Ο Αρτώ. Αυτός είναι το επείγον περιστατικό.
Αυτός απέσπασε τη λογοτεχνία από την αστυνομία, το θέατρο από την ιατρική.
Κάτω από τον ήλιο των βασανιστηρίων που φωτίζει
όλες τις ηπείρους αυτού του πλανήτη, ανθίζουν τα κείμενά του.
Κάποτε θα διαβαστούν πάνω στα ερείπια της Ευρώπης.
Και τότε θα γίνουν κλασικά.
Χάινερ Μύλλερ
Η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη παρουσιάζει στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης την παράσταση «ΚΟΚΚΑΛΟ», μια σπαρακτική ροκ τελετουργία για τη ζωή και το έργο του μεγαλύτερου διανοητή και καλλιτέχνη του σύγχρονου θεάτρου. Ο ρηξικέλευθος και μοναδικός Αντονέν Αρτώ, αυτό το «επείγον περιστατικό» της ζωής και της τέχνης όπως θα τον χαρακτηρίσει ο Χάινερ Μύλλερ, επιστρέφει στη σκηνή για τελευταία φορά, δίνοντας το σόου της ζωής του. Ο Γεράσιμος Γεννατάς παθιασμένος, εμπνευσμένος, θλιμμένος και ερωτευμένος παντόμιμος κλόουν ενσαρκώνει τον σπουδαίο Γάλλο, έχοντας ως κύρια μέσα τη φωνή και το σώμα, και με τη ζωντανή συμβολή του μουσικού-περφόρμερ Γιώργου Παλαμιώτη, οδηγούν τον θεατή σε μια βαθιά προσωπική κάθαρση, από το σκοτάδι του πόνου, της αδικίας και της υποκρισίας, προς το καθαρό και λυτρωτικό φως. Εκεί όπου βασιλεύει ο Μέγας Νόμος της Καρδιάς.
Η ιστορία
Παρίσι 1935. Ο Αντονέν Αρτώ επινοεί μια εντελώς νέα θεατρική φόρμα, το «Θέατρο της Σκληρότητας», και για να τη βάλει σε εφαρμογή δημιουργεί την παράσταση «Οι Τσέντσι» – μία πεντάπρακτη τραγωδία, για τον ξακουστό, αιμοδιψή και αιμομίκτη κόμη της Ρώμης, που βρέθηκε δολοφονημένος, μ’ ένα στιλέτο στο μάτι, από την ανήλικη κόρη του. Το έργο κάνει πρεμιέρα τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στο θέατρο Folies Wagram, και παρά τις προσδοκίες αποτυγχάνει παταγωδώς. Ο Αρτώ αποφασίζει πως δεν θα σκηνοθετήσει ξανά ποτέ, ταξιδεύει ασταμάτητα αναζητώντας τη λύτρωση και στο τέλος συλλαμβάνεται για αλητεία. Το 1938 χαρακτηρίζεται επισήμως ως «παράφρων» και οδηγείται δια της βίας στο ψυχιατρείο, στο οποίο θα παραμείνει έγκλειστος για εννέα χρόνια. Την τελευταία μόνο χρονιά θα υποβληθεί σε περισσότερα από 51 ηλεκτροσόκ. Εκεί αποκτά την εμμονή ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, εκεί πέφτει σε κώμα και ευτυχώς ξύπνα την ώρα που τον οδηγούν στο νεκροτομείο, εκεί ο ξακουστός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος Ζακ Λακάν θα θριαμβολογήσει πως «επιτέλους ο κύριος Αρτώ θεραπεύτηκε και δεν θα χρειαστεί να ξαναγράψει τίποτα πια».
Το 1946 και λίγο πριν τον θάνατό του, αποκτά ξανά ελευθερία κινήσεων, έχοντας υποστεί ωστόσο ανεπανόρθωτες βλάβες από τις επίσημες θεραπευτικές μεθόδους. Οι «Φίλοι του Αντονέν Αρτώ» οργανώνουν μια ειδική βραδιά αφιερωμένη στο έργο του στο Θέατρο «Σάρα Μπερνάρ», αλλά η είσοδος στον ίδιο απαγορεύεται, εξαιτίας του φόβου που προκαλεί η εξασθενημένη του φιγούρα και η πιθανότητα ενός ακόμα θηριώδους ξεσπάσματος, όπως αυτά που συνήθιζε ενώπιων ακροατηρίου και από τα οποία ηρεμούσε μόνο εάν τον φιλούσε ένας φίλος του στο μέτωπο.. Ο άνθρωπος τον οποίο συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν στέκεται μόνος έξω από τις κλειστές πόρτες, ενώ σύσσωμη η καλή κοινωνία των Παρισίων απολαμβάνει τις αναγνώσεις των κειμένων του.
Η παράσταση
Απογοητευμένος από αυτό το περιστατικό, ο Αρτώ αρνείται την ελευθερία του και επιστρέφει οικειοθελώς στο κελί του, αποφασίζοντας να ξυπνήσει τα εκφραστικά του μέσα για να μεταμορφωθεί ο ίδιος στον πιο βιρτουόζο περφόρμερ και να δώσει ένα τελευταίο σόλο, μια παράσταση-ξέσπασμα, μπροστά σε ένα κοινό ανυπόκριτο. Ένα κοινό που θα πλάσει με το μυαλό του. Ένα κοινό που γεννήθηκε για να τον αγαπά.
Απομονωμένος στο άσυλο, ο Αρτώ στήνει από την αρχή το παλιό σκηνικό των «αποτυχημένων» Τσέντσι, φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά με πάθος και μαεστρία. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης και με το ρυθμό της μουσικής, ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης. Καλλιτέχνης, ιδιοφυής, επαναστάτης, αναθεωρητής, ποιητής, δάσκαλος, παραληρηματικός, επιθετικός, επιληπτικός, αυτοκαταστροφικός και βαθιά, πολύ βαθιά ερωτευμένος και ερωτικός, συνθέτει με τρόπο προβοκατόρικο την τελική του ετυμηγορία απέναντι στον σύγχρονο καθωσπρεπισμό, βγάζοντας τη γλώσσα στην κοινωνική υποκρισία και τις επινοημένες αυθεντίες του καιρού μας και επαναφέροντας το «Θέατρο της Σκληρότητας» στη θέση που του ανήκει: μέσα στις φλογισμένες καρδιές των εξεγερμένων.
Με το «ΚΟΚΚΑΛΟ» οι συγγραφείς Ιόλη Ανδρεάδη και Άρης Ασπρούλης, ολοκληρώνουν την προσωπική τους τριλογία πάνω στο έργο του Αντονέν Αρτώ. Έχουν προηγηθεί οι παραστάσεις «Αρτώ / Βαν Γκογκ, avecunpistolet» (Θέατρο Σημείο - 2015, στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Ιωάννης Παπαζήσης) και «Οικογένεια Τσέντσι» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - 2016, στο ρόλο του Κόμη Τσέντσι ο Μιλτιάδης Φιορέντζης, Μπαλαντέρ η Ελεάνα Καυκαλά, Βεατρίκη η Μαρία Προϊστάκη). Το αισθητικό περιβάλλον της παράστασης «ΚΟΚΚΑΛΟ», ακολουθώντας τη διαδρομή της ζωής του Αρτώ, τελεί σε απευθείας διάλογο με τα δύο προηγούμενα ανεβάσματα.
Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Παλαμιώτης
Κατασκευές: Γιάννης Νίτσος
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Οργάνωση Παραγωγής: ΡΕΟΝ / Ορέστης Τάτσης
Στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Γεράσιμος Γεννατάς.
Ζωντανά επί σκηνής ο μουσικός-περφόρμερ Γιώργος Παλαμιώτης
Θέατρο Τέχνης – Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
Τηλέφωνο: 2103222760 & 2103228706
Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00
Πρεμιέρα
21 Φεβρουαρίου 2022
Εισιτήρια: 15 ευρώ, 10 ευρώ μειωμένο
Διάρκεια: 75 λεπτά
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείου Πολιτισμού.
Το έργο κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.
26 Ιουλίου με 1 Αυγούστου.
Πρώην Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39, 10447 – Βοτανικός.
Ελεύθερη είσοδος με ηλεκτρονική έκδοση δελτίου εισόδου στο www.elaionasfestival.com (αρχική σελίδα/δελτία εισόδου).
ELAIΩNAS FESTIVAL Vol.7: Επιστροφή και ίαση
Το ElaiΩnas Festival, το μοναδικό site-specific φεστιβάλ της Αθήνας, επιστρέφει για 7η συνεχή χρονιά, σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Αττικής, συνεχίζοντας την πολιτιστική ανασκαφή των πιο απόκρυφων ιστοριών της πόλης, μέσα από ιαματικές παραστάσεις αρχαίου δράματος, με σπουδαία ελληνικά ονόματα και μουσικούς της διεθνούς σκηνής, που επιστρέφουν στη χώρα αποκλειστικά για τη συμμετοχή τους στον θεσμό αυτό. Παράλληλα, ένα σπάνιο πολυμεσικό αφιέρωμα στον σπουδαίο αθηναιογράφο Δημήτρη Καμπούρογλου, δίνει το στίγμα της φετινής διοργάνωσης. Από τις 26 Ιουλίου έως την 1η Αυγούστου, με ελεύθερη είσοδο, στον μοναδικό χώρο του Βιομηχανικού Πάρκου των παλιών Πλεκτηρίων-Υφαντηρίων. Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Φένια Παπαδόδημα & Γιώργος Παλαμιώτης.
Επιστροφή και ίαση. Αυτές είναι οι δύο έννοιες – πυλώνες του φετινού ElaiΩnas Festival που αυτό το καλοκαίρι επανέρχεται εκεί όπου ξεκίνησε το 2015. Ανάμεσα στις σύγχρονες βιοτεχνίες του Βοτανικού, σ’ έναν χώρο ξεχωριστό όπου η αύρα του αρχαίου ελαιώνα θα ζωντανέψει ξανά μέσα από τα κείμενα του Δημήτρη Καμπούρογλου τα οποία θα ακουστούν στην έναρξη του φεστιβάλ, συλλογή φωτογραφιών του Ελαιώνα σήμερα, αλλά και μέσα από βίντεο και αφιερώματα στον αγαπημένο αθηναιογράφο που θα παρουσιάζονται σε όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ με διαφορετικές αφορμές - εκπλήξεις.
Η ίαση μέσα από την τέχνη, το θέατρο και τη μουσική συνδέεται άρρηκτα με την έννοια της επιστροφής – στον τόπο έμπνευσης, αναγνώρισης της ταυτότητας μας, συνάντησης, στο σημείο που θεωρούμε ρίζα ή απλά στον εαυτό μας. Γι’ αυτό κι επιστρέφουμε στη θεματική του Ελαιώνα και στον καθαυτό τόπο που ξεκίνησε το φεστιβάλ, ανάμεσα στις βιοτεχνίες του Βοτανικού.
Επιστροφή και η ίαση ήταν οι έννοιες που διαμόρφωσαν τις επιλογές των κειμένων στο θεατρικό μέρος, με τρεις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες προτάσεις/σπουδές πάνω στην αρχαία τραγωδία. Ειδικά όσον αφορά στο αρχαίο θέατρο σε σχέση με την ίαση, να τονίσουμε πως δεν υπήρχε θέατρο χωρίς Ασκληπιείο και το αντίθετο, στον Ελληνικό κόσμο.
Επίσης η έννοια της επιστροφής καθόρισε και τις μουσικές επιλογές του φεστιβάλ., που φέτος προσκαλεί Έλληνες μουσικούς που η καλλιτεχνική/δισκογραφική τους βάση ή/και η μόνιμη κατοικία τους, είναι εκτός Ελλάδας.
Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά είναι απαραίτητη η έκδοση δελτίου εισόδου από το site του φεστιβάλ www.elaionasfestival.com όπου θα βρείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις του φεστιβάλ στο www.elaionasfestival.com.
αναλυτικό πρόγραμμα:
|
26/07 - 21:00 |
Έναρξη Αφιέρωμα στα κείμενα για τον λόγγο και τον Ελαιώνα των Αθηνών του Δημήτρη Καμπούρογλου |
|
|
29/07 - 21:00 |
Alex Dante Duet Rachmaninoff revisited Ο κιθαρίστας Αλέξανδρος Δανδουλάκης (Alex Dante) και ο drummer Μανώλης Γιαννίκιος συναντιούνται μουσικά με αφορμή τον πειραματισμό πάνω στη θεμελιώδη μουσική του Sergei Rachmaninoff. Πιανιστικά κομμάτια που μεταμορφώνονται και επαναπροσδιορίζονται για ηλεκτρική κιθάρα και drums. Η μίξη φυσικού και ηλεκτρονικού drumming με τα κιθαριστικά εφέ λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στο κλασικό και το μοντέρνο μουσικό ύφος. Alex Dante Duet Αλέξανδρος Δανδουλάκης – ηλ. Κιθάρα Μανώλης Γιαννίκιος – Τύμπανα
|
|
|
29/07 - 22:00 |
Pala Vibes Quintet Étoile rouge – με τους Χρήστο Ραφαηλίδη και Εύη Φιλλίπου Ο Γιώργος Παλαμιώτης προσκαλεί δύο βιμπραφωνίστες της Ελληνικής μουσικής διασποράς. Τον Χρήστο Ραφαηλίδη από την Νέα Υόρκη και την Εύη Φιλλίπου από το Βερολίνο. Μαζί με τον Αλέξανδρο Δράκο Κτιστάκη στα τύμπανα αλλά και τον Carlos Menendez από την Matanza της Κούβας, θα παρουσιάσουν ένα σύνολο από πρωτότυπες συνθέσεις για δύο βιμπράφωνα και κρουστά, με γενικό τίτλο Étoile rouge. ‘’Μουσικές αποτυπώσεις βιωμάτων στην θέση των πραγματικών φωτογραφιών που δεν έχω από βραδιές στο Bar 55 ή σε Μαλινέζικα φουαγιέ και τσιγγάνικα καφενεία. O Κάτω Κάμπος και τα Πυρηναία με πανσέληνο. Ο ήχος του Steve Reich και των δρόμων του Brixton. Φιλίες χρόνων και άλλες μιας εβδομάδας’’, χαρακτηρίζει ο ίδιος την μουσική που θα παρουσιάσουν. Ο Ραφαηλίδης είναι πλέον ένας από τους αναγνωρισμένους jazz βιμπραφωνίστες στην Νέα Υόρκη. Η Φιλλίπου έρχεται από την contemporary & anant garde σκηνή του Βερολίνου. Ο Κτιστάκης μόλις έχει κυκλοφορήσει έναν προσωπικό δίσκο με ορχηστρικά και τραγούδια με έγχορδα, χορωδία και τζαζ κουαρτέτο. ‘’Η ουσία της μουσικής είναι κάτι που δεν καθορίζεται από, αλλά αντιθέτως καθορίζει τις σκέψεις ή τις πράξεις μας.’’ απαντά όταν του επισημαίνεται το ετερόκλητο των μουσικών Pala Vibes Quintet Χρήστος Ραφαηλίδης – Βιμπράφωνο Εύη Φιλλίπου – Βιμπράφωνο Γιώργος Παλαμιώτης – Μπάσο Carlos Menendez – κρουστά Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης – τύμπανα |
|
|
30/07 - 21:00 |
Αντιγόνης Παραλλαγές Ο χρόνος του Θεού και ο χρόνος των ανθρώπων Σκηνοθεσία – Φένια Παπαδόδημα Που κατοικεί το φως; Που βρίσκεται εκείνος ο τόπος όπου οι ψυχές γαληνεύουν και κουβεντιάζουν ανέμελα μεταξύ τους; Μία μουσική σπουδή πάνω στην Αντιγόνη του Σοφοκλή, αλλά και τον ρόλο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας σαν εργαστήρι παρατήρησης και μετάλλαξης της ανθρώπινης συνείδησης μέσα στους αιώνες. Το πως αντιμετωπίζει κανείς τον χρόνο που του δίνεται, το πως επιλέγει να πράξει ο κάθε ήρωας, έχοντας κατά νου όχι μόνο το πέρασμα από αυτή τη ζωή αλλά και τη συνέχεια της, τον χρόνο μετά, αποτελεί το κύριο θέμα κάθε αρχαίας τραγωδίας. Συντελεστές: Ηθοποιοί: Έλενα Φίλλιπα, Ελένη Ποζατζίδη, Ευαγγελή Φίλη, Σοφήλια Τσορτέκη, Φένια Παπαδόδημα, Ελεάννα Αλαβάνου, Μελισσάνθη Μαυρίδου, Μιχάλης Κουτσκουδής, Μανώλης Αφολάνιο, Νίκος Χαλδαιάκης Μουσικοί: Παναγιώτης Κωστόπουλος, Φένια Παπαδόδημα, Βυζαντινή χορωδία ‘Οι Μαϊστορες’’μουσική διεύθυνση Αχιλλέας Χαλδαιάκης Χορός: Μαθητές της δραματικής σχολής ‘’ Αρχή‘‘ της Νέλλης Καρά. Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση Μουσική / σκηνοθεσία/ δραματουργία: Φένια Παπαδόδημα |
|
|
31/07 - 21:00 |
Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα μια προσέγγιση των Βακχών του Ευριπίδη σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή Το νήμα του μύθου των Βακχών - πέντε ηθοποιοί, τέσσερις άξονες, τρεις γλώσσες, δύο φύλα, ένας τόπος αφηγούνται έναν θεό, δύο αγγέλους, τρεις γυναίκες, τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τραγουδούν τον θεό μέσα στις αντιφάσεις. Την άγρια φύση που πάλλεται. Θρηνούν τον άνθρωπο που απομακρύνεται, το σώμα που αποσπάται. Τα απομεινάρια σώματος, το σώμα δίχως σώμα. Πενθούν για τα μικρά μικρά κομμάτια μας. Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή Ερμηνεία: Julianna Bloodgood, Rafal Habel, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Κώστας Σεβδαλής, Ρηνιώ Κυριαζή
Βοηθός σκηνοθέτη: Αρετή Πολυμενίδη Προσωπείο: Μάρθα Φωκά Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Βασιλάκης |
|
|
31/07 - 22:00 |
Τάνια Γιαννούλη σόλο πιάνο Η Τάνια Γιαννούλη, πιανίστα, συνθέτις, αυτοσχεδιάστρια και bandleader, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές παρουσίες της σύγχρονης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής jazz σκηνής σήμερα. Τον Μάιο του 2021 ήταν η μία από τους τρείς υποψήφιους για το μεγάλο κρατικό Γερμανικό βραβείο Deutscher Jazzpreis στην κατηγορία Piano/ Keyboards International μαζί με τον Tigran Hamasyan και τον Shai Maestro. Οι δίσκοι της, είναι αποτέλεσμα τεσσάρων ιδιαίτερων συνεργασιών, κυκλοφορούν από το Νεοζηλανδικό music-art label, Rattle κι έχουν αποσπάσει αναγνώριση και σημαντικές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό: “Forest Stories” (Tania Giannouli - Paulo Chagas, 2012) / “Transcendence” (Tania Giannouli Ensemble, 2015) / “Rewa” (Tania Giannouli - Rob Thorne, 2018) / “In Fading Light” (Tania Giannouli trio - Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, Κυριάκος Ταπακης, 2020) Τάνια Γιαννούλη – Πιάνο |
|
|
01/08 - 21:00 |
Ευμενίδες Γιώργος Φριντζήλας-Ρεβέκκα τσιλιγκαριδου - Οι Ερινύες στην ελληνική μυθολογία ήταν χθόνιες θεότητες που κυνηγούσαν όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων. Στο έργο του Αισχύλου μεταστρέφονται σε Ευμενίδες όταν κατακτούν σεβασμό και τιμές από τους πολίτες της Αθήνας, με άλλα λόγια όταν τις αναγνωρίζουν και τους δίνεται χώρος. Με αφορμή το αρχαίο κείμενο, η παράσταση παρουσιάζει μια κοινότητα ανθρώπων που αφηγείται, θυμάται, δημιουργεί, κρίνει, δικάζει, συγχωρεί και τέλος επιχειρεί να κατανοήσει την σχέση του ατόμου με την διαταραχή αλλά και την αποκατάσταση του κύκλου της αρμονίας. Ποιος ο ρόλος των Ερινυών για την υγεία της κοινότητας και σε ποιες συνθήκες μπορούν να μετατραπούν σε Ευμενίδες χωρίς να προδώσουν τον ρόλο τους; Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Γιώργος Φριντζήλας-Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου Συμμετέχουν: Δώρα Δημητρώ, Δημήτρης Καστανιάς, Μελίνα Κοτσέλου, Γιώργος Κουμούτσος, Ιωάννα Κωνσταντίνου, Φανή Ξενουδάκη, Μαριάννα Ράντου, Γιελένα Τσακλίδου, Δανάη Τωράκη, Φαίη Φραγκαλιώτη Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση |
Ένα σύγχρονο ντουέτο από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Γωγώ Ξαγαρά στην άρπα και Ήβη Παπαθανασίου στο τσέλο, συμπράττουν με τη Φωτεινή Παπαδόδημα στην ερμηνεία και το τραγούδι και με τον Γιώργο Παλαμιώτη στο ηλεκτρικό μπάσο και τη δημιουργία ηχητικών τοπίων.
Αναβιώνουν το αριστουργηματικό διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη, “Άνθος του γιαλού” μέσα από μία μουσικοθεατρική προσέγγιση. Ακολουθούν τον ρυθμό του Παπαδιαμαντικού λόγου, υφαίνοντας γύρω του ένα μουσικό καμβά πάνω σε πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις.
Το Άνθος του γιαλού είναι ένα μικρό διαμάντι, ένα μαγευτικό ηχογράφημα λέξεων που το συνθέτουν οι παφλασμοί κάτω από τα κουπιά των “ελαφροίσκιωτων¨ ταξιδευτών, οι ανάσες τους, τα νυχτοπούλια που σκίζουν τον αέρα, η ρυθμική επωδός ¨ακόμη λίγό και το φτάσαμε¨, και ο χτύπος της καρδιάς τους που νοερά συντροφεύει τον αναγνώστη.
Οι ελαφροίσκιωτοι κωπηλάτες πασχίζουν να φτάσουν ένα άυλο φως, άγνωστης προέλευσης που εμφανίζεται κάθε νύχτα στο βάθος του ορίζοντα, έξω από το λιμάνι: “…έβλεπε, λέγω, ανοικτά εις το πέλαγος…εν μελαγχολικόν φως- κανδήλι, φανόν, λαμπάδα, ή άστρον πεσμένον- να τρεμοφέγγη, εκεί μακράν, εις το βάθος της μελανωμένης εικόνος, επιπολής εις το κύμα, και να στέκη επί ώρας φαινόμενον ως να έπλεε, και μένον ακίνητον.”
Ο Παπαδιαμάντης αγγίζει με τον παιδικό του τρόπο ένα θέμα σύνθετο και πολυδιάστατο : τους δύο ίσως και περισσότερους κόσμους μέσα στους οποίους κινούμαστε.
Από τη μία ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις μας και από την άλλη ένας άλλος κόσμος, αόρατος, από τον οποίο μας έρχονται καμιά φορά σαν μηνύματα, αποκαλύψεις, εμφανίσεις, θραύσματα εικόνων, που δεν ανήκουν στον χειροπιαστό, υλικό κόσμο που μας περιβάλλει.
Οι δύο αυτές πραγματικότητες συνυπάρχουν. Πολλοί λίγοι όμως αντιλαμβάνονται φαινόμενα της άλλης διάστασης.
“Και η σπίθα εκείνη, η φωτιά του πελάγου που είδες, Μάνο, είναι η ψυχή του βασιλόπουλου, που έλυωνε, σβήσθηκε στα σίδερα της σκλαβιάς, και κανείς δεν την βλέπει πια, παρά μόνο όσοι ήταν καθαροί τον παλαιόν καιρόν, και οι ελαφροίσκιωτοι στα χρόνια μας.”
Μ’ αυτή την αινιγματική πρόταση κλείνει το διήγημα αφήνοντας ανοιχτά σημαντικά ερωτήματα. Ποιοι ακριβώς ήταν οι “καθαροί” και αν πλέον σήμερα έχουν απομείνει μόνο ελαφροίσκιωτοι, πως μπορούμε να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτούς;
Όπως πάντα, ο Παπαδιαμάντης ανοίγει ένα παραθυράκι που τρίζει και στο βάθος της προοπτικής αχνοφέγγουν ερωτήματα και απαντήσεις που φέρουν πάντα έναν κρυφό θεολογικό χαρακτήρα, σημεία μιας ζωής μυστικής, αόρατης.
Ακολουθώντας το ρυθμό της λέξης και της ανάσας του Α. Παπαδιαμάντη θα κωπηλατήσουμε κι εμείς γιατί “ …Ένα λουλουδάκι αόρατο, μοσχομυρισμένο, φύτρωσε ανάμεσα στους δύο αυτούς βράχους, οπού το λεν Άνθος του γιαλού, αλλά μάτι δεν το βλέπει. “
Μουσική σύνθεση - Σύλληψη Φωτεινή Παπαδόδημα
Ζωγραφιές – Γιώργος Κόρδης
Παίζουν
Γωγώ Ξαγαρά – άρπα – ερμηνεία
Ήβη Παπαθανασίου – τσέλο- ερμηνεία
Γιώργος Παλαμιώτης- ηλεκτρικό μπάσο, ηχητικά τοπία- ερμηνεία
Φωτεινή Παπαδόδημα- φωνή, λούπες, λαούτο – ερμηνεία
Tιμές των εισιτηρίων : 12 ευρώ γενική ενιαία είσοδος, 10 ευρώ μειωμένο εισιτήριο.
Η μειωμένη τιμή αφορά στις κατηγορίες: Μαθητικό/ Φοιτητικό/ Νεανικό (έως 26 χρονών)/ Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ) & Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ) & Ευρωπαϊκής Κάρτας Νέων & International Student Identity Card (isic)/ Κάτοχοι Κάρτας Πολιτισμού/ Κάτοχοι Κάρτας Club IFA (Γαλλικού Ινστιτούτου)/ Κάτοχοι Κάρτας ΙΤΙ (ΕΚΔΙΘ/ΚΚΔΙΘ)/ Κάτοχοι Κάρτας ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας)/ Κάτοχοι κάρτας ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης)/ ΑμΕΑ/ Άνω των 65/ ομάδες άνω των δέκα (10) ατόμων/Mέλη της εταιρείας Παπαδιαμαντικών σπουδών.
Είδα
Video
