Η μέρα του αγίου Βαλεντίνου ως γνωστόν είναι αφιερωμένη στους ερωτευμένους. Αν λοιπόν αποφασίσετε να βγείτε μια βόλτα, θα δείτε παντού αρκουδάκια, κουτιά με σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς, μπουκέτα με τριαντάφυλλα, γλειφιτζούρια και οτιδήποτε άλλο στην απόχρωση του κόκκινου χρώματος. Επειδή όμως ο έρωτας συνδέεται άμεσα και με το θέατρο,το ανατροφοδοτεί, το δυναμώνει και εμπνέει συγγραφείς και δημιουργούς  το texnes-plus μ' αφορμή την σημερινή ημέρα παρουσιάζει κάποιες παραστάσεις με ανάλογη θεματολογία. Παραστάσεις που υμνούν τον Θεό έρωτα με ηθοποιούς που μας κάνουν να αναπολήσουμε, να δακρύσουμε και γιατί όχι,να ανοίξουμε την καρδιά μας και να την παραδώσουμε στα βέλη του. 

 

«Του έρωτα...», Gazarte

Στη μουσικοθεατρική παράσταση «Του Έρωτα...» η Ρίτα Αντωνοπούλου ερμηνεύει 7 ερωτικά ποιήματα, 18 τραγούδια και 11 αποσπάσματα από τη «Μήδεια» του Ευριπίδη. Μεταμορφώνεται σε Μήδεια του έρωτα για να… διηγηθεί μέσα από τραγούδια την ιστορία κάθε ανθρώπου που ερωτεύεται οριστικά και αμετάκλητα. Μια γυναίκα θυσιάζει ακόμα και την πατρίδα της για τον απόλυτο έρωτα. Χάνοντας τα κοντινά της πρόσωπα, παγιδεύεται σε έναν ξένο χώρο και χρόνο που δεν καταλαβαίνει και δεν την κατανοεί ούτε αυτός. Κάπου εκεί ανακαλύπτει την αδυσώπητη αλήθεια, ότι ο έρωτας δεν είναι παντοτινός.

 Gazarte, Theater Stage

Τετάρτη 15, 22/2 και 1, 8/3 

 

«Λεωφορείο ο πόθος», Σύγχρονο Θέατρο

Η Ομάδα Νάμα ανεβάζει το βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο του Τενεσί Ουίλιαμς που έχει ως θέμα τον έρωτα της εκλεπτυσμένης και εμμονικής Μπλανς Ντιμπουά με τον άξεστο και λαϊκό άντρα της αδερφής της, Στάνλεϊ Κοβάλσκι. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία ο Γιάννης Τσορτέκης και η Κόρα Καρβούνη. Η Μπλανς, μια καθωσπρέπει καθηγήτρια με εμμονή στη νιότη και στην ομορφιά, αποφασίζει να επισκεφτεί τη μικρή της αδερφή και πέφτει στα δίχτυα του όμορφου άντρα της. Η γοητευτική γυναίκα με την ευγενική ανατροφή υποτιμά τον Πολωνό εργάτη Στάνλεϊ. Ωστόσο ανάμεσά τους γεννιέται ένα ολέθριο πάθος που οδηγεί και τους τρεις στην καταστροφή. Στοιχεία από το παλιό «αμερικανικό όνειρο», χαρακτήρες που δεν θέλουν να αποδεχτούν την πραγματικότητα και φυγή από το παρελθόν.

 

Σύγχρονο Θέατρο

Παραστάσεις: Έως 9/4

Απόγ.: Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ.: Πέμ., Σάβ. 9 μ.μ. Από 12/2: Πέμ., Παρ. 8.30 μ.μ., Σάβ. 9 μ.μ., Κυρ. 5 μ.μ. 

 

 

«Σοφία Λασκαρίδου, μια αγάπη μεγάλη», Θέατρο 104

Μια παράσταση βασισμένη στα ημερολόγια της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου, στα οποία περιγράφεται ο έρωτάς της για τον ποιητή Περικλή Γιαννόπουλο. Ένας έρωτας που αποτελεί ανάμειξη δύο τεχνών, της ζωγραφικής και της ποίησης. Η παράσταση είναι σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη και συνεργασία με την ομάδα 4Frontal.

Η Σοφία Λασκαρίδου, μια ιδιαίτερη για την εποχή της γυναίκα, ξεπερνά το άβατο της καλών τεχνών και είναι η πρώτη γυναίκα που γίνεται δεκτή στην Ακαδημία. Μέσα στην ασυμβίβαστη ζωή της ζει έναν έρωτα βαθύ και δυνατό, μυθιστορηματικού χαρακτήρα. Όσο εκείνη είναι στο Μόναχο κυνηγώντας το όνειρό της ως ζωγράφος, εκείνος αυτοκτονεί: καβάλα σε ένα άσπρο άλογο μπαίνει στη θάλασσα του Σκαραμαγκά και φυτεύει μια σφαίρα στον κρόταφό του.

 

Θέατρο 104

Παραστάσεις: Απογ.: Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ.: Παρ., Σάβ. 9.15 μ.μ. 

 

«Επικίνδυνες Σχέσεις», Θέατρο Άλμα

Οι «Επικίνδυνες Σχέσεις» είναι ένα μυθιστόρημα  του Πιερ Σοντερλό ντε Λακλό, που γράφτηκε το 1782. Ο Γιώργος Κιμούλης μεταφέρει την παράσταση στο 1933, εποχή ανόδου του ναζισμού, δίνοντας ένα νέο κοινωνικοπολιτικό κλίμα σε σχέση με το ομώνυμό του έργο. Οι ερωτικές σχέσεις μάς βγάζουν έναν καλό, αλλά και έναν τερατώδη εαυτό, όπως ήταν και το πολιτικό τέρας του ναζισμού που ανθούσε εκείνη την εποχή και οι συνέπειες ήταν τραγικές. 

Δύο εραστές και ματαιόδοξοι αριστοκράτες, η μαρκησία Μερτέιγ και ο υποκόμης Βαλμόν, ξεκινούν ένα επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι. Στόχος τους είναι να αποπλανήσουν και να διαπομπεύσουν ανθρώπους προς ευχαρίστησή τους. Αποστολή του Βαλμόν είναι κάνει ένα νεαρό κορίτσι να τον ερωτευτεί και να κοιμηθεί μαζί του, ενώ παράλληλα προσπαθεί να κατακτήσει μια παντρεμένη κυρία. Ενώ τα θύματα πέφτουν στην παγίδα, η επόμενη μέρα βρίσκει τον Βαλμόν βαθιά ερωτευμένο με τη νεαρή κοπέλα, την οποία όμως αρχίζει να χάνει οριστικά. 

Θέατρο Άλμα

Παραστάσεις: Απογ.: Σάβ. (λαϊκή) 6 μ.μ. Βραδ.: Πέμ.-Σάβ. 9 μ.μ., Τετ., Κυρ. 8 μ.μ. 

 

 «Στέλλα Βιολάντη», Θέατρο Χώρα

Υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Λύρα η Ευγενία Δημητροπούλου ερμηνεύει την όμορφη κόρη ενός Ζακυνθινού μεγαλέμπορου, του Παναγή Βιολάντη. Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο τρίπρακτο θεατρικό δράμα του Γρηγορίου Ξενόπουλου και έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που ανέβηκε σε αθηναϊκή σκηνή, το 1977.

Η Στέλλα Βιολάντη, μια όμορφη, αθώα και συνάμα πολύπλοκη κοπέλα, ερωτεύεται τον ξεπεσμένο ευγενή Χρηστάκη Ζαμάνου. Συνεπαρμένη από το πρωτόγνωρο αίσθημα του έρωτα γι’ αυτόν, ξεχνά την αδυσώπητη αντίδραση του ασφυκτικού αστικού περίγυρου των αρχών του 20ού αιώνα και οδηγείται στην καταστροφή. Μέσα στον γεμάτο αστικές συμβάσεις, καθωσπρεπισμούς και προλήψεις περίγυρο της ζακυνθινής επαρχίας ο έρως της Στέλλας θα γίνει έρως εσταυρωμένος. Η Στέλλα εδώ δεν έχει εποχή και χώρα. Είναι ένα γυναικείο σύμβολο, τόσο για όλα τα κορίτσια που κλειδώθηκαν σε σοφίτες για να ξεχάσουν τον ερωτά τους όσο και για σημερινούς νέους που ζουν ένα μεγάλο έρωτα, ένα έρωτα μαρτυρικό.

 Θέατρο Χώρα

Δευτέρα: 21.00, Τρίτη: 21.00

 

 

«Φοβάσαι;», Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης

Ένα ερωτικό θρίλερ του Άνταμ Σάιντλ, που αφορά τα όρια του ερωτικού και του νοσηρού, του κωμικού και του απαγορευμένου.  Η παράσταση μέσα από την ανατρεπτική πλοκή της αναδεικνύει  την πάλη του ψυχισμού του ανθρώπου εναντίον των φόβων και των ενοχών του για να κερδίσει λίγη αγάπη και κατανόηση.

Ένας κατά συρροήν δολοφόνος απαγάγει μια γυναίκα που κάθεται αμέριμνη σε ένα πάρκο. Τη ναρκώνει και τη μεταφέρει στο υπόγειό του. Θα γίνει η Νάνσυ ένα ακόμα θύμα του ή αυτή η βίαιη συνάντηση με τον έρωτα σύμμαχό της θα αποτελέσει καταλύτη για την υπόλοιπη ζωή τους; Η απρόβλεπτη γειτόνισσά τους, η Τζόαν, έχει ήδη ταχθεί υπέρ του έρωτα σε αυτή την κωμικοτραγική μάχη.Εξαιρετικοί τόσο το πρωταγωνιστικό δίδυμό (Αλεξία Καλτσίκη- Νίκος Ψαρράς) όσο και η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη στον ρόλο της γειτόνισσας. 

 

Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης

Παραστάσεις: Έως 11/3

Πληροφορίες: Απογ.: Κυρ. 6 μ.μ. Βραδ.: Τετ. 9 μ.μ. 

 

 «Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά» ,Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

«Ο φόβος τρώει τα σωθικά» είναι μία διασκευή του θρυλικής ταινίας του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, «Angst Essen Seele Auf»  (Fear Eats The Soul), σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα και με την Τάνια Τσανακλίδου στο ρόλο της Έμι. Μία ζεστή και ανθρώπινη παράσταση για την δύναμη του έρωτα ενάντια στις απαγορεύσεις και στο κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό μιας συντηρητικής κοινωνίας και εποχής. Ένα έργο επίκαιρο και ταυτόχρονα διαχρονικό.

Μια Γερμανίδα καθαρίστρια, χήρα με τρία παιδιά, ερωτεύεται κεραυνοβόλα τον αρκετά χρόνια μικρότερός της, μετανάστη Αλί. Το πάθος τους, ωστόσο, τους κάνει να νικήσουν κάθε κοινωνικό σχόλιο και προκατάληψη και τελικά παντρεύονται. Το ζευγάρι ξεκινάει την νέα του ζωή ευτυχισμένα, ωστόσο ο κοινωνικός αποκλεισμός που θα δεχθεί από τους συμπατριώτες της η Έμι, αρχίζει σιγά σιγά να φθείρει τον έρωτα τους.  Ποια είναι τα όρια της αγάπης, όταν ο φόβος σου τρώει τα σωθικά; 

 

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο (Πεσμαζόγλου 5)

Παραστάσεις: Τετάρτη 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο 21.15, Κυριακή 19.00

Διάρκεια: 80 λεπτά

Πληροφορίες: τηλ.: 210 3222760, τηλ. ταμείου: 210 3228706

 

Οι δρόμοι της πόλης βιώνουν το δικό τους κυκλοφοριακό έμφραγμα λόγω εορτών. Έχει κανείς την αίσθηση πως δεν θα φτάσει ποτέ στον προορισμό του. Στο φιλόξενο φουαγιέ του Θεάτρου Ιλίσια Βολανάκης επικρατεί απόλυτη ησυχία καθώς το « Ring» βρίσκεται σε εξέλιξη. Το διασχίζω ακροποδητί και μπαίνω στο καμαρίνι της Βαγγελιώς Ανδρεαδάκη, που με ένα ρόλο έκπληξη στο «Φοβάσαι;» του Άνταμ Σάιντλ κερδίζει τις εντυπώσεις . Εκεί, ανάμεσα στην μπλε τούρτα της αγαπημένης της Τζοάν, μιας «καλής Σαμαρείτισσας», που, «όπως είναι εμφανές και στο κείμενο, δεν έχει παιδιά»,μου δηλώνει με βαθιά ενσυναίσθηση για την ηρωίδά της, κατανοείς αμέσως γιατί η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη καταφέρνει όλα αυτά τα χρόνια να μας εκπλήσσει στη σκηνή και στην οθόνη.  

 

Το συγκεκριμένο έργο κινείται στα ρευστά όρια νοσηρού και κανονικού. Εσείς πού τοποθετείτε την ηρωίδα την οποία υποδύεστε;

Νομίζω πως η Τζοάν είναι μια κανονική γυναίκα, η γειτόνισσα, η γυναίκα της διπλανής πόρτας. Όμως, επειδή το έργο έχει δύο ακραίους χαρακτήρες, η εν λόγω γειτόνισσα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, δεν είναι μια βαρετή ύπαρξη. Σε ορισμένα θέματα έχει μια δόση υπερβολής.

Αυτό είναι ίδιον των σύγχρονων κοινωνιών; 

Συνήθως με τους γείτονές μας αντιμετωπίζουμε διάφορα προβλήματα. Στην καλύτερη και σπάνια περίπτωση η γειτνίαση μπορεί να είναι αγαστή και όλα πολύ ωραία, αλλά, όπως και οι γειτονικές χώρες έχουν συχνά πρόβλημα μεταξύ τους, έτσι και οι γείτονες μιας περιοχής έχουν μονίμως διάφορα θέματα. Είναι ζήτημα ορίων, κατά πόσο ο ένας σέβεται τα όρια του άλλου, κατά πόσο τα ξεπερνά ή δεν τα ξεπερνά. Η Τζοάν, πέρα από το ότι έχει την περιέργεια να γνωρίσει τους γείτονές της, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους ανθρώπους, θέλει να προσφέρει. Η ίδια είναι γραμμένη σε πολλούς συλλόγους, πηγαίνει στους χορούς των βετεράνων, διοργανώνει γεύματα, μάλιστα επισκέπτεται τους γείτονές της με μια τούρτα ανά χείρας. Επιθυμεί να συμμετέχει ενεργά στην κοινότητα. Οι άλλοι άνθρωποι είναι το υλικό της. Μέσω αυτών, μέσω της προσφοράς, νιώθει χαρούμενη. Έχει το σύνδρομο του καλού Σαμαρείτη.

Το γεγονός ότι ο συγγραφέας σάς επισκέφτηκε, είδε την παράσταση και τον γνωρίσατε, πόσο βοηθητικό είναι για έναν ηθοποιό;

Τον γνωρίσαμε αφότου είχε ανέβει η παράσταση. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία, γιατί διαπιστώσαμε πόσο του άρεσε. Ενθουσιάστηκε από τη ματιά με την οποία είναι ιδωμένο το έργο, καθώς και από τους ρόλους. Χάρηκε πολύ με την Τζοάν του, με τον τρόπο που την υποδύομαι. Τον ρώτησα αν η Τζοάν έχει παιδιά και μου απάντησε ότι δεν έχει, κάτι που άλλωστε είναι εμφανές στο κείμενο, αφού μιλά για διάφορες ασχολίες αλλά όχι για παιδιά. Είχα την αίσθηση πως, αν και δεν έχει η ίδια παιδιά, βλέπει τους γύρω της σαν παιδιά που πρέπει να τα φροντίσει. 

Η Τζοάν είναι τόσο υγιής και χαρούμενη όσο φαίνεται;

Φυσικά και δεν είναι, φυσικά και έχει μέσα της ρωγμές και τραύματα. Μάλιστα κάποια στιγμή λέει ότι έχει αισθανθεί και η ίδια αποξενωμένη. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ήθελα να νιώσω πως ανήκω κάπου». Αυτό που τη βοήθησε ήταν να αισθανθεί πως ανήκει στην κοινότητα των ανθρώπων, ώστε να μην αποξενωθεί. Έτσι κατάφερε να επουλώσει τις πληγές της. Όταν λοιπόν έχεις όλα αυτά τα στοιχεία για ένα ρόλο, μπορείς να τον φανταστείς, μπορείς σιγά σιγά να τον προσεγγίσεις από πολλές πλευρές. Η Τζοάν, μολονότι δεν έχει παιδιά, προσεύχεται για όλα τα παιδιά του κόσμου. Είναι ένας άνθρωπος που αποζητά την ομορφιά γύρω του. Θέλει να βλέπει όμορφους τους κήπους της, αγαπά τις τουλίπες της. Επίσης έχει πάρει τη ζωή στα χέρια της. Λέει: «Όταν σε παίρνει από κάτω, πρέπει να παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου». Και όλα αυτά τα εκφράζει με έναν τρόπο ανάλαφρο, χαριτωμένο. 

Στο «Smac» του Ηλία Δημητρίου μας εντυπωσιάσατε και κερδίσατε και το Α΄ Βραβείο της Ακαδημίας Κινηματογράφου. Δηλώσατε σε συνέντευξή σας ότι ο ρόλος σας ήταν πολύ δύσκολος και ότι είχατε κάνει τρομερή έρευνα. Έτσι ενεργείτε και στο θέατρο; Ποια είναι τα εργαλεία σας για να βγείτε στη σκηνή;

Βασίζομαι στην έρευνα, στη φαντασία, στην παρατήρηση. Παρατηρώ ανθρώπους, συμπεριφορές, τύπους. Το ρόλο επιβάλλεται να τον προσεγγίσεις από πολλές πλευρές, να αντλήσεις όσο πιο πολλά στοιχεία μπορείς, και από την πραγματικότητα και από τη φαντασία. Να πλάσεις με το μυαλό σου κορυφαίες στιγμές. Χρειάζεται να τα δουλέψεις όλα αυτά μέσα σου για να τα εκφράσεις στη σκηνή, για να σταθείς ως χαρακτήρας.

Οι πρωταγωνιστές του έργου «Φοβάσαι;» μετά την πρώτη συνάντηση έρχονται αντιμέτωποι με τη δυσκολία που συνεπάγεται η συμβίωση. Εσείς έχετε καταφέρει να συνυπάρξετε αρκετά χρόνια με έναν άνθρωπο, και μάλιστα του ίδιου χώρου. Πόσο δύσκολο είναι αυτό;

Το έργο μιλά για την αγάπη και τη δέσμευση, καθώς και για το πόσο η δέσμευση είναι για τους τολμηρούς. Σε μια σχέση δηλαδή χρειάζεται να τολμά κάποιος να μπει σε αυτή. Κανένας δεν γνωρίζει τι θα φέρει το αύριο, το μόνο που ξέρει είναι το τώρα. Εγώ είμαι πολύ τυχερή που έχω βρει τον άνθρωπό μου, με τον οποίο μοιράζομαι τη ζωή μου.

Είναι θέμα τύχης;

Όχι, δεν είναι θέμα τύχης. Έχει σχέση με τις λάθος επιλογές που έχεις κάνει, με το κατά πόσο έχεις επαναπροσδιορίσει τον εαυτό σου και τα θέλω σου. Όταν ξεκαθαρίσεις τα πράγματα, όταν τα βρεις με τον εαυτό σου, όταν καταλήξεις σχετικά με το πώς είσαι, ποιος είσαι, τι θέλεις, η ζωή θα σου φέρει το σωστό ταίρι.  

Το θέατρο σας βοήθησε σε αυτό;

Ναι, με βοήθησε. Αν δεν είχα αυτή τη διέξοδο, πιστεύω πως δεν θα τα είχα καταφέρει. 

Έχετε παίξει και οικογενειακώς στην ταινία του συζύγου σας, Περικλή Χούρσογλου, στον «Διαχειριστή». Πώς ήταν να παίζετε όλοι μαζί;

Εγώ στην αρχή δεν ήθελα να ερμηνεύσουν τους ρόλους των παιδιών και κάναμε οντισιόν. Όμως, μόλις το πληροφορήθηκαν, ήρθαν και τα δύο πάρα πολύ λυπημένα, με κατεβασμένα τα μούτρα, και μας είπαν: «Γιατί κοιτάτε άλλα παιδιά; Εμείς δεν είμαστε κανονικά παιδιά; Θέλουμε να παίξουμε». Επιθυμούσαν να λάβουν μέρος σε αυτό το «πάρτι» του γυρίσματος, οπότε συμβουλεύτηκα μια φίλη μου ψυχολόγο. Μου επισήμανε ότι, αν τους ξεκαθαρίζαμε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήμασταν ο μπαμπάς και η μαμά, αλλά δύο άτομα που ερμήνευαν ρόλους, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να ενταχθούν ομαλά στο «παιχνίδι». 

 

Τα παιδιά έχουν επηρεαστεί από αυτή την εμπειρία; Θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο σας;

Όχι. Δεν έρχονται καν να δουν τις παραστάσεις μου. Ο μικρός πηγαίνει στην τρίτη γυμνασίου και ο μεγάλος φοιτά στο πανεπιστήμιο. Έχουν πολύ καλό κριτήριο και προσλαμβάνουν αμέσως το σωστό. Όμως προς το παρόν δεν έχουν δείξει κάποια κλίση προς αυτό τον τομέα. 

 

Η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη πρωταγωνιστεί στο «Φοβάσαι;» του Άνταμ Σάιντλ  στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης μαζί με την Αλεξία Καλτσίκη και τον Νίκο Ψαρρά την σκηνοθεσία υπογράφει η Έλενα Καρακούλη

 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη 21.00

Παρασκευή 22.30

Σάββατο 19.00

Κυριακή 18.00

https://www.ticketservices.gr/event/Fovasai-Theatro-Ilissia-Volanakis/?lang=el