Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Η Τάνια Κίτσου μας γράφει για αυτό που την «Καίει»

Τι με καίει..., γύριζε στο μυαλό μου η ερώτηση , γιατί ό,τι “μ'ενοχλεί” δεν είναι ταυτόχρονα κι αυτό που με “καίει” - και πολλά μεν  μ' ενοχλούν , αλλά τι με “καίει”...
 
Με καίει , λοιπόν, το ότι οι άνθρωποι μπορούν πολλά, αλλά δεν ξέρουν ότι μπορούν πολλά. Όπως δεν ξέρουν και ΤΙ μπορούν. Και στην πιο τραγική περίπτωση δεν ξέρουν καν ΑΝ μπορούν.
 
Κι είναι σοβαρό το θέμα, γιατί τα πάντα κινούνται γύρω από την κεντρική ιδέα της συνειδητής δυνατότητας  κι η συνειδητή δυνατότητα είναι κάτι που “μαθένεται”, χρειάζεται να εκπαιδευτείς σ' αυτήν.
Όταν δεν υπάρχει η συνείδηση του ΤΙ μπορώ, ΔΕΝ ΑΝΑΠΤΎΣΣΕΤΑΙ ΠΟΤΈ Η ΙΚΑΝΌΤΗΤΑ, πράγμα μοιραίο και για την τέχνη, ίσως ιδίως για την τέχνη, γιατί η ικανότητα είναι η ενσυνείδηση της τέχνης : η τέχνει διδάσκει την εξερεύνηση και την καλλιέργεια της ικανότητας, οπότε και αυταπόδεικτα, την συνειδητή εξερεύνηση, την εξάσκηση και την καλλιέργεια της βούλησης. 
Σ' αυτούς τους γκρίζους καιρούς αυτό είναι που μπορεί να δώσει την ελπίδα -για το αύριο, για το σήμερα, τον λόγο για να σηκωθώ απ' το κρεββάτι μου το πρωί, τον μοχλό για ν'αλλάξω τον κόσμο.
Με καίει ότι η ικανότητα είναι μια παρεξηγημένη ποιότητα που δεν την καλλιεργούμε και δεν την αναγνωρίζουμε, κι έτσι η τέχνη μαραζώνει - κι η ζωή, μοιραία, αφυδατώνεται και χάνει την προβολή της στο αύριο.
Γιατί  πρωτίστως η τέχνη είναι πολιτική , με την ευρεία, ουσιαστική, δομική σημασία της έννοιας : γιατί η τέχνη τίθεται, δεν τάσσεται ..., δεν παίρνει μια “καθαρή” θέση..., κι ευτυχώς , γιατί οι "καθαρές" θέσεις και τα "αποτελέσματα" ανήκουν σε όσους τα εκμεταλλεύονται.  
“Η τέχνη υπάρχει ειδικά για τους σκοτεινούς καιρούς”, όπως λέει η Τόνι  Μόρισσον-“ μιλάμε, γράφουμε, ζωγραφίζουμε, παίζουμε, πλάθουμε γλώσσες επικοινωνίας, έτσι είναι που θεραπεύονται οι πολιτισμοί”.
 
Κι ο δικός μας σημερινός πολιτισμός χρήζει θεραπείας. 
 
Με καίει που δεν το βλέπω να γίνεται γύρω μου κατανοητό αυτό .
Να, αυτό με καίει.
  
 
 
Το Πεθαίνω σα χώρα, το εμβληματικό κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη, σε διασκευή – ερμηνεία Τάσου Μπλάτζιου και σκηνοθεσία Τάνιας Κίτσου και Τάσου Μπλάτζιου ανεβαίνει από 1 Μαρτίου 2019 στο Bios.Πειραιώς 84.
 
 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία