Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος και η Δάφνη Λαμπρόγιαννη, ενώνονται με τα «δεσμά του γάμου» από 9 Δεκεμβρίου στο θέατρο ΚΑΠΠΑ. Οι δύο τους συναντιούνται πρώτη φορά επί σκηνής, με αφορμή την τρυφερή κωμωδία της Michele Riml, «Sexy Laundry», που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Το “Sexy Laundry” είναι μια ξεκαρδιστική, όσο και συγκινητική κωμωδία, που έχουν παρακολουθήσει ήδη εκατομμύρια θεατές σε πάνω από 20 χώρες ανά τον κόσμο, ενώ έχει αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια από κοινό και κριτικούς.

Για το έργο

25 χρόνια γάμου, 3 παιδιά, λίγα παχάκια, ολίγη φαλακρίτσα, πολλή γκρίνια, πολλή ανασφάλεια, πολλή αγάπη και ολίγον sex!

Πού οδεύομεν;

Θ’ αφήσουμε τη συνήθεια να μας βγάλει στα βράχια, ή να πάρουν το τιμόνι τα αισθήματα;

Μήπως είναι πια αργά;

Ή μήπως να το ξαναπάρουμε απ’ την αρχή;

Καλά τα ερωτήματα, με τις απαντήσεις τι γινεται;

Ο Λάρυ και η Άλις σ’ ένα δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου, και με το εγχειρίδιο ΣΕΞ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ ανά χείρας, αμήχανοι, αξιοθρήνητοι και αξιολάτρευτοι, προσπαθούν

να βρουν τις απαντήσεις... και το ερωτικό πάθος που έχει …ατονήσει με το πέρασμα του χρόνου.

 

2SexyLaundry2PannosGiannakopoulos

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Σπύρος Παπαδόπουλος

Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου

Σκηνικά - Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας

Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημέρες και ώρες παραστάσεων

Τετάρτη 19:00 (λαϊκή απογευματινή)

Πέμπτη 21:00

Παρασκευή 21:00

Σάββατο 18:00 και 21:00

Κυριακή 20:00

Τιμές

Τετάρτη 15€

Πέμπτη 20€

Παρασκευή 20€

Σάββατο απόγευμα 20€

Σάββατο βράδυ 20€

Κυριακή 20€

Φοιτητικό 12€

ΑΜΕΑ – Ανεργίας - Παιδικό – Θέσεις Περιορισμένης Ορατότητας 10€

Διάρκεια παράστασης:90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου και στο viva.gr

Θέατρο Κάππα

Κυψέλης 2, Κυψέλη

Τηλ. 2107707227, 2108827000

Το «Δείπνο Ηλιθίων», η sold out παράσταση των τεσσάρων τελευταίων ετών, συνεχίζει στο θέατρο ΚΑΠΠΑ για 60 παραστάσεις. Σπεύσατε!

Η πολυβραβευμένη κωμωδία του Φρανσίς Βεμπέρ, που έχουν λατρέψει κοινό και κριτικοί, ανοίγει αυλαία την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου.

Το έργο

Το Δείπνοv Ηλιθίων (Le Dînerdes Cons) γράφτηκε από τον Φρανσίς Βεμπέρτο 1993. Έκανε πρεμιέρα στο Théâtre des Variétés τον Σεπτέμβριο του 1993 και έμεινε στο ρεπερτόριο του θεάτρου μέχρι τον Ιανουάριο του 1996. Τους κεντρικούς ρόλους ερμήνευσαν οι Jacques Villeret (ως Φρανσουά Πινιόν) και Claude Brasseur (ως Πιερ Μπροσάν).

Το 1998 έγινε ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του ίδιου του Βεμπέρ με πρωταγωνιστές τον Jacques Villeret (στον ρόλο και πάλι του Φρανσουά Πινιόν) και τον Thierry Lhermitte (ως Πιερ Μπροσάν), κάνοντας τεράστια επιτυχία (σχεδόν 9,5 εκατομμύρια εισιτήρια). Η ταινία τιμήθηκε επίσης με μία σειρά από βραβεία César και Lumières.

Έκτοτε, το έργο ανεβαίνει συνεχώς σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ αρκετές είναι και οι κινηματογραφικές του μεταφορές.

Εκδοχές του ήρωα του Βεμπέρ, Φρανσουά Πινιόν υπάρχουν και σε προηγούμενα αλλά και σε επόμενα έργα του.

deipnoilitheion texnesplus2

Η υπόθεση

Ο Πιερ Μπροσάν (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης), πλούσιος μεγαλοεκδότης στο Παρίσι, οργανώνει κάθε εβδομάδα με τους πλούσιους φίλους του ένα… ιδιότυπο δείπνο: Καθένας βρίσκει έναν «ηλίθιο», τον καλεί στο δείπνο, τρώνε, πίνουν, διασκεδάζουν, γελούν εις βάρος των ανυποψίαστων καλεσμένων τους και στο τέλος, αυτός που έχει φέρει τον πιο τέλειο «ηλίθιο», στέφεται νικητής!

Ο Φρανσουά Πινιόν (Σπύρος Παπαδόπουλος), ένας αθώος, αφελής, καλοπροαίρετος άνθρωπος, είναι ο πολλά υποσχόμενος «ηλίθιος» του Πιερ γι’ αυτήν την εβδομάδα. Τον καλεί στον σπίτι του για να γνωριστούν και εν συνεχεία να πάνε στο δείπνο. Κι εδώ αρχίζει μία σειρά από ανατροπές, όπου διαλύονται τα πάντα. Ο Πινιόν με την αφέλεια και την αθωότητά του, προκαλεί απανωτούς σεισμούς. Μέσα σε λίγη ώρα, ο άτρωτος “man of the year”, Πιερ, αποδομείται και γίνεται αξιοθρήνητος ανθρωπάκος.

Τελικά, ποιος απ’ τους δύο είναι ο ηλίθιος; Ο ευρών αμειφθήσεται!

deipnoilitheion texnesplus3 1

Διάρκεια παράστασης
100’λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ ΔΑΔΑΚΑΡΙΔΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΙΣΒΑΣ, ΑΝΝΑ ΜΕΝΕΝΑΚΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΑΝΟΣ, ΞΑΝΘΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ και ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Σπύρος Παπαδόπουλος
Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας

Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη 19:00 (λαϊκή απογευματινή)

Πέμπτη 21:00
Παρασκευή 21:00
Σάββατο 18:00 και 21:00
Κυριακή 18:00 και 21:00

Τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη 15€
Πέμπτη 18€
Παρασκευή 18 €
Σάββατο απόγευμα 18€
Σάββατο βράδυ 20€
Κυριακή απόγευμα 18€
Κυριακή βράδυ 20€
Φοιτητικό 12€

ΑΜΕΑ – Ανεργίας - Παιδικό – Θέσεις Περιορισμένης Ορατότητας 10€
Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου και στο viva.gr

Viva.gr: https://www.viva.gr/tickets/theatre/kappa/deipno-ilithion-5os-xronos/

Θέατρο Κάππα
Κυψέλης 2,Κυψέλη
Τηλ. 2107707227, 2108827000

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

 

-Δεν ξέρεις αν είσαι δυστυχισμένος ή όχι;
-Όχι.
-Σ' αυτό μοιάζουμε.
 
 
Ήταν Αύγουστος του 1955, όταν Σάμιουελ Μπέκετ, σκηνοθέτησε ο ίδιος το έργο του «Περιμένοντας τον Γκοντό», ομολογώντας στον θίασο της παράστασης: «Πραγματικά δεν έχω ιδέα τι σημαίνουν πολλά από όσα λέγονται, αλλά αν αρχίσουμε να συζητάμε την κάθε φράση δεν θα κάνουμε ποτέ πρεμιέρα».
 
Έκτοτε, έχουν χυθεί τόνοι μελάνι, έχουν πληκτρολογηθεί εκατομμύρια αναλύσεις και έχουν γίνει αμέτρητες συζητήσεις για το συγκεκριμένο έργο. Μια ομάδα κριτικών δίνει έμφαση στην πολιτική διάσταση του κειμένου, η οποία παραπέμπει στις ταξικές ανισότητες, υποστηρίζοντας συγκεκριμένα ότι η ύπαρξη του Πότζο και του Λάκι, έχει στόχο να επισημάνει τη σχέση «αφέντη-δούλου».
Για πολλούς, το έργο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια θρησκευτική αλληγορία, και ο Γκοντό είναι ο ίδιος ο Θεός (God). Ας μην ξεχνάμε ότι ο Μπέκετ έγραψε το «Περιμένοντας τον Γκοντό» το 1949, δηλαδή λίγα χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αποτυπώνοντας τις «ανοιχτές πληγές» των ανθρώπων εκείνης της περιόδου, καθώς επίσης και την ανυπέρβλητη ανάγκη τους να πιστέψουν σε κάτι υψηλό.
Με αφετηρία τη φροϋδική θεωρία, οι συμβολισμοί του Εγώ, του Υπερεγώ και του Εκείνο είναι ξεκάθαροι στις φιγούρες του Βλαντιμίρ, του Εστραγκόν και του Γκοντό - που τελικά δεν θα έρθει ποτέ. Σύμφωνα με τον «πατέρα της ψυχανάλυσης», οι τρεις αυτές συνιστώσες δημιουργούν τρεις ταξινομήσεις στη δομή της ανθρώπινης ψυχής, καθεμιά από τις οποίες σχετίζεται με  διαφορετικές ανάγκες και αρμοδιότητες.Επιπλέον, για άλλους, ο Βλαντιμίρ κι ο Εστραγκόν, δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από ένα ερωτικό ζευγάρι.
 
Στην αγγλική του μετάφραση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο το Μπέκετ, το έργο έχει υπότιτλο «Τραγικωμωδία σε δυο πράξεις». Αυτή ακριβώς την ατμόσφαιρα, κατάφερε να μεταλαμπαδεύσει στο κοινό το ανέβασμα του Γιάννη Κακλέα. Μια απολαυστική παράσταση, όπου επιτεύχθηκε  το πιο σημαντικό απ’ όλα: να ακουστεί το συγκλονιστικό κείμενο του Μπέκετ, με μια δόση ελαφρότητας και χιούμορ αλλά χωρίς να απολεσθούν τα αγωνιώδη ερωτήματα της ύπαρξης που θέτει ο συγγραφέας.
 
Ένα συναίσθημα χαρμολύπης διαπερνά τον θεατή, ενώ σχεδόν καμία φράση δεν διαφεύγει της προσοχής του. Παράλληλα, η σκηνοθετική προσέγγιση του Γιάννη Κακλέα, αφήνει το περιθώριο στον θεατή να ερμηνεύσει το έργο με βάση την προσέγγιση εκείνη, η οποία «αγγίζει» περισσότερο την ψυχή του.
 
Για μένα, η παράσταση αυτή αποτελεί μια από τις καλύτερες σκηνοθεσίες του Κακλέα τα τελευταία χρόνια. Εντοπίζονται ξεκάθαρα και οι επιρροές του Μπέκετ από τον Προυστ, καθώς όλη η παράσταση υπογραμμίζει έντονα την έννοια του χρόνου, τόσο μέσα από τον λόγο όσο και μέσα από τις εναλλαγές του ηχητικού περιβάλλοντος και των φωτισμών.
 
 papageorgiou papadopoulos
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος, που εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία προσπαθεί να υποδυθεί τον συγκεκριμένο ρόλο, πετυχαίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του. Μεστός, ουσιαστικός, χωρίς να επαφίεται στις ευκολίες του, μας χαρίζει έναν Εστραγκόν (Γκογκό), σε στιγμές σπαρακτικές. Κάθε ματαιότητα που ξεδιπλώνει με την ερμηνεία του, καταλήγει να την αυτοσαρκάζεται.
 
Η χημεία του με τον Θανάση Παπαγεωργίου είναι εξαιρετική. Ο τελευταίος, μάλιστα, δίνει ένα μάθημα εκφοράς του λόγου. Δεν έχασα ούτε μια λέξη του Βλαντιμίρ (Ντιντί) του.
 
Δεν μπορώ, δυστυχώς, να υποστηρίξω το ίδιο για τον Άρη Σερβετάλη. Ειδικά στην πρώτη σκηνή, πολλές ατάκες του χάνονταν, σε μια ερμηνεία που φαίνεται να γίνεται μανιέρα. Τον παρακολουθούσα και ήταν σαν να τον έβλεπα στον «Ρινόκερο» πέρσι τον Νοέμβριο. Αν και ο Σάμιουελ Μπέκετ και ο Ευγένιος Ιονέσκο θεωρούνται κατά πολλούς ως εκπρόσωποι του θεάτρου του παραλόγου, εντούτοις οι Μπερανζέ και Πότζο δεν είναι ίδιοι ήρωες. Από την άλλη, ο ηθοποιός έχει την ευλογία να μπορεί να κάνει τα πάντα με το σώμα του, ενώ η σκηνική του παρουσία και μόνο, είναι ικανή να εγείρει το ενδιαφέρον του θεατή.
perimenontas ton gkonto
 
Τελευταίο άφησα τον Ορφέα Αυγουστίδη, ο οποίος για μένα, ήταν «ο πιο κερδισμένος» σ' αυτή την παράσταση. Κατάφερε με τον μικρότερο ρόλο να αποδείξει πόσο καίρια είναι η φράση του Μίνωα Βολανάκη: «Δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι, μικροί ηθοποιοί υπάρχουν». Η κίνησή του, οι εκφράσεις του, που κραυγάζουν αγωνία ακόμα και μέσα στη σιωπή, εντυπωσιάζουν. Ο σπαρακτικός του μονόλογός χαρίζει στην παράσταση μια από τις καλύτερες στιγμές της. Η εξέλιξη του ηθοποιού τα τελευταία χρόνια είναι εντυπωσιακή.
 
Οι νεότεροι της παράστασης, ο Άρης Καλέας, ο οποίος συμμετέχει στην παράσταση και ως βοηθός σκηνοθέτης, όπως επίσης και η Αγγελική Τρουμπούκη, η οποία έχει κάνει και εξαιρετική δουλειά μαζί με τον Άρη Σερβετάλη στην κίνηση όλων των ηθοποιών, υπακούουν στο σκηνοθετικό όραμα με επιτυχία.
 
Μόνη αντίρρηση αποτελεί η σύνδεση της πρώτης και της δεύτερης πράξης με το χορευτικό της Τρουμπούκη, που αφήνει τα κλαδιά στην Ιτιά. Ίσως ο σκηνοθέτης να ήθελε να επιτύχει μια συγγένεια με το παρόν αλλά και ένα σχόλιο για τη ζωή που γεννιέται μέσα από τα συντρίμμια. Ωστόσο, πιστεύω πως μια τέτοια επιλογή αποπροσανατολίζει το θεατή. Το ίδιο και η πρώτη σκηνή, με τους δύο νέους να πίνουν μπύρες στο «νεκρό» τοπίο. Ένα σκηνικό που συνυπογράφει ο σκηνοθέτης με τον Σάκη Μπιρμπίλη, και το οποίο κερδίζει τις εντυπώσεις άμα τη εμφανίσει, και φωτίζεται μοναδικά από τον τελευταίο.
 
Η Ηλένια Δουλαδίρη έχει κάνει υπέροχη δουλειά με τα κοστούμια της παράστασης.
 
Συνολικά, κάτω από τα βράχια του Βύρωνα, είχαμε την τύχη να απολαύσουμε ένα εμπνευσμένο ανέβασμα, με ερμηνείες υψηλού επιπέδου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν και η πρώτη βραδιά, οπότε είμαι σίγουρη ότι με το πέρας των παραστάσεων, όλα θα έχουν μεστώσει ακόμη περισσότερο.
 
Δείτε το «Περιμένοντας τον Γκοντό», για να έρθετε σε επαφή με ένα αριστουργηματικό έργο και να απολαύσετε σπουδαίους ηθοποιούς που γνωρίζουν πως το σημαντικότερο μυστικό της τέχνης τους, είναι η σκηνική επικοινωνία.
 
 
Για τις επόμενες παραστάσεις πληροφορίες  εδώ
 

 

 
Το Πεδίον του Άρεως είναι ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια άλση της Αθήνας, γύρω από το οποίο υφίσταται και η ομώνυμη συνοικία. Περπατώντας σε ολόκληρο το πάρκο, διαπίστωσα πως επιτέλους έχει καθαριστεί και νομίζω πως είναι αρκετά ασφαλές. Μέσα σε αυτό βρίσκεται και το ιστορικό θέατρο Άλσος το οποίο επαναλειτουργεί αυτό το καλοκαίρι ανακαινισμένο, σύγχρονο, με απίστευτη θέα και κυριολεκτικά μέσα στη φύση. Μια μεγάλη υπερπαραγωγή ετοιμάζεται από τον Ηλία Μαροσούλη και τον Άγγελο Κοταρίδη με 17 ηθοποιούς, 12μελή ζωντανή ορχήστρα, 24μελές μπαλέτο, 1.000 κοστούμια επί σκηνής και 300 περούκες! Οι συντελεστές μας κάλεσαν το απόγευμα της Πέμπτης 6 Ιουνίου και μας μίλησαν για την παράσταση "Το δικό μας σινεμά".
 
O Ηλίας Μαροσούλης μίλησε με  συγκίνηση: «Το Θέατρο Άλσος, με το οποίο έχω ταυτίσει τη ζωή μου, είναι ένα καμάρι για την πόλη , μια όαση ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Ένα δώρο στην Αθήνα».
«Φτιάξαμε ιστορίες από το σινάφι μας, για καλλιτέχνες» σημείωσε ο Μιχάλης Ρέππας. Ένα έργο αφιερωμένο στον Φιλοποίμενα Φίνο. «Μην ψάξετε αναφορές σε πραγματικά πρόσωπα. Όλα είναι φανταστικά. Δίπλα μας, γύρω μας, ο Φίνος, ο θεός που κανονίζει τις ζωές όλων. Κρατήσαμε όμως 37 υπέροχα τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει από τις ελληνικές ταινίες μιας εποχής που έχει γραφτεί στην καρδιά μας».
Για το Φωκά Ευαγγελινό «Το δικό μας σινεμά» έχει ξεχωριστή θέση. «Είναι μέσα μου, είπε. Μεγάλωσα μέσα σ’ αυτό. Ήθελα να μεταφερθεί όλη η ομορφιά που γνωρίσαμε από τις οθόνες του κινηματογράφου στη θεατρική σκηνή με μια σημερινή αντίληψη, με μια ομάδα εξαιρετικών πρωταγωνιστών και τραγούδια που έχουν γραφτεί στη μνήμη μας. Όταν ήμουν νέος και ξεκινούσα την πορεία μου στην περιοχή υπήρχαν περισσότερα από 10 θέατρα. Έπειτα η περιοχή γύρω από το πεδίον του Άρεως ερήμωσε. Το Άλσος ξαναδίνει ζωή και χαρά».
 
Η Δέσποινα Βανδή έρχεται στο Άλσος, έχοντας στις αποσκευές της, την προσωπική της διαδρομή στην οποία προσθέτει ακόμη ένα διαφορετικό ρόλο. «Στη ζωή δεν σου δίνονται πολλές τέτοιες ευκαιρίες», είπε. «Όταν μου έγινε η πρόταση, παρ΄όλο που ήμουν κουρασμένη από την περιοδεία του Mama mia, ενθουσιάστηκα με την παραγωγή και το θεατρικό σχήμα. Στη συνέχεια άκουσα και τα τραγούδια της παράστασης και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην πρόκληση. Έπρεπε να είμαι μέρος της δουλειάς αυτής. Πιστεύω να καταφέρω να σταθώ δίπλα σε αυτούς τους άξιους ηθοποιούς. Η κινητήρια δύναμη στη δουλειά μου είναι η επαφή με τον κόσμο. Να ξυπνάω το συναίσθημα. Σε αυτή την παράσταση ξυπνά και το δικό μου το συναίσθημα. Υποδυόμαστε στη σκηνή ανθρώπους με ξεχωριστά χαρακτηριστικά και με τα τραγούδια ξεκλειδώνουμε τα συναισθήματα τους. Ευχαριστώ όλους για την ευκαιρία».
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος αφού ευχαρίστησε «σαν πολίτης» τον Ηλία Μαροσούλη για την αναβάθμιση της περιοχής μέσα από την λειτουργία του Άλσους μίλησε με αγάπη και εκτίμηση για τους συνοδοιπόρους του, πρωταγωνιστές της παράστασης και συμπλήρωσε ότι «ο ελληνικός κινηματογράφος είναι όλος δικός μας . Τα θηρία που βλέπαμε στις ταινίες μας σημάδεψαν. Είμαστε εδώ με μια μεγάλη παραγωγή για να τα θυμηθούμε».
 
to diko mas cinema typou texnes
 
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου μας θύμισε ότι το Άλσος είναι γι' αυτόν σημείο αναφοράς, ένας χώρος οικείος «Εδώ έπαιξα με το Χάρρυ Κλυνν, με το Γιώργο Μουστάκα. Είμαι 60 χρόνια στη δουλειά αλλά αυτό που γίνεται σήμερα με «Το δικό μας σινεμά» δεν το έχω ξαναζήσει. Πρόκειται για μια παραγωγή δέκα φορές ανώτερη από αυτές που έχω γνωρίσει»
Η Ελένη Γερασιμίδου διαβεβαίωσε ότι «Το δικό μας σινεμά είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη παραγωγή που έχει γίνει στο θέατρο. Δουλέψαμε όλοι μαζί με αγάπη. Υπέροχο μπαλέτο, χορογραφίες τραγούδια τι να πρωτοπούμε» και η Πηνελόπη Πιτσούλη άμεση και με πολύ χιούμορ σημείωσε «δεν είχα απωθημένο το Χόλυγουντ... Όμως η ζωή με έφερε ξαφνικά στο Χόλυγουντ με αυτή την μεγάλη υπερπαραγωγή».
Ο Παύλος Χαικάλης εξήγησε ότι αυτή η παράσταση «είναι μια επένδυση μνήμης στην ιστορία. Ένας φόρος τιμής στον πατέρα Φιλοποίμηνα Φίνο. Κι ας μην ξεχνάμε ότι οι ταινίες αυτές κράτησαν έναν ολόκληρο λαό». Ο ίδιος όπως αποκάλυψε ερμηνεύει το ρόλο ενός χορογράφου και θα βάλει τα δυνατά του «για να πάρω την πρωτιά από το Φωκά»!
 
Η Κατερίνα Λέχου υπογράμμισε ότι «Το δικό μας σινεμά» φέρνει στην εποχή μας το αίσθημα του Φίνου». Είναι μια ξεχωριστή παράσταση γιατί φέρνει στη σκηνή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης ομάδας ηθοποιών» 
Ο Μέμος Μπεγνής θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια, όταν στην αυλή της γιαγιάς του μαζευόταν η οικογένεια για να χαρεί τις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. «Αυτή η παράσταση ξυπνά μνήμες παιδικής αθωότητας» είπε. 
«Φουσκώνω από υπερηφάνεια- σημείωσε συγκινημένος ο Κώστας Κόκλας, ούτε στο πιο μακρινό μου όνειρο να είμαι στο Άλσος και να παίζω δίπλα στον Γιώργο Κωνσταντίνου που τον θαύμαζα απο μικρό παιδί» ενώ η Σύλβια Δεληκούρα πήρε το λόγο για να εξηγήσει ότι με τη συμμετοχή της σε αυτή την υπερπαραγωγή «μου δίνετε η ευκαιρία να γνωρίσω την εποχή που ελληνικού κινηματογράφου»
«Όποιος δεν έρθει θα χάσει» είπε με χιούμορ η ταλαντούχα Παρθένα Χοροζίδου, ο Γιώργος Χρανιώτης συμπλήρωσε ότι «νοιώθω σαν να είμαι στην καλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα που πάει να πάρει το πρωτάθλημα» και η Ευγενία Σαμαρά εξέφρασε την μεγάλη της  ευχαρίστηση που της πρότειναν να συμμετέχει σε αυτή την τόσο μεγάλη παραγωγή με τόσους αξιόλογους ηθοποιούς.
 
 
 typou texnes plus
 
 
INFO
Θέατρο ΑΛΣΟΣ
Ευελπίδων 4, Κυψέλη – Πεδίον του Άρεως - https://goo.gl/maps/oz1VRgLqkuZMmv8f8
Πρεμιέρα: Τετάρτη 12 Ιουνίου 
Ημέρες Παραστάσεων: Τετάρτη-Κυριακή
Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια παράστασης: 3 ώρες
Τηλ. Κρατήσεων: 210-8227471 & 210-8831487 
Τιμές εισιτηρίων: 7,5 €- 70 €
Ισχύουν ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις. Πληροφορίες: 2103428055, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ
Λεωφορείο:
γραμμή 224 στάση Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού (ΓΥΣ) (120m)
γραμμή 035 στάση Ευελπίδων (270m)
γραμμή 054 στάση Αγγελοπούλου
γραμμή 022 στάση Πανελλήνιος (500m)
 
Τρόλεϊ
γραμμή 2, 4, 5, 11, 15
Ηλεκτρικός
Σταθμός Βικτωρίας (900m)
 
 
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
 
Θανάσης Παπαθανασίου - Μιχάλης Ρέππας
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου, Μιχάλης Ρέππας, Φωκάς Ευαγγελινός
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή 
Κοστούμια: Έβελυν Σιούπη
Χορογραφίες: Φωκάς Ευαγγελινός 
Πρωτότυπη μουσική-ενορχήστρωση-μουσική διεύθυνση: Γιώργος Ζαχαρίου
Μουσική διδασκαλία: Χάρης Γεωργίου
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Video design-προβολές: Κάρολος Πορφύρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Τσούρμας
Βοηθός Χορογράφου: Μάρκο Γιακουμόγλου 
Βοηθός σκηνογράφου: Δημήτρης Αγγέλης 
Βοηθός ενδυματολόγου: Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου
Hair styling: Μαρίνα Καμπριγιάννη
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης 
Video και τηλεοπτικά σποτ: Σταμάτης Γιαννουλάκης
Art Director: Θοδωρής Λαλάγκας
Κινηματογραφικός σύμβουλος: Ιάσων Τριανταφυλλίδης
Οργάνωση παραγωγής: Θάνος Παφιώλης
Διεύθυνση παραγωγής: Θανάσης Μαροσούλης 
Παραγωγή: Ηλίας Μαροσούλης, Άγγελος Κοταρίδης
 
Δημόσιες Σχέσεις / Eπικοινωνία – Προβολή στα media: 
TOROU PR & Communication: 
 
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: 
Σπύρος Παπαδόπουλος, Δέσποινα Βανδή, Παύλος Χαϊκάλης, Κώστας Κόκλας, Κατερίνα Λέχου, Μέμος Μπεγνής, Γιώργος Χρανιώτης, Σύλβια Δελικούρα, Παρθένα Χοροζίδου, Ευγενία Σαμαρά, Μαριλού Κατσαφάδου, Μαριαλένα Ροζάκη, Γιώργος Τσούρμας, Γιάννης Ρούσος, Δημήτρης Γαλάνης και σε ξεχωριστούς ρόλους η Πηνελόπη Πιτσούλη, η Ελένη Γερασιμίδου και ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
 

 

«Οι Άγαμοι είναι κάτι τύποι που αρνούνται να μεγαλώσουν και κάνουν έναν υπέροχο χαβαλέ, υπέροχο όμως…» Με αυτά τα λόγια, με απλό, συνοπτικό και ουσιαστικό τρόπο, το new entry της παρέας, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, από πέρυσι μέλος αλλά και τρελός φαν, περιέγραψε τη μεγάλη διαδρομή της καλλιτεχνικής ομάδας που έχει τη δική της ξεχωριστή ιστορία.

agamoi-texnes-plus6.jpg

 

agamoi-texnes-plus1.jpg

Φέτος οι Άγαμοι Θύται γιορτάζουν τα 25 τους χρόνια, μια Silver Anniversary, με μια ξεχωριστή performance στο PassPort Κεραμεικός. Όμως ο Δημήτρης Σταρόβας, ιδρυτικό μέλος του μουσικοθεατρικού θιάσου, μου αποκάλυψε μια… μεγάλη αλήθεια: «Είναι ένα μικρό ψεματάκι, είναι 27 τα χρόνια, 26,5 για την ακρίβεια, γιατί παίξαμε για πρώτη φορά πριν από το 1990. Παρ’ όλη την επιτυχία έχω παραμείνει απλός, δεν μπορώ να λέω ψέματα. Αυτό για τα 25 χρόνια είναι ένα τρικ που υιοθετούν οι καλλιτέχνες για να διατηρούν το μύθο τους ‘‘25 χρόνια Άγαμοι Θύται’’ κ.λπ., αλλά δεν μπορώ να μη σου πω την αλήθεια!»

 

agamoi-texnes-plus3.jpg

Η πρεμιέρα τους είναι το Σάββατο 26 Νοεμβρίου και εμείς παρακολουθήσαμε τις πρόβες για τη γενική δοκιμή. Η έκφραση «δημιουργικός πανικός» αποτυπώνει εύστοχα την κατάσταση που επικρατούσε.

Τσεκ ήχου, χειλόφωνα, μουσικοί που πηγαινοέρχονταν, πηγαδάκια καλλιτεχνών που έκαναν πρόβες σε όλες τις γωνιές του PassPort Κεραμεικού.

 

Μιλήσαμε με δύο από τα βασικά μέλη της συμμορίας του γέλιου, ένα ιδρυτικό, τον Δημήτρη Σταρόβα, και ένα νεότερο, τον Σπύρο Παπαδόπουλο.

 

«Με τον Σπύρο λέγαμε χρόνια ότι θα ερχόταν στους Άγαμους. Κάθε φορά που πηγαίναμε στην εκπομπή του. Τον περιμέναμε να ωριμάσει και τελικά ευοδώθηκε η συνεργασία πέρυσι», επισήμανε ο Δημήτρης. «Εγώ ήμουν φαν, έβλεπα κάθε παράστασή τους τέσσερις και πέντε φορές, αλλά ποτέ δεν είχα χρόνο για να συνεργαστώ μαζί τους. Ώσπου κάποια στιγμή είπα: ‘‘Άντε πάμε!’’ Όλοι με ρωτάνε πώς αντέχω έπειτα από διπλή παράσταση να είμαι και εδώ. Για μένα όμως είναι διασκέδαση! Θα μπορούσα να πληρώνω κιόλας αντί να πληρώνομαι», δήλωσε με παιδικό ενθουσιασμό ο Σπύρος.

 

Γενικότερα πώς επιλέγετε ένα συνεργάτη; «Για να επιλέξουμε κάποιον ως συνεργάτη πρέπει να μας ιντριγκάρει. Πέρυσι, για παράδειγμα, με τον Κώστα Μακεδόνα είχαμε μια πολύ ωραία συνεργασία γιατί έχει πολύ χαβαλέ ως άνθρωπος. Λύθηκε πολύ στην παράσταση με τα κειμενάκια, έκανε διάφορα, έπαιξε έναν Κύπριο εξαιρετικά, έδειξε και μια άλλη πλευρά του, ξέχωρα από τη σπουδαία φωνή του».

 

Η σάτιρά σας όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει ενοχλήσει κανέναν. Πώς τα καταφέρατε; «Αυτός είναι ο στόχος μας, το λέει και ο Ιεροκλής (Μιχαηλίδης). Δεν υπάρχουν και σαφείς πολιτικές θέσεις. Τα κείμενα είναι διαχρονικά, ένας άστεγος, ένας Αλβανός, ένας καθηγητής πανεπιστημίου. Μόνο η γιαγιά ασχολείται με την επικαιρότητα, αλλά πάντα με έναν ευγενικό τρόπο. Δεν είναι στόχος η επιθεώρηση, οπότε δεν είναι τόσο επίκαιρα τα θέματα. Μπορεί η επικαιρότητα να δώσει έμπνευση για μερικές μόνο ατάκες».

 

Κάποια στιγμή ακούστηκαν ιταλικά από τη σκηνή. Ήταν οι Lucchetino, ένα απίστευτο δίδυμο από τη γείτονα χώρα. «Πριν από 12 χρόνια συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με τους Άγαμους και, επειδή πέρασαν καλά, παρόλο που τώρα είναι πλέον γνωστοί και έχουν αρκετές προτάσεις, δέχτηκαν αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη», μου εξήγησε ο Σπύρος.

 

agamoi-texnes-plus2.jpg

Παράλληλα σχολιάσαμε πώς σε καιρό κρίσης η ομάδα των Αγάμων κάνει εισαγωγή καλλιτεχνών, ενώ ως χώρα κάνουμε εξαγωγή τους!

 

Ο Δημήτρης Σταρόβας παρεμπιπτόντως μας ανέφερε ένα περιστατικό από το αεροδρόμιο: «Προχθές ήμουν στο αεροδρόμιο και είδα τον Γιαννιά, τον Κιάμο, τον Μαρκόπουλο. Ο ένας πήγαινε Ντίσελντορφ, ο άλλος Αυστραλία… Ενώ εδώ κάνουμε το αντίθετο!» Ο Σπύρος επιβεβαίωσε το γεγονός με τους συναδέλφους ηθοποιούς: «Αν πετάξεις με Cyprus Airways το πρωί, θα δεις 150 Έλληνες ηθοποιούς. Ήμουν εγώ σε μια πτήση τις προάλλες. Είπα: ‘‘Τι γίνεται, ρε παιδιά; Όλοι εδώ;’’»

 

agamoi-texnes-plus5.jpg

Παρ’ όλα αυτά και οι Ιταλοί φίλοι μας είναι άντρες, όπως και η πλειονότητα της ομάδας. Μήπως τελικά αυτού του τύπου το «άβατο» για τις γυναίκες εξασφάλισε και τη διάρκεια; Ο Δημήτρης διαφώνησε μαζί μου: «Μπορεί να είμαστε αντροπαρέα, αλλά πάντα υπάρχει η παρουσία του γυναικείου φύλου. Η Ρούλα Μανισάνου είναι ιδρυτικό μέλος και έχουν περάσει και αρκετές γυναίκες, για παράδειγμα, η Μελίνα Κανά έκανε το ντεμπούτο της στους Άγαμους. Η Δήμητρα Ματσούκα επίσης μόλις τελείωσε τη σχολή συνεργάστηκε μαζί μας».

 

Προσπάθησα να κερδίσω έναν ακόμα πόντο για το γυναικείο κίνημα και τους είπα: «Ο εγκέφαλος όμως είναι γυναικείος τα δύο τελευταία χρόνια». Αναφερόμουν στα κείμενα της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Σύσσωμη η ομάδα αναγνώρισε ότι μεγάλο μέρος της επιτυχίας της οφείλεται στις συγκεκριμένες ιστορίες.

 

Τι άλλο συμβάλλει στη συνέχεια και στην επιτυχία του εν λόγω σχήματος; «Εγώ, βλέποντάς τους απέξω, θεωρούσα ότι ως είδος δεν υπάρχει στην Ελλάδα και μετά τους Άγαμους δεν ξέρω και αν θα υπάρξει. Είναι κάτι τελείως δικό τους», είπε με μεγάλο θαυμασμό ο Σπύρος. «Για να παίξουμε πρέπει να μας γεννηθεί η επιθυμία. Δεν το κάνουμε ποτέ μόνο για βιοποριστικούς λόγους. Γι’ αυτό υπήρξαν και πολλές παύσεις, δύο, τριών χρόνων. Αυτό γινόταν για να το προστατεύσουμε. Όταν δεν έχουμε κάτι να πούμε ή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μια παράσταση όπως επιθυμούμε, προτιμάμε να απέχουμε», συμπλήρωσε ο Δημήτρης.

 

agamoi-texnes-plus8.jpg

 

agamoi-texnes-plus9.jpg

Την φωτογράφιση για το Texnes-plus έκανε ο Βαγγέλης Αγγελόπουλος. 

Info:

25 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΑΜΟΙ ΘΥΤΑΙ

Silver Anniversary

Μια παράσταση του Ιεροκλή Μιχαηλίδη με φιλοξενούμενους τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τους Lucchetino

Σε κείμενα Δήμητρας Παπαδοπούλου

Από 26 Νοεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή του PassPort Κεραμεικός

Πρωταγωνιστούν οι:

Δημήτρης Σταρόβας, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Γιώργος Χρυσοστόμου, Γιώργος Χατζής, Σοφία Παπουλάκου και Ρούλα Μανισάνου

Και φυσικά o βιρτουόζος Σπύρος Παπαδόπουλος και το φοβερό κωμικό δίδυμο Lucchettino

PASSPORT ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ Upstairs

Κεραμεικού 58 & Μαραθώνος, Αθήνα

Τηλ. κρατήσεων: 210 5222203, 210 4130153

Δικτυακός τόπος: http://www.pass-port.com.gr

 

 

 «Ένας ηλίθιος οδήγησε σε λιγότερο από μία ώρα τη γυναίκα σου στη μοιχεία και εσένα στην εφορία! Για ηλίθιος είναι ιδιοφυΐα!»

Πόσο εύκολα βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους; Τι θα πει ηλίθιος; Πέφτει τελικά εύκολα ένας «διαφορετικός» άνθρωπος θύμα bullying; Συμπεριφέρονται οι ενήλικες όπως τα παιδιά και στοχοποιούν τον πιο αδύναμο για να σπάσουν πλάκα;

Ο Πιερ, κυνικός, υπερόπτης μεγαλοεκδότης, θεωρεί πως ό,τι του κάνει κέφι μπορεί να το αποκτά. Διασκεδάζει τις Τετάρτες με τους φίλους του καλώντας σε δείπνο έναν άγνωστο που τον συναντούν τυχαία και τον βρίσκουν αρκετά «ηλίθιο» ώστε να σπάσουν πλάκα μαζί του. Τη συγκεκριμένη Τετάρτη ο Πιερ παθαίνει λουμπάγκο, που σχεδόν τον ακινητοποιεί και δεν προλαβαίνει να ειδοποιήσει το θύμα για την αναβολή του δείπνου. Ο «ηλίθιος» της εβδομάδας, ο Φρανσουά, υπάλληλος τοπικής εφορίας, μανιώδης κατασκευαστής μικρογραφιών μεγάλων έργων με χιλιάδες σπίρτα, τον επισκέπτεται σπίτι του όπως είχαν συμφωνήσει και του αλλάζει τη ζωή…

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος επιλέγει τη γνωστή ιστορία του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Φρανσίς Βεμπέρ «Δείπνο ηλιθίων» («Le dîner de cons», 1998), διάσημη από τον κινηματογράφο, και σκηνοθετεί μια απολαυστική παράσταση, που μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις χαρίζει αβίαστο γέλιο, ενώ παράλληλα προβληματίζει και συγκινεί βαθιά. 

Με αρωγό του την εύστοχη μετάφραση της Νικολέτας Κοτσαηλίδου επιτυγχάνει το σπουδαιότερο, κατά τη γνώμη μου, ατού σε μια κωμική παράσταση, ένα μοναδικό ρυθμό. Κουρδίζει εξαιρετικά το θίασό του, τίποτα δεν περισσεύει, τίποτα δεν μοιάζει με υπερβολή. Αναδεικνύει ευφυέστατα τις κωμικοτραγικές καταστάσεις δημιουργώντας στο θεατή το αίσθημα της ταύτισης. Παράλληλα, με την εμπειρία του σε αυτό το είδος της κωμωδίας, δεν αφήνει ατάκα να πάει χαμένη – ακόμα και οι ηχογραφημένες που ακούγονται στα τηλεφωνήματα εκμαιεύουν το γέλιο της πλατείας. 

Όλα αυτά μπορεί να τα περιμένει κάποιος από μια δυνατή κωμωδία, αλλά αυτά που κάνουν, κατά την άποψή μου, τη συγκεκριμένη παράσταση να ξεχωρίζει είναι οι διαρκείς εναλλαγές, η σαφής ανάγνωση του κειμένου και μια υποβόσκουσα μελαγχολία που εξελίσσεται σε μία από τις πιο συγκινητικές σκηνές της φετινής θεατρικής σεζόν στο φινάλε του έργου. «Ξέρω από πρώτο χέρι πώς είναι να πεθαίνει κανείς από έρωτα…» θα πει το θύμα στο θύτη του. 

Ο ίδιος ο Σπύρος Παπαδόπουλος είναι ένας απολαυστικός Φρανσουά. Με τα εκφραστικά του μέσα σε εγρήγορση δείχνει εκατό τοις εκατό παρών στη σκηνή, με εντυπωσιακές εσωτερικές διακυμάνσεις.

Η χημεία του με τον Πιερ, τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, είναι σπάνια. «Αν ήσασταν άλογο, θα σας έκαναν ευθανασία», είναι μία από τις χαρακτηριστικές ατάκες που του λέει όταν εκείνος δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του έπειτα από λουμπάγκο! Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, με τη στόφα παλιού κωμικού, τη θελξικάρδια σκηνική ενέργεια και τις αλέγκρες εκφράσεις του, είναι απολαυστικός ακόμα και στις σιωπές του. 

Από τον υπόλοιπο θίασο ξεχωρίζουν ο εφοριακός, ο Τάκης Παπαματθαίου, και ο παλιός φίλος του Πιερ, ο Βασίλης Ρίσβας. Οι δυο τους έχουν χτίσει δύο ολοκληρωμένους χαρακτήρες, ενώ δένουν εξαιρετικά και στις σκηνές του συνόλου. 

Εξαιρετικά εμπνευσμένο το σκηνικό της Αθανασίας Σμαραγδή, φωτισμένο ατμοσφαιρικά από τον Χρήστο Τζιόγκα. Στο ίδιο μήκος κύματος και τα κοστούμια της Νικόλ Παναγιώτου

 

 

 

 

 

 

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία