Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αναζητήσαμε ιστορίες γυναικών που με τον τρόπο ζωή τους, την παρουσία τους, το καλλιτεχνικό τους έργο ή τη στάση τους στα πράγματα, επηρέασαν και ενέπνευσαν τόσο άλλες γυναίκες όσο και γενικότερα το περιβάλλον τους.

Μπορεί η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας να γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και να υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Όμως σίγουρα κάποιες κυρίες για τις οποίες θα διαβάσετε εδώ, αν και γεννημένες δεκαετίες πριν καθιερωθεί η γιορτή, ανήκουν αναμφίβολα στα γυναικεία πρότυπα, διεκδικώντας ξεχωριστή θέση και στο φεμινιστικό κίνημα.

Έξι αληθινές ιστορίες γυναικών που ζωντανεύουν στις αθηναϊκές σκηνές από αντίστοιχες γυναίκες ηθοποιούς που μάλιστα έχουν το θάρρος να τις ενσαρκώνουν στο πιο απαιτητικό είδος θεάτρου, τον μονόλογο.

maria protopapappa2

Μαρία Πρωτόπαππα – «Έμμα Ρέγες»

Η Έμμα Ρέγιες γεννήθηκε στη Μπογκοτά το 1919, όπου μεγάλωσε χωρίς γονείς και ταυτότητα, ζώντας μαζί με την αδελφή της σε μοναστήρι για χρόνια, από το οποίο δραπέτευσε κάνοντας οτοστόπ. Άρχισε να ζωγραφίζει με ένα ταλέντο τόσο πηγαίο κι εκρηκτικό, που έκανε τον Ντιέγκο Ριβέρα, αλλά και τον Πάμπλο Πικάσο να ξετρελαθούν.

Έγινε γνωστή στο Παρίσι τη δεκαετία του ’60. Υπήρξε σύζυγος του γλύπτη Μποτέρο, πριν παντρευτεί τον Ζαν Περομάτ, τον γιατρό που την κουράρησε στο πλοίο που την έφερε στην Ευρώπη. Εξέθεσε έργα της σε διάφορες πόλεις του κόσμου και συγχρωτίστηκε με καλλιτέχνες, όπως ο Ντιέγκο Ριβέρα και διανοούμενους, όπως η Έλσα Μοράντε κι ο Αλμπέρτο Μοράβια. Έγινε προστάτιδα των Κολομβιανών ζωγράφων, οι οποίοι την αποκαλούσαν «μεγάλη μαμά» τους.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές την παρότρυνε να γράψει την ιστορία της ζωής της, όπως την περιέγραφε στα γράμματα που έστελνε στον καλό της φίλο Χερμάν Αρσινέγας. Έτσι, προέκυψαν οι «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας», που κυκλοφορούν στη χώρα μας, από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε μετάφραση Μαρίας Παλαιολόγου.

Αυτό το βιβλίο αποτέλεσε το πρώτο υλικό για τη Μαρία Πρωτόπαππα, η οποία ερμηνεύει, σε δική της σκηνοθεσία, στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας, την Κολομβιανή ζωγράφο δηλώνοντας σε συνέντευξή της στο texnes-plus : «Αυτή τη δουλειά δεν τη σκηνοθετώ. Τη φτιάχνω ως ηθοποιός με τα εργαλεία του. Δεν με νοιάζει η τέχνη σήμερα. Με ενδιαφέρει το παιδάκι. Η Έμμα. Σε όλα τα άλλα, θα ήθελα να βάλω μια μεγάλη φωτιά και να τα εξαφανίσω».

 epagelma porni

Αλεξάνδρα Παλαιολόγου- «Επάγγελμα Πόρνη»

Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε το 1922 στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με φιλελεύθερες, για την εποχή του, ιδέες . Σπούδασε φιλολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη γερμανική κατοχή και, ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση γεννώντας την κόρη της στη φυλακή. Όρθωσε το ανάστημά της στο φασισμό, αλλά και, γενικότερα, στα «πρέπει» της εποχής της.

Στην παράσταση «Επάγγελμα Πόρνη», ο σκηνοθέτης Ένκε Φεζολλάρι παρουσιάζει, με τη δική του λιτή και ουσιαστική ματιά, τη γυναίκα Λιλή Ζωγράφου. Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου ενσαρκώνει αυτόν τον χαρακτήρα μέσα από την κομψή της παρουσία, αλλά και την δυναμική της στον λόγο, στην έκφραση και στις απαιτήσεις ενός μονολόγου. Ελεύθερη, ανυπότακτη και συνειδητοποιημένη η Λιλή Ζωγράφου μεταφέρει στα βιβλία της τη ζωή που έζησε, τη ζωή που της αντιστάθηκε, αλλά και άλλη τόση που της παραδόθηκε άνευ όρων. Δεν είναι εύκολο να πλησιάσεις αυτές τις «γαζέλες» της ζωής και της ύπαρξης. Ο Ένκε Φεζολλάρι μας έδωσε τη δυνατότητα, μέσα από μια σκηνοθεσία που σέβεται τη μνήμη, την ιστορία και τη ζωή, να δούμε και να ακούσουμε, χωρίς υπερβολές, τον λόγο μιας αγωνίστριας – μιας γυναίκας ελεύθερης.

Η συγκεκριμένη παράσταση ξεκίνησε το ταξίδι της από το ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τον Δεκέμβριο του 2014. Στη συνέχεια, έκανε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία. Επιστρέφει στην Αθήνα, στις 9 του Μάρτη, στο Τempus Verum - Eν Αθήναις.

lela karagianni2

Μαίρη Βιδάλη- «Λέλα Καραγιάννη- Η μάνα της Αντίστασης »

Η Λέλα Καραγιάννη γεννημένη το 1989 στο χωριό Λίμνη της Εύβοιας, έγινε η «Μπουμπουλίνα», η οποία εκτελέστηκε από τους Ναζί. Μια Ευβοιώτισσα, η οποία δεν δίστασε να μετατρέψει το σπίτι της σε αρχηγείο της αντιναζιστικής οργάνωσης «Μπουμπουλίνα», δείχνοντας, με αυτόν τον τρόπο, την αντίθεσή της απέναντι στους κατακτητές. Περιέθαλψε Έλληνες φαντάρους, που επέστρεφαν από το μέτωπο και περίπου 140 συμμάχους.

Τον Ιούλιο του 1944, η Λέλα Καραγιάννη συνελήφθη από τη Γκεστάπο μαζί με τα πέντε από τα παιδιά της. Βασανίστηκε στα μπουντρούμια των Ες-Ες, στην οδό Μέρλιν και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου Αττικής. Τελικά, άκαμπτη στις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο κι εμψυχώνοντας, έως την τελευταία στιγμή τους μελλοθανάτους, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές, μαζί με άλλους 27 αγωνιστές της Αντίστασης, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο 'Αλσος Χαϊδαρίου.

Την ιστορία της σπουδαίας Ελληνίδας αγωνίστριας ερμηνεύει η Μαίρη Βιδάλη στο Διάχρονο Θέατρο, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει η Γιώτα Κουνδουράκη. Η παράσταση βασίζεται σε κείμενο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου. Η παράσταση συνεχίζεται για 3η χρονιά. Η Μαίρη Βιδάλη τιμήθηκε από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων με το Α’ Βραβείο ερμηνείας μονολόγου «Αντιγόνη Βαλάκου» 2016-2017.

Γυναίκες – μάνες σπουδαίων ανδρών

 

Στο Πολυχώρο Vault, στα πλαίσια του θεατρικού project «Ο Γιος μου», επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλούν για τους γιους τους. Επτά γυναίκες ηθοποιοί παρουσιάζουν επτά μονολόγους γυναικών, μιλούν για τα παιδιά τους, τα οποία εμείς γνωρίσαμε ως άντρες σπουδαίους και διακεκριμένους και τα οποία έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυία, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους. Αυτή την περίοδο, παρουσιάζονται οι τρεις από αυτούς.

spylioti

Χρύσα Σπηλιώτη - «Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος»

Η Ρεγγίνα Μάντζαρου ήταν μητέρα του Νικόλαου Χαλικιόπουλου - Μάντζαρου συνθέτη του Εθνικού Ύμνου. Υπήρξε η πρώτη του δασκάλα στο πιάνο.

Αντάρτισσα η ίδια, παρά τις επιταγές της τάξης και της εποχής της, ερωτεύεται παράνομα. Προσπαθεί να σώσει το παιδί της και τον εαυτό της από τη μέγγενη των κοινωνικών περιορισμών και της υποκρισίας, που εκφράζει κι επιβάλλει ο δεσποτικός σύζυγός της Γιάκωβος. Εμπνέει στον γιο της, χωρίς καν να το αντιλαμβάνεται, αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία. «Εγώ το μόνο που ‘κανα ήταν να τον αφήνω λεύτερο, να χαίρεται μέχρι τις πατουσίτσες του», καταφέρνοντας το σχεδόν ακατόρθωτο: Να δώσει τα εφόδια σ' έναν αριστοκράτη να γράψει τη μουσική για τον ξεσηκωμό των Ελλήνων.

Η Χρύσα Σπηλιώτη πρωταγωνιστεί στο μονόλογο, που έγραψε η ίδια, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Αυγουστίνου Ρεμούνδου ζωντανεύοντας τον μικρόκοσμο της ηρωίδας σαν παιδικό κουρδιστό παιχνίδι εποχής και δημιουργώντας έναν ολόκληρο κόσμο μέσα από σύμβολα.

 diafani

Μάγδα Κατσιπάνου-«Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού η Διάφανη»

 Η Αγγέλικα Νίκλη πουλήθηκε σε ηλικία 13 ετών στον Κόντε Νικόλαο Σαλαμών για να γίνει παλλακίδα του – μαντενούτα του και έκανε μαζί του δύο νόθα αγόρια, τον Διονύσιο, ο οποίος αναδείχτηκε σε Εθνικό ποιητή των Ελλήνων και τον Δημήτριο, ο οποίος έγινε Γερουσιαστής των Ιονίων Νήσων. Η προσωπική της ιστορία και το δράμα της συγκλονίζουν.

Από αυτή τη σχέση λατρείας που για πολλά χρόνια δεν υφίσταται, λόγω της απόστασης που τους χώρισε και των οικογενειακών διαφορών, του Εθνικού μας ποιητή με τη μητέρα του εμπνεύστηκε ο Περικλής Μοσχολιδάκης κι έγραψε το μονόλογο, τον οποίο και σκηνοθετεί στη μικρή σκηνή του Vault. Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογο της Αγγέλικας, την οποία ενσαρκώνει με την καταπληκτική της ερμηνεία η Μάγδα Κατσιπάνου, ξετυλίγεται η δραματική, άγνωστη ιστορία μίας άσημης, εκπάγλου, όμως, όμορφης γυναίκας, η οποία έφερε στον κόσμο τον Διονύσιο Σολωμό, παρ’ όλο που η ίδια διασύρθηκε και απαξιώθηκε τόσο όσο ο αγαπημένος της γιος αναγνωρίστηκε και δοξάστηκε. Μια παράσταση που την απολαμβάνεις και γοητεύεσαι από την εξαιρετική υποκριτική της πρωταγωνίστριας που αν και μόνη στη σκηνή με ένα μουσικό σε παρασύρει στον κόσμο της ηρωίδας της.

Makrigianni2

Ευγενία Αποστόλου- «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ, Γιάννη μ’!» "Ο γιος μου Γιάννης Μακρυγιάννης"

 Ο Γιάννης Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797-’98, στο Αβορίτι της Δωρίδας. Ήταν ενός έτους, όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του, Δημήτρης Τριανταφύλλου, από τους Τούρκους. Ο Γιάννης, ονομάστηκε, αργότερα, Μακρυγιάννης για το ψηλό του ανάστημα. Η μάνα του, η Βασιλική, φτωχή αγρότισσα, τον είχε γεννήσει επιστρέφοντας από το χωράφι στο σπίτι. Αναγκάστηκε να φύγει για τη Λειβαδιά. Άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματά του το 1829, ένα μνημείο λόγου και ιστορίας. «…Ό,τι πιο σπουδαίο πράμα τα γράμματα, η μόρφωση, να μη σε κοροϊδεύουν. Να δώσει να ’ρθει μια μέρα σ’ αυτό τον τόπο, που ο κόσμος θα ’ναι μορφωμένος και δεν θα μπορούν να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους». Μέσα από την προσωπική του ιστορία, ξεδιπλώνεται ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας. Με τα «κολλυβογράμματά του» κάνει μια καταγραφή σημαντικών ιστορικών γεγονότων και μέσα από τη ματιά και την αφήγηση της μητέρας του Βασιλικής Τριανταφύλλου, διαπιστώνουμε, για άλλη μια φορά, πως η ιστορία επαναλαμβάνεται με τις ίδιες ακριβώς αντιστοιχίες. Σχέσεις με την υπόλοιπη Ευρώπη, συμφέροντα ξένων και ντόπιων και μια χώρα, η Ελλάδα, πάντα χρεωμένη, διχασμένη και έρμαιο των ξένων Κυβερνητών ή Βασιλέων, να αγκομαχά και να υποφέρει.

Μια παράσταση, στη διάρκεια της οποίας, μέσα από τη ζωή του γιου ανακαλύπτουμε τη μητέρα και, από τα λίγα που ξέρουμε γι’ αυτήν, ανακαλύπτουμε το γιο.

Το κείμενο είναι του Γιώργου Μεσολλογγίτη , σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου και στο ρόλο της Βασιλικής Τριανταφύλλου θα δούμε την Ευγενία Αποστόλου. (Πρεμιέρα 7/3)

 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη και τη Κατερίνα Κασελίμη 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία