Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Είδα: Το «Hotel Marina», σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη Κύριο

Από τον Αναστάση Πινακουλάκη

Το ξενοδοχείο ημιδιαμονής Marina, μεταφέρεται φέτος στην Ιπποκράτους, και συγκεκριμένα στο Μικρό Γκλόρια.

Το σπονδυλωτό έργο (σχεδόν) αληθινών ιστοριών που συναντώνται στο χαμηλό φωτισμό ενός ξενοδοχείου ή αλλιώς το Hotel Marina υπογράφουν συγγραφικά ο Ιερώνυμος Πολλάτος, ο Γεράσιμος Μιχελής και η Σέβη Ματσακίδου. Το έργο παρουσιάστηκε μ’ επιτυχία για πρώτη φορά πέρσι στο Από Μηχανής Θέατρο. Στο λόμπι, στο μπαρ και στα δωμάτια ενός ξενοδοχείου συναντιούνται άνθρωποι διαφορετικοί με κοινές επιθυμίες. Αισθάνονται φιλοξενούμενοι στην ίδια τους τη ζωή. Ένα αντρόγυνο με διαφορά ηλικίας κι ένα μυστικό, μια τρανς γυναίκα που δεν της επιτρέπεται να δει το 8χρονο παιδί της, η πρώην ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, ένας άντρας που δεν μπορεί σ’ αγαπώ και μια πραγματίστρια φέρνουν στην επιφάνεια τις μύχιες κι ανολοκλήρωτες επιθυμίες τους.

Η γραφή του κειμένου έχει μοντέρνα και προφορική γλώσσα που περνάει χωρίς έντονους «θεατρινισμούς». Ο σπονδυλωτός χαρακτήρας του έργου αποδίδει, και έχει μια γρήγορη κινηματογραφική ροή. Οι χαρακτήρες κουμπώνουν μεταξύ τους μ’ έναν πολύ ωραίο τρόπο κι είναι ενδιαφέρον πως ξεκλειδώνουν μια άλλη τους πλευρά ανάλογα με το πρόσωπο με το οποίο έρχονται σ’ επαφή.

Ωστόσο, κρίνεται μια αδύναμη τεχνική, η παράθεση των «βιογραφικών» των ηρώων στην έναρξη του έργου, η έκθεση, αφού θα είχε πιο ενδιαφέρον για τον θεατή να ανασύρει αυτές τις πληροφορίες από τις σκηνές του έργου. Επίσης, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το έργο δεν είχε σαφή κορύφωση, και θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ πιο επιδραστικά, αν η σκηνή «Το Όνειρο» ήταν η τελευταία της παράστασης.

Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα κείμενο, το οποίο κυλάει ευχάριστα και σε βάζει στη διαδικασία να γνωρίσεις τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους. Το αφηγηματικό πλαίσιο του έργου ακροβατεί ανάμεσα στην άμεση αλλά καλά κρυμμένη πραγματικότητα και το όνειρο, σαν οι αναμνήσεις ενός «καμένου» παρελθόντος να σιγοκαίνε ακόμα.

184119d2d6a0a6a3297295426074630d L

Η παράσταση

Ο Χρήστος Σουγάρης σκηνοθετεί μ’ έναν καθαρό και μινιμιλαστικό τρόπο το «Hotel Marina», δίνοντας έμφαση στην αμεσότητα και στην αλήθεια των ηθοποιών του. Είναι σα να σκηνοθετεί με γκρο-πλαν τις προσωπικές ιστορίες των χαρακτήρων. Τοποθετεί σκηνικά την δράση του στο lobby ενός ξενοδοχείου, όπου μπαινοβγαίνουν οι ηθοποιοί. Οι γρήγορες εναλλαγές των σκηνών, η επιγραφή των τίτλων αυτών και η χρήση της μουσικής, δημιουργούν μια καθαρή δομή παράστασης που κρατάει τον θεατή και μπαίνει κατευθείαν στην ουσία. Από εκεί και πέρα η παράσταση δεν καταθέτει την μια πρόταση παρακάτω που θα μπορούσε.

Το σκηνικό της παράστασης (Γιάννης Θεοδωράκης) είναι επιδεικτικά λιτό κι αφαιρετικό, αποδυναμώνοντας την αισθητική και την δραματουργία της παράστασης. Αποτελείτο από ένα τραπεζάκι που είχε πάνω του τουριστικά περιοδικά, δύο καρέκλες και μια φωτεινή επιγραφή με την επωνυμία του ξενοδοχείου. Αν δεν επαναλάμβαναν συνεχώς οι χαρακτήρες πως βρισκόμασταν σε ξενοδοχείο δε θα γινόταν άμεσα αντιληπτό από την εικόνα. Βέβαια, την αδυναμία της σκηνογραφίας κάλυπτε σε κάποιο βαθμό το ενδυματολογικό κομμάτι.

Η μουσική του Βασίλη Τζαβάρα συμπληρώνει άριστα την δράση, δίνοντας ένα έντονο μουσικό χαλί για την εναλλαγή των σκηνών. Τέλος, τα σκηνικά αντικείμενα (ηλεκτρική σκούπα, ποτά, gadget) προσθέτουν στην απόδοση των χαρακτήρων.

Ο θίασος της παράστασης είναι ισομοιρασμένος, με τρεις άντρες και τρεις γυναίκες ηθοποιούς. Ο ηθοποιός που ξεχωρίζει στην παράσταση είναι ο Διονύσης Μπουλάς που υποδύεται τη Βανέσσα, μια τρανς γυναίκα, που προσπαθεί να επιβιώσει. Η απόδοση της προσωπικότητας της Βανέσσας, είναι πολύ πετυχημένη και συγκινητική, ενώ φτάνει σε πολύ βαθιά σημεία μ’ έναν γλυκόπικρο αυτοσαρκασμό.

Ο Γεράσιμος Μιχελής πέρα από την συγγραφική ιδιότητα, υποδύεται και τον ζωγράφο που έχει παντρευτεί την πρώην του μαθήτρια. Η χημεία του με την Μυρτώ Γκόνη είναι αξιοζήλευτη. Η Μαίρη Σαουσοπούλου υποδύεται την Ουρανία, την πρώην ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, που εργάζεται πια ως καθαρίστρια. Ερμηνεύει τον ρόλο της με ιδιαίτερη ευαισθησία, ενώ συγκλονίζει στην σκηνή του μονολόγου της. Λιγότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι χαρακτήρες που υποδύονται η Διονυσία Σακελλαρίου και ο Σωτήρης Χατζηαγόρου. Η «αδυναμία στο σ’ αγαπώ» του Μάνου, περιγράφει τον σύγχρονο άνθρωπο μ’ έναν παρωχημένο τρόπο.

Συνολικά, η παράσταση Hotel Marina, είναι ένας μικρόκοσμος λιγότερο ή περισσότερο γνωστός στην πλειοψηφία των θεατών και βγαίνει επάξια προς τα έξω, χάρη στο γρήγορο ρυθμό της παράστασης και στις άμεσες ερμηνείες των ηθοποιών.

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία