Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η γιορτή του πατέρα είναι κινητή και γιορτάζεται πάντα τη τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Φέτος γιορτάζεται την Κυριακή 20 Ιουνίου.

Η Σοφία Γουργουλιάνη είδε πολλές ταινίες με θέμα τη σχέση πατέρα- παιδιών και επέλεξε αυτές που την συγκίνησαν περισσότερο.

Είναι εκείνες οι καλοκαιρινές βόλτες που ήσουν ακόμα πέντε χρονών. Και που σε είχε ο μπαμπάς καθισμένη πάνω στους ώμους. Που άρπαξες μια τυρόπιτα από ένα κύριο. Ο κύριος στη χάρισε. Μια μπουκιά εσύ, μια μπουκιά ο μπαμπάς. Κι είναι που γεμίσατε λαδίλα. Που του γέμισες το πουκάμισο λεκέδες, που τα μουστάκια του γεμίσανε τρίμματα. Που ακόμα δαγκώνετε τα παιδάκια παρέα. Που δε μένει κρέας πάνω στο κόκκαλο. Που δεν ανεβαίνεις πάνω στους ώμους του. Που όλο λέει θα κόψει το μουστάκι. Που δεν νιώθετε νέοι. Που λέτε, «κάποτε ναι». Το ξανασκέφτεστε και λέτε, «όμως και τώρα ναι».

 

Somewhere

Τα ποτά και τα ξενύχτια κλείσανε, στην ταινία, της Σοφία Κόπολα το «καλύτερο» σπίτι ενός διάσημου ηθοποιού (Στίβεν Ντορφ), ο οποίος έχει έκτοτε αποσυρθεί σε ένα κάστρο- άντρο της υποτιθέμενης ακολασίας. Τα λιμνάζοντα νερά των πάσης φύσεων καταχρήσεων ως απόλυτη κανονικότητα, θα ταράξει η επίσκεψη της προ-έφηβης κόρης του (Ελ Φάνινγκ). Μπαμπάς και κόρη χαμένοι, εδώ, σε μεταφράσεις χαμένων στιγμών και λησμονημένων παρελθόντων και μια Κόπολα που μοιάζει, τελικά, να ξορκίζει προσωπικούς δαίμονες και να σπάει δύσκολα ξόρκια.

 

 somewhere texnes plus

 Σχετικά με τον Σμιντ

Ο Τζακ Νίκολσον στο ρόλο του 65άρη μπαμπά σε απέλπιδα προσπάθεια ανάκτησης του εδάφους που έχασε –μάλλον εκουσίως- στη σχέση με την κόρη του. Εν έτει 2002, ο Λύκος Τζακ κι αν είχε ήδη γεράσει δίνει ένα –ακόμα- ερμηνευτικό ρεσιτάλ του δύσθυμου πλην –ίσως- τρυφερού πατέρα. Ένα ιδιόρρυθμο road movie με επίκεντρο το αιώνιο συγκρουσιακό δίπολο μπαμπά κόρης, ήρθε από τον Αλεξάντερ Πέιν. Και αποφεύγοντας κάθε πιθανό κλισέ παραδίδει μια ταινία που μιλάει ανοιχτά για ραγισμένα γυαλιά και για τα απίθανα ξανακολλήματα τους.

about schmidt texnes plus

Prisoners

Η κόρη του Χιου Τζάκμαν μπαμπά εξαφανίζεται και ο Χιου Τζάκμαν μπαμπάς παίρνει το νόμο στα χέρια του. Δια χειρός Ντενί Βιλνέβ ,το 2013, εμφανίστηκε στη σκοτεινή οθόνη μία από τις καλύτερες αστυνομικές ταινίες του 21ου αιώνα. Με πρόφαση, την εξαφάνιση μιας έφηβης, ο Βιλνέβ μιλάει για τη βαρβαρότητα, τις διεξόδους και τα αδιέξοδα της.

prisoners texnes plus

Jauja

Στο ιδιοσυγκρασιακό σουρεαλιστικό σύμπαν του Jauja, ο Βίγκο Μόρτενσεν αναζητάει την κόρη του σε μια άγνωστη έρημο κάπου σε κάποιες παρυφές του πολιτισμού. Από τον Λισάντρο Αλόνσο, εδώ, έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιότυπο γουέστερν οπτικά ερεθιστικό-πλην βραδυφλεγές- για έναν μπαμπά σε απόγνωση και έναν πολιτισμό σε οριστική σήψη.

jauja texnes plus

The savages

Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Λόρα Λίνει σε ένα δίδυμο αδερφών αντιμέτωπων με την απώλεια μνήμης του μπαμπά. Ενός μπαμπά που ίσως και να μην του άξιζε αγάπη, αλλά που –τελικά- στα γεράματα σίγουρα του αξίζει ζωή. Η Ταμάρα Τζένκινς πλάθει, εδώ, μια κωμικοτραγική ιστορία για την αυτονόητη ανθρώπινη σήψη, για το αδυσώπητο του χρόνου και για τον μπαμπά που –να χτυπιέσαι κάτω- θα παραμείνει μπαμπάς.

the savages texnes plus

Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού

Λίγο από θρίλερ, ψήγματα νέο νουάρ και κυρίως ο φόβος του αγνώστου πιάστηκαν στην κινηματογραφική φάκα του Γιώργου Λάνθιμου. Το 2017, λοιπόν, ο μπαμπάς Κόλιν Φάρελ καλείται να θυσιάσει ένα από τα παιδιά του, στο βωμό της σωτηρίας της υπόλοιπης οικογένειας του. Εκσυγχρονίζοντας εδώ το μοτίβο της αρχαίας τραγωδίας, ο Λάνθιμος ποντάρει σε μια οικογενειακή ιστορία που μιλάει –τελικά- για έναν ατέλειωτο κύκλο αναπόδραστης βαρβαρότητας.

 the killing of a sacred deer texnes plus

I am Sam

Ένας καθηλωτικός Σον Πεν στο ρόλο του μπαμπά με διανοητική καθυστέρηση που παλεύει να κρατήσει την επιμέλεια της κόρης του. Μια ταινία που αγαπήθηκε από το κοινό και ένας από τους ,πλέον, κινηματογραφικά προσφιλείς μπαμπάδες. Κι αν οικογενειακό δράμα και κλισέ συνορεύουν –κινηματογραφικά- απόλυτα, κι αν η σκηνοθέτης (Τζέσι Νέλσον) ποντάρει στο δάκρυ κορόμηλο, η ιστορία του Σαμ παραμένει σπαρακτική.

i am sam texnes plus

 

Πατέρας και Γιος

Ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της εποχής μας, ο Χιροκάζου Κορέ-έντα, αψηφά ,εδώ, την κινηματογραφικά βαρυτική έλξη του κλισέ και την αβάσταχτη γοητεία του βραζιλιάνικου μελοδράματος και μας χαρίζει ένα από τα καλύτερα οικογενειακά δράματα του 21ου αιώνα. Από σφάλμα, τα παιδιά ενός ζεύγους διαφορετικών κοινωνικών τάξεων, θα ανταλλαχθούν στο μαιευτήριο. Όταν το λάθος θα αποδειχθεί, ο εργασιομανής πλην πλούσιος μπαμπάς καλείται να καλύψει του κενό του φτωχού πλην παρόντα τέως μπαμπά. Ο Κορέ-έντα, εδώ, ανάβει τη φωτιά των οικογενειακών δεσμών και μοιάζει να πιστεύει ότι τελικά η προαιώνια φωτιά της οικογένειας δεν σβήνει ποτέ.

LikeFatherLikeSon texnes plus

Άγριες Φράουλες

Το βάρος της ύπαρξης, το τελεσίδικο του θανάτου και το αναπόφευκτο γήρας aka η σφραγίδα της προβληματικής του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Εδώ, ένας ηλικιωμένος καθηγητής σπεύδει να συναντήσει την κόρη του, σε ένα από τα αρχετυπικά υπαρξιακά road movies με πρωταγωνιστή έναν μπαμπά σε αναζήτηση οικογενειακής και προσωπικής ταυτότητας.

 wild strawberries texnes plus

Ψεύτης Ήλιος

Στην, ίσως, καλύτερη κινηματογραφικά στιγμή του, ο Νικίτα Μιχάλκοφ, μπλέκει στα κινηματογραφικά του δίχτυα τη σχέση μπαμπά κόρης και τη Σταλινική Ρωσία. Και μετατρέποντας το συλλογικό σε ατομικό μας αφηγείται μια ιστορία πολιτικής αυταπάρνησης και αιώνιας οικογενειακής αγάπης.

 Burnt by the Sun texnes plus

Bonjour Tristesse

Κι αν η γοητεία του Χολιγουντιανού μελοδράματος παραμένει άσβεστη, ο Ότο Πρέμινγκερ ποντάρει, εδώ, στην ιστορία ενός μπαμπά πλέιμποι (Ντέιβιντ Νίβεν) σε αιώνια θερινή ραστώνη πολυτελείας σε κάποια γαλλική βίλα ,μετά της νεαρής κόρης του (Ζαν Σεμπεργκ). Η κανονικότητα της αφθονίας ποτού και γυναικών, θα διαταρχθεί από την άφιξη μιας παλιάς φίλης πλην γοητευτικής γυναίκας (Ντέμπορα Κερ). Γιος και κόρη θα κληθούν, τότε, να χωρίσουν τα τσανάκια της αυτοκόλλητης τους ύπαρξης με συνέπειες αμοιβαία καταστροφικές.

bonjour tristesse texnes plus

 

The shining

Σε ένα από τα καλύτερα θρίλερ όλων των εποχών, ο Τζακ Νίκολσον πρωταγωνιστεί στο ρόλο του μανιακού δολοφόνου μπαμπά με το τσεκούρι. Όταν, λοιπόν, μπαμπάς, μαμά και γιος θα αναλάβουν τη φύλαξη ενός ξενοδοχείου κλειστού για το χειμώνα, η προβλεπόμενη χειμέρια νάρκη θα ξυπνήσει δολοφονικά ένστικτα και αγνή παράνοια που θα οδηγήσει σε τραγικό αιματοκύλισμα.

the shining texnes plus

Κλέφτης Ποδηλάτων

Στην κλασική ταινία του Βιτόριο ντε Σίκα, μπαμπάς και γιος αναζητούν ένα κλεμμένο ποδήλατο. Με αφορμή μια κλοπή, ο ντε Σίκα δημιουργεί μια ταινία αγωνιώδους αναζήτησης που μιλάει απροκάλυπτα για τη μάστιγα του μοιραίου κοινωνικού αποκλεισμού και για την απόλυτη πίστη στην ισχύ των οικογενειακών δεσμών.

 

 κλεφτες ποδηλατων texnes plus

 

 

Γροθιές στους Τοίχους

Ο 19χρονος Έρικ βρίσκεται στη φυλακή όπου συναντά τον –επίσης κρατούμενο- πατέρα του. Όταν, ο Έρικ δεν θα διστάσει να προκαλέσει τριγμούς στην όποια κανονικότητα της φυλακής με τις βίαιες του αντιδράσεις, ο πατέρας του θα αναλάβει το ρόλο του αυτονόητου σωτήρα. Ο Ντέιβιντ Μακένζι μας μιλάει ,εδώ, για την οικογενειακή αγάπη ως αναπόδραστη σωτηρία- ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένεις. 

starred up texnes plus

Φως στο σκοτάδι

Στην ταινία που είδαμε φέτος το χειμώνα στις σκοτεινές αίθουσες, ο Κέισι Άφλεκ μας χάρισε ένα post apocalyptic οικογενειακό δράμα. Μετά τον αποδεκατισμό του ανθρώπινου γένους από κάποια πανδημία, πατέρας και κόρη καλούνται να αντιμετωπίσουν τη σφοδρότητα της μεταξύ τους σχέσης και τη βαρβαρότητα του ανθρώπινου γένους. Εδώ, τα οικογενειακά δεσμά είναι απόλυτη επιλογή και μοναδική διέξοδος από την αναπόφευκτη ωμότητα.

light of my life texnes plus

Affliction

Ο Πολ Σράντερ, σε μια ακόμα, ιδιοσυγκρασιακή ταινία παραδίδει, εδώ, την ιστορία μπαμπά (Τζέιμς Κόμπουρν) γιου (Νικ Νόλτε) σε ένα καταχρηστικό γαιτανάκι εκατέρωθεν βίας. Μια ιστορία για την οικογένεια ως αναπόδραστό φόρτωμα στην πλάτη και για τα οικογενειακά δεσμά ως προαιώνιο βάρος.

 

 
 
Πώς καθιερώθηκε η γιορτή;
 
Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα θεωρείται η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ - Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.
 
Ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στο Σποκέιν της Ουάσινγκτον, όπου ζούσε η οικογένεια Σμαρτ. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας για πολλά χρόνια μέχρι το 1966, οπότε ο τότε αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με διάταγμά του ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Έκτοτε ήταν θέμα χρόνια ο εορτασμός να περάσει τα αμερικανικά σύνορα και να διεθνοποιηθεί.
 
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια απόπειρα εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα είχε γίνει νωρίτερα από την την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908.
 
Η Κλέιτον ήθελε να γιορτάσει προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα που σημειώθηκε στην πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια τον Δεκέμβριο του 1907. Ο εορτασμός της δεν έλαβε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς επισκιάστηκε από άλλα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την ημέρα στην πόλη, με αποτέλεσμα ούτε η Δυτική Βιρτζίνια να αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη μέρα ως επίσημη εορτή, ούτε να εορταστεί ξανά.