Τη βραβευμένη με δύο Όσκαρ, Κέιτ Μπλάνσετ, σ’ ένα ρεσιτάλ ερμηνείας 13 ρόλων, που αντιπροσωπεύουν τα μεγάλα καλλιτεχνικά μανιφέστα, θα απολαύσετε στη δραματική ταινία «Μανιφέστο» (Manifesto), που μεταδίδει η ΕΡΤ2, την Τετάρτη 10 Ιουνίου, στις 23:05. Μία ταινία-φόρος τιμής στις πιο ενθουσιώδεις καλλιτεχνικές δηλώσεις του 20ού αιώνα, σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση.

>Η Κέιτ Μπλάνσετ, μία από τις καλύτερες ηθοποιούς του παγκόσμιου κινηματογράφου και του θεάτρου, και ο Γιούλιαν Ρόζενφελντ, ένας από τους κυριότερους σύγχρονους δημιουργούς με παρουσία στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) της Νέας Υόρκης και την Γκαλερί Σαάτσι του Λονδίνου, συμπράττουν σε έναν κινηματογραφικό διάλογο που εμπνέεται από τα μεγάλα καλλιτεχνικά μανιφέστα.

Από τους φουτουριστές και τους ντανταϊστές, στην ποπ αρτ, στον Λαρς Φον Τρίερ και τον Τζιμ Τζάρμους, μια διερεύνηση στις επιδόσεις και τις πολιτικές επιπτώσεις αυτών των διακηρύξεων.

Η Κέιτ Μπλάνσετ όχι σε έναν, αλλά σε 13 ρόλους, ερμηνεύει τα μεγάλα καλλιτεχνικά μανιφέστα: φουτουρισμός, ντανταϊσμός και άλλες αρχιτεκτονικές και καλλιτεχνικές διακηρύξεις, συνθέτοντας ένα μανιφέστο των μανιφέστων.

Δράμα, παραγωγής Γερμανίας 2015

Σκηνοθεσία-σενάριο: Γιούλιαν Ρόζεφελντ

Πρωταγωνιστεί η βραβευμένη με 2 Όσκαρ Κέιτ Μπλάνσετ

Διάρκεια: 91΄

«Η σαρωτική ερμηνεία της Κέιτ Μπλάνσετ σε δεκατρείς επιθετικά διαφορετικούς ρόλους γίνεται ο ιδανικός καμβάς, πάνω στον οποίο ο Γερμανός εικαστικός και σκηνοθέτης Γιούλιαν Ρόζεφελντ αποτυπώνει την ανατρεπτική πραγματεία του. Τα όρια και η ουσία της Τέχνης, η ευθύνη του δημιουργού απέναντι στην κοινωνία, καθώς και οι αντιλήψεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη κουλτούρα πρωτοστατούν σε ένα ατίθασο ιδεολογικό κολάζ».  23o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας», 2017 – Επίσημη συμμετοχή στο τμήμα «Τα Αγαπημένα των Φεστιβάλ»

«Αν ο κόσμος της Τέχνης έδινε Όσκαρ, η Κέιτ Μπλάνσετ θα έπρεπε να κερδίσει ένα για το κατόρθωμα ερμηνείας αυτών των πρωταγωνιστικών ρόλων στο “Manifestο”»

The New York Times

«Μια επιβεβαίωση τόσο της τεράστιας παρουσίας της Μπλάνσετ όσο και της αξιοπρέπειας, της ευφυΐας και της διάνοιας του Ρόζεφελντ, αξίζει το κάθε λεπτό της ταινίας! Μια αξιοσημείωτη εξερεύνηση των πολιτιστικών και κινηματογραφικών τρόπων και προσδοκιών»

 The Sydney Morning Herald

*Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sundance

*Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ

*Μεγάλο Βραβείο και Βραβείο Κοινού στο Kino Der Kunst Φεστιβάλ του Μονάχου

*Η βίντεο-εγκατάσταση Μανιφέστο, που αποτελείτο από 13 βίντεο, παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Η παράσταση που θυμίζει στους θεατές με τον πιο συγκινητικό τρόπο τη δύναμη της αγάπης, μετά την πολύ πετυχημένη πορεία της στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ξεκινάει την περιοδεία της σε μια δύσκολη περίοδο για όλους μας , δίνοντας στις πόλεις της περιφέρειας το πολιτιστικό στίγμα που μας αξίζει.

Πόσο βαθιά μπορεί να είναι η ανάγκη του ανθρώπου για αγάπη, για συντροφικότητα, για πλήρη αποδοχή; Μπορούν δύο φαινομενικά αντίθετες προσωπικότητες να βρουν ο ένας στον άλλο το πρόσωπο που έψαχναν σε όλη τους τη ζωή;

Τις απαντήσεις δίνουν επί σκηνής σε μια συγκλονιστική ερμηνεία ο Στέλιος Μάινας και η Κάτια Σπερελάκη. Το έργο του Καναδού ηθοποιού και συγγραφέα Bruce Gooch, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά μιλάει για μνήμες και εμπειρίες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του καθενός.

Ο «Κήπος» (Tangled Garden) είναι το τελευταίο έργο του Bruce Gooch, σημαντικού ηθοποιού και συγγραφέα με επιτυχίες σε πολυάριθμες παραγωγές σε Η.Π.Α και Καναδά και ιδρυτικού μέλους της Εταιρείας Θεάτρου New Fangled Stages η οποία εδρεύει στο Τορόντο. Το Από Μηχανής Θέατρο σε συνεργασία με την New Fangled Stages παρουσίασε σε παγκόσμια πρεμιέρα τον Κήπο (Tangled Garden).

Λίγα λόγια για το έργο:

Ο Μπάρι, βετεράνος του Βιετνάμ και οικοδόμος τώρα στο επάγγελμα, αναρρώνει μετά από εγχείρηση στο γόνατό του όταν ξαφνικά εμφανίζεται στο σπίτι του η Λουίζ. Καθώς πρέπει, άψογη επαγγελματίας και με ποιητικές ανησυχίες, έχει προσληφθεί από τον ανιψιό της πρώην γυναίκας του Μπάρι για να τον φροντίζει. Ο άξεστος χαρακτήρας του την τρέπει σε άτακτη φυγή όμως η συνέχεια τούτης της γνωριμίας κάθε άλλο παρά αναμενόμενη αποδεικνύεται. Ο Μπάρι δείχνει αποφασισμένος να γίνει καλύτερος άνθρωπος ενώ η Λουίζ, στο πρόσωπο του, θα αναζητήσει απεγνωσμένα τη βοήθεια.

Δύο μοναχικοί άνθρωποι συναντιούνται σε μια προσπάθεια να γεφυρώσουν δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους και να βρουν, ο καθένας με τον τρόπο του, τη σωτηρία. Η διαδρομή που πρέπει να διανύσουν είναι μεγάλη.

Σημείωμα σκηνοθέτη

«Στην "ξηρή" ζωή των δύο ηρώων, ο Κήπος είναι μία όαση. Εκεί θα συναντηθούν, εκεί θα προσπαθήσουν να αρθρώσουν μια κοινή γλώσσα, εκεί θα αναζητήσουν ρωγμές για να εισχωρήσουν και να τολμήσουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Παρά τις αντιθέσεις τους. Παρά τις αποτυχίες που κουβαλάνε. Παρά το δισταγμό. Ο Κήπος μετατρέπεται σε έναν τόπο διαπραγμάτευσης με τον άλλο, προπαντός όμως με τον ίδιο τους τον εαυτό. Η απόφαση, κόντρα στις συνθήκες, να χαράξουν μια κοινή διαδρομή, είναι άλλοτε ανακουφιστική άλλοτε επώδυνη, πάντα όμως γενναία. Κι ακόμα κι αν δεν ξέρουμε πόσο γερή είναι αυτή η γέφυρα συνάντησης που επιθυμούν να χτίσουν μαζί, το γεγονός ότι το προσπαθούν, έχει για μένα κάτι το μεγαλειώδες».

Δημήτρης Μυλωνάς

Συντελεστές:

Κείμενο: Bruce Gooch

Μετάφραση: Κάτια Σπερελάκη

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς

Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης

Σκηνικά-Κοστούμια: Λήδα Σπερελάκη- Αγγελική Αθανασιάδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίκη Παναγιωτοπούλου

B΄ Βοηθός Σκηνοθέτη:Xρήστος Καρανικόλας

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Επιμέλεια Κίνησης και Χορογραφίες: Χρυσηίς Λιατζιβίρη

Επικοινωνία – Δημόσιες σχέσεις :

Νταίζη Λεμπέση , τηλέφωνο, email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Χρύσα Αρβανιτίδου

Πρωταγωνιστούν: Στέλιος Μάινας, Κάτια Σπερελάκη

Ο Στέλιος Μάινας Βρίσκεται Σε Συνεχές Reloading (Συνέντευξη)

Μετά από την sold out επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, «Το παγκάκι» ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα.

Δύο άγνωστοι συναντιούνται σε ένα πάρκο και κάθονται στο ίδιο παγκάκι. Είναι όμως πραγματικά άγνωστοι; Μπορεί κάποτε να ήσαν κάτι άλλο; Είναι τυχαία αυτή η συνάντηση ή όχι; Μήπως έχουν επινοήσει μία ζωή που δεν μπόρεσαν ποτέ να ζήσουν; Πρόκειται για μια κωμικοτραγική ιστορία δύο μοναχικών και απελπισμένων ανθρώπων, που θα μπορούσε να συμβεί παντού, σε κάθε χώρα, σε κάθε πόλη. Μία ιστορία που εγείρει ένα ιδιαίτερο σύγχρονο και βασανιστικό ερώτημα: μπορούν πλέον οι άνθρωποι να ζήσουν πραγματικά μαζί; Κι αν ναι, πώς θα μπορούν να το επιτύχουν, αν συνεχώς κρύβει ο ένας απ’ τον άλλον αυτό που πραγματικά είναι;

Ο Αλεξάντερ Γκέλμαν ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της της Ρωσίας. Το Παγκάκι γράφτηκε το 1983, πριν από την κατάρρευσή της Σοβιετικής Ένωσης, όταν η αυθαιρεσία και η διαφθορά κυριαρχούσαν. Έχει μεταφραστεί και παιχτεί σε πάρα πολλές χώρες.  Το πικρό του χιούμορ το κάνει διαχρονικό και κωμικοτραγικά επίκαιρο.

Σκηνοθεσία – Διασκευή - Διαμόρφωση χώρου: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ

Μετάφραση: ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΤΣΗΣ

Κοστούμια: ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

Φωτισμοί: ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΟΥ

Βοηθός σκηνοθέτη: ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ

Επικοινωνία – Δημόσιες σχέσεις Αττικής : Νταίζη Λεμπέσηdaisylempesi@hotmail.gr

Eπικοινωνία – Δημόσιες σχέσεις Περιφέρειας : Χρύσα Αρβανιτίδου

Παίζουν:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ

ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗ

Σε ηλικία 102 ετών έφυγε από την ζωή η Ασπασία Παπαθανασίου, που ταύτισε την θεατρική της πορεία με το αρχαίο δράμα, όχι μόνον ως ηθοποιός, αλλά και με τα γραπτά και τα κείμενά της.

Τη  Δευτέρα 8 Ιουνίου2020, στις 22:00 στην ΕΡΤ 2 θα μεταδοθεί σε πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση η ταινία :«Με τη δύναμη της ζωής» – Η αληθινή ιστορία του Τζεφ Μπάουμαν 

Βιογραφικό δράμα, παραγωγής ΗΠΑ 2017.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν.

Σενάριο: Τζον Πολόνο (βασισμένo στο βιβλίο που έγραψε ο ίδιος ο Τζεφ Μπάουμαν με τη βοήθεια του Μπρετ Γουίτερ).

Διεύθυνση φωτογραφίας: Σον Μπόμπιτ.

Μοντάζ: Ντίλαν Τίσενορ.

Μουσική: Μάικλ Μπρουκ.

Παίζουν: Τζέικ Τζίλενχαλ, Τατιάνα Μασλάνι, Μιράντα Ρίτσαρντσον, Κλάνσι Μπράουν, Λένι Κλαρκ, Ρίτσαρντ Λέιν Τζούνιορ, Νέιτ Ρίτσμαν, Φράνκι Σο.

Διάρκεια: 109΄

Υπόθεση: Η ταινία είναι η συγκλονιστική αληθινή ιστορία του Τζεφ Μπάουμαν, ενός συνηθισμένου ανθρώπου που ενέπνευσε την πόλη του, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο όταν έγινε σύμβολο ελπίδας, μετά τη βομβιστική επίθεση στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, το 2013.

Ο 27χρονος Τζεφ βρέθηκε στον Μαραθώνιο απλά και μόνο, προσπαθώντας να κερδίσει την καρδιά της πρώην αγαπημένης του.

Η έκρηξη τον βρήκε να περιμένει στη γραμμή του τερματισμού, με αποτέλεσμα να χάσει και τα δύο του πόδια.

Όταν συνέρχεται στο νοσοκομείο, είναι σε θέση να βοηθήσει την αντιτρομοκρατική υπηρεσία, αναγνωρίζοντας έναν από τους βομβιστές, αλλά η δική του προσωπική μάχη έχει μόλις ξεκινήσει.

Παλεύει μήνες με τη σωματική και συναισθηματική του αποκατάσταση με την αμέριστη υποστήριξη της οικογένειάς του.

Είναι ο ειλικρινής προσωπικός απολογισμός του Τζεφ και ενός ηρωικού ταξιδιού που έθεσε σε δοκιμασία τους οικογενειακούς του δεσμούς, καθόρισε την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου κοινωνικού συνόλου και τον τροφοδότησε με εσωτερική δύναμη να αντέξει τις αντιξοότητες.

Γεμάτη με γνήσιο συναίσθημα, ανθρωπισμό και χιούμορ, το «Stronger – Με τη δύναμη της ζωής» είναι η αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που έγινε η ενσάρκωση του κινήματος Boston Strong.

Βραβεία

Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού (Tζέικ Τζίλενχαλ) στα Βραβεία Χόλιγουντ 2017.

Υποψηφιότητες

Κινηματογραφικό Βραβείο Critics’ Choice 2018 – Καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου (Tζέικ Τζίλενχαλ).

Βραβείο Satellite 2018 – Καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου σε ταινία (Tζέικ Τζίλενχαλ).

Την απολαυστική κωμωδία «Τα παράπονα στο δήμαρχο» (L’ ora legale / It’s the Law), παραγωγής Ιταλίας 2017, μπορούν να απολαύσουν, σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση, οι τηλεθεατές της ΕΡΤ2, απόψε (4 Ιουνίου) στις 23:00 στην ΕΡΤ2

Σκηνοθεσία: Σάλβατόρε (Σάλβο) Φικάρα, Βαλεντίνο Πικόνε.

Σενάριο: Σάλβο Φικάρα, Βαλεντίνο Πικόνε, Εντοάρντο ντε Άντζελις, Νικόλα Γκουαλιανόνε, Φαμπρίτσιο Τεστίνι.

Διεύθυνση φωτογραφίας: Φεράν Παρέδες.

Μοντάζ: Κλαούντιο Ντι Μάουρο.

Μουσική: Κάρλο Κριβέλι.

Παίζουν: Σάλβατόρε (Σάλβο) Φικάρα, Βαλεντίνο Πικόνε, Βιντσέντζο Αμάτο, Τόνι Σπεραντέο, Λέο Γκουλότα, Σέρτζιο Φρίσκια, Αντόνιο Κατάνια, Ελεονόρα Ντε Λούκα, Ερσίλια Λομπάρντο, Φραντσέσκο Μπενίνιο, Αλεσάντρο Ρόγια, Αλέσια Ντ’ Άννα.

Διάρκεια: 95΄

Υπόθεση: Στο μικρό χωριό της Σικελίας, Πιετραμάρε, πλησιάζουν δημοτικές εκλογές. Για πάρα πολλά χρόνια, δήμαρχος ήταν ο διεφθαρμένος Γκαετάνο Πατάνε, ο οποίος είναι έτοιμος να συνεχίσει τη θητεία του.

Αυτή τη φορά όμως, είναι υποψήφιος και ο Πιερπάολο Νατόλι, υποδειγματικός πολίτης, γεμάτος ήθος και ιδανικά. Ενάντια στις πιθανότητες, ο Πιερπάολο κερδίζει τις εκλογές και μια νέα εποχή νομιμότητας και τάξης αρχίζει στην πόλη.
Είναι έτοιμοι όμως οι κάτοικοί της να την υποδεχτούν;

Μια τρελή-τρελή κωμωδία, που σημείωσε τεράστια επιτυχία στην Ιταλία, και κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Πρωτότυπης Ιστορίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπάρι.

Από τις αρχές Οκτωβρίου 2020 ξανά στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» η Μιμή Ντενίση θα παρουσιάσει για δεύτερη σεζόν την παράσταση «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη».

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού ήταν από τους πρώτους πολιτιστικούς χώρους που διέκοψε με αίσθημα ευθύνης τη λειτουργία του θεάτρου του στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» με κύριο γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας. Με το ίδιο αίσθημα ευθύνης και με την πεποίθηση ότι ο πολιτισμός δεν μπορεί να απουσιάζει από τη ζωή μας, το ΙΜΕ ανακοινώνει με χαρά την επαναλειτουργία του «ΘΕΑΤΡΟΝ» και την επανέναρξη των παραστάσεων του έργου «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη», που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία της σεζόν.

H παράσταση ξεκινά ξανά από την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου με τηλεφωνική προπώληση στο τηλεφωνικό κέντρο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»: 212 254 0300.

Το θέατρο αποτελεί μία ζωντανή διάδραση μεταξύ κοινού και ηθοποιών. Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού έχοντας λάβει όλα τα απαραίτητα υγιειονομικά μέτρα και με συστηματική απολύμανση των χώρων, θα δίνει τη δυνατότητα ξανά στους θεατές να παρακολουθήσουν με ασφάλεια την παράσταση και να γίνουν κοινωνοί αυτής της μοναδικής εμπειρίας. Το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, χάρη στην προηγμένη τεχνολογικά κατασκευή του, είναι εξοπλισμένο με ειδικό σύστημα νωπού αέρα, το οποίο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αντικαθιστά τον αέρα σε όλους τους χώρους με φρέσκο αέρα από το εξωτερικό περιβάλλον.

Λίγα λόγια για το έργο

Το έργο της Μιμής Ντενίση «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη» είναι το πρώτο ελληνικό θεατρικό sequel και αποτελεί συνέχεια του έργου «Σμύρνη μου αγαπημένη», που συγκλόνισε εκατοντάδες χιλιάδες θεατές και έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Η Μιμή Ντενίση γράφει και σκηνοθετεί τη συνέχεια της ζωής των ηρώων της πρώτης παράστασης οι οποίοι επέζησαν της Μικρασιατικής καταστροφής και προσπάθησαν να αρχίσουν από την αρχή στη νέα τους πατρίδα, τη Θεσσαλονίκη.

Η Σαλονίκη γίνεται η πατρίδα των προσφύγων. Μια πολυπολιτισμική πόλη με ντόπιους, πρόσφυγες, Πόντιους και Εβραίους που ζουν αρμονικά παρά τις διαφορές τους. Το έργο παρακολουθεί την πορεία της οικογένειας και πολλών νέων χαρακτήρων την περίοδο από την ανταλλαγή των πληθυσμών μέχρι την αρχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανέλιξη των προσφύγων από την απόλυτη φτώχεια σε μια καινούρια αξιοπρεπή ζωή, η προσπάθειά τους να γίνουν ένα με τ’ αδέλφια τους στην Ελλάδα, η άνοδος και η πτώση της ακμάζουσας Εβραϊκής κοινότητας, δίνονται ανάγλυφα μέσα από τους χαρακτήρες.

Είπαν για την παράσταση

«Το κείμενο, αναγκαστικά μεγάλο σε έκταση, αλλά με αξιοσημείωτη ευρυθμία, μπλέκει τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων με την Ιστορία, επιχειρώντας και καταφέρνοντας να πετύχει μια ψύχραιμη αφήγησή της, διάσπαρτη με χιούμορ κι αίσθημα ελπίδας. Δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κάποιος την ανάγκη της συγγραφέα να δηλώσει, σχεδόν με πείσμα, το ουμανιστικό πνεύμα της.»

Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

«Αν μπορούσα με μια λέξη να περιγράψω τη νέα παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού δια χειρός Μιμής Ντενίση, θα έλεγα απλά «Συγκλονιστική»…. Έργο με πολύ καλή πλοκή. Οργανωμένη. Η κυρία Ντενίση, έχει αποδώσει τα γεγονότα και τη δράση με λεπτομέρεια, ώστε να έχουμε ένα άριστο καλλιτεχνικό και συγκινησιακό αποτέλεσμα…». Λαμπριάνα Κυριακού, avecnews.gr

«Πρόκειται για ένα πραγματικά μεγαλεπήβολο θεατρικό εγχείρημα… χωρίς διδακτισμούς και εθνικιστικές κορώνες, τερτίπια και σκηνοθετισμούς, με ψυχραιμία αλλά και συγκίνηση, τίμιο, κατανοητό, “χορταστικό”, λαϊκό θέαμα για το ευρύ κοινό.»

Μιχάλης Ροδόπουλος, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

«Οι πιο δυνατές στιγμές της παράστασης είναι δύο ατάκες της Ντενίση. Η μία περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» και η άλλη τη λέξη «πόλεμος». Το μανιασμένο χειροκρότημα του κοινού αντηχεί ακόμη στα αυτιά μου… Και με όσα βλέπουμε και ακούμε θα αντηχεί για πολύ».

Μανώλης Κοττάκης, Δημοκρατία

«H αγαπημένη μου Μιμή Ντενίση συνεχίζει την ιστορία της οικογένειας Μπαλτατζή, με σαρωτική επιτυχία σε άλλο ένα ιστορικό έπος - το δικό μας Downton Abbey…»

Χριστίνα Πολίτη

«Δεν θα σταθώ στις εξαιρετικές ερμηνείες, τα πανάκριβα και όμορφα σκηνικά, την ευρηματική σκηνοθεσία, στα απλά και πλούσια φορέματα, τα αξέχαστα τραγούδια. Θα σας μιλήσω για την συγκίνηση που ένιωσα. Τις ιστορίες που άκουγα αντί για νανούρισμα από την γιαγιά μου, να τις βλέπω να ζωντανεύουν επί σκηνής. Για την υπέροχη, εμπεριστατωμένη, αντικειμενική μελέτη της ιστορίας από την κα Μιμή Ντενίση. Γιατί ας το παραδεχτούμε. Πριν την προηγούμενη παράσταση "Σμύρνη μου αγαπημένη" λίγοι μιλούσαν και λιγότεροι ήξεραν τα πραγματικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής…»

Βίβιαν Μητσάκου theaterproject365

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

· Τηλεφωνικά στο Τ. 212 254 0300

Ομαδικές κρατήσεις άνω των 20 ατόμων:

Ιωάννα Ψυχογυιού, Τμήμα Κρατήσεων και Εισιτηρίων «Ελληνικού Κόσμου» Τ. 212 254 0300, Κ. 698 254 0300, e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Λίλιαν Πετροπούλου Τ. 210 6143021 & Κ. 6946 123004, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για δέκατη εβδομάδα, το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube παρουσιάζει αρχειακές και νέες παραγωγές από το ευρύ φάσμα των δράσεών του: από τη Suzanne Kennedy και τη συνεργασία με το Kammerspiele του Μονάχου έως τον Simon Critchley, από τις συναντήσεις με αφορμή καβαφικά ποιήματα έως νέα ραδιοφωνικά έργα και περιηγητικές αφηγήσεις.

Ένα νέο εναλλακτικό ψηφιακό μοντέλο εξωστρέφειας έχει ήδη μπει σε τροχιά. Οι παραστάσεις της Στέγης ταξιδεύουν ψηφιακά στον κόσμο και σημαντικοί καλλιτέχνες του εξωτερικού ανεβαίνουν στην ψηφιακή σκηνή της Στέγης. Οι Τρωάδες του Ευριπίδη στη σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου από το ανοιχτό αρχαίο θέατρο των Δελφών έκαναν αμερικάνικη ψηφιακή πρεμιέρα στο αμερικανικό ALL ARTS, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος στον Έλληνα σκηνοθέτη. Η Καθαρή Πόλη των Αζά-Τσινικόρη, η πιο εμβληματική παραγωγή της εξωστρέφειας της Στέγης, ανέβηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο σάιτ της Kammerspiele για 24 ώρες.

Από 10 Ιουνίου σε live YouTube premiere στις 21:00 και για 48 ώρες, στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση έρχεται ένας Τσέχοφ από το μέλλον: οι Τρεις Αδελφές του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα στη σκηνοθεσία της Susanne Kennedy, εγκιβωτισμένες σε μια χωροχρονική κάψουλα, θα παρουσιαστούν ψηφιακά, με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους, επικυρώνοντας τη σταθερή συνεργασία τη Στέγης με την Kammerspiele του Μονάχου.

Από την Παρασκευή 5 Ιουνίου θα είναι διαθέσιμα και νέα Radiophonics, στη νέα σειρά πρωτότυπων ραδιοφωνικών έργων που προστίθενται κάθε Παρασκευή στο Ψηφιακό Κανάλι, ενώ από το Σάββατο 6 Ιουνίου ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, μέσα από τα τρία νέα podcasts της σειράς με τίτλο Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο «Είναι και χρόνος», υποστηρίζει πως η επαφή με αυτό το έργο μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου.

Από την Κυριακή 7 Ιουνίου, το Αρχείο Καβάφη συνεχίζει να μας εμβαπτίζει στον μοναδικό κόσμο του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, χάρη στο πρόγραμμα Επτά ποιήματα, Επτά μαθήματα, με την ανάλυση ενός ποιήματος κάθε φορά (αυτή την εβδομάδα παρουσιάζεται το ποίημα «Συμεών»), ενώ από την Τρίτη 9 Ιουνίου, η Ωνάσειος Βιβλιοθήκη παρουσιάζει περιηγητικά βιβλία της συλλογής ως μια εξελισσόμενη αισθητική αντίληψη του χώρου με τη διάλεξη H περιήγηση ως εμπειρία και καταγραφή.

Αναλυτικά:

Susanne Kennedy, Τρεις αδελφές (2019)

βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Άντον Τσέχοφ

Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους

Διάρκεια: 74 λεπτά

Πρεμιέρα: Τετάρτη 10 Ιουνίου στις 21:00 | Διαθέσιμο για 48 ώρες

Οι τρεις αδελφές, η Μάσα, η Όλγα και η Ίρινα, ονειρεύονται να εγκαταλείψουν τη ρωσική επαρχία για μια πιο συναρπαστική ζωή – «στη Μόσχα»! Η κοινωνία είναι σε αναταραχή, αλλά οι αδελφές είναι ακινητοποιημένες από τον τρόμο μπροστά στον δικό τους θάνατο και από τον φόβο ότι οι ζωές τους θα παραμείνουν στάσιμες. Το μέλλον προμηνύεται πολλά υποσχόμενο, αν και καμιά τους δεν γνωρίζει τι πρόκειται να φέρει.

Το κλασικό έργο του Τσέχοφ, Τρεις Αδελφές, έχει ανέβει αναρίθμητες φορές στη σκηνή από το 1901 και συχνά ερμηνεύεται ως συμβολικό για την παρακμή της προεπαναστατικής μεγαλοαστικής κοινωνίας. Οι αδελφές, όποια εποχή κι αν έχουν παιχτεί, εκφράζουν τη λαχτάρα για απόδραση από το παρόν. «Συμβαίνει τώρα; – Είναι μια ιστορία που συνέβη χθες, αλλά ξέρω ότι είναι αύριο.»

Η Σουζάνε Κένεντι επιχειρεί να απελευθερώσει τις αδελφές και προτείνει μια αλλαγή προοπτικής: Κι αν τελικά ο χρόνος είναι κυκλικός και ζούμε την κάθε στιγμή της ζωής μας ξανά και ξανά; Στον Νίτσε, η ιδέα της αέναης επανεμφάνισης σημαίνει να είναι κανείς σε συνεχή ετοιμότητα, ή μια απόλυτη επιβεβαίωση. Ίσως οι άνθρωποι να μην ελέγχουν τη μοίρα τους. Ίσως να εμπλέκονται τελείως διαφορετικές επιρροές. Ο Νίτσε διερωτάται εάν θα κάναμε διαφορετικές επιλογές αν οι ζωές μας επαναλαμβάνονταν ατελείωτα – εάν θα μας επηρέαζε λιγότερο η επιθυμία να ελέγξουμε το μέλλον από την επιθυμία για απελευθέρωση.

Η προβολή της παράστασης εντάσσεται στην «ψηφιακή» συνεργασία και ανταλλαγή παραστάσεων της Στέγης με το σπουδαίο γερμανικό θέατρο.

Το Kammerspiele του Μονάχου είναι μια από τις σημαντικότερες θεατρικές σκηνές του γερμανόφωνου κόσμου. Από τις απαρχές του, ο οργανισμός διαμορφώθηκε από έναν δυνατό θίασο, που επιζητεί ιδιαίτερα τον διάλογο και την αναμέτρηση με το παρόν. Το Kammerspiele του Μονάχου προσδιορίζεται ως ένα αισθητικά πρωτοποριακό, σύγχρονο και κοσμοπολίτικο δημοτικό θέατρο με κοινωνικοπολιτική εστίαση.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στην παράσταση χρησιμοποιούνται στροβοσκοπικοί φωτισμοί. Ορισμένες συχνότητες θα μπορούσαν να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις.

Με τις/τους: Manuela Clarin, Kristin Elsen, Marie Groothof, Walter Hess, Eva Löbau, Christian Löber, Benjamin Radjaipour, Sibylle Sailer, Anna Maria Sturm

Καλλιτεχνικοί συνεργάτες: Rodrik Biersteker, Richard Janssen

Βίντεο: Rodrik Biersteker

Σκηνοθεσία: Susanne Kennedy

Σκηνογραφία: Lena Newton

Φωτισμοί: Rainer Casper

Κοστούμια: Teresa Vergho

Σχεδιασμός Ήχου: Richard Janssen

Δραματουργία: Helena Eckert

Η Susanne Kennedy γεννήθηκε το 1977 στο Φρήντριχσχάφεν και σπούδασε σκηνοθεσία στην Ανώτατη Σχολή Τεχνών του Άμστερνταμ. Τα τελευταία χρόνια στο Εθνικό Θέατρο της Χάγης έχει σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων την «Έντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν, Την «Νέα Ηλεκτρική Αίθουσα Χορού» της Έντα Ουώλς, τον «Έρωτα της Φαίδρας» της Σάρα Κέην και το έργο «Περί Ζώων» της Ελφρίντε Γέλινεκ.

Οι σκηνοθεσίες της που έχουν χαρακτήρα εγκατάστασης έχουν συχνά προσκληθεί στο ολλανδικό θεατρικό φεστιβάλ Theatertreffen. Το 2011 σκηνοθέτησε για το Θέατρο της Γάνδης «Τα Πικρά Δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε στα Kammesrpiele του Μονάχου το έργο “They don’t shoot horses, don’t they?”. Το 2013 σκηνοθέτησε το πρώτο έργο της Μαρί-Λουίζε Φλάισερ, «Καθαρτήριο στο Ίνγκολστάτ». Γι’ αυτή τη δουλειά βραβεύτητκε από το περιοδικό “Theater” ως νεαρή σκηνοθέτρια της χρονιάς και κέρδισε το βραβείο του 3sat στα πλαίσια του φεστιβάλ Berliner Theatertreffen 2014. Η επόμενη της σκηνοθεσία «Γιατί έπαθε αμόκ ο κύριος Ρ;» (2014) έλαβε επίσης μέρος στο Theatertreffen του 2015. Τον ίδιο χρόνο σε συνεργασία με την Ruhrtriennale έφτιαξε την εγκατάσταση “Opern-Parcours ‘Orfeo’” και το 2016 την “MEDEA MATRIX”. Το 2017 κέρδισε ένα από τα βραβεία Europe Prize New Theatrical Realities. Από τη σαιζόν 2017/18 η Susanne Kennedy συνεργάζεται μόνιμα με την Volksbühne του Βερολίνου. Τα τελευταία χρόνια πραγματοποίησε και τις δυο τελευταίες της δουλειές “Women in Trouble και Coming Society”. Στα Kammerspiele του Μονάχου σκηνοθέτησε τελευταία το έργο «Οι Αυτόχειρες-Αδελφές (The Virgin Suicides)» πάνω σε θέματα από το μυθιστόρημα του Jeffrey Eugenides.

https://www.onassis.org/el/news/anton-chekhovs-the-3-sisters-directed-by-suzanne-kennedy-premieres-digitally-from-münchner-kammerspiele-at-the-onassis-foundation-youtube-channel

Ωνάσειος Βιβλιοθήκη |Η περιήγηση ως εμπειρία και καταγραφή (2017)

Διάρκεια: 100 λεπτά

Τα περιηγητικά βιβλία αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό μέρος της συλλογής της Ωνασείου Βιβλιοθήκης. Με ποιον τρόπο τα περιηγητικά βιβλία συγκροτούν τεκμήριο, όχι μόνο της αστικής και εθνικής μνήμης και ταυτότητας, αλλά και μιας εξελισσόμενης αισθητικής αντίληψης του χώρου;

Η ομιλία, σε μια αναστοχαστική επισκόπηση των βιβλίων του συγγραφέα, επικεντρώνεται στη σχέση του σύγχρονου υποκειμένου με το (ελληνικό) τοπίο και την υπαίθρια ζωή και συζητά σχετικές περιηγητικές πρακτικές και «τοπιακές επιτελέσεις». Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς οι περιηγητικές αφηγήσεις και η έκθεση στην εξωτερικότητα προδιαγράφουν ή υπονοούν μια καινούρια αντίληψη του χώρου. Μια ομιλία του Ζήση Κοτιωνή, Καθηγητή στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

https://www.onassis.org/el/whats-on/travelling-experience-and-recording

Αρχείο Καβάφη | «Συμεών», ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΠΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (2017)

Διάρκεια: 44 λεπτά

Επτά συναντήσεις με αφορμή επτά καβαφικά ποιήματα. Στις συναντήσεις, η ανάλυση του ποιήματος ακολουθείται από μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση για την καβαφική ποίηση.Σε μία από αυτές τις επτά συναντήσεις-μαθήματα αναλύεται το ποίημα του Κ. Π. Καβάφη «Ο Συμεών» από την Λέκτορα Θεωρίας της Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ευγενία Σηφάκη.

Κάθε συνάντηση ξεκινά από την ανάλυση ενός επιλεγμένου ποιήματος του Κ. Π. Καβάφη, με σκοπό να επεκταθεί στην ανάλυση του λογοτεχνικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο γράφτηκαν τα συγκεκριμένα έργα. Κάθε ποίημα γίνεται έτσι γέφυρα που οδηγεί σε μια μεγαλύτερη συζήτηση και συσχέτιση με άλλα έργα του ποιητή και άλλων Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών και δημιουργών.

https://www.onassis.org/el/whats-on/seven-poems-seven-lessons

Simon Critchley, Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος (2020)

Δέκατο Επεισόδιο –Αλήθεια: 42 λεπτά

Εντέκατο Επεισόδιο –Θάνατος: 80 λεπτά

Δωδέκατο Επεισόδιο – Συνείδηση: 88 λεπτά

Ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, φιλόσοφος, συγγραφέας, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο New School και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ωνάση, θεωρεί πως η ανάγνωση του έργου Είναι και Χρόνος του Martin Heidegger μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. Και επιχειρεί, με τη συγκεκριμένη σειρά podcasts, να εξηγήσει πώς μπορεί να συμβεί αυτή η αλλαγή. Το Apply-Degger είναι μια μεγάλης φόρμας καταβύθιση στο πιο σημαντικό βιβλίο φιλοσοφίας των τελευταίων 100 ετών. Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει μία από τις βασικές έννοιες της φιλοσοφίας του Χάιντεγκερ. Όταν ολοκληρωθούν, τα επεισόδια θα παρουσιάζουν το σύνολο αυτού του έργου σε όσους διακατέχονται από περιέργεια, σοβαρότητα και ενδιαφέρον, αλλά απλώς δεν έχουν τον χρόνο να στρωθούν και να διαβάσουν τις 437 πυκνογραμμένες σελίδες του βιβλίου. Ο Κρίτσλεϊ ευελπιστεί, με τη σειρά αυτή, να αναδείξει τα πεδία εφαρμογής που μπορεί να βρει η σκέψη του εγχειρήματος του Χάιντεγκερ στην καθημερινή ζωή, με τρόπο διαφωτιστικό, εμψυχωτικό και ωφέλιμο.

Με τις αργές, καθαρές και ενδελεχείς εξερευνήσεις των ιδεών του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος, ο Κρίτσλεϊ έχει την πεποίθηση πως «η γνήσια φιλοσοφία μπορεί να εξηγηθεί με απλότητα και σαφήνεια. Αλλά αυτό χρειάζεται κάποιον χρόνο. Δεν μπορεί να γίνει βεβιασμένα. Πρέπει λοιπόν να κατεβάσουμε ρυθμούς, να πάρουμε τον χρόνο μας, να ανοίξουμε τα αφτιά μας και να σκεφτούμε σε βάθος. Για μία φορά, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο.» Αυτή την εβδομάδα διατίθενται τα επεισόδια:Αλήθεια, Θάνατος, Συνείδηση.

https://www.onassis.org/el/video/apply-degger-heideggers-project-being-and-time-simon-critchley

Radiophonics

Διάρκεια: 33 λεπτά

Πώς αλλάζει το θέατρο του ραδιοφώνου στην εποχή του λεγόμενου «Διαδικτύου των Πραγμάτων» (Internet of Things); Πώς ανταποκρίνεται το ραδιοφωνικό θέατρο στα «έξυπνα» συστήματα και στην αδιάκοπη συνδεσιμότητα; Πώς αλλάζουν οι νέες τεχνολογίες τον ορισμό, τη σύνθεση, τον στόχο και την εμβέλεια του παραδοσιακού ραδιοφωνικού θεάτρου; H σειρά Radiophonics περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν μέσα από ένα ανοιχτό κάλεσμα, το οποίο έγινε το 2016 σε επιμέλεια Χρήστου Καρρά & Θοδωρή Χιώτη, αλλά και νέα έργα εν μέσω πανδημίας.

Είμαστε πλέον βυθισμένοι σε ένα ψηφιακό περιβάλλον που μας εκπαιδεύει να βλέπουμε σε υψηλή ανάλυση: η όρασή μας βελτιώνεται και διευρύνεται από την ψηφιακή τεχνολογία με αναπάντεχους τρόπους. Τι συμβαίνει όμως με τα όσα ακούμε; Πώς επιδρά η τεχνολογία στις ιστορίες που λέγονται αυτή τη στιγμή, στις ιστορίες που ακούμε; Πώς μπορεί η τεχνολογία να μας βοηθήσει να αφηγηθούμε αυτές τις ιστορίες; Το θέατρο του ραδιοφώνου ήταν μια μοναδική εμπειρία: ήταν το πρώτο διαδραστικό μέσο για να αφηγηθούμε ιστορίες. Δεδομένων των πρόσφατων τεχνολογικών εξελίξεων, πώς μπορεί να ακούγεται σήμερα ένα θεατρικό έργο για το ραδιόφωνο;

Radiophonics - ΕΙΔΗΣΕΙΣ - Επεισόδιο 3 (2020)

Διάρκεια: 2’30’’

«Η καλή λογοτεχνία είναι ειδήσεις που παραμένουν ειδήσεις» έλεγε ο Έζρα Πάουντ.

Μπορούν οι ειδήσεις να αποτελέσουν πρώτη ύλη για ένα ραδιοφωνικό έργο; Την απάντηση δίνει το έργο ΕΙΔΗΣΕΙΣ, που αποτελεί την «ανα-σύνταξη» των σημαντικότερων ειδήσεων της εβδομαδιαίας επικαιρότητας. Βυθισμένοι καθημερινά μέσα σε ένα συνονθύλευμα ειδήσεων, αλλά και fake news, πόσες από αυτές πραγματικά συγκρατούμε; Πόσο εύκολο είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας; Οι λέξεις συνωστίζονται, συνθλίβονται και αφήνουν τελικά πίσω τους έναν θόρυβο. Αυτή την πορεία της πληροφορίας αποτυπώνει ο μηχανισμός του έργου ΕΙΔΗΣΕΙΣ.

Ένας μηχανισμός αλγορίθμων που τροφοδοτείται εβδομαδιαία και παράγει συνεχώς νέες αφηγήσεις. Οι σημαντικότερες ειδήσεις-λέξεις αναδεικνύονται με στατιστική ανάλυση κειμένου, μετατρέπονται σε ήχους και έπειτα μιξάρονται με θραύσματα λόγου κάθε μορφής, εμπνευσμένα από την επικαιρότητα. Το αποτέλεσμα είναι μια αλγοριθμική μείξη ήχων, η οποία συνθέτει το ηχοτοπίο των γεγονότων με τον λόγο, με σκοπό να δημιουργήσει ένα απρόσμενο δελτίο ειδήσεων. Μια ηχητική αφήγηση της επικαιρότητας με μέσα τις ψηφιακές τεχνολογίες, τον ήχο, τον λόγο.

Δραματουργία: Νικόλας Χανακούλας

Στατιστική ανάλυση κειμένου και σχεδιασμός ήχου: Γαβριήλ Καμάρης

Ανάπτυξη αλγορίθμων σε περιβάλλον PureData: Φώτης Κοντομίχος

Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

Η τρίτη εκπομπή αφορά την 22η εβδομάδα του 2020 που ξεκινά στις 24/5/2020 και κλείνει την Κυριακή 31/5/2020.

Πώς τα ποιήματα-πόλεις (2017)

Διάρκεια: 30 λεπτά

Το έργο πραγματεύεται τη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο είδη γλώσσας: τον ριζοσπαστικό ποιητικό λόγο και τη ρητορική μίσους. Αρχικά, τοποθετείται σε μια συνθήκη λεκτικής επίθεσης. Οι δύο φωνές που ακούμε, αναμεταδίδουν αυτή την επίθεση από δύο διαφορετικές θέσεις: από τη θέση όσων γίνονται αυτόπτες μάρτυρες και από αυτήν όσων στοχοποιούνται. Βασικό τους μέλημα είναι να αποκωδικοποιήσουν τις «γλώσσες του μίσους», ώστε να διεκδικήσουν χώρο για την ενσυναίσθηση, τη δημιουργικότητα και την αναγέννηση (μέσα από τις στάχτες της θυματοποίησης και των επιβολών). Σταδιακά, ενώνουν τις φωνές-δυνάμεις τους, όχι μόνο για να οργανώσουν την αντίστασή τους, αλλά και για να μπορέσουν να υπάρξουν πέρα από την επικράτεια του μίσους.

Αφετηρία για τη σύλληψη του έργου Πώς τα ποιήματα-πόλεις στάθηκε η έξαρση της ρητορικής μίσους, όπως εκδηλώθηκε και εκδηλώνεται στην καθημερινή ζωή, τον πολιτικό λόγο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Διερευνά τους τρόπους με τους οποίους η προοδευτική ποιητική γλώσσα αντιστέκεται στο φαινόμενο αυτό, ενώ παράλληλα συμβάλλει στην καταπολέμησή του, αφυπνίζοντας συνειδήσεις και καλλιεργώντας γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν άλλες δυναμικές. Ίσως, γιατί «οι ποιήτριες και οι ποιητές “εκπλήσσονται περισσότερο από την ίδια την ύπαρξη” και θέλουν, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, να σώσουν τον κόσμο με λόγια», όπως σημειώνει η Αμερικανίδα ποιήτρια C.D. Wright.

Για τη σύνθεση του ήχου εφαρμόστηκε η πηγαία δημιουργία ενός πλήρως τεχνητού περιβάλλοντος με χρήση modular synthesizers. Ήχοι στικτικοί γεννιούνται και χάνονται ως καθαρή αντίδραση στο άκουσμα των λέξεων, χωρίς καθαρή διάθεση ερμηνείας ή συνοδείας του κειμένου, απλά από την ανάγκη τους να υπάρξουν. Οι ήχοι δίνουν στο ποίημα τις επιπλέον διαστάσεις του χώρου και του χρόνου, ενώ ένα σταθερό ηχητικό υπόβαθρο λειτουργεί ως αφετηρία μιας παράλληλης αφήγησης.

Σύλληψη: Δήμητρα Ιωάννου (κείμενο), Στράτος Μπιχάκης (μουσική)
Φωνή Α: Valisia Odell
Φωνή Β: Δήμητρα Ιωάννου
Μίξη, Mastering: Ηρακλής Βλαχάκης
Μηχανικός ήχου: Αντώνης Γεώργου

https://www.onassis.org/el/initiatives/radiophonics

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 10^ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ

Susanne Kennedy, Τρεις αδελφές, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Άντον Τσέχοφ (2019)

(με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους)

Live YouTube Πρεμιέρα: Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020 στις 19:00 | Διαθέσιμο για 48 ώρες

RADIOPHONICS

ΕΙΔΗΣΕΙΣ – Επεισόδιο 3 - Διαθέσιμο από Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020 (2020)

Πώς τα ποιήματα-πόλεις - Διαθέσιμο από Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020 (2018)

PODCASTS
Simon Critchley, Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος(2020)

Διαθέσιμο από Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Αρχείο Καβάφη, ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΠΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ, «Συμεών»(2017)

Διαθέσιμο από Κυριακή 7 Ιουνίου 2020

Ωνάσειος Βιβλιοθήκη | Η περιήγηση ως εμπειρία και καταγραφή(2017)

Διαθέσιμο από Τρίτη 9 Ιουνίου 2020

Περισσότερες πληροφορίες στο www.onassis.org

Σχετικά με το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου:

Κατά την ανακοίνωση της τελικής μορφής του προγράμματος του Ελληνικού Φεστιβάλ την Τρίτη 2 Ιουνίου 2020, αναμέναμε να αποσαφηνιστούν οι ειλημμένες αποφάσεις του Δ.Σ. σχετικά με το μέλλον των ανθρώπων που δεν θα απασχοληθούν φέτος υπό την αιγίδα του. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν συνέβη, καθώς η ανακοίνωση περιορίστηκε στην παρουσίαση του προγράμματος.

Ως εκ τούτου, με την ανακοίνωση που ακολουθεί, καλούμε εκ νέου τόσο το ΥΠΠΟ όσο και τη διοργανώτρια Αρχή, να απαντήσουν στα ζωτικής σημασίας ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με το φετινό Φεστιβάλ.

Αναλυτικά:

Στις 3/5/2020, σε αποκλειστική συνέντευξή της στην Κατερίνα Ι. Ανέστη στο i-efimerida, η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη διαβεβαίωνε πως δεν θα μειωθούν οι επιχορηγήσεις των Κρατικών Πολιτιστικών Φορέων, ακόμα και αν λόγω των υγειονομικών περιορισμών δεν καταφέρουν να παρουσιάσουν όλες τις παραγωγές τους. Μάλιστα, ειδικά για το Φεστιβάλ, διευκρίνισε πως δεν θα υπάρξει φέτος ζήτημα ούτε με τα ποσά που λαμβάνει από τα καζίνο.

Τα ίδια επιβεβαιώνει στις 15/5/2020 η δημοσιογράφος κ. Κατερίνα Ι. Ανέστη σε ρεπορτάζ της (το Φεστιβάλ «μόλις εισέπραξε τη δόση Δεκεμβρίου από το καζίνο»), ενώ για τις τακτικές επιχορηγήσεις σημειώνει πως σύμφωνα με «πηγές στο υπουργείο Πολιτισμού(…) δεν υπάρχει καμία μείωση, το αντίθετο, θα πάρει το Φεστιβάλ περισσότερα για να καλύψει τις επισκευές και τις προσαρμογές των υποδομών του».

Ενδιαμέσως, στις 13/5/2020, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ κ. Κατερίνα Ευαγγελάτου ανακοίνωσε τη ματαίωση όλων των παραστάσεων, πλην κάποιων που θα δοθούν στα τρία θέατρα Επιδαύρου, Μικρής Επιδαύρου και Ηρωδείου. Παράλληλα, ανακοίνωσε τη μετάθεση όλων των υπόλοιπων για το καλοκαίρι του 2021 «με τους ίδιους οικονομικούς όρους» και «με μια εύλογη προκαταβολή επί των συμφωνημένων αμοιβών». Σημείωσε δε, πως η λύση αυτή αποφασίστηκε με αιτία, πέρα από την αναμενόμενη πτώση εσόδων από εισιτήρια, μισθώματα και χορηγίες, «τη συρρίκνωση των τακτικών επιχορηγήσεων του (Φεστιβάλ)».

Είναι λοιπόν αυταπόδεικτο και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως ανησυχητικό, πως βρισκόμαστε μπροστά σε αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες, σχετικά με τους πόρους ενός από τους μεγαλύτερους πολιτιστικούς Φορείς της χώρας μας στην πιο κρίσιμη –μάλιστα– χρονιά της λειτουργίας του. Πώς είναι δυνατόν –με διαφορά λίγων ημερών– άλλα να διαβεβαιώνει το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλα ο Εποπτευόμενος Φορέας του;

Σε κάθε περίπτωση, δεδομένο είναι πως, για τις ματαιωμένες παραστάσεις και τους εργαζόμενους που στις 13/5/2020 έχασαν τη δουλειά τους (ενώ στις 30/3/2020 –εν μέσω πανδημίας– είχε ανακοινωθεί μέσω επίσημης παρουσίασης η συμμετοχή τους), «εφευρέθηκε» από το Φεστιβάλ, η λύση της προκαταβολής 30% επί της αμοιβής φέτος και η εξόφληση του υπόλοιπου 70% του χρόνου. Φαινομενικά δηλαδή, απλή χρονική μετάθεση με καταβολή του 100% της συμφωνημένης αμοιβής. Είναι όμως έτσι;

Η απλή απάντηση είναι όχι. Εξηγούμε: Λόγω των νομικών απαιτήσεων ενός κρατικού φορέα, προκειμένου να καταβληθεί το 30% φέτος, θα πρέπει –διπλασιάζοντας τα απαιτούμενα λογιστικά έξοδα– να γίνουν προσλήψεις, με εικονικό χρόνο απασχόλησης που αντιστοιχεί σε αυτό το ποσοστό. Αυτό όμως αυτομάτως σημαίνει μείωση του αντίστοιχου χρόνου απασχόλησης την επόμενη χρονιά, παρότι η καλλιτεχνική ανάγκη θα είναι ίδια. Σημαίνει δηλαδή την ιδιαιτέρως επικίνδυνη συμβατική θεσμοθέτηση «αδήλωτης» εργασίας την επόμενη χρονιά. Παράλληλα, παρουσιάζονται επιπλέον «γκρίζες περιοχές», όπως π.χ. τι θα γίνει στην περίπτωση που κάποιος συντελεστής δεν μπορεί να συμμετέχει του χρόνου, ποιος καλύπτει την ενδεχόμενη αύξηση λειτουργικών εξόδων, ενώ καταστρατηγείται και η έννοια της καλλιτεχνικής ελευθερίας, καθώς, προκειμένου να αποζημιωθεί ένας εργαζόμενος, δεσμεύεται ότι θα παρουσιάσει τη δουλειά του την επόμενη χρονιά, ανεξάρτητα από το αν το επιθυμεί ή όχι.

Επισημαίνουμε ακόμα δύο δεδομένα: Πρώτον, η ευθύνη της απόφασης να λειτουργήσουν τα ανοιχτά θέατρα με 40% πληρότητα(ενώ την ίδια στιγμή οι κινηματογράφοι με έως και 70%!), καθιστώντας το οικονομικό ρίσκο μιας παραγωγής δυσθεώρητο, βαραίνει αποκλειστικά το ΥΠΠΟ και τον ΕΟΔΥ. Δεύτερον, η επιλογή να μην εισακουστούν οι εναλλακτικές και προσαρμοσμένες στα νέα πρωτόκολλα προτάσεις που ορισμένοι καλλιτέχνες κατέθεσαν, βαραίνει αποκλειστικά το Φεστιβάλ. Είναι λοιπόν σχεδόν εκβιαστικό, να «ευθύνονται» οι σκηνοθέτες, χορογράφοι και συνθέτες για την αδυναμία οικονομικής κάλυψης των συνεργατών τους, αν δεν δεχτούν τους όρους που μονομερώς το Φεστιβάλ κατέθεσε και για οποιονδήποτε λόγο δεν επιθυμούν τη μετάθεση του έργου τους την επόμενη χρονιά, ενώ έχουν ήδη εργαστεί γι’ αυτό φέτος (κατάθεση πρότασης, έρευνα, οργάνωση, πρώτες πρόβες, αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων κ.λπ.).

Με αυτές τις διαπιστώσεις και αναγνωρίζοντας το πρωτοφανές του φαινομένου της πανδημίας, που έθεσε σε δοκιμασία τον θεσμό του Φεστιβάλ, αλλά και το ότι φυσικά και δεν υπάρχει νομικό προηγούμενο,

Αιτούμαστε:

• Άμεση και ξεκάθαρη απάντηση τόσο από το Υπουργείο, όσο και από το Φεστιβάλ για το τι θα συμβεί φέτος με την τακτική επιχορήγηση του Φεστιβάλ.

Αν η επιχορήγηση πράγματι μειώθηκε, απαιτούμε:

• Επαναφορά της τακτικής επιχορήγησης στα συμφωνηθέντα για φέτος ποσά.

• Ενημέρωση από το ΥΠΠΟ για το πού θα διοχέτευε τα χρήματα που θα εξοικονομούνταν.

Επίσης ζητούμε:

• Πλήρη ενημέρωση για το τι θα συμβεί με τις αμοιβές – αποζημιώσεις των φετινών διεθνών μετακλήσεων.

Δεδομένου επίσης, ότι ναι μεν τα έσοδα του Φεστιβάλ από εισιτήρια, χορηγίες και μισθώματα θα μειωθούν, αλλά θα μειωθούν επίσης τόσο τα λειτουργικά του έξοδα (αφού πολλοί χώροι δεν θα λειτουργήσουν), όσο και τα έξοδα παραγωγής (σκηνικά, κοστούμια, κ.λπ.), επαναλαμβάνουμε για μια ακόμα φορά το αίτημά μας για:

• Αποζημίωση όλων όσοι θα εργάζονταν φέτος.

• Πλήρη αποδέσμευση της αποζημίωσης από τη συμφωνία ή μη για τη μετάθεση της εκάστοτε παραγωγής του χρόνου.

Ακολουθώντας ό,τι ισχύει σε δεκάδες φεστιβάλ του εξωτερικού, όπως ακριβώς «εφευρέθηκε» η λύση της «προκαταβολής», έτσι μπορεί κάλλιστα (και με την ίδια συνεννόηση με το Λογιστήριο του Κράτους και το Υπουργείο Οικονομικών), να «εφευρεθεί» και να θεσμοθετηθεί η λύση της «αποζημίωσης» λόγω πανδημίας. Σε περίπτωση που το ΥΠΠΟ δεν το γνωρίζει, ενημερώνουμε πως ήδη από τις 12/3/2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε αίτημα της Δανίας να διαθέσει από τον προϋπολογισμό της 12 εκατομμύρια ευρώ για αποζημίωση παραγωγών που ακυρώθηκαν (και κοινό από 1000 άτομα και πάνω).

Στη διάθεση εξεύρεσης λύσεων, δεν μπορούμε επίσης να μην επισημάνουμε πως περιέργως το Ελληνικό Φεστιβάλ δεν ανήκει στους φορείς υλοποίησης του πολυδιαφημισμένου φεστιβάλ «Όλη η Ελλάδα – Ένας πολιτισμός». Τη στιγμή που το Εθνικό Θέατρο και η Εθνική Λυρική Σκηνή απορρόφησαν μέρος συνεργατών από ματαιωθείσες παραγωγές τους σε νέες εκδηλώσεις, το Ελληνικό Φεστιβάλ δεν συμμετέχει καν στη νέα διαδικασία!

Καταλήγοντας: Δεδομένης της μέχρι τώρα άρνησης του ΥΠΠΟ να θεσμοθετήσει τη διαρκή στήριξη των εργαζόμενων στις Τέχνες, είναι –πιστεύουμε– η κατάλληλη στιγμή να βρεθεί ένας εναλλακτικός τρόπος στήριξης των εργαζόμενων,που δίκαια προσδοκούσαν την εργασία τους στο Φεστιβάλ και αναλόγως προγραμμάτισαν τις ζωές τους, αλλά και το Φεστιβάλ να αναθεωρήσει τον τρόπο που συμβάλλεται με τους εργαζόμενούς του.

Το ότι διαχρονικά η «Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.» αργεί χαρακτηριστικά να υπογράψει συμβάσεις με τις εταιρείες παραγωγής των παραστάσεων, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως «νομικό κώλυμα» και να αφήνει έκθετους εκατοντάδες εργαζόμενους σε εξαιρετικές περιστάσεις, όπως η πανδημία. Θυμίζουμε πως η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δήλωσε πως «οι εξαιρετικές περιστάσεις απαιτούν εξαιρετική δράση».

Καλούμε το Υπουργείο Πολιτισμού και το Ελληνικό Φεστιβάλ να την αναλάβουν!

ΥΓ: Η παρούσα επιστολή είναι στη διάθεση της κ. Μενδώνη, στον βαθμό που όντως δεν της έχει τεθεί προσωπικά «θέμα αποζημιώσεων», (όπως δήλωσε σε συνέντευξη της στην Athens Voice, 14/5/2020) εκ μέρους του Φεστιβάλ.

Απόψε (2 Ιουνίου) στην Ερτ2 θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Arthur Miller» σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση!

Ντοκιμαντέρ, παραγωγής ΗΠΑ 2017.

Ο Άρθουρ Μίλερ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα.

Το πορτρέτο σκηνοθετεί με μοναδικό τρόπο η κόρη του και βραβευμένη σκηνοθέτιδα Ρεμπέκα Μίλερ.
Μέσα από ανέκδοτο υλικό, φωτογραφίες, συνεντεύξεις, γράμματα, αποσπάσματα από το ημερολόγιό του και οικογενειακά βίντεο, το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει την περίπλοκη προσωπικότητά του.

Την παιδική του ηλικία, τις ρίζες της τέχνης του, την τεράστια επιτυχία του τις δεκαετίες ’40 και ’50, τη θυελλώδη σχέση του με τη Μέριλιν Μονρόε, τον 40 χρόνων γάμο του με τη φωτογράφο Ίνγκε Μόραθ και την εξέλιξή του ως συγγραφέα.

Πάνω απ’ όλα, το ντοκιμαντέρ αποτελεί έναν φόρο τιμής μιας κόρης προς τον πατέρα, μιας δημιουργού προς έναν άλλο καλλιτέχνη!

Σκηνοθεσία: Ρεμπέκα Μίλερ.

Παραγωγή: HBO Documentaries.

Διάρκεια: 100΄

Τη Δευτέρα 1η Ιουνίου η ΕΡΤ2 θα προβάλλει την ταινία «Εγώ, η Τόνια» στις 23:00. Πρόκειται για βιογραφικό δράμα με στοιχεία μαύρης κωμωδίας σε σκηνοθεσία Κρεγκ Γκιλέσπι.

Υπόθεση: Η αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας Τόνια Χάρντινγκ, η οποία κατηγορήθηκε για τη μεγαλύτερη συνωμοσία στην ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ. Το μέλλον της στο άθλημα ήταν αμφίβολο από τη στιγμή που κατέστρωσε ένα απίστευτο σχέδιο με το σύζυγό της για την κατάκτηση του τίτλου.

Παρόλο που η Χάρντινγκ ήταν η πρώτη γυναίκα που ολοκλήρωσε τριπλό άξελ κατά τη διάρκεια πρωταθλήματος, η κληρονομιά της καθορίστηκε για πάντα από τη συσχέτισή της με την επίθεση στη Νάνσι Κέριγκαν.

Ένα παράλογο, εξωφρενικό και αληθινό πορτρέτο της Τόνια Χάρντινγκ και της δόξας, ή της απουσίας της, στη ζωή της.

Το 1991, η Τόνια Χάρντινγκ κέρδισε το Αμερικανικό Πρωτάθλημα Καλλιτεχνικού Πατινάζ, ούσα η πρώτη γυναίκα που ολοκλήρωσε τριπλό άξελ στην ιστορία του αθλήματος.

Τρία χρόνια αργότερα, έγινε το επίκεντρο των ειδήσεων, καθώς κατηγορήθηκε για την επίθεση της συναθλήτριάς της Νάνσι Κέριγκαν και αποκλείστηκε για πάντα από την Ένωση Καλλιτεχνικού Πατινάζ των ΗΠΑ.

Την επίθεση είχε οργανώσει ο πρώην σύζυγος της Χάρντινγκ, Τζεφ Γκιλούλι και οι συνεργάτες του μαζί με τον σωματοφύλακά της Σον Έκαρντ.

Βραβεία – Διακρίσεις

Στα 90ά Βραβεία Όσκαρ 2018, η ταινία κέρδισε στην κατηγορία Β΄ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ) και ήταν υποψήφια σε άλλες δύο: Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Μάργκο Ρόμπι) και μοντάζ.

Στις Χρυσές Σφαίρες 2018, κέρδισε την κατηγορία του Β΄ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ) και ήταν υποψήφια στις κατηγορίες: καλύτερης ταινίας και Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Μάργκο Ρόμπι).

Στα Βραβεία BAFTA 2018, κέρδισε την κατηγορία Β΄ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ) και ήταν υποψήφια σε άλλες τέσσερις: Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Μάργκο Ρόμπι), πρωτότυπου σεναρίου, σχεδιασμού κοστουμιών και μέικ απ.

Στα Βραβεία Satellite 2018, ήταν υποψήφια στις κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Μάργκο Ρόμπι) και Β΄ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ).

Στα Βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών 2018, κέρδισε στην κατηγορία Β΄ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ) και ήταν υποψήφια και στην κατηγορία Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Μάργκοτ Ρόμπι).

 0s;opacity:0">

Σενάριο: Στίβεν Ρότζερς.

Φωτογραφία: Νικόλας Καρακατσάνης.

Μοντάζ: Τατιάνα Σ. Ρίγκελ.

Μουσική: Πίτερ Νάσελ.

Παίζουν: Μάργκο Ρόμπι, Σεμπάστιαν Σταν, Άλισον Τζάνεϊ, Μπογιάνα Νοβάκοβιτς, Μπόμπι Καναβάλε, Μακένα Γκρέις, Κέιτλιν Κάβερ, Πολ Γουόλτερ Χόσερ, Τζουλιάν Νίκολσον.

Διάρκεια: 121΄

Ένα από τα πιο δημοφιλή, ιδιαιτέρως στην χώρα μας, έργα του Χάρολντ Πίντερ, «Η Προδοσία» ετοιμάζεται να σκηνοθετήσει για την χειμερινή σεζόν ο Αιμίλιος Χειλάκης. Ο ίδιος θα πρωταγωνιστεί στην παράσταση με την Αθηνά Μαξίμου και τον Λάκη Λαζόπουλο. 

Η παράσταση ανεμένεται να κάνει πρεμιέρα τον Οκτώβριο, στο Θέατρο Βρετάνια, και η παραγωγή θα είναι του Κάρολου Παυλάκη. 

Γραμμένη το 1978,«Η Προδοσία» αφορά τον έρωτα, την προδοσία μεταξύ συντρόφων και το ταξίδι στον χρόνο και τις αναμνήσεις, καταστάσεις που σημαδεύουν το ανθρώπινο συναίσθημα του έρωτα σχεδόν σε κάθε δυτική κοινωνία.

Μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας γυναίκας, ενός άντρα που γίνεται σύζυγός της και του φίλου του, με τον οποίο η γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση. Το πρωτότυπο του έργου είναι ότι ξεκινάει από το τέλος όταν οι τρεις έχουν πάρει πια διαφορετικούς δρόμους και πηγαίνει προς την αρχή όταν οι τρεις πρωτογνωρίζονται.

Η υπόθεση του έργου: 

Ο Τζέρι διατηρούσε για εννέα χρόνια εξωσυζυγική σχέση με την Έμμα , ενώ και οι δύο είχαν οικογένειες. Οι δύο οικογένειες γνωρίζονταν και περνούσαν χρόνο μαζί, εφόσον ο Τζέρι ήταν ο καλύτερος φίλος του Ρόμπερτ , του συζύγου της Έμμα. Εμείς τους γνωρίζουμε δύο χρόνια μετά τη λήξη της παράνομης σχέσης τους, με αφορμή το γεγονός ότι η Έμμα έμαθε πως ο Ρόμπερτ την απατούσε με άλλες γυναίκες. Με αυτή την αποκάλυψη, συμβαίνει και μία δεύτερη: ο Τζέρι μαθαίνει από την ίδια την Έμμα ότι έχει αποκαλύψει την ύπαρξη της σχέσης τους στον σύζυγό της - και φίλο του, γεγονός που επιβεβαιώνεται στην επόμενη σκηνή όταν οι δύο άντρες συναντιούνται.

 Το τελευταίο ανέβασμα του έργου στη χώρα μας ήταν τη σεζόν 2017-2018 στο Μικρό Παλλάς σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου με τους:Γιώργος Χρυσοστόμου, Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης και Κατερίνα Παπαδάκη.

Ο Κώστας Μακεδόνας ανεβαίνει στον πυργίσκο του Λευκού Πύργου και τραγουδά για τη Θεσσαλονίκη!

Η συναυλία θα μεταδοθεί την Παρασκευή 5 Ιουνίου από την ΕΡΤ3 (21.00)

Το Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στέλνοντας θετική ενέργεια σε όλη την Ελλάδα πραγματοποίησε την βιντεοσκόπηση συναυλίας με τον Κώστα Μακεδόνα στο ψηλότερο σημείο του Λευκού Πύργου, σήματος κατατεθέντος της πόλης, εκεί όπου πραγματοποιείται η έπαρση – υποστολή της ελληνικής σημαίας και τραγούδησε για όλους μας, στις μέρες της μετά – καραντίνας, στέλνοντας το μήνυμα ότι «η Θεσσαλονίκη μένει αισιόδοξη».

Η συναυλία αποτελεί μια παραγωγή του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και θα μεταδοθεί από την ΕΡΤ3 (Παρασκευή 5 Ιουνίου, 21.00) σε μια προσπάθεια να στηρίξει τον πολιτισμό σε αυτή την δύσκολη εποχή χωρίς την παρουσία κοινού.

Ο αγαπημένος μας Κώστας Μακεδόνας, γέννημα θρέμμα της πόλης, όπου ξεκίνησε και τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι, επιστρέφει τώρα στην πόλη του με ένα τολμηρό και πρωτότυπο σχέδιο: μια συναυλία που εμπεριέχει 15 εμβληματικά τραγούδια με άμεση αναφορά στη γενέτειρά του: «Όμορφη Θεσσαλονίκη», «Φύσηξε ο Βαρδάρης», «Θεσσαλονίκη», «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη» είναι μερικά μόνο από αυτά.

Στη συναυλία συμμετέχει φιλικά και η γνωστή ερμηνεύτρια Μαίρη Δούτση καθώς και οι μουσικοί: Κωνσταντίνος Βελλιάδης - μπουζούκι, Χρήστος Γκαΐλας – κοντραμπάσο, Χρήστος Λαρίσης – κιθάρα, Ιωάννης Περδίκης - πλήκτρα, Άγγελος Πετκίδης - ηχοληψία, Αθανάσιος Σοάννης - κρουστά και Αθανάσιος Γκιουλετζής - βιολί.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΠΑΡΑΓΩΓΗ:

Κέντρο Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας

Μια μελοποιημένη θεατρική παράσταση με τίτλο «Η Σπείρα του Έρωτα», ετοίμασαν η Ανδρομάχη Δαυλού και ο Άρης Γραικούσης για αντίδοτο της πρωτόγνωρης και ζοφερής πραγματικότητας που βιώνουμε.

Πρόκειται για μια συρραφή από θεατρικά κείμενα σπουδαία, μεγάλων συγγραφέων, που μιλούν για τον έρωτα και ενώνουν το χθες με το σήμερα σε μία ενιαία παράσταση.

Η έλλειψη της ανθρώπινης επαφής τελευταία, μας αποστέρησε την τρυφερή αίσθηση του ονείρου. Η επιθυμία της επανασύνδεσης των ανθρώπων γύρω μας, έφερε στο προσκήνιο μια παλαιότερη έμπνευση, που επεξεργάζονταν εδώ και καιρό η Ανδρομάχη Δαυλού και ο Άρης Γραικούσης.

Ο έρωτας μέσα σε «σπείρα», που είναι σύμβολο αναγέννησης, ανανέωσης και ζωτικής δύναμης της ύπαρξής μας, γέννησε την ιδέα.

Ένας τρυφερός περίπατος αισθημάτων από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα!

Το Βυζάντιο, ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση περνούν μπροστά από τα μάτια μας με τη βοήθεια της μουσικής, της ποίησης και των επιλεγμένων θεατρικών κειμένων.

Δύο καταξιωμένοι καλλιτέχνες, η ηθοποιός και σκηνοθέτης Ανδρομάχη Δαυλού και ο διακεκριμένος πιανίστας και μουσικός Άρης Γραικούσης ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν μια παράσταση σπάνιας έμπνευσης και απόδοσης.

Η ύπαρξη μιας διαχρονικής γυναίκας που έζησε, ζει και υπάρχει στο δρόμο της ιστορίας ανέκαθεν, κινείται τόσο στο χθες όσο και στο σήμερα και γίνεται ο καμβάς της παράστασης. Οι σκέψεις, τα γραπτά και η μουσική διάσημων δημιουργών, συνθέτουν την ιδέα της ίδιας της ύπαρξής μας μέσα στο χρόνο.

Με επικεφαλίδα τον έρωτα ο θεατής θα ζήσει την επαφή με τον διπλανό του και θα ταξιδέψει ένα απρόσμενο ερωτικό ταξίδι.

Η παράσταση «Η Σπείρα του Έρωτα» είναι μία συρραφή θεατρικών κειμένων των: Ευριπίδη – Ανδρόνικου Κομνηνού – Βιτσέντζου Κορνάρου – Κάρλο Γκολντόνι (Carlo Osvaldo Goldoni) – Ουίλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare) – Μολιέρου (Moliere – πραγματικό όνομα Jean- Baptiste Poquelin), Όσκαρ Ουάιλντ (Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde) – Μπέρτολ Μπρέχτ (Bertolt Brecht) – Ζαν Ανούιγ (Jean Anouilh).

Θα ακουστούν αποσπάσματα ποιημάτων των: Σαπφώ (αιολογική διάλεκτος Ψαπφώ)– Κασσιανή (Κασία ή Εικασία ή Ικασία) - Πάμπλο Νερούντα (Pablo Neruda), Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (Federico del Sagrado Corazon de Jesus Garcia Lorca) – Κωστή Παλαμά – Κωνσταντίνο Καβάφη

Οι μουσικές που πλαισιώνουν την παράσταση είναι Αρχαϊκή και Παραδοσιακή καθώς θα παιχτούν ζωντανά επί σκηνής και συνθέσεις των: Ερίκ Σατί (Erik-Alfred Leslie Satie) – Ντομένικο Σκαρλάτι (Giuseppe Domenico Scarlatti) – Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (Ludwig van Beethoven) – Σεργκέι Σεργκέγεβιτς Προκόφιεφ (Sergei Sergeievich Prokofiev)- Ντμίτρι Σοστακόβιτς (Dmitri Dmitrievich Shostakovich) – Κλωντ Ντεμπισί (Claude Achille Debussy) – Γιάννη Κωνσταντινίδη

Στο διαχρονικό αυτό ταξίδι του έρωτα έχουν συμβάλει σπουδαίοι συνεργάτες: Ο Θεοδόσης Δαυλός στα σκηνικά, ο Κωνσταντίνος Στάης στα κοστούμια, ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος στους φωτισμούς, η Ελένη Σπαθή στον ήχο, η Ανθή Αγγελοπούλου ως βοηθός σκηνοθέτη, ο Μηνάς Κοτσάκης ως τεχνικός σκηνής. Στην παραγωγή η Αναστασία Παπαγεωργίου, σύμβουλος ο Κυριάκος Πεταλίδης και υπεύθυνος επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων ο Αντώνης Κοκολάκης.

Τα συνδετικά κείμενα, η σκηνοθεσία και η θεατρική ερμηνεία είναι της Ανδρομάχης Δαυλού, ενώ στις μουσικές επιλογές και στην ερμηνεία πιάνου και φωνητικών είναι ο Άρης Γραικούσης.