Κρατικό Βραβείο για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς «Χρύσα Σπηλιώτη»

​Το κρατικό βραβείο που απονέμεται στους νέους δημιουργούς θεατρικών έργων μετονομάζεται, με απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνας Μενδώνη, σε Κρατικό Βραβείο για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς «Χρύσα Σπηλιώτη». Η μετονομασία του βραβείου, ανακοινώνεται σήμερα, παραμονή της τραγικής επετείου, καθώς συμπληρώνονται δύο χρόνια από την εθνική τραγωδία στο Μάτι, όπου η Χρύσα Σπηλιώτη υπήρξε ένα από τα 102 θύματα που έχασαν τη ζωή τους, τόσο άδικα.

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την τραγωδία στο Μάτι, όπου 120 αθώοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους με τον πιο τραγικό τρόπο. Λίγες μέρες αργότερα ταυτοποιήθηκαν οι σοροί της Χρύσας Σπηλιώτη και του συζύγου της Δημήτρη Τουρναβίτη.

Σήμερα πολλοί φίλοι της αγαπημένης ηθοποιού την θυμούνται και μοιράζονται σκέψεις στα social media. 

Το ίδιο έκανε και η Μάνια Παπαδημητρίου με μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό που ραγίζει καρδιές:

"Καθε μέρα περνώ απο το Ωδείο στη Ζωοδόχου πηγής και Αγαθίου που ήταν και ειναι ακομα το ωδείο του συντρόφου της Χρυσας Σπηλιώτη , Δημητρη Τουρναβίτη που χαθηκαν μαζι σαν σημερα στο Ματι ,που τα dna τους βρέθηκαν αγκαλιά μέσα στις στάχτες
Καθε μέρα τους θυμάμαι κάθε μέρα δεν μπορώ να ξεχάσω
Καθε μερα καθως περνώ απο εκεί και ακούω τους μαθητές να παίζουν τους σκέπτομαι
Κάθε μέρα σκέπτομαι πώς θα ένιωθαν αν είχαν ζήσει και αυτό και το άλλο και το τρίτο που ήρθε μετά απο το φευγιό τους
Σήμερα είναι η μέρα τους
Η μέρα που τελείωσε η ζωή τους
Μνήμη αέναη και οργή για ό τι συνέβη"

Το Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού Αθλητισμού Περιβάλλοντος Παιδείας Πρόνοιας και Αλληλεγγύης του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων διοργανώνει, σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Νάξου, διήμερο αφιέρωμα στην αγαπημένη ηθοποιό, θεατρική συγγραφέα και σκηνοθέτη Χρύσα Σπηλιώτη, που χάθηκε στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, μαζί με τον σύζυγό της και δεκάδες ανθρώπινες ζωές τον Ιούλιο του 2018.

Το αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 24 και την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019 και ώρα 21.00 στο Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης.

Η Χρύσα Σπηλιώτη εγκαινίασε το Εργαστήρι Θεατρικής Γραφής στο Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης, την πρώτη χρονιά που άρχισε την τακτική λειτουργία του, το καλοκαίρι του 2016. Ήρθε και το επόμενο καλοκαίρι, του 2017. Τα μαθήματά της σημείωσαν εξαιρετική επιτυχία, όχι μόνο λόγω του υπέροχου τρόπου διδασκαλίας της αλλά και λόγω της προσωπικότητάς της, αφού η Χρύσα ήταν πάντα χαμογελαστή, προσιτή, με αγάπη και απέραντη καλοσύνη.

Την πρώτη μέρα του αφιερώματος (Τετάρτη 24 Ιουλίου), θα προβληθεί η παράσταση «Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος», που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στον Πολυχώρο Vault, σε κείμενο δικό της και σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου.

Συντελεστές παράστασης «Ο γιος μου ο Νικόλαος Μάντζαρος»
Κείμενο: Χρύσα Σπηλιώτη
Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Μουσική: Νικόλαος Μάντζαρος
Μουσική επιμέλεια/Επεξεργασία: Νικόλας Καρίμαλης (Razastarr)
Σκηνικά/Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Χορογραφία: Μάτα Μάρρα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίνα Ντούνη
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Video: Νικήτας Χάσκας

Τη δεύτερη μέρα του αφιερώματος (Πέμπτη 25 Ιουλίου), η Ομάδα του Θεατρικού Μουσείου θα παρουσιάσει αποσπάσματα από τα έργα της

«Πόρτες»,«Με διαφορά στήθους» και «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;» επιχειρώντας να αποτυπώσει ένα όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο πορτραίτο της τόσο άδικα χαμένης Χρύσας μας.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Βιογραφικό Χρύσας Σπηλιώτη
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, παρακολούθησε μαθήματα αυτοσχεδιασμού στη Γαλλία.  Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ηθοποιός έχοντας ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου σε σκηνοθεσίες των Γιώργου Σεβαστίκογλου, Μίνωα Βολανάκη, Γιώργου Μιχαηλίδη, Γιάννη Χουβαρδά, Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, Νικαίτης Κοντούρη, Γιάννη Μαργαρίτη κ.ά. Έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές γνωστές τηλεοπτικές σειρές και κάποιες κινηματογραφικές ταινίες.

Σαν θεατρική συγγραφέας  έχει παρουσιάσει θεατρικά της έργα στην Αθήνα, στα περισσότερα ΔΗΠΕΘΕ και στο εξωτερικό. «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;» (Ν.Υόρκη,  Βερολίνο, Κροατία, Άμστερνταμ), «Φωτιά και Νερό» (Λονδίνο),«Σκωτσέζικο ντους», «Αγκά... σφί... και φί...», «Με διαφορά στήθους», «Ποιος κοιμάται απόψε;», «Το μάτι της τίγρης», «Πόρτες», «Η αληθινή σου ιστορία;», «Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος».Τα έργα της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Σοκόλη», «Δωδώνη», «Καστανιώτης», ενώ η συλλογή διηγημάτων της «Χαμένο δίκιο» από τις εκδόσεις «Κέδρος». Το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;» έχει ανέβει σε 34 διαφορετικές παραστάσεις, έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, πολωνικά, γερμανικά, κροατικά, ολλανδικά, πορτογαλικά)..

Δίδαξε Υποκριτική και είχε πολύχρονη εμπειρία παράδοσης σεμιναρίων θεατρικής γραφής. Ασχολήθηκε επίσης, με το εφηβικό θέατρο και είχε εργαστεί με θεατρικές ομάδες εφήβων.

Είχε εργαστεί για χρόνια στο ραδιόφωνο σαν παραγωγός εκπομπών λόγου και κειμενογράφος, κυρίως στο κρατικό ραδιόφωνο της ΕΡΤ, αλλά και στην ιδιωτική ραδιοφωνία. Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές για την τηλεόραση της ΕΡΤ.

Info:
Τοποθεσία: Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης, περιοχή Γρόττα, Χώρα - Νάξος (Δίπλα στο Δημοτικό Χώρο Στάθμευσης).
Ημερομηνία: Τετάρτη 24 και την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019,ώρα 21.00
Πληροφορίες: +30 2285023619.Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με ένα αφιέρωμα στη Χρύσα Σπηλιώτη, που υπηρέτησε το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, ως ηθοποιός, θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παιδαγωγός.

Η αγαπημένη μας Χρύσα ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΘΒΕ, το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια από το 2015 μέχρι το 2018 ως εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.

Ταλαντούχα, χαρισματική, δημιουργική και πάντα χαμογελαστή, σκόρπισε με την απώλειά της απέραντη θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο που υπηρέτησε, αγάπησε και διακρίθηκε. Η «δική» μας Χρύσα «χάθηκε» με το σύζυγό της, στην πύρινη λαίλαπα στο Μάτι της Αττικής, μαζί με δεκάδες ανθρώπινες ζωές τον Ιούλιο του 2018.

Όλοι εμείς, που τη γνωρίσαμε μέσα από τη δουλειά της και συνεργαστήκαμε μαζί της αφιερώνουμε την «Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου» στον ωραίο, φωτεινό και μοναδικό αυτόν άνθρωπο. Γιορτάζουμε την «Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου» και θυμόμαστε την Χρύσα Σπηλιώτη που παραμένει κοντά μας μέσα από το συγγραφικό έργο της.

Στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, ηθοποιοί του ΚΘΒΕ θα παρουσιάσουν σκηνές από τα θεατρικά έργα της Χρύσας Σπηλιώτη: «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική», «Σκοτσέζικο ντους», «Αγκά… σφί… και φί…», «Με διαφορά στήθους», «Φωτιά και νερό», «Ποιος κοιμάται απόψε;», «Το μάτι της τίγρης», «Πόρτες», «Η αληθινή σου ιστορία;» και «Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος», σε σκηνοθετική επιμέλεια της Μελίνας Αποστολίδου και του Σαμψών Φύτρου.

Την εκδήλωση θα προλογίσει η φίλη και συνεργάτης της Χρύσας Σπηλιώτη, ηθοποιός και σκηνοθέτης Αννέτα Παπαθανασίου που θα παρουσιάσει ένα 20λεπτο ντοκιμαντέρ που ετοίμασε η ίδια, το οποίο περιλαμβάνει οπτικοακουστικά ντοκουμέντα που καταγράφουν την πορεία της Χρύσας Σπηλιώτη στην ελληνική θεατρική σκηνή.

Το θέατρο είναι η πιο συνεργατική μορφή τέχνης. Άνθρωποι συνυπάρχουν και συνομιλούν, με στόχο τη δημιουργία. Το αποτέλεσμα επικοινωνεί με τη σειρά του, με άλλους ανθρώπους.

Κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, το θέατρο γιορτάζεται από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Φέτος στην παγκόσμια ημέρα θεάτρου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θέλει να μιλήσει για έναν άνθρωπο μόνο. Έναν άνθρωπο πολύ δικό του. Θέλει να τιμήσει τη Χρύσα Σπηλιώτη, παρουσιάζοντας αποσπάσματα από τα έργα της.

«Εμείς δεν είμαστε τίποτε άλλο από θνητοί, όμως το θέατρο είναι τόσο αιώνιο όσο η ίδια η ζωή» Sultan Bin Mohammad Al-Qasimi (απόσπασμα από το μήνυμα για την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου 2007). Μαρία Μπαγανά, Μελίνα Αποστολίδου, Σαμψών Φύτρος

Συντελεστές
Σκηνοθετική επιμέλεια: Μελίνα Αποστολίδου, Σαμψών Φύτρος
Δραματουργική επεξεργασία: Μαρία Μπαγανά
Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Λαζαρίδου, Ειρήνη Χατζηκυριακίδου

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ: Λευτέρης Αγγελάκης, Μελίνα Αποστολίδου, Έκτωρ Καλούδης, Ζωή Λύρα, Γιάννης Μαστρογιάννης, Παναγιώτα Μπιμπλή, Χρίστος Νταρακτσής, Λίλιαν Παλάντζα, Ρούλα Παντελίδου, Γωγώ Παπαϊωάννου, Μανώλης Φουντούλης, Σαμψών Φύτρος

Διάρκεια: 90 λεπτά

Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Στις 21:15

Τοποθεσία:
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Εθν. Αμύνης 2, Θεσσαλονίκη

Eισιτήρια:
Είσοδος Ελεύθερη

Πληροφορίες / Κρατήσεις:
www.ntng.gr

Στιγμές ξεχωριστές, συγκίνηση, συναισθήματα ανάμεικτα, όλα μέσα από αγάπη, μοιράστηκαν όσοι βρέθηκαν στη Βραδιά Αφιερωμένη στη Χρύσα Σπηλιώτη, τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου, στο κατάμεστο θέατρο«Γκλόρια».  Φίλοι και συνεργάτες της ηθοποιού και θεατρικής συγγραφέως, που έφυγε τόσο αιφνίδια από κοντά μας, αλλά και απλοί θεατές που την είχαν αγαπήσει μέσα από την πολύχρονη πορεία της στο θεατρικό στερέωμα, γέμισαν την πλατεία και τον εξώστη του θεάτρου για να μοιραστούν μαζί με τους ομιλητές, αναμνήσεις και λόγια τρυφερά, ενώ προβλήθηκε υλικό από την δουλειά της.

Η φωτογραφία της Χρύσας κυριαρχεί στην οθόνη. «Πριν από ένα μήνα βρεθήκαμε φίλοι συνεργάτες και αγαπημένοι άνθρωποι της Χρύσας και αποφασίσαμε να οργανώσουμε αυτήν την εκδήλωση για την ίδια και το έργο της» ανέφερε η Αννέτα Παπαθανασίου στον χαιρετισμό της. «Ήταν συγκινητική η συμμετοχή και η συμπαράσταση όλων των φίλων και συνεργατών της Χρύσας οι οποίοι άμεσα μας έδωσαν υλικό, φωτογραφίες και βίντεο από παραστάσεις της όπως και άμεση ήταν η ανταπόκριση των ομιλητών, των ανθρώπων που θα μιλήσουν σήμερα. Θα ήθελα όλους να τους ευχαριστήσω», ανέφερε, πριν συστήσει στο κοινό τους ομιλητές της βραδιάς: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών, Γιάννης Αναστασάκης, σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε., Θοδωρής Γκόνης, σκηνοθέτης, στιχουργός διευθυντής ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ, Έλση Σακελλαρίδου, Ομότιμη Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών,Κωνσταντίνα Ζηροπούλου, θεατρολόγος, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, Άσπα Τομπούλη, σκηνοθέτης, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, σκηνοθέτης, ηθοποιός, Αγγελική Αντωνίου,σκηνοθέτης κινηματογράφου, Βασίλης Κατσικονούρης, θεατρικός συγγραφέας, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, ηθοποιός, Γεωργία Δεληγιαννοπούλου, φιλόλογος, διευθύνει τον χώρο Τέχνης 'Ιδιόμελο' στο Μαρούσι.

«Συνήθως η Χρύσα έβλεπε τις ταινίες μου πριν τις παρουσιάσω και έκανε τις παρατηρήσεις της. Τώρα δεν είναι εδώ για να εγκρίνει την ταινία που την αφορά προσωπικά, αλλά προσπάθησα να την κάνω με, όσο μπορούσα περισσότερη αντικειμενικότητα και πολύ αγάπη, ελπίζοντας ότι δεν θα είχε αντίρρηση» είπε ανοίγοντας την εκδήλωση η Αννέτα Παπαθανασίου, στενή φίλη και συνεργάτιδα της Χρύσας για πάνω από τρεις δεκαετίες, έχοντας αναλάβει την παρουσίαση και τον συντονισμό της βραδιάς, όπως και την παρουσίαση του βιογραφικού οπτικού υλικου από τη ζωή και το έργο της Χρύσας. Θαυμαστή μπαλωματού, Μίνα, Βάρια, Όλγα, Αλεξάνδρα Παύλοβα, Γερτρούδη, κυρία Ελβστεντ, Μπολέττα,  Αντιγόνη, Ηλέκτρα και πολλοί άλλοι ρόλοι ευτύχησαν να αποκτήσουν σάρκα και οστά επί σκηνής από την Χρύσα Σπηλιώτη.  Οι φωτογραφίες της και τα βίντεο στην οθόνη (με την πολύτιμη βοήθεια του μοντέρ Χρόνη Θεοχάρη) μας υπενθύμισαν την καταλυτική  παρουσία της στις παραστάσεις όπου έπαιξε, αλλά και την τηλεοπτική της παρουσία.

Ιδιαίτερη μνεία έγινε στα θεατρικά της έργα και στην παρουσία της Χρύσας Σπηλιώτη ως θεατρική συγγραφέας.  Έμφαση  δόθηκε στο πρώτο της θεατρικό, το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» (1997), έργο το οποίο αποτέλεσε την αρχή της καριέρας της στη θεατρική γραφή, ενώ έχει ανέβει σε 35 διαφορετικές παραστάσεις, έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες, έχει παιχτεί σε Ν.Υόρκη, Κροατία, Ολλανδία, Αθήνα,  Λευκωσία, Λεμεσό, στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας, και σχεδόν σε όλα τα ΔΗΠΕΘΕ.  Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, σκηνοθέτης του πρώτου ανεβάσματος του «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» που γνώρισε μεγάλη επιτυχία,  αφού παίχτηκε πρώτα στο θέατρο «Αμόρε» και την επόμενη σαιζόν στο θέατρο «Αυλωνίτη», διηγήθηκε χαριτωμένες στιγμές από τη συνεργασία τους στις πρόβες της παράστασης, δίνοντας έτσι έναν πιο ανάλαφρο τόνο στην αφήγησή του.

Είκοσι  χρόνια μετά, το 2017 - 2018 πρωταγωνιστεί στον μονόλογό της  «Ο γιος μου ο Νικόλαος Μάντζαρος» (που έμελλε να είναι το τελευταίο έργο της....) σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου που ανέβηκε στην Αθήνα, αλλά και περιόδευσε ανά την Ελλάδα.  Μέχρι τον μοιραίο Ιούλιο του 2018…. Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος αναφέρθηκε τόσο σε αυτή την παράσταση όσο και στην συνεργασία και στην φιλία που είχαν αναπτύξει, όταν είχε σκηνοθετήσει ένα άλλο  έργο της, τις «Πόρτες».

 «Δεν θα το φανταζόμουν ποτέ πως θα βρισκόμουν σε αυτήν τη θέση σήμερα και ότι θα μιλούσα εδώ μπροστά σας για την απουσία της Χρύσας.  Και η έκπληξη αυτή γίνεται τύψη γιατί, τι μπορεί να γράψει κανείς για ένα αγαπημένο του πρόσωπο, μέσα σε δυο γραμμές, τι μπορεί να πει με πέντε λόγια; Δεν θα παραδεχθώ λοιπόν ποτέ πως η αγαπημένη μου φίλη Χρύσα δεν είναι εδώ» εξομολογήθηκε  ο Θοδωρής Γκόνης, λίγο πριν γυρίσει τον χρόνο πίσω «Γενάρης του ογδόντα -σήμερα -έχουμε μόλις τελειώσει απο τις σχολές μας, έχουμε ραντεβού στη γωνία,στο φανάρι Ακαδημίας στο φανάρι Ακαδημίας και Γενναδίου απέναντι από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής....».

 «Καλησπέρα φιλενάδα. Πόσες  φορές δεν πιάνω  το τηλέφωνο  σχηματίζοντας, κατά λάθος, το νούμερο σου...». Με αυτά  τα λόγια η Αγγελική  Αντωνίου άνοιξε τον χαιρετισμό της. «Έφυγες σε μια στιγμή  που είχες βρει καινούργιες ισορροπίες και  ετοιμάζουν να εκτοξευτείς ψηλά» υπογράμμισε, διηγήθηκε  την τελευταία τους συνάντηση,  για να κλείσει με τα ακόλουθα λόγια: «Κοιμήσου όμορφα αγαπημένη φιλενάδα. Καληνύχτα Χρύσα. Κι όνειρα γλυκά». Για τη φίλη της Χρύσα («χωρίς τη φιλία της αισθάνομαι φτωχότερη, δυσκολεύομαι να αποδεχθώ την απουσία της»)  αλλά και για τον Δημήτρη, τον σύζυγο της Χρύσας που «έφυγε» μαζί της, μίλησε από καρδιάς η Κωνσταντίνα Ζηροπούλου.

Αφιέρωμα  στην Χρύσα Σπηλιώτη με αποσπάσματα από τα έργα της, θα πραγματοποιήσει  το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27/3) ανακοίνωσε ο καλλιτεχνικός  διευθυντής  του, Γιάννης Αναστασάκης.  Ο τελευταίος είχε ζήσει την Χρύσα, ως μέλος του Δ.Σ. του ΚΘΒΕ,  και την κρατά στη μνήμη του σαν «μια όμορφη, χαρούμενη και ταλαντούχα γυναίκα, έναν δοτικό και γενναιόδωρο άνθρωπο». «Η Χρύσα Σπηλιώτη στήριξε την υπόθεση του ελληνικού έργου, υπηρέτησε την ελληνική δραματουργία με τον καλύτερο τρόπο, χωρίς να επαίρεται γι αυτό» κατά τον Βασίλη Κατσικονούρη. «Με το “Ποιος ανακάλυψε την Αμερική” έδωσε μια ώθηση και μια πιο ποπ διάσταση στο ελληνικό θεατρικό κείμενο, ξαναφέρνοντας το ζήτημα του στο προσκήνιο». 

«Η Χρύσα είχε πάθος για τα πράγματα που πίστευε και για όσα διεκδικούσε συχνά με εκρηκτικό τρόπο» τόνισε η Άσπα Τομπούλη, σκηνοθέτης του έργου της, «Φωτιά και νερό». «Είχε μία σπάνια αίσθηση του χιούμορ και εκτιμούσε το χιούμορ στους άλλους (δεν συνυπάρχουν και τα δύο κατ’ ανάγκην, ειδικά όταν το χιούμορ κατευθύνεται προς εμάς τους ίδιους). Είχε ταλέντο και χαρίσματα, ήταν ανήσυχη και ερευνητική, αναζητούσε νέους δρόμους και νέα πράγματα, στη ζωή και την τέχνη της. Η Χρύσα είναι ίσως το πιο ΦΩΤΕΙΝΟ πρόσωπο που έχω γνωρίσει» κατέληξε, ενώ  μίλησε και για το «Φωτιά και Νερό», το οποίο «αποτελεί ένα σημαντικό έργο της και ως προς την θεματολογία του και ως προς τον τρόπο που είναι γραμμένο».

Συνολική αναφορά στο έργο της Χρύσας Σπηλιώτη έκανε η Καθηγήτρια Θεατρικών Σπουδών, Ελση Σακελλαρίδου. Διατρέχοντας τα θεατρικά της έργα εστίασε στην τελευταία της παράσταση, «όχι μόνο γιατί ήταν (δυστυχώς) η τελευταία της αλλά γιατί βασιζόταν σε ένα εξαιρετικά γραμμένο κείμενο, το οποίο ενσάρκωνε η ίδια με μια ακούραστη μα απόλυτα ελεγχόμενη ενέργεια, που αναδείκνυε όλη την επιτελεστική δύναμη του ίδιου του κειμένου. Γιατί η Χρύσα ήταν και μια πολύ χαρισματική περφόρμερ...».

Η Γεωργία  Δεληγιαννοπούλου και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη διάβασαν δύο διηγήματα από το βιβλίο της Χρύσας «Χαμένο Δίκιο». Συγκινητική ήταν η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στην αναφορά της στη Χρύσα, όταν θυμήθηκε τη συνεργασία τους σε σημαντικές παραστάσεις του «Ανοιχτού Θεάτρου» του Γιώργου Μιχαηλίδη («Τρεις αδελφές», «Άμλετ», «Ανθή», «Βάτραχοι»). «Η Χρύσα  θα μας  μείνει  αξέχαστη. Για  την βαθιά της ευγένεια, τη μεγάλη καλοσύνη της, το γάργαρο γέλιο της, το χιούμορ της, την κοινωνική της συνείδηση» είπε η  Κ.Καραμπέτη. Για να προσθέσει: «Για μένα που είχα την απίστευτη χαρά να μοιραστώ μαζί της τη σκηνή, θα μου μείνει αξέχαστη και ως Όλγα, στις “Τρεις Αδελφές” του Τσέχωφ , παράσταση στην οποία παίξαμε μαζί στο “Ανοιχτό Θέατρο”» . Στη συνέχεια διάβασε, αφιερώνοντας  της, με φωνή σπασμένη, τα λόγια της Όλγας, από την τρίτη πράξη που αποτελούν και το φινάλε του έργου.

Την Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου στις 6:00μμ στο θέατρο Γκλόρια (Ιπποκράτους 7) οι φίλοι και οι συνεργάτες της ηθοποιού και θεατρικής συγγραφέως, Χρύσας Σπηλιώτη, οργανώνουν μια βραδιά αφιερωμένη στη ζωή και το έργο της. H Χρύσα Σπηλιώτη χάθηκε άδικα στη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στο Μάτι Αττικής τον Ιούλιο του 2018 και είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν 101 συνάνθρωποι μας, ανάμεσα τους και η αγαπημένη ηθοποιός με τον σύζυγο της που ζούσαν εκεί.

Θα προβληθεί υλικό από την δουλειά της, ενώ θα μιλήσουν και θα διαβάσουν κείμενά της οι: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Γιάννης Αναστασάκης, Θοδωρής Γκόνης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Άσπα Τομπούλη, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Αγγελική Αντωνίου, Βασίλης Κατσικονούρης, Έλση Σακελλαρίδου, Κωνσταντίνα Ζηροπούλου, Γεωργία Δεληγιαννοπούλου 

Την εκδήλωση θα παρουσιάσει η Αννέτα Παπαθανασίου

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, παρακολούθησε μαθήματα αυτοσχεδιασμού στη Γαλλία.  Έχει παίξει σημαντικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου στο Εθνικό θέατρο και σε πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές γνωστές τηλεοπτικές σειρές και κάποιες κινηματογραφικές ταινίες.

Σαν θεατρική συγγραφέας  έχει παρουσιάσει έντεκα  θεατρικά έργα έως σήμερα, στην Αθήνα, στα περισσότερα ΔΗΠΕΘΕ και δύο της έργα στο εξωτερικό. «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;» (Ν.Υόρκη,  Βερολίνο, φεστιβάλ Μότοβουν Κροατία, Άμστερνταμ), «Φωτιά και Νερό» (Tristan Bates Theatre στο Λονδίνο). Τα έργα της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Σοκόλη», «Δωδώνη», «Καστανιώτης», ενώ η συλλογή διηγημάτων της «Χαμένο δίκιο» από τις εκδόσεις «Κέδρος». Το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;» έχει ανέβει σε 34 διαφορετικές παραστάσεις, έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, πολωνικά, γερμανικά, κροατικά, ολλανδικά, πορτογαλικά)..

Έχει διδάξει Υποκριτική κι έχει πολύχρονη εμπειρία παράδοσης σεμιναρίων θεατρικής γραφής.

Έχει εργαστεί για χρόνια στο ραδιόφωνο σαν παραγωγός εκπομπών λόγου και κειμενογράφος, κυρίως στο κρατικό ραδιόφωνο της ΕΡΤ , αλλά και στην ιδιωτική ραδιοφωνία.  Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές για την τηλεόραση της ΕΡΤ.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αναζητήσαμε ιστορίες γυναικών που με τον τρόπο ζωή τους, την παρουσία τους, το καλλιτεχνικό τους έργο ή τη στάση τους στα πράγματα, επηρέασαν και ενέπνευσαν τόσο άλλες γυναίκες όσο και γενικότερα το περιβάλλον τους.

Μπορεί η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας να γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και να υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Όμως σίγουρα κάποιες κυρίες για τις οποίες θα διαβάσετε εδώ, αν και γεννημένες δεκαετίες πριν καθιερωθεί η γιορτή, ανήκουν αναμφίβολα στα γυναικεία πρότυπα, διεκδικώντας ξεχωριστή θέση και στο φεμινιστικό κίνημα.

Έξι αληθινές ιστορίες γυναικών που ζωντανεύουν στις αθηναϊκές σκηνές από αντίστοιχες γυναίκες ηθοποιούς που μάλιστα έχουν το θάρρος να τις ενσαρκώνουν στο πιο απαιτητικό είδος θεάτρου, τον μονόλογο.

Μαρία Πρωτόπαππα – «Έμμα Ρέγες»

Η Έμμα Ρέγιες γεννήθηκε στη Μπογκοτά το 1919, όπου μεγάλωσε χωρίς γονείς και ταυτότητα, ζώντας μαζί με την αδελφή της σε μοναστήρι για χρόνια, από το οποίο δραπέτευσε κάνοντας οτοστόπ. Άρχισε να ζωγραφίζει με ένα ταλέντο τόσο πηγαίο κι εκρηκτικό, που έκανε τον Ντιέγκο Ριβέρα, αλλά και τον Πάμπλο Πικάσο να ξετρελαθούν.

Έγινε γνωστή στο Παρίσι τη δεκαετία του ’60. Υπήρξε σύζυγος του γλύπτη Μποτέρο, πριν παντρευτεί τον Ζαν Περομάτ, τον γιατρό που την κουράρησε στο πλοίο που την έφερε στην Ευρώπη. Εξέθεσε έργα της σε διάφορες πόλεις του κόσμου και συγχρωτίστηκε με καλλιτέχνες, όπως ο Ντιέγκο Ριβέρα και διανοούμενους, όπως η Έλσα Μοράντε κι ο Αλμπέρτο Μοράβια. Έγινε προστάτιδα των Κολομβιανών ζωγράφων, οι οποίοι την αποκαλούσαν «μεγάλη μαμά» τους.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές την παρότρυνε να γράψει την ιστορία της ζωής της, όπως την περιέγραφε στα γράμματα που έστελνε στον καλό της φίλο Χερμάν Αρσινέγας. Έτσι, προέκυψαν οι «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας», που κυκλοφορούν στη χώρα μας, από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε μετάφραση Μαρίας Παλαιολόγου.

Αυτό το βιβλίο αποτέλεσε το πρώτο υλικό για τη Μαρία Πρωτόπαππα, η οποία ερμηνεύει, σε δική της σκηνοθεσία, στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας, την Κολομβιανή ζωγράφο δηλώνοντας σε συνέντευξή της στο texnes-plus : «Αυτή τη δουλειά δεν τη σκηνοθετώ. Τη φτιάχνω ως ηθοποιός με τα εργαλεία του. Δεν με νοιάζει η τέχνη σήμερα. Με ενδιαφέρει το παιδάκι. Η Έμμα. Σε όλα τα άλλα, θα ήθελα να βάλω μια μεγάλη φωτιά και να τα εξαφανίσω».

Αλεξάνδρα Παλαιολόγου- «Επάγγελμα Πόρνη»

Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε το 1922 στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με φιλελεύθερες, για την εποχή του, ιδέες . Σπούδασε φιλολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη γερμανική κατοχή και, ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση γεννώντας την κόρη της στη φυλακή. Όρθωσε το ανάστημά της στο φασισμό, αλλά και, γενικότερα, στα «πρέπει» της εποχής της.

Στην παράσταση «Επάγγελμα Πόρνη», ο σκηνοθέτης Ένκε Φεζολλάρι παρουσιάζει, με τη δική του λιτή και ουσιαστική ματιά, τη γυναίκα Λιλή Ζωγράφου. Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου ενσαρκώνει αυτόν τον χαρακτήρα μέσα από την κομψή της παρουσία, αλλά και την δυναμική της στον λόγο, στην έκφραση και στις απαιτήσεις ενός μονολόγου. Ελεύθερη, ανυπότακτη και συνειδητοποιημένη η Λιλή Ζωγράφου μεταφέρει στα βιβλία της τη ζωή που έζησε, τη ζωή που της αντιστάθηκε, αλλά και άλλη τόση που της παραδόθηκε άνευ όρων. Δεν είναι εύκολο να πλησιάσεις αυτές τις «γαζέλες» της ζωής και της ύπαρξης. Ο Ένκε Φεζολλάρι μας έδωσε τη δυνατότητα, μέσα από μια σκηνοθεσία που σέβεται τη μνήμη, την ιστορία και τη ζωή, να δούμε και να ακούσουμε, χωρίς υπερβολές, τον λόγο μιας αγωνίστριας – μιας γυναίκας ελεύθερης.

Η συγκεκριμένη παράσταση ξεκίνησε το ταξίδι της από το ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τον Δεκέμβριο του 2014. Στη συνέχεια, έκανε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία. Επιστρέφει στην Αθήνα, στις 9 του Μάρτη, στο Τempus Verum - Eν Αθήναις.

Μαίρη Βιδάλη- «Λέλα Καραγιάννη- Η μάνα της Αντίστασης »

Η Λέλα Καραγιάννη γεννημένη το 1989 στο χωριό Λίμνη της Εύβοιας, έγινε η «Μπουμπουλίνα», η οποία εκτελέστηκε από τους Ναζί. Μια Ευβοιώτισσα, η οποία δεν δίστασε να μετατρέψει το σπίτι της σε αρχηγείο της αντιναζιστικής οργάνωσης «Μπουμπουλίνα», δείχνοντας, με αυτόν τον τρόπο, την αντίθεσή της απέναντι στους κατακτητές. Περιέθαλψε Έλληνες φαντάρους, που επέστρεφαν από το μέτωπο και περίπου 140 συμμάχους.

Τον Ιούλιο του 1944, η Λέλα Καραγιάννη συνελήφθη από τη Γκεστάπο μαζί με τα πέντε από τα παιδιά της. Βασανίστηκε στα μπουντρούμια των Ες-Ες, στην οδό Μέρλιν και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου Αττικής. Τελικά, άκαμπτη στις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο κι εμψυχώνοντας, έως την τελευταία στιγμή τους μελλοθανάτους, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές, μαζί με άλλους 27 αγωνιστές της Αντίστασης, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο 'Αλσος Χαϊδαρίου.

Την ιστορία της σπουδαίας Ελληνίδας αγωνίστριας ερμηνεύει η Μαίρη Βιδάλη στο Διάχρονο Θέατρο, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Γιώτα Κουνδουράκη. Η παράσταση βασίζεται σε κείμενο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου. Η παράσταση συνεχίζεται για 3^η χρονιά. Η Μαίρη Βιδάλη τιμήθηκε από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων με το Α’ Βραβείο ερμηνείας μονολόγου «Αντιγόνη Βαλάκου» 2016-2017.

Γυναίκες – μάνες σπουδαίων ανδρών

Στο Πολυχώρο Vault, στα πλαίσια του θεατρικού project «Ο Γιος μου», επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλούν για τους γιους τους. Επτά γυναίκες ηθοποιοί παρουσιάζουν επτά μονολόγους γυναικών, μιλούν για τα παιδιά τους, τα οποία εμείς γνωρίσαμε ως άντρες σπουδαίους και διακεκριμένους και τα οποία έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυία, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους. Αυτή την περίοδο, παρουσιάζονται οι τρεις από αυτούς.

Χρύσα Σπηλιώτη - «Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος»

Η Ρεγγίνα Μάντζαρου ήταν μητέρα του Νικόλαου Χαλικιόπουλου - Μάντζαρου συνθέτη του Εθνικού Ύμνου. Υπήρξε η πρώτη του δασκάλα στο πιάνο.

Αντάρτισσα η ίδια, παρά τις επιταγές της τάξης και της εποχής της, ερωτεύεται παράνομα. Προσπαθεί να σώσει το παιδί της και τον εαυτό της από τη μέγγενη των κοινωνικών περιορισμών και της υποκρισίας, που εκφράζει κι επιβάλλει ο δεσποτικός σύζυγός της Γιάκωβος. Εμπνέει στον γιο της, χωρίς καν να το αντιλαμβάνεται, αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία. «Εγώ το μόνο που ‘κανα ήταν να τον αφήνω λεύτερο, να χαίρεται μέχρι τις πατουσίτσες του», καταφέρνοντας το σχεδόν ακατόρθωτο: Να δώσει τα εφόδια σ' έναν αριστοκράτη να γράψει τη μουσική για τον ξεσηκωμό των Ελλήνων.

Η Χρύσα Σπηλιώτη πρωταγωνιστεί στο μονόλογο, που έγραψε η ίδια, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Αυγουστίνου Ρεμούνδου ζωντανεύοντας τον μικρόκοσμο της ηρωίδας σαν παιδικό κουρδιστό παιχνίδι εποχής και δημιουργώντας έναν ολόκληρο κόσμο μέσα από σύμβολα.

Μάγδα Κατσιπάνου-«Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού η Διάφανη»

 Η Αγγέλικα Νίκλη πουλήθηκε σε ηλικία 13 ετών στον Κόντε Νικόλαο Σαλαμών για να γίνει παλλακίδα του – μαντενούτα του και έκανε μαζί του δύο νόθα αγόρια, τον Διονύσιο, ο οποίος αναδείχτηκε σε Εθνικό ποιητή των Ελλήνων και τον Δημήτριο, ο οποίος έγινε Γερουσιαστής των Ιονίων Νήσων. Η προσωπική της ιστορία και το δράμα της συγκλονίζουν.

Από αυτή τη σχέση λατρείας που για πολλά χρόνια δεν υφίσταται, λόγω της απόστασης που τους χώρισε και των οικογενειακών διαφορών, του Εθνικού μας ποιητή με τη μητέρα του εμπνεύστηκε ο Περικλής Μοσχολιδάκης κι έγραψε το μονόλογο, τον οποίο και σκηνοθετεί στη μικρή σκηνή του Vault. Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογο της Αγγέλικας, την οποία ενσαρκώνει με την καταπληκτική της ερμηνεία η Μάγδα Κατσιπάνου, ξετυλίγεται η δραματική, άγνωστη ιστορία μίας άσημης, εκπάγλου, όμως, όμορφης γυναίκας, η οποία έφερε στον κόσμο τον Διονύσιο Σολωμό, παρ’ όλο που η ίδια διασύρθηκε και απαξιώθηκε τόσο όσο ο αγαπημένος της γιος αναγνωρίστηκε και δοξάστηκε. Μια παράσταση που την απολαμβάνεις και γοητεύεσαι από την εξαιρετική υποκριτική της πρωταγωνίστριας που αν και μόνη στη σκηνή με ένα μουσικό σε παρασύρει στον κόσμο της ηρωίδας της.

Ευγενία Αποστόλου- «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ, Γιάννη μ’!» "Ο γιος μου Γιάννης Μακρυγιάννης"

 Ο Γιάννης Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797-’98, στο Αβορίτι της Δωρίδας. Ήταν ενός έτους, όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του, Δημήτρης Τριανταφύλλου, από τους Τούρκους. Ο Γιάννης, ονομάστηκε, αργότερα, Μακρυγιάννης για το ψηλό του ανάστημα. Η μάνα του, η Βασιλική, φτωχή αγρότισσα, τον είχε γεννήσει επιστρέφοντας από το χωράφι στο σπίτι. Αναγκάστηκε να φύγει για τη Λειβαδιά. Άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματά του το 1829, ένα μνημείο λόγου και ιστορίας. «…Ό,τι πιο σπουδαίο πράμα τα γράμματα, η μόρφωση, να μη σε κοροϊδεύουν. Να δώσει να ’ρθει μια μέρα σ’ αυτό τον τόπο, που ο κόσμος θα ’ναι μορφωμένος και δεν θα μπορούν να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους». Μέσα από την προσωπική του ιστορία, ξεδιπλώνεται ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας. Με τα «κολλυβογράμματά του» κάνει μια καταγραφή σημαντικών ιστορικών γεγονότων και μέσα από τη ματιά και την αφήγηση της μητέρας του Βασιλικής Τριανταφύλλου, διαπιστώνουμε, για άλλη μια φορά, πως η ιστορία επαναλαμβάνεται με τις ίδιες ακριβώς αντιστοιχίες. Σχέσεις με την υπόλοιπη Ευρώπη, συμφέροντα ξένων και ντόπιων και μια χώρα, η Ελλάδα, πάντα χρεωμένη, διχασμένη και έρμαιο των ξένων Κυβερνητών ή Βασιλέων, να αγκομαχά και να υποφέρει.

Μια παράσταση, στη διάρκεια της οποίας, μέσα από τη ζωή του γιου ανακαλύπτουμε τη μητέρα και, από τα λίγα που ξέρουμε γι’ αυτήν, ανακαλύπτουμε το γιο.

Το κείμενο είναι του Γιώργου Μεσολλογγίτη , σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου και στο ρόλο της Βασιλικής Τριανταφύλλου θα δούμε την Ευγενία Αποστόλου. (Πρεμιέρα 7/3)

Από τη Γιώτα Δημητριάδη και τη Κατερίνα Κασελίμη