Από την Αριλένα Δημητρίου

Το 1999 η ταινία «Μία πορνογραφική σχέση» του Φρεντερίκ Φοντέιν έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες αποσπώντας βραβεία και διθυραμβικές κριτικές. Λίγα χρόνια αργότερα ο σεναριογράφος της, Φιλίπ Μπλασμπάντ, διασκεύασε ο ίδιος το σενάριο του για να ανέβει στο θεατρικό σανίδι.  Σήμερα, στο «Από Μηχανής Θέατρο» ο Βαγγέλης Παπαδάκης και η Χριστίνα Δενδρινού πρωταγωνιστούν στην ομώνυμη παράσταση, ενσαρκώνοντας αυτούς του δύο ήρωες που αποζητούνε μόνο την σαρκική απόλαυση, μακριά από συναισθηματικούς δεσμούς και έρωτες. Το ζευγάρι συναντιέται αποκλειστικά σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου για να εκπληρώσει τις σεξουαλικές του φαντασιώσεις. Όμως η μια συνάντηση διαδέχεται την άλλη και μία ερωτική ιστορία ξετυλίγεται. Ξεκινώντας από την σεξουαλική επιθυμία, το έργο εξερευνεί την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και ανακαλύπτει το αναπάντεχο του έρωτα. Οι δυο πρωταγωνιστές μιλάνε στο Texnes-Plus για την παράσταση, τα ακραία συναισθήματα και ξεχωρίζουν ατάκες που τους έφεραν πιο κοντά στους ήρωες που υποδύονται.

Τι σας γοήτευσε στη ταινία του Φρεντερίκ Φοντέιν και αποφασίσατε να μας την παρουσιάσετε στη σκηνή;

Βαγγέλης Παπαδάκης: Αρχικά το γεγονός ότι μόλις είδα την ταινία πάγωσα για κάποια λεπτά χωρίς να καταλάβω ακριβώς γιατί. Δεν μπορούσα να εξηγήσω γιατί μου συνέβη κάτι τέτοιο. Υπήρχε κάτι στην ταινία που λειτουργούσε υπόγεια. Σαν να εμπεριείχε ένα μυστικό. Ήθελα να το αποκαλύψω… Τελικά, μέσα από την συγκεκριμένη θεατρική δουλειά, μου αποκαλύφθηκε ένας ολόκληρος κόσμος, ο οποίος λειτουργεί πέρα και πίσω από τις λέξεις.

Η ταινία συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βενετίας 1999, όπου η πρωταγωνίστρια (Ναταλί Μπάι)τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας (Coupe Volpi). Αυτό πόσο ψηλά έχει ανεβάσει το πήχη για εσάς ή δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με την ταινία;

Χριστίνα Δενδρινού: Όποτε αναλαμβάνω έναν ρόλο ανεβάζω τον πήχη ψηλά.. ακόμα και αν μιλάμε για ρόλο σε παιδική παράσταση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορείς να αποφύγεις τη σύγκριση με την ταινία. Αυτή την ταινιάρα! Πρώτον γιατί το θεατρικό είναι κινηματογραφικά γραμμένο (το θεατρικό γράφτηκε μετά από το σενάριο) και δεύτερον γιατί η ίδια η ταινία έκανε αίσθηση. Ακόμα και αυτοί που δεν την έχουν δει, έχουν ακούσει τον τίτλο. Και επειδή μου άρεσε πολύ και η ταινία, και το θεατρικό στην εξαίρετη μετάφραση του Ανδρέα Στάικου  αλλά και ο ρόλος «Εκείνης» ανέβασα τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. 

Κύριε Παπαδάκη, η παράσταση είναι το πρώτο σας σκηνοθετικό εγχείρημα, ενώ παράλληλα πρωταγωνιστείτε σ’ αυτήν. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε και τι σας γοητεύει σ’ αυτό το ταξίδι;

Βαγγέλης Παπαδάκης: Δεν είναι το πρώτο μου σκηνοθετικό εγχείρημα η αλήθεια είναι αλλά είναι η πρώτη φορά που χρειάζεται να παίζω και να σκηνοθετώ παράλληλα με τόσο σημαντική σε διάρκεια παρουσία μου στην σκηνή. Κατά συνέπεια, ήταν πολύ δύσκολο πχ. να εστιάσω μόνο στην ιδιότητα μου ως ηθοποιός ενώ δουλεύαμε κάποια σκηνή με την παρτενέρ μου, την υπέροχη Χριστίνα Δενδρινού. Εδώ κατάλαβα ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να αφεθείς στον άλλον. Να τον εμπιστευτείς περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό. Να δεχθείς απόλυτα αυτή την σκηνική εξάρτηση με τον άλλον κι όχι να επιτηρείς ως σκηνοθέτης τα τεκταινόμενα. Αυτό είναι ένα ωραίο ταξίδι λοιπόν… Η απώλεια του «εγώ» σου και η  ανακάλυψη νέων  «τόπων». Ζορίστηκα η αλήθεια είναι. Αλλά είχα τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα μου. Τους ευχαριστώ πολύ.

Ποιο είναι για εσάς το μήνυμα του έργου του Φρεντερίκ Φοντέιν;

Χριστίνα Δενδρινού: Την αγάπη τη βρίσκεις στα πιο απίθανα μέρη. Η αγάπη είναι ελευθερία. Η αγάπη είναι το σπάσιμο των ορίων, των συμβάσεων. Τα όρια φόβου και αγάπης είναι μια πολύ λεπτή γραμμή. Όμως συνυπάρχουν και χρειάζονται το ένα το άλλο, όπως το φως και το σκοτάδι.

Άρα, μπορεί μια σχέση από πορνογραφική να γίνει άκρως συναισθηματική και αναγκαία;

Βαγγέλης Παπαδάκης: Φυσικά. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στους ήρωες του έργου. Αυτήν ακριβώς την πορεία παρακολουθεί ο θεατής. Αυτό μου έχει συμβεί κι εμένα. Είναι ένα ταξίδι ανεπανάληπτο.

Ποια ατάκα του έργου είναι πιο κοντά στον εαυτό σας;

Βαγγέλης Παπαδάκης: «απλώς…ήταν, έτσι!»

Χριστίνα Δενδρινού: «Τελοσπάντων, το σεξ στον κινηματογράφο είναι ή πανωλεθρία ή νιρβάνα, δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα στα δύο. Στη ζωή όμως είναι ανάμεσα στα δύο. Αλλά στην περίπτωσή μας, μαζί του ήταν τέλεια.. ήταν όσμωση.»

Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη να κάνει δική του παραγωγή στην Ελλάδα του σήμερα;

Βαγγέλης Παπαδάκης: Ποτέ δεν ήταν. Και στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα είναι. Όμως οι καλλιτέχνες είναι τολμηροί από την φύση τους. Θα διεκδικήσουν κάπου έναν χώρο, με όποιον τρόπο, για να ακουστούν. Να μιλήσουν. Θα αφιερώσουν χρόνο, ενέργεια, χρήματα, θα παλεύουν με τους δαίμονες τους από όραμα, από ανάγκη. Αν η ανάγκη αυτή παραμένει ισχυρή θα τους οδηγήσει και στα επόμενα βήματα. Βρίσκουν πάντα  τον τρόπο αυτοί οι νέοι καλλιτέχνες.

Και τελικά, τι χρειάζεται για να επιβιώσει;

Χριστίνα Δενδρινού: Γερό στομάχι, υπομονή και πάντα να διαθέτει αγάπη και αφοσίωση σε αυτό που κάνει.

Η παράσταση παίζεται στο «Από Μηχανής Θέατρο» (Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο) κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9:30 μ.μ. μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου.

Το πρωί της Δευτέρας 8 Ιανουαρίου 2018 πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη τύπου-brunch γνωριμίας με τους συντελεστές της παράστασης “BU-21” του Stuart Slade, που ανεβαίνει σε πανελλήνια πρώτη στο Θέατρο 104 σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά. Το έργο παρουσιάστηκε το 2016 στο Trafalgar Studios στο West End του Λονδίνου και, μετά την Ισπανία, πρόκειται για το δεύτερο ανέβασμά του στην Ευρώπη.

Οι ηθοποιοί Χρηστίνα Γαρμπή, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Μανώλης Κλωνάρης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Βαγγέλης Σαλευρής, Λία Τσάνα, αφού παρουσίασαν σε μορφή αναλογίου αποσπάσματα του έργου, μίλησαν για τους έξι χαρακτήρες που υποδύονται. Στο έργο υπάρχει μία παλέτα αντιδράσεων απέναντι στο μυθοπλαστικό τρομοκρατικό αυτό χτύπημα, από ήρωες διαφορετικών ηλικιών, κοινωνικών τάξεων και εθνικοτήτων. Στη συνέχεια, αναφέρθηκαν στο σύνθετο φαινόμενο της τρομοκρατίας που ο Stuart Slade αγγίζει με χιούμορ και οξυδέρκεια στο σύγχρονο αυτό κείμενο. Ακούστηκαν ποικίλες σχετικές θέσεις, όπως ότι «τρομοκρατία δεν είναι οι άνθρωποι που σκοτώνονται, αλλά ο φόβος που σου προκαλεί», «η τρομοκρατία είναι ένας αόρατος εχθρός και είναι αφελές να πιστεύουμε ότι δεν μας αφορά». Οι ηθοποιοί κατέληξαν στο ότι «το έργο σου λέει ότι η ζωή τρέχει, είναι εδώ.» Τονίστηκε η αμεσότητα, η καθημερινή γλώσσα και η βαθιά αισιοδοξία του κειμένου, ενώ ο σκηνοθέτης Θοδωρής Βουρνάς υπογράμμισε το μήνυμα του έργου, λέγοντας πως ένα τέτοιο συμβάν «δεν το ξεχνάς, αλλά ξεπερνιέται. Η ζωή προχωράει και πρέπει να προχωρήσει.»

Οι συντελεστές ανανέωσαν το ραντεβού τους με τους παρευρισκόμενους για την πρεμιέρα της παράστασης, την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018 στο Θέατρο 104, όπου θα παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15 μ.μ.

Συντελεστές της παράστασης:

Συγγραφέας: Stuart Slade

Μετάφραση: Λυδία Τριγώνη

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Τριγώνη

Production Design: Κασσιανή Λεοντιάδου

Κινησιολογία: Ντέπυ Γοργογιάννη

Σχεδιασμός ήχου-φωτισμού: Κασσιανή Λεοντιάδου, Σπύρος Δουκέρης, Λήδα Γρηγοριάδη

Artwork: Γιώργος Γιαννίμπας

Trailer: Γιώργος Τσιρογιάννης

ΠΑΙΖΟΥΝ: Χρηστίνα Γαρμπή, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Μανώλης Κλωνάρης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Βαγγέλης Σαλευρής, Λία Τσάνα

Trailer: https://youtu.be/5yTfu3ZrKcM

 

INFO

Παραστάσεις: Από 17 Ιανουαρίου 2018 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 μμ

Εισιτήρια: 12 κανονικό και 8 μειωμένο

Διάρκεια: 90 λεπτά

Πληροφορίες θεάτρου:

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, T. 210 3455.020

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | http://www.104.gr/

www.facebook.com/BU21.theatro104

 

 

 

Την επίκαιρη κωμωδία - πολιτική αλληγορία «Το Πορφυρό Νησί» του κορυφαίου ρώσου δραματουργού Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ παρουσιάζουν από κοινού Δη.Πε.Θε. Κοζάνης και Θέατρο Άλφα - Ιδέα από την Πέμπτη, 25 Ιανουαρίου στην Αθήνα, στη σκηνή του θεάτρου Άλφα – Ιδέα. Από τα μέσα Απριλίου η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Κοζάνη και σε περιοδεία σε κοντινούς δήμους.

Το στοιχείο του «θεάτρου μέσα στο θέατρο» και η καταιγιστική δράση, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του Πορφυρού Νησιού, που ανεβαίνει από έναν δεκαμελή θίασο σε νέα μετάφραση - διασκευή της Μαρίας Βαρδάκα, η οποία υπογράφει και την σκηνοθεσία του έργου.

Λίγα λόγια για το έργο

Στην παράσταση θα παρακολουθήσουμε έναν ρωσικό θίασο του 1928 να ανεβάζει ένα παραμύθι για ένα φανταστικό νησί που κατοικείται από ιθαγενείς. Δύο από αυτούς καταδικάζονται σε θάνατο με την κατηγορία της υποκίνησης επανάστασης εναντίον του μονάρχη. Όμως, την τελευταία στιγμή κατορθώνουν να δραπετεύσουν και να χαθούν στη θάλασσα. Κατόπιν, στο νησί καταφθάνει ένα πλοίο με Ευρωπαίους αριστοκράτες, με τους οποίους ο μονάρχης κλείνει μια πολύ «συμφέρουσα» συμφωνία: να τους πουλήσει τα μαργαριτάρια που παράγονται στο νησί, για μερικά βαρέλια ρούμι και λίγα μέτρα ύφασμα. Η συμφωνία κάνει πανευτυχείς και τις δύο πλευρές! Τι θα ακολουθήσει, όμως, όταν αναπάντεχα εκραγεί το ηφαίστειο του νησιού;

Παρακολουθώντας την παράσταση θα δούμε τα πάθη και τις αγωνίες όλων των θιάσων παγκοσμίως, τη μοίρα όλων των λαών παγκοσμίως, που αναπόφευκτα, μας φέρνει στο νου την κατάσταση της δικής μας χώρας, του δικού μας λαού, που η τρέχουσα συνθήκη της οικονομικοκοινωνικής κρίσης έβγαλε τόσο δυναμικά στο προσκήνιο.

Ταυτόχρονα θα παρακολουθήσουμε και την αέναη πάλη της Τέχνης ενάντια στη λογοκρισία και ενάντια στη χρήση της για σκοπούς εντελώς αντιφατικούς με την ίδια την Τέχνη...

Η Τέχνη, εξάλλου, δεν είναι ο ορισμός της απόλυτης ελευθερίας σκέψης και έκφρασης;

 

Ο Μπουλγκάκοφ με το «Πορφυρό Νησί»:

-       Παρουσιάζει την «κουζίνα» του θεάτρου με τις γαργαλιστικές ίντριγκες των ηθοποιών, την ματαιοδοξία των πρωταγωνιστών και τον πανικό των παρασκηνίων, ανάγοντας το επίπεδο της θεατρικότητας στα όρια του Πιραντελλικού θεάτρου ως προς την εμπλοκή του θεάτρου με την αληθινή ζωή. Μάλιστα, ο Ρώσος δραματουργός φαίνεται να ταυτίζεται με το ρόλο του συγγραφέα του έργου του, μεταγράφοντας κωμικά τις δικές του επαγγελματικές και ιδεολογικές περιπέτειες στο χώρο του θεάτρου.

 

-       Σχολιάζει τη λογοκρισία στην Τέχνη, που παρουσιάζεται απροκάλυπτα επί σκηνής ως ένα βασικό εργαλείο της νέας λαϊκής δημοκρατίας. Καταγγέλει έτσι τη χειραγώγηση της σκέψης ως κεντρικό μοχλό του νέου καθεστώτος, με την οποία ο ίδιος ήταν τόσο αντίθετος, και από την οποία είχε τόσο δεινοπαθήσει.

 

-       Στηλιτεύει, μέσα από την κωμική υπερβολή, κάθε μορφή πολιτεύματος που δεν υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες και τα δικαιώματα των πολλών, είτε αυτή είναι η μοναρχία είτε η αστική είτε η λαϊκή δημοκρατία και δεν χαρίζεται σε κανένα που παίζει στις πλάτες του λαού επαίσχυντα παιχνίδια εξουσίας και οικονομικών συμφερόντων.

 

 

[**Το έργο παρουσιάστηκε στη Μόσχα για πρώτη φορά στα 1928. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1978 από το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά και μετάφραση Έρσης Βασιλικιώτη με τίτλο Η Ερυθρά Νήσος.]

 

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση – διασκευή – σκηνοθεσία: Μαρία Βαρδάκα

Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης

Κοστούμια: Κωνσταντίνος Γκουγκούνης

Μουσική επιμέλεια: Βάλια Σεβροπούλου

Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Λιόντου

Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Σαρρή

Video: Αλέξανδρος Κακλαμάνος

 

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):

 Θέατρο Άλφα.Ιδέα

28^ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 37 & Στουρνάρα 51, Πολυτεχνείο

Τηλ.: 210-5221444, 210-5238742

www.alfaidea.gr

 

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πέμπτη στις 21:00

 

Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση από Viva.gr και από ταμείο θεάτρου: 8 ευρώ

Ημέρα Παράστασης γενική είσοδος: 12 ευρώ

Ημέρα Παράστασης μειωμένο (Φοιτητές, άνεργοι, ΑΜΕΑ): 8 ευρώ

 

Facebook Page: Το Πορφυρό Νησί

 

 

 

Ο Θανάσης Νιάρχος συνομιλεί με διακεκριμένους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών για την προσωπική τους διαδρομή και τη δική τους «πατρίδα».

Αυτή την Πέμπτη στις 19:00, ο Θανάσης Νιάρχος θα υποδεχτεί την καταξιωμένη βυζαντινολόγο-ιστορικό Ελένη Αρβελέρ σε μία εφ’όλης της ύλης συζήτηση.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Από 9 Νοεμβρίου και κάθε δεύτερη Πέμπτη στις 19:00.

Ελεύθερη είσοδος

 

Χώρος: Θέατρο Σταθμός

Διεύθυνση: Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα (Μετρό Μεταξουργείο)

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 211 40 36 322

 

Για να επικοινωνήσετε με το Θέατρο Σταθμός: info@sthatmostheatro.gr

Η ιστοσελίδα μας: http://stathmostheatro.gr/

Η σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/stathmostheatro/

Ακολουθήστε μας στο Instagram:  https://www.instagram.com/theatro_stathmos/

 

 

 

 

Το Αγγέλων Βήμα, μετά τον επιτυχημένο Α’ κύκλο διαδραστικών διαλέξεων, συνεχίζει με τον Β’ κύκλο.

 

Αναλυτικό πρόγραμμα

ΘΕΑΤΡΟ

Χαρά Μπακονικόλα

Ομότιμη Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών

Κάθε Τρίτη από 23/1/2018 έως 6/3/2018, ώρα 18.00-20.00

 

Μια απόπειρα να μειώσουμε κάποιες παρανοήσεις γύρω από το θέατρο, να διερωτηθούμε πάνω στο αυτονόητο, να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τη δραματουργία και με τη σκηνή. Μια προσπάθεια να δείξουμε πως, στο θέατρο, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, ό,τι είναι σκηνικά κραυγαλέο και οριακό δεν είναι και πρωτότυπο ή πρωτοποριακό. Μια προσπάθεια να διακρίνουμε τα μεγάλα έργα μέσα από φτηνά και παραπλανητικά φτιασιδώματα, που τα παραμορφώνουν.  

 

Ώρα να ξαναβρούμε το αυτονόητο- Ανοιχτά ζητήματα του θεάτρου

 

Πρώτη διάλεξη: Ο Οιδίπους και κάποιοι άλλοι…

                  -Μικρή εισαγωγή

                  -«Πλατωνοποίηση» και «εκχριστιανισμός»

                  -Η σχέση της αττικής τραγωδίας με τον κόσμο των αισθήσεων

                  -Ας αφουγκραστούμε τα κείμενα

Δεύτερη διάλεξη: Η αιώνια ερωτοτροπία με τον ρεαλισμό

                  -Σύντομη εισαγωγή

                  -Ο οικείος κόσμος του ρεαλισμού και τα σύμβολα

                  -Πόσοι ρεαλισμοί υπάρχουν;

                  -Ας γευτούμε ρεαλιστικές συνταγές

 

Τρίτη διάλεξη: Το θέατρο του παραλόγου και οι νόθοι γονείς του

                  -Το παράλογο ως βίωμα δεν μονοπωλείται από το θέατρο

                                                                 του παραλόγου

                  -Παρανοήσεις σχετικά με την πατρότητα (Μάτερλινκ, Καμύ                    

                                                                 και διάφοροι άλλοι)

                  -Κοινά χαρακτηριστικά ανόμοιων δραματουργών (Μπέκεττ,

                                                                 Ιονέσκο, Ανταμόφ…)

                  -Ας παίξουμε πάνω στο σκοινί του παραλόγου

Tέταρτη διάλεξη: Η γλώσσα του θεάτρου και τα πάθη της

                  -Μικρή εισαγωγή 

                  -Το αμήχανο σώμα και η κακοποίηση του έναρθρου λόγου

                                                (τονισμός, επιτονισμός, στίξη)

                  -Ας υποστηρίξουμε πειστικά το κείμενο

Πέμπτη διάλεξη: Η μείξη των λογοτεχνικών ειδών

                  -Μικρή δειγματοληψία

                  -Συγγένεια εξ αγχιστείας ή συνεύρεση διά της βίας;

                  -Θέατρο και ποίηση

                  -Ας δούμε μαζί αν ένα άλογο κι ένα πορτοκάλι κάνουν ένα             

                                                               αλογοπορτόκαλο

Έκτη διάλεξη: «καταραμένοι» δημιουργοί της Γερμανίας

                  -Η ασθένεια της συνείδησης στο περιθώριο του γερμανικού

                                                                   Ρομαντισμού

                  -Γκέοργκ Μπύχνερ, Χάινριχ φον Κλάιστ, Γιάκομπ Λεντς

                  -Απόπειρες ερμηνείας αποσπασμάτων

Έβδομη διάλεξη: Η σιωπή στο θέατρο

                   -Λόγος και σιωπή

                   -Σώμα και σιωπή

                   -Το εννοιακό φάσμα της σιωπής

                   -Ας δοκιμάσουμε να εκφραστούμε σιωπώντας

 

 

 

ΕIKAΣTIKA

Όλγα Ζιρώ

Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης, Ζωγράφος και Γλύπτρια, Επίτιμη Σχολική Σύμβουλος Εικαστικών

 

Συμμετέχει η Τζίνη Γεννηματά

Πολιτισμολόγος

Κάθε Πέμπτη από 25/1/2018 έως 29/3/2018, ώρα 18.00-20.00

 

 

Σκοπός των διαλέξεων

Ο κύκλος των διαλέξεων έχει σκοπό την ανάγνωση των ΄Έργων Τέχνης και την ανίχνευση των μηνυμάτων της οπτικής επικοινωνίας.

Η κάθε διάλεξη  σε εισάγει στον οπτικό γραμματισμό δηλαδή, είναι σχεδιασμένη για την εξάσκηση στην παρατήρηση και στην «ανάγνωση»,  στην κατανόηση των έργων της τέχνης.

Μέσα από την εξοικείωση με το οπτικό λεξιλόγιο και την εικαστική ορολογία, θα  εκτιμήσεις την Τέχνη, θα μάθεις να μιλάς γι’ αυτήν, κυρίως όμως θα οξύνεις την κριτική σου σκέψη και θα μάθεις να αποκωδικοποιείς τις εικόνες της καθημερινής σου ζωής.

Σε ποιους απευθύνονται

Η Τέχνη μάς αφορά όλους. Οι διαλέξεις απευθύνονται σε όλους, ανεξάρτητα από τον επαγγελματικό ή προσωπικό χώρο όπου ο καθένας βρίσκεται και δραστηριοποιείται. Οι εκπαιδευτικοί της Τέχνης θα πάρουν πολύτιμα διδακτικά  εργαλεία για να τα εφαρμόσουν άμεσα στο μάθημά τους. Οι σπουδαστές της Τέχνης θα συστηματοποιήσουν τη γνώση τους, με τη διεπιστημονική και τη διαθεματική ανάπτυξη κάθε κινήματος Τέχνης.

Πότε και Πώς μπορείς να  παρακολουθήσεις τις διαλέξεις

Οι διαλέξεις γίνονται κάθε Πέμπτη και ώρα 18.00-20.00 μ.μ.  Μπορείς να τις παρακολουθήσεις όλες, από την αρχή έως το τέλος. Μπορείς όμως και να τις παρακολουθήσεις  μεμονωμένα, επιλέγοντας τις ενότητες που σε ενδιαφέρουν περισσότερο. Για κάθε δίωρο η είσοδος είναι 10 Ευρώ που καταβάλλονται με την αγορά εισιτηρίου από το ταμείο του θεάτρου. Για τους εκπαιδευτικούς η είσοδος είναι 8 ε.

Τι θα μάθεις

Με την ολοκλήρωση της σειράς των διαλέξεων θα είσαι σε θέση:

1.      Να παρατηρείς με κριτική οξύτητα τα έργα Τέχνης και τις εποχές τους.

2.      Να εκφράζεις την προσωπική σου γνώμη για τα έργα τέχνης και τις έννοιες της τέχνης.

3.      Να αποκωδικοποιείς τα κρυφά και φανερά μηνύματα των εικόνων που συναντάς στην καθημερινή σου ζωή, από τα ΜΜΕ ως τις πολιτικές αφίσες.

Βεβαίωση παρακολούθησης

Για όποιον παρακολουθήσει τουλάχιστον τρία από τα πέντε δίωρα θα δοθεί Βεβαίωση επιτυχούς  παρακολούθησης.

 

 

Περιγραφή των διαλέξεων

Κάθε περίοδος της τέχνης εξετάζεται σε δύο αυτοτελείς διαλέξεις των δύο ωρών η καθεμία. Σε κάθε δίωρο η πρώτη ώρα καλύπτεται από την εισήγηση για το ερώτημα της Τέχνης,  τους καλλιτέχνες και τα κύρια χαρακτηριστικά της τέχνης τους ενώ η δεύτερη ώρα καλύπτεται από βιωματικές δράσεις. Οι συμμετέχοντες δηλαδή, προσκαλούνται, με μεθοδευμένες ασκήσεις, στη βιωματική ανάγνωση των έργων της Τέχνης και κατόπιν στην εφαρμογή όρων και εννοιών,  σε υπαρκτά παραδείγματα της σύγχρονης καθημερινότητας

 

Διάλεξη25 Ιανουαρίου και 1 Φεβρουαρίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, θα απεικονίσω τον Άνθρωπο.

Ο Οικουμενικός Άνθρωπος είναι κυρίαρχος της Φύσης.

Ο ζωγραφικός πίνακας

γίνεται το  ανοιχτό παράθυρο μέσα από το οποίο

ο Άνθρωπος βλέπει την πραγματικότητα,

όπως αυτός την ορίζει.

:

Η Τέχνη την εποχή της Αναγέννησης

 

Διάλεξη 15 και 22 Φεβρουαρίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, ξέρω πολλά.

Η πραγματικότητα αλλάζει μέρα με τη μέρα. Ο καλλιτέχνης σε μία εποχή κρίσης και αβεβαιότητας επιδιώκει την έκπληξη και την πρωτοτυπία:

Η Τέχνη του Μανιερισμού

Διάλεξη 1 και 8 Μαρτίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, μπορώ να σας συνεπάρω, μπορώ να σας συγκινήσω, στην πόλη, στην πλατεία, στην εκκλησία.

Η πραγματικότητα του 17^ου αιώνα είναι  ένα θέατρο. Ο ΄Ανθρωπος προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κοσμική και στην εκκλησιαστική εξουσία. Η Τέχνη του απευθύνει το λόγο με τις μεγάλες χειρονομίες, με την έκσταση και με το πάθος :

 η εποχή του Μπαρόκ

 

Διάλεξη 15 Μαρτίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης, θέλω να τακτοποιήσω την πραγματικότητα με κανόνες και τάξη.

Η πραγματικότητα και ο ορθός λόγος. Ο ΄Ανθρωπος κατηγοριοποιεί και οργανώνει την Τέχνη και τη ζωή. Οι ακαδημαϊκοί κανόνες της ηθικής και της αισθητικής:

η εποχή του Νεοκλασικισμού

 

 

 

Διάλεξη 22 και 29 Μαρτίου

Εγώ, ο καλλιτέχνης,

θα  απεικονίσω την πραγματικότητα

 όπως εγώ την βλέπω

Η πραγματικότητα εκβιομηχανίζεται. Ο Άνθρωπος δρα και επαναστατεί για την ελευθερία του. Ο καλλιτέχνης ξεπερνά τους κανόνες και προτείνει την υποκειμενική αντίληψη και κριτική της πραγματικότητας. Η εποχή του Ρομαντισμού και η εποχή του Ρεαλισμού

 

 

 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

 

Κατερίνα Μαγγανά

 

Ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια, συγγραφέας

 

Κάθε Παρασκευή από 26/1/2018 έως 16/3/2018, ώρα 18.00 έως 20.00

 

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΟΝΕΙΡΟ –ΠΑΡΑΜΥΘΙ

«Θα σου πω μια ιστορία: η θεραπευτική λειτουργία του ονείρου, του παραμυθιού και της τέχνης.»

 

Ο άνθρωπος από την αρχή της ζωής του θέλει να αφηγείται ιστορίες. Ανάγκη μα και επιθυμία της ανθρώπινης ύπαρξης να δημιουργούμε και να μιλάμε τις ιστορίες μας, να τις μοιραζόμαστε με τον εαυτό μας, τους σημαντικούς άλλους, τον κόσμο. Από βρέφη ονειρευόμαστε, τα όνειρά μας είναι η πρώτη μορφή αφήγησης και προσπάθειας ερμηνείας του κόσμου σε μια πορεία αποτελούμενη από σύνθετες διαδικασίες που μας διαμορφώνουν ως υποκείμενα. Λίγο αργότερα, όταν οι λέξεις αποκτούν νοήματα και ειρμό ανακαλύπτουμε τον μεταβατικό  χώρο της αφήγησης, του παραμυθιού που είναι εξαιρετικά σημαντικός και παραγωγικός για την προσπάθεια συγκρότησης του εαυτού καθώς και για τη εξέλιξη του εσωτερικού μας κόσμου. Μεγαλώνοντας και μετουσιώνοντας, οι δρόμοι της τέχνης αναλαμβάνουν να «πουν» τις παλιές και τις καινούργιες ιστορίες μας.

Στην διάρκεια οκτώ συναντήσεων θα προσεγγίσουμε το όνειρο, το παραμύθι και την τέχνη, υπό το πρίσμα της ψυχοδυναμικής τους λειτουργίας. Ποια είναι η βαθύτερη ψυχοποιητική, αλλά και θεραπευτική τους διάσταση; Τι ψυχικό υλικό διαχειρίζεται το παιδί και ο ενήλικας μέσω αυτών, μέσω του μύθου; Γιατί βλέπουμε συχνά το ίδιο όνειρο; Γιατί τα παιδιά θέλουν να ακούν ξανά και ξανά το ίδιο παραμύθι; Τι συμβολίζουν και τι αναπαριστούν οι ήρωες, τα τέρατα, οι καλοί και οι κακοί; Ποια είναι τα παραμύθια των ενηλίκων…; είναι μερικές από τις ερωτήσεις τις οποίες θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε, να συζητήσουμε και με την αφορμή τους να φτιάξουμε τις δικές μας ιστορίες.

 

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου:

Πώς φτιάχνονται τα όνειρα; Σωματικές πηγές και ψυχικές διαδρομές, βιολογία και επιθυμία.

 

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου:

Όνειρα προφητικά, αποκαλυπτικά ή συμβολικά; «Υπέροχοι εφιάλτες»;

 

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου:

Το όνειρο στην ψυχανάλυση, δυνατότητα ερμηνείας, θεραπευτική λειτουργία της ονειρικής δημιουργίας. Σύνδεσμοι με την ονειροπόληση και την τέχνη.

 

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου:

Μύθοι και παραμύθια: ήρωες και μικρά πλάσματα γεμάτα ικανότητες.

 

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου:

Τι κάνει η κοκκινοσκουφίτσα με τον λύκο; Τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης και συμβολισμού των παραμυθιών.

 

Παρασκευή 2 Μαρτίου:

Πες το μου ξανά μαμά: το αγαπημένο παραμύθι, η σύνδεσή του με τις φάσεις της ανάπτυξης.

 

Παρασκευή 9 Μαρτίου:

Από το παραμύθι στην τέχνη και η τέχνη ως παραμύθι.

 

Παρασκευή 16 Μαρτίου:

Όψεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας και οι θεραπευτικές διαστάσεις τους τόσο για τον καλλιτέχνη- δημιουργό όσο και για το κοινό- αποδέκτη.

 

 

Για κάθε διάλεξη, τιμή εισόδου 10 ευρώ με την αγορά αντίστοιχου εισιτηρίου  από το ταμείο του θεάτρου

Μειωμένη τιμή εισόδου για εκπαιδευτικούς: εισιτήριο 8 ευρώ

 

ΘΕΑΤΡΟ «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ»

 

Σατωβριάνδου 36, στάση μετρό «Ομόνοια», τηλ. 210 52 42 211

Την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018, θα πραγματοποιηθεί διάλεξη στη Νομική Σχολή από τον κ. Νεκτάριο - Γεώργιο Κωνσταντινίδη, Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών, κριτικό και μεταφραστή θεάτρου

με θέμα: "Η μετάφραση του θεατρικού έργου Εχθροί εξ αίματος του Αρκά στα γαλλικά από τον Δημήτρη Φίλια".

 

Νομική Σχολή, Αίθουσα Β' Μαθηματικών

(είσοδος από την οδό Σόλωνος)

ώρα 19.00 - 21.00

 

Είσοδος ελεύθερη

Την Hedda Gabler του Henrik Ibsen (1890) κορυφαίου του κριτικού κοινωνικού ρεαλισμού, επέλεξε η Άντζελα Μπρούσκου για να παρουσιάσει στο χώρο του ιστορικού Μπαγκείου, το Φεβρουάριο. Το ξενοδοχείο που έχτισε ο Γερμανός αρχιτέκτονας Έρνστ Τσίλλερ μεταξύ των ετών 1890 και 1894  θα γίνει ο δραματικός τόπος για να «στηθεί» η ιστορία της Hedda φέρνοντας στο σκηνικό φως το παγκόσμιο και διαχρονικό ζήτημα της γυναίκας και της θέσης της, σε μια κοινωνία «χτισμένη» από άνδρες.

 

Ο Ibsen με την Hedda Gabler συμπύκνωσε και απεικόνισε με αριστουργηματικό τρόπο την πλήρη παρακμή (οικονομική, κοινωνική, ηθική, και ψυχολογική) της αριστοκρατικής τάξης, η οποία χρησιμοποίησε ακόμη και το γάμο ως μέσο για την έκφραση των ταξικών διαφορών.

 

Λίγα λόγια για την  Hedda Gabler

 

Η Hedda Gabler, κόρη του αποθανόντος στρατηγού Gabler, θύμα των υψηλών της απαιτήσεων, βρίσκει στο πρόσωπο του Jürgen Tesman το σύζυγο με τις προοπτικές που μπορεί ίσως να της επιστρέψει τη «χαμένη» κοινωνική και οικονομική αίγλη. Όταν από σύμπτωση ξανασυναντά τον Ejlert Lövborg, εκείνον που κάποτε ανομολόγητα ερωτεύθηκε και μαθαίνει ότι, με τη βοήθεια μια άλλης γυναίκας, κατώτερης ταξικής προέλευσης, θα εκδώσει ένα σημαντικό, καινοτόμο βιβλίο και ότι με αυτό είναι ακαδημαϊκός συνυποψήφιος του συζύγου της, συγκλονίζεται και  καταστρέφει αυτό που δεν μπορεί να δεχτεί. Υπονομεύει  το σύζυγο της με την ψυχρότητα, διαψεύδει την εγκυμοσύνη της, καταστρέφει το έργο ζωής της Tea Elvsted, καίει τα χειρόγραφα του Ejlert και τέλος επιλέγει την αυτοκτονία ως την τελευταία διεστραμμένη απόπειρα της για να ικανοποιήσει τη δίψα για ζωή.

 

 

Τι σημειώνει η σκηνοθέτης, Άντζελα Μπρούσκου

 

Απεικονίζοντας την παθολογία, μιας απογοητευμένης  γυναίκας, ο Ibsen με την Hedda Gabler καταθέτει την πιο ισχυρή διαμαρτυρία απέναντι σε μια διεφθαρμένη κοινωνία, αποφασισμένη  να θυσιάσει χάριν των δικών της συμφερόντων,  την ελευθερία και την  ατομική έκφραση των πιο χαρισματικών μελών της. Σήμερα η Hedda Gabler  διαγράφει μέσα από τους αιώνες την επιτέλεση του φύλου της. Τα πάντα είναι «προσποίηση».

 

Για το Θέατρο Δωματίου

 

Το ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ιδρύθηκε το 1993 από την Άντζελα Μπρούσκου  και την Παρθενόπη Μπουζούρη. Αποτελείται από πυρήνα ηθοποιών και άλλων συνεργατών πού δουλεύουν συστηματικά υπό μορφή εργαστηρίων με στόχο την διεύρυνση των υποκριτικών μεθόδων και πρακτικών για την κατάκτηση ενός κοινού κώδικα απέναντι στις απαιτήσεις της σύγχρονης θεατρικής αναζήτησης. Ο χαρακτήρας της  ομάδας είναι καθαρά ερευνητικός και πειραματικός με την ευρύτερη έννοια του όρου καθώς βασική ανάγκη της είναι να συνδέσει το θέατρο με την ακραία πραγματικότητα πού βιώνεται καθημερινά, τόσο από τα μέλη της όσο και από το κοινό. Ο συμβατικός χώρος της παράστασης μέσα από αυτή την προσέγγιση μετατρέπεται σε πεδίο σύγκρουσης, ανοιχτού διαλόγου και σκέψης ανάμεσα σε ηθοποιούς και θεατές, καθώς η τέχνη τοποθετείται στο κέντρο μίας βίαιης επικαιρότητας.

 

Οι άνδρες και οι γυναίκες δεν ανήκουν στον ίδιο αιώνα

Henrik Ibsen

 

Πρεμιέρα στις 15 Φεβρουαρίου

 

Συντελεστές παράστασης

Σκηνοθεσία -εικαστική άποψη: Άντζελα Μπρούσκου

Μουσική: Nalyssa Green

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη  Στέβη Κουτσοθανάση

Εκτέλεση παραγωγής: Ευάγγελος Κώνστας - Constantly Productions

 

Παίζουν: Παρθενόπη Μπουζούρη, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Χριστίνα Παπαδοπούλου

 

Info

Μπάγκειον ξενοδοχείο, Πλ. Ομόνοιας 18, Αθήνα

Παραστάσεις: από 15 Φεβρουαρίου έως 25 Μαρτίου, Πέμπτη έως Κυριακή στις 21.00.

Τιμές: 10-15 ευρώ

Προπώληση μέσω:

 

 

 

 

Κοφτή, καυστική, με γλώσσα σύγχρονη, σκληρή και ταυτόχρονα τρυφερή. Η μαύρη κωμωδία του Άλλεν Μπάρτον “Σε μια...μέρα” είναι ένας «καθρέφτης» του σύγχρονου άνδρα. Εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται, αλλά και στις συνθήκες που τις διαμόρφωσαν οι οποίες θυμίζουν καζάνι που βράζει.

Το έργο ξεκίνησε την πορεία του το 2013 από το Λος Άντζελες, διακρίθηκε μεταξύ άλλων ως ένα από τα δέκα Καλύτερα Νέα Θεατρικά Κείμενα από το LA Weekly, ενώ έχει παρουσιαστεί στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι, το Εδιμβούργο, το Κάνσας.

Από 15 Ιανουαρίου ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση του Κίμωνα Φιορέτου και σκηνοθεσία της Σόφης Παπαδοπούλου.

Πόσο δυνατή είναι μια φιλία;

Ο Τζεφ και ο Νταν είναι δύο άνδρες γύρω στα σαράντα. Επιτυχημένοι επαγγελματίες με ζηλευτά προνόμια. Παλιοί συμφοιτητές και καλοί φίλοι, οι οποίοι έχουν να συναντηθούν τέσσερα χρόνια. Η επικοινωνία τους σ’ αυτό το διάστημα περιορίζεται σε επιπόλαιο chat μέσω των social media. Ώσπου φτάνει η στιγμή να βρεθούν ξανά. Για έναν καφέ. Πόσα έχουν αλλάξει, άραγε, από την τελευταία τους συνάντηση;

Ο Τζεφ, φιλελεύθερος και προοδευτικός, έχει απεμπολήσει προ πολλού τα κοινωνικά στερεότητα και τα «κεκτημένα κυρίαρχα δικαιώματα» που προσδιόριζαν για δεκαετίες τον μέσο άνδρα. Ο Νταν, από την άλλη, βαθιά συντηρητικός και επικριτικός, με μια τάση θυματοποίησης για όλα όσα θεωρεί ότι του συμβαίνουν και βάλλουν την ταυτότητα και τη ζωή του.

Το ρήγμα μεταξύ τους είναι εμφανές. Η συνάντησή τους από ευχάριστη συγκυρία θα μεταμορφωθεί σε βασανιστική εξομολόγηση…

Μπορεί άραγε η μακροχρόνια φιλία τους να επιβιώσει σε πείσμα των εκ διαμέτρου αντίθετων πολιτικών και κοινωνικών πεποιθήσεων τους; Και, άραγε, στο βωμό της φιλίας, μπορεί κανείς να συγχωρέσει ή και να δεχθεί τα πάντα;

 

Βιογραφικά συντελεστών

Σόφη Παπαδοπούλου, σκηνοθέτις:

Έχει μακρά εμπειρία στα θεατρικά και κινηματογραφικά δρώμενα. Σπούδασε υποκριτική στο Τορόντο και συμμετείχε σε πολλές θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές, ερμηνεύοντας ρόλους που εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα ρεπερτορίου. Ίδρυσε το IWA Actors Studio στο Λος Άντζελες και στην Αθήνα, στόχος του οποίου είναι να υποστηρίζει τις ανάγκες των ηθοποιών, τόσο σε επίπεδο επαγγελματικής ανάπτυξης, όσο και ουσιαστικής καλλιτεχνικής εξέλιξης. Η IWA έχει αποκλειστική συνεργασία με το Beverly Hills Playhouse, μία από τις πλέον αναγνωρισμένες σχολές υποκριτικής του Λος Άντζελες.

 Κίμων Φιορέτος

Γεννήθηκε το 1978 στο Λούντ της Σουηδίας και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (2001), ενώ διδάσκει στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης από το 2011. Οι πιο πρόσφατες παραστάσεις που τον έχουμε δει να παίζει είναι: Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης (Αλμαδόβαρ), Αχ αυτά τα φαντάσματα (Εντουάρντο Ντε Φιλίππο), 24 ώρες Μερσιέ & Καμιέ (Σ .Μπέκετ), Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (Ά. Μπέρτζες), 72 ώρες (Α. Λαζαρίδου- Γ. Χατζηπαύλου), ενώ η πιο πρόσφατη ταινία μικρού μήκους το Σπίτι/Home (Alison Folland).

Φάνης Παυλόπουλος 

Γεννήθηκε στο Άργος. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας και ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας Abovo. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με τους σκηνοθέτες: Γιώργο Κιμούλη, Γιάννη Σαρακατσάνη, Ηλία Καρελλά, Κωνσταντίνο Ασπιώτη, Αντιγόνη Γύρα, Δημήτρη Μπογδάνο, Ηλέκτρα Ελληνικιώτη, Χάρη Αττώνη κά.  Στον κινηματογράφο με τους Διονύση Χαριτόπουλο, Χρήστο Κανάκη, Χρήστο Σιταρίδη και Βασίλη Κεκάτο.

 

 

Ταυτότητα Παράστασης

Σε μια… Μέρα

Η μαύρη κωμωδία του Άλλεν Μπάρτον

Σκηνοθεσία: Σόφη Παπαδοπούλου

Μετάφραση: Κίμων Φιορέτος

Ερμηνεύουν: Κίμων Φιορέτος, Φάνης Παυλόπουλος

Σκηνογράφος/ενδυματολόγος: Μαρία Καραπούλιου

Σχεδιασμός φώτων: Πάνος Γκόλφης

Σχεδιασμός ήχου/ μουσική: Λευτέρης Δασκαλαντωνάκης

Φωτογραφίες/σκηνοθεσία trailer/ μοντάζ: Πάτροκλος Σκαφίδας

Βοηθός σκηνοθέτη: Ερατώ Αγγουράκη

Δημόσιες Σχέσεις και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Παραγωγή: iWa Theater & Film Productions

 

 

Πληροφορίες

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ.Κ. 177 78, Τηλ. 210 3418550 & 210 3418579

Ημέρες παραστάσεων: Έναρξη παραστάσεων Δευτέρα 15 Ιανουαρίου. Έως 27 Φεβρουαρίου. Κάθε Δευτέρα-Τρίτη στις 21:00.

Διάρκεια Παράστασης: 90’

Μαύρο Κουτί/Black Box.

 

 

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος: Ενιαία τιμή 10€

 

Προπώληση εισιτηρίων:

·         Στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) Δευ-Παρ 11:00 - 14:00 και τα απογεύματα μία ώρα πριν την παράσταση, τηλ. 210 3418579 και στο www.mcf.gr

·         Αγορά με πιστωτική κάρτα: Τηλεφωνικά στο 210 3418579 Δευ-Παρ 11:00 - 14:00 και στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος www.mcf.gr.

·         Εισιτήρια προπωλούνται επίσης και στα παρακάτω σημεία:

·         Ticket Services Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσματζόγλου),

·         Ώρες  λειτουργίας: Δευ. & Τετ. 09:00 - 17:00, Τρ., Πεμ. & Παρ. 09:00 - 20:00, Σαβ. 10:00 - 14:00

·         Καταστήματα Forthnet

·         Seretis travel Πανεπιστημίου 61

 

 

 

 

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Μαρινα Σαμάρκου : Προσωπικά αντικείμενα δεν έχω στο καμαρίνι μου και ο λόγος είναι επειδή το μοιραζόμαστε με άλλους συναδέλφους. Όμως τις περισσότερες φορές κάποιος φίλος θα φέρει ένα λουλούδι η ένα δωράκι και έτσι ο χώρος γίνεται κάπως πιο προσωπικός.

Εβίτα Συρίγου : Τα καλλυντικά και την βούρτσα μου

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.

α)Ως χώρο

Μαρινα Σαμάρκου : Το καμαρίνι είναι ωραίο ως χώρος όταν το μοιράζεσαι με ωραίους ανθρώπους

Εβίτα Συρίγου :  Λοιπον το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ,σαν χώρο,δε θα το έλεγε ακριβώς καμαρίνι !!ηταν σε ένα χωριό στην Κρήτη σε ένα βουνό κι ήταν σαν ένα μικρό καλύβακι αλλα ήταν υπέροχο,δυστυχώς λόγω περιοδείας το είχα μόνο για ένα βράδυ!!

 

β) Με ποιους συναδέλφους.

Μαρινα Σαμάρκου : Είμαι τυχερή γιατί ως τώρα μόνο έτσι το έχω ζήσει. Καμαρίνια γεμάτα από χαρούμενες φωνές και θετική ενέργεια.

Εβίτα Συρίγου : το πιο ωραίο σαν παρέα θα πω αυτό που εχω τωρα με την Μαρίνα Σαμαρκου στο θέατρο Αβατον γιατί είμαστε έτσι κι αλλιως πολύ καλές φίλες πολλά χρόνια και περνάω παρά πολύ Καλα!!

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Μαρινα Σαμάρκου :  αν κρίνω από το θεατρο -δεν το έχω επισκεφτεί όμως-  τα πιο όμορφα καμαρίνια πρέπει να τα έχει το υπεροχο θεατρο Απόλλων στη Σύρο. Μακάρι κάποια στιγμή να βρεθώ εκεί! 

Εβίτα Συρίγου : Τωρα το πιο ωραίο καμαρίνι που εχω δει ποτέ;δεν ξερω αν μπορώ να το απαντήσω αυτό!δεν εχω δει ποτέ ένα καμαρίνι και να ενθουσιάστω!Νομιζω οτι το ωραίο καμαρίνι το κάνει η παρέα που έχεις και όχι ο χώρος!!

 

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Μαρινα Σαμάρκου : Η πιο ωραία ανάμνηση είναι οι κουβέντες με τον Σακη Μπούλα στο καμαρίνι του στην Ακτή Πειραιώς.

Εβίτα Συρίγου : Την πιο ωραία ανάμνηση σε καμαρίνι την εχω από το καμαρίνι του alters pars όταν πήρα πρώτη φορά μαζί μου την βουβου(την σκυλίτσα μου)και καταλαβα οτι μπορώ να την παίρνω παντού μαζί μου γιατί Απλα έκατσε ήσυχη και παρατηρούσε!!

 

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Μαρινα Σαμάρκου : Το τελευταίο πράγμα που κάνω πριν βγω απτό καμαρίνι είναι να αγκαλιάσω την φίλη μου και συμπρωταγωνίστρια  Εβίτα Συρίγου. Αυτό κάνω πάντα δηλαδή. "Πάμε να διασκεδάσουμε" και αυτό σκέφτομαι πάντα...

 

Εβίτα Συρίγου : το τελευταίο πράγμα που κάνω όταν φεύγω από το καμαρίνι μου είναι να ελέγξω οτι δεν έχω ξεχάσει κάτι και να χαιρετήσω την συνάδελφο μου!

 

Το 2012 αναδείχτηκε από χιλιάδες θεατές σε παράσταση της χρονιάς, αναβιώνοντας στο Θέατρο Badminton τη θρυλική «Μάντρα» του Αττίκ, το έπος ζωής του Κλέωνα Τριανταφύλλου και της γενιάς του!..

Το 2018, η αγαπημένη παράσταση επιστρέφει στο Θέατρο Παλλάς με ανανεωμένη διάθεση κι έναν δυναμικό θίασο όπου πρωταγωνιστούν ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Άκης Σακελλαρίου, η Κατερίνα Παπουτσάκη, η Νάντια Κοντογεώργη, ο Μίνως Θεοχάρης, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, καθώς και μια μεγάλη ομάδα από ταλαντούχους ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς. Ιδιαίτερα τιμητική η παρουσία της μοναδικής Ζωζώς Σαπουντζάκη, σε μια από τις μεγάλες στιγμές στην εντυπωσιακή της καριέρα!!!

Η παράσταση είναι εμπλουτισμένη με νέα κείμενα και τραγούδια, καρπό συστηματικής ιστορικής και μουσικής έρευνας με τη γνώση και το κύρος του Λάμπρου Λιάβα, ενώ τα ευφυή στιχουργικά ιντερμέδια υπογράφει ο Γιάννης Ξανθούλης. Τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία έχει αναλάβει και πάλι η Σοφία Σπυράτου, την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της ορχήστρας ο Θόδωρος Κοτεπάνος, ενώ ο Μανόλης Παντελιδάκης  επιμελείται τα καινούργια εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια.

Μια γοητευτική παράσταση που προσκαλεί το σημερινό κοινό ν’ αναβαπτιστεί σε ακριβές μνήμες και αισθήσεις που σφράγισαν την ευαισθησία μας. Μια χορταστική μουσικοχορευτική αναδρομή χωρίς διάθεση «ρετρό», αλλά με πολύ χιούμορ, σαρκασμό, τρυφερότητα και συγκίνηση. Μελωδίες και στίχοι που επηρέασαν όλους τους κατοπινούς δημιουργούς και συντρόφεψαν γενιές ολόκληρες στους έρωτες, τις χαρές και τις λύπες τους (Ζητάτε να σας πω, Παπαρούνα, Τα νιάτα, Είδα μάτια, Τα τελευταία γιασεμιά κ.ά.). 

O Αττίκ και η εποχή του, ήχοι, φωνές, όργανα και μουσικές εξαίσιες, μορφές ενός ιδανικού θιάσου… Η «Μάντρα», η μουσική αυλή των θαυμάτων… Η «μεγάλη τέχνη των μικρών τραγουδιών» που εξακολουθεί να μας αφορά και να μας εμπνέει! 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

 

Μουσική έρευνα – κείμενα: Λάμπρος Λιάβας

Σκηνοθεσία – Χορογραφία: Σοφία Σπυράτου

Στιχουργικά ιντερμέδια: Γιάννης Ξανθούλης

Ενορχήστρωση – μουσική διεύθυνση: Θόδωρος Κοτεπάνος

Σκηνικά – κοστούμια: Μανόλης Παντελιδάκης

Σχεδιασμός φωτισμού: Λευτέρης Παυλόπουλος

Παραγωγή: Μιχάλης Αδάμ

 

Το αριστούργημα του Ινγκμαρ Μπέργκμαν

Στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας (Σκηνή Μπέττυ Αρβανίτη)

από 26 Ιανουαρίου

 

Το 2018 κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννηση του Ινγκμαρ Μπέρκμαν.

Ενός από τους κορυφαίους του παγκόσμιου σινεμά.

Το  Σουηδό σκηνοθέτη του οποίου η συνεισφορά στην τέχνη είναι γνωστή,

θα τιμήσει το 2018 το Teater Giljotin στη Στοκχόλμη, ανεβάζοντας τη «Φθινοπωρινή Σονάτα», ένα από τα αριστουργήματά του, που μεταφέρθηκε και στο θέατρο πολλές φορές.

Η «Φθινοπωρινή Σονάτα έχει παιχθεί συγκεκριμένα και πάντα με μεγάλη επιυτχία στο Αμβούργο  και στο Μπουένος Αιρες το 2002, στην Πράγα το 2003, στη Δρέδη και στο Μοντεβιδέο το 2004, στο Ρίο ντε Τζανέιρο και στο Αμστερνταμ το 2005, στο Τελ Αβιβ, στο Μιλάνο, στη Λισαβόνα στη Ρώμη και στη Βαρσοβία το 2007, στο Λουξεμβούργο, στο Ταλίν και στην Κοπεγχάγη το 2008, στο Ελσίνκι,  στο Οσλο και στη Σεούλ το 2009, στο Τόκυο το 2013, στη Ρίγα το 2015, στο Γκέτεμποργκ το 2016 και στη Ριέκα το 2017.

Στην Ελλάδα ανέβηκε τρεις φορές, το 2002, το 2006 και το 2015.

 

Το Θέατρο οδού Κεφαλληνίας, περιλαμβάνει στο ρεπερτόριό του τη «Φθινοπωρινή Σονάτα» και την παρουσιάζει στο κοινό σε μετάφραση από τα Σουηδικά του Ζάννη Ψάλτη, από τις 26 Ιανουαρίου.

 

Πρόκειται για ένα έργο, όπου ο Μπέργκμαν στοχάζεται για την αγάπη…

Πλάθει δύο χαρακτήρες υποδείγματα…

Δύο χαρακτήρες, μάνα και  κόρη, που είναι δύο κόσμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι…

Η κόρη της οποίας είναι εύκολο να αγαπήσει και δύσκολο να αγαπηθεί και η μάνα της οποίας είναι εύκολο να αγαπηθεί και δύσκολο να αγαπήσει…

 

Στην παράσταση του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας, πρωταγωνιστούν, η Μπέττυ Αρβανίτη (Σαρλότ), η Δέσποινα Κούρτη (Εύα) και ο Δημήτρης Ημελος (Πάστωρ Βικτώρ).

 

Σκηνοθετεί ο Αρης Τρουπάκης, που σημειώνει:

 

Στη “Φθινοπωρινή σονάτα” του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν παρακολουθούμε τη συνάντηση μιας μητέρας με την κόρη της μετά από επτά ολόκληρα χρόνια που δεν είχαν δει η μία την άλλη.

                Η μητέρα, πιανίστα διεθνούς φήμης, με μια ζωή μακριά και πέρα από κάθε οικογενειακή δέσμευση, προσπαθεί να ξαναβρεί τη στοργή και την παρηγοριά που της λείπει στην αγκαλιά της κόρης της αλλά η σχέση τους είναι από χρόνια βαθιά τραυματισμένη.

                Η κόρη όσο κι αν θέλει δεν μπορεί να κρύψει άλλο κλειδωμένα στα συρτάρια της τα παράπονα, την οργή, το μίσος, το θυμό που της έχει προκαλέσει η μητέρα της. Με χειρονομίες αδέξιες, σχεδόν απεγνωσμένες, σπασμωδικές ζητά ξανά και ξανά στο βλέμμα της μια έστω στιγμιαία επιβεβαίωση.

                Η διεκδίκηση γίνεται κι από τις δύο πλευρές όλο και πιο άγρια, πιο βαθιά και πιο ανελέητη.

                Ξεναγοί μας στη μοιραία επανένωση των δύο γυναικών είναι ο σύζυγος της κόρης, ένας σιγόφωνος άντρας που επιμένει να ελπίζει πως θα ξανακερδίσει τη χαμένη ευτυχία στο πλάι της γυναίκας του κι η μικρότερη αδερφή της, χτυπημένη από μια παραλυτική ασθένεια, που με τις άναρθρες κραυγές της τις καλεί και τις ξανακαλεί στο παιδικό της δωμάτιο. Εκεί που κάποτε ξέχασαν το πιο πονεμένο αλλά και πιο μονάκριβο κομμάτι του εαυτού τους.

 

Μετάφραση από τα Σουηδικά  Ζάννης Ψάλτης

Σκηνικά – κοστούμια  Ελένη Μανολωπούλου

Σχεδιασμός φωτισμών  Αλέκος Αναστασίου

Επιμέλεια κίνησης Μαρία Αλβανού

Μουσική επιμέλεια Αρης Τρουπάκης

Τreiler παράστασης Χρήστος Δήμας

Φωτογραφίες Ελίνα Γιουνανλή

  

INFO

Από 26 Ιανουαρίου, Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας,

Κεφαλληνίας 16^Α΄ Κυψέλη 113 61

Τηλ. 210.8838727

info@theatrokefallinias.gr

 

Tετάρτη στις 20.00

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00

Κυριακή στις 20.00

Τιμές:

Τετάρτη & Πέμπτη 12 ευρώ, φοιτητικό/ανέργων/αμεα 10 ευρώ, 5 ευρώ

Παρασκευή &  Κυριακή 15 ευρώ, φοιτητικό/ανέργων/αμεα 13 ευρώ, 5 ευρώ

Σάββατο 18 ευρώ, φοιτητικό/ανέργων/αμέα 13 ευρώ, 5 ευρώ

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Viva.gr και στο ταμείο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας, κυψέλης 16^Α΄

Τιμή προπώλησης, έως την ημέρα της πρεμιέρας 12 ευρώ

 

 

 

 

 

O καθηλωτικός μονόλογος παρουσιάζεται για 7η συνεχή χρονιά. Το έργο βασίζεται στην διασημότερη νουβέλα του Κλάιστ, από τα σημαντικότερα κείμενα της γερμανικής λογοτεχνίας.

Πρόκειται για την πραγματική ιστορία του Μιχαήλ Κόλχαας, φιλήσυχου και νομοταγή έμπορου αλόγων, που πέφτει θύμα αδικίας από κάποιον άρχοντα της χώρας. Όταν αποτυγχάνει να βρει το δίκιο του μέσω της δικαστικής οδού τυφλώνεται από οργή και αποφασίζει μόνος του, με τσεκούρι και φωτιά, να διεκδικήσει εκείνα που του στέρησαν. Έτσι ρίχνεται σε μια αιματηρή και ζοφερή μάχη ενάντια σε όσους θεωρεί πως τον αδίκησαν. Μια μάχη που δεν αργεί να στραφεί αδιάκριτα και μανιασμένα σε όποιον τύχει να βρεθεί στον δρόμο του...Και τότε, έρχεται η στιγμή που ο Κόλχαας αντιλαμβάνεται την ευθύνη των πράξεών του. Της δικής του, προσωπικής ευθύνης. Και συνειδητοποιεί με τρόμο πως όταν η εκδίκηση ξεκινήσει, το ταξίδι δεν έχει πλέον επιστροφή. Και πως οφείλει να πληρώσει το τίμημα για τις πράξεις του, όσο υψηλό και αν είναι, προκειμένου να συμφιλιώσει την καρδιά με την λογική, τα προσωπικά του πιστεύω με το δίκαιο της Πολιτείας, με έναν τρόπο όμως που διαφυλάσσει την ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια του, αποκαθιστώντας την θέση του μέσα στην τάξη του Κόσμου.

 

Info

Μετάφραση, Δραματουργική επεξεργασία, Σκηνοθεσία και ερμηνεία: Νίκος Αλεξίου

 

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 10 ευρώ, Φοιτητικό, Άνεργοι, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 8 ευρώ, Ατέλειες: 5 ευρώ

Ημέρες / Ωρες:

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018 στις 9 μ.μ.

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018 στις 9 μ.μ.

 

Προκράτηση θέσεων στο: 210 6453330

Studio Μαυρομιχάλη

Μαυρομιχάλη 134

www.studiomavromihali.gr

Photo Credits: George Loverdos

Η παράσταση "Αγαμέμνονας" των Κωνσταντίνου Χατζή και Γιώργου Κουμεντάκη, με τη Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Γιώργο Παπαπαύλου επί σκηνής, η οποία παρουσιάστηκε για 4 μόνο sold out βραδιές στη σκηνή της Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης, επιστρέφει αυτή τη φορά στο θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ, από τις 8 Ιανουαρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 7μ.μ . 

Το έργο αποτελεί μια συρραφή πάνω στον "Αγαμέμνονα" του Αισχύλου και την "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" του Ευριπίδη. Μέσω μιας μουσικής δωματίου σε συνδυασμό με τρείς φωνές, δύο ηθοποιούς και έναν μουσικό (βιολί), ξετυλίγεται μπροστά μας η πορεία προς τον πόλεμο της Τροίας. Εξιστορείται η πορεία του Αγαμέμνονα, η αφορμή του πολέμου, η θυσία της κόρης του, ο ίδιος ο πόλεμος, η επιστροφή του στο Άργος και η τιμωρία που του επιφύλασσε η γυναίκα του. Αφορμή ο πόλεμος και η ίδια η φύση του. Τα αίτια μέσα από τον λόγο των δυο τραγικών ποιητών. 

Ταυτότητα Παράστασης

Συρραφή: Κωνσταντίνος Χατζής  

Αποσπάσματα Μετάφρασης: Κ.Χ Μύρης 

Σκηνοθεσία/φωτισμοί: Κωνσταντίνος Χατζής 

Μουσική σύνθεση: Γιώργος Κουμεντάκης 

Σκηνική εγκατάσταση: Γιώργος Μπούνιας 

Επιμέλεια Κοστουμιών: Βασιλική Σύρμα 

Κίνηση: Χριστιάνα Φελούκα 

Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μελίνα Γκαζά 

 

Ερμηνεύουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Γιώργος Παπαπαύλου

Βιολί: Διονύσης Βερβιτσιώτης

 

Το έργο αποτελεί μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με την ομάδα Χρώμα και το Θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ.

Στοιχεία Παράστασης

Προγραμματισμένη Πρεμιέρα: Δευτέρα, 8 Ιανουαρίου 

Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.00, έως και τις 6 Φεβρουαρίου

Διάρκεια: 50’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων: 10€ (γενική είσοδος)

 Προπώληση εισιτηρίων από την Ticket Services:

σε όλα τα καταστήματα PUBLIC || ticketservices.gr ||

 tickets.public.gr || τηλεφωνικά στο 210.7234567 || 

Εκδοτήριο Ticket Services: Πανεπιστημίου 39  (Στοά Πεσμαζόγλου) 

 

 

θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

Τουρναβίτου 7, Ψυρρή || Τηλ. ταμείου: 210-3255444

O Δημήτρης Καταλειφός διαβάζει Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη την Κυριακή 7/01 στις 17.00, 1 στον Φάρο  του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), στο πλαίσιο των εορταστικών διηγημάτων της σειράς θεατρικού αναλογίου.

 

Με την επιμέλεια της σκηνοθέτη και θεατρολόγου Έφης Θεοδώρου, ο Δημήτρης Καταλειφός ένας από τους πιο εμβληματικούς Έλληνες ηθοποιούς διαβάζει, στο φως του δειλινού, μερικά από τα ωραιότερα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Με τη μουσική συνοδεία του Ταξιάρχη Γεωργούλη στο ούτι και το yayli tanbur, μας ταξιδεύει στις νοσταλγικές διηγήσεις του ‘αγίου’ των ελληνικών γραμμάτων οι οποίες έχουν συντροφεύσει γενιές και γενιές.

 

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έχει γράψει πλήθος διηγημάτων που αναφέρονται στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων  και απηχούν το πνεύμα της. Όλα σχεδόν διαδραματίζονται στο νησί της καταγωγής του, τη Σκιάθο, εκεί απ’ όπου άντλησε την έμπνευση για να αποδώσει μια μεγάλη τοιχογραφία από ήρωες, τοπία και ήθη, σε μια  γλώσσα ιδιότυπη, μοναδική,  μια καθαρεύουσα εμπλουτισμένη με λαϊκά στοιχεία.                                                                                                                                                         

 

Σχεδόν όλα τα εορταστικά  διηγήματα  του Παπαδιαμάντη γράφτηκαν για να δημοσιευτούν σε εφημερίδες και περιοδικά και  η δραστηριότητα αυτή εξασφάλιζε στον συγγραφέα τα λιγοστά έσοδα για τον βιοπορισμό του.                                                                                               

 

Η ενότητα Παραβάσεις, καθώς και το σύνολο του προγραμματισμού του ΚΠΙΣΝ, πραγματοποιούνται με ελεύθερη είσοδο χάρη στην αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

 

Από την Αριλένα Δημητρίου και την Νατάσα Καλογήρου

Πλούσια η θεατρική παραγωγή και αυτή τη σεζόν. Εμείς ξεχωρίσαμε τις  πρεμιέρες που δεν θέλουμε να χάσουμε και σας εξηγούμε γιατί!

 

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

 

1.  «Αθανασία»

Το μέγιστο θέμα της ευθανασίας πραγματεύεται η παράσταση «Αθανασία», που κάνει νέο ξεκίνημα στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης από τις 8 Ιανουαρίου.

Πρόκειται για την τρίτη θεατρική δουλειά του κινηματογραφικού σκηνοθέτη Χρήστου Δήμα, ένα δικό του κείμενο που αποκτά επί σκηνής τη μορφή τρισδιάστατης κινηματογραφικής αφήγησης.

Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους υποδύεται την Όλια, μια γυναίκα της οποίας η ζωή ξετυλίγεται από την παιδική της ηλικία μέχρι την ωριμότητα και βιώνει μεγάλες απώλειες.

Καθηλωτική και συνάμα εύθραυστη η Όλια του Χρήστου Δήμα, δίνει την ευκαιρία στην Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους να αξιοποιήσει κάθε πτυχή της ερμηνευτικής της δεινότητας.

Ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο στο οποίο συνυπάρχουν η συγκίνηση, το χιούμορ, ο θυμός, η οδύνη και η λύτρωση.

Πρεμιέρα 8/1

 

2. «Προδοσία»

Ένα από τα σπουδαιότερα έργα του νομπελίστα συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ ανεβαίνει στο Μικρό Παλλάς, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. Στη σκηνή θα δούμε τους Γιώργο Χρυσοστόμου, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και Κατερίνα Παπαδάκη.

Ο Οδυσσέας Πασπηλιόπουλος εκτός από σπουδαίος ηθοποιός αποδεικνύεται και ενδιαφέροντας σκηνοθέτης, καθώς με τα «Επτά χρόνια» στο Θέατρο Εμπορικόν έχει κάνει ήδη αίσθηση.

Πρεμιέρα 8/1

 

 

3. «Ρομπ/Rob»

Είστε έτοιμοι για μια παράσταση-ανορθόδοξη τελετή πάνω στη βία, τα στερεότυπα, τη μνήμη, την ταυτότητα, το λογικό και το παράλογο; Ο Ευθύμης Φιλίππου γράφει και ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί μια παράσταση για έναν κατά συρροή δολοφόνο. Γνωρίστε τον. Ένα δυνατό καστ ηθοποιών επί σκηνής: Χρήστος Λούλης, Γιάννης Κλίνης, Αγγελική Παπούλια, Ελίνα Ρίζου, Εύη Σαουλίδου, Μιχάλης Σαράντης, Μαρία Σκουλά κ.ά.

Πρεμιέρα 17/1

4. «Γρανάδα»

Η Εταιρεία Θεάτρου Sforaris παρουσιάζει στο Από Μηχανής Θέατρο τη «Γρανάδα», το νέο θεατρικό έργο του Γιάννη Καλαβριανού. Τέσσερα χρόνια μετά το «Αβελάρδος και Ελοΐζα» ο Γιάννης Καλαβριανός, ο οποίος κέρδισε το Βραβείο «Κάρολος Κουν Δραματουργίας Ελληνικού Έργου» για το «Γιοι και Κόρες», επανέρχεται με τη συγγραφή ενός νέου έργου.

Η Γρανάδα, «η πόλη του καλού θανάτου», είναι ο τόπος όπου άρχισε να εκτυλίσσεται η ιστορία μιας σύγχρονης οικογένειας, πριν από 35 χρόνια. Το πρώτο και τελευταίο ταξίδι ενός ερωτευμένου ζευγαριού, ένα ατύχημα που ακολούθησε και μια συμφωνία σιωπής έδεσαν τις ζωές όλων, με φόντο την ιστορία της Ιωάννας της Τρελής. Η Ιωάννα, μια Ισπανίδα βασίλισσα χωρίς βασίλειο που πέρασε από την ίδια πόλη και έμεινε κλεισμένη σε ένα κάστρο 46 χρόνια πενθώντας για την απώλεια του συζύγου της, έγινε η έμμονη ιδέα του πατέρα της οικογένειας και εν αγνοία της τους σημάδεψε, 500 χρόνια μετά. Ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό για να ανατραπούν όλα, υπενθυμίζοντάς μας το απλούστερο: ότι από τότε που ξεκίνησε το αέναο ταξίδι της ζωής είμαστε εκτεθειμένοι στη μεγάλη χαρά και στη μεγάλη λύπη.

Η «Γρανάδα» είναι μια παράσταση για την απώλεια, τις συμπτώσεις που δένουν τις ζωές μας για πάντα, τις τροχιές των άστρων, τα γεγονότα που κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβούν, τους ανθρώπους που θέλουν να προχωρήσουν.

Πρεμιέρα 31/1

 5. «Αμφιβολία»

Η «Αμφιβολία» («Doubt») βγήκε στις αίθουσες πριν από δέκα περίπου χρόνια σε σενάριο-σκηνοθεσία του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ και με πρωταγωνίστρια την εκπληκτική Μέριλ Στριπ και ήταν υποψήφια για πέντε Όσκαρ. Στο Θέατρο Σφενδόνη θα δούμε τη θεατρική εκδοχή της, που θα σκηνοθετήσει ο Απόλλωνας Παπαθεοχάρης, με τους Ρούλα Πατεράκη, Νίκο Κουρή και Λίλα Μπακλέση.

Πρεμιέρα 31/1

 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

6. «Λεωφορείον ο πόθος»

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός οδηγεί το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς σε μια εξίσου σκληρή εποχή κατάρρευσης πρώην ονείρων, σε κάποια άλλη γειτονιά, που επίσης ξέρει από ισορροπίες που αναπτύσσονται δύσκολα κοντά στα νερά – είτε πρόκειται για λιμάνι είτε για ένα ποτάμι μυθικό που γέννησε από τα νερά τον πόνο και τα οριστικά τραγούδια των νέγρων. Εκεί θα συναντηθούν τα αλύτρωτα πρόσωπα από το θρυλικό τραμ με την ονομασία «Πόθος», με κάποια άλλα αλύτρωτα, πιο κοντινά μας, ηθοποιούς αυτή τη φορά.

Στην παράσταση που παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην Κεντρική Σκηνή Δημήτρης Ροντήρης, παίζουν οι: Μαρία Ναυπλιώτου, Χάρης Φραγκούλης, Θεοδώρα Τζήμου, Άγγελος Τριανταφύλλου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Αdrian Frieling.

Πρεμιέρα 2/2

 

7. «Skylight»

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης θα σκηνοθετήσει τον Δημήτρη Καταλειφό και τη Λουκία Μιχαλοπούλου στο έργο του Ντέιβιντ Χέαρ «Skylight» («Φεγγίτης») σε μετάφραση Μιρέλλας Παπαοικονόμου ‒ο ελληνικός τίτλος δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί‒ και σκηνικά και κοστούμια της Αθανασίας Σμαραγδή, στο Θέατρο Εμπορικόν.

Το έργο έχει τιμηθεί με το Βραβείο Λόρενς Ολίβιε ως Καλύτερο Έργο της Χρονιάς. Η χημεία των πρωταγωνιστών είναι δοκιμασμένη, καθώς οι δυο τους έχουν γνωρίσει μεγάλη επιτυχία στην «Ολεάνα» του Ντέιβιντ Μάμετ που σκηνοθέτησε η Ελένη Σκότη στο ίδιο θέατρο. Ο Μαρκουλάκης και η Μιχαλοπούλου θριάμβευσαν και στο «Θεό της Σφαγής» της Γιασμίνα Ρεζά.

 

8.«Υμπύ τύραννος»

Ο ταλαντούχος Μάνος Βαβαδάκης σκηνοθετεί και πάλι στο -1 του REX μετά το περσινό  «Μεγάλο Κρεβάτι» -που είδαμε στο Φεστιβάλ της Πειραματικής και θα ξαναδούμε φέτος. Αυτή τη φορά το στοίχημα είναι πιο δύσκολο καθώς καταπιάνεται με το έργο του Αλφρέντ Ζαρρύ.

Ο συγγραφέας, στα δεκαεπτά του χρόνια δημιουργεί μαζί με τους συμμαθητές του ένα κύκλο γραπτών επεισοδίων με «ήρωα» τον καθηγητή του μαθήματος Φυσικής. Ένα απ’ αυτά τα επεισόδια σχολικής «καζούρας», θα αποτελέσει μετέπειτα το έργο που έμελε να αλλάξει την πορεία του σύγχρονου θεάτρου.

Σε μια φανταστική Πολωνία, ο Υμπύ, λοχαγός των Δραγόνων, αποφασίζει με την προτροπή της γυναίκας του να ανατρέψει τον βασιλιά της χώρας. Αν και η ανταρσία αποκαλύπτεται, ο Υμπύ κατορθώνει να γλιτώσει, να κατασφάξει τη βασιλική οικογένεια και να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Μεθυσμένος από τη δύναμη της εξουσίας και αποφασισμένος να πλουτίσει με τα χρήματα των υπηκόων του, ο λαίμαργος και θρασύδειλος τύραννος, κλέβει και φορολογεί ασύστολα τους πάντες, ενώ δεν διστάζει να δολοφονήσει όποιον στέκεται εμπόδιο στον δρόμο του.

Το έργο παρουσιάζει την καρικατούρα ενός φανταστικού δικτάτορα και παράλληλα είναι ένα αλληγορικό έργο που αποτυπώνει τη βουλιμία και τη βιαιότητα του νεωτερικού ανθρώπου.

Πρεμιέρα 7/2 θα παίζεται παράλληλα με το «Μεγάλο Κρεβάτι» που κάνει πρεμιέρα στις 14/2

9. «Αναμνήσεις δι’ αλληλογραφίας»

Η Μαρία Πρωτόπαπα επιστρέφει στη σκηνοθεσία, και μάλιστα πρωταγωνιστεί κιόλας, στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας ‒ η παραγωγή είναι της Kart Productions. Η ίδια διασκευάζει το έργο της Έμμα Ρέγιες «Αναμνήσεις δι’ αλληλογραφίας». Η Κολομβιανή Έμμα Ρέγιες μεγάλωσε αποκλεισμένη σε μοναστήρι και κατέληξε διάσημη καλλιτέχνιδα, με τον Πικάσο και τον Ντιέγκο Ριβέρα να υποκλίνονται στο ταλέντο της. Το βιβλίο «Αναμνήσεις δι’ αλληλογραφίας» περιλαμβάνει τις 23 επιστολές που η Ρέγιες έστελνε στο φίλο της Χερμάν Αρσινιέγας, στις οποίες περιγράφει τις σκληρές συνθήκες της παιδικής ηλικία της. Το 1969 εκείνος διαβάζοντας την πρώτη επιστολή συγκλονίστηκε και αποφάσισε να δείξει τα κείμενα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος ενθάρρυνε τη Ρέγιες να συνεχίσει το γράψιμο. Η αλληλογραφία κράτησε έως το 1997. Μετά το θάνατό της ο Αρσινιέγας δημοσιοποίησε τις επιστολές.

Πρεμιέρα 12/2

 10. «Jesus Christ Superstar»

Το αξεπέραστο, κλασικό, πολυβραβευμένο μιούζικαλ των Andrew Lloyd Webber και Tim Rice, σταθμός στην ιστορία του θεάματος παγκοσμίως, έρχεται στο Θέατρο Ακροπόλ.

Ένα φαντασμαγορικό υπερθέαμα, σε σκηνοθεσία και απόδοση στα ελληνικά της Θέμιδος Μαρσέλλου, με 30 ηθοποιούς, τραγουδιστές-χορευτές επί σκηνής και δεκαμελή ζωντανή ορχήστρα, θα ταξιδέψει και θα συγκινήσει κάθε θεατή, με τα υπέροχα τραγούδια του Andrew Lloyd Webber και το πάντα επίκαιρο κείμενο του Tim Rice!

Στο ρόλο του Ιησούς ο Αιμιλιανός Σταματάκης, του Ιούδα ο Ησαΐας Ματιάμπα, της Mαρίας Μαγδαληνης η Ήβη Αδάμου και του Ηρώδη ο Νίκος Μουτσινάς.

Πρεμιέρα 8/2

 11. «Cabaret»

Η δεύτερη μεγάλη παραγωγή που θα δούμε στο Παλλάς μετά την «Μαντάμ Σουσού» είναι το θρυλικό μιούζικαλ «Cabaret» σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Στο ρόλο της Σάλι Μπόουλς θα δούμε την ποπ τραγουδίστρια Τάμτα. Ο Τάκης Ζαχαράτος θα κρατήσει τον ρόλο του Κομπέρ. Στην παράσταση θα απολαύσουμε τις χορογραφίες του Δημήτρη Παπάζογλου, ενώ τους στίχους των τραγουδιών έχει γράψει η Αφροδίτη Μάνου. Στη σκηνή, ένας πολλά υποσχόμενος θίασος: Κατερίνα Διδασκάλου, Τάσος Νούσιας, Βασίλης Μπισμπίκης, Ευθύμης Ζησάκης κ.ά.

Πρεμιέρα 7/2

 

ΜΑΡΤΙΟΣ

12. «Βάκχες»

Ο Άρης Μπινιάρης μετά τη μεγάλη καλοκαιρινή επιτυχία του σκηνοθετεί τώρα σε κλειστό χώρο, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, τις «Βάκχες» του Ευριπίδη σε μετάφραση του Γιώργου Χειμώνα. Το εγχείρημα θα στηρίξει μια δυνατή ομάδα ηθοποιών: Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Άρης Μπινιάρης, Εύη Σαουλίδου.

Όταν η ροκ μουσική ηλεκτρίζει τον ποιητικό λόγο του Ευριπίδη, όταν η πανκ βάζει στην πρίζα το μύθο που αφορά τις «Βάκχες», τότε ο μεγάλος θεός Διόνυσος παίρνει το μικρόφωνο και τραγουδά. Στις «Βάκχες» (407 π.Χ.) ο Ευριπίδης εξιστορεί την κάθοδο του Διονύσου στη Θήβα, προκειμένου να επιβάλει τη λατρεία του. Ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να αποδεχτεί το νέο θεό και υπομένει την εκδίκησή του.

Μια συναυλιακή θεατρική παράσταση που θα σε κάνει να αναρωτηθείς τι συμβαίνει όταν έρχεται η ώρα να περάσεις στη νέα εποχή; Ποιες είναι οι αντιστάσεις μιας κοινωνίας στο καινούργιο και το διαφορετικό; Υπάρχει κάποια χρυσή τομή ανάμεσα στην ελευθερία και στο δογματισμό; Άκου και δες μια παράσταση-συναυλία που στοχεύει να ξυπνήσει όλες τις αισθήσεις σου και να βάλει φωτιά στις σκέψεις σου.

Πρεμιέρα 28/3

 

13. «Η Λεονή εν αναμονή ή το όμορφο κακό»

Το έργο αναφέρεται στην εγκυμοσύνη της Λεονή και στην περιπέτεια που βιώνει έως τη στιγμή που θα φέρει στον κόσμο το παιδί. Ένα σπάνιο έργο με την καυστική γραφή του Φεϋντώ, που σαρκάζει την αστική κοινωνία της Ευρώπης και τις μικροπρέπειές της, ακόμα και όταν πρόκειται για δραματικές οικογενειακές στιγμές.

Στη Ελλάδα ανεβαίνει για πρώτη φορά στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Αθηνάς Κεφαλά. Ερμηνεύουν οι Νίκος Γιαλελής, Όλγα Δαμάνη, Αγαπητός Μανδαλιός, Μάνια Παπαδημητρίου, Βιργινία Ταμπαροπούλου κ.ά.

Πρεμιέρα 16/3

 

ΑΠΡΙΛΙΟΣ- ΜΑΙΟΣ

14. «Ο ηλίθιος»

Ο Νίκος Διαμαντής θέτει επί σκηνής, στην Κεντρική Σκηνή Δημήτρης Ροντήρης στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τις ερωτήσεις του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: Τι είναι η αγάπη; Τι σημαίνει «καλός» άνθρωπος; Πόσο δύσκολο είναι να είσαι καλός; Στην εποχή μας, και σε κάθε εποχή, «χωράνε» οι καλοί άνθρωποι; Και πάνω από όλα υπάρχει περίπτωση να μην τους «σταυρώσουμε»; Στο μυθιστόρημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι κεντρικός ήρωας είναι ο πρίγκιπας Μίσκιν… Ο «Ηλίθιος» είναι η εικόνα μιας κοινωνίας που θέλει να ξορκίσει το κακό και μοιάζει να αναζητά το καλό.

Στην παράσταση παίζουν οι: Πέτρος Φιλιππίδης, Γιάννης Στάνκογλου, Μαρία Κίτσου, Λένα Παπαληγούρα, Γιώργος Κωνσταντίνου, Γιώτα Φέστα κ.ά.

Πρεμιέρα 13/4

 

15. «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης»

Μετά την εκπληκτική παράσταση του Ζοέλ Πομερά ο αγαπημένος Νίκος Μαστοράκης επιστρέφει στο Υπόγειο του Θέατρο Τέχνης με το έργο του Έντεν φον Χόρβατ και ένα υπέροχο καστ πρωταγωνιστών: Μάγια Λυμπεροπούλου, Ναταλία Τσαλίκη, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ιωάννα Μαυρέα, Αλέξανδρος Σωτηρίου, Θάνος Τοκάκης, Νίκος Αλεξίου, Δημήτρης Δεγαΐτης κ.ά.

«Τίποτε δεν μας δίνει τόσο την αίσθηση του άπειρου όσο η βλακεία».

Η νεαρή Μαριάννε θέλει να αντισταθεί στην ανοησία του κόσμου που την περιβάλλει. Προσπαθεί να ξεφύγει από το τέλμα της καθημερινότητας, διαλύει τον αρραβώνα που της έχει επιβάλει ο πατέρας της και ρισκάρει τη ζωή της ακολουθώντας έναν γοητευτικό τυχοδιώκτη που ζει από τον ιππόδρομο. Όμως πολύ σύντομα μέσα από ένα δύσβατο οδοιπορικό και πολλές άτυχες περιπέτειες θα οδηγηθεί εξαντλημένη και πάλι στην αγκαλιά του πρώην αρραβωνιαστικού της: ό,τι πεισματικά και ηρωικά προσπάθησε να αποφύγει, της απονέμεται στο τέλος ως νομοτελειακή δικαιοσύνη, ενώ γύρω της η ανοησία συνεχίζει να βασιλεύει θριαμβευτικά. Η δράση του έργου τοποθετείται χρονικά την περίοδο του Μεσοπολέμου, λίγο πριν από την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη. Το πολιτικό σκηνικό μέλλει να αλλάξει δραματικά, οι άνθρωποι όμως προς το παρόν ζουν ευτυχισμένοι στην ηθελημένη άγνοιά τους – χορεύοντας, φλερτάροντας και φλυαρώντας άσκοπα, ενώ το τέρας του φασισμού παραμονεύει απειλητικά.

16. «Φάρσες και ηθικολογίες»

Έξι θεατρικά μονόπρακτα παιδαγωγικού και ηθικολογικού χαρακτήρα από τον καυστικό Γάλλο συγγραφέα Οκτάβ Μιρμπώ της Μπέλ Επόκ.

Η αγάπη είναι μια κοροϊδία, ο γάμος ένα τέλμα.Η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτους έχει κλονιστεί ή μάλλον ποτέ δεν υπήρξε.

Η κατάρρευση της πεποίθησης πως η πολιτεία παράγει κοινωνικό έργο. Ο νόμος, καταπιεστικός. Η εξουσία, υπερβατική και ανεύθυνη. Η αστυνομία, αυθαίρετη και κατασταλτική. Ο διαχωρισμός των τάξεων και η παραπληροφόρηση του Τύπου δημιουργούν έναν παθητικό και περήφανο πολίτη που μας κάνει να γελάμε με ό,τι θα έπρεπε να μας απελπίζει. Το δηκτικό χιούμορ και η ευαισθησία του συγγραφέα μάς υπενθυμίζουν ότι «είμαστε στο βούρκο μέχρι τα μπατζάκια κι ακόμα αυτάρεσκα χτενιζόμαστε».

Στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Σταυρούλας Κοντοπούλου και Ζωής Μυλωνά.

Πρεμιέρα 16/4

 

17. «Βάτραχοι Project»

Πώς θα παιζόταν ένα έργο του Αριστοφάνη σε μια μικρή κλειστή σκηνή, δίχως χορούς και πανηγύρια, δίχως την υποχρέωση του «μεγάλου θεάματος» που όλοι αναμένουν στα ανοιχτά θέατρα;

Η παράσταση θα ανέβει σε σκηνοθεσία και διασκευή του Νίκου Χατζόπουλου και παίζουν τέσσερις νέοι ηθοποιοί μαθητές του από τη σχολή: Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Σοφία Κόκκαλη, Χρήστος Κοντογεώργης, Μιχάλης Πανάδης,

18. «Μάκμπεθ-Λαίδη»

Η τραγωδία «Μάκμπεθ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ από δύο ηθοποιούς, έναν άντρα και μια γυναίκα σε σκηνοθεσία και διασκευή του Δημήτρη Μυλωνά. Στη σκηνή θα δούμε τον Ηλία Μελέτη και την Άννα Ελεφάντη. 

Ένα αδυσώπητο παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσης, στο οποίο όλοι οι ρόλοι ερμηνεύονται από Εκείνον κι Εκείνη, για να χαθεί κάποια στιγμή η διαχωριστική γραμμή της προέλευσής τους και να ξεδιπλωθεί επί σκηνής ένα ατελείωτο γαϊτανάκι εναλλασσόμενων φύλων, ρόλων και επιθυμιών. Ο Μάκμπεθ και η Λαίδη Μάκμπεθ, εγκλωβισμένοι σε ένα κοινό πεπρωμένο βαμμένο με αίμα κι ενοχή, ενσαρκώνουν μια ένωση άνευ όρων και κανόνων και έρχονται να καταθέσουν τη δική τους εμπειρία για τη γοητεία της εξουσίας και την αιώνια πάλη των δύο φύλων.

ΙΟΥΝΙΟΣ

19.  «Τίμων ο Αθηναίος»

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του εθνικού θεάτρου υπογράφει τη σκηνοθεσία στο εμβληματικό έργο του Σαίξπηρ και αυτό από μόνο του είναι πολλά υποσχόμενο. Τη μετάφραση υπογράφει ο Νίκος Χατζόπουλος και στη σκηνή θα δούμε ένα δυνατό καστ και στον ομώνυμο ρόλο τον Βασίλη Ανδρέου.

Ο Στάθης Λιβαθινός επιστρέφει στον Σαίξπηρ με ένα από τα πιο αινιγματικά και γοητευτικά έργα του μεγάλου δραματουργού και με έναν ήρωα που έχει «υμνηθεί» μες τους αιώνες όσο λίγοι. Από τον Αριστοφάνη, τον Στράβωνα, τον Πλούταρχο, τον Διογένη, τον Φρύνιχο, τον Αντιφάνη ως τον Μένανδρο και τον Σαίξπηρ, ο Τίμων ο Αθηναίος παραμένει ένα διαχρονικό κωμικοτραγικό σύμβολο για τον άνθρωπο που χάνει την πίστη του στον Άνθρωπο.

 

 

Πρεμιέρα 1/6 στη κεντρική σκηνή του Τσίλλερ

 

17 – 28 Ιανουαρίου 2018 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30

Είστε έτοιμοι για μια παράσταση/ανορθόδοξη τελετή, γύρω από τη βία, τα στερεότυπα, τη μνήμη, την ταυτότητα, το λογικό και το παράλογο; Ο Ευθύμης Φιλίππου γράφει και ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί τον Ρομπ/Rob, έναν κατά συρροή δολοφόνο. Γνωρίστε τον. Στη Στέγη.

https://www.youtube.com/watch?v=RBlpvNhme0A

Αγάπησα τον Ρομπ, μόλις τον είδα να περπατάει. Περπατούσε με αυτόν τον ωραίο τρόπο, έτσι όπως περπατούσε ο Ρομπ. «Να τον αγαπάς τον Ρομπ», μου έλεγε κάθε τόσο, όση ώρα περπατούσαμε. Και όχι μόνο να τον αγαπάς, αλλά και να του το δείχνεις.

Δύο ισχυρές «φωνές» της σύγχρονης ελληνικής σκηνής συναντιούνται για πρώτη φορά: ο συγγραφέας και βραβευμένος σεναριογράφος Ευθύμης Φιλίππου και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς μάς συστήνουν τον Ρομπ/Rob, από 17 έως 28 Ιανουαρίου, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Oι θεατές γίνονται μάρτυρες και συνένοχοι μιας μυστήριας τελετής γύρω από έναν νεκρό πια δολοφόνο, τον Ρομπ, ο οποίος αναγεννιέται μέσα από τις αφηγήσεις και τις μαρτυρίες των θυμάτων, αλλά και των οπαδών του, και ζωντανεύει για να αποθεωθεί και, τελικά, να κατασπαραχθεί ξανά από μια κοινωνία που έχει πάντα την ανάγκη να κατασκευάζει αρχηγούς – Φύρερ, Αγίους ή, απλώς, αποδιοπομπαίους τράγους.

Δέκα άνθρωποι συζητούν για έναν απόντα. Θέλουν να λυτρωθούν μιλώντας γι’ αυτόν; Ή μήπως επιθυμούν να μείνουν για πάντα γοητευμένοι ή αηδιασμένοι από τον άνθρωπο που ήταν ο Ρομπ; Ο Ευθύμης Φιλίππου μάς προσφέρει μια παραβολή για την αδυναμία της συνύπαρξης, για τη σαγήνη μιας ανώτερης δύναμης, για τη συμπτωματολογία μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς όρια, αλλά λατρεύει αυτόν που κατάφερε να σπάσει τους κανόνες. Όλα ξεκινούν από έναν λόγο περί αγάπης, για να καταλήξουν σε ιστορίες/μνήμες/ φαντασιώσεις για τον νεκρό Ρομπ, ο οποίος μετασχηματίζεται σε κάτι άλλο, αναλόγως με την ανάγκη του κάθε ήρωα. Η υποκειμενικότητα διαθλάται, η αντικειμενικότητα εκλείπει, η αλήθεια είναι δυσδιάκριτη και μάλλον ήσσονος σημασίας. Η βία εμπεριέχεται και στις πιο λεπτές χειρονομίες: μια αθώα κίνηση, μια αθώα φράση, ένα αθώο βλέμμα κρύβει πρακτικές και ρητορικές μίσους. Μια ενδελεχής εστίαση σε μικρά αδιάφορα πράγματα που συμπυκνώνουν την ουσία της «θλιβερής» ανθρώπινης ύπαρξης.

Όμως, για το κορίτσι που αγαπάει τον Ρομπ, για το αγόρι που θέλει να μοιάσει στον Ρομπ, για τον φίλο του Ρομπ, για τον φύλακα του Ρομπ, για τη διευθύντρια του σχολείου του Ρομπ, για τη μητέρα και τον πατέρα του Ρομπ, για τη μικρή αδελφή του Ρομπ, για την εκνευριστική πωλήτρια που μιλάει για τον Ρομπ, για τον αστυνομικό επιθεωρητή που οργανώνει τις βραδιές Ρομπ, ακόμα και νεκρός, ο Ρομπ παραμένει αξέχαστος, ένα τέρας δύναμης, παράνοιας, ευφυΐας και αφέλειας.

Είστε έτοιμοι για μια παράσταση/ανορθόδοξη τελετή, γύρω από τη βία, τα στερεότυπα, τη μνήμη, την ταυτότητα, το λογικό και το παράλογο;

Συντελεστές
Κείμενο: Ευθύμης Φιλίππου

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Ηχητική Δραματουργία & Μουσική Σύνθεση: Δημήτρης Καμαρωτός

Σύμβουλος Δραματουργίας: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Α΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα

Β΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ράνια Καπετανάκη

Εκτέλεση Παραγωγής: Θεοδώρα Καπράλου

 

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

 

Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Γιάννης Κλίνης, Χρήστος Λούλης, Βασίλης Μαγουλιώτης, Αγγελική Παπούλια, Ελίνα Ρίζου, Εύη Σαουλίδου, Μιχάλης Σαράντης, Σταυρούλα Σιάμου, Μαρία Σκουλά

 

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

 

Σάββατο 20 & Κυριακή 21 Ιανουαρίου

Εργαστήριο με τον Δημήτρη Καραντζά

 

Διαβάστε περισσότερα

Ο Δημήτρης Καραντζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Σπούδασε στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Εμπρός» και είναι τελειόφοιτος στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συνεργαστεί ως σκηνοθέτης με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Πόρτα, το Θέατρο του Νότου (Θέατρο Αμόρε), το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Η παράστασή του, Ο κυκλισμός του τετραγώνου του Δημήτρη Δημητριάδη, μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, υπήρξε η πρώτη ελληνική συμμετοχή στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ο Καραντζάς έχει επίσης σκηνοθετήσει για την Εφηβική Σκηνή της Στέγης Τα κύματα της Virginia Woolf. Έχει συμμετάσχει στο Kunstenfestivaldesarts ως προσκεκλημένος καλλιτέχνης, στο Residence and Reflections Project. Είναι υποψήφιος για το 14ο Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες», με το οποίο έχουν τιμηθεί κορυφαίοι δημιουργοί του παγκόσμιου θεάτρου.

 

Ο Ευθύμης Φιλίππου γεννήθηκε το 1977. Έχει συνυπογράψει, από κοινού με τον Γιώργο Λάνθιμο, τα σενάρια για τις ταινίες Τhe Killing of a Sacred Deer (Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ των Κανών, 2017), The Lobster (υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, 2017), Κυνόδοντας (Βραβείο «Ένα κάποιο βλέμμα» στο Φεστιβάλ των Κανών, 2009· υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, 2011), Άλπεις (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, 2011). Έχει γράψει τα βιβλία Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα και Σκηνές, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΝP. Στη Στέγη, έχει ανέβει το θεατρικό του έργο Αίματα, σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη, από την ομάδα VASISTAS (2014).

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

 

17 – 28 Ιανουαρίου 2018

Κεντρική Σκηνή

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή | 20:30

 

Εισιτήρια:

Κανονικό: 5, 7, 15, 20, 24 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 5, 12, 16, 19 €

Παρέα 10+ άτομα: 4, 11, 14, 17 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 € | Συνοδός ΑμεΑ: 10 €

 

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία e-ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdf στη smart συσκευή σας ή τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
2109005800 Καθημερινά, 09:00 – 21:00

 

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

2130178200 – Καθημερινά 09:00 – 20:00

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)
Ωράριο λειτουργίας: ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-21:00
Γίνονται δεκτές πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες Amex,Visa, MasterCard & Diners.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ
Σημεία πώλησης εκτός Στέγης
Στο εμπορικό κέντρο Golden Hall (ισόγειο – Ωράριο λειτουργίας: Δε-Πα: 12:00-20:00, Σα: 11:00-19:00, Κυ 17, 24 & 31 Δεκεμβρίου: 11:00-18:00)
Στα καταστήματα Γερμανός
Στα καταστήματα COSMOTE
Στο κατάστημα IANOS της οδού Σταδίου (η αγορά εισιτηρίων πραγματοποιείται μόνο με μετρητά)

http://www.sgt.gr/gre/SPG2007

Το θεατρικό έργο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Έντουαρντ  Άλμπι, το οποίο θεωρείται πλέον κλασικό, το 1962 που πρωτοπαίχτηκε τάραξε τα νερά του παγκόσμιου θεατρικού γίγνεσθαι, καθώς παρουσίασε ψυχρά και 

κυνικά επί σκηνής την πολιτική και κυρίως την κοινωνική παρακμή της μεταπολεμικής αμερικανικής κοινωνίας. Ο συγγραφέας με το εν λόγω κείμενο στόχο έχει να καταρρεύσει η εικόνα του ευυπόληπτου διανοούμενου, του ακαδημαϊκού, μπροστά στα μάτια του θεατή. Βάζει λοιπόν στο στόμα των δύο πρωταγωνιστών ένα χυδαίο, ένα φτηνό υβρεολόγιο, προκειμένου να φέρει στο φως την προβληματική τους σχέση σε στενά πλαίσια, ενώ ευρύτερα προβάλλει την παθογένεια μιας ολόκληρης κοινωνίας που πορεύεται με μη ανιδιοτελή κίνητρα.

Στο κέντρο του ενδιαφέροντος τοποθετείται η συμπλεγματική σχέση ενός ζευγαριού, της Μάρθας και του Τζορτζ, οι οποίοι, στο πλαίσιο συνθήκης παιχνιδιού αλληλοεξόντωσης, επιδίδονται σε εκατέρωθεν προσβολές για να υπάρξουν. Η Μάρθα και ο Τζορτζ, αν και μεσόκοποι ενήλικες, συμπεριφέρονται σαν ανήλικα παιδιά, σαν εχθροί στην αρχή και σαν σύμμαχοι στο τέλος. Παλεύουν ασταμάτητα σαν άγρια θηρία, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη ένα παιχνίδι ισχύος, πάντα υπό την επήρεια αλκοόλ και πάντα με την εκτόξευση μιας σειράς χλευασμών. Η Μάρθα τον αποκαλεί άχρηστο: «Μα πόσο άχρηστος είσαι». Και όταν ο Τζορτζ δηλώνει κουρασμένος, του απαντά: «Ποτέ σου δεν κάνεις τίποτα». Τον προστάζει να ανοίξει την πόρτα όταν το κουδούνι χτυπάει, για να πάρει την ειρωνική απάντησή του: «Αμέσως, αγάπη μου». Εκείνη στην ειρωνεία του αποκρίνεται με ένα «Άντε γαμήσου». Η Μάρθα θίγει το χιούμορ του και αργότερα τον πατάει εκεί που πονάει: «Ο Τζορτζ είναι ιστορικός, δεν έχει όμως την έδρα της ιστορίας». Συνεχίζει αναφερόμενη στο πότε τον παντρεύτηκε: «Έψαχνα να βρω μνηστήρα του θρόνου. Ο μοναδικός μνηστήρας ήταν ο Τζορτζ και, όταν αποσυρόταν ο μπαμπάς, όλο το πανεπιστήμιο θα ήταν δικό του». Ο Τζορτζ με τη σειρά του εκτοξεύει τα δικά του βέλη σε αδύνατα σημεία της: «Η Μάρθα δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, εκτός από τις φορές που μπαινοβγαίνει σε ιδρύματα». Επίσης, τονίζει την εξάρτησή της από το αλκοόλ, ενώ δηλώνει πόσο μεγάλη είναι συγκρινόμενη μαζί του: «Η Μάρθα σε ένα μήνα γίνεται ενενήντα». Σε αυτό το καθ’ όλα νοσηρό παιχνίδι έχουν βαρεθεί να ξεσκίζονται μεταξύ τους και θέλουν θεατές. «Show Time», αναφωνεί η Μάρθα όταν χτυπάει το κουδούνι και εμφανίζεται στη σκηνή το καθοριστικό για την πλοκή δεύτερο ζευγάρι πρωταγωνιστών. Ο Νικ, βιολόγος, γύρω στα τριάντα, καινούργιος στο πανεπιστήμιο, όπου πρύτανης είναι ο μπαμπάς της Μάρθας, και η αστή σύζυγός του, η Χάνι, η οποία κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο σπίτι του Τζορτζ και της Μάρθας δεν σταματάει να ξερνάει. Ο Τζορτζ το ερμηνεύει ως εξής: «Εξαρτάται από το τι βλέπει».

Στο αρρωστημένο παιχνίδι τους εμπλέκουν και το ανυποψίαστο στην αρχή νεαρό ζευγάρι. Αφού τελειώνει το παιχνίδι της Μάρθας ‒«Ξεφτιλίστε τον οικοδεσπότη» ‒, αρχίζει το παιχνίδι του Τζορτζ ‒ «Γαμήστε την οικοδέσποινα». Ο φιλόδοξος Νικ αποπειράται να συνουσιαστεί με την οικοδέσποινα ενώπιον σχεδόν του Τζορτζ. Όταν δεν καταφέρνει να την ικανοποιήσει σεξουαλικά, κρατάει υποτιμιτική στάση απέναντί του και τότε αρχίζει το παιχνίδι «Τσακίστε τους φιλοξενούμενους». Ο Τζορτζ αποκαλεί τη Χάνι συζυγοειδές κατασκεύασμα καθώς και άκωλο μεθυσμένο. Και ενώ συνεχίζεται το παιχνίδι «Τσακίστε τους φιλοξενούμενους», η Μάρθα διερωτάται: «Έχεις όρεξη, ε; Πού τη βρίσκεις;» Και παίρνει την απάντησή του: «Στην κατάντια των άλλων».

Τελευταίο παιχνίδι, «Φέρνω στο φως το παιδί». Εκεί ο Τζορτζ είναι αποφασισμένος να συντρίψει τη Μάρθα. Εκείνη αντιδρά, αλλά ο Τζορτζ επιμένει: «Δεν γίνεται να τα παρατάς επειδή χόρτασες αίμα! Αυτό θα το παίξουμε μέχρι θανάτου».

Αποκαλύπτεται η στειρότητα της Μάρθας: «Η Μάρθα δεν έχει υστερικές εγκυμοσύνες, δεν έχει καθόλου εγκυμοσύνες». Το νεαρό ζευγάρι αντιλαμβάνεται ότι η ιστορία για τον υποτιθέμενο γιο δεν ήταν παρά ένα ακόμα παιχνιδάκι τους και αποχωρεί.

Στη σκηνή μένουν οι δύο, η Μάρθα και ο Τζορτζ. Αγκαλιάζονται και βλέπουν μαζί ταινία σαν να μην προηγήθηκε τίποτα απολύτως. Μια σχέση αρρωστημένης αγάπης και απόλυτου μίσους, που αυτοπροσδιορίζεται και επιβιώνει κάπως έτσι.

Η παράσταση, που παίζεται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Μεταξουργείο, με νέα διανομή στους γυναικείους ρόλους, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού από την αρχή έως το τέλος.

Χαμηλός φωτισμός, λιτό σκηνικό, δυνατές ερμηνείες, συνθέτουν μια παράσταση καλή, ανάλογη με τη δυναμική του κλασικού αυτού έργου.

Ο φωτισμός (Κατερίνα Μαραγκουδάκη) είναι χαμηλός, όπως ταιριάζει σε ένα τέτοιο βράδυ, και το σκηνικό (Νίκος Αναγνωστόπουλος) λιτό. Αρκούν ένας καναπές, καρέκλες και ένα μπαρ με πολλά πολλά ποτά για να δοθεί το στίγμα του έργου. Η πινελιά του μοντέρνου, αν και κόντρα στις περιγραφές του κειμένου, πετυχαίνει το στόχο της.

Η σκηνοθεσία του Γιώργου Κιμούλη εστιάζει στην αρρωστημένη σχέση του ζευγαριού Μάρθας-Τζορτζ, βάζοντας σε δεύτερο πλάνο το νεαρό ζευγάρι, δίνοντας έτσι έμφαση στον παραλογισμό των σχέσεων. Εισάγει νεωτεριστικά στοιχεία, όπως το λάπτοπ του Τζορτζ, που δείχνουν ότι το έργο θα μπορούσε να είναι και σύγχρονο.

Η Δήμητρα Χατούπη ως Μάρθα καταθέτει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της. Πείθει ότι είναι η αλκοολική, τελειωμένη, μια γυναίκα που αγαπάει να μισεί το σύζυγό της επειδή για κακή του τύχη την αγάπησε ενώ κατά τη γνώμη της δεν το άξιζε.

Ο Άκις Βλουτής ως Τζορτζ είναι απλώς συγκλονιστικός. Εξαιτερική κίνηση, διαπεραστικό βλέμμα, ικανότητες μίμου. Αποδίδει έναν ήρωα πωρωμένο, απογοητευμένο και συμβιβασμένο απόλυτα με τη σχέση του με τη Μάρθα.

Ο Σαράντος Γεωγλερής είναι πράγματι ο κυνικός και φιλόδοξος ακαδημαϊκός Νικ, πρόθυμος να κάνει πολλά προκειμένου όχι μόνο να κρατήσει τη θέση του, αλλά και να εξελιχθεί, γι’ αυτό και δεν αντιδρά έντονα αλλά στωικά. «Ο πατέρας της Μάρθας απαιτεί πλήρη αφοσίωση από τους δούλους του», τον ενημερώνει ο Τζορτζ και παίρνει το μήνυμα.

Η Αντωνίνα Βλουτή ενσαρκώνει με ζήλο την αστή Χάνι, την κοπέλα που αδυνατεί να διαχειριστεί αυτό που της συμβαίνει. Έχει εξαιρετική κίνηση και άνεση στο ρόλο της.

 

 Από τη Νατάσα Κωνσταντινίδη 

 

Το Θέατρο Τέχνης γιορτάζει τον ερχομό του νέου έτους με μια μοναδική προσφορά!

Μόνο για την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, όλες οι παραστάσεις του θεάτρου με γενική είσοδο 10 ευρώ!

 

1η Ιανουαρίου 2018, είσοδος με 10 ευρώ για κάθε παράσταση

 

 

Φρυνίχου, ώρα 21.15

ΠΡΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Το εμβληματικό έργο του Παύλου Μάτεσι, 20 χρόνια μετά την τελευταία του παρουσίαση στην Ελλάδα, παρουσιάζεται στη σκηνή της Φρυνίχου, σε σκηνοθεσία Ηλέκτρας Ελληνικιώτη, με την Μαρία Καβογιάννη να επιστρέφει ύστερα από 31 χρόνια στο Θέατρο Τέχνης, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Παίζουν επίσης: Γιάννης Κοκιασμένος, Δημήτρης Δρόσσος, Μαρία Μαμούρη και Αθανάσιος Μυλωνόπουλος.

 

Υπόγειο, ώρα 18.00

ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ

Η Ρούλα Πατεράκη και ο Γιώργος Νανούρης για πρώτη φορά συναντιούνται στη σκηνή του ιστορικού Υπογείου του Θεάτρου Τέχνης που ενώνει τις δυνάμεις του με την Λυκόφως του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου και το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων για να παρουσιάσουν τη νέα παράσταση της Ιόλης Ανδρεάδη «Ένας άνθρωπος επιστρέφει στην πατρίδα του πιστεύοντας ότι θα τον σκοτώσουν και τον σκοτώνουν». Μια μεταγραφή για δύο πρόσωπα βασισμένη στο «Murder in the Cathedral» του T.S. Eliot στη μνημειώδη μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη.

 

Υπόγειο, ώρα 21.15

Η ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ (ΙΙ)

Ο Νίκος Μαστοράκης ανεβάζει με την ανανεωμένη ομάδα ηθοποιών της περσινής επιτυχίας του Υπογείου αλλά και με πρόσθετες ιστορίες που δεν είχαν ενταχθεί στην πρώτη παρουσίαση, το σύγχρονο σπονδυλωτό έργο του Joël Pommerat: «La réunification des deux Corées» (Théâtre Odéon 2013). Παίζουν: Γεράσιμος Γεννατάς, Κλέων Γρηγοριάδης, Ιωάννα Μαυρέα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Θεοδώρα Τζήμου, Θάνος Τοκάκης. Συμμετέχει: Άλκηστις Ζιρώ

 

 

Για κρατήσεις στα ταμεία του Θεάτρου Τέχνης

Φρυνίχου: Φρυνίχου 14 | Τηλ. 2103222464 & Υπόγειο: Πεσμαζόγλου 5 | Τηλ. 2103228706

 

 

Οι «Τρεις Ψηλές Γυναίκες» το έργο του Εντουαρντ Αλμπι, ολοκληρώνει τον κύκλο των παραστάσεών του με δέκα τελευταίες παραστάσεις.

Η περυσινή επιτυχία, που επαναλαμβάνεται στο Θέατρο οδού Κεφαλληνίας από τον περασμένο Οκτώβριο, θα δώσει τη σκυτάλη στις 25 Ιανουαρίου στη «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν.

Στις «Τρεις ψηλές γυναίκες» ο Αλμπι περνάει από το θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων όπως ο ίδιος το ανέπτυσσε σε προηγούμενα έργα του («Ευαίσθητη ισορροπία», «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ»), στην αντιμετώπιση ενός πολύ σημαντικού προβλήματος της εποχής μας: την αυτογνωσία. Πρόκειται για ένα έργο με πολύ χιούμορ, μα που ταυτόχρονα είναι σκληρό και  γεμάτο αλήθειες.

Στην ίδια μετάφραση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, εκείνη του Ερρίκου Μπελιέ, ο σκηνοθέτης Αρης Τρουπάκης  εξερευνά τον Άλμπι και τα ζητήματα που θέτει μέσα από μια σύγχρονη ματιά.

Παίζουν, η Μπέττυ Αρβανίτη, η Μαρία Κεχαγιόγλου και η Νεφέλη Κουρή.

 

Ο σκηνοθέτης σημειώνει για το έργο και την παράσταση:

Οι «Τρεις ψηλές γυναίκες» αφορούν στη συνάντηση μιας 91χρονης με δυο άλλες,  που η καθεμιά ενσαρκώνει μια νεότερη ηλικία της, εκείνη των 52 και εκείνη των 26 χρόνων. 

Παρά τα όσα θα περίμενε κανείς, δεν υπάρχει καμιά  ατμόσφαιρα απολογισμού, αναπόλησης ή νοσταλγίας. 

Η ηλικιωμένη έρχεται αντιμέτωπη με τα αναπάντητα ερωτήματα της ζωής της, παλεύοντας λυσσαλέα μέχρι τέλους να δώσει νόημα σε κάθε παράλογη ή φριχτή της πράξη, να φέρει πίσω σχεδόν με κυριολεκτικούς όρους, όσα της γλίστρησαν μέσα από τα χέρια και επιμένοντας να αποκρύπτει άλλα που θα μείνουν για πάντα άγνωστα. 

Η 26χρονη κοπέλα που υπήρξε κάποτε, η 52χρονη στην οποία βλέπει το δικό  της μεσήλικα εαυτό και το αμείλικτο τωρινό της είδωλο, παλεύουν για εκείνο που υπήρξε ο πρωταρχικός της σκοπός καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής της, για την επικράτηση. 

Ολη τούτη η τεθλασμένη πορεία των 91 χρόνων είναι εμποτισμένη με το μαύρο, αιρετικό χιούμορ του Αλμπι που σε κάποιες στιγμές πετυχαίνει εκείνο που κάνει ο χρόνος στις δικές μας ζωές. 

Να μοιάζουν οι μεγαλύτερες θύελλες που μας σάρωσαν, κοιτώντας τις από μακριά, με το δροσερό αεράκι που μας έδωσε ανάσα και κουράγιο να συνεχίσουμε τη δίχως νόημα αναζήτηση του δικού μας νοήματος…

Mετάφραση: Eρρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης

Σκηνικά – κοστούμια: Eλένη Μανολωπούλου

Σχεδιασμοί φώτων: Aλέκος Αναστασίου

 

Διάρκεια: 100΄

 

INFO*:

Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας

Α΄σκηνή – «Μπέττυ Αρβανίτη»  Κεφαλληνίας 16 Κυψέλη

Τηλ. 210.8838727

 

 

Με καίει το ότι μας κινεί όλο και πιο πολύ ο φόβος μήπως αποτύχουμε  παρά η πραγματική ανάγκη να πράξουμε. Αυτή η ιδιότυπη δειλία, η ψυχική δειλία σε παραλύει από μέσα.

Σε μια χώρα που όλα μοιάζουν σαν απόηχος μιας μεγάλης καταστροφής - η οποία όμως δεν ήρθε και ποτέ ολοκληρωτικά- τί  έχουμε να ελπίζουμε;;

Οι πιο πολλές επιλογές των ανθρώπων μοιάζουν να είναι προϊόν  φόβου και όχι λαχτάρας για κάτι. Η δουλειά μας, οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους ακόμα και ο τρόπος που συνδεόμαστε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Επιλέγουμε ένα επάγγελμα βάσει του φόβου μας για την ενδεχόμενη μη επιβίωσή μας, επιλέγουμε σύντροφο γιατί φοβόμαστε να είμαστε μόνοι, επιλέγουμε φιλία - όποια κι αν είναι αυτή- γιατί επίσης δεν μπορούμε να μένουμε λεπτό μόνοι, γιατί τότε σκεφτόμαστε και αυτό είναι τρομακτικό. . Ψηφίζουμε γιατί έτσι πρέπει, γιατί μόνο αυτό έχουμε και μάλιστα ψηφίζουμε αυτόν που απλά μας κάνει να φοβόμαστε λιγότερο. 

 Οι άνθρωποι – ακόμα και οι νέοι σε ηλικία- μοιάζουν να μην έχουν να ελπίζουν  σε πολλά σήμερα. Ίσως όχι άδικα. Όμως πώς μπορεί κανείς να είναι ειλικρινής απέναντι στα πράγματα όταν έχει έναν μόνιμο φόβο για τη ζωή; Είναι σαν να ζεις με κρατημένη την αναπνοή, είναι κάτι βαθιά αφύσικο. Και ναι , η κατάθλιψη καραδοκεί στη γωνία. Ακόμα και αυτός, ο έρωτας, ο υπέρ πάντων, ο τα πάντα πλήρων, αυτός που μας αποζημιώνει για την δύσκολη πραγματικότητα, ακόμα και αυτός μοιάζει να είναι δειλός και μουδιασμένος. Ακόμα και τη στιγμή που τον βιώνουμε στεναχωριόμαστε ήδη για το μετά, για το τέλος.  Μοιάζουμε να ζούμε με φόβο εγκατάλειψης. Θα με αφήσει ο σύντροφός μου, θα με απολύσουν, θα στεναχωρήσω τους γονείς μου με τις επιλογές μου. Φόβος. Ναι αλλά εσύ; Τι θέλεις; Τι ονειρεύεσαι; Τι επιθυμείς πραγματικά; Πώς θα κρατήσει μια σχέση -σε οποίο φάσμα της ζωής κι αν  ανήκει- αν οι μονάδες τις είναι λειψές;; Η ζωή είναι ένας ατελείωτος αυτοσχεδιασμός, επομένως πώς μπορούμε να θέλουμε να προκαταβάλουμε τα πάντα;

 Όποτε ανακαλύπτω ένα πεδίο πραγματικής ανάγκης , ένα πεδίο στο οποίο δεν με κινεί ο φόβος αλλά η πραγματική λαχτάρα για κάτι -είτε αυτό το πεδίο ανήκει στη δουλειά μου είτε στις σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους - είναι σαν να συμβαίνει ένα μικρό θαύμα.  Απ’ αυτά που σε κάνουν να προχωράς προς τα μπροστά χωρίς να ζητάς αντάλλαγμα από τη ζωή απλά πράττοντας - και μάλιστα όχι ως κέντρο του κόσμου αλλά ως μέρος αυτού. Αυτή η δύναμη προς τα μπροστά είναι αυτό που με καίει. Πώς θα ξαναθυμηθούμε τη δύναμη προς τα μπροστά, πώς θα νικήσουμε αυτόν τον φόβο για τα πάντα που σου παραλύει το μυαλό και το σώμα και σε κάνει να ζεις σαν κάποιον που μοιάζει με τον εαυτό σου αλλά δεν είναι αυτός ακριβώς. Νομίζω ότι η ποίηση και τα θαύματα βρίσκονται δίπλα μας κάθε μέρα απλά τα κοιτάμε  χωρίς να τα βλέπουμε. Ένα παιδί έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα να διακρίνει αυτά τα θαύματα, έχει ακόμα καθαρό τον τρόπο που προσλαμβάνει τα εξωτερικά ερεθίσματα. Αυτό με καίει. Αυτό το ξεσκόνισμα της ψυχής. Να μη φοβάμαι το ρίσκο, την ήττα, την αποτυχία. Άλλωστε τι είναι η πτώση αν όχι μια ευκαιρία για να σηκωθείς πραγματικά;

Η Χρηστίνα θα παίζει Το «BU21» που κάνει πρεμιέρα στις 17/1 στο θέατρο 104 σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά.