Η Τάνια Τσανακλίδου, τόσο χρόνια μας συγκινεί με τα τραγούδια της, τη λατρεύουμε για όλα όσα την έχουμε κατά καιρούς ακούσει να ερμηνεύει επί σκηνής, ερωτευόμαστε και πονάμε μαζί της,την χρόνια που μας πέρασε όμως μας ταρακούνησε και με την ιδιότητα της ηθοποιού λέγοντάς μας σπαρακτικά το "Εγώ που αποκοιμήθηκα ποτάμι πώς ξύπνησα γεφύρι γκρεμισμένο;"

Την απολαύσαμε πέρσι με κομμένη την ανάσα, στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης, όπου επέστρεψε ύστερα από σαράντα χρόνια με το  «Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα» και την ομάδα Bijoux de kant. Η Τάνια Τσανακλίδου μας χάρισε μια εξαιρετική ερμηνεία και μας συγκίνησε απίστευτα με τη σκηνική της αλήθεια. Θυμίζοντας έντονα τη μάνα από τον «Ματωμένο Γάμο».

Σε λίγους μήνες αναμενόταν να ανέβει και πάλι τη σκηνή του Τέχνης και μάλιστα, αυτή την φορά,θα την βλέπαμε  μόνη στη σκηνή. Καθώς η σπουδαία ερμηνεύτρια ερχόταν  αντιμέτωπη με τον μονόλογο του Θωμά Κοροβίνη ο «Κατάδεσμος» σε σκηνοθεσία του Αντώνη Μποσκοΐτη.

Το μεσημέρι της Κυριακής 11 Σεπτεμβρίου όμως η ίδια ανακοίνωσε στην προσωπική της σελίδα στο facebook πως δεν θα πρωταγωνιστήσει τελικά στην παράσταση. 

Με πολύ μεγάλη μου λύπη είμαι υποχρεωμένη να αναβάλλω όλες μου τις υποχρεώσεις για τους προσεχείς δυο μήνες λόγω ενός μικρού άλλα βασανιστικού προβλήματος υγείας, το οποίο αντιμετωπίζεται (μην πάει ο νους σας στο κακό) και πρέπει να αντιμετωπίσω. Πιο πολύ στενοχωριέμαι γιατί αφήνω πίσω μου τα όνειρα που έκανα για τον Καταδεσμο του Θωμά Κοροβινη με τον Αντώνη Μποσκοΐτη. Ζητω συγγνώμη κι από τους δυο αν τους ταλαιπωρησα. Έτσι κι αλλιώς πιστεύω ότι το βάρος αυτού του εξαίρετου μονολόγου ήτανε πολυ για τις πλάτες μου και ενδεχομένως κάποια άλλη θα είναι καλύτερη από μένα. Με την ελπίδα να ξαναβρεθούμε και οι τρεις κάτω από πιο ευοίωνες συνθήκες, σας φιλώ και σας αγαπώ.