Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τελευταίες παραστάσεις για το «Τρεις Ψηλές Γυναίκες»

 

Οι «Τρεις Ψηλές Γυναίκες» το έργο του Εντουαρντ Αλμπι, ολοκληρώνει τον κύκλο των παραστάσεών του με δέκα τελευταίες παραστάσεις.

Η περυσινή επιτυχία, που επαναλαμβάνεται στο Θέατρο οδού Κεφαλληνίας από τον περασμένο Οκτώβριο, θα δώσει τη σκυτάλη στις 25 Ιανουαρίου στη «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν.

Στις «Τρεις ψηλές γυναίκες» ο Αλμπι περνάει από το θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων όπως ο ίδιος το ανέπτυσσε σε προηγούμενα έργα του («Ευαίσθητη ισορροπία», «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ»), στην αντιμετώπιση ενός πολύ σημαντικού προβλήματος της εποχής μας: την αυτογνωσία. Πρόκειται για ένα έργο με πολύ χιούμορ, μα που ταυτόχρονα είναι σκληρό και  γεμάτο αλήθειες.

Στην ίδια μετάφραση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, εκείνη του Ερρίκου Μπελιέ, ο σκηνοθέτης Αρης Τρουπάκης  εξερευνά τον Άλμπι και τα ζητήματα που θέτει μέσα από μια σύγχρονη ματιά.

Παίζουν, η Μπέττυ Αρβανίτη, η Μαρία Κεχαγιόγλου και η Νεφέλη Κουρή.

 

Ο σκηνοθέτης σημειώνει για το έργο και την παράσταση:

Οι «Τρεις ψηλές γυναίκες» αφορούν στη συνάντηση μιας 91χρονης με δυο άλλες,  που η καθεμιά ενσαρκώνει μια νεότερη ηλικία της, εκείνη των 52 και εκείνη των 26 χρόνων. 

Παρά τα όσα θα περίμενε κανείς, δεν υπάρχει καμιά  ατμόσφαιρα απολογισμού, αναπόλησης ή νοσταλγίας. 

Η ηλικιωμένη έρχεται αντιμέτωπη με τα αναπάντητα ερωτήματα της ζωής της, παλεύοντας λυσσαλέα μέχρι τέλους να δώσει νόημα σε κάθε παράλογη ή φριχτή της πράξη, να φέρει πίσω σχεδόν με κυριολεκτικούς όρους, όσα της γλίστρησαν μέσα από τα χέρια και επιμένοντας να αποκρύπτει άλλα που θα μείνουν για πάντα άγνωστα. 

Η 26χρονη κοπέλα που υπήρξε κάποτε, η 52χρονη στην οποία βλέπει το δικό  της μεσήλικα εαυτό και το αμείλικτο τωρινό της είδωλο, παλεύουν για εκείνο που υπήρξε ο πρωταρχικός της σκοπός καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής της, για την επικράτηση. 

Ολη τούτη η τεθλασμένη πορεία των 91 χρόνων είναι εμποτισμένη με το μαύρο, αιρετικό χιούμορ του Αλμπι που σε κάποιες στιγμές πετυχαίνει εκείνο που κάνει ο χρόνος στις δικές μας ζωές. 

Να μοιάζουν οι μεγαλύτερες θύελλες που μας σάρωσαν, κοιτώντας τις από μακριά, με το δροσερό αεράκι που μας έδωσε ανάσα και κουράγιο να συνεχίσουμε τη δίχως νόημα αναζήτηση του δικού μας νοήματος…

Mετάφραση: Eρρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης

Σκηνικά – κοστούμια: Eλένη Μανολωπούλου

Σχεδιασμοί φώτων: Aλέκος Αναστασίου

 

Διάρκεια: 100΄

 

INFO*:

Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας

Α΄σκηνή – «Μπέττυ Αρβανίτη»  Κεφαλληνίας 16 Κυψέλη

Τηλ. 210.8838727