Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Φωτογραφία: Ο υπέροχος ασπρόμαυρος κόσμος του Ρίτσαρντ Άβεντον

Ο Ρίτσαρντ Άβεντον απέρριψε το τυποποιημένο στυλ των ακίνητων, παγωμένων στον χρόνο εικόνων της συμβατικής φωτογραφίας μόδας. Αντ΄ αυτού, ο ενθουσιώδης νεαρός φωτογράφος που βρισκόταν πάντα σε εγρήγορση, ζωντάνεψε τα μοντέλα του και, το πιο σημαντικό, έδειξε την ανθρώπινη πλευρά τους, τα ελαττώματά τους, την αλήθεια τους. Έγινε πιο γνωστός, ωστόσο, για τα ασπρόμαυρα και συχνά μεγάλου μεγέθους πορτρέτα είτε διασημοτήτων είτε αγνώστων, που αποτελούν μελέτη της ψυχής και του ανθρώπινου σώματος.

Ο Μπόμπ Ντίλαν στη Νέα Υόρκη – Φεβρουάριος 1965. Εικόνα: Ρίτσαρντ Άβεντον

Μεταξύ του εμπορικού του έργου που έκανε ως φωτογράφος μόδας και των πρωτοποριακών εικαστικών εικόνων, το εύρος και η δημιουργικότητα του Άβεντον τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα. Οι φωτογραφίες του, σύμφωνα με τους New York Times, “καθόρισαν την εικόνα του στυλ, της ομορφιάς και του πολιτισμού της Αμερικής” από τη δεκαετία του 1950. Δημιούργησε καινοτόμα περιβάλλοντα συλλαμβάνοντας οπτικά συλλεκτικές, αξέχαστες εικόνες που άλλαξαν την πορεία του αμερικανικού πολιτισμού.

Η Μέρλιν Μονρό φωτογραφημένη από τον Ρίτσαρντ Άβεντον το 1958

Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ο Ρίτσαρντ Άβεντον, για την οικογένεια και τους φίλους του “Ντικ”, ήταν γιος των Ρώσων-Εβραίων Τζέικομπ και Άννα Άβεντον. Η επαφή του με τη μόδα και τη φωτογραφία ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία. Δεδομένου ότι ο πατέρας του είχε ένα κατάστημα γυναικείων ενδυμάτων στην 5η Λεωφόρο, ήταν συχνά παρών όταν εκπρόσωποι από φημισμένα περιοδικά μόδας, όπως το Harper’s Bazaar, το Vanity Fair και το Vogue τούς επισκέπτονταν κάθε μήνα για να συζητήσουν για την υψηλή ραπτική.

Όταν ο Ρίτσαρντ Άβεντον φωτογράφισε την Όντρεϊ Χέπμπορν το 1967

•Το ύφος της φωτογραφίας μόδας του Άβεντον έφερε μια αναζωογονητική, ανθρωπιστική ποιότητα, καθώς ο καλλιτέχνης συνειδητοποίησε ότι η φωτογραφία μόδας δεν αφορούσε απλώς την πώληση ενός προϊόντος αλλά το γενικό πνεύμα της εικόνας που ήθελε ο θεατής / καταναλωτής.

Ο Τζορτζ Χάρισον φωτογραφημένος από τον Ρίτσαρντ Άβεντον το 1967

Ο Άβεντον κυριάρχησε στην προσωπογραφία τόσο με τα θέματά του όσο και με την τεχνική του ικανότητα και την αισθητική του. Η συνήθης πρακτική του ήταν να δημιουργήσει μια οικειότητα μεταξύ του ίδιου και του φωτογραφιζόμενου. Τα βαθιά ειλικρινά, συναισθηματικά πορτρέτα του, συχνά σε μεγάλο μέγεθος, συνέβαλαν στην αναδιαμόρφωση της φωτογραφίας ως εκφραστικής τέχνης.

Τα πορτρέτα του είναι συχνά ενοχλητικά προκαλώντας ανησυχία. Τα θέματα καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της σύνθεσης, μερικές φορές ακόμη υπερβαίνουν και το πλαίσιο. Τα κοντινά του δεν δίνουν μονό τις λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών ατελειών, αλλά κάνουν τον θεατή να αισθάνεται σαν να εισβάλλει στον ιδιωτικό, προσωπικό χώρο του φωτογραφιζόμενου. Επιπλέον, το τυπικό λευκό φόντο στο έργο του Άβεντον δεν προσφέρει κανένα πλαίσιο. Δεν υπάρχει καμία ιστορία, μόνο το πρόσωπο και το σώμα του φωτογραφιζόμενου. Τα ασπρόμαυρα πορτρέτα του δεν αφήνουν κανένα άλλο περιθώριο πέρα από την αλήθεια. Κατά την άποψη του Άβεντον, το χρώμα δημιουργεί μια ανεπιθύμητη απόσπαση της προσοχής από την ειλικρινή θέαση του αντικειμένου της φωτογράφησης.


Τα λιτά πορτρέτα του εξερεύνησαν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων όπως η σεξουαλικότητα, η βία και ο θάνατος. Οι εικόνες, είτε διασημοτήτων είτε παγκόσμιων ηγετών ή εκκεντρικών προσωπικοτήτων, αποκάλυπταν την εσωτερική ζωή των πρωταγωνιστών των εικόνων του, όπως αυτή αποτυπωνόταν από την εξωτερική τους εμφάνιση. Η άμεση, σχεδόν αδίστακτη προσέγγιση του Άβεντον στα πορτρέτα άνοιξε τον δρόμο για τη συχνά ενοχλητική ασπρόμαυρη, “ψευδο-ντοκιμαντέρ φωτογραφία” ανθρώπων που ζούσαν στο περιθώριο από τη φωτογράφο και φίλη του, Νταϊάν Άρμπους, αλλά και για την εξερεύνηση της πανκ κουλτούρας από τη φωτογράφο Ναν Γκόλντιν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 , ή τις φωτογραφίες του Χερμπ Ριτς που κινούνται στα όρια μεταξύ μόδας και καλών τεχνών.

Ο Ρίτσαρντ Άβεντον

 

Πηγή: https://eretikos.gr/fragilemag/richard-avedon-photofrapgy/

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία