Από τη Γιώτα Δημητριάδη
«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου». Οδυσσέας Ελύτης
Μητέρα: η πιο όμορφη λέξη στα χείλη της ανθρωπότητας. Η πιο σημαντική, αλλά και δύσκολη σχέση στις ζωές όλων μας, ζωντανεύει και φέτος στις αθηναϊκές σκηνές.
Μπορεί στα περισσότερα θεατρικά έργα να υπάρχει ή να αιωρείται η μητρική σχέση και τα ψυχολογικά επακόλουθά της στην ενήλικη ζωή των ηρώων, από τον Σαίξπηρ μέχρι την Αναγνωστάκη, η παγκόσμια δραματουργία, ανά τους αιώνες, εμπνεύστηκε από αυτή τη σχέση ζωτικής σημασίας για το άτομο και την εξέλιξή του, τέσσερις, όμως, παραστάσεις της πόλης τη βάζουν στο επίκεντρο και την εξιχνιάζουν άλλοτε με χιούμορ κι άλλοτε με συγκίνηση, όπως άλλωστε επιτάσσουν κι οι τίτλοι των έργων, που την κάνουν πρωταγωνίστρια.
«Μαμά, κι εγώ δεν σ' αγαπώ»
Για δεύτερη σεζόν ανεβαίνει στο θέατρο Επί Κολωνώ η σκηνική μεταφορά του αφηγήματος της Μαργαρίτας Φρανέλη, που πραγματεύεται άλλοτε με λυτρωτικό χιούμορ κι άλλοτε με αγωνιώδη ενδοσκόπηση το πάντα επίκαιρο και συχνά ακανθώδες ζήτημα των ενδοοικογενειακών σχέσεων.
Οι σχέσεις μητέρας-κόρης ξετυλίγονται στον χρόνο καλύπτοντας τρεις διαφορετικές γενιές. Η προσπάθεια να φωτιστεί το σκοτεινό παρελθόν, συχνά, επισκιάζει το εύθραυστο παρόν. Πόσο μοιάζουμε με τους γονείς μας; Πώς θα αποφύγουμε τα λάθη τους; Πόσο μας ακολουθούν τα παιδικά τραύματα; Πώς να αγαπήσουμε τα παιδιά μας; Πώς να καταλάβουμε τους γονείς μας; Το αφήγημα της Μαργαρίτας Φρανέλη (Εκδόσεις Πατάκη, 2009) αναζητά, εν τέλει, τη λύση του μέσα στη θεατρική πραγματικότητα.
Τη σκηνοθεσία και τη θεατρική διασκευή υπογράφει ο Θανάσης Χαλκιάς και πρωταγωνιστούν η Ηλέκτρα Γεννατά και η Μαρία Θρασυβουλίδη.
«Μη Σκοτώνεις τη Μαμά»
Το πιο διάσημο θεατρικό έργο της Σαρλότ Κήτλυ, παρουσιάζεται στο θέατρο Olvio σε μετάφραση του Αλέξανδρου Κοέν, σκηνοθεσία της Ρέινας Σ. Εσκενάζυ και πρωταγωνίστριες: την Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, την Πέγκυ Σταθακοπούλου, την Ισιδώρα Δωροπούλου και την Ελίνα Γιαννάκη.
Το έργο διατρέχει τα εξήντα τελευταία χρόνια του 20ου αιώνα μέσα από τις ιστορίες τεσσάρων γυναικών (γιαγιά, μητέρα, κόρη, εγγονή). Πρόκειται για ένα σύγχρονο ψυχογράφημα των σχέσεων μητέρας – κόρης. Η μετ’ εμποδίων σχέση τους βεβαιώνει ότι δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη και μοιραία, για την εξέλιξη του ανθρώπου, σχέση όσο αυτή της μητέρας με το παιδί της.
«Τι τραβάμε και εμείς οι μάνες»
Στις 23 Νοεμβρίου αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Χυτήριο, η παράσταση «Τι τραβάμε και εμείς οι μάνες», η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Κατερίνας Μανανεδάκη. Το σπαρταριστό best seller της Κατερίνας Μανανεδάκη που, καταρρίπτοντας τον μύθο της τέλειας μάνας, θα σας κάνει γελάσετε με την αλήθεια του.
Ο Πάνος Αμαραντίδης και η Ελένη Λευθεριώτη υπογράφουν τη θεατρική απόδοση κι η Βάσια Παναγοπούλου συν-σκηνοθετεί με τον Πάνο Αμαραντίδη την ξεκαρδιστική κωμωδία.
Το βιβλίο θα ζωντανέψει σκηνικά μέσα από τις ερμηνείες: του Τόνυ Δημήτριου, της Κατερίνας Δημητρόγλου, της Σόφης Ζαννίνου, της Ελένης Καρακάση, της Νικολέττας Καρρά, του Γιώργου Μπανταδάκη και της Ελένης Τζώρτζη.
«ΜΑΝΑ»
Στο Θέατρο Faust παρουσιάζεται το θεατρικό έργο «ΜΑΝΑ» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Σταμάτη Πακάκη. Πρόκειται για ένα μουσικό σκοτεινό κοινωνικό παραμύθι για ενήλικες. Όλα μπερδεύονται κατά τη διάρκεια του Ύπνου. Ύπνος με «Ύ» διότι είναι ο μικρός γιος της Νύχτας, φίλος των μικρών παιδιών, καθώς και σύμμαχος της Μάνας. Ποιας Μάνας; Της δικής σου Μάνας…, της δικής μου Μάνας…, της Μάνας όλων μας.
Η ιδέα της Μάνας, λοιπόν, πρωταγωνιστεί και στην παράσταση του Σταμάτη Πακάκη. Σχέση Μάνας-Παιδιού και πως αυτή διαμορφώνει την πορεία μας ως ενήλικες. Παιδικοί φόβοι, ενηλικίωση, «φορεμένοι» κοινωνικοί ρόλοι, βία κατά των γυναικών, το πέρασμα του χρόνου, η απώλεια των αγαπημένων προσώπων, το διαζύγιο, η υιοθεσία κι ο κοινωνικός καθωσπρεπισμός.
Στη σκηνή του Faust παρακολουθούμε μια ομάδα νέων ηθοποιών τους: Καλογιάννη Ευφημία, Κονταρίνη Μαρίνα, Μελά Ειρήνη, Πακάκης Σταμάτης, Τοπάλογλου Άρης-Ηλίας, Φουρλάνου Ουρανία.