Είτε επειδή το σχολείο έκλεισε προληπτικά, είτε επειδή το παιδί μας αρρώστησε και το κρατάμε στο σπίτι για να προφυλάξουμε τα υπόλοιπα, το μόνο σίγουρο είναι, ότι αυτές τις μέρες αναζητάμε τρόπους για να γεμίσουμε δημιουργικά και ψυχαγωγικά τον ατελείωτο χρόνο που περνάμε στην… καραντίνα!

 

Στην Ιταλία, η οποία πλήττεται σημαντικά από τον κορωνοϊό και έχει θέσει το ¼ του πληθυσμού της σε καραντίνα, ο Υπουργός Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Τουρισμού Dario Franceschini, ζήτησε να μεταδοθούν στην τηλεόραση περισσότερα προγράμματα με μουσική, θέατρο, τέχνη και κινηματογράφο. Με τον τρόπο αυτό, ο κόσμος που παραμένει για μέρες κλεισμένος μέσα στο σπίτι, θα έχει την δυνατότητα να ψυχαγωγείται ποιοτικά. Επιπλέον, ο υπουργός ενθάρρυνε τους καλλιτέχνες να προβάλλουν τα σόου τους στα social media.

Ακολουθώντας αυτή την ιδέα, όσοι περνάμε χρόνο με τα παιδιά στο σπίτι, μπορούμε να επισκεπτόμαστε αυτές τις μέρες τη σελίδα του Εθνικού Θεάτρου, στην οποία θα βρούμε πολλές και καλές παιδικές θεατρικές παραστάσεις των προηγούμενων ετών, σκηνοθετημένες από γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες, όπως η Κάρμεν Ρουγγέρη, η Μαριάννα Τόλη κ.α.

Επισκεφθείτε, λοιπόν, το ψηφιοποιημένο αρχείο του Εθνικού Θεάτρου και απολαύστε την «Ωραία Κοιμωμένη» και τον «Τσάρο με τη μακριά γενειάδα» της Κάρμεν Ρουγγέρη, τον «Γύρο του Κόσμου σε 80 ημέρες» της Μαριάννας Τόλη και τον «Δον Κιχώτη» του Σταύρου Τσακίρη.

Δεκαεννέα ηθοποιοί και πέντε μουσικοί επί σκηνής ζωντανεύουν την ατμόσφαιρα μιας Αθήνας που ζει στη μνήμη, μιας παλιάς Αθήνας εικόνων, προσδοκιών και ελπίδας.

Το συγγραφικό δίδυμο Μιχάλης Ρέππας - Θανάσης Παπαθανασίου επιστρέφει στο Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη», με ένα νέο έργο ύστερα από ανάθεση του Εθνικού Θεάτρου, σε δική τους σκηνοθεσία, ενώ τη μουσική υπογράφει ο Νίκος Κυπουργός και τους στίχους των τραγουδιών η Αφροδίτη Μάνου.

Πρόκειται για ένα μουσικό έργο για όλα όσα βρίσκονται πέρα από αυτά που μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις και να κατανοήσει το μυαλό. Για τη μυστική πατρίδα όπου αγκαλιάζονται τα αντίθετα και ο πόνος συμπληρώνει τη χαρά και την ολοκληρώνει. Εκεί που το μαρτύριο και η ευτυχία γίνονται ένα στην ουτοπία του έρωτα. Αυτή τη δύσβατη Νεφελοκοκκυγία, που μόνο οι ποιητές μπορούν να την επισκέπτονται χωρίς διόδια.

Το έργο εξελίσσεται στην καρδιά της δεκαετίας του 60. Αρχίζει την άνοιξη του 1963 κι τελειώνει την άνοιξη του 1964. Μιαν εποχή που όλα έδειχναν προς ένα καλλίτερο αύριο.

Μιαν εποχή που οι άνθρωποι πίστευαν πως έκλεισαν επιτέλους οι οδυνηροί λογαριασμοί της δεκαετίας του 40 αλλά την ίδια στιγμή στα έγκατα της ελληνικής κοινωνίας δούλευαν οι δυνάμεις του διχασμού. Αυτό το συλλογικό τραύμα έγινε το πλαίσιο και το θεμέλιο των 19 χαρακτήρων του έργου. Αυτό τους έδωσε φωνή και όνομα. Ο Νίκος, ο Αντώνης, ο Ιάσων, ο Ναπολέων, η Ρίτα, ο μπαμπάς, η μαμά, η θεία Τζίνα, ο θείος Στάθης, η θεία Ρενάτα, ο κύριος Ερρίκος, η κυρία Θάλεια, η εξαδέλφη Ειρήνη.... Γυναίκες με κρεπαρισμένα μαλλιά και κόκκινα νύχια. Άντρες σιωπηλοί με σκούρα κοστούμια που μυρίζουν καπνό και αβάσταχτη μελαγχολία. Και έφηβοι. Έφηβοι έκπληκτοι μπροστά στη ζωή που ξετυλίγεται ξαφνικά μπροστά τους. Έκπληκτοι από τη ζωή που εκρήγνυται βίαια μέσα τους. Έφηβοι που ψηλαφούν τις πρώτες τους πληγές.

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας-Θανάσης Παπαθανασίου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Σκηνικά: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου
Κοστούμια Εβελιν Σιούπη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Mουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθετών: Εφη Χριστοδουλοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός

Διανομή (αλφαβητικά)
Θείος Κώστας: Κωνσταντίνος Γαβαλάς
Θεία Ρενάτα: Τζόυς Ευείδη
Μοσχούλα(υπηρέτρια της Θείας Τζίνας): Αναστασία Ζάχου
Κύριος Ερρίκος: Σταύρος Καραγιάννης
Κυρία Θάλεια: Ελίτα Κουνάδη
Εξάδελφος Iάσονας: Σπύρος Κυριακός
Νίκος(αδελφός τους Αντώνη): Λάμπρος Κωσταντέας
Η εξαδέλφη Ειρήνη: Εριέττα Μανούρη
Φανή(υπηρέτρια της κυρίας Θάλειας): Χρύσα Μιχαλοπούλου
Mπαμπάς Γιάννης: Μάξιμος Μουμούρης
Ζάχος(ο μπακάλης της γειτονιάς): Γιάννης Μπουραζάνας
Nαπολέων(γιος τους): Τζώρτζης Παπαδόπουλος
Μαμά Καίτη: Τζίνη Παπαδοπούλου
Αντώνης (σε μικρή ηλικία): Αρης Πλασκασοβίτης
Ρίτα(κόρη τους): Μαριαλένα Ροζάκη
Θεία Τζίνα(αδελφή της Καίτης): Εύα Σιμάτου
Μάρω(υπηρέτρια τους) : Βαγγελίνα Σκλαβενίτη
Στάθης: Πάνος Σταθακόπουλος
Αφηγητής Αντώνης: Γιώργος Τσούρμας
Μουσικοί επί σκηνής Αλέκος Βασιλάτος (Κοντραμπάσο), Διονύσης Βερβιτσιώτης (Βιολί), Σοφία Ευκλείδου (Τσέλο), Κώστας Ιωαννίδης (Κλαρίνέτο, Σαφόφωνο), Θόδωρος Κοτεπάνος (Πιάνο)
Φωτογράφος παράστασης: Τάκης Διαμαντόπουλος
Πληροφορίες για τα Μ.Μ.Ε. 210.5288164-210.5288196
Υπέρτιτλοι στα Αγγλικά: κάθε Πέμπτη από τις 12 Μαρτίου

ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ», Πανεπιστημίου 48 , τηλ. 210.3305074, 210.7234567 (μέσω πιστωτικής κάρτας), στο www.ticketservices.gr και στο tickets.public.gr

Κρατήσεις συλλόγων: 210.7001468

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:30
Τετάρτη, Κυριακή στις 19:00

Τιμές εισιτηρίων: 25€ (Διακεκριμένη ζώνη), 18€ (Α΄ Ζώνη), 15€ (A΄Εξώστης), 5€ (Β΄ Εξώστης)
Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη: 18€ (Διακεκριμένη ζώνη), 15€ (Α΄Εξώστης)
Κάθε Παρασκευή: 18€ (Διακεκριμένη ζώνη), 13€ (Α΄και Β΄ Εξώστης)
Ειδικές τιμές: Φοιτητικό-Νεανικό 10€ (εκτός διακεκριμένης ζώνης)
Ανω 65 ετών 10€ (κάθε Τετάρτη)
Κάρτα ανεργίας 5€ (κάθε Τετάρτη και Πέμπτη)
ΑΜΕΑ 5€ και συνοδός 5€ (καθημερινά & Σαββατοκύριακο)
Πολύτεκνοι 10€ (καθημερινά & Σαββατοκύριακο)

 «Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από το να κάνεις την πλάκα σου και μερικές φορές κουράζομαι να κάνω πλάκα»

Γραμμένο πριν από μια πενταετία, το έργο της Γερμανό - Ελβετίδας δραματουργού και συγγραφέως Σιμπίλε Μπεργκ (συγγραφέας με βιβλία μεταφρασμένα σε 34 γλώσσες) είναι αδυσώπητα σύγχρονο, αφοπλίζοντας τον θεατή με την ειλικρίνεια και την αμεσότητά του. Πολύ εύστοχος είναι ο χαρακτηρισμός της συγγραφέα από το έγκυρο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, που την έχει αποκαλέσει ως: «το πιο βίαιο eye-liner της Γερμανίας».

Η Ελένη Ευθυμίου αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει το «ΚΑΙ ΤΩΡΑ: Ο ΚΟΣΜΟΣ! ή Αυτό που αποκαλείτε Έξω, εμένα δεν μου λέει τίποτα» για το Εθνικό Θέατρο στη Σκηνή «Κατίνα Παξινού» του Rex. Η ταλαντούχα σκηνοθέτις, η οποία έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά με τις καινοτόμες και, συγχρόνως, ευαίσθητες παρατάσεις της, προσωπικά ξεχωρίζω την τριλογία που έχει παρουσιάσει με την ομάδα Εν δυνάμει (μία κολεκτίβα νέων καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία) αποφασίζει να παρουσιάσει τον θεατρικό μονόλογο της Μπεργκ, ως μια πολυφωνική παράσταση με οκτώ ηθοποιούς (συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας). Ένα «όλο» που θα καταλήξει στο ένα και μοναδικό «εγώ» καθιστώντας ξεκάθαρα ότι τα συναισθήματα της μοναξιάς, της απογοήτευσης και της ματαίωσης, που βιώνει η σύγχρονη γυναίκα μέσα στην απαιτητική αλλά, τελικά, απόλυτα κενή καθημερινότητά της είναι καθολικά.

Το έργο παρουσιάζει την καθημερινότητα νεαρών γυναικών, οι οποίες μέσα στη σκληρή καπιταλιστική κοινωνία έχουν να παλέψουν και με τους προσωπικούς τους δαίμονες, αδυνατούν να πιστέψουν ότι υπάρχει πραγματικός έρωτας και, παρόλο, που περιφρονούν την αγορά, ζούν πουλώντας δικά τους φάρμακα για το σεξ στο διαδίκτυο. Νιώθοντας παγιδευμένες σε έναν κόσμο που προωθεί μονάχα πλασματικές ανάγκες και ψεύτικες επιλογές, έχουν χάσει κάθε κίνητρο κι αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν. Παράλληλα, είναι έντονο το ψυχαναλυτικό στοιχείο κι η επιρροή της οικογένειας στην ψυχοσύνθεση της ηρωίδας.

 

 

 Η Σιμπίλε Μπεργκ έχει μπολιάσει το έργο της με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, η ηρωίδα της, όπως κι εκείνη, είναι παιδί χωρισμένων γονιών με μητέρα αλκοολική. Παράλληλα, στο έργο ελοχεύει και το στοιχείο της ενοχής και της αυτοτιμωρίας ως αντίδραση στο νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον. Όλη αυτή η κατάσταση την οδηγεί σε μια βίαιη συμπεριφορά χρησιμοποιώντας, κυρίως, λεκτική βία ενάντια σ' ένα σύστημα που την έχει εγκλωβίσει. Αποδέκτης όλου αυτού του μονολόγου είναι ο Άλεξ ή Αλέξανδρος ή Αλέκος ένα πρόσωπο του οποίου την ταυτότητα μαθαίνουμε λίγο πριν το φινάλε της παράστασης.

Η σκηνοθετική επιλογή της Ελένης Ευθυμίου να μην παρουσιάσει την παράσταση, ως μονόλογο αλλά ως ένα έργο συνόλου τη δικαιώνει. Ο χορός των γυναικών λειτουργεί σαν έναν δυναμικό σύνολο ενώ, ταυτόχρονα, δίνει την ευκαιρία και σε κάθε ηθοποιό ξεχωριστά να κάνει αισθητή την παρουσία και το ταλέντο της στις σκηνές, όπου υποδύεται την κεντρική ηρωίδα. Σαν ένας χορός αρχαίας τραγωδίας, στον οποίο κάθε φορά αλλάζει ο ρόλος της κορυφαίας, δίνοντας τη σκυτάλη στην επόμενη.Όλος ο θίασος (Ελένη Ευθυμίου, Στέλλα Νούλη, Κίττυ Παϊταζόγλου, Κατερίνα Παπανδρέου, Νάνσυ Σιδέρη, Καλλιόπη Σίμου, Νατάσσα Σφενδυλάκη και Αναστασία Χατζάρα) καταφέρνει, με μοναδική αμεσότητα, να επικοινωνήσει τόσο το χιούμορ, όσο και τις σκληρές αλήθειες του έργου, φέρνοντας τον θεατή αντιμέτωπο με την προσωπική του ενδοσκόπηση.Τα σκηνοθετικά ευρήματα, αν και κάποια από αυτά χιλιοειπωμένα, κεντρίζουν το ενδιαφέρον του θεατή, εξυπηρετώντας τη ροή της παράστασης, η διάρκεια της οποίας νομίζω ότι θα μπορούσε να ήταν μικρότερη. Αυτό, ίσως, ήταν και το μεγαλύτερό της μειονέκτημα, κατά τη γνώμη μου.Τα οκτώ κορίτσια εμφανίζονται ντυμένα με τις ίδιες σχολικού τύπου ποδιές (κουστούμια: Λουκία Χουλιάρα) και αποκαλύπτονται σιγά-σιγά. Η εξωτερική εμφάνιση κι οι ιδανικές αναλογίες είναι ένα από τα βασικότερα άγχη τους. «Είσαι το σώμα που δεν έχω. Θα ήθελα να είμαι μια από αυτές που βλέπω στην Τv» λέει μια από αυτές, ενώ λίγο αργότερα θα τραγουδήσουν όλες μαζί το ρεφρέν «Είμαι σαν μπόγος από φλούδες πορτοκάλι».

Η παράσταση γαργαλάει τα συναισθήματα των θεατών με πολλές εναλλαγές από το κωμικό στο δραματικό στοιχείο και μ' ένα υπέροχα εμπνευσμένο φινάλε, που συγκινεί και κλείνει το μάτι στο κοινό.Λιτά τα πολυμορφικά και λειτουργικά σκηνικά της Ζωής Μολυβδά Φαμέλη, που συμπληρώνονται εικαστικά από τους φωτισμούς της ίδιας και τα live video του Δημήτρη Ζάχου. Εύστοχη και μέσα στο κλίμα του έργου η μουσική του Λευτέρη Βενιάδη (Κρουστά παίζει ζωντανά στη σκηνή ο Γιώργος Μπουκαούρης ). Πολύ καλή κι η δουλειά της Ανδρονίκης Μαραθάκη στην κίνηση, με επιρροές χιπ-χοπ και ντίσκο ξεφαντώματος.

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση, ενός πολύ δυνατού σύγχρονου κειμένου που δικαιώνει την ύπαρξή του στο ρεπερτόριο της Πειραματικής Σκηνής, ενώ απευθύνεται, κυρίως, σε ένα γυναικείο κοινό με εύρος ηλικίας από τα mid '20s μέχρι τα late '30s, το οποίο σίγουρα θα ταυτιστεί με πολλές από τις ατάκες του, αφορά, τελικά, πολύ μεγαλύτερη μερίδα θεατών.

 

 

Κίττυ Παϊταζόγλου: «Στην Ελλάδα Τα Πράγματα Γίνονται Από Ενθουσιασμό, Λαχτάρα Και Με Πολύ Προσωπικό Κόστος»

 

Η Ελένη Ευθυμίου Και Ο Δημήτρης Ζάχος Μας Μιλούν Για Μια Σπάνια Χορωδία

Μια εβδομάδα πριν την πρεμιέρα του «Hotel Éternité», ο Αργύρης Ξάφης μιλά και φωτογραφίζεται για το texnes-plus.

Συνέντευξη: Γιώτα Δημητριάδη

Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης 

 Το ραντεβού μας είναι στο φουαγιέ του Εθνικού Θεάτρου, λίγο μετά την πρόβα για τη νέα παράσταση του Γιάννη Καλαβρινού, στην οποία και πρωταγωνιστεί, το «Hotel Éternité».

Ο Αργύρης Ξάφης έχει απαχθεί και στη θέση του εμφανίζεται ένας πολύ νεότερος κι εντυπωσιακά, πιο αδύνατος άνδρας, το ίδιο χαρισματικός με εκείνον και πολύ πιο ήρεμος, όπως μου αποκαλύπτει.

Εντυπωσιασμένη, ακόμα, από την ερμηνεία του στην παράσταση «Ρίττερ, Ντένε, Φος» σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα στο Θεάτρο Τέχνης, του λέω πως για μένα ήταν, ίσως, η καλύτερη ερμηνεία του μέχρι σήμερα.

Χαμογελάει και μου απαντάει: «Οφείλεται στο έδαφος που προετοιμάζουν τα κορίτσια (Στεφανία Γουλιώτη και Λουκία Μιχαλοπούλου). Όταν τις παρακολουθείς μέσα από την κουίντα, δεν έχεις επιλογή. Λες ή θα βγω ή δεν θα βγω! Προετοιμάζουν το γήπεδο για έναν ωραίο αγώνα».

Σε λίγες μέρες, μετά το ψυχιατρείο, όπου πέρασε μεγάλο μέρος της ζωή του, ως Φος, στον ρόλο του Τόμας Μπέρνχαρντ, θα γίνει υπάλληλος σ’ ένα φανταστικό ξενοδοχείο στη μέση του πουθενά και θα παλεύει με τους δαίμονες που προκαλεί ο ανελέητος χρόνος στους ανθρώπους.

 

Μείον 30 κιλά!

Αδυνάτισα με τη νηστειοθεραπεία. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος διατροφής, που σε μαθαίνει πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι με το φαγητό. Για παράδειγμα σε μαθαίνει ότι πρέπει να μασάς πολλές φορές την τροφή σου. Για να φάω κρέας θα πρέπει να μασήσω την κάθε μπουκιά 50 φορές, γι’αυτό και πλέον τρώω μια φορά την εβδομάδα. Φτάνεις στο σημείο να τρως όπως έτρωγαν παλιά οι άνθρωποι.

«Ρίττερ, Ντένε, Φος» ...για τόσο λίγο;

Όταν βρεθήκαμε με τα κορίτσια (Στεφανία Γουλιώτη, Λουκία Μιχαλοπούλου και Μαρία Πρωτόπαππα) θέλαμε να πάμε το «Ρίττερ, Ντένε, Φος» όλη τη χρονιά, αλλά η παραγωγή θεωρούσε ότι ήταν δύσκολο να πάει για ολόκληρη τη σεζόν.

Τώρα, βέβαια με την επιτυχία που σημείωσε έχουν αλλάξει γνώμη, αλλά δυστυχώς όλοι μας έχουμε κλείσει για την άλλη μισή χρονιά δουλειές.

 

 

 

Πρώτη συνεργασία με τον Γιάννη Καλαβριανό

Με τον Γιάννη (Καλαβριανό) προσπαθούμε 4-5 χρόνια να συνεργαστούμε. Όταν του έγινε η πρόταση από το Εθνικό Θέατρο να γράψει και να σκηνοθετήσει ένα έργο, πριν καν το γράψει είπαμε ότι θα δουλέψουμε μαζί! Το μόνο που μου είχε πει είναι ότι σκέφτεται κάτι σχετικά με τον χρόνο και τη φθορά που επιφέρει.

«Hotel Éternité»

Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο κείμενο, με τη γνωστή ευαισθησία της γραφής του Γιάννη, αλλά διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα, καθώς μοιάζει με θρίλερ.

Είναι ένα ξενοδοχείο στη μέση του πουθενά, στόχος του είναι να βοηθάει όσους ανθρώπους έχουν θέμα με τον χρόνο. Είτε για παράδειγμα αυτούς που θέλουν να παγώσουν τον χρόνο, γιατί είναι μια καλή περίοδος της ζωής τους, είτε εκείνους που για κάποιο λόγο έχουν περιορισμένο χρόνο ζωής (π.χ λόγω μιας αρρώστιας) θέλουν στον χρόνο που τους απομένει να ζήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα. Όλοι οι ρόλοι αφορούν τους ανθρώπους, οι οποίοι δουλεύουν σ’ αυτό το ξενοδοχείο και που προσπαθούν με διάφορους τρόπους να τιθασεύουν τον χρόνο, που άλλοτε τρέχει κι άλλοτε δεν κυλάει καθόλου.

 

 

 

Ο ρόλος μου

Εγώ είμαι ο εραστής και το δεξί χέρι της διευθύντριας κι ιδιοκτήτριας, η οποία έχει κληρονομήσει την επιχείρηση από τους γονείς της και τη συνεχίζει η ίδια. Ο δικός μου ρόλος είναι αυτός που φέρνει ένα κομμάτι τεχνογνωσίας στην επιχείρηση. Προσπαθεί να στηθεί όλο αυτό πιο πειστικά.

Σκέψου ότι αλλάζουμε την ημέρα με τη νύχτα, αλλάζουμε το εικοσιτετράωρο σε δωδεκάωρο, τους δημιουργούμε εμπειρίες συμπυκνωμένης ζωής κ.λ.π ανάλογα με την περίπτωσή τους. Στην παράσταση δεν βλέπουμε κανέναν από τους επισκέπτες του ξενοδοχείου. Παρακολουθούμε μόνο τους ανθρώπους, οι οποίοι εργάζονται εκεί κι όλα όσα κάνουν για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες. Κανείς τους δεν έχει πάει να εργαστεί εκεί μόνο για βιοποριστικούς λόγους, όλοι έχουν κάτι πιο σημαντικό που τους ενώνει μ’ αυτή τη δουλειά.

Η σχέση μου με τον χρόνο

Νομίζω, ότι όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, θέλω να είναι πολύς και πολύτιμος! Τον σπαταλάω, όμως, γιατί συνεχώς όλο κάτι προκύπτει και παίρνει τη θέση κάποιου σημαντικού πράγματος. Όσο μεγαλώνεις και πατάς περισσότερο στα πόδια σου, στο κομμάτι των απαιτήσεων που μπορείς να έχεις, τόσο περισσότερο κερδίζεις χρόνο, έχοντας παράλληλα όμως έντονα την αίσθηση ότι είναι λιγότερος.

 

 

Θα ήθελα περισσότερο χρόνο για...

Διακοπές! Αυτό νιώθω ότι έχω στερηθεί κι όσο περνά ο χρόνος είναι σαν να μου το στερούν περισσότερο ή εγώ να το στερώ από τον εαυτό μου.

Δεν έχω το περιθώριο να πω ότι «Δεν θα δουλέψω μια σεζόν!»

Δεν προέρχομαι από πλούσια οικογένεια, ούτε έχω κάποια έξτρα εισοδήματα. Ζω από τη δουλειά μου. Μπορώ να μην δουλέψω κάποιους μήνες, αν μου τύχει ένα θέμα υγείας αλλά δεν μπορώ μην δουλέψω κι έτσι απλά να κάτσω να κάνω διακοπές.

Αν μπορούσα να παγώσω τον χρόνο σε μια περίοδο...

Αν ήξερα ότι έχω παγώσει σε μια εποχή και δεν θα μπορούσα να φύγω από αυτή δεν θα ήθελα να το κάνω! Πιστεύω ότι αν γνώριζα κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσα ποτέ να το χαρώ!

 

 

Αυτή την περίοδο...

Χαίρομαι που έχω μια τάση μεγάλης αλλαγής στη ζωή μου. Έχω ανάγκη από πράγματα που δεν τα έχω δοκιμάσει και με προκαλούν πολύ να τα κάνω. Από καινούργια κείμενα και συνεργασίες ή στις υπάρχουσες πράγματα που δεν έχουμε ξανακάνει, όπως τώρα με τους ΠΥΡ, που ετοιμάζουμε ένα καινούργιο εκπληκτικό έργο, το «Μάκιναλ» της Σόφι Τρέντγουελ. Τελείωσα τη μετάφραση, η οποία ήταν ιδιαίτερα απαιτητική. Σκέψου, ότι πέρσι με τις επιχορηγήσεις είχα μεταφράσει ένα-δύο κομμάτια και μου πήρε τόσους μήνες να την ολοκληρώσω! Είναι ένα έργο με εννέα σκηνές στο σύνολό του. Μπορεί να υπάρχει μια σκηνή δικαστηρίου, η οποία να είναι 15 σελίδες, να παίζουν είκοσι άτομα κι ο καθένας να πετάει μια λέξη και εσύ να πρέπει να το μεταφράσεις μ’ έναν τρόπο, ώστε να μην είναι τεχνική μετάφραση, αλλά θεατρική!

ΠΥΡ, η ομάδα μου

Πέρσι κάναμε την «Ορέστεια», που δεν ήταν στα πλάνα μας, αλλά επιλέχθηκε η Ιώ Βουλγαράκη να σκηνοθετήσει και δουλέψαμε όλοι σαν ομάδα. Η τελευταία παράσταση «Μόλλυ Σουήνη» έγινε πριν δύο χρόνια, απλά πήγε για 2η χρονιά επανάληψη. Η προηγούμενη ήταν η «Άφιξις» πριν ενάμιση χρόνο κι η «Μισσαλοδοξία» πριν δύο χρόνια. Ουσιαστικά έχουμε κάνει πέντε δουλειές από το 2012 μέχρι σήμερα.

Είχαμε πει από την αρχή ότι είναι ζητούμενο αυτής της ομάδας να μην υπάρχει η αίσθηση της εξάρτησης μεταξύ μας, ώστε όσο είμαστε να είμαστε, επειδή θέλουμε να είμαστε ομάδα και όχι επειδή δεν έχουμε άλλη πρόταση, που και αυτό είναι πολύ ανθρώπινο και το καταλαβαίνω, αλλά πρέπει να το ξεπεράσεις για να είσαι ενεργός καλλιτεχνικά. Δεν μπορείς να βασίσεις μια μακροχρόνια συνεργασία στην εξάρτηση, γιατί δημιουργεί προβλήματα.

Το κριτήριό μου για να πω «ναι» σε μια συνεργασία είναι...

Το ένστικτό μου! Σκέψου ότι και τώρα με το «Hotel Éternité» δεν υπήρχε έργο όταν μου έκανε την πρόταση ο Γιάννης (Καλαβριανός).

 

 

 

Μας κυνηγούν οι «Άγριες Μέλισσες»...

Είναι απλοικό να πούμε ότι ο κόσμος δεν πάει θέατρο, γιατί παρακολουθεί τη σειρά. Ο κόσμος βλέπει τις «Άγριες Μέλισσες» αλλά το κάνει για πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα, γιατί δεν έχει χρήματα για να βγει κι η σειρά είναι δωρεάν, τις βλέπει γιατί είναι σίγουρα καλύτερες από το μηδέν που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια κι επειδή, επιτέλους, βλέπει πολύ καλούς ηθοποιούς! Όλοι λένε «Πού ήταν αυτοί οι ηθοποιοί τόσα χρόνια!» κι εμείς λέμε ότι «Εδώ, είμαστε και δουλεύουμε τόσα χρόνια!». Δεν είναι μόνο ότι είναι πλούσια παραγωγή, είναι ότι και το κοινό δεν είναι πλούσιο και πολλές φορές δεν έχει και διάθεση να βγει έξω. Το είδαμε αυτό και στην αγορά την άσχετη με το θέατρο που έπεσε 20-30%...Οι άνθρωποι δεν βγήκαν να ψωνίσουν! Θέατρο θα πάνε; Αν και θέατρο θα έπρεπε να πάνε...Παρ’ όλα αυτά, καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που συμβαίνει. Το βλέπω και με την οικογένειά μου και τους γύρω μου, ζορίζονται οι άνθρωποι και χρειάζονται εμψύχωση!

Υπερπληθώρα ηθοποιών

Το πρόβλημα ξεκινάει από το ίδιο το σύστημα, που έχει δημιουργήσει μια παραγωγή 600-700 ηθοποιών κάθε χρόνο κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να εργαστούν. Οι αντίστοιχες πληθυσμιακά χώρες του πλανήτη βγάζουν, το πολύ, 60 ηθοποιούς κάθε χρόνο. Όσο καλλιτεχνικός λαός και να είμαστε, που είμαστε, υπάρχει ένας μηχανισμός εκμετάλλευσης των ανθρώπων που λέει: «Εφόσον μπορείς να κάνεις τον άλλον να γελάει μ’ ένα ανέκδοτο μπορείς να γίνεις ηθοποιός και δεν χρειάζεται να σπουδάσεις κάτι ιδιαίτερο. Θα βγεις και θα έχεις δουλειά».

Έτσι έχουμε φτάσει τις 1.800 με 2.000 παραστάσεις τον χρόνο και το κοινό έχει σαστίσει και δεν ξέρει που να κατευθυνθεί. Αυτό είναι ένα ντόμινο πολλών πραγμάτων κι η ευθύνη των καλλιτεχνών αφορά στη διεκδίκηση της αξίας της δουλειάς τους. Οι ηθοποιοί, σήμερα, πληρώνουν για να παίξουν, αυτό δεν εκτιμάται από το κοινό. Αντίθετα θα πρέπει να διεκδικήσουν αμειβόμενοι να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας τους.

ΣΕΗ

Ήμουν τέσσερα χρόνια στο ΣΕΗ και μάλιστα πολύ ενεργό μέλος. Επειδή, όμως, δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου κλάδος, απογοητεύτηκα και τα παράτησα. Ασχολήθηκα με τις διεθνείς σχέσεις και προσπάθησα να καταλάβω, γιατί σ’ αντίθεση με το εξωτερικό, δεν έχουμε μηχανισμούς που να δουλεύουν έτσι, ώστε κι όλοι να πληρώνονται και το κοινό να απολαμβάνει γεμάτες παραγωγές. Δυστυχώς, το πρόβλημα ξεκινάει από τις δραματικές σχολές κι από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα φίλτρο για το ποιος μπορεί να ανοίξει μια σχολή και ποιος μπορεί να διδάξει σ’ αυτήν.

 

 

Οι μαθητές μου

Αυτό που ξεκίνησα εγώ στην σχολή, γεγονός που συμβαίνει χρόνια στις σχολές του εξωτερικού, είναι ότι αναλαμβάνω ένα έτος από την αρχή, από τις εισαγωγικές εξετάσεις. Διαλέγω, δηλαδή, την ομάδα που θα περάσει στη σχολή και δουλεύω με τα παιδιά, μέχρι να αποφοιτήσουν στο τέταρτο έτος.

Επιπλέον, είμαι υπεύθυνος για όλο το πρόγραμμα σπουδών τους: από τη δραματουργία μέχρι την ξιφασκία. Μ’ αυτόν τον τρόπο έχουν κάπου να «λογοδοτήσουν» για την πρόοδό τους, αλλά και τον φόβο ότι θα κοπούν. Γιατί κόβονται οι μαθητές στο Ωδείο, δεν τελειώνουν όλοι όσοι ξεκινάνε. Σ’ αντίθεση με πολλές άλλες δραματικές σχολές, όπου οι καθηγητές αλλάζουν κάθε εξάμηνο και τα παιδιά ακούνε άλλα από τον έναν και άλλα από τον άλλον κι αποπροσανατολίζονται.

Μέχρι σήμερα έχω βγάλει δύο φουρνιές ηθοποιών κι είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτά τα παιδιά! Όλοι τους δουλεύουν.

Το Ωδείο είναι η μοναδική ελληνική δραματική σχολή που έχει μπει στον παγκόσμιο οργανισμό δραματικών σχολών. Είμαστε στις 15 καλύτερες σχολές στον κόσμο και, σήμερα, διαθέτουμε και την καλύτερα εξοπλισμένη αίθουσα black box στην Ελλάδα.

Μόνο μια οπτική του ρόλου μπορείς να κατακτήσεις....

Ούτε καν μια μεριά! Μόνο την οπτική του κάθε ηθοποιού κι αυτό είναι και το ωραίο στο θέατρο, γιατί η κάθε οπτική είναι ιδιωτική κι αποκαλύπτει στους άλλους κάτι που δεν γνώριζαν. Αν δεν υπάρχει η προσωπική οπτική του καλλιτέχνη, όλες οι ερμηνείες θα ήταν ίδιες.

Σκηνοθετώ...

Μόνο όταν ξέρω ότι αυτό το έργο δεν θα ενδιέφερε κανέναν άλλο, γι’ αυτό κι έχω σκηνοθετήσει μόνο 4 φορές στη ζωή μου. Γεγονός που θα ξανακάνω μ’ ένα εκπληκτικό κείμενο του Κρίστοφερ Μπρετ Μπέιλι, την Άνοιξη στο Skrow. Σε μια παράσταση που θα παίζουν αγαπημένοι μαθητές μου, οι οποίοι σήμερα, ήδη, ξεχωρίζουν στον χώρο κι είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτούς.

Διαφορετικά, πιστεύω ότι υπάρχουν σκηνοθέτες, οι οποίοι είναι καταπληκτικοί επαγγελματίες και ξέρουν να οργανώσουν τα πράγματα πολύ καλύτερα. Προτιμώ να δουλεύω ως ηθοποιός και να δίνω στον εαυτό μου την ελευθερία να κάνει ακόμη και λάθη.

Στην Ελλάδα έχουμε εξαιρετικούς σκηνοθέτες και σπουδαίους ηθοποιούς, όποιος δεν το βλέπει αυτό είναι μάλλον νοσταλγός του Rock and Roll....των παλιών εποχών!

Νοσταλγώ...

Δεν γίνεται να μην νοσταλγώ το «Αμόρε», ήταν μια μοναδική συγκυρία. Ξέρω ότι είναι ανεπιστρεπτί κι αυτό έχει γραφτεί βαθιά μέσα μου. Παρ’ όλα αυτά, θα ήμουν αχάριστος να μην πω ότι ήταν μια πολύ λαμπερή εποχή για όλους μας. Υπήρξε υπόδειγμα συνεργασίας πολλών ανθρώπων: ο τρόπος που στήριζε η μια παράσταση την άλλη ήταν μοναδικός. Ήταν όλοι για όλους, έπαιζαν δεν έπαιζαν, υπήρχε η λογική ότι όλοι έκαναν τα πάντα για να βοηθοήσουν. Υπήρχε μια μεγάλη αίσθηση ισοτιμίας, ανεξαρτήτως από τα πόσα χρόνια είχες ξεκινήσει κι αυτό οφειλόταν στον Γιάννη (Χουβαρδά), που είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια τρομερή ισορροπία μεταξύ μας.

Η νέα χρονιά σε προσωπικό επίπεδο....

Θα ήθελα επειδή είμαι σε φάση που μετακομίζω, να έχω καταφέρει να μπω στο σπίτι, που έχω σημαδέψει κι έχω βρει και μέχρι να τελειώσει η χρονιά να έχω καταφέρει να είμαι χαρούμενος μέσα σ’ αυτό το σπίτι, έχοντας καταφέρει να το στήσω όπως το φαντάζομαι.

Ακούω πάρα πολύ...

Μουσική, ατελείωτη μουσική....Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου να έχω ελεύθερο αυτό κάνω.

Μέλος μια διαφορετικής αναρχίας....με κώδικες και bitcoins

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ασχολούμαι με το bitcoin και με την έννοια της αποκέντρωσης της εξουσίας και πώς αυτό επιτυγχάνεται μέσω της τεχνολογίας. Βλέπεις τι γράφει εδώ; (μου δείχνει την μπλούζα του) Paralelni Polis, αυτό είναι μια κολλεκτίβα, που ξεκίνησε από την Πράγα και υπάρχει πίσω της μια ιδεολογία κρυπτοαναρχίας, καμία σχέση με την αναρχία που έχουμε στην Ελλάδα, γιατί το «κρύπτο» αναφέρεται στην κρυπτογραφία και πως αυτή μέσω της ιδιωτηκότητας και του κώδικα μπορούν να συμβαίνουν πράγματα, χωρίς να χρειάζονται την παρέμβαση της κεντρικής εξουσίας ή κάποιου άλλου μεσάζοντα. Υπάρχει, πλέον, κώδικας που δεν χρειάζεται την τράπεζα για τις συναλλαγές μας ή όποιον άλλον μεσάζοντα, όπως για παράδειγμα έναν δικηγόρο.

*Ακολουθεί αναλυτικό παράδειγμα συναλλαγής με bitcoins για να κατανοήσει η ανίδεη δημοσιογράφος. Τελικά ο Αργύρης είναι καλός δάσκαλος.

 

 

«Hotel Éternité» του Γιάννη Καλαβριανού από 18/1/2020 στη σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Εθνικού Θεάτρου.

Σκηνθεσία: Γιάννης Καλαβριάνος

Παίζουν οι: Δέσποινα Γιαννοπούλου , Γιώργος Γλάστρας, Μαρία Κατσιαδάκη, Χρήστος Κραγιόπουλος, Νίκος Λεκάκης, Χριστίνα Μαξούρη, Αλεξία Μπεζίκη, Αργύρης Ξάφης.

 

«Έτσι πεθαίνουμε» του Κρίστοφερ Μπρετ Μπέιλι από 24/4/2020 στο Skrow

Σκηνοθεσία: Αργύρης Ξάφης

Παίζουν: Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Μαρία Δαμασιώτη, Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης, Γιώργος Δικαίος, Μαίρη Μηνά,Βασίλης Ντάρμας, Ανδρέας Παπανικόλας

«Μάκιναλ» της Σόφι Τρέντγουελ από την Ομάδα ΠΥΡ από 27/4/2020 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη

Παίζουν: Δέσποινα Κούρτη, Αργύρης Ξάφης, Κώστας Κορωναίος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Αμαλία Καβάλη, Μάνος Κοντός

 

Διαβάστε επίσης:

 

Στεφανία Γουλιώτη: «Στις Πρόβες Διαλύομαι Γνωρίζοντας Τον Εαυτό Μου»

 

Η Μαρία Πρωτόπαππα Δεν Έγινε Γιατρός Και Υπήρξαν Φορές Που Το Μετάνιωσε (Συνέντευξη)

 

Η Λουκία Μιχαλοπούλου Έγινε Ηθοποιός, Γιατί Ονειρευόταν Να Παίξει Στην Επίδαυρο (Συνέντευξη) 

Από τον Αναστάση Πινακουλάκη

Για πρώτη φορά στο Εθνικό και μάλιστα σε καινούργια μετάφραση παρουσιάζεται στο Εθνικό Θέατρο «Το καινούργιο σπίτι» του Κάρλο Γκολντόνι από τους Bijoux de Kant. 

Πρεμιέρα έκανε την προηγούμενη εβδομάδα στην σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη/Ρεξ η παράσταση «Το Καινούργιο Σπίτι» σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Το έργο «La casa nova» γραμμένο στην βενετσιάνικη διάλεκτο από τον Carlo Coldoni ανέβηκε για πρώτη φορά στην σκηνή το 1760, ενώ στην χώρα μας έχει κάνει μια μικρή διαδρομή. Στο ΚΘΒΕ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1994 σε μετάφραση της Τζένης Μαστοράκη και σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Στο Εθνικό Θέατρο τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το «βάφτισμα» του πυρός, κι αυτό οφείλεται στην ιδιαίτερα δραστήρια δραματολόγο του, Ειρήνη Μουντράκη που μετέφρασε το έργο.

Για τους γνώστες των θεατρικών πραγμάτων, η Ειρήνη Μουντράκη δεν είναι μια κοινή θεατρολόγος. Από τη μία έχει μια οργανική θέση στο Εθνικό Θέατρο κι από την άλλη μελετά αδιάκοπα θεατρικά έργα, κλασσικούς συγγραφείς αλλά και τις νέες τάσεις στο εγχώριο θέατρο. Πρόσφατα έφερε εις πέρας τη διδακτορική της διατριβή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Αυτή η εργασία, οδήγησε στην πρόσφατη πλούσια έκδοση με τίτλο «Carlo Goldoni. Η ζωή, το έργο του και η πρόσληψή του στην Ελλάδα», από τις Εκδόσεις Αιγόκερως. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως είναι μια πολύ ελκυστική συγκυρία, που ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά «Το καινούργιο σπίτι» του Γκολντόνι, συνεχίζοντας την μακρά παραστασιογραφία  του Ιταλού κωμωδιογράφου στη χώρα μας.

 

Οι φρεσκοπαντρεμένοι Αντζολέτο και Καικίλια ετοιμάζουν το καινούργιο τους σπίτι. Η Καικίλια είναι ιδιότροπη, αγαπά την πολυτέλεια και την κομψότητα. Ο Αντζολέτο είναι ερωτευμένος και άφραγκος, ανίκανος να αντισταθεί στις απαιτήσεις της. Μια φρενήρης κινητικότητα ζωντανεύει τον μικρόκοσμό τους αποκαλύπτοντας τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής του Γκολντόνι.
Η επιλογή του έργου –αν και όχι τόσο γνωστό- είναι ιδιαίτερα εύστοχη, αφού καυτηριάζει την τάση για τρυφή και ακριβή ζωή, χωρίς σύνεση και οικονομία. Ο Αντζολέτο φαίνεται να μην υπολογίζει το χρήμα και να μην έχει έγνοιες ζώντας ευθυνόφοβα, οκνηρά και «επιδεικτικά» τη ζωή του. Οι εύκολες ταυτίσεις με την σημερινή εποχή της oικονομικής κρίσης, δεν στερούν καθόλου από το έργο την ανεμελιά του, τον εύθυμο χαρακτήρα και τον εξαιρετικό ρυθμό κι αυτό οφείλεται κατεξοχήν στη μετάφρασή του, και στην οικουμενική δυναμική της κλασσικής ιταλικής κωμωδίας. Φέτος μάλιστα, τυγχάνει αμφότερες οι κρατικές σκηνές μας, να έχουν στο ρεπερτόριό τους έργα του Γκολντόνι, αφού πέρα από το «Καινούργιο Σπίτι» του Εθνικού Θεάτρου, παρουσιάζεται για δεύτερη σεζόν το διασημότερο «Υπηρέτης Δύο Αφεντάδων» σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα στο ΚΘΒΕ.

 

Η παράσταση

Η νέα δουλειά των Bijoux de Kant στο Εθνικό Θέατρο καταθέτει μια καθαρή αισθητική πρόταση για την πρόσληψη της κωμωδίας του Γκολντόνι. Η βασική ιδέα της σκηνοθεσίας του, είναι η αποδόμηση της κλασσικής τυποποιημένης σωματικής παρτιτούρας/εκφραστικής ταυτότητας των χαρακτήρων του έργου κι η σύνθεση νέων βασισμένων σε διάφορες τάσεις από την ποπ κουλτούρα από το ’50 και μετά. Έτσι ο κάθε ηθοποιός της παράστασης «παίζει» μ’ έναν άλλο τύπο, συνομιλώντας με τον πυρήνα του ρόλου τους.
Ξεκινώντας η παράσταση, αυτό που αιχμαλωτίζει τον θεατή είναι το εντυπωσιακό σκηνικό του Κωνσταντίνου Σκουρλέτη που θυμίζει νεοκλασσικό μνημειώδες κτίσμα. Στο κέντρο του σκηνικού δεσπόζει το άγαλμα ενός αγγέλου που είναι «κλεμμένος» από το γλυπτό του κυπριακής καταγωγής γλύπτη Θωμά Θωμόπουλου στην Πλατεία Καρύτση, μπροστά από το κτίριο της Παλιάς Βουλής. Οι ασπρόμαυρες πλάκες στο δάπεδο του σκηνικού θυμίζουν τα μαρμάρινα δάπεδα των πολυτελών κτισμάτων, ενώ η αίσθηση των «διαπεραστικών» τοίχων του σπιτιού συνάδει άριστα με το ύφος των κωμωδιών του Γκολντόνι.  

Αυτό που ξενίζει ωστόσο –ήδη από τις φωτογραφίες της παράστασης (Πάτροκλος Σκαφίδας)- είναι τα κοστούμια της παράστασης που φαινομενικά δεν έχουν κάποια σύνδεση μεταξύ τους. Ο Κωνσταντίνος Σκουρλέτης φοράει στους ηθοποιούς μια πολύ έντονη φυσιογνωμία, ή για να μιλήσουμε με όρους δραματουργικούς, έναν «τύπο».

Έτσι, η Λουτσέττα (Στέλλα Βιογιατζάκη) παρουσιάζεται ντυμένη ως Sailor Moon, η Καικιλία (Εύη Σαουλίδου) ως Μαρία Αντουανέτα, η Μενεγκίνα (Ιωάννα Κολλιοπούλου) ως disco girl, o Σιγκουάλντο (Αντώνης Γκρίτσης) ως ποπ ροκ θρύλος κ.ά. Όπως γίνεται αισθητό, τα κοστούμια αυτά φέρουν μια συγκεκριμένη σημειολογία στην κίνηση και την ατμόσφαιρα της εποχής τους, κι άρα υποβάλλουν τους ηθοποιούς σε μια διαδικασία να παίζουν ταυτόχρονα και τον χαρακτήρα τους και τον τύπο του κοστουμιού τους. Στην ιδιαίτερα τυπολογία της παράστασης καθοριστικό ρόλο παίζει η κίνηση του Τάσου Καραχάλιου, ο οποίος εμφανίζεται και επί σκηνής. Αυτή η ανάγνωση είναι ιδιαίτερα εύγλωττη, και «εξηγεί» στον σύγχρονο θεατή την έννοια της κλειστής φόρμας της ιταλικής κωμωδίας, όμως νομίζω δεν καταφέρνει να «δέσει». Επιφυλάσσομαι βέβαια γιατί παρακολούθησα την παράσταση στην πρεμιέρα της.

Η παράσταση «Το καινούργιο σπίτι» αν μη τι άλλο ευτυχεί να διαθέτει πέρα από τα εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια έναν εξαιρετικό θίασο με πολυσχιδείς δυνατότητες. Ο θίασος αυτός διακρίνεται για την αστείρευτη ενέργειά του και για τον αυτοσαρκασμό των χαρακτήρων που υποδύονται. Ξεχωρίζουν η Εύη Σαουλίδου και η Ιωάννα Κολιοπούλου τόσο για τους χαρακτήρες που χτίζουν όσο και τη μεταξύ τους χημεία. Πιο κοντά στον χαρακτήρα του έργου νομίζω είναι ο Θανάσης Δήμου, που με το ιδιαίτερο χιούμορ που ούτως ή άλλως διαθέτει, προκαλεί το γέλιο χωρίς να δείχνει αφελής. Είναι πολύ κοντά στον τύπου του Πανταλόνε, του τσιγκούνη γέρου, που δημιουργεί προβλήματα στους νεαρούς ερωτευμένους, αλλά στο τέλος αναγκάζεται να συναινέσει και καταλήγουμε σε happy ending.

Αυτό που ελαττώνει τη δυναμική της φόρμας της παράστασης, γιατί δεν πατάει πάνω στη δραματουργία, είναι κατά τη γνώμη μου η παρουσία των δύο βουβών σκηνικών ρόλων, των δύο πολύ γοητευτικών ανδρείκελων. Οι δύο άντρες εμφανίζονται σαν drag personas με ψηλοτάκουνα και γούνες, και περιφέρονται σε διάφορες εικόνες της παράστασης δίνοντας μια πιο queer κατεύθυνση στην παράσταση χωρίς όμως ιδιαίτερη δραματουργική βάση. Σε σημεία μάλιστα νομίζω πως επισκίαζαν τους πρωταγωνιστές της παράστασης.

Ασχέτως από τις επιφυλάξεις μου, η παράσταση των Bijoux de Kant είναι μία από τις πιο ολοκληρωμένες και «ηχηρές» και όλα κάπου δένουν και μοιράζονται φως και λάμψη. Το «Καινούργιο σπίτι» είναι μία παράσταση που αν βρει το ρυθμό της, μπορεί να συνεπάρει τους θεατές σε μία ατμόσφαιρα που είναι ήδη «εκεί».

«Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου» είναι το μότο του Εθνικού θεάτρου.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης, με την Έρι Κύργια στο πλευρό του, ξεκίνησε τη σημερινή συνέντευξη Τύπου (14/10) με μια προσωπική εξομολόγηση: «Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος,γιατί  από τη θέση αυτή, βρίκομαι στο χώρο που μεγάλωσα».Συμπληρώνοντας ότι : «Όταν ανέλαβα αυτή τη θέση, όλοι οι φίλοι μου ,και η κυρίως  η μητέρα μου, μου είπαν πού πας; Η απάντησή μου ήταν ότι δεν είμαι τρελός, αλλά στα 55 μου θέλω να προσπαθήσω να κάνω κάτι πιο χειροπιαστό».

Ο στίχος του Ανδρέα Εμπειρίκου «Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου» ήταν ένα στίχος που καθόρισε την ζωή και την καριέρα του Δημήτρη Λιγνάδη, όπως εξομολογήθηκε, γι’ αυτόν και τον επέλεξε, ως μότο για όλα τα χρόνια, που θα βρίσκεται στο τιμόνι του Εθνικού θεάτρου.

Στόχος της διεύθυνσής του, όπως είπε, είναι να διατηρήσει την έννοια του «εύρους και του βάθους», να στοχεύσει στο «όφελος και στην ωφέλεια», χωρίς να ξεχνά στιγμή την «Επιστήμη και την Τέχνη».

«Το Εθνικό Θέατρο το χρηματοδοτεί το κράτος. Οι πολίτες φορολογούνται και γι’ αυτό το Εθνικό οφείλει να κάνει επιλογές που έχουν εύρος, δηλαδή επιλογές που απευθύνονται σ’ όλο τον ελληνικό λαό. Στόχος είναι να μην μείνει έξω από τη βεντάλια του Εθνικού, ούτε ένας Έλληνας πολίτης» δήλωσε ο Δημήτρης Λιγνάδης.

Έμφαση θα δοθεί στον εκπαιδευτικό σκοπό του θεάτρου, που είναι άλλωστε γραμμένο στις αρχές του καταστατικού του Εθνικού Θεάτρου, από την πρώτη στιγμή, από την εποχή ακόμη που ήταν Βασιλικό Θέατρο. 

Ο Δημήτρης Λιγνάδης ανακοίνωσε και την απόφασή του να μετονομαστεί το ισόγειο REX, σε σκηνή «Ελένη Παπαδάκη» και η σκηνή του «REX» να παραμένει ανοιχτό, όλο το καλοκαίρι, με παραστάσεις για τους Αθηναίους αλλά και τους τουρίστες.

Στόχος είναι να παραμένει ανοιχτό και το Σχολείο της Ειρήνης Παππά, το καλοκαίρι για παραστάσεις και σεμινάρια.

Αποκάλυψε ότι έχει δώσει ήδη τα χέρια με σκηνοθέτες και έτσι τη σεζόν 2020 -2021 θα δούμε στο Εθνικό Θεάτρου τους : Δημήτρη Καμαρωτό, Δημήτρη Καρατζά, Γιώργο Κιμούλη, Ατζελα Μπρούσκου,  Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Δημήτρη Τάρλοου, Στάθη Λιβαθινό, Μάρθα Φριτζίλα και Αμαλία Μουτούση. 

«Η Πειραματική Σκηνή, στο δικό μου Εθνικό εξαπλώνεται σ’ όλες τις σκηνές και δίπλα στο όρο πειραματική θέλω να μπαίνει ο όρος ερευνητική και εκπαιδευτική. Δεν θέλω οποιαδήποτε ονοματοδοσία να μου επηρεάζει τη δράση μου», δήλωσε χαρακτηριστικά για το μέλλον της Πειραματικής Σκηνής, την οποία, ουσιαστικά, καταργεί. 

Πρώτη στην ατζέντα του Δημήτρη Λιγνάδη βρίσκεται η δραματική σχολή. Ο ίδιος τόνισε ότι ο καλλιτέχνης πάνω από όλα πρέπει να είναι: "μια καλλιτεχνική μονάδα". Παρούσα στη συνέντευξη Τύπου και η νέα διευθύντρια της σχολή του Εθνικού Θεάτρου, Δηώ Καγγελάρη.

Μια ακόμη νέα πρωτοβουλία του Εθνικού Θεάτρου θα είναι και η έκδοση κάποιων έργων, με την επιμέλεια των εκδόσεων από το ίδιο το Εθνικό Θέατρο και όχι από άλλους εκδότες, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. 

Τέλος, ο Δημήτρης Λιγνάδης μίλησε για τα οικονομικά του Εθνικού Θεάτρου, τα οποία και εξετάζει με τους συνεργάτες τους. Ο ίδιος είπε ότι "Τα χρήματα της επιχορήγησης πάνε όλα στους μισθούς των εργαζομένων και πολλές φορές δεν φτάνουν". 

Ενώ, τόνισε με νόημα για τη νέα του θέση:«Για κάποιους θα συνεχίσω να είμαι ο Μήτσος ή ο Δημητράκης ,αλλά για κάποιους άλλους θα είμαι ο Δημήτρης, σκέτο» 

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε η Έρι Κύργια, που δήλωσε ότι «Συνεχίζουμε με το πρόγραμμα της προηγούμενης διοίκησης και πολλές επαναλήψεις αλλά και πολλές άλλες δράσεις».

 

 

 

 

 

Στο φετινό πρόγραμμα συναντάμε επαναλήψεις, τη μετακίνηση περσινών παραστάσεων της Πειραματικής σε κεντρικές σκηνές, μετακλήσεις, συνεργασίες και συμπαραγωγές, δράσεις για εφήβους. Υπεύθυνη του νεοσύστατου Μικρού Εθνικού παραμένει η Σοφία Βγενοπούλου, η οποία ήταν παρούσα στη συνέντευξη Τύπου. .

Στις επαναλήψεις θα δούμε  το περσινό «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Λ. Πιραντέλο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, την επιβαλλόμενη επανάληψη του «Ξύπνα Βασίλη» του Δημήτρη Ψαθά, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, την επανάληψη του «Ο άνθρωπος που γελά» του Β. Ουγκώ, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή, τη γλυκύτατη περσινή παραγωγή, κατάλληλη για μικρούς και μεγάλους, «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Κ. Ντίκενς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.

Στις νέες παραγωγές θα δούμε τον  «Μάκβεθ» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, που θα έχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, μια συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η παράσταση είχε αρχικά ανακοινωθεί ότι θα ανέβαινε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραία. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής δήλωσε ότι: «σκοπός ήταν να μην μείνει,κανείς χωρίς δουλειά»  και έτσι η παράσταση θα ανέβει τελικά, ως συμπαραγωγή με το Δημοτικό θέατρο Πειραιά.

Συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής θα είναι και τα «Μαθήματα Πολέμου ΙΙΙ».

Την «Κυρία Μαξίμ» του Φεντώ, σε σκηνοθεσία  Θωμά Μοσχόπουλου, τη σκηνική μεταφορά του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη «Σε σας που μας ακούτε» σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αβρανά, τη νέα δουλειά του Γιάννη Καλαβριανού, την πρόταση του Γιάννη Σκουρλέτη -έκπληξη από ό,τι μας έχει συνηθίσει- για τη σκηνοθεσία της κωμωδίας του Γκολντόνι «Το καινούργιο σπίτι», το μιούζικαλ των Ρέππα-Παπαθανασίου «Φεγγάρι από χαρτί», τη συνεργασία του Ευθύμη Φιλίππου και της Αργυρώς Χιώτη για το «Νερό της Κολωνίας», τη νέα δουλειά της Ελένης Ευθυμίου στη σκηνοθεσία του «Και τώρα ο κόσμος» της Σιμπίλε Μπέργκ, μετά το -κοινώς αποδεκτό- αριστουργηματικό «Ερωτευμένα άλογα» στο πρόσφατο Φεστιβάλ Αθηνών, την παρουσία της ομάδας C for Circus στο «Love & information» της Κ. Τσέρτσιλ, τα «Μαθήματα Πολέμου ΙΙΙ», ως συνέχεια των δύο προηγούμενων ξεχωριστών παραστάσεων, σε σκηνοθεσία αυτήν τη φορά Γιωργή Τσουρή.  Παράλληλα, συνεχίζονται οι δράσεις «Θέατρο Express» και «Οι ιστορίες καθ’ οδόν» σε λεωφορεία.

Ακυρώνονται οι παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου λόγω της προγραμματισμένης απεργίας της ΓΣΕΕ.

Πιο συγκεκριμένα ακυρώνονται:

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε, μια παράσταση βασισμένη σε ένα θέμα του Luigi Pirandello, στην Κεντρική Σκηνή

Ξύπνα Βασίλη, του Δημήτρη Ψαθά, στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»

Ο άνθρωπος που γελά μια μουσικοθεατρική σύνθεση του Θοδωρή Αμπαζή, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βικτώρ Ουγκώ, στο Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»

Παρακαλούνται οι θεατές που έχουν ήδη προμηθευτεί εισιτήρια να προσέλθουν στα ταμεία του Εθνικού Θεάτρου (Τέταρτη έως Κυριακή 9:30 – 21:00) εντός δεκαήμερου για αλλαγή ή εξαργύρωση των εισιτηρίων τους ή να επικοινωνήσουν με το τηλέφωνο 2107234567 για εισιτήρια μέσω τηλεφωνικού κέντρου και internet.

5 +1 Λόγοι Που Το «Ξύπνα Βασίλη» Είναι Η Άχαστη Παράσταση Της Σεζόν!

 

Ανακοινώθηκε το ρεπερτόριο του Εθνικού για τη χειμερινή θεατρική περίοδο 2019-2020. Τα φετινό πρόγραμμα έχει επαναλήψεις,συμπαραγωγές, μετακλήσεις, δράσεις για εφήβους, παραστάσεις στα Μ.Μ.Ε αλλά και εργαστήρια στις φυλακές. 

Άμεσος στόχος της νέας διεύθυνσης είναι, αξιοποιώντας τη δυναμική και τις κατακτήσεις του φορέα, να περάσουμε γρήγορα σε έναν γόνιμο μετασχηματισμό σε επίπεδο δομής, ρεπερτορίου και φυσιογνωμίας του Εθνικού Θεάτρου."

 

Το πρόγραμμα των παραστέων έχει ως εξής:

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

 

 

• ΑΠΟΨΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ Διαβάστε εδώ την κριτική της παράστασης 

μια παράσταση βασισμένη σε ένα θέμα του Λουίτζι Πιραντέλλο

και τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι

Από 18/9 έως 27/10/2019

Το Απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Λουίτζι Πιραντέλλο, η μεγάλη περσινή επιτυχία, για δεύτερη χρονιά στο Εθνικό Θέατρο.

Ένα έργο-σταθμός στην ιστορία του σύγχρονου θεάτρου. Μια παράσταση όπου η γραφή του Λουίτζι Πιραντέλλοσυναντάται αριστουργηματικά με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, με τη σκηνοθετική υπογραφή του Δημήτρη Μαυρίκιου. Μια πλειάδα εξαίρετων ηθοποιών ταυτίζονται με τους ρόλους τους προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται.

Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του ίδιου του Λουίτζι Πιραντέλλο «Λεονόρα, Αντίο!». Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού του είναι σχήμα ουσιώδες για την τέχνη, αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλλο. Το έργο μοιάζει να γεννήθηκε για ν’ αποτυπώσει αυτή την εκρηκτική σχέση. Συμπληρώνει την τριλογία του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο» για το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση -Διασκευή - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαυρίκιος

Πρωτότυπη Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης

Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Διασκευή – Προσαρμογή – Ενορχήστρωση Μουσικής: Νίκος Κυπουργός

Σχεδιασμός Ήχου - Ενορχήστρωση: Στάθης Σκουρόπουλος *

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Κίνηση - Χορογραφίες: Βάλια Παπαχρήστου

Συνεργασία στη διασκευή: Μαρία Βαρδάκα, Δημήτρης Πολυχρονιάδης

Συνεργασία στη Σκηνοθεσία: Μανώλης Δούνιας

Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός Σκηνοθέτις: Μαρία Βαρδάκα

Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

Βοηθός Σκηνογράφου: Μαρίνα Κωνιού

Βοηθός Ενδυματολόγου: Μάριος Παναγιώτου

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μαυρίκιος - Άγγελος Παπαδόπουλος

Διευθυντής φωτογραφίας – Ειδικά εφέ: Άγγελος Παπαδόπουλος

Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου

* Η σύνθεση – ενορχήστρωση μέρους της μουσικής, κυρίως για την υπόκρουση στην πρόζα, έγινε από τον Στάθη Σκουρόπουλο.

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μαρία Βαρδάκα, Γιάννης Βογιατζής, Δημήτρης Κακαβούλας, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιώργος Μπένος, Λιλή Νταλανίκα, Ράνια Οικονομίδου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Στέφανος Παπατρέχας, Γιούλικα Σκαφιδά, Νεκτάριος Φαρμάκης, Λυδία Φωτοπούλου

Συμμετοχή από την οθόνη: Νίκος Καραθάνος

Τραγούδι live: Λιλή Νταλανίκα*

Συμμετέχουν: Γιάννης Αρτεμισιάδης, Μιχάλης Αρτεμισιάδης

και οι μικροί Βαγγέλης Λυκούδης, Στέλιος Πανταγιάς

*Τραγούδι (ηχογραφήσεις): Αλέξανδρος Βάρθης, Νίκος Καραθάνος, Λιλή Νταλανίκα, Ράνια Οικονομίδου, Στέφανος Παπατρέχας

• ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ του Τσαρλς Ντίκενς

Μιούζικαλ βασισμένο στη διασκευή του Τζακ Θορν Διαβάστε εδώ την κριτική της παράστασης. 

με πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου

Από 15/11/2019 έως 12/1/2020

Η μαγεία επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο, αυτή τη φορά στην Κεντρική Σκηνή, με τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου,. Ένα μοναδικό θέαμα γιορτής και λάμψης που σαγηνεύει τις καρδιές όλων εκείνων που έχουν ακόμη τη διάθεση να βλέπουν τον κόσμο με την αθωότητα της παιδικής ψυχής. Ας αφεθούμε στο όνειρο και στη φαντασία.

Ο Εμπενέζερ Σκρουτζ είναι οπαδός της αυστηρής πειθαρχίας και της σκληρής δουλειάς. Νιώθει τουλάχιστον… αμήχανα με τις γιορτές και τις σχόλες. Τη φετινή παραμονή Χριστουγέννων, όμως, αναγκάζεται να αναθεωρήσει όσα πίστευε για τη ζωή του και για τους ανθρώπους γύρω του. Μια σειρά αναπάντεχων επισκέψεων από φαντάσματα τον παρασύρουν άλλοτε στο παρελθόν και άλλοτε στο μέλλον. Το πνεύμα των Χριστουγέννων θα συγκινήσει άραγε τον σκληρόκαρδο Σκρουτζ; Αν ναι, τότε ποιος από εμάς θα μπορούσε να του αντισταθεί;

Ταυτότητα παράστασης

Αρχική Θεατρική Διασκευή: Τζακ Θορν

Μετάφραση Αρχικής Διασκευής: Γιώργος Δεπάστας

Νέα Διασκευή: Γιάννης Μόσχος

Στίχοι Τραγουδιών: Σταύρος Σταύρου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος

Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Σκηνικά - Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Αλίκη Αλεξανδράκη, Στέλλα Αντύπα, Μελίνα Βαμπούλα, Κώστας Βασαρδάνης, Θανάσης Βλαβιανός,Πάρις Θωμόπουλος,Αριάδνη Καβαλιέρου,Ευαγγελία Καρακατσάνη,Λαέρτης Μαλκότσης, Χριστίνα Μαξούρη, Ζωή Μυλωνά, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χρήστος Στέργιογλου, Γιώργος Τζαβάρας

Μουσικοί: Γιάννης Αγγελόπουλος (ντραμς - κρουστά), Ιώ LeMoller (μπαγιάν), Θοδωρής Οικονόμου (Διεύθυνση Ορχήστρας - πιάνο), Πέτρος Σταμέλλος (ηλεκτρικό μπάσο), Δημήτρης Χουντής (Σοπράνο - Σαξόφωνο - Φλογέρες)

Χορωδοί: Ηλίας Καπάνταης, Σοφία Μάλαμα, κ.α.

ΜΑΚΒΕΘ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Σε συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Από 7/2/2020 έως 8/3/2020

Το περίφημο «καταραμένο» έργο του Σαίξπηρ, ένα «παραμύθι» για τη βία, για την ηδονή, για την εξουσία, για την τρέλα και κυρίως για τη μήτρα που τα γεννά, έρχεται στο Εθνικό Θέατρο σε μία μεγάλη συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Γραμμένο σε μια περίοδο πολιτικής και ηθικής κρίσης αποτυπώνει τη μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου να διακρίνει το καλό από το κακό, την επιθυμία από τον φόβο, το φως από το σκοτάδι. Το κυνήγι της εξουσίας, η ανασφάλεια και ο φόβος, μήπως αυτή χαθεί, οδηγούν στα μεγαλύτερα εγκλήματα.

Ο Μάκβεθ είναι στρατηγός στον στρατό του Σκώτου βασιλιά Ντάνκαν. Επιστρέφει νικητής και διψασμένος για εξουσία. Υποκινείται από τη σύζυγό του αλλά και από το Πεπρωμένο του. Τρεις μάγισσες του έχουν δώσει το στίγμα της μοίρας του: είναι γραπτό του να γίνει βασιλιάς. Η δίχως όριο φιλοδοξία του τον οδηγεί στα πιο αποτρόπαια εγκλήματα. Ο ένας φόνος οδηγεί σε έναν επόμενο. Η πτώση θα είναι το ίδιο ηχηρή.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης

Σκηνικά – Κοστούμια: Εύα Νάθενα

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Συνεργάτις Σκηνοθέτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Βασίλης Καραμπούλας, Μαρία Κίτσου, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Δημήτρης Λιγνάδης, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Γιώργος Μπινιάρης, Ράνια Οικονομίδου, Ορέστης Τζιόβας, κ.α.

• Η ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜ του Ζωρζ Φεντώ

Από 21/3/2020 έως 31/5/2020

Δαιμόνιοι σκηνικοί μηχανισμοί, πνευματώδης σάτιρα και ανθρώπινες ψυχές σε φρενήρη αγωνία, απίθανες συμπτώσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία έκρηξη που όμως δεν θα γίνει ποτέ. Ο Ζωρζ Φεντώ, απόγονος του Μολιέρου και ανανεωτής του βωντβίλ, είναι οξυδερκής παρατηρητής της κοινωνίας και των συμπεριφορών και κυνικός σχολιαστής των κακώς κειμένων. Η κυρία του Μαξίμ, η φάρσα που γράφτηκε στο γύρισμα του αιώνα (1899) χάρισε στον συγγραφέα της έναν μοναδικό θρίαμβο δίνοντάς του τη δυνατότητα να αφοσιωθεί για ένα διάστημα στην άλλη του αγάπη, τη ζωγραφική.

Ο συντηρητικός γιατρός Πετιπόν ξυπνάει στο σπίτι του έπειτα από ένα ξενύχτι στο οποίο τον παρέσυρε ο νεαρός φίλος του Μουζικούρ. Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα από τη χθεσινή βραδιά όμως στο κρεβάτι του βρίσκεται μια νεαρή χορεύτρια από το «Μαξίμ». Η ζωή του σε ένα λεπτό γίνεται άνω-κάτω. Η νεαρή χορεύτρια όμως δεν λέει να φύγει από το σπίτι του, ακόμα και όταν εμφανίζεται η θρησκόληπτη σύζυγός του. Ακολουθεί ο απόλυτος πανικός!

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Κίνηση: Σοφία Πάσχου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Θανάσης Αλευράς, Αφροδίτη Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Μάνος Γαλάνης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρή, Αυγουστίνος Κουμουλός, Πέλλα Μακροδημήτρη, Θέμης Πάνου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Μαρία Τζάνη, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ

• ΞΥΠΝΑ ΒΑΣΙΛΗ του Δημήτρη Ψαθά

Από 2/10/2019 έως 5/1/2020

Η Σκηνή Νίκος Κούρκουλος ξεκινά με τη διαχρονική και οξυδερκή σάτιρα του μεγάλου Έλληνα θεατρικού συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά, Ξύπνα Βασίλη - η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία την περσινή περίοδο. Ο σκηνοθέτης Άρης Μπινιάρης, με την ιδιόχειρη θεατρική φόρμα του, φέρνει στη σκηνή την ατμόσφαιρα των 60’s με διάθεση ευρηματική. Με ματιά σύγχρονη αποκρυπτογραφεί το ιδιότυπο ύφος του συγγραφέα που μιλά για τα «σοβαρά» μπλέκοντας το γέλιο με το σφίξιμο στο στομάχι και φωτίζει μοναδικά τη συνάφεια του έργου με το σήμερα.

Βρισκόμαστε στα γραφεία του εκδοτικού οίκου Φαρλάκου. Ο Βασίλης, συντηρητικών πολιτικών φρονημάτων, και ο Μάνος, προοδευτικών, συγκρούονται για τις συνθήκες εργασίας, αλλά και για το περιεχόμενο των βιβλίων που εκδίδονται. Σημείο αιχμής για την πνευματική διαμάχη, ο ποιητής Φανφάρας και η στρατευμένη συντηρητική ποίησή του. Πολύ γρήγορα, όμως, η τύχη τα φέρνει έτσι ώστε οι πολιτικές πεποιθήσεις των δύο συναδέλφων αλλάζουν και οι καταστάσεις που ακολουθούν δοκιμάζουν τους ήρωες. Ποιος από τους δύο θα καταφέρει να προσαρμοστεί στα ήθη και το πνεύμα της νέας εποχής;

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: ΆρηςΜπινιάρης

Διασκευή: Άρης Μπινιάρης,Θεοδώρα Καπράλου

Δραματουργική επεξεργασία:Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά – Κοστούμια – Video: Πάρις Μέξης

Μουσική:Φώτης Σιώτας

Στίχοι τραγουδιών:Άρης Μπινιάρης

Φωτισμοί:Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη:Δώρα Ξαγοράρη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Γιώργος Γάλλος, Μαντώ Γιαννίκου, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Φοίβος Μαρκιανός, Ηλίας Μουλάς, Γιώργος Παπαγεωργίου, Στέφανος Πίττας, Λυδία Τζανουδάκη, Έλενα Τοπαλίδου

Μουσικοί επί σκηνής: Αντώνης Μαράτος, Φώτης Σιώτας

Χειρισμός κάμερας επί σκηνής: Δημήτρης Αδάμης

• ΑΝΑΘΕΣΗ / ΝΕΟ ΕΡΓΟ του Γιάννη Καλαβριανού

Από 16/01/2020 έως 12/4/2020

Το νέο έργο του Γιάννη Καλαβριανού ανεβαίνει στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» ύστερα από ανάθεση του Εθνικού Θεάτρου.

Βασικοί ήρωές του είναι οκτώ εργαζόμενοι σε ένα ξενοδοχείο, όπου τίποτε δεν επιτρέπεται να παλιώσει. Η γενική διευθύντρια προσπαθεί να παγώνει τον χρόνο πιστεύοντας πως αυτό θα βοηθήσει τους πελάτες που καταλύουν εκεί να διαχειριστούν τη ζωή τους που περνά. Ή που δεν περνά.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Μποζοπούλου

Συνεργάτης στη δραματουργία: Βάνια Παπανικολάου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Δέσποινα Γιαννοπούλου , Γιώργος Γλάστρας, Μαρία Κατσιαδάκη, Χρήστος Κραγιόπουλος, Νίκος Λεκάκης, Χριστίνα Μαξούρη, Αλεξία Μπεζίκη, Αργύρης Ξάφης

• Σ΄ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ της Λούλας Αναγνωστάκη

Από 30/4/2020 έως 7/6/2020

Το Εθνικό Θέατρο τιμά τη μνήμη της Λούλας Αναγνωστάκη ανεβάζοντας ένα από τα σημαντικότερα έργα της, το Σ’ εσάς που με ακούτε σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Αβρανά. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης σε μια εποχή που το «Απολιτίκ» έχει γίνει πια μόδα, το έργο έρχεται να μας θυμίσει πως κάποτε, όχι πολύ μακριά, υπήρχαν ακόμη ιδεολογίες. Άλλωστε στην εποχή μας, η έννοια της επανάστασης έχει μάλλον πια ξεπεραστεί, όπως κι αυτή της αγίας ελληνικής οικογένειας. Και μπορεί οι έννοιες να αλλάζουν, η ανάγκη, ωστόσο, των ανθρώπων να μιλήσουν - και κυρίως να εισακουστούν - παραμένει η ίδια.

Βερολίνο. Η πόλη φλέγεται από διαδηλώσεις, επεισόδια και βία. Σε ένα μικρό δωμάτιο τα πρόσωπα παίρνουν μέρος σε μια φανταστική διαδήλωση. Ο Άγης, επίδοξος συγγραφέας, παίρνει μέρος σ' ένα φόρουμ και προτείνει στους άλλους να μιλήσουν δοκιμαστικά. Μιλάνε σ' ένα φανταστικό πλήθος, σαν να βρίσκονται σε μια γενική δοκιμή. Παρασύρονται στο «παιχνίδι» αυτό αποκαλύπτοντας τις μεγαλύτερες αλήθειες τους, αλλά και την αγωνία τους να επιβιώσουν σε έναν κόσμο εχθρικό.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς

Σκηνικά - Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Χορογραφία: Αγγελική Στελλάτου

Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου

Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης

Sound design: Κώστας Βαρυμπομπιώτης, Νίκος Μπουγιούκος

Βοηθός σκηνοθέτη: Νικήτας Αναστόπουλος

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ιερώνυμος Καλετσάνος, Λάμπρος Κτεναβός, Αλεξάνδρος Μαυρόπουλος, Μιχάλης Μουλακάκης, Αγλαΐα Παππά, Ξένια Παυλοπούλου, Ελένη Ρουσσινού, Πηνελόπη Τσιλίκα

ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ «Μαρίκα Κοτοπούλη»

• Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΓΕΛΑ, μια μουσικοθεατρική σύνθεση του Θοδωρή Αμπαζή, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βικτώρ Ουγκώ  Διαβάστε εδώ την αναλυτική κριτική της παράστασης. 

Από 26/9/2019 έως 10/11/2019

Το σημαντικό έργο του Βικτώρ Ουγκώ επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» σε μια μουσικοθεατρική παράσταση υπό τη σκηνοθεσία και με την πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Αμπαζή. Ένα έργο βαθιά πολιτικό αποκαλύπτεται πίσω από ένα θυελλώδες ειδύλλιο, χάρη στην ιδιοφυή γραφή του κορυφαίου Γάλλου λογοτέχνη. Μια ερωτική υπόθεση ως αφορμή για να βρεθούμε αντιμέτωποι με την ακρότητα της εξουσίας και το αληθινό, αποκρουστικό της πρόσωπο.

Λονδίνο, αρχές του 18ου αιώνα. Μια αυστηρά δομημένη, αριστοκρατική κοινωνία με απολύτως διακριτά όρια μεταξύ των τάξεων. Ο πλούτος και η υψηλή θέση στην ιεραρχία προκαλεί αλαζονεία. Ο λαός, άνθρωποι εξαθλιωμένοι, άβουλοι, τρομοκρατημένοι, χωρίς διάθεση για αντίσταση και κάποιες φορές χωρίς ελπίδα. Σε αυτό το σκληρό περιβάλλον, ο Γκουίνπλεϊν, ένας νεαρός άνδρας με παραμορφωμένο πρόσωπο -ένα μόνιμα χαραγμένο χαμόγελο ως εκδίκηση από τον βασιλιά-, βιώνει έναν αγνό και αληθινό έρωτα με την τυφλή Ντέα. Η τύχη όμως παίζει τα πιο τρελά παιχνίδια: όταν βρεθεί σε θέση ισχύος και τολμήσει να υψώσει το ανάστημά του θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αναλγησία των ισχυρών.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Ντορέτα Πέππα

Διασκευή - Λιμπρέτο: Έλσα Ανδριανού                     

Σύνθεση - Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης                      

Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού                           

Χορογραφία: Αγγελική Στελλάτου                  

Φωτισμοί: Nίκος Σωτηρόπουλος                              

Βοηθός σκηνοθέτης: Ελεάνα Τσίχλη            

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου     

Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Ζαφειροπούλου   

Γ 'Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Καρδακάρης

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Θανάσης Ακοκκαλίδης, Κώστας Βασαρδάνης   Διονύσης Βερβιτσιώτης, Θανάσης Βλαβιανός, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Μαρία Δελετζέ, Αντιγόνη Δρακουλάκη, Πάρις Θωμόπουλος, Σμαράγδα Κάκκινου, Αγγελική-Ζωή Καραγκούνη, Ελίτα Κουνάδη, Νέστωρ Κοψιδάς, Δαυίδ Μαλτέζε, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Θέμης Πάνου, Εβελίνα Παπούλια, Αρετή Πασχάλη, Χρήστος Ραμμόπουλος,   Αιμιλιανός Σταματάκης, Ανδριάνα Χαλκίδη, Δήμητρα Χαριτοπούλου

Μουσικοί:

Κιθάρες: Γιάννης Αναστασάκης , Τσέλο: Σοφία Ευκλείδη, Πιάνο: Θοδωρής Κοτεπάνος, Κρουστά: Ιάκωβος Παυλόπουλος, Κοντραμπάσο: Θάνος Πολυμενέας-Λιοντήρης

• ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΠΙΤΙ του Κάρλο Γκολντόνι

Από 22/11/2019 έως 9/2/2020

Για πρώτη φορά ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο η διαχρονική, εξαιρετικά επίκαιρη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι Το καινούργιο σπίτι, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Η κυριαρχία του χρήματος, τα ταξικά απωθημένα και η παγίδα του φαίνεσθαι είναι τα βασικά θέματα που αναδύονται μέσα από την εύστοχη κριτική του καινοτόμου Ιταλού συγγραφέα. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης: «To Καινούριο σπίτι φτιάχνεται για να κατοικηθεί αλλά δεν θα κατοικηθεί ποτέ. Σ’ αυτό το σπίτι-ουτοπία η επιθυμία του εγώ είναι δυνατότερη από την επιθυμία του μαζί. Οι ήρωες του Γκολντόνι, νάρκισσοι και υποκριτές έως εσχάτων, θα περιφέρουν τις άστεγες σκιές τους στην πιο τραγική κωμωδία μοναξιάς».

Οι φρεσκοπαντρεμένοι Αντζολέτο και Καικίλια ετοιμάζουν το καινούργιο τους σπίτι. Η Καικίλια είναι ιδιότροπη, αγαπά την πολυτέλεια και την κομψότητα. Ο Αντζολέτο είναι ερωτευμένος και άφραγκος, ανίκανος να αντισταθεί στις απαιτήσεις της. Μια φρενήρης κινητικότητα ζωντανεύει τον μικρόκοσμό τους αποκαλύπτοντας τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής του Γκολντόνι.

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Μουσική: Πάνος Ηλιόπουλος

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: bijoux de kant

Δραματουργική Συνεργασία: Γιάννης Κωνσταντινίδης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Παπαδάκης

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Χάρης Ανδριανός, Αντώνης Αντωνόπουλος, Άγγελος Αποστολίδης, Στέλλα Βογιατζάκη, Πολύδωρος Βογιατζής, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τάσος Καραχάλιος, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Ντένης Μακρής, Βασίλης Μίχας, Μαρία Πανουργιά, Εύη Σαουλίδου, Πηνελόπη Τσιλίκα

Μουσικοί: Αλέξης Μαστιχιάδης (τσέμπαλο), κ.α.

• ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΠΟ ΧΑΡΤΙ των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου (ανάθεση)

Από 20/02/2020 έως 31/5/2020

Ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου επιστρέφουν στο Θέατρο Rex με ένα νέο έργο τους, γραμμένο ύστερα από ανάθεση του Εθνικού Θεάτρου, σε μουσική του Νίκου Κυπουργού και στίχους της Αφροδίτης Μάνου. Ένα μουσικό έργο για όλα όσα βρίσκονται πέρα από αυτά που μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις και να κατανοήσει το μυαλό. Για τη μυστική πατρίδα όπου αγκαλιάζονται τα αντίθετα και ο πόνος συμπληρώνει τη χαρά και την ολοκληρώνει. Εκεί που το μαρτύριο και η ευτυχία γίνονται ένα στην ουτοπία του έρωτα. Αυτή τη δύσβατη Νεφελοκοκκυγία, που μόνο οι ποιητές μπορούν να την επισκέπτονται χωρίς διόδια.

Αθήνα, οδός Αστυδάμαντος στο Παγκράτι, σε ένα νεοκλασικό, από αυτά που κατά χιλιάδες καταβρόχθισε η Αντιπαροχή. Ένας νεαρός ήρωας αφηγείται έναν χρόνο από τη ζωή του στην Αθήνα της δεκαετίας του ’60. Ο ίδιος, η οικογένειά του, οι φίλοι τους, η ίδια η Ελλάδα. Μια ιστορία ενηλικίωσης που έχει σαν μακρινό φόντο τα συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα της περιόδου και θέμα την ιστορία της οικογένειας του νεαρού πρωταγωνιστή.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας - Θανάσης Παπαθανασίου

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου

Σκηνικά: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Κοστούμια: Έβελιν Σιούπη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Τζόυς Ευείδη, Αναστάσια Ζάχου, Σταύρος Καραγιάννης, Ελίτα Κουνάδη, Σπύρος Κυριακός, Λάμπρος Κωνσταντέας, Εριέτα Μανούρη, Χρύσα Μιχαλοπούλου, Μάξιμος Μουμούρης, Δανάη Μπάρκα, Γιάννης Μπουραζάνας, Τζώρτζης Παπαδόπουλος, Τζίνη Παπαδοπούλου, Άρης Πλασκασοβίτης, Μαριαλένα Ροζάκη, Εύα Σιμάτου, Πάνος Σταθακόπουλος, Γιώργος Τσούρμας

ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ «Κατίνα Παξινού»

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤΥ ΜΠΕΛΓΚΕΛ του Εντουάρ Λουί

από 6/11/2019 έως 17/11/2019

Η παράσταση, που ανέβηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών και έκανε αίσθηση επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο τον Νοέμβριο του 2019. Ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της νέας γενιάς, ο Εντουάρ Λουί πέτυχε ήδη με το πρώτο του βιβλίο, το Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, να ανανεώσει το λογοτεχνικό είδος της βιογραφίας. Ο 26χρονος συγγραφέας, μαχητικός υπέρμαχος της εργατικής τάξης, προκαλεί το κατεστημένο με την αιχμηρή και πολιτική γραφή του. Καταγγέλλει τη βία εναντίον των «διαφορετικών» μιλώντας για λογαριασμό όλων εκείνων που έχει εκμεταλλευτεί και έχει εγκαταλείψει το σύστημα. Στόχος του το πολιτικό κατεστημένο από το οποίο πηγάζουν τακτικές εκφοβισμού και αποκλεισμού. Μεταφρασμένο σε πάνω από είκοσι γλώσσες, το Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, είναι ένα παγκόσμιο μπεστ σέλερ με έντονα αυτοβιογραφική αφήγηση, που ξεσήκωσε θύελλες αντιδράσεων, δημόσιες συζητήσεις και διαμάχες. Ο συγγραφέας αναμετριέται με ένα περιβάλλον που ο ίδιος έχει βιώσει, και χαρακτηρίζεται από κοινωνικές ανισότητες, ομοφοβία, ξενοφοβία, βία και ρατσισμό.

Είναι ο σκληρός συντηρητισμός της επαρχίας των 90’s κάτι ξένο για την Αθήνα του 2019; Ανήκουν αυτά τα αφηγήματα σε ένα κακό παρελθόν που αποτελεί πλέον ιστορία για την εξευρωπαϊσμένη Αθήνα; Η παράσταση Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ επιχειρεί να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στο προσωπικό και στο πολιτικό άλλοτε χρησιμοποιώντας ως αφηγηματικό τρόπο την ωμή και ντοκουμενταρίστικη απεικόνιση της βάρβαρης κουλτούρας του χωριού και άλλοτε καταφεύγοντας στη σουρεαλιστική παραδοξότητα.

Ο Εντύ είναι ομοφυλόφιλος. Ο Εντύ μεγαλώνει σε έναν κόσμο που του επιτίθεται ευθέως. Μέσα από την κουλτούρα της τοξικής αρρενωπότητας, της βίας και της οργής, οι άνθρωποι, περισσότερο θύματα παρά θύτες αυτής της ιδεολογίας, παρατάνε το σχολείο, βρίζουν τους αράπηδες, τις γυναίκες και τις «αδερφές», καταναλώνουν ασταμάτητα αλκοόλ και τηλεόραση. Ο Εντύ προσπαθεί να προσαρμοστεί, αλλά κάθε φορά αποτυγχάνει. Η μόνη λύση είναι η φυγή, ο Εντύ πρέπει να φύγει.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: Εντουάρ Λουί

Μετάφραση: Μιχάλης Αρβανίτης (Εκδόσεις Αντίποδες)

Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Ηλίας Αδάμ

Σκηνικά: Ηλέκτρα Σταμπούλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής

Βίντεο: Μαίρη Θηβαίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Βίνα Σέργη

Βοηθός δραματουργίας: Χριστίνα Μαυρομμάτη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Τζέο Πακίτσας, Σοφία Πριόβολου

• ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΚΟΛΩΝΙΑΣ (EaudeCologne) του Ευθύμη Φιλίππου

Από 29/11/2019 έως 12/1/2020

Ο Ευθύμης Φιλίππου - υποψήφιος για Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου 2017 - συνεργάζεται με την Αργυρώ Χιώτη και την ομάδα της VASISTAS αυτή τη φορά όμως υπό τη σκέπη του Εθνικού Θεάτρου. Στο επίκεντρο του νέου έργου του Ευθύμη Φιλίππου βρίσκεται ο χορός έξι γυναικών και το προσωπικό, μεταφυσικό ταξίδι ενός ανθρώπου.

Στη σκηνή δημιουργείται ένας ιδιαίτερος υπερβατικός χώρος, ένα «κέντρο διαχείρισης» που εξυπηρετεί την επικοινωνία με τους νεκρούς. Μία ομάδα από γυναικείες φιγούρες που κατοικεί στον χώρο, ορίζει τη διαδικασία και χειρίζεται τη μηχανή αποτύπωσης – μοναδικό όργανο επικοινωνίας με τον άλλο κόσμο. Η μηχανή αυτή, σαν άλλο διυλιστήριο, έχει τη δυνατότητα να μετατρέπει τις λέξεις σε κολόνια…. Ένας άντρας έρχεται για να στείλει ένα γράμμα στην –εδώ και σαράντα χρόνια- νεκρή μητέρα του. Οι γυναίκες θέτουν σε λειτουργία τη μηχανή, καθοδηγούν βήμα-βήμα τον άντρα σ’ αυτή τη μεταφυσική εμπειρία, βρίσκουν τρόπο να λύσουν τα όποια προβλήματα, τραγουδούν επίμονα παραλλαγές τραγουδιών και ολοκληρώνουν την αποστολή τους στέλνοντας το γράμμα.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: Ευθύμης Φιλίππου

Συνεργάτες Δραματουργοί: Ευθύμης Θέου – Αργυρώ Χιώτη

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη

Σκηνικός χώρος – Εικαστικός Συνεργάτης: Βασίλης Μαρματάκης

Κοστούμια: Ευθύμης Φιλίππου

Σχεδιασμός ήχου: Jan Van de Engel

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός σκηνοθέτη: Νεφέλη Γιώτη

Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Αριάν Λαμπέντ

                       

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ελένη Βεργέτη, Κατερίνα Παπανδρέου, Σοφία Πριόβολου, Καλλιόπη Σίμου, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Αργυρώ Χιώτη, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ Ή

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ «ΕΞΩ ΚΟΣΜΟΣ», ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

(UND JETZT: DIE WELT! Oder ES SAGT MIR NICHTS, DAS SOGENANNTE DRAUSSEN)

της Σιμπίλε Μπεργκ

Από 24/1/2020 έως 1/3/2020

Ένας πολυφωνικός μονόλογος για τις γυναίκες και το «τίποτα» του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου.

Χαρακτηρισμένη ως «το πιο βίαιο eye-liner της Γερμανίας», η Σιμπίλε Μπεργκ, που ζει και εργάζεται ως συγγραφέας και δημοσιογράφος στη Ζυρίχη, θεωρείται η πιο ζωντανή φωνή στον σύγχρονο γερμανόφωνο κόσμο. Με το λογοτεχνικό και θεατρικό έργο της μεταφρασμένο σε 34 γλώσσες, ρίχνει μια διαπεραστική ματιά στη σύγχρονη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη. Απλά και καθημερινά πράγματα της ζωής σκιαγραφούν με σαρκασμό και χιούμορ την ποιότητα μιας κοινωνίας, που όπως λέει η συγγραφέας «φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους αδύναμους. Στους εαυτούς μας δηλαδή, οι οποίοι θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στον δρόμο αύριο λόγω κάποιας μακροχρόνιας αρρώστιας, τυχόν απόλυσης ή μιας άλλης κακοτυχίας. Σχεδόν παντού επικρατεί σήμερα η περίεργη πίστη στην επικράτηση του πιο εύρωστου. Και το μίσος για όλους όσοι έχουν εκπέσει, τους αδύναμους και τους ασθενείς, είναι για πολλούς η έκφραση του φόβου για τη δική τους κατάρρευση».

Νεαρές γυναίκες που προσπαθούν να ανταποκριθούν στις επιταγές της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας βρίσκονται σε αδιέξοδο: εγκλωβισμένες στην αυτοεικόνα τους, θεωρούν τη διαρκή κατανάλωση ως μονόδρομο, μιλάνε με δυσπιστία για τον ρόλο της οικογένειας, αδυνατούν να πιστέψουν ότι υπάρχει πραγματικός έρωτας και παρόλο που περιφρονούν την αγορά, ζούνε πουλώντας δικά τους φάρμακα στο διαδίκτυο. Νιώθοντας παγιδευμένες σε έναν κόσμο που προωθεί μονάχα πλασματικές ανάγκες και ψεύτικες επιλογές, έχουν χάσει κάθε κίνητρο και αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν. Επί σκηνής ένας δυναμικός χορός γυναικών, που, η καθεμία μόνη της και όλες μαζί, μιλούν με δυσπιστία για την έννοια του «εμείς», φωτίζοντας άλλοτε με τρυφερό και άλλοτε με σκληρό τρόπο, ένα οργισμένο «εγώ» εμποτισμένο από ματαίωση και απέραντη μοναξιά.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Γρηγόρης Λιακόπουλος

Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου

Δραματουργική Επεξεργασία: Gerhild Steinbuch

Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης

Σκηνικά – Κοστούμια - Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη

Σχεδιασμός live video: Δημήτρης Ζάχος

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ελένη Ευθυμίου, Στέλλα Νούλη, Κίττυ Παϊταζόγλου, Κατερίνα Παπανδρέου, Νάνσυ Σιδέρη, Καλλιόπη Σίμου, Νατάσσα Σφενδυλάκη, Αναστασία Χατζάρα

Κρουστά: Βασίλειος Παναγιωτόπουλος

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΘΥΜΑ (PLAYING THE VICTIM) των αδελφών Πρεσνιακόφ

Από 13/3/2020 έως 12/4/2020

Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην Ελλάδα η μαύρη κωμωδία Παίζοντας το θύμα που γράφτηκε το 2002 από τους πολυβραβευμένους Όλεγκ και Βλάντιμιρ Πρεσνιακόφ. Οι Ολέγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ, συγκαταλέγονται στους γνωστότερους σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς και εκπροσώπους του ρωσικού «νέου δράματος». Τα έργα τους συχνά χαρακτηρίζονται ως μαύρες κωμωδίες, γεμάτες σαρκασμό, ειρωνεία και έκδηλη διακειμενικότητα. Η θεματολογία τους περιστρέφεται γύρω από την παράδοξη βία του σύγχρονου τρόπου ζωής και οι ίδιοι τα χαρακτηρίζουν «φαρσο-φιλοσοφικά» ή «τσίρκο με άλογα». Όπως έχουν δηλώσει σε συνέντευξή τους, φοβούνται «ότι ο ένας απ’ τους δύο έχει επινοήσει τον άλλον και μάλλον δεν είναι δύο».

Το Παίζοντας το θύμα ακολουθεί την ιστορία του νεαρού Βάλια. Ο Βάλια ζει και κοιμάται χωρίς να βγάζει το καπέλο του. Τρώει μόνο με ξυλάκια. Και συχνά βλέπει το φάντασμα του νεκρού πατέρα του. Δουλεύει στην αστυνομία παίζοντας το θύμα σε αναπαραστάσεις εγκλημάτων: πότε μια γυναίκα που ίσως δολοφονήθηκε κατά λάθος από τον άντρα της, πότε μια κοπέλα πνιγμένη σε μια πισίνα από τον αλλοδαπό εραστή της, και πότε έναν άντρα που δολοφονήθηκε από έναν συμμαθητή του σε reunion του σχολείου τους. Παράλληλα, στο σπίτι, η μητέρα του χρειάζεται κάποιον να τη φροντίζει, ο θείος του τους επισκέπτεται όλο και πιο συχνά μετά τον θάνατο του πατέρα του και η κοπέλα του θέλει επιτέλους μια ενήλικη ζωή. Όπως και στη δουλειά του, έτσι και στο σπίτι του, νοιώθει ότι όλα είναι μια αναπαράσταση. Ότι όλοι υποδύονται κάτι, κι αυτός, αποπροσανατολισμένος και μουδιασμένος, προσπαθεί να προσδιορίσει τη θέση του σε ένα σύμπαν που μοιάζει να τρελάθηκε και δεν ξέρει πού πηγαίνει.

Το έργο έκανε πρεμιέρα στο Fringe festival στο Εδιμβούργο και πρωτοπαρουσιάστηκε στο ρωσικό κοινό δυο χρόνια μετά, στο θέατρο Τέχνης της Μόσχας από τον Κιρίλ Σερεμπρένικοφ, προκαλώντας σάλο και αντιδράσεις. Στη συνέχεια, το 2006, ο ίδιος σκηνοθέτης το μετέφερε στη μεγάλη οθόνη, αποσπώντας το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ Kinotavr και του διεθνούς φεστιβάλ της Ρώμης.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία - Μετάφραση - Διασκευή: Γιώργος Κουτλής

Σκηνικά - Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα

Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης

Κίνηση: Ηλίας Χατζηγεωργίου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Παναγιωτίδου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Μικές Γλύκας, Ελένη Κουτσιούμπα, Βασίλης Μαγουλιώτης, Λαέρτης Μαλκότσης, Ερρίκος Μηλιάρης, Κώστας Μπερικόπουλος, Εύη Σαουλίδου, Ηλίας Χατζηγεωργίου

LOVE & INFORMATION της Κάριλ Τσέρτσιλ

Ομάδα Θεάτρου C for Circus

Από 29/4/2020 έως 31/5/2020

H πολυβραβευμένη Κάριλ Τσέρτσιλ είναι μία από τις σπουδαιότερες συγγραφείς του μεταπολεμικού βρετανικού θεάτρου. Το πολυποίκιλο έργο της, μακριά από τις συμβάσεις της ρεαλιστικής δραματουργίας, έχει σαν άξονα την κριτική των αξιών στις σύγχρονες κοινωνίες, τις καταχρήσεις της εξουσίας, τη θέση των γυναικών σ’ έναν κόσμο που κυριαρχείται από τους άντρες. Βασική εκπρόσωπος του «Νέου Κύματος» της γενιάς του 1950, η Τσέρτσιλ θεωρείται μεγάλη αμφισβητίας τόσο του κατεστημένου δραματικού τοπίου όσο και της καθιερωμένης θεατρικής γλώσσας. Κάθε έργο της αποτελεί και μία πρόταση για ένα διαφορετικό θεατρικό είδος και μια άλλη θεατρική φόρμα, ανοίγοντας νέους δρόμους για τη θεατρική έκφραση.

Στο έργο Love & Information θίγονται ζητήματα όπως η διαχείριση της γνώσης, της τεχνολογίας, η εξέλιξη της επικοινωνίας και η ικανότητά μας να αγαπάμε. Σε μία εποχή που ο καταιγισμός πληροφοριών και η πρόσβαση στη γνώση συμβαίνουν με τρομακτική ταχύτητα, σε μια εποχή που είμαστε συνεχώς συνδεδεμένοι με άλλους ανθρώπους μέσω της τεχνολογίας, η ανάγκη για υπερβολική πληροφόρηση έχει επισκιάσει την ανάγκη για βαθύτερες και ουσιαστικότερες σχέσεις.

Ένα σύμπαν φτιαγμένο από δεκάδες θραύσματα σκηνών σκιαγραφούν τη σύγχρονη πάλη του ανθρώπου ανάμεσα στη δίψα για πληροφορία και τη δίψα για αγάπη. Αυτή η κατασκευή, ασφυκτικά γεμάτη από πληροφορίες, ανθρώπους και καταστάσεις, δημιουργεί ένα τεράστιο τοπίο και κάθε στιγμιότυπο είναι ένα φως σε μια γωνιά του∙ ένα γιγαντιαίο βιτρό που αναδεικνύει τη μαγεία της στιγμής, την αγάπη και τη θνητότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο κόσμος αυτός είναι το τώρα, το άσκοπο αλλά και το ουσιώδες, η βιασύνη, η κίνηση στους δρόμους, το chit-chat, η άσκοπη περιπλάνηση στα κοινωνικά δίκτυα, η αγάπη, η δυσκολία να πεις «σ’ αγαπώ», η ζήλια, ο πόνος.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Γαβρέλας

Μετάφραση – Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρύσα Κοτταράκου

Πρωτότυπη Μουσική – Μουσικός επί σκηνής: Gary Salomon

Κινησιολογία – Χορογραφία: Κατερίνα Φώτη

Σκηνικά - Κοστούμια: Τζίνα Ηλιοπούλου, Λίνα Σταυροπούλου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Παναγιώτης Γαβρέλας, Βαλέρια Δημητριάδου, Μαρία Ελισάβετ Κοτίνη, Παύλος Παυλίδης, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Νατάσα Ρουστάνη

ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ

• ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Μάικ Κέννυ

Από 13/10/2019 έως 12/4/2020

Μπορεί μια ιστορία ν’ αλλάξει τη μοίρα σου;

Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, η συλλογή παραμυθιών και ιστοριών Χίλιες και μια νύχτες, αποτελεί την έμπνευση για την παράσταση Χίλιες και μια ιστορίες (πρωτότυπος τίτλος Σεχραζάτ) που ζωντανεύει φέτος στο Μικρό Εθνικό, σε διασκευή του Μάικ Κέννυ, του πολυβραβευμένου συγγραφέα του «αγοριού με τη βαλίτσα» και πολλών ακόμη αγαπημένων θεατρικών έργων.

Η μυθική ανατολή ζωντανεύει επί σκηνής: Δώδεκα παλατιανοί και η τρελή μπάντα του σουλτάνου αφηγούνται με ό,τι μέσο έχουν στη διάθεσή τους ιστορίες για τον πόλεμο και για τον έρωτα, για κακούς μάγους και γελοίους ατζαμήδες, για το γέλιο και τον φόβο, για τέρατα και ήρωες, για μαγικά χαλιά και φτερωτά άλογα, για γίγαντες και γελωτοποιούς… Με ένα ψηφιδωτό φτιαγμένο από τα υλικά της κωμωδίας και των καρτούν, μουσική και πολύχρωμα σκηνικά και κοστούμια εμπνευσμένα από την μυθική Ανατολή, γεννιέται ένα ξεχωριστό παραμύθι που με τη σειρά του γεννά πολλά, μικρότερα παραμύθια.

«Στα πολύ πολύ πολύ παλιά χρόνια, σ’ ένα μέρος πολύ πολύ μακρινό, σε μια χώρα που δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ, ζούσε ένας μεγάλος Σουλτάνος…». Πληγωμένος και απογοητευμένος, παντρεύεται κάθε νύχτα μία γυναίκα και κάθε αυγή τη θανατώνει. Όλα όμως αλλάζουν όταν παντρεύεται τη Σεχραζάντ, την κόρη του πιστού του βεζίρη που είναι ίσως και η ικανότερη αφηγήτρια παραμυθιών στην παγκόσμια ιστορία. Κι έτσι οι νύχτες στο παλάτι διαδέχονται η μία την άλλη, πάντα με την ίδια απαίτηση «Πες μου μια ιστορία».

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος

Σκηνοθεσία: Βάσια Ατταριάν, Μυρτώ Μακρίδη

Μουσική Σύνθεση - Στίχοι: Δημήτρης Τάσαινας

Σκηνικά - Κοστούμια: Αλεξία Χρυσοχοϊδου

Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας

Επιμέλεια κίνησης - Χορογραφίες: Ελενα Γεροδήμου

Σύμβουλος δραματουργίας: Μαρία Φιλίνη

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παινίδου

Βοηθός σκηνοθετών: Ζωή Φράττη

Βοηθός σκηνογράφου: Αγγελική Βασιλοπούλου

Βοηθός ενδυματολόγου: Στέλλα Παναγοπούλου

Concept visual artist: Ελευθερία Καψάλη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Χρηστίνα Γαρμπή, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Ιωάννης Δενδρινός, Θέμης Θεοχάρογλου, Ρωμανός Καλοκύρης, Λήδα Παπνά, Γιάννης Καράμπαμπας, Εμμανουήλ Κοντός, Κατερίνα Λάττα, Προμηθέας Νεραττίνι-Δοκιμάκης, Χρήστος Πίτσας, Ιωάννα Ραμπαούνη

Μουσικοί:

Αλέξης Κωτσόπουλος, Ορέστης Πετράκης, Δημήτρης Τάσαινας

• ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ του Μπερνάρ Φριό

Από 15/10/2019 έως 12/1/2020

Οι Μικρές ιστορίες για αγρίους του Γάλλου συγγραφέα και παιδαγωγού Μπερνάρ Φριό, σε σκηνοθεσία της Μαρίας Σαββίδου επιστρέφουν στο Μικρό Εθνικό.

Οι ιστορίες του Φριό πηγάζουν από ένα σπάνιο χάρισμα να θίγει τα πιο σημαντικά, τα πιο μεγάλα κι ευαίσθητα ζητήματα με τρόπο ανάλαφρο που όμως δεν στερείται βάθους. Με την τολμηρή και ευαίσθητη ματιά τους, με την ελαφράδα και το χιούμορ τους πραγματεύονται θέματα της καθημερινής ζωής, των σχέσεων, των ανακαλύψεων, των μυστικών και των συγκρούσεων της νεανικής μας ηλικίας. Μια παράσταση που δίνει πολύχρωμη φωνή σε όσα, καμιά φορά, με δυσκολία λέγονται πίσω από τις κλειστές πόρτες του εφηβικού μας δωματίου.

O Μπερνάρ Φριό, εργαζόμενος για πολλά χρόνια ως εκπαιδευτικός, μελέτησε τον τρόπο που τα ίδια τα παιδιά αφηγούνται τις ιστορίες τους. Αυτή η ιδιαίτερη οπτική, το παιχνίδισμα ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία, ενέπνευσε έμμεσα ή άμεσα και τον δικό του τρόπο γραφής, ενώ, επίσης, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί συχνά ως πρωτογενές υλικό τις αυθεντικές παιδικές αφηγήσεις. O Φριό έχει γράψει και μεταφράσει περισσότερα από 50 βιβλία για νέους αναγνώστες, αλλά και για ενήλικες. Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και στα ιταλικά, ενώ έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση - Δραματουργική επεξεργασία - Σκηνοθεσία: Μαρία Σαββίδου

Μετάφραση - Διασκευή: Έλσα Ανδριανού

Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Κίνηση: Φωκάς Ευαγγελινός

Μουσική: Nalyssa Green

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Video act & interactive live visuals: Βίκη Μπισμπίκη

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Κομμώσεις - Περούκες: Χρόνης Τζήμος

Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk

Α΄ βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Γεωργακοπούλου

Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ανδρέας Λαμπρόπουλος

Βοηθός φωτιστή: Χάρης Δάλλας

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Νίκος Γιαλελής, Αντώνης Γιαννακός, Στάθης Κόικας, Νάντια Κατσούρα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Αθηνά Μουστάκα, Τζίνη Παπαδοπούλου

ΔΙΠΛΑ ΔΙΠΛΑ των Άγγελου Αγγέλου και Έμης Σίνη

Από 1/12/2019

Μια παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά 3 έως 6 ετών αλλά μας αφορά όλους.

Μια ιστορία, ένα σπίτι και μια σχέση που χτίζονται, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, μπροστά στα μάτια των παιδιών και με τη δική τους βοήθεια. Οι βραβευμένοι συγγραφείς θεάτρου για παιδιά Άγγελος Αγγέλου και Έμη Σίνη, συνεργάζονται για πρώτη φορά με την παιδική μας σκηνή, σε μία παράσταση με λίγα λόγια που έχει να πει πολλά. Από τί υλικά χτίζονται τα σπίτια, τα κτίρια, οι σχέσεις, η υπομονή, η εμπιστοσύνη; Πώς αντιμετωπίζει κανείς τα εμπόδια και τις αναποδιές; Πώς διαχειριζόμαστε το λάθος μας; Μπορούμε μόνοι μας ή είναι καλύτερα να ζητήσουμε βοήθεια; Να μοιραστούμε την ιδέα μας ή να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας;

Η φιλία, η αξία της συνεργασίας και της προσπάθειας, η επιμονή, η χαρά της επιτυχίας αλλά και η αντιμετώπιση της αποτυχίας, έννοιες που απασχολούν όλα τα παιδιά της σχολικής και προσχολικής ηλικίας, αποτελούν βασικά θέματα της παράστασης αυτής, που καταπιάνεται με τη δημιουργία, τον πειραματισμό, τον αυτοσχεδιασμό. Οι ήρωες μοχθούν, δοκιμάζουν, κουράζονται, χτίζουν, γκρεμίζουν και συνειδητοποιούν τελικά ότι τέσσερα χέρια είναι καλύτερα από δύο.

Ο Φοίβος Συμεωνίδης σκηνοθετεί με εφόδια τους κώδικες του βωβού κινηματογράφου και της slapstick κωμωδίας και δημιουργεί χώρο για διάδραση. Οι μικροί θεατές παρακολουθούν μια όμορφη, αστεία και ταυτόχρονα συγκινητική ιστορία που εκτυλίσσεται σε ένα ανατρεπτικό σκηνικό που μοιάζει πολύ με οικοδομή. Καλούνται να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτό το «κατασκευαστικό» πανδαιμόνιο, προτείνοντας, στηρίζοντας, χτίζοντας, γκρεμίζοντας, απαντώντας σε ερωτήσεις και συμβουλεύοντας τους ήρωες στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας. Έτσι το έργο λειτουργεί ταυτόχρονα σε δύο παράλληλα επίπεδα, το πραγματολογικό και το συμβολικό, αντιμετωπίζοντας με χιούμορ και παιχνιδιάρικη διάθεση τα μεγάλα ζητήματα της φιλίας, της εμπιστοσύνης, της συνεργασίας, της δημιουργικότητας και της προσπάθειας.

Ταυτότητα παράστασης

Ιδέα - Δραματουργία: Άγγελος Αγγέλου, Έμη Σίνη

Σκηνοθεσία: Φοίβος Συμεωνίδης

Σκηνικά - Ειδικές κατασκευές: Μικαέλα Λιακατά, Ελένη Παπαναστασίου

Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνη

Μουσική: Άγγελος Αγγέλου

Χορογραφίες: Κατερίνα Γεβετζή

Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Αφροδίτη Κλεοβούλου, Δαυίδ Μαλτέζε, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Δανάη Τίκου

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΙΙΙ

Φεβρουάριος 2020

Μετά την επιτυχημένη υποδοχή και πρόσληψη από το κοινό - εφηβικό μα και ΟΛΩΝ των ηλικιών - ενός εγχειρήματος όπως τα Μαθήματα Πολέμου I και II έρχονται στο Εθνικό Θέατρο Τα Μαθήματα ΠολέμουIII. Τα Μαθήματα Πολέμου III αποτελούν το τρίτο έργο της δραματικής τριλογίας «Μαθήματα Πολέμου» που έχει ως περιεχόμενο την αρχαία ελληνική ιστορία και θέμα τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Ενώ στα δύο πρώτα, η δραματοποίηση περιλαμβάνει αυτοτελή επεισόδια από το ιστορικό έργο του Θουκυδίδη, τα Μαθήματα Πολέμου III δραματοποιούν επεισόδια από τα «Ελληνικά» του Ξενοφώντα. Πιο συγκεκριμένα, η πραγμάτευση εστιάζεται στα κυριότερα γεγονότα που συνθέτουν το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου και τα οποία σηματοδοτούν, παράλληλα, το τέλος της αθηναϊκής ηγεμονίας και της αθηναϊκής δημοκρατίας. Επιδίωξη μας είναι η βιωματική διδασκαλία, προσανατολισμός άλλωστε ενός σκέλους των παραγωγών του Εθνικού Θεάτρου, να αποτελέσει – εκτός της ψυχαγωγίας – και εργαλείο εξοικείωσης του κάθε θεατή με τα κείμενα.

Το έργο περιλαμβάνει τα πλέον δραματικά συμβάντα των τελευταίων ετών του 5ου αιώνα: την ήττα των Αθηναίων στους Αιγός Ποταμούς και τον αντίκτυπό της στην Αθήνα, το γκρέμισμα των τειχών στην Αθήνα, την κατάλυση της δημοκρατίας και την επιβολή της σκληρής ολιγαρχίας, τις ωμότητες του καθεστώτος των Τριάκοντα, τα πολιτικά πραξικοπήματα και τις εμφυλιακές διαμάχες, μέχρι, τέλος, την παλινόρθωση της δημοκρατίας.

Όπως (υπο)δηλώνεται στον τίτλο, η σκοποθεσία της θεατρικής παραγωγής είναι προπάντων εκπαιδευτική, με την διδαχή να ενεργοποιείται δραστικά (ψυχαγωγικά) μέσω της δύναμης των θεατρικών κωδίκων.

Μετάφραση – Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Λιγνάδης

Σκηνοθεσία: Γιωργής Τσουρής

Expanded night soli

Παραστάσεις: 5, 6, 7 και 10, 11, 12, 13, 14 Ιουνίου 2020

Η Αντιγόνη Φρυδά και η Εffi Rabsilber μέσα από την υποκριτική και παραστατική εμπειρία τους, δημιουργούν από ένα σόλο κίνησης και λόγου, σύμφωνα με την ερμηνευτική μεθοδολογία του Γιάννη Μανταφούνη.

Μια προσπάθεια σύνθεσης σκηνοθεσίας και χορογραφίας, που όχι τυχαία απευθύνεται σε δύο ηθοποιούς και όχι σε δύο χορευτές. Οι ηθοποιοί, απελευθερωμένοι από την φορμαλιστική εικόνα της «χορευτικής» τους υπόστασης, μπορούν να υπάρξουν κινησιολογικά στο χώρο απλά, συνειδητά και λειτουργικά χωρίς επιπρόσθετες στιλιστικές παρεμβολές. Για τον χορογράφο αυτό αντιπροσωπεύει την απόλυτη χορευτική ουσία.

« Cordelia: Κόρης Πήδημα»

Solo: Αντιγόνη Φρυδά

Η Κορδελία, ηρωίδα από το «Ημερολόγιο ενός Διαφθορέα» του Soren Kierkegaard, παρασύρεται και ενδίδει σε µια γιορτή της πτώσης ή της αρπαγής. Κάθε θυσία περιλαμβάνει µια γιορτή, και δεν υπάρχει γιορτή χωρίς θυσία. Ό,τι διαφθείρεται θυσιάζεται στο όνομα της αυτογνωσίας και εορτάζεται ως άπειρη δυνατότητα. Όσο πιο άγρια ξυπνά η ζωή τόσο πιο βίαια απομακρύνεται από την αθωότητα. Η βία και το ιερό συμπλέκονται σε έναν αγώνα - πήδημα προς την ενηλικίωση.

«Operation Kamel am Horizont»

Solo: Effi Rabsilber

Η ηρωίδα ενάντια στους περιορισμούς που επιβάλλουν στην ύπαρξη η ύλη και ο χρόνος, γίνεται ένα όχημα εισόδου σε έναν τόπο όπου γίνεται εφικτή η επαφή με άλλες διαστάσεις, όπου τα όρια του σώµατος και του νου είναι δυνατόν να µετακινηθούν, και ένας άλλος χώρος μέσα σ’ αυτό που ονομάζουμε χρόνο, μπορεί να αποκαλυφθεί….

Ταυτότητα παράστασης

Δημιουργία - Σκηνοθεσία - Ερμηνεία: Αντιγόνη Φρυδά, Effi Rabsilber

Χορογραφική και µεθοδολογική υποστήριξη: Γιάννης Μανταφούνης

Management: Mélanie Fréguin

Παραγωγή: Cie. Ioannis Mandafounis

Υποστήριξη: Πόλη της Γενεύης, Καντόνι της Γενεύης,

Οργανισµός καλλιτεχνικής υποστήριξης: Pro-Helvetia, Loterie Romande, Onassis Air

Παραγωγή: Cie. Ioannis Mandafounis

ΘΕΑΤΡΟ EXPRESS

Στάσεις &Παραστάσεις

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘ’ ΟΔΟΝ

Το Θέατρο Express, η πρωτοποριακή δράση του Εθνικού Θεάτρου και του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣΑ) με αρωγό τις Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ), συνεχίζει το «ταξίδι» της στις γειτονιές της Αθήνας, έχοντας ήδη ξεπεράσει τις 100 παραστάσεις.

Το Λεωφορείο ταξιδεύει, κινητοποιεί και ανοίγει νέους δρόμους, το θέατρο έρχεται να συναντήσει τους θεατές του, να τους προσκαλέσει στον κόσμο του θεάτρου και να τους μυήσει στη μαγεία του.

Οι Ιστορίες καθ’ οδόν είναι εύθυμες διηγήσεις για τις πρώτες προσπάθειες οργάνωσης του ελληνικού κράτους και της πρωτεύουσάς του, τους ανθρώπους, τις συνήθειες και τις παραδόσεις τους.

Η σκηνή μέσα στο Λεωφορείο αναδεικνύει με τον πιο εύσχημο και απολαυστικό τρόπο τη σχέση του χθες με το σήμερα. Μια πρωτότυπη, εμπνευσμένη και ευχάριστη παράσταση που συνδυάζει τη γλυκιά μνήμη με την ορμή του αύριο με αφορμή αφηγήσεις, διηγήσεις αλλά και ευθυμογραφήματα του Βασίλη Αττικού.

Για τις στάσεις του Θεάτρου Express το κοινό μπορεί να ενημερώνεται από την ιστοσελίδα του Εθνικού Θεάτρου www.n-t.gr

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης

Δραματουργία: Γιάννης Παναγόπουλος

Σκηνογραφική επιμέλεια: Κατερίνα Κανελλοπούλου

Ενδυματολογική επιμέλεια: Μαρία Τσιώτη

Μουσική επιμέλεια: Αλέξης Κωτσόπουλος

Σχεδιασμός μακιγιάζ: Ρούλα Λιανού

Σχεδιασμός κομμώσεων - Περούκες: Ιουλία Συγριμή

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Σταύρος Καραγιάννης, Ρένα Κυπριώτη, Γιάννης Παναγόπουλος, Τάσος Πυργιέρης

ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ
Από 5/12/2019

Το «Επισκεπτήριο», μία από τις πιο επιτυχημένες δράσεις του Εθνικού Θεάτρου συνεχίζει να δίνει το παρών. Αφηγηματικό θέατρο δωματίου από επαγγελματίες ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου «επισκέπτεται» ασθενείς φέρνοντάς τους σε επαφή με τη «θεραπευτική» λειτουργία του θεάτρου. Δύο ηθοποιοί επισκέπτονται κάθε φορά έναν θάλαμο ή και έναν μεμονωμένο ασθενή φέροντας στις αποσκευές τους μια λίστα με προτεινόμενα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Οι ασθενείς επιλέγουν εκείνο που τους ενδιαφέρει και το έργο ζωντανεύει επιτόπου μπροστά στα μάτια τους, με τα πιο απλά και αυθεντικά μέσα που μπορεί να διαθέτει ένας ηθοποιός: το σώμα και τη φωνή του.

Συντελεστές

Ηλίας Κουνέλας & Ιφιγένεια Γρίβα, ηθοποιοί

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Από 5/12/2019

Οι παραμυθάδες του Εθνικού έρχονται για ακόμη μια χρονιά με τα καλύτερα παραμύθια.

Παραμύθια λαϊκά από κάθε γωνιά της γης, ντυμένα με τραγούδια- ειδικά φτιαγμένα για τις ιστορίες που ακούγονται, συναντούν μικρούς και μεγάλους σε προκαθορισμένα ραντεβού σε χώρο διαφορετικό κάθε φορά κατόπιν πρόσκλησης από τους αντίστοιχους φορείς. Μοιράζονται μαζί τους την καταλυτική δύναμη της προφορικής παράδοσης που αγγίζει με τρόπο την ανθρώπινη ψυχή.

Συντελεστές

Δημήτρης Β. Προύσαλης: Αφήγηση

Φίλιππος Πλακιάς: Τραγούδι

Θέατρο στα ελληνικά

Από 1/11/2019

Το «Θέατρο στα ελληνικά» είναι ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2017 στο Μικρό Εθνικό ανοίγοντας την πόρτα για τον κόσμο του θεάτρου σε ασυνόδευτους έφηβους πρόσφυγες. Χάρη στην ιδιαίτερη δομή του, το πρόγραμμα φέρνει κοντά έφηβους πρόσφυγες, συνομήλικούς τους Έλληνες και επαγγελματίες μουσικούς και ηθοποιούς. Περισσότεροι από 500 έφηβοι πρόσφυγες έχουν ωφεληθεί από το πρόγραμμα, στα πλαίσια του οποίου έχουν γεννηθεί ήδη δύο παραστάσεις. Το Ταξίδι σε συμπαραγωγή με την Unicef που παρακολούθησαν 5000 θεατές - ανάμεσά τους σχολικές τάξεις και θεατρικές ομάδες - και αποτέλεσε μια εμπειρία που φανέρωσε έμπρακτα τη δύναμη του θεάτρου να απομακρύνει κάθε είδους προκατάληψη και να μας ενώνει στην ουσία των πραγμάτων. Και την παράσταση Γυναίκα σε 6 εικόνες και 1088 λέξεις στο δεκαήμερο αφιέρωμα στο «Θέατρο από, με και για έφηβους» στο Ισόγειο REX τον Μάιο του 2019.

Θέατρο Με, Από, Για Έφηβους

Μάιος 2020

Τον Μάιο του 2020 το Μικρό Εθνικό περνά στα χέρια των εφήβων. Περισσότεροι από 250 έφηβοι που συμμετέχουν στα θεατρικά εργαστήρια του Μικρού Εθνικού σε συνεργασία με έμπειρους καλλιτέχνες και επαγγελματίες ηθοποιούς, παρουσιάζουν τις δουλειές τους σ’ ένα εκτενές αφιέρωμα στο θέατρο. Με έργα που αντανακλούν τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους, έργα που πάλλονται από τη δική τους μοναδική ενέργεια και συντονίζονται με τους δικούς τους καταιγιστικούς ρυθμούς. Έργα γραμμένα από τους ίδιους, κλασικά έργα που μας ξανασυστήνονται, devised κείμενα αλλά και μια σειρά από παράλληλες δράσεις δίνουν στους νέους της Αθήνας βήμα, φωνή φέρνοντάς τους κοντά στο κοινό τους. Είναι σίγουρο πως αξίζει να τους ακούσουμε.

Θεατρικό Εργαστήριο Εθνικού Θεάτρου &Φυλακών Κορυδαλλού

Σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης και το Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού

Υπεύθυνος: Στρατής Πανούριος, εμψυχωτής - σκηνοθέτης

Μια πρωτοποριακή για τα ελληνικά δεδομένα δράση εισχωρεί σε ένα περιβάλλον άτεγκτο, φύσει αυστηρών περιορισμών και… «απελευθερώνει». Οι παραστάσεις, αποτέλεσμα μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης με θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση, πραγματοποιούνται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο των φυλακών.

Θεατρικό Εργαστήριο Προσωπικής Ανάπτυξης του Εθνικού Θεάτρου σε Σωφρονιστικά Ιδρύματα

Σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Καταστήματα Κράτησης: Ε.Κ.Κ.Ν. Αυλώνα, Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατούμενων Ελεώνα – Θηβών, Κ.Κ. Κορίνθου

Υπεύθυνος: Στάθης Γράψας, εμψυχωτής – σκηνοθέτης

Με την «απελευθερωτική» δύναμη της τέχνης, στο εργαστήριο προσωπικής ανάπτυξης με βάση το θέατρο σε καταστήματα κράτησης οι συμμετέχοντες καλούνται να ιχνηλατήσουν έναν νέο δρόμο ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας.

 

Διαβάστε επίσης:

Είδα Το «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε», Σε Σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου

 

Είδα Τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» Σε Σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου

 

 

Είδα Τον «Άνθρωπο Που Γελά», Σε Σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή

 

 

Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 29/8, στην κατάμεστη από κόσμο Κεντρική Σκηνή, η εκδήλωση παράδοσης - παραλαβής της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του Εθνικού Θεάτρου, παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη και του Γενικού Γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού Νικόλα Γιατρoμανωλάκη.

Ο επερχόμενος καλλιτεχνικός διευθυντής, Στάθης Λιβαθινός, παρέδωσε το κλειδί του γραφείο του, εμφανώς συγκινημένος και αφού ευχαρίστησε όλους τους συνεργάτες του, ευχήθηκε στον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή Δημήτρη Λιγνάδη: «σου παραδίδουμε ένα θέατρο το οποίο είναι υγιές οικονομικά, με δύο καινούργιες σκηνές, την Πειραματική και το Μικρό Εθνικό. Ένα θέατρο, το οποίο έχει ένα κοινωνικό πρόσωπο, αφουγκράζεται την κοινωνία, με μια Σχολή, με ένα καινούργιο τμήμα σκηνοθεσίας που μόλις ξεκίνησε… Ένα θέατρο που περιμένει να το προχωρήσεις, να το εμβαθύνεις, να το εμβολιάσεις με το ταλέντο και τα προσόντα σου. Να το προχωρήσεις και γιατί όχι, να το απογειώσεις».

Ο Στάθης Λιβαθινός άφησε αιχμές για τον απότομο τρόπο της αποχώρησής του «Εύχομαι κανένας διευθυντής στο μέλλον να μην ενημερωθεί 20 μέρες, πριν ότι δεν θα συνεχίσει. Γιατί πάνω από τα κόμματα είναι οι θεσμοί και η πολιτεία».

Παίρνοντας το μήνυμα,η υπουργός ανακοίνωσε ότι επόμενος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου θα προκύψει μέσα από προκήρυξη της θέσης που θα καταρτιστεί σε διάλογο με τον καλλιτεχνικό κόσμο. «Στόχος είναι, αφού η θητεία του κ. Λιγνάδη λήγει τον Αύγουστο, από τον Φεβρουάριο να είναι ήδη γνωστός ο επόμενος διευθυντής, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση και συνεργασία, πριν αναλάβει τα καθήκοντά του».

Ο Δημήτρης Λιγνάδης δήλωσε πως δεν είναι ακόμα έτοιμος να μιλήσει για τους στόχους και το πρόγραμμα της νέας διοίκησης και δεσμεύτηκε ότι σε 20 μέρες θα δώσει στον Τύπο περισσότερες πληροφορίες. Παρ’ όλα αυτά ανακοίνωσε δύο συνεργάτες του: την Αναστασία Διαμαντοπούλου που θα αναλάβει το γραφείο της Διεύθυνσης και την Έρη Κύγρια, ως αναπληρώτρια διευθύντρια.

Ο ίδιος επέλεξε να μιλήσει με τα λόγια του Κρέοντα, από την τραγωδία του Σοφοκλή, που είχε ανέβει από το Εθνικό Θέατρο,λέγοντας ότι: «Είναι αδύνατον να μάθει κανείς, τη σκέψη, τη γνώμη και τον τρόπο συμπεριφοράς ενός ανθρώπου, πριν τον δοκιμαστεί στην αρχή, την εξουσία και τους νόμους...»

Κλείνοντας την ομιλία του ο Δημήτρης Λιγνάδης αποκάλυψε ότι στις 31 Αυγούστου, τη μέρα αναλαμβάνει τα νέα του καθήκοντα, συμπληρώνονται 30 χρόνια από το θάνατο του πατέρα του Τάσου Λιγνάδη, στον οποίο αφιέρωσε τη χαρά της τιμής, της νέα του θέσης.

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Οι «Ικέτιδες» του Ευριπίδη γράφτηκαν και ανέβηκαν για πρώτη φορά το 422π.χ,με διαφορετική υπόθεση από την ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου, που  γράφτηκε προγενέστερα το 461 π.Χ.

Το Εθνικό Θέατρο και ο ΘΟΚ συνεργάστηκαν και παρουσίασαν την παράσταση 53 χρόνια μετά το μοναδικό της ανέβασμα από το Εθνικό Θέατρο (1966) σε σκηνοθεσία του Τάκη Μουζενίδη και 39 χρόνια από την πρώτη παράσταση του ΘΟΚ στην Επίδαυρο (1980) σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους. Αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Στάθης Λιβαθινός.

Εμπνευσμένος τόσο από το έργο του Αισχύλου, όσο και από ένα πραγματικό γεγονός: δύο χρόνια πριν τις «Ικέτιδες», οι Θηβαίοι - νίκησαν τους Αθηναίους στο Δήλιο και δεν τους άφηναν να θάψουν τους νεκρούς τους.

Ο Ευριπίδης μας διηγείται μια ιστορία που θέλει τις μητέρες των πεσόντων  στρατηγών  να καταφτάνουν στην Αθήνα και με τη συνδρομή του Βασιλιά Αδράστου του Άργους  και του Θησέα να καταφέρουν μετά από πολλές ικεσίες να μεταφέρουν τους νεκρούς στην Ελευσίνα, όπου και τους έκαψαν. Η Ευάδνη, θυσιάζεται στη φωτιά για να βρει τον αγαπημένο της σύζυγο, μπροστά στα μάτια του πατέρα της, του Ίφι. Η τραγωδία κλείνει με το χρησμό της Θεάς Αθηνάς,  να ζητά  τον Άδραστο να ορκιστεί αιώνια φιλία του Αργους με την Αθήνα.

Ο Ευριπίδης ηθελημένα χρησιμοποιεί εδώ τον χορό, ως πρωταγωνιστή δίνοντας  πιο πολύ το βάρος του στον λυρισμό των χορικών από ότι στην τραγικότητα της γενικής θεατρικής πλοκής. Όλα αυτά για να αναδείξει τη συλλογικότητα έναντι της ατομικότητας,γνώρισμα της αθηναϊκής δημοκρατίας αλλά και να βάλει σε πρώτο πλάνο τη γυναικεία ψυχοσύνθεση.

Είναι εύκολα κατανοητό ότι ο στόχος του Ευριπίδη είναι διττός: Πρώτα θέλει να υπερασπιστεί τις γυναίκες έναντι της δεδομένης κοινωνικής θέσης τους στην Αθήνα της εποχής. Δεύτερον επιθυμεί να προπαγανδίσει την ηθική και πρακτική ανωτερότητα της δημοκρατίας, έναντι σε κάθε άλλο σύγχρονο πολίτευμα, με κύριο χαρακτηριστικό της δημοκρατίας, τη συλλογικότητα, η οποία πάντα υπερτερεί της ατομικότητας. Το λέει ξεκάθαρα και ο Θησέας: «Ξέρεις τι θα πει ελευθερία; Όποιος έχει γνώμη που οφείλει την πόλη, πρέπει να την εκθέσει μπροστά σ’ όλους».

Επιπλέον, μεγάλο στοίχημα στις «Ικέτιδες» είναι η ανάδειξη του υψηλού, με την έννοια όχι αυτού που προδιαθέτει τον ήρωα να υπερβεί τη φύση του και να κάνει μεγαλειώδη πράγματα (δες Αντιγόνη) αλλά μια άλλη υποκατηγορία του, που αναφέρει ό,τι υψηλό είναι ό,τι μας φανερώνει το πόσο μικροί και ασήμαντοι είμαστε μπροστά στη μοίρα και τη φύση.

Ακριβώς, σ’ αυτή την έννοια του «υψηλού» βρίσκω και την επιτυχημένη ματιά στην προσέγγιση του Στάθη Λιβαθινού. Το ανέβασμα κινήθηκε σε σχέση με τους ρυθμούς, τις κλιμακώσεις, τις αποσυμπιέσεις και την εκφορά τού λόγου στις συντεταγμένες της τραγωδίας και πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό: να ακουστεί καθαρά ο λόγος του Ευριπίδη, μέσα από τη λειτουργική και σύγχρονη μετάφραση του Γιώργου Κοροπούλη.

Το μελωδικό στοίχημα κέρδισε η σύνθεση του Άγγελλου Τριανταφύλλου, επηρεάζοντας καταλυτικά όλη την παράσταση.

Δυστυχώς, όμως η σκηνοθεσία έπεσε στον σκόπελο κάποιων τετριμμένων και χιλιοειδομένων λύσεων, όπως για παράδειγμα τα άδεια σακάκια και τα άρβυλα των πολεμιστών, τα οποία μετέφεραν οι Ικέτιδες. Πόσες φορές θα δούμε χορό να χτυπιέται και να παράγει ήχο με άδεια άρβυλα, ειλικρινά δεν ξέρω....

Παρ’ όλα αυτά οι γυναίκες του χορού (Άννα Γιαγκιώζη,Άνδρη Θεοδότου,Κόρα Καρβούνη,Τζίνη Παπαδοπούλου,Μαρία Σαββίδου,Κωνσταντίνα Τάκαλου,Τάνια Τρύπη και Νιόβη Χαραλάμπου) κατάφεραν όχι μόνο να συγκινήσουν ως μητέρες των Αργείων («Να κρατήσω μέσα στη δύστυχη αγκαλιά μου, το νεκρό παιδί μου και ξανά να το κοιμίσω»)αλλά και να τραβήξουν τα βλέμματα με την καλοδουλεμένη κίνηση (Φώτης Νικολάου) και τις εξαιρετικές φωνητικές τους ικανότητες .

Βέβαια, ερμηνευτικές ανισότητες υπήρξαν και στον χορό, αλλά δεν ήταν τόσο εμφανής όσο στην ομάδα των υποκριτών. Εξαιρετικός ο Άγγελος του Ανδρέα Τσέλεπου, είχα καιρό να ακούσω με τόση προσήλωση όλα τα γενόμενα εκτός σκηνής. Δυναμικός, δωρικός αλλά και ειλικρινής, για μένα η καλύτερη ερμηνεία της παράστασης.

Ενδιαφέρουσα ήταν και η προσέγγιση του Άκη Σακελλαρίου, ως Θησέα. Λίγο αμήχανος στην αρχή, κατάφερε στη συνέχεια να δώσει μια στιβαρή ερμηνεία, με τις απαραίτητες δόσεις χιούμορ και γελοιότητας. Ο Σακελλαρίου, αποδεικνύεται ένας ηθοποιός χαμαιλέοντας, ικανός να αντεπεξέλθει σε πολλά διαφορετικά είδη θεάτρου με επιτυχία.

Την ίδια αίσθηση, για αμήχανο ξεκίνημα μου έδωσε και ο Χρήστος Σουγάρης, παρ’ όλα αυτά στη συνέχεια μας αντάμειψε με την παρουσία του.

Η Κάτια Δανδουλάκη, για πρώτη φορά σε κεντρικό ρόλο σε αρχαία τραγωδία, χάρισε στην παράσταση μια επιβλητική παρουσία και μια αξιοπρεπέσταση ερμηνεία.  Απορία μου προκάλεσε η σκηνοθετική επιλογή που την ήθελε παρούσα, ως θεατή σ’ όλη την εξέλιξη του δράματος.

Αντίθετα, τόσο ο Κήρυκας του Χάρη Χαραλάμπους, όσο και η Ευάνδη της Κατερίνας Λούρα ακολούθησαν τον δρόμο της υπερβολής και μιας τόσο εξωτερικής, επιφανειακής και στομφώδους ερμηνείας, σε σημείο, που κούρασαν.

Με βροντερή φωνή και παρουσία ο Ίφις του Θοδωρή Κατσαφάδου και η Αθηνά της Αγλαΐας Παππά. Παρ’ όλα αυτά και οι δύο αυτοί ηθοποιοί έχουν ανεβάσει  τον πήχη με παλιότερες ερμηνείες τους,και αν και σε καμία περίπτωση δεν απογοήτευσαν, περιμέναμε, σαφώς, περισσότερα.

Η σκηνοθετική προσθήκη με την χορωδία των μικρών παιδιών, αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη και έφερε στο προσκήνιο το οικουμενικό και πανανθρώπινο ζήτημα του πόνου της απώλειας αλλά και τις παράπλευρες απώλειες κάθε εμπόλεμης σύρραξης. 

Λιτά αλλά ουσιαστικά τα  σκηνικά του Γιώργου Σουγλίδη, θύμιζαν μπεκετικό τοπίο, νεκρό τόπο από το "Μήδειας υλικό" του Μίλλερ. 

Αντίθετα τα κουστούμια του χορού, με τις μαύρες παγέτες προκαλούν απορίες....

Συνολικά, η τελευταία (;) παράσταση του Στάθη Λιβαθινού στην Επίδαυρο, από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή πέτυχε σε πολλά σημεία να κερδίσει το κοινό και μπορούμε να πούμε ότι αξίζει να την παρακολουθήσετε.

Ικέτιδες

του Ευριπίδη

5-6 Ιουλίου

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου με μια εμβληματική τραγωδία του Ευριπίδη για τον πόλεμο, τους νεκρούς του, την υπαρξιακή αγωνία, την αξιοπρέπεια, την πίστη και τη γυναικεία αντοχή.

Οι Ικέτιδες του Ευριπίδη είναι ένα έργο-εγκώμιο των Αθηνών, του δημοκρατικού πολιτεύματος και των χρηστών ηγετών και πολιτών, βαθιά ανθρώπινο και οξυδερκές μέσα στους αιώνες.

53 χρόνια μετά το μοναδικό της ανέβασμα από το Εθνικό Θέατρο (1966) σε σκηνοθεσία του Τάκη Μουζενίδη και 39 χρόνια από την πρώτη παράσταση του ΘΟΚ στην Επίδαυρο (1980) σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, η τραγωδία σκηνοθετείται από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Στάθη Λιβαθινό, σε ένα εγχείρημα που στηρίζεται στη συνεργασία των καλλιτεχνών από την Ελλάδα και την Κύπρο.

Για την παράσταση ανατέθηκε η μετάφραση στον ποιητή Γιώργο Κοροπούλη, ενώ τα σκηνικά και τα κοστούμια σχεδίασε ο διεθνώς διακεκριμένος Κύπριος σκηνογράφος Γιώργος Σουγλίδης. Τη μουσική σύνθεση ανέλαβε ο Αγγελος Τριανταφύλλου, τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου, τη χορογραφία ο Φώτης Νικολάου και τη μουσική διδασκαλία η Μελίνα Παιονίδου.

Οι μητέρες των Αργείων στρατηγών που έχασαν τη ζωή τους στη Θήβα πολεμώντας στο πλάι του Πολυνείκη προσπέφτουν Ικέτιδες στον βωμό της Δήμητρας στην Ελευσίνα. Μαζί τους ο βασιλιάς του Άργους Άδραστος ο οποίος ήταν και αρχηγός της επίμαχης εκστρατείας. Ζητούν τη βοήθεια του βασιλιά της Αθήνας Θησέα γιατί οι Θηβαίοι κρατούν τους νεκρούς και δεν επιτρέπουν την ταφή τους παραβιάζοντας το έθος των Ελλήνων.

Ο Θησέας ανταποκρινόμενος στο δίκαιο αίτημα ετοιμάζεται να στείλει μήνυμα στον βασιλιά της Θήβας Κρέοντα όμως τον προλαβαίνει η άφιξη Θηβαίου Κήρυκα που φέρνει το δικό του μήνυμα στον Αθηναίο βασιλιά: Του ζητά να διώξει τον Άδραστο και τις μητέρες διαφορετικά θα τους επιτεθούν.

Ο Θησέας οδηγεί τον στρατό της Αθήνας ενάντια στους Θηβαίους και φέρνει στην Ελευσίνα τους νεκρούς στρατηγούς όπου και τους καίουν προσφέροντάς τους τις πρέπουσες τιμές. Η Ευάδνη σε ένα παραλήρημα ορμά στη φωτιά και καίγεται μαζί με τον άνδρα της Καπανέα. Μητέρες και παιδιά παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής με τις στάχτες των αγαπημένων τους.

Η τραγωδία γραμμένη το 422 π.Χ. φέρει τον απόηχο της μάχης στο Δήλιο το 424 π.Χ., δύο χρόνια πριν, όταν οι Θηβαίοι -σύμμαχοι της Σπάρτης- νίκησαν τους Αθηναίους και δεν τους άφηναν για μέρες να πάρουν και να θάψουν τους νεκρούς τους.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Κοροπούλης

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνικά - Κοστούμια: Γιώργος Σουγλίδης

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Χορογραφία: Φώτης Νικολάου

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός σκηνοθέτης: Βασίλης Ανδρέου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίνα Μυρτάλη

Βοηθός σκηνογράφου - ενδυματολόγου: Μαρία Καλαμαρά

Διανομή αλφαβητικά

Μητέρες Αργείων στρατηγών

Άννα Γιαγκιώζη

Άνδρη Θεοδότου

Κόρα Καρβούνη

Τζίνη Παπαδοπούλου

Μαρία Σαββίδου

Κωνσταντίνα Τάκαλου

Τάνια Τρύπη

Νιόβη Χαραλάμπους

Κάτια Δανδουλάκη: Αίθρα

Θοδωρής Κατσαφάδος: Ίφις

Κατερίνα Λούρα: Ευάδνη

Αγλαΐα Παππά: Αθηνά

Άκης Σακελλαρίου: Θησέας

Χρήστος Σουγάρης:Άδραστος

Ανδρέας Τσέλεπος: Άγγελος:

Χάρης Χαραλάμπους: Κήρυκας

Αναλυτικά η περιοδεία:

11-14 Ιουλίου, Λευκωσία, Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ΄

17-18 Ιουλίου, Λεμεσός, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου

20 Ιουλίου, Λάρνακα, Παττίχειο Δημοτικό Αμφιθέατρο

30 Αυγούστου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους

2 Σεπτεμβρίου, Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο

5 Σεπτεμβρίου, Ηρώδειο

11 Σεπτεμβρίου, Κορωπί, Θέατρο Δεξαμενής

15 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Προπώληση εισιτηρίων: Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου), 210 8938112, greekfestival.gr και στα Public. Ομαδικές κρατήσεις: 210 7001468

1. 1.ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ

Πρόκειται για ένα αφηγηματικό θέατρο δωματίου από επαγγελματίες ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου που λειτουργεί για πέμπτη συνεχή χρονιά, έχοντας δώσει έως σήμερα περισσότερες από 700 παραστάσεις που δόθηκαν σε ασθενείς που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία. Το 2019 η ομάδα ενισχύθηκε με έναν επιπλέον ηθοποιό.

Συντελεστές: Ιφιγένεια Γρίβα, Παναγιώτης Ιωσηφίδης, Ηλίας Κουνέλας

1. 2.ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Τα Παραμύθια αφηγούνται ιστορίες σε όσους ίσως δεν έχουν κάποιον να τους διηγηθεί, σε παιδιά και νέους ευάλωτων κοινωνικών ομάδων με περιορισμένη πρόσβαση στην ευεργετική επίδραση της τέχνης. Από το 2015 έως σήμερα οι ακροατές (μικροί και μεγάλοι) ανήλθαν σε περίπου 8.000.

Συντελεστές: Δημήτρης Β. Προύσαλης, Αφήγηση / Φίλιππος Πλακιάς, Τραγούδι

1. 3.ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ & ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Το Εθνικό Θέατρο πραγματοποιεί εδώ και τρία συναπτά έτη Θεατρικό Εργαστήριο στο Κατάστημα Φυλακών Κορυδαλλού με τη συνεργασία της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Το ερευνητικό εργαστήριο, με συμμετέχοντες από όλες της πτέρυγες του καταστήματος κράτησης διαρκεί περίπου εννέα μήνες κάθε περίοδο και ολοκληρώνεται με το ανέβασμα παράστασης σε άλλους κρατουμένους, τις οικογένειες τους και εκπροσώπους των ΜΜΕ. Το 2017 παρουσιάστηκε η Τρικυμία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το 2018 η παράσταση Θάλαμος αρ. 6, 200 χρόνια μετά, μια διασκευή της νουβέλας του Άντον Τσέχωφ Θάλαμος αρ. 6, ενώ το 2019 παρουσιάστηκε το έργο του Ντέιβιντ Μάμετ Οικόπεδα με θέα.

Υπεύθυνος: Στρατής Πανούριος, εμψυχωτής – σκηνοθέτης

1. 4.ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΕ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

Με την «απελευθερωτική» δύναμη της τέχνης, στο εργαστήριο προσωπικής ανάπτυξης με βάση το θέατρο σε καταστήματα κράτησης οι συμμετέχοντες καλούνται να ιχνηλατήσουν έναν νέο δρόμο ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας. Το εργαστήριο λειτουργεί από την άνοιξη του 2018, ενώ τον Μάιο του 2019, για πρώτη φορά στην Ελλάδα κρατούμενοι από δύο διαφορετικές φυλακές έδωσαν μια κοινή θεατρική παράσταση. Η παράσταση Κοινή Αφετηρία που ανέβασαν οι κρατούμενοι των δύο φυλακών πραγματοποιήθηκε στις Φυλακές της Θήβας. Εκεί μεταφέρθηκε η θεατρική ομάδα από το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ) και συναντήθηκε επί σκηνής με την αντίστοιχη ομάδα του Κέντρου Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελεώνα - Θηβών (ΚΑΤΚΕΘ). Σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Καταστήματα Κράτησης: Ε.Κ.Κ.Ν. Αυλώνα, Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατούμενων Ελεώνα – Θηβών, Κ.Κ. Κορίνθου

Υπεύθυνος: Στάθης Γράψας, εμψυχωτής – σκηνοθέτης

1. 5.ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Από τον Ιούλιο του 2017, πραγματοποιείται στο Εθνικό Θέατρο το πρόγραμμα «Θέατρο στα Ελληνικά», ένα εβδομαδιαίο θεατρικό εργαστήριο στο οποίο συμμετέχουν έφηβοι πρόσφυγες μαζί με συνομηλίκους τους Έλληνες και επαγγελματίες ηθοποιούς.

Από τον Μάρτιο του 2018 έως τον Ιανουάριο του 2019 το πρόγραμμα «Θέατρο στα Ελληνικά» υποστηρίχθηκε από τη Unicef. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκαν τετραήμερα, εντατικά, θεατρικά σεμινάρια για έφηβους πρόσφυγες με στόχο το πρόγραμμα να ανοιχθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά και υποδεχθήκαμε περισσότερους από 200 νέους έφηβους πρόσφυγες. Επιπλέον, τον Μάιο του 2018 αυτός ο διαπολιτισμικός θίασος παρουσίασε τη δουλειά του στο κοινό, με την παράσταση το Ταξίδι. Μετά τη θερμή υποδοχή του κοινού, το Ταξίδι εντάχθηκε στο ρεπερτόριο της θεατρικής περιόδου 2018-2019, πάντα σε συμπαραγωγή με την UNICEF, στο Ισόγειο του θεάτρου REX, εγκαινιάζοντας την εφηβική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Περισσότεροι από 3000 άνθρωποι παρακολούθησαν το Ταξίδι. Από τον Φεβρουάριο του 2019 στο «Θέατρο στα Ελληνικά» συμμετέχει και μια ομάδα από ασυνόδευτα έφηβα κορίτσια από τον Ξενώνα Ζεύξις και τον Μάιο του 2019 παρουσίασαν την παράσταση Γυναίκα: σε 6 εικόνες και 1088 λέξεις στο πλαίσιο του αφιερώματος στο «Θέατρο Με, Από και Για έφηβους» στο ισόγειο REX.

1. 6.ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΔΡΑΣΗ

Χάρη σε μια ιδιωτική δωρεά, πραγματοποιείται ένα εβδομαδιαίο θεατρικό εργαστήριο στους χώρους του Εθνικού Θεάτρου, από έμπειρους συνεργάτες θεατροπαιδαγωγούς με μια ομάδα ασυνόδευτων παιδιών 6-12 ετών τα οποία φροντίζει η οργάνωση ΜΕΤΑδραση. Η συγκεκριμένη δράση βασίζεται στις αρχές του εφαρμοσμένου θεάτρου και στοχεύει να επιστρατεύσει την δημιουργικότητα και την ανεξάντλητη φαντασία των παιδιών, αναδεικνύοντας τα εγγενή αυτά εργαλεία της ανθρώπινης φύσης ως αναγκαία για την προσαρμογή σ’ ένα νέο περιβάλλον, την ένταξη σ’ ένα νέο κοινωνικό σύνολο αλλά, και τη διαχείριση ενός τραύματος.

1. 7.Δομές και φορείς, μεταξύ άλλων, που επισκέφθηκαν τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου με ελεύθερη είσοδο:

Ίδρυμα Παιδικό Σπίτι, Ίδρυμα Χατζηκώνστα, Κέντρο ειδικών ατόμων «Η ΧΑΡΑ», ΑΡΩΓΗ Mενίδι, Δήμος Μοσχάτου -Ταύρου κοινωνική Υπηρεσία, Δήμος Ταύρου κοινωνική Υπηρεσία, Ειδ. ΓΕΛ Ιλίου {Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων Λ. Χασιάς}, Ειδικό Πρ. Οικοτροφείο «Οι Αγίοι Ανάργυροι», ΕΛΕΠΑΠ (Προστασία-Αποκατάσταση Ανάπηρων Παιδιών), Ελπίδα, ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ Ενήλικες με Ψυχικές Διαταραχές, Ερυθρός Σταυρός, Εταιρεία προστασίας σπαστικών, Πόρτα Ανοιχτή, ΘΕΟΤΟΚΟΣ Ίλιον, Ίδρυμα «Η Αγία Άννα», ΚΕΘΕΑ- ΔΙΑΒΑΣΗ, Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Αττικής, Κιβωτός του Κόσμου, ΜΕΡΙΜΝΑ, Παιδόπολη Αγία Βαρβάρα, Παράρτημα Μητέρα, ΠΑΙΔΩΝ Πεντέλης, ΠΙΚΠΑ Πειραιά, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Μεταμόρφωσης, Σικιαρίδειο Ίδρυμα, Χαμόγελο του παιδιού, Σπίτι Μελισσίων, Σπίτι Καρέα, Περιστερίου, Αμαρουσίου, Μοσχάτου, Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο Θηλέων, 1ο Ειδ. Δημ. Παμακαρίστου (Μέσα στο Ίδρυμα Παμακάριστος), Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, 18 και άνω, σωματεία ατόμων με αναπηρία.

Σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας: Προστασία Παιδιού και Οικογένειας, Πολιτικών Ατόμων με Αναπηρία (Αμεα), Διεύθυνση Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής, Ειδική Γραμματεία Κοινωνικής Ένταξης των Ρομά, Διεύθυνση Κοινωνικής Αντίληψης και Αλληλεγγύης

1. 1.ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ

Μια πρωτότυπη δράση και μία σημαντική πρωτοβουλία είναι το «Εθνικό Θέατρο απευθείας» σε συνεργασία με το Κανάλι της Βουλής, η οποία αξιοποιεί έμπρακτα κάθε πρόσφορο δυνατό τεχνολογικό τρόπο ώστε να φέρει σε επαφή με την εμπειρία του θεάτρου κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη, ακόμη και στις πιο ακριτικές περιοχές της χώρας. Το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα σε πολίτες ακριτικών και παραμεθόριων περιοχών να παρακολουθήσουν – σε κλειστούς χώρους που επιλέγουν οι Δήμοι - παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου σε απευθείας σύνδεση με τις εγκαταστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο.

Η πρώτη παράσταση του Εθνικού που προβλήθηκε απευθείας ήταν το Απόψε αυτοσχεδιάζουμε την 1η Δεκεμβρίου 2018 στις εξής περιοχές: Αμοργό, Ικαρία, Λέρο, Λευκάδα, Ορεστιάδα και Χίο. Ακολούθησαν:

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία σε Αμοργό, Φούρνους, Ορεστιάδα και Ικαρία στις 15 Δεκεμβρίου 2018.

Τίμων ο Αθηναίος σε Αμοργό, Ικαρία, Λέρο, Λευκάδα, Ορεστιάδα, Χίο, Κομοτηνή και Φούρνους στις 16 Φεβρουαρίου.

Απλή μετάβαση σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Σητεία και Φούρνους στις 2 Μαρτίου.

Ο Πρίγκιπας και ο Φτωχός σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Σητεία, Φούρνους, Δράμα, Μήλο και Σαμοθράκη στις 16 Μαρτίου.

Μισάνθρωπος σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Σητεία, Φούρνους, Δράμα, Μήλο και Σαμοθράκη στις 30 Μαρτίου.

Μικρές Ιστορίες για Αγρίους σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Κομοτηνή, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Σητεία, Φούρνους, Λέρο, Δράμα, Μήλο και Σαμοθράκη στις 13 Απριλίου.

Ο άνθρωπος που γελά σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Φούρνους, Λέρο, Δράμα, Μήλο και Σαμοθράκη στις 11 Μαΐου.

Τελευταία παράσταση για αυτή τη θεατρική περίοδο θα είναι τα Μελίσσια στις 8 Ιουνίου 2019

1. 2.ΘΕΑΤΡΟ EXPRESS

Πρόκειται για μια πρωτοποριακή δράση σε συνεργασία με τον ΟΑΣΑ και τις Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ). Ένα θεατρικό λεωφορείο, το «Θέατρο Express» όπως το ονομάσαμε, ταξιδεύει από γειτονιά σε γειτονιά για να συναντήσει τους θεατές του, να τους ταξιδέψει στη μαγεία του θεάτρου και να τους κινητοποιήσει. Την επιτυχημένη παράσταση της Αρκούδας του Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη (καλοκαίρι 2018) διαδέχθηκαν από τον Απρίλιο 2019 οι Ιστορίες καθ’ οδόν σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Έως σήμερα έχει ταξιδέψει στις εξής περιοχές: Κερατσίνι, Χαλάνδρι, Πικέρμι, Γέρακα, Αιγάλεω, Ν. Φιλαδέλφεια, Περιστέρι, Άλιμος, Κορωπί, ενώ οι παραστάσεις θα συνεχίσουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στις γειτονιές της Αττικής.

3. ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΕ ΝΗΣΙΑ

Τον Ιούλιο του 2018 εγκαινιάστηκε άλλη μια πρωτοβουλία του Εθνικού Θεάτρου. Μια από τις καλοκαιρινές παραγωγές, η Ηλέκτρα του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, περιόδευσε σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Μυτιλήνη 26/7, Λήμνο 30/7 και Αϊ Στράτη 1/8) και παρουσιάστηκε σε κατάμεστες πλατείες, και προαύλια σχολείων σε μια ατμόσφαιρα συγκίνησης. Το κοινό στα ακριτικά αυτά νησιά είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει με ελεύθερη είσοδο μια παράσταση υψηλής αισθητικής. Το εγχείρημα αυτό επιτελέστηκε με τη συνεργασία του Υπουργείου Ναυτιλίας και της Γ.Γ. Νησιωτικής Πολιτικής, των τοπικών δήμων, του Ιδρύματος Μπούμπουρα και της Hellenic SeaWays. Φέτος, τον Ιούλιο, το Εθνικό Θέατρο σε συνεργασία με το Υπουργείο Ναυτιλίας θα περιοδεύσει και πάλι σε νησιά, ενώ οι σχετικές πληροφορίες θα δοθούν σύντομα σε ειδική Συνέντευξη Τύπου.

Το φθινόπωρο του 2017 το Εθνικό Θέατρο προχώρησε σε μία ακόμη σημαντική πρωτοβουλία. Για πρώτη φορά όλες οι παραστάσεις της Κεντρικής Σκηνής στο κτίριο Τσίλλερ και της Σκηνής Μαρίκα Κοτοπούλη στο Θέατρο Rex παρουσιάζονται με υπερτιτλισμό στην αγγλική γλώσσα, ώστε ξένοι επισκέπτες της πόλης, αλλά και μαθητές ξενόγλωσσων σχολείων να έχουν δυνατότητα να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Μία δράση που προσελκύει νέο κοινό, ενισχύει τον πολιτιστικό τουρισμό και προβάλλει στο εξωτερικό τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας. Με υπερτιτλισμό στα αγγλικά παρουσιάστηκαν πιλοτικά και κάποιες παραστάσεις της Πειραματικής Σκηνής. Τη σαιζόν 2017-2018 πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία και με τη στήριξη του Υπουργείου Τουρισμού και του ΕΟΤ.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του το Εθνικό Θέατρο στις 17 Μαΐου 2018 παρουσίασε το έργο Ψηλά απ’ τη γέφυρα του Άρθουρ Μίλλερ σε μια παράσταση με συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας, ενώ το έργο Ο άνθρωπος που γελά του Βίκτωρ Ουγκώ ήταν η καθολικά προσβάσιμη παράσταση της φετινής περιόδου (24 Μαΐου 2019). Πρόκειται για μια προσπάθεια του Εθνικού Θεάτρου να κάνει τις σκηνές του όσο πιο φιλικές και προσβάσιμες σε άτομα με αναπηρία και να εξασφαλίσει τη δυνατότητα ισότιμης και ανεμπόδιστης συμμετοχής. Οι παραστάσεις συνοδεύτηκαν από Διερμηνεία στην Ε.Ν.Γ & Ελληνικούς Υπέρτιτλους (ΤΚΒ) για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους, καθώς και από Ακουστική Περιγραφή (A.Π) για τυφλούς και μερικώς βλέποντες.

Παρεχόμενες υπηρεσίες προσβασιμότητας: Ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα με έναν ή περισσότερους/ες διερμηνείς να μεταφράζουν επί σκηνής όλο το θεατρικό κείμενο καθώς και τη γενική ατμόσφαιρα στη φυσική γλώσσα των (Κ)κωφών και βαρήκοων θεατών, τιτλισμός για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους θεατές (ΤΚΒ), απόδοση θεατρικού κειμένου σε ελληνικούς υπέρτιτλους με την προσθήκη ηχητικών εφέ. Οι ΤΚΒ υπέρτιτλοι περιλαμβάνουν το κείμενο και την περιγραφή του ηχητικού τοπίου της παράστασης, ακουστική περιγραφή για τυφλούς ή με μειωμένη όραση θεατές. Επιμέλεια - Συντονισμός υπηρεσιών προσβασιμότητας: Liminal

1. Μετεγκατάσταση της Δραματικής Σχολής στο «Σχολείον» της Ειρήνης Παπά τον Δεκέμβριο του 2017. Ο χώρος, επαναλειτούργησε ανακαινισμένος και η μετεγκατάσταση έγινε εφικτή με τη δωρεά του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση. Η μετεγκατάσταση συνέβαλε στην αναβάθμιση των σπουδών, καθώς οι σπουδαστές έχουν τη δυνατότητα να εκπαιδεύονται σε χώρους κατάλληλους για τη διεξαγωγή των εξειδικευμένων μαθημάτων τους.

1. Μετακλήσεις αναγνωρισμένων καθηγητών - εκπαιδευτών από Ακαδημίες και Πανεπιστήμια του εξωτερικού συμπεριλήφθησαν στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξαν τους σπουδαστές της Σχολής στα πεδία του Σκηνικού Λόγου, της Σκηνικής Κίνησης και της διασύνδεσής τους με την Υποκριτική (κατά το έτος 2017 πραγματοποιήθηκαν με την ευγενική Χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση). Ανάμεσά τους η καθηγήτρια του RussianStateInstituteTheatreArts [GITIS] και επικεφαλής του DEPARTMENTOFVOICEANDSPEECHTRAINING, Irina Promptova, η ηθοποιός, σκηνοθέτης και καθηγήτρια βιομηχανικής κίνησης του RussianStateInstituteTheatreArts [GITIS] Maria Shmaevich και ο σκηνοθέτης AndrewVisnevski.

1. 3.Ίδρυση Τμήματος Σκηνοθεσίας στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Για πρώτη φορά, και από Κρατικό φορέα, λειτούργησε Τμήμα Σκηνοθεσίας. Πρόκειται για μία σημαντική κατάκτηση του Εθνικού Θεάτρου που έρχεται να ικανοποιήσει ένα αίτημα δεκαετιών. Σκοπός και έργο του Τμήματος είναι η καλλιτεχνική ευαισθητοποίηση, η επαγγελματική κατάρτιση και η κατάλληλη εκπαίδευση των νέων που επιθυμούν να ασκήσουν το επάγγελμα του σκηνοθέτη. Το Τμήμα Σκηνοθεσίας λειτουργεί από το σπουδαστικό έτος 2018-2019, στο πλαίσιο της Δραματικής Σχολής και βάσει του κανονισμού της, όπως αυτός ορίζεται στο Κανονιστικό Διάταγμα της 14-12-1943 τεύχος πρώτον, φύλλο 416 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και στο Προεδρικό Διάταγμα υπ' αριθμόν 93 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (αρ.φ.172, 1/10/2018) με την τροποποίηση του Π.Δ. 336/1983 που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Η φοίτηση διαρκεί 3 χρόνια και είναι δωρεάν.

1. 4.Masterclass με τον Λιθουανό σκηνοθέτη Oskaras Koršunovas [2-12 Μαρτίου 2017, Ρώμη]

Στο πλαίσιο του προγράμματος της Union des Théâtres de l’Europe (UTE) «Decentralised Academy» από τις 2 έως τις 12 Μαρτίου 2017 πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη εργαστήριο από τον Λιθουανό σκηνοθέτη Oskaras Koršunovas, σε συνεργασία του Teatro di Roma με την Πρεσβεία της Λιθουανίας στη Ρώμη. Δόθηκε η ευκαιρία σε 17 νέους ηθοποιούς με διαφορετική πολιτισμική προέλευση, να εκφραστούν ελεύθερα, να αποκτήσουν ένα κοινό προορισμό, επάνω σε ένα επίκαιρο και πολύπλευρο θέμα, να ακουστεί μιά φωνή που κανείς δεν μοιάζει να ακούει... Το εργαστήριο είχε ως θέμα τις Ικέτιδες της Elfriede Jelinek. Την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου εκπροσώπησε η αριστούχος απόφοιτη του σπουδαστικού έτους 2015-2016 Τζένη Παρασκευαΐδου.

1. 5.Commedia dell’ Arte TENDA SUMMER SCHOOL [διοργάνωση του Giffoni Film Festival – 30 Ιουλίου - 6 Αυγούστου 2017, Φερράρα]

Οι σπουδαστές του Α έτους της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου Ελπίδα Νικολάου και Νικόλαος Δροσόπουλος, συμμετείχαν στο Διεθνές Θερινό Σχολείο για Νέους Ηθοποιούς πάνω στις τεχνικές της Commedia dell’ Arte TENDA SUMMER SCHOOL, μια διοργάνωση του Giffoni Film Festival, σε συνεργασία με τη σχολή Sylvia Young Theatre School of London και τη γαλλική σχολή ERAC, με θέμα την εκπαίδευση των νέων ηθοποιών. Το θέμα του εργαστηρίου, που πραγματοποιήθηκε στη Villa La Mensa στο Sabbioncello San Vittore στη Φερράρα της Ιταλίας, ήταν «Από την Commedia dell’ Arte στη Σύγχρονη Κωμωδία».

1. 6.ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ στους Δελφούς

Από το 2016 θεσμοθετήθηκε σε ετήσια βάση το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος με τη συνεργασία του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, υπό την αιγίδα και με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και είναι μέλος του Δικτύου Αρχαίου Δράματος του ΥΠΠΟΑ. Το εντατικό δεκαπενθήμερο Εργαστήριο πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι στους Δελφούς και κάθε χρόνο οι συμμετέχοντες εργάζονται εντατικά πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα που αντλείται από το αρχαίο δράμα. Το εργαστήριο απευθύνεται σε νέους επαγγελματίες του θεάτρου από την Ελλάδα και το εξωτερικό που επιθυμούν την πρακτική θωράκιση για την ενασχόληση τους με το αρχαίο δράμα, να εστιάσουν και να εμβαθύνουν τη σπουδή τους πάνω σε αυτό.

Το 2016 το εργαστήριο διηύθυνε η σκηνοθέτης και ηθοποιός Λυδία Κονιόρδου με τη συμμετοχή της χορογράφου Μαριάννας Καβαλλιεράτου, το 2017 το εργαστήριο διηύθυνε ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός με τη συνεργασία της Γερμανίδας σκηνογράφου Andrea Schimdt-Futterer και του Ρώσου ιστορικού του θεάτρου Dmitry Trubotchkin, το 2018 ο εργαστήριο διηύθυνε η σκηνοθέτις Κατερίνα Ευαγγελάτου με τη συνεργασία των σταθερών συνεργατών της, της χορογράφου Πατρίσια Απέργη και του μουσικοσυνθέτη Γιώργου Πούλιου, ενώ το 2019 το εργαστήριο θα διευθύνουν οι καθηγήτριες του Πανεπιστημίου του Yale Toni Dorfman (Σκηνοθέτις) και Ellen McLaughlin (Συγγραφέας και Ηθοποιός), η απόφοιτος και συνεργάτις του Yale Shadi Ghaheri (Σκηνοθέτις και Χορογράφος από την Τεχεράνη με έδρα τη Νέα Υόρκη) και ο Θοδωρής Αμπαζής (Σκηνοθέτης και Συνθέτης).

Συνεχίζεται από τη θεατρική σεζόν 2014-2015 το εκπαιδευτικό στούντιο για νέους υποψήφιους θεατρικούς συγγραφείς, που επιθυμούν να εξοπλιστούν με μια αξιόπιστη μεθοδολογία, γνωρίζοντας τους κανόνες της δραματουργίας και δουλεύοντας πρακτικά πάνω στην μετάβαση του κειμένου από το χαρτί στη σκηνή. Στην πρώτη χρονιά του Στούντιο (2014-105) δίδαξαν συγγραφείς και θεωρητικοί του θεάτρου, ενώ την επόμενη περίοδο (2015-2016) το Στούντιο αναβαθμίστηκε, με την υποστήριξη καταξιωμένων σκηνοθετών και μιας ομάδας ηθοποιών του Εθνικού Θεάτρου. Στο τέλος και των δύο εκπαιδευτικών περιόδων, παρουσιάστηκαν στο κοινό με τη μορφή προχωρημένων αναλογίων, κείμενα που είχαν δουλευτεί στη διάρκεια των μαθημάτων. Το «3ο Στούντιο Συγγραφής Θεατρικού Έργου για νέους» είχε διετή διάρκεια (2017- 2018 και 2018-2019) είχε ως στόχο την ενίσχυση του προσωπικού ύφους των συμμετεχόντων και την ταυτόχρονη εξοικείωση τους με την πρακτική πλευρά του θεάτρου. Μέσα στο πλαίσιο θεματικών κύκλων σύμβουλοι/εισηγητές από ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, δραματουργοί, κριτικοί) εισηγήθηκαν θεματικές και παρακολουθούν την εξέλιξη των έργων, τροφοδοτώντας τους νέους συγγραφείς με υλικό και παρατηρήσεις.

Τη διεύθυνση του προγράμματος του 1^ου και 2^ου Στούντιο είχε ο θεωρητικός του θεάτρου Ηρακλής Λογοθέτης, ενώ του 3ου η σκηνοθέτις Σύλβια Λιούλιου.

8. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ DECENTRALIZED ACADEMY με την UTE στο ΣΧΟΛΕΙΟΝ

Το Εθνικό Θέατρο συνδιοργάνωσε με την Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης (UTE) στο πλαίσιο του προγράμματος «Decentralized Academy» (8- 20 Νοεμβρίου 2018) εργαστήριο για νέους σκηνοθέτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη Andrew Visnevski. Το αντικείμενο και το υλικό μελέτης για την εργασία τους υπήρξαν τα κείμενα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Το Εθνικό θέατρο προχώρησε στην πραγματοποίηση τρίμηνου (Ιανουάριος – Απρίλιος 2019) εξειδικευμένου εντατικού εργαστηρίου για πτυχιούχους δραματικών σχολών, υπό τη διεύθυνση της Λυδίας Κονιόρδου και με τη συνεργασία της χορογράφου Μαριάννα Καβαλλιεράτου.

Το εργαστήρι θέτει εξ αρχής βασικά ερωτήματα που ξεκλειδώνουν το αρχαίο δράμα, μακριά από στερεότυπα, αυτονόητες λύσεις ή συνήθειες. Οι συμμετέχοντες εργάστηκαν πάνω στην «Εκάβη» του Ευριπίδη, ένα έργο που θέτει καίρια και σύγχρονα ερωτήματα σε έναν κόσμο που αλλάζει. Στο τέλος της διαδικασίας έγινε παρουσίαση υπό μορφή εργασίας σε εξέλιξη (work in progress).

Το 2017 το Εθνικό Θέατρο δημιουργεί το Μικρό Εθνικό: ένα οργανωμένο σύμπαν για παιδιά και εφήβους με παραστάσεις, δράσεις, εργαστήρια.

Μια πρωτοβουλία που έρχεται να ενισχύσει την εργασία υποδομής και φροντίδας πολλών ετών του Εθνικού Θεάτρου, και που αναδεικνύει τη σημασία της θεατρικής παιδείας ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των νέων ανθρώπων.

Στόχος παραμένει ένα θέατρο ποιότητας, με τη δυναμική να συναρπάσει, να αφυπνίσει και να μεταμορφώσει. Το Μικρό Εθνικό απευθύνεται σε παιδιά και νέους κάθε ηλικίας και κάθε γεωγραφικής ή πολιτιστικής προέλευσης και επιθυμεί να συνομιλήσει ουσιαστικά μαζί τους. Μέσα από τις παραστάσεις του και ένα ευρύ πρόγραμμα εργαστηρίων ψυχαγωγεί και εκπαιδεύει δημιουργικά τους θεατές και τους πολίτες του αύριο. Τους εμπνέει και τους κινητοποιεί να εξερευνήσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο μέσα από το θέατρο.

Παράλληλα, απευθύνεται στην εκπαιδευτική κοινότητα με μια σειρά επιμορφωτικών εργαστηρίων, αλλά και εκπαιδευτικών υλικών που συνοδεύουν τις παραστάσεις μας και βοηθούν τον εκπαιδευτικό να εμβαθύνει στις θεματικές των έργων.

Αδιαμφισβήτητη προτεραιότητα αποτελεί επίσης η δημιουργική ανταπόκρισή μας στις σύγχρονες ανάγκες και στις ιδιαιτερότητες της εποχής μας, μέσα από μια σειρά δράσεων οι οποίες με εργαλείο τη θεατρική τέχνη και έκφραση στοχεύουν σε μια ουσιαστική κοινωνική παρέμβαση.

Την περίοδο 2018-2019, το Μικρό Εθνικό απέκτησε τη δική του σκηνή. Το Ισόγειο του θεάτρου Rex ανακαινίστηκε και άνοιξε τις πόρτες του στους νέους της πόλης. Ο άξονας γύρω από τον οποίον σχεδιάστηκε το ρεπερτόριο, αλλά και το συνολικό φάσμα δράσεων του Μικρού Εθνικού ήταν η δημιουργία ενός δραστήριου καλλιτεχνικού κέντρου, ανοιχτού στο κοινό κάθε ηλικίας, που προσφέρει ποικίλες ευκαιρίες καλλιτεχνικής και εκπαιδευτικής συνδιαλλαγής και συνδημιουργίας.

Μ’ ένα πολλαπλό ρεπερτόριο που απευθύνεται σε διαφορετικές ηλικίες, επιλέχθηκαν αγαπημένες κλασσικές ιστορίες αλλά, και προτάσεις νέων δημιουργών, όλες ιδωμένες υπό το πρίσμα του θεάτρου συνόλου που αντανακλά τη συλλογικότητα την οποία ενθαρρύνουμε και στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Συνολικά 40.000 θεατές επισκέφθηκαν το Μικρό Εθνικό για τις 4 παραστάσεις της περιόδου 2018-2019: Η Τραμπάλα, Το Ταξίδι, Ο Πρίγκιπας Και Ο Φτωχός, Μικρές Ιστορίες Για Αγρίους.

Τον Μάιο του 2018 εγκαινιάστηκε το αφιέρωμα «Θέατρο από, με, για έφηβους», μια γιορτή για το θέατρο της επινόησης στο οποίο τα εφηβικά εργαστήρια του Εθνικού Θεάτρου, παρουσιάζουν επί 2 εβδομάδες τη δουλειά τους στο Αθηναϊκό κοινό. Τον Μάιο του 2019 το αφιέρωμα προσέλκυσε 4700 θεατές, πρωτίστως νέους κάτω των 20 ετών.

Το φθινόπωρο του 2017 εγκαινιάστηκε η συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με τα Ανοιχτά Σχολεία του Δήμου Αθηναίων και συνεχίστηκε την περίοδο 2018-2019 με μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για μια δράση που επιτρέπει στους εμψυχωτές να συναντήσουν τους μαθητές στον χώρο τους σηματοδοτώντας αλλιώς το περιβάλλον του σχολείου και μετατρέποντάς το σ’ έναν χώρο δημιουργικότητας, φαντασίας και επινοητικότητας. Η επαφή των μαθητών με τις θεατρικές τεχνικές αποσκοπεί στο να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το θέατρο. Ταυτόχρονα οι έφηβοι συμμετέχοντες αντιλαμβάνονται την αξία που μπορεί να έχει η τέχνη στη ζωή και την καθημερινότητά τους, καλλιεργούν την αισθητική τους και αντιλαμβάνονται την αξία της συλλογικής δουλειάς. Φέτος τον Μάιο, στο αφιέρωμα «Θέατρο από, με, για έφηβους» παρουσιάστηκε η παράσταση Πέφτουμε που ήταν αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας και συγκεκριμένα με το ΓΕΛ «Θόδωρος Αγγελόπουλος».

11. ΠΡΑΞΗ «ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ 2014-2020» (ΕΣΠΑ)

Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό, τριετές, πρόγραμμα που απευθύνεται σε γυμνάσια και λύκεια της περιφέρειας κι επιχειρεί να δημιουργήσει καλλιτεχνικές γέφυρες ανάμεσα στους έφηβους της επαρχίας και στο Εθνικό θέατρο. Αναπτύσσει ένα δίκτυο από ευαισθητοποιημένους εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες και νέους που συνομιλούν και συνδημιουργούν. Ο σχεδιασμός του προγράμματος στηρίζεται στην απευθείας επαφή με ομάδες εφήβων της περιφέρειας μέσα από την ενεργή συμμετοχή ειδικά εκπαιδευμένων καλλιτεχνών-εμψυχωτών στο εφηβικό θέατρο, σε συνδυασμό με την ευαισθητοποίηση και επιμόρφωση των υπεύθυνων εκπαιδευτικών στα σχολεία που συμμετέχουν.

Από τις 119 εμπρόθεσμες αιτήσεις των σχολικών μονάδων που αιτήθηκαν να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ, επιλέχθηκαν 20 από 8 διαφορετικές περιφέρειες της χώρας. Τον Ιανουάριο του 2019 οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στο πρόγραμμα παρακολούθησαν σεμινάριο θεατρικής επιμόρφωσης στο Εθνικό Θέατρο, και στη συνέχεια οργάνωσαν τις θεατρικές ομάδες στα σχολεία τους. Με τη συνεχή υποστήριξη και τις τακτικές επισκέψεις των επαγγελματιών εμψυχωτών του ΕΘ, προχώρησαν στη θεατρική διαδικασία σε εβδομαδιαία βάση. Προβλέπεται στα τρία χρόνια που θα διαρκέσει το Πρόγραμμα, να πάρουν μέρος 60 σχολικές μονάδες από τις 8 περιφέρειες, δηλαδή περισσότεροι από 500 μαθητές κάθε χρόνο. Φέτος πηγαίνουμε Κορυδαλλό, Ερέτρια, Μυτιλήνη, Ακαδημία Πλάτωνος, Βάμο Χανίων, Σκριπερό Κέρκυρας, Ιτέα, Ζαχάρω, Ναύπλιο, Νεάπολη Λακωνίας, Ηράκλειο, Πάτρα, Αίγιο, Μάνδρα Αττικής, Αρτέμιδα, Σύρο, Ηλιούπολή, Αργυρούπολη. Στα συμμετέχοντα σχολεία περιλαμβάνονται Ειδικά Γυμνάσια και Λύκεια, αλλά και σχολεία με μικτό πληθυσμό και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Μέσα από ένα ταξίδι αυτοσχεδιασμών, ομάδες γεμάτες αντιθέσεις, που δημιουργήθηκαν σταδιακά από το μηδέν, και κυρίως από μια ανάγκη, εκπαιδευτικοί με διαθεσιμότητα ψυχής και σώματος, και 10 καλλιτέχνες- εμψυχωτές του Εθνικού θεάτρου, πραγματοποιούν αυτό το πρόγραμμα. Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί σε κάθε σχολική μονάδα με παρουσιάσεις που θα γίνουν σε συνεργασία με τη διεύθυνση του σχολείου και την κοινότητα.

Το ευρύτατο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Μικρού Εθνικού έχει ως θεμέλια την εμπειρική μάθηση, τη συμμετοχικότητα και τη συλλογικότητα, αναδεικνύοντας την δύναμη της ομάδας ως πυρήνα εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης. Την περίοδο 2017-2018 περισσότεροι από 700 παιδιά και νέοι στα 35 διαφορετικά εργαστήρια του Μικρού Εθνικού έφτιαξαν τις δικές τους παραστάσεις, διηγήθηκαν τις προσωπικές τους ιστορίες, παρουσίασαν τη δουλειά τους σε κοινό, γνώρισαν βαθύτερα τον εαυτό τους και τον κόσμο μέσα από το θέατρο. Τη φετινή περίοδο (2018-2019) συνεχίζουμε ν’ ανακαλύπτουμε την πηγή της αστείρευτης νεανικής δημιουργικότητας μέσα από την ατομική αναμέτρηση και τη συλλογική προσπάθεια σε πρωτοποριακά εργαστήρια ενός νέου, ολοκληρωμένου και εμπλουτισμένου εκπαιδευτικού προγράμματος που προσεγγίζει μεγάλο εύρος αντικειμένων και θεματικών όπως: θεατρικά εργαστήρια και εργαστήρια σωματικού θεάτρου, σκηνογραφίας και μουσικής σύνθεσης για το θέατρο, γραφής και εμψύχωσης, εργαστήρια εκπαιδευτικών, εργαστήρια που συνδέουν τη σχολική ύλη με το θέατρο, εργαστήρια performance κα.

173 παιδιά από 18 μηνών έως 12 ετών σε 11 τμήματα

114 παιδιά γυμνασίου (μέχρι 15 ετών) σε 5 τμήματα

114 έφηβοι (έως 20 ετών) σε 6 τμήματα

121 ενήλικες σε 7 τμήματα

75 ενήλικες εκπαιδευτικοί σε 5 κύκλους εργαστηρίων

65 ενήλικες σε τεχνικά τμήματα (2 κύκλοι σκηνογραφίας και 2 μουσικής σύνθεσης)

1. JEMMA KENNEDY

Κύριος στόχος της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης είναι να υποστηρίξει την καλλιτεχνική διαδικασία και παραγωγή, προσφέροντας βήμα αλλά και ευκαιρίες για εκπαίδευση στους ίδιους τους καλλιτέχνες. Έτσι, το Εθνικό Θέατρο σε συνεργασία με το British Council διοργάνωσε (4-7 Απριλίου 2019) ένα σεμινάριο θεατρικής γραφής για το παιδικό και εφηβικό θέατρο. Το σεμινάριο δίδαξε η Jemma Kennedy, καταξιωμένη Βρετανή θεατρική συγγραφέας και καθηγήτρια, με πλουσιότατο έργο στον τομέα του θεάτρου για παιδιά και νέους. Έργα της έχουν ανέβει στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας και στο Θέατρο Unicorn στο Λονδίνο - θέατρο ορόσημο στην ιστορία του παιδικού θεάτρου. Έχει επίσης διδάξει θεατρική συγγραφή στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας όπου και δημιούργησε το New Views, ένα διαδικτυακό πρόγραμμα θεατρικής συγγραφής για νέους. Κατά τη διάρκεια του τριημέρου παρέστη ως φιλοξενούμενος ομιλητής ο κ. Justin Audibert, νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Unicorn.

1. 1.Οιδίπους Τύραννος -Περιοδεία

Η παράσταση Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Ρίμας Τούμινας, που πραγματοποιήθηκε σε συμπαραγωγή με το θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας το καλοκαίρι του 2016, μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων σε Ελλάδα και Ρωσία συνεχίζει την περιοδεία της στον κόσμο έως και σήμερα (Μόσχα, Αγία Πετρούπολη, Πετροζαβόντσκ (Ρωσία), Τελ Αβίβ (Ισραήλ), Βαρόνιεζ (σύνορα Ρωσίας - Ουκρανίας), Σπολέτο (Ιταλία) κ.α.)

1. 2.Πλούτος

Η Παράσταση Πλούτος του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, μία εκ των δύο καλοκαιρινών παραστάσεων του ΕΘ το 2018 πραγματοποιήθηκε σε συμπαραγωγή με το Εθνικό Θέατρο της Σερβίας και ταξίδεψε τον Σεπτέμβριο του 2018 στο Βελιγράδι.

1. 3.Ορφανός Τζάοστην Κεντρική Σκηνή του ΕΘ και Αγαμέμνονας στο Πεκίνο

Οι παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο διμερούς διακρατικής συμφωνίας των Εθνικών Θεάτρων Ελλάδας και Κίνας. Τη διασκευή και τη σκηνοθεσία της παράστασης Ορφανός Τζάο υπέγραψε ο διακεκριμένος Κινέζος σκηνοθέτης Δρ. Wang Xiaoying με πρεμιέρα στις 18 Οκτωβρίου 2018 στην Αθήνα με θίασο, αλλά και συντελεστές Έλληνες και Κινέζους, ενώ την παράσταση Αγαμέμνονας σκηνοθέτησε ο Στάθης Λιβαθινός με πρεμιέρα στις 20 Φεβρουαρίου του 2019 στο Πεκίνο με Κινέζους και Έλληνες ηθοποιούς και συντελεστές.

1. 4.Συμπαραγωγές με τοMaximGorkiTheater του Βερολίνου

Undernational Affairs - Ιανουάριος 2017

Close your eyes - Ένκε Φεζολάρι

Nothing left to destroy - Γεράσιμος Μπέκας

House-made του Γιώργου Βαλαή - 2018

1. 5.Παραστάσεις /Μετακλήσεις

Στο πλαίσιο του προγράμματος EUROPOLY και σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen

--Monday - Watch out for the right των Cláudia Dias και Pablo Fidalgo Lareo

--Lessons of leaking του Dmitij Gawrisch

-- Please, continue (Hamlet) των Roger Bernat, Yan Duyvendak

1. 6.Συμμετοχές σε φεστιβάλ

-- F.I.N.D. (Festival for International New Drama, students section) at the SCHAUBÜHNE BERLIN, συμμετοχή του Β΄ έτους (2016-2017) της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, 31 Μαρτίου - 9 Απριλίου 2017

Μετά από πρόσκληση της SCHAUBÜHNE BERLIN ταξίδεψαν στο Βερολίνο οι 15 σπουδαστές του Β' έτους και η αναπληρώτρια Διευθύντρια της Δραματικής Σχολής κ. Ελένη Μποζά και συμμετείχαν στο φεστιβάλ που διοργάνωσε για 17η χρονιά η SCHAUBÜHNE BERLIN. Το θέμα και οι παραγωγές της διοργάνωσης ήταν: «Δημοκρατία και Τραγωδία», δύο έννοιες δανεισμένες από την Αρχαία Ελλάδα.

--International Student Theatre Festival “Danail Chirpansky” [1-7 Οκτωβρίου 2017, Στάρα Ζαγόρα]

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (απόφοιτοι 2016-2017), απέσπασε

το Α΄ Βραβείο στο International Student Theatre Festival “Danail Chirpansky”, όπου συμμετείχε με μία από τις πτυχιακές παραστάσεις, τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, σε διδασκαλία Δημήτρη Ήμελλου. Η Δραματική Σχολή συμμετείχε, κατόπιν επιλογής, μεταξύ σημαντικών Δραματικών Σχολών και Ακαδημιών με μεγάλο βάθος εκπαιδευτικής και καλλιτεχνικής παράδοσης, όπως: Η Ρωσική Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (GITIS), το Κρατικό Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου της Γεωργίας «Shota Rustaveli», το Royal Central School of Speech and Drama του Λονδίνου, η Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης της Μαδρίτης (RESAD), η Εθνική Ακαδημία Θεάτρου και Κινηματογράφου "Krastyo Sarafov" της Σόφιας (NATFA).

--37ο VGIK International Student festival [13-17 Νοεμβρίου 2017, Μόσχα]

Μία ακόμα βράβευση για τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου με την πτυχιακή παράσταση Αγαμέμνων του Αισχύλου, σε διδασκαλία Δημήτρη 'Ημελλου, παράσταση με την οποία οι απόφοιτοι της Σχολής (2016-2017) συμμετείχαν στο 37ο Διεθνές Φοιτητικό Φεστιβάλ, απέσπασε το «Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής» του Φεστιβάλ.

Το Φεστιβάλ, που διοργανώνεται κάθε χρόνο από το Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου Σεργκέι Γερασίμωφ (VGIK), με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας, είναι διαγωνιστικό και αφορά σε ταινίες και παραστάσεις αποφοίτων Κινηματογραφικών και Δραματικών Σχολών.

--FAST FORWARD - European Festival for Young Stage Directors στο Μπράουνσβαϊγκ της Γερμανίας, Νοέμβριος 2016

Με το έργο Η γλυκιά τυραννία του Οιδίποδα, βασισμένη στον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα

--Φεστιβάλ New Greek Wave ( ΒΡΕΜΗ), 3-6 Μαΐου 2018

Με τα έργα:

• Το γελοίο σκότος του Βόλφραμ Λοτς, που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 2017 στην Πειραματική Σκηνή -1 σε σκηνοθεσία Κατερίνας Γιαννοπούλου.
• Lasciatemi Morire των Βάσω Καμαράτου και Κώστα Κουτσολέλου. Το έργο είχε ξεχωρίσει στο Φεστιβάλ «7 χρόνια φαγούρα - Ο έρωτας στον καιρό των μνημονίων» και εντάχθηκε στο ρεπερτόριο της Πειραματικής Σκηνής το 2018.

--Φεστιβάλ Future of Europe/ Στουτγκάρδη, 6-10.06.2018 της Ένωσης των θεάτρων της Ευρώπης

Με το έργο Συγγένειες των Δημοσθένη Παπαμάρκου και Γεωργίας Μαυραγάνη

-- International Festival Of Contemporary Dramaturgy /Ρουμανία, 8/11/2018 Επαναστατικοί μέθοδοι για τον καθαρισμό της πισίνας σας της Αλεξάνδρας Κ, σε σκηνοθεσία Σαράντου –Γεωργίου Ζερβουλάκη

--Φεστιβάλ της Κλουζ, 30/11/2018, Τίμων ο Αθηναίος σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού

1. 7.The Greek Play Project New York

Το Εθνικό Θέατρο στηρίζοντας το σύγχρονο ελληνικό έργο, μία από τις βασικές προτεραιότητες της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, έθεσε υπό την αιγίδα του για δύο συνεχόμενες χρονιές (2018,2019) το Greek Play Project New York, μια πρωτοβουλία του Eclipses Group Theater NY και του Greek Play Project υπό την αιγίδα και την ενίσχυση του ΥΠΠΟ.

1. 8.Εργαστήριο στο Κρατικό Θέατρο Φιλιππούπολης (Βουλγαρία)

Το σεμινάριο (26/11-2/12/2018)) πραγματοποίησε ο Αναπληρωτής Καλλιτεχνικός Διευθυντής, σκηνοθέτης και συνθέτης, Θοδωρής Αμπαζής προσκεκλημένος του Κρατικού Θεάτρου Μασαλίτονοβ της Φιλιππούπολης στη Βουλγαρία στο πλαίσιο της διοργάνωσης Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2019.

1. 9.Εργαστήριο Decentralized Academy Ute

Το Εθνικό Θέατρο συνδιοργάνωσε (8- 11/11/ 2018) με την Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης Decentralized Academy, εργαστήριο για νέους σκηνοθέτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη Andrew Visnevski. Το αντικείμενο και το υλικό μελέτης για την εργασία τους υπήρξαν τα κείμενα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

1. 10.Το Εθνικό Θέατρο στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης των Θεάτρων (UTE) της Ευρώπης (2018)

Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Στάθης Λιβαθινός εκλέχθηκε στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης των Θεάτρων της Ευρώπης (UTE) στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του 2018 στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας.Το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας έγινε μέλος της Ένωσης τον Απρίλιο του 2009.

1. 1.Συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας & τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου για πρώτη φορά με την παράσταση Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού (2016) που ταξίδεψε σε Ελλάδα και Κύπρο.
2. 2.Συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με την Εθνική Λυρική Σκηνή για πρώτη φορά με την παράσταση Γαλαξίας σε χορογραφία Αντώνη Φωνιαδάκη (2016).
3. 3.Συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Μουσείο Μπενάκη για το πρόγραμμα «Από τη σιωπή της προθήκης στο θεατρικό λόγο» (2016-2017).
4. 4.Συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Θέατρο Τέχνης για την τριλογία του Στρατή Τσίρκα «Ακυβέρνητες Πολιτείες» (2017-2018).
5. 5.Συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης για την Οπτική Ταυτότητα και τη νέα Καμπάνια Προβολής του Ρεπερτορίου του ΕΘ για το 2018-2019. Οι παραστάσεις επικοινωνούν με τους θεατές τους μέσα από εικαστικά έργα σύγχρονων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών.

1. Δημιουργία Σκηνής για την επαναλειτουργία της Πειραματικής Σκηνής -1 στο Rex (Δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος).
2. Ανακαίνιση στο «Σχολείον» Ειρήνης Παπά (δημιουργία τριών μεγάλων αιθουσών διδασκαλίας, εκ των οποίων η μία είναι αίθουσα χορού, ενός χώρου βιβλιοθήκης και χώρου για τη Γραμματεία καθώς και βελτιώσεις στον περιβάλλοντα χώρο) για τη μετεγκατάσταση της Δραματικής Σχολής. Με χρηματοδότηση του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση).
3. Βελτιώσεις του κτηρίου της παλιάς Δραματικής Σχολής για τη φιλοξενία των αυξημένων εργαστηρίων του Εθνικού Θεάτρου.
4. 4.Ανακαινίσεις καμαρινιών και δημιουργία εξοπλισμένου κομμωτηρίου στοRex.
5. Καθαρισμός και τακτοποίηση της αποθήκης του Φροντιστηρίου στο Ρουφ κατασκευή πυράντοχης τοιχοποιίας, καθώς και αγορά και εγκατάσταση συστημάτων μηχανικού εξαερισμού αυτόματης λειτουργίας για τους χώρους των τεχνικών εργαστηριώνστο Ρουφ (Χρηματοδότηση από το ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων).
6. Ανακατασκευή της σκηνής Ισόγειο Ρεξ για τη στέγαση του Μικρού Εθνικού –Παιδική και Εφηβική Σκηνήτου Εθνικού Θεάτρου(Χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση & των ΕΛ.ΠΕ).
7. 7.Εγκατάσταση φυσικού αερίου στο «Σχολείον» που στεγάζεται η Δραματική Σχολή και στο Rex .

1. Αναβαθμίσεις και αγορές νέων σύγχρονων συστημάτωνήχου, μικρόφωνων, σύγχρονων λογισμικών και HY για χειρισμό εικόνας και ήχου, projectors, κάμερες, flightcases, σκαλωσιές, ειδικά εργαλεία και μηχανήματα κλπ
2. Αγορά νέου ημιφορτηγού
3. Αλλαγή των παλαιού τύπου ψυκτών νερού στα κτήρια του Εθνικού με άλλους, νέας γενιάς, ασφαλέστερους, πρακτικότερους και οικονομικότερους
4. Ανάρτηση Πράξεων στην εφαρμογή της Διαύγειας
5. Ανάρτηση Πράξεων στην εφαρμογή του ΚΗΜΔΗΣ
6. Αγορά, εγκατάσταση και εφαρμογή ηλεκτρονικού πρωτοκόλλου
7. Αγορά λογισμικού προγράμματοςΔιαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού
8. Αγορά νέων ΗΥ και περιφερειακών συστημάτων για τους εργαζόμενους
9. Ανανέωση της Ιστοσελίδας του Εθνικού Θεάτρου
10. Εγκατάσταση νέων εκτυπωτικών μηχανημάτων με σύγχρονες δυνατότητες μεγαλύτερης οικονομίας
11. Έγινε μελέτη και έχει κατατεθεί η πρότασή για το νέο Οργανόγραμμα και Εσωτερικό Κανονισμό μετά από διαβούλευση με το Σωματείο των εργαζομένων και έχει αποσταλεί στο ΥΠΠΟΑ

1. Στο κτίριο Τσίλλερ λειτουργεί εξειδικευμένο θεατρικό βιβλιοπωλείο το οποίο από το 2016 και μετά διεύρυνε τη λειτουργία του με την έναρξη λειτουργίας παράλληλου πωλητηρίου για πρώτη φορά στην ιστορία του Εθνικού Θεάτρου. Το πωλητήριο του Εθνικού Θεάτρου λειτούργησε επίσης για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2016 στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Στο ειδικά σχεδιασμένο περίπτερο, το οποίο τοποθετήθηκε στον περιβάλλοντα χώρο του αρχαίου θεάτρου, διατέθηκαν για πρώτη φορά στο κοινό σειρές αντικειμένων εμπνευσμένων από τον κόσμο του θεάτρου και ειδικότερα από το έργο σπουδαίων καλλιτεχνών – ζωγράφων, σκηνογράφων και ενδυματολόγων – που εργάστηκαν στις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου σε σύγχρονες και πρωτότυπες εφαρμογές.

Στο Βιβλιοπωλείο πια μπορεί κανείς να βρει μια νέα εμπλουτισμένη συλλογή με κείμενα και προγράμματα των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου, θεατρικά έργα του ελληνικού και παγκόσμιου ρεπερτορίου, μελέτες, δοκίμια και λευκώματα, όπως και μια επιλεγμένη συλλογή μας από παιδικά βιβλία ειδικά για τους μικρούς μας φίλους ενώ στο πωλητήριο ξεχωριστά αντικείμενα design εμπνευσμένα από σχέδια, εικόνες και φωτογραφίες από σημαντικές παραστάσεις του τότε και του σήμερα. Ανάμεσα στα αντικείμενα ξεχωριστή θέση κατέχουν τα χειροποίητα κοσμήματα, τα τσαντάκια και οι σκούφοι, όλα κατασκευασμένα στα εργαστήρια του Εθνικού Θεάτρου, με πρώτες ύλες που προέρχονται από την κατασκευή κοστουμιών και σκηνικών του θεάτρου και ανακυκλώνονται για να δημιουργήσουν αληθινά έργα τέχνης από τα χέρια των ανθρώπων του Εθνικού.

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε επίσης για πρώτη φορά πλήρης καταγραφή και μηχανογράφηση της αποθήκης του Βιβλιοπωλείου / Πωλητηρίου η οποία επέτρεψε και την περαιτέρω ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του. Έτσι εκτός από το παιδικό βιβλιοπωλείο το οποίο διεύρυνε τη λειτουργία του με βιβλία και αντικείμενα ειδικά σχεδιασμένα για τους μικρούς φίλους του θεάτρου ανά διαστήματα λειτούργησαν και κινητά βιβλιοπωλεία/πωλητήρια στην Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο, στο Athens Retro Festival κλπ.

Το 2018 ξεκίνησε τη λειτουργία του κι ένας δεύτερος χώρος: το βιβλιοπωλείο / πωλητήριο στο Θέατρο Rex. Με νέο πρωτότυπο σχεδιασμό εμπνευσμένο από τη λειτουργία των flight cases που μεταφέρουν σκηνικά κα κοστούμια στις θεατρικές περιοδείες – σχεδιασμός που έχει μεταφερθεί και στο νέο pop-up περίπτερο της Επιδαύρου – κλείνει τον Μάιο του 2019 την πρώτη του επιτυχημένη περίοδο λειτουργίας. Τον Μάρτιο του 2019 ο σχεδιασμός του νέου πωλητηρίου στο Θέατρο Rex από τη busybuilding, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Κυριάκο Κέογλου του αρχιτεκτονικού γραφείου WIP τιμήθηκε με το Ermis Bronze - Retail Branding - National Theatre of Greece – Shop .

Τα βιβλιοπωλεία/πωλητήρια του Εθνικού Θεάτρου αναπτύσσονται και εξελίσσονται τα τελευταία 4 χρόνια διαρκώς και φιλοδοξούν να λειτουργήσουν και ως πόλος έλξης για τους βιβλιόφιλους αλλά και τους θεατρόφιλους φίλους του Εθνικού: παρουσιάσεις βιβλίων, αφηγήσεις παραμυθιών, bazaars και open days δημιουργούν ένα ζωντανό κύτταρο στην καρδιά των κτιρίων του Εθνικού Θεάτρου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Εθνικό Θέατρο κατέγραψε σημαντικότατη αύξηση ετήσιων εσόδων από τις πωλήσεις από το 2015 (που λειτουργούσε ως βιβλιοπωλείο) και συγκεκριμένα αύξηση 796% (2015-2018).

2015: 7.000€, 2016: 15.714,65€, 2017: 39.331,30€, 2018: 55.751,05€

1. Έκδοση free press του Εθνικού Θεάτρου ως εναλλακτικός τρόπος προώθησης των παραστάσεων –δράσεων. Συνεντεύξεις, flashbacks αλλά και ματιές στο making of των παραστάσεων σε πέντε έως σήμερα τεύχη που τυπώθηκαν από τον Απρίλιο του 2018 έως και τον Μάιο του 2019 σε περισσότερα από 5000 τμχ (Χορηγία των Εκδόσεων Σοκόλη).

1. Ειδική έκδοση των κειμένων των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου σε συνεργασία με τις εκδόσεις Σοκόλη.

2016-2017:

Βόλφραμ Λοτς, Γελοίο Σκότος (μτφρ. Γρηγόρης Λιακόπουλος)

Νάντια Δρακούλα, Σχοινάκι

Σοφία Καψούρου, Σούμαν

Νατάσα Σίδερη, Τιτανομαχίες

Ευγένιος Ο’Νηλ, Πόθοι κάτω από τις λεύκες (μτφρ. Γιώργος Δεπάστας)

Χαράλαμπος Γιάννου, Σπίτι

2017-2018:

Χένρικ Ίψεν, Πέερ Γκυντ (μτφρ. Γιώργος Δεπάστας)

Αλεξάνδρα Κ*, Επαναστατικές μέθοδοι για το καθαρισμό της πισίνας σας

Γουίλιαμ Σαίξπηρ & Τόμας Μίντλτον, Τίμων ο Αθηναίος (μτφρ. Νίκος Χατζόπουλος)

2018-2019: Τζιν Τζουνσιάν, Ο Ορφανός Τζάο (μτφρ. Li Chenggui – Xu Jing)

Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ (μτφρ. Ελένη Βαροπούλου)

Αλέξης Σταμάτης, Μελίσσια

4. Ο σχεδιασμός της οπτικής ταυτότητας του Εθνικού Θεάτρου τα τελευταία χρόνια, ο οποίος έγινε από την busybuilding ξεχώρισε για την ποιότητα και τη σχεδιαστική του αρτιότητα, συγκεντρώνοντας μια σειρά σημαντικών βραβείων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Συγκεκριμένα το Εθνικό Θέατρο διακρίθηκε στην Ελλάδα με:

Ermis – Gold για τα έντυπα προγράμματα των παραστάσεων της σεζόν 2016-2017 / Silver για τις αφίσες των παραστάσεων της σεζόν 2016-2017 / Gold για τις αφίσες των παραστάσεων της σεζόν 2017-2018 / Gold για τα έντυπα προγράμματα των παραστάσεων της σεζόν 2017-2018 / Silver για τα έντυπα προγράμματα των παραστάσεων του καλοκαιριού 2017 / Silver για το εταιρικό ημερολόγιο 2018 / Bronze για τον σχεδιασμό του Πωλητηρίου στο Rex / Bronze για τα έντυπα προγράμματα των παραστάσεων της σεζόν 2018-2019

ΕΒΓΕ έπαινος για τις αφίσες των παραστάσεων της σεζόν 2017-2018

5. Θεματική διεύρυνση και αύξηση των θεατρικών εργαστηρίων, παιδικών και ενηλίκων με αποτέλεσμα την αύξηση των συμμετοχών από 380 περίπου το 2015 σε 700 σήμερα και σε τιμές χαμηλότερες από ότι σε ιδιωτικά θέατρα. Συγκεκριμένα τα ετήσια έσοδα από τα εργαστήρια σημείωσαν 258% αύξηση (2015-2018).

2015: 51.731,47€, 2016: 77.249,89€, 2017: 103.541,21€, 2018: 133.947,05€

1. και κίνητρα ειδικών τιμών τις καθημερινές.

1. των ομαδικών πωλήσεων ως αποτέλεσμα της αλλαγής στρατηγικής και της προσφοράς διαφορετικών κινήτρων, χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ειδικά πακέτα Πάμε Επίδαυρο, που προσφέρει σε προνομιακή τιμή την μεταφορά προς και από το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου με πούλμαν που επανδρώνονται με θεατρολόγους, οι οποίοι καθ' οδόν πραγματοποιούν παρουσίαση και ανάλυση των έργων στο κοινό, ενώ κατά την επιστροφή ακολουθεί ανταλλαγή απόψεων και αποτίμηση της εμπειρίας.

1. Λειτουργία προπώλησης όλων των παραστάσεων με κίνητρα προαγοράς στην έναρξη της σαιζόν από το 2016.

9.   Λειτουργία ημερήσιας κατασκήνωσης για παιδιά κατά τους θερινούς μήνες στο «Σχολείον» της Ειρήνης Παπά το καλοκαίρι του 2018.

Παρ’ όλες τις δυσκολίες της εποχής μας, το Εθνικό Θέατρο παραμένει ένας υγιής οικονομικά οργανισμούς. Η διαχείριση των δημόσιων πόρων έγινε με μέτρο, σύνεση και διαφάνεια και παράλληλη ενεργοποίηση της χορηγικής διάθεσης της κοινωνίας των πολιτών για να υπηρετηθούν μη κερδοσκοπικοί σκοποί. Η πραγματικότητα είναι ότι από το 2016:

·        Το Εθνικό Θέατρο εμφανίζει προϋπολογισμούς με πλεονάσματα, ενώ παράλληλα μειώθηκε το κόστος των θεατρικών παραγωγών περισσότερο από 1.200.000€. Το Εθνικό Θέατρο έχει δεχθεί χορηγίες – δωρεές αξίας μεγαλύτερης από 1.200.000€.  

·         οι έκτακτες επιχορηγήσεις της Ελληνικής Πολιτείας, όχι ασφαλώς μεγαλύτερες σε σχέση με το παρελθόν ή προς αντίστοιχους καλλιτεχνικούς οργανισμούς, διοχετεύθηκαν είτε για την εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης, παρέχοντας τους αναγκαίους πόρους για την υπογραφή και εκτέλεση της ΣΣΕ με το ΣΕΗ, είτε αποκλειστικά και μόνο σε καλλιτεχνικούς σκοπούς που μας υποδείχθηκαν από την εποπτεύουσα Αρχή

·         Διαχειριστικός έλεγχος

Το Εθνικό Θέατρο ελέγχθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικών ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών. Στόχος του ελέγχου ήταν η διαπίστωση:

Α) Της χρηστής διαχείρισης του προϋπολογισμού του Εθνικού Θεάτρου.

Β) Της επάρκειας του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου του φορέα.

Το πόρισμα του ελέγχου είναι άκρως ικανοποιητικό, τόσο για το Εθνικό Θέατρο μας όσο και για τις οικονομικές υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού όπου έλαβαν γνώση.

Τα αποτελέσματα του ελέγχου θα δημοσιοποιηθούν από την εποπτεύουσα αρχή του ΥΠΠΟΑ

Η Καλλιτεχνική Διεύθυνση στο ρεπερτόριο προσπάθησε να εφαρμόσει το όραμά της για ένα θέατρο συνόλου, ένα θέατρο ποιότητας και υψηλών προδιαγραφών για ένα ευρύ κοινό.

Προτεραιότητα ήταν το να φιλοξενηθούν στις σκηνές του Εθνικού Θεάτρου όλες οι τάσεις, κλασικό και σύγχρονο διεθνές ρεπερτόριο, όλα τα ρεύματα και να αξιοποιηθεί το εξαιρετικό καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας μας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο ελληνικό έργο και για αυτό το λόγο η Σκηνή Νίκος Κούρκουλος αφιερώθηκε σε αυτό. Άνοιγμα έγινε και προς το μουσικό θέατρο το οποίο βρήκε στέγη στο θέατρο REX, αλλά και στον χορό και το χοροθέατρο. Πιστεύοντας στις νέες δυνάμεις του θεάτρου μας και στην ανάγκη να τους δοθεί βήμα εμπιστεύτηκε μεγάλες παραγωγές της Επιδαύρου σε νέους σκηνοθέτες όπως για παράδειγμα στην Κατερίνα Ευαγγελάτου (2017), στον Θάνο Παπακωνσταντίνου (2018) αλλά και στις τρεις σκηνοθέτριες της Ορέστειας - Ιώ Βουλγαράκη, Λίλλυ Μελεμέ, Γιωργία Μαυραγάνη – που φέτος πραγματοποιούν την πρώτη τους κάθοδο στο θέατρο της Επιδαύρου.

Επίσης, προωθήθηκαν οι διακρατικές συνεργασίες με στόχο τη δημιουργία πολιτιστικών γεφυρών και ενός ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ των χωρών.

1. του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
2. , σύνθεση - σκηνοθεσία Γιωργία Μαυραγάνη - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
3. Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σκηνοθεσία Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος - ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
4. , σκηνοθεσία Ανέστης Αζάς - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΉ -1
5. , σύλληψη-σκηνοθεσία Πρόδρομος Τσινικόρης – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
8. του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου, σκηνοθεσία Λυδία Κονιόρδου - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

*Μέρος του προγραμματισμού ανήκει στην προηγούμενη καλλιτεχνική διεύθυνση

1. NASH, σκηνοθεσία - δραματουργία της Πηγής Δημητρακοπούλου - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
2. του Λαρς φον Τρίερ, σκηνοθεσία Ρούλα Πατεράκη - ΝΕΟ REX
3. του Τόμας Μπέρνχαρντ, σκηνοθεσία Γιάννος Περλέγκας - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
4. του Δημήτρη Κεχαϊδη, σκηνοθεσία Θανάσης Παπαγεωργίου - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
5. του Λέοντος Τολστόι, σκηνοθεσία Πέτρος Ζούλιας - ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
6. βασισμένο στο μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, σκηνοθεσία Μαρία Πανουργιά - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
7. του Άρθουρ Μίλλερ, σκηνοθεσία Σταμάτης Φασουλής - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
8. του Σέρτζι Μπελμπέλ, σκηνοθεσία Νίκος Μαστοράκης - ΝΕΟ REX
9. διασκευή από το μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη, σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Μπιμπής - ΣΧΟΛΕΙΟΝ
10. του Αριστοφάνη, σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινός - ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
11. βασισμένο στον Οιδίποδα του Σοφοκλή, σκηνοθεσία Μαρία Πρωτόπαππα - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
12. του Όσκαρ Ουάιλντ, σκηνοθεσία Άρης Τρουπάκη - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
13. κείμενο - σκηνοθεσία Γιάννης Οικονομίδης - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
14. του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σκηνοθεσία Δημήτρης Καραντζάς - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
15. σκηνική σύνθεση – χορογραφία Αντώνης Φωνιαδάκη - ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
16. του Κωνσταντίνου Οικονόμου εξ Οικονόμων, σκηνοθεσία Λίλλυ Μελεμέ - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
17. σύλληψη – σκηνοθεσία - χορογραφία Κωνσταντίνος Ρήγος - ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

*Μέρος του προγραμματισμού ανήκει στην προηγούμενη καλλιτεχνική διεύθυνση

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Σοφοκλή, σκηνοθεσία Ρίμας Τούμινας – Συμπαραγωγή με το θέατρο Βαχτάνγκοφ της Μόσχας

ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή, σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθινός – Συμπαραγωγή με το ΚΘΒΕ και τον ΘΟΚ

SOME USE FOR YOUR BROKEN CLAY POTS κείμενο - σκηνοθεσία Christophe Meierhans - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

ΠΑΝΤΡΟΛΟΓΗΜΑΤΑ του Νικολάι Γκόγκολ , σκηνοθεσία Γιούρι Μποτούσοβ

ΜΑΚΒΕΘ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ , σκηνοθεσία Luk Perceval

ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ του Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι , σκηνοθεσία Ευγκένια Σαφάνοβα

KASHTANKA βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Άντον Τσέχωφ

Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ του Δημήτρη Θρασυβούλου, σκηνοθεσία Θοδωρής Φρατζέσκος

ΕΞ ΑΠΑΛΩΝ ΟΝΥΧΩΝ σε σύλληψη και σκηνοθεσία της ομάδας Opposite

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ της ομάδας Geopoetics, σκηνοθεσία Άννα Τζάκου

Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ του Γρηγόρη Λιακόπουλου , σκηνοθεσία Κατερίνα Γιαννοπούλου

Α κείμενο - σκηνοθεσία Στάθης Αθανασίου

ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Ο ΚΑΜΟΥΖΑΣ ΣΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΟΥΣ της Μαριλένας Παπαϊωάννου, σκηνοθεσία Μαρία Αιγινίτου

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ του Μάνου Καρατζογιάννη, σκηνοθεσία Μάνος Καρατζογιάννης

ΤΟΠΟΙ ΜΝΗΜΗΣ της εταιρείας θεάτρου Παίκτες , σκηνοθεσία Μαρία Σάββα

CIVIL 2 κείμενο – σκηνοθεσία Στέλλα Χριστοδουλοπούλου

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΑΓΑΠΗΣ κείμενο – σκηνοθεσία Νατάσα Νταϊλιάνη

ΕΜΦΥΛΙΟΣ, ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ σε σύλληψη, έρευνα, δραματουργία, σκηνοθεσία των Άρη Λάσκο, Κίττυ Παϊταζόγλου, Ελεάνα Στραβοδήμου

1. 1.ΠΟΘΟΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ του Ευγένιου Ο΄Νηλ, σκηνοθεσία – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
2. 2.Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ του Ηλία Καπετανάκη, σκηνοθεσία Σοφία Μαραθάκη - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
3. 3.ΣΟΥΜΑΝ της Σοφία Καψούρου, σκηνοθεσία Λευτέρης Γιοβανίδης – ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
4. ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ του Φιοντόρ Μιχαίλοβιτς Ντοστογιέφσκι, σκηνοθεσία Θοδωρής Αμπαζής – ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
5. ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΕΣ της Νατάσας Σιδέρη, σκηνοθεσία Υρώ Μανέ - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
6. ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΣΚΟΤΟΣ του Βόλφραμ Λοτς, σκηνοθεσία Κατερίνα Γιαννοπούλου – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
7. 7.ΘΕΡΙΣΜΟΣ του Δημήτρη Δημητριάδη, σκηνοθεσία Δημήτρης Τάρλοου - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
8. 8.ΣΠΙΤΙ του Χαράλαμπου Γιάννου, σκηνοθεσία Ελεάνα Τσίχλη - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
9. 9.Η ΤΑΞΗ ΜΑΣ του Ταντέους Σλομποτζιάνεκ, σκηνοθεσία Τάκης Τζαμαργιάς – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
10. 10.ΟΠΕΡΕΤΑ μια παράσταση με αφορμή την Οπερέτα του Βίτολντ Γκομπρόβιτς, σκηνοθεσία Νίκος Καραθάνος – ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
11. ΤΟ ΣΧΟΙΝΑΚΙ της Νάντιας Δρακούλα, σκηνοθεσία Κώστας Παπακωνσταντίνου – ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»
12. 12.ΤΥΡΑΝΝΟΣΑΥΡΟΙ REX κείμενο - σκηνοθεσία Λένα Κιτσοπούλου – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
13. Ergon Ensemble, σκηνοθετικήεπιμέλεια Πάρις Μέξης– ΘΕΑΤΡΟREX – ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»
14. WHEN THE DOGS ASSAILED THEIR MASTER RootlessRoot/ ΛίνταΚαπετανέα – ΓιόζεφΦρούτσεκ - ΘΕΑΤΡΟREX – ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»
15. 15.ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ, ΠΕΦΤΕΙ Εμπνευσμένο από διηγήματα του Ντίνο Μπουτζάτι Θέατρο, σκηνοθεσία Λίλο Μπάουρ - ΘΕΑΤΡΟ REX – ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»
16. ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη, σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης – ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ & ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
17. 17.ΑΛΚΗΣΤΗ του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Κατερίνα Ευαγγελάτου – ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ & ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
18. 18.ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΙΜΗΣΟΥ κείμενο – σκηνοθεσία Γιάννη Οικονομίδη - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
19. 19.ΤΟ ΦΙΝΤΑΝΑΚΙ του Παντελή Χορν, σκηνοθεσία Ανέστης Αζάς – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
20. ΠΕΕΡ ΓΚΥΝΤ του Χένρικ Ίψεν, σκηνοθεσία Δημήτρης Λιγνάδης – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
21. LASCIATEMI MORIRE κείμενο - σκηνοθεσία Βάσω Καμαράτου, Κώστα Κουτσολέλου - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

1. 22.Η ΛΕΣΧΗ (Α Μέρος – Ακυβέρνητες πολιτείες), σκηνοθεσία Έφη Θεοδώρου– ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΦΡΥΝΙΧΟΥ
2. Η ΑΡΙΑΓΝΗ (Β΄ ΜΕΡΟΣ - Ακυβέρνητες πολιτείες), σκηνοθεσία Γιάννης Λεοντάρης– ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΦΡΥΝΙΧΟΥ

LESSONS OF LEAKING του Dmitij Gawrisch - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1  

ΓΚΙΑΚ του Δημοσθένη Παπαμάρκου, σκηνοθεσία Γιωργία Μαυραγάνη– ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ σκηνοθετική επιμέλεια Ελένη Μποζά - ΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟ ΝΙΑΡΧΟΣ

SURFACING της Eve Leigh - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

1.   ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ των Μάνου Βαβαδάκη, Χαράς - Μάτας Γιαννάτου, Γιάννη Νιάρρου

2.   ΟΣΟΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ σύλληψη - σκηνοθεσία Γιούλα Μπούνταλη

3.   LASCIATEMI MORIRE κείμενο-σκηνοθεσία Βάσω Καμαράτου - Κώστας Κουτσολέλος

4.   LOLITA REVERSED κείμενο – σκηνοθεσία Χρήστος Καρασαββίδης

1. ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ σκηνοθεσία Νίκος Χατζόπουλος

-             Έλληνες και Φιλέλληνες

-             Συμπτώματα κατοχής

-             Από τους Βαλκανικούς στη Μικρασία

-             Η Μεγάλη Ιδέα

-             Βαυαροί και Βάρβαροι

2. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΛΑΚΑΡΙΕΡ σκηνοθεσία Φωτεινή Παπαδόδημα

Συμπαραγωγή με το Γαλλικό Ινστιτούτο

1. ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΗΚΗΣ ΣΤΟΝ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΛΟΓΟ σκηνοθετική επιμέλεια Στρατής Πανούριος

Σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη

-             Πέρι Αλεξάνδρου

-             Το είπε ο Γέρος

-             Κριεζώτου 3

-             Ερωφίλης Κέντημα

-             Σκόρδα κεφάλια δώδεκα, Κρομμύδια Δεκαπέντε

2. ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ με τον Δημήτρη Προύσαλη και τον Φίλιππο Πλακιά

Σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

3. Λόγια, λόγια, λόγια δραματουργική σύνθεση – σκηνοθεσία Γιάννης Παναγόπουλος

Συνεργασία με Φεστιβάλ Βιβλίου

1. ΥΜΠΥ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Αλφρέ Ζαρρύ, σκηνοθεσία Μάνος Βαβαδάκης – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

2. Η ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ (Γ Μέρος – Ακυβέρνητες Πολιτείες του Στρατή Τσίρκα) - ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΦΡΥΝΙΧΟΥ

3. MAYABUFF. ΕΝΑ ΝΤΕΛΙΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ - ΙΣΟΓΕΙΟ ΡΕΞ

4. ΣΟΥΜΑΝ της Σοφίας Καψούρου, σκηνοθεσία Λευτέρης Γιοβανίδης – ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ

5. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ των Μάνου Βαβαδάκη, Κατερίνας Παπανδρέου, Θάνου Τασσόπουλου, σκηνοθεσία Μάνος Βαβαδάκης – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

6. ΨΗΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ του Άρθουρ Μίλλερ, σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

7. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ του Ευγένιου Ιονέσκο, σκηνοθεσία Γιάννης Κακλέας – ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

8. ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΛΑΒ του Ιάσονα Σίγμα, σκηνοθεσία Ελένη Μποζά - ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ

9. ΣΑΛΩΜΗ του Όσκαρ Ουάιλντ, χορογραφία – σκηνοθεσία Σταύρος Λίτινας – ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

10. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ ΣΑΣ της Αλεξάνδρας Κ*, σκηνοθεσία Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

11. ΤΙΜΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ των Ουίλιαμ Σαίξπηρ – Τόμας Μίντλτον, σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθινός – ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

12. ΠΛΟΥΤΟΣ του Αριστοφάνη, σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς – ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ & ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

13. ΗΛΕΚΤΡΑ του Σοφοκλή, σκηνοθεσία Θάνος Παπακωνσταντίνου – ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ & ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

14. Η ΤΡΑΜΠΑΛΑ του Στιούαρτ Μέλτον, σκηνοθεσία Σοφία Πάσχου – ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ

15. ΞΥΠΝΑ ΒΑΣΙΛΗ του Δημήτρη Ψαθά, σκηνοθεσία Άρης Μπινιάρης – ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ

16. Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ της Τζέμα Κένεντι, σκηνοθεσία Σοφία Βγενοπούλου - ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ

17. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ των Βαγγέλη Κυριακού – Αρτέμιδος Μάνου, σκηνοθεσία Σοφία Βγενοπούλου – ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ

18. ΑΠΟΨΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ του Λουίτζι Πιραντέλλο, σκηνοθεσία Δημήτρης Μαυρίκιος - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

19. Ο ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΤΗ ΓΙΟΧΑΝ ΦΑΤΣΕΡ του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σκηνοθεσία Σίμος Κακάλας – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

20. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ του Τσαρλς Ντίκενς, σκηνοθεσία Γιάννης Μόσχος - ΘΕΑΤΡΟ REX ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

21. HOUSE - MADE κείμενο – σκηνοθεσία Γιώργου Βαλαή – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

22. Ο ΟΡΦΑΝΟΣ ΤΖΑΟ του Τζιν Τζουνσιάν, σκηνοθεσία Ουάν Σιαογίν - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

23. ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Αισχύλου, σκηνοθεσία Ρίμας Τουμίνας - ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

24. PLEASE, CONTINUE HAMLET, Κείμενο - Σκηνοθεσία: Roger Bernat - Yan Duyvendak - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1

25. TRAPPED

26. AΓΑΜΕΜΝΩΝ του Αισχύλου, σκηνοθεσία Δημήτρης Ήμελλος

1. ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ σκηνοθεσία Νίκος Χατζόπουλος

Η Μεγάλη Ιδέα

Από τους Βαλκανικούς στη Μικρασία

Συμπτώματα κατοχής

Οι «άλλοι» Έλληνες

Η ιστορία των Δανείων

2. ΘΕΑΤΡΟ EXPRESS

Αρκούδα του Τσέχωφ, σκηνοθεσία Σοφία Μαραθάκη

- ΑλεξΆνδρα των Κώστα Μπάρα και HashArt Theater Group, σκηνοθεσία Κώστας Μπάρας

- Αυτή Είπε των Χάρις Μαρίνη και Ομάδας PartSuspended, σκηνοθεσία Χάρη Μαρίνη

- Τις γυναίκες έντυσε το Εθνικό κείμενο – σκηνοθεσία Βάσια Ατταριάν και Μαρία Φιλίνη

-             Γ_ν_ _ _ _ _ κείμενο-σκηνοθεσία Νάνσυ Μπούκλη

1. LA STRADA βασισμένο στην ταινία του Φ. Φελίνι, σκηνοθεσία Κατερίνα Δαμβόγλου και RobinBeer (FlyTheatre) – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
2. των Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και Τόμας Μίντλντον, σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθινός – ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΧ ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
3. του Μπερνάρ Φριό, σκηνοθεσία Μαρία Σαββίδου– ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ
4. ένα μιούζικαλ των Γεράσιμου Ευαγγελάτου και Θέμη Καραμουρατίδη, σκηνοθεσία Μίνως Θεοχάρης – ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
5. ALLEZVIENS.. σύλληψη-χορογραφία Παναγιώτα Καλλιμάνη – ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ (ΧΟΡΟΣ)
6. του Μολιέρου, σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
7. του Βικτώρ Ουγκώ, σκηνοθεσία Θοδωρής Αμπαζής - ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΧ ΣΚΗΝΗ ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
8. SELFIE: ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΠΙΣΩ Η ΠΟΛΗ βασισμένο σε κείμενα των Βασιλικού, Ιωάννου και Πεντζίκη, σκηνοθεσία Ακύλλας Καραζήσης – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ -1
9. του Αλέξη Σταμάτη, σκηνοθεσία Γιώργος Παλούμπης – ΣΚΗΝΗ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ
10. δραματουργική σύνθεση, σκηνοθεσία Τάσος Πυργιέρης – ΘΕΑΤΡΟ EXPRESS (ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΟΑΣΑ)

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ του Αισχύλου, σκηνοθεσία Στάθης Λιβαθινός– ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

1. των Valsia
2. βασισμένο στη συλλογή διηγημάτων της Βίβιαν Στεργίου, σκηνοθεσία Γιάννης Παναγόπουλος
3. ATHENS: CAPITAL δραματουργία – σκηνοθεσία Δημήτρη Μπαμπίλη
4. VOL. ATHENSτου Εντουάρ Λουί, σκηνοθεσία Ηλίας Αδάμ
5. σύλληψη - σκηνοθεσία Ηλέκτρας Ελληνικιώτη

Πάμε Επίδαυρο

Ειδικές προσφορές συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς προς και από το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

«Ορέστεια» του Αισχύλου 28 & 29 Ιουνίου

«Ικέτιδες» του Ευριπίδη 5 & 6 Ιουλίου

Το Εθνικό Θέατρο συνεχίζει για πέμπτη χρονιά τη δράση «Πάμε Επίδαυρο», που αφορά σε ειδικά πακέτα προσφορών για την παρακολούθηση των παραστάσεών του στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς.

Το Εθνικό Θέατρο επανδρώνει τη δράση με θεατρολόγους οι οποίοι  καθ' οδόν πραγματοποιούν παρουσίαση και ανάλυση των έργων στο κοινό ενώ κατά την επιστροφή ακολουθεί ανταλλαγή απόψεων και αποτίμηση της εμπειρίας.

Αναλυτικά η προσφορά

Άνω διάζωμα  16€ 

Kάτω διάζωμα 26€

Κρατήσεις για την ειδική προσφορά: Δευτέρα – Παρασκευή 8:00 – 16:00, τηλ. 2107001468 και στο email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ενημερώνουμε το κοινό ότι την Πέμπτη 2/5, την Παρασκευή 3/5, το Σάββατο 4/5 και την Κυριακή 5/5, οι παραστάσεις του έργου «Μισάνθρωπος» του Μολιέρου, που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδρά, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, δεν θα πραγματοποιηθούν λόγω ατυχήματος ηθοποιού.

Παρακαλούνται οι θεατές που έχουν ήδη προμηθευτεί εισιτήρια να προσέλθουν στα ταμεία του Εθνικού Θεάτρου εντός είκοσι ημερών, για αλλαγή ή εξαργύρωση των εισιτηρίων τους ή να επικοινωνήσουν με το τηλέφωνο 210.7234567 για εισιτήρια μέσω τηλεφωνικού κέντρου και internet.

Από τον Αναστάση Πινακουλάκη

 

Είμαι ο άνθρωπος που γελά/Καρυάτιδα του κόσμου που κλαίει/Η κοινωνία είναι μια γκριμάτσα.

Ο αναπληρωτής Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Θοδωρής Αμπαζής προτείνει φέτος μαζί με την Έλσα Ανδριανού τη μουσικοθεατρική διασκευή του μυθιστορήματος «Ο άνθρωπος που γελά» του Βίκτωρος Ουγκώ. Δημοσιευμένο το 1869, το μυθιστόρημα περιγράφει μια ολόκληρη εποχή, την Αγγλία του 18^ου αιώνα. Πρόκειται ίσως για το πιο πολιτικό μυθιστόρημα του συγγραφέα, με οξείες και ρητές μομφές προς την αριστοκρατία και την πόλωση ανάμεσα σε αριστοκράτες και φτωχούς. Το έργο έχει ανέβει αρκετές φορές στην σκηνή, ενώ η τάση της τελευταίας δεκαετίας παγκοσμίως είναι ν’ ανεβαίνει μουσικοθεατρικά. Παράλληλα, το έργο έχει σημειώσει μια σημαντική πορεία στη μεγάλη οθόνη, μετρώντας ήδη 8 εκδοχές, από βωβό κινηματογράφο μέχρι και τηλεταινία σε 3 επεισόδια (1971). Η πιο πρόσφατη ταινία ήταν αυτή του 2012 σε σκηνοθεσία Jean-Pierre Ameris και με τον Gerald Depardieu στον ρόλο του Ursus.

Σε μία κοινωνία που βυθίζεται από τη μία στην θλίψη και την απαξιωτική φτώχεια κι από την άλλη η έπαρση του πλούτου κι η αλαζονεία, ο Γκουίνπλεν, «ο άνθρωπος που γελά», είναι αναγκασμένος να φορά ένα αποκρουστικό χαμόγελο. Η μοίρα όπως που σηκώνει και καταστρέφει ανθρώπους, τοποθετεί στον άνθρωπο που γελά και τις δύο ιδιότητες, φτωχός κι αριστοκράτης, μ’ έναν τρόπο που επιτρέπει να τον δούμε πέρα από την κοινωνική του ταυτότητα. Ο Ουγκώ, πιο καυστικός από ποτέ, βάζει το νυστέρι βαθιά στην πληγή κι ακτινογραφεί τόσο τα πολιτεύματα και τους θεσμούς όσο και τον άνθρωπο-άτομο σαν υπόσταση μέσα σε αυτά.

Το έργο μιλάει για τρομαχτικές ιστορικές αλήθειες με έναν σκωπτικό και συνάμα ρομαντικό τρόπο. Ο Γκουίνπλεν, απέκτησε το χαρακτηριστικό του χαμόγελο ως «comprachico», παιδιού με τεχνητό παραμορφωμένο πρόσωπο. Αυτή η πρακτική συνέβαινε για να εμπορεύονται τα παιδιά είτε ζητώντας ελεημοσύνη είτε πουλώντας τα σ’ ευγενείς. Είναι χαρακτηριστικό το μότο του Ursus που λέει «είναι καλύτερο να παραμορφώνεις παρά να σκοτώνεις». Αυτό το χαμόγελο είναι ένα εξωτερικό γνώρισμα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εσωτερική του κατάσταση. Ο Γκουίνπλεν είναι δυστυχισμένος αρχικά λόγω της ένδειάς του και στη συνέχεια λόγω της πνευματικής ένδειας, βλέποντας την ρηχότητα και την αλαζονεία των αριστοκρατών.

Το περιβάλλον του έργου είναι χωρισμένο στα δύο: από τη μία ο «Κάτω Κόσμος», δηλαδή ο κόσμος του φτωχού θιάσου κι από την άλλη ο πλουτοκράτορας αριστοκρατικός. Αν βάλουμε πιο κοντά τον μεγεθυντικό φακό, θα δούμε πως στον «Κάτω Κόσμο» συνυπάρχουν οι 3 οντότητες του κοινωνικού μοτίβου και μάλιστα συνυπάρχουν οριζόντια κι όχι κάθετα. Αναφέρομαι στην ανθρωπινότητα, στη ζωικότητα και την θεϊκή υπόσταση. Ο Ursus έχει όνομα που παραπέμπει σε αρκούδα, συνυπάρχει με ανθρώπους, συμβιώνει με τον Homo που είναι λύκος κι έχει υπό την προστασία του την Dea που θα πει Θεική. Τα τρία επίπεδα της οντότητας συνυπάρχουν λοιπόν στο ίδιο καταγώγι. Ακόμα κι οι αριστοκράτες συχνάζουν σε αυτά τα μέρη είτε από ενδιαφέρον είτε από περιέργεια για το αλλογενές. Δεν είναι τυχαία δε η ενδυματολογική επιλογή των ζωόμορφων μασκών για το Συμβούλιο των Πατρικίων και αριστοκρατών.

Η παράσταση

Ο Θοδωρής Αμπαζής, δύο χρόνια μετά τους Δαιμονισμένους επιστρέφει στην μουσικο-δραματοποίηση της λογοτεχνίας, δίνοντας ένας πρώτης τάξεως σκηνικό έργο. Ο ίδιος συνθέτει τη μουσική και σκηνοθετεί, ενώ το λιμπρέτο υπογράφει η Έλσα Ανδριανού. Η μετάφραση του έργου ανήκει στην Ντορέττα Πέππα, που έχει εκδοθεί μάλιστα από τη Σύγχρονη Εποχή. Η διασκευή του έργου εστιάζει στην κοινωνική πόλωση ανάμεσα στις τάξεις των αριστοκρατών και των φτωχών, καταλήγοντας φυσικά στο να καυτηριάσει την άρχουσα τάξη και τους εκπροσώπους τους. Το σκηνικό έργο των Αμπαζή-Ανδριανού ισορροπεί ανάμεσα στο τραγουδιστικό κομμάτι και την πρόζα, δίνοντας όπου χρειάζονται μερικά ατόφια σχόλια του Ουγκώ σε ηχογραφημένη αφήγηση. Με αυτόν τον τρόπο το έργο είναι συμπαγές και όσο επεξηγηματικό χρειάζεται για τους περισσότερους θεατές που δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν το ιστορικό κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο του έργου.

Έχοντας παρακολουθήσει και τους Δαιμονισμένους δύο χρόνια πριν, είμαι σε θέση να παρατηρήσω πως το σκηνικό έργο «Ο άνθρωπος που γελά» είναι πιο εύληπτο και με πιο δυνατό λιμπρέτο. Επίσης, τολμώντας μια σύγκριση ανάμεσα στα δύο, στους Δαιμονισμένους οι πολύ εντυπωσιακές «οπερατικές» εικόνες, δημιουργούσαν ένα ερμηνευτικό χάος, ενώ εδώ είναι πιο καθαρά τα σημεία της παράστασης. Σε κάθε περίπτωση, αμφότερες οι παραστάσεις ήταν πολύ δυναμικές αισθητικές προτάσεις, που ανοίγουν και πάλι τον ενίοτε κορεσμένο διάλογο γύρω από την πρόσληψη των λογοτεχνικών έργων στην σκηνή.

Ο Αμπαζής σκηνοθετεί μια εντυπωσιακή παράσταση έχοντας στην ομάδα του μια πλειάδα άριστων καλλιτεχνών στο είδος τους. Στήνουν όλοι μαζί ένα σκηνικό τσίρκο, όπου η αριστοκρατία φοράει τα καλά της για να γελοιοποιηθεί. Δεσπόζουν φυσικά τα σκηνικά του Κωνσταντίνου Ζαμάνη, οι ζωόμορφες μάσκες και τα καλαίσθητα κοστούμια της Νίκης Ψυχογιού σε συνδυασμό με την χορογραφία της Αγγελικής Στελλάτου. Η Νίκη Ψυχογιού έχει εξελιχθεί σε μια πρώτης τάξεως εικαστικό ενδυματολόγο, με πολύ ισχυρή αισθητική ταυτότητα. Ο σκηνοθέτης παίζει με γερά χαρτιά, και καταφέρνει να βάλει το ένα μέσα στο άλλο χωρίς να χάνει σε συνοχή ή καλαισθησία. Κεντρική γραμμή σε αυτό τον καμβά, είναι η απόδοση του Ωραίου και η παραμόρφωση αυτού κατά αντίστροφη αναλογία με την παραμόρφωση των comprachicos. Όταν λέμε «ωραίο» δεν εννοούμε μόνο την εξωτερική όψη, αλλά και ακόμα περισσότερο την πνευματική και ηθική υπόσταση. Να θυμίσουμε βέβαια πως εκείνη την πολιτισμική περίοδο υπήρχε μια σύγχυση ανάμεσα στα δύο, δηλαδή πως ο καλός στην όψη έχει και καλή ψυχή, μοτίβο που άρεσε στη λογοτεχνία να το αμφισβητεί και να το σαρκάζει.

Η παράσταση βέβαια απογειώνεται με τον πρώτης τάξεως θίασό της, με πρωταγωνιστές τον Αιμιλιανό Σταματάκη, τον Σπύρο Τσεκούρα και την Εβελίνα Παπούλια. Ο Αι. Σταματάκης στα 28 του μετρά ήδη μια σειρά από πρωταγωνιστικούς ρόλους στο μουσικό θέατρο. Ως Γκουίνπλεν έχει μια σαρωτική ερμηνεία, που εντυπωσιάζει τόσο για το μουσικό του εύρος όσο και για το ερμηνευτικό βάθος που δίνει στον ρόλο του. Ως κατασκευή ρόλου, ο Γκουίπλεν βρίσκεται όπως κι ο Ερνάνης από το ομώνυμο δράμα του Ουγκώ ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, και καταφέρνει να κυριαρχήσει το καλό δείχνοντας στους γύρω τους το πνευματικό και ηθικό σκοτάδι που καλύπτει την κοινωνία. Αυτό το φως το βλέπει μέσα από τη σύνδεση με την Dea (Μαρία Δελετζέ), η οποία αν και τυφλή έχει μια πιο διαυγή θέαση των πραγμάτων.

Ο Σπύρος Τσεκούρας ερμηνεύει τον βασιλιά του Κάτω Κόσμου, τον Ούρσους που θα πει αρκούδα (στα γαλλικά Ours). Η παρουσία του στην σκηνή, θυμίζει αυτή ενός κομπέρ που συντονίζει την δράση-αφήγηση.

Η Εβελίνα Παπούλια υποδύεται την Ζοζιάνα, την νόθη που έγινε δούκισσα. Πλάι της, ο Δαυίδ Μαλτέζε ως Λόρδος Ντέιβιντ. Οι δύο ηθοποιοί δίνουν μια μπουρλέσκ εκδοχή της αριστοκρατίας, ερμηνεύοντας τους ρόλους τους με μια σοβαροφανή γελοιότητα. Είναι εντυπωσιακό το πώς ο θίασος πετυχαίνει να παίξει αντιστικτικά, δίνοντας τον καμβά μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Η παράσταση «Ο άνθρωπος που γελά» του Θοδωρή Αμπαζή είναι μια πολύ ισχυρή πρόταση αισθητικής και μια πετυχημένη κοινωνική σάτιρα. Ο Αμπαζής έχει αποδείξει περίτρανα πως μπορεί να κάνει παραστάσεις συνόλου που διακρίνονται για τη συνοχή και το αισθητικό τους προφίλ. Νομίζω πως μιλάμε για την παράσταση της χρονιάς.

Η παράσταση συνεχίζεται μετά το Πάσχα!

 

Διαβάστε επίσης:

Ο Θοδωρής Αμπαζής Είναι Ένας Άνθρωπος Που Γελά, Κυρίως, Με Τον Εαυτό Του (Συνέντευξη) 

Με τεράστια επιτυχία συνεχίζεται η δράση Εθνικό Θέατρο απευθείας, όπου η έβδομη μετάδοση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13  Απριλίου, σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Κομοτηνή, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Σητεία, Φούρνους, Λέρο, Δράμα, Μήλο και Σαμοθράκη. Το κοινό στις ακριτικές περιοχές θα παρακολουθήσει σε απευθείας σύνδεση την παράσταση του Μικρού Εθνικού «Μικρές ιστορίες για αγρίους» ένα έργο βασισμένο σε ιστορίες του Γάλλου συγγραφέα Bernardt Friot, που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Μαρίας Σαββίδου.

Το πρόγραμμα, που δημιουργήθηκε από την Βουλή των Ελλήνων και το Εθνικό Θέατρο με κοινή διάθεση εξωστρέφειας, δίνει τη δυνατότητα σε πολίτες ακριτικών και παραμεθόριων περιοχών να παρακολουθήσουν – σε κλειστούς χώρους που επιλέγουν οι Δήμοι - παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου σε απευθείας σύνδεση και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο.

Μια συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με τον Όμιλο ΟΑΣΑ

Από 6 Απριλίου

Είσοδος ελεύθερη

 

Η πρωτοποριακή δράση του Εθνικού Θεάτρου και του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣΑ) με αρωγό τις Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ), με τίτλο Θέατρο Express συνεχίζεται και επεκτείνεται.

Το θέατρο ταξιδεύει από γειτονιά σε γειτονιά για να συναντήσει τους θεατές του, να τους προσκαλέσει στον κόσμο του θεάτρου και να τους μυήσει στη μαγεία του. Το Λεωφορείο ταξιδεύει, κινητοποιεί και ανοίγει νέους δρόμους διαφυγής.

Το 2019 και μετά την επιτυχημένη παρουσίαση της Αρκούδας του Τσέχωφ το περασμένο καλοκαίρι το Εθνικό Θέατρο και ο ΟΑΣΑ παρουσιάζουν τις Ιστορίες καθ’ οδόν. Πρόκειται για εύθυμες διηγήσεις για τις πρώτες προσπάθειες οργάνωσης του ελληνικού κράτους και της πρωτεύουσάς του, τους ανθρώπους, τις συνήθειες και τις παραδόσεις τους.

Η σκηνή μέσα στο Λεωφορείο αναδεικνύει με τον πιο εύσχημο και απολαυστικό τρόπο τη σχέση του χθες με το σήμερα. Μια πρωτότυπη, εμπνευσμένη και ευχάριστη παράσταση που συνδυάζει τη γλυκιά μνήμη με την ορμή του αύριο με αφορμή αφηγήσεις, διηγήσεις αλλά και ευθυμογραφήματα του Βασίλη Αττικού.

Αναλυτικά το πρόγραμμα:

6 Aπριλίου, Κερατσίνι

17 και 18 Απριλίου, Αιγάλεω (είσοδος Αλσους)

19 και 20, Νέα Φιλαδέλφεια (έμπροσθεν Δημαρχείου)

3 και 4 Μαϊου Ιλιον (έναντι Δημαρχείου)  

2,17 και 18 Μαϊου, Περιστέρι (Aλσος Περιστερίου)

8,9,10 και 11 Μαϊου, Αλιμος  

Ωρες παραστάσεων: 19:00 και 20:30

Τα δελτία εισόδου για το κοινό θα διατίθενται μια ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.

Οι στάσεις του Θεάτρου Εxpress θα ανακοινώνονται και στο www.n-t.gr και στο www.oasa.gr.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης

Δραματουργία: Γιάννης Παναγόπουλος

Σκηνογραφική επιμέλεια: Κατερίνα Κανελλοπούλου

Ενδυματολογική επιμέλεια: Μαρία Τσιώτη

Μουσική επιμέλεια: Αλέξης Κωτσόπουλος

Φωτισμοί: Τάσος Πυργιέρης

Δραματολόγος: Ειρήνη Μουντράκη

Σχεδιασμός μακιγιάζ: Ρούλα Λιανού

Σχεδιασμός κομμώσεων - Περούκες: Ιουλία Συγριμή

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Σταύρος Καραγιάννης, Ρένα Κυπριώτη, Γιάννης Παναγόπουλος, Τάσος Πυργιέρης

Φωτογράφος παράστασης: Χριστίνα Μπράτουσκα

Ποτέ ξανά δεν θα’μαστε μόνοι, 
άμα κοιτάμε τι μας ενώνει.
Μοιάζουμε μα είμαστε ίδιοι
Εμείς κοινό και εσείς θεατρίνοι.

Η ιστορία του «Πρίγκιπας και φτωχός» του Μαρκ Τουέιν είναι γνωστή και η υπόθεσή της έχει εμπνεύσει κατά καιρούς σενάρια ταινιών. Ένας πρίγκιπας κι ένας φτωχός που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό αλλάζουν θέσεις κι ο ένας βλέπει τη ζωή μέσα από τα μάτια του άλλου. Ο πρίγκιπας ζει ανάμεσα στους φτωχούς βιώνοντας τις δυσκολίες τους, κι ο φτωχός προσπαθεί με την αναπάντεχη δύναμη που αποκτά να βοηθήσει το λαό γνωρίζοντας ποια είναι τα προβλήματά του.

Ένα έργο που μιλάει για την ανισότητα στην κοινωνία, για την αδικία και τη δικαιοσύνη, την φιλία, την αλληλεγγύη, την εξουσία και πάνω απ’ όλα δίνει την ελπίδα ότι όλα μπορούν να αλλάξουν με πίστη κι επιμονή. Τελικά μπορεί ο φτωχός να γίνει πρίγκιπας ακόμα κι αν όλοι προσπαθούν να τον πείσουν ότι το όνειρό του δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Η σκηνοθεσία της Σοφίας Βγενοπούλου κατορθώνει να περάσει στο παιδικό κοινό τα μηνύματα του έργου. Η μουσική και τα τραγούδια του Τριανταφύλλου δίνουν ένα άρωμα μιούζικαλ στην παράσταση με στίχους που αναδιεκνύουν τις μεγάλες αλήθειες του έργου.

Τα σκηνικά της Ελ.Μανωλοπούλου, με τα χάρτινα περιγράμματα παραπέμπουν σε κόμικ και τα κουστούμια κατορθώνουν να σε μεταφέρουν στον αγγλικό 16^ο αιώνα.

Ο 15μελής θίασος λειτουργεί σαν μια ομάδα και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Τα δυο αγόρια ξεκινούν ένα παιχνίδι που τελικά αποδεικνύεται μάθημα ζωής και για τους δυο. Γιατί τα παιχνίδια τελικά είναι πρόβες ζωής και μας βιηθούν να μπούμε στη θέση του άλλου. Ας δούμε μερικά παιχνίδια για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση.

 

ΠΡΙΝ…

• Διαβάζουμε: «Πρίγκηπας και φτωχός» του Μαρκ Τουέιν. Ειτε ολόκληρο το μυθιστόρημα, είτε σε διασκευή για παιδιά, είτε σε θεατρική διασκευή αξίζει να το έχετε στη βιβλιοθήκη σας. Προτείνουμε τη θεατρική διασκευή της Κέλλυς Σταμουλάκη από τις εκδόσεις Διάπλαση.

• Κατασκευή: Αφού τα παιδιά μάθουν για την ιστορία του πρίγκιπα και του φτωχού τους ζητάμε να μας ζωγραφίσουν ή να κατασκευάσουν τους δυο ήρωες. Εστιάζουμε στο γεγονός ότι και οι δυο ήρωες κατασκευάστηκαν με τα ίδια υλικά: μολύβι και χρώματα αν είναι ζωγραφιστοί, κόλλα, χαρτόνια κι υφάσματα αν είναι κατασκευές. Στην ουσία τους είναι ίδιοι. Αυτό που τους κάνει να φαίνονται διαφορετικοί είναι εξωτερικά χαρακτηριστικά που τους προσθέσαμε. Με την συζήτηση αυτή τα παιδιά προσέχουν περισσότερο τις ομοιότητες και λιγότερο τις διαφορές.

ΜΕΤΑ…

• Αυτοσχεδιασμός: (Για μεγαλύτερες ομάδες/ εκπαιδευτικούς). Το μυστικό του έργου είναι ότι ο ένας μπαίνει στη θέση του άλλου. Έτσι κατορθώνουν να κατανοήσουν τις δυσκολίες και τελικά να κάνυν όσα περνούν από το χέρι τους για να καλυτερεύσει ο κόσμος. το θέατρο διαθέτει αυτήν ακριβώς τη δύναμη, να σε κάνει να μπαίνεις στη θέση του άλλου, να αποκτάς ενσυναίσθηση. Το παιχνίδι ονομάζεται Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΤΑΜΠΕΛΑ. Είναι ένα ομαδικό παιχνίδι ιεραρχίας που στοχεύει να εκδηλωθούν οι συμπεριφορές των παιδιών απέναντι στο στερεότυπο του φτωχού/ ζητιάνου. Ζητήστε από την ομάδα σας να σταθεί σε μια γραμμή, ο ένας πίσω από τον άλλο, για να τους κολλήσετε στο μέτωπο ένα αυτοκόλλητο χαρτάκι. Όλα τα χαρτάκια που έχετε ετοιμάσει έχουν ζωγραφισμένο πάνω τους κάτι, έναν ήλιο ή ένα λουλούδι, ή έχουν γραμμένη τη λέξη ζητιάνος. Φροντίστε να είναι ισόποσα μοιρασμένα τα σχέδια. Εξηγήστε ότι όλοι θα αποκτήσουν μια ταυτότητα με μια «ταμπέλα» που δε θα γνωρίζουν τι γράφει. Θα μπορούν όμως να διαβάσουν τι γράφουν οι ταμπέλες που έχουν οι άλλοι. Κολλήστε τα χαρτάκια στα μέτωπα. Ζητήστε από τα παιδιά να κινηθούν ελεύθερα στον χώρο και να ανταλλάξουν χαιρετσιμούς με τους άλλους, ανάλογα με αυτό που βλέπουν στο μέτωπό τους. Για παράδειγμα, βλέπω το λουλούδι, χαιρετώ μυρίζοντας την ευωδία που αναδίδουν τα μαλλιά του.

• Ζητήστε απο κάθε παιδί να προσπαθήσει να καταλάβει σε ποιά ομάδα ανήκει από τις αντιδράσεις των άλλων όταν το συναντούν. Ταυτόχρονα χαιρετά με διαφορετικούς τρόπους και το ίδιο. Αφήστε την ομάδα να ανιχνεύσει τις ταυτότητες των παικτών και να δημιουργήσει υποοομάδες με βάση όσα καταλαβαίνουν για τον εαυτό τους από τη συμπεριφορά των άλλων. Μόλις δημιουργηθούν οι υποοομάδες, συζητήστε με τα παιδιά πώς ένιωθαν όταν τους χαιρετούσαν οι άλλοι. Π.χ. βίωσαν αποδοχή, εγκαρδιότητα, θαυμασμό, φιλική διάθεση, απόρριψη, περιφρόνηση, ανόρεχτη και συγκαταβατική στάση, φιλοξενία, απέχθεια, άρνηση, αποστροφή, αδιαφορία ή κάτι άλλο; Δώστε την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να περιγράψουν τι ένιωσαν και να ανταλλάξουν εμπειρίες μεταξύ τους. Αν το επιθυμούν, ζητήστε από τα παιδιά να το ξαναπαίξουν με καινούριους ρόλους- ταμπέλες. Προσκαλέστε τμηματικά κάποια παιδιά να βγουν από το παιχνίδι και να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά και τη σωματική γλώσσα των παικτών. Στη συνέχεια, ξαναμπαίνουν στο παιχνίδι για να τους παρατηρήσουν κάποιοι άλλοι. Έτσι δίνετε μια ευκαιρία στα παιδιά της ομάδας μέσα από τη σύμβαση του παιχνιδιού να έρθουν στη θέση του «άλλου».
• Κάνε ένα βήμα μπροστά: (Για μεγαλύτερες ομάδες/ εκπαιδευτικούς). Ξεκινάμε ρωτώντας τα παιδιά αν έχουν φανταστεί πώς είναι να είσαι κάποιος άλλος. Εξηγούμε ότι σε αυτή τη δραστηριότητα θα φανταστούν πώς παίζουν το ρόλο κάποιου άλλου παιδιού. Δίνουμε στα παιδιά ένα χαρτάκι με τη νέα τους ταυτότητα (ηλικία, φύλο, κοινωνική θέση, που ζει κι άλλες χρήσιμες λεπτομέρειες). Αφού δώσουμε λίγο χρόνο και δραστριότητες για χτίσιμο κι ενδυνάμωση του ρόλου (σχεδιάζει το δωμάτιό του, τα πράγματά του, ρωτάμε τι κάνει και πώς περνά η μέρα του ως ρόλος) στέκονται το ένα δίπλα από το άλλο, σαν σε γραμμή εκκίνησης. Ο εμψυχωτής περιγράφει κάποιες καταστάσεις που μπορούν να συμβούν σε ένα παιδί (πας κάθε χρόνο διακοπές; Έχεις τηλεόραση σπίτι; Πηγαινεις σχολείο; Παρακολουθείς κάποιες εξωσχολικές δραστηριότητες; κλπ). Αν η αναφορά αντιστοιχεί στο άτομο που φαντάζονται ότι ενσαρκώνουν κάνουν ένα βήμα μπροστά αλλιώς παραμένουν στη θέση τους. Στο τέλος της δραστηριότητας κάθε παιδί περιγράφει το ρόλο που του δόθηκε και συζητάμε πώς αισθάνθηκαν όταν οι άλλοι προχωρούσαν ή έμεναν πίσω. Αισθάνθηκαν αδικία; Τι δίνει σε μερικούς ανθρώπους περισσότερες ευκαιρίες από ότι σε άλλους; (Από το εγχειρίδιο Δραστηριότητες βιωματικής μάθησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και τους πρόσφυγες)

Το έργο είναι ένας ύμνος στην αλληλεγγύη και στο έλεος που οφείλουμε να δείχνουμε όταν βρεθούμε σε θέση ισχύος. Η αγάπη, κινητήρια δύναμη του κόσμου ετούτου, η αγάπη που μετακινεί βουνά, η αγάπη που εξυμνήθηκε σε όλες τις μορφές τεχνης, είναι κι εδώ κυρίαρχη δύναμη. Αγάπη προς τον συνάνθρωπο κι όλα μπορούν να διορθωθούν!

           

Οι καρδιές μας δεν χορταίνουν με μίσος,

λίγο έλεος αν δείχναμε ίσως

να γινόταν ο κόσμος αλλιώς.

Η συμπόνια μας γέφυρες χτίζει

Για να έρθουν κοντά ν’ αγγιχτούν…

Και με πιάνει μια αναγούλα με την αιτία καταδίκης του Κερκυράρχη της Νέας Δημοκρατίας Νίκου Γεωργιάδη. Ένοχος για παιδεραστία. Ποινή φυλάκισης 28 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ. Αυτός ο άνθρωπος υπήρξε εξουσία. Του μόνου πάροχου -δικαιολογημένης- βίας. Το κόμμα του νοικοκυρέματος τα έχει κάνει θάλασσα στο δικό του, και καλά, επιχείρημα του Ηθικού πλεονεκτήματος της “Ηθικής”. Ω Άδωνι που είσαι; #aristia

•Πρώην βουλευτής της ΝΔ, ο Νίκος Γεωργιάδης καταδικάστηκε για σεξουαλική κακοποίηση 3 ανήλικων αγοριών. Στη Μολδαβία. Εκμεταλλευόμενος τη διπλωματική του ασυλία – μεγαλουργούσε ως εκπρόσωπος του ΟΗΕ ή του ΝΑΤΟ, δεν έχει και τόση σημασία.Ούτε έχει σημασία ότι ανήκε στη ΝΔ. Το μόνο που παίζει ρόλο είναι ότι πολύ λίγα μέσα – πρώτο το Documento – παίζουν την είδηση. Λες και δεν έγινε τίποτα! Παιδιά η παιδεραστία είναι έγκλημα, κι ας το λογάει για πλημμέλημα ο ποινικός κώδικας (γι’ αυτό και χαλαρά είναι έξω με αναστολή) και δεν έχει σημασία αν το διαπράττει δεξιός, κεντρώος ή αριστερός. Η ντροπή περισσεύει! Για τη Δικαιοσύνη, για τους δημοσιογράφους, για τα Μέσα! #γαργάρα #σεξουαλική_κακοποιήση

•Συνέντευξη Τύπου πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 26/2 για το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Στην Ελλάδα, λέμε ότι βαριά βιομηχανία μας είναι ο τουρισμός και ο πολιτισμός και καμία Υπουργός δεν έδωσε το «παρών»… Εννοείται ότι το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου βγαίνει από τον Οκτώβρη για να έρχονται οι ξένοι στην Επίδαυρο. Φυσικά, ούτε τότε είδαμε κάποιον….

•Για να μην μιλήσω για το μέλλον του Φεστιβάλ… Ούτε ο ίδιος ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος δεν ξέρει αν θα ανανεωθεί η θητεία του. Στα σοβαρά Φεστιβάλ σ’ όλο τον κόσμο η κατάσταση διαδοχής προετοιμάζεται….# Athens_festival

•Το ίδιο ισχύει και για το Εθνικό Θέατρο, όπου ο κόσμος το έχει τούμπανο ότι θα αποχωρήσει ο Στάθης Λιβαθηνός μετά τη λήξη της θητείας αλλά κανένας δεν γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι…Φυσικά, ούτε εκεί είδαμε την Υπουργό. #ethniko_theatro

•«Μου λείπει μόνο ο Χιώτης και θα μου λείπει πάντα…», δήλωσε η Μαίρη Λίντα σε μια υπέροχη συνέντευξη που έδωσε στην Έλενα Κατρίτση στην EΡΤ 1, μισό αιώνα μετά τον θάνατό του! Γλυκιά, ήρεμη, αποκαλυπτική και με τη φωνή της ακόμα σε εγρήγορση έδωσε ένα μάθημα αξιοπρέπειας και μας θύμισε αυτό που πάντα θέλουμε να πιστεύουμε οι ρομαντικές ψυχές: «Οι μεγάλοι έρωτες δεν τελειώνουν ποτέ» #true_love

•Για σένα τα σπάω…(Και)…. Ο Γιώργος Τσαλίκης κατεβαίνει στις εκλογές… Ο τέλειος άνδρας, ο άνδρας ο σωστός!#tsalikis

•Κατεβαίνει στις εκλογές και ο Τάκης Τσουκαλάς. Ναι εκείνος με το σουρωτήρι #antegeia

•Άνοστο. Ξεπερασμένο. Αυτό το επιλεκτικό άνοιγμα στη κεντροαριστερή μετριοπάθεια του Σύριζα με κάτι πολιτικές πλατφόρμες (σικ) τύπου Γέφυρα, πέρα από το μιντιακό νταβαντούρι τι άλλο έχει να πει; Πόσο Νίκο Μπίστη ακόμα; Πόσο Ραγκούση; #gefira

•Και με το ένα και με το άλλο αποκαθηλώθηκε και ο Λάνθιμος από την επικαιρότητα. Και Όσκαρ να έπαιρνε ήταν θέμα χρόνου να το χάσει (στην παλαίστρα της επικαιρότητας) από μια νέα μπούκα σε κανάλι της Μεγαλοοικονόμου.

•Έκατσα και είδα Ράδιο Αρβύλα. Μια χαρά βίντεο, γέλιο και άλλα τέτοια. Μόνο που είναι φορές που αναρωτιέμαι τι πραγματικά κάνουν οι άλλοι τρεις στο πάνελ του Αντώνη Κανάκη. Ο τελευταίος προλογίζει το τσαρτ των βίντεο που θα προβληθούν. Εκείνος τα σχολιάζει. Εκείνος θα πει πότε μπορούν οι άλλοι – συμπαρουσιαστές – να μιλήσουν. Είναι τηλεοπτικός ρόλος όταν ο παρουσιαστής γελάει να γελούν και οι συμπαρουσιαστές του; Αυτό το one man show είναι πασέ. Και αν δεν είναι πρέπει να γίνει. Κάνω λάθος; #radioarvila

•Λάνθιμος Χούλιγκανς. Και μετά τα Όσκαρ τι;

•Είμαι Εμπουκά! Κατά το je suis Charlie!

•«Στις 8 Φλεβάρη, ο Εμπουκά, μετανάστης από τη Νιγηρία, σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών, μεταφέρθηκε για εξακρίβωση στοιχείων στο ΑΤ Ομόνοιας και λίγες ώρες αργότερα ο άνθρωπος, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, πέθανε μέσα στο τμήμα.
Η γυναίκα του πήγε να τον αναζητήσει και της έλεγαν να κάνει δήλωση εξαφάνισης, να κερδίσουν χρόνο. Όπως έκανε η χούντα στη γυναίκα του Μουστακλή. Τις κορόιδευαν και τις δύο γυναίκες. Είναι ντροπή. (μια κουβέντα, τι άλλο να πεις; …Όχι, να πεις ότι οι κυρίες Υπουργοί του «οικείου» υπουργείου να πάρουν κεφάλια!!!)

•Η αστυνομία έχει γεμίσει με τσαμπούκια, ρατσιστές και κατά πώς φαίνεται και με κάποιους δολοφόνους. #δικαιοσύνη_για_τον_Εμπουκά

• Η Αθήνα δε χρειάζεται να μασκαρευτεί για τις Απόκριες και την αυριανή Τσικνοπέμπτη! Μασκαράδες κυκλοφορούν και τη μαγαρίζουν: στο κέντρο και στις γειτονιές. Πολλές φορές η «ανομία» που λέει ο Κυριάκος φοράει στολή και έχει εξουσία… ζωής και θανάτου!

Σε Γενικές Γραμμές. Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας!
Η Γιώτα Δημητριάδη @Τεχνες-Plus, ο Γιάννης Καφάτος @Viewtag.gr και ο Γιάννης Παναγόπουλος @Fragilemag.gr φτιάχνουν μια λίστα μ’ όλα όσα άκουσαν, είδαν και σκέφτηκαν την εβδομάδα που πέρασε, βολτάροντας στην πόλη, διαβάζοντας πρωτοσέλιδα εφημερίδων, κουβεντιάζοντας μεταξύ τους, κοιτώντας βιτρίνες μαγαζιών, ακούγοντας μουσική και συμφωνώντας πως ο διάβολος στις λεπτομέρειες βρίσκεται.
#Se_Genikes_Grammes