Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η ταινία που αξίζει να δεις αυτή την εβδομάδα: Οι σκύλοι δεν φοράνε παντελόνια

Αν η Φινλανδία σας φέρνει στο μυαλό στρώσεις χιονιού που μπαίνουν μέσα από μπότες και καταβρέχουν κάλτσες και παπούτσια. Ή αν σας φέρνει στο μυαλό ζεστά κρασιά κάτω από σόμπες και μέσα από κασκόλ και σκούφους, τότε ο Φινλανδός J.-P. Valkeapaa είναι εδώ για να μας αποδείξει πως οι Φινλανδοί ξέρουν να κάνουν και σινεμά.

dogs dont wear pants1 texnes plus

Ένας άντρας, λοιπόν, χάνει την γυναίκα του από πνιγμό σε μια λίμνη κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών και μεγαλώνει την κόρη του μόνος μακριά από σχέσεις και πάσης φύσεως ρομαντζάδες. Μαζί, όμως, με μία dominatrix θα γνωρίσει και την ιαματική πλευρά του πόνου, αλλά και την απελευθερωτική δύναμη της πίστης στο μέλλον. Εδώ, έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία που πιάνει στα σεναριακά της δίχτυα το δύσκολο ζήτημα της πρόκλησης πόνου ως πηγή ψυχικής δύναμης. Κι αν ο συμβολισμός του σωματικού πόνου ως μέσου για να ξεπεράσουμε πάσης φύσεως τραυματικές εμπειρίες μοιάζει, πλέον, τετριμμένος, το σενάριο καταφέρνει να ισορροπήσει ιδανικά ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, αποφεύγοντας στα σημεία τον σκόπελο του αναίτιου μελοδραματισμού.

Η σκηνοθεσία, ξεπερνώντας το ενδεχομένως χιλιοειπωμένο του σεναριακού συμβολισμού, διαθέτει μια διακριτή αισθητική ταυτότητα που μοιάζει να πηγάζει από μια μοναδική ορμή για ένα νέο σινεμά. Ένα σινεμά που ξέρει να τσουλάει επιδέξια ανάμεσα στα διαφορετικά είδη. Και ένα σινεμά που δεν φοβάται να πειραματιστεί.

Συμπερασματικά, πρόκειται για μια ταινία με ελαττώματα αλλά με μεγάλο πλεονέκτημα το ότι μπορεί να σας εκπλήξει, επιτελώντας έτσι με συνέπεια, τον –μάλλον πρωταρχικό- στόχο της ίδιας της τέχνης.   

3/5