Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου:

1 ποτήρι νερό,1 φλυτζάνι τσάι, 1 μυστικό γούρι.

Πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ:

Το 2017 στη Stara Zagora της Βουλγαρίας, είχαμε την τύχη με τους συμμαθητές μου από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το έργο “Αγαμέμνων”, να συμμετέχουμε στο International Student Theatre Festival της Ακαδημίας Θεατρικών και Κινηματογραφικών τεχνών “Κrastyo Sarafov”. Στο ιστορικό και πανέμορφο θέατρο της Ακαδημίας, θυμάμαι εμένα και τους συμμαθητές μου να εξαπλωνόμαστε σε όλους τους backstage χώρους περιμετρικά της σκηνής, ψάχνοντας εναγωνίως μια γωνιά για το αυτοσχέδιο καμαρίνι μας. Αυτό το αίσθημα του “επισκέπτη” σε έναν ξένο χώρο, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ήταν για μένα το ωραιότερο καμαρίνι που είχα έως τώρα.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Είχα την ευκαιρία να βρεθώ στα καμαρίνια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής του ΙΣΝ, στα πλαίσια της παράστασης “Γιάννης Χρήστου -Προμηθέας Δεσμώτης”. Οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, συνθήκες και παροχές είναι τεράστιο δώρο για έναν καλλιτέχνη πριν βγει στη σκηνή, αλλά δυστυχώς είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.