξωστρεφείς περσόνες της ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής· το αθηναϊκό ντουέτο των Ice_Eyes, ενεργό μέλος της cross cultural νέας ηλεκτρονικής σκηνής της Αθήνας· ο Αδαμάντιος Καφετζής, ιδρυτής της δισκογραφικής Teranga Beat με τις εμβληματικές μουσικές επανεκδόσεις από χώρες της Αφρικής (Σενεγάλη, Αιθιοπία), καθώς και σύγχρονες κυκλοφορίες από την Ελλάδα (Εβρίτικη Ζυγιά, Kolida Babo).

ΛΙΣΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

Optimo, Moor Mother, Tash LC, Alan Bishop (Sublime Frequencies), Bill Kouligas, Dj Not I, Whystine, Christopher C. King, Carina, S.T.M.C., Khmer, Black Athena, Grace Ow, Neda, Marwa Belhaj Youssef, Tayhana, Deena Abdelwahed, Christina Hazboun, Kelman Duran, Invernomuto, KMRU, Dj Plead, Nyege Nyege Tapes, Nashazphone, Agent Mo, Teranga Beat, Jackson Allers, Ziad Nawfal, Muqata’a, Nelson Gomes (Principe), Francesco Cucci (Gqom oh!), Ice_Eyes, Jay Glass Dubs, G.S.Y.F., Ayesha Hameed & Pablo Jose Ramirez, Montassar Ayari a.k.a. Afrika Kassette, Oko Dj, Andreas Runner, Berceuse Heroique, Athanasios Argianas, Afroditi Psara, Veslemes, May Roosevelt, MarcelDune, Enemies of the State, Polyxene, Manos Saklas, Chevy, Dimitri Papaioannou, Entropia, Hypermedium, Nat Case, Aggelika, Figott, Lo/Fi, Dj Bwana, Panos Hanjaras,, Flökosh, Breakin’ Moves, AΣΤΥΤΕΚΚ, Marios Visvikis, Andreas Kasapis, Misuta Go, Orila, Alex Zen, Kotsonis, Aris Ktoridis, H2O, Katia, Nektarios Pappas, Trial & Error, Joseph (ATH Kids), Maria Pappa, Modal Analysis, Ayshel Purpleness, Bright, Takis Zontiros, Spymania, Eleni Ikon και πολλοί άλλοι.

Συντελεστές
Επιμέλεια: Detach (Voltnoi & Quetempo)
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Σε συνεργασία με: Goethe-Institut Athen

Λίγα λόγια για τους Detach

Οι Detach είναι μια κολεκτίβα δύο καλλιτεχνών, του Voltnoi and του Quetempo, που δημιουργήθηκε το 2015 μέσα από τις στάχτες των drog_A_tek και των The Erasers.
Οι Detach εργάζονται πάνω στις διαφορετικές τυπολογίες της πρακτικής της καθημερινής ζωής. Η έρευνά τους εστιάζει σε κείμενα, ήχους, κινούμενες εικόνες, αφηγήσεις και εκφάνσεις της ποπ (υπο)κουλτούρας που εμβαθύνουν σε μια κριτική των τρεχουσών κοινωνικοοικονομικών δομών.
Τα επιμελητικά και καλλιτεχνικά τους πρότζεκτ καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από φεστιβάλ και συνέδρια έως οπτικοακουστικές παραγωγές και από κινηματογραφικές περφόρμανς πραγματικού χρόνου έως πολιτιστικές διεπαφές, αποσκοπώντας να ξεδιπλώσουν αφανείς πραγματικότητες και μελλοντικότητες στη δημόσια σφαίρα. Αμφισβητώντας τα όρια της αντιπροσώπευσης μέσω της εμπειρίας του χρήστη, στοχεύουν στη διείσδυση κάτω από το πέπλο που σκεπάζει το κοινωνικό σύνολο εκθέτοντας τις διακρίσεις της τάξης, της φυλής και του φύλου που το υφαίνουν.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες δραστηριοποιούνταν επίσης σε πρότζεκτ όπως ο ανεξάρτητος συναυλιακός χώρος NoCentral, το Bios (exploring urban culture), το Synch Festival, το περιοδικό ΟΞΥ, το γραφιστικό γραφείο NoLogo, το συγκρότημα The Groove Machine και το φανζίν Syntax Error?, μεταξύ άλλων.

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΕΡΓΑ
2020 – Movement 1920-2020 | Φεστιβάλ & διαδικτυακός ραδιοσταθμός | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2019 – Blockchain: Utopia or U-turn? | Φεστιβάλ & Cryptorave | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2017– Enter Afrofuturism | Φεστιβάλ | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2017 – The Death of Recorded Music | Φεστιβάλ | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2016 – The Dark Manifesto | Lecture Performance | Φεστιβάλ Αθηνών

Διαβάστε περισσότερα https://www.onassis.org/el/whats-on/movement-radio

 

Το δικό τους lockdown μέσα από το έργο “Athens Tessellation” που φιλοξενείται στο ψηφιακό project της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση και του Theatrum Mundi και επιμελήθηκαν οι αρχιτέκτονες Στεφανία Γυφτοπούλου και Μάρα Πετρά, αφηγούνται πρόσφυγες του Curing the Limbo, του Ευρωπαϊκού πιλοτικού προγράμματος ένταξης του Δήμου Αθηναίων. Η Πόλη Ανταπαντάει, στο: https://backtalks.city/project/athens-tessellation.

Δεκατρείς συμμετέχοντες του προγράμματος σε στενή συνεργασία με τους εκπαιδευτές των οπτικοακουστικών εργαστηρίων του Curing the Limbo -τα οποία λειτουργούν υπό την ακαδημαϊκή και ερευνητική επίβλεψη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών - εξερευνούν την πόλη κατά τη διάρκεια του lockdown. Τα έργα στο ψηφιακό project της Στέγης εστιάζουν στην έννοια της οικίας μέσα από φωτογραφίες, βίντεο και μουσική, και αφηγούνται τις ιστορίες των συμμετεχόντων, ατομικά και συλλογικά από διαφορετικά μέρη της Αθήνας: Διαμερίσματα, δωμάτια, δρόμους και δημόσια κτίρια.

Το Curing the Limbo (2018 – 2021) είναι ένα ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων που υλοποιείται με τη στρατηγική συνεργασία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (UoA), της Catholic Relief Services (CRS), της International Rescue Committee (IRC) και της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής του Δήμου Αθηναίων (ΕΑΤΑ). Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης μέσω της Πρωτοβουλίας Αστικές Καινοτόμες Δράσεις ( UIA ). www.curingthelimbo.gr . Απευθύνεται σε αναγνωρισμένους ενήλικες πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα από το 2015 και έπειτα, αλλά δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να ομαλοποιήσουν τη ζωή τους.

Φιλοδοξία του προγράμματος η δημιουργία ενός ολιστικού μοντέλου ένταξης που συνδέει τους πρόσφυγες με τους ενεργούς πολίτες, και τους δίνει τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε δράσεις που ανταποκρίνονται σε βασικές ανάγκες όσων κατοικούν στις γειτονιές της Αθήνας.

Αθήνα. Η πόλη της συμπερίληψης, της ορατότητας και της αποδοχής. Η δημοκρατία, ως πολίτευμα και στάση ζωής, δημιουργήθηκε εδώ, σε αυτή την πόλη, όπου κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, εθνικότητας, ηλικίας, σεξουαλικής προτίμησης, βάρους και πολιτικών πεποιθήσεων, ζει και συμβιώνει με όλες και όλους.

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μαζί με την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, το Athens Pride και την Google ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διαδώσουν ένα σημαντικό μήνυμα. Ένα μήνυμα της πόλης που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους και δημιουργεί τις συνθήκες ώστε όλοι να νιώθουμε ασφαλείς και ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας: Athens Home For All.

Το μήνυμα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, μέσα από μια ταινία μικρής διάρκειας που γυρίστηκε στις αθηναϊκές γειτονιές και μπορείτε να την δείτε εδώ. Πρωταγωνιστές της είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που αγαπούν χωρίς φόβο, ερωτεύονται, κάνουν οικογένειες, περπατούν ελεύθεροι στους δρόμους της πόλης και επιλέγουν φανερά να είναι ο εαυτός τους.

Μια οικογένεια από το Κονγκό, που ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα και κατάφερε να βρει σπίτι μέσα από ένα ανοιχτό κάλεσμα σε εθελοντές και αλληλέγγυους. Μια Αφροελληνίδα τρανς, που ζει στην Αθήνα με τον σύζυγό της. Ένα ζευγάρι γυναικών, που παντρεύτηκαν και δημιούργησαν από κοινού μια επιχείρηση εστίασης. Ένας νοσηλευτής, που το πρωί εργάζεται σε νοσοκομείο και το βράδυ μεταμορφώνεται σε Drag Queen.

Άνθρωποι με αληθινές ιστορίες συναντιούνται στους δρόμους της Αθήνας για μερικά δευτερόλεπτα, όσο κρατάει η ταινία, για να μας δείξουν πως ο ρατσισμός, η βία και ο

κοινωνικός αποκλεισμός δεν έχουν πια χώρο εδώ. Και δεν υπάρχει κάποιος πιο ιδανικός να μας το πει από την ίδια την πόλη μας, την Αθήνα, που μας «μιλάει» με τη φωνή της Μαρίας Ναυπλιώτου. Το βίντεο προβάλλεται για πρώτη φορά σήμερα, 11 Σεπτεμβρίου, στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση.

Με αφορμή την καμπάνια Athens Home For All, δείτε την ιστορία μιας σημαίας γεμάτης χρώματα, μέσα από ένα σύντομο εκπαιδευτικό βίντεο εδώ. Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση καλεί πολιτιστικούς οργανισμούς και δημόσιους φορείς να σηκώσουν την πολύχρωμη σημαία ψηλά στο κτίριό τους. Μια σημαία που ζυγίζει μόλις 63 γραμμάρια, κι όμως είναι βαριά για κάποιους να την σηκώσουν μόνοι τους. Την ίδια στιγμή, η σημαία γίνεται αυτοκόλλητο και μεταμορφώνει τις βιτρίνες της Αθήνας. Οι διαβάσεις γύρω από τη Στέγη αλλάζουν κι αυτές και το κτίριο φωτίζεται, μεταφέροντας ένα ηχηρό μήνυμα συμπερίληψης. Η πόλη της Αθήνας γεμίζει με τα χρώματα που κάνουν τον άνθρωπο, άνθρωπο. Και αυτή είναι μόνο η αρχή.

Επίσης, έως τις 13 Σεπτεμβρίου γιορτάστε τη διαφορετικότητα στο Ψηφιακό Κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση με τη sold-out παράσταση Tom in Greece (Tom à la ferme, 2011) του Michel Marc Bouchard, που παρουσιάστηκε στη Στέγη το 2019 σε σκηνοθεσία Σαράντου Γεώργιου Ζερβουλάκου.

Και το ταξίδι κατανόησης και αποδοχής συνεχίζεται στο κανάλι YouTube του Ιδρύματος Ωνάση. Δείτε έως τις 20 Σεπτεμβρίου απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ Draw with Me, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βενετόπουλου και με τη συνεργασία του The Trevor Project. Μια ταινία που ακολουθεί τα βήματα του Brendon Scholl, ενός νεαρού σε μετάβαση, με μια ειδική εισαγωγή από την Jennifer Lopez, θεία του εφήβου. Η ιστορία μιλάει για τη δύναμη, την ύπαρξη της σωστής στήριξης, την αυτοέκφραση και το να βρίσκει κανείς τον δικό του δρόμο στη ζωή. Το πλήρες ντοκιμαντέρ θα ξεκινήσει την πορεία του στα φεστιβάλ του κόσμου αυτό το φθινόπωρο.

https://www.onassis.org/el/news/athens-home-all-global-campaign-acceptance-and-inclusivity

Για δέκατη εβδομάδα, το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube παρουσιάζει αρχειακές και νέες παραγωγές από το ευρύ φάσμα των δράσεών του: από τη Suzanne Kennedy και τη συνεργασία με το Kammerspiele του Μονάχου έως τον Simon Critchley, από τις συναντήσεις με αφορμή καβαφικά ποιήματα έως νέα ραδιοφωνικά έργα και περιηγητικές αφηγήσεις.

Ένα νέο εναλλακτικό ψηφιακό μοντέλο εξωστρέφειας έχει ήδη μπει σε τροχιά. Οι παραστάσεις της Στέγης ταξιδεύουν ψηφιακά στον κόσμο και σημαντικοί καλλιτέχνες του εξωτερικού ανεβαίνουν στην ψηφιακή σκηνή της Στέγης. Οι Τρωάδες του Ευριπίδη στη σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου από το ανοιχτό αρχαίο θέατρο των Δελφών έκαναν αμερικάνικη ψηφιακή πρεμιέρα στο αμερικανικό ALL ARTS, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος στον Έλληνα σκηνοθέτη. Η Καθαρή Πόλη των Αζά-Τσινικόρη, η πιο εμβληματική παραγωγή της εξωστρέφειας της Στέγης, ανέβηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο σάιτ της Kammerspiele για 24 ώρες.

Από 10 Ιουνίου σε live YouTube premiere στις 21:00 και για 48 ώρες, στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση έρχεται ένας Τσέχοφ από το μέλλον: οι Τρεις Αδελφές του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα στη σκηνοθεσία της Susanne Kennedy, εγκιβωτισμένες σε μια χωροχρονική κάψουλα, θα παρουσιαστούν ψηφιακά, με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους, επικυρώνοντας τη σταθερή συνεργασία τη Στέγης με την Kammerspiele του Μονάχου.

Από την Παρασκευή 5 Ιουνίου θα είναι διαθέσιμα και νέα Radiophonics, στη νέα σειρά πρωτότυπων ραδιοφωνικών έργων που προστίθενται κάθε Παρασκευή στο Ψηφιακό Κανάλι, ενώ από το Σάββατο 6 Ιουνίου ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, μέσα από τα τρία νέα podcasts της σειράς με τίτλο Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο «Είναι και χρόνος», υποστηρίζει πως η επαφή με αυτό το έργο μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου.

Από την Κυριακή 7 Ιουνίου, το Αρχείο Καβάφη συνεχίζει να μας εμβαπτίζει στον μοναδικό κόσμο του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, χάρη στο πρόγραμμα Επτά ποιήματα, Επτά μαθήματα, με την ανάλυση ενός ποιήματος κάθε φορά (αυτή την εβδομάδα παρουσιάζεται το ποίημα «Συμεών»), ενώ από την Τρίτη 9 Ιουνίου, η Ωνάσειος Βιβλιοθήκη παρουσιάζει περιηγητικά βιβλία της συλλογής ως μια εξελισσόμενη αισθητική αντίληψη του χώρου με τη διάλεξη H περιήγηση ως εμπειρία και καταγραφή.

Αναλυτικά:

Susanne Kennedy, Τρεις αδελφές (2019)

βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Άντον Τσέχοφ

Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους

Διάρκεια: 74 λεπτά

Πρεμιέρα: Τετάρτη 10 Ιουνίου στις 21:00 | Διαθέσιμο για 48 ώρες

Οι τρεις αδελφές, η Μάσα, η Όλγα και η Ίρινα, ονειρεύονται να εγκαταλείψουν τη ρωσική επαρχία για μια πιο συναρπαστική ζωή – «στη Μόσχα»! Η κοινωνία είναι σε αναταραχή, αλλά οι αδελφές είναι ακινητοποιημένες από τον τρόμο μπροστά στον δικό τους θάνατο και από τον φόβο ότι οι ζωές τους θα παραμείνουν στάσιμες. Το μέλλον προμηνύεται πολλά υποσχόμενο, αν και καμιά τους δεν γνωρίζει τι πρόκειται να φέρει.

Το κλασικό έργο του Τσέχοφ, Τρεις Αδελφές, έχει ανέβει αναρίθμητες φορές στη σκηνή από το 1901 και συχνά ερμηνεύεται ως συμβολικό για την παρακμή της προεπαναστατικής μεγαλοαστικής κοινωνίας. Οι αδελφές, όποια εποχή κι αν έχουν παιχτεί, εκφράζουν τη λαχτάρα για απόδραση από το παρόν. «Συμβαίνει τώρα; – Είναι μια ιστορία που συνέβη χθες, αλλά ξέρω ότι είναι αύριο.»

Η Σουζάνε Κένεντι επιχειρεί να απελευθερώσει τις αδελφές και προτείνει μια αλλαγή προοπτικής: Κι αν τελικά ο χρόνος είναι κυκλικός και ζούμε την κάθε στιγμή της ζωής μας ξανά και ξανά; Στον Νίτσε, η ιδέα της αέναης επανεμφάνισης σημαίνει να είναι κανείς σε συνεχή ετοιμότητα, ή μια απόλυτη επιβεβαίωση. Ίσως οι άνθρωποι να μην ελέγχουν τη μοίρα τους. Ίσως να εμπλέκονται τελείως διαφορετικές επιρροές. Ο Νίτσε διερωτάται εάν θα κάναμε διαφορετικές επιλογές αν οι ζωές μας επαναλαμβάνονταν ατελείωτα – εάν θα μας επηρέαζε λιγότερο η επιθυμία να ελέγξουμε το μέλλον από την επιθυμία για απελευθέρωση.

Η προβολή της παράστασης εντάσσεται στην «ψηφιακή» συνεργασία και ανταλλαγή παραστάσεων της Στέγης με το σπουδαίο γερμανικό θέατρο.

Το Kammerspiele του Μονάχου είναι μια από τις σημαντικότερες θεατρικές σκηνές του γερμανόφωνου κόσμου. Από τις απαρχές του, ο οργανισμός διαμορφώθηκε από έναν δυνατό θίασο, που επιζητεί ιδιαίτερα τον διάλογο και την αναμέτρηση με το παρόν. Το Kammerspiele του Μονάχου προσδιορίζεται ως ένα αισθητικά πρωτοποριακό, σύγχρονο και κοσμοπολίτικο δημοτικό θέατρο με κοινωνικοπολιτική εστίαση.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στην παράσταση χρησιμοποιούνται στροβοσκοπικοί φωτισμοί. Ορισμένες συχνότητες θα μπορούσαν να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις.

Με τις/τους: Manuela Clarin, Kristin Elsen, Marie Groothof, Walter Hess, Eva Löbau, Christian Löber, Benjamin Radjaipour, Sibylle Sailer, Anna Maria Sturm

Καλλιτεχνικοί συνεργάτες: Rodrik Biersteker, Richard Janssen

Βίντεο: Rodrik Biersteker

Σκηνοθεσία: Susanne Kennedy

Σκηνογραφία: Lena Newton

Φωτισμοί: Rainer Casper

Κοστούμια: Teresa Vergho

Σχεδιασμός Ήχου: Richard Janssen

Δραματουργία: Helena Eckert

Η Susanne Kennedy γεννήθηκε το 1977 στο Φρήντριχσχάφεν και σπούδασε σκηνοθεσία στην Ανώτατη Σχολή Τεχνών του Άμστερνταμ. Τα τελευταία χρόνια στο Εθνικό Θέατρο της Χάγης έχει σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων την «Έντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν, Την «Νέα Ηλεκτρική Αίθουσα Χορού» της Έντα Ουώλς, τον «Έρωτα της Φαίδρας» της Σάρα Κέην και το έργο «Περί Ζώων» της Ελφρίντε Γέλινεκ.

Οι σκηνοθεσίες της που έχουν χαρακτήρα εγκατάστασης έχουν συχνά προσκληθεί στο ολλανδικό θεατρικό φεστιβάλ Theatertreffen. Το 2011 σκηνοθέτησε για το Θέατρο της Γάνδης «Τα Πικρά Δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε στα Kammesrpiele του Μονάχου το έργο “They don’t shoot horses, don’t they?”. Το 2013 σκηνοθέτησε το πρώτο έργο της Μαρί-Λουίζε Φλάισερ, «Καθαρτήριο στο Ίνγκολστάτ». Γι’ αυτή τη δουλειά βραβεύτητκε από το περιοδικό “Theater” ως νεαρή σκηνοθέτρια της χρονιάς και κέρδισε το βραβείο του 3sat στα πλαίσια του φεστιβάλ Berliner Theatertreffen 2014. Η επόμενη της σκηνοθεσία «Γιατί έπαθε αμόκ ο κύριος Ρ;» (2014) έλαβε επίσης μέρος στο Theatertreffen του 2015. Τον ίδιο χρόνο σε συνεργασία με την Ruhrtriennale έφτιαξε την εγκατάσταση “Opern-Parcours ‘Orfeo’” και το 2016 την “MEDEA MATRIX”. Το 2017 κέρδισε ένα από τα βραβεία Europe Prize New Theatrical Realities. Από τη σαιζόν 2017/18 η Susanne Kennedy συνεργάζεται μόνιμα με την Volksbühne του Βερολίνου. Τα τελευταία χρόνια πραγματοποίησε και τις δυο τελευταίες της δουλειές “Women in Trouble και Coming Society”. Στα Kammerspiele του Μονάχου σκηνοθέτησε τελευταία το έργο «Οι Αυτόχειρες-Αδελφές (The Virgin Suicides)» πάνω σε θέματα από το μυθιστόρημα του Jeffrey Eugenides.

https://www.onassis.org/el/news/anton-chekhovs-the-3-sisters-directed-by-suzanne-kennedy-premieres-digitally-from-münchner-kammerspiele-at-the-onassis-foundation-youtube-channel

Ωνάσειος Βιβλιοθήκη |Η περιήγηση ως εμπειρία και καταγραφή (2017)

Διάρκεια: 100 λεπτά

Τα περιηγητικά βιβλία αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό μέρος της συλλογής της Ωνασείου Βιβλιοθήκης. Με ποιον τρόπο τα περιηγητικά βιβλία συγκροτούν τεκμήριο, όχι μόνο της αστικής και εθνικής μνήμης και ταυτότητας, αλλά και μιας εξελισσόμενης αισθητικής αντίληψης του χώρου;

Η ομιλία, σε μια αναστοχαστική επισκόπηση των βιβλίων του συγγραφέα, επικεντρώνεται στη σχέση του σύγχρονου υποκειμένου με το (ελληνικό) τοπίο και την υπαίθρια ζωή και συζητά σχετικές περιηγητικές πρακτικές και «τοπιακές επιτελέσεις». Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς οι περιηγητικές αφηγήσεις και η έκθεση στην εξωτερικότητα προδιαγράφουν ή υπονοούν μια καινούρια αντίληψη του χώρου. Μια ομιλία του Ζήση Κοτιωνή, Καθηγητή στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

https://www.onassis.org/el/whats-on/travelling-experience-and-recording

Αρχείο Καβάφη | «Συμεών», ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΠΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (2017)

Διάρκεια: 44 λεπτά

Επτά συναντήσεις με αφορμή επτά καβαφικά ποιήματα. Στις συναντήσεις, η ανάλυση του ποιήματος ακολουθείται από μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση για την καβαφική ποίηση.Σε μία από αυτές τις επτά συναντήσεις-μαθήματα αναλύεται το ποίημα του Κ. Π. Καβάφη «Ο Συμεών» από την Λέκτορα Θεωρίας της Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ευγενία Σηφάκη.

Κάθε συνάντηση ξεκινά από την ανάλυση ενός επιλεγμένου ποιήματος του Κ. Π. Καβάφη, με σκοπό να επεκταθεί στην ανάλυση του λογοτεχνικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο γράφτηκαν τα συγκεκριμένα έργα. Κάθε ποίημα γίνεται έτσι γέφυρα που οδηγεί σε μια μεγαλύτερη συζήτηση και συσχέτιση με άλλα έργα του ποιητή και άλλων Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών και δημιουργών.

https://www.onassis.org/el/whats-on/seven-poems-seven-lessons

Simon Critchley, Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος (2020)

Δέκατο Επεισόδιο –Αλήθεια: 42 λεπτά

Εντέκατο Επεισόδιο –Θάνατος: 80 λεπτά

Δωδέκατο Επεισόδιο – Συνείδηση: 88 λεπτά

Ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, φιλόσοφος, συγγραφέας, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο New School και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ωνάση, θεωρεί πως η ανάγνωση του έργου Είναι και Χρόνος του Martin Heidegger μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. Και επιχειρεί, με τη συγκεκριμένη σειρά podcasts, να εξηγήσει πώς μπορεί να συμβεί αυτή η αλλαγή. Το Apply-Degger είναι μια μεγάλης φόρμας καταβύθιση στο πιο σημαντικό βιβλίο φιλοσοφίας των τελευταίων 100 ετών. Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει μία από τις βασικές έννοιες της φιλοσοφίας του Χάιντεγκερ. Όταν ολοκληρωθούν, τα επεισόδια θα παρουσιάζουν το σύνολο αυτού του έργου σε όσους διακατέχονται από περιέργεια, σοβαρότητα και ενδιαφέρον, αλλά απλώς δεν έχουν τον χρόνο να στρωθούν και να διαβάσουν τις 437 πυκνογραμμένες σελίδες του βιβλίου. Ο Κρίτσλεϊ ευελπιστεί, με τη σειρά αυτή, να αναδείξει τα πεδία εφαρμογής που μπορεί να βρει η σκέψη του εγχειρήματος του Χάιντεγκερ στην καθημερινή ζωή, με τρόπο διαφωτιστικό, εμψυχωτικό και ωφέλιμο.

Με τις αργές, καθαρές και ενδελεχείς εξερευνήσεις των ιδεών του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος, ο Κρίτσλεϊ έχει την πεποίθηση πως «η γνήσια φιλοσοφία μπορεί να εξηγηθεί με απλότητα και σαφήνεια. Αλλά αυτό χρειάζεται κάποιον χρόνο. Δεν μπορεί να γίνει βεβιασμένα. Πρέπει λοιπόν να κατεβάσουμε ρυθμούς, να πάρουμε τον χρόνο μας, να ανοίξουμε τα αφτιά μας και να σκεφτούμε σε βάθος. Για μία φορά, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο.» Αυτή την εβδομάδα διατίθενται τα επεισόδια:Αλήθεια, Θάνατος, Συνείδηση.

https://www.onassis.org/el/video/apply-degger-heideggers-project-being-and-time-simon-critchley

Radiophonics

Διάρκεια: 33 λεπτά

Πώς αλλάζει το θέατρο του ραδιοφώνου στην εποχή του λεγόμενου «Διαδικτύου των Πραγμάτων» (Internet of Things); Πώς ανταποκρίνεται το ραδιοφωνικό θέατρο στα «έξυπνα» συστήματα και στην αδιάκοπη συνδεσιμότητα; Πώς αλλάζουν οι νέες τεχνολογίες τον ορισμό, τη σύνθεση, τον στόχο και την εμβέλεια του παραδοσιακού ραδιοφωνικού θεάτρου; H σειρά Radiophonics περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν μέσα από ένα ανοιχτό κάλεσμα, το οποίο έγινε το 2016 σε επιμέλεια Χρήστου Καρρά & Θοδωρή Χιώτη, αλλά και νέα έργα εν μέσω πανδημίας.

Είμαστε πλέον βυθισμένοι σε ένα ψηφιακό περιβάλλον που μας εκπαιδεύει να βλέπουμε σε υψηλή ανάλυση: η όρασή μας βελτιώνεται και διευρύνεται από την ψηφιακή τεχνολογία με αναπάντεχους τρόπους. Τι συμβαίνει όμως με τα όσα ακούμε; Πώς επιδρά η τεχνολογία στις ιστορίες που λέγονται αυτή τη στιγμή, στις ιστορίες που ακούμε; Πώς μπορεί η τεχνολογία να μας βοηθήσει να αφηγηθούμε αυτές τις ιστορίες; Το θέατρο του ραδιοφώνου ήταν μια μοναδική εμπειρία: ήταν το πρώτο διαδραστικό μέσο για να αφηγηθούμε ιστορίες. Δεδομένων των πρόσφατων τεχνολογικών εξελίξεων, πώς μπορεί να ακούγεται σήμερα ένα θεατρικό έργο για το ραδιόφωνο;

Radiophonics - ΕΙΔΗΣΕΙΣ - Επεισόδιο 3 (2020)

Διάρκεια: 2’30’’

«Η καλή λογοτεχνία είναι ειδήσεις που παραμένουν ειδήσεις» έλεγε ο Έζρα Πάουντ.

Μπορούν οι ειδήσεις να αποτελέσουν πρώτη ύλη για ένα ραδιοφωνικό έργο; Την απάντηση δίνει το έργο ΕΙΔΗΣΕΙΣ, που αποτελεί την «ανα-σύνταξη» των σημαντικότερων ειδήσεων της εβδομαδιαίας επικαιρότητας. Βυθισμένοι καθημερινά μέσα σε ένα συνονθύλευμα ειδήσεων, αλλά και fake news, πόσες από αυτές πραγματικά συγκρατούμε; Πόσο εύκολο είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας; Οι λέξεις συνωστίζονται, συνθλίβονται και αφήνουν τελικά πίσω τους έναν θόρυβο. Αυτή την πορεία της πληροφορίας αποτυπώνει ο μηχανισμός του έργου ΕΙΔΗΣΕΙΣ.

Ένας μηχανισμός αλγορίθμων που τροφοδοτείται εβδομαδιαία και παράγει συνεχώς νέες αφηγήσεις. Οι σημαντικότερες ειδήσεις-λέξεις αναδεικνύονται με στατιστική ανάλυση κειμένου, μετατρέπονται σε ήχους και έπειτα μιξάρονται με θραύσματα λόγου κάθε μορφής, εμπνευσμένα από την επικαιρότητα. Το αποτέλεσμα είναι μια αλγοριθμική μείξη ήχων, η οποία συνθέτει το ηχοτοπίο των γεγονότων με τον λόγο, με σκοπό να δημιουργήσει ένα απρόσμενο δελτίο ειδήσεων. Μια ηχητική αφήγηση της επικαιρότητας με μέσα τις ψηφιακές τεχνολογίες, τον ήχο, τον λόγο.

Δραματουργία: Νικόλας Χανακούλας

Στατιστική ανάλυση κειμένου και σχεδιασμός ήχου: Γαβριήλ Καμάρης

Ανάπτυξη αλγορίθμων σε περιβάλλον PureData: Φώτης Κοντομίχος

Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Η τρίτη εκπομπή αφορά την 22η εβδομάδα του 2020 που ξεκινά στις 24/5/2020 και κλείνει την Κυριακή 31/5/2020.

Πώς τα ποιήματα-πόλεις (2017)

Διάρκεια: 30 λεπτά

Το έργο πραγματεύεται τη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο είδη γλώσσας: τον ριζοσπαστικό ποιητικό λόγο και τη ρητορική μίσους. Αρχικά, τοποθετείται σε μια συνθήκη λεκτικής επίθεσης. Οι δύο φωνές που ακούμε, αναμεταδίδουν αυτή την επίθεση από δύο διαφορετικές θέσεις: από τη θέση όσων γίνονται αυτόπτες μάρτυρες και από αυτήν όσων στοχοποιούνται. Βασικό τους μέλημα είναι να αποκωδικοποιήσουν τις «γλώσσες του μίσους», ώστε να διεκδικήσουν χώρο για την ενσυναίσθηση, τη δημιουργικότητα και την αναγέννηση (μέσα από τις στάχτες της θυματοποίησης και των επιβολών). Σταδιακά, ενώνουν τις φωνές-δυνάμεις τους, όχι μόνο για να οργανώσουν την αντίστασή τους, αλλά και για να μπορέσουν να υπάρξουν πέρα από την επικράτεια του μίσους.

Αφετηρία για τη σύλληψη του έργου Πώς τα ποιήματα-πόλεις στάθηκε η έξαρση της ρητορικής μίσους, όπως εκδηλώθηκε και εκδηλώνεται στην καθημερινή ζωή, τον πολιτικό λόγο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Διερευνά τους τρόπους με τους οποίους η προοδευτική ποιητική γλώσσα αντιστέκεται στο φαινόμενο αυτό, ενώ παράλληλα συμβάλλει στην καταπολέμησή του, αφυπνίζοντας συνειδήσεις και καλλιεργώντας γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν άλλες δυναμικές. Ίσως, γιατί «οι ποιήτριες και οι ποιητές “εκπλήσσονται περισσότερο από την ίδια την ύπαρξη” και θέλουν, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, να σώσουν τον κόσμο με λόγια», όπως σημειώνει η Αμερικανίδα ποιήτρια C.D. Wright.

Για τη σύνθεση του ήχου εφαρμόστηκε η πηγαία δημιουργία ενός πλήρως τεχνητού περιβάλλοντος με χρήση modular synthesizers. Ήχοι στικτικοί γεννιούνται και χάνονται ως καθαρή αντίδραση στο άκουσμα των λέξεων, χωρίς καθαρή διάθεση ερμηνείας ή συνοδείας του κειμένου, απλά από την ανάγκη τους να υπάρξουν. Οι ήχοι δίνουν στο ποίημα τις επιπλέον διαστάσεις του χώρου και του χρόνου, ενώ ένα σταθερό ηχητικό υπόβαθρο λειτουργεί ως αφετηρία μιας παράλληλης αφήγησης.

Σύλληψη: Δήμητρα Ιωάννου (κείμενο), Στράτος Μπιχάκης (μουσική)
Φωνή Α: Valisia Odell
Φωνή Β: Δήμητρα Ιωάννου
Μίξη, Mastering: Ηρακλής Βλαχάκης
Μηχανικός ήχου: Αντώνης Γεώργου

https://www.onassis.org/el/initiatives/radiophonics

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 10^ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ

Susanne Kennedy, Τρεις αδελφές, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Άντον Τσέχοφ (2019)

(με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους)

Live YouTube Πρεμιέρα: Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020 στις 19:00 | Διαθέσιμο για 48 ώρες

RADIOPHONICS

ΕΙΔΗΣΕΙΣ – Επεισόδιο 3 - Διαθέσιμο από Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020 (2020)

Πώς τα ποιήματα-πόλεις - Διαθέσιμο από Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020 (2018)

PODCASTS
Simon Critchley, Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος(2020)

Διαθέσιμο από Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Αρχείο Καβάφη, ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΠΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ, «Συμεών»(2017)

Διαθέσιμο από Κυριακή 7 Ιουνίου 2020

Ωνάσειος Βιβλιοθήκη | Η περιήγηση ως εμπειρία και καταγραφή(2017)

Διαθέσιμο από Τρίτη 9 Ιουνίου 2020

Περισσότερες πληροφορίες στο www.onassis.org

Για όγδοη εβδομάδα, το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube παρουσιάζει αρχειακές και νέες παραγωγές από το ευρύ φάσμα των δράσεών του. Από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό έως τον Ηλία Γιαννακάκη, από το μουσικό φεστιβάλ Tectonics έως παλιά και νέα ραδιοφωνικά, από τον Simon Critchley έως ένα βίντεο για τον κορωνοϊό και τους ανθρώπους με διαταραχή αυτιστικού φάσματος, το Ίδρυμα Ωνάση συνεχίζει να μας τροφοδοτεί με δράσεις, με την πεποίθηση ότι η τέχνη και η εκπαίδευση δεν σταματούν ποτέ, ακόμα και σε δύσκολους καιρούς.

Ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός καταπιάνεται με τον Φάουστ, με τον μύθο δηλαδή εκείνου που πούλησε την ψυχή του στον Διάβολο, σε μια περιπετειώδη παράσταση-κατάβαση στην άβυσσο της Επιθυμίας, σε Live YouTube premiere, την Κυριακή 24 Μαΐου στις 21:00. Από την Παρασκευή 22 Μαΐου διατίθεται, όμως, και το ντοκιμαντέρ, Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στο Εργαστήρι του Φάουστ, στο οποίο ο Ηλίας Γιαννακάκης ακολουθεί τον Μαρμαρινό, από τις πρώτες πρόβες μέχρι και την πρεμιέρα της παράστασης, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσει τη σκέψη του σημαντικού θεατρικού δημιουργού. Από την Παρασκευή διατίθεται ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ για το φεστιβάλ Tectonics Athens 2019, το μουσικό φεστιβάλ της Στέγης που μας δείχνει πως στη μουσική όλα είναι δυνατά.

Ο Σάιμον Κρίτσλεϊ συνεχίζει τα podcasts Apply-Degger: Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο «Είναι και Χρόνος», καθώς πιστεύει πως η επαφή με αυτό το έργο του Μάρτιν Χάιντεγκερ

μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. Αυτή την εβδομάδα διατίθενται τα τρία επόμενα podcasts της σειράς.

Από αυτή την εβδομάδα, στο πρόγραμμα του Ψηφιακού Καναλιού του Ιδρύματος Ωνάση εντάσσεται το Radiophonics, μια σειρά πρωτότυπων ραδιοφωνικών έργων που θα προστίθενται κάθε Παρασκευή στο Ψηφιακό Κανάλι. Τέλος, Ο Τομέας Εκπαίδευσης του Ιδρύματος Ωνάση δημιουργεί ένα βίντεο με τίτλο Κορωνοϊός και Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος για την πανδημία και τις προφυλάξεις που αυτή επιβάλλει, το οποίο απευθύνεται σε ανθρώπους με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Το βίντεο θα είναι διαθέσιμο από τη Δευτέρα 25 Μαΐου.

Αναλυτικά:

Μιχαήλ Μαρμαρινός, Φάουστ του Γκαίτε

Live YouTube premiere: Κυριακή 24 Μαΐου 21:00

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός καταπιάστηκε το 2014 με τον αρχετυπικό μύθο της νεότερης ευρωπαϊκής σκέψης, αυτόν του Φάουστ, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, με έναν εξαιρετικό θίασο, με προεξάρχοντα τον Ακύλλα Καραζήση.

Αντλώντας το πρώτο του υλικό από το έργο-κοιτίδα του νεότερου ευρωπαϊκού πνεύματος, τον Φάουστ (1828-29) του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, στην έμμετρη μετάφραση του Πέτρου Μάρκαρη, και από τον προγενέστερο Δόκτορα Φαούστους (1604) του Κρίστοφερ Μάρλοου, αξιοποιώντας όμως τόσο τις «μεταμορφώσεις» του μύθου όσο κι ένα πλήθος από διακειμενικές αναφορές, μεταγραφές, προσωπικές αφηγήσεις και ομολογίες, καθώς και τα τραγούδια μιας παιδικής χορωδίας, ο Μαρμαρινός «διευθύνει» μια παράσταση-περιπέτεια στον βυθό της Δυτικής Ποίησης, Φιλοσοφίας, Ιστορίας και της ανθρώπινης Ψυχής. «Μια απόλυτα προσωπική κατάβαση στη σκοτεινιά της ανθρώπινης Επιθυμίας, σ’ αυτήν τη νέκυια του ευρωπαϊκού πνεύματος, σε ένα κείμενο/επιχείρημα που ταξιδεύει μαζί μας σε κάθε κρίσιμη περίοδο της ανθρώπινης Ιστορίας» – έτσι περιγράφει την παράστασή του ο σκηνοθέτης. https://www.onassis.org/el/whats-on/faust-goethe

Ηλίας Γιαννακάκης, Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στο Εργαστήρι του Φάουστ

Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους

Διάρκεια: 87 λεπτά

Το φθινόπωρο του 2013 ανακοινώνεται ότι ο Μιχαήλ Μαρμαρινός θα ανεβάσει Φάουστ στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Η κάμερα τον ακολουθεί από τις πρώτες πρόβες μέχρι και την πρεμιέρα της παράστασης, τον Ιανουάριο του 2014. Μέσα από πολλά και δύσκολα γυρίσματα και έναν τεράστιο όγκο κινηματογραφημένου υλικού, η ταινία του Ηλία Γιαννακάκη επιχειρεί όχι μόνο να καταγράψει μια μοναδική θεατρική συγκυρία, αλλά και να συλλάβει κάτι, έστω και ελάχιστο, από τον τρόπο προσέγγισης ενός τόσο ιδιαίτερου θεατρικού δημιουργού.

Η ταινία δεν αποτελεί ένα πορτρέτο του σκηνοθέτη. Επιχειρώντας, όμως, να φωτίσει τον τρόπο δουλειάς του μέσα από ένα τόσο απαιτητικό και διαχρονικά θεμελιώδες κείμενο, αναδεικνύει τους βασικούς άξονες που διατρέχουν τη σκέψη του. Λιτότητα στα όρια του πραγματικού, που όμως οδηγεί σε κάτι αναπάντεχα υπερβατικό, ηθοποιοί όχι ως φορείς ενός δράματος, αλλά ως ανθρώπινα ντοκουμέντα, αποστροφή της κλασικής θεατρικότητας για χάρη της σκηνικής ενσυναίσθησης. Ένας τρόπος δουλειάς που, επί περίπου 40 χρόνια, έχει καταφέρει να είναι ζωντανός και διαρκώς ανανεωμένος.

Η ταινία συμμετείχε στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, «Νύχτες Πρεμιέρας», το 2015.

Σενάριο & Σκηνοθεσία: Ηλίας Γιαννακάκης

Κάμερα: Ηλίας Γιαννακάκης, Αποστολία Παπαϊωάννου

Μοντάζ: Μυρτώ Λεκατσά

Επεξεργασία Ήχου: Νίκος Τριανταφύλλου

Εκτέλεση Παραγωγής: Αποστολία Παπαϊωάννου

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2015

TECTONICS ATHENS 2019

Διάρκεια: 11΄40΄΄

Ένα ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αριστομενοπούλου για το μουσικό φεστιβάλ Tectonics, που έγινε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2019. Από τον music trasher και ακτιβιστή Dror Feiler έως τον Blixa Bargeld, την εμβληματική φιγούρα των Einstürzende Neubauten και Nick Cave and the Bad Seeds, από τη φασματική μουσική του Ρουμάνου συνθέτη Iancu Dumitrescu έως τα ηλεκτρονικά beats των πρωτοπόρων της ηλεκτρονικής μουσικής Μatmos, το μουσικό φεστιβάλ Tectonics τάραξε την Αθήνα, με επίκεντρα των δονήσεων τη Στέγη και το Παλιό Χρηματιστήριο Αθηνών.

Το φεστιβάλ του ανατρεπτικού μαέστρου Ilan Volkov παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά στην Αθήνα, με στόχο να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της συμφωνικής ορχήστρας του 21ου αιώνα και να φέρει κοντά διαφορετικές μουσικές πρακτικές. Αυτοσχεδιασμός, σύγχρονη σύνθεση, sound art, παραδοσιακή μουσική, ηλεκτρονικό noise και τραγούδι συναντιούνται, συγκρούονται και αλληλοσυμπληρώνονται.

Με διάθεση ανακάλυψης και αποκάλυψης πολύτιμων έργων και δημιουργών του σήμερα και του χθες, ο Ιλάν Βολκόφ προτείνει μια ανάγνωση της μουσικής που διαπερνά είδη, εποχές και γεωγραφίες. Διατηρώντας σταθερή αναφορά στις πρωτοποριακές τάσεις του περασμένου αιώνα, όπως το κίνημα fluxus του 1960-70, την απροσδιοριστία και τυχαιότητα του John Cage, την προσαρμοσμένη δημιουργία για συγκεκριμένους χώρους (site-specific), την ηλεκτροακουστική σύνθεση και το no wave, η δεύτερη αθηναϊκή έκδοση του Tectonics πραγματεύεται τη σημασία του «εδώ και τώρα» της ζωντανής μουσικής πράξης. https://www.onassis.org/el/whats-on/tectonics-athens-2019

 

Κορωνοϊός και Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος

Διαθέσιμο από Δευτέρα 25 Μαΐου

Διάρκεια: 22 λεπτά

Ο Τομέας Εκπαίδευσης του Ιδρύματος Ωνάση ετοίμασε ένα βίντεο σε σκηνοθεσία Χρήστου Σαρρή, για τον κορωνοϊό και τους ανθρώπους με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Μια πανδημία εγείρει φόβους, σκέψεις, προβληματισμούς, περίεργες εκδηλώσεις στη συμπεριφορά μας. Γιατί; Πώς θα τα αντιπαρέλθουμε, και μάλιστα σε συνθήκες που μας ξεπερνούν – υπό το καθεστώς μιας πανδημίας; Με αφορμή αυτά τα ερωτήματα, είναι σημαντικό πρώτα να κάνουμε μια περιήγηση στον κόσμο του αυτισμού και, στη συνέχεια, να διερευνήσουμε τι θα πούμε στον ενήλικα, στον έφηβο, στο παιδί με αυτισμό για τον κορωνοϊό. Πώς θα τους περιγράψουμε μια πανδημία και τις προφυλάξεις που αυτή μας επιβάλλει; Πώς θα τους πείσουμε να δεχτούν τις τόσες αλλαγές που συνεπάγεται για τη ζωή τους η καραντίνα; Πώς θα τους εμπνεύσουμε κοινωνική ευθύνη, ώστε να φροντίσουν για την προστασία της δικής τους υγείας, αλλά και της υγείας των συμπολιτών τους; Οι απαντήσεις δεν είναι απλές· είναι το έναυσμα για να επισκεφτούμε τον κόσμο του παιδιού, τον κόσμο του αυτισμού και να προσκαλέσουμε το παιδί με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος να μας εμπιστευτεί σε μια νέα περιήγηση. Μιλούν οι: Αγγελική

Γενά (Κλινική Ψυχολόγος, Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Αθηνών), Κατίγκω Χατζηπατέρα-Γιαννούλη (Κλινική Ψυχολόγος, Καθηγήτρια Ψυχολογίας, American College of Greece, Deree College) και Κατερίνα Δροσινού (Ειδική Παιδαγωγός).

Παραγωγή: Onassis Education

Οι οδηγίες διατίθενται και σε pdf που θα μπορείτε να κατεβάσετε από τις 22.5 εδώ: https://www.onassis.org/el/initiatives/onassis-special-education/world-autism-midst-pandemic

Simon Critchley, Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος

Διάρκεια:

Τέταρτο Επεισόδιο – Είναι με τους Άλλους: 54 λεπτά

Πέμπτο Επεισόδιο – Ερριμμένη Προβολή: 59 λεπτά

Έκτο Επεισόδιο – Γλώσσα και Ερμηνεία: 45 λεπτά

Ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, φιλόσοφος, συγγραφέας, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο New School και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ωνάση, θεωρεί πως η ανάγνωση του έργου Είναι και Χρόνος του Martin Heidegger μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. Και επιχειρεί, με τη συγκεκριμένη σειρά podcasts, να εξηγήσει πώς μπορεί να συμβεί αυτή η αλλαγή. Το Apply-Degger είναι μια μεγάλης φόρμας καταβύθιση στο πιο σημαντικό βιβλίο φιλοσοφίας των τελευταίων 100 ετών. Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει μία από τις βασικές έννοιες της φιλοσοφίας του Χάιντεγκερ. Όταν ολοκληρωθούν, τα επεισόδια θα παρουσιάζουν το σύνολο αυτού του έργου σε όσους διακατέχονται από περιέργεια, σοβαρότητα και ενδιαφέρον, αλλά απλώς δεν έχουν τον χρόνο να στρωθούν και να διαβάσουν τις 437 πυκνογραμμένες σελίδες του βιβλίου. Ο Κρίτσλεϊ ευελπιστεί, με τη σειρά αυτή, να αναδείξει τα πεδία εφαρμογής που μπορεί να βρει η σκέψη του εγχειρήματος του Χάιντεγκερ στην καθημερινή ζωή, με τρόπο διαφωτιστικό, εμψυχωτικό και ωφέλιμο.

Με τις αργές, καθαρές και ενδελεχείς εξερευνήσεις των ιδεών του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος, ο Κρίτσλεϊ έχει την πεποίθηση πως «η γνήσια φιλοσοφία μπορεί να εξηγηθεί με απλότητα και σαφήνεια. Αλλά αυτό χρειάζεται κάποιον χρόνο. Δεν μπορεί να γίνει βεβιασμένα. Πρέπει λοιπόν να κατεβάσουμε ρυθμούς, να πάρουμε τον χρόνο μας, να ανοίξουμε τα αφτιά μας και να σκεφτούμε σε βάθος. Για μία φορά, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο.» Αυτή την εβδομάδα διατίθενται τα επεισόδια: Είναι με τους Άλλους, Ερριμμένη Προβολή, Γλώσσα και Ερμηνεία.

Radiophonics

Διάρκεια: 40 λεπτά

Πώς αλλάζει το θέατρο του ραδιοφώνου στην εποχή του λεγόμενου «Διαδικτύου των Πραγμάτων» (Internet of Things); Πώς ανταποκρίνεται το ραδιοφωνικό θέατρο στα «έξυπνα» συστήματα και στην αδιάκοπη συνδεσιμότητα; Πώς αλλάζουν οι νέες τεχνολογίες τον ορισμό, τη σύνθεση, τον στόχο και την εμβέλεια του παραδοσιακού ραδιοφωνικού θεάτρου; H σειρά Radiophonics περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν μέσα από ένα ανοιχτό κάλεσμα, το οποίο έγινε το 2016 σε επιμέλεια Χρήστου Καρρά & Θοδωρή Χιώτη, αλλά και νέα έργα εν μέσω πανδημίας.

Είμαστε πλέον βυθισμένοι σε ένα ψηφιακό περιβάλλον που μας εκπαιδεύει να βλέπουμε σε υψηλή ανάλυση: η όρασή μας βελτιώνεται και διευρύνεται από την ψηφιακή τεχνολογία με αναπάντεχους τρόπους. Τι συμβαίνει όμως με τα όσα ακούμε; Πώς επιδρά η τεχνολογία στις ιστορίες που λέγονται αυτή τη στιγμή, στις ιστορίες που ακούμε; Πώς μπορεί η τεχνολογία να μας

βοηθήσει να αφηγηθούμε αυτές τις ιστορίες; Το θέατρο του ραδιοφώνου ήταν μια μοναδική εμπειρία: ήταν το πρώτο διαδραστικό μέσο για να αφηγηθούμε ιστορίες. Δεδομένων των πρόσφατων τεχνολογικών εξελίξεων, πώς μπορεί να ακούγεται σήμερα ένα θεατρικό έργο για το ραδιόφωνο;

Συναντήσεις (2017)

Διάρκεια Έργου: Α΄ μέρος 19΄16΄΄ | Β΄ μέρος 18΄50΄΄

«Συναντήσεις»: γνωστοί και άγνωστοι άνθρωποι συναντιούνται σε χώρους της πόλης, χώρους υπόγειους, υπαίθριους, πολυσύχναστους ή ιδιωτικούς. Τα πρόσωπα που συναντιούνται εκφράζουν μια διάθεση είτε να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους, είτε να διατηρήσουν αυτό που θεωρούν πως τους είναι σημαντικό. Στο πρώτο μέρος των «Συναντήσεων» είναι εγκλωβισμένοι στους χώρους του μετρό. Βρίσκονται κάτω από τη γη, και αυτό είναι κομμάτι της ζωής τους. Ο χώρος είναι αυτός που επιτείνει τον εγκλωβισμό – σε μερικές περιπτώσεις, όμως, μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για κάτι νέο. Ο ήχος του χώρου γίνεται στοιχείο της ψυχολογικής τους κατάστασης. Στο δεύτερο μέρος των «Συναντήσεων» τα πρόσωπα ανεβαίνουν πάνω από τη γη. Επικοινωνούν, παίζουν, χωρίζουν, σμίγουν, ελπίζουν, εμπιστεύονται. Ο ήχος σχετίζεται με την κατάσταση που βρίσκονται εσωτερικά.

Το αστικό μωσαϊκό ανθρώπων και σχέσεων που συναντάει κανείς μόλις βγει από την πόρτα του ήταν το έναυσμα για τα κείμενα των «Συναντήσεων». Η μετακίνηση στην πόλη, πάνω και κάτω από τη γη, η αναμονή, η ελπίδα, ο συγχρωτισμός με διαφορετικούς ανθρώπους, η ανάγκη για κατανόηση, η έλλειψη ενός καλού ακροατή, οι γραμμές των τρένων και οι πορείες των ανθρώπων που διασταυρώνονται, οι σχέσεις και οι φιλίες που καταρρέουν καθημερινά, και άλλες που ξεκινάνε, άνθρωποι που βγαίνουν από τον δρόμο τους για να βοηθήσουν κάποιον και άλλοι που δεν βοηθούν ούτε τον δικό τους άνθρωπο.

Δημιουργοί: Δώρα Τσόγια, Νίκος Βίττης, Λάμπρος Πηγούνης, Γιώργος Γλάστρας, Στέφη Πουλοπούλου

Κείμενο: Δώρα Τσόγια

Μουσική και Ηχητική Σύνθεση: Νίκος Βίττης, Λάμπρος Πηγούνης

Ερμηνεία Κειμένων: Γιώργος Γλάστρας, Στέφη Πουλοπούλου

Ηχογράφηση: Στέφανος Κωνσταντινίδης / Studio Φabrika

Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Ευχαριστίες: Μάριος Βίττης, Εκδόσεις Άγρα για την παραχώρηση άδειας χρήσης μέρους του βιβλίου «20 Αστικά Μονόπρακτα» για την ηχητική εκτέλεση του έργου για το Enter Radiophonics

Radiophonics - ΕΙΔΗΣΕΙΣ, Επεισόδιο 1 (2020)

Διάρκεια: 2’30’’

«Η καλή λογοτεχνία είναι ειδήσεις που παραμένουν ειδήσεις» έλεγε ο Έζρα Πάουντ.

Μπορούν οι ειδήσεις να αποτελέσουν πρώτη ύλη για ένα ραδιοφωνικό έργο; Την απάντηση δίνει το έργο ΕΙΔΗΣΕΙΣ, που αποτελεί την «ανα-σύνταξη» των σημαντικότερων ειδήσεων της εβδομαδιαίας επικαιρότητας. Βυθισμένοι καθημερινά μέσα σε ένα συνονθύλευμα ειδήσεων, αλλά και fake news, πόσες από αυτές πραγματικά συγκρατούμε; Πόσο εύκολο είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας; Οι λέξεις συνωστίζονται, συνθλίβονται και αφήνουν τελικά πίσω τους έναν θόρυβο. Αυτή την πορεία της πληροφορίας αποτυπώνει ο μηχανισμός του έργου ΕΙΔΗΣΕΙΣ.

Ένας μηχανισμός αλγορίθμων που τροφοδοτείται εβδομαδιαία και παράγει συνεχώς νέες αφηγήσεις. Οι σημαντικότερες ειδήσεις-λέξεις αναδεικνύονται με στατιστική ανάλυση κειμένου,

μετατρέπονται σε ήχους και έπειτα μιξάρονται με θραύσματα λόγου κάθε μορφής, εμπνευσμένα από την επικαιρότητα. Το αποτέλεσμα είναι μια αλγοριθμική μείξη ήχων, η οποία συνθέτει το ηχοτοπίο των γεγονότων με τον λόγο, με σκοπό να δημιουργήσει ένα απρόσμενο δελτίο ειδήσεων. Μια ηχητική αφήγηση της επικαιρότητας με μέσα τις ψηφιακές τεχνολογίες, τον ήχο, τον λόγο.

Δραματουργία: Νικόλας Χανακούλας

Στατιστική ανάλυση κειμένου και σχεδιασμός ήχου: Γαβριήλ Καμάρης

Ανάπτυξη αλγορίθμων σε περιβάλλον PureData: Φώτης Κοντομίχος

Εκφώνηση: Βίκυ Βολιώτη

Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Η πρώτη εκπομπή αφορά την εβδομάδα 20 του 2020 από 11/5/2020 έως 17/5/2020.

Χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το ποίημα «Το τέλος της ιδιόχειρης γραφής» του Heiner Müller (μτφρ. Ελένη Βαροπούλου) από το βιβλίο Δύστηνος Άγγελος των Εκδόσεων Άγρα.

 

Περισσότερες πληροφορίες στο www.onassis.org

Καλώς ήρθατε στη ζούγκλα των σχέσεων. Ο γάμος δεν είναι πια ιερός. Δύο ζευγάρια. Ένα άγριο ξενύχτι. Ένας πόλεμος σε ένα σαλόνι. Έργο θρυλικό, ταυτισμένο με την Εlizabeth Τaylor και τον Richard Burton από την ομώνυμη ταινία, ανεβαίνει στη Στέγη ως ένα «ζωντανό μουσείο» αλλοτινών συμπεριφορών. Ας τελειώνουμε με τις ψευδαισθήσεις. Ο Έντουαρντ Άλμπι το ζητά από το 1962. Από τις 12 έως τις 30 Δεκεμβρίου, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, δύο ζευγάρια ξενυχτούν, καταναλώνοντας άφθονο αλκοόλ. Το πάρτι ξεκινά. Τα συναισθήματα καιροφυλακτούν, έτοιμα να πυρπολήσουν την ιερότητα του ζεύγους, την καρδιά του δυτικού πολιτισμού. Η γνώση χρησιμοποιείται ως όπλο εξουδετέρωσης του άλλου. Στη ζούγκλα του σαλονιού, ο ένας στήνει παγίδες στον άλλον, περιμένοντας να πέσει σε αυτές το θύμα του.

Η Μαρία Πανουργιά σκηνοθετεί το θρυλικό αμερικανικό έργο χωρίς ψευδαισθήσεις, τοποθετώντας το σε ένα «ταριχευμένο» αστικό σαλόνι και αφήνοντας το ραδιόφωνο ανοιχτό. Κι ενώ ο φόνος ενός παιδιού έρχεται στην επιφάνεια, η Μαρία Πανουργιά, με έναν εξαιρετικό θίασο, που αποτελείται από τους Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη, Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννη Παπαδόπουλο, Στέλλα Βογιατζάκη, και υπό τους ήχους του Blaine L. Reininger, μας καλεί να δούμε το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;, το έργο με το οποίο ο Άλμπι τάραξε το κοινό των 60s, σαν ένα «παράθυρο-ζωντανό μουσείο αλλοτινών συμπεριφορών, ένα παράθυρο-φόρο τιμής στο ανθρώπινο είδος που διέσχισε τους αιώνες, αναζητώντας απελπισμένα την αγάπη».

Συντελεστές
Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη
Σκηνοθεσία: Μαρία Πανουργιά
Σύμβουλος Δραματουργίας: Τάσος Κουκουτάς
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Επιμέλεια Κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική & Ήχος: Blaine L. Reininger
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ράνια Καπετανάκη
Βοηθός Ενδυματολόγου: Κέλλυ Παπαδοπούλου
Κομμώσεις: Χρόνης Τζήμος
Κατασκευή Κοστουμιών: Δάφνη Τσακώτα
Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (George), Λένα Κιτσοπούλου (Martha), Γιάννης
Παπαδόπουλος (Nick), Στέλλα Βογιατζάκη (Honey)
Εκτέλεση παραγωγής: Ελένη Κοσσυφίδου / Blackbird production
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Με αγγλικούς υπέρτιτλους το Σάββατο 15, την Κυριακή, το Σάββατο 22 και την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου.

Διαβάστε περισσότερα
Με το σαρδόνιο χιούμορ, την ψυχαναλυτική διεισδυτικότητα και την έντεχνη χρήση του παράλογου στοιχείου, ο Edward Albee (1928-2016) αναδείχθηκε ο μέγας Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας της γενιάς του, επίγονος των Eugene O’Neill, Arthur Miller και Tennessee Williams. Προκάλεσε αίσθηση ήδη με το πρώτο θεατρικό έργο του, το μονόπρακτο Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου (1958). Έλαβε τρεις φορές το βραβείο Πούλιτζερ, για τα έργα Εύθραυστη Ισορροπία (1966), Θαλασσινό τοπίο (1974) και Τρεις ψηλές γυναίκες (1990), καθώς επίσης, ανάμεσα σε άλλες διακρίσεις, το βραβείο Tony για το σύνολο του έργου του (2005).

Το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; (πρωτ. τίτλος: Who's Afraid of Virginia Woolf?) ανέβηκε για πρώτη φορά το 1962 στη Νέα Υόρκη, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση. Απέσπασε τα βραβεία Tony και Drama Critic’s Circle.

Το 1966, το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Mike Nichols, με ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών θρυλικό, τόσο για τις ερμηνείες τους όσο και για τις μεταξύ τους συζυγικές αψιμαχίες: τον Richard Burton και την Elizabeth Taylor. Η ταινία απέσπασε δύο Όσκαρ. Ο τίτλος του έργου είναι παράφραση του τραγουδιού “Who’s Afraid of the Big Bad Wolf?” που ακουγόταν στην ταινία κινουμένων σχεδίων του Walt Disney Τα τρία γουρουνάκια (Three Little Pigs, 1933). Ο Έντουαρντ Άλμπι αντικαθιστά τον «λύκο» (wolf) με το όνομα της Αγγλίδας αυτόχειρα συγγραφέως Virginia Woolf, παραπέμποντας στο ερώτημα «Ποιος δεν φοβάται μια ζωή χωρίς ψευδαισθήσεις;».

Το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; παρέμεινε το πιο διάσημο έργο του Άλμπι. Όπως έλεγε και ο ίδιος, «έγινε το λαμπερό αλλά κάπως βαρύ μετάλλιο που κρεμόταν στον λαιμό μου. Όλοι μου ζητούσαν να γράφω συνέχεια κι από ένα καινούριο “Ποιος φοβάται”… Δεν τους έδωσα ποτέ σημασία. Όταν γράφεις, δεν μπορείς να είσαι υπάλληλος.»

Λίγα λόγια για τη Μαρία Πανουργιά
Η Μαρία Πανουργιά θα μπορούσε να είναι ζωγράφος, αλλά επέλεξε να γίνει ηθοποιός, σκηνοθέτρια και σκηνογράφος.Γεννήθηκε στην Κόρινθο και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και υποκριτική στο Στούντιο του Άκη Δαβή. Ως ηθοποιός, έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι: Άκης Δαβής, Πλούταρχος Καϊτατζής, Γιώργος Κακανάκης, Άννα Δημητριάδη, Albrecht Hirche, Έλενα Πέγκα, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιώργος Λάνθιμος, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Δημήτρης Νάκος, Ακύλλας Καραζήσης, Σοφία Βγενοπούλου, Σωτήρης Χατζάκης, Δημήτρης Καραντζάς, Θανάσης Σαράντος, Άντζελα Μπρούσκου, Μιχάλης Κωνσταντάτος, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Φίλιππος Κανακάρης, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Χάρης Φραγκούλης, Γιάννης Σκουρλέτης.

Ήταν μια από τις πρωταγωνίστριες στην παράσταση Δαιμονισμένοι του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι που παρουσίασε, σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη το 2017, ο Ρώσος σκηνοθέτης Konstantin Bogomolov.

Το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; είναι η τέταρτη σκηνοθεσία της και η πρώτη της στη Στέγη. Έχουν προηγηθεί οι σκηνοθεσίες-διασκευές των έργων Μινιόν: Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία (Bios, 2013-14), Μαιτρ και Μαργαρίτα: Ένα πικνίκ με τον διάβολο (Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, 2016) και Ο θρύλος του Αγίου Κάρτακ και το μικρό λουλούδι (Φεστιβάλ Αθηνών, 2017).

Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
12 έως 30 Δεκεμβρίου 2018
Μικρή Σκηνή
Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 21:00
Εισιτήρια
Κανονικό: 7, 15 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12 €
Παρέα 10+ άτομα: 11 €
Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €
Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 € | Συνοδός ΑμεΑ: 8 €
Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Με την υποστήριξη:

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία e-ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdf στη smart συσκευή
σας ή τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
2109005800 Καθημερινά, 09:00 – 21:00

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ
2130178200 – Καθημερινά 09:00 – 20:00

EΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)
Ωράριο λειτουργίας: ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-21:00
Γίνονται δεκτές πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες Amex,Visa, MasterCard & Diners.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ

Σημεία πώλησης εκτός Στέγης

Στα καταστήματα Public

Στο κατάστημα IANOS της οδού Σταδίου (η αγορά εισιτηρίων πραγματοποιείται μόνο με μετρητά)