Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης μας ανοίγει το καμαρίνι του

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου. 

Υπάρχει πάντα ένα αντικείμενο που με ακολουθεί σε όποιο καμαρίνι βρίσκομαι. Αυτό δεν είναι άλλο από την κλασσική κολόνια "Μυρτώ". μου θυμίζει λίγο σπίτι γιαγιάς οπότε όταν τη βάζω ή την μυρίζω νιώθω μια ωραία θαλπωρή.

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.α)Ως χώρο β) Με ποιους συναδέλφους. 

 α) Ως χώρο δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση, άλλωστε τα καμαρίνια στην Ελλάδα δεν κρύβουν και καμιά σπουδαία συγκίνηση.

 β) Με συναδέλφους εννοείται με την ομάδα μου, τους C.for circus. Είμαστε μια οικογένεια και κάνουμε ότι θα κάναμε και στο σπίτι μας. Σαν επιπλέον θα έβαζα τον Δημήτρη Κίτσο και τον ΒaΒαγγέλη Αμπατζή στο Εθνικό θέατρο για την "Δωδέκατη Νύχτα". Εκεί ο Βαγγέλης πάντα έφτιαχνε την ατμόσφαιρα με τις μουσικές του επιλογές στο κινητό, κάθε μέρα και διαφορετικό είδος.

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. 

 Δεν έχω συγκρατήσει κάποιο στη μνήμη μου.

 

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 

 

Κρατάω την πιο πρόσφατη ανάμνηση. Στο "Σεξ λεξικόν" η συνύπαρξη με την Φωτεινή είναι πάντα μια ευχάριστη έκπληξη. Μόνο τρέλα μέσα στο καμαρίνι.

 

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου. 

 

Να βάλω λίγη "Μυρτώ" και να κλείσω το φως. Ψυχαναγκαστικός παιδί μου...