Από τη Σοφία Γουργουλιάνη

Φωτογραφίες: Χριστίνα Δενδρινού 

Οι μεσημεριανές πρόβες κόβουν πάντα τη μέρα στη μέση με έναν δικό τους μαγικό τρόπο. Αφήνεις τη μέρα, για τη νύχτα της θεατρικής αίθουσας και όταν ξαφνικά αποφασίζεις να αποχωριστείς το φωτεινό σκοτάδι του θεάτρου, η πρώην μέρα δεν σου κάνει τη χάρη να διατηρήσει το φως της. Αντίθετα μοιάζει να την έχει κι αυτή καταπιεί η σκοτεινή θεατρική αίθουσα και να της έχει, όμως, παράλληλα χαρίσει κι ένα κομμάτι από τον καλλιτεχνικό ρομαντισμό της.

Έτσι, μπαίνοντας στο θέατρο Ελέρ ένα Σαββατιάτικο μεσημέρι για να παρακολουθήσουμε την πρόβα του «Belle Equipe» σε σκηνοθεσία Μάρθας Μπουζιούρη αφήσαμε εκουσίως στην άκρη την παρόρμηση να χωθούμε με τα μούτρα σε ένα παγωτό βολτάροντας στα Αναφιώτικα, για να χωθούμε στη σκοτεινή ιστορία μιας «Ωραίας Ομάδας» (έτσι μεταφράζεται το Belle Equipe στη γλώσσα μας).

Η Μάρθα Μπουζιούρη με στιβαρή θητεία στο θέατρο ντοκιμαντέρ εμπνέεται, εδώ, από τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι τον Νοέμβριο του 2015.

Καθόμαστε στην άκρη της σκηνής και πάνω που αναρωτιόμαστε πώς τοποθετείται η παράσταση για την καλπάζουσα ακροδεξιά και για την ισχυρή ισλαμοφοβία που ακόμα επικρατεί, η Μάρθα μας λέει ότι «Δεν είναι μια παράσταση για το τρομοκρατικό χτύπημα. Είναι μια βαθιά πολιτική παράσταση. Αυτό που συμβαίνει στη σκηνή είναι το ταξίδι ενός ανθρώπου από το απόλυτο τραύμα στο φως. Της προσπάθειας ενός ανθρώπου να συνειδητοποιήσει τι είδους άνθρωπος έχει γίνει μετά από αυτό».

Κι αν το σκεπτικό μας συνεχίζει να ταξιδεύει στις πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα σε ντόπιους και τρομοκράτες, η Μάρθα μας επαναφέρει στη σκληρή πραγματικότητα λέγοντας μας «Δεν είναι ξένοι οι τρομοκράτες. Είναι Ευρωπαίοι πολίτες. Αυτοί που τα διέπραξαν ήταν Βέλγοι πολίτες. Κάποιοι ίσως να είχαν καταγωγή πολιτισμικά διαφορετική με την έννοια ότι κάποιοι ήταν μετανάστες δεύτερης ή τρίτης γενιάς. Γεννημένοι, όμως, και μεγαλωμένοι στην Ευρώπη».

 

Η παράσταση της Μάρθας Μπουζιούρη βασίστηκε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του ιδιοκτήτη του καφέ «La Belle Equipe», Γκρεγκ Ρειμπενμπέργκ, το οποίο έπεσε και αυτό θύμα της τρομοκρατίας και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. «Έπεσε στα χέρια μου κάνοντας έρευνα για την τρομοκρατία και την ριζοσπαστικοποίηση ως ακραία εκδήλωση μισαλλοδοξίας. Ήθελα να καταλάβω τι σημαίνει αυτό το… ποιος γίνομαι μετά από ένα τέτοιο γεγονός. Άραγε ένα τέτοιο γεγονός μετατοπίζει τη ζωή μου προς τη μεριά του φόβου για την ετερότητα και τη διαφορετικότητα;» μας λέει η ίδια.

Ο Γκρεγκ στο τρομοκρατικό αυτό χτύπημα έχασε δέκα δικούς του ανθρώπους με καταγωγή πολιτισμικά ετερόκλητη, από την Αφρική έως τη Ρουμανία. Ένα, λοιπόν, βράδυ εορτασμού των γενεθλίων ενός στενού φίλου, ο Γκρεγκ σηκώθηκε λίγο νωρίτερα από το τραπέζι για να επιστρέψει στην κόρη του. Στην κόρη του που απουσιάζει από το μοιραίο τραπέζι εξαιτίας ενός χτυπήματος σε ένα παιχνίδι μπόουλινγκ. Η Μάρθα με ψυχραιμία μας λέει: «Και τότε είναι που γυρνάς το χρόνο στο what if. Και αναρωτιέσαι τι ρόλο μπορεί να παίξει η τύχη και μπορεί ακόμα και να πιστέψεις ότι υπάρχει μοίρα.». Την ώρα, λοιπόν, που ο Γρεγκ βρίσκεται στον καλόγερο για να πάρει το παλτό και τα κλειδιά του, η βόμβα ισοπεδώνει το μαγαζί του. Και σκοτώνει δέκα φίλους και την μητέρα της κόρης του.

Όσο συζητάμε με τη Μάρθα, οι ηθοποιοί της παράστασης έχουν ξεκινήσει να έρχονται και στήνουν τη σκηνή ως σκηνικό εγκλήματος, ως το εργοτάξιο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος ακόμα εν εξελίξει. Η Μάρθα κοιτάζει προς το στημένο σκηνικό «Το σκηνικό του έργου ακολουθεί το under construction του Γρκεγκ και του τόπου. Υπάρχει αυτό το roller coaster ενός ανθρώπου που ξεκινάει από πολύ μαύρες περιοχές, αλλά προσπαθεί παράλληλα να κρατηθεί στη ζωή. Εξάλλου ο Γκρεγκ λέει ότι έγραψε για κρατήσει την ισορροπία του, για να μην πέσει. Δεν είχε ξαναγράψει ποτέ».

 

Η πρόβα ξεκινάει και καταλαβαίνουμε αμέσως ότι ο Γρκεγκ, εδώ, θα αποτελέσει υποκριτικό υλικό για το σύνολο της ομάδας που θα εναλλάσσονται ερμηνεύοντας το πρόσωπο του.

Βλέπουμε δραματοποιημένη τη σκηνή της άφιξης της αστυνομίας στον τόπο του χτυπήματος, τη στιγμή της ανακοίνωσης του θανάτου της μητέρας στην κόρη του Γκρεγκ και συγκινούμαστε αγνά με την αποτύπωση του σκληρού προσώπου της μισαλλοδοξίας που καταφέρνει να κρατήσει, όμως, ψηλά την ανθρωπιά της. « Εκείνος (Γκρεγκ) δεν πήγε προς τη μεριά του φόβου. Είχε τη δύναμη να διαχωρίσει τη στιγμή που βιώνει το τραύμα του. Αναφέρει, μάλιστα, χαρακτηριστικά, δεν μισώ τους τρομοκράτες, μισώ τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο. Έμεινε πιστός στις ιδέες της αλληλεγγύης, της αποδοχής της διαφορετικότητας. Ίσως ακόμα και να μην είχε συνειδητοποιήσει ότι ζούσε σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον που καταστρατηγήθηκε βίαια. Αυτό ακριβώς είναι το πολιτικό μας statement.» μας λέει η Μάρθα

Η σκηνή που μας συγκλονίζει, όμως, βαθύτερα είναι μια σκηνή που εκτυλίσσεται χρονικά λίγο καιρό μετά τα χτυπήματα, όπου ο Γκρεγκ αναλώνεται σε ένα γέλιο ειρωνικό και φαινομενικά αναιτιολόγητο όταν μία φίλη του κλαίει εξαιτίας της ανίατης ασθένειας συγγενικού της προσώπου. Ο ηθοποιός-Γκρεγκ αποτυπώνει εκεί έναν άνθρωπο που κουβαλάει ένα τραύμα που δεν μπορεί επ’ ουδενί να διαχειριστεί με κανέναν από τους ισχύοντες πολιτισμικούς κώδικες. «Στο βιβλίο του, ο Γκρεγκ δεν φοβάται να δείξει τις ρωγμές του. Περιγράφει στιγμές που δεν τον κολακεύουν. Στιγμές όπου έχει γίνει επιθετικός. Οπού κανιβαλίζει φίλους και γνωστούς. Δεν φοβάται να δείξει και το ευάλωτο πρόσωπο του. Όταν θύμωσε, όταν τσακίστηκε, όταν κατέρρευσε και όταν, τελικά, ξανασηκώθηκε».

Η πρόβα εξελίσσεται και καταλαβαίνουμε αμέσως ότι πέρα από μια παράσταση είναι μια δουλειά βαθιά βιωματική, μια σχέση πρωτίστως μεταξύ ανθρώπων με αμοιβαίο σεβασμό. Οι ηθοποιοί μοιάζουν με καλοκουρδισμένο κομμάτι ενός όλου που δεν επιθυμεί να διακριθεί ως ατομική προσπάθεια αλλά ως συλλογική αποτύπωση ενός τραύματος και μιας μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου και ενός τόπου εν’ εξελίξει.

Θυμόμαστε τότε την Μάρθα να μας λέει: «Όταν βρήκα τον Γκρεγκ η αφορμή ήταν το βιβλίο. Είμαστε, όμως, πια φίλοι. Από την πρώτη στιγμή διαισθητικά με ένιωσε και κατάλαβε τι θέλω να κάνω. Και είναι πια ο πρώτος φίλος που θα δω όταν πάω στο Παρίσι. Πάω κατευθείαν στο «Belle Equipe» να πιω ένα καφέ».

Και ναι, αν αναρωτιέστε, το «Belle Equipe» ξανάνοιξε μερικούς μήνες μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα. Ο Γκρεγκ βρήκε τη δύναμη, σύμφωνα με τη Μάρθα, να δηλώσει εμπράκτως «Δεν θα περάσει ο φόβος. Να πάτε να γαμηθείτε, δεν μας έχετε καταστρέψει. Θα ξαναγιορτάσουμε στο ίδιο μέρος.»

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Πρωτότυπο κείμενο: Grégory Reibenberg

Μετάφραση: Δημήτρης Ντάσκας

Σύλληψη-Έρευνα-Σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη

Δραματουργία: Μάρθα Μπουζιούρη – Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Στρούλια, σε συνεργασία με τη Ζαϊρα Φαληρέα

Σύνθεση – Επιμέλεια οπτικοακουστικού υλικού: Γιώργος Ταϊφάκος

Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου

Συνεργασία στην έρευνα: Μαρία Χούχου

Γραφιστικός σχεδιασμός: Θοδωρής Πετρόπουλος

Φωτογραφίες: Αναστασία Γιαννάκη

Διανομή: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Γιώργος Κισσανδράκης, Άννα Κλάδη, Βασίλης Λιάκος, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

11 Φεβρουαρίου έως 13 Μαρτίου 2022
Κάθε Παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή στο Θέατρο Ελεάρ 

Τη χρονιά́ που διανύουμε συμπληρώνονται 200 χρονιά από τη γέννηση του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (1821-1881). Σαν φόρο τιμής στον ίδιο και στο έργο του, η Όλια Λαζαρίδου σκηνοθετεί το «Έγκλημα και Τιμωρία». 

Πρόκειται για τη βραβευμένη θεατρική διασκευή του έργου του Ντοστογιέφσκι από τους Marilyn Campbell και Curt Columbus, που αφηγείται την ιστορία μέσω των τριών βασικών ρόλων: του Ρασκόλνικοφ, του Πορφύρη και της Σόνια, με επίκεντρο τον Ρασκόλνικοφ. Το σκηνικό́ της παράστασης είναι δημιουργία του ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου. Στους τρεις ρόλους θα δούμε τρεις νέους ηθοποιούς, τους Νικόλα Μίχο, Κωνσταντίνο Μπλάθρα και Χριστίνα Τασκασαπίδου. Ζωντανή μουσική από σκηνής η Ελένη Φουρλάνου (βιόλα).

Η Όλια Λαζαρίδου σημειώνει: «Στο “Έγκλημα και Τιμωρία” ένας νεαρός φοιτητής φτάνει στο φόνο διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική́ αδικία και καταγγέλλοντας την, αναρωτιέται αν έχει το δικαίωμα να εγκληματήσει κάνεις, όταν το κάνει για να προσφέρει στο κοινό́ καλό́. Και αν είναι λογικό́ να θεωρείται ο ίδιος ένοχος, τη στιγμή́ που όσοι κάνουν πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους.

Αυτά́ τα ερωτήματα καθώς και η βασανιστική́ μεταφυσική́ ανησυχία που διαπερνάει το έργο του Ντοστογιέφσκι, ίσως μοιάζουν παράταιρα, σε μια εποχή́ που τη συνείδηση υπνωτίζει ο ήχος του πληκτρολογίου.

Παλεύοντας με τη φτώχια, την ανέχεια και τη ρηχή́ εποχή́ μας, κάποιοι νέοι κατορθώνουν να κάνουν την υπέρβαση. Παίρνουν φορά και μέσα απ’ τα σκοτάδια βγαίνουν κάποτε στο φως. Αυτοί είναι λίγοι. Όμως στη σκέψη μου βρίσκονται όλοι οι νέοι που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μίζερες εποχές, με κομμένα γόνατα, με ελάχιστα χρήματα και με τον κυνισμό́ που γεννάει η απελπισία. Σε αυτούς αφιερώνω νοερά́ αυτή́ την παράσταση».

Το θέατρο

Το Θέατρο ΕΛΕΡ, που δανείζεται το όνομά του από τη φράση του Θουκυδίδη «Ελπίς τε και Έρως επί παντί» και βρίσκεται στην οδό Φρυνίχου 10 στην Πλάκα, ανακαινίστηκε εκ θεμελίων με πολλή αγάπη, προσπάθεια και επιμονή κατά τη διάρκεια της καραντίνας και κόντρα στις δύσκολες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία. Είναι ένας χώρος μοντέρνος και φωτεινός, πλήρως εξοπλισμένος τεχνολογικά για τις ανάγκες των δημιουργών, που μας προσκαλεί να τον γνωρίσουμε μέσα από ένα προσεγμένο ρεπερτόριο και φιλοδοξεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη θεατρική δημιουργία. Η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα της παράστασης Έγκλημα και τιμωρία, σε σκηνοθεσία Όλιας Λαζαρίδου εγκαινιάζει τη φετινή, πρώτη σαιζόν του Θέατρο ΕΛΕΡ.

Συντελεστές:
Διασκευή́: Marilyn Campbell και Curt Columbus
Μετάφραση: Στέλιος Βαφέας
Σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου
Σκηνογραφία: Χρήστος Μποκόρος
Φωτισμοί: Ζαφείρης Επαμεινώνδας, Θωμάς Οικονομάκος
Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Γεωργιάδου
Παίζουν: Νικόλας Μίχας, Κωνσταντίνος Μπλάθρας, Χριστίνα Τασκασαπίδου
Για 16 παραστάσεις, κάθε Παρασκευή και Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
Διάρκεια: 70 λεπτά

Θερμές ευχαριστίες στους: Εύα Στεφανή, Ουρανία Κρασάκη, Γιώργο Μουρατίδη

Η παράσταση επιχορηγείται από́ το ΥΠ.ΠΟ.Α
Τιμές εισιτηρίων: 14 ευρώ κανονικό́/ 8 ευρώ ΑμεΑ, φοιτητικό́ και άνω των 65
Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/egklima-kai-timoria-theatro-eler/

Θέατρο ΕΛΕΡ - Φρυνίχου 10, 105 58 Αθήνα (Πλάκα) - Τηλ: 211 735 3928

Ένα νέο θέατρο ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό τον Δεκέμβριο. Το Θέατρο ΕΛΕΡ, που δανείζεται το όνομά του από τη φράση του Θουκυδίδη «Ελπίς τε και Έρως επί παντί», βρίσκεται στην οδό Φρυνίχου 10 στην Πλάκα.

Ο νέος αυτός χώρος μας προσκαλεί να τον γνωρίσουμε μέσα από ένα προσεγμένο ρεπερτόριο και φιλοδοξεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη θεατρική δημιουργία.  

 

Το θέατρο

Το Θέατρο ΕΛΕΡ ανακαινίστηκε εκ θεμελίων κατά τη διάρκεια της καραντίνας και κόντρα στις δύσκολες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία. Εκτός από την κεντρική σκηνή, δυναμικότητας 126 θέσεων, διαθέτει και μεγάλο υπόγειο χώρο 140 τ.μ. που θα φιλοξενεί σεμινάρια, εργαστήρια, πρόβες, εκθέσεις, αλλά και παραστάσεις. Είναι ένας χώρος μοντέρνος και φωτεινός, πλήρως εξοπλισμένος τεχνολογικά για τις ανάγκες των δημιουργών.

Το Θέατρο οραματίζεται να συγκεντρώσει τις ομάδες και τους δημιουργούς με το δικό τους ξεχωριστό στίγμα και πορεία στο θεατρικό τοπίο της χώρας μας. Τους ανθρώπους που καταφέρνουν να δημιουργούν τις θεατρικές στιγμές, οι οποίες μένουν χαραγμένες στη μνήμη του κοινού για την πληρότητα των προτάσεών τους και την υψηλή τους ποιότητα. Τα είδη θεάτρου που οδηγούν τις εξελίξεις, οι νέες φωνές στη δραματουργία και τη σκηνοθεσία, οι διεθνείς συνεργασίες, είναι ευπρόσδεκτα στο Θέατρο ΕΛΕΡ.

 

Πρώτες παραστάσεις – Δεκέμβριος 2021

Το Θέατρο θα υποδεχθεί για πρώτη φορά το κοινό στις 17 Δεκεμβρίου 2021, με την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα της παράστασης Έγκλημα και τιμωρία, σε σκηνοθεσία Όλιας Λαζαρίδου. Πρόκειται για τη βραβευμένη θεατρική διασκευή του έργου του Ντοστογιέφσκι από τους Marilyn Campbell και Curt Columbus, που αφηγείται την ιστορία μέσω των τριών βασικών ρόλων: του Ρασκόλνικοφ, του Πορφύρη και της Σόνια. Η παράσταση αποτελεί ένα φόρο τιμής στα 200 χρόνια από τη γέννηση του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Τo σκηνικό είναι δημιουργία του ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου. Στους τρεις ρόλους θα δούμε τους Νικόλα Μίχο, Κωνσταντίνο Μπλάθρα και Χριστίνα Τασκασαπίδου. Ζωντανή μουσική από σκηνής η Ελένη Φουρλάνου (βιόλα).

17 Δεκεμβρίου 2021 – 23 Ιανουαρίου 2022
Ερμηνεύουν: Νικόλας Μίχας, Κωνσταντίνος Μπλάθρας, Χριστίνα Τασκασαπίδου
Για 16 παραστάσεις, κάθε Παρασκευή και Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
Διάρκεια: 70 λεπτά

Στις 19 Δεκεμβρίου ξεκινάει το Φανταστικό χωριό του Σπύρου Γραμμένου, σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου, μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους, που έχει ήδη φανατικό κοινό. Ο γνωστός τραγουδοποιός που έχει γράψει μουσική για αρκετές θεατρικές παραστάσεις, για πρώτη φορά γράφει και πρωταγωνιστεί. Με τη μουσική και τα τραγούδια του αφηγείται την ιστορία ενός χωριού που θα μπορούσε να είναι πρότυπο για μια ευτυχισμένη κοινωνία. Η ιστορία και οι ήρωες ζωντανεύουν μπροστά στους θεατές, συνομιλούν μαζί τους και όλοι μαζί γίνονται μέρος μιας μεγάλης γιορτής όπου όλοι οι άνθρωποι χωράνε και ζούνε μονιασμένοι. Μαζί με τον Σπύρο Γραμμένο, επί σκηνής ο μουσικός Χάρης Παρασκευάς.

19 Δεκεμβρίου 2021 – 30 Ιανουαρίου 2022
Κάθε Κυριακή στις 11:30
Διάρκεια 50'

Ιανουάριος & Φεβρουάριος 2022

Ο νέος χρόνος ξεκινάει στο θέατρο ΕΛΕΡ με τη διοργάνωση του 5ου Επετειακού Masterclass του διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη Adolf Shapiro στην Αθήνα, με τίτλο «Από το κείμενο στη σκηνή. Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι», αφιερωμένο στα 200 χρόνια του μεγάλου Ρώσου Κλασικού. Το masterclass διοργανώνει το Κέντρο Πολιτισμού και Ανάπτυξης Avantgarde. Θα διεξαχθεί 7-13 Ιανουαρίου και απευθύνεται σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες αλλά και σε δραματοθεραπευτές και λογοτέχνες, που μπορούν να παρακολουθήσουν το σεμινάριο ως ακροατές. Περισσότερες πληροφορίες στο website του θεάτρου.

Μία ακόμα πρεμιέρα θα φιλοξενήσει το Θέατρο στις 17 Ιανουαρίου με τη Μαντάμ Μποβαρύ του Φλωμπέρ, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολάρι. Ο γνωστός σκηνοθέτης καταπιάνεται με την εμβληματική ηρωίδα, αναδεικνύοντας το ψυχικό βάθος του χαρακτήρα μέσα από τρεις «οδούς»: μέσα από τον δικό της λόγο που σταδιακά αποκτά ποιότητα τραγικού μονολόγου, μέσα τα λόγια των πολιορκητών της που οδηγούνται προοδευτικά σε μια ακατάσχετη φλυαρία, αλλά και μέσα από την περίφημη αφηγηματική «απάθεια» του Φλωμπέρ. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη. 

Στις 11 Φεβρουαρίου 2022 κάνει πρεμιέρα η νέα παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ της Μάρθας Μπουζιούρη, Belle equipe, βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Grégory Reibenberg και σε οπτικοακουστικά ντοκουμέντα. Με αφορμή το τραγικό γεγονός της τρομοκρατικής επίθεσης στο café La belle équipe στις 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι, όπου ο ιδιοκτήτης έχασε τη σύντροφο και τους φίλους του, η παράσταση μιλά για την επίπονη, αλλά και τόσο αισιόδοξη διαδικασία αναγέννησης ενός ανθρώπου μετά την καταστροφή. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

Το πρόγραμμα του Θεάτρου ΕΛΕΡ για την άνοιξη θα ανακοινωθεί σύντομα. Θα είναι γεμάτο αξιόλογες και ξεχωριστές δουλειές από τις πιο δυναμικές ομάδες του ελληνικού θεάτρου, αλλά και συνεργασίες με το εξωτερικό.

Πρόγραμμα
17 Δεκεμβρίου 2021 – 23 Ιανουαρίου 2022
Έγκλημα και τιμωρία
Θεατρική́ διασκευή́ των Marilyn Campbell και Curt Columbus στο έργο του Φιοντόρ Ντοστοφιέφσκι
Σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου
Για 16 παραστάσεις, κάθε Παρασκευή και Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00
Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/egklima-kai-timoria-theatro-eler/

19 Δεκεμβρίου 2021 – 30 Ιανουαρίου 2022
Το φανταστικό χωριό του Σπύρου Γραμμένου
Παιδική παράσταση
Κάθε Κυριακή στις 11:30
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/fantastiko-chorio-21-22/

7 – 13 Ιανουαρίου 2022
Masterclass Adolf Shapiro
«Από το κείμενο στη σκηνή. Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι»

Πρεμιέρα: 17 Ιανουαρίου 2022
Μαντάμ Μποβαρύ του Γκουστάβ Φλωμπέρ
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολάρι
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη

Πρεμιέρα: 11 Φεβρουαρίου 2022
Belle equipe
Μια παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ, βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Grégory Reibenberg
Σύλληψη-έρευνα-σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΕΡ
Φρυνίχου 10, 105 58 Αθήνα (Πλάκα)
Τηλ: 211 735 3928
www.eler.gr