Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η Λούλου χτυπάει μετά τα μεσάνυχτα στο Bios

Lulu

του Φρανκ Βέντεκιντ

σκηνοθεσία: Δήμητρα Τάμπαση

 

BIOS Main

 Παρασκευή 1 8, 15 Δεκεμβρίου 00.15

 

 

 

 

Σε συνέχεια του “Brave New World”, της παράστασης που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση την προηγούμενη χρονιά, η Δήμητρα Τάμπαση επανέρχεται σκηνοθετώντας την εμβληματική “Lulu” του Φρανκ Βέντεκιντ, στη σκηνική εκδοχή ενός electro-pop πάρτι, μιας γιορτής της σεξουαλικότητας, με live μουσική από τις Someone Who Isnt Me (S.W.I.M.)

 

Η Λούλου, πλάσμα όμορφο, αισθαντικό, αιθέριο, μαγνητίζει τους πάντες γύρω της. Μεγαλώνει, ενηλικιώνεται και πεθαίνει εγκλωβισμένη μέσα σε ένα ατέρμονο παιχνίδι σεξουαλικής επιβολής, σαγήνης, και αναζήτησης του έρωτα. Ο ένας σύζυγος μετά τον άλλον πεθαίνουν και εκείνη οδηγείται βήμα-βήμα προς την λύτρωση της. Συναντά το τέλος της  γοητευτικά καταστροφικής πορείας της στο  πρόσωπό του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Κι έτσι το σύμβολο Λούλου αφήνεται  τελικά να νικηθεί από το ανδρικό σύμβολο δολοφόνου. 

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

 

Ο Βέντεκιντ δημιουργεί στη “Lulu” μια ηρωίδα ξεχωριστή, μοναδική στα συγγραφικά δεδομένα. Ένα  πλάσμα μη συμβατικό, άκρως σαγηνευτικό και  υπέρμετρα σεξουαλικό. Ένα alliud, ένα πλάσμα εξώκοσμο που η πατριαρχική κοινωνία μη μπορώντας να το κατανοήσει, το αφανίζει. Κι εμείς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε για λίγο την απόκοσμη και αστραφτερή πορεία της.

 

Ψυχαναλυτικά ερωτευόμαστε κάποιον όχι για εκείνο που είναι αλλά για εκείνο που καθρεφτίζουμε επάνω του. Στο έργο του Βέντεκιντ κανείς δεν αποκαλεί τη Λούλου με το όνομά της, αλλά με το όνομα που ο καθένας -για δικούς του λόγους- επιλέγει. Είναι η Νέλλυ, η Εύα, η Μινιόν, είναι η μικρή παιδούλα, η συζυγός, η χορεύτρια, η μούσα, η πόρνη.

 

Με αυτό ως αφετηρία, έπειτα από τον θάνατο του κάθε συζύγου της, η Λούλου δίνει τη θέση της στο νεκρό και εκείνος γίνεται η νέα Λούλου, σαν να πεθαίνει ένα κομμάτι της μαζί τους και να αναγεννάται κάτι πιο σκοτεινό. Η Λούλου, σε αυτήν την παράσταση, δεν έχει φύλο, είναι  άνδρας και γυναίκα, είναι παιδί και μεγάλη, είναι ένα κομμάτι όλων μας. Η Λούλου είναι το κοιμώμενο αθώο κακό που κατοικεί μέσα σε όλους μας,  η σεξουαλικότητα που έχει καταπιεστεί από την ηθική των ανήθικων.

 

Κεντρική ιδέα της παράστασης αποτελεί η πολυπρόσωπη και πολυεπίπεδη σκηνική παρουσία της πρωταγωνίστριας. Δε μπορεί να παρασταθεί από ένα και μόνο πρόσωπο. Δε μπορεί καν να παρασταθεί χρησιμοποιώντας μόνο το θεατρικό λόγο. Δεν αρκούν οι λέξεις για να αιχμαλωτίσουν την ουσία της. Στα όρια του λόγου συναντάμε τη μουσική. Και το σύμπαν της συν-δημιουργείται και από ήχους, νότες, μελωδίες. 

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 

Σκηνοθεσία – Διασκευή: Δήμητρα Τάμπαση

Μουσική: Μαριλένα Ορφανού

Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα

Φωτισμοί: Άλεξ Αλεξάνδρου

Σκηνικά: Έφη Ηλιάδου

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Εύα Οικονόμου - Βαμβακά, Θεώνη Τσούρμα

Προβολή – Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός

Trailer: Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου

Βοηθός Παραγωγής: Έλλη Μπορνόβα

Παραγωγή: Σωτηρία Τάμπαση

 

Παίζουν: Νίκος Γεωργίου, Απόστολος Μαλεμπιτζής, Εύα Οικονόμου – Βαμβακά, Ιάσονας Παπαματθαίου, Μυρτώ Στράμπη, Δήμητρα Τάμπαση, Ορέστης Τρίκας

 

Μουσικοί επί σκηνής: Someone who isn't me (S.W.I.M)

Τζίνα Δημακοπούλου (κιθάρα), Μαριλένα Ορφανού (πλήκτρα,φωνή), Μαρία Χατζάκου (τύμπανα,πλήκτρα)

 

Δείτε το trailer εδώ:

https://youtu.be/5j5WOcgSyLE 

 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:  Παρασκευή 1, 8, 15 Δεκεμβρίου 00.15

 

 Διάρκεια: 60 λεπτά

Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (ενιαίο)

Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr/tickets/theater/bios/lulu

BIOS, Main: Πειραιώς 84. 10435 Αθήνα, τηλ: 210 3425335, bios@bios.gr, www.bios.gr 

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

 

www.facebook.com/lulubios

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

 

Η Δήμητρα Τάμπαση γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τρίπολη Αρκαδίας. Αποφοιτώντας από την Δραματική Σχολή Βεάκη, συνέχισε τις σπουδές της στο Λονδίνο παίρνοντας το Bronze Diploma στη RADA (The Royal Academy of Dramatic Art).

Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως η Άντζλα Μπρούσκου, ο Χρήστος Δήμας, ο Στέλιος Παυλίδης, ο Jean Mougin κ.α. Παράλληλα με την επαγγελματική της δραστηριότητα, παρακολούθησε σεμινάρια θεάτρου, χορού και φωνής με τους Μιχαήλ Μαρμαρινό, Αγγελική Στελλάτου, Ρούλα Πατεράκη, Περικλή Μουστάκη, Έφη Θεοδώρου κ.α., ενώ παράλληλα έχει παρακολουθήσει και τον κύκλο της Θερινής Ακαδημίας του Θόδωρου Τερζόπουλου.

Ως δημιουργός παρουσιάστηκε πρώτη φορά σκηνοθετώντας το θεατρικό έργο του Γιάννη Κωνσταντινίδη «Σατωβριάνδου και Γ’ Σεπτεμβρίου» (Εθνικό Θέατρο, «Νίκος Κούρκουλος», 2015), ενώ στη δεύτερη δουλειά της καταπιάστηκε με το έργο του Aldous Huxley “Brave New World” («Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος») το οποίο έκανε παγκόσμια πρώτη πρεμιέρα στην Αθήνα (Σύγχρονο Θέατρο) το 2016.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ SOMEONE WHO ISN’T ME (S.W.I.M.)

 

Η Μαρία Χατζάκου (παραγωγός στη Haos Film, τύμπανα) και η Μαριλένα Ορφανού (Berlin Brides, synths) γνωρίστηκαν στην Αθήνα πριν από επτά χρόνια και πάντα ήθελαν να γράψουν μουσική. Έπειτα από έξι χρόνια διαφορετικής πορείας στο χώρο του κινηματογράφου και της μουσικής, ξανασυναντήθηκαν και αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια μπάντα. Με αφορμή τη δημιουργία ενός σάουντρακ κάλεσαν την Τζίνα Δημακοπούλου (Katrin The Thrill) να παίξει μαζί τους κιθάρες. Στη διαδικασία αυτή έγραψαν πολλά κομμάτια και αποφάσισαν να φτιάξουν τις Someone Who Isn’t Me (S.W.I.M.). Η πρώτη τους εμφάνιση έγινε στο πλαίσιο του 16ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, όπου έπαιξαν ζωντανά τη δική τους πρωτότυπη μουσική για τη βωβή ελληνική ταινία Αστέρω του Δ. Γαζιάδη (1929).

Το πρώτο τους single Αναζήτηση (Never Find it) γράφτηκε ειδικά για τους τίτλους τέλους της ταινίας  της Αθηνάς Τσαγγάρη Chevalier. Κυκλοφορεί από τη Feelgood Records. Το Φλεβάρη του 2017 έβγαλαν το πρώτο τους 7ιντσο "Stop & Remember" σε συνεργασία με τη Σtella και τον Coti από την Inner Ear. Το Μάρτιο του 2017 έπαιξαν στο φημισμένο Φεστιβάλ SXSW, AUSTIN TX. Μόλις τελείωσαν την παραγωγή του άλμπουμ τους και τα δύο τους βιντεοκλίπ που θα κυκλοφορήσουν μέσα στους επόμενους μήνες