Δεν γεννήθηκα για να είμαι φαν της. Γεννήθηκα για να είμαι αυτή που είμαι και για να κάνω αυτά που αγαπώ,

Ο ρόλος της Dolores Ο’Riordan στη δική μου ζωή δεν ήταν ο ρόλος ενός ειδώλου που περνά και χάνεται. Ήταν να με φέρει πιο κοντά στον εαυτό μου, να με καθοδηγεί καθώς θα γίνομαι αυτό για τα οποίο θα είμαι περήφανη. Γεννήθηκε Ευαγγελία, αλλά πλέον όλοι τη φωνάζουμε Dolitsa. Γεννήθηκε στο Τυχερό Έβρου και ζει ακόμη εκεί, όταν δεν οργώνει τον κόσμο ακολουθώντας το ίνδαλμα της σε συναυλίες. Είχα την τιμή να είναι πιστή μου ακροάτρια την εποχή που είχα την εκπομπή μου στον Rock Fm, και τη χαρά να την ακούω να γελάει όταν επικοινωνούσαμε για μια καλημέρα ή για να ζητήσει ένα τραγούδι των Cranberries – φυσικά. Η Ευαγγελία Δερεκενάρη είναι η Ελληνίδα groupie της τραγουδίστριας Dolores O’Riordan, και η κουβέντα μαζί της είναι αποκαλυπτική για το πώς ένα μουσικό είδωλο μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός κανονικού ανθρώπου.

Dolitsa, πώς άρχισε αυτή η σχεδόν θρησκευτική αφοσίωση στους Cranberries και πιο πολύ στην τραγουδίστρια του γκρουπ;

Η λατρεία μου προς το πρόσωπο της άρχισε την ημέρα που ο μεγάλος μου αδερφός, ο οποίος ευθύνεται για πολλά από τα μουσικά μου ακούσματα, άφησε τη συλλογή βινυλίων του στο σπίτι κι έφυγε φαντάρος. Ήμουν δεκατριών ετών. Ο δίσκος εκείνος που έπιασα στα χέρια μου, και τον ξεχώρισα αμέσως, θα με συνόδευε σε κάθε μέρα της ζωής μου και θα είναι για πάντα ότι καλύτερο έχω ακούσει. Ο λόγος για το δεύτερο άλμπουμ των Cranberries το No need to Argue. Έβαλα να τον ακούσω μετά την πρώτη εντύπωση από το εξώφυλλό του και τη στιγμή που άρχισε η μελωδία του Ode to my family, έχασα τον κόσμο που μέχρι τότε ζούσα και εισήλθα σε έναν καινούριο. Στον κόσμο των μεγάλων.

Με συναισθήματα πιο βαθιά μα πιο ξεκάθαρα από αυτά που μέχρι τότε ήξερα… τραγουδισμένα από μια φωνή που ένιωθα ότι δεν μπορούσε να είναι αληθινή. Μα ήταν ο τέλειος ήχος και τον είχα βρει. Ξαφνικά η ψυχή μου εκφραζόταν μέσω μιας άλλης φωνής και όχι της δικής μου, μέσω μιας γλώσσας που εγώ δεν τη μιλούσα κι όμως με εξέφραζε …και τραγουδούσε πράγματα που εγώ στην ηλικία μου δεν είχα ζήσει ακόμα αλλά ένιωθα ότι με αφορούν, ότι τα καταλαβαίνω και ότι μια μέρα θα συμβούν και στη δική μου πραγματικότητα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο viewtag.gr