Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 
Γιώτα Δημητριάδη

Γιώτα Δημητριάδη

Είναι δημοσιογράφος και φιλόλογος. Τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας και έκανε μεταπτυχιακό πάνω στο θέατρο. Πού τη χάνεις, πού τη βρίσκεις, σε κάποια παράσταση της πόλης θα είναι. Της αρέσουν οι συνεντεύξεις - συναντήσεις, που της επιτρέπουν να γνωρίσει ένα κομμάτι των ανθρώπων από κοντά.

E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Τι κι αν βρίσκονται ή έχουν ξεπεράσει την όγδοη δεκαετία της ζωής τους; Μοιάζουν τόσο ακμαίοι στη σκηνή, συνεχίζοντας να μας χαρίζουν στιγμές συγκίνησης αλλά και γέλιου. Καλλιτέχνες, οι οποίοι επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την άποψη ότι: «Η ηλικία είναι για να γράφεται στην ταυτότητα, για κανέναν άλλο λόγο».

Ξεχωρίσαμε εφτά ενεργούς ηθοποιούς, οι οποίοι δεν θέλουμε να συνταξιοδοτηθούν ποτέ.

 

antonopoulos

Άγγελος Αντωνόπουλος

Ένα μικρό και ταυτόχρονα σπουδαίο μάθημα για τη σκηνική αμεσότητα, δίνει ο Άγγελος Αντωνόπουλος με την ερμηνεία του στον μονόλογο του Χάουαρντ Ζιν «Ο Μάρξ στο Σόχο», ο ίδιος αυτή τη φορά υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης. Άμα τη εμφανίσει στη σκηνή του θεάτρου Άλμα, δεν μπορεί παρά να σε καθηλώσει με το πηγαίο χιούμορ του και τη συγκινητική ερμηνεία του.

timima mixalakopoulos texnes plus

Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Δεν είναι τυχαίο ότι το «Τίμημα» του Α. Μίλλερ από την περσινή σεζόν σπάει τα ταμεία. Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος έχει εξαργυρώσει και μόνο με τη συμμετοχή του σε μια παράσταση την προσέλευση των θεατρόφιλων.

Ως Γκρέγκορι Σόλομον μοιάζει να ζει τον ρόλο του ηλικιωμένου εκτιμητή επίπλων υιοθετώντας την απαραίτητη ειρωνεία και τον σαρκασμό του ανθρώπου που τα έχει δει και τα ξέρει όλα, εκφράζοντας έτσι τις αλήθειες χωρίς περιστροφές κι αποζητώντας, παράλληλα, να ρουφήξει και την τελευταία σταγόνα ζωής.

Κρατάμε τη συμβουλή, που ο ίδιος δίνει στους νέους ηθοποιούς στο υπέροχο «γράμμα σε ένα νέο ηθοποιό» : «Η κάθε παράστασή σου πρέπει να κρύβει ένα ξεχωριστό ταξίδι, που ξέρεις, έχεις διαβάσει τους χάρτες σου αλλά δεν πρέπει να ξεχάσεις στη διαδρομή σου, να τους πετάξεις μαζί με τις πυξίδες σου και να κρατήσεις μόνο για οδηγό και συντροφιά σου τα άστρα, τους ανέμους που θα συναντήσεις. Τότε θα είσαι δημιουργικός, πειθαρχημένος, απρόβλεπτος»

fertis 570 teliko

Γιάννης Φέρτης

Οι θαυμάστριές του συνεχίζουν να δηλώνουν «ερωτευμένες» μαζί του, μοιάζει σαν τη τετριμμένη φράση που λέμε για το «παλιό καλό κρασί»: δεν μεγαλώνει, ωριμάζει και παραμένει γοητευτικός.

Την προηγούμενη σεζόν τον απολαύσαμε στους «Ήρωες» του Γάλλου δραματουργού Gerald Sibleyras σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς. Η παράσταση συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου.

Εκεί με τον ρόλο του απόστρατου στρατιωτικού Φερνάν κερδίζει με ευκολία το κοινό χάριν της λιτής κι άμεσης ερμηνείας του.

tsakiroglou texnes plus

Νικήτας Τσακίρογλου

Γιάννης Φέρτης και Νικήτας Τσακίρογλου ήταν χάρμα οφθαλμών και στο έργο «Από τη σιωπή ως την άνοιξη», του Λεωνίδα Προυσαλίδη, μια παράσταση που σκηνοθέτησε η Λίλλη Μελεμέ. Η εμπειρία τους μαζί με την εξαιρετική τους χημεία είχε αποδώσει ένα αξιομνημόνευτο θεατρικό αποτέλεσμα.

Η «Αντιγόνη» σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη παίχτηκε για δύο καλοκαιρινές σεζόν σ’ όλη την Ελλάδα. Εκεί ο Νικήτας Τσακίρογλου μας χάρισε έναν στιβαρό Κρέοντα, αποδίδοντας αριστοτεχνικά τον αλαζόνα και στην συνέχεια χαμένο βασιλιά, αποδεικνύοντας το υποκριτικό του κύρος.

Από τις 7 Νοεμβρίου θα τον απολαύσουμε στην «Προσωπική Συμφωνία» του Ρόναλντ Χάργουντ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά στο Από Μηχανής Θέατρο.

markos vamvakaris

Θανάσης Παπαγεωργίου

Θα ήταν πρακτικά αδύνατον, έστω και να αναφέρουμε όλες τις σπουδαίες ερμηνείες του. Αυτό που μπορούμε να τονίσουμε όμως είναι πως, αν δεν είδατε ακόμη τον μονόλογο «Εγώ, ο Μάρκος Βαμβακάρης», όπου ο Θανάσης Παπαγεωργίου αυτοσκηνοθετείται στη σκηνή του ιστορικού θεάτρου Στοά. Σπεύσατε!

Χωρίς υπερβολή ο σημαντικός θεατράνθρωπος προσφέρει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας. Η ζωή του σπουδαίου ρεμπέτη ζωντανεύει κι ο ίδιος με αφοπλιστική σκηνική απλότητα, έχοντας ως μοναδικό συμπρωταγωνιστή το μπουζούκι του φωτίζει άγνωστες στιγμές από την προσωπική ζωή του μουσικού.

«Ο άνθρωπος, για να λέγεται αληθινός άνθρωπος, πρέπει να έρχεται στη θέση του άλλου, του ομοίου του», θα πει μεταξύ άλλων ο Μάρκος, ο οποίος «υπόφερνε» στη ζωή και το έβγαζε στην «πενιά»…

vogiatzis 646x384

Γιάννης Βογιατζής

Νομίζω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τη νεανική ορμή και τη χαρά που σου μετέδιδε, όταν πριν μερικά χρόνια έτρεχε ως Τάσος, στους διαδρόμους του REX στη μαγική «Γκόλφω» του Νίκου Καραθάνου. Από τότε δεν σταμάτησε να μας εκπλήσσει και μ’ άλλες ερμηνείες του, στο Εθνικό, στη Στέγη, στην Επίδαυρο. Από τις 10 Νοεμβρίου, θα τον απολαύσουμε στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στο «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Λουίτζι Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου.

visinokipos 6 texnes plus

Γιώργος Μπινιάρης

Στην ίδια παράσταση είχαμε απολαύσει και τον νεότερο συνάδελφό του Γιώργο Μπινιάρη, ο οποίος πέρσι μας συγκίνησε ως παππούς Έκνταλ στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Δύσκολα, όμως, ξεχνάει κανείς και την καθηλωτική ερμηνεία του στο αργολικό κοίλον της Επιδαύρου στην παράσταση «Άσκηση Επίδαυρος - Σύσσημον» του Σίμου Κακάλα, όταν εισήρθε στη σκηνή για να αφηγηθεί ένα παραμύθι για το Άρς Αρσινό.

Από τις 24 Οκτωβρίου αναμένουμε να τον δούμε στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ, που θα σκηνοθετήσει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο Θέατρο Χόρν.

Tο όνομά του είναι γραμμένο με λατινικούς χαρακτήρες και σε ξενίζει. Στη συνέχεια, κάνοντας μια μικρή αναζήτηση, ανακαλύπτεις πως ο Angelo Tsarouchas, είναι Ελληνοκαναδός. 
Αρκεί μια συζήτηση μαζί του και οι εκπλήξεις για τα όσα έχει κάνει στην καλλιτεχνική του πορεία, διαδέχονται η μια την άλλη: οι  συνεργασίες του με τους Ρόμπερτ ΝτεΝίρο, Αλ Πατσίνο και Ράσελ Κρόουλ και ο γύρος του κόσμου πέντε φορές είναι μόνο μερικές από τις πιο τρανταχτές.
Ο ίδιος αποδέχτηκε την πρόσκλησή του ταλαντούχου Γιώργου Χατζηπαύλου και από τις 2 μέχρι τις 5 Νοεμβρίου ετοιμάζεται για ένα μίνι τουρ στην πατρίδα των γονιών του με την παράσταση «Stand Up Comedy Special», με την οποία οι δύο stand up comedians υπόσχονται γέλιο μέχρι δακρύων!
Angelos Tcharouxas texnes plus sunenteuksi
 
Πώς από ταξιδιωτικός πράκτορας ξεκινήσατε  να ασχολείστε  με το Stand up Comedy;
 Ήμουν κομμάτι της τουριστικής βιομηχανίας στον Καναδά. Ξεκίνησα από απλός ταξιδιωτικός πράκτορας στο να έχω το δικό μου γραφείο με 14 άτομα προσωπικό. Μέσα σε έναν χρόνο διαλύθηκε ο γάμος μου, πέθανε ο πατέρας μου και έχασα την επιχείρηση μου, οπότε μετακόμισα στο Τορόντο και ξεκίνησα το stand up. Από τότε δεν το έχω μετανιώσει καθόλου!
 
Με πατέρα από την Σπάρτη και μητέρα από τη Λέσβο, πόσο έχει επηρεάσει η ελληνική κουλτούρα τον τρόπο σκέψης σας και την καλλιτεχνική σας υπόσταση;
  Την επηρέασε πολύ! Οι γονείς μου είναι από πολύ ξεχωριστές περιοχές της Ελλάδος. Πάντα λέω ότι πήρα το χιούμορ μου από την μητέρα μου γιατί οι νησιώτες είναι πιο χαλαροί και αστείοι και την τόλμη από τον πατέρα μου γιατί οι Σπαρτιάτες είναι πιο πολύ της νοοτροπίας «Τι κοιτάς; Άντε και γαμήσου!» (γέλια)
 
Πώς σας φαίνεται που με την παράσταση θα κάνετε ένα μινι –tour στην Ελλάδα;
Είναι πρόκληση για μένα γιατί θα περιοδεύσω στην Ελλάδα λέγοντας στους Έλληνες πώς είναι να είσαι Έλληνας εκτός Ελλάδος! Πιστεύω ότι οι περισσότεροι θα το πιάσουν γιατί όλοι έχουμε συγγενείς που έχουν μεταναστεύσει κι απλά εγώ είμαι ένας από αυτούς και επέστρεψα να τους πω πώς είναι εκεί έξω! 
 
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Γιώργο Χατζηπαύλου;
 Ο Γιώργος και εγώ μοιραζόμαστε τον ίδιο διοργανωτή στην Αγγλία, τον Ιάσωνα Καλδή, και τελευταία φορά που ήμουν εκεί είχαμε συζητήσει να κάνω μία περιοδεία στην Ελλάδα. Ο Χατζηπαύλου είναι ένας πολύ αστείος τύπος και νομίζω ότι κι οι δύο μας ανυπομονούμε να δουλέψουμε ο ένας με τον άλλο γιατί έχουμε πολύ διαφορετικό στυλ κωμωδίας. Είμαι σίγουρος ότι θα έχει πολύ πλάκα αυτή η συνεργασία!
 
Θα μας παρουσιάσετε την καινούρια σας παράσταση με τίτλο «Appetite for Discussion», η οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται και στην ελληνική οικογένεια. Γιατί πιστεύετε ότι είναι τόσο ξεχωριστή και μας προκαλεί γέλιο;
 
Διότι στην Ελλάδα είναι απλά μία οικογένεια σαν όλες τις άλλες αλλά στον υπόλοιπο κόσμο η μέση οικογένεια δεν είναι σαν την ελληνική! Τρώμε διαφορετικά, είμαστε πιο φιλόξενοι, μοιραζόμαστε τα πάντα κι όταν έχουμε κάτι να πούμε, απλά το λέμε. Και αυτές τις διαφορές τις βρίσκω πολύ αστείες ειδικά αν κάνεις την σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο. Είμαστε αυτοί που είμαστε και δεν απολογούμαστε για αυτό!
 
Πώς διαλέγετε το υλικό  για τις παραστάσεις σας;
Αν θες το πιστεύεις αλλά πολλές φορές δεν ξέρω ακριβώς τι θα πω μέχρι να ανέβω στη σκηνή. Βλέπω το κοινό κι απλά καταλαβαίνω σε ποια κατεύθυνση θα το πάω για να τους κάνω να γελάσουν! 
 
Οι Έλληνες ή οι Αμερικανοί γελούν πιο εύκολα;
 Κι οι δύο λαοί είναι καλό κοινό αλλά έχω διαπιστώσει ότι οι Έλληνες τα πιάνουν πιο εύκολα από τους Αμερικάνους. Όταν έχεις την ίδια νοοτροπία βοηθάει να συνδέεσαι με το κοινό καλύτερα. Και οι Έλληνες πιάνουν τον σαρκασμό πιο εύκολα! 
 
Έχετε κάνει πέντε φορές  το γύρω του πλανήτη. Υπάρχει ένας κοινός παγκόσμιος κώδικας για το γέλιο; Αν ναι, με τι γελάμε όλοι οι άνθρωποι;
Αναλόγως σε τι κοινό παίζεις. Έχοντας ελληνική κληρονομιά μου επιτρέπει να συνδεθώ με οποιοδήποτε κοινό, γιατί κάθε κοινό έχει κάτι ξεχωριστό, οπότε για μένα ένα καλό αστείο είναι παγκόσμιο αρκεί να το παρουσιάσεις με έναν τρόπο ώστε το κοινό να καταλάβει για ποιο πράγμα μιλάς. Ή τουλάχιστον ελπίζεις ότι θα το πιάσουν!(γέλια)
 
Έχετε συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς ανάμεσά τους οι: Ρόμπερτ ΝτεΝίρο, Αλ Πατσίνο και Ράσελ Κρόουλ. Τι κρατάτε από αυτές τις συνεργασίες;
Ήμουν πολύ τυχερός ως ηθοποιός που δούλεψα με όλους αυτούς τους σταρ. Το ένα πράγμα που κράτησα ήταν να μελετήσω την τεχνική τους. Είναι το καλύτερο «σχολείο», το να είσαι εκεί στο πλατό και να το βλέπεις μπροστά σου live!
 
Εσείς με τι γελάτε στην καθημερινότητά σας;
Με το ότι οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς τις ίδιες βλακείες περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Επίσης η κόρη μου με κάνει και γελάω καθημερινά. Μου λέει ότι θέλει να γίνει κωμικός και της λέω γίνε γιατρός ή δικηγόρος, όχι κωμικός! 
 
tsarouchas viva tour947 288
Η παράσταση του Γιώργου Χατζηπαύλου θα είναι στα ελληνικά ενώ του Angelo Tsaroucha στα αγγλικά.
Στάσεις περιοδείας
Οι σταθμοί της περιοδείας των δύο κωμικών:
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) 
Σάββατο 3 Νοεμβρίου  CINE STUDIO (ΗΡΑΚΛΕΙΟ) 
Κυριακή 4 Νοεμβρίου ΘΕΑΤΡΟ ACT (ΠΑΤΡΑ) 
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου  Θέατρο Βέμπο (ΑΘΗΝΑ)
Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ 
Προπώληση: 10 ευρώ
 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Ο Στέλιος Δημόπουλος ανήκει στη dream-team της παράστασης «Εθνικός Ελληνορώσων» που συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν, με επιτυχία, στο Από Μηχανής Θέατρο.

Στο έργο του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου, το οποίο σκηνοθέτησε μοναδικά ο Γιώργος Παλούμπης, ο Στέλιος ερμηνεύει τον ρόλο του Μανώλη «ένα ρόλο σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς. Των παιδιών του μαζί τα φάγαμε. Των παιδιών που γαλουχήθηκαν με ενοχικό σύνδρομο ότι αυτά έφταιγαν. Των παιδιών που από πτυχιοθήρες εν μια νυκτί τους ενημέρωσαν ότι δουλειές δεν υπήρχαν και ότι θα βάζαν τα πτυχία στον κ@λo τους. Μέλος των οποίων είμαι και εγώ», όπως μας επισημαίνει ο ίδιος.

Σ’ ένα time-out της παράστασης είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του και όπως θα συνειδητοποιήσετε και εσείς ο Στέλιος δεν μασάει τα λόγια του , τολμά να μας εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του και εύχεται «καλή χώνεψη» σ’ όποιον σοκάρεται με την αλήθεια.

 

ethnikos ellinoroswn texnes plus

Επέστρεψες στο θέατρο μετά από ένα ατύχημα με τη μηχανή. Τι αποκόμισες από αυτή τη δύσκολη εμπειρία;

Το ατύχημα με βρήκε σε μια περίοδο τρομακτικής σωματικής και πνευματικής πίεσης. Το πόδι μου κινδύνευσε 3 φορές για ακρωτηριασμό και πέρασα από την απόλυτη υπερδραστηριότητα στην απόλυτο αδράνεια με μπόνους έναν έξω-σκελετό και κάπου 14 βίδες που διαπερνούσαν το κορμί μου. Όταν ένας υποτυπωδώς σκεπτόμενος άνθρωπος αντιληφθεί στην ουσία του την τυχαιότητα του να είσαι ζωντανός, το λιγότερο που μπορεί να συμβεί είναι η απόλυτη αναθεώρηση της βιοθεωρίας του για τη ζωή. Στο ατύχημα αυτό χρωστάω την απόλυτη ωρίμανση μου κατά μια δεκαετία.

Γιατί πιστεύεις ότι η παράσταση «Εθνικός Ελληνορώσων» κέρδισε το παιχνίδι με το κοινό και συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν;

Ο Εθνικός Ελληνορώσων είναι ένα σπουδαίο νεοελληνικό κείμενο. Είναι ένα κείμενο που επιχειρεί να εξερευνήσει το ζήτημα της νεοελληνικής διπολικότητας. Της άρνησης του να μπορείς να αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου αντί να μεταβιβάζεις την ευθύνη σε κάποιον άλλο. Την άρνηση της προσωπικής ευθύνης. Το φαινόμενο του πως ένας οικογενειάρχης είναι ικανός να κερατώνει τη σύζυγο του και την ίδια στιγμή να είναι ο πρώτος που φρίττει όταν το θέμα της απιστίας «σκάει» στο τραπέζι.

Βρίσκεις κοινά σημεία με τον ρόλο σου; Αν, ναι ποια είναι αυτά;

Η Στέλλα Άντλερ έλεγε ότι πάντα ο ρόλος είναι μεγαλύτερος από τον ηθοποιό. Ο Μανώλης είναι ένας ρόλος σύμβολο μια ολόκληρης γενιάς. Των παιδιών του μαζί τα φάγαμε. Των παιδιών που γαλουχήθηκαν με ενοχικό σύνδρομο ότι αυτά έφταιγαν. Των παιδιών που από πτυχιοθήρες εν μια νυκτί τους ενημέρωσαν ότι δουλειές δεν υπήρχαν και ότι θα βάζαν τα πτυχία στον κ@λο τους. Μέλος των οποίων είμαι και εγώ.ethnikos ellinoroswn dimopoulos

Είθισται να θεωρούμε ότι οι ανδρικές φιλίες κρατάνε περισσότερο και έχουν πιο γερές βάσεις. Στο έργο όμως βλέπουμε ότι και σ’ αυτές τις σχέσεις υπάρχουν πολλά απωθημένα και ανταγωνισμοί. Εσύ πως βιώνεις τη φιλία μεταξύ ανδρών;

Θα ήταν γενίκευση και λάθος να μιλήσουμε για ανωτερότητα της ανδρικής σε σχέση με τη γυναικεία φιλία. Φιλία κατ’ εμέ είναι όταν μπορείς χωρίς να το σκέφτεσαι να τρως σφαίρα για τον άλλο/η. Εγώ για τους φίλους μου πεθαίνω.

«Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένας σκηνοθέτης που δεν προσπαθούσε να καπηλευτεί την τέχνη του και να γα@@ γκομενάκια» Έγραψες στα social media για τον Γιώργο Παλούμπη. Πώς ήταν η συνεργασία σας;

 Ας μην κρυβόμαστε. Η αντιστοιχία του «βύσμα-πολιτικός» είναι το «σκηνοθέτης θα σε φτιάξω – ηθοποιός θα σου κάτσω». Όλοι μας έχουμε βιώσει το φασισμό του να κρίνεται η υποκριτική σου απόδοση με γνώμονα του πόσα κομπλιμέντα κάνεις και το πόσες μπυρίτσες πίνεις μετά την πρόβα. Αυτό ισχύει για αγόρια και κορίτσια. Δόξα το Θεό σε αυτό, το σύστημα είναι ακριβοδίκαιο. Μεγαλύτερος θρήνος κατά την άποψη μου σε αυτό τον κλάδο είναι ότι καθημερινά χάνονται ταλέντα τα οποία αρνούνται να υποκύψουν στο παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων. Ταλέντα που θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν τη θεατρική εξίσωση. Έχουμε γεμίσει πολιτικώς ορθά καλά παιδιά, ηθοποιούς του ΝΑΙ σε όλα. Ηθοποιούς που από φόβο του να μην μείνουν στην απέξω ξέχασαν την ιερή αποστολή του να αλλάξουν τον κόσμο. Μπερδέψαμε τον ηθοποιό με το διασκεδαστή. Ο Παλούμπης λοιπόν -και όχι επειδή είναι σκηνοθέτης μου- είναι ένας άνθρωπος μάλαμα. Ένας άνθρωπος που όταν τον φώναξαν να παραλάβει το βραβείο σκηνοθεσίας το μοιράστηκε με τον Τσιοτσιόπουλο και όλη την ομάδα μας. Ένας άνθρωπος που στα σεμινάριά του ποτέ δεν επέτρεψε σε κανέναν να τον γλύψει. Ένας άνθρωπος που εμπιστεύτηκε το ρόλο ενός χαρακτήρα που παίζει μπάσκετ σε έναν ηθοποιό που κανείς δεν ήξερε αν θα ξαναπερπατήσει. Η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική. Είναι σπουδαίος άνθρωπος ο Γιώργος και ναι δεν καπηλεύεται την τέχνη του. Τώρα για όποιον σοκάρεται με την απλή διατύπωση της αλήθειας, καλή χώνεψη.

 Έχεις συνεργαστεί με σκηνοθέτες που «καπηλεύονταν» την τέχνη τους;

Όχι και ούτε πρόκειται. Με ξέρουν, τους ξέρω και είμαστε σε πόλεμο.

ethnikos ellinoroswn texnes plus 2

Ποιες είναι οι χαρές που ζεις μέσα στο θέατρο;

Ο Τσιοτσιόπουλος, ο Αλεξίου, ο Παπαδημητράτος, ο Σταμουλακάτος και ο Φυτίλης είναι άνθρωποι που χουν ζήσει το underground στην πλάτη τους. Είναι εδώ που είναι με τις πλάτες τους και με τον ιδρώτα τους. Τους θαυμάζω και τους σέβομαι. Και είναι μεγάλη τιμή από μια ομάδα σαραντάρηδων με τέτοια πορεία και τέτοιες επιλογές ζωής να αναγνωρίζουν έναν 35άρη σα δικό τους. Αυτό με κάνει χαρούμενο και ως ηθοποιό και ως άνθρωπο.

  Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι;

     Ο Μάκμπεθ.

ellinoroswn dimopoulos texnes plus

 Επόμενα επαγγελματικά σχέδια.

Βγάζουμε δίσκο με τη μπάντα που τραγουδάω τους Granny Goes Mad και ετοιμάζουμε με το Δημήτρη Γεωργαλά τη Μήδεια που παίχτηκε στο Εθνικό θέατρο της Χάγης και δεν προλάβαμε να μεταφέρουμε στην Ελλάδα ποτέ λόγω του ατυχήματος.

Η παράσταση «Εθνικός Ελληνορώσων» παίζεται από τις 26/9 κάθε Τετάρτη στις 18:00, Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή στις 21:30 στο Από Μηχανής θέατρο.

Οι φωτογραφίες είναι του Πάτροκλου Σκαφιδά.

 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

«Κι όλου του κόσμου να ήσουν βασιλιάς, θα ‘ταν ντροπή να δώσεις με νοίκι αυτή τη χώρα, όμως όταν δεν έχεις παρά μονάχα τη χώρα αυτή δεν είναι περισσότερο κι από ντροπή να την ντροπιάζεις έτσι;»

 «Χοῦς εἶ καί εἰς χοῦν ἀπελεύσει…», η ματαιότητα της ύπαρξης είναι - θα λέγαμε - το βασικό μοτίβο στον «Ριχάρδο Β’» του Σαίξπηρ. Το δράμα της ανθρώπινης μηδαμινότητας έρχεται στο επίκεντρο με το ξαφνικό γκρέμισμα ενός μονάρχη. Η απεικόνιση της άκρατης αρχολαγνείας, που καλπάζει πάνω στην αδικία για να κορεσθεί, έρχεται στο προσκήνιο, αλλά η κοινή μοίρα των ανθρώπων θα συνθλίψει τον βασιλιά. 
 Ο Ριχάρδος Β' ήταν ένας από τους πιο αινιγματικούς Άγγλους βασιλιάδες, ο οποίος μετατράπηκε από τον Σαίξπηρ σε μια συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα.
Η ιστορία αναφέρει πως ο Ριχάρδος Β’ διαδέχθηκε στον θρόνο (1377) τον παππού του Εδουάρδο Γ’, ο οποίος υπήρξε σπουδαίος βασιλιάς. Ο πατέρας του ήταν ο θρυλικός Μαύρος Πρίγκιπας, που κι αυτός θα γινόταν μεγάλος βασιλιάς, αν δεν πέθαινε νέος.
Ο Ριχάρδος, όμως, δεν είχε το ηθικό ανάστημα των προγόνων του. Όταν ανέβηκε στο θρόνο ήταν μόλις  δέκα ετών και την αντιβασιλεία ασκούσαν οι τρεις θείοι του, Δούκες του Κλάρενς, του Γυόρκ και του Λάνκαστερ, όλοι  τους μισητοί από τον λαό. Η γενικότερη κακοδιοίκηση της βασιλείας έφερε μια λαϊκή επανάσταση με τους πολίτες να ζητούν από τον βασιλιά να καταργήσει την αντιβασιλεία και να διοικήσει μόνος του το κράτος. Εκείνος, αν και υποσχέθηκε ενυπόγραφα στους επαναστάτες ότι θα πραγματοποιήσει το αίτημά τους, όταν αυτοί παρέδωσαν τα όπλα τους, διέταξε τη δολοφονία τους.
Μετά την ενηλικίωσή του ο Ριχάρδος άλλαξε πολιτική γραμμή, παραμερίζοντας, από τη μια, τους τρεις διεφθαρμένους θείους του από την εξουσία και  προσπαθώντας, από την άλλη, να κυβερνήσει με ηθικό τρόπο τη χώρα. Γι’ αυτό του το σχέδιο, όμως, ήταν απαραίτητη η συμβολή του λαού. Οι πολίτες της Αγγλίας δεν είχαν ξεχάσει την απάτη του βασιλιά με τη δολοφονία των χωρικών, εκλαμβάνοντας, έτσι, αυτή του την κίνηση ως απόπειρα επιβολής ενός απολυταρχικού καθεστώτος. 
Τη λαϊκή αγανάκτηση εκμεταλλεύτηκε ο ξάδερφός του, Μπόλιμοργκ, γιος του δούκα Ιωάννη της Γάνδης, ο οποίος με τη βοήθεια του λαού και των ευγενών ανάγκασε τον Ριχάρδο να παραιτηθεί. Έτσι, το 1399 ανέβηκε αυτός στο θρόνο με το όνομα Ερρίκος Δ’ και για να είναι σίγουρος για την παντοδυναμία του ζήτησε να δολοφονήσουν τον έκπτωτο βασιλιά. 
Αυτά τα ιστορικά στοιχεία αποτέλεσαν τον καμβά της έμπνευσης του Σαίξπηρ για την τραγωδία «Ριχάρδος Β’», η οποία ανήκει στα ιστορικά του δράματα όντας το πρώτο στη σειρά  με τα οποία ο Σαίξπηρ έκλεισε έναν αιώνα ιστορία της Αγγλίας, χωρίς διακοπές – ακολουθούν «Ερρίκος Δ’» (α’ και β΄ μέρος), «Ερρίκος Ε’», «Ερρίκος ΣΤ’» (τρία μέρη) και «Ριχάρδος Γ’». Πρόλογο της σειράς μπορούμε να θεωρήσουμε τον «Βασιλιά Ιωάννη», που ιστορικά η βασιλεία του προηγείται 200 χρόνια από του Ριχάρδου Β’ και επίλογο τον «Ερρίκο  Η’», γιατί ανάμεσα σ’ αυτόν και στον Ριχάρδο Γ’ μεσολάβησε η βασιλεία του Ερρίκου Ζ’, η οποία όμως καθώς δεν είχε δραματουργικό ενδιαφέρον και δεν ενέπνευσε τον ποιητή. 
43405845 330868330824387 3063738315564908544 o
Ας προχωρήσουμε, όμως, στο προκείμενο και την παράσταση «Ριχάρδος Β’ –Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά», που παρουσιάζεται στο Θέατρο Άλφα-Ιδέα. 
 Η Marlene Kaminsky διαβάζει τη σαιξπηρική τραγωδία ανάποδα, από το τέλος προς την αρχή. Από ’κει, δηλαδή, που ο ήρωας βρίσκεται, ήδη, στη φυλακή κι έχει αρχίσει, πια απογυμνωμένος, να αναμετράται με τη συνολική του πορεία. Εκεί, όπου η διαύγεια της τύφλωσης έρχεται αντιμέτωπη με τη θολότητα της όρασης. 
Η σκηνοθέτις, υπογράφοντας και τη δραματουργική επεξεργασία βασιζόμενη στη μετάφραση του Κ. Καρθαίου, μεταγράφει το κείμενο για δύο μόνο ρόλους, ενώ στην πραγματικότητα ο Σαίξπηρ μας παρουσιάζει πάνω από 30, εστιάζοντας σ’ ένα ψυχαναλυτικό κέντρο με επίκεντρο τον βασιλιά, αλλά και την απεικόνισή του μέσα από τέσσερα σημαντικά πρόσωπα της ζωής του – του Γκαντ, του Μπολιγκμπρόουκ, της βασίλισσας και του πιστού του υπηρέτη. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η τραγωδία παρουσιάζεται σκηνικά αναδεικνύοντας έναν μεταφυσικό λυρισμό, ενώ παράλληλα φωτίζει το ανθρώπινο αδιέξοδο, ψυχαναλύοντας διεξοδικά κι ουσιαστικά τη φύση των ηρώων. 
Μεγάλο ενδιαφέρον στη σκηνοθετική προσέγγιση έχει κι η εμβάθυνση στην τεχνική του θεάτρου μέσα στο θέατρο, την οποία ο Σαίξπηρ έχει χρησιμοποιήσει με μοναδική ευστοχία στα έργα του. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι ο Δούκας του Γιόρκ χρησιμοποιεί θεατρικούς όρους για να εικονίσει την ταπείνωση του Ριχάρδου Β’ και τον θρίαμβο του Μπόλινμπροκ.
Σ’ αυτή τη συνθήκη συντελεί και το λιτό, αλλά πολυμορφικό σκηνικό, (το οποίο υπογράφει η σκηνοθέτις) το οποίο μεταμορφώνεται από άλογο σε θρόνο κι από κρεβάτι σε κάστρο, κινητοποιώντας τη φαντασία του κοινού με το να πλάθει ενδιαφέρουσες εικαστικά σκηνές. Το σκηνικό, ουσιαστικά μετατρέπεται σε οργανικό σκηνικό αντικείμενο του ηθοποιού δένοντας μοναδικά με την εξέλιξη της ιστορίας.
Ο Τάσος Νούσιας, ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο, δίνει ένα κινησιολογικό κι ερμηνευτικό ρεσιτάλ. Πιο ελεύθερος από ποτέ στη σκηνή καταφέρνει να κρατήσει μια απίστευτη εσωτερική ροή με εντυπωσιακές κορυφώσεις, οι οποίες αναδεικνύονται αβίαστα, χωρίς να υπογραμμίζουν τίποτα. Αν κι απόλυτα συγκεντρωμένος  για το δύσκολο σκηνικό εγχείρημα, συχνά με όχημα το χιούμορ, σπάει τον τέταρτο τοίχο επικοινωνώντας, μοναδικά, την ιστορία στην πλατεία.
Μόνος στο μεγαλύτερο κομμάτι της παράστασης, δίνει υπόσταση σε κάθε ρόλο με τέτοια υποκριτική δεινότητα, που ακόμα κι όταν αγκαλιάζει τον αέρα μπορείς να «δεις» τον ήρωα με τον οποίο συνομιλούσε ο βασιλιάς.
Σημαντική κι η συμβολή του Αλέξανδρου Φιλιππόπουλου στους ρόλους του Γκαντ, του υπηρέτη και του Μπολιγκμπρόουκ με αποκορύφωμα το διαφορετικό κι άκρως ενδιαφέρον φινάλε που επιλέχθηκε από την Marlene Kaminsky. 
Ειδική μνεία για το συνολικό αποτέλεσμα αξίζει να γίνει στην εμπνευσμένη  μουσική του Constantine και τους πλέον λειτουργικούς φωτισμούς της Σεσίλιας Τσελεπίδη. Η  δουλειά και των δύο στάθηκε αρωγός στην επική αλλά, συνάμα, μεταφυσική ατμόσφαιρα πολλών σκηνών.
Η νέα θεατρική σεζόν μόλις ξεκίνησε και τολμώ να πω, ότι έχουμε μια από τις ερμηνείες της σεζόν από τον Τάσο Νούσια, κρατώντας τη συγκινητική προτροπή του φινάλε «Πέτα ψυχή μου» από την επιβλητική φωνή του για μια ιδανική κάθαρση. 
 
Μέχρι 11 Νοεμβρίου στο θέατρο Άλφα. Ιδέα
 
 

Μετά από 47 επιτυχημένες παραστάσεις σε Αθήνα και Κύπρο-τις οποίες παρακολούθησαν περισσότεροι από 1500 θεατές- η χορογράφος Μαρία Γοργία και η ομάδα Αμάλγαμα επιστρέφουν στη Μενάνδρου με την παράσταση «από τί υποφέρετε; από Ύπαρξη».

Μια παράσταση που πραγματεύεται το διαιώνιο ζήτημα της μη αποδοχής του Θανάτου, της φθοράς του σώματος αλλά και της ουσιαστικής σύνδεσης και «κυκλικής» σχέσης μεταξύ Ζωής και Θανάτου.

Μ’ αφορμή την επιστροφή της ομάδας στον τόπο του εγκλήματος, ανακρίναμε τον εγκέφαλο της υπόθεσης Μαρία Γοργία.

 apo ti upoferete texnes plus

Τι σας ενέπνευσε στην ποίηση του Νίκου Καρούζου, ώστε να την χρησιμοποιήσετε σαν πρωτογενές υλικό για την παράστασή σας;

Το μεγαλύτερο μέρος του πρωτογενούς υλικού του έργου αποτελείται από αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις του Νίκου Καρούζου, από το βιβλίο “Συνεντεύξεις του Νίκου Καρούζου” εκδόσεις Ίκαρος. Έχω επιλέξει βέβαια και ποιήματα, όπως και μερικά μονόλεκτα του ποιητή. Περισσότερο με ενέπνευσε θα έλεγα η προσωπικότητά του. Διαβάζοντας τις συνεντεύξεις του, συγκινήθηκα και ταυτίστηκα ως καλλιτέχνης, αλλά και ως άνθρωπος σε αρκετά σημεία. Στο βιβλίο αυτό μιλά για την τέχνη, την πολιτική, τη θρησκεία, τη γλώσσα, τη φιλοσοφία και για πολλά ακόμα. Μιλά με τόλμη, καθαρότητα και μια αίσθηση γενναιότητας! Δε χαρίζει κάστανα πουθενά! Φαίνεται να είναι ένας άνθρωπος που έχει ψάξει και μελετήσει πολύ την ελληνική γλώσσα και την ιστορία βεβαίως.Η ποίηση του για μένα έχει μοναδικές αντιφατικές εικόνες. Είναι γεμάτη πάθος και συναίσθημα. Ένα συναίσθημα όμως καθόλου μελό! Έχει ένα δυναμισμό, μια επαναστατικότητα και ταυτόχρονα ή αμέσως μετά, μια βαθύτερη ματαίωση…

Η θάλασσα αποτελεί σημαντικό στοιχείο στην ποίηση του Καρούζου. Στην παράσταση βλέπουμε εμφιαλωμένα μπουκάλια νερό. Τι συμβολίζουν;

Το μπουκάλι με το εμφιαλωμένο ή το «φυλακισμένο» νερό, μου γεννήθηκε σαν ιδέα, καθώς αρχικά φαντάστηκα το χώρο στη Μενάνδρου να μεταμορφώνεται σε χώρο που παραπέμπει σε θέρετρο-spa  αλλά και ένα είδος ναού μαζί...Ο χώρος αυτός έχει βεβαίως και μια πισίνα. Η πισίνα αυτή όμως αντί να έχει νερό, έχει το νερό της φυλακισμένο σε πολλά μπουκάλια. Το νερό, συμβολίζει τη ζωή, την κίνηση, και βεβαίως τη γέννα,(αμνιακό υγρό). Για μένα η αίσθηση του νερού είναι αίσθηση απελευθέρωσης. Είμαι δε και εγώ ερωτευμένη με τη θάλασσα, όπως δηλώνει στα γραπτά του ο ποιητής. Επίσης, το μπουκάλι με το εμφιαλωμένο νερό εικονογραφεί αυτό που λέει ο Καρούζος σε μια από τις συνεντεύξεις του και που αποτελεί και δική μου επιθυμία: «Σας θέλω λιγάκι τρελούς, να ξεφεύγετε από εκείνα τα εμφιαλωμένα νοήματα της φιλοσοφικής διαλεκτικής, να ξεφεύγετε. Η ζωή δεν έχει πώμα.» Το εμφιαλωμένο νερό μπορεί επίσης να λειτουργήσει και ως σχόλιο της  καταναλωτικής-καπιταλιστικής κοινωνίας και του δυτικού τρόπου ζωής.  Τα μπουκάλια στο έργο λειτουργούν και ως αρκετά άλλα σημαινόμενα. Τα νοήματα αυτά θα ήθελα να τα αφήσω “ελεύθερα” να αποκαλυφθούν και να πάρουν ζωή μέσα από το βίωμα των μελλοντικών θεατών μας. Δε θα ήθελα να τα “προδώσω” εδώ…

Πώς λειτουργεί η διάδραση με το κοινό;

Από το ισόγειο αρχίζει κιόλας η συμμετοχή του κοινού στο δρώμενο, καθώς τους υποδέχεται η «συνάδελφος» του Θέρετρου Στέλλα, αν και ακόμα δεν είναι στόχος μου να αφήσουμε πολλά περιθώρια στον κόσμο να το αντιληφθεί αυτό. Με το που φτάσουν στον 5ο όροφο και καθώς τους υποδέχομαι εγώ, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο σαφή ως προς αυτό που αποκαλώ εγώ διάδραση: ένα κάλεσμα για μια «συνομωσία» με τους περφόρμερς ακολουθώντας τις οδηγίες των περφόμερς, που σε κάποιες σκηνές τους ζητούν να ακολουθήσουν τη διαδικασία προσέλευσης στο χώρο αυτού του ξεχωριστού Θερέτρου-Ναού...Ο λόγος που χρησιμοποιώ και σε αυτό το έργο το συμμετοχικό στοιχείο, είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο το χρησιμοποιώ και στα 3 προηγούμενα έργα ( «Το μονόπετρο του Πύργου» «Νηπιαγωγείο», «στην άκρη του βατήρα»). Με ενδιαφέρει το κοινό να έχει τη βιωματική εμπειρία μέσα από τις σκηνές αυτές. Στο συγκεκριμένο έργο, οι σκηνές αυτές αποτελούν ένα μικρό σε έκταση μέρος , αλλά σημαντικό.

 apo uparxi texnes plus

Υπάρχει κάποιο περιστατικό με θεατή, το οποίο να σας έκανε εντύπωση και να θυμάστε;

Ναι υπάρχει πάνω από ένα! Όταν μπερδεύονται τα όρια του πραγματικού με το παραστατικό, όλα είναι επόμενα και φυσικό μερικές φορές να συμβαίνουν, κυρίως σε ανυποψίαστους ή απαίδευτους θεατές…Έλα που όμως εμένα μου αρέσει να ανακατεύω αυτά τα όρια…

Στο “μονόπετρο του Πύργου” (παραγωγή 2016-2017), μετά από αρκετές παραστάσεις, στην αρχή του έργου, η μάλλον κατά την έναρξή του, η οποία γινόταν με τη μορφή μιας ουράς θεατών που μόλις είχαν έρθει, και που τους ζητούσαμε να συμπληρώσουν μια αίτηση από το ισόγειο, και μόλις έφθαναν στον 5ο όροφο έπρεπε να περιμένουν στην ουρά, σαν να επρόκειτο για δημόσια υπηρεσία, ερμήνευα τότε σε εκείνη τη σκηνή τη δημόσια υπάλληλο. Σε μια κυρία ,που μου φάνηκε αρκετά ανυπόμονη και με κακή διάθεση θα έλεγα, μέσα από το ρόλο μου την προέτρεψα να φύγει… Χωρίς να το θέλει είχε παίξει το ρόλο του ανυπόμονου, σχεδόν αγενούς ανθρώπου που δε μπορεί να περιμένει λεπτό στην ουρά κάτι που ήταν επιτυχία για τη συγκεκριμένη σκηνή! Μετά έμαθα ότι ήταν πολύ γνωστή και σημαντική συγγραφέας και στεναχωρήθηκα που θα με μίσησε, αλλά…

Στο “Νηπιαγωγείο” ένας θεατής που πριν ακόμα αρχίσει το έργο, φαινόταν ότι δε μπορεί να σεβαστεί τίποτα, παρά μόνο αν βρισκόταν ίσως σε συμβατικό θεατρικό χώρο, έπαιξε το ρόλο του ανήλικου-ενηλίκου (αυτό ήταν και το κεντρικό θέμα του έργου), χωρίς καν να το καταλάβει, από την αρχή μέχρι και το τέλος του έργου, όντας κάθε τόσο σε κόντρα με αυτό που ζητούσαμε από το κοινό να κάνει, αλλά χωρίς να αντιλαμβάνεται βέβαια το πόσο εύστοχο ήταν αυτό για την ουσία του έργου!

Γενικότερα βέβαια, με ενδιαφέρει το ώριμο κοινό, και θα πρέπει εδώ να αναφέρω, ότι ανώριμου τύπου συμπεριφορές, μπορεί να είναι διαχειρίσιμες από τους περφόρμερς του Αμάλγαμα, γιατί εκπαιδεύονται για όλες τις περιστάσεις και είναι και ταλαντούχοι, αλλά αυτής της ποιότητας οι συμπεριφορές δεν προσφέρουν κάτι σε κανέναν! Θα το πω με μια λαϊκή παροιμία: το “δώσε θάρρος στο χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι” έχει νόημα όταν υπάρχει πρόθεση συνδημιουργίας και συνδιαλλαγής και όχι ναρκισσιστική ανωριμότητα…

Σύμφωνα με τον Καρούζο, ένας καλλιτέχνης είναι πολιτικός είτε το θέλει είτε όχι. Συμβαίνει ακόμα αυτό ή πολλές φορές, λόγω της γενικότερης απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, οι καλλιτέχνες επιλέγουν μια απολιτίκ στάση;

Εγώ προσωπικά δε νομίζω ότι συμβαίνει συχνά, παρόλο που κάποιοι διατείνονται ότι έχει γίνει σχεδόν μόδα το να κάνει κανείς πολιτικοποιημένη τέχνη. Ναι, βλέπει συχνά κανείς παραστάσεις με θέματα κοινωνικοπολιτικά (πρόσφυγες, εμφύλιο ζήτημα, ταξικά ζητήματα κτλ), αλλά η άποψή μου είναι ότι στα περισσότερα από αυτά τα έργα οι σκηνοθέτες ασχολούνται επιφανειακά με το “πολιτικό”. Εννοώ αφενός ότι μέσα από τη δραματουργία που φτιάχνουν, συχνά το πολιτικό είναι το κερασάκι και όχι η τούρτα, και αφετέρου, ότι αρκετά συχνά δεν παίρνουν θέση, πχ προτείνοντας, δημιουργώντας προβληματισμούς και ερωτήματα στο θεατή κτλ.

Ακόμα και το απολιτικ είναι πολιτική στάση. Για μένα αυτή η στάση είναι πολύ προβληματική, αλλά και το μέγα επίτευγμα της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας: καθένας κοιτάει τη δουλειά του και τα δικά του προβλήματα, τη δική του πόρτα, τη δική του καρέκλα και αδιαφορεί για τον διπλανό του και τους γύρω του! Αυτό είναι το απολιτίκ και θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και μια παραμόρφωση της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.

Πώς είναι να υποφέρει κανείς από ύπαρξη; Το έχετε βιώσει ποτέ;

Ναι, το ζω τα τελευταία δύο χρόνια… Μέσα από το χαμό φίλων και γνωστών, αλλά και αγνώστων, για τους οποίους μαθαίνουμε όλο και πιο συχνά ότι “έφυγαν”, (μαθαίνουμε θεωρώ με πολύ πιο πυκνό ρυθμό λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του διαδικτύου), άρχισα να υποφέρω και εγώ από ύπαρξη…

Είναι σα να βρίσκεσαι στο μεδούλι της ζωής, αλλά χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό ή με αυτό. Είναι για μένα σαν εγκλωβισμός…Βρίσκεσαι στο μεδούλι γιατί μόνο τότε αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει ζωή…

Γεννιόμαστε με αυτό το άδικο συμβόλαιο, και για αρκετά χρόνια, το παραβλέπουμε. Σε κάποια χρονική περίοδο, ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό. Δεν ξέρω…δεν λύνεται για μένα…Τα γράφει υπέροχα θα έλεγα ο Καρούζος, σε αρκετά ποιήματα του! Παρακάτω απόσπασμα από το ΥΡΑΥΛΙΚΑ ΕΡΕΙΠΙΑ:

 Τι είμαστε;

Πεσμένοι στο ρέμα, εννοούμε γέννηση και εννοούμε θάνατο.

‘Ο,τι βλασταίνει την αλήθεια είναι μονάχα ο ενεστώτας. Υπάρχουμε στο

ρέμα της αρχής και του τέλους, χωρίς να ανευρίσκεται ένοχος.

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η Τέχνη σε δύσκολες καταστάσεις, στις οποίες ο άνθρωπος υποφέρει ακόμα και από ύπαρξη;

Ωραίο το ερώτημά σας…. Όχι τόσο αποτελεσματικό όσο μπορεί κάποιος να φαντάζεται… Απαλύνεται κάπως ο πόνος, γιατί η τέχνη είναι πάνω από όλα ένα μοίρασμα συναισθημάτων με τους άλλους. Εξωτερικεύεται το συναίσθημα και όταν επικοινωνείται στους άλλους και αισθάνεσαι την ενσυναίσθηση (μαγικό πράγμα η ενσυναίσθηση), ή ταυτίζεσαι με πλευρές του άλλου, νιώθεις μια κάποιου είδους ανακούφιση.

apo uparxi texnes plus 2

Πώς βλέπετε την εξέλιξη του χορού τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Ποιες πρωτοβουλίες θεωρείτε αναγκαίες για την εξέλιξή του;

 Έχει γίνει λίγο περισσότερο γνωστή η τέχνη αυτή στην ελληνική κοινωνία καταρχάς. Θεωρώ ότι αναπτύσσεται με καλούς ρυθμούς και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, ή σχεδόν τίποτα σε σχέση με το εξωτερικό πλέον. Από την άλλη πλευρά όμως, θεωρώ ότι ο Χορός ως τέχνη περνά κρίση παγκοσμίως! Οι “σημαντικοί” χορογράφοι του 21ου αιώνα παρουσιάζουν, κατά την άποψή μου πάντα, μια φλυαρία του σώματος, ένα σώμα που κάνει τα πάντα, είναι πολύ αθλητικό, αλλά συχνά κενό νοήματος ή συναισθήματος, ακόμα κι αν πρόκειται για έργα που αναφέρονται, συμβολίζουν, σημαίνουν εκ πρώτης όψεως… Άλλοι πάλι στηρίζονται σε μια αισθητικοποίηση του έθνικ, ή του συγκερασμού στοιχείων δύσης και ανατολής ή δύσης και παράδοσης. Όταν καταφέρνουν να χρησιμοποιούν τη φόρμα και τις “ωραίες” κινητικές εικόνες ως εργαλεία, και όχι ως αυτοσκοπό, τότε με αφορούν κι εμένα. Πολύ συχνά δε με αφορούν καθόλου την τελευταία δεκαετία, γι’ αυτό και αναζητώ την επικοινωνία αυτή σε άλλες τέχνες.

Θεωρώ, όπως και σε άλλους τομείς του πολιτισμού και του κοινωνικού γίγνεσθαι, ότι όλα αρχίζουν από τη σωστή παιδεία και το άνοιγμα στη γνώση! Μια πληθώρα ερασιτεχνικών σχολών δίνει τη “βάση” στα περισσότερα παιδιά που αργότερα αποφασίζουν να σπουδάσουν επαγγελματικά. Αυτή η βάση αρκετά συχνά αρχίζει με όρους του “τι πουλάει” στην αγορά, “τι θέλουν οι γονείς” κτλ κτλ. Το δεύτερο πρόβλημα εμφανίζεται στην εκπαίδευση του χορού στις μετέπειτα ηλικίες και στις επαγγελματικές σχολές. Υπάρχει ακόμα έλλειψη σοβαρών θεωρητικών μαθημάτων, λόγω ενδεχομένως οικονομικού προβλήματος των σχολών; Δεν είμαι βέβαιη. Το βασικό πρόβλημα θεωρώ ότι έχει πιο βαθιές ρίζες. Δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό το ότι σώμα και νους είναι μια ενιαία οντότητα, και από εκεί αρχίζουν όλα….

Επομένως η λύση για τη βελτίωση είναι: άνοιγμα στη γνώση, βελτίωση της σφαιρικότερης παιδείας, παροχή ερεθισμάτων στα παιδιά και στους σπουδαστές και επαφή με τις άλλες τέχνες, με τη φιλοσοφία, την ιστορία, την πολιτική, τις ανθρωπιστικές επιστήμες… Γενικά ανοιχτάδα ερεθισμάτων!

Απο τη Γιώτα Δημητριάδη

21, 23, 28, 29 και 30/10
ώρα έναρξης 21.00 / διάρκεια: 75 λεπτά
είσοδος ελεύθερη με συνεισφορά
Χώρος Αμάλγαμα:Μενάνδρου 47, 5ος όροφος, Αθήνα
απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6944686991 και στο 6975619682

«Στο θέατρο είμαστε όλοι μια οικογένεια» ακούμε, πολύ συχνά, να λένε οι ηθοποιοί. Κάποιοι, όμως, είναι και στην πραγματικότητα οικογένεια, αφού εκτός από τους δεσμούς συγγένειας που τους ενώνουν, βρίσκονται αρκετά συχνά μαζί και στη σκηνή.Εμείς ανακαλύψαμε μόνο μερικούς δεσμούς συγγένειας από τις παραστάσεις της φετινής σεζόν, που θα παρακολουθήσουμε σε έντεκα θέατρα της πόλης.

Ο ηθοποιός Γιάννης Νταλιάνης συνεργάζεται ξανά με τη σύζυγό του Μαριλίτα Λαμπροπούλου. Η δεύτερη από την καρέκλα του σκηνοθέτη, τον καθοδηγεί σκηνικά στο έργο του Ευγένιου Ο’ Νηλ «Ένα Φεγγάρι για τους καταραμένους».

marilita lampropoulou ntalianis texnes plus

Μετά τη «Σκακιστική Νουβέλα» του Στέφαν Τσβάιχ, η οποία είχε παρουσιαστεί κι αυτή στο θέατρο Πορεία, οι δύο τους μαζί με την ομάδα Zero Gravity ανεβάζουν από τις 15 Οκτωβρίου, το κύκνειο άσμα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα (βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας και τέσσερα Πούλιτζερ), που πρωτοείδαμε στην Ελλάδα πριν είκοσι χρόνια και τώρα θα παρακολουθήσουμε σε καινούργια μετάφραση. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν ακόμα οι: Ιωάννα Παππά, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Ιωάννης Κοτίδης και Ντίνος Γκελαμέρης.

skoulikia texnes plus

Τον Τάσο Νούσια, στον ρόλο του έκπτωτου σαιξπηρικού βασιλιά που βιώνει την απόλυτη μοναξιά μέσα στη φυλακή του, σκηνοθετεί η σύζυγός του Μαρλέν Καμίνσκι. Οι δύο τους συνεργάστηκαν, για πρώτη φορά, ως ηθοποιοί στα «Σκουλήκια» του Χιλέλ Μίτελπουνκτ σε σκηνοθεσία Μάνου Πετούση. Η παράσταση «Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» έχει, ήδη, κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Άλφα.Ιδέα. Στη σκηνή παρακολουθούμε και τον Αλέξανδρο Φιλιππόπουλο.

Η παράσταση «Δον Κιχώτης, Βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο», σε μινιμαλιστική φόρμα, με πρωταγωνιστή τον Άρη Σερβετάλη, έκανε πρεμιέρα το καλοκαίρι στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, απέσπασε τις καλύτερες κριτικές και τώρα επέστρεψε για λίγες ακόμη παραστάσεις. Τον ταλαντούχο ηθοποιό σκηνοθετεί για μια ακόμη φορά η σύζυγός του, σκηνοθέτης και εικαστικός Έφη Μπίρμπα. Τον θίασο ολοκληρώνουν οι: Αχιλλέας Χαρίσκος, Ιωάννα Τουμπακάρη, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Σοφία Γεωργοβασίλη, Δάφνη Αντωνιάδου και Κυριάκος Σάλης.

matika iordanidis texnes plus

Το αντίστροφο σχήμα με τη γυναίκα στη σκηνή και τον άνδρα στη σκηνοθετική καρέκλα βλέπουμε στο Θέατρο 104 και στο «Beginning» του Ντέιβιντ Έλντριτζ. Είναι, μάλιστα, η δεύτερη φορά που ο Τάσος Ιορδανίδης σκηνοθετεί τη Θάλεια Ματίκα. Η πρώτη ήταν η μεγάλη επιτυχία «Δυο γυναίκες χορεύουν» του Ζουζέπ Μαρία Μπένετ Ζουρνέ, όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Χρυσούλα Διαβάτη. Στο «Beginning» η Θάλεια Ματίκα πρωταγωνιστεί μαζί με τον Γιάννη Δρακόπουλο σ’ ένα συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο ρομάντζο του 21ου αιώνα.

prosopiki symfonia

Από το 2014 ο Δημήτρης Μυλωνάς και η Άννα Ελεφάντη αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και προχωρούν στη σύσταση της Εταιρείας Θεάτρου Εν Δράσει. Ένα χρόνο πριν αναλαμβάνουν την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεάτρου Από Μηχανής από ένα άλλο γνωστό και αγαπημένο θεατρικό ζευγάρι τον Χρήστο Βαλαβανίδη και την Ασπασία Κράλλη. Από τις 7 Νοεμβρίου, ο Δημήτρης Μυλωνάς θα σκηνοθετήσει την «Προσωπική Συμφωνία» του Ρόναλντ Χάργουντ, μια μεγάλη σύμπραξη πρωταγωνιστών όλων των γενεών, Νικήτας Τσακίρογλου, Χρήστος Βαλαβανίδης κι Αλέξανδρος Μπουρδούμης. Μαζί τους στη σκηνή κι η Άννα Ελεφάντη, η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, ο Παναγιώτης Γουρζουλίδη, ο Κώστας Κουτρούλης κι ο Δημήτρης Μπούρας.

Το έργο γράφτηκε το 1995 και βασίζεται σε πραγματικά ημερολόγια του σπουδαίου μαέστρου Βίλχελμ Φουρτβένγλερ, τα οποία κρατούσε κατά τη διάρκεια της ανάκρισής του και το 2001 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη σε διασκευή του ίδιου του συγγραφέα, σε σκηνοθεσία του Ούγγρου Ίστβαν Σάμπο με τον Χάρβευ Καϊτέλ στο ρόλο του ανακριτή Άρνολ.

anepidekti texnes plus

Ένα θεατρικό αφιέρωμα στη μνήμη της Άννας Πολιτκόφσκαγια σκηνοθετεί ο Μιχάλης Κοιλάκος. Το άκρως ενδιαφέρον θεατρικό έργο του Στέφανο Μασίνι «Ανεπίδεκτη Διόρθωσης» ανεβαίνει στη Β' Σκηνή του Θεάτρου της οδού Κεφαλληνίας από τις 17 Οκτωβρίου, με τον ίδιο και τη σύζυγό του, Τάνια Παλαιολόγου να ερμηνεύουν τους δύο ρόλους του έργου. Η παράσταση είχε πρωτοπαρουσιαστεί στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων και σε περιοδεία ανά την Ελλάδα την θεατρική περίοδο 2014-2015.

moly souini texnes plus

Στη «Μόλλυ Σουήνη» του Μπράιαν Φρίελ, ο Αργύρης Ξάφης και η Δέσποινα Κούρτη είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι, όπως και στην πραγματική ζωή. Οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί έχουν συνεργαστεί αρκετές φορές στο θέατρο με την ομάδα ΠΥΡ. Στη συγκεκριμένη παράσταση, που σκηνοθετεί η Ιώ Βουλγαράκη στο Δώμα του Θέατρο του Νέου Κόσμου, την πετυχημένη σκηνική τριάδα ολοκληρώνει ο Δημήτρης Γεωργιάδης.

xartopolemos texnes plus

Ζευγάρι στη ζωή και στη σκηνή είναι κι ο Γιωργής Τσουρής με τη Βάλια Παπακωνσταντίνου. Οι δύο τους πρωταγωνιστούν στο έργο του Βαγγέλη Ρωμνιού, ο οποίος δυστυχώς, έφυγε από τη ζωή πριν μερικούς μήνες. Στον «Χαρτοπόλεμο» τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Παλούμπης και στη σκηνή παρακολουθούμε μια εξαιρετική ιστορία με χιούμορ, σασπένς και στοιχεία θρίλερ. Στη σκηνή του Μικρού Γκλόρια, απολαμβάνουμε και τους: Θάνο Αλεξίου, Παύλο Πιέρρο και Φοίβο Ριμένα.

Η συνεργασία τους θα συνεχιστεί στο «Moonwalk» έργο που έγραψε το Γιωργής Τσουρής και θα ανέβει στο Από Μηχανής Θέατρο, πάλι σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη.

mixalakopoulos

Η Ιωάννα Μιχαλακοπούλου σκηνοθετεί, για δεύτερη θεατρική σεζόν, τον πατέρα της και σπουδαίο ηθοποιό, Γιώργο Μιχαλακόπουλο στο «Τίμημα» του Άθρουρ Μίλλερ με τον ίδιο να δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας. Μαζί του στη σκηνή του θεάτρου Ιλίσια ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, ο Χρήστος Σαπουντζής κι η Ρένια Λουιζίδου. Πατέρας και κόρη συνεργάζονται στο θέατρο εδώ και είκοσι χρόνια. Η πρώτη παράσταση που φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή και των δύο ήταν ο «Επιστάτης» του Πίντερ με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο στον ομώνυμο ρόλο.

12enorkoi texnes plus

Πατέρα και γιο θα δούμε κι αυτή τη σεζόν μαζί στην επιτυχημένη παράσταση«Οι 12 ένορκοι»του Ρέτζιναλντ Ρόουζ, που συνεχίζει τη sold-out πορεία της για 5η χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη. Ο Τάσος κι ο Παντελής Παπαδόπουλος θα κληθούν να βγάλουν ετυμηγορία για ένα 16χρόνο αλλοδαπό αγόρι, το οποίο κατηγορείται για φόνο στη Νέα Υόρκη του 1957. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη. Τη δωδεκάδα των ενόρκων συμπληρώνουν οι: Νίκος Βατικιώτης, Σωτήρης Δούβρης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Τρύφων Καρατζάς (διπλή διανομή με τον Παντελή Παπαδόπουλο), Θανάσης Κουρλαμπάς, Περικλής Λιανός, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Κωνσταντίνος Μπάζας, Ορέστης Τρίκας. Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός. Η πρεμιέρα αναμένεται για τις 11 Οκτωβρίου.

Vagena 2gynaikes xoreuoyn texnes plus

Πολλά φορές, όμως, έχουν συνεργαστεί στο θεατρικό τους σπίτι, στο θέατρο «Μεταξουργείο» κι η Άννα Βαγενά με την κόρη της Γιασεμί Κηλαηδόνη. Από την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου, μάλιστα, θα συνυπάρξουν σκηνικά στο έργο του Καταλανού συγγραφέα, Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ζουρνέτ, «Δύο γυναίκες χορεύουν» σε σκηνοθεσία Nebojsa Bradic. Στο έργο, το χιούμορ κι η συγκίνηση να εναλλάσσονται γοργά. Δύο γυναίκες, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, ηλικία, μνήμες, επιθυμίες, με μόνο κοινό τη μοναξιά τους, ενώνουν τις ζωές τους και χορεύουν μαζί... τον τελευταίο χορό.

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Αντικείμενα που εχω πάντα στο καμαρίνι μου.
 
Εγώ δεν είμαι τόσο πολύ καλοπιστικός τύπος.Οπωσδήποτε κάτι που να μπορώ να τιθασεύω τα μαλλιά μου,που ακόμα σε αυτήν την ηλικία με ταλαιπωρούν.Ο καθρέφτης πάντα υπάρχει,δεν είναι αντικείμνο που το μεταφέρω μαζί μολύβια,πούδρα και σκιές εάν ο ρόλος τα απαιτεί.Κουβαλάω τα βιβλία μου παντού ,γιατί έρχονται στο καμαρίνι και μου τα ζητάνε.Δεν είχα ποτέ μου αμπιγιέζ ή αμπιγιέρ,δεν ήθελα, οπότε όλα τα κάνω μόνος μου.Θα ήθελα να πω ότι το καμαρίνι είναι ένας χώρος που με ελκύει και θέλω να είναι τόπος χαλάρωσης και ξεκούρασης.
 
 
 aggelos antonopoulos texnes plus2
 
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.
 
Δεν θα ήθελα να προσβάλω κανέναν αλλά ένα ωραιότατο καμαρίνι το είχα στο Εθνικό Θέατρο και ήμουν μόνος μου.Θα μπορούσα όμως να πω ότι κάποτε είχα μια ευχάριστη συνύπαρξη και συγκατοίκηση με τον Χρήστο Πολίτη.Περάσαμε θαυμάσια.Ήταν στο Θέατρο Κάππα σε ένα έργο του Όσκαρ Ουάιλντ.
aggelos antonopoulos texnes plus3
 
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
 
Όταν έχεις στην πλάτη σου τόσα πολλά χρόνια θητείας στον χώρο δεν μπορείς να ξεχωρίσεις μια ανάμνηση.Πολλά τα καμαρίνια,εντός και εκτός Ελλάδας.Πολλές οι  περιοδείες εκτός απο τα θέατρα της Αθήνας.Πώς να καταγραφούν εδώ,είναι αδύνατο...
 
Το τελευταίο πράγμα, κίνηση- σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
 
Ελέγχω το φερμουάρ του παντελονιού μου και μάλιστα στα χρόνια θητείας μου ως δάσκαλος σε δραματικές σχολές έλεγα στους μαθητές μου να κάνουν το ίδιο.Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να βγεις εκτεθειμένος πάνω στη σκηνή.
 
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον μονόλογο του Χάουαρντ Ζιν «Ο Μαρξ στο Σόχο », στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Άλμα, με αφορμή τα 200 χρόνια από την γέννηση του Καρλ Μαρξ . Η αυλαία ανοίγει την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018.
 
 

Μια νέα εποχή ξεκινάει για το θέατρο «Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες», καθώς η καλλιτεχνική εταιρεία Μυθωδία (Νικορέστης Χανιωτάκης και Γεράσιμος Σκαφίδας) αναλαμβάνει τα ηνία του ιστορικού χώρου.

Μέσα σ’ ένα αισιόδοξο κλίμα με θετική ενέργεια και πολλά χαμόγελα, πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη Τύπου, την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου. Μπορεί ο καιρός να ήταν βροχερός αλλά το φρέσκο και πλούσιο ρεπερτόριο του θεάτρου, μας κάνει να ελπίζουμε ότι ένα φωτεινό ουράνιο τόξο θα κάνει την εμφάνισή του, στο στενό της Τουρναβίτου.

Με μότο τους τη φράση του Μπέρτολτ Μπρέχτ: «Αφήστε έξω τις προκαταλήψεις σας και φέρτε μέσα τις ιδέες σας» οι δύο άνδρες, υποδέχθηκαν στη σκηνή τους νέους, αλλά και καταξιωμένους καλλιτέχνες που θα παρακολουθήσουμε στις έντεκα, συνολικά, παραστάσεις.

Ο Γεράσιμος Σκαφίδας δήλωσε πως: «η απόκτηση μιας σταθερής στέγης είναι ένα άλμα για τη Μυθωδία» και συμπλήρωσε: «Η γενιά μου έχει ανάγκη να πάρει ρίσκα, δεν πιστεύουμε ότι είμαστε μια χαμένη γενιά».

Ενώ ο Νικορέστης Χανιωτάκης συμπλήρωσε: «Συνεργαζόμαστε με καλλιτέχνες που πριν μερικά χρόνια αποτελούσαν άπιαστο όνειρο για εμάς. Τους βλέπαμε και τους θαυμάζαμε».

Ο τελευταίος υπογράφει και τις δύο εφηβικές παραστάσεις της σεζόν για το Θησείον. Η πρώτη με τίτλο: «Η μουσική που σταμάτησε τον πόλεμο» θα συνεχιστεί για δεύτερη χρονιά μετά την περσινή της επιτυχία και το «Συρματόπλεγμα», έργο που έγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης, θα κάνει πρεμιέρα την Κυριακή (30/9).

«Μετά τον Θεοδωράκη θέλουμε οι έφηβοι να γνωρίσουν και τον Λοΐζο» επισήμανε ο Νικορέστης Χανιωτάκης μ’ αφορμή τις μουσικές των δύο παραστάσεων.

Εκείνος όμως, θα υπογράψει και τη σκηνοθεσία στη μεγάλη παραγωγή του θεάτρου, η οποία επιχορηγείται και από το Υπουργείο Πολιτισμού και δεν είναι άλλη από τον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν» του Μ.Μπρέχτ .(πρεμιέρα2/11)

Στο κλασικό αριστούργημα θα απολαύσουμε επί σκηνής έναν αξιόλογο θίασο με την Λήδα Πρωτοψάλτη «να βγαίνει, και φέτος, μετά από 47 χρόνια έξω από το θέατρο Στοά», όπως δήλωσε και η ίδια «για να συναντηθεί με νέους συναδέλφους και να δει πόσο πάθος έχουν».

Η σπουδαία ηθοποιός αναφέρθηκε, συγκινημένη, στα χρόνια που φοίτησε στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης με δάσκαλό τον Κάρολο Κουν αλλά και σ’ άλλες σπουδαίες προσωπικότητες που τη διαμόρφωσαν και που σήμερα λείπουν από το ελληνικό θέατρο.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος και Βαλέρια Δημητριάδου. Οι ηθοποιοί θα παίζουν ζωντανά επί σκηνής τη μουσική που συνέθεσε για την παράσταση, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Στο δεύτερο μισό της σεζόν, θα δούμε και τη «Γίδα» του Έντουαρντ Άλμπι, που έχει μεταφράσει από το έτος των εξετάσεων της δραματικής σχολής ο Νικορέστης Χανιωτάκης και από τότε ήθελα να το ανεβάσει. Τώρα, όπως όλα δείχνουν βρήκε και την ιδανική διανομή με την Ελένη Ράντου (που τα τελευταία χρόνια μόνο για τη «Φιλουμένα» έπαιξε εκτός του θεάτρου Διάνα), τον Νίκο Κουρή, ο οποίος δήλωσε ενθουσιασμένος που θα συνεργαστεί μαζί της και τους Γιάννη Δρακόπουλο και Μιχαήλ Ταμπακάκη. (πρεμιέρα 14/1)

Η Ηλέκτρα Ελληνικιώτη θα σκηνοθετήσει την παράσταση «Θα ονειρεύεσαι πάλι μια καινούργια φορεσιά», βασισμένη στον «Οδοιπόρο» του Παναγιώτη Σούτσου με τους: Μαρία Κίτσου, Δημήτρη Δρόσο, Μαρία Μαμούρη και Θεοδωσία Σαββάκη. (πρεμιέρα3/10)

Ο Δημήτρης Μπογδάνος έρχεται στο Θησείον με δύο παραγωγές, την επανάληψη της πετυχημένης παράστασης «Ορφέας και Ευριδίκη», (από 1/10) με τους Ευθαλία Παπακώστα και Μάρκο Παπαδοκωνσταντάκη, που ανέβηκε πέρσι για πρώτη χρονιά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και το έργο του ΜαρκΖαν Ζερμέν «Ένα μάθημα χορού» με τη Βίκυ Παπαδοπούλου και τον Γιωργή Τσαπουράκη. (πρεμιέρα 29/10)

Η Αλίκη Δανέζη Knutsen σκηνοθετεί το «Reigen-Δέκα λόγοι για το σεξ» του Άρτουρ Σνίτσλερ, το οποίο είναι γνωστό στη χώρα μας, με τον τίτλο «Ερωτικό Γαϊτανάκι». Η ίδια δήλωσε: «Το έργο μας δίνει τη δυνατότητα για αρκετό πειραματισμό. Φαίνεται απλό, αλλά είναι αινιγματικό». Το έχει διασκευαστεί για δύο ηθοποιούς, έτσι στη σκηνή θα δούμε τη Δανάη Σκιάδη και τον Νίκο Πουρσανίδη.

Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο θα κάνει τον Ιανουάριο(14/1), η Ανοιξία Μπουντζιούκα διασκευάζοντας το μυθιστόρημα του Κνουντ Χάμσουν «Η Πείνα». Στην παράσταση με τίτλο «Στη σκιά της πείνας» θα δούμε τους: Γιώργο Βουρδάμη-Μαυρογένους, Βασιλική Σουρρή και Νίκο Φλεσιόπουλο.

Ο Βαγγέλης Κοσμίδης και η παρέα του μας δίνουν «Rendez-vous?»από τις 8 Μαρτίου με μια μεταμεσονύχτια παράσταση- πάρτι. Ένας μουσικός και έξι νέοι ηθοποιοί παρευρίσκονται σ’ αυτή τη συνάντηση και μας αφηγούνται ιστορίες από τα δικά τους ραντεβού. Το υλικό για την δραματουργία αντλήθηκε, όπως μας αποκάλυψε ο σκηνοθέτης της παράστασης, από πραγματικές ιστορίες που έχουν βιώσει τα μέλη της ομάδας.

Τέλος, μια παράσταση που προσεγγίζει το πολύ ευαίσθητο θέμα της άνοιας και την ανάγκη των πασχόντων για επικοινωνία είναι οι «Μενεξένες και ζουμπούλια» που έχει ήδη κάνει πρεμιέρα στο Θησείον. Το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι του Νότη Παρασκευόπουλου και στη σκηνή παρακολουθούμε τους: Γιάννη Αννούση, Μαρίνα Κουτρούμπα, Μάνο Κωστή, Κωνσταντίνα Μαλτέζου, Πετρούλα Μαντζουκίδου και Τάσο Τζιβίσκο.

thision 2018 2019 texnes plus

Διαβάστε αναλυτικά όλο το ρεπερτόριο εδώ:

menexedes zouboulia poster

«Μενεξέδες και ζουμπούλια»

(Μια παράσταση γι' αυτό που μένει)

Πρεμιέρα: 21/9/2018

Παραστάσεις:

κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.00

Από 24 Σεπτεμβρίου για 10 παραστάσεις

Στην αίθουσα αναμονής κάποιου αεροδρομίου και με αφορμή την καθυστέρηση της πτήσης τους, πέντε ηλικιωμένοι επιδίδονται σε ένα περίτεχνο γαϊτανάκι αναμνήσεων, ξεδιπλώνοντας τις ζωές μιας ολόκληρης γενιάς μέσα από τη δουλειά, τα ταξίδια, τους μεγάλους έρωτες και τα παιδικά τους χρόνια. Το "Μενεξέδες και Ζουμπούλια" είναι μια αισιόδοξη παράσταση για την ομορφιά του τέλους και τη σπουδαιότητα της αρχής, για την καθημερινότητα της άνοιας και την ανάγκη για επικοινωνία.

Λίγα λόγια για το έργο

Τα τελευταία χρόνια, μέσα από γόνιμες συνεργασίες και την πολύτιμη στήριξη Κοινωφελών Οργανισμών, η εταιρεία μας υλοποιεί ένα πρόγραμμα ψυχαγωγίας για ανθρώπους που φιλοξενούνται σε γηροκομεία.

Το 2016 ξεκινήσαμε να πραγματοποιούμε με δική μας πρωτοβουλία μία πιο ενδελεχή έρευνα στις ιστορίες που έχουν να μας διηγηθούν οι άνθρωποι που φιλοξενούνται στα γηροκομεία, ψήγματα μιας Ελλάδας που αφήνουμε πίσω μας. Αυτό το σύγχρονο μουσείο ιστορίας επιλέξαμε να διατηρήσουμε, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό άγραφων ιστοριών που ζουν πίσω από την καταγεγραμμένη ιστορία μεταφέροντας στη θεατρική σκηνή αυτούσιες τις μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων δίνοντάς τους βήμα, σε ένα αφιέρωμα στα χρόνια που πέρασαν και στις απλές καθημερινές στιγμές που τόσο εύκολα προσπερνάμε. Αυτό που καθιστά το συγκεκριμένο εγχείρημα ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι που μοιράστηκαν μαζί μας τις ιστορίες και τις σκέψεις τους βρίσκονται σε ανοϊκές καταστάσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Μέσα από την παράστασή μας, προσεγγίζουμε με ιδιαίτερη προσοχή το ζήτημα της στερεοτυπικής εικόνας που έχουμε για την Τρίτη Ηλικία σε μια προσπάθεια να την απενοχοποιήσουμε και ταυτόχρονα να αφυπνίσουμε την κοινή γνώμη για τις εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου, ένα πεδίο για το οποίο η ορθή ενημέρωση είναι το πρώτο βήμα. Η παράσταση ενέχει όλα τα κωμικά στοιχεία και το χιούμορ με το οποίο οι ηλικιωμένοι μπόλιασαν τις ιστορίες που μας διηγήθηκαν και αφήνει μία γεύση γόνιμου προβληματισμού και αισιοδοξίας. Με όχημα τη δύναμη που έχει το θέατρο να ευαισθητοποιεί και να δημιουργεί κοινωνικό αντίκτυπο, στόχος μας είναι η πρωτοβουλία μας αυτή να ενθαρρύνει τον διάλογο και να χαράξει ακόμη ένα μονοπάτι προς την κοινωνική ευαισθητοποίηση αναφορικά με τις ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση.

Η παράσταση υλοποιείται με δωρεά από το ΤΙΜΑ Κοινωφελές Ίδρυμα, καθώς και την υποστήριξη των πρότυπων Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων "Άκτιος" και "Νέα Θάλπη" και την πολύτιμη συμβολή των Διευθυντών τους, καταξιωμένων Ψυχολόγων/Γεροντολόγων Δρ Κωστή Προύσκα και Δρ Δημήτρη Καμπανάρο. Επιπλέον, η παράσταση χαίρει της υποστήριξης της FIX Hellas, της Οινοποιίας Ainos Wines και της ελληνικής εταιρείας αναψυκτικών και χυμών Λουξ.

Το έργο "Μενεξέδες και Ζουμπούλια" θα παρουσιαστεί στο "Θησείον - ένα θέατρο για τις τέχνες", τη διοικητική και καλλιτεχνική διεύθυνση του οποίου αναλαμβάνουν για τη θεατρική σεζόν 2018-2019, η καλλιτεχνική εταιρεία "Μυθωδία" (Νικορέστης Χανιωτάκης, Γεράσιμος Σκαφίδας ) .

Ταυτότητα της παράστασης

Κείμενο - Σκηνοθεσία:  Νότης Παρασκευόπουλος

Κατηγορία Έργου: Κοινωνικό

Κίνηση:                Γιάννης Πολύζος

Σκηνικά: Μυρσίνη Μανέτα

Επιμέλεια Κοστουμιών: Κωνσταντίνα Μαλτέζου

Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Ζαΐρης

Κατασκευή Κοστουμιών: Ευαγγελία Τσιούνη

Κατασκευή Σκηνικού:    Γεράσιμος Μαλτέζος

Φωτογραφίες-Βίντεο:   Γιώργος Χαρίσης

Οπτική Επικοινωνία:      Νίκος Γαζετάς

Ηθοποιοί:           

Γιάννης Αννούσης

Μαρίνα Κουτρούμπα

Μάνος Κωστής

Κωνσταντίνα Μαλτέζου

Πετρούλα Μαντζουκίδου

Τάσος Τζιβίσκος

Κρατήσεις: 210 3255444 & 693 6159929

Προπώληση Εισιτηρίων: www.ticketservices.gr

Παραστάσεις:Από 24 Σεπτεμβρίου

κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 19:00

για 10 μόνο παραστάσεις.

Διάρκεια: 75 λεπτά

Τιμές Εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 12€

Μαθητικό/Φοιτητικό, Πολυτέκνων,

ΑΜΕΑ, άνω των 65, Ανέργων: 10€

Ειδική τιμή:        10€ γενική είσοδος

για αγορές ως 20 Σεπτεμβρίου

Οργάνωση Παραγωγής: seveneleven ομάδα θεάτρου

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Λήδα Ασλανίδου

Orpheus&Eurydice texnes plus

«Ορφέας και Ευρυδίκη »

Μετά τη sold out επιτυχία στο Θέατρο του Νέου Κόσμου,

η παράσταση Ορφέας & Ευρυδίκη του Δημήτρη Μπογδάνου

μεταφέρεται για 8 μόνο παράστασεις στο Θέατρο θησείον.

από Δευτέρα 1 Οκτωβρίου

έως και Τρίτη 23 Οκτωβρίου

* μια παράσταση για όποιον πεθαίνει να πεθαίνει από έρωτα

Το πιο απαρηγόρητο love story όλων των αιώνων ζωντανεύει σε μια σπαρακτική ποιητική αφήγηση για την ατόφια, οικουμενική, διαμπερή αγάπη που κάθε εμβληματικό ή καθημερινό ερωτευμένο ζευγάρι πεθαίνει να ζήσει.

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος ανα-παριστά έναν άλλο "Άλλο Κόσμο" που διατηρεί με καθαρότητα και ευαισθησία το παραμυθένιο και συγκινησιακό φορτίο του μύθου των διαχρονικών εραστών, αλλά ταυτόχρονα στέκει ωμά στο σήμερα λες και η Ιστορία ξανασυνέβη προχθές, σε λίγο, τώρα ή αύριο. Η βία και το απροσδόκητο επανεξετάζονται μέσω μίας διάφανης, λιτής, απογυμνωμένης οπτικής, άλλοτε τρυφερής κι άλλοτε άγριας και θνητής, παρασέρνοντας τον θεατή στο θεοσκοτεινό ταξίδι του ανυπόμονου αοιδού που με την Αγάπη του κερδίζει για λίγο τον Άδη και με τον "Άδη" του χάνει για πάντα την Αγάπη.

Όλα τα σύμβολα, οι οιωνοί και οι πυξίδες υποδεικνύουν ξανά και ξανά την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, την ίδια στιγμή, εκείνο το αγύριστο νανοδευτερόλεπτο όπου οι μοίρες κάνουν οριστικά στροφή, γκρεμίζοντας την ελπίδα για κάθε Ορφέα και κάθε Ευρυδίκη που αρνούνται να πειθαρχήσουν στο σκοτάδι.

Ποιος είπε πως δεύτερη ζωή δεν έχει; Έχει αν το θέλεις πολύ. Αν όμως δεν χειριστείς με σεβασμό τη δεύτερη ζωή στον Έρωτα, παραμονεύει και δεύτερος θάνατος. Κι αν ο Έρωτας στέκει μόνο έτσι, μόνο "μέχρι θανάτου"; Αντέχεις να τον ξαναζήσεις;

Από 1 έως 23 Οκτωβρίου 2018

κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15

Διάρκεια 65 λεπτά

Εισιτήρια στο ticketservices.gr και τα ταμεία του θέατρου

Σκηνοθεσία & Δραματουργική επιμέλεια

Δημήτρης Μπογδάνος

Πρωταγωνιστούν

Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης & Ευθαλία Παπακώστα

Σκηνικά-κοστούμια

Λυδία Κοντογιώργη

Φωτισμοί

Σάκης Μπιρμπίλης

Ειδικός Συνεργάτης

Ιωάννα Νασιοπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη

Κωνσταντίνος Κουνέλλας

Συντονισμός παραγωγής

Μαρία Δημητρίου

Επικοινωνία

Μαρία Τσολάκη

Φωτογραφίες

Γιάννης Ζάχος

Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από τον Δεκέμβριο του 2017 έως τον Μάιο του 2018 σε συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου και την αμέριστη υποστήριξη του κ. Μίλτου Σωτηριάδη.

Εταιρεία Θεάτρου "Θέρος"

 

foresiaTHEROS poster

«Θα ονειρεύεσαι πάλι μια καινούργια φορεσιά»

(Οδοιπόρος, Παναγιώτη Σούτσου)

Από Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

και για 20 παραστάσεις

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Δύο γυναίκες, άγνωστες μεταξύ τους, συζητούν μέσα στη νύχτα. Οι ήχοι της τις αποσυντονίζουν.

Ένας άντρας παλεύει με το παρελθόν του και τις επιλογές του.

Μια όμορφη γυναίκα, κάθεται στη σιωπή.

Ο νεκρός εραστής της ζει και βρίσκεται στο ίδιο μέρος με εκείνη.

Αυτό που υπήρξαν κάποτε και οι τέσσερις έχει καταστραφεί. Φαιδροί και παράταιροι μέσα στις παλιές στολές τους, σχεδιάζουν με ελπίδα το θάνατο τους σα να ονειρεύονται πάλι μια καινούρια φορεσιά.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Οδοιπόρος είναι το πρώτο ποιητικό έργο του Αθηναϊκού Ρομαντισμού, γραμμένο το 1831, τη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Αυτή η σύμπτωση, δεν αποτελεί παρά μόνο την αρχή μιας σειράς συμπτώσεων, που δένουν το έργο σφιχτά με την ίδια τη ζωή του Παναγιώτη Σούτσου, καθιστώντας το, 187 χρόνια μετά, στα μάτια του σημερινού αναγνώστη και θεατή, μια ασυνείδητη βιογραφία.

Ο Οδοιπόρος είναι ο εξιδανικευμένος Παναγιώτης Σούτσος και η Ραλού η εξιδανικευμένη ερωμένη της εφηβείας του. Σ' όλη του τη ζωή ο Σούτσος θα επεξεργάζεται τον Οδοιπόρο και θα τον επανεκδίδει (1842, 1851, 1864), σε μια ανάγκη του να αποτελέσει το έργο του αυτό, ένα ακλόνητο επιχείρημα της ζωής του και των επιλογών του. Κάθε επανέκδοση του έργου, θα παρουσιάζει αλλαγές στη γλώσσα, για να υπερασπιστεί ο ίδιος τη στροφή του στις πιο ακραίες αρχαϊστικές τάσεις. Ο ποιητής βλέπει στον Οδοιπόρο ένα σπουδαίο ήρωα της ελληνικής επανάστασης του οποίου οι αγώνες παραγνωρίστηκαν απο το νεο ελληνικό κράτος. Όπως και στον εαυτό του. Στη Ραλού βλέπει την πιστή ερωμένη για την οποία δόθηκαν όλες οι μάχες. Όπως, δηλαδή, και στην πραγματική Ραλού. Οι δυο ήρωές του θα πεθάνουν αγκαλιά εναν ένδοξο θάνατο από τα ίδια τους τα χέρια.

Η αλήθεια είναι όμως ότι ο Σούτσος δεν υπήρξε ουδέποτε σπουδαίος ήρωας της ελληνικής επανάστασης, και δεν έμεινε πιστός σε ιδέες και απόψεις. Και η πραγματική Ραλού δεν τον αγάπησε ποτέ. Γι' αυτό, διαβάζοντας σήμερα τον Οδοιπόρο, στην πράξη την αυτοχειρίας μπορεί να δει κανείς τον Παναγιώτη Σούτσο να θανατώνει τη δυνατότητα του εαυτού του να είχε γίνει κάποιος άλλος.

Αυτός που πεθαίνει στον Οδοιπόρο, είναι ο Παναγιώτης Σούτσος ο έντιμος πολιτικός, ο ριζοσπαστικός ποιητής, ο ανεξάρτητος δημιουργός που δεν ακολουθεί τακτικισμούς στο έργο του. Στη θέση του μένει ζωντανός, ο Παναγιώτης Σούτσος που θα αλλάξει τρεις φορές πολιτική στάση, που θα κατηγορηθεί για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, που θα υποδαυλίσει τη γλωσσικό ζήτημα, που θα αλλοιώσει το ίδιο του το έργο, ώσπου να πεθάνει τελικά το 1868, και να κηδευτεί δημοσία δάπανη.

Αυτό όμως ο Σούτσος δεν το γνώριζε το 1831, ότι δηλαδή στο πρόσωπο του ήρωά του, σκοτώνει την καλύτερη μελλοντική εκδοχή του εαυτού. Κι αυτή η εν αγνοία του βιογραφική ταυτότητα του Οδοιπόρου, είναι που ανοίγει το ενδεχόμενο σε πολλαπλές αναγνώσεις του.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία, Δραματουργία, Σχεδιασμός φωτισμών: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Σκηνικά-Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου

Παίζουν: Μαρία Κίτσου, Δημήτρης Δρόσος, Μαρία Μαμούρη, Θεοδοσία Σαββάκη

Στην παράσταση περιέχεται κείμενο του Γιώργου Πρεβεδουράκη

Βοηθός Σκηνοθέτης: Ισαβέλλα Μαργάρα

Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Αθανάσιος Μυλωνόπουλος

Φωτογραφίες: Γιώργος Βαλσαμής

Βίντεο: Βασίλης Κεκάτος

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άρης Άσπρούλης

Συμπαραγωγή: Εταιρία Θεάτρου "Θέρος", Lead-In Arts

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Πρεμιέρα: Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Πότε: Τετάρτη με Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:00

Περίοδος παραστάσεων: Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018 - Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Για 20 παραστάσεις

REIGEN texnes plus

«REIGEN Δέκα διάλογοι για το Σεξ»

του Άρτουρ Σνίτσλερ

Από 19 Οκτωβρίου 2018

Η Stefi & Lynx Productions παρουσιάζει στο "Θησείον-Ένα θέατρο για τις τέχνες" σε σκηνοθεσία και μετάφραση της Αλίκης Δανέζη Knutsen, το πολυσυζητημένο έργο του Αυστριακού Άρτουρ Σνίτσλερ "REIGEN-Δέκα διάλογοι για το Σεξ", που έγινε γνωστό στην Ελλάδα με τον τίτλο "Το Γαϊτανάκι του Έρωτα". Η πρεμιέρα είναι προγραμματισμένη για τις 19 Οκτωβρίου.

Ένα έργο για το σεξ και τις ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις που αλλάζουν μορφή, μέσα από τις ιστορίες δέκα ζευγαριών. Όλους τους ρόλους υποδύονται η Δανάη Σκιάδη και ο Νίκος Πουρσανίδης, μέσα από ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων και συνεχών εναλλαγών.

Μια περίτεχνη σκυταλοδρομία ερωτικών συνευρέσεων, όπου οι ήρωες κινούνται πέραν της κοινωνικής τους θέσης και της οικονομικής και οικογενειακής τους κατάστασης, δημιουργώντας ένα κύκλο διαδοχικών ιστοριών, που σκιαγραφούν το πορτρέτο μιας ολόκληρης κοινωνίας.

To "REIGEN" γράφτηκε το 1897, εκδόθηκε το 1903 και στη συνέχεια απαγορεύτηκε ως προκλητικό και αιρετικό. Χρειάστηκε να περάσουν 20 χρόνια για να ανέβει για πρώτη φορά στη σκηνή.

Ακόμα και ο Φρόιντ παραδέχθηκε πως ο Σνίτσλερ, "καίτοι δεν διέθετε τα επιστημονικά εργαλεία, έψαυσε τα μύχια της σεξουαλικότητας".

Σε έργα του Άρτουρ Σνίτσλερ βασίστηκε το σενάριο σημαντικών ταινιών όπως το "Eyes Wide Shut" του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, "360" του Φερνάρντο Μεϊρέγιες κ.α.

Την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Blaine Reininger (Tuxedomoon).

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη Knutsen

Σκηνικά-Κοστούμια: Πάρις Μέξης

Μουσική: Blaine Reininger

Κίνηση: Στέλλα Δημητρακοπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Ράνια Πολυχρονάκη

Βοηθός σκηνογράφου: Γεωργίνα Γερμανού

Κατασκευή κοστουμιών: Μαρία Σιαφάκα

Διεύθυνση παραγωγής: Βάσια Υφαντή

Βοηθός παραγωγής: Πέτρος Αγγελόπουλος, Aναστασία Γεωργοπούλου

Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαμπέλη

Παραγωγή: Stefi & Lynx Productions

ΠΑΙΖΟΥΝ: Δανάη Σκιάδη, Νίκος Πουρσανίδης

Φωτογραφίες προώθησης: Bill Georgoussis

Σχεδιασμός αφίσας: Φίλιππος Βασιλειάδης

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Παρασκευή, 19.00

Σάββατο και Κυριακή, 21.15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Παρασκευή

Κανονικό: 12 ευρώ, Μειωμένο 10 ευρώ

Σάββατο και Κυριακή

Κανονικό: 15 ευρώ, Μειωμένο: 12 ευρώ

Ena Mathima Chorou texnes plus

«Ένα μάθημα χορού»

Ώρα να χορέψεις με την καρδιά σου.

Όχι με τα πόδια σου.

του Μαρκ Σαν Ζερμέν

σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπογδάνου

Μετά τις sold out παραστάσεις Mon Petit Prince και Ορφέας & Ευρυδίκη, ο Δημήτρης Μπογδάνος επιστρέφει με μία δραματικά αστεία και τραγικά ειλικρινή κομεντί για το ερώτημα που δεν παύει ποτέ να χορεύει στο μυαλό σου: Τι θα πει νορμάλ; Και μετά από πόσες στροφές θα πάψει επιτέλους να σε νοιάζει;

Μια ταλαντούχα χορεύτρια αποχαιρετά την καριέρα της στο Broadway εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού. Ένας καθηγητής γεωφυσικής με σύνδρομο Άσπεργκερ της προσφέρει 2.153 δολάρια για ένα μάθημα χορού. Η Βίκυ Παπαδοπούλου και ο Γιωργής Τσαμπουράκης ζωντανεύουν μία "χορογραφία" που ξεκινά από απλές κινήσεις αλλά καταλήγει σε μία σύνθετη σπουδή πάνω στις επίπονες κοινωνικές αναπηρίες και τις συναισθηματικές αγκυλώσεις. Ματαιώσεις, μοναξιά, συμπληρωματικότητα, αυτοσαρκασμός και έρωτας από το πουθενά. Ένα βήμα μπρος, ένα βήμα πίσω, σε ένα ντουέτο τόσο αδέξιο φαινομενικά μα τόσο απροσδόκητα αρμονικό. Ίσως τελικά το μόνο που χρειάζεται για να μπουν όλα στη θέση τους είναι να ξεχάσεις τις φιγούρες που μέχρι σήμερα σου δίδαξε εντατικά η κοινωνία, να απαρνηθείς τα σόλο και με παρτενέρ τη μοναδικότητά σου να αποδεχθείς ότι η ζωή είναι ένας χορός που μαθαίνεται βήμα-βήμα.

Έρχεται από 29 Οκτωβρίου και για 12 μόνο παραστάσεις.

Σκηνοθεσία

Δημήτρης Μπογδάνος

Μετάφραση

Αντώνης Γαλέος

Πρωταγωνιστούν

Βίκυ Παπαδοπούλου & Γιωργής Τσαμπουράκης

Σκηνικά & Κοστούμια

Λυδία Κοντογιώργη

Κινησιολογία

Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Βοηθός Σκηνοθέτη

Γιάννης Λατουσάκης

Φωτογραφίες

Γιάννης Ζάχος

Παραγωγή

Visionartt / Κ.Ξενόπουλος & Π. Παρασκευοπούλου

από 29 Οκτωβρίου 2018 κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15 για 12 μόνο παραστάσεις.

konstantinos aspiotis pegky trikalioti

«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»

σε μετάφραση-σκηνοθεσία

Νικορέστη Χανιωτάκη

και μουσική

Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Λίγα λόγια για το έργο

Τρυφερό, αστείο όσο και σκληρό, ρομαντικό όσο και ρεαλιστικό, "Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν" αποτελεί το έργο του Μπρεχτ, με τις περισσότερες απευθύνσεις στο κοινό, με τις περισσότερες τομές στην δράση του. Οι ηθοποιοί ερμηνεύουν πολλαπλούς ρόλους, παραμένουν διαρκώς στη σκηνή συνθέτοντας ένα βουβό θίασο, που σχολιάζει και υπογραμμίζει τα δρώμενα επί σκηνής.

Επίσης, ερμηνεύουν ζωντανά την μουσική και τα τραγούδια της παράστασης.

Δεν πρόκειται για διδακτικό έργο. Στο κέντρο του βρίσκεται ένα ηθικό πρόβλημα: Μπορεί ο καλός να επιβιώσει σε μια κοινωνία διεφθαρμένων;

"Πως μπορείς να είσαι καλός όταν όλα γύρω σου είναι τόσο ακριβά;"

(Σεν Τε)

Κεντρική θέση κατέχουν από τη μία ο έρωτας, ως μια σαρωτική δύναμη που υπερβαίνει την λογική της ηρωίδας, από την άλλη η μητρότητα, που φέρνει την ηρωίδα αντιμέτωπη με την πιο ακραία εκδοχή της σκληρότητάς της - για να σώσει το παιδί της υιοθετεί ένα ακόμη σκληρότερο προφίλ. Η έγκυος Σεν Τε, στην πιο αδίστακτη στιγμή της μεταμόρφωσής της, γίνεται ο Σουί Τα.

Τους εμβληματικούς ρόλους του έργου ενσαρκώνουν:Πέγκυ Τρικαλιώτη, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Βαλέρια Δημητριάδου.

Στον ρόλο της Ιδιοκτήτριας Μι Τσου η Λήδα Πρωτοψάλτη.

Υπόθεση

Στο έργο "Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν" (γραμμένο την περίοδο 1930-1941, κατά τη διάρκεια της εξορίας του Μπρεχτ στη Σκανδιναβία), τρεις θεοί έρχονται στη γη, με σκοπό να βρουν αρκετούς καλούς ανθρώπους που να ζουν με αξιοπρέπεια, ώστε να δικαιολογήσουν την θεϊκή ύπαρξή τους και να διατηρηθεί ο κόσμος ως έχει. Έπειτα από πολλές δυσκολίες, εντοπίζουν τον μοναδικό καλό άνθρωπο, μια πόρνη στην επαρχία Σετσουάν της Κίνας, τη Σεν Τε.

Οι θεοί την ανταμείβουν με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κι εκείνη ανοίγει ένα μικρό καπνοπωλείο. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τους συμπολίτες της, που την εκμεταλλεύονται, η Σεν Τε εφευρίσκει ένα alter ego, έναν "φανταστικό" ξάδελφο, τον σκληρό Σουί Τα, παίρνοντας τη μορφή του, όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν. Πόσο καιρό, όμως, θα αντέξει να παίζει αυτόν τον διπλό ρόλο;

Συντελεστές

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Δραματολογική συνεργασία - Απόδοση Στίχων: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου

Σκηνικά - Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη

Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ενορχηστρώσεις/ Μουσική διδασκαλία: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Βοηθός Σκηνοθέτη: Τόνια Καζάκου

Οργάνωση και Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου

Βοηθός παραγωγής: Έμα Μαυρέλη

Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ

Προβολή - Επικοινωνία: Brainco S.A. (υπεύθυνη project: Σταυρούλα Κεντιέ)

Ημέρες / ώρες παραστάσεων

Από Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018 έως 27 Ιανουαρίου 2019, κάθε

Τέταρτη / 19:00

Πέμπτη / 21:15

Παρασκευή / 21:15

Σάββατο / 19:00

Κυριακή / 19:00

*Επιπλέον παραστάσεις:

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου

Τρίτη 1 Ιανουαρίου

Διάρκεια

120 λεπτά (με διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων

ΤΕΤΑΡΤΗ & ΠΕΜΠΤΗ

Κανονικό: 16 ευρώ

Μειωμένο (φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί, συνταξιούχοι): 12 ευρώ

ΟΑΕΔ: 10 ευρώ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΣΑΒΒΑΤΟ - ΚΥΡΙΑΚΗ

Κανονικό: 18 ευρώ

Μειωμένο (φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί, συνταξιούχοι): 14 ευρώ

ΟΑΕΔ: 10 ευρώ

ΕΙΔΙΚΗ ΤΙΜΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: 14 ευρώ (έως την προηγούμενη ημέρα κάθε παράστασης)

*Η ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ

Πωλήσεις

- "θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ"

Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)

Στο ταμείο του θεάτρου 18:00 - 21:00 (ανοικτό ΜΟΝΟ τις ημέρες των παραστάσεων)

- Ticket Services

on-line: https://www.ticketservices.gr/ event/o-kalos-anthropos-tou-se tsouan-theatro-thiseion

τηλεφωνικά: 210-7234567

εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39 - Στοά Πεσμαζόγλου

- Public

on-line: http://tickets.public.gr/event /o-kalos-anthropos-tou-setsoua n-theatro-thiseion

από όλα τα καταστήματα PUBLIC

«Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» του Έντουαρντ Άλμπι

Το τελευταίο έργο (2003) του βραβευμένου με τέσσερα Πούλιτζερ Αμερικάνου συγγραφέα θεωρείται ένα από τα κορυφαία και πιο τολμηρά του. Ένας επαγγελματικά άκρως επιτυχημένος οικογενειάρχης, χωρίς να πάψει να αγαπάει την γυναίκα του, ερωτεύεται την Σύλβια, η οποία τυχαίνει να είναι... γίδα! Ένας δημοσιογράφος και φίλος της οικογένειας το "καρφώνει" στην σύζυγο και στον γιο του, με αποτέλεσμα η μία ακραία αντίδραση να φέρει την άλλη, μέχρι το συναρπαστικό φινάλε. Η "Γίδα", έργο με έντονο χιούμορ, εκρηκτικούς χαρακτήρες, πανέξυπνους διαλόγους, σκληρότητα αλλά ταυτόχρονα μεγάλη τρυφερότητα, υποδεικνύει όχι μόνο το μέλλον των έως τώρα παραδοσιακών δομών της κοινωνίας, αλλά και τα κρίσιμα ερωτήματα που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά - Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα

Πρωτότυπη μουσική - Επιμέλεια ήχων: Γιάννης Μαθές

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

παίζουν

Ελένη Ράντου,

Νίκος Κουρής,

Γιάννης Δρακόπουλος,

Μιχαήλ Ταμπακάκης

από 14 Ιανουαρίου 2019

Δευτέρα & Τρίτη 21:15

«Στη σκιά της πείνας»

Η παράσταση, Στη σκιά της πείνας, θα αντλήσει το υλικό της, και ως προς το λόγο και ως προς τη δράση, από το μυθιστόρημα, Η Πείνα(Sult,1890) του Κνουτ Χάμσουν. Τρεις ηθοποιοί επιχειρούν να παρακολουθήσουν και να αφηγηθούν την ιστορία ενός μοναχικού συγγραφέα-ανθρώπου, που αποφασίζει να θέσει τον εαυτό του σε μια διαδικασία πειράματος. Επιλέγει να μπει στη θέση αυτών που παλεύουν για την καθημερινή τους επιβίωση. Προσπαθεί να υπάρξει μέσα από τα ελάχιστα και έρχεται αντιμέτωπος, με τη σωματική και ψυχική πείνα, τόσο του ίδιου του εαυτού, όσο και της ίδιας του της πόλης, στην οποία περιφέρεται σαν ζωντανός νεκρός ανάμεσα στις σκιές της.

Διασκευή - Σκηνοθεσία: Ανοιξιά Μπουντζιούκα

Πρωτότυπη μουσική: Νικόλ Σουβατζή Ι Σκηνικά - Κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου

Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη Ι Επιμέλεια video: Λουίζος Ασλανίδης

Συνεργάτις Δραματουργός: Μαγδαληνή Καραβάτση

Συνεργάτις Σκηνογράφου - Ενδυματολόγου: Αθανασία Τσουκαλά Ι Παραγωγή: Ekso Productions Ι Εκτέλεση παραγωγής: Λουίζος Ασλανίδης, Ανοιξιά Μπουντζιούκα

παίζουν

Γιώργος Βουρδαμής- Μαυρογένης,

Βασιλική Σουρρή,

Νίκος Φλεσιόπουλος

από 14 Ιανουαρίου 2019

κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 19.00

μόνο για 14 παραστάσεις

Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την Αιγίδα της Νορβηγικής Πρεσβείας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου.

«Rendez - vous?»

Meat Me On Facebook

 

Με χαρά σας προσκαλούμε στα "πάρτι" που διοργανώνουμε στο θησείον -ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ.

Για να περάσουμε καλά. Να γνωριστούμε. Να μη μείνουμε μόνοι για μία ακόμα μέρα.

Νέοι άνθρωποι, οι σχέσεις τους, ένα party, μουσική, κοκτέιλ, χορός, τραγούδι, και...

τα social media.

Πρόκειται για ένα πάρτι, κι όπως σε κάθε πάρτι, κάποιοι άνθρωποι συναντιούνται

εκεί. Γνωρίζονται. Συζητούν. Πίνουν. Χορεύουν. Εκμυστηρεύονται. Μαλώνουν.

Φιλιούνται. Θέλουν να συνάψουν σχέσεις. Ψάχνουν να μην είναι μόνοι.

Έξι ηθοποιοί και ένας μουσικός παρευρίσκονται σ' αυτήν την συνάντηση, και

μας αφηγούνται ιστορίες από πραγματικά ραντεβού, δικά τους ή άλλων. Η

παράσταση επικεντρώνει την προσοχή της στο προσωπικό, μικρό βίωμα,

επιθυμώντας να το καταστήσει οικουμενική πιθανότητα. Προσπαθεί να κατανοήσει τις

ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων -και συγκεκριμένα των νέων- στη σημερινή εποχή:

την ανάγκη του νέου ανθρώπου να μοιραστεί με τον άλλον τη σάρκα, την ψυχή του,

αλλά και το φόβο του απέναντι στη μοναξιά.

Μέσα από την καθομιλουμένη ωμή γλώσσα και τον κυνισμό της

καθημερινότητας, στόχος είναι να ξεπροβάλλει η ποίηση.

Οι θεατές είναι αναπόσπαστο μέρος αυτού του πάρτι. Είναι προσκεκλημένοι.

Κάθονται πάνω στη σκηνή, κυκλώνοντας τους ηθοποιούς. Ο χαμηλός και ο

πολύχρωμος φωτισμός, η ρυθμική μουσική μπιτ, η εικόνα ενός μπαρ, τους

υποβάλλουν σε αυτήν την αίσθηση του βυθίσματος στα ένστικτα της συνενοχής.

Πάνω από τα κεφάλια όλων υπάρχουν δύο οθόνες που προβάλλουν τη σελίδα του

Rendez-vous? στο Facebook. Μια ακόμα παράσταση εκτυλίσσεται εκεί ταυτόχρονα.

Μια παράσταση από αναρτήσεις, φωτογραφίες, απευθείας μεταδόσεις. Ηθοποιοί και

θεατές συμμετέχουν και στις δύο την ίδια στιγμή. Τα social media δρουν ως μία

εναλλακτική, ψηφιακή πραγματικότητα, το ίδιο υπαρκτή με την κανονική. Εκεί το εγώ, κατασκευάζεται λεπτομερώς για να είναι όπως επιθυμεί να φαίνεται . Ο άλλος γίνεται

πιο προσιτός. Η ζωή δείχνει διαφορετική και ωραία.

Με πόσους έχεις πάει;

Τι σημαίνει σχέση σήμερα;

Υπάρχει κάτι που διαρκεί;

Υπάρχει το "φυσιολογικό";

Έχουμε μείνει μόνο εγώ και εσύ, να κοιτιόμαστε;

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Κοσμίδης

Δραματουργία: Χάρης Ηλιάδης, Ματίνα Παγουλάτου Ι Σκηνογραφία - φωτισμοί: Βαγγέλης Μαρούλης Ι Μουσική: Μάριος Μορφίδης Ι Οργάνωση παραγωγής: Νίκος Μαυράκης/ TooFarEast Productions Ι Βοηθός σκηνοθέτη: Στέλλα Ψαρουδάκη

παίζουν

Νικόλας Ανδρουλάκης,

Έκτορας Γασπαράτος,

Εμμανουέλα Κοντογιώργου-Οικονόμου,

Βαγγέλης Κοσμίδης,

Μαριέλα Ντούμου,

Αντιγόνη Σταυροπούλου,

Χριστίνα Χειλά Φαμέλη

από 8 Μαρτίου 2019

Παρασκευή & Σάββατο

στις 23:45

Και 2 εφηβικά έργα.

Το Μουσείο Μπενάκη, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και το θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ ενώνουν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τις δυνάμεις τους στο πλαίσιο του θεάτρου για παιδιά παρουσιάζοντας "Το Συρματόπλεγμα" και ένα σημαντικό έργο της ελληνικής λογοτεχνίας ("Η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο").

Δημιουργούν μια "μεταφερόμενη σκηνή" που δίνει τη δυνατότητα σε κάθε σχολείο να παρακολουθήσει την παράσταση σε όποια από τις τρεις σύγχρονες θεατρικές σκηνές επιθυμεί ή και σε χώρο του σχολείου.

«Το Συρματόπλεγμα»

του Νικορέστη Χανιωτάκη

με τα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου

Μετά τις μεγάλες επιτυχίες "4 λεπτά & 12 δευτερόλεπτα" και "Η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο", το θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ συνεχίζει την δραστηριοποίησή του στο θέατρο για νέους/εφήβους.

Η παράσταση: Απευθύνεται σε παιδιά κι εφήβους από 12 έως 18 ετών και έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα καθώς τα παιδιά συναντούν το ιστορικό θέμα των γενοκτονιών, μεταδίδοντάς τους την αξία της ισότητας, της φιλίας και της παιδικής αθωότητας.

Υπόθεση: Κατά τη διάρκεια του πολέμου , ένα μικρό αγόρι, γεμάτο ενέργεια αποφασίζει να αγνοήσει τις προειδοποιήσεις της μητέρας του και να ανακαλύψει την περιπέτεια στο γειτονικό δάσος. Εκεί πίσω από ένα συρματόπλεγμα, συναντά ένα συνομήλικο αγόρια διαφορετικής καταγωγής. Το παιχνίδι θα νικήσει την έχθρα μεταξύ των λαών και μια εκπληκτική φιλία γεννιέται με απρόβλεπτες συνέπειες.

Συντελεστές:

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά: Έλλη Εμπεδοκλή / Κοστούμια: Αναστασία Σπάνθη

Μουσική Διδασκαλία - Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μαθές

Κίνηση: Μόνικα Κολοκοτρώνη / Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Βοηθός σκηνοθέτη: Στέφανος Παπατρέχας / Προβολές: Ειρήνη Τηνιακού

Συμπαραγωγή: Μανόλης Σάρδης PRO4 & Καλλιτεχνική εταιρεία Μυθωδία.

Παίζουν (αλφαβητικά): Μπέτυ Αποστόλου, Μαρία Δελετζέ, Γιάννης Καλατζόπουλος, Φάνης Μιλλεούνης, Ελισάβετ Μπούρα, Παύλος Παυλίδης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Δημήτρης Σταματελόπουλος.

Διάρκεια: 90 λεπτά

Παραστάσεις για το κοινό

Κυριακές 14, 21 & 28 Οκτωβρίου 2018 16.00

«Η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο» - 2η Χρονιά!

του Δημήτρη Σπύρου (συγγραφέας του "Ψύλλου")

με την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη

Σ' ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας βλέπουμε, μέσα απ' τα μάτια των παιδιών, μια σημαντική περίοδο απ' την εξόριστη ζωή του "αιώνιου έφηβου" Μίκη Θεοδωράκη. Η μουσική του γεμίζει τις ψυχές των νέων, οι οποίοι αφήνουν τις πέτρες για να ακούσουν τις μελωδίες του, που έμελλαν να σημαδέψουν ολόκληρη την Ελλάδα. Μια ωδή στην ελευθερία, την ειρηνική συνύπαρξη και τις ξεχασμένες αξίες διανθισμένη από δημοτικά τραγούδια και την αυθεντική μουσική του Μίκη.

Η παράσταση: Τα παιδιά έρχονται σε επαφή με μία ιστορική περίοδο για την Ελλάδα (1966-1974) και γνωρίζουν σημαντικές προσωπικότητες (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Ρίτσος, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης κ.α.). Επίσης, βλέπουν πως ζούσαν οι συνομήλικοί τους πριν 40 χρόνια στην περιφέρεια, τι παιχνίδια έπαιζαν κτλ. Τέλος, ακούνε με συνοδεία ζωντανής μουσικής υπέροχα δημοτικά τραγούδια και αξέχαστες δημιουργίες του Μίκη ("Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ", "Άξιον Εστί", "Άρνηση", "Νύχτα μαγικιά" κ.α.). Η γλώσσα είναι αυθεντική και συντελεί στο να μεταφέρεται η ατμόσφαιρα της εποχής. Ο συγγραφέας μας υπενθυμίζει ξεχασμένους "άγραφους" νόμους... Οκτώ ηθοποιοί δημιουργούν μπροστά στους θεατές μία παράσταση με γρήγορο ρυθμό, περιπέτεια, αγωνία και πάρα πολλές αστείες αλλά και συγκινητικές σκηνές.

Υπόθεση: Στο Πετροχώρι (η γνωστή μας Ζάτουνα) τη δεκαετία του '60, εκτυλίσσονται ιδιότυπες, σκληρές και πολλές φορές ανελέητες μάχες στον πετροπόλεμο, με πρωταγωνίστριες την πάνω και την κάτω ρούγα. Ώσπου ο ερχομός ενός εξόριστου μουσικοσυνθέτη φέρνει τα πάνω κάτω στην κλειστή κοινωνία μέχρι που τα παιδιά παρατάνε τις πέτρες για να ακούσουν τις εξαίσιες μελωδίες που βγαίνουν απ' το πιάνο! Ο πετροπόλεμος, άγνωστος στους σημερινούς εφήβους, δεν ήταν απλώς ένα παιχνίδι. Είχε τους κανόνες και το τελετουργικό του, που τηρούνταν με ευλάβεια...

Συντελεστές:

Πρωτότυπο κείμενο: Δημήτρης Σπύρου

Θεατρική διασκευή - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Μουσική Διδασκαλία - Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Μαθές

Σκηνικά: Έλλη Εμπεδοκλή / Κοστούμια: Αναστασία Σπάνθη

Χορογραφίες: Μαργαρίτα Βαρλάμου / Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Κομνηνίδου

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα / Προβολές: Ειρήνη Τηνιακού

Παίζουν (αλφαβητικά): Μπέτυ Αποστόλου, Μαρία Δελετζέ, Γιάννης Καλατζόπουλος, Φάνης Μιλλεούνης, Ελισάβετ Μπούρα, Γεράσιμος Σκαφίδας, Δημήτρης Σταματελόπουλος.

Διάρκεια: 85 λεπτά

Συμπαραγωγή: Μανόλης Σάρδης PRO4 & Καλλιτεχνική εταιρεία Μυθωδία

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ:

θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

Τουρναβίτου 7, Θησείο, Αθήνα

Το θέατρο βρίσκεται ανάμεσα στον ηλεκτρικό του Θησείου και την στάση Μετρό Μοναστηράκι.

Χωρητικότητα: 150 άτομα.

Αμφιθέατρο Μουσείου Μπενάκη

Πειραιώς 138

Το Μουσείο βρίσκεται πολύ κοντά στην στάση Μετρό Κεραμεικός.

Χωρητικότητα: 360 άτομα.

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Λεωφ. Ηρώων Πολυτεχνείου 32

Χωρητικότητα: 295 άτομα

Στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» επιστρέφει η Αθανασία Καραγιαννοπούλου για να παρουσιάσει το μνημειώδες έργο του Ζολά «Νανά».

Η σκηνοθέτις υπογράφει και τη θεατρική διασκευή του έργου.

Η υπόθεση είναι λίγο πολύ γνωστή με την Νανά από κορίτσι ταπεινότατης καταγωγής να αναδεικνύεται στην πιο φημισμένη εταίρα της αυτοκρατορικής Γαλλίας δημιουργώντας θύματα, καταστρέφοντας ανθρώπους και οικογένειες και κατασπαταλώντας περιουσίες. Με την ζωή και τον θάνατό της που συμπίπτει με την κήρυξη του Γαλλογερμανικού πολέμου συμβολίζει ολόκληρη την άνοδο και την πτώση ενός ολόκληρου διεφθαρμένου κόσμου.

Αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που χώρος και καλλιτέχνις ενώνουν τις δυνάμεις τους. Η αρχή έγινε με την παράσταση με τίτλο «John Lennon: Το σκαθάρι και τα μάτια σας» του Mark St. Germain που η Αθανασία Καραγιαννοπούλου μετέφρασε και σκηνοθέτησε στο Αγγέλων Βήμα κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2012-13 στο πλαίσιο της τότε θεματικής ενότητας του χώρου με τίτλο ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.

Πολύ σύντομα θα ανακοινωθούν περισσότερες λεπτομέρειες για το  νέο τους εγχείρημα.

Aντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου. 
Ένας αναδιπλώμενος μεγεθυντικός καθρέφτης και ένα αρωματικό κερί 
 
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. 
α)Ως χώρο 
Στο Παλλάς, όταν έπαιζα στην «Μελωδια της ευτυχίας»
β) Με ποιους συναδέλφους. 
Με Αγγελική Λάμπρη και Μαρια Κορινθίου στο περσινό «Γοργονες και Μαγκες».Ήταν Μια σταλιά χώρος και κέντρο διερχομένων αλλά είχαμε απίστευτη πλάκα! 
 
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. 
Της Αννας Βίσση στο Παλλάς, όταν έπαιζε την «Μάλα». Λευκό, μινιμαλ, με όμορφα λουλούδια.
zeta douka texnes plus
 
 
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 
Δεν μπορώ να επιλέξω μια μόνο. Έχω ρίξει πολύ γέλιο πέρυσι με τα τα κορίτσια στο «Γοργονες και Μάγκες» αλλά έχω περάσει και πολύ ώραια με την Μαρια Ναυπλιωτου, στο καμαρίνι που μοιραζόμασταν στο Εθνικο θεατρο και στο Piccolo Teatro του Μιλανου, κατά την Διάρκεια της «Οδύσσειας»!
 
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου. 
Πριν βγω στην σκηνή, σκέφτομαι ότι τώρα «τελειώσαν τα ψέματα», δίνοντας δύναμη στον εαυτό μου πριν την παράσταση και φεύγοντας για το σπίτι μου, τσεκάρω αν έχω σβήσει το κερί...
 
 
Η Ζέτα Δούκα πρωταγωνιστεί  στην παράσταση "Γράμμα σ' ένα παιδί" που θα κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 1η Οκτωβρίου και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 για 10 μοναδικές παραστάσεις. 
 
zeta douka gramma texnes plus

 

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία διαφορετικά ανεβάσματα του έργου του Άρτουρ Σνίτσλερ, το οποίο έγινε γνωστό στη χώρα μας με τον τίτλο «Το ερωτικό γαϊτανάκι» θα παρακολουθήσουμε τη σεζόν 2018-2019.

Το έργο γραμμένο το 1900 στη Βιέννη, απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία κι έγινε αιτία να κατηγορηθεί ο συγγραφέας από την κοινή γνώμη ως «Εβραίος πορνογράφος», με συνέπεια να το αποσύρει ο ίδιος από τις γερμανόφωνες χώρες.

Μόλις το 1982, 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Σνίτσλερ, ο γιος του κυκλοφόρησε το έργο του πατέρα του στη Γερμανία.

Το έργο που έχει, ήδη, ανέβει αρκετές φορές στην Ελλάδα, όπως φαίνεται προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Αλίκης Δανέζη Knutsen, του Θωμά Μοσχόπουλου αλλά και του νεότερου Θοδωρή Βουρνά.

Η πρώτη παράσταση θα ανέβει στο «Θησείον-Ένα θέατρο για τις τέχνες» σε σκηνοθεσία και μετάφραση της Αλίκης Δανέζη Knutsen με το τίτλο «REIGEN-Δέκα διάλογοι για το Σεξ» στις  19 Οκτωβρίου. Στη σκηνή θα απολαύσουμε τη Δανάη Σκιάδη και τον  Νίκο Πουρσανίδη.

Η σκηνοθέτις σημειώνει : «Γραμμένο στη Βιέννη του 1900, το «REIGEN» είναι ένα έργο για το σεξ. Ένα έργο για το σεξ  που, παράλληλα, φωτίζει τις πολλαπλές πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Πολλά έργα αφορούν στο σεξ, όμως λίγα έχουν το σεξ στο επίκεντρο της πλοκής τους. Σαν ένας Άντρας και μια Γυναίκα να βρίσκονται σε ένα ερωτικό παιχνίδι ρόλων, να αποκαλύπτουν και να δοκιμάζουν τις πολλαπλές τους «όψεις» σε διαφόρους συνδυασμούς μεταξύ τους, να προβληματίζονται για τις έννοιες της ζωής, της αγάπης και της ευτυχίας. Εκπληκτικό στοιχείο,  για ένα έργο γραμμένο στη Βιέννη στις αρχές του 20ου αιώνα, είναι ότι οι χαρακτήρες βγαίνουν έξω από τα στερεότυπα συμπεριφοράς και προσδίδουν στο έργο τον ανατρεπτικό και συχνά κωμικό χαρακτήρα του, ενώ παράλληλα εξερευνούν, με ένα βαθιά ψυχολογικό τρόπο, την πολυπλοκότητα των σχέσεων και της ίδιας της ύπαρξης τους».

REIGEN texnes plusH Δανάη Σκιάδη και ο Νίκος Πουρσανίδης στο «REIGEN-Δέκα διάλογοι για το Σεξ»

 

 Μια ακόμη εκδοχή του έργου θα παρακολουθήσουμε στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα, από τις 7 Νοεμβρίου, πάλι με δύο ηθοποιούς. Τη μετάφραση, αυτή τη φορά, υπογράφει η  ψυχή του θεάτρου, Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου και τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει  ο Θοδωρής Βουρνάς. Η παράσταση κρατάει τον γαλλικό τίτλο : «La Ronde» που μπορεί να σημαίνει οποιοδήποτε από τα ακόλουθα: περιφέρεται γύρω, κάνει γύρους, γύρο ποτών, κυκλικό χορό.

Η Τζούλι Τσόλκα κι ο Αποστόλης Ψαρρός αλλάζουν επί σκηνής προσωπεία και διαθέσεις συνθέτοντας ένα ρεαλιστικό πορτραίτο ανθρώπων και ανθρώπινων σχέσεων, όπως τους συναντάμε αναλλοίωτους μέσα στον χρόνο και τις εποχές. Βιώνοντας την αλήθεια της κάθε συγκυρίας, οι χαρακτήρες αποκαλύπτουν εναλλακτικές πτυχές του εαυτού τους μέσα από τον εκάστοτε «ρόλο».

 

LaRonde texnes plus

H Τζούλι Τσόλκα και ο Αποστόλης Ψαρρός στο“La Ronde”

 

Από το έργο του Άρτουρ Σνίτσλερ, φαίνεται να γοητεύτηκε και ο Θωμάς Μοσχόπουλος που θα το σκηνοθετήσει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά τον Μάιο. Στην παράσταση με τίτλο: «Το γαϊτανάκι» θα δούμε έναν εξαιρετικό θίασο με τους Στεφανία Γουλιώτη, Χάρη Φραγκούλη, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Άννα Μάσχα, Αλέξανδρο Λογοθέτη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Κίττυ Παϊταζόγλου, Σίσσυ Τουμάση κι Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλος να υποδύονται τα πέντε ζευγάρια στις δέκα σπονδυλωτές σκηνές.

Η ιστορία διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1890 στη Βιέννη. Η δομή είναι σπονδυλωτή κι αποτελείται από δέκα σκηνές που αλληλοσυνδέονται και που στην κάθε μία πρωταγωνιστεί ένα ζευγάρι εραστών. Τα ζευγάρια είναι: Η πόρνη και ο στρατιώτης, ο στρατιώτης και η υπηρέτρια, η υπηρέτρια και ο νεαρός κύριός της, ο νεαρός κύριος κι η παντρεμένη γυναίκα, η παντρεμένη γυναίκα κι ο σύζυγός της, ο σύζυγος κι η νεαρή κοπέλα, η νεαρή κοπέλα και ο ποιητής, ο ποιητής κι η ηθοποιός, η ηθοποιός κι ο κόμης, ο κόμης κι η πόρνη.

Το έργο του Σνίτσλερ έχει εμπνεύσει και την έβδομη Τέχνη. Με πιο γνωστή τη γαλλική ταινία του Μαξ Οφίλς «La Ronde» (Βραβείο BAFTA καλύτερης ταινίας κι υποψήφια για Όσκαρ σεναρίου και σκηνικών, 1952), αλλά κι άλλων σημαντικών ταινιών όπως το «Eyes Wide Shut» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και το «360» του Φερνάρντο Μεϊρέγιες .

Αναμένουμε και τις τρεις παραστάσεις με ενδιαφέρον ελπίζοντας να μας μπλέξουν στα δίχτυα του ερωτικού πάθους…

Γιώτα Δημητριάδη

 Info

  • «REIGEN-Δέκα διάλογοι για το Σεξ», από τις 19 Οκτωβρίου, κάθε Παρασκευή στις 19.00 και Σαββατοκύριακο στις 21.15, στο Θησείον-ένα θέατρο για τις Τέχνες (Τουρναβίτου 7, Αθήνα, Ψυρρή)

     
  • «La Ronde» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά, από τις 7 Νοεμβρίου, κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21.15, στο Αγγέλων Βήμα (Σατωβριάνδου 36, Σταθμός Μετρό Ομόνοιας T. 210 5242.211)

     
  • «Το γαϊτανάκι» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς). Η πρεμιέρα αναμένεται τον Μάιο και η παράσταση θα παίζεται για ένα μήνα. 

 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Ο Γιώργος Νανούρης φωτογραφίζεται, για πρώτη φορά, στην «Κουζίνα» του και μιλά στο texnes-plus.

Η πόρτα του θεάτρου Αποθήκη ανοίγει. Λίγα λεπτά αργότερα, βρισκόμαστε στην πλατεία, όπου κι αναφωνεί, ενθουσιασμένος: «Το γκρεμίσαμε όλο! Πώς σου φαίνεται;»

Σκέφτομαι πως, αν για κάθε πιάτο απαραίτητα συστατικά είναι τα φρέσκα υλικά, το ταλέντο, η φαντασία, η φροντίδα κι η προσοχή σε κάθε στάδιο της παρασκευής, τότε η «Κουζίνα» του Arnold Wesker, που μας ετοιμάζει ο Γιώργος Νανούρης και θα μας τη σερβίρει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από τις 3 Οκτωβρίου, αναμένεται λαχταριστή!

Ο ίδιος δεν υπογράφει μόνο τη σκηνοθεσία της παράστασης, αλλά εμπλέκεται σε όλες τις καλλιτεχνικές της προεκτάσεις. Σχεδιάζει το σκηνικό, για τις ανάγκες του οποίου γκρεμίζει το θέατρο και του δίνει νέα μορφή, στήνει τα φώτα, υπογράφει τις χορογραφίες, ενώ, για πρώτη φορά, καταπιάνεται και με τη μετάφραση του έργου, το οποίο και διασκευάζει για έντεκα φρεσκότατους ηθοποιούς.

Μπορεί αυτή η συνέντευξη να έγινε μ’ αφορμή μια «Κουζίνα», αλλά με τον Γιώργο Νανούρη είναι αυτονόητο ότι θα έφευγε κι έξω από τα στενά όρια του σπιτιού – παράστασης, όπου όλα αυτά που συμβαίνουν δεν μπορούν να μας αφήσουν αμέτοχους.

 giorgos nanouris texnes plus 3

Όταν είδα ότι ετοιμάζεις την «Κουζίνα» με έναν θίασο νέων παιδιών, αυθόρμητα, σκέφτηκα τα πρώτα σου βήματα, όταν είχες σκηνοθετήσει το «Γκρης Ηλέβεν», και τότε με νέους ηθοποιούς. Μετά από τη συνεργασία σου, με τόσα γνωστά ονόματα (Αλεξίου, Μαρινέλλα, Παπαληγούρα) ποια ανάγκη σε οδήγησε να σκηνοθετήσεις πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς;

Αυτό δεν το είχα σκεφτεί καθόλου, αλήθεια σου λέω. Στο «Γκρης Ηλέβεν», βέβαια, το σύνολο ήταν περισσότερο υποστηρικτικό, εδώ είναι όλοι τους πρωταγωνιστές. Στη προκειμένη περίπτωση, ήθελα να δουλέψω με πολύ κόσμο, γιατί τα τελευταία έξι χρόνια κάνω, συνεχώς, παραστάσεις με ένα ή με δύο άτομα. Επίσης, ήθελα πολύ να συνεργαστώ με νέα παιδιά, τα οποία να έχουν πάθος και κέφι για την υποκριτική. Αυτό το έργο μου άρεσε πάρα πολύ, το ήξερα χρόνια, αν και δεν έχει ανέβει ποτέ στην Ελλάδα.

Πώς ανακάλυψες το έργο;

Το είχα ακούσει από παλιά. Πριν μερικά χρόνια, μάλιστα, το είχε δείξει το Μέγαρο Μουσικής, σε απευθείας σύνδεση από το Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου ( Σ.σ.: «The Kitchen» σε σκηνοθεσία, Bijan Sheibani, 6/10/11), όμως δεν το είχα παρακολουθήσει. Απλά το άκουσα και το θυμήθηκα πάλι. Με ενδιέφερε πάρα πολύ η κουζίνα ως μέρος του σπιτιού, όπου μαζευόμαστε όλοι για να πούμε τα προβλήματά μας. Επίσης, το έργο ήταν ιδανικό για να δουλέψω με νέους ανθρώπους, αποκλειστικά, ούτε ένας σταρ ή επώνυμος. Είναι μια τεράστια δοκιμασία για μένα από όλες τις μεριές.

Πράγματι, εκτός από τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά, τα φώτα, τις χορογραφίες, σε βλέπουμε να υπογράφεις και τη μετάφραση – διασκευή…

Ναι, είναι η πρώτη φορά, που μεταφράζω, αλλά επειδή είναι ένα έργο με καθημερινή γλώσσα και γνωρίζω πολύ καλά αγγλικά μπορούσα να το κάνω. Δεν είχε τις απαιτήσεις που έχουν, για παράδειγμα, τα έργα του Σαίξπηρ, όπου είναι αναγκαίες άλλες θεωρητικές γνώσεις. Ο βασικότερος λόγος, όμως, για τον οποίο μετέφρασα την «Κουζίνα» είναι ότι έπρεπε να προχωρήσω σε μια τεράστια διασκευή, μειώνοντας τους είκοσι οκτώ ηθοποιούς σε έντεκα.

Προκειμένου να κατανοήσω το έργο βαθιά, ξεκίνησα από το πρωτότυπο υλικό. Παράλληλα, με τη διαδικασία της μετάφρασης, φανταζόμουν και το στήσιμο. Το έργο, ουσιαστικά, δεν έχει κοπεί. Οι ρόλοι έχουν συμπτυχτεί.

Είναι ρίσκο, εμπορικά τουλάχιστον, να συνεργάζεσαι με έναν θίασο, ο οποίος αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από νέους ή πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς;

Το πρώτο ρίσκο, για μένα, είναι ότι όταν συνεργάζεσαι με κάποιους ανθρώπους, για πρώτη φορά, δεν ξέρεις τον χαρακτήρα τους κι ανησυχείς για την εξέλιξη της συνεργασίας. Όσον αφορά το εμπορικό κομμάτι, σίγουρα, είναι τεράστιο ρίσκο. Όμως η εμπειρία, μου έχει δείξει, ότι αν μια παράσταση είναι καλή, θα προχωρήσει. Όπως αντίστοιχα, παραστάσεις με πασίγνωστους ηθοποιούς, τυχαίνει να μην πάνε καλά. Σ΄ αυτό το σημείο, οφείλω να πω, ότι κι οι παραγωγοί ενθουσιάστηκαν, αμέσως, με την ιδέα να παίζουν μόνο νέα παιδιά δίνοντάς μου γενικότερα απόλυτη ελευθερία. Ακόμα και να γκρεμίσω το θέατρο, όπως κι έκανα!

giorgos nanouris10 texnes plus

Με ποιο κριτήριο επέλεξες αυτούς τους έντεκα ηθοποιούς για την «Κουζίνα» σου;

Επί ένα μήνα πήγαινα κάθε μέρα μόνος μου κι έβλεπα παραστάσεις νέων ανθρώπων. Είχα δουλέψει πολύ πάνω στο έργο κι ήξερα τι έψαχνα.

Όποιος μου άρεσε, στο τέλος τον περίμενα και του μιλούσα. Μετά ζήτησα από διάφορους φίλους,οι οποίοι διδάσκουν να μου προτείνουν μαθητές τους. Έτσι, μαζεύτηκαν περίπου τριάντα άτομα, και μετά από μια κλειστή οντισιόν, με σκηνές από το έργο, που ήταν ουσιαστικά σαν σεμινάριο για την παράσταση, διάλεξα τους έντεκα.

Είναι, πραγματικά, κι οι έντεκα καταπληκτικοί! Νομίζω, ότι θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Παίζουν, χορεύουν, τραγουδούν κι έχουν κουραστεί αφάνταστα στις πρόβες. Είναι πολύ καλά παιδιά και για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό σε μια συνεργασία.

Στο έργο του Arnold Wesker βλέπουμε και το σκληρό πρόσωπο, που επικρατεί στον εργασιακό χώρο. Πόσο ταυτίζεται αυτό με την κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι ηθοποιοί;

Αυτό είναι κάτι που έχουμε συζητήσει πολλές φορές με τον θίασο. Πολλά παιδιά, μάλιστα, δουλεύουν κι ως σερβιτόροι. Έρχονται στην πρόβα και μετά πάνε και στη ζωή τους να κάνουν αυτό που έκαναν στη σκηνή, να σερβίρουν.

Στις συζητήσεις που κάναμε και στις σκηνές που φτιάχναμε συνειδητοποιούσαμε ότι όλα όσα λέει το έργο, δεν είναι παρά η καθημερινότητα που βιώνουμε όλοι μας, κι οι ηθοποιοί αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι σ’ αυτή τη χώρα. Αυτό, ακριβώς, που ανάφερες για τις σκληρές συνθήκες: δουλεύεις πολλές ώρες, δουλεύεις, πολλές φορές, απλήρωτος ή κάνεις πρόβες απλήρωτος, τις περισσότερες δηλαδή, κι αυτό που σε κρατάει είναι το πάθος και το μεράκι σου. Ακόμα, κι αν πληρώνεσαι, όμως, είναι τόσο χαμηλοί οι μισθοί που πρέπει να βρεις και δεύτερη ή και τρίτη δουλειά. Αυτό ακούγεται πολύ στην παράσταση, αν και το έργο γράφτηκε το 1957, είναι τόσο τρομακτικά επίκαιρο. Ο κόσμος δεν έχει αλλάξει …

giorgos nanouris8 texnes plus

Και μάλλον ο κόσμος γίνεται χειρότερος, αν σκεφτούμε αυτό που συνέβη στο κέντρο της Αθήνας με τη δολοφονία και το λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου…

Όταν το διάβασα μετά την πρόβα, έπαθα σοκ!

Μετά το σοκ, τι σκέφτηκες;

Αυτό που σκέφτηκα με τρόμο - δεν έχω δει το βίντεο, ούτε και θέλω- είναι πόσο εύκολα ανεβαίνουν πια, τόσο σκληρά βίντεο, που δείχνουν έναν άνθρωπο να σκοτώνεται δίπλα σου! Κανονικά αυτά τα πλάνα, θα έπρεπε να αφορούν μόνο την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές. Το γεγονός ότι ανεβαίνουν μ’ αυτόν τον εύκολο τρόπο και κάνουν χιλιάδες views είναι σοκαριστικό. Παλιότερα, κάτι τέτοιο, θα απαγορευόταν. Και δεν είναι μια ταινία, είναι κανονική ζωή. Για μένα, αυτό δείχνει πόσο οι ίδιοι έχουμε αποκτηνωθεί και το βλέπουμε όλο σαν ταινία. Αν, λοιπόν, κάποιοι έχουν την άνεση να το αναπαράγουν και να το βλέπουν, τότε και κάποιοι άλλοι έχουν την άνεση να σκοτώνουν έναν άνθρωπο.

Επίσης, διαβάζω πάρα πολλά σχόλια που είναι υπέρ αυτών που τον δολοφόνησαν κι αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Αυτή η πόλη έχει γίνει μια ζούγκλα κι όλοι είναι έτοιμοι, με το παραμικρό, να σε κατασπαράξουν, επειδή φοβούνται. Γιατί φαντάζομαι ότι κι αυτοί οι άνθρωποι λειτούργησαν με ένα πάρα πολύ άγριο ένστικτο, που μπορεί πριν δέκα χρόνια, να μην τους έβγαινε. Η κρίση μας έχει κάνει περισσότερο ζούγκλα.

Καλλιτεχνικά αυτά τα γεγονότα πόσο σε επηρεάζουν;

Σίγουρα δεν με εμπνέουν, γι’ αυτό και στις παραστάσεις μου, δεν θα δεις βία. Ποτέ. Είναι κάτι που δεν μπορώ να αναπαράξω. Αν και στην «Κουζίνα» υπάρχει βία, αλλά είναι λεκτική και ψυχολογική. Με επηρεάζει συνολικά η ζωή, δεν διαλέγω συνειδητά τι θα κάνω.

Είσαι πολύ ενεργός στα social media…

Παλιότερα ήμουν γράφοντας και τη γνώμη μου. Τώρα, όμως επειδή βλέπω ότι έχει γίνει ένας αχταρμάς η κατάσταση, προσπαθώ να τα χρησιμοποιώ μόνο για να προωθήσω τη δουλειά μου. Διαφορετικά, με τα social media, είναι σαν να κάνεις ξαφνικά παρέα με ανθρώπους που δεν θα έκανες ποτέ στη ζωή σου. Στην καθημερινότητά σου δεν μιλάς μ’ όποιον να είναι. Μιλάς μ’ ανθρώπους που έχεις επιλέξει και βρίσκεσαι στο ίδιο μήκος κύματος.

Επομένως, πώς πιστεύεις ότι έχουν διαμορφώσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη σύγχρονη κοινωνία;

Έχουν φέρει έναν ολοκαίνουργιο τρόπο επικοινωνίας. Μιλάς μ’ έναν άνθρωπο στην άλλη άκρη της γης μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο. Αυτό είναι κάτι το αδιανόητο. Όμως, όλη αυτή η χρήση του ίντερνετ, που είναι πια στο χέρι σου, είναι πάνω σου συνέχεια, είναι η ζωή σου, έχει αρχίζει να σου παίρνει χώρο από την άλλη σου ζωή.

Όλο αυτό δημιουργεί τελείως διαφορετικές γενιές ανθρώπων. Στα νέα παιδιά, με τα οποία συναναστρέφομαι και στη σχολή, φαίνεται παράξενο αν τους πεις «Παιδί μου, μίλα! Πάμε για έναν καφέ!» ή «Φλέρταρε!» γίνονται όλα μέσω οθόνης. Πρέπει, όμως, αναγκαστικά να δεχτούμε ότι γι’ αυτή τη γενιά που μεγαλώνει έτσι, οι δικές μας προτροπές τους φαίνονται απλά παράξενες.

giorgos nanouris texnes plus7

Σ’ ένα από τα λίγα πιο προσωπικά σου status αναρωτιόσουν: «Τελικά, ευχαριστιέται κανείς τίποτα;» Που έχεις καταλήξει;

Έχουμε μπει όλοι σε μια μηχανή παραγωγής, μπαίνουμε σε μια παράσταση και πριν κάνει πρεμιέρα, τρέχουμε σ’ άλλη. Με αποτέλεσμα ακόμα και τα καλά που σου συμβαίνουν να μην τα βλέπεις. Για να χαρείς κάτι πρέπει ή να περάσει κάποιος χρόνος και να σκεφτείς ότι, τότε, ήταν όμορφα ή να σου συμβεί κάτι πολύ κακό για να το εκτιμήσεις.

Έχουμε φτάσει στο σημείο να ανακοινώνουμε ενάμιση χρόνο πριν, τι θα κάνουμε και βγάζουμε και φωτογραφίες γι’ αυτό! Εγώ το βλέπω και τρελαίνομαι… Είναι σαν ένας αγώνας δρόμου, στον οποίο αρνούμαι να μπω. Γι’ αυτό κι έχω να κάνω παράσταση, πάνω από ένα χρόνο. Απλά κάποιες επαναλαμβάνονται, γι’ αυτό φαίνεται σαν να κάνω συνέχεια πράγματα.

Έχεις ξεπεράσει, δηλαδή, την αγωνία για το επόμενο βήμα;

Την αγωνία την έχω. Παλιότερα, ειδικά, ανέβαινε κάτι και σκεφτόμουν το επόμενο. Τώρα, όμως έχω κατεβάσει ταχύτητες. Μεγαλώνουμε κι’ όλας… Σκέφτομαι «Ηρέμησε λίγο κι απόλαυσέ το και μετά πήγαινε παρακάτω…». Έχει τύχει κι οι παραστάσεις που κάνω να πάνε καλά και φαίνεται σαν να κάνω, διαρκώς παραστάσεις. Είναι μια μικρή παρεξήγηση αυτή. Ουσιαστικά μέσα σε μια πενταετία, έχω κάνει πέντε παραστάσεις, απλά συνεχίστηκαν και φαίνεται ότι κάνω πολλά πράγματα.

giorgos nanouris texnes plus 5

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας που κάνει μια παράσταση να συνεχίζεται;

Δεν το ξέρω. Προσωπικά, αυτό που έχω αλλάξει στον εαυτό μου κι έχει γίνει μετά την «Κατερίνα», είναι ότι έχω αρχίσει να με εμπιστεύομαι πιο πολύ! Παλιότερα, με πίστευαν οι άλλοι περισσότερο από όσο εγώ τον εαυτό μου. Μου έλεγαν να κάνω κάτι κι απορούσα: «Εγώ, αυτό;». Πλέον, σιγά-σιγά, αυτό αλλάζει. Έχω αρχίσει και με εμπιστεύομαι πολύ περισσότερο. Παλιά ήμουν πολύ ανασφαλής και με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αυτό έχει αλλάξει και από τότε που άλλαξε πάνε πιο καλά τα πράγματα. Οπότε, ίσως, το να ακούμε την καρδιά και το μυαλό μας είναι καλό!

giorgos nanouris texnes plus 4

Αυτοπεποίθηση λοιπόν….

Βέβαια, δεν σου κρύβω ότι κάθε φορά που ξεκινάω κάτι λέω: «Αν αυτό πάει καλά θα με εμπιστεύομαι περισσότερο» κι άντε πάλι στην επόμενη δουλειά το ίδιο. Τώρα, πάλι, λέω «Αν πάει κι αυτό καλά, που έχει μόνο νέα παιδιά, είναι τόσο δύσκολο…» Ε! Στο επόμενο μάλλον θα το ξαναπώ! (γέλια). Θέλει μια ζυγαριά, ένα μέτρο: ούτε να μην έχεις αυτοπεποίθηση, ούτε να νομίζεις ότι είσαι ο καλύτερος.

«Και αυτούς που τους είδαν να χορεύουν τους θεώρησαν τρελούς αυτοί που δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική» έγραφε ο Νίτσε. Έχεις νιώσει ποτέ «τρελός»;

Νομίζω, και με βάση τα διάφορα σχόλια που διαβάζω συνέχεια, ότι αυτό που δεν καταλαβαίνουμε σαν κοινωνία, όχι όλοι, σε μεγάλο ποσοστό όμως, είναι ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να είναι όπως είναι και να κάνει ό,τι θέλει και να έχει ως «κανονικό» τη δική του στάση ζωής.

Βλέπουμε τα πράγματα, μέσα από το δικό μας πρίσμα, και μόνον, κι αρνούμαστε να δεχθούμε ότι ο άλλος μπορεί να έχει μια διαφορετική οπτική γωνία. Εσένα, μπορεί να μην σ’ ενδιαφέρει, να μην σε αφορά, αλλά αυτό δε σημαίνει, ότι δεν πρέπει να υπάρχει κι η άλλη ζωή.

Δεν σκεφτόμαστε τον άλλον, σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Εγώ προσπαθώ να τηρώ πάντα αυτό το πολύ παλιό «Μην κάνεις στον άλλον αυτό που δεν θες να σου κάνουν». Και δεν το λέω καθόλου χριστιανικά. Αν εγώ έχω νεύρα και ξεσπάσω σ’ εσένα θα ήθελα σε αντίστοιχη περίπτωση να μου το κάνεις και εσύ;

giorgos nanouris texnes plus a

Τη φωτογράφιση για το texnes-plus έκανε ο Κοσμάς Ινιωτάκης.

Η πρεμιέρα για την «Κουζίνα» του Arnold Wesker αναμένεται στις 3 Οκτωβρίου στο θέατρο Αποθήκη.

Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία : Γιώργος Νανούρης

Παίζουν: Μαρία Αθητάκη,Μοσχούλα Ατσιδαύτη, Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Απόστολος Καμιτσάκης, Φίλιους-Μιχαήλ Κανάκης, Χρήστος Καρνάκης, Τάσος Κορκός, Γρηγορία Μεθενίτη, Μάριος Ράμμος, Σταύρος Τσουμάνης

Κοστούμια: Λάζαρος Τζοβάρας

Σκηνικό-Φωτισμοί: Γιώργος Νανούρης

Κινησιολογία και Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης και Θίασος

Παραγωγή : Αθηναϊκά Θέατρα

Η προπώληση έχει ξεκινήσει.

Τετάρτη της στάχτης
 
Στρώνει περίεργο χειμώνα απόψε
 
Το χιόνι αυτό χωρίς σύννεφα
 
Το χιόνι αυτό χωρίς κρύα
 
Κάθεται σε ράχες περαστικών, ράχες αυτοκινήτων
 
Σελιδοδείκτες και λεπτοδείκτες
 
Μνήμη ατόφια και σκόνη
 
Φλόγα ατόφια και στάχτη
 
Άνθρωποι, σελίδες και δέντρα
 
Ενώ γράφεις
 
Από τα κάτω προς τα πάνω
 
Και η σελίδα αντίστροφα καίγεται
 
Από τα πάνω προς τα κάτω
 
Κι ό, τι προλάβεις
 
Ποίημα
 
ή στάχτη
 
πιτυρίδα του χρόνου
 
(από την ποιητική συλλογή Άλμπα, εκδόσεις Εκάτη, 2015)
 
 
 
Η πράξη της γραφής οριοθετεί τον κλίβανο της πραγματικότητας. Εκεί, κάθε τι υπάρχει ως λέξη. Χάρτινη, εύφλεκτη, αναμένοντας το παρανάλωμα. Κάθε τι θα καεί. Χάρτινο θα αναλώνεται. Και θα συνεχίσει να καίγεται μέχρι να αφήσεις τη γραφίδα. Γιατί δεν είσαι σίγουρος αν ο κόσμος αυτός φτιάχτηκε από τη φωτιά, τη στάχτη ή την απουσία που καπνίζει ακόμη.
 
Και αυτό που μένει, τα αποκαΐδια, είναι τα κείμενα σου. Ό, τι άντεξε τη φλόγα. Ο κόσμος που σε περιβάλει, όπως σε βρήκε. Φιλτραρισμένος από τα φορτία γλώσσας στοιβαγμένα μέσα σου, τα δεμάτια των βλεμμάτων, τα κοπάδια των φωνών. Μέσα στη στάχτη, στοιβαγμένο αυτό που ξεκίνησε τη φλόγα:Ο χρόνος χειροπιαστός και μαζί αχειροποίητος. Να ξεφυλλίζει τους ανθρώπους σαν άγουρα χείλη.
 
Η μνήμη. Να θυμάται και να ξεχνά. Να αποκρύβει γεγονότα που υπήρξαν. Να δημιουργεί γεγονότα που δεν συνέβησαν αλλά φτάνοντας ως εδώ είναι όμοια με αυτά που γίναν. Να μπλέκει τις ταυτότητες. Τον άνθρωπο ρευστό να αλλάζει στην προέκταση του στο παρελθόν και το μέλλον. Να γίνεται κάποιος άλλος πλέοντας σε διαφορετικά δοχεία. “Κάθε αύριο λοιπόν, αναβάλλεται για χθες. Οι προσδοκίες, τα όνειρα και η στιγμή εκείνη που η ζωή και ό, τι την αντιμάχεται συγκλίνουν. Μια αναμέτρησή χωρίς κάποιο αποτέλεσμα, να ισορροπεί ακίνητη στο χρόνο.”*
 
 Η γλώσσα. Εργαλείο μαζί και όριο. Να προσπαθείς μονίμως να την υπερβείς με στίχους μπας και την κατανοήσεις.
 
 Ο κόσμος που γύρω σου αλλάζει. Οι φασίστες που μαζεύονται στις αγέλες τους, οι πρόσφυγες να πλέουν ανάμεσα στο σκοτάδι και το Υπάρχω, οι ηγεσίες να σφυρίζουν αδιάφορα επιβάλοντας την επανάληψη της ίδιας πυρκαγιάς. Και συ να νοιώθεις ένας, μονάχα ένας, ώστε να μην μπορείς να σκαρφαλώσεις το ύψος σου, να σταθείς πάνω απ όλα και να ανασύρεις απο εκεί τον δικό σου κόσμο.
 
Αυτοί που αγαπάς. Γλώσσα μαζί και κόσμος. Είδωλο και αντανάκλαση του.
 
 Οι στίχοι. Ακόμα και όταν παύει η φωτιά. Και αυτοί πεταρίζουν γύρω σου σαν υπενθύμιση, σαν υπόσχεση και σαν απειλή:
 
 Μα εσύ πού γνώρισες τη χάρη τις πέτρας πάνω στο θαλασσόδαρτο βράχο/ το βράδυ που έπεσε ή γαλήνη
 
άκουσες από μακριά την ανθρώπινη φωνή της μοναξιάς και της σιωπής μέσα στο κορμί σου
 
τη νύχτα εκείνη του Αι-Γιάννη
 
όταν έσβησαν όλες οι φωτιές
 
και μελέτησες τη στάχτη κάτω από τ' αστέρια.
 
(Γιώργος Σεφέρης)
 
 
 thumbnail image1
 
* Από το έργο “Η Μόνικα Βίτι δεν θυμάται πια” που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Αναλόγιο, στο Θέατρο Τέχνης στη Φρυνίχου, το Σάββατο 22 Σεπτέμβρη στις 20:30  σε σκηνοθεσία Νικόλ Δημητρακοπούλου με τις Αμαλία Καβάλη, Κίττυ Παϊταζόγλου και Λουκία Πιστιόλα.
 
 Διαβάστε εδώ όλα όσα θα δούμε στο φετινό Φεστιβάλ Αναλόγιο

Όπως μας έχει συνηθίσει, τα τελευταία χρόνια, το Θέατρο Τέχνης εμπνέεται για το πρόγραμμά του από τον στίχο κάποιου ποιητή. Μετά την περσινή φράση του Γιώργου Σεφέρη από τον «Γέροντα στην ακροποταμιά» και την προπέρσινη  του Γιάννη Σκαρίμπα από τη «Φαντασία», σειρά έχει φέτος η προφητική φράση, του πρόσφατα εκλιπόντος, Μάνου Ελευθερίου «Αχ πόσα ακόμα μας επιφυλάσσει το παρελθόν»

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα νοσταλγίας κινήθηκε κι η συνέντευξη Τύπου, η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου στη σκηνή της Φρυνίχου.

Μετά από ένα ολιγόλεπτο one man show από τον ηθοποιό και μουσικό Κωνσταντίνο Ευστρατίου, η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Μαριάννα Κάλμπαρη, έχοντας στο πλευρό της τους περισσότερους σκηνοθέτες των φετινών παραγωγών, παρουσίασε το πρόγραμμα  για τη σεζόν 2018 - 2019, που περιλαμβάνει δώδεκα νέες παραγωγές, τέσσερις επαναλήψεις, μια παράσταση στην παιδική σκηνή, ένα φεστιβάλ Αναλόγιου νεοελληνικών έργων και πολλές άλλες  ενδιαφέρουσες δράσεις.

Η ίδια εξήγησε τον λόγο της επιλογής του συγκεκριμένου στίχου ως μότο της φετινής σεζόν,λέγοντας: «συνδέεται με το ίδιο το θέατρο, που έχει βαθιά σύνδεση με το παρελθόν, καθώς λειτουργεί από το 1942. Όμως, αγωνία μας και μέλημά μας είναι το τώρα κι η συνέχειά του».

 «Η περσινή χρονιά ήταν δύσκολη οικονομικά και για εμάς και για τα περισσότερα θέατρα. Συνεχίζουμε να είμαστε ένα θέατρο θεσμικό, όμως δεν έχουμε  βοήθεια από την πολιτεία! Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ένα θέατρο ρεπερτορίου και να έχεις το μυαλό σου στο ταμείο», δήλωσε η Μαριάννα Κάλμπαρη αναφερόμενη στην οικονομική κατάσταση του θεάτρου.

Αυτή η οικονομική δυσπραγία οδηγεί αναπόφευκτα σε ένα μοντέλο συνεργασιών και συμπαραγωγών και για τη φετινή σεζόν – μετά την περσινή συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο. Φέτος, δύο  από τις μεγάλες παραγωγές («Οι Παλιοί Καιροί» και  οι «Βρικόλακες») πραγματοποιούνται σε συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου.  Ενώ  το «Να ντύσουμε τους γυμνούς» θα είναι κι αυτό μια συμπαραγωγή  με την LEAD IN arts (Αντώνης Περιστεράκος), το Χαιρετ-ε, το ΔηΠεΘε Κοζάνης και το  Εν τω άμα. Παράλληλα, γίνονται ανοίγματα και στην περιφέρεια με σκοπό να ταξιδέψουν οι παραστάσεις και εκτός Αθηνών.

 

marianna kalmpari texnes plus

Η Μαριάννα Κάλμπαρη ανακοινώνει το πρόγραμμα της Θεατρικής Τέχνης για τη δεκαετία του 2018-2019

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου θα έχει φέτος τριπλή παρουσία στη σκηνή της Φρυνίχου με δύο επαναλήψεις του («Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου και «Relax…my notis») και μια νέα παράσταση, «Τους ζυγούς λύσατε» σε δικό του κείμενο. Πρόκειται, ουσιαστικά, όπως μας είπε: «Για τη συνέχεια της ιστορίας του Φωκίωνος Καπνίδη, του τρόφιμου του ΑΑΨΟΥ (Άσυλο Ανιάτως Ψεκασθέντων Ολικής Υστερήσεως)». Θυμίζουμε ότι τον ήρωα τον γνωρίσαμε στο «Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι» μέσα από έναν σπουδαίο μονόλογο που μας παρουσίασε στην ίδια σκηνή πριν λίγα χρόνια.

Ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο οποίος σκηνοθετεί για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης, θα ανεβάσει στο Υπόγειο τους «Παλιούς καιρούς» του Πίντερ. Ο ίδιος, αυτοσαρκαζόμενος ομολόγησε: «Γενικά με τον Πίντερ δεν τα πηγαίνουμε πολύ καλά, είναι λιγάκι αυτοκτονικό αυτό που κάνω…», ενώ επηρεασμένος από το κλίμα της νοσταλγίας, αναπόλησε τους έξι μήνες που βρέθηκε στο Υπόγειο, ως ηθοποιός, όταν στην αναβίωση των «Ορνίθων» μοιραζόταν τις ίδιες θέσεις με τον Βασίλη Παπαβασιλείου.

Ο Χάρης Φραγκούλης κι η ομάδα KURSK παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή πάνω στον «Οθέλλο» του Σαίξπηρ. Ο ίδιος δήλωσε, μεταξύ άλλων, για τη δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα στη σκηνή του Τέχνης: «Σ’ αυτό το έργο με συγκινεί το θέμα της βούλησης και το θέμα της γραμμικότητας του χρόνου. Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά γι’ αυτό το κείμενο, αλλά στέκομαι, κυρίως, σ’ αυτούς τους δύο άξονες».

Μερικές από τις πιο ευτυχισμένες θεατρικές του στιγμές, όπως μας αποκάλυψε, ο Γιάννος Περλέγκας έχει ζήσει στη σκηνή της Φρυνίχου, αναφερόμενος στη συνεργασία του με τον Βασίλη Παπαβασιλείου στο «Relax…My Notis». Στην ίδια σκηνή θα μας παρουσιάσει, από την καρέκλα του σκηνοθέτη, το «Να ντύσουμε τους γυμνούς» του Λ. Πιραντέλλο.

Την «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ευγενίου Ιονέσκο θα παρουσιάσει η Σοφία Μαραθάκη, η οποία δήλωσε: «Ζούμε προσπαθώντας να βρούμε νόημα. Ο Ιονέσκο έρχεται να μας πει, ότι δεν υπάρχει νόημα».

θεατρικό κείμενο 2018 2019 texnes plus

Ο Θοδωρής Γράμψας, που αυτοσκηνοθετείται στη «Δεσποινίδα Μαργαρίτα» του Ρομπέρτο Ατάιντε, αναφέρθηκε στον λόγο που επέλεξε ένα γυναικείο ρόλο, «μερικές φορές πρώτα επιλέγουμε κάτι και μετά ψάχνουμε το γιατί…»

Η Ράνια Παπαδάκου, απουσία του Κωστή Καπελώνη, μίλησε για το έργο «Όλο σπίτι, κρεβάτι και εκκλησία» των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε, τονίζοντας πόσο τραγικά επίκαιρο είναι, καθώς αναφέρεται στη βία, τη καταπίεση και τη σεξουαλική επανάσταση της γυναίκας.

Ο Μάνος Βαβαδάκης, για την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά στο Θέατρο Τέχνης, επέλεξε το βιβλίο – ορόσημο του Περικλή Κοροβέση «Ανθρωποφύλακες», το οποίο αναφέρεται στα 7 χρόνια της δικτατορίας της Χούντας και τα βασανιστήρια των Συνταγματαρχών.

Μια παράσταση, που θα παρακολουθήσουν κι οι έφηβοι τα πρωινά είναι αυτή της Γιολάντας Μαρκοπούλου. Η σκηνοθέτις καταπιάνεται με το σκηνικό ανέβασμα του αριστουργηματικού βιβλίου του Κοσμά Πολίτη «Eroica» και δηλώνει: «επιστρέφουμε στο παρελθόν για να δούμε πως ενηλικιωθήκαμε».

θεάτριο texnis sunenteukski

Οι Θεόδωρος Γράμψας, Γιολάντα Μαρκόπουλου, Μάνος Βαβαδάκης, Ράνια Παπαδάκου και Δημήτρης Δεγαίτης μιλούν για τις παραστάσεις τους.

 

 

 

Απόντες από τη συνέντευξη Τύπου, αλλά έντονα παρόντες στο φετινό πρόγραμμα οι: Νίκος Μαστοράκης και Δημήτρης Καρατζάς. Ο πρώτος επαναλαμβάνει την εξαιρετική παράσταση «Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα», κι αναμετριέται με τον κόσμο του Έντεν Φον Χόρβατ παρουσιάζοντάς μας τις «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης», που αναμένουμε από πέρσι.

Ενώ ο Δημήτρης Καρατζάς παρουσιάζει για δεύτερη φορά στο Υπόγειο τους «Βρικόλακες» του Ίψεν.

«Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Μαρίαννας Κάλμπαρη θα επαναληφθούν στο Υπόγειο τον Ιανουάριο. Από τον Οκτώβρη στη Φρυνίχου η καλλιτεχνική διευθύντρια θα μας παρουσιάσει κι ένα έργο του Μολιέρου, που δεν ανεβαίνει συχνά στη χώρα μας σ’ αντίθεση με τη Γαλλία, πρόκειται για τον «Ζωρζ Νταντέν: Ο άναυδος σύζυγος».

Ούτε όμως, οι μικροί μας φίλοι θα μείνουν παραπονεμένοι αυτή τη σεζόν, καθώς ο Δημήτρης Δεγαϊτης επανέρχεται με μια παράσταση που αγαπήσαμε πολύ τον «Αλλαντίν» σε διασκευή της Άνδρης Θεοδώτου.

Από αύριο και μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου παρουσιάζεται για 15η χρονιά το «Αναλόγιο Festival» για το οποίο η καλλιτεχνική του διευθύντρια Σίσσυ Παπαθανασίου δήλωσε: «Η δουλειά που έχουμε κάνει τόσα χρόνια φαίνεται να αποφέρει καρπούς», αναφερόμενη στους σημαντικούς καλλιτέχνες του εξωτερικού, οι οποίοι θα επισκεφτούν τη χώρα μας, στο πλαίσιο της διοργάνωσης, αλλά και στις παρουσιάσεις της Ελλάδας στα ξένα φεστιβάλ κάνοντας γνωστά τα έργα Ελλήνων συγγραφέων.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε μια πρωτοβουλία του Θεάτρου Τέχνης, που θα δώσει την ευκαιρία στο κοινό να δει, για πρώτη φορά επί σκηνής, τόσους πολλούς επιστήμονες (Μ. Ευθυμίου, Βαλατσού Δέσποινα, Άντα Διάλλα, Νάσο Βαγενά, Ευριπίδη Γαραντούδη κ.α) διαθέσιμους να συνομιλήσουν μαζί του. Ο λόγος για το τριετές «200 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης: Ποια είναι η σύγχρονη Ελλάδα;» που επιμελείται επιστημονικά, η Καλή Κυπαρίσση. Στο ίδιο πλαίσιο θα παρουσιαστούν δύο θεατρικά αναλόγια της επαναστατικής περιόδου κι η συνέχεια της δράσης "21 καλλιτέχνες συναντώνται με 21 ήρωες της Επανάστασης" (που πέρσι εγκαινιάστηκε με την επιτυχημένη συνάντηση του Βασίλη Παπαβασιλείου με τον Καποδίστρια). Παράλληλα, θα προκηρυχτεί και διαγωνισμός θεατρικού έργου, με θέμα σχετικό με το πρόγραμμα.

επανεξέταση texnis texnes plus

 

Διαβάστε παρακάτω το αναλυτικό πρόγραμμα μ 'όλες τις παραστάσεις:

Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5 | Τηλέφωνο 2103228706

Η ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ ΙΙΙ ( ΕΠΠΑΝΑΛΨΗ )

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 3 Οκτωβρίου 2018

Από τις 3 Οκτωβρίου, το Θέατρο Τέχνης φέρνει ξανά στο Υπόγειο και για τρίτη συνεχή χρονιά τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία : « Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» του Ζοέλ Πομμερά, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Η παράσταση που τόσο αγαπήθηκε από το αθηναϊκό κοινό, παρουσιάζεται με ανανεωμένη διανομή και για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων.

Μικρές ιστορίες-εικόνες που μιλούν με μελαγχολία, σκληρότητα, μεταφυσική διάθεση αλλά και πολύ χιούμορ για την αδιέξοδο της αγάπης. Της αγάπης που δεν κατάφερε να επανενώσει ποτέ πραγματικά «τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα». Της αγάπης που είναι αλληλένδετη με την απώλεια. Εραστές, σύζυγοι, οικογένειες, φίλοι ... Ακόμη και όταν καταφέρνουν να αγαπήσουν, συνειδητοποιούν ότι  «η αγάπη δε φτάνει».  Ίσως γιατί: « η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη είναι μια εφεύρεση. Ένα παιχνίδι του μυαλού. Η αγάπη είναι ένα είδος αρρώστου που μας κάνει να κάνουμε πράγματα τρελά, επικίνδυνα ... »

Μετάφραση: Κάλμπαρη Μαριάννα
Σκηνοθεσία: Μαστοράκης Νίκος
Επιμέλεια σκηνικού: Λαγόπουλος Αλέξανδρος
Κοστούμια: Μπρέισγουελ Κλαιρ
Επιμέλεια Κίνησης: Παπαχρήστου Βάλια
Φωτισμοί: Κάλτσου Στέλλα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Παίξτε (αλφαβητικά): Νίκος Αλεξίου, Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, Βίκυ Βολιώτη, Γεράσιμος Γκενατάς, Ιωάννα Μαυρέα, Κωνσταντίνα Τσακαλού, Νικόλας Χανακούλας. Συμμετέχει η Φαίη Μινωπέτρου-Κασιμάτη

EROICA , ΚΟΣΜΑ ΠΟΛΙΤΗ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 22 Οκτωβρίου 2018

 Η Eroica του Κοσμά Πολίτη, έργο-σταθμός της ελληνικής λογοτεχνίας που έθεσε για πρώτη φορά τις προβληματισμοί της νεανικής ηλικίας στη νεοελληνική γραφή, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο θέατρο. Η Γιολάντα Μαρκοπούλου καθοδηγεί σκηνοθετικά μια ομάδα νέων ηθοποιών , που με άξονα τόσο την αφήγηση όσο και το διάλογο , μας καλούν σε μια διαχρονική «γιορτή» ενηλικίωσης με ήρωες που βρίσκονται στο μεταίχμιο ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την εφηβεία και που έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι με το έρωτα και την θανάτωση.

Πώς να αλλάξει η αγάπη και πώς να μεταμορφώσει την απώλεια; Οι σχέσεις των ηρώων της EROICA καθορίζονται από το αναπάντητο ερώτημα για το νόημα της ζωής και από μια σειρά από απροσδόκητες εμπειρίες. Αλλαγές και συναισθήματα που ενώνουν ή χωρίζουν για πάντα. Αντιμετωπίζοντας τον καθένα με την προσωπική του μεταμόρφωση, προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι κάθε τι που μέχρι χθες έμοιαζε με ένα παιχνίδι παιχνιδιού, το χρόνο μετατρέπει αυτό στην πραγματικότητα. Μια ανεμερή εποχή φτάνει στο τέλος της; Πώς η αξία της κάθε στιγμής, το ρίσκο, η ματαιίωση, η αποχώρηση, αλλά και η αποκαλυπτική δύναμη της ερωτικής επιθυμίας διαμορφώνουν τους εχθρούς;

Σκηνοθεσία: Γιολάντα Μαρκόπουλου

Δραματουργία: Ελένη Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Πάρις Μεξης

Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας

Επιμέλεια κίνησης: Σοφία Μαυραγάνη

Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιλιναίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύα Οικονόμου-Βαμβακά                                                                             

Παίξτε (αλφαβητικά): Θέμης Θεοχάρογλου, Ιφιγένεια Καραμητρου, Ελεάνα Καύκαλα, Νικόλας Μίχας, Ευθαλία Παπακώστα, Θάνος Τσακαλίδης

Συμμετέχουν οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν: Παρί Σκαρτσολιά, Αλέξανδρος Σκουρλέτης.

ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙΡΟΙ, ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 29 Νοεμβρίου 2018

Το πιο αινιγματικό, πολυσήμαντο -και γι»ίσως ΚΑΙ ΑΥΤΟ Το ΠΙΟ συναρπαστικό- έργο ΤΟΥ Χάρολντ Πίντερ Παλιοί ΚΑΙΡΟΙ  ανεβάζει ο Γιάννης Χουβαρδάς ΣΤΟ Υπόγειο ΤΟΥ Θεάτρου Τέχνης, στην πρώτη συνεργασία του ως σκηνοθέτη με το θέατρο που ίδρυσε ο Κάρολος Κουν , έχοντας κοντά του τους σταθερούς συνεργάτες του, με τους οποίους έχει συνυπογράψει σημαντικές παραστάσεις τα τελευταία χρόνια, αλλά και με άλλους με τους οποίους επανενώνεται μετά από καιρό. 

Ο σκηνοθέτης σημειώνει: «Μόνη μου φιλοδοξία για την συγκεκριμένη παράσταση είναι να καθοδηγήσω τους συνεργάτες μου με τέτοια διακριτική ακρίβεια, ώστε το αριστούργημα του Πίντερ να εμφανιστεί σταδιακά από μόνο του σε όλη του την πολυπλοκότητα, όπως μια φωτογραφία που ξεκινάει να αχνοφαίνεται μέσα στο υγρό λύση, στη συνέχεια παίρνει ολοκαθαρή μορφή μπροστά στα μάτια μας, και παρόλα αυτά αυτά παρουσιάζονται ακόμα πιο μυριστικά από πριν ».

Αλλά τι είναι τα αλήθεια τα  Παλιοί καιρόι ;

Αρχή.

Μια αγροικία που έχει μετατραπεί σε σπίτι. Φθινόπωρο. Νύχτα. Χαμηλό φως. Διακρίνονται τρεις φιγούρες. Ο Ντίλι χτίστηκε βαθιά στον αλεξίπτωτο, ακίνητος. Η Κέιτ κουλουριασμένη σ 'ένα καναπέ, ακίνητη. Η Άννα στέκεται στο παράθυρο, κοιτάζει έξω.

Παλιοί καιροί. Ή μήπως νέοι; Τότε ή όχι τώρα; Ένας άνδρας και δύο γυναίκες ή μήπως ένας άνδρας και η γυναίκα, η ίδια, η τότε και η τώρα, αυτή και η ίδια; Ένας ζευγάρι και ένας φίλος από τα παλιά ή ένα γυναικείο ζευγάρι και ο παρείσακτος άνδρας; Δύο ζωντανό και ένα νεκρό, δύο ζωντανές και ένα νεκρό ή όλοι νεκροί; Γεγονότα που έχουν συμβεί και ανακαλούνται στη μνήμη ή που δεν έχουν συμβεί ποτέ, αλλά καθώς ανακαλούνται στη μνήμη γίνονται πραγματικότητα;

Λευκό που πονάει. Πάγος. Διαφάνεια. Συμμετρία. Σιωπή. Μοναξιά. Αγώνα κυριαρχίας και κτήσης. Αποπλανήσεις, παραπλανήσεις. Κλόπες. Απάτες. Παγκίδες. Η γλώσσα που κρύβεται δεν έχει και κοκάλα τσακίζει. Γρίφοι. Τριγμοί στο πάτωμα. Όνειρα στα όρια του εφιάλτη, παράξενα ελκυστικά όμως. Η άγνωστη και η σκοτεινή του γοητεία. Μαγνητικός ερωτισμός τερατώδους ψυχραιμίας. Αστεία για να περάσει η ώρα που δεν περνάει ούτε με αστεία. Ελεγχος μυαλού. Ένα (θανάσιμα επικίνδνο) παιχνίδι για δύο: κατανοητό. Αλλά για τρεις; Ποιός είναι με ποιόν; Ποιός χειραγωγεί ποιόν; Ποιός θα πάρει για τον άνθρωπο; Μεγάλοι, ανεξέλεγκτα αισθήματα που ξεπηδάνε από πολύ βαθιά, μόλις φτάνουν στην επιφάνεια γίνονται πειραματικά ακωνισμένα και σφάζουν με το βαμβάκι. Και μετά το χαμόγελο. Η πιο φρίχτη μορφή βίας, η παθητική. Η φύση της μνήμης. Μας πάω πίσω σε πράγματα που έχουν πράγματι συμβεί στο παρελθόν ή δημιουργεί μια πλασμένη, ανύπαρκτη πραγματικότητα από ψύγματα αλήθειας, φόβων και ανεκπλήρωτων επιθυμιών; Και, πάνω από όλα, ο τρόμος δεν μπορεί να βρεθεί στην λάθος πλευρά της ιστορίας. Ή μήπως της Ιστορίας;

Παρατεταμένη σιωπή. 
Τα φώτα αναβουν απότομα και εκτυφλωτικά.
Ο Ντίλι στη σοφίτα.
Η Άννα ξαπλωμένη στο καναπέ.
Η Κέιτ κάθεται στο καναπέ.

Τέλος.

ΥΓ. Προσωπική συγγραφή. Ο Γιάννης Χουβαρδάς αισθάνεται ιδιαίτερη συγκίνηση που θα ξαναβρεθεί ως σκηνοθέτης στο ίδιο θέατρο που ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία πριν από σαράντα δύο χρόνια ως ηθοποιός , μάλιστα ανεβάζοντας ΚΑΙ ΓΙΑ Πρώτη ΦΟΡΑ Πίντερ ΣΤΟΝ ίδιο χώρο που ΟΙ Παλιοί ΚΑΙΡΟΙ  πρωτοανέβηκαν ΣΤΗΝ Ελλάδα Η. Και εξαιρετική χαρά που θα ξανασυναντήσει με τρεις από τους πιο ενδιαφέροντες ηθοποιούς της γενιάς τους, και πολύ αγαπημένοι του.

Μετάφραση : Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία : Γιάννης Χουβαρδάς

Σκηνικά : Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια : Ιωάννα Τσάμη

Σχεδιασμός φωτισμού : Στέλλα Κάλτσου

Σχεδίαση βίντεο : Παντελής Μακκά

Βοηθός σκηνοθέτη : Μαριλένα Μόσχου

Παίξτε (αλφαβητικά): Μαρία Κεχαγιόγλου, Χρήστος Λούλης, Μαρία Σκουλά

* Συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου

ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ, ΖΑΝ ΖΕΝΕ ( ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ )

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 7 Ιανουαρίου 2019

Το έργο-μύθος του Ζαν Ζενέ που ανέβηκε πέρσι στη σκηνή του Υπογείου, 50 ακριβώς χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή του στον ίδιο χώρο, παρουσιάζεται σε επανάληψη για 10 μόνο παραστάσεις.

Η υπόθεση με λίγα λόγια έχει ως εξής: Δύο υπηρέτριες καταστρώνουν την εξόντωση της λατρεμένης αλλά και απόλυτα μισητής τους Κυρίας. Τα αφελή σχέδια τους αποτυγχάνουν και στρέφονται εναντίον τους. 

Τι είναι όμως αυτό που κάνει το έργο του Ζενέ να ανεβαίνει τόσο συχνά στην παγκόσμια σκηνή από το 1947 που γράφτηκε μέχρι τις μέρες μας; Σίγουρα: “Δεν πρόκειται για ένα έργο που θέλει να υπερασπιστεί τη μοίρα της τάξης των υπηρετών. Υπάρχει συνδικάτο που ασχολείται με τα ζητήματα αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία...» διευκρινίζει ο ίδιος ο Ζενέ.                       

Οι δούλες, είμαστε εμείς. Με τα μικρά και μεγάλα μας όνειρα, τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας και στους άλλους, την απελπισμένη ανάγκη μας να δραπετεύουμε από την πραγματικότητα, να φαντασιωνόμαστε μια άλλη ζωή από αυτή που ζούμε. Εμείς που ζηλεύουμε αυτό που δεν έχουμε και βασανιζόμαστε γιατί ξέρουμε ότι δε θα το αποκτήσουμε ποτέ. Εμείς που νιώθουμε φόβο, μίσος αλλά και λατρεία απέναντι στην εξουσία. Εμείς που δεν τολμάμε να ζήσουμε αληθινά.

Οι Δούλες είναι οι αντι-ηρωΐδες της τραγωδίας των ημερών μας. Και η Κυρία τους είναι η φτηνή θεά που ορίζει τη μοίρα τους. Που σκηνοθετεί τη ζωή τους. Καμμία μεγαλειώδης κάθαρση σε αυτή τη σύγχρονη τραγι-κωμωδία. Ανθρώπινες στιγμές μόνο. Σκληρές, τρυφερές, αστείες, βίαιες, συγκινητικές. Και πάνω απ΄όλα, μια βαθιά ανάγκη για «παιχνίδι» μέχρι τελικής πτώσης. Αυτή την ανάγκη που κινεί το ίδιο το θέατρο και κρατά ζωντανή την επιθυμία μας να καταφεύγουμε σε αυτό είτε ως δημιουργοί, είτε ως κοινό. Αναζητώντας αυτό το «κάτι» που η ζωή επιμένει να μας κρύβει.

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Συνεργάτης στη Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου

Δραματολόγος παράστασης:  Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη

Μουσική επιμέλεια: Νέστωρ Κοψιδάς

Επιμέλεια κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου

Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη- Εκτέλεση παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου

Επεξεργασία ήχου- Β βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Ευστρατίου

Παίζουν (αλφαβητικά): Κάτια Γέρου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Μαριάννα Κάλμπαρη

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ, ΕΝΤΕΝ ΦΟΝ ΧΟΡΒΑΤ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 20 Φεβρουαρίου 2019

Η πολυαναμενόμενη νέα παράσταση του Νίκου Μαστοράκη ανεβαίνει τον Φεβρουάριο του 2019 στο Υπόγειο. Το αριστούργημα του Χόρβατ παρουσιάζεται από μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών και με ζωντανή μουσική και τραγούδια.

‘Τίποτε δε της δίνει τόσο την αίσθηση του άπειρου όσο η βλακεία”
Η νεαρή Μαριάννε θέλει να αντισταθεί στην ανοησία του κόσμου που την περιβάλλει. Προσπαθεί να ξεφύγει από το τέλμα της καθημερινότητας, διαλύει τον αρραβώνα που της έχει επιβάλει ο πατέρας της και ρισκάρει τη ζωή της ακολουθώντας ένα γοητευτικό τυχοδιώκτη που ζει από τον ιππόδρομο. Όμως, πολύ σύντομα μέσα από ένα δύσβατο οδοιπορικό και πολλές άτυχες περιπέτειες θα οδηγηθεί εξαντλημένη, και πάλι στην αγκαλιά του πρώην αρραβωνιαστικού της: ό,τι πεισματικά και ηρωικά προσπάθησε να αποφύγει, της απονέμεται στο τέλος ως νομοτελειακή δικαιοσύνη, ενώ γύρω της η ανοησία συνεχίζει να βασιλεύει θριαμβευτικά. Η δράση του έργου τοποθετείται χρονικά την περίοδο του μεσοπολέμου λίγο πριν την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη. Το πολιτικό σκηνικό μέλλεται να αλλάξει δραματικά, οι άνθρωποι όμως  προς το παρόν ζουν ευτυχισμένοι στην ηθελημένη άγνοιά τους – χορεύοντας, φλερτάροντας και φλυαρώντας άσκοπα, ενώ το τέρας του φασισμού παραμονεύει απειλητικά.

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης

Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλλη

Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Παίζουν (αλφαβητικά): Νίκος Αλεξίου, Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, Δημήτρης Δεγαϊτης , Βασίλης Μαγουλιώτης, Ιωάννα Μαυρέα, Αλέξανδρος Σωτηρίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Χατζόπουλος κ.ά.

*Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

ΟΘΕΛΛΟΣ, ΣΑΙΞΠΗΡ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 25 Φεβρουαρίου 2019

Ο Χάρης Φραγκούλης και η ομάδα KURSK παρουσιάζουν τη δική της εκδοχή πάνω στον «Οθέλλο» του Σαίξπηρ.

Ο της είπε: Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό;

Ο της: Όχι τίποτα 

Ο της πάλι: Μα δε μπορεί κάτι θα μπορούμε 

Ο της: Όχι δε μπορούμε

Ο της ξανά: Σίγουρα;

Ο της: Ναι σίγουρα

Ο της τώρα: Ωχ βλέπεις στο βάθος τα φωτάκια;

Ο της: Ωχ ναι τα βλέπω 

Ο της: Τρεμοπαίζουν 

Ο της: Ναι τρεμοπαίζουν 

Ο της: Γιατί κλαις;

Ο της: Δεν ξέρω

     

Σκηνοθεσία: Χάρης Φραγκούλης

Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Πανουργιά

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: Manu Tilinski 

Βοηθός σκηνοθέτη: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου

Παίζουν (αλφαβητικά): Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας Κοντόπουλος, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Κορνήλιος Σελαμσής, Μιχάλης Τιτόπουλος.

*Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΙΟΝΕΣΚΟ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 6 Μαϊου 2019

Η Σοφία Μαραθάκη και η Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ παρουσιάζουν το έργο που ουσιαστικά καθιέρωσε το θέατρο του παραλόγου.

Γραμμένο το 1948, το έργο Η φαλακρή τραγουδίστρια μοιάζει σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς σατιρίζει θέματα όπως η ισοπέδωση της ατομικής ταυτότητας, η καθολική αποξένωση και η αυτοματοποίηση της συμπεριφοράς. Η υπόθεση του έργου, διαδραματίζεται σ’ ένα αγγλικό αστικό σαλόνι όπου το ζεύγος Σμιθ συναντά το ζεύγος Μάρτιν, λίγο πριν εισβάλλει στην κουβέντα η υπηρέτρια του σπιτιού αλλά και ένας απρόσκλητος πυροσβέστης.

Με όχημα την ανεπάρκεια των λέξεων, ο συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο περιγράφει την καθημερινότητα της μικροαστικής κοινωνίας και επιτίθεται σ’ ένα κόσμο που έχει χάσει τη μεταφυσική του διάσταση. Παρωδώντας και χλευάζοντας την απολιθωμένη γλώσσα, βασικά προτείνει την αποκατάσταση μιας ποιητικής αντίληψης για τη ζωή.

Η παράσταση επιδιώκει να αναδείξει το παράλογο και το σουρεαλιστικό στοιχείο του σύγχρονου κόσμου της και την καθολική αδυναμία της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας συναισθημάτων και ιδεών.  Με εφαλτήριο τον Βιτγκενστάιν που λέει ότι: τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου, στόχος είναι να διερευνηθεί η ανάγκη του ανθρώπου να ονομάζει τα πάντα και να τα κατηγοριοποιεί για να τα κατανοήσει. Τα θέματα της μνήμης και της αμνησίας, της κοινοτοπίας των λέξεων, της σύγκρουσης ανάμεσα στο περίκλειστο σπίτι και στον εξωτερικό κόσμο είναι πανανθρώπινα και διαχρονικά. Η λοξή ματιά του Ιονέσκο που επικεντρώνεται στο ελάχιστο και το μεγεθύνει ταιριάζει ιδιαίτερα στο πεδίο σκηνικής έρευνας της ομάδας ΑΤΟΝΑλ.

Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη

Δραματολόγος παράστασης:  Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνογραφία:  Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Επιμέλεια κίνησης: Βρισηίδα Σολωμού

Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Τζαβάρας

Παίζουν (αλφαβητικά): Θανάσης Δόβρης, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Μαρία Παρασύρη, Κων/νος Παπαθεοδώρου, Σοφία Μαραθάκη κ.ά.

*Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

~.~

Φρυνίχου

Φρυνίχου 14 | Τηλέφωνο 2103222464

ANALOGIO FESTIVAL

ΔΙΑΡΚΕΙΑ 21 έως 27 Σεπτεμβρίου 2018

Το Φεστιβάλ Αναλόγιου νεοελληνικών έργων σε καλλιτεχνική διεύθυνση Σίσσυς Παπαθανασίου, φιλοξενείται και φέτος στο Θέατρο Τέχνης. Το Analogio Festival υποστηρίζεται από το Υπουργείου Πολιτισμού

RELAXMYNOTIS, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ)

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 1 Οκτωβρίου 2018

Το  έργο του Βασίλη Παπαβασιλείου για τρίτη χρονιά και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Ένας ηθοποιός μεγάλος, όχι μόνο σε ηλικία αλλά και σε αξία, υπαγορεύει τη διαθήκη του σε έναν βοηθό συμβολαιογράφου. Είναι ο 35ος συμβολαιογράφος, μέσα σε σαράντα χρόνια, που αναλαμβάνει αυτήν τη δουλειά. Είναι ολοφάνερο ότι ο ηθοποιός έχει μιαν έμμονη προσήλωση στην ιδέα της διαθήκης.

Έτσι ξεκινά το "RELAX...". Σαν ένα ταξίδι μέσα στον νεοελληνικό χρόνο που οδηγεί άλλοτε στον Άδη και άλλοτε στο Υπερπέραν. Παραστάτες σ΄αυτό το ταξίδι είναι δύο μορφές του νεοελληνικού πανθέου που εμφανίζονται όχι ως φυσικές παρουσίες αλλά ως ενεργά φαντάσματα. Προκύπτει έτσι μια συνάντηση μεταξύ μεγάλων ανδρών σε μια χώρα κατά τα άλλα μικρή. ΄Ισως αυτή η χώρα, που μοιάζει σήμερα ακινητοποιημένη, τίποτα να μη χρειάζεται τόσο πολύ όσο ένα ταξίδι ή την ιδέα έστω ενός ταξιδιού...

Μέγας χορηγός του "RELAX..." είναι ο ανεξάρτητος φορέας "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΓΟΣ Α.Ε.".

Σκηνοθεσία : Βασίλης Παπαβασιλείου

Σκηνογραφία : Κώστας- Ηρακλής Γεωργίου

Φωτισμοί : Ελευθερία Ντεκώ

Καλλιτεχνική συνεργάτις - Εκτέλεση παραγωγής : Νικολέτα Φιλόσογλου

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Παίζουν: Βασίλης Παπαβασιλείου & Γιάννος Περλέγκας

ΕΛΕΝΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ)

ΠΡΕΜΕΡΑ 3 Οκτωβρίου 2018

«Η Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου, στη σκηνική ενσάρκωσή της από τον Βασίλη Παπαβασιλείου, ξαναγεννιέται  και φέτος ξανά επιστρέφει, όπως πάντα,  σαν φόρος κατάφασης στη δύναμη της ποίησης, του θεάτρου και της ζωής.

Έχοντας ήδη πίσω της 150 παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό,  « Η Ελένη» ξαναρχίζει το ταξίδι της στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν στην οδό Φρυνίχου, Το σχέδιο της παράστασης «Η Ελένη» έχει τις ρίζες του στη θεατρική βραδιά που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1999 στην Πνύκα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, με τίτλο «Ο κύριος Γιάννης Ρίτσος». 

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου λέει για το κείμενο:

Oι αρχαιόθεμοι «γυναικείοι μονόλογοι» της «Τέταρτης Διάστασης». Τα κομμάτια αυτά παίζονται από γυναίκες ηθοποιούς με λαμπρά συνήθως αποτελέσματα (προσωπικά μου έχει τύχει να θαυμάσω κάποια από τα αποτελέσματα αυτά), τα οποία όμως παραπέμπουν μοιραία στον κλειστό κόσμο του «ψυχολογικού θεάτρου». Η ταύτιση του φύλου του ερμηνευτή με το φύλο της θεατρικής «περσόνα», είναι υπεύθυνη, κατά τη γνώμη μου, γι’ αυτή την παραπλανητική αναγωγή. Γιατί παραπλανητική; Μα γιατί ο Ρίτσος είναι πολύ πιο κοντά στον αρχαίο συνάδερφό του παρά στον Τένεση Ουίλιαμς. Θα’ λεγε κανείς ότι ο Ουίλιαμς είναι γι’ αυτόν η αφετηρία, για να αναπλεύσει τον ποταμό του θεάτρου και να συναντήσει τον Ευριπίδη. Το θέατρο του Ρίτσου είναι ένα θέατρο γλώσσας και ιδεών. Το ανθρώπινο πάθος , είτε τη «γυναικεία» ψυχή αφορά είτε την «ανδρική», φωτίζεται στοργικά και συνάμα ανελέητα ως έρμαιο μιας υπέρτερης διαπλοκής δυνάμεων, που φέρουν τα ωραία ονόματα Πόθος, Δόξα, Ομορφιά, και συνθέτουν το δίχτυ της Μοίρας μας.

Στους μονολόγους του Ρίτσου το πάθος δεν εκτίθεται ως άμεσο βίωμα, αλλά ως αναδρομή. Όχημα αυτής της αναδρομής είναι η γλώσσα. Κάτι περισσότερο : η γλώσσα και το παιχνίδι της είναι η μόνη ταυτότητα των ηρώων του. Η κατά συνθήκη ονομασίες Αίας , Ορέστης, Ελένη κτλ. δε σηματοδοτούν ατομικές οντότητες αλλά κόμπους του Μύθου, ή μ’ άλλα λόγια της ακατάλυτης δύναμης του Απρόσωπου που εξυφαίνει, που πλέκει τη μικρή ζωή του καθενός μας. Τι άλλο έκανε η αρχαία τραγωδία;

Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Σκηνογραφία: Μαρί-Νοέλ Σεμέ

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

Καλλιτεχνική συνεργάτις- Εκτέλεση παραγωγής: Νικολέτα Φιλόσογλου

Παίζουν: Βασίλης Παπαβασιλείου και Νίκος Σακαλίδης

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΑΤΑΫΝΤΕ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 9 Οκτωβρίου 2018

Το Θέατρο Τέχνης και η Εταιρεία Θεάτρου Πράξη Επτά, παρουσιάζουν το έργο του  Ρομπέρτο  Ατάϋντε «Δεσποινίς Μαργαρίτα» - Miss Margaridas Way.

Η Δεσποινίς Μαργαρίτα είναι μια σύνθετη και ενδιαφέρουσα θεατρικά προσωπικότητα. Διδάσκει και εκπαιδεύει τα παιδιά, με αυταρχικό και βίαιο τρόπο, για να ενταχθούν στο κοινωνικό σύστημα. Συγχρόνως όμως, ειρωνεύεται κι απαξιώνει το σύστημα που η ίδια εκπροσωπεί. Η Δεσποινίς Μαργαρίτα,  υποτιμά, λοιδορεί, τιμωρεί και εκφοβίζει τους μαθητές της, τα παιδιά της έκτης δημοτικού, που συγχρόνως τα αγαπά. Γιατί ουσιαστικά αγαπάει τον εαυτό της, όταν ήταν κι εκείνη παιδί “...γιατί και η Δεσποινίς Μαργαρίτα ήταν άνθρωπος...” όπως λέει και η ίδια.

Ένα εμβληματικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας, το οποίο ο συγγραφέας εμπνεύστηκε και έγραψε κάτω από τη βαριά σκιά του δικτατορικού καθεστώτος της Βραζιλίας.

Ο μονόλογός της είναι ένα μάθημα πολιτικό. Ένα σχόλιο πάνω στην εξουσία. Έχει ανέβει σε περισσότερες από τριάντα χώρες. Στην Ελλάδα το έργο ανέβηκε πρώτη φορά το 1975 σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και την αξέχαστη Έλλη Λαμπέτη στον ομώνυμο ρόλο.

Μετάφραση:  Κώστας Ταχτσής

Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια:  Θόδωρος Γράμψας

Σκηνικά – Κοστούμια:  Χριστίνα Κωστέα

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δανάη Χριστοδούλου

Στο ρόλο της Δεσποινίδος Μαργαρίτας ο Θόδωρος Γράμψας

Συμμετέχει η Στέλλα Τραγούδα

*Συμπαραγωγή με την Πράξη Επτά

ΖΩΡΖ ΝΤΑΝΤΕΝ: Ο ΑΝΑΥΔΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ, ΜΟΛΙΕΡΟΣ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 18 Οκτωβρίου 2018

Μια από τις λιγότερο παιγμένες και περισσότερο πικρές κωμωδίες του Μολιέρου ανεβαίνει για πρώτη φορά στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης. Μια κωμωδία με κοινωνικο-πολιτική διάσταση που μιλάει παρ΄όλα αυτά για τον έρωτα. Ή για να είμαστε ακριβείς για τη δυστυχία της έλλειψής του.

Ο Ζωρζ Νταντέν έχει μείνει ά ν α υ δ ο ς  με το θράσος της γυναίκας του. Όχι μόνο τον περιφρονεί και τον απατά μπροστά στα μάτια του, αλλά τον βγάζει επιπλέον και τρελό όταν εκείνος τολμά να την κατηγορήσει στους γονείς της. Το δίκιο πνίγει τον Ζωρζ Νταντέν αλλά όσο κι αν προσπαθεί να το διεκδικήσει του είναι αδύνατο να το βρει. Φταίει που έκανε το λάθος να παντρευτεί μια γυναίκα κοινωνικά ανώτερή του; Φταίει που ο ίδιος αισθάνεται μειονεκτικά απέναντί της και απέναντι στην οικογένειά της; Φταίει που δεν ξέρει ν΄αγαπά; Το σίγουρο είναι ότι ο γάμος του Ζωρζ Νταντέν- όπως και κάθε "λάθος" γάμος - είναι η μεγαλύτερη πηγή δυστυχίας.

Το έργο του Μολιέρου-γραμμένο σε πρόζα-πρωτοπαρουσιάστηκε το 1668 κατά παραγγελία του βασιλιά. Σ΄εκείνη την πρώτη παράσταση, η κωμωδία παίχτηκε παράλληλα με ένα βουκολικό δράμα σε στίχους του Μολιέρου και μουσική του Λυλλύ, που εξυμνούσε τον αγνό, αληθινό, δυνατό έρωτα. Από τη μια παρουσιαζόταν δηλαδή η ιδανική μορφή του έρωτα-με όλα τα βάσανα και τον πόνο που μπορεί να γεννήσει- και από την άλλη η πεζή, αφόρητη πραγματικότητα ενός αταίριαστου γάμου. Στην παράστασή μας δε θα παρουσιάσουμε το βουκολικό δράμα...Θα επιχειρήσουμε όμως να βρούμε την αντιστοιχία του στο σήμερα. 

Μετάφραση-δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνικά-κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη

Μουσική επιμέλεια: Νέστωρ Κοψιδάς

Επιμέλεια κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Βοηθός παραγωγής: Σοφία Αρβανίτη

Παίζουν (αλφαβητικά): Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κουτσολέλος, Νέστωρ Κοψιδάς, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Μαγγίνας, Βασίλης Μαυρογεωργίου.

ΤΟΥΣ ΖΥΓΟΥΣ ΛΥΣΑΤΕ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 10 Νοεμβρίου 2018

Συνεχίζονται οι ασκήσεις θεατρικού ακτιβισμού του Βασίλη Παπαβασιλείου που ξεκίνησαν το 2015 στο Θέατρο της οδού Φρυνίχου

"Τρία χρόνια μετά το Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι", ο Φωκίων Καπνίδης (Βασίλης Παπαβασιλείου) επιστρέφει στο Άσυλο Ανιάτως Ψεκασθέντων Ολικώς Υστερούντων (ΑΑΨΟΥ) και στον γνωστό τόπο του εγκλήματος "Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν" στην οδό Φρυνίχου.

Αυτή τη φορά δεν είναι ο βραβευμένος "Τρόφιμος της Χρονιάς" αλλά ο δαφνοστεφανωμένος "Ψεκασμένος" της οκταετίας".

Το Ίδρυμα γιορτάζει την έξοδο από τα μνημόνια και την είσοδο που;

Στο Διάστημα;

Στις Αγορές;

Στα Δυτικά Βαλκάνια;

Σ' αυτά και σε πλήθος άλλα ερωτήματα θα επιχειρήσει να απαντήσει ο Φωκίων σε μια εκδήλωση που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να έχει και ελαφρώς προεκλογικό χαρακτήρα.

Κείμενο-Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Καλλιτεχνική συνεργάτις- Εκτέλεση παραγωγής: Νικολέτα Φιλόσογλου

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

ΟΛΟ ΣΠΙΤΙ, ΚΡΕΒΑΤΙ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΦΡΑΝΚΑ ΡΑΜΕ & ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 3 Δεκεμβρίου 2018

Ο Κωστής Καπελώνης σκηνοθετεί και ο Σταμάτης Κραουνάκης συνθέτει. Ένα θεατρικό έργο για την κατάσταση της γυναίκας και ιδίως τη σεξουαλική σκλαβιά της . Μια παράσταση που σχεδιάζεται  να ταξιδέψει ανά την Ελλάδα.

H κατάσταση της γυναίκας είναι παντού και πάντα ίδια. Γυναίκες, αδελφές, μητέρες, φίλες, με ανάγκη για αγάπη και σεβασμό. Μια κραυγή απόγνωσης και σημαία επανάστασης. Σεξουαλική δουλεία και εξέγερση στην κοινωνική και οικογενειακή καταπίεση. Το ισχυροαδύναμο φύλο ανά τους αιώνες. Ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Ένα έργο με λόγο καθημερινό και υπερβατικό που ακουμπάει στην καρδιά, αλλά δίνει γροθιά στο στομάχι. Όλοι μας σε όλες τις φράσεις. Τόσο τρομακτικά οικείο. Ένα υπέροχο κράμα, με δραματικό γέλιο και κωμικό δάκρυ.

Το έργο πρωτοανέβηκε το 1977, με τη Φράνκα Ράμε να παίζει όλους τους ρόλους. Έκτοτε παίζεται συνεχώς σε όλο τον «πολιτισμένο» κόσμο.

Συγγραφείς: Φράνκα Ράμε & Ντάριο Φο

Μετάφραση: Αχιλλέας Καλαμάρας

Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης

Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Σκηνικά και κοστούμια: Έλλη Λιδωρικιώτη

Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Στρατηγοπούλου

Παίζουν (αλφαβητικά):  Αντωνία Καμπάκου, Τζένη Κόλλια, Γιάννα Μαλακατέ, Ράνια Παπαδάκου    

ΝΑ ΝΤΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΜΝΟΥΣ, ΛΟΥΙΤΖΙ ΠΙΡΑΝΤΕΛΟ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 15 Δεκεμβρίου 2018

Ο Γιάννος Περλέγκας επιστρέφει ως σκηνοθέτης στη σκηνή όπου πραγματοποίησε την πρώτη του σκηνοθεσία, για να παρουσιάσει αυτή τη φορά το κλασικό αριστούργημα του Λουίτζι Πιραντέλο.

Η νεαρή και θελκτική Ερσίλια Ντρέι είναι η γκουβερνάντα της μικρής κορούλας του Πρόξενου της Ιταλίας στην Σμύρνη. Η ζωή της θα μπορούσε να ονομαστεί ευχάριστη, εξαιρουμένων των συνεχών επιπλήξεων που υφίσταται από την γυναίκα του Πρόξενου, ενός μάλλον βδελυρού χαρακτήρα.

Ένας νεαρός αξιωματικός του Ναυτικού, ο Φράνκο Λασπίγκα, διερχόμενος από την Σμύρνη, ερωτεύεται και αρραβωνιάζεται την Ερσίλια. Τα κάλλη της νεαρής γκουβερνάντας όμως, δεν αφήνουν ασυγκίνητο ούτε τον Πρόξενο Γκρόττι – ο οποίος της εξομολογείται και της επιβάλλει τον έρωτά του. Το συγκεκριμένο πάθος περιπλέκει τα πράγματα και ωθεί την Ερσίλια να παραμελήσει τα καθήκοντά της ως γκουβερνάντα.

Ένα απόγευμα, αποσπάται η προσοχή της και η μικρή κόρη του Πρόξενου, που έπαιζε στο μπαλκόνι του σπιτιού της, πέφτει και σκοτώνεται. Η μητέρα του δύστυχου κοριτσιού, η οποία ανακαλύπτει ταυτοχρόνως τον παράνομο δεσμό του συζύγου της με την Ερσίλια, καταγγέλει την γκουβερνάντα στον αρραβωνιαστικό της κι εκείνος την εγκαταλείπει κι αρραβωνιάζεται μιαν άλλη. Εγκαταλελειμμένη, απόβλητη, χωρίς δουλειά, η Ερσίλια αποφασίζει να αυτοκτονήσει πίνοντας δηλητήριο.

Ο μυθιστοριογράφος Λουντοβίκο Νότα, ενθουσιασμένος με τον ρόλο που διαδραματίζει η δυστυχισμένη Ερσίλια σε αυτό το δράμα, την παίρνει υπό την προστασία του, όταν εκείνη βγαίνει από το νοσοκομείο, στο οποίο μεταφέρθηκε μετά το απονενοημένο της διάβημα…

Στέκεται κανείς αμήχανος μπροστά στην πλοκή του έργου του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα, που μοιάζει σαν περιγραφή βραζιλιάνικου σήριαλ σε σελίδες τηλεοπτικού περιοδικού. Το σίγουρο είναι πως είναι εξαιρετικά εύκολο να αποδώσουμε κι εμείς τις ρυτίδες που συνήθως προσάπτει η εποχή μας στο σύνολο του έργου του Πιραντέλλο.

Οι συνεχώς μεταβαλλόμενες συμπεριφορές των προσώπων, η ασάφεια των κινήτρων τους, η αποτυχία τους να εκφράσουν τι τους συμβαίνει, η συνεχής αβεβαιότητα για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, η διαρκής αυτοϋπονόμευση των ηρώων, η ανεπάρκεια της γλώσσας, όλες αυτές οι παράμετροι, σαφώς συνηγορούν στην άποψη ότι ο Πιραντέλλο περιγράφει μια απογυμνωμένη, απόλυτα δυστυχισμένη ανθρωπότητα, που έχει χάσει κάθε ψευδαίσθηση ατομικής συγκρότησης. Όμως αυτός ο δαιμόνιος θεατράνθρωπος μοιάζει να δοκιμάζει συνεχώς τα όρια των ηρώων του: πιάνει μια αποστροφή του λόγου τους ή έναν αναστεναγμό τους, και τα διογκώνει για τη δική του ευχαρίστηση της αφήγησης˙ επιπλέον μοιάζει να προσφέρει στους ηθοποιούς που θα ενσαρκώσουν τα πρόσωπά του την χαρά και την αποθέωση της θεατρικότητας – ένα ατελείωτο παλαντζάρισμα ανάμεσα στην απόλυτη τραγικότητα και την κατάφωρη κωμικότητα, μόνο και μόνο για τη χαρά της υπόδυσης.

Μια γκροτέσκα μασκαράτα για την αποτυχία της ζωής, για τα δυσδιάκριτα όρια της αλήθειας και του ψέματος της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Μετάφραση: Ελένη Γεωργίου – Γιάννος Περλέγκας

Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας

Κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα

Σκηνικά: Γεωργία Μπούρα

Κίνηση: Δήμητρα Ευθυμιοπούλου

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Παίζουν (αλφαβητικά): Θανάσης Δήμου, Μάγδα Καυκούλα, Στέργιος Κοντακιώτης, Γιάννος Περλέγκας, Μαρία Πρωτόπαππα, Εύη Σαουλίδου, Θάνος Τοκάκης

* Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

** Μια συμπαραγωγή με τις : LEAD IN arts (Αντώνης Περιστεράκος), Χαιρετ-ε, ΔηΠεΘε Κοζάνης και  Εν τω άμα

ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ, ΕΡΡΙΚΟΣ ΙΨΕΝ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 22 Φεβρουαρίου 2019

Ο Δημήτρης Καραντζάς καταπιάνεται για δεύτερη φορά με τον κόσμο του Ερρίκου Ίψεν στο Θέατρο Τέχνης. Αυτή τη φορά με τους Βρικόλακες στη σκηνή της Φρυνίχου.

 Στους Βρικόλακες, ο Ίψεν –με μια δομή που θυμίζει αρχαία τραγωδία– προσπαθεί να διερευνήσει το δικαίωμα του ανθρώπινου όντος στην ευτυχία. Σε μια κοινωνία υποταγμένη σε απαρχαιωμένες ιδέες και ηθικές, η Έλεν Άλβινγκ προσπαθεί να ορθώσει το ανάστημά της και να απαλλαγεί από οτιδήποτε στοιχειώνει τη ζωή της, προτείνοντας έναν εντελώς ριζοσπαστικό τρόπο ζωής απαλλαγμένο από ιδιότητες. Σ’ αυτή της την απόπειρα θα έρθει σε σύγκρουση με τις αδιάλλακτες και τιμωρητικές θεωρίες του Πάστορα Μάντερς και με την ίδια της τη ζωή και τις ενοχές της μέσα από την αντιμετώπιση της ασθένειας του γιου της Όσβαλντ. Οι «βρικόλακες» του παρελθόντος και του παρόντος κατά την εξέλιξη του έργου κατακλύζουν το σπίτι και οδηγούν στην αναπόφευκτη καταστροφή των πάντων. Το τέλος του έργου βρίσκει τα πρόσωπα βουτηγμένα στο σκοτάδι του νου τους, να παρακαλάνε για μια «ανύψωση» στον ήλιο. Ο Ίψεν εξυφαίνει ένα εντελές αριστούργημα για την αέναη και απελπιστικά επαναληπτική και αναπόδραστη μοίρα του ανθρώπου. Η παράσταση επιχειρεί να φωτίσει αυτό ακριβώς το εγκλωβιστικό σχήμα, σε ένα σύστημα αλληλεξαρτητικών σχέσεων και αέναης κίνησης, σε ένα περιβάλλον (ηχητικό και σκηνογραφικό) στοιχειωμένο από παιδικές μνήμες.

Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Σύμβουλος στη Δραματουργία: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη

Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Επιμέλεια κίνησης: Τάσος Καραχάλιος

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Άννα Παπαγεωργίου

Παίζουν (αλφαβητικά): Ακύλλας Καραζήσης (Πάστορας Μάντερς) , Ιωάννα Κολλιοπούλου (Ρεγκίνε), Κώστας Μπερικόπουλος (Έγκστραντ) Μιχάλης Σαράντης (Όσβαλντ). Στο ρόλο της Κυρίας Άλβινγκ η Ρένη Πιττακή

*Συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου

ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ, ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 6 Μαΐου 2019

Ο Μάνος Βαβαδάκης, στην πρώτη του συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει το βιβλίο ορόσημο του Περικλή Κοροβέση.

άνθρωπος (ο) το έμβιο ον που ανήκει στα πρωτεύοντα θηλαστικά και διαφέρει από τα υπόλοιπα όντα τής τάξης του λόγω τής ικανότητας του να παράγει έναρθρο λόγο και αφηρημένες σκέψεις, έχει συνείδηση τής δύναμης και τής αυτοτέλειας του και τη δυνατότητα ηθικών κρίσεων. [ΕΤΥΜ. αρχ., αβεβ. ετύμου, πιθ. < *άνδρ-ωπος < άνήρ, ανδρός + -ωπός  με τη σημ. ο έχων ανδρική όψη, αυτός που μοιάζει με άνδρα, όπου άνδρας σημαίνει γενικότερα τον άνθρωπο].

φύλακας (ο/η) 1. πρόσωπο που φρουρεί, που επιτηρεί κάτι 2. ο προστάτης, ο υπερασπιστής. [ΕΤΥΜ < αρχ. φύλαξ, -ακος, με επίθημα -αξ (πβ. κ. κόλαξ, σκύλ-αξ), αβεβ. ετύμου].

χούντα (η) 1. ομάδα πολιτικών και στρατιωτικών που καταλαμβάνουν την εξουσία με πραξικόπημα και επιβάλλουν με τη δύναμη των όπλων δικτατορικό καθεστώς 2. Χούντα (η) η δικτατορία που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από το 1967 ώς το 1974. [ΕΤΥΜ. < ισπ. junta, ουσιαστικοπ. θηλ. τού επιθ. junto ενωμένος, συνδεδεμένος < λατ. junctus, μτχ. τ. τού ρ. jungere ενώνω, συνδέω].

Οι Ανθρωποφύλακες του Περικλή Κοροβέση αποτελούν βιβλίο ορόσημο, αφού είναι η πρώτη μαρτυρία που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε διεθνώς κάνοντας γνωστή την πρακτική βασανισμών που ακολουθούσε το καθεστώς το συνταγματαρχών έναντι των αντιφρονούντων. Η σκληρότητα της περιγραφής των βασανισμών ισορροπεί με την λογοτεχνική αφήγηση του Κοροβέση, απόρροια της καλλιτεχνικής του ιδιότητας.

Η διττή ταυτότητα του Κοροβέση, αγωνιστή και ηθοποιού, γίνεται εφαλτήριο να αναμοχλεύσουμε τις σκληρές δοκιμασίες εξευτελισμού και βίας που υπέστη μέρος του λαού, πρακτική που ακόμα και σήμερα, έστω και ως αστείο, επιδοκιμάζεται από πολιτικούς και πολίτες, και να εξετάσουμε την καλλιτεχνική παραγωγή και τη θέση των καλλιτεχνών την περίοδο της Επταετίας. Πώς η τέχνη χειραγωγήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για τον αποπροσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας και πώς το κιτς έγινε η νέα εικόνα του ελληνικού πολιτισμού, τη στιγμή που οι φωνές της αντίστασης πάλευαν ακόμα να δημιουργούν.

Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης

Διασκευή: Άνδρη Θεοδότου

Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα

Επιμέλεια φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Παίζει ο ηθοποιός Νέστωρ Κοψιδάς

~.~

Παιδική Σκηνή

ΑΛΑΝΤΙΝ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 21 Οκτωβρίου 2018

Ο ΑΛΑΝΤΙΝ επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης μετά το 2010 όπου πρωτοπαρουσιάστηκε από την ίδια ομάδα συντελεστών με εξαιρετική επιτυχία (παίχτηκε για 2 συνεχόμενες σεζόν). Το γνωστό παραμύθι από τις Χίλιες και μια νύχτες παρουσιάζεται σε μορφή μιούζικαλ.

Μια «παραμυθένια» παράσταση με πολύ χιούμορ, κέφι, μουσική και τραγούδια. Μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους που έγραψε τη δική της ιστορία. Με τους σταθερούς συνεργάτες της Παιδικής Σκηνής Δημήτρη Δεγαϊτη (σκηνοθεσία) και Άνδρη Θεοδότου(κείμενο) σε μια από τις καλύτερες  στιγμές τους.

Για παιδιά μέχρι 12 ετών. Κάθε Κυριακή και πρωϊνές παραστάσεις για σχολεία

Διασκευή : Άνδρη Θεοδότου

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δεγαϊτης

Σκηνικά-κοστούμια: Πάρις Μέξης

Μουσική: Νίκος Τσέκος

Κίνηση: Λία Τσολάκη

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Παίζουν : Δημοσθένης Φίλιππας, Δημήτρης Σαμόλης, Λήδα Καπνά, Κωσταντίνος Ευστρατίου, Δημήτρης Δεγαΐτης, Χαρά Κοροπλή, Ελευθερία Παγκάλου, Αγαθάγγελος Χατζημιχαήλ, Μιχάλης Μελίσσης, Κωσταντίνος Τσίτσιος.

~.~

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ

  1. ΤΡΙΕΤΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ; ».

Το Θέατρο Τέχνης συνεχίζει το εγχείρημα που εγκαινιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στις 26 Μαρτίου 2018.

Έτσι κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2018-19 και μέχρι το Μάρτιο του 2021, το Θέατρο Τέχνης θα συνεχίσει να μελετά, να εξερευνά και να γιορτάζει το 1821 με αφορμή την επικείμενη επέτειο των 200 χρόνων της Επανάστασης. Του ιστορικού γεγονότος που διαμόρφωσε τη σύγχρονη Ελλάδα. 

Αυτή τη σύγχρονη Ελλάδα αναζητούμε να κατανοήσουμε ξεκινώντας από τη στιγμή της γέννησής της. Εργαλεία μας: τόσο η επιστημονική γνώση όσο και η καλλιτεχνική δημιουργία. Στόχος μας:  να γίνει το Θέατρο Τέχνης ένας χώρος αληθινής συνάντησης, διαλόγου, ανταλλαγής απόψεων και ιδεών. Ένας χώρος ελεύθερης έκφρασης αλλά και γνώσης. Ένας χώρος συνομιλίας ανάμεσα στην επιστήμη και την τέχνη, ανάμεσα σε εκείνους που βρίσκονται πάνω και κάτω από τη σκηνή. Γιατί ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε είναι η αναζήτηση. 

Υπεύθυνη επιστημονικού προγράμματος : Καλή Κυπαρίσση

Υπεύθυνη καλλιτεχνικού προγράμματος: Μαριάννα Κάλμπαρη

Η εναρκτήρια εκδήλωση του αφιερώματος πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 26 Μαρτίου 2018 με το παρακάτω πάνελ:

Πασχάλης Κιτρομηλίδης, καθηγητής πολιτικών επιστημών. Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Θέμα:  Ο Διαφωτισμός και η ιδεολογική προετοιμασία της Επανάστασης

Βασιλική Σειρηνίδου, επικ. καθηγήτρια ιστορίας του νέου ελληνισμού. Πανεπιστήμιο Αθηνών. 

Θέμα: Ελληνική οικονομία και κοινωνία πριν την Επανάσταση.

Όλγα Κατσιαρδή-Hering, καθηγήτρια ιστορίας του νέου ελληνισμού. Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Θέμα: Ιστοριογραφία της Ελληνικής Επανάστασης

Ακολούθησε συζήτηση και στη συνέχεια  performance με 21 συγγραφείς που έγραψαν και παρουσίασαν οι ίδιοι (σε σκηνοθετική επιμέλεια Ανδρέα Φλουράκη) 21 κείμενα με θέμα την Επανάσταση.

Το 2019, στο επιστημονικό μέρος του προγράμματος, θα παρουσιαστούν οι εκδηλώσεις:

-1821 «Οι δύσκολες πλευρές ενός πολυμέτωπου αγώνα»

Τρεις τρίωρες συναντήσεις με την καθηγήτρια ιστορίας νέου ελληνισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Ευθυμίου

-Μνήμη και αρχεία

Συμμετέχουν: Βαλατσού Δέσποινα, δρ. ιστορίας ΕΚΠΑ, Κέντρο Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες

Ιουλία Πεντάζου, δρ. αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ιστορικός & επιμελήτρια με ειδίκευση στο σχεδιασμό ψηφιακών εφαρμογών

Άντα Διάλλα, αναπληρώτρια καθηγήτρια ευρωπαϊκής ιστορίας ΑΣΚΤ 

Ιωάννα Λαλιώτου, αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας, τμ. ΙΑΚΑ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Έλλη Δρούλια, ιστορικός, Βιβλιοθήκη της Βουλής

Στόχος αυτού του πάνελ είναι να σκεφτούμε τι είναι ιστορική μνήμη και κυρίως να αναρωτηθούμε κατά πόσο οι διαδικασίες συγκρότησης αρχείων και αρχειακών συλλογών (με ό,τι αυτό σημαίνει για τις απαραίτητες επιλογές ως προς το τι διασώζεται και τι αφήνεται στη λήθη) επηρεάζουν την ιστορική μας μνήμη για το παρελθόν, ιδίως σήμερα στο πλαίσιο των ψηφιακών τεχνολογικών εξελίξεων και των νέων δεδομένων που αυτές διαμορφώνουν.

-Από τη Μητέρα Μεγαλόψυχη στη Μητριά Πατρίδα

Δύο αιώνες ύστερα από την Επανάσταση του 1821 ο αναστοχασμός μας για το γεγονός που σηματοδότησε την εθνική αποκατάσταση του νεότερου ελληνισμού ως κρατικής οντότητας μπορεί να συνοψιστεί στη φράση: Από τη «Μητέρα Μεγαλόψυχη» του Διονυσίου Σολωμού στη «Μητριά Πατρίδα» του μεταπολεμικού ποιητή Μάρκου Μέσκου. Στόχος της εκδήλωσης είναι να αναπτυχθούν όψεις αυτού του αναστοχασμού: Ποιά ήταν η μακρά πορεία που διένυσε η ελληνική ποίηση από τα χρόνια της Επανάστασης μέχρι σήμερα, θεματοποιώντας τον αγώνα που κατέληξε στην εθνική παλλιγενεσία· ποια ήταν η προπαρασκευή της Επανάστασης στο ιδεολογικό πλαίσιο του ελληνικού διαφωτισμού· ποια ήταν, επίσης, η προπαρασκευή της κατά τον αιώνα που προηγήθηκε της Επανάστασης στις κοινότητες ελλήνων λογίων σε ευρωπαϊκά αστικά κέντρα που απευθύνουν εκκλήσεις υπέρ της ανεξαρτησίας των Ελλήνων· τέλος, πώς η Επανάσταση, τα γεγονότα και τα πρόσωπά της, μπορούν να αξιοποιηθούν ως μυθοπλαστικό υλικό της σύγχρονης πεζογραφίας. 

Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι:

Νάσος Βαγενάς, ομότιμος καθηγητής θεωρίας και κριτικής της λογοτεχνίας, Ε.Κ.Π.Α.

Ευριπίδης Γαραντούδης, καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Ε.Κ.Π.Α.

Ισίδωρος Ζουργός, πεζογράφος

Γιάννης Ξούριας, επίκουρος καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Ε.Κ.Π.Α.

Το καλλιτεχνικό μέρος του προγράμματος 2019 περιλαμβάνει :

-Δύο αναλόγια θεατρικών έργων της επαναστατικής περιόδου

- Τη συνέχεια της δράσης"21 καλλιτέχνες συναντώνται με 21 ήρωες της Επανάστασης" (που πέρσι εγκαινιάστηκε με την επιτυχημένη συνάντηση του Βασίλη Παπαβασιλείου με τον Καποδίστρια)

-Την προκήρυξη διαγωνισμού θεατρικού έργου με θέμα σχετικό με το πρόγραμμα

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Θέατρο Τέχνης αναμένει προτάσεις των φίλων του στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος. Όποιος φίλος του Θεάτρου Τέχνης επιθυμεί να προτείνει κάποια ιδέα ή δράση σχετική με το θέμα «200 χρόνια από την Επανάσταση. Ποιά είναι η σύγχρονη Ελλάδα», μπορεί να την απευθύνει στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  1. ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 3 ΕΥΡΩ 

Η φετινή προσφορά με εισιτήρια των 3 ευρώ θα πραγματοποιηθεί στις δύο σκηνές μας στις

3 Οκτωβρίου, ημέρα έναρξης της "Επανένωσης της Βόρειας με τη Νότια Κορέα" (ΥΠΟΓΕΙΟ) και της "Ελένης" (ΦΡΥΝΙΧΟΥ). 

Θα ανακοινωθούν σύντομα οι ώρες και οι όροι της αγαπημένης πλέον "γιορτής" που σηματοδοτεί την έναρξη της καλλιτεχνικής περιόδου στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ. 

  1. ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

ΕUREXIT, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

28    Σεπτεμβρίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Το Θέατρο Τέχνης και το Ελληνογερμανικό Θέατρο της Κολωνίας (DEUTSCH  GRIECHISCHES  THEATER  KÖLN  e. V.) συνεργάζονται για πρώτη φορά και παρουσιάζουν για μία και μοναδική παράσταση, την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου στη σκηνή της Φρυνίχου, το έργο «Eurexit» του Κώστα Παπακωστόπουλου με ελληνικούς υπέρτιτλους, το οποίο παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία την περασμένη σεζόν στο Θέατρο Bauturm της Κολωνίας,. Τρεις Έλληνες και τρεις Γερμανοί ηθοποιοί επί σκηνής, αναζητούν το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης και τη θέση της χώρας μας μέσα σε αυτή, σε ένα έργο εμπνευσμένο από τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου.

Παίζουν: Lisa Sophie Kusz, Stephanie Meisenzahl, Στέλλα Βαϊνόγλου, Stephanie Meisenzahl, Αναστασία Αβενίδου, Βασίλης Ναλμπάντης, Thomas Franke, Lisa Sophie Kusz

ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ, ΣΑΙΞΠΗΡ

    24 Νοεμβρίου 2018, Bova, Reggiο Calabria

To Θέατρο Τέχνης ταξιδεύει στην Ιταλία, στο Φεστιβάλ Miti Contemporanei  στο Reggio Calabria  με τον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σαίξπηρ που ανέβηκε τον Απρίλιο του 2018 με μεγάλη επιτυχία για 28 παραστάσεις στην σκηνή της οδού Φρυνίχου. Η σκηνοθεσία είναι της Νατάσας Τριανταφύλλη, ενώ όλους τους βασικούς ρόλους ερμηνεύει ο Ρένος Χαραλαμπίδης πλαισιωμένος από τον εξαιρετικό κρουστό Πέτρο Κούρτη, και την Ελεάνα Γεωργούλη επί σκηνής.  Την πρωτότυπη μελωδία της παράστασης συνέθεσε ο ιταλός διεθνούς φήμης μουσικός Ludovico Einaudi. Η παράσταση επιλέχθηκε από την καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Teresa Timpano στο πλαίσιο της πρώτης ελληνοϊταλικής πλατφόρμας καλλιτεχνικών διευθυντών φεστιβάλ και θεάτρου που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από τις 24 έως τις 27 Μαΐου 2018 από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Παραστατικών Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού της Ιταλίας. Παρουσίαση στις 24 Νοεμβρίου 2018, στο Bova, Reggio Calabria.

 

 Από τη Γιώτα Δημητριάδη

 

Από τον Απρίλιο του 2015, όταν κι ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής ο Στάθης Λιβαθινός είχε προτάξει, ως κύριο στόχο για το πρώτο θέατρο της χώρας, την εκπαίδευση.

Πιστός στην υπόσχεσή του πραγματοποίησε τη συνέντευξη Τύπου για το ρεπερτόριο της σεζόν 2018-2019, τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, στον ανακαινισμένο χώρο του υπογείου του ΡΕΞ. Η αίθουσα με τα νέα καθίσματα θα αποτελέσει το σπίτι του μικρού εθνικού, την καλλιτεχνική διεύθυνση του οποίου έχει αναλάβει η Σοφία Βγενοπούλου.

vgenopoulou mikro ethniko texnes plus

 

Ο Στάθης Λιβαθινός τόνισε ότι «Αυτά που βλέπουμε στα παιδικά μας χρόνια δεν τα ξεχνάμε ποτέ» θέλοντας έτσι να υποστηρίξει τη σημασία του ποιοτικού παιδικού θεάτρου, το οποίο εκπαιδεύει τους θεατές του αύριο. Παράλληλα, ευχαρίστησε το Ίδρυμα Ωνάση και τα Ελληνικά Πετρέλαια που,«έγιναν συνοδοιπόροι και αφουγκράστηκαν την ανάγκη για την ανακαίνιση του χώρου και έτσι βρέθηκαν γενναιόδωρα κοντά μας».

Με το σύνθημα «Φαντάσου», λοιπόν, να δεσπόζει στην οθόνη, όπου παρουσιάστηκαν και τα βίντεο των σκηνοθετών για να μας συστήσουν τις φετινές παραγωγές, το Εθνικό Θέατρο μπορεί να είναι περήφανο κι επειδή «μετά από 40 μήνες προσπαθειών του Στάθη Λιβαθινού», σύμφωνα με τον Θοδωρή Αμπαζή, φέτος θα λειτουργήσει για πρώτη χρονιά η σχολή σκηνοθεσίας, στο Σχολείο της Ειρήνης Παππά, εκεί όπου έχει μεταφερθεί από πέρσι κι η σχολή υποκριτικής.

Ο Στάθης Λιβαθινός έκανε λόγο για ένα «πικρόγλυκο» καλοκαίρι, που «ξεκίνησε με βροχές, συνέχισε με δάκρυα, αλλά είχε κι ωραίες στιγμές για το Εθνικό Θέατρο, όπως τα sold-out των δύο παραστάσεων στην Επίδαυρο». Για το ρεπερτόριο υπογράμμισε με νόημα, ότι στόχος είναι: «Ένα θέατρο, ούτε ποιοτικό για λίγους, ούτε λαϊκό για πολλούς, αλλά ένα θέατρο ποιοτικό για όλους».

Παράλληλα, κι αυτή τη σεζόν συνεχίζονται οι δράσεις του Εθνικού θεάτρου στις φυλακές, στα νοσοκομεία, τα παραμύθια για παιδιά, ενώ και φέτος ένα λεωφορείο του ΟΑΣΑ στοχεύει να επισκεφτεί τις γειτονιές της Αθήνας και να συναντήσει το κοινό. Όλα αυτά πραγματοποιούνται «από ηθική ανάγκη για την κοινωνία»,τόνισε ο Στάθης Λιβαθινός και χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση.

 
 
 
 

Όσον αφορά την Πειραματική Σκηνή, συνεχίζει με τους Ανέστη Αζά και Πρόδρομο Τσικονούρη στο τιμόνι, την τρίτη της σεζόν. Φέτος, όπως δήλωσε ο πρώτος «το πλαίσιο του ρεπερτορίου μας θα είναι ιστορικό και ξεκινάει από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τη δεκαετία του ’60, όπου αρχίζει να γίνεται πράξη το όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης». Παράλληλα, δήλωσαν «ακολουθώντας τη ρευστότητα των καιρών αποφασίσαμε να μην επιλέξουμε αμιγώς θεατρικά κείμενα για το φετινό ρεπερτόριο, αλλά να αντλήσουμε υλικό εμπνεόμενοι από διάφορες πηγές: το αινιγματικό αρχείο του Φάτσερ του Μπέρτολτ Μπρέχτ, τον ποιητικό νεοραλισμό του Φελίνι και τη «σκοτεινή» μεταπολεμική Θεσσαλονίκη των Πεντζίκη, Ιωάννου και Βασιλικού».

Στο τέλος Μαΐου, θα πραγματοποιηθεί και φέτος στην Πειραματική Σκηνή το «Φεστιβάλ νέων δημιουργών» με θεματικό άξονα την πόλη της Αθήνας. Οι παραστάσεις θα ανακοινωθούν στο προσεχές μέλλον.

Δεν θα μπορούσαν, όμως, να λείπουν από το πρόγραμμα κι οι διεθνής συμπαραγωγές και συνεργασίες με τα θέατρα του εξωτερικού. Τον Μάρτιο ο Στάθης Λιβαθινός θα σκηνοθετήσει τον «Αγαμέμνονα» στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας με Έλληνες και ξένους ηθοποιούς. Στις 18 Νοεμβρίου αναμένεται η πρεμιέρα ενός εμβληματικού έργο της κινεζικής παράδοσης του «Ορφανού του Ζάο», που θα σκηνοθετήσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου του Πεκίνου, Ζι Ζουν Ζιανγκ με ελληνικό θίασο και δύο κινέζους πρωταγωνιστές.

Ο κ. Ζιανγκ έδωσε το παρόν στη συνέντευξη Τύπου και δηλώνοντας ευτυχής για τη συνεργασία, τόνισε ότι «πρόκειται για το πρώτο κινέζικο δράμα που θα παρουσιαστεί σε θεατές εκτός Κίνας».

Νωρίτερα, στις 10 και 11 Νοεμβρίου, στην Πειραματική Σκηνή θα δούμε το «House-made» του Γιώργου Βαλαή, μια συμπαραγωγή με το Θέατρο Maxim Gorki του Βερολίνου.

 

 
 
azas katsikoranis texnes plus
 
 

Αξίζει, επίσης να αναφέρουμε τη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Όλο το επικοινωνιακό υλικό του θεάτρου (αφίσες, προγράμματα κ.λ.π) δεν θα είναι τίποτα άλλο, παρά πίνακες Ελλήνων ζωγράφων. Η  ιδέα για μια καμπάνια -πρόταση πραγματοποιείται με πολυδιάστατα οφέλη, συνεισφέροντας στη μέγιστη δυνατή διάχυση του έργου των ίδιων των καλλιτεχνών, στην καλλιέργεια κλίματος συνεργασίας μεταξύ των φορέων και στη δημιουργία νέων οπτικών ερεθισμάτων για τους φιλότεχνους.

Να θυμίσουμε ότι  η προπώληση ξεκινάει αύριο. Φέτος στα πλαίσια της νέας τιμολογιακής πολιτικής του Εθνικού Θεάτρου, μπορείτε να αποκτήσετε σε προνομιακή τιμή μια ετήσια κάρτα για όλες τις παραστάσεις.

Για το τέλος, αφήσαμε μια πρωτοβουλία, που ξεκίνησε από πέρσι και κάνει τις παραστάσεις προσβάσιμες σ’ όλους! Έτσι και φέτος θα δοθούν  παραστάσεις, που θα συνοδεύονται από Διερμηνεία στην Ε.Ν.Γ & Ελληνικούς Υπέρτιτλους (ΤΚΒ) για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους, Ακουστική Περιγραφή (A.Π) για τυφλούς και μερικώς βλέποντες.

Τέλος, για μια ακόμη χρονιά το Εθνικό προσκαλεί και το διεθνές κοινό του,  που επισκέπτεται την πόλη να παρακολουθήσει τις παραστάσεις της Κεντρικής Σκηνής στο Κτίριο Τσίλλερ και της Σκηνής «Μαρίκα Κοτοπούλη» στο Θέατρο Rex με υπέρτιτλους στην αγγλική γλώσσα.

Δείτε αναλυτικά όλο το φετινό πρόγραμμα:

 

ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ 2018-2019

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Λουίτζι Πιραντέλλο

Μετάφραση-Σκηνοθεσία-Διασκευή: Δημήτρης Μαυρίκιος

Έναρξη: 11 Νοεμβρίου 2018

Λήξη: 24 Φεβρουαρίου 2019

Η γραφή του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο σμίγει ξανά με τη μουσική του βραβευμένου με Όσκαρ Μάνου Χατζιδάκι. Αυτή τη φορά, αποκτούν νέα πνοή υπό το πρίσμα του Δημήτρη Μαυρίκιου και υπό την μπαγκέτα του Νίκου Κυπουργού. Ο πολυδιάστατος σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρίκιος, γνώστης σε βάθος της περίπτωσης Πιραντέλλο, φέρνει τον Σικελό δραματουργό στο Εθνικό Θέατρο με μια παράσταση ύμνο στο θέατρο και στους ανθρώπους του.

Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του ίδιου του Λουίτζι Πιραντέλλο Αντίο Λεονόρα!. Οι σκηνοθετικές εντολές δημιουργούν ασάφεια για τους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους, ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη, προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται! Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού του είναι σχήμα ουσιώδες για την τέχνη, αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλλο. Το έργο μοιάζει να γεννήθηκε για ν’ αποτυπώσει αυτή την εκρηκτική σχέση. Συμπληρώνει την τριλογία του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο» για το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα.

Ο Λουίτζι Πιραντέλλο, άλλωστε, δεν είναι μόνο ένας καταξιωμένος συγγραφέας, τα έργα του οποίου συνεχίζουν να παίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας σπουδαίος Ευρωπαίος διανοούμενος και εμβριθής πολιτικός στοχαστής. 

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση- Δραματουργία-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαυρίκιος

Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης

Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Κινησιολογία: Βάλια Παπαχρήστου
Βίντεο: Δημήτρης Μαυρίκιος- Άγγελος Παπαδόπουλος

Πρωτότυπη Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική- Διασκευή- Προσαρμογή- Ενορχήστρωση: Νίκος Κυπουργός

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Μανώλης Δούνιας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Βαρδάκα

Σχεδιασμός Ήχου- Ενορχήστρωση: Στάθης Σκουρόπουλος

Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Διανομή: Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μαρία Βαρδάκα, Αλέξανδρος Βάρθης, Γιάννης Βογιατζής, Δημήτρης Κακαβούλας, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιώργος Μπένος, Ράνια Οικονομίδου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Στέφανος Παπατρέχας, Γιούλικα Σκαφιδά, Νεκτάριος Φαρμάκης, Λυδία Φωτοπούλου

Συμμετέχουν: Μιχάλης Αρτεμησιάδης, Γιάννης Αρτεμησιάδης

Μουσικός επί σκηνής: Νταλανίκα Λιλή

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη 19:00 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20:30 - Κυριακή 19:00

* Για το χρονικό διάστημα από 18 Νοεμβρίου έως 02 Δεκεμβρίου 2018, οι ημέρες και ώρες παραστάσεων τροποποιούνται ως εξής: Τετάρτη 17:30 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00 - Κυριακή 17:30 (Δεν θα πραγματοποιηθεί παράσταση στις 18/11)

Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

Ο ορφανός του Ζάο του Ζι Ζουν Ζιανγκ

Σκηνοθεσία: Γουάνγκ Ξιάοινγκ (Wang Xiaoying)

Έναρξη: 18 Νοεμβρίου 2018

Λήξη: 02 Δεκεμβρίου 2018

Εάν η τέχνη λειτουργεί ως δίαυλος επικοινωνίας, ως γέφυρα μεταξύ πολιτισμών… Ως σημείο και αφορμή συνάντησης μεταξύ λαών… Εάν αμβλύνει τις αιχμές που δημιουργεί η ετερότητα… Αν καλλιεργεί την αλληλοκατανόηση σε γλώσσα κοινή, τότε Ο ορφανός του Ζάο είναι μόνον το κάλεσμα και ο κόσμος του Ζι Ζουν Ζιανγκ μονάχα η αφετηρία. Μια διαδρομή αποκαλύπτεται σε διασκευή και σκηνοθεσία του διακεκριμένου Κινέζου σκηνοθέτη Δρ. Γουάνγκ Ξιάοινγκ, στο πλαίσιο διμερούς διακρατικής συμφωνίας των Εθνικών Θεάτρων των δύο χωρών. Οι προσεγγίσεις του αναμειγνύουν ανατολικά και δυτικά στοιχεία, ενώ ποτέ δεν είναι αναμενόμενες! Προορισμός μας; Το σύμπαν της κινεζικής κουλτούρας και όψεις της πολύπλευρης ταυτότητας ενός αρχαίου λαού μέσα από ένα έργο ορόσημο.

Ο ορφανός του Ζάο χαρακτηρίζεται ως ο Άμλετ της κλασικής κινεζικής λογοτεχνίας. Ένα έργο «ζαζού» –μια σκηνική σύνθεση πρόζας και ποίησης, χορού και παντομίμας, με έμφαση στο κωμικό στοιχείο ή στο αίσιο τέλος. Γράφτηκε τον 13ο αιώνα και αποδίδεται στον Ζι Ζουν Ζιανγκ. Μια ιστορία που αγαπήθηκε πολύ σε όλο τον κόσμο και γνώρισε αναρίθμητες αναβιώσεις στο θέατρο, στην όπερα, στον χορό, ακόμη και στον κινηματογράφο. Πρόκειται για το πρώτο δράμα της Κίνας που μεταφράστηκε σε ευρωπαϊκές γλώσσες και ενέπνευσε δεκάδες διασκευές, μεταξύ των οποίων, αυτές του Βολταίρου και του Μεταστάζιο, αλλά και μια ημιτελή εκδοχή από τον Γκαίτε.

Ο Του Αν Γκου σφαγιάζει τον Πρίγκιπα της Δυναστείας των Τζιν και τους ανθρώπους του. Χάρη στην αυτοθυσία ενός γιατρού διασώζεται ο νεογέννητος γιος του πρίγκιπα, ο οποίος, έπειτα από χρόνια, θα εκδικηθεί για την εξόντωση της οικογένειάς του. Το έργο αναδεικνύει αριστοτεχνικά το θέμα ενός οικογενειακού ξεκληρίσματος και της εκδίκησής του, της εξουσίας και της απόδοσης δικαιοσύνης, της απώλειας και της αυτοθυσίας.  

Ταυτότητα Παράστασης

Διασκευή: Ιου Τσινγκ Φενγκ (Yu Qingfeng)

Μετάφραση στα ελληνικά: Λι Τσενγκ Γκούι (Li Chenggui), Σιου Τζινγκ (Xu Jing)

Επιμέλεια μετάφρασης στα ελληνικά: Σοφία Καψούρου

Σκηνοθεσία: Γουάνγκ Ξιάοινγκ (Wang Xiaoying)

Σκηνικά: Liu Kedong

Κοστούμια: Zhao Yan
Σύνθεση Μουσικής & Μουσική επί σκηνής: Ιάκωβος Παυλόπουλος
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτης: Wang Jiannan
Μάσκες – Μακιγιάζ:
Shen Miao

Διανομή: Hou Yansong, Yu Fengxia, Θανάσης Ακοκκαλίδης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Γιώργος Ζυγούρης, Σταύρος Καραγιάννης, Γιασεμή Κηλαϊδόνη, Ελίτα Κουνάδη, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Δαυίδ Μαλτέζε, Κωστής Πατρίκιος, Τζίνη Παπαδοπούλου, Θανάσης Σαράντος, Δήμητρα Χαριτοπούλου, Βαγγέλης Ψωμάς

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 21:00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 17:30 - Κυριακή 21:00

Γλώσσα Παράστασης: ελληνική & κινεζική - Με υπέρτιτλους στα ελληνικά

Ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου

Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη

Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Έναρξη: 10 Μαρτίου 2019

Λήξη: 26 Μαΐου 2019

Μια ευτυχής συνάντηση επί σκηνής σαν εκρηκτικό, αυθεντικά «μολιερικό», μίγμα. Μια ιδανική συνθήκη για τους λάτρεις των κορυφαίων στιγμών της κλασικής δραματουργίας. Μια παράσταση στην οποία τα πάντα μπορούν να συμβούν με την υπογραφή του σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά, πρώην Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.

Το έργο, ένα από τα καλύτερα του Μολιέρου, γεννά χαρακτήρες που δομούνται αριστοτεχνικά σε μια δηκτική κωμωδία που αποκαλύπτει την υποκρισία κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής. Η έξοχη μετάφραση, εκ νέου επεξεργασμένη από τη Χρύσα Προκοπάκη, καθιστά τις λέξεις φονικά όπλα στα στόματα ευγενών υπάρξεων. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στον ρόλο του Μισάνθρωπου σε μια διανομή με ιδιαίτερες εκπλήξεις.

Ο Αλσέστ, μέλος της «καλής κοινωνίας», είναι αθεράπευτα ερωτευμένος με τη Σελιμέν. Μισεί, όμως, όλους τους άλλους, καθώς όσοι τον περιστοιχίζουν επιδίδονται ανελέητα στην κολακεία, στον κοινωνικό σχολιασμό και στις ίντριγκες, στην υποκρισία και στο ψεύδος. Όταν ο Αλσέστ δει με τα μάτια του πως, η αγαπημένη του, διάγει ακριβώς αυτή τη ζωή που ο ίδιος απεχθάνεται και πως απορρίπτει τον δρόμο της αληθινής αγάπης, επιλέγει την αναχώρηση και τη μοναξιά.

Ένας αθεράπευτα ειλικρινής ήρωας που απεχθάνεται την υποκρισία κερδίζει τη συμπάθεια και τον θαυμασμό μας. Χάρη στη μαεστρία του κορυφαίου Γάλλου κωμωδιογράφου αναδεικνύεται σε σύμβολο που εκφράζει και δικές μας αγωνίες. Ο Αλσέστ μοιάζει να φέρει βιώματα του συγγραφέα για μια από σκηνής διαμαρτυρία. Εκεί συναντά τη δική μας φωνή.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη

Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής

Βοηθός Σκηνοθέτη: Άντα Πουράνη

Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητσάκη

Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Πιταούλη

Διανομή: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Γιάννης Βογιατζής, Έμιλυ Κολιανδρή, Χρήστος Λούλης, Λαέρτης Μαλκότσης, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Δημήτρης Παπανικολάου, Άλκηστις Πουλοπούλου, Έλενα Τοπαλίδου

Με ζωντανή μουσική επί σκηνής

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη 19:00 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20:30 - Κυριακή 19:00

Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»

Ξύπνα Βασίλη του Δημήτρη Ψαθά

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Έναρξη: 19 Οκτωβρίου 2018

Λήξη: 03 Φεβρουαρίου 2019

Ένα καυστικό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, «ντυμένο» με τον πιο εύθυμο και εύσχημο τρόπο. Μια κωμωδία από τον αξεπέραστό μας συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά για το παιχνίδι του χρήματος έναντι κάθε ιδεολογίας. Ο Δημήτρης Ψαθάς, πάντα αγαπητός στο θεατρικό και κινηματογραφικό κοινό του τόπου, σε μια διαχρονικά αποκαλυπτική και οξυδερκή σάτιρα. Η πένα του στηλιτεύει τους καιροσκοπισμούς φανατικών κάθε ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία.

Ο Άρης Μπινιάρης, πιστός στην ιδιόχειρη θεατρική του φόρμα, φέρνει στη σκηνή την ατμόσφαιρα των σίξτις με διάθεση ευρηματική. Εμβαθύνει, βλέπει πέραν της εξιδανικευμένης εγγραφής μιας εποχής στο συλλογικό ασυνείδητο. Με ματιά σύγχρονη αποκρυπτογραφεί το ιδιότυπο ύφος του συγγραφέα που μιλά για τα «σοβαρά» μπλέκοντας το γέλιο με το σφίξιμο στο στομάχι. Φωτίζει μοναδικά τη συνάφεια του έργου με το σήμερα. Παρακολουθούμε με νέα ματιά μια κωμωδία της νεοελληνικής δραματουργίας που λατρεύτηκε στην κινηματογραφική της εκδοχή ως μια από τις πιο διασκεδαστικές.

Βρισκόμαστε στα γραφεία του εκδοτικού οίκου Φαρλάκου. Ο Βασίλης, συντηρητικών πολιτικών φρονημάτων, και ο Μάνος, προοδευτικών, συγκρούονται για τις συνθήκες εργασίας, αλλά και για το περιεχόμενο των βιβλίων που εκδίδονται. Σημείο αιχμής για την πνευματική διαμάχη, ο ποιητής Φανφάρας και η στρατευμένη συντηρητική ποίησή του. Πολύ γρήγορα, όμως, η τύχη τα φέρνει έτσι ώστε οι πολιτικές πεποιθήσεις των δύο συναδέλφων αλλάζουν και οι καταστάσεις που ακολουθούν δοκιμάζουν τους ήρωες. Ποιος από τους δύο θα καταφέρει να προσαρμοστεί στα ήθη και το πνεύμα της νέας εποχής;

Ταυτότητα Παράστασης

Διασκευή: Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Σκηνικά- Κοστούμια: Πάρις Μέξης
Μουσική: Φώτης Σιώτας

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη

Διανομή: Γιώργος Γάλλος, Ελισσάβετ Κωνσταντινίδου, Ηρώ Μπέζου, Άρης Μπινιάρης, Γιώργος Παπαγεωργίου, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Λυδία Τζανουδάκη, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης

Μουσικοί επί σκηνής: Φώτης Σιώτας, Δημήτριος Τσεκούρας 

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 18:00 - Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

Απλή μετάβαση του Γεράσιμου Ευαγγελάτου

Σκηνοθεσία: Μίνως Θεοχάρης

Μουσική Σύνθεση - Ενορχήστρωση: Θέμης Καραμουρατίδης

Έναρξη: 15 Φεβρουαρίου 2019

Λήξη: 14 Απριλίου 2019

Μια ευκαιρία να αναλογιστούμε το σήμερα, στο σήμερα. Τις αντιξοότητες και τις αγωνίες μας μέσα από την ίδια την αμεσολάβητη εμπειρία τους. Να προσεγγίσουμε το τώρα σε χρόνο ενεστώτα. Η Απλή Μετάβαση είναι ένα πρωτότυπο μιούζικαλ για μια γενιά που μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι ο κόσμος τής ανήκει και βρέθηκε εκτεθειμένη σ’ έναν κόσμο που δεν περίμενε. Ένα εγχείρημα ενδοσκόπησης από εκπροσώπους της ίδιας αυτής της γενιάς. Μια προσπάθεια να κατανοήσουμε και να κρίνουμε φαινόμενα καθολικά μέσα από τον αντίκτυπό τους σε βιώματα προσωπικά.

Το κείμενο της παράστασης υπογράφει ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, ένας από τους πιο ανήσυχους σύγχρονους δημιουργούς, ενώ τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο πολυσχιδής Μίνως Θεοχάρης. Συνεργάζονται με τον συνθέτη Θέμη Καραμουρατίδη κι έναν ξεχωριστό μικτό θίασο, ηθοποιών και τραγουδιστών. Μια παράσταση – εισιτήριο με προορισμό την πραγματικότητά μας. Αυτή που για πολλούς μοιάζει να μην έχει επιστροφή.

Κυριακή πρωί, Άνοιξη του 2017, στον Διεθνή Αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Λίγο μετά την ενεργοποίηση του Brexit, με τον φόβο των κλειστών συνόρων και την απειλή μιας χαμένης τελευταίας ευκαιρίας για απόδραση. Οκτώ πρόσωπα στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου, αποφασισμένα να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για ένα αβέβαιο μέλλον στην Αγγλία, μοιράζονται τις ιστορίες, τους φόβους και την ανασφάλειά τους. Η πτήση καθυστερεί, και όλοι τους έχουν αρκετό χρόνο για να γνωριστούν, να εξομολογηθούν τις σκέψεις τους, να αναπολήσουν, να επανεξετάσουν την απόφαση τους.

Νέοι άνθρωποι, ανασφαλείς φιγούρες, φοβισμένοι και θυμωμένοι. Ψάχνουν μια νέα επαγγελματική ευκαιρία ή απλώς κυνηγούν την επιβίωση. Ο καθένας τους μια ξεχωριστή ιστορία. Κοινός παρονομαστής η ελπίδα ενός καλύτερου αύριο και η νοσταλγία του χαμένου ονείρου. 

Ταυτότητα Παράστασης

Κείμενο - Στίχοι Τραγουδιών: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Σκηνοθεσία: Μίνως Θεοχάρης

Μουσική Σύνθεση - Ενορχήστρωση: Θέμης Καραμουρατίδης

Ενδυματολόγος: Ηλένια Δουλαδίρη

Κίνηση: Αμάλια Μπένετ

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Επιμέλεια Ορχήστρας: Δημήτρης Σιάμπος

Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Διανομή: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Χαρά Κεφαλά, Νίκος Λεκάκης, Μαρίζα Ρίζου, Φοίβος Ριμένας, Νάνσυ Σιδέρη

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Από Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

Μελίσσια του Αλέξη Σταμάτη

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης

Έναρξη: 10 Μαΐου 2019

Λήξη: 09 Ιουνίου 2019

Μια ιστορία που μας κλείνει το μάτι σαν γνώριμή μας από καιρό. Ίσως διότι την έχουμε ζήσει. Μάλλον επειδή έχουμε ακούσει γι’ αυτή. Ενδεχομένως γιατί φανταζόμαστε ότι πράγματι μπορεί να ισχύει. Σίγουρα γιατί τα Μελίσσια βρίσκονται… κοντά μας. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε τέσσερις τοίχους, χωρίς τίποτε να εμποδίζει τον συγγραφέα να στήσει κόσμους εντός κι εκτός τους. Ένα κείμενο αμιγώς θεατρικό από την πρώτη του σύλληψη, επιδιώκει έναν «ανυψωμένο ρεαλισμό». Το γνωρίσαμε με επιτυχία σε μορφή αναλογίου το 2012 στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και ως μυθιστόρημα με την ίδια πάντα θεατρική ένταση.

Ο βραβευμένος πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης, παραδίδει μια ανάγλυφη ακτινογραφία των προβληματικών οικογενειακών σχέσεων που προκαλεί η παρουσία μιας μητέρας πρωταρχικής φιγούρας – μιας βασίλισσας μέλισσας. Ο Γιώργος Παλούμπης, σκηνοθέτης με θητεία και δείγμα γραφής στο ρεαλιστικό θέατρο, επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο μετά την επιτυχημένη παράσταση «Αόρατη Όλγα». Με γνώση της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας αναμετριέται ξανά με το σύγχρονο ελληνικό έργο και καταθέτει τη δική του ερμηνεία πάνω στη μητρική κυριαρχία.

Σ’ ένα αστικό σπίτι κάπου στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στα Μελίσσια, η ιδιοκτήτρια υποδέχεται τους πιο κοντινούς της ανθρώπους: την κόρη της με τον σύζυγό της, τον γιο της και μια νεαρή κοπέλα, που όταν αποκαλύπτει την ταυτότητά της αλλάζει τα δεδομένα της οικογενειακής συνεύρεσης. Η συγγραφική ιδιότητα της κατάκοιτης ιδιοκτήτριας, της Αγάπης, δημιουργεί την αίσθηση πως, ό,τι διαδραματίζεται μεταξύ τους, είναι επινοημένες ιστορίες που βγαίνουν από τα χειρόγραφα των βιβλίων της.

Ταυτότητα Παράστασης

Κείμενο: Αλέξης Σταμάτης

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης

Διανομή: Νίκος Αρβανίτης, Κώστας Βασαρδάνης, Μαρία Κεχαγιόγλου, Νεφέλη Κουρή, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νίκος Χατζόπουλος

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

ΧΟΡΟΣ | Αίθουσα Εκδηλώσεων – Κτίριο Τσίλλερ

Allez viens

Σύλληψη – Χορογραφία: Παναγιώτα Καλλιμάνη

Έναρξη: 01 Μαρτίου 2019

Λήξη: 21 Απριλίου 2019

Το ανθρώπινο σώμα σε αναζήτηση των ορίων του. Η μάχη της αντοχής ενάντια στην εξάντληση όταν ο χρόνος θέτει δικά του όρια. Οκτώ καταξιωμένοι Έλληνες ηθοποιοί «κάποιας ηλικίας», οκτώ σώματα που φέρουν το φορτίο του γήρατος, καταβάλλουν προσπάθεια να σταθούν… επί σκηνής. Τέσσερα ζευγάρια καλούνται να χορεύουν ασταμάτητα σ’ έναν μαραθώνιο χορού, όπως συμβαίνει στο κινηματογραφικό έργο του Σίντνεϊ Πόλακ με τίτλο «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν» του 1969, μια ταινία για την απάνθρωπη διαδικασία των μαραθωνίων χορού κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930 στις Ηνωμένες Πολιτείες του οικονομικού κραχ. Εξαντλημένα πλάσματα μέσα σε έναν «γαλήνιο» κήπο, όπως τα άλογα μέσα σε περιφραγμένο χώρο. Πηγή έμπνευσης επίσης η ταινία του Μίκαελ Χάνεκε «Αγάπη» του 2012, που βασίζεται στη σχέση ενός αγαπημένου ζευγαριού το οποίο παρακολουθεί την κοινή του ζωή να καταρρέει όσο πλησιάζει ο μεγάλος αποχωρισμός.

Η παράσταση Allez viens γεννιέται με τη δημιουργική συμμετοχή των ηθοποιών κατά τη διάρκεια των προβών, μέσα από δικούς τους αυτοσχεδιασμούς. Ο λόγος απουσιάζει και πρωταγωνιστεί η κίνηση. Μαζί της ο ήχος, τόσο της μουσικής, όσο κι ο ήχος που παράγεται από τα σώματα που βρίσκονται σε κίνηση. Ο χορός υπό τη σκοπιά της εξάντλησης, της αντοχής, της επανάληψης, καθώς και το πέρασμα του πραγματικού σκηνικού χρόνου που λειτουργεί καθοριστικά, αντικαθιστούν τον λόγο. Ένα βίωμα προσωπικό της χορογράφου Παναγιώτας Καλλιμάνη στρέφει την προσοχή της στην εξάντληση σε επίπεδο συλλογικό. Με μια χορογραφία που δανείζεται στοιχεία ελεύθερα από τις αναφορές της μετατρέπει τη σκηνή και τον αγώνα των σωμάτων σε πρίσμα που θα της επιτρέψει να προσεγγίσει την απελπισία μιας κοινωνίας.

Ταυτότητα Παράστασης

Χορογραφία – Σκηνικά: Γιώτα Καλλιμάνη

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Διανομή: Αλίκη Αλεξανδράκη, Κώστας Γαλανάκης, Γιώργος Δεγαΐτης, Βασίλης Καραμπούλας, Υβόννη Μαλτέζου, Ράνια Οικονομίδου, Αννέζα Παπαδοπούλου, Γιώργος Συμεωνίδης

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Πέμπτη έως Σάββατο 19:00, Κυριακή 17:30

ΘΕΑΤΡΟ REX – ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»

Τίμων ο Αθηναίος των Ουίλιαμ Σαίξπηρ – Τόμας Μίντλτον

Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Α’ Περίοδος

Έναρξη: 27 Σεπτεμβρίου 2018

Λήξη: 18 Νοεμβρίου 2018

Β΄ Περίοδος

Έναρξη: 07 Φεβρουαρίου 2019

Λήξη: 03 Μαρτίου 2019

Τίμων ο Αθηναίος. Πρόσωπο ιστορικό, συμβολικό, μα τόσο οικείο. Η περιπέτειά του, μια τραγωδία που ισορροπεί μεταξύ σάτιρας, φάρσας και αλληγορίας, όπως η αληθινή ζωή. Ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, αφιερώνεται και πάλι στον μετρ της ανθρώπινης παρουσίας επί σκηνής, στον Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Γοητεύεται από ένα έργο που γεννήθηκε σε ιδιάζουσα συνθήκη, αινιγματικό, με ανεξάντλητο μυστήριο. Ως το «μαύρο πρόβατο» της σαιξπηρικής δραματουργίας για πολλούς, παρουσιάζεται σπάνια στο ελληνικό κοινό.

Ο Τίμων, άρχοντας στην πόλη των Αθηνών τον 5ο αιώνα π.Χ., ζει πολύ πέρα από τις οικονομικές του δυνατότητες. Ξοδεύει την περιουσία του σε δώρα προς φίλους και απολαύσεις στις οποίες συμμετέχει ολόκληρος ο αντρικός κόσμος της Αθήνας. Σύντομα οι φιλίες του Τίμωνα θα δοκιμαστούν και όσοι ευεργετήθηκαν από τον ίδιο θα κληθούν να αποδείξουν τη φιλία τους απέναντί του.

Ο Σαίξπηρ εμπνέεται από ένα υπαρκτό πρόσωπο της αρχαίας Αθήνας. Συνεργάζεται με έναν από τους δημοφιλέστερους δραματουργούς της εποχής του, τον Τόμας Μίντλτον, και μας δίνει τον Τίμωνα. Έργο «υβρίδιο» μιας περιόδου αναζήτησης και πειραματισμού του μεγάλου δραματουργού, αποτελεί το ίχνος του εγχειρήματός του με μια φόρμα δίχως προηγούμενο σε άλλα έργα του.   

Ένα έργο-πρόκληση για τον πλούτο, το χρέος, τη φιλία, την κολακεία, την εθελοτυφλία, τις ψευδαισθήσεις και τις πλάνες, τη γενναιοδωρία, την αχαριστία, διαχρονικό και πάντοτε ενοχλητικό. Ενσαρκώνεται από την αεικίνητη ομάδα του Στάθη Λιβαθινού, «εμπλουτισμένη» με μερικούς από τους αξιότερους ηθοποιούς της νέας γενιάς.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Κίνηση: Μαρία Σμαγιέβιτς

Μουσική Σύνθεση: Λύσανδρος Φαληρέας

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Διανομή: Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Γιώργος Δάμπασης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Φώτης Κουτρουβίδης, Αναστάσης Λαουλάκος, Φοίβος Μαρκιανός, Στρατής Πανούριος, Δημήτρης Παπανικολάου, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Μάνος Στεφανάκης, Άρης Τρουπάκης, Αντιγόνη Φρυδά

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη έως Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00

Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Καθημερινά

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Τσαρλς Ντίκενς

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος

Σε πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου Βασισμένο στη διασκευή του Τζακ Θορν

Έναρξη: 07 Δεκεμβρίου 2018

Λήξη: 27 Ιανουαρίου 2019

Η μαγεία των Χριστουγέννων αγγίζει το Εθνικό Θέατρο και μεταμορφώνει τη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» του Θεάτρου Rex σε μια ζεστή αγκαλιά για όλη την οικογένεια. Με ένα συναρπαστικό θέαμα θα μοιραστούμε τη χαρά και τον ενθουσιασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος καταπιάνεται για πρώτη φορά με το μιούζικαλ φέρνοντας στη σκηνή τον θρυλικό και σε όλους αγαπημένο Σκρουτζ, τον πιο γνωστό ήρωα του Τσαρλς Ντίκενς. Διασκευάζει τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» και με την πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου μάς προσκαλεί να αφεθούμε στο όνειρο και τη φαντασία. Μας αποκαλύπτει το πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων!

Τα παθήματα του πιο εμβληματικού τσιγκούνη της σύγχρονης δυτικής κουλτούρας ζωντανεύουν στη σκηνή του Θεάτρου Rex. Ένα μοναδικό θέαμα γιορτής και λάμψης σαγηνεύει τις καρδιές μικρών και μεγάλων. Κυρίως, όλων εκείνων που έχουν ακόμη τη διάθεση να βλέπουν τον κόσμο με την αθωότητα της παιδικής ψυχής. Και όλα αυτά… σε πείσμα του μίζερου και τσιγκούνη Σκρουτζ.

Ο Εμπενέζερ Σκρουτζ είναι οπαδός της πειθαρχίας και της σκληρής δουλειάς. Νιώθει τουλάχιστον… αμήχανα με τις γιορτές και τις σχόλες. Τη φετινή παραμονή Χριστουγέννων, όμως, αναγκάζεται να αναθεωρήσει όσα πίστευε για τη ζωή του και για τους ανθρώπους γύρω του, εξαιτίας αναπάντεχων επισκέψεων από φαντάσματα που τον παρασύρουν άλλοτε στο παρελθόν και άλλοτε στο μέλλον σε μια πολιορκία μέχρις εσχάτων. Το πνεύμα των Χριστουγέννων θα συγκινήσει άραγε τον σκληρόκαρδο Σκρουτζ; Αν ναι, τότε ποιος από εμάς θα μπορούσε να του αντισταθεί;

Ταυτότητα Παράστασης

Αρχική Θεατρική Διασκευή: Τζακ Θορν

Μετάφραση Αρχικής Διασκευής: Γιώργος Δεπάστας

Νέα Διασκευή: Γιάννης Μόσχος

Στίχοι Τραγουδιών: Σταύρος Σταύρου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος

Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Σκηνικά- Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύη Νάκου

Βοηθός Σκηνογράφου: Ειρήνη Κουμπαρούλη

Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Διανομή: Αλίκη Αλεξανδράκη, Στέλλα Αντύπα, Αλέξανδρος Βαμβούκος, Κώστας Βασαρδάνης, Θανάσης Βλαβιανός, Πάρις Θωμόπουλος, Αριάδνη Καβαλιέρου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Λαέρτης Μαλκότσης, Χριστίνα Μαξούρη, Ελένη Μπούκλη, Ζωή Μυλωνά, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χρήστος Στέργιογλου

Χορωδοί: Πένυ Δεληγιάννη, Νίκος Ζιαζιάρης, Ηλίας Καπάνταης, Σοφία Μάλαμα

Και πέντε μουσικοί επί σκηνής

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη έως Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00

Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Καθημερινά

Ο άνθρωπος που γελά του Βίκτωρ Ουγκώ

Μετάφραση: Ντορέτα Πέππα

Διασκευή: Έλσα Ανδριανού

Σκηνοθεσία – Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής

Έναρξη: 22 Μαρτίου 2019

Λήξη: 26 Μαΐου 2019

Το πιο πολιτικό έργο του Βίκτωρ Ουγκώ αποκαλύπτεται πίσω από ένα θυελλώδες ειδύλλιο. Χάρη στην ιδιοφυή γραφή του κορυφαίου Γάλλου λογοτέχνη, μια ερωτική υπόθεση μάς θέτει ενώπιον της ακρότητας της εξουσίας. Μας δείχνει πόσο αποκρουστικό μπορεί να είναι το «αληθινό» της πρόσωπο, όταν εκφράζεται στην πιο χυδαία και απροκάλυπτη μορφή της.

Ένα χειμαρρώδες πολιτικό ρομαντικό μυθιστόρημα συνιστά την πρώτη ύλη για μια ανατρεπτική παράσταση σύγχρονου μουσικού θεάτρου σε σκηνοθεσία και πρωτότυπη μουσική Θοδωρή Αμπαζή, Αναπληρωτή Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Μια ομάδα ταλαντούχων ερμηνευτών - ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές και μουσικοί επί σκηνής, αναλαμβάνει να υπηρετήσει την πολυδιάστατη και απαιτητική μουσικοθεατρική παρτιτούρα, όπου συνυπάρχουν ισότιμα όλα τα μέσα της σκηνικής αφήγησης.

Ο άνθρωπος που γελά δημοσιεύτηκε το 1869, δύο μόλις χρόνια πριν από την εξέγερση της Παρισινής Κομμούνας. Χωρίς ποτέ να έχει την απήχηση όπως άλλα έργα του Ουγκώ με μνημειώδη χαρακτήρα, δεν στερείται του μεγαλείου τους. Κάθε ζήτημα – κοινωνική ανισότητα, αλλοτρίωση από την επαφή με την εξουσία, πολιτική ευθύνη του ανθρώπου για παρέμβαση, συντριβή του ατόμου έναντι του συστήματος, λανθάνει και αποκαλύπτεται αριστοτεχνικά πίσω από μια πλοκή που ανάγει τον έρωτα σε κινητήριο δύναμη. Ακριβώς με τον ίδιο απροσδόκητο μα ουσιώδη τρόπο, αποκαλύπτεται η υπαρξιακή τραγικότητα του ανθρώπου όταν υφίσταται τις στρεβλώσεις της εξουσίας. Στην περίπτωσή μας, είναι η μάσκα του εύθυμου σαλτιμπάγκου με το βίαιο και τεχνητό γέλιο του κεντρικού ήρωα. Άλλωστε ο άνθρωπος που γελά, δεν γελά ποτέ από επιλογή. Το χαμόγελό του αντικατοπτρίζει την παραμόρφωση που επιφέρει η εξουσία με τον πιο ακραίο και ευθύ τρόπο.

Λονδίνο, αρχές του 18ου αιώνα. Μια αυστηρά δομημένη, αριστοκρατική κοινωνία με απολύτως διακριτά όρια μεταξύ των τάξεων. Ο πλούτος και η υψηλή θέση στην ιεραρχία προκαλεί αλαζονεία. Ο λαός, άνθρωποι εξαθλιωμένοι, άβουλοι, τρομοκρατημένοι, χωρίς διάθεση για αντίσταση και κάποιες φορές χωρίς ελπίδα. Σε αυτό το σκληρό περιβάλλον, ο Γκουίνπλεϊν, ένας νεαρός άνδρας με παραμορφωμένο πρόσωπο -ένα μόνιμα χαραγμένο χαμόγελο ως εκδίκηση από τον βασιλιά, βιώνει τον απόλυτο έρωτα με την τυφλή Ντία. Η σχέση τους φαίνεται να είναι ό,τι πιο σημαντικό για εκείνον. Ως μέλος ενός θιάσου, σύντομα, θα γίνει διάσημος λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Όταν τολμήσει να υψώσει το ανάστημά του θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αναλγησία των ισχυρών.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Ντορέτα Πέππα
Διασκευή - Λιμπρέτο: Έλσα Ανδριανού

Σκηνοθεσία - Σύνθεση: Θοδωρής Αμπαζής

Σκηνικά: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Χορογραφία: Αγγελική Στελλάτου

Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελεάνα Τσίχλη

Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Διανομή: Θανάσης Ακκοκαλίδης, Νέλλη Αλκάδη, Αλέξανδρος Βαρδάξογλου, Θανάσης Βλαβιανός, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Μαρία Δελετζέ, Πάρις Θωμόπουλος, Κώστας Κορωναίος, Θοδωρής Κοτεπάνος, Ελίτα Κουνάδη, Δαυίδ Μαλτέζε, Ελένη Μπούκλη, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Εβελίνα Παπούλια, Αρετή Πασχάλη, Αιμιλιανός Σταματάκης, Λυδία Τζανουδάκη, Σπύρος Τσεκούρας, Βαγγέλης Ψωμάς

Και πέντε μουσικοί επί σκηνής

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη έως Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00

Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: Καθημερινά

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -| ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»

Επαναστατικές μέθοδοι για τον καθαρισμό της πισίνας σας της Αλεξάνδρας Κ* [επανάληψη, μόνο για 20 παραστάσεις]

Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος

Έναρξη: 17 Οκτωβρίου 2018

Λήξη: 18 Νοεμβρίου 2018

* Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις από 5 έως και 10 Νοεμβρίου

        Με άρτια θεατρικά γραφή και από τις πλέον αξιόλογες της νέας γενιάς Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, η Αλεξάνδρα Κ* «σκαλίζει» τις πιο «κοντόθωρες» πτυχές της νοοτροπίας μας. Με σπάνια δεινότητα παίρνει απόσταση και παρατηρεί. Βλέπει τις στρεβλώσεις που συχνά παραβλέπουμε. Μας εισάγει στον φαύλο κύκλο επικράτησης μιας αυθεντικά ελληνικής, μάλλον, «κατ’ έθιμο» αντίληψης του κόσμου. Εκεί θα αναγνωρίσουμε στοιχεία πολύ δικά μας. Αν όχι του ίδιου μας του εαυτού, σίγουρα κάποιου πολύ οικείου, ενός φίλου ή του… γείτονα.

Μετά την επιτυχία που σημείωσε την περασμένη θεατρική περίοδο το ολοκαίνουργιο έργο της Αλεξάνδρας Κ* επαναλαμβάνεται για λίγες παραστάσεις στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Τη σκηνοθεσία του έργου υπογράφει ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος, σκηνοθέτης με αξιοσημείωτη πορεία και βραβεύσεις στο εξωτερικό, που παρουσιάζει για πρώτη φορά δουλειά του στην Αθήνα. Η παράσταση μάς προκαλεί να τολμήσουμε… Να κοιτάξουμε κι εμείς στον καθρέφτη που μας ετοίμασαν. Ίσως αντιληφθούμε πολλά από το είδωλό μας.

Η πρώτη ιδιωτικοποίηση δημόσιας γης απειλεί το αυθαίρετο εξοχικό του Αντώνη Τάδε και μαζί ολόκληρη την προσωπική του μυθολογία. Κυρίως όμως απειλεί το μέλλον των παιδιών του, τουλάχιστον όπως ο ίδιος το έχει φανταστεί. Αποφασισμένος να παλέψει μέχρις εσχάτων για να σώσει την «επένδυση ζωής» του, ο Αντώνης θα συγκρουστεί όχι μόνο με τους κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και με τα ίδια του τα παιδιά. Ανίσχυρος απέναντι στο κράτος και το ξένο κεφάλαιο, θα κηρύξει ανεξάρτητο κράτος τη γη που ο ίδιος έχει καταπατήσει και θα στεφθεί λαϊκός ήρωας για μία ημέρα. Το ζήτημα όμως ήταν πάντα η επόμενη. Αυτή που κάποτε ανήκε στα παιδιά του. Η παλιά «κακή» γενιά συγκρούεται -οπλισμένη- με την «κακομαθημένη» καινούρια, το θυμικό δίκαιο με το αστικό, και η τυπική ελληνική οικογένεια με την ίδια της την επιβίωση.

Ταυτότητα Παράστασης

Κείμενο: Αλεξάνδρα Κ*

Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος

Σκηνικά - Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος

Βίντεο: Νίκος Πάστρας

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Δραματολόγος – Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέλλα Ράπτη



Διανομή: Μανώλης Μαυροματάκης, Ρόζα Προδρόμου, Μιχάλης Τιτόπουλος, Eva Maria Sommersberg

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00

* Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις από 5 έως και 10 Νοεμβρίου

* Στις 10 και 11 Οκτωβρίου η παράσταση θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των 53ων ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ στη Θεσσαλονίκη.

* Στις 08 Νοεμβρίου θα παρουσιαστεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου στο Μπρασόβ της Ρουμανίας.

Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου

Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας

Έναρξη: 30 Νοεμβρίου 2018

Λήξη: 20 Ιανουαρίου 2019

Κείμενο που ανεβαίνει σπάνια, υπηρέτησε για τον Μπρεχτ μια άσκηση διάρρηξης των ορίων προς το αδύνατο, το ουτοπικό. Γέννημα ιδιόρρυθμο κι εκρηκτικό, μιας γραφής που επιχείρησε να υπονομεύσει κάθε σύμβαση με διάθεση ριζοσπαστική όσο ποτέ άλλοτε στα χρονικά της μπρεχτικής θεατρικής λογοτεχνίας και πράξης. Ακριβώς χάρη στα εγγενή χαρακτηριστικά της ουτοπικής του φύσης αποτελεί μια ελκυστική πρόταση για ένα «άλλο θέατρο». Κείμενο πρόκληση τότε, αλλά και τώρα, όπως σημειώνει η Ελένη Βαροπούλου που υπογράφει τη μετάφραση, εξασφαλίζει τη θέση του στο πεδίο του σύγχρονου πειραματισμού για τη θεατρική εμπειρία σε κάθε της έκφανση.

Ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας, πιστός στην ανήσυχη ιδιοσυγκρασία του και με την ίδια πάντοτε ανατρεπτική διάθεση, απαντά στην πρόκληση του μπρεχτικού κειμένου με μια παράσταση που αποδεικνύει ότι οι καινοτόμες ιδέες του Γερμανού δραματουργού παραμένουν αφετηρία προς γόνιμες αναζητήσεις. Την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Γιάννης Αγγελάκας στην πρώτη του συνεργασία με τον Σίμο Κακάλα και το Εθνικό Θέατρο.

Ο Καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ είναι ένα πολυσυζητημένο, αλλά και σχεδόν άγνωστο έργο που ο Μπρεχτ έγραψε μεταξύ 1926 και 1931 αφήνοντάς το ημιτελές, αποσπασματικό, ανοιχτό. Αυτό το δραματικό και ποιητικό υλικό ξεδιπλώνεται σε περισσότερες από πεντακόσιες σελίδες. Περιλαμβάνει σκηνές, σημειώσεις, χορικά, λυρικά κομμάτια και κείμενα φιλοσοφικού περιεχομένου. Είναι ένα «λατομείο» ιδεών και μορφών που προσφέρεται για διασκευές, πολιτικό στοχασμό και σκηνικούς πειραματισμούς.

Τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες λιποτακτούν από το Δυτικό Μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Ανάμεσά τους, ο Γιόχαν Φάτσερ, πρόσωπο με ιδιαίτερα εγωιστική συμπεριφορά που δημιουργεί προβλήματα στο εσωτερικό της ομάδας. Οι λιποτάκτες κρύβονται στην πόλη Μιλχάιμ και καταποντίζονται καθώς ο ευρηματικός ατομικιστής Γιόχαν Φάτσερ, με την ανεύθυνη συμπεριφορά του, τινάζει την ομάδα, το μικρό «κολλεκτίφ», στον αέρα.

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση - Διασκευή: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας
Σκηνικά - Κοστούμια:
Kenny MacLellan
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας

Φωτισμοί: Παναγιώτης Λαμπής
Επιμέλεια Ήχου:
Coti Κ.
Βοηθός Σκηνοθέτης: Δημήτρης Καλακίδης

Μάσκες: Μάρθα Φωκά

Διανομή: Μιχάλης Βαλάσογλου, Νίκος Γιαλελής, Σίμος Κακάλας, Χαρά Κότσαλη, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Μάνος Πετράκης, Φελίς Τόπη

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00

La StradaΒασισμένο στην ταινία του Φεντερίκο Φελίνι

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Δαμβόγλου – Robin Beer (Fly Theatre)

Έναρξη: 01 Φεβρουαρίου 2019

Λήξη: 17 Μαρτίου 2019

Όταν ένα έργο κλασικό απασχολεί στο πέρασμα του χρόνου, όταν προκαλεί τον πειραματισμό και καταλύει τα όρια μεταξύ των τεχνών, σίγουρα οδηγούμαστε προς μια νέα «γέννηση». Όπως στην περίπτωση του φιλμ που εμπνέει τους Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου – Robin Beer) για ένα ερευνητικό θέατρο αξιώσεων με απώτερο στόχο την αφήγηση μιας νέας ιστορίας, σε μια νέα γλώσσα. Αφετηρία της δημιουργικής τους προσέγγισης ένα έργο σπουδαίο, ένα αριστούργημα της 7ης τέχνης. Το La Strada (1954), η νεορεαλιστική, βραβευμένη με Όσκαρ, ταινία του θρυλικού σκηνοθέτη Φεντερίκο Φελίνι, γνώρισε παγκόσμια επιτυχία και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία έργα του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

Αλλά πώς γεννιέται μια ιδέα; Οι Fly Theatre εκκινούν την πειραματική τους αναζήτηση από την πρωταρχική εκείνη στιγμή της σύλληψης. Συναντιόμαστε με το αξεπέραστο έργο του Φελίνι σε μια θεατρική σκηνή κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του. Βλέπουμε ένα αριστούργημα να ξετυλίγεται σπαρακτικά μέσα από τη ματιά του σκηνοθέτη και να αποκαλύπτεται βήμα-βήμα επί σκηνής. Παράλληλα βλέπουμε τη ζωή σε δύο επίπεδα: μπροστά και πίσω από την κάμερα. Ποιο είναι το πιο αληθινό;

        Ο Φελίνι δημιουργεί, ενώ παράλληλα παλεύει με τη γυναίκα, τις ερωμένες και τους ηθοποιούς που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, την κατάθλιψη και τα όνειρά του, θέτοντας μέσω των ηρώων του ζητήματα σωτηρίας και λύτρωσης. Θα καταφέρει ο σκηνοθέτης να παλέψει με το όραμά του και να πει τη δική του αλήθεια;

Στη μεταπολεμική Ιταλία, ένας πλανόδιος καλλιτέχνης, ο βίαιος Ζαμπανό, αγοράζει για τις ανάγκες των ατραξιόν του, την κόρη μιας φτωχής αγρότισσας. Η ευαίσθητη και ονειροπαρμένη Τζελσομίνα, ανέχεται με χαμόγελο τις εκρήξεις και την απάνθρωπη συμπεριφορά του. Όταν όμως έπειτα από διάφορες περιπλανήσεις και κακουχίες χάσει την αισιοδοξία και το χαμόγελό της, ο Ζαμπανό την εγκαταλείπει. Η είδηση του θανάτου της, και η ανάμνηση του μελαγχολικού τραγουδιού της, ίσως μπορέσουν, χρόνια μετά, να μαλακώσουν την καρδιά του σκληρού Ζαμπανό…

Ταυτότητα Παράστασης

Διασκευή - Σκηνοθεσία: Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer)
Σκηνικά: Ερμίνα Αποστολάκη

Κοστούμια: Νατάσα Σταματάρη

Μουσική: Νίκος Γαλενιανός

Σχεδιασμός Ήχου και Εικόνας: Fly Theatre (Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer)

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Διανομή: Μιχάλης Βαλάσογλου, Σοφία Μαραθάκη, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Κωνσταντίνος Mωραΐτης, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Ρόζα Προδρόμου, Γιώργος Σύρμας, Εριφύλη Στεφανίδου, Απόστολος Ψυχράμης

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00

Selfie: στο βάθος πίσω η πόλη

Αστική, περιπετειώδης αφήγηση

Βασισμένο σε κείμενα των Βασίλη Βασιλικού, Γιώργου Ιωάννου, Νίκου – Γαβριήλ Πεντζίκη

Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης

Έναρξη: 29 Μαρτίου 2019

Λήξη: 19 Μαΐου 2019

Η πόλη, πέρα από τα επίθετα και τις ιδιότητες που, κατά καιρούς, της προσάπτουν, μοιάζει να έχει τη δική της, κρυμμένη, μυθολογική ζωή. Αυτή η ζωή μπορεί χρονολογικά να κατατάσσεται στο παρελθόν, είναι όμως πανταχού παρούσα στο σήμερα, σε ένα διευρυμένο παρόν. Ο πολυπράγμων ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης περιπλανιέται στην πόλη που μεγάλωσε και ιχνηλατεί την παιδική ηλικία της Θεσσαλονίκης μετά τον πόλεμο, μέσα από τα κείμενα τριών εμβληματικών συγγραφέων της: των Βασιλικού, Ιωάννου και Πεντζίκη. Η παράσταση, το κείμενο, η περιπετειώδης αφήγηση, σαν μια προσπάθεια κατανόησης ή και εφεύρεσης μιας πόλης σε συσκότιση.

Όταν πέφτει η συσκότιση μετά τη δύση στις οδούς Εγνατίας και Αγίου Δημητρίου, στην Καμάρα, στη Λέοντος Σοφού, στον Έσπερο, στο Βακούρα και στα Τιτάνια, στα Χίλια Δέντρα, στην Πολίχνη και στο μέτωπο των μεγάρων της παραλίας, μπορεί κανείς να διακρίνει τις φωτεινές νησίδες: Το τεράστιο Φύλλο που κατασπαράζει μια πολυκατοικία στην Κολόμβου, την Σαρκοφάγο στην Αγγελάκη, στην κρύπτη της οποίας σμίγουν τα παράνομα ζευγάρια, τον υπαίθριο Τεκέ του Τσικρικονάκια στα Εβραϊκά Μνήματα, την πορεία των κίτρινων Άστρων προς τον Σταθμό για το Άουσβιτς, την ηρωική, τέλος, έξοδο της Κυρίας Έρσης έξω από τα τείχη της πόλης με το υπεραστικό προς την εξωτική Σικυώνη μετά από δέκα χρόνια Κατοχής και Εμφυλίου. Ψηφίδες και σπαράγματα δυο ταλαιπωρημένων, μίζερων κι όμως μυθολογικά ολοζώντανων δεκαετιών: 1950 και 1960.

Ταυτότητα Παράστασης

Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης

Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Μιχάλης Σιγανίδης

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος

Διανομή: Στέλλα Βογιατζάκη, Ευθύμης Θέου, Σύρμω Κεκέ, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Παπανδρέου, Γιώργος Σύρμας

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00

Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών 2018 – 2019 -| Πειραματική Σκηνή

Μάιος 2019

Το Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών διευρύνει και συμπληρώνει τον θεματικό άξονα του ρεπερτορίου της Πειραματικής Σκηνής και, στρέφοντας το βλέμμα από το παρελθόν στο παρόν, εστιάζει στην πόλη της Αθήνας και στις αλλαγές που συντελούνται σήμερα. Πιστό στο ραντεβού του με νέες ομάδες, ανήσυχους δημιουργούς, καλλιτέχνες και θεατές που εκπροσωπούν ή αποζητούν εναλλακτικές αφηγήσεις, το Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών 2018 – 2019 επιστρέφει στα τέλη της άνοιξης με θεατρικά εγχειρήματα εμπνευσμένα από τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Είναι η Αθήνα η πόλη που αγαπάμε ή μια πόλη που φοβόμαστε; Η πόλη που αποδέχεται ή που αποστρέφεται το «διαφορετικό»; Η πόλη που ευνοεί με ίσες ευκαιρίες ή μια πόλη οχυρωμένων θυλάκων; Άραγε μπορούμε να ελπίζουμε στη φιλική εξέλιξη της φυσιογνωμίας της;

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

Αγαμέμνωντου Αισχύλου στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Μάρτιος 2019

ΤονΑγαμέμνονατου Αισχύλου, την πρώτη τραγωδία τηςΟρέστειας(458 π.Χ.), της μοναδικής σωζόμενης τριλογίας, θα σκηνοθετήσει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός στοΠεκίνο, στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας των δύο θεάτρων. Με τον Αγαμέμνονα και το αρχαίο δράμα θα ταξιδέψει και ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός στην Κίνα μέσω μιας πολιτιστικής ανταλλαγής που στοχεύει στην κατανόηση του λαμπρού παρελθόντος, αλλά κυρίως στη γνωριμία με το σύγχρονο πρόσωπο κάθε χώρας εκατέρωθεν.

Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας στο Πεκίνο και το Εθνικό μας Θέατρο συνεργάζονται σε ένα υψηλών συμβολισμών και μεγάλης καλλιτεχνικής σημασίας θεατρικό πρόγραμμα, μια πρωτοβουλία που ενώνει δύο από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου και τις παραδόσεις τους, ενώ ταυτόχρονα γεφυρώνει τη σύγχρονη θεατρική δημιουργία.

Οι πρόβες θα ξεκινήσουν τον Δεκέμβριο του 2018 και η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 2 Μαρτίου του 2019 στο Εθνικό Θέατρο της Κίνας στοΠεκίνο. Η διμερής συνεργασία πραγματοποιείται με την υποστήριξη των Υπουργείων Πολιτισμού των δύο χωρών στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους Ελλάδας – Κίνας.

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Έλληνες ηθοποιοί: Στεφανία Γουλιώτη, Αντιγόνη Φρυδά

Και δεκαπέντε ακόμη Κινέζοι ηθοποιοί

Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας (NTC), συνδεδεμένο με το Υπουργείο Πολιτισμού, είναι ένας καλλιτεχνικός οργανισμός με έμφαση στην καλλιτεχνική δημιουργικότητα και τη σημαντική παράδοση του δράματος. Εστιάζει σε παραστάσεις αρχαίων και σύγχρονων έργων, ενώ ταυτόχρονα προωθεί τη θεατρική εκπαίδευση. Διαθέτει τρεις σύγχρονες σκηνές, κατάλληλες για πλήθος παραστάσεων. Επιπλέον, τα κέντρα NTC στο Πεκίνο ασκούν επιρροή σε ολόκληρη τη χώρα και προωθούν διεθνείς θεατρικές ανταλλαγές και συνεργασίες, παρουσιάζοντας στο κινεζικό κοινό θέατρο υψηλής αισθητικής. Το Εθνικό Θέατρο της Κίνας ακολουθεί το δημιουργικό σχήμα «κινεζική πρωτοτυπία, παγκόσμιοι κλασικοί, πειραματική εξερεύνηση». Πρόεδρος του θεάτρου είναι ο Zhou Yuyuan.

Πειραματική Σκηνή -|

House-made του Γιώργου Βαλαή

Μια συμπαραγωγή με το Θέατρο Maxim Gorki του Βερολίνου στην Πειραματική Σκηνή -|

10 & 11 Νοεμβρίου 2018

Είναι η έννοια του «έθνους» η τελευταία λειτουργική κατασκευή της νεωτερικότητας ή μια βίαιη ένωση βασισμένη στο συναίσθημα; Δύο ηθοποιοί ανιχνεύουν την επίδρασή της στη ζωή τους∙ το αποτύπωμα μιας γενεαλογίας που δεν επέλεξαν οι ίδιοι.

Η παράσταση House-made, σε σκηνοθεσία του δραστήριου διεθνώς Γιώργου Βαλαή, επιχειρεί να καταγράψει βιωματικά, ως μαρτυρία, τις διεθνείς εξελίξεις και τα φαινόμενα που απαντώνται στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον Κόσμο, στην εποχή ενός ακόμη μετασχηματισμού εν εξελίξει, στο σήμερα. Προσεγγίζει μέσα από το σχήμα ταυτότητας - ετερότητας κρίσιμα ζητήματα και προκλήσεις των σύγχρονων κοινωνιών.

Η νέα παραγωγή αποτελεί τη συμμετοχή της Πειραματικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου στο Φεστιβάλ “War or Peace - Crossroads of History 1918/2018” που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2018 στο θέατρο Maxim Gorki στο Βερολίνο.

Ταυτότητα Παράστασης

Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής, Πρόδρομος Τσινικόρης, Tobias Herzberg, Rebecca Ajnwojner

Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα

Βίντεο - Μουσική επιμέλεια – Δραματουργική συνεργασία: Γιώργος Κωνσταντινίδης
Επιμέλεια φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός Σκηνοθέτης: Δημήτρης Μπαμπίλης

Διανομή: Γιώργος Βαλαής, Θοδωρής Πεντίδης

Οι ώρες των παραστάσεων θα γνωστοποιηθούν με νέα ανακοίνωση.

«Οιδίπους Τύραννος» Συνέχεια Παγκόσμιας Περιοδείας

Ο «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, η διεθνώς βραβευμένη παράσταση σε σκηνοθεσία Ρίμας Τούμινας που πραγματοποιήθηκε σε συμπαραγωγή με το θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας συνεχίζει να ταξιδεύει για τρίτη χρονιά με επιτυχία στο πλαίσιο παγκόσμιας περιοδείας.

Ο Θανάσης Αλευράς μας έχει αποδείξει, πολλές φορές, το μεγάλο του ταλέντο στις μεταμφιέσεις. Ο βραβευμένος με Χόρν ηθοποιός από την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου θα ερμηνεύσει την περιπετειώδη ζωή της Μαλάμως. Πρόκειται για την ιστορία μιας γυναίκας που την ποθούν όλοι οι άνδρες στο χωριό αλλά και στην Αθήνα, μία γυναίκα σαν τα κρύα τα νερά, μία γυναίκα κινητή φωτιά, μία γυναίκα που στην καρδιά και στο μυαλό της έχει μόνο έναν και θέλει να ανήκει μόνο σε αυτόν.....

Το κείμενο της παράστασης «Της Μαλάμως Βουκουλοτραγωδία», που θα δούμε στο Θέατρο Λαμπέτη, έχει γράψει ο Νίκος Χαρλαύτης και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ελένη Γκαζούκα. Η τελευταία μας «πρόδοσε» και την μοναδική μεταμόρφωση του ηθοποιού μέσα από φωτογραφία του που ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook.

malamo aleuras texnes plus

Η ίδια σχολίασε μαζί με τη φωτογραφία : «Παραδοσιακή φορεσιά Μαλάμως με μπόλικη εσάνς Γκοτιε από τον σπουδαίο Νικο Χαρλαύτη - θέατρο Λαμπέτη-Θανάσης Αλευρας»

Τον Θανάση Αλευρά θα πλαισιώνουν στην παράσταση δέκα άνδρες ηθοποιοί που υποδύονται και τους γυναικείους ρόλους .

Θυμάται τον μπαμπά και τη γιαγιά της να της αφηγούνται παραδοσιακά παραμύθια κι έχει στο μυαλό της, ανεξίτηλη, τη συγκίνηση που βίωνε ακούγοντάς τα.

Μιλάει με πάθος και μια πρωτόγνωρη εφηβική ορμή για τον «Μικρό Νότο», την ομάδα που δημιούργησε, πριν έξι χρόνια.

Από το 2012 μέχρι σήμερα, η ομάδα έχει παρουσιάσει πολλές παραστάσεις για μικρούς, αλλά και μεγαλύτερους θεατρόφιλους καταφέρνοντας να μπει στη λίστα με τα «Must-see» θεάματα για το παιδικό κοινό.

Στις παραστάσεις ακρογωνιαίοι λίθοι αποτελούν τα πρωτότυπα μουσικά όργανα, το κουκλοθέατρο, η παντομίμα και κύρια πηγή έμπνευσης η λαϊκή παράδοση. Φυσικά τίποτα δεν μπορεί να υπάρξει σκηνικά, χωρίς τη συμμετοχή των παιδιών.

Γι’ αυτό το ταξίδι της στο μαγικό κόσμο του παιδικού θεάτρου, μας μίλησε η Χρύσα Διαμαντοπούλου, καλλιτεχνική διευθύντρια του «Μικρού Νότου», που φέτος θα παρουσιάσει πέντε παραγωγές κι ας λέει, η ίδια, στο τέλος κάθε σεζόν : «Δεν θα έχω όλες τις παραστάσεις ξανά!». Όταν έρχεται η στιγμή της επιλογής δεν μπορεί να αφήσει καμία πίσω...

 xrusa diamantopoulou2 texnes plus

Η ομάδα συμπληρώνει έξι χρόνια από την ίδρυσή της. Θα ήθελα να μας πείτε ποιοι από τους στόχους σας έχουν υλοποιηθεί και τι προσδοκάτε ακόμη για το μέλλον της.

Aλήθεια, τον Αύγουστο του 2018 ο Μικρός Νότος έγινε 6 χρονών!

Ο Μικρός Νότος δημιουργήθηκε από την ανάγκη μου να υπάρξει ένα ασφαλές καλλιτεχνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μπορούσαν να γεννηθούν δημιουργικά παραστάσεις για παιδιά, δουλεύοντας με καλλιτέχνες με κοινό όραμα.

Πολλοί από τους αρχικούς στόχους μας έχουν υλοποιηθεί κι αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά. Οι στόχοι αυτοί, όμως, δεν παύουν να υπάρχουν και να αποτελούν, μέχρι σήμερα, προτεραιότητά μας. Να προσφέρουμε σε μικρούς και μεγάλους μία θεατρική εμπειρία, όπου το παιδί είναι πραγματικά το κέντρο της, με αγάπη, φροντίδα, γνώση, εμπειρία. Χωρίς εκπτώσεις, ακούραστα και μεθοδικά να αναβαθμίζουμε, συνεχώς, τη δουλειά μας. Να εξελισσόμαστε μέσα από αυτή, να μεγαλώνουμε σαν ομάδα, να ωριμάζουμε, να εντάσσουμε στη δουλειά μας νέες ιδέες, κρατώντας τον ίδιο αυθορμητισμό, την ίδια σπιρτάδα και λαχτάρα για το καλύτερο. Να προσθέτουμε ένα λιθαράκι στη δουλειά του γονέα και του εκπαιδευτικού. Να εκπαιδεύουμε ηθοποιούς για το "θέατρο για παιδιά" με τις Αρχές του Εκπαιδευτικού Δράματος. Να φέρνουμε σε επαφή τα παιδιά με τη λαϊκή μας παράδοση και τα μουσικά όργανα. Να κάνουμε τις παραστάσεις μας προσιτές σε όσο γίνεται περισσότερα παιδιά κι, ιδιαίτερα, σε παιδιά που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού...

Μεγαλώνοντας θέλω να τον δω ακόμα πιο ανεξάρτητο χωρίς βαρίδια, με ανάγκη πάντα προσφοράς και μία παρέα που να τον πιστεύει, να τον στηρίζει και να τον αγαπά. Ο Μικρός Νότος είναι οι άνθρωποί του, είναι ο κόσμος που τον έχει αγκαλιάσει, οι άνθρωποι που μας πιστεύουν. Είμαι υπερήφανη για τον Μικρό Νότο μας, που προσφέρει χαμόγελα, συγκίνηση και ψυχαγωγία σε μικρούς και μεγάλους.

 xrusa diamantopoulou3 texnes plus

Οι παραστάσεις σας αντλούν τα θέματά τους, από ιστορίες, μύθους, παραδόσεις και παραμύθια από τη λαϊκή παράδοση. Τι σας γοητεύει σ’ αυτούς τους θεματικούς κύκλους;

 

Η ελληνική λαϊκή παράδοση είναι μία ανεξάντλητη δεξαμενή αφηγηματικού λόγου, ένα υλικό βαθιάς σοφίας που μας συνδέει με το παρελθόν και την ιστορία του τόπου μας. Εμείς, μεταφέροντας με σύγχρονη ματιά στη σκηνή μύθους και ιστορίες που μιλούν για την αγάπη, τη γενναιότητα, την απώλεια, τον φόβο, τη φιλία κ.ά, προσπαθούμε να κάνουμε ξανά κοινό κτήμα μας αυτό που ξεχάστηκε, που παραμελήθηκε. Προσφέρουμε, δηλαδή, στους θεατές μας μια ευκαιρία μύησης στη σπουδαία αυτήδεξαμενή του προφορικού λόγου. Τα παιδιά αλλά κι οι μεγάλοι, μέσα από τη λαϊκή παράδοση, ανακαλύπτουν έναν κόσμο ακέραιο, καθαρό, δίκαιο, που τείνει να ξεχαστεί.

Ο πατέρας μου και η γιαγιά μου μού αφηγούνταν παραμύθια από τη λαϊκή παράδοσή μας. Παραμύθια που με συγκινούσαν από τότε και μου ξυπνούσαν, θυμάμαι, πολύ δυνατά συναισθήματα. Όλο αυτόν τον ανεξάντλητο θησαυρό ξανασυνάντησα πολλά χρόνια μετά, όταν βρεθήκαμε καλλιτεχνικά με τον Τάσο Ράτζο, σκηνοθέτη και μελετητή του λαϊκού παραμυθιού. Νιώθω πως είναι ένας πλούτος, που οφείλουμε να παραδώσουμε ζωντανό στις νέες γενιές.

Σε πολλές παραστάσεις σας, στα σχολεία, αρκούν μόνο δύο βαλίτσες για να μεταφερθεί το σκηνικό σας. Πόσο δύσκολο είναι να αποσπάσεις την προσοχή των παιδιών με τόσα λίγα σκηνικά μέσα την εποχή του ίντερνετ και της τεχνολογίας, στην οποία η εικόνα κυριεύει τα πάντα;

Με δυο βαλίτσες, με πολλά μουσικά όργανα, με λαϊκά παραμύθια που μας συνδέουν με τη μνήμη μας, με εργαλεία όπως το θέατρο στην εκπαίδευση και το σωματικό θέατρο, με αλήθεια, γνώση και πολλή φαντασία, τα παιδιά βουτούν, χωρίς αναστολές, και κολυμπούν σε βαθιά νερά με χαρά και δημιουργικότητα.

Τα παιδιά έχουν μεγάλη ανάγκη από τις ιστορίες του παππού και της γιαγιάς, που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια τους. Η πραγματικότητα τη στιγμή της παράστασης είναι αληθινή και είναι μία, χωρίς οθόνες, ακουστικά και wifi. Διψούν να ακούσουν και να ακουστούν, να μιλήσουν, να ζυμώσουν, να παίξουν με το σώμα τους, με τον ρυθμό και τη μουσική, να τραγουδήσουν, να μπερδευτούν με γλωσσοδέτες, να γελάσουν. Κι όταν κάποιος διψάει, το νερό έρχεται σαν βάλσαμο...

Φέτος θα δούμε την ομάδα «Μικρός Νότος» να υπογράφει πέντε παραστάσεις. Ποια ανάγκη σας οδήγησε σ’ αυτές τις πέντε παραγωγές;

Κάθε χρόνο όταν τελειώνει η σεζόν λέω: "δεν θα έχω όλες τις παραστάσεις ξανά!" και κάθε χρόνο όταν έρχεται η στιγμή να επιλέξω, δεν μπορώ να αφήσω πίσω καμία.

Οι παραστάσεις μας φτιάχνονται χειροποίητα, με μεράκι, με πολλή δουλειά προετοιμασίας, οργάνωσης, δημιουργίας κι εκτέλεσης. Κάθε παράστασή μας, για να γεννηθεί, χρειάζεται τουλάχιστον 6 μήνες.

Φέτος, για τελευταία χρονιά, το κοινό έχει την ευκαιρία να δει και τις 5 παραστάσεις μας, καθώς του χρόνου έχουμε αποφασίσει ότι το ρεπερτόριό μας θα είναι εξ ολοκλήρου ανανεωμένο.

Μπορείτε να μας πείτε με μια φράση, για την καθεμία, γιατί αξίζει να τις παρακολουθήσουν τα παιδιά;

"Αισώπου... φίλοι" : Τα παιδιά βλέπουν να ζωντανεύουν μπροστά τους μύθοι αγαπημένοι, απρόσμενα επίκαιροι και διασκεδάζουν με την καρδιά τους, αναγνωρίζοντας αλήθειες από τη δική τους καθημερινότητα.

"Γύρω γύρω μήνες" : Τα παιδιά συμμετέχουν σε μία μουσικοπαιδαγωγική παράσταση-γιορτή με σύγχρονο ρυθμό, αλλά με γνώση κι εμπειρία από το χθες, με έθιμα, τραγούδια, παιχνίδια και παραδόσεις που κοντεύουμε να ξεχάσουμε.

"Ο Κουκουμπλής" : Τα παιδιά συναρπάζονται από 3 λαϊκά παραμύθια που μιλούν για αξίες πανανθρώπινες και κερδίζουν, με την ζεστασιά τους, παιδιά όλων των ηλικιών. Με τραγούδια παραδοσιακά που μαθαίνουμε και μουσικά όργανα της λαϊκής μας παράδοσης.

"Το πιο γλυκό ψωμί" : Τα παιδιά ζυμώνουν το δικό τους ψωμί, ενώ παρακολουθούν τον κύκλο του ψωμιού μέσα από τα μάτια των ηρώων του παραμυθιού. Τα ίδια σηκώνονται μετά για να συμμετέχουν ενεργά στο θέρισμα, το αλώνισμα, το άλεσμα κλπ

"Αισώπου κόμιξ!" : Για έκτη συνεχή χρονιά η παράσταση κλέβει τις καρδιές μικρών και μεγάλων με την ταχύτητα που περνούν οι ήρωες από τη σκηνή, που θυμίζει κάτι από κόμιξ, με τις απρόβλεπτες μεταμορφώσεις και τα διαδραστικά παιχνίδια.

 mikro notos

Θυμάστε κάποια παιδική παράσταση ή κάποιο βιβλίο που αγαπήσατε εσείς, ιδιαίτερα, ως παιδί;

Θυμάμαι την πρώτη παιδική παράσταση που είδα, ήταν στην Μικρή Πόρτα της Ξένιας Καλογεροπούλου. Ήμουν 5 χρόνων, αλλά ακόμα θυμάμαι την ατμόσφαιρα που υπήρχε στο θέατρο μόλις έσβησαν τα φώτα και το συναίσθημα που μου προκαλούσαν οι περιπέτειες του «Οδυσσεβάχ». Μαγεία! Νομίζω από τότε και μετά έλεγα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός όταν μεγαλώσω. Και τι ευτυχία! Έγινα!

Αντίστοιχα θυμάμαι πως το πρώτο βιβλίο που με συγκίνησε βαθιά ήταν «Ο θησαυρός της Βαγίας» της Ζωρζ Σαρρή, κάπου στα 8 μου χρόνια. Πρωταγωνιστές ήταν μία ομάδα παιδιών και θυμάμαι τον εαυτό μου μαγεμένο να ρουφά λέξη τη λέξη.

Υπάρχει κάποιο περιστατικό με παιδί – θεατή σας που σας έχει μείνει στη μνήμη και θα θέλατε να το μοιραστείτε μαζί μας;

Κάθε παράσταση είναι στα αλήθεια μοναδική! Στις παραστάσεις μας που είναι επί της ουσίας διαδραστικές, δεν καταργείται μόνο ο τέταρτος τοίχος, αλλά χωρίς την ενεργή συμμετοχή των παιδιών η παράσταση δεν μπορεί να λειτουργήσει και να προχωρήσει! Θυμάμαι τόσα πολλά περιστατικά που με έκαναν να συγκινηθώ, να ξαφνιαστώ, να χαμογελάσω ή και να θυμώσω ακόμα. Θα ξεχωρίσω ένα τώρα που αγαπώ πολύ.

Παίζω στην αγαπημένη μου παράσταση "Ο Κουκουμπλής" και στο παραμύθι "Το πιο γλυκό ψωμί" υποδύομαι έναν αυταρχικό βασιλιά, ενώ πολλές φορές έχω και τον ρόλο του αφηγητή. Πριν ξεκινήσει το παραμύθι, όπως σε όλες τις παραστάσεις μας, συστηνόμαστε στα παιδιά, κάνουμε μία σύντομη οργανογνωσία, αλλά συστήνουμε και τις μάσκες. "Κάθε φορά που θα φοράω αυτή τη μάσκα θα γίνομαι ο βασιλιάς"... κι αρχίζει η παράσταση και τη δεύτερη φορά που πάω να φορέσω τη μάσκα του βασιλιά, ένα αγοράκι 2,5 χρόνων, το οποίο κάθεται στην πρώτη σειρά στην αγκαλιά της μαμάς του, σηκώνεται, διασχίζει τρέχοντας τη σκηνή, ενώ δεν καλοπερπατάει ακόμα, μου πιάνει τη μάσκα τραβώντας τη από τα χέρια μου και μου λέει για να με προστατεύσει: "Μη τη φολάς, είναι κακός".

 xrusa diamantopoulou texnes plus

Και οι πέντε παραστάσεις έχουν τη δυνατότητα να παρουσιαστούν στα σχολεία, ενώ το «Αισώπου Φίλοι» και το «Γύρω- γύρω μήνες» έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθήσετε στο Θέατρο Σταθμός και στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Αναλυτικές πληροφορίες στο site της ομάδας.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο Γιώργος Κιμούλης, οι οποίοι έχουν συνεργαστεί πολλές φορές στο θεατρικό παρελθόν, καταπιάνονται αυτή τη σεζόν με τον αγαπημένο κλασικό συγγραφέα, Αντόν Τσέχωφ, έχοντας στο δυναμικό τους δύο ομάδες εξαιρετικών ηθοποιών.

Ο πρώτος, μετά την επιτυχία του «Αυγούστου» του Τρέισι Λετς, σκηνοθετεί τον «Βυσσινόκηπο», πάλι, στο θέατρο Δημήτρης Χόρν κι ο δεύτερος, μετά τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, κάνει πρόβες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για τον «Θείο Βάνια». Στην παράσταση, μάλιστα, ξέχωρα από τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση, θα ερμηνεύσει και τον ομώνυμο ρόλο.

Ο «Βυσσινόκηπος» γράφτηκε το 1903 κι είναι εμπνευσμένος από μία εποχή κατά την οποία ο ρωσικός λαός, αν και θεωρητικά ελεύθερος εξαιτίας της κατάργησης της δουλοπαροικίας κατά το 1861, ζούσε ακόμα στη φτώχεια και την αμάθεια. Το έργο θεωρείται μια προαναγγελία, ουσιαστικά, της επανάστασης του 1905 κι αυτής του 1917.

Στο Παρίσι του 1900, η 16χρονη ΄Ανια συναντά τη μητέρα της κόμισα Λιούμποφ, για να την οδηγήσει πίσω στο πατρικό τους κτήμα, διάσημο για τον βυσσινόκηπό του, το οποίο έχει εγκαταλείψει εδώ και πέντε χρόνια με τον εραστή της. Στο γυρισμό τους βρίσκουν τον βυσσινόκηπο ν' ανθίζει σε αντίθεση με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας.

Στη σκηνή του Θεάτρου της οδού Αμερικής θα δούμε έναν εξαιρετικό θίασο ηθοποιών: Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρης Λιγνάδης, Κόρα Καρβούνη, Αθηνά Μαξίμου, Γιάννης Κότσιφας, Σίσσυ Τουμάση, Γιώργος Μπινιάρης, Γιάννης Στόλας, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Γιάννης Γιαννούλης, Τάσος Δημητρόπουλος και Γεωργιάννα Νταλάρα.

Η πρεμιέρα αναμένεται για τον Οκτώβριο κι η προπώληση έχει, ήδη, ξεκινήσει.

vussinokipos texnes plus

Στον Πειραιά, ο Γιώργος Κιμούλης βάζει ένα προσωπικό στοίχημα με τον «Θείο Βάνια» και τα έντονα υπαρξιακά του αδιέξοδα, εγκαινιάζοντας με την παράστασή του τη σεζόν για την κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν, εκτός από τον σκηνοθέτη οι: Τάσος Νούσιας, Στέλλα Καζάζη, Γιώργος Ψυχογιός, Χριστίνα Κουτσουδάκη, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Μαίρη Νάνου και Κώστας Κοράκης.

Η υπόθεση του έργου, που έχει ανέβει πολλές φορές στη χώρα μας, είναι γνωστή. Ο συνταξιούχος καθηγητής Σερεμπριακώφ κι η νεαρή γυναίκα του Ελένα καταφτάνουν στο απομακρυσμένο υποστατικό τους στη ρωσική επαρχία, το οποίο συντηρούν η Σόνια, κόρη του καθηγητή από τον πρώτο του γάμο, κι ο θείος της, Βάνιας. Η παρουσία τους αναστατώνει τη ζωή των ανθρώπων του κτήματος, διαταράσσει τις ισορροπίες και φέρνει στην επιφάνεια χαμένα όνειρα κι ανεκπλήρωτους πόθους. Η φθορά της καθημερινότητας, η πλήξη, τα λάθη, οι δικαιολογίες, ένας υποδόριος ερωτισμός και μια, σχεδόν, σουρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας χαρακτηρίζουν τη ζωή των ηρώων, που βλέπουν τον κόσμο γύρω τους να αλλάζει αναπόφευκτα.

Η πρεμιέρα του «Θείου Βάνια» αναμένεται για τις 22 Νοεμβρίου κι η προπώληση έχει ξεκινήσει.

 

Γιώτα Δημητριάδη

H B’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας- υπο την καλλιτεχνική διεύθυνση της Kart-Productions συνεχίζει για τρίτη χρονιά τη δυναμική της πορεία.

Και φέτος θα παρουσιαστεί στη Β’ Σκηνή ένα πολυποίκιλο ρεπερτόριο με σημαντικά έργα του διεθνούς ρεπερτορίου αλλά και νέα ελληνικά έργα, επαναλήψεις παραστάσεων που αγαπήθηκαν από το κοινό, νέες παραγωγές, μουσικές παραστάσεις, performance, αφιερώματα κ.α.

Νίκος Αλεξίου, Στέλλα Αντύπα, Ευγενία Αποστόλου, Νίκος Αρβανίτης, Μάνος Βακούσης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Μανώλης Δούνιας,, Καλλιόπη Ευαγγελίδου, Σοφιάννα Θεοφάνους, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Μιχάλης Κοιλάκος, Άννυ Λούλου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Ζωή Μυλωνά, Θοδωρής Οικονόμου, Ελπίδα Ορφανίδου, Ελένη Ουζουνίδου, Γιάννης Παναγόπουλος, Τάνια Παλαιολόγου, Σωκράτης Πατσίκας, Μάνια Παπαδημητρίου, Φένια Παπαδόδημα, Μαρία Πρωτόπαππα, Τάσος Πυργιέρης, Αλέξης Σταμάτης, Άρης Τρουπάκης, Φαίη Ξυλά, Γιώργος Φριντζήλας, είναι μόνο μερικοί από τους καλλιτέχνες που συνεργάζονται φέτος με τη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας.

Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα των παραστάσεων:

KosmosGonia texnes plus

22 Οκτωβρίου – 18 Δεκεμβρίου «Κόσμος/γωνία» του Αλέξη Σταμάτη Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης Ερμηνεύουν: Νίκος Αλεξίου, Νίκος Αρβανίτης

Δύο μονόλογοι του Αλέξη Σταμάτη - «Η Τελευταία Μάρθα» και τα «Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο» σε μια ενιαία παράσταση υπό τον τίτλο «Κόσμος/Γωνία». Ο Σάκης και ο Φώτης είναι δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι που τους ενώνουν όμως πολλά. Το κύριο είναι η μοναξιά και ο εγκλεισμός. Και οι δυο ζουν μόνοι στο μικρό σπίτι-φωλιά τους όπου ταΐζουν τις φαντασιώσεις και τις μνήμες τους. Δύο χαρακτήρες που ολισθαίνουν στο δίπολο φαντασία-πραγματικότητα και από τα σπαράγματα της μνήμης - κατασκευασμένης ή μη - δημιουργούν πραγματικές συνθήκες σ έναν ενεστώτα που καίει.

Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

 anepidekti texnes plus

17 Οκτωβρίου-7 Φεβρουαρίου «Ανεπίδεκτη διόρθωσης» του Στέφανο Μασίνι Σκηνοθεσία : Μιχάλης Κοιλάκος Ερμηνεύουν: Τάνια Παλαιολόγου, Μιχάλης Κοιλάκος

Ακολουθώντας τα χνάρια της έρευνας της σπουδαίας ρωσίδας δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε για τα πιστεύω της, Άννας Πολιτκόφσκαγια, ο Στέφανο Μασίνι συνθέτει ένα θεατρικό παζλ, με αφορμή τα γραπτά, τις συνεντεύξεις της, την ίδια της τη ζωή και την πορεία της προς τον προδιαγεγραμμένο θάνατό της και μας παραδίδει ένα σπουδαίο θεατρικό έργο.

Υπό την Αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας.

Τετάρτη 20.00 και Πέμπτη 21.00

Emma Protopappa1

26 Οκτωβρίου-2 Δεκεμβρίου «Έμμα» 2η χρονιά Διασκευή-Ερμηνεία: Μαρία Πρωτόπαππα

Μια παράσταση σε διασκευή και ερμηνεία της Μαρίας Πρωτόπαππα, που βασίζεται στο βιβλίο «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου), που έγραψε η Κολομβιανή ζωγράφος Έμμα Ρέγιες μετά από προτροπή του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.

Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού τεσσάρων χρόνων ζωντανεύει η Κολομβία των αρχών του 20ου αιώνα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα Λατινοαμερικάνικου μυστικισμού και Καθολικής αυστηρότητας. Ο μονόλογος είναι εμπνευσμένος από τη ζωή ενός θηλυκού Όλιβερ Τουίστ που κατάφερε με το θάρρος, την αφέλεια και την αχαλίνωτη φαντασία του να επιβιώσει σε σκληρές συνθήκες, να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να διαπρέψει στην Ευρώπη ως καλλιτέχνης.

Παρασκευή και Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00

 

7 Δεκεμβρίου-10 Φεβρουαρίου «Μια ζωή στο θέατρο» του Ντέιβιντ Μάμετ

Παράσταση που επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης 

Tο έργο γραμμένο το 1977 από τον βραβευμένο με πούλιτζερ Ντέιβιντ Μάμετ ,  παρουσιάζει τον κόσμο των παρασκηνίων του θεάτρου, όπως  τον κατέγραψε ο ίδιος ο συγγραφέας το μικρό διάστημα που εργάστηκε ως ηθοποιός.

Παρασκευή-Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00

Michalopoulou Xroniko Simeio

15 Δεκεμβρίου-29 Ιανουαρίου «Χρονικό Διάστημα» Βασισμένο σε ποιήματα της Κικής Δημουλά Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου Ερμηνεύει η Λουκία Μιχαλοπούλου

Ένα ταξίδι ζωής, με τις αποσκευές που μας δίνουν οι στιγμές που θυμάται, βιώνει και εκφράζει μέσα από τους στίχους της η Κική Δημουλά. Οδηγός μας, μετέωρος, ανασφαλής αλλά και αποφασισμένος είναι μια σχοινοβάτης. Ένα πλάσμα που κινείται σ’αυτή τη διαδρομή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Μια ψυχική διαδρομή πάνω σε επικίνδυνες ισορροπίες, όπως δηλαδή κι αυτή η ίδια η ζωή μας. Η παράσταση επιστρέφει μετά σχεδόν από 10 χρόνια, μετά την πρώτη της παρουσίαση στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, στη σκηνή της Φρυνίχου.

Δευτέρα και Τρίτη 21.00

Olga texnes plus

4 & 5 Φεβρουαρίου «Όλγα» του Μιχάλη Κοβανίδη από το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών Ερμηνεύει η Καλλιόπη Ευαγγελίδου Μια παράσταση με θέμα τη βία μέσα στην οικογένεια. Ένας γυναικείος μονόλογος με απρόβλεπτη εξέλιξη στα όρια της λογικής και της τρέλας. Η Όλγα είναι η γυναίκα που περιμένει τον γιο της από το νηπιαγωγείο, η γυναίκα που πίνει βιαστικά τον καφέ της και κρύβει τα μάτια της. Έχει φως και σκοτάδι στη ματιά της, παλεύει με σκιές και την τρομάζει το έντονο φως. Ψάχνει τις λέξεις που «πεταρίζουν» σαν μικροσκοπικές νυχτερίδες στο μυαλό της. Κείμενο που «διαβάζει» ανθρώπινες καταστάσεις, με χιούμορ και ανατροπές.

H παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριου 2017 στις Σέρρες.

Δευτέρα-Τρίτη 21.00

Fay Xyla texnes plus

17 Φεβρουαρίου-23 Απριλίου «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο

Συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων

Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Φαίη Ξυλά, Ευγενία Αποστόλου, Σωκράτης Πατσίκας, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Σοφιάννα Θεοφάνους.

Ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, που καθιέρωσε το «θέατρο του παραλόγου».

Το έργο διαδραματίζεται σε ένα τυπικό αγγλικό σαλόνι, ενός τυπικού αγγλικού ζευγαριού του κυρίου και της κυρίας Σμιθ. Είναι ένα τυπικό αγγλικό απόγευμα, όταν ξαφνικά εισβάλουν στο σαλόνι τους το φιλικό τους ζευγάρι Μάρτινς, το οποίο μαζί με την υπηρέτρια του σπιτιού και έναν πυροσβέστη φροντίζουν για τη διατάραξη της αγγλικής ηρεμίας τους.

Κυριακή 18.00, Δευτέρα και Τρίτη 21.00

ambiger

15 Φεβρουαρίου-20 Απριλίου «Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ 2η χρονιά Σκηνοθεσία Μανώλης Δούνιας Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Άννυ Λούλου, Ευγενία Αποστόλου, Κώστας Λάσκος, Δημήτρης Μαργαρίτης

Στον «Αμπιγιέρ» ο Ρόναλντ Χάργουντ σκιαγραφεί την ιδιόμορφη συναισθηματική σχέση του Σερ, ενός σαιξπηρικού ηθοποιού που τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του είναι πια παρελθόν, και του Νόρμαν, του αφοσιωμένου αμπιγιέρ του, δημιουργώντας έτσι ένα από τα ουσιαστικότερα έργα για τη ζωή στο θέατρο και για τους ανθρώπους του θεάτρου.

Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00

ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

et moralite texnes plus

6 Μαϊου-5 Ιουνίου«…Et Moralite» του Oκτάβ Μιρμπώ 2η χρονιά

Σκηνοθεσία: Σταυρούλα Κοντοπούλου-Ζωή Μυλωνά

Ερμηνεύουν: Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά, Γιάννης Παναγόπουλος, Γιώργος Φριντζήλας

Πρόκειται για την παρουσίαση για πρώτη φορά στην Ελλάδα των μονόπρακτων του Οκτάβ Μιρμπώ «Φάρσες και Ηθική (Farces et moralités)».

Η αγάπη είναι μία κοροϊδία και ο γάμος ένα τέλμα. Η πεποίθηση πως η πολιτεία παράγει κοινωνικό έργο έχει καταρρεύσει. Η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος έχει κλονιστεί ή μάλλον ποτέ δεν υπήρξε. Οι καταπιεστικοί νόμοι ανοίγουν δρόμους στην παραβατικότητα. Η τρομοκρατία είναι ένας πετυχημένος μηχανισμός της εξουσίας που δημιουργεί κατά κύριο λόγο αποδιοπομπαίους τράγους.

Το δηκτικό χιούμορ και η ευαισθησία του συγγραφέα μας υπενθυμίζει πως «είμαστε στο βούρκο μέχρι τα μπατζάκια κι ακόμα αυτάρεσκα χτενιζόμαστε».

Δευτέρα-Τρίτη 21.00, Τετάρτη 20.00

 to apotipoma2 texnes plus

2 Μαϊου-2 Ιουνίου«Το Αποτύπωμα» του Φίλιπ Ρίντλεη Σκηνοθεσία Αλέξανδρος Μπαλαμώτης Ερμηνεύουν: Ελένη Ουζουνίδου, Δημήτρης Μανδρινός

Συναρπαστικό, συγκινητικό και με σκοτεινό χιούμορ, το «Αποτύπωμα» θεωρείται πια ως μία από τις πιο ισχυρές εξερευνήσεις εγκλημάτων μίσους (και την ανάγκη της κοινωνίας να συντρίψει τη «διαφορά» ) που γράφτηκε ποτέ.

Η συνάντηση μιας μάνας με τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του μοναχογιού της. Αυτός θέλει να εξιλεωθεί απ’ αυτό που έζησε. Αυτή να μάθει ποιος εκτέλεσε το παιδί της. Μέσα σε λίγες ώρες, όσο δύσκολο και αν αποδειχτεί και για τους δυο, θα αναμετρηθούν με την αλήθεια και αναγκαστικά θα έρθουν αντιμέτωποι με τη δική τους μοναξιά.

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00

B’ ΣΚΗΝΗ-PLUS

9 Δεκεμβρίου-27 Ιανουαρίου

Milk and Cookies

Οι αγαπημένες μουσικές Κυριακές επιστρέφουν στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας, τα πρωινά στις 12.30. Καλλιτεχνική επιμέλεια Θοδωρής Οικονόμου. To πρόγραμμα θα ανακοινωθεί σύντομα

3 Φεβρουαρίου-21 Μαρτίου

Αφιέρωμα στον μεγάλο Ρώσο ποιητή Αλέξανδρο Πούσκιν

Κάθε Κυριακή στις 12.30 ένα διαφορετικό αφιέρωμα στον Πούσκιν, με τη μορφή δραματοποιημένης και μουσικής αφήγησης. Συμμετέχουν: H Μάνια Παπαδημητρίου παρουσιάζει το «Ντάμα Πίκα», ο Θοδωρής Οικονόμου και η Στέλλα Αντύπα το «Μότσαρτ και Σαλιέρι» και η Φένια Παπαδόδημα και ο Γιώργος Παλαμιώτης το «Ο πέτρινος επισκέπτης (Δον Ζουάν)»

cleardot

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

«H Κυρία Ντάλογουεϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου Ερμηνεύουν: Φαίη Ξυλά, Στέλλα Αντύπα, Κατερίνα Φωτιάδη και ο Λόλεκ

Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αυλαία 19-20-21 Οκτωβρίου

«‘Εμμα» με τη Μαρία Πρωτόπαππα Θεσσαλονίκη, Θέατρο Αυλαία 12-13-14 Οκτωβρίου Καβάλα, ΔΗΠΕΘΕ 30-31 Μαρτίου

Πάτρα, Λιθογραφείο 20-21 Απριλίου

«Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ Σκηνοθεσία Μανώλης Δούνιας

Πάτρα, Λιθογραφείο 10-11-12 Μαΐου

Κλείνοντας το πρόγραμμα, ανακοινώνουμε πως η performer Ελπίδα Ορφανίδου θα παρουσιάσει νέα της δουλειά στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας.

Για το πλαίσιο και το χρόνο παρουσίασης θα υπάρξει νέα ανακοίνωση.

Επικοινωνία-προβολή στα ΜΜΕ Ανζελίκα Καψαμπέλη και  Έλενα Γρίβα 

Στα 21 του χρόνια, το Θέατρο του Νέου κόσμου συνεχίζει την παράδοση ενός πλουραλιστικού ρεπερτορίου με προτεραιότητα στους νέους δημιουργούς, εντάσσει στο πρόγραμμά του παραστάσεις , οι οποίες γνώρισαν μεγάλη εισπρακτική και εμπορική επιτυχία- και παρακολουθήσαμε ακόμη και σ’ άλλες σκηνές της πόλης- ενώ, παράλληλα, κάνει ένα νέο άνοιγμα στο Θέατρο Τζένη Καρέζη και επαναλαμβάνει την πετυχημένη συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης, αυτή τη φορά με δύο παραγωγές. Έτσι το καλλιτεχνικό άθροισμα, για τη σεζόν 2018-2019, μετρά 26 παραστάσεις στις οποίες θα δούμε 95 ηθοποιούς!

Στη συνέντευξη Τύπου, η οποία πραγματοποιήθηκε, τη Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου, τόσο ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, όσο και ο Μίλτος Σωτηριάδης στάθηκαν στους λόγους που τους οδήγησαν να προχωρήσουν φέτος σ’ ένα μεγάλο άνοιγμα και να ανεβάσουν παραστάσεις στο ιστορικό θέατρο της οδού Ακαδημίας, αλλά και στο επίπονο ζήτημα των επιχορηγήσεων.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος δήλωσε πως: «Δεν πρέπει να γίνονται καλλιτεχνικές εκπτώσεις. Αυτό προσπαθούμε εδώ στο θέατρο του Νέου Κόσμου εδώ και χρόνια. Τόσα χρόνια, επέλεγα έργα που μου άρεσαν βεβαίως, αλλά έκανα παραστάσεις με λίγα πρόσωπα. Κάποια στιγμή όμως, έχεις ανάγκη να κάνεις μια μεγαλύτερη παραγωγή, όπως αυτή που σκηνοθετώ, το «Ποιος σκότωσε τον Σκύλο τα Μεσάνυχτα», γι αυτό και επιλέξαμε τη σκηνή του θεάτρου Τζένη Καρέζη. Ο Μίλτος είχε την ιδέα να πάμε εκεί, το κάναμε. Στο χώρο του θεάτρου είναι πολύ σημαντικές οι επιχορηγήσεις, μικρές ή μεγάλες, ελπίζω πως στο μέλλον ο θεσμός αυτός θα είναι ακόμη πιο δυνατός. Τώρα τα χρήματα που λαμβάνουμε φτάνουν μόνο για το ΙΚΑ των ηθοποιών. Στο θέατρο του Νέου Κόσμου άντεξε γιατί οι καλλιτέχνες αμείβονται...».

Ο Μίλτος Σωτηριάδης, στην ίδια γραμμή πλεύσης ,είπε: «Εμείς οι πιο νέοι έχουμε βρεθεί προ τετελεσμένων γεγονότων. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχει ένα μαγικό ραβδί για να πεις ότι αυτό θα το αλλάξω. Έχουν δηλαδή στηθεί θέατρα με μια συγκεκριμένη λογική, έχουν στηθεί ολόκληρα θέατρα με επιχορηγήσεις, θέατρα ρεπερτορίου που απευθύνονταν σ΄ ένα πολύ πιο περιορισμένο θεατρόφιλο κοινό. Όλα αυτά άλλαξαν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και αυτό προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε. Θέλουμε οι καλλιτέχνες να πληρώνονται ακόμη και στις πρόβες τους. Η ουσία τώρα είναι πως ο Νέος Κόσμος όσο κι αν μας αρέσει δε φτάνει, και με μικρή ή μεγάλη δεν μπορούμε να χτίσουμε έναν υγιή πολιτισμικό οργανισμό. Είμαστε αρκετά περήφανοι για το νέο πρόγραμμα. Πιστεύω ότι φέτος καλύψαμε κάποια κενά μας».

Στη συνέχεια ακολούθησαν παρουσιάσεις ή προβολές βίντεο από τις παραστάσεις που πρόκειται να δούμε. Αλλά δεν ήταν λίγες και οι ομάδες, οι οποίες προτίμησαν να μας δώσουν, live, μια πρώτη γεύση, ώστε να φανταστούμε τι μέλλει γενέσθαι στη σκηνή.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το Θέατρο του Νέου Κόσμου συνεχίζει και αυτή τη σεζόν, τη μεγάλη προσφορά προπώλησης. Από αύριο (11/9) και για δέκα μέρες (μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου)οι θεατρόφιλοι μπορούν να προμηθευτούν εισιτήρια στα 7ευρώ, για όλες τις παραστάσεις σε οποιαδήποτε ημερομηνία επιθυμούν. 

 

Αναλυτικά το πρόγραμμα και των 26 παραστάσεων έχει ως εξής:

 

 

granada

Γ Ρ Α Ν Α Δ Α

του Γιάννη Καλαβριανού

Εταιρεία Θεάτρου SFORARIS

Κεντρική Σκηνή

3.10.2018 - 9.12.2018

«Ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή θα σε συναντούσα.

Και πως θα μας κοβόταν και των δυο η ανάσα».

Μια σημαντική στιγμήστο χώρο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, από τις επιτυχίες της περσινής χρονιάς, μεταφέρεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Με αφορμή την ιστορία μιας ξαφνικής απώλειας, η Γρανάδα μιλά για τη διαχείριση της ζωής. Για τις συμπτώσεις που μας δένουν για πάντα, τις τροχιές των άστρων, τα γεγονότα που κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβούν και τους ανθρώπους που θέλουν να προχωρήσουν, επουλώνοντας τις πληγές τους.

Για τη ζωή που ορίζεται δυστυχώς από το χρόνο και ευτυχώς από την αγάπη.

Έγραψαν για την παράσταση:

«Υπάρχει συγκίνηση στο κείμενο του Καλαβριανού, στις ερμηνείες των ηθοποιών και στον κόσμο των θεατών. Συνομιλεί με νεότερα έργα της βρετανικής δραματουργίας (ας πούμε τους «Αστερισμούς» του Πέιν), συναντά όμως και όψεις της σύγχρονης δικής μας οξυμένης ευαισθησίας. Από την αρχή κιόλας είχαμε διαπιστώσει πως πρόκειται για μια πολύ διακριτή περίπτωση συγγραφέα. Είχαμε αφήσει φαίνεται κατά μέρος πως πρόκειται και για έναν εξίσου σημαντικό ποιητή μας.»

Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα των Συντακτών

«Ένα έργο για την ίδια τη ζωή. Χειρίζεται με ανάλαφρο και καθόλου μελοδραματικό τρόπο τα επώδυνα θέματά του, ισορροπώντας το δραματικό κλίμα με συχνές κωμικές ανάσες. Η παράσταση αναπνέει από τις φρέσκες, ανεπιτήδευτες ερμηνείες των έξι ηθοποιών.»

Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

«Μια έξυπνη και συγκινητική παράσταση, μια ανησυχία εσωτερική για ένα ζήτημα καθολικής –θέλοντας και μη– αποδοχής.»

Σάκης Ιωαννίδης, Καθημερινή

«Η «Γρανάδα» δεν γίνεται να μην σε αγγίξει με την υποδόρια δύναμή της και με τις πολλές και καλές ερμηνείες των συντελεστές της.»

Γιώργος Μητρόπουλος, euronews.gr

«Γρανάδα» ένα πολύτιμο κείμενο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, πρόσφορο για πολλαπλές αναλύσεις.

Δημήτρης Τσατσούλης, Ημεροδρόμος

«Το νέο απόκτημα της ελληνικής δραματουργίας, σ' ένα βαθιά συγκινητικό ανέβασμα.»

Στέλλα Χαραμή, tospirto.net

«Τι υπέροχο πράγμα τις λίγες φορές που θα πας στο θέατρο μέσα στην σεζόν να πετυχαίνεις καλές παραστάσεις!»

Κωστής Μπίτσιος, critics-point

«Οι σπουδαίοι ηθοποιοί μπορούν, με απίστευτη άνεση και, εν προκειμένω, μόνο με μια ατάκα, να αλλάξουν συναισθηματική κατάσταση.»

Γιώτα Δημητριάδη, AthensVoice

«Σ’ ένα εξαιρετικής ποιότητας, μεστό, ποιητικό και συγκινητικό κείμενο, ο Καλαβριανός θέτει ερωτήματα για όλα τα «ανοιχτά θέματα» που έχει ο καθένας με τη ζωή του, με όπλο ένα δυναμικό καστ ηθοποιών.»

Βλάσης Κωστούρος, elculture.gr)

«Μια παράσταση ανθρώπινη, ευαίσθητη, συγκινητική, από τις ωραίες στιγμές της τρέχουσας θεατρικής σεζόν.»

Νίκος Ρουμπής, monopoli.gr

«Δε γνωρίζω αν σας έχει τύχει ποτέ, να τελειώσει μια παράσταση, και να συνεχίζετε να παραμένετε καρφωμένοι στις θέσεις σας ελπίζοντας πως απλά έγινε ένα διάλειμμα, και πως σε δέκα λεπτά, αυτή θα συνεχιστεί και εσείς θα συνεχίσετε να είστε βυθισμένοι στον κόσμο της. Αυτήν την σπάνια αίσθηση, ένοιωσα εγώ όταν τελείωσε η “Γρανάδα” του Γιάννη Καλαβριανού στο Από Μηχανής Θέατρο.»
Κώστας Ζήσης, all4fun

«Ένα σύγχρονο έργο νεοελληνικού ρεπερτορίου, που δίνει την ελπίδα πως τίποτα δεν τελείωσε. Ούτε στο θέατρο, ούτε στη ζωή.»

Μαντώ Χατζή, maxmag.gr

Συντελεστές της παράστασης

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας
Επιμέλεια κίνησης: Αλεξία Μπεζίκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Μποζοπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Ιστορικός σύμβουλος: Ελένη Δρίβα
Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιώργος Γλάστρας, Φιλαρέτη Κομνηνού, Αλεξία Μπεζίκη, Στέφη Πουλοπούλου, Έφη Σταμούλη
Σε video, στο ρόλο της Ιωάννας της Τρελής: Λυδία Φωτοπούλου

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 3.10.2018 έως 9.12.2018

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 18:30

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 18:30

Κυριακή 21:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/granada/

 

 

 

Χ Ο Η Φ Ο Ρ Ο Ι

του Αισχύλου

Ομάδα Terre de Semis

Δώμα

3.10.2018 – 2.12.2018

 

ΧΟΗΦΟΡΕΣ < χοή + φέρω:

αυτές που φέρουν τιμές στον νεκρό.

Πρόκειται για τη δεύτερη κατά σειρά τραγωδία του Αισχύλου στην τριλογία Ορέστεια. Ο τίτλος του έργου αφορά το Χορό και πάνω σ’ αυτή τη δυναμική του συνόλου στηρίζεται το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης, αντιμετωπίζοντάς την ως ένα από τα βασικά στοιχεία της πολιτείας. Η συλλογικότητα και όλα αυτά για τα οποία είμαστε ικανοί όταν είμαστε μαζί. Η θέση του έργου στην τριλογία, στο μέσον: έπεται ενός σπουδαίου συμβάντος, της δολοφονίας του Αγαμέμνονα από την Κλυταιμνήστρα και προηγείται της καταδίωξης του Ορέστη από τις Ερινύες. Είναι ένα έργο με παρελθόν και μέλλον. Στοιχεία που συνάδουν με την ίδια τη φύση του ανθρώπου/πολίτη, που προηγείται και έπεται άλλων, αναρωτώμενος ποια είναι τελικά η δική του θέση στην Ιστορία. Προσδοκά την ανατροπή της τάξης της ανομίας και θρηνεί για τη γενιά που χάθηκε και χάνεται.


«Κανείς θνητός δε θα περάσει αβλαβής τη ζωή του και εντελώς αζημίωτος. Ένας πόνος φεύγει, άλλος έρχεται». 

Ποιος χρησμός, ποια δύναμη είναι ικανή να οπλίσει το χέρι ενός παιδιού ενάντια στο γονιό του;

Ο Ορέστης καταφθάνει ως σωτήρας του οίκου, αποφασισμένος να τιμωρήσει το φόνο του πατέρα του, με εντολή του Απόλλωνα. Θα υποφέρει όμως από το βάρος της μητρικής εξόντωσης. Θα επικαλεστεί το Θείο Δίκαιο.

Τη στήριξή του ζητά εξαρχής και ο Χορός, με τον ερχομό του σωτήρα και την ελπίδα του για μια αλλαγή.

Ποια είναι η ευθύνη του συνόλου σε μια πόλη που βουλιάζει στην αδικία;                                                                                       Θα καταφέρει ο Ορέστης να τη διαλύσει και να επανιδρύσει την τάξη ή μια τέτοια πράξη θα τον φέρει αντιμέτωπο με μεγαλύτερα δεινά;

Σε κλειστό χώρο, στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, η ομάδα Terre de Semis έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με ένα αρχαίο κείμενο. Έχοντας ήδη ασχοληθεί σε βάθος, σε προηγούμενες παραστάσεις της, με τις τεχνικές της αφήγησης και την αναπαράσταση σε μορφή χορικών, αυτή τη φορά έρχεται αντιμέτωπη με τον πυρήνα και την αφετηρία του Θεάτρου και της έννοιας του Χορού. Ο τελευταίος εκπροσωπείται από το σύνολο των ηθοποιών/αφηγητών που θα καλούνται σε διάφορους αριθμητικούς συνδυασμούς να μας αφηγηθούν την ιστορία (μονοφωνικά ή πολυφωνικά) σε μια μορφή τελετουργίας, που προετοιμάζει το θεατή για το μεγάλο συμβάν. Θα αποτελέσει το σύνολο των πολιτών που ποθούν να αναβιώσουν την ιστορία μιας πόλης που βουλιάζει στην αδικία και της έλευσης του Ορέστη που θα διαλύσει και θα επανιδρύσει την τάξη. Ως μικρογραφία της κοινωνίας, η οικογένεια, τίθεται στο μέσον της έρευνας, ενώ οι σχέσεις και η αλληλεπίδραση των μελών της αποτελούν ζητήματα που η ομάδα καλείται να αναμετρηθεί.

Όλοι οι πολίτες, εξόριστοι, στους δρόμους, υποτάσσονται σε μια αλόγιστη εξουσία. Οι ηθοποιοί/αφηγητές σκυταλοδρόμοι σε έναν αγώνα στη μέση του χρονικού πουθενά.

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Νίκος Ζιώγας

Διασκευή: Ειρήνη Φαναριώτη, Ομάδα Terre de Semis

Σκηνοθεσία: Ειρήνη Φαναριώτη

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Σκηνικά - Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Βίντεο προβολή: Βασίλης Αντωνόπουλος, Angelica Aufrais

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Γιώργος Πούλιος

Κίνηση ηθοποιών: Μαργαρίτα Τρίκκα

Βοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου

 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος, Άρης Λάσκος, Δήμητρα Μητροπούλου, Ειρήνη Φαναριώτη

Στο βίντεο εμφανίζεται η Αμαλία Μουτούση

ΧΩΡΟΣ

Δώμα

Από 3.10.2018 – 2.12.2018

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 13€

Μειωμένο10€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/xoiforoi/

 

Η  Ν Υ Χ Τ Α  Τ Ω Ν  Δ Ο Λ Ο Φ Ο Ν Ω Ν

Του Χοσέ Τριάνα

Κάτω Χώρος

5.10.2018 – 6.1.2019

 

Κλεισμένα στο υπόγειο του σπιτιού τους, τρία αδέλφια, στην προσπάθειά τους να υπερνικήσουν την πατρική εξουσία, σχεδιάζουν τη δολοφονία των γονιών τους.  Επιδίδονται σε ένα ενστικτώδες παιχνίδι ενηλικίωσης δίχως τέλος. Ένα κουβανέζικο έργο, που τα γεγονότα του Μάη του ’68 ανέδειξαν σε κατεξοχήν έργο σύγκρουσης των γενεών.

 

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Η πρώτη απαγόρευση έρχεται στη ζωή μας πολύ νωρίς, αμέσως μόλις η αντίληψή μας για την ύπαρξη ξεπεράσει το δίπολο μητέρα-παιδί. Και σε αυτήν θα προστεθούν κι άλλες, κι άλλες, κι ακόμα περισσότερες, ανάλογα με την παράδοση, τη θρησκεία των γονιών μας, την καταγωγή, την κουλτούρα. Την αναπόφευκτη εσωτερική σύγκρουση στην προσπάθειά μας να εγκιβωτιστούμε στην κοινωνία επιλέγει να διαχειριστεί ο Τριάνα μέσω ενός παράξενου παιχνιδιού που παίζουν τρία αδέλφια κάθε βράδυ στο πίσω δωμάτιο του σπιτιού τους. 

Η επιθυμία λύτρωσης από τα δεσμά της εξουσίας δίνει κίνηση σε αυτό το παιχνίδι, την παράσταση όπως την αποκαλούν, στην οποία εναλλάσσουν ρόλους, υποδυόμενοι τους γονείς τους, τους φίλους τους, πρόσωπα εξουσίας, προκειμένου να ξορκίσουν το απωθημένο του γονεϊκού φόνου. Και μέσα σε αυτό το vertigo τελικά θα συγκρουστούν μεταξύ τους, αφού και οι ίδιοι δεν μπορούν να οραματιστούν ένα κόσμο χωρίς γονείς, δίχως Νόμο.  

Το έργο, γραμμένο από τον Κουβανό Χοσέ Τριάνα, συνδέθηκε με τα γεγονότα του Μάη του ’68, επειδή αναδείκνυε το χάσμα των γενεών που είχε προκύψει στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η φοβισμένη γενιά του πολέμου, αγκιστρωμένη από την παράδοση και τον συντηρητισμό, και τα παιδιά της οδηγημένα από αυτόν τον νεοπουριτανισμό στη σύγκρουση με οτιδήποτε παλαιό. Πενήντα χρόνια μετά, αυτή η ψυχαναλυτική ανάγνωση συνεχίζει να ασκεί κριτική στον θεσμό της οικογένειας, παραμένοντας φοβερά σύγχρονη.

 

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης
Σκηνικά - Κοστούμια: Τίνα Τζόκα
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνογράφου: Βίρνα Κούτλα 

 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Άννα Καλαϊτζίδου
Γρηγόρης Μπαλλάς
Μαρία Παρασύρη 

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 5.10.2018 έως 6.1.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tou-neou-kosmou/i-nixta-ton-dolofonon/

 

 

Α Ρ Ι Σ Τ Ο Σ

Παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα

του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου»

GOO Theatre Company

 

Κεντρική Σκηνή

8.10.2018 – 8.1.2019

Το βραβευμένο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη με κεντρικό θέμα τη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη, του φερόμενου ως «Δράκου του Σέιχ Σου», μεταφέρθηκε στη σκηνή, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου. Η παράσταση ανέβηκε τον Φεβρουάριο 2018 στον Κάτω Χώρο και λόγω μεγάλης επιτυχίας συνεχίζεται τον Οκτώβριο στην Κεντρική Σκηνή.

Εννέα χαρακτήρες που συνδέονται με τον Αριστείδη Παγκρατίδη, μέσα από τις χειμαρρώδεις, υποβλητικές εξομολογήσεις τους, μιλώντας διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα με τα βιώματα, τον χαρακτήρα και τον ρόλο τους, συνθέτουν το προφίλ του «Αρίστου».


Ο φίλος από την Τούμπα, η παραδουλεύτρα μάνα του, ένας αχθοφόρος του λιμανιού, ο παρακρατικός δοσίλογος περιπτεράς, ένας χωροφύλακας δημοκρατικών φρονημάτων, ένας συντηρητικός αστός της παραλίας, το αφεντικό του σε ένα λαϊκό πανηγύρι, η τραβεστί Λολό και μία λαϊκή τραγουδίστρια - οι δύο έρωτες του, ερμηνευμένοι επί σκηνής από τρεις ηθοποιούς (Ελένη Ουζουνίδου, Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Χριστοδούλου). 

Οι ερμηνευτές ζωντανεύουν μια ιστορία που μεταφέρει τους θεατές στις αλάνες της Θεσσαλονίκης, στις σκοτεινές πλευρές του λιμανιού, στα υπαίθρια πανηγύρια και στα μπουζουξίδικα της παλιάς Θεσσαλονίκης, σε ένα σκηνικό χρόνο που φτάνει μέχρι το 1960 όταν γίνεται είκοσι χρονών ο βασικός ήρωας, στον οποίο όλοι αναφέρονται. Πρόκειται για τον Αριστείδη Παγκρατίδη, τον φερόμενο ως «Δράκο του Σέϊχ Σου», τον οποίο ο τύπος του 1963 (Ελληνικός Βορράς) τον αποκαλούσε «νεαρό ανώμαλο». Το 1966 καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο από το πενταμελές εφετείο Θεσσαλονίκης. Η εκτέλεσή του έγινε στο μέρος που ήταν συνδεδεμένο με το όνομά του, το Δάσος του Σέιχ Σου. Οι τελευταίες λέξεις που ψέλλισε ήταν: «Μανούλα μου, είμαι αθώος».

* Το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος *

 

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου
Διασκευή / Δραματουργική επεξεργασία: Θεοδώρα Καπράλου
Μουσική: Γιώργος Δούσος
Σκηνικά-Κοστούμια: Κατερίνα Αριανούτσου
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα 
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου 
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Προϊστάκη

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Έλενη Ουζουνίδου, Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Χριστοδούλου

Μουσικός: Γιώργος Δούσος

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 8.10.2018 – 8.1.2019

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/aristos

 

Η Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η  Μ Ε  Τ Η  Γ Ο Υ Ν Α

του Λέοπολντ Φον Ζάχερ-Μαζόχ

Εταιρεία Dum spiro spero

Κάτω Χώρος

8.10.2018 – 15.1.2019

Σ’ ένα αριστοκρατικό περιβάλλον χλιδής, αισθησιασμού και ηδυπάθειας, εκτυλίσσεται μια ασυνήθιστη ερωτική ιστορία. Πρωταγωνιστές, ο Σεβερίν Φον Κουζίμσκι –το alter ego του συγγραφέα Μαζόχ– και η Βάντα Φον Ντουνάγιεφ, η γυναίκα που ο Σεβερίν λάτρεψε με πάθος και που της εκχώρησε τα πάντα, την ψυχή του, την ελευθερία του, την ίδια του την ύπαρξη.

Βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας του 19ου αιώνα το έργο του Μαζόχ, όπου οι απόψεις του για την ηδονή και τη σεξουαλικότητα συγκρούονται μετωπικά με  τον πουριτανισμό και τη χριστιανική ηθική του. Το περί ου ο λόγος έργο, «Η Αφροδίτη με τη γούνα», ήταν ο λόγος που ο ψυχίατρος Κραφτ Έμπινγκ καθιέρωσε τον όρο «μαζοχισμός», αναφερόμενος σε συμπεριφορές όμοιες με αυτές που περιέγραφε ο συγγραφέας.

 

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Θεατρική απόδοση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου, Σπύρος Κυριαζόπουλος
Σκηνοθεσία: Σπύρος Κυριαζόπουλος
Μουσική: Αλέξανδρος Κασαρτζής
Σκηνικά - Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελίνα Βερυκίου 

 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Σπύρος Κυριαζόπουλος

Τσέλο: Αλέξανδρος Κασαρτζής

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 8.10.2018 έως  15.1.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

 

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/i-afroditi-me-ti-gouna

 

Oi doules theatroneoukosmou

 

Ο Ι  Δ Ο Υ Λ Ε Σ

του Ζαν Ζενέ

Κεντρική Σκηνή

11.10.2018 - 13.1.2019

Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις σκηνοθετεί τις Δούλες του Ζενέ, επιλέγοντας για τους ρόλους τρεις άνδρες ηθοποιούς. Τρεις άνδρες παίζουν τρεις γυναίκες θανάσιμα δεμένες μεταξύ τους. Ο ναρκισσισμός, η ζήλεια και η απεγνωσμένη αναζήτηση του έρωτα τις συνδέουν ακατάλυτα.

Τρεις έμπειροι ηθοποιοί-δούλοι του κοινού παίζουν τις Δούλες σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσουν την επιθυμία της μεσαίας τάξης για μελό: να το βλέπει, να το βιώνει, να το απολαμβάνει… Μια μεταφορά για την τέλεια υποδούλωση. Δούλες δέσμιες της ζήλειας και των φαντασιώσεών τους, ηθοποιοί φυλακισμένοι στους ρόλους τους και δέσμιοι της προσδοκίας του κοινού, άντρες φυλακισμένοι στα γυναικεία τους ρούχα και ψιμύθια. Οι θεατές γίνονται αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου του θεάτρου. Το νόημα χάνεται. Η εξέγερση είναι αδύνατη.

 

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά-Κοστούμια: Κέννυ Μακλέλαν
Μουσική επιμέλεια: Μαρτύνας Μπιαλομπζέσκις
Επιμέλεια κίνησης: Έντυ Λάμε
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Άκης Γουρζουλίδης

 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Δημήτρης Ήμελλος
Κώστας Μπερικόπουλος
Αργύρης Ξάφης 

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 11.10.2018 έως 13.1.2019

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη, 21:15

Πέμπτη 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Πέμπτη

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/oi-doules/

 

Μ Ο Λ Λ Υ  Σ Ο Υ Η Ν Η

του Μπράιαν Φρίελ

Ομάδα  ΠΥΡ

Δώμα

15.10.2018 – 15.1.2019

Μετά την περσινή επιτυχία, η παράσταση επαναλαμβάνεται για 2η χρονιά.

Η Μόλλυ, που είναι τυφλή από τους πρώτους μήνες της ζωής της, πείθεται από τον άντρα της να υποστεί μια χειρουργική επέμβαση με σκοπό να μπορέσει ξανά να δει. Τελικά, μετά την σχετική επιτυχία της επέμβασης, βρίσκεται «εξόριστη» σε έναν κόσμο όπου αδυνατεί να υπάρξει, αφού όλη η προηγούμενη ζωή της, απ’ όταν θυμάται τον εαυτό της, έχει φτιαχτεί πάνω στην τυφλότητα.

Ο Βορειοϊρλανδός Μπράιαν Φρίελ, ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς του σύγχρονου θεάτρου, εμπνευσμένος από μια αληθινή ιστορία, συνθέτει το μύθο του ιδιοφυώς μέσα από τρεις παράλληλους μονολόγους: της Μόλλυ, του άντρα της, Φρανκ, και του οφθαλμίατρου, κ. Ράις, που αναλαμβάνει το χειρουργείο. Έτσι το δράμα μάς αποκαλύπτεται σταδιακά από την σκοπιά του καθενός, αγγίζοντας με τολμηρή ειλικρίνεια και αναπάντεχο χιούμορ τις πιο σκοτεινές και πιο παράδοξες γωνιές της ανθρώπινης ψυχής, μέσα από μια σύλληψη που τελικά ξαναφωτίζει αυτό που ονομάζουμε «υποκειμενική αφήγηση». 

Η παράσταση της ομάδας ΠΥΡ αφηγείται την απλή ανθρώπινη ιστορία της Μόλλυ Σουήνη, μια αλληγορία για τον ιλιγγιώδη κίνδυνο της ουτοπικής προσδοκίας, για να μιλήσει για τον συγκινητικό αγώνα του ανθρώπου, του κάθε ένα από μας, να διατηρήσει κάτω από αντίξοες συνθήκες την ταυτότητά του. 

 

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Αργύρης Ξάφης
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικό-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Φωτογραφίες αφίσας: Κική Παπαδοπούλου 
Graphic design: Γιώργος Παντελάκης

Trailer: Σεμπάστιαν Φραγκόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Δέσποινα Κούρτη (Μόλλυ)

Αργύρης Ξάφης (Φρανκ)

Δημήτρης Γεωργιάδης (Ράις)

 

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

ΧΩΡΟΣ

Δώμα

Από 15.10.2018 έως 15.1.2019

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 105 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

από 4.12.2018, κάθε Τρίτη 18:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tou-neou-kosmou/molli-souini/

Β Ι Ν Υ Λ Ι Ο

της Άννας Μιχελή

Δώμα

8.12.2018 - 3.2.2019

 

Βινύλιο. Μια ερωτική ιστορία.

Σε εκείνον αρέσει να συλλέγει παλιά βινύλια και σε εκείνη να διαβάζει μεταχειρισμένα βιβλία. Εκείνος κι εκείνη έμαθαν την αγάπη διαφορετικά. Ένα πρωί θα συναντηθούν σε ένα παλαιοπωλείο κι έτσι θα αρχίσει η ερωτική τους ιστορία. 

Μια σχέση χωρίς πρίγκιπες και πριγκίπισσες, χωρίς λευκά άλογα ή ρομαντικές αυτοκτονίες, μια σχέση με ενθουσιασμούς, συγκρούσεις και συναισθηματικές αναπηρίες. Αρκεί όμως ο έρωτας για να κάνεις την υπέρβαση; Μπορεί ο άλλος να σε αλλάξει; Μια ιστορία για δύο νέους του σήμερα, που νοσταλγούν ένα χθες που δεν γνώρισαν και ονειρεύονται ένα μαζί που δεν έμαθαν ακόμα. 

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Άννα Μιχελή 

Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Τσίπουρα

Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Μουσική επιμέλεια: Νίκος Γαλενιανός  

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Γιώργος Παπανδρέου

Κατερίνα Σπύρου

Πέλλα Μακροδημήτρη

ΧΩΡΟΣ

Δώμα

Από 8.12.2018 έως 3.2.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tou-nou-kosmou/vinilio/

 

 

Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α  Μ Ε  Λ Ε Ν Ε

της Σοφίας Αδαμίδου

Σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ

Κεντρική Σκηνή

14.12.2018 – 20.1.2019

Μετά τη μεγάλη επιτυχία στη Θεσσαλονίκη, το θεατρικό έργο της Σοφίας Αδαμίδου, την οποία η ίδια η Μπέλλου είχε εξουσιοδοτήσει να γράψει τη βιογραφία της, έρχεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, για λίγες παραστάσεις.

Λίγες ώρες πριν από τη σοβαρή επέμβαση που είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη φωνή της, η μεγάλη λαϊκή ερμηνεύτρια δεν σταματά να μιλά για την πολυτάραχη ζωή της: τα πρώτα χρόνια στη Χαλκίδα, η αναχώρηση για την Αθήνα μια μέρα μετά το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου, η συνεργασία με τον Τσιτσάνη…
 Η σκληρότητα μπερδεύεται με την ευαισθησία, το παρόν με το παρελθόν, η αγάπη με το μίσος, αποκαλύπτοντας μια εκρηκτική προσωπικότητα που δεν χάνει, ούτε μια στιγμή, το χιούμορ και το πάθος της για τη ζωή.

Σημείωμα σκηνοθέτριας

Λίγα πράγματα μπορεί κανείς να προσθέσει  δίπλα στο όνομα της Σωτήρας -όπως την αποκαλούσαν οι φίλοι της- χωρίς να ακουστούν κοινότοπα και χιλιοειπωμένα. Η Σωτηρία Μπέλλου αγωνίστηκε σε όλη της την -αδιαμφισβήτητα μυθιστορηματική- ζωή ενάντια σε όσα το ένστικτο και η συνείδησή της της υπαγόρευαν, έχοντας μοναδικό σκοπό της να είναι και να νιώθει ελεύθερη. 

Και αυτό είναι τρομακτικό.

Ακόμα πιο τρομακτικό είναι να βρίσκεσαι έγκλειστος σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου σχεδόν για ενάμιση χρόνο, ελπίζοντας πως δεν θα χάσεις τη φωνή σου και να ξημερώνει το πρωί που αυτό θα συμβεί.  

Η Μπέλλου δεν φοβήθηκε ποτέ τον θάνατο. 

Την αναμονή του φοβόταν.

Την βρίσκουμε κει που θα αποπειραθεί, όσο έχει ακόμα φωνή, να σκοτώσει αυτήν την αναμονή γεμίζοντας τον αέρα με τις λέξεις της.

Ένα αδάμαστο θηρίο στο κλουβί μιας ιδρυματικής ετεροτοπίας που κυοφορεί το απρόοπτο: εδώ τα πάντα μπορεί να συμβούν.

Χριστίνα Χατζηβασιλείου 

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία - Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Χατζηβασιλείου
Σκηνικά - Κοστούμια: Όλγα Χατζηιακώβου
Προσαρμογή σκηνικού στο Θέατρο του Νέου Κόσμου: Μαρία Καραδελόγλου
Σχεδιασμός φωτισμών - Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Λαζαρίδου
Ηχητική επιμέλεια: Γιάννης Πειραλής 

Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου 

Φωτογραφία αφίσας: Νίκος Τασσούλας 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Έφη Σταμούλη, Έλλη Χατζεϊπίδου 

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 14.12.2018 έως 20.1.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 18:30

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 18:30

Κυριακή 21:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/sotiria-me-lene/

 

Τ Α  Μ Α Τ Ι Α

Του Πάμπλο Μεσίες

Κεντρική Σκηνή

17.1.2019 – 21.4.2019

Ένα «μελόδραμα γέλιου» που ακροβατεί ανάμεσα στο αστικό δράμα, το μελό και τη φάρσα. Οι ήρωές του είναι διαταραγμένοι και ακραίοι, αλλά εντέλει απολύτως οικείοι στον θεατή, αφού φέρουν τους δικούς του προβληματισμούς, τα απωθημένα, τα κόμπλεξ, τις πληγές και τις ήττες του.

Η Ναταλία και η Νέλα. Μητέρα και κόρη. Και οι δυο είναι Αργεντίνες, στο μικρό ισπανικό χωριό που ζουν όμως τώρα, είναι απλώς ξένες. Έφτασαν εδώ γιατί η Ναταλία ερωτεύτηκε τρελά έναν Ιταλό και τον ακολούθησε στην Ισπανία, όταν έφτασε όμως, εκείνος την εγκατέλειψε κι εκείνη το έριξε στο ποτό. Η Νέλα είναι ερωτευμένη με τον Πάμπλο, έναν 25χρονο εκ γενετής τυφλό. Όταν εμφανίζεται μια οφθαλμίατρος που του υπόσχεται πως θα τον θεραπεύσει (παρόλο που όλοι οι γιατροί ως τότε του το έχουν αποκλείσει), η Νέλα φοβάται ότι αν βρει το φως του θα την εγκαταλείψει.

 

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Επιμέλεια κίνησης: Σοφία Πάσχου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Άννα Καλαϊτζίδου, Μαρία Μοσχούρη, Ελένη Ουζουνίδου, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος 

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 17.1.2019 έως 21.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Πέμπτη

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

 

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/ta-matia/

 

Ο Α Γ Ν Ο Σ  Ε Ρ Α Σ Τ Η Σ

του Ντέιβιντ Πλαντ

Δώμα

21.1.2019 - 23.4.2019

 

 

Πολύ πέρα από τη στεναχώρια που δεν είσαι τώρα εδώ, μαζί μου

– τόσο πολύ πέρα από τη στεναχώρια αυτή,

που αδυνατώ πια να φανταστώ τη ζωή που ζήσαμε μαζί-

η απουσία σου έχει γίνει για μένα εμμονή.

Τι είναι αυτή η εμμονή με την απουσία,

ώστε ν’ αδυνατώ να φανταστώ μια παρουσία;[1]

 

«Ο αγνός εραστής» είναι μια ελεγεία του Αμερικανού συγγραφέα DAVID PLANTE για τον επί σαράντα χρόνια σύντροφό του, τον Έλληνα ποιητή και εκδότη Νίκο Στάνγκο, την κοινή τους ζωή και το τραγικό τέλος της. Μια μακρά σε διάρκεια ερωτική αφιέρωση, μια σχεδόν σωματική και συγκινητική σπουδή πάνω στο θέμα της απώλειας και του πένθους, της μνήμης και της φαντασίωσης.

Σε μια εποχή καταιγιστική, κατά την οποία ο άνθρωπος «δημιουργεί δεσμούς εξαρχής χαλαρούς, ώστε να μπορούν να λύνονται εύκολα, γρήγορα και δίχως πόνο»[2], πέντε μόλις χρόνια μετά το θάνατο του συντρόφου του, ο David Plante καταγράφει μια πολυετή ιστορία αφοσίωσης που διαπερνά όλο το φάσμα της συναισθηματικής διακύμανσης: από την έξαψη της πρώτης φοράς στην απόγνωση. Από το απόλυτο σμίξιμο στην απόλυτη μοναξιά. «Εσύ, εσύ, εσύ» γράφει συνεχώς και συνθέτει ταυτόχρονα τη βιογραφία του συντρόφου του, αλλά και μια αφήγηση της ιστορίας της Ελλάδας από το 1936 (έτος γέννησης του Στάνγκου) έως το 2004, πάντα σε δεύτερο ενικό πρόσωπο. Μια απόλυτη ερωτική αφιέρωση, ένας «εξοντωτικός, τολμηρός, προσωπικός θρήνος», όπως γράφει σχετικά ο Philip Roth.

Μια παράσταση-αφήγηση όπου, σε αντίθεση με την πραγματική ιστορία, τέσσερις ηθοποιοί, δύο γυναίκες και δύο άνδρες, σχηματίζοντας 4 ζευγάρια (δύο ετερόφυλα και δύο ομόφυλα) εναλλάσσονται διαρκώς επί σκηνής και μιλούν για την αληθινή, ουσιαστική αγάπη, ανεξαρτήτως φύλων, ανεξαρτήτως ηλικίας, ανεξαρτήτως καταγωγής. Στην πλήρη έκφραση και ουσία της. Και τελικά, την ανάγκη έκφρασής της στην άγρια και μοναχική εποχή μας.

Πώς η μνήμη γίνεται παρόν; Πώς τα θραύσματα γίνονται ενότητα; Πώς ο έρωτας γίνεται πόνος; Ο πόνος αγάπη; Η αγάπη απώλεια; Πώς η απουσία γίνεται παρουσία; Πώς βιώνεται ένα πένθος; Πώς γιατρεύεται το τραύμα; Πώς επιβιώνεις; Πώς παίρνεις ανάσα; Ξανά;

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Ηλίας Μαγκλίνης
Σκηνοθεσία: Άρης Λάσκος
Δραματουργία: Άρης Λάσκος, Κόνυ Ζήκου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Κορνήλιος Σελαμσής
Σκηνικά - Κοστούμια: Τίνα Τζόκα
Επιμέλεια κίνησης: Μυρτώ Γράψα
Σχεδιασμός φωτισμών: Σεσίλια Τσελεπίδη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κόνυ Ζήκου 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Μάνος Βαβαδάκης
Κατερίνα Πατσιάνη
Θάνος Τσακαλίδης
Ειρήνη Φαναριώτη

ΧΩΡΟΣ

Δώμα

Από 21.1.2019 έως 23.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/o-agnos-erastis/

Τ Α Δ Α Σ Η Σ Τ Α Γ Ο Ν Α Τ Α

του Άκη Δήμου

bijoux de kant

Κάτω Χώρος

21.1.2019 – 23.4.2019

Η bijoux de kant σε μια διαρκή αναμέτρηση με το ερώτημα «τι είναι νεοελληνικό έργο σήμερα» συναντά για δεύτερη φορά τον Άκη Δήμου, μετά το Όσα η Καρδιά μου στην Καταιγίδαστο Θέατρο Τέχνης το 2016, με το νέο έργο Τα Δάση στα Γόνατα.  

Με αφετηρία ένα επεισόδιο από το μυθιστόρημα «Ο Παλαιός των Ημερών» του Παύλου Μάτεσι, ο Άκης Δήμου ιστορεί τη ζωή στην ορεινή Αρκαδία των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα. Οι τέσσερις ήρωες του έργου, ένας περιφερόμενος θαυματοποιός, ένας χωρικός, η γυναίκα του και ένας πλανόδιος θεατρίνος, διατρέχουν ένα παράφορο τοπίο τριγμών που ακροβατεί ανάμεσα στο Χριστιανισμό και την αρχαιολατρεία, αφηγούμενοι, ο καθένας με τον τρόπο του, τους αναβαθμούς και τα στάσιμα της θρησκείας των δαιμονικών θαυμάτων και των «απαγορευμένων» ερώτων. Μυστικισμός, παγανισμός και παραδοξότητα, τα Δάση στα Γόνατα αποτελούν όπως και ο «Παλαιός των Ημερών» μια λιτανεία αλλά και ένα δοξαστικό. Μία τελετουργία ιερής και ερωτικής θεοφαγίας σε ένα τοπίο αρχέγονης μέθεξης.

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Αλέκος Συσσοβίτης 
Πηνελόπη Τσιλίκα
Γιώργος Κοψιδάς
Πάρις Αγγελίδης 

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 21.1.2019 έως 23.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/ta-dasi-sta-gonata/

Χ Ρ Ω Μ Α Τ Ι Σ Τ Ε Σ Γ Υ Ν Α Ι Κ Ε Σ

του Βασίλη Ζιώγα

Ομάδα a dream & the gun

Κάτω Χώρος

23.1.2019 – 21.4.2019

Δύο υπάρξεις, δύο αντίρροπες δυνάμεις που βασίζονται
στο ΝΑΙ και το ΟΧΙ,

στο ΣΥΝ και στο ΠΛΗΝ,
στο ΑΝΘΡΩΠΟΣ και το ΜΗ-ΑΝΘΡΩΠΟΣ,
στο ΧΡΩΜΑ και στο ΜΗ-ΧΡΩΜΑ.

Οι χρωματιστές γυναίκες είναι μια σκηνική ελεγεία για τη χαμένη ελευθερία και την απελπισία της ανθρώπινης ύπαρξης. Η Έλλη και η Άννα είναι δύο αδελφές εγκλωβισμένες στο πατρικό τους σπίτι, αλλά και σε κάτι μεγαλύτερο. Σε αυτό που αποκαλούν παρελθόν: 
- Ριζώνουν και στοιχειώνουν… Στη γωνία τους… Πιάνουν μια γωνιά και σκιάζονται, σκιάζονται… Όλο και πιο πολύ, ώσπου να γίνουν ένα με το σπίτι.

Ο φόβος, είναι το εργαλείο, είναι η «άγκυρα» που κρατά δεμένο το ταξίδι προς το άγνωστο, το διαφορετικό, όπου η διαδρομή  γίνεται μόνο στο σκοτεινό πεδίο της φαντασίωσης, ανάμεσα σε ένα λαβύρινθο συμβόλων και αλληγοριών.

Η γραφή του Βασίλη Ζιώγα συνδυάζει την ποιητική διάσταση με το πικρό χιούμορ, την τρυφερότητα με τον κυνισμό.  
Στη σκιά του παραλόγου το έργο, μακριά από τις πομάδες και τις πούδρες του αισθητισμού, αναζητά την τέλεια γραμμή και τα «ωραία χρώματα», αναζητά καθετί ζωντανό που μετέπεσε σε κατάσταση ακινησίας και έγινε άψυχο, το καθετί ζωντανό που το κάρφωσαν τρεμάμενο στο πανί, όπως καρφιτσώνουμε τα έντομα σε μία συλλογή.

Λύστε τους κόμπους της σοφίας και ελευθερώστε την συνείδηση του χρώματος. Εκεί κάπου από ότι απομείνει θα κτιστεί η νέα ζωή κι εκεί ίσως βρεθεί μιά νέα ισορροπία.
Κ. Μαλέβιτς, Ι. Κλιούν, Μ. Μενκόφ 

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης
Μουσική: Νίκος Πλατύραρχος
Σκηνικά - Κοστούμια: Γιούλα Ζωιοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική επιμέλεια: Γρηγόρης Καραντινάκης 
Video: Ηρακλής Φίτσιος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνάκος

Εκτέλεση παραγωγής: a dream & the gun 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Μυρτώ Γκόνη
Βιργινία Ταμπαροπούλου 

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 23.1.2019 έως 21.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tou-neou-kosmou/xromatistes-gunaikes

Κ Ο Υ Μ Κ Ο Υ Α Τ

των Γιάννη Καλαβριανού και Μαρίας Κοσκινά

Εταιρεία Θεάτρου SFORARIS

Κεντρική Σκηνή

25.1.2019 – 21.4.2019

«Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις, για να μην ξαναπιείς λικέρ στη ζωή σου;»
Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθετεί για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια μία κωμωδία, υπογράφοντας και το κείμενο μαζί με τη Μαρία Κοσκινά.

Εν μέσω της δικτατορίας, ένα ζευγάρι, μην αντέχοντας να περάσει ακόμη ένα Πάσχα με τους συγγενείς του, λέει ένα ψέμα… και καταλήγει να περάσει τη χειρότερη μέρα της ζωής του.

2 ηθοποιοί υποδύονται 6 διαφορετικούς χαρακτήρες, πραγματοποιώντας επί σκηνής αστραπιαίες ολικές μεταμορφώσεις σε μια φάρσα απολύτως χορογραφημένου ρυθμού και ιδιάζουσας κατασκευής, που συμμετέχουν ισότιμα με το κείμενο στη δημιουργία του κωμικού αποτελέσματος.

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά: Τίνα Τζόκα
Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα
Μουσική επιμέλεια: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Γιώργος Γλάστρας, Μαρία Κοσκινά

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 25.1.2019 έως 21.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 18:30

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 18:30

Κυριακή 21:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/koum-kouat/

Μ Υ Γ Ο Φ Α Ε Σ

του Ζουάν Γιάγκο

(Αρχική ιδέα: Θίασος La Calórica)

Ομάδα AbOvo

Κεντρική Σκηνή

28.1.2019 – 23.4.2019

Τέσσερις φίλοι γύρω στα 35, προσπαθούν να οργανωθούν και να αντιδράσουν στην επικείμενη απόλυσή τους από την εταιρεία στην οποία εργάζονται... 

Η πρώτη σκέψη, φυσικά, είναι να αγωνιστούν για να κρατήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Πώς όμως; Κι έπειτα, αξίζει στ’ αλήθεια να αγωνιστούν για αυτή τη δουλειά που έχουν; Δεν θα ήταν καλύτερα να την αφήσουν και να πραγματοποιήσουν εκείνο το όνειρο που είχαν πριν από μερικά χρόνια; Να φτιάξουν, δηλαδή, παιδικές τροφές από προνύμφες μύγας, θρεπτικές, υγιεινές, με φτηνή πρώτη ύλη και πραγματικά ανατρεπτική απήχηση στην αγορά. Έτσι γεννιέται η παιδική κρέμα «Μυγοφαές»!

Στο μεταξύ, 4 μπίρες παγώνουν στον καταψύκτη…

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Ομάδα AbOvo

Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς

Σκηνικά - Κοστούμια: Κατερίνα Καλφόγλου

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Γιώργος Αγγελόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου, Γιάννης Σαρακατσάνης, Σωσώ Χατζημανώλη

Πρωτότυπος τίτλος: FAIRFLY 

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 28.1.2019 έως 23.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 15€

Φοιτητικό 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/mugofaes/

Μ Υ Ρ Τ Ο Σ

Παράσταση βασισμένη

στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι

Ομάδα 4Frontal

Δώμα

8.2.2019 - 21.4.2019

Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρονών, κοιμάται εκ γενετής. Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ. Μια οικογένεια με μια κόρη φυλακισμένη λόγω αναπηρίας, μια μάνα που θεωρεί την ασχήμια αμάρτημα, έναν πατέρα επιρρεπή στη μοιχεία, μια υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, έναν ευνούχο, θρησκόληπτο υποτακτικό που παλεύει να καλύψει τις «βρωμιές» τους, πριν γίνουν εφιάλτης.

Ο Μύρτος ξυπνά σ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που επαναπροσδιορίζει την έννοια της ενοχής, της κακίας και της αμαρτίας. 

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης 
Δραματουργική επεξεργασία: Νεφέλη Μαϊστράλη, Θανάσης Ζερίτης 
Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια κίνησης: Πάνος Τοψίδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Κουτσιούμπα 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Σταύρος Γιαννουλάδης
Κλήμης Εμπέογλου
Ευαγγελία Καρακατσάνη
Χάρης Κρεμμύδας
Νεφέλη  Μαϊστράλη 

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

ΧΩΡΟΣ

Δώμα

Από 8.2.2019 - 21.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/murtos/

Η Τ Ρ Α Γ Ι Κ Η Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Τ Ο Υ Α Μ Λ Ε Τ,

Ε Ν Ο Σ Π Ρ Ι Γ Κ Ι Π Α Τ Η Σ Δ Α Ν Ι Α Σ

του Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Ομάδα GRASSHOPPER

Κεντρική Σκηνή

3.5.2019 - 2.6.2019

Υπάρχει, ας πούμε, μέσα μας ένας εαυτός που συλλογίζεται, αφηγείται και καθοδηγεί, ψάχνοντας να βρει (ή να επινοήσει) ένα νόημα, και ένας εαυτός που δρα και βιώνει. Επάνω σ’ αυτή τη σύγκρουση θα χτιστεί η διασκευή και η παράσταση, με βασικό εργαλείο το παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα στον σκηνοθέτη και τον ηθοποιό. 

Σκηνοθέτης είναι το φάντασμα του Πατέρα που προσπαθεί να συντονίσει τον Άμλετ στην ιστορία της εκδίκησης, σκηνοθέτες ο Πολώνιος και ο Κλαύδιος που στήνουν τις παγίδες τους, σκηνοθέτης κι ο ίδιος ο Άμλετ που στήνει την ιστορία της τρέλας του. Και πάνω απ’ όλους, σκηνοθέτης είναι ο ίδιος ο συγγραφέας που στήνει τον πελώριο δαίδαλο –το ίδιο το έργο.

Συντελεστές της παράστασης

Διασκευή - Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος

Σκηνικό: Κλειώ Μπομπότη

Κοστούμια: Άλκηστη Μάμαλη

Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Κασιμάτης

Σχεδιασμός μακιγιάζ και κομμώσεων: Ιωάννα Λυγίζου

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύα Βλασσοπούλου 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Έκτορας Λυγίζος, Άρης Μπαλής, Ηρώ Μπέζου, Γιάννης Νιάρρος, Αινείας Τσαμάτης

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 3.5.2019 έως 2.6.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 18:00

Πέμπτη 21:00

Παρασκευή 21:00

Σάββατο 18:00

Κυριακή 21:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη-Παρασκευή

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/i-tragiki-istoria-tou-amlet-enos-prigkipa-tis-danias/

Γ Ε Λ Ω Ν Τ Α Σ Α Γ Ρ Ι Α

του Κρίστοφερ Ντουράνγκ

Κάτω Χώρος

6.5.2019 - 4.6.2019

Σ’ έναν χώρο ακαθόριστο, δύο άνθρωποι καθορισμένοι, αναπνέουν. Το θέμα της συζήτησης, η πραγματικότητα, η ζωή τους τώρα. Ποια είναι αυτά που λέγονται και ποια είναι αυτά που κρύβονται; Ψαχουλεύουν το παρόν, «γελώντας άγρια εν τω μέσω αδυσώπητης θλίψης, εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν».

«Πάντα να αναπνέεις. Αυτή είναι η βάση της ζωής. Η αναπνοή.

Αν δεν αναπνέεις, πεθαίνεις. Εισπνοή-Εκπνοή.

Σας αγαπώ, ματς μουτς»!

Βρισκόμαστε σ’ ένα πάρτι μασκέ, σε κάποιο σπίτι. Είμαστε όλοι καλεσμένοι σ’ αυτό το πάρτι. Οι δύο ηθοποιοί και οι προσωπικότητές τους συνομιλούν, απευθύνονται, λέγοντας αλήθεια, μεταδίδουν την προσωπική τους ιστορία. Οι σιωπές, οι παύσεις και οι παραφωνίες, όπου χρειάζονται, είναι πάντα ωφέλιμες, μέρος της ιστορίας. Προς την απλότητα, το παιχνίδι, την ελευθερία, τη ζωή.

Ένα κείμενο διασκεδαστικό μ’ έναν ευφυή τρόπο, αφού δεν ξέρεις με τι να γελάσεις και με τι να κλάψεις τελικά από όλα αυτά που ακούς.    

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Χριστίνα Παπαδάκη - Δημήτρης Φραγκιόγλου
Σκηνοθεσία: Νάνσυ Μπούκλη, Πάνος Παπαδόπουλος
Βοηθός σκηνοθεσίας: Μάρα Βλαχοπούλου
Κοστούμια - Σκηνικά: Δήμητρα Λιάκουρα
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Νάνσυ Μπούκλη
Πάνος Παπαδόπουλος

ΧΩΡΟΣ

Κάτω Χώρος

Από 6.5.2019 έως 4.6.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:15

Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό 13€

Μειωμένο 10€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/gelontas-agria

Τ Ο Ξ Υ Π Ν Η Μ Α Τ Η Σ Α Ν Ο Ι Ξ Η Σ

του Φρανκ Βέντεκιντ

Κεντρική Σκηνή

8.5.2019 - 5.6.2019

«Είναι εξευτελιστικό να είσαι άνθρωπος και να μην έχεις δοκιμάσει το πιο ανθρώπινο πράγμα–»
Ο Βέντεκιντ στο Ξύπνημα της άνοιξης συνθέτει ένα ρέκβιεμ για το στραγγαλισμό της αθωότητας και των πρώτων παρορμήσεων και καταγγέλλει μια συντηρητική κοινωνία εστιασμένη στην αποτελεσματικότητα που καταστέλλει το ένστικτο και την επαφή με το σώμα. 

Μέσα από σύντομες, αποσπασματικές εικόνες, παρακολουθούμε μια γενιά εφήβων να έρχεται αντιμέτωπη με τη διερεύνηση της σεξουαλικότητας, τη φιλία, το ρομαντισμό, τη βία, την αυτοκτονία, τον έρωτα και να ωθείται εντέλει στον αφανισμό μέσα από την πάλη της να αναπνεύσει σε μια ασφυκτική κοινωνία που προτείνει τη στέρηση της ανθρώπινης ιδιότητας.

Η παράσταση επιχειρεί να παρακολουθήσει μέσα από το μικροσκόπιο όλη τη διακύμανση του ανθρώπινου συμπτώματος που πεθαίνει πριν καν γεννηθεί, διατηρώντας το ωμό και ανηλεές ύφος της γραφής του Βέντεκιντ.

Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά: Άρτεμις Φλέσσα
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Βαγγέλης Αμπατζής
Ασημίνα Αναστασοπούλου
Γιώργος Δικαίος
Γιάννης Κλίνης
Αναστάσης Λαουλάκος
Μάνος Πετράκης
Νάνσυ Σιδέρη
Μαρία Σκουλά κ.ά.

Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών. 

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

Από 8.5.2019 - 5.6.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 21:00

Τρίτη 21:00

Τετάρτη 21:00

Σάββατο 21:00

Κυριακή 18:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Δευτέρα-Τρίτη - Τετάρτη

Κανονικό 15€

Μειωμένο 12€

Σάββατο-Κυριακή

Κανονικό 18€

Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/to-ksipnima-tis-anoiksis/

ΕΦΗΒΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Ε Λ Ε Ν Η

του Ευριπίδη

Η αλήθεια μέσα στις πλάνες

Κεντρική Σκηνή

14.10.2018 – 21.4.2019

Μετά την «Τριλογία της Ουτοπίας» (Όρνιθες, Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, Φάουστ), η σκηνοθέτρια και θεατροπαιδαγωγός Τζωρτζίνα Κακουδάκη σε συνεργασία με το Θέατρο του Νέου Κόσμου, παρουσιάζει το 3o μέρος της «Τριλογίας της Πραγματικότητας»: το έργο του Ευριπίδη Ελένη / η αλήθεια μέσα στις πλάνες (1ο μέρος: Αντιγόνη / το δικαίωμα να έχω γνώμη του Σοφοκλή, 2ο μέρος: Νεφέλες / η εκπαίδευση που έχω, η εκπαίδευση που θέλω του Αριστοφάνη). 

Η παράσταση εμπνέεται από το έργο Ελένη και την καινοτομία του Ευριπίδη να φτιάξει ένα υβρίδιο μεταξύ τραγωδίας και κωμωδίας, υποθέτοντας ότι η Ελένη δεν πήγε ποτέ στην Τροία και κατέληξε στην Αίγυπτο. Βασισμένοι λοιπόν σε αυτό το υποθετικό «Αν», τοποθετούμε την Ελένη και τον Μενέλαο σε ρόλους παικτών ενός παιχνιδιού διαφυγής. 

Μέσα από τη λύση των γρίφων του, οι παίκτες θα ταυτιστούν με τους ήρωες του Ευριπίδη, και θα έρθουν αντιμέτωποι και αυτοί με τα «μεγάλα» ηθικά διλήμματα της αρχαίας τραγωδίας και ερωτήματα που αφορούν τα χαρακτηριστικά και τα προνόμια των ηρώων τους, αλλά και της συνθήκης που βρίσκονται. 

Η Ελένη του Ευριπίδη αποτελεί μια καίρια επιλογή, μιας και αποτελεί τμήμα της διδακτέας ύλης της Γ' Γυμνασίου, και μπορεί  να συμπληρώσει τις γνώσεις και τους προβληματισμούς των μαθητών γύρω από τον βασικό πυρήνα της θεματικής του έργου.

Συντελεστές της παράστασης

Διασκευή - Σκηνοθεσία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Επιμέλεια Κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Μουσική Σύνθεση: Αγγελική Γρηγοροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίρις Κατσούλα

Θεατροπαιδαγωγικό υλικό: Ηρώ Ποταμούση

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Αγγελικη Γρηγοροπούλου, Αλέξανδρος Σιάτρας, Νατάσα Σφενδυλάκη,  Βασίλης Ψυλλάς

Συνεργαζόμενος φορέας: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

Η παράσταση παίζεται τις καθημερινές σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε αυλές σχολείων και άλλων κοινωφελών οργανισμών, σε ανοιχτούς χώρους και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και συνοδεύεται από θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τους θεατές.

ΧΩΡΟΣ

Κεντρική Σκηνή

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Γενική είσοδος 10€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται:

https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-tou-neou-kosmou-kentriki-skini/eleni

ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

Π Ι Ν Ο Κ Ι Ο

Παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι του Κάρλο Κολόντι

Για 17η χρονιά συνεχίζουμε τη δράση «Θέατρο Αλληλεγγύης για παιδιά», με την κινητή μας μονάδα θεάτρου, που δίνει δωρεάν παραστάσεις σε νοσοκομεία, ιδρύματα, προσφυγικούς καταυλισμούς, ειδικά σχολεία και όπου μπορεί να βρίσκονται ευαίσθητες ομάδες παιδιών.

Έχοντας δώσει πάνω από 2000 δωρεάν παραστάσεις σ’ αυτούς τους χώρους όλα αυτά τα χρόνια, είμαστε δικαιολογημένα περήφανοι και συνεχίζουμε παρ’ όλες τις δυσκολίες.
Αυτό το πρόγραμμα είναι το μοναδικό στην Ελλάδα που γίνεται από επαγγελματικό θέατρο ανελλιπώς όλα αυτά τα χρόνια σε σταθερή και καθημερινή βάση. Η ιδέα μας είναι να προσφέρουμε τη χαρά του θεάτρου σε παιδιά που βρίσκονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα ή βιώνουν ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, έχουν δηλαδή πολύ μεγαλύτερη ανάγκη για ψυχαγωγία.

Έχουμε επιλέξει για φέτος τον Πινόκιο, το παραμύθι του Κάλο Κολόντι, για τις αξίες που πρεσβεύει, την ειλικρίνεια, την αγάπη, την ανιδιοτέλεια, το θάρρος, την όρεξη για ζωή και περιπέτεια. Αλλά κυρίως επειδή είναι μια ιστορία γνωστή σε κάθε παιδί, απ’ όποια χώρα, απ’ όποιον τόπο κι αν έρχεται. Έτσι η παράσταση μπορεί να επικοινωνήσει με κάθε μικρό θεατή, ξεπερνώντας το εμπόδιο της γλώσσας, αφού στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό και τη δύναμη της δράσης, της εικόνας, της μουσικής.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διασκευή: Άντρη Θεοδότου

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης

Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου

Μουσική: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Ενορχήστρωση: Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Μακρής, Παύλος Παυλίδης, Ηλέκτρα Σαρρή 

ΧΩΡΟΣ

Φουαγιέ

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Κυριακή 4, 11, 18 & 25 Νοεμβρίου, 12:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Γενική είσοδος 5€ (προαιρετικά)

Η παράσταση παίζεται καθημερινά σε νοσοκομεία, ιδρύματα, δομές αλληλεγγύης και σχολεία, ενώ θα παρουσιαστεί και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου για λίγες παραστάσεις με χαμηλό (προαιρετικό) εισιτήριο.

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tzeni-karezi/pinokio/

ΘΕΑΤΡΟ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ

Σ Τ Ε Λ Λ Α Κ Ο Ι Μ Η Σ Ο Υ

του Γιάννη Οικονομίδη

από 1η Οκτωβρίου 2018

στο Θέατρο Τζένη Καρέζη

για 20 μόνο παραστάσεις

Μετά από 2 πολύ πετυχημένες θεατρικές περιόδους στο Εθνικό Θέατρο, η παράσταση που έγινε το talk of the town και κέρδισε κοινό και κριτικούς, προστίθεται στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και παρουσιάζεται τη σεζόν 2018 – 2019 στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. Για την ερμηνεία τους στην παράσταση τιμήθηκαν η Ιωάννα Κολλιοπούλου με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη και ο Γιάννης Νιάρρος με το βραβείο Δημήτρης Χορν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο βραβευμένος σκηνοθέτης του κινηματογράφου Γιάννης Οικονομίδης έρχεται σε επαφή με τη θεατρική διαδικασία.

Το 2006 είχε αναθέσει στην ομάδα 90οC τη διασκευή και τη μεταφορά στο θέατρο της ταινίας του "Σπιρτόκουτο". Την αμέσως επόμενη περίοδο βραβεύτηκε με βραβείο κοινού στην κατηγορία "νεοελληνικού έργου".

Κι αν το έργο του εκείνο είχε ξεκλειδώσει την πόρτα της ελληνικής μικροαστικής οικογένειας, το πρώτο έργο που γράφει και σκηνοθετεί αποκλειστικά για το θέατρο, με τίτλο «Στέλλα κοιμήσου», μας εισάγει μέσα στην πολυτελή βίλα του νεόπλουτου Έλληνα, όπου η ευμάρεια συνυπάρχει με τη χυδαιότητα και οι σχέσεις έχουν το χρώμα του χρήματος. Η ωμότητα της γλώσσας και η κυνικότητα των συμπεριφορών είναι τα όπλα της παράστασης του Οικονομίδη, όπου ο θεατής αισθάνεται αυτόπτης μάρτυρας μιας κωμικοτραγικής «φέτας ζωής».

Το έργο

Σε μια οικογένεια όπου ο νόμος του πατέρα-αφέντη εφαρμόζεται με «μαφιόζικες» μεθόδους, η Στέλλα αρνείται να παντρευτεί αυτόν που της επιβάλλεται από το περιβάλλον της και επιμένει για το αυτονόητο δικαίωμα της προσωπικής επιλογής. Ο έρωτας όμως, ή οποιαδήποτε άλλη έκφραση ατομικής ελευθερίας, ακυρώνεται μπροστά στο συμφέρον, που υποχρεώνει σε υποταγή στις ειλημμένες αποφάσεις. Αξιοπρέπεια, ηθική τάξη και συναισθήματα θεωρούνται πολυτέλεια.
Με αφορμή έναν απαγορευμένο έρωτα, το έργο καταγράφει τη σημερινή πραγματικότητα και ανατέμνει έναν κόσμο εδραιωμένο στο ψέμα, το χρήμα, τη χυδαιότητα και το έγκλημα. Το όνειρο της κοινωνικής ανόδου και της υλικής ευμάρειας εξουδετερώνει κάθε αξία και διαβρώνει συμπεριφορές και συνειδήσεις.
Το «Στέλλα κοιμήσου» γράφτηκε με τη δημιουργική συμμετοχή των ηθοποιών της παράστασης κατά τη διάρκεια των προβών. Κάθε παράσταση είναι ξεχωριστή, καθώς ο διάλογος διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό ζωντανά στη σκηνή, με βάση ένα συγκεκριμένο σενάριο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία : Γιάννης Οικονομίδης

Επιμέλεια κειμένου: Βαγγέλης Μουρίκης

Σχεδιασμός φωτισμών : Bασίλης Κλωτσοτήρας

Βοηθός σκηνοθέτη/επιμέλεια κίνησης: Αντώνης Ιορδάνου

Σκηνογραφία : Ioυλία Σταυρίδου

Ενδυματολόγος : Γιούλα Ζωϊοπούλου

Μουσική : Μπάμπης Παπαδόπουλος


Παίζουν οι ηθοποιοί:
Αντώνης Ιορδάνου (Θείος Τάκης)
Ιωάννα Κολλιοπούλου (Στέλλα Γερακάρη)
Μάγια Κώνστα (Θεία Βάσω)
Γιάννης Μυλωνάς (Μάριος Αγγελής)
Καλλιρρόη Μυριαγκού (Ελένη Γερακάρη)
Γιάννης Νιάρρος (Γιώργος Γερακάρης)
Στάθης Σταμουλακάτος (Αντώνης Γερακάρης)
Έλλη Τρίγγου (Ανθή Γερακάρη)

 
Η παράσταση είναι κατάλληλη για ανηλίκους άνω των 15 ετών.

ΧΩΡΟΣ

Θέατρο Τζένη Καρέζη

Ακαδημίας 3 Αθήνα

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Δευτέρα 1η Οκτωβρίου

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Από 1 έως 12 Οκτωβρίου : Δευτέρα με Παρασκευή στις 21:00

Από 15 Οκτωβρίου: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Κανονικό: 18€

Φοιτητικό, άνω των 65 ετών, πολυτέκνων, παιδιά έως 18 ετών: 15

Ανέργων, ΑΜΕΑ: 12€

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 90 λεπτά

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tzeni-karezi/stella-koimisou/

Poiosskotosetoskulotamesanuxta theodoroupoulos texnes plus 

Π Ο Ι Ο Σ   Σ Κ Ο Τ Ω Σ Ε

Τ Ο Σ Κ Υ Λ Ο Τ Α Μ Ε Σ Α Ν Υ Χ ΤΑ

του Σάιμον Στήβενς

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης θεοδωρόπουλος

από 3 Νοεμβρίου 2018

στο Θέατρο Τζένη Καρέζη

Είμαι ο Κρίστοφερ Τζον Φράνσις Μπουν. Ξέρω όλες τις χώρες του κόσμου με τις πρωτεύουσές τους. Και όλους τους πρώτους αριθμούς μέχρι το 7507.

Είναι 7 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Ο 15χρονος Κρίστοφερ στέκεται δίπλα στον σκοτωμένο σκύλο της γειτόνισσάς του, της κ. Σίαρς, που τον έχουν καρφώσει με ένα δικράνι. Η κ. Σίαρς θα καλέσει την αστυνομία, και ο Κρίστοφερ για πρώτη φορά στη ζωή του θα οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα, όπου θα του γίνει σύσταση. Παρά την απαγόρευση του πατέρα του, ο Κρίστοφερ αποφασίζει να λύσει το μυστήριο του σκοτωμένου σκύλου, γιατί πιστεύει πως ο δολοφόνος πρέπει να βρεθεί και να τιμωρηθεί. Με την ενθάρρυνση της δασκάλας του, θα καταγράψει όλα τα στοιχεία που θα συγκεντρώσει σ’ ένα βιβλίο, που θα γίνει και θεατρικό έργο για τη σχολική γιορτή...

Ο Κρίστοφερ έχει φοβερό μυαλό και εξαιρετικές ικανότητες στα μαθηματικά, σκοντάφτει όμως στα απλά πράγματα της καθημερινής ζωής. Δεν έχει τολμήσει ποτέ να απομακρυνθεί μόνος του από το σπίτι του, δεν ανέχεται να τον αγγίζει κανείς και δεν εμπιστεύεται τους ξένους. Η αστυνομική του έρευνα, που θα τον βγάλει για πρώτη φορά έξω από το σπίτι του, θα φέρει τη ζωή του τα πάνω κάτω. Ο Κρίστοφερ θα βρει τη χαμένη μητέρα του, θα καταλάβει πως η αγάπη των δικών του είναι μπερδεμένη με μυστικά και ψέματα και θα συνειδητοποιήσει τις δυνάμεις που θα του επιτρέψουν να προχωρήσει στη ζωή...

Ο διάσημος θεατρικός συγγραφέας Σάιμον Στήβενς, που έργα του έχουν ανεβεί άλλες δυο φορές από το Θέατρο του Νέου Κόσμου, υπογράφει τη θεατρική διασκευή του πολυβραβευμένου μυθιστορήματος του Μαρκ Χάντον Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα, που κέρδισε 7 βραβεία Ολίβιε, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου το 2013. Έχει παιχτεί σε πολλές χώρες, ανάμεσά τους στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στο Μεξικό, στην Κορέα, στην Ιαπωνία, στην Αυστραλία, στο Βέλγιο, στο Ισραήλ, στην Ελλάδα, κερδίζοντας πολλά σημαντικά βραβεία.

Μια γλυκόπικρη ιστορία για τον αυτισμό, την εφηβεία, τις διαλυμένες οικογένειες, τα μαθηματικά και τα χρώματα.

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Μετάφραση Κοραλία Σωτηριάδου

Σκηνικά Μαγδαληνή Αυγερινού

Κοστούμια Κλαιρ Μπρέισγουελ

Μουσική Σταύρος Γασπαράτος

Επιμέλεια κίνησης Σοφία Μαυραγάνη

Σχεδιασμός φωτισμών Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός σκηνοθέτη Βαγγέλης Βογιατζής

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Γιάννης Νιάρρος Κρίστοφερ

Μαρία Καλλιμάνη Τζούντι, η μητέρα του Κρίστοφερ     

Αλεξάνδρα Αϊδίνη Σιβόν

Γιώργος Χρυσοστόμου Εντ, ο πατέρας του Κρίστοφερ

Μαρία Κατσανδρή Κα. Αλεξάντερ / Κομψή κυρία

Θύμιος Κούκιος Ρότζερ / Αξιωματικός Υπηρεσίας / Νούμερο 37 / Υπάλληλος εκδοτηρίων / Πληροφορίες / Μεθυσμένος 1

Γιώργος Γιαννακάκος Αιδεσιμότατος Πήτερς / Θείος Τέρρυ / Κος Γουάιζ / Αστυνομικός του σταθμού / Σεκιουριτάς

Βάσια Χρήστου Κα Σίαρς / Κα Γκασκόιν / Κυρία στο δρόμο / Γυναίκα στο τρένο / Καταστηματάρχισσα / Πανκ κορίτσι

Σπύρος Κυριαζόπουλος Αστυνομικός 1 / Κος Τόμπσον / Μεθυσμένος 2 / Άντρας με τις κάλτσες / Αστυνομικός 3

ΧΩΡΟΣ

Θέατρο Τζένη Καρέζη

Ακαδημίας 3 Αθήνα

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Τετάρτη 21:00

Πέμπτη 21:00

Παρασκευή 21:00

Σάββατο 18:30* & 21:00

Κυριακή 19:00

* από 24 Νοεμβρίου

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο απόγευμα

Κανονικό: 18€

Φοιτητικό, άνω των 65 ετών, πολυτέκνων, παιδιά έως 18 ετών: 15

Ανέργων, ΑΜΕΑ: 12€

Σάββατο βράδυ -Κυριακή

Κανονικό: 20

Μειωμένο/ Ανέργων: 17€

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 110 λεπτά με διάλειμμα

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tzeni-karezi/poios-skotose-to-skulo-ta-mesanuxta/

Θέατρο για παιδιά

 

Τ Α Ξ Ι Δ Ι Ω Τ Ε Σ Σ Τ Ο Χ Ρ Ο Ν Ο

του Γιάννη Σαρακατσάνη

από 30 Σεπτεμβρίου 2018

στο Θέατρο Τζένη Καρέζη

Η ομάδα που παρουσίασε πέρυσι τις Εφευρέσεις που άλλαξαν τον κόσμο επιστρέφει φέτος στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, με μια ολοκαίνουργια, ευφάνταστη παράσταση για παιδιά!

Οι Ταξιδιώτες στο Χρόνο έχουν περιηγηθεί σε όλη την ανθρώπινη ιστορία! Έχουν παραβρεθεί στα μεγαλύτερα γεγονότα που έχει ζήσει η ανθρωπότητα και σας περιμένουν για να ταξιδέψετε μαζί τους. Ελάτε λοιπόν σε ένα ταξίδι χιλιετιών, από την εποχή των δεινοσαύρων και τις ρωμαϊκές αρένες, μέχρι την ανακάλυψη της Αμερικής και την κατάκτηση της Σελήνης! 

Η παγκόσμια Ιστορία ξεδιπλώνεται μπροστά σε μικρούς και μεγάλους με μουσική, τραγούδια και χορό, με διάδραση, εντυπωσιακές βιντεοπροβολές και, πάνω απ’ όλα, με πάρα πολύ χιούμορ. Θυμόμαστε τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, τα αντικρίζουμε όμως με μια νέα ματιά.

Γιατί η ιστορία όντως επαναλαμβάνεται! Και όποιος τη γνωρίζει καλά θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το μέλλον καλύτερα!

Συντελεστές της παράστασης

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης
Μουσική: Νίκος Τσέκος
Βίντεο: Μάριος Γαμπιεράκης, Χρυσούλα Κοροβέση
Σκηνικά - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα 
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Σταύρος Γιαννουλάδης
Θανάσης Ζερίτης
Αλεξάνδρα Ούστα
Γιάννης Σαρακατσάνης
Κίμων Φιορέτος
Σωσώ Χατζημανώλη

ΧΩΡΟΣ

Θέατρο Τζένη Καρέζη

Ακαδημίας 3 Αθήνα

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Σάββατο 15:00

Κυριακή 11:30 & 15:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Γενική Είσοδος: 12 ευρώ

Μειωμένο/ Ανέργων: 10 ευρώ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 100 λεπτά με διάλειμμα

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-tzeni-karezi/taxidiotes-sto-xrono/

Συμπαραγωγές με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

palioi kairoi texnes plus

Παλιοί καιροί

Του Χάρολντ Πίντερ

Συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν - Υπόγειο

Από 29.11.2018 έως 10.2.2019

Το πιο αινιγματικό, πολυσήμαντο -και γι αυτό ίσως και το πιο συναρπαστικό- έργο του Χάρολντ Πίντερ Παλιοί καιροί ανεβάζει ο Γιάννης Χουβαρδάς στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, στην πρώτη συνεργασία του ως σκηνοθέτη με το θέατρο που ίδρυσε ο Κάρολος Κουν, έχοντας κοντά του τους σταθερούς συνεργάτες του, με τους οποίους έχει συνυπογράψει σημαντικές παραστάσεις τα τελευταία χρόνια, αλλά και άλλους με τους οποίους επανενώνεται μετά από καιρό. 

Ο σκηνοθέτης σημειώνει: «Μόνη μου φιλοδοξία για την συγκεκριμένη παράσταση είναι να καθοδηγήσω τους συνεργάτες μου με τέτοια διακριτική ακρίβεια, ώστε το αριστούργημα του Πίντερ να εμφανιστεί σταδιακά από μόνο του σε όλη του την πολυπλοκότητα, όπως μια φωτογραφία που ξεκινάει να αχνοφαίνεται μέσα στο υγρό διάλυμα, στη συνέχεια παίρνει ολοκάθαρη μορφή μπροστά στα μάτια μας, και παρόλα αυτά παρουσιάζεται ακόμα πιο μυστηριώδης από πριν».

Αλλά τι είναι στ' αλήθεια οι Παλιοί καιροί;

Αρχή.

Μια αγροικία που έχει μετατραπεί σε σπίτι.Φθινόπωρο. Νύχτα. Χαμηλό φως. Διακρίνονται τρεις φιγούρες.Ο Ντίλι χωμένος βαθιά στην πολυθρόνα, ακίνητος. Η Κέιτ κουλουριασμένη σ' έναν καναπέ, ακίνητη. Η Άννα στέκεται στο παράθυρο, κοιτάζει έξω.

Παλιοί καιροί. Ή μήπως νέοι; Τότε ή μήπως τώρα; Ένας άνδρας καί δύο γυναίκες ή μήπως ένας άνδρας και μία γυναίκα, η ίδια, η τότε και η τώρα, αυτή και εκείνη; Ένα ζευγάρι και μία φίλη από τα παλιά ή ένα γυναικείο ζευγάρι και ο παρείσακτος άνδρας; Δύο ζωντανοί και μία νεκρή, δύο ζωντανές και ένας νεκρός ή όλοι νεκροί; Γεγονότα που έχουν συμβεί και ανακαλούνται στη μνήμη ή που δεν έχουν συμβεί ποτέ, αλλά καθώς ανακαλούνται στη μνήμη γίνονται πραγματικότητα;

Λευκό που πονάει. Πάγος. Διαφάνεια. Συμμετρία. Σιωπή. Μοναξιά. Αγώνας κυριαρχίας και κτήσης. Αποπλανήσεις, παραπλανήσεις. Κλοπές. Απάτες. Παγίδες. Η γλώσσα που κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Γρίφοι. Τριγμοί στο πάτωμα. Όνειρα στα όρια του εφιάλτη, παράξενα ελκυστικά όμως. Το άγνωστο και η σκοτεινή του γοητεία. Μαγνητικός ερωτισμός τερατώδους ψυχραιμίας. Αστεία για να περάσει η ώρα που δεν περνάει ούτε με αστεία. Mind control. Ένα (θανάσιμα επικίνδυνο) παιχνίδι για δύο: κατανοητό. Αλλά για τρεις; Ποιος είναι με ποιον; Ποιος χειραγωγεί ποιον; Ποιος θα πάρει για λάφυρο ποιον; Τεράστια, ανεξέλεγκτα συναισθήματα που ξεπηδάνε από πολύ βαθιά, μόλις φτάνουν στην επιφάνεια γίνονται δολοφονικά ακονισμένες λέξεις και σφάζουν με το βαμβάκι. Και ύστερα το χαμόγελο. Η πιο φριχτή μορφή βίας, η παθητική. Η φύση της μνήμης. Μας πάει πίσω σε πράγματα που έχουν πράγματι συμβεί στο παρελθόν ή δημιουργεί μια επίπλαστη, ανύπαρκτη πραγματικότητα από ψήγματα αλήθειας, φόβων και ανεκπλήρωτων επιθυμιών; Και, πάνω απ' όλα, ο τρόμος μήπως βρεθούμε στην λάθος πλευρά της ιστορίας. Ή μήπως της Ιστορίας;

Παρατεταμένη σιωπή. 
Τα φώτα ανάβουν απότομα και εκτυφλωτικά.
Ο Ντίλι στην πολυθρόνα.
Η Άννα ξαπλωμένη στον καναπέ.
Η Κέιτ κάθεται στον καναπέ.

Τέλος.

ΥΓ. Προσωπική εξομολόγηση. Ο Γιάννης Χουβαρδάς αισθάνεται ιδιαίτερη συγκίνηση που θα ξαναβρεθεί ως σκηνοθέτης στο ίδιο θέατρο που ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία πριν από σαράντα δύο χρόνια ως ηθοποιός, και μάλιστα ανεβάζοντας για πρώτη φορά Πίντερ στον ίδιο χώρο που οι Παλιοί καιροί πρωτοανέβηκαν στην Ελλάδα. Και εξαιρετική χαρά που θα ξανασυναντηθεί με τρεις από τους πιο ενδιαφέροντες ηθοποιούς της γενιάς τους, και πολύ αγαπημένους του.

Συντελεστές της παράστασης:

Μετάφραση: Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Video design: Παντελής Μάκκας

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Μαρία Κεχαγιόγλου

Χρήστος Λούλης

Μαρία Σκουλά

Χώρος:

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

Από 29.11.2018 έως 10.2.2019

Παραστάσεις:

Τετάρτη 20:00

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 20:00

Εισιτήρια:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-texnis/palioi-kairoi/

 vrikolakes theatro texnis texnes plus

Βρικόλακες

Του Χένρικ Ίψεν

Συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - Φρυνίχου

Από 22.2.2019 έως 21.4.2019

Στους Βρικόλακες, ο Ίψεν –με μια δομή που θυμίζει αρχαία τραγωδία– προσπαθεί να διερευνήσει το δικαίωμα του ανθρώπινου όντος στην ευτυχία. Σε μια κοινωνία υποταγμένη σε απαρχαιωμένες ιδέες και ηθικές, η Έλεν Άλβινγκ προσπαθεί να ορθώσει το ανάστημά της και να απαλλαγεί από οτιδήποτε στοιχειώνει τη ζωή της, προτείνοντας έναν εντελώς ριζοσπαστικό τρόπο ζωής απαλλαγμένο από ιδιότητες. Σ’ αυτή της την απόπειρα θα έρθει σε σύγκρουση με τις αδιάλλακτες και τιμωρητικές θεωρίες του Πάστορα Μάντερς και με την ίδια της τη ζωή και τις ενοχές της μέσα από την αντιμετώπιση της ασθένειας του γιου της Όσβαλντ. Οι «βρικόλακες» του παρελθόντος και του παρόντος κατά την εξέλιξη του έργου κατακλύζουν το σπίτι και οδηγούν στην αναπόφευκτη καταστροφή των πάντων. Το τέλος του έργου βρίσκει τα πρόσωπα βουτηγμένα στο σκοτάδι του νου τους, να παρακαλάνε για μια «ανύψωση» στον ήλιο. Ο Ίψεν εξυφαίνει ένα εντελές αριστούργημα για την αέναη και απελπιστικά επαναληπτική και αναπόδραστη μοίρα του ανθρώπου. Η παράσταση επιχειρεί να φωτίσει αυτό ακριβώς το εγκλωβιστικό σχήμα, σε ένα σύστημα αλληλεξαρτητικών σχέσεων και αέναης κίνησης, σε ένα περιβάλλον (ηχητικό και σκηνογραφικό) στοιχειωμένο από παιδικές μνήμες.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Σύμβουλος στη Δραματουργία: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη

Μουσική:Δημήτρης Καμαρωτός

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Επιμέλεια κίνησης: Τάσος Καραχάλιος

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Άννα Παπαγεωργίου

ΠΑΙΖΟΥΝ

Ρένη Πιττακή (Κυρία Άλβινγκ)

Ακύλλας Καραζήσης (Πάστορας Μάντερς)

Μιχάλης Σαράντης (Όσβαλντ)

Ιωάννα Κολλιοπούλου (Ρεγκίνε)

Κώστας Μπερικόπουλος (Έγκστραντ)

Χώρος:

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Φρυνίχου 14, Πλάκα

Από 22.2.2019 έως 21.4.2019

Παραστάσεις:

Τετάρτη 21:15

Πέμπτη 21:15

Παρασκευή 21:15

Σάββατο 21:15

Κυριακή 21:15

Εισιτήρια:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-texnis/vrikolakes/

Μεγάλη Προσφορά στα 7 ευρώ

Από 11 έως 21 Σεπτεμβρίου 2018

Για ΟΛΕΣ τις παραστάσεις

Λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη της φετινής σεζόν, το Θέατρο του Νέου Κόσμου δίνει τη δυνατότητα στο θεατρόφιλο κοινό να προμηθευτεί εισιτήρια για όλες τις παραστάσεις της περιόδου 2018-2019 στη μοναδική τιμή των7€! Ηπροσφοράισχύει για αγορές εισιτηρίων που θα γίνουν στο διάστημα 11-21 Σεπτεμβρίου και αφορά όλες τις παραγωγές που παρουσιάζονται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, καθώς και τις δύο συμπαραγωγές του Θεάτρου του Νέου Κόσμου με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.

Δείτε το πρόγραμμα και προμηθευτείτε έγκαιρα τα εισιτήριά σας!

Για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού, από 11 μέχρι 21 Σεπτεμβρίου, τα ταμεία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7, Αθήνα) και του Θεάτρου Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα) θα λειτουργούν καθημερινά από τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ.

Ηπροσφοράισχύει για περιορισμένο αριθμό θέσεων. Στα εισιτήρια τηςπροσφοράς δεν γίνονται αλλαγές.

Εισιτήρια για τις παραστάσεις

στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία