Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά ορισμένα ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα
Το πάντα επίκαιρο έργο του Τζώρτζ Όργουελ για τη φθορά των ιδεών όταν αυτές γίνονται πράξη, Η Φάρμα των ζώων, θα ανοίξει τη φετινή θεατρική σεζόν στη Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη», σε σκηνοθεσία του Αρη Μπινιάρη.
Τα ζώα μιας φάρμας ξεσηκώνονται ενάντια στο σύστημα εξουσίας του ιδιοκτήτη της, του Κυρίου Τζόουνς, και επιβάλλουν μια αυτοδιαχειριστική διοίκηση με επικεφαλής τα γουρούνια, τα πιο έξυπνα ζώα της φάρμας. Πολύ γρήγορα, οι παλιοί καταπιεζόμενοι γίνονται οι νέοι δυνάστες υιοθετώντας όλες τις κατακριτέες μεθόδους του προηγούμενου καθεστώτος. Έτσι, η προεπαναστατική ουτοπία μετατρέπεται σε μια αβίωτη δυστοπία.
Ο Τζωρτζ Όργουελ στο πιο γνωστό, ίσως, έργο του, τη Φάρμα των ζώων, που εκδόθηκε στα 1945, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και στην αυγή του Ψυχρού Πολέμου, μας καταθέτει μια αλληγορία για τις συνέπειες μιας ελλιπούς πολιτικής επανάστασης και διερευνά πώς το όραμα για μια κοινωνία δικαιοσύνης και αλληλεγγύης εκτροχιάζεται και μετατρέπεται σε ένα εφιαλτικό απολυταρχικό καθεστώς, που βλέπει παντού εχθρούς.
Ταυτότητα παράστασης:
Θεατρική Διασκευή: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου, Άρης Μπινιάρης, Βύρων
Θεοδωρόπουλος
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Σύμβουλος δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Πάρις Μέξης
Μουσική: Φώτης Σιώτας
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Επιμέλεια κίνησης: Εύη Οικονόμου
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Παπαγεωργίου
Παίζουν (αλφαβητικά)
Προµηθέας Αλειφερόπουλος, Μιχάλης Βαλάσογλου, Πάνος Ζυγούρος, Άννη Θεοχάρη, Βάσω Καβαλλιεράτου, Ιωάννα Μαυρέα, Γρηγορία Μεθενίτη, Κώστας Μπερικόπουλος, Άρης Μπινιάρης, Ελένη Μπούκλη, Μάριος Παναγιώτου, Πάνος Παπαδόπουλος, Μαριάµ Ρουχάτζε, Γιώργος Τριανταφυλλίδης
Μουσικός επί σκηνής: Χρήστος Πετεβής
Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας
Επεξεργασία φωτογραφιών: Μαύρα Γίδια, mavragidia.gr
Σημείωση: Οι Σκηνές του Εθνικού Θεάτρου λειτουργούν ως αμιγείς χώροι για εμβολιασμένους και νοσήσαντες σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις.
Η είσοδος των θεατών θα γίνεται αυστηρά με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης.
Λόγω των έκτακτων συνθηκών, ο προγραμματισμός της πρεμιέρας και των παραστάσεων ενδέχεται να τροποποιηθεί.
Hμέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:30.
Από τις 18 Νοεμβρίου στο Θέατρο Rex Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»
Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr και στο 210.7234567 (με χρήση πιστωτικής-χρεωστικής κάρτας)
Πληροφορίες: Ταμεία κτηρίου Τσίλλερ (Αγίου Κωνσταντίνου 22-24), τηλ. 210.5288170-171
Πληροφορίες: https://www.n-t.gr/el/events/repertory/farma_twn_zwwn
Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr/event/i-farma-ton-zoon/?lang=el
Από τον Αναστάση Πινακουλάκη
Η πιο πολυσυζητημένη παράσταση αρχαίου δράματος αυτό το καλοκαίρι είναι αναμφίβολα ο Προμηθέας Δεσμώτης σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη.
Η παράσταση είναι παραγωγή του Θεάτρου Πορεία σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης στο Πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Η πρεμιέρα της παράστασης ήταν στις 4 Ιουλίου στα Χανιά, ενώ μετά από μια μικρή περιοδεία ανά την Ελλάδα έκανε την εμφάνιση της στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου την Παρασκευή το τρέχον σαββατοκύριακο. Πρόκειται για το δεύτερη παράσταση του Άρη Μπινιάρη στην Επίδαυρο, μετά την εμβληματική παράσταση Πέρσες του Αισχύλου (συμπαραγωγή με το ΘΟΚ του Αισχύλου (συμπαραγωγή με το ΘΟΚ) το 2017. Έκτοτε ο Άρης Μπινιάρης έχει παρουσιάσει άλλες 2 παραστάσεις Αρχαίου Δράματος σε κλειστό χώρο, Βάκχες του Ευριπίδη στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή στο Θέατρο Τέχνης.
Το έργο
Στην τραγωδία Προμηθέας Δεσμώτης, ο Αισχύλος πραγματεύεται την ηρωική αντίσταση του αλυσοδεμένου στον Καύκασο Προμηθέα να υποκύψει στο θέλημα του Δία. Θεωρείται από άλλους κριτικούς το μεσαίο ή από τους περισσότερους το πρώτο μέρος τριλογίας, που συναποτελείται από τα έργα Προμηθεύς λυόμενος και Προμηθεύς πυρφόρος. Στην αχρονολόγητη τραγωδία Προμηθέας Δεσμώτης, ο Αισχύλος πραγματεύεται τη σθεναρή αντίσταση του αλυσοδεμένου στον Καύκασο Προμηθέα να υποκύψει στο θέλημα του Δία. Αν και φορέας μιας νεοσύστατης εξουσίας, ο θεός Δίας θυμίζει μια πατριαρχική φιγούρα ενός μακρινού αρχαϊκού παρελθόντος και μοιάζει να εκπροσωπεί έναν κόσμο στοιχειωμένο από τρόμο και προκαταλήψεις, ένα θεοκρατικό σύμπαν άδικο και τιμωρητικό. Οραματιστής και ανθρωπιστής, ο Προμηθέας, αντιστέκεται στην εξουσία υπαρξιακά, πολιτικά, ηθικά. Δεν εναντιώνεται στο θεϊκό, δεν απορρίπτει το υπερβατικό, αλλά επιτίθεται στο άδικο. Δεμένος στα βράχια της Σκυθίας, υπερασπίζεται την ελεύθερη βούληση, την αυτοπραγμάτωση, τη δικαιοσύνη.
(Το κείμενο υπογράφει η δραματόλογος Έλενα Τριανταφυλλοπούλου)
Η παράσταση
Η παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης χρησιμοποιεί τη μετάφραση του ποιητή Γιώργου Μπλάνα, που κυκλοφορούσε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη το 2015 . Η μετάφραση του Μπλάνα είναι ορμητική, αιχμηρή, καθαρή και ιδιαίτερα παραστάσιμη. Στη δραματουργία της παράστασης συμπεριλαμβάνεται και το ποίημα του Dylan Thomas «Κι ο θάνατος δεν θα ‘χει εξουσία» σε μετάφραση επίσης του Γ. Μπλάνα (Ελεύθερος Τύπος, 1998), που ταίριαξε αρμονικά με τη δουλειά που έκανε πάνω στον Αισχύλο. Η επιλογή της συγκεκριμένης μετάφρασης ήταν ταμάμ για τον Α. Μπινιάρη που βρίσκει το beat και τους παλμούς που φέρουν οι λέξεις και οι υποβόσκουσες αλήθειες, συνδιαμορφωνόντας μαζί με τη μουσική μια παρτιτούρα που αποκτά σκηνικό χώρο.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης φαίνεται πως δουλεύει με οξυδερκή ερευνητική ματιά πάνω στο αρχαίο δράμα και είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα τελικό αποτέλεσμα που συνδυάζει μουσική (Φώτης Σιώτας), λόγο, εικαστικότητα και υποκριτική ερμηνεία. Δεν κάνει απλώς μια παράσταση, καταθέτει μια πρόταση, με όποιο πρόσημο κι ας φύγει ο κάθε θεατής. Αν μη τι άλλο, είναι κατόρθωμα πως μέσα σε 4 χρόνια (βάζουμε ως ορόσημο την πρώτη του εμφάνιση των Περσών στην Επίδαυρο) έχει αποκτήσει φανατικό κοινό, που στο πρώτο λεπτό της παράστασης αναγνωρίζει ότι βλέπει παράσταση του Μπινιάρη. Μουσικός επί σκηνής ο Νίκος Παπαϊωάννου έπαιζε βιολοντσέλο.
Ας δούμε πρώτα το σκηνογραφικό μέρος (σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού). Το βασικό σκηνικό είναι οι τρεις πέτρινοι πυργίσκοι, που παραπέμπουν στις κορυφές του Καυκάσου, όπου κατά το μύθο ο Δίας έδωσε τον Προμηθέα ως τιμωρία για την κλοπή της φωτιά από τον Ήφαιστο και τη βοήθεια του ανθρώπου. Οι τρεις «κορφές» συνενώνονται με αλυσίδες, οι οποίες περιορίζουν τον Προμηθέα (Στάνκογλου) από την αρχή της παράστασης μέχρι το τέλος. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα πλαστική και περιγραφική λύση, που δίνει με την πρώτη ματιά την εικόνα της τιμωρίας, της ηρωικότητας και του ανθρωπισμού του Προμηθέα, ιστορίας γνωστής άλλωστε από τα μαθητικά μας χρόνια.
Το ενδυματολογικό μέρος (Βασιλική Σύρμα) είναι περισσότερο τολμηρό και ανανεωτικό ως προς την πρόσληψη της αισχύλειας τραγωδίας. Ο Προμηθέας εμφανίζεται ντυμένος με ένα καφέ παντελόνι και μ’ ένα ξεσκισμένο μπεζ μπλουζάκι, εξαθλιωμένος και λερωμένος, ενώ στο κεφάλι του δεσπόζει μια χρυσή προμετωπίδα. Το Κράτος κι η Βία (Άρης Μπινιάρης και Κωνσταντίνος Γεωργαλής) εμφανίζονται ντυμένοι με μαύρες στολές που παραπέμπουν σε Ναζί στρατιωτικούς και σέρνουν τον Προμηθέα σαν ζώο με χαλινάρι. Ο Ήφαιστος (Δ. Μαλτέζε) είναι ντυμένος στα λευκά και φαίνεται πως δεν έχει την αυταρχική μανία του Δία ή του Ωκεανού. Από τις πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις ήταν αυτές του Ωκεανού (Συσσοβίτης) και Ερμή (Παπαζήσης), που εμφανίστηκαν ο μεν ντυμένος στα λευκά και με τον αέρα του… Joker κι ο δε ντυμένος στα χακί, σαν στρατιωτικός. Η εμφάνιση τους ολοκληρωνόταν αντί για λιοντάρια με ηθοποιούς με μάσκες ζώων και δεμένους με λουριά σαν κατοικίδιους σκύλους, θυμίζοντας έντονα την bdsm κουλτούρα και εαυτούς ως dominatrix. Τέλος, οι Ωκεανίδες (Χορός) εμφανίστηκαν ντυμένες σαν ιέρειες, με μια πιο απλή κι αέρινη επιλογή που «κατέβαζαν» την ένταση των κοστουμιών των θεών και του Προμηθέα.
Η πιο χαρακτηριστική όμως εμφάνιση της παράστασης ήταν αναμφισβήτητα αυτή της Ιώς, την οποία υποδύεται η Ηρώ Μπέζου. Η Ιώ στην παράσταση εμφανίζεται ντυμένη με λευκό κορμάκι, λευκά κέρατα –αναφορά στον μύθο όπου ο Δίας την έχει μετατρέψει σε αγελάδα για να την προστατέψει από τη μανία της Ήρας- και πατώντας πάνω σε κοκάλινα δεκανίκια (ξυλοπόδαρα), που προσέδωσαν έξτρα ερμηνευτικές δυσκολίες στην ηθοποιό.
Η εμφάνιση της είχε κάτι το πρωτόγονο και το μυθικό, ενώ η κατασκευή του κοστουμιού ήταν υποδειγματική. Να σημειώσουμε εδώ πως πίσω από τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης, τις περίτεχνες μάσκες και τα αξεσουάρ βρίσκεται μια μεγάλη ομάδα ειδικών συνεργατών: Μαγδαληνή Αυγερινού (σκηνικά), Βασιλική Σύρμα (Κοστούμια), Ξένια Παπατριανταφύλλου (Βοηθός σκηνογράφου), Αλέξανδρος Γαρνάβος (Βοηθός ενδυματολόγου), Εργαστήριο Δήμητρα Καίσαρη (Ειδικές κατασκευές – Γλυπτική) κι Εύη Ζαφειροπούλου (Μακιγιάζ).
Πέραν του εικαστικού, σημαντική δουλειά έγινε στην ερμηνεία του κειμένου από τους ηθοποιούς και στο μουσικό κομμάτι της παράστασης που έφερε στοιχεία ροκ. Καταρχάς, έχουμε έναν Γιάννη Στάνκογλου στα καλύτερα του, ν’ αφήνεται ψυχή τε και σώματι. Η ερμηνεία του Γιάννη Στάνκογλου απέδωσε τα μέγιστα στην απόδοση του σπουδαίου αρχετυπικού ρόλου του Προμηθέα, πέρασε από όλες τις ποιότητες της σημασίας της αυτοθυσίας του προς όφελος των ανθρώπων και συνδέεται κοινωνικά μ’ ένα σωρό ιστορικές περιπτώσεις ανθρώπων που δίνουν τη ζωή τους, την ανθρωπιά τους και την πνευματική τους ουσία για το κοινό καλό. Οι φωτισμοί (Αλέκος Αναστασίου) αναδείκνυαν το σκηνικό και τα κοστούμια, ενώ σε σημεία ο Προμηθέας φαινόταν ν’ αποθεώνεται. Δεν ξέρω αν ήταν εκούσιο, αλλά καθόλη τη διάρκεια της παράστασης το φωτεινό του είδωλο προβαλλόταν αριστερά πάνω σ’ ένα δέντρο, ασκώντας γοητεία και προσδίδοντας μια μεταφυσική διάσταση στον Προμηθέα του Στάνκογλου.
Το έτερο πρόσωπο στο οποίο θα ήθελα να σταθούμε ιδιαιτέρως είναι η Ηρώ Μπέζου που ερμηνεύει την Ιώ, την απόγονο του Ινάχου που τιμωρήθηκε από την Ήρα. Η Μπέζου είχε και μια επιπλέον δυσκολία, το κοστούμι που προαναφέραμε, με τα κοκάλινα (ξυλο)πόδαρα, τα κέρατα και το έντονο μακιγιάζ. Πως θα μπορούσε μια ηθοποιός να ξεχωρίσει πέραν από τη μουσική, πάνω από το avant-garde κοστούμι και κάτω από τα κέρατα και το κάτασπρο body painting; Κι όμως τα κατάφερε, να τα γυρίσει όλα προς το μέρος της, να μπει με σθεναρά βήματα πάνω σε ένα εύθραυστο σώμα που άσθμαινε τον λόγο και στη συνέχεια με θάρρος –και με βοές- δεχόταν την προφητεία του Προμηθέα για τα επερχόμενα δεινά της.
Η ερμηνεία των θεών στην παράσταση κινήθηκε σε διαφορετικά επίπεδα. Μ’ εξαίρεση τον τίμιο και εγκρατή Ήφαιστο (Δαυίδ Μαλτέζε), οι υπόλοιποι θεοί έφεραν την έπαρση και τη μανία της εξουσιαστικής τους ιδιότητας, παρέπεμπαν σε κρατόντες της πολιτικής εξουσίας σε διάφορες ιστορικές εποχές ή σε κινηματογραφικούς «κακούς». Σαρδόνια χαμόγελα (ιδίως ο Συσσοβίτης ως Ωκεανός κι ο Παπαζήσης ως Ερμής), αλυσίδες και λουριά, εντυπωσιακές προμετωπίδες και μάσκες, αυταρχικός τόνος στη φωνή, έδειχναν ένα πρόσωπο εντελώς αντίθετο από τον φιλεύσπαχνο Προμηθέα και την θεο-παθούσα Ιώ. Μπορούμε ν’ ανατρέξουμε στο βιβλίο του Φουκώ «Τιμωρία κι Επιτήρηση» όπου με αφορμή την ιστοριογραφική καταγραφή των συνθηκών σε διάφορες φυλακές της Γαλλίας, αναφέρεται στα σωματικά βασανιστήρια των φυλακισμένων και στην άσκηση της εξουσίας πάνω στο σώμα, ενώ στη σύγχρονη του εποχή παρατηρούσε πως η τιμωρία εξάλειψε –τουλάχιστον θεσμοθετημένα- τη σωματική βία και τροποποιήθηκε σε καταναγκασμούς του σώματος και σε περιορισμό σε ορισμένο χώρο. Θεοί μπαινοβγαίνουν ως επιτηρητές του δεσμώτη και δείχνουν την σκληρότητα και την αδιαλλαξία της θεϊκής εντολής.
Η διαχείριση του Χορού είχε μουσικότητα και δουλεμένη κίνηση (Εύη Οικονόμου), με συντονισμό και σε πολλά σημεία ταυτόχρονη εκφορά των Χορικών ή στίχων. Ιδιαίτερη μνεία στην Κατερίνα Δημάτη που απήγγειλε την Έξοδο του δράματος.
Το ανέβασμα της παράστασης συνάδει με μια σειρά από ιστορικές συγκυρίες, που κάνουν το μύθο να μιλήσει ξανά στο θεατρόφιλο κοινό, ίσως πιο επίκαιρο από ποτέ. Καταρχάς, τα συνεχόμενα lockdowns και τα κυβερνητικά διαγγέλματα, έδιναν την αίσθηση ενός ανήμπορου λαού που δεν μπορούσε να απομακρυνθεί από το τετράγωνο του σπιτιού του (στις περιπτώσεις που τα μέτρα τηρούνταν) και κυβερνώντων να κουνούν συνεχώς το δάχτυλο. Καθ’ αναλογία, ο Στάνκογλου ως Προμηθέας ήταν περιορισμένος σ’ ένα μικρό τετράγωνο και δεν μπορούσε να κάνει βήμα, υπομένοντας την τιμωρία του και ερχόμενος σε ρήξη με τους εξουσιαστές θεούς. Κατά δεύτερον, το έργο αναφέρεται με έμφαση σε φυσικές καταστροφές, που φέτος ήταν πιο έντονες από ποτέ με πυρκαγιές και πλημμύρες σε διάφορα μέρη του πλανήτη, σεισμούς και τσουνάμι, ενεργοποιήσεις ηφαιστείων και με την πανδημία που μέτρησε εκατομμύρια νεκρούς ανά τον κόσμο. Ηχούν διαφορετικά φέτος οι στίχοι «πύρινη λαίλαπα ξεχύνεται στην γη, μάστιγα η σκόνη , λύσσα εμφύλια τρελαίνει τους ανέμους κι η θάλασσα ζητάει ν ’ αφανίσει τον ουρανό». Η επανάληψη μάλιστα του χωριού αυτού από τον Στάνκογλου (είναι η Έξοδος του δράματος) κι οι ταλαντώσεις που έκανε ο ήχος στον αέρα, έκαναν τους στίχους να διεισδύσουν στη συνείδηση του κοινού.
Συνολικά, η παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης του Άρη Μπινιάρη (παραγωγή του Θεάτρου Πορεία σε συμπαραγωγή με το ΔΕΠΕΘΕ Κρήτης) είναι κατά τη γνώμη μας η παράσταση-ορόσημο του φετινού Φεστιβάλ και μια από τις πιο επιδραστικές αισθητικές προτάσεις πάνω στην πρόσληψη του Αισχύλου στην εγχώρια θεατρική σκηνή. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που με μια τέτοια παράσταση είχε αθρόα προσέλευση από την Ελλάδα και το εξωτερικό, και το χειροκρότημα στο τέλος της πρεμιέρας ήταν ηχηρό κι ακατάπαυστο.
Info:
ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
30/8 Θέατρο Πέτρας – Πετρούπολη
1/9 Δημοτικό Θέατρο Αλσους Ηλιούπολης
5/9 Summer Theater Φάληρο
7/9 Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
15/9 Θέατρο Βριλησσίων «Αλίκη Βουγιουκλάκη»
16/9 Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο – Πειραιάς
17-18/9 Κηποθέατρο Παπάγου
19-20/9 Ωδείο Ηρώδου Αττικού
26/9 Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου
Οι φωτογραφίες της παράστασης είναι του Πάτροκλου Σκαφίδα.
Info προπώλησης: www.poreiatheatre.com
Σε όλες τις παραστάσεις τηρούνται απαρέγκλιτα όλα τα πρωτόκολλα που ισχύουν κατά της διασποράς της covid 19.
Διαβάστε επίσης:
«Προμηθέας Δεσμώτης»: Πήραμε Μια Πρώτη Γεύση Από Την Παράσταση Του Άρη Μπινιάρη
Άρης Μπινιάρης: «Η Ουδετερότητα Δεν Προσφέρει Καρπούς Για Σκέψη»
Γιάννης Στάνκογλου:«Έχουμε Δεχτεί Πράγματα Χωρίς Να Τα Σκεφτόμαστε»
Είδα Τους «Πέρσες» Σε Σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη Στο Ηρώδειο
Ηρώ Μπέζου: «Αναθεώρησα Ως Προς Τη Χρησιμότητα Του Να Κάνεις Σχέδια»
Το «Θέατρο Πορεία» και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης πραγματοποίησαν μια ανοιχτή πρόβα της νέας παράστασης που σκηνοθετεί ο Άρης Μπινιάρης, λίγο προτού ξεκινήσει το θεατρικό της ταξίδι. Ο Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου, που αποτελεί την πρώτη Επιδαύρια παράσταση για το Θέατρο Πορεία, θα ξεκινήσει από την Κρήτη για να καταλήξει στην Επίδαυρο στις 20-22 Αυγούστου 2021.
Όπως ανέφερε ο ίδιος ο σκηνοθέτης, η πρόσκληση αυτή αποτύπωνε τη χαρά όλων των συντελεστών για επανεκκίνηση του θεάτρου. Επιθυμούσαν και οι ίδιοι, όσο και όσοι βρεθήκαμε εκεί, την ανθρώπινη επαφή και το ζωντανό θέατρο. Το «Θέατρο Πορεία», το οποίο πρωτοστάτησε στην αρχή της πανδημίας, με διαδικτυακές παραστάσεις από το αρχείο του, χρησιμοποίησε την τεχνολογία και σε αυτή την ανοιχτή πρόβα, μεταδίδοντάς την σε live-streaming. Άλλωστε, όπως ανέφερε και ο Δημήτρης Τάρλοου (Καλλιτεχνικός Διευθυντής «Θεάτρου Πορεία»), θα είναι προς όφελος όλων να γίνει χρήση των καλών στοιχείων της τεχνολογικής εξέλιξης. Αλλά και Έφη Θεοδώρου (Καλλιτεχνική Διευθύντρια ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης) μίλησε για την συνεργασία αυτή, η οποία έχει όλα τα εχέγγυα για μια επιτυχημένη θετική διαδρομή.
Ο σκηνοθέτης επέλεξε να παρουσιάσει την είσοδο της Ιούς και το χωρικό πριν από την είσοδό της. Παραδοσιακοί ρυθμοί από την Μεγαλόνησο συνοδεύουν ένα δράμα το οποίο είναι πανανθρώπινο και εσαεί επαναλαμβανόμενο, καθιστώντας παράλληλα τη μουσική, δραματουργία και όχι υπόκρουση, όπως σημείωσε ο σκηνοθέτης. Ο Άρης Μπινιάρης μίλησε για την Αισχύλεια τραγωδία τοποθετώντας στο επίκεντρό της τη φράση της Ιούς, «Ο Δίας με αποκτήνωσε γιατί με πόθησε».
Ο σκηνοθέτης μίλησε για τον πόθο και την επιβολή τόσο σε πολιτικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο. Προσωπικά, η φράση αυτή με άγγιξε βαθιά, καθώς ενώσο παρακολουθούσα την ανοιχτή πρόβα μιας τραγωδίας γραμμένης πολλούς αιώνες νωρίτερα, μια άλλη σύγχρονη τραγωδία εκτυλισσόταν στο σήμερα. Πρόκειται για το δράμα μιας απεχθούς δολοφονίας, όπου ένας άλλος ανδρικός πόθος και φθόνος στέρησε τη ζωή μιας νέας γυναίκας, μιας άλλης Ιούς, καταδικάζοντας τους απογόνους της σε ανείπωτο πόνο. Ο Αισχύλος αποδείχθηκε για άλλη μια φορά προφητικός και τρομακτικά επίκαιρος.
Η δραματουργία του Άρη Μπινιάρη είναι γνωστή και αναγνωρίσιμη πλέον. Διαθέτει όμως και μια μοναδική ικανότητα να αιχμαλωτίζει τον θεατή της. Ένα από τα πλέον στατικά έργα του Αισχύλου, κατάφεραν να ξυπνήσουν έντονα και πολύ δυνατά συναισθήματα στο κοινό, ενώ παράλληλα δημιούργησε ποικίλους συνειρμούς αναφορικά με το σήμερα.
Ο τόσο καλοκουρδισμένος χορός των Ωκεανίδων (Επιμέλεια Κίνησης-Χορογραφία: Εύη Οικονόμου), που μιλούσε και κινούνταν σαν ένα σώμα, σαν το σώμα μιας οποιαδήποτε γυναίκας (Χορός: Αντριάνα Αντρέοβιτς, Δήμητρα Βήτα, Φιόνα Γεωργιάδη, Κατερίνα Δημάτη, Γρηγορία Μεθενίτη, Νάνσυ Μπούκλη, Δώρα Ξαγοράρη, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Αλεξία Σαπρανίδου) ͘ η Ιώ της Ηρούς Μπέζου, η οποία μίλησε το Αισχύλειο κείμενο με καθάριο λόγο, ενώ ακροβατούσε σε μια ευφυή ενδυματολογική κατασκευή (Σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού, Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα) ͘ ο αλυσοδεμένος και επαναστάτης Προμηθέας του Γιάννη Στάνκογλου ήταν μερικά από τα άκρως ενδιαφέροντα και σημειολογικά φορτισμένα στοιχεία της παράστασης που παρουσίασε ο σκηνοθέτης.
Μολονότι αποσπασματικά και λίγα όσα παρακολουθήσαμε (ευχαρίστως θα έμενα να δω ολόκληρη την παράσταση), οι συντελεστές του Προμηθέα Δεσμώτη προϊδέασαν το κοινό τους για μια άκρως ενδιαφέρουσα και πολύ επίκαιρη παράσταση. Η επίκληση στο συναίσθημα, στο οποίο στοχεύουν ο έλεος και ο φόβος, κατά τον Αριστοτελικό ορισμό της τραγωδίας, επετεύχθη, έστω και με αυτές τις δύο σκηνές.
Δημήτρης Τάρλοου
Έφη Θεοδώρου
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Μουσική Σύνθεση: Φώτης Σιώτας
Σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Επιμέλεια κίνησης - Χορογραφίες: Εύη Οικονόμου
Σύμβουλος δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Μετρική ανάλυση πρωτοτύπου: Καίτη Διαμαντάκου
Επιστημονική συνεργάτης: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη
Βοηθός σκηνογράφου: Ξένια Παπατριανταφύλλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Bοηθός φωτιστή: Ναυσικά Χριστοδουλάκου
Ειδικές κατασκευές – γλυπτική: Eργαστήριο Δήμητρα Καίσαρη
Επιμέλεια μακιγιάζ: Eύη Ζαφειροπούλου
Διεύθυνση Παραγωγής: Στέλλα Γιοβάνη
Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Βασιλεία Τάσκου
ΔΙΑΝΟΜΗ
Προμηθέας: Γιάννης Στάνκογλου
Κράτος: Άρης Μπινιάρης
Βία: Κωνσταντίνος Γεωργαλής
Ήφαιστος: Δαυίδ Μαλτέζε
Ωκεανός: Αλέκος Συσσοβίτης
Ιώ: Ηρώ Μπέζου
Ερμής: Ιωάννης Παπαζήσης
ΧΟΡΟΣ (Αλφαβητικά)
Αντριάνα Αντρέοβιτς
Δήμητρα Βήτα
Φιόνα Γεωργιάδη
Κατερίνα Δημάτη
Γρηγορία Μεθενίτη
Νάνσυ Μπούκλη
Δώρα Ξαγοράρη
Λεωνή Ξεροβάσιλα
Αλεξία Σαπρανίδου
Μουσικός επί σκηνής: Νίκος Παπαϊωάννου (Βιολοντσέλο, effects
Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» θα κάνει πρεμιέρα στις 4 Ιουλίου στα Χανιά, στην έδρα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης και στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου, ενώ στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου θα παρουσιαστεί στις 20, 21 & 22 Αυγούστου στο πλαίσιο του Athens Epidaurus Festival.
Το πρόγραμμα της περιφέρειας έχει ως εξής:
Φίλιπποι (Καβάλα) 20-21/7
Αλεξανδρούπολη 22/7
Ιωάννινα 24/7
Θέατρο Δάσους (Θεσσαλονίκη) 27-28/7
Βόλος 29/7
Λάρισα 30/7
Δελφοί 31/7
Aρχαία Ηλιδα 24/8
Παραγωγή: Θέατρο ΠΟΡΕΙΑ, Συμπαραγωγή ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης
Info προπώλησης: www.poreiatheatre.com
Σε όλες τις παραστάσεις θα τηρηθούν απαρέγκλιτα όλα τα πρωτόκολλα που ισχύουν κατά της διασποράς της covid 19.
Διαβάστε επίσης:
Άρης Μπινιάρης: «Η Ουδετερότητα Δεν Προσφέρει Καρπούς Για Σκέψη»
Γιάννης Στάνκογλου:«Έχουμε Δεχτεί Πράγματα Χωρίς Να Τα Σκεφτόμαστε»
Η Ηρώ Μπέζου Και Ο Χρήστος Θάνος Βουτηγμένοι Στο Σύμπαν Του Καζαντζάκη(Συνέντευξη)
Αλέκος Συσσοβίτης:«Υπάρχουν Κυκλώματα, Και Μάλιστα Πολύ Ισχυρά. Αν Δεν Είσαι Κοντά Τους, Δεν Θα Σε Προτιμήσουν»
Τον «Προμηθέα Δεσμώτη», του Αισχύλου, επέλεξε να συμπεριλάβει το Θέατρο Πορεία στο πολυσυλλεκτικό του ρεπερτόριο, επιχειρώντας την πρώτη του κάθοδο στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» είναι έργο αχρονολόγητο. Ειδικοί θεωρούν πως ο σπουδαίος ποιητής το έγραψε στον απόηχο της έκρηξης της Αίτνας περί το 470 π.Χ., άλλοι, μεταξύ 467 και 458 π.Χ. κι άλλοι το θεωρούν όψιμο έργο του, γραμμένο μετά την Ορέστεια, συγκεκριμένα όταν διένυε την τελευταία περίοδο της διαμονής του στη Σικελία.
Στην τραγωδία, ο Αισχύλος πραγματεύεται την αντίσταση του αλυσοδεμένου στον Καύκασο Προμηθέα, να υποκύψει στο θέλημα του «ανελέητου» Διός.
Πρόκειται για ένα ασταμάτητο αγώνα κατά της δύναμης της εξουσίας…
Είναι ένα έργο, που χωρίς άλλο, αποκαλύπτει και τη βαθειά θρησκευτική ιδιοσυγκρασία του Αισχύλου.
Η παράσταση του Θεάτρου Πορεία, παρουσιάζεται σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα και σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στη δεύτερη παρουσία του στο Θέατρο του Πολυκλείτου, με ένα δυνατό επιτελείο πρωταγωνιστών και το Γιάννη Στάνκογλου στον κεντρικό ρόλο.
Ο σκηνοθέτης Άρης Μπινιάρης σημειώνει:
Στον «Προμηθέα Δεσμώτη» η σύλληψη, η δομή και η επεξεργασία του μύθου, έχουν για κέντρο τους τη μορφή του πάσχοντος θεού-προφήτη που ορθώνεται, υπερασπιζόμενος τον άνθρωπο, απέναντι στον απολυταρχικό μηχανισμό μιας θεϊκής τυραννίδας. Η παράσταση αποτελεί ένα θεατρικό και ταυτόχρονα μουσικό γεγονός. Οι ηθοποιοί αντλούν πληροφορίες από τη ρυθμικότητα του κειμένου και μεταβολίζουν, με το σώμα και τη φωνή, σε θεατρική δράση, τον ήχο και τον ρυθμό του ποιητικού λόγου. Με όχημα τη μουσική, δημιουργούν μια δυναμική πλατφόρμα σκηνικής αναπαράστασης και αναδεικνύουν το έργο σαν μια σπαρακτική και με συνεχή κλιμάκωση, επίκληση ενός πάσχοντος θεού για τον άνθρωπο. Χορωδιακά μέρη, μελωδίες και δυναμικοί ρυθμοί, δημιουργούν ένα παλλόμενο και ζωντανό ηχητικό περιβάλλον, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται τα πρόσωπα μιας παλιάς μα πάντοτε διαχρονικής και επίκαιρης ιστορίας. Μιας ιστορίας που μπορεί να ακουστεί ως σκοτεινό σχόλιο για το παρόν ή ως φωτεινή ελπίδα για το μέλλον.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Μουσική Σύνθεση: Φώτης Σιώτας
Σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Επιμέλεια κίνησης - Χορογραφίες: Εύη Οικονόμου
Σύμβουλος δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Μετρική ανάλυση πρωτοτύπου: Καίτη Διαμαντάκου
Επιστημονική συνεργάτης: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη
Βοηθός σκηνογράφου: Ξένια Παπατριανταφύλλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Διεύθυνση Παραγωγής: Στέλλα Γιοβάνη
Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Βασιλεία Τάσκου
ΔΙΑΝΟΜΗ
Προμηθέας: Γιάννης Στάνκογλου
Κράτος: Άρης Μπινιάρης
Βία: Κωνσταντίνος Γεωργαλής
Ήφαιστος: Δαυίδ Μαλτέζε
Ωκεανός: Αλέκος Συσσοβίτης
Ιώ: Ηρώ Μπέζου
Ερμής: Ιωάννης Παπαζήσης
ΧΟΡΟΣ (Αλφαβητικά)
Αντριάνα Αντρέοβιτς
Δήμητρα Βήτα
Φιόνα Γεωργιάδη
Κατερίνα Δημάτη
Γρηγορία Μεθενίτη
Νάνσυ Μπούκλη
Δώρα Ξαγοράρη
Λεωνή Ξεροβάσιλα
Αλεξία Σαπρανίδου
Μουσικός επί σκηνής: Νίκος Παπαϊωάννου (Βιολοντσέλο, effects)
Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου 69, Αθήνα 10433, Πλατεία Βικτωρίας,
210 8210991
210 8210082
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
www.poreiatheatre.com
Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» θα κάνει πρεμιέρα στις 4 Ιουλίου στα Χανιά, στην έδρα του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου, ενώ στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου θα παρουσιαστεί στις 20, 21 & 22 Αυγούστου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Το αναλυτικό πρόγραμμα της περιοδείας θα ανακοινωθεί σύντομα.
Παραγωγή: Θέατρο Πορεία, Συμπαραγωγή ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης
Info προπώλησης: www.poreiatheatre.com
Σε όλες τις παραστάσεις θα τηρηθούν απαρέγκλιτα όλα τα πρωτόκολλα που ισχύουν κατά της διασποράς της covid 19.
Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Φωτογραφίες για το texnes-plus: Χριστίνα Δενδρινού
Ο Άρης Μπινιάρης στην πρώτη του συνέντευξη για τον «Χορό της Φωτιάς», μια μουσικοθεατρική παράσταση για τον Πόντο.
Το ραντεβού μας είναι στην Πλάκα, ανάμεσα σε διερχόμενους τουρίστες και στους φρενήρεις ρυθμούς των Αθηναίων,που επέστρεψαν στην πόλη μετά τις διακοπές. Ο Άρης Μπινιάρης στέκεται στο σημείο συνάντησής μας και παρά το γεγονός ότι αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εντατικές πρόβες τόσο για το πετυχημένο «Ξύπνα Βασίλη» στο Εθνικό Θέατρο, όσο και για τον «Χορό της Φωτιάς», το νέο καλλιτεχνικό του στοίχημα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, δείχνει ήρεμος κι ουσιαστικά παρόν, από την πρώτη χειραψία.
Ένα ήσυχο παραδοσιακό καφενείο, στην καρδιά της Πλάκας, φαντάζει το ιδανικό σκηνικό τόσο για τη φωτογράφιση, όσο και για μια χαλαρή κουβέντα. «Ό,τι έχεις δει, είναι χωρίς ούτε μια ώρα έξτρα πρόβα», μου επισημαίνει, όταν εκφράζω τον θαυμασμό μου, για το περσινό «Ύψωμα 731», παράσταση που πήρε κι αυτή τη σκυτάλη για δεύτερη σεζόν στο Πορεία και το μοναδικά εμπνευσμένο ανέβασμα του Ψαθά.
Ο σωστός προγραμματισμός κι ο έλεγχος της κάθε λεπτομέρειας μοιάζουν να είναι συστατικά της επιτυχίας του. Ο Άρης τολμά αναμοχλεύοντας «δύσκολα» θέματα, γιατί δεν επιθυμεί, να «κρυφτεί» πίσω από ένα κλασσικό κείμενο για να μην πάρει θέση συναισθηματικά, πολιτικά ή κοινωνικά. Εξάλλου, για τον ίδιο, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι τελικά «η ουδετερότητα»....
Θα ξεκινήσω από τα πρόσφατα καλλιτεχνικά γεγονότα. Πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια, είδαμε τελετές παράδοσης-παραλαβής στο Φεστιβάλ Αθηνών και στο Εθνικό Θέατρο και μάλιστα σ' ένα πολύ καλό κλίμα. Πώς το σχολιάζεις;
Η ομαλή αλλαγή των επικεφαλής πολιτιστικών οργανισμών, είναι ένδειξη πολιτισμού και προοικονομεί μια ομαλή συνέχεια. Αυτού του είδους η αλλαγή σκυτάλης, ανάμεσα στους απερχόμενους και νέους διευθυντές, αφενός αποκαλύπτει το αυτονόητο: τη συνεργασία, τη συνομιλία και τη συνύπαρξη κι αφετέρου μ' έναν συμβολικό τρόπο, αναγνωρίζονται οι βάσεις που έχουν μπει για να εξελιχθεί ο θεσμός.
Ας πάμε, όμως, στη δική σου παράσταση: «Ο Χορός της φωτιάς», λοιπόν, μια παράσταση για τον Πόντο. Γιατί τώρα;
Στην παράσταση εστιάζουμε στα γεγονότα που συνέβησαν με την εμφάνιση του κινήματος των Νεότουρκων στις αρχές του 1900. Πρόκειται για ένα εθνικιστικό κίνημα που αποφάσισε να δημιουργήσει ένα έθνος, στο οποίο θα ζουν μόνο Τούρκοι μουσουλμάνοι, ξεριζώνοντας και σφάζοντας τους αρχαίους αυτόχθονες λαούς που υπήρχαν στα μέρη εκείνα (Πόντιοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι). Εκτός από τις σφαγές, τις λεηλασίες, τα βασανιστήρια, τους εμπρησμούς οικισμών, οι υπόλοιπες προμελετημένες μέθοδοι εξόντωσης που χρησιμοποίησαν, όπως μαζικοί εκτοπισμοί, πορείες θανάτου, τάγματα εργασίας, κινούμενα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαρτυρούν, για μένα, ένα απερίγραπτο έγκλημα αποτελώντας τη μεγάλη πρόβα για όσα θα επιχειρήσει ο Χίτλερ στη Γερμανία, λίγα χρόνια αργότερα.
Δεν σκηνοθετείς μόνο την παράσταση, αλλά υπογράφεις και το κείμενο. Πώς δούλεψες πάνω σ’ αυτό;
Συνέλεξα μαρτυρίες, επίσημη επιστολογραφία, άρθρα της εποχής κι αφού τα διασταύρωσα με ιστορικές πηγές, προχώρησα στην τελική συγγραφή και σύνθεση του κειμένου. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής, δοκίμαζα το υλικό που προέκυπτε, με πρώιμα μουσικά θέματα του Φώτη Σιώτα, ο οποίος υπογράφει τη μουσική της παράστασης, έτσι ώστε ο λόγος να αποκτήσει, τη ζητούμενη ρυθμικότητα και μουσικότητα.
Πόσο δύσκολο είναι να αποτυπώσει κανείς ιστορικά γεγονότα σ’ ένα θεατρικό έργο και ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για όσους ασχολούνται με τέτοιες «πληγές» της ιστορίας;
Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποτυπώσει κανείς γεγονότα σε ένα θεατρικό έργο. Καλείσαι ως συγγραφέας του έργου, αλλά κι ως σκηνοθέτης να δημιουργήσεις θεατρική δραματουργία, μέσα από την οποία θα προκύψουν δράσεις και συνθήκες, που θα αναπαριστούν ή θα αφηγούνται τα γεγονότα, με έναν ενδιαφέροντα και θελκτικό, για τον θεατή, θεατρικό κώδικα.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να κρατήσεις μια απόσταση από τα γεγονότα και να μην πάρεις, τελικά, θέση. Η ουδετερότητα, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν προσφέρει καρπούς για σκέψη. Αυτό που, τελικά, ενδιαφέρει τον θεατή δεν είναι τόσο τα γεγονότα που πέρασαν, αλλά πως προσδιορίζεται το δικό μας παρόν, οι δικοί μας προβληματισμοί, μέσα από την αναμόχλευση του παρελθόντος.
Γνωρίζουμε οι Έλληνες ιστορία;
Όχι όσο θα έπρεπε. Πιστεύω πως αποφεύγουμε να κοιτάξουμε το παρελθόν για να αποφύγουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Διακρίνω μια διάχυτη αντίσταση σε οποιασδήποτε μορφής ουσιαστική ενδοσκόπηση. Όσο αποφεύγουμε το κοίταγμα σε ό,τι μας έφερε ως εδώ, σε ό,τι αποτελεί τη σύστασή μας, αδυνατούμε να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Κι έτσι, καταλήγουμε να ατενίζουμε την εξέλιξη της ζωής, μέσα από παρωπίδες, καθηλωμένοι σε δόγματα.
Φαντάζομαι μέσα από την έρευνά σου θα ήρθες σ’ επαφή με πολλές προσωπικές ιστορίες από τη γενοκτονία των Ποντίων. Υπάρχει κάποια που σε στοιχειώνει;
"Είναι αδύνατον, κανείς, να περιγράψει ..!", ακούγεται σε κάποιο σημείο στο κείμενο της παράστασης. Και είναι πραγματικά έτσι.
Παρόλα αυτά, ενδεικτικά, θα αναφερθώ στις Πόντιες μητέρες, που κατά την διάρκεια των μαζικών εκτοπισμών, κρατούσαν και θήλαζαν τα νεογέννητα μωρά τους, καθώς βάδιζαν στους δρόμους του χαμού. Πολλά από αυτά τα μωρά δεν άντεχαν και ξεψυχούσαν. Στην καλύτερη των περιπτώσεων τα έθαβαν και συνέχιζαν αμέσως κάτω από την προτροπή του βούρδουλα. Σε άλλες περιπτώσεις, δεν τους επιτρεπόταν να τα θάψουν και αναγκάζονταν να τα αφήσουν στην άκρη του δρόμου.
Η ελληνική Βουλή ψήφισε, μόλις το 1994, την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού». Πιστεύεις ότι υπάρχουν περιπτώσεις, όπου η ιστορική μνήμη χρησιμοποιείται από τους πολιτικούς για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων;
Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις που η ιστορική μνήμη χρησιμοποιείται από τους πολιτικούς για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Το συγκεκριμένο, όμως, ψήφισμα το θεωρώ πολύ σημαντικό και πιστεύω πως έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα.
Οι περισσότερες παραστάσεις σου, μέχρι σήμερα, βασίζονται σε δικά σου κείμενα, εμπνευσμένα από την ιστορία ή είναι αρχαία δράματα. Δεν υπάρχουν κλασικά κείμενα που να σ’ έχουν ιντριγκάρει, ώστε να ασχοληθείς μαζί τους;
Σίγουρα υπάρχουν και θέλω πολύ να ασχοληθώ κάποια στιγμή. Υπάρχει, απλά ο κίνδυνος, να χρησιμοποιήσουμε ένα κλασσικό κείμενο για να αποφύγουμε να πάρουμε μια θέση συναισθηματικά, πολιτικά ή κοινωνικά. Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να αποφύγω. Γι' αυτόν τον λόγο πιστεύω πως χρειάζεται τόλμη και πολύ δουλειά, ώστε να συντονιστούμε με την ουσία ενός κλασσικού έργου, και να εκφράσουμε, τελικά, τις προσωπικές μας αγωνίες και προβληματισμούς.
Φαίνεσαι πολύ ήρεμος, όση ώρα μου μιλάς, υπάρχει κάτι που μπορεί να σε «βγάλει από τα ρούχα σου», στις πρόβες;
Το να θεωρήσει κάποιος ηθοποιός ή συντελεστής αυτονόητο και δεδομένο, το γεγονός πως κάνουμε ένα τόσο όμορφο επάγγελμα, το οποίο εμείς έχουμε επιλέξει. Υπάρχει κόσμος που εργάζεται σε δουλειές που δεν έχει επιλέξει, ενώ η καρδιά του χτυπάει για κάτι άλλο. Αυτό προσπαθώ συνεχώς να το έχω στον νου μου. Με βοηθάει να αποφεύγω το φλερτ με την αχαριστία.
Αυτή τη στιγμή δουλεύεις για τρεις παραστάσεις. Υπάρχει προσωπικός χρόνος;
Ελάχιστος, αλλά φροντίζω να υπάρχει. Είναι σημαντικό να μην απασχολεί η δουλειά όλο τον χρόνο σου.
Ο Άρης Μπινιάρης, έχει κάποια κλασική συνήθεια; Βλέπει ξένες σειρές, χαζεύει με κάποιο παιχνίδι στο ίντερνετ;
Έχω διάφορες κλασσικές συνήθειες και μία από αυτές είναι όντως οι ξένες σειρές. Με ξεκουράζει πολύ να τις παρακολουθώ.
Ο Άρης Μπινιάρης γράφει και σκηνοθετεί τον «Χορό της Φωτιάς», μια μουσικοθεατρική παράσταση για τον Πόντο.
Πρεμιέρα 30 Οκτωβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Παίζουν:Χρήστος Λούλης, Ιωάννα Παππά, Άρης Μπινιάρης, Δώρα Ξαγοράρη, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Κώστας Σεβδαλής, Γρηγορία Μεθενίτη, Ελένη Μπούκλη, Κατερίνα Δημάτη, Μάνος Πετράκης, Νίκος Τσολερίδης κι Ορέστης Χαλκιάς.
Για δεύτερη χρονιά συνεχίζονται το «Ξύπνα Βασίλη» του Δημήτρη Ψαθά στο Εθνικό Θέατρο και το «Ύψωμα 731» στο θέατρο Πορεία.
Ενώ αναμένεται κι η «Ηλέκτρα» που θα σκηνοθετήσει για το Θέατρο Τέχνης.
Διαβάστε επίσης:
Γιώργος Γάλλος: «Ο Καλλιτέχνης Πρέπει Να Ενθαρρύνεται Να Ξαναπροσπαθήσει Και Όχι Να Κατηγορείται Ή Να Αφορίζεται»
5 +1 Λόγοι Που Το «Ξύπνα Βασίλη» Είναι Η Άχαστη Παράσταση Της Σεζόν!
75 Plus Χρόνια «Μαντάμ Σουσού»- Αφιέρωμα Στον Δημιουργό Της
1ον: Γιατί ο Άρης Μπινιάρης κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο να ζωντανέψει ουσιαστικά, με φρέσκια και ενδιαφέρουσα οπτική μια κωμωδία του ΄60, σε μια εποχή που το θέατρο προσπαθεί μάταια με κλασικά έργα, τα οποία γνωρίσαμε μέσα από τις ελληνικές ταινίες να πετύχει το τέλειο copy-paste,στοχεύοντας στο ταμείο και προτάσσοντας σαν κυρίαρχο δίλημμα: αν η πρωταγωνίστρια θα υποκύψει ή όχι στο ντεκαπάζ.
2ον:Γιατί ο θίασος είναι εξαιρετικός!Ο Γιώργος Γάλλος, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, η Ηρώ Μπέζου, ο Αινείας Τσαμάτης, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, ο Στέφανος Πίττας, η Λυδία Τζανουδάκη και ο Κωνσταντίνιος Σεβδαλής είναι μοναδικοί σε κάθε γκρο πλαν του σκηνοθέτη τους. Ειδική μνεία για τον Βασίλη του Γιώργου Γάλλου, μια ακόμη καταπληκτική ερμηνεία από έναν σπουδαίο ηθοποιό, μόνο και μόνο τις εκφράσεις του να παρακολουθήσει κανείς μαγεύεται με τον τρόπο που καταφέρνει να περάσει τα αδιέξοδα και την τραγικότητα του ήρωα μέσα από τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που βιώνει.
3ον: Γιατί ο σκηνοθέτης,ο οποίος ξέρει όσο λίγοι να πατά στις μουσικές του παρτιτούρες, έδωσε στην παράσταση έναν συναρπαστικό ρυθμό, μπλέκοντας μοναδικά μια sixty ροκ μπάντα με την αφήγηση της ιστορίας με τέτοιο τρόπο, ώστε η περιγραφή να εντάσσεται μοναδικά στην μελωδία και το αντίστροφο. Χωρίς ούτε μια στιγμή η μουσική(Φώτης Σιώτας) να εκβιάζει το συναίσθημα του θεατή αλλά αντίθετα να γίνεται αρωγός και να επικοινωνεί με τις ανάσες των ηθοποιών.
4ον: Γιατί πίσω από την οθόνη, στην οποία παρακολουθούμε τη δράση εξελίσσεται μια άλλη παράσταση μεταξύ των ηθοποιών, μ’ αποτέλεσμα η φαντασία και η προσοχή μας να κινητοποιούνταν ακόμη περισσότερο.
5ον: Γιατί το εμπνευσμένο φινάλε της παράστασης παγώνει τα γέλια μας και δείχνει πως μάλλον «Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά»
6ον: Γιατί άφησα τα «είδα», τα οποία συνηθίζουμε, αναλύοντας έργα και παραστάσεις και μπήκα στο ψητό: «Μην χάσετε αυτή την παράσταση!»
Οι «Πέρσες», η μεγάλη περσινή επιτυχία του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, συνεχίζει και φέτος τον θρίαμβό της. Με τη συμμετοχή μιας δυναμικής ομάδας καταξιωμένων και νεότερων ηθοποιών, μεταξύ των οποίων η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, ο Νίκος Ψαρράς, ο Αντώνης Μυριαγκός και ο Χάρης Χαραλάμπους, ο νεότατος 'Αρης Μπινιάρης προτείνει μια εκρηκτική σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης.
Η παράσταση της 1η Ιουλίου στο Ηρώδειο έγινε sold out και προστίθεται μία ακόμα στις 30 Ιουνίου. Η προπώληση έχει ξεκινήσει στην Πανεπιστημίου 39, στο 210 32 72000 και στα greekfestival.gr και viva.gr.
Διαβάστε εδώ όλα όσα γράψαμε πέρσι για την παράσταση την οποία προτεινουμε να μην χάσετε!
Είδα
Video
