Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Είδα το «Ντα» σε σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου στη Θεσσαλονίκη

Από την Κατερίνα Κασελίμη 

Το «Ντα» είναι ένα έργο δομημένο σε μια σειρά από σκηνές-αναμνήσεις. Η είσοδος του «φαντάσματος»-μπαμπά ενεργοποιεί μια σειρά αναμνήσεων, οι οποίες δεν καλύπτουν μια χρονολογική σειρά, αλλά κινούνται από την ηλικία των δεκαεπτά σε αυτή των επτά, των είκοσι τριών και έπειτα των τριάντα. Σε μία από αυτές τις σκηνές τον Τσάρλι ερμηνεύει ένας νεότερος ηθοποιός (Αναστάσης Ροϊλός), που αναφέρεται ως νέος Τσάρλι, ενώ σε άλλες, όπως αυτή που ο Τσάρλι είναι επτά ετών, το ρόλο ερμηνεύει ο σαραντάχρονος Τσάρλι (Δημήτρης Σιακάρας). Με αυτό τον τρόπο οι αναμνήσεις παρουσιάζονται ναι μεν ως παρελθόν αλλά και ως αναμνήσεις που συνεχίζουν να ζουν με τον Τσάρλι μέχρι σήμερα, ακολουθώντας τον όπου και αν πηγαίνει, ως αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του.

Το έργο λοιπόν θίγει το θέμα της σύγκρουσης πατέρα και θετού γιου με έναν τρόπο συγκινητικό, πρωτότυπο, χιουμοριστικό και συνάμα αδιέξοδο. Ο μπαμπάς, μια φιγούρα άλλοτε υποστηρικτική και άλλοτε σαν ένα φάντασμα που μας καταδιώκει. Στο «Ντα» τα λάθη που γίνονται στο παρελθόν είναι πολλά, τα συναισθηματικά κενά μεγάλα, αλλά και η αγάπη ανεπαρκής και σκληρή. Είναι ένα έργο ίσως σε πρώτη ανάγνωση απλοϊκό, όμως με μια βαθιά ουσία, σχεδόν σπαρακτική.

Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, από την αρχή έως το τέλος της παράστασης κρατά το θεατή από το χέρι και τον οδηγεί στον κόσμο της Ιρλανδίας του Hugh Leonard με έναν τρόπο βαθιά συναισθηματικό. Με ρυθμό και αισθητική ιδιαίτερη, δούλεψε πέρα από τη σκηνοθεσία στη μετάφραση και στη δραματουργική επεξεργασία του έργου καθώς και στην εξαίρετη μουσική επιμέλεια.

Ο εννιαμελής θίασος λειτούργησε ομαδικά, με συντονισμό και συνέπεια. Όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά συγκίνησαν με τις ερμηνείες τους το κατάμεστο θέατρο.

Με αλφαβητική σειρά αναφέρουμε τους: 

Νίκο Καπέλιο (Όλιβερ, παιδικός φίλος του Τσάρλι). Για άλλη μια φορά ο κύριος Καπέλιος πιστός στο ξεχωριστό δυναμικό του στιλ καθώς και στον εξαιρετικό τρόπο χειρισμού της ορθής φωνής του

Δημήτρη Κοτζιά (Ντραμ, εργοδότης του Τσάρλι σε νεαρή ηλικία). Συνεπής στις απαιτήσεις του ρόλου του. 

Λίλιαν Παλάντζα (μαμά). Μεστή φωνή και λόγος καθαρός. Αδιαμφισβήτητα μία από τις πιο δυνατές ερμηνείες της.

Χριστίνα-Αρτέμιδα Παπατριανταφύλλου (το φλερτ του νεαρού Τσάρλι). Συμπαθέστατη και πολλά υποσχόμενη.

Αναστάση Ροϊλό (νεαρός Τσάρλι). Πειστικός, με εξαιρετική παρουσία και ερμηνεία.

Κώστα Σαντά (μπαμπάς, Ντα). Τον κύριο Σαντά τον αγαπά πολύ το κοινό της Θεσσαλονίκης. Πιστός και ταλαντούχος ηθοποιός του ΚΘΒΕ, έχει προσφέρει εξαιρετικές ερμηνείες.  Αυτή όμως η ερμηνεία του στο «Ντα»  καθηλώνει με τη συγκλονιστική ευαισθησία, τρυφερότητα και ειλικρίνεια. 

Δημήτρη Σιακάρα (Τσάρλι). Αληθινός, πηγαίος, με άψογη κίνηση.

Τέλος, τους εξαιρετικούς Ορέστη Χαλκιά (νεαρός Όλιβερ) και Μαρία Χατζηιωαννίδου (κυρία Πριν).

Συνειδητά δεν θέλησα να περιγράψω με λεπτομέρειες τις σκηνές που παρακολούθησα, γιατί είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε! Αν βρεθείτε το επόμενο χρονικό διάστημα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, σπεύσατε. Θα σας μείνει αξέχαστη.