Εκτύπωση αυτής της σελίδας

«Άλυτη»: Ένα σύγχρονο ελληνικό goth παραμύθι

Αν στα πάσης φύσεως τουριστικά γραφεία των βορειοευραπαϊκών χωρών η Ελλάδα ισοδυναμεί με χρυσή άμμο και τιρκουάζ νερά, με σουβλάκια και τζατζίκια να τρέχουν από πεινασμένα στόματα ή με αξημέρωτες ερωτικές νύχτες κάτω απ’ τα’ αστέρια, οι Έλληνες κινηματογραφικοί δημιουργοί μοιάζουν ικανοί να συστήσουν στο κινηματογραφικό κοινό μια διαφορετική εκδοχή της ίδιας της Ελλάδας και κυρίως του κινηματογραφικού δυναμικού της. Ένα δυναμικό που μοιάζει να βασίζει τις δυνάμεις του σε ταλαντούχους σκηνοθέτες και την αιώνια ένδεια του σε φτωχά σενάρια.

Ο Μίνως Νικολακάκης, εδώ, μοιάζει, λοιπόν, να πέφτει στην καλοστημένη –μάλλον- παγίδα του ελληνικού σινεμά, και να μας παραδίδει μία φρέσκια σκηνοθετική ματιά συνοδευόμενη από ένα σενάριο με αφηγηματικά βελάκια ατάκτως ερριμμένα.

αλυτη texnes plus2

Εκμεταλλευόμενος, αρχικά, το trend που θέλει τις ταινίες φαντασίας και τρόμου να ανέρχονται με γοργούς ρυθμούς στο κινηματογραφικό χρηματιστήριο, μας αφηγείται την ιστορία ενός αγροτικού γιατρού (Προμηθέας Αλειφερόπουλος) σε κάποιο χωριό της ελληνικής επαρχίας που μπλέκει στα ερωτικά πλην –άλυτα- δίχτυα μιας ντόπιας με ένα σπάνιο δερματικό πρόβλημα. Κινούμενος μακριά από κραυγές, ξαφνικά μπαμ και αιματοκυλίσματα, ο Νικολακάκης επιλέγει να επενδύσει στο χτίσιμο μιας ατμόσφαιρας ενός σύγχρονου goth παραμυθιού και όχι μιας ταινίας τρόμου με εύκολα σκηνοθετικά τρικ. Και με το χτίσιμο μιας ατμόσφαιρας μυστηρίου που ξέρει να κλιμακώνει την ίδια της την ένταση με σταθερό –πλην αγωνιώδη- ρυθμό, μοιάζει να δικαιώνεται σκηνοθετικά.

Αντίθετα, η σεναριακή επιλογή της αφήγησης ενός παραμυθιού χωρίς σαφές επιμύθιο αποτελεί μια αφελή επιλογή που μοιάζει να αδικεί απόλυτα τις ίδιες τις σκηνοθετικές δυνατότητες του δημιουργού της.  Πρόκειται για ένα σενάριο που μοιάζει να στήνει ορθά τα σεναριακά του πιόνια σε μια παρτίδα, που μοιάζει, όμως, χαμένη από την ακατάσχετη φλυαρία της βεβαιότητας του νικητή. Μιας φλυαρίας που αναλώνεται σε μοτίβα παραμυθιού προσπαθώντας επιμελώς να κρύψει την παντελή απουσία στόχευσης.

Συνολικά, πρόκειται για μια σύγχρονη ματιά πάνω στην ταινία φαντασίας που αξιοποιεί δημιουργικά τα σκηνοθετικά της μέσα. Αφηγείται, όμως, τελικά μια ιστορία με την αφέλεια ενός πρωτάρη παραμυθά.

2,5/5

Πολυμέσα