Στο αντιπολεμικό αριστούργημα του Ντάλτον Τράμπο «Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του» που γράφτηκε το 1939 και μεταφέρθηκε από τον ίδιο στον κινηματογράφο το 1971, βασίζεται ο θεατρικός μονόλογος που υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάζεται από τις 5 Απριλίου, στο θέατρο Altera Pars, με τον Τάσο Ιορδανίδη στον ομώνυμο ρόλο.

«Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», μια αμείλικτη κριτική στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ, ενώ η ταινία, που σκηνοθέτησε ο συγγραφέας, πήρε το Διεθνές Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών.

Ο Τζο, ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης, τραυματίζεται φρικτά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από μια οβίδα. Ακρωτηριασμένος στα χέρια και τα πόδια, χωρίς όραση και ακοή, με διαλυμένο πρόσωπο και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, με κατεστραμμένο εγκέφαλο, μεταφέρεται στο νοσοκομείο, με την προοπτική να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο. Ωστόσο, ο Τζο, καταδικασμένος σε μια ολοκληρωτική σιωπή, αρχίζει ξαφνικά να σκέφτεται, να αισθάνεται, να ονειρεύεται και να θυμάται, διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις της επιστήμης…

Ο Τάσος Ιορδανίδης θα αναμετρηθεί με τον συγκεκριμένο μονόλογο ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θάλειας Ματίκα, η οποία σημειώνει «ο Τζο, όπως κάθε άνθρωπος, το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια όμορφη χώρα. Δεν έχει σημασία σε ποιά. Όλες οι χώρες είναι όμορφες. Ο πόλεμος όμως ακύρωσε τη ζωή του. Δεν ήταν δικός του αυτός ο πόλεμος. Ποτέ δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει για ποιο λόγο πραγματικά έγινε αυτός ο πόλεμος, για ποιο λόγο γίνονται οι πόλεμοι. Το μόνο που νιώθει είναι το αίμα του να χτυπάει στα μηνίγγια του. Αλλά δεν πονάει. Είναι ένας ζωντανός που είναι νεκρός. Ένας νεκρός που είναι ζωντανός. Μπορεί να μην έχει ούτε πόδια, ούτε χέρια, ούτε ακοή, ούτε φωνή, να μην έχει πρόσωπο, να είναι ένα κομμάτι κρέας που το τρέφουν με σωληνάκια, αλλά χτυπάει η καρδιά του και το κυριότερο σκέφτεται. Έχει μνήμη. Θυμάται, σκέφτεται, θυμώνει, επιθυμεί, παλεύει για επικοινωνία. Δεν θέλει να συνεχίσει να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες αν δεν μπορεί να είναι χρήσιμος για τον άνθρωπο. Αναζητά ευήκοα ώτα. Αλλά μάταια. Η αντιπολεμική φωνή του γίνεται μια φωνή βοώντος εν τη ερήμω».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Θεατρική διασκευή και απόδοση κειμένου: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Θάλεια Ματίκα

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Σκηνογραφία-Κοστούμι: Ηλένια Δουλαδήρη

Μουσική: Τάσος Σωτηράκης

Τζο: Τάσος Ιορδανίδης.

υπεύθυνη για την επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Διάρκεια: 70 λεπτά

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Γενική είσοδος: 12 €

Ισχύει η προνομιακή τιμή των 10 ευρώ για όποιον προβεί στην αγορά εισιτηρίου μέχρι και την παραμονή της πρεμιέρας. μέσω της viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-altera-pars/o-tzoni-phre-to-oplo-tou/

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη έως και Κυριακή στις 21.00

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Altera Pars
(Μεγ. Αλεξάνδρου 123, τηλ: 210 3410011)

Μετρό
Το θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό «Κεραμεικός».
http://www.ametro.gr

Λεωφορεία

Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr

Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων

Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.

Το «Πεθαίνω σα χώρα», το εμβληματικό κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη, σε διασκευή – ερμηνεία Τάσου Μπλάτζιου και σκηνοθεσία Τάνιας Κίτσου και Τάσου Μπλάτζιου ανεβαίνει από 1 Μαρτίου 2019 στο BIOS.Πειραιώς 84.

Ο Τάσος Μπλάτζιος, μεταφέρει στη σκηνή του BIOS ένα από τα σημαντικότερα πεζογραφήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας, υπό μορφή μονολόγου, έχοντας ως αφετηρία το ποίημα «Σώπα μη μιλάς» του Αζίζ Νεσίν.

Το «Πεθαίνω σα χώρα» δημοσιεύτηκε το 1978. Είναι το πρώτο και ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Δημήτρη Δημητριάδη, που αφηγείται τον τρόπο κατάλυσης της ύπαρξης μιας χώρας. Άκρως επίκαιρο και ταυτόχρονα προφητικό, το κείμενο αποτελεί μία κραυγή αγωνίας για τους κατοίκους μίας χώρας που αρχίζει να «σβήνεται» από το χάρτη.

Ο Τάσος Μπλάτζιος, ορμώμενος από τη Θεσσαλονίκη, έχοντας ως όπλα του τη γλαφυρή γλώσσα του συγγραφέα, αλλά και την πολυετή θεατρική του εμπειρία, ενώνει την ιστορία του χθες με το σήμερα και το αύριο.

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 3ο Φεστιβάλ Μονολόγων «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα», ARTiki, 2016. Έκτοτε, το καλοκαίρι του 2018 ακολούθησαν παραστάσεις στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο στο Θέατρο «Πύλη Βηθλεέμ» και στο 8ο Φεστιβάλ Αίγινας στο «Καποδιστριακό».

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Η παράσταση στήθηκε γύρω από δύο δομικά στοιχεία :

-Ο λόγος σαν μαγική επίκληση, ο λόγος σαν ιερό ανάθημα, ο λόγος σαν επικύρωση της ύπαρξης ημών και του κόσμου, όπου λόγος ίσον η ψυχή, μια ψυχή με ήχους που δονεί το σύμπαν.

Ο κόσμος υπάρχει και ορίζεται μέσα από το είναι της ύπαρξης του ενός και μόνου ατόμου, ο κόσμος δεν θα υπήρχε αν το άτομο διαλυόταν, ο κόσμος νοσεί γιατί νοσεί το άτομο, το άτομο πεθαίνει γιατί πεθαίνει ο κόσμος.
Αν καταργήσουμε το άτομο, ο κόσμος θα καταργηθεί. Αν το σώμα του ατόμου χάσει την σημασία του, ο κόσμος θα χάσει το περίγραμμά του, αν η ψυχή του ατόμου κυλήσει στην ανυπαρξία ,o κόσμος θα χάσει το νόημά του. Το άτομο ενταγμένο απόλυτα στον κόσμο, ο κόσμος άρρηκτα δεμένος με την μοίρα του ατόμου. Κι η χώρα, η κάθε χώρα τίποτ’ άλλο δεν είναι από κομμάτι ενός κόσμου. Η γεωγραφία μιας χώρας είναι οι ιστοί του σώματος ενός μόνου ατόμου, ο εγκέφαλος, το συκώτι, η καρδιά, οι ποταμοί της οι φλέβες του, τα σύνορά της το δέρμα του, η ιστορία της η μνήμη του, τα κύτταρά του, το DNA του.“Πεθαίνω σαν Χώρα”, γιατί είμαστε η χώρα, είμαστε αυτό που την κάνει να υπάρχει την κάθε χώρα, σήμερα, αύριο, χθες – εδώ , εκεί, παντού. Κι όταν εμείς οι ίδιοι το βιώσουμε στα κύτταρά μας τα ίδια, όταν γίνει μνήμη περασμένη συνειδητά σαν πληροφορία στα γονίδια του καθενός μας, τότε μπορεί η μοίρα της χώρας ν΄ αλλάξει, και μαζί της η μοίρα του κόσμου ολάκερου. Τάνια Κίτσου.

Έγραψαν για την παράσταση:
«Στα πλαίσια του καθιερωμένου φεστιβάλ μονολόγων «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα», τον Αύγουστο του 2016 παρουσιάστηκε το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη «Πεθαίνω σαν χώρα». Το πυρακτωμένο αυτό κείμενο του Δημητριάδη, επίκαιρο όσο ποτέ στις μέρες μας - λόγος προφητικός και εκρηκτικός - απέδωσε με μια αλησμόνητη ερμηνεία ο ηθοποιός Τάσος Μπλάτζιος. Η διασκευή και η σκηνοθεσία του ίδιου, σε συνεργασία με την Τάνια Κίτσου, η οποία επιμελήθηκε και τα εξαιρετικά slides της παράστασης. Με φόντο τα περιεχόμενά τους, καθώς προβάλλονταν αρχίζοντας από την υδρόγειο, εντοπίζοντας την Ελλάδα και στη συνέχεια τα ζωτικά όργανα του ανθρώπινου οργανισμού, που σταδιακά εκφυλίζονται-διαλύονται, όπως ο άνθρωπος-χώρα στο τέλος του έργου, ο Μπλάτζιος κινήθηκε σε δύο επίπεδα: Εκείνο του αφηγητή, κατά τη διάρκεια του οποίου, όρθιος πίσω από ένα αναλόγιο ομιλητή, ο ηθοποιός ξετύλιξε τα νήματα του «παντοειδούς» πολέμου και εκείνο του πάσχοντος ανθρώπου, στα χείλη του οποίου «οι σημαδεμένες λέξεις προφέρονται, διαστέλλονται και εξομολογούνται». Σε αυτό το τελευταίο μέρος του έργου, μια σπαρακτική κατακλείδα, ο ηθοποιός σέρνεται επί σκηνής αφήνοντας το σώμα να συμπληρώσει εκπληκτικά τον πυρακτωμένο λόγο, εξελίσσοντας την κίνηση σε μια κραυγή, ενοποιώντας σώμα και λόγο στην εκρηκτική «έξοδο» του τέλους. Σημαντικό ρόλο στην παράσταση έπαιξαν επίσης η μουσική του Τάκη Μανιάτη και οι φωτισμοί του ‘Ιωνα Ξυπολιά», Δήμητρα Γ. Μπεχλικούδη Δρ Φιλολογίας και επίτιμη Σχολική Σύμβουλος

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
«Πεθαίνω σα χώρα»
Μονόλογος
Συγγραφέας: Δημήτρης Δημητριάδης
Διασκευή – Ερμηνεία: Τάσος Μπλάτζιος
Σκηνοθεσία: Τάνια Κίτσου - Τάσος Μπλάτζιος
Καλλιτεχνική Επιμέλεια - Προβολές : Τάνια Κίτσου
Μουσική Σύνθεση - Επιμέλεια Μουσικής: Τάκης Μανιάτης
Φώτα: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Κοστούμι: Λάζαρος Μήλιος
Μακιγιάζ: Διονυσία Κωνσταντίνου
Φωτογραφίες: Σωτήρης Γεωργιάδης, Ειρήνη Κουνάδη, Κατερίνα Ντόνα, Ράνια Παπαδοπούλου
Trailer: Σωτήρης Γεωργιάδης
Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Ράνια Παπαδοπούλου
Παραγωγή: Chorus &Bios

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
BIOS.Πειραιώς 84 Basement
Διάρκεια παραστάσεων: Από Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019 έως Κυριακή 31 Μαρτίου 2019
Παραστάσεις: Πέμπτη έως Κυριακή
Έναρξη: 21.00
Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (κανονικό) και 7 ευρώ (μειωμένο) // προπώληση εισιτηρίων (έως 28/2): 8 ευρώ (κανονικό) και 5 ευρώ (μειωμένο)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/bios/pethaino-sa-xora/
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 34 25 335

Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια. Με άκρατο κυνισμό και με σαφείς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις τζογάρουν χρήματα, ανθρώπους και αισθήματα. Εκεί, σε αυτή τη μικρογραφία της Ευρώπης με τις πολλές γλώσσες, τις διαφορετικές νοοτροπίες και με τις ιδιαιτερότητες κάθε λαού, ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς θα παρασυρθεί στη δίνη του αδιέξοδου έρωτα και θα παίξει στη ρουλέτα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Η Σοφία Καραγιάννη με μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών, υπογράφει τη σκηνοθεσία σε ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που καταπιάνεται κυρίως με το πάθος του τζόγου, αλλά και με άφθονο χιούμορ σαρκάζει την κοινωνία της εποχής του συγγραφέα, που είναι εθισμένη όσο και η δική μας, παρά τις πολιτισμικές διαφορές, στον εύκολο πλουτισμό και το χρήμα. Και κάπου εκεί βρίσκεται ο έρωτας, αδυσώπητος και άστοργος, για να εξυψώσει ακόμη περισσότερο την κατάρρευση του ήρωα.

Ο Παίκτης γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του συγγραφέα και εκδόθηκε το 1866. Το 1863 στο καζίνο του Βισμπάντεν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι χάνει όλα του τα χρήματα. Δέχεται να εξοφλήσει τα χρέη του, παραδίδοντας σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα καινούργιο βιβλίο. Τα καταφέρνει, υπαγορεύοντας το κείμενο στη στενογράφο Άννα Σνίτκινα την οποία παντρεύεται λίγο αργότερα. Έτσι , μέσα σε 26 μέρες, γράφτηκε ο Παίκτης, ένα έργο βαθιά ψυχολογικό με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, και ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής

Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου

Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: GAFF

Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις

Από Τετάρτη 3 Απριλίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Τετάρτη, Πέμπτη στις 21.00 και Σάββατο, Κυριακή 19.00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€

Μειωμένο: 10€

Ατέλειες: 5€

Διάρκεια παράστασης

90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Προπώληση εισιτηρίων

Viva.gr

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41 (σταθμός μετρό Κεραμεικός)

Τηλ. 210 3455020

Σ’ ένα μικρό διαμέρισμα της Μαδρίτης, ένα καυτό καλοκαιριάτικο μεσημέρι, συναντιέται μια αταίριαστη παρέα. Μια επίδοξη τραγουδίστρια, ένας γριπιασμένος- υποχόνδριος λάτρης όπλων, μία σκληρή «γυναίκα αράχνη», ένας ερωτευμένος γλυκούλης νεαρός, μια αδιάκριτη –ερωτομανής σπιτονοικοκυρά, ο μαφιόζος « Δούκας» και μία απίστευτα παρατηρητική νεαρή καλόγρια.

Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί μεταξύ τους, τι τους συνδέει μ ένα γλαστράκι και πόσο εξαρτώνται από την «Ροδάκινο Κομπόστα»;

Γραμμένο το 1958 από τον Μιγκέλ Μιούρα, έναν από τους σημαντικότερους Ισπανούς θεατρικούς συγγραφείς, που έδωσε μία άλλη ατμόσφαιρα στο κωμικό θέατρο της Ισπανίας μέσω των σημασιολογικών παιχνιδιών και των στοιχείων του θεάτρου του παραλόγου, το έργο «Ροδάκινο Κομπόστα» αποτελεί μια κωμωδία παρεξηγήσεων άνευ προηγουμένου.

Η παράσταση προσφέρει απλόχερα γέλιο με τις συνεχείς απρόβλεπτες εξελίξεις της και την τελική απόλυτη ανατροπή.

«Ψυχή» της παράστασης ο σκηνοθέτης Άκης Σταματιάδης, ιδιαίτερα γνωστός από τις κλασικές κωμωδίες της τηλεόρασης, o οποίος επέλεξε μια ομάδα νέων ταλαντούχων ηθοποιών για να ζωντανέψουν την «μυστήρια παρέα» του πιο παράλογου διαμερίσματος της Μαδρίτης.

Τι κερδίζουν οι θεατές της παράστασης «Ροδάκινο Κομπόστα»; Άπειρες στιγμές γέλιου, απρόβλεπτες καταστάσεις και κάποιες χρήσιμες γνώσεις που ίσως μας βοηθήσουν να οργανώσουμε την τέλεια ληστεία! Αχρείαστη να είναι!

Ταυτότητα της παράστασης:
«Ροδάκινο κομπόστα»
Κωμωδία
Διάρκεια: 70 λεπτά
Συγγραφέας: Miguel Mihura
Σκηνοθεσία- Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Ακης Κων. Σταματιάδης
Μουσική: Άκης Τριανταφύλλου
Σκηνικά - Κοστούμια: Ιρένα Κωνσταντινίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευγενία Σούκη

Παίζουν ( με σειρά εμφάνισης):
Μυρσίνη Μορέλλι, Γιώργος Χουσάκος, Αντρέας Ιωάννου, Σίσσυ Γκυρτή, Θεοδώρα Παπαϊωάννου, Ευγενία Σούκη, Γιάννης Μπακογέωργος

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο 21:15 και Κυριακή 20:00

Τιμές εισιτηρίων:
10 ευρώ (κανονικό), 7 ευρώ (ομαδικό, μειωμένο: ΑΜΕΑ, φοιτητές, άνεργοι, συναξιούχοι)
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/texnoxwros-ergotaksion/rodakino-komposta/

Τεχνοχώρος « ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ».
Διογένους 1, Δάφνη ( δίπλα στον σταθμό του μετρό).
Τηλέφωνο θεάτρου : 6983930220

2 τυχεροί θα απολαύσετε την παράσταση «Η φωνή του δράκουι» στο θέατρο Φούρνος την Παρασκευή 15 Μαρτίου στις 21:30.

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό κάντε like στη σελίδα του texnes-plus στο facebook, comment το όνομά σας κάτω από το άρθρο, share το άρθρο στο προφίλ σας. Οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook. Η Κλήρωση θα γίνει Άμεσα.

Οι προσκλήσεις είναι διπλές!

Μία οικογενειακή ιστορία, ένας αριθμός και η γέννηση ενός παιδιού πυροδοτούν ένα σκάνδαλο και εξεγείρουν τους κατοίκους μιας μικρής κοινότητας. Η οικογένεια στοχοποιείται και οδηγείται σταδιακά σε απομόνωση και αποκλεισμό από την κοινωνική ζωή. Τα μέλη της θα επινοήσουν το ξεχωριστό τους καταφύγιο για να προφυλαχτούν από τις φήμες, τις διαδόσεις, τις φωνές. Κάπου εκεί θα αναζητήσει την πραγματική του ταυτότητα και αρματωσιά ο έφηβος πια Κώτσος. Στις παρυφές της κοινότητας, στην περιοχή του θρύλου, στην σκιά του Δράκου.

Η παράσταση αξιοποιεί για πρώτη φορά στην σκηνή το αριστούργημα του Παπαδιαμάντη, ορμώμενη από την σύγχρονη πραγματικότητα του ψηφιακού κόσμου των πολλαπλών οπτικών γωνιών, του κοινωνικού αυτοματισμού και των εύθραυστων ταυτοτήτων. Επιχειρεί να ενορχηστρώσει και να αντιπαραβάλλει σαν πολυφωνικό τραγούδι τις φωνές και τις στάσεις της κοινότητας, να ανιχνεύσει ετεροτοπίες της δικής μας κοινωνίας και να αφουγκραστεί τη φωνή του σύγχρονου δράκου, που πάντα βρίσκει τη ρωγμή για να ακουστεί. Και η ρωγμή αυτή λέγεται σιωπή.

Σκηνοθεσία / Δραματουργία: Τάσος Καρακύκλας

Σκηνογραφία / Ενδυματολογία: Κάκια Χατζηγιαννίδη

Κατασκευή σκηνικού: Δημήτρης Νίκας

Σχεδιασμός φωτισμού: Πάνος Κουκουρουβλής

Φωτογραφίες / Αφίσα : Αλίνα Κέκη

Trailer: Χρήστος Θλιβέρης, Ζαφείρης Επαμεινώνδας, Μαρία Αθανασοπούλου

Οργάνωση παραγωγής / Βοηθός σκηνοθέτις: Μαρίνα Κακουλλή

Επί σκηνής: Κατερίνα Καλοχριστιανάκη, Κωσταντής Ντίσιος

Η 5η Εποχή, συνεχίζοντας την δημιουργική παρουσία της στο χώρο του πολιτισμού, παρουσιάζει το καλοκαίρι του 2019 το αριστούργημα του Μολιέρου ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ.

Στον Δον Ζουάν, ο Μολιέρος πραγματεύεται έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μύθους, δίνοντας την ισχυρότερη λογοτεχνική ενσάρκωση του θρυλικού ήρωα και ένα από τα πιο γοητευτικά όσο και αινιγματικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.

Ο Μολιέρος οδηγεί στα άκρα το προφίλ του ακόλαστου ήρωα. Μετατοπίζει το ενδιαφέρον από τα ερωτικά επιτεύγματα του Δον Ζουάν στη φιλοσοφία του. Τον προικίζει με οξύνοια που του επιτρέπει να δικαιολογεί τις πράξεις του μέσα από τον αδιαφιλονίκητο ορθολογισμό ενός ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει την υποκρισία της κοινωνίας που τον περιβάλλει. Γι’ αυτόν, διαρκής αναζήτηση της ηδονής ουσιαστικά σημαίνει διεκδίκηση της απόλυτης ελευθερίας με την αποτίναξη κάθε συναισθηματικού, ηθικού, κοινωνικού, οικογενειακού και θρησκευτικού φραγμού. Συνθέτει έτσι το απόλυτα σαγηνευτικό αλλά και επίφοβο πορτρέτο ενός προβοκάτορα, που υπονομεύει θεσμούς, κανόνες και αξίες και παραβιάζει κοινωνικά ταμπού, προκαλώντας τη συντηρητική κοινωνία κάθε εποχής.

Προκλητικό μείγμα κοινωνικής σάτιρας και μεταφυσικής ανησυχίας, το έργο που υπήρξε αντικείμενο σκανδάλου και λογοκρισίας από την πρώτη κιόλας παρουσίασή του και πολεμήθηκε στην εποχή του όσο κανένα, διατηρεί μέχρι σήμερα το σφρίγος και την ανατρεπτική του δύναμη.

Την σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο ΘΕΜΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ, δημιουργός της 5ης Εποχής, έχοντας στο ενεργητικό του, πολλές παραγωγές υψηλού επιπέδου και αισθητικών απαιτήσεων που παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε όλη την Ελλάδα, επί σειρά ετών.

Στο ρόλο του Δον Ζουάν ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΗΣ, Ελβίρα η ΖΕΤΑ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑ, Σγαναρέλ ο ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: ΗΡΩ ΜΠΕΖΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΦΟΛΟΓΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΙΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΕΛΕΡΗΣ, ΕΛΙΖΑ ΣΚΟΛΙΔΗ κ.ά.

Την καινούργια μετάφραση υπογράφει η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΑΖΗ.

Η παράσταση θα δώσει την πρεμιέρα της την 1η Ιουλίου 2019 στην Αθήνα και στη συνέχεια θα δώσει παραστάσεις σε επιλεγμένα ανοιχτά θέατρα σε όλη την Ελλάδα. Το αναλυτικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί προσεχώς.

Πέθανε πλήρης ημερών, στα 92 του χρόνια ο ηθοποίος Θάνος Γραμμένος. Ιδιαίτερα γνωστός από τις κινηματογραφικές του ερμηνείες σε μικρότερους ρόλους. 

Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 14:00 από το Νεκροταφείο Χολαργού. 

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1927 και σπούδασε στις δραματικές σχολές Σωκράτη Καραντινού και Εθνικού Θεάτρου. Συνιδρυτής του συνεταιρικού θιάσου του Σ.Ε.Η. Άρμα Θεάτρου.Στέλεχος των θιάσων Μάνου Κατράκη, Δημήτρη Μυράτ και του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στον κινηματογράφο και το 1968 σκηνοθέτησεπεριστασιακά στο θέατρο. Δημοσιογράφησε στο λογοτεχνικό περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, όπου έγραψε κριτική θεάτρου και κινηματογράφου. Το 1979 ίδρυσε την εκδοτική εταιρεία Θυμάρι, η οποία ασχολείται αποκλειστικά με θέματα ανθρώπινων σχέσεων,αγωγής συμπεριφοράς και ψυχο-σωματικής υγείας. Έχει παίξει σε περισσότερες από 40 ταινίες, μεταξύ των οποίων:

• Ταξίδι στη Μυτιλήνη (2010)

• Το Πέρασμα (2006)

• Ο τελευταίος Ταμπάκος (2001)

• Το καναρινί ποδήλατο (1999)

• Βαλκανιζατέρ

• Το Βλέμμα του Οδυσσέα (1995)

• Τα παιδιά της Χελιδόνας (1987)

• Πέτρινα χρόνια (1985)

• Οι Δρόμοι της Αγάπης είναι Νυχτερινοί (1981)

• Μεγαλέξανδρος (1980)

• Υπόθεση Πολκ (1978)

• Οι Κυνηγοί (1977)

• Ο θίασος (1975)

• Τα χρώματα της ίριδος (1974)

• Μέρες του `36 (1972)

• Αναπαράσταση (1970)

• Υπολοχαγός Νατάσσα (1970)

• Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969)

• Μαρία Πενταγιώτισσα (1957)

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου:

1 ποτήρι νερό,1 φλυτζάνι τσάι, 1 μυστικό γούρι.

Πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ:

Το 2017 στη Stara Zagora της Βουλγαρίας, είχαμε την τύχη με τους συμμαθητές μου από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το έργο “Αγαμέμνων”, να συμμετέχουμε στο International Student Theatre Festival της Ακαδημίας Θεατρικών και Κινηματογραφικών τεχνών “Κrastyo Sarafov”. Στο ιστορικό και πανέμορφο θέατρο της Ακαδημίας, θυμάμαι εμένα και τους συμμαθητές μου να εξαπλωνόμαστε σε όλους τους backstage χώρους περιμετρικά της σκηνής, ψάχνοντας εναγωνίως μια γωνιά για το αυτοσχέδιο καμαρίνι μας. Αυτό το αίσθημα του “επισκέπτη” σε έναν ξένο χώρο, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ήταν για μένα το ωραιότερο καμαρίνι που είχα έως τώρα.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Είχα την ευκαιρία να βρεθώ στα καμαρίνια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής του ΙΣΝ, στα πλαίσια της παράστασης “Γιάννης Χρήστου -Προμηθέας Δεσμώτης”. Οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, συνθήκες και παροχές είναι τεράστιο δώρο για έναν καλλιτέχνη πριν βγει στη σκηνή, αλλά δυστυχώς είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.