Αγαπητό φτερωτό ποντίκι,

Πριν μπεις στην ζωή μου, είχα περάσει αφόρητες μέρες κλεισούρας. Το σπίτι μου έμοιαζε κάθε μέρα και μικρότερο, ενώ, άθελά μου, κοπανούσα συνεχώς το κεφάλι μου στον τοίχο με αποτέλεσμα να έχω γεμίσει μυτερά καρούμπαλα.

Από εκείνο το πρωί που εγκατέλειψες τον ύπνο μου και εμφανίστηκες ξαφνικά ολοζώντανο στον ξύπνιο μου, έχω περάσει μαζί σου στιγμές υπέροχες. Όποτε χρειαζόμουν ένα ποτήρι νερό, το ήξερες πριν από μένα για μένα. Άνοιγες τα φτερά σου και με τα δυνατά σου πόδια και τα γαμψά σου νύχια έπιανες το αγαπημένο μου ψηλό ποτήρι το γέμιζες νερό, ξανα-άνοιγες τα φτερά σου και προσγειωνόσουν χαμογελαστό μπροστά μου, με το ποτήρι γεμάτο φρέσκο γάργαρο νερό. Ενώ, όταν ήθελα το τοστ μου, άλειφες και τις δύο φέτες με μια γενναία δόση βούτυρο, ενώ με τα γαμψά σου νύχια άνοιγες ταχύτατα την συσκευασία του τυριού και κατάφερνες πάντα να κάνεις το τυρί κρατσανιστό να κυλάει έξω από τις φέτες του τοστ, όπως ακριβώς μου αρέσει. Ενώ, δεν μου έτρωγες ποτέ ούτε μία μπουκιά από το λαχταριστό βουτυρένιο μου τοστάκι. Η προσφορά σου μάλιστα ήταν τόσο ανιδιοτελής, που κάθε βράδυ, την ώρα που άπλωνα το χέρι μου πάνω στο τριχωτό σου κεφαλάκι εσύ χουρχούριζες όπως ακριβώς οι γάτες που τόσο μισείς. Τότε όλο μου το σώμα γέμιζε γαλήνη. Θα πρέπει, εδώ, να σου εξομολογηθώ ότι αναπτέρωσες την πίστη μου στον έρωτα. Ναι, χάρη σε σένα βρήκα επιτέλους την χρυσή ερωτική τομή ανάμεσα στο ασίγαστο πάθος και την γαλήνια συντροφικότητα.

Το πρώτο αυτό πρωινό της εξαφάνισης σου χωρίς ούτε να το καταλάβω άνοιξα την τηλεόραση, συνήθεια που με την ευεργετική σου επίδραση είχα πλέον κόψει εντελώς. Μία ξανθιά παρουσιάστρια με φουσκωτά μάγουλα μιλούσε για κάποιον ιό που σκοτώνει κόσμο και μου συνιστούσε να εγκαταλείψω το διαμέρισμα μου και να ξανα-αρχίσω να βγαίνω έξω, με προσοχή. Η φωνή και τα μάγουλα της ξύπνησαν κάποια μακρινή ανάμνηση μέσα μου, την οποία, όμως, κατέπνιξε η λύπη που μου προξένησε η απουσία σου. Επιχείρησα, τότε, να πετάξω εγώ η ίδια στην κουζίνα, αλλά, ελλείψει φτερών, γκρέμισα στο πέρασμα μου ένα γυάλινο τασάκι, δώρο της γιαγιάς. Ενώ, όταν πάτησα στα πόδια μου στην πορεία προς την τοστιέρα έσπασα ένα κρυστάλλινο κρασοπότηρο, δώρο της μαμάς.

Χωρίς την τρυφερότητα και την επιδεξιότητα σου, θα τρελαθώ.