«ΠΛΟΥΣ» της Χριστίνας Χριστοφή

Στην υπέροχη θεατρική αυλή του Χυτήριου

Ιερά Οδός 44

Για 4 παραστάσεις: 29, 30 και 31 Μαΐου & Τρίτη 1 Ιουνίου

Ώρα έναρξης: 21.00 ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΠΙΠ

ΠΛΟΥΣ - πλεύση- εν πλω- απόπλους...

Μα ποιος πλέει και για πού; Τι μπορεί να ρέει σε μια εποχή στασιμότητας;

Κι όμως, οχτώ άνθρωποι- ακριβώς όπως εμείς ένα χρόνο τώρα- αναγκάζονται να παραμείνουν σπίτι και καταφεύγουν στα μπαλκόνια τους. Με μπόλικο χιούμορ, παιγνιώδη διάθεση και πολυμήχανη σκέψη ονειρεύονται καινούριες διαδρομές και τρόπους αλλότριους για να ξανασυστηθούν σ’ αυτήν την αναποδογυρισμένη πραγματικότητα. Εκεί, στα μπαλκόνια, περνούν το χρόνο τους, ατενίζουν το μέλλον που φαίνεται να μην έρχεται, γαντζώνονται σ' ένα παρόν ανελέητο και σαν άλλοι πειρατές ετοιμάζονται να κουρσέψουν τη ζωή τους ξανά απ' την αρχή.

Τότε είναι που συναντούν το παρελθόν τους είτε ως υπενθύμιση από τα βάθη της μνήμης είτε ως αρωγό στα δύσκολα του σήμερα...

Εσωτερικός και εξωτερικός χώρος συγκλίνουν, τα όρια μετατοπίζονται σε μία προσπάθεια επικοινωνίας αμφίδρομης, και προς τα μέσα- με τον εαυτό μας- και προς τα έξω- με το διπλανό μας, μετον πλησίον που τόσο στερηθήκαμε.

Ένα ελληνικό έργο γραμμένο για το τώρα μιας ανθρωπότητας που παραπαίει χάνοντας κάθε οικείο της έρεισμα, συγχρονισμένο απόλυτα στο σήμερα χωρίς να ολισθαίνει στο επικαιρικό.Ένα έργο συν-πλεύσης και όχι αποστασιοποίησης, ένας πλους ξεκινά...

«Καθώς μένω στο δωμάτιό μου μού 'ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες Φοράω το σακάκι του πατέρα κ’ έτσι είμαστε δυο Κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω ήταν για να δώσω έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο...»

Τ. Λειβαδίτης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Κείμενο/σκηνοθεσία: Χριστίνα Χριστοφή

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Πέτρος Αποστολόπουλος,Σπύρος Ασημένιος,Ηλίας Γκογιάννος,Χριστίνα Καζάζη, Ευαγγελία Καπόγιαννη,Βαγγέλης Κουντουριώτης,Μαρία Μπρανίδου,Νίκος Μπρανίδης,Δημοσθένης Φίλιππας

Φωτογραφίες: Χρήστος Καλαϊτζής

Τιμή εισιτηρίου (ενιαίο): 10 ευρώ Διάρκεια παράστασης: 70’

τηλέφωνα για κρατήσεις: 2103412313, 6989803141

(απαραίτητη η τηλεφωνική σας κράτηση) Στο χώρο τηρούνται οι κανόνες προστασίας ενάντια στη νόσο covid-19.

Η Κάρμεν Ρουγγέρη μας συστήνει στο θέατρο Κιβωτός, τον πατέρα του βαλς, τον Γιόχαν Στράους. Η υπέροχη μουσική του αυστριακού συνθέτη ντύνει τα έξι παραμύθια και ταξιδεύει το κοινό στους χορούς των παλατιών.

Οι αξίες που μεταφέρουν τα λαϊκά παραμύθια είναι αδιαμφισβήτητες και δεν χρειάζονται ανάλυση. Η επιλογή των παραμυθιών είναι εξαιρετική. Πολύ γνωστά παραμύθια και άλλα λιγότερο γνωστά, κατανοητά και με χιούμορ, κερδίζουν τα παιδιά και τα καθηλώνουν για δυο ώρες.

Όλη η ομάδα των ηθοποιών συνεργάζεται αρμονικά και ανταποκρίνονται τόσο στο ρόλο του ηθοποιού όσο και σε αυτό του τραγουδιστή αφού το έργο βασίζεται στη μουσική. Ξεχωρίζει με την φωνή της η Άντα Αθανασοπούλου η οποία έχει και εξαιρετική χημεία με τους μικρούς θεατές.

Στα πολύ θετικά της παράστασης τα υπέροχα κουστούμια της Χριστίνας Κουλουμπή. Ειδικά οι ευφάνταστες περούκες και τα καπέλα κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Παραμύθια, παιδιά και παιχνίδι είναι μια τριάδα αδιάσπαστη. Πριν παρασυρθείτε από τη μουσική του Στράους και αφού δείτε έξι υπέροχα λαϊκά παραμύθια προτείνουμε παιχνίδια για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση.

ΠΡΙΝ…

• Διαβάζουμε: «Ο Ρένος και η μουσική»: Μια σειρά μουσικών βιβλίων από τις εκδόσεις Πατάκη. Μπορεί να μην υπάρχει ο Ρένος και ο Στράους αλλά μέσα από τη σειρά αυτή μπορούν τα παιδιά να γνωρίσουν σπουδαίους συνθέτες όπως ο Μότσαρτ και ο Βιβάλντι. Το βιβλίο «Το βαλς με τα παραμύθια» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάρμινα αν θέλετε να το διαβάσετε πριν ή μετά την παράσταση και συνοδεύεται από cdγια να γνωρίσετε τον Στράους καλύτερα.

• Κουίζ παραμυθιών: Για να μην πάτε απροετοίμαστοι στην παράσταση κάντε πρώτα ένα κουίζ παραμυθιών για να δείτε πόσα παραμύθια γνωρίζετε. Πάρτε εσείς το ρόλο των ηρώων/ -ίδων και φτιάξτε μικρές προτάσεις (εύκολες ή δύσκολες ανάλογα με την ηλικία και τις γνώσεις των παιδιών) και ξεκινήστε το τηλεπαιχνίδι. Μπορείτε να παίξετε το παιχνίδι στο δρόμο για το θέατρο. Από ποια παραμύθια ξεπήδησαν αυτοί οι ήρωες; «Είμαι μικρή σε ηλικία, κάπως ανυπάκουη και μου αρέσει να φοράω συνέχεια το ίδιο παλτό». «Είμαι γλιτσερός, ζω σε βάλτο αλλά φοράω κορώνα». «Ο μπαμπάς αν και βασιλιάς γκρινιάζει συνέχεια που χαλάνε τόσο εύκολα τα παπούτσια μας». Απαντήσεις δε θα δώσω, πρέπει να μελετήσετε αν δεν βρήκατε τις λύσεις.

ΜΕΤΑ…

• Αυτοσχεδιασμός: (Για μεγαλύτερες ομαδες/ εκπαιδευτικούς). «Παραμύθι σε ένα λεπτό». Στην παράσταση βλέπουμε έξι παραμύθια τα οποία είναι δοσμένα με σύντομο τρόπο χωρίς ωστόσο να χάνεται κάτι από την ουσία τους. Στο παιχνίδι «Παραμύθι σε ένα λεπτό» τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες και πρέπει να παρουσιάσουν στους υπόλοιπους ένα γνωστό παραμύθι σε ένα μόνο λεπτό. Με αφηγητή ή χωρίς, με αφαίρεση δευτερευόντων ρόλων, μιλώντας γρήγορα και «τρέχοντας» πολλοί προλαβαίνουν! Ακόμα όμως κι αν δεν τα καταφέρουν κι ο εμψυχωτής ανακοινώσει τη λήξη του ενός λεπτού σίγουρα είναι διασκεδαστικό.
• Κατασκευή: Αφού δείτε και θαυμάσετε τα μαγευτικά κουστούμια και τις περούκες της παράστασης μπορείτε να σχεδιάσετε στο σπίτι τις δικές προτάσεις για το αγαπημένο σας παραμύθι. Πάρτε χαρτί του μέτρου, αλουμινόχαρτο, εφημερίδες, βαμβάκι και ό,τι άλλο έχετε και ξεκινήστε δουλειά. Τα δικά μας κουστούμια ήταν αυτά και έγιναν για μια μελλοντική παράσταση της Χιονάτης.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Στράους. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κάρμεν που ένωσε τις ιστορίες τους κι έντυσε τα παραμύθια με κλασική μουσική. Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…

Παίζουν και τραγουδούν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):

Άντα Αθανασοπούλου, Αθηνά Δημητρακοπούλου, Ιουστίνα Μάτσιασεκ, Λάμπρος Παπαγεωργίου, Αντώνης Παπαδάκης, Νικόλας Παπακωνσταντίνου, Ορφέας Τσαρέκας

Από τον Σπύρο Σιακαντάρη

Αντιμέτωπος με μια από τις πιο αμφιλεγόμενες θεατρικές ηρωίδες της εποχής της, την Έντα Γκάμπλερ, έρχεται αυτή τη σεζόν, ο Γιάννης Δρίτσας. Το στοίχημα μάλιστα είναι διττό, καθώς ο ίδιος δεν πρωταγωνιστεί μόνο στην παράσταση στο θέατρο «Κάτω από τη Γέφυρα», αλλά αναλαμβάνει τη διασκευή και το δύσκολο εγχείρημα της σκηνοθεσίας του κλασικού αριστουργήματος του Ίψεν και δηλώνει ότι βλέπει τη σκηνοθεσία ως :«μια σύνθεση εικόνων, τη δημιουργία ενός γλυπτού και μάλιστα σε τρισδιάστατο χώρο». Γεγονός στο οποίο σίγουρα συμβάλλουν και οι σπουδές, που ολοκλήρωσε πριν τρία χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών. 

Παρακολούθησα μια από τις γενικές πρόβες και εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που θα παρουσιαστεί η παράσταση και από το δέσιμο όλης της ομάδας των ηθοποιών που συμπρωταγωνιστούν μαζί του: η Μαριάννα Λαγουρού, ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος, η Αννίτα Κούλη, η Χριστίνα Κουλουμπή και ο Απόστολος Κρίτσας.

Μετά την ολοκλήρωση της πρόβας είχαμε την ευκαιρία για μια ευχάριστη κουβέντα στο φιλόξενο φουαγιέ του θεάτρου. Ο Γιάννης Δριτσας με ειλικρίνεια, αμεσότητα και ευγένεια μου εκμυστηρεύτηκε αρκετά σημαντικά στοιχεία της ζωής του, τη φιλοσοφία του, τους λόγους που τον οδήγησαν στη σκηνοθετική καρέκλα, τα όνειρά του για τα παιδιά του, αλλά και ένα θεατρικό εγχείρημα, που επιχειρεί φέτος για πρώτη φορά στην καριέρα του.

«'Εντα Γκάμπλερ», ένα κλασικό έργο που έχει πρωτοανέβει στη σκηνή πριν από περίπου 130 χρόνια. Τι το καθιστά επίκαιρο ώστε να ανέβει σήμερα;

Το βασικό θέμα που πραγματεύεται το έργο, ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα της Έντα Γκάμπλερ, καθιστά αυτομάτως το έργο διαχρονικό.

Θεωρώ ότι η Έντα Γκάμπλερ, ως ψυχοσύνθεση, είναι ο μέσος σημερινός άνθρωπος, αναφέρομαι και στο ανδρικό και στο γυναικείο φύλο.

Με ένα κορεσμένο εγώ που δεν διαπραγματεύεται τίποτα και με το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων αυτών να είναι οριακά στο να φτάσουν στην ακραία συμπεριφορά της Έντα που γίνεται αυτόχειρας.

Το ότι δε φτάνουμε να το ζούμε αυτό ομαδικά είναι καθαρά θέμα συμπτώσεων.Μπορεί να ακούγεται ακραίο, θεωρώ όμως, ότι ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος έχει πολύ συχνά αυτοκτονικές τάσεις, πολύ συχνότερα από όσο νομίζουμε. Για αυτοκαταστροφικές, δεν το συζητάμε αυτό είναι σίγουρα αδιαπραγμάτευτο.

Η διασκευή που έκανες έφερε το έργο στη σημερινή εποχή ή κράτησες την εποχή που αναφέρετε στο 19ο αιώνα;

 Έχω προσπαθήσει να σταθώ στην εποχή. Πέρα από το θέμα που πραγματεύεται το έργο, μου αρέσει αυτή η δυνατότητα που σου δίνει το θέατρο να ταξιδεύεις και εσύ και ο θεατής σου μέσα στο χρόνο.

Επιχειρούμε μέσα από αυτή τη παράσταση να γυρίσουμε πίσω στο 1900. Δε ξέρω πόσο εφικτό είναι αλλά ο στόχος μας, σαν ομάδα, είναι να πάμε εμείς και όχι να μεταφέρουμε την εποχή στο σήμερα.

Είπες τη λέξη ομάδα. Συνολικά όλοι οι ηθοποιοί έχετε αναλάβει τα σκηνικά, τα κοστούμια, τους φωτισμούς. Πως πήρατε αυτή την απόφαση και πόσο εύκολο ήταν το αποτέλεσμα;

Για να είμαι ακριβής σε κάθε αντικείμενο (μουσική, φώτα, σκηνικό, κοστούμια) κάποιος συνεισέφερε περισσότερο από τον άλλον. Όμως για κάθε τι που έγινε εδώ συναποφάσιζε όλη η ομάδα. Ήταν μια ευτυχής συγκυρία αυτή η ένωση των έξι ανθρώπων. Από τις πρώτες κιόλας αναγνώσεις αβίαστα ήρθε η ομοφωνία χωρίς συζητήσεις. Οπότε μοιραία προέκυψε να φέρουμε όλοι άποψη για το κάθε τι.

Ποιά ανάγκη σου, έπειτα από τόσα χρόνια πορείας στο θέατρο, σε οδήγησε να περάσεις και στο κομμάτι της σκηνοθεσίας.

Ένα μεγάλο ζητούμενο ήταν η έλλειψη επικοινωνίας με τους περισσότερους από τους σκηνοθέτες που συνεργάστηκα. Ένιωθα ότι δε μπορούσα να επικοινωνήσω εύκολα.

Στην πορεία συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μια ειδική γλώσσα επικοινωνίας μεταξύ ηθοποιού και σκηνοθέτη, ούτως ώστε ο σκηνοθέτης να μπορέσει να καθοδηγήσει ερμηνευτικές ανατάσεις τον ηθοποιό του. Αυτό δε σημαίνει ότι είχα ποτέ διαφωνίες ή υπήρξαν προβλήματα. Όταν συνεργάζομαι με έναν σκηνοθέτη είμαι κάτω από τις οδηγίες του.

Απλώς ένιωθα ότι δεν ήταν πάντα απολύτως κατανοητό κυρίως από τη μεριά τη δική μου. Είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία να μπορείς ως σκηνοθέτης να καθοδηγήσεις ακριβώς εκεί που θέλεις.

Ώστε να σου παράξει ο ηθοποιός σου το καλύτερο δυνατό, να τον εμπνεύσεις, να τον καθοδηγήσεις σωστά, να δεις ποιές είναι οι αδυναμίες του, ποιά τα θετικά του στοιχεία. Και το πιο ενδιαφέρον αν θέλει και ο ίδιος να εργαστεί να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Δηλαδή να μη λέει κάποιος σκηνοθέτης: «Δε μπορεί να το κάνει αυτό ας τον βάλουμε να κάνει κάτι άλλο πιο εύκολο».

Εδώ σε αυτή την ομάδα όλα αυτά λειτούργησαν με μια εξαιρετική ισορροπία. Όλοι οι ηθοποιοί είχαν την απαίτηση από εμένα να μην τους πάω από τον εύκολο δρόμο αλλά να βελτιώσουν και στοιχεία που σε πρώτη φάση δε μπορούσαν να τα βγάλουν.

Αυτό κάθε φορά είναι ένα δύσκολο εγχείρημα από τη μεριά του σκηνοθέτη. Πρέπει να έχει όλες τις αισθήσεις ανοιχτές για να μπορεί να αφουγκράζεται τον ηθοποιό που όταν ανεβαίνει στη σκηνή, σε πρόβα για να δοκιμάσει πράγματα είναι απολύτως εκτεθειμένος.

Επίσης, η ανάγκη μου να κάνω κάτι και με το κομμάτι το εικαστικό που το έχω αφήσει λίγο στην άκρη. Η σκηνοθεσία είναι μια σύνθεση εικόνων, η δημιουργία ενός γλυπτού και μάλιστα σε τρισδιάστατο χώρο.

Οπότε αυτή μου η ανάγκη να δημιουργήσω εικόνες η γλυπτά σε τρισδιάστατο χώρο ικανοποιείται σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Και αυτή η συνδημιουργία έχει να κάνει με ζωντανούς πίνακες με ζωντανά γλυπτά! Είναι πολύ προκλητικό.

 Την Έντα Γκάμπλερ υποδύεται στη σκηνή η Αννίτα Κούλη. Πώς την επέλεξες;

Με την Αννίτα είμαστε πολλά χρόνια φίλοι αλλά είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε. Είναι εξαιρετικά ταλαντούχα ηθοποιός, από τις καλύτερες ηθοποιούς που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

Έχει μια συγκλονιστική εσωτερικότητα και είναι πάρα πολύ εργατική.

Η αυτοκαταστροφική ηρωίδα Έντα Γκάμπλερ είχε ακραία συμπεριφορά, εσύ έχεις φτάσει ποτέ σε μια τέτοια συμπεριφορά;

Έχω φτάσει,ναι, σε μικρότερη ηλικία.

Θυμάσαι πως ήσουν την εποχή εκείνη που ήρθες από την Καλαμάτα;

Αν ανατρέξω πίσω θυμάμαι έναν άνθρωπο πολύ δειλό, πολύ φοβισμένο, πολύ ανασφαλή. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία που έχω τώρα πια σε αυτή την ηλικία, θεωρώ ότι ήμουν ένας άνθρωπος πολύ προβληματικός και πάρα πολύ κοντά στην Έντα Γκάμπλερ. Με βοήθησε πάρα πολύ σε αυτή τη διαδικασία η επαφή με το θέατρο.

Ήθελες από μικρός να ασχοληθείς με την υποκριτική, είχες κάποια πρότυπα - είδωλα;

Δεν υπήρξα ποτέ λάτρης κάποιων προτύπων, θαύμαζα πάρα πολλούς χορευτές και αθλητές. Θέατρο δεν είχα παρακολουθήσει μέχρι τα 17 μου.

Όταν ήρθα στην Αθήνα ξεκίνησα από μια σχολή φυσιοθεραπείας. Γνώριζα ότι είχα την ικανότητα και το ταλέντο να σχεδιάζω,αλλά δεν ήξερα αν μπορούσα να περάσω στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο χορός προέκυψε ήταν κάτι που το αγαπούσα πάρα πολύ και σπούδασα κλασικό και μοντέρνο χορό.

Και πως πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με την υποκριτική;

Τυχαία από μια υποτροφία. Η ενασχόληση μου με το θέατρο άρχισε να γίνεται σοβαρή στα μισά του πρώτου έτους. Ήταν άλλη η ιδέα που είχα για το θέατρο. Νόμιζα ότι για να γίνεις ηθοποιός πρέπει να βρεθείς σε μια παρέα, να βρεθεί ένας άνθρωπος να σε βοηθήσει, να σε προωθήσει με κάποιο αντίτιμο κ.λ.π και μετά ανεβαίνεις στη σκηνή και αρχίζεις να παίζεις.

Στη σχολή ανακάλυψα ότι η υποκριτική είναι μια πολύ σπουδαία υπόθεση. Οι απαρχές του θεάτρου οφείλονται στην ανάγκη του ανθρώπου να θεραπεύσει την ψυχή του.  

Είναι ιαματικές οι ιδιότητες του θεάτρου. Όταν άρχισα να μελετώ ανακάλυψα ότι αυτό που είχα να παρατηρήσω σε βάθος ήταν ο ίδιος μου ο εαυτός.

Ακόμη και τώρα λέω σε συναδέλφους, στους ηθοποιούς μου ή σε μαθητές που έχω κατά καιρούς, ότι το βιβλίο του ηθοποιού είναι έξω. Η ζωή.

Η παρατήρηση των άλλων η οποία θα ξεκινά όμως από εμάς. Αυτοπαρατήρηση. Έχεις τον εαυτό σου πάντα στο μικροσκόπιο. Εκεί εκτυλίσσεται όλο το δράμα της ανθρώπινης ζωής και όλο το πεδίο της μελέτης του αντικειμένου του ηθοποιού. Στην ανθρώπινη ζωή.

Όταν τελείωσα τη δραματική σχολή «Αρχή», είπα στη Νέλλη Καρρά τη διευθύντρια της σχολής «Δε ξέρω αν θα γίνω ηθοποιός φεύγοντας από εδώ, δε ξέρω αν θα γίνω καλός ηθοποιός, αλλά σίγουρα έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος» και το πιστεύω αυτό μέχρι τώρα.

Η αναγνωσιμότητα μέσα από ένα επιτυχημένο σίριαλ πόσο βοηθάει έναν ηθοποιό στην πορεία του στο θέατρο;

Κοίταξε το να είναι κανείς αναγνωρίσιμος στο αντικείμενο το δικό μου βοηθάει, επαγγελματικώς κυρίως. Καλώς η κακώς, κάποιοι επιλέγουν στο θέατρο περισσότερο τους αναγνωρίσιμους ηθοποιούς.

Το ότι είσαι γνωστός ηθοποιός δε σημαίνει ότι είσαι και καλός ηθοποιός. Όπως όταν είσαι γνωστός γιατρός δε σημαίνει ότι είσαι και καλός γιατρός, το ίδιο αν είσαι γνωστός δικηγόρος, γνωστός φούρναρης κτλπ

Βοηθάει και επαγγελματικά και κοινωνικά αλλά θέλει μεγάλη συζήτηση.

Έχεις δύο παιδιά θα ήθελες να ακολουθήσουν το επάγγελμα του ηθοποιού;

Τα παιδιά μου θέλω να ακολουθήσουν τα όνειρα τους, θέλω να κάνουν στη ζωή τους αυτό που πραγματικά τους γεμίζει και αυτό μέσω του οποίου πιστεύουν ότι μπορούν να προσφέρουν στους υπόλοιπους ανθρώπους. Θα είμαι εκεί για να στηρίξω τις επιλογές τους και εύχομαι να αξιωθώ να κάνω ακριβώς αυτό.

Προς το παρόν καλά τα πάω. Μου αρέσει που συζητάμε μαζί, λέω τη γνώμη μου, αλλά προσπαθώ να ανακαλύψω τι πραγματικά θέλουν και να τα ωθήσω προς τα εκεί.

Παράλληλα με την Έντα Γκάμπλερ ετοιμάζεις και άλλα σημαντικά πράγματα στο θέατρο.

Για πρώτη φορά παίζω και παιδικό θέατρο που δεν έχω ξανακάνει. Ξεκινήσαμε ήδη εδώ στο θέατρο "Κάτω απ΄την γέφυρα" στον "Έμπορο της Βενετίας" του Σαίξπηρ σε διασκευή - σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή, για σχολεία τις καθημερινές και για το κοινό τις Κυριακές. Πέρυσι παρουσιάστηκε σε μια δική μου ιδέα και σκηνοθεσία «Ο Μέγας Ανατολικός», σε μορφή μιούζικαλ. Με δυο τραγουδίστριες, μια ακροβάτισσα, μια χορεύτρια. Η παράσταση θα επαναληφθεί και πάλι στο Mask στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης.

Από τη νέα χρονιά θα παίξω δίπλα στην Άννα Ανδριανού, που μετέφρασε το ψυχολογικό θρίλερ «Ένας σχεδόν τέλειος γάµος», με σκηνοθέτη τον Γιάννη Βούρο, στο θέατρο Αλκμήνη.

Θα επέστρεφες με κάποιο ρόλο στην τηλεόραση η έχεις αφοσιωθεί περισσότερο στο θέατρο;

Αν τύχει κάτι με χαρά θα το κάνω.

Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη, ώρα 21:00

Έναρξη: 29 Οκτωβρίου

Διάρκεια: 90 ‘

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 ευρώ

φοιτητικό-ανέργων-άνω των 65 10 ευρώ, προαγορά: 12 ευρώ

ΘΕΑΤΡΟ  «ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ»

Πλατεία ηλεκτρικού σταθμού Ν. Φαλήρου

www.katoapotigefyra.gr

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πληροφορίες- κρατήσεις: 210 4816200, 210 4816207

Ηλεκτρονική προπώληση: viva.gr