Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Δεν έχω κάποιο αντικείμενο που να φροντίζω να τοποθετώ στο καμαρίνι μου από τη μέρα που θα μπω σ’ αυτό μέχρι που θα φύγω. Το μόνο που φροντίζω είναι να είναι πάντα τακτοποιημένο και καθαρό.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.

α) Ως χώρο

Τα καμαρίνια του Μεγάρου Μουσικής , του Εθνικού και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι τα πιο ωραία καμαρίνια που συνάντησα.

β) Με ποιους συναδέλφους.

Στο Εθνικό θέατρο με την κολλητή μου Λένα Δροσάκη είχαμε περάσει καταπληκτικά. Και τώρα στο Τέχνης επίσης περνάμε όμορφα. Γελάμε πολύ! Επίσης είχα περάσει υπέροχα στο «Προς Δαμασκόν» στη Στέγη και στον ΘΟΚ.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Live δεν μπορώ να πω ότι έχω εντυπωσιαστεί με κάποιο καμαρίνι. Αλλά κατά καιρούς βλέπω σε εφημερίδες ή περιοδικά τα καμαρίνια κάποιων σταρ του Χόλυγουντ ή κάποιων pop star και είναι πανέμορφα και τεράστια.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Θυμάμαι όταν παίζαμε το «Προς Δαμασκόν» στη Στέγη είχα πάρει από το φαρμακείο ένα τονωτικό για ενέργεια με βάση το τζίνσενγκ. Πήγα στο καμαρίνι και το έβγαλα να το πιω. Δίπλα μου καθόταν η Δώρα Στυλιανέση και άρχισε να με μαλώνει που πίνω τέτοια πριν την παράσταση, ενώ δεν τα έχω ξαναπιεί και δεν ξέρουμε πως επιδρά. Εγώ της είπα ότι είναι για ενέργεια και θα είμαι τουρμπό. Βγαίνοντας λοιπόν μετά την πρώτη σκηνή άρχισα να μην αισθάνομαι καλά και πάω στο καμαρίνι και της λέω «Δώρα δεν αισθάνομαι καλά». Δεν θα ξεχάσω ποτέ το νευρικό γέλιο που μας έπιασε. Συνήλθα από τα γέλια.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Ανοιγκοκλείνω το στόμα μου για ζέσταμα και συγκεντρώνομαι στον στόχο του ρόλου.

Ο Γιώργος Παπαπαύλου πρωταγωνιστεί στο "Γλάρο" του Α. Τσέχωφ σε σκηνοθεσία του Κων/νου Χατζή στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.