Εκτύπωση αυτής της σελίδας

«Δίπλα Δίπλα»: Ιδέες για παιχνίδι πριν και μετά την παράσταση Κύριο

Σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις (με φυσικό ή εικονικό τρόπο δεν έχει σημασία), όλοι ζούμε δίπλα δίπλα. Νιώθουμε όμως έτσι; Ή μήπως τελικά ο καθένας περιχαρακώνεται μέσα στο «δικό μου- δικό σου»;

Στην παράσταση «Δίπλα δίπλα» στο Μικρό Εθνικό μέσα από το σωματικό θέατρο και τις τεχνικές του βωβού κινηματογράφου, μέσα από αυτό που στην απλή γλώσσα των παιδιών ονομάζουμε παντομίμα, αντιλαμβανόμαστε ότι τελικά η γλώσσα δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δημιουργήσεις σχέσεις. Τις ζωές των τεσσάρων ηρώων ενώνουν η μουσική, τα πράγματα που έφτιαξαν ο ένας για τον άλλον, το φαγητό που έφαγαν μαζί, μια συγγνώμη και η έννοια σπίτι.

Η Έμη Σίνη κι ο Άγγελος Αγγέλου καταφέρνουν ακόμα μια φορά να μας εντυπωσιάσουν με ένα διαφορετικό είδος θεάτρου αυτή την φορά. Χωρίς λόγια αλλά με δυνατές σκηνές που αν και απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας 3-6 τα μηνύματά και τα βαθύτερα νοήματά τους τους αφορούν όλες τις ηλικίες. Το μαγικό στην παράσταση αυτή είναι ότι κινείται ταυτόχρονα στο συμβολικό και το ρεαλιστικό. Αποκορύφωμα η σκηνή όπου οι τέσσερις ήρωες ονειρεύονται. Το σουρεαλιστικό όνειρό τους (εκπληκτική ιδέα κουκλοθεάτρου) δείχνει πώς τελικά είμαστε τόσο μικροί μπροστά στον κόσμο αυτό και το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον. Πρέπει να σταθούμε δίπλα δίπλα για να μην χαθούμε. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι, από τους πρωτόγονους μέχρι σήμερα, πορεύτηκαν μαζί σε κοινωνίες κι όχι ατομικά. Πορεύτηκαν δίπλα δίπλα.

Ο Φοίβος Συμεωνίδης σκηνοθετεί μια παράσταση χωρίς λόγια, που γίνεται όμως απολύτως κατανοητή ακόμα και από τους πολύ μικρούς θεατές. Εκπληκτικοί στους ρόλους τους οι Αφροδίτη Κλεοβούλου, Δαυίδ Μαλτέζε, Θανάσης Μεγαλόπουλος και Δανάη Τίκου. Το σκηνικό των Μικαέλα Λιακατά και Ελένης Παπαναστασίου λειτουργεί ως παιχνίδι μεταξύ των παιδιών και των ηθοποιών. Χτίζεται μπροστά τους, γκρεμίζεται και ανακατασκευάζεται με τη βοήθεια των θεατών. Σαν το αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών, τα τουβλάκια. Για να ανακαλύψουν τα παιδιά ότι τελικά μπορείς να φτιάξεις κάτι μεγαλύτερο και πιο στέρεο αν μοιραστείς τα υλικά σου. Τι κι αν καταστράφηκαν όλα, μετά την μπόρα έρχεται πάντα η λιακάδα. Με υπομονή και βοήθεια όλα ξαναφτιάχνονται από την αρχή και μάλιστα καλύτερα γιατί τώρα φτιάχτηκαν με αγάπη και συνεργασία.

Ώρα για παιχνίδια για να παίξουμε δίπλα δίπλα με τα παιδιά μας ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση.

 

slide dipla dipla

ΠΡΙΝ…

  • Το ξενοδοχείο. Για να είστε έτοιμοι να παρακολουθήσετε την παράσταση «Δίπλα δίπλα» πρέπει να εξοικειωθείτε λίγο με τους «κανόνες της παντομίμας», ή για να το πούμε πιο σωστά με το σωματικό θέατρο. Φυσικά όλα αυτά μέσω παιχνιδιού! Η υπόθεση έχει ως εξής: Είμαστε πολύ κουρασμένοι ταξιδιώτες και μετά από πολύ κόπο φτάνουμε σε ένα ξενοδοχείο. Όμως είμαστε τόσο εξουθενωμένοι που δεν μπορούμε ούτε να μιλήσουμε. Άρα όσα ζητάμε από τον ξενοδόχο (ή για όσα του παραπονιόμαστε) τα κάνουμε με παντομίμα. Π.χ. θέλω ένα δωμάτιο με θέα στη θάλασσα, ο κλιματισμός δε δουλεύει, να με ξυπνήσετε στις 7, υπάρχει μια κατσαρίδα στο δωμάτιο, το στρώμα είναι πολύ σκληρό και άπειρα άλλα.

padomima

  • Χτίζουμε. Σίγουρα έχετε στο σπίτι άπειρα τουβλάκια από διάφορες εταιρείες. Διάφορα μεγέθη ή σχήματα, κλασικά lego, απομιμήσεις ή καινούρια είδη που βασίζονται στην ίδια λογική της κατασκευής. Πριν πάτε στο θέατρο ανακατέψτε τα και φτιάξτε ένα μοναδικό δημιούργημα! Κι ας είναι αυτό το δικό σας οικοδόμημα που θα στεγάσει τις σκέψεις σας για το τι τελικά σημαίνει «Δίπλα δίπλα».

 

 xylina toybl akia 100 temaxia tooky toys tk9907 1

ΜΕΤΑ…

  • Διαδοχική παντομίμα: (Για ομάδες/ εκπαιδευτικούς). Το παιχνίδι αυτό είναι πολύ αστείο και διασκεδαστικό, ειδικά αν γίνουν πολλά λάθη! Τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες των 5 ή 6 ατόμων. Ένα παιδί από την ομάδα μένει στην αίθουσα ενώ τα υπόλοιπα περιμένουν κάπου που να μην βλέπουν. Το παιδί παρουσιάζει μια απλή σκηνή χωρίς λόγο στους θεατές. Μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό, όπως π.χ. ανοίγω το ψυγείο, παίρνω ένα αναψυκτικό, ξεβιδώνω το καπάκι και πίνω. Ή παίζω μπάσκετ και βάζω καλάθι. Ή σιδερώνω τα ρούχα και τα διπλώνω. Όταν παρουσιάσει την σκηνή στους θεατές, φωνάζει ένα από τα παιδιά της ομάδας και του δείχνει την σκηνή μια φορά. Ο δεύτερος φωνάζει τον τρίτο και του δείχνει την σκηνή κ.ο.κ μέχρι να φτάσουν στον τελευταίο. Έχει πολύ ενδιαφέρον τι θα δουν από τον τελευταίο οι θεατές. Κάτι σαν χαλασμένο τηλέφωνο αλλά με το σώμα και τις κινήσεις.

  • Παντομίμα συναισθημάτων: Η παράσταση «Δίπλα δίπλα» μιλά για όλα αυτά που μας χωρίζουν και τελικά οι ήρωες τα προσπερνούν ανακαλύπτοντας ότι έχουν περισσότερα κοινά παρά διαφορές. Άλλωστε περνάνε καλά όλοι μαζί. Γιατί όμως αρχικά είναι τόσο επιφυλακτικοί απέναντι στους γειτόνους; Από τη μια ο φόβος μήπως χάσουν αυτά που θεωρούσαν δικά τους. Κι από την άλλη ο φόβος για τις διαφορετικές συνήθειες. Ένας διαστημάνθρωπος έφτασε στη γη, αλλά τώρα πρέπει να φύγει. Ανοίγει τη βαλίτσα του και τα παιδιά βάζουν μέσα σε αυτή τα «αρνητικά» της γης. Χωρίς να κατονομάσετε όσα διώχνετε από τη Γη, αλλά χρησιμοποιώντας το πρόσωπο και το σώμα δείχνουμε τη λύπη, το μίσος, τον πόλεμο, την αδικία, τη ζήλια, το ψέμα κι ό,τι άλλο εσεις θεωρείτε αρνητικό. Ο διαστημάνθρωπος θα τα πάρει και θα τα πετάξει στο διάστημα.

Τα μικρά παιδιά θα λατρέψουν την παράσταση γιατί «μιλά τη γλώσσα τους». Περιορισμένο λεξιλόγιο όπως ένα μικρό παιδί, αλλά πλήρως ανεπτυγμένη σκέψη! Κι οι μεγάλοι θα την αγαπήσουν όχι μόνο για την καλλιτεχνική αρτιότητα αλλά και για το βάθος τον νοημάτων της και των συμβολισμών της.

Πολυμέσα