Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Από τη Μυρτώ Παπαϊωάννου

Φέτος στην θεατρική σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια εξαιρετική θεατρική διασκευή σε σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη. Πρόκειται για το βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου «Ιστορία Χωρίς Όνομα- Το κρυφό πάθος της Πηνελόπης Δέλτα για τον Ίωνα Δραγούμη». Το μυθιστόρημα αυτό εκδόθηκε μόλις τρία χρόνια πριν, ωστόσο σε διάστημα μόλις δύο ετών έλαβε τρία βραβεία: Ειδικό βιβλίο Βιβλιοπωλείων και Βραβείο ελληνικού μυθιστορήματος (Public) και Bραβείο Κοινού (Athens Voice).

Ο συγγραφέας Στέφανος Δάνδολος, βασισμένος στα ημερολόγια της σπουδαίας συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα, γράφει ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για τον έρωτα και την μνήμη ,για την συγκλονιστική ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων μέσα από τους οποίους ερχόμαστε αντιμέτωποι και με τις ιστορικές στιγμές της Ελλάδας το διάστημα μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου.

Υπόθεση

Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται το 1908 σε ένα σανατόριο λίγο έξω από τη Βιέννη, σταλμένη από τον άνδρα της, για να συνέλθει από την ερωτική της «παράνοια» και να αποφασίσει αν θέλει να επιστρέψει στον σύζυγο και τις τρεις αγαπημένες κόρες της. Εκεί συναντιέται κρυφά για επί τρεις μέρες με τον διπλωματούχο Ίωνα Δραγούμη, τον μεγάλο έρωτα της ζωής της και καλείται να διαλέξει ανάμεσα στα παιδιά της -που δεν θα ξαναδεί αν δεν επιστρέψει - και στο να ακολουθήσει τον άνθρωπο που συντάραξε ολότελα τη ζωή της. Τριάντα χρόνια αργότερα, βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, φανερώνοντας την τότε απόφασή της να γυρίσει στην οικογένειά της. Παράλληλα κάνει έναν μεγάλο και συγκινητικό απολογισμό της ζωής που έζησε, κι αυτής που δεν έζησε, όσο κι αν το λαχταρούσε. Η περίοδος αυτή συμπίπτει με την είσοδο των Γερμανών ναζιστών στην Αθήνα, όπου αρχίζει μια μαύρη εποχή για την ιστορία της Ελλάδας.

SWN printstavroshabakis 48 1021x580

H παράσταση 

Μπαίνοντας στην θεατρική αίθουσα αντικρύζουμε μια όμορφη σκηνή γεμάτη πολύχρωμα τριαντάφυλλα, εκεί όπου θα διαδραματιστούν όλες οι πράξεις αυτής της ιστορίας. Αριστερά και δεξιά βρίσκονται δύο μεγάλα βάθρα, εκεί που πρωτοσυναντούμε τους δύο βασικούς ρόλους της παράστασης να ξεκινούν να παρουσιάζουν τον εαυτό τους και σταδιακά να κάνουν «διάλογο» μεταξύ τους, αναπαριστώντας στιγμές που είχανε ζήσει ή φαντασιακές στιγμές. Πίσω βρίσκονται απόλυτα εναρμονισμένα με τα χρώματα και το σκηνικό του Κωνσταντίνου Ζαμάνη, κάδρα, που δείχνουν άλλοτε εικόνες, άλλοτε σχήματα, πάντοτε ταιριαστά με την ατμόσφαιρα του έργου και τους φωτισμούς του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Η σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη ήταν γεμάτη λυρικά στοιχεία, εμφατικά μέσα στην απλότητά τους. Επιμελήθηκε μαζί μα τε την Ανθή Φουντά την διασκευή ενός βιβλίου, αναδεικνύοντας τα σημαντικότερα σημεία του τόσο άρτια, που άφηνε την αίσθηση ότι είμαστε όλοι αναγνώστες και γνώστες της ιστορίας αυτής. Σκηνοθέτησε μια παράσταση όπου η καλοδουλεμένη αλληλεπίδραση όλων των ηθοποιών ήταν ολοφάνερη, ακόμη οι παραμικρές κινήσεις γίνονταν με φυσικότητα αλλά και δεξιοτεχνία. Καθόλη την διάρκεια του έργου, στην δεξιά μεριά της σκηνής ο Μιχάλης Κωτσόγιαννης αναλαμβάνει την μουσική πλαισίωση της παράστασης, η οποία δένει αψογα με τις σκηνές, σε μουσική και πάλι του Κώστα Γάκη. Με μελωδίες και ήχους από έγχορδα και κρουστά, ο λυρισμός του κειμένου συναντάει τη μουσικότητα που του αρμόζει.

Η Μπέτυ Λιβανού και η Μαρία Παπαφωτίου μοιράζονται τον ρόλο της Πηνελόπης Δέλτα, η πρώτη ενσαρκώνει την ώριμη πλέον συγγραφέα που θυμάται και εξιστορεί και η δεύτερη την νεανική της περίοδο, που παρεμβάλλεται και ζωντανεύει όλες τις αφηγήσεις εκείνες που αποκαλύπτουν τον μεγάλο έρωτα με τον Ίωνα Δραγούμη. Η εναλλαγή αυτή ανάμεσα στις σκηνές του παρελθόντος και του παρόντος επιτυγχάνονται με μεγάλη φυσικότητα και αρμονία. Η Μπέτυ Λιβανού, αποδεικνύει την εμπειρία και την γοητευτική θεατρική παρουσία σε έναν ρόλο γεμάτο συμβολισμούς. Μια γυναίκα που δεν κατάφερε να ξεφύγει από την μοίρα της, δέσμια της οικογένειας και του ονόματος που κουβαλούσε, ξεδιπλώνει μέσα από τους μεστούς μονολόγους της όλη την αλήθεια που δεν ομολόγησε ποτέ, αυτή την «χωρίς όνομα» ιστορία. Η Μπέτυ Λιβανού με τη φωνή της, τις κινήσεις της, το βλέμμα της απέναντι στον σύζυγο, την οικιακή της βοηθό αλλά κυρίως το απλανές βλέμμα ονειροπόλησης και νοσταλγίας μας επικοινωνεί με πληρότητα τον ψυχισμό και το φορτίο της Πηνελόπης Δέλτα, χωρίς περιττές υπερβολές και υπέρμετρους συναισθηματισμούς.

 

istoria onoma

Η Μαρία Παπαφωτίου ανταπεξέρχεται στον υψηλό πήχη της υποκριτικής δεινότητας της Λιβανού και μας χαρίζει μια δυνατή ερμηνεία της νεαρής συγγραφέως. Ερμηνεύει κι εκείνη μια γυναίκα βαθιά ερωτευμένη και συνεπαρμένη από αυτό της το συναίσθημα, που παράλληλα είναι σκοτεινή και βασανισμένη από το απόλυτο αδιέξοδο που αντιμετωπίζει. Η ηθοποιός τα δίνει όλα επί σκηνής, εναλλάσσει συνεχώς ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση λόγω αυτού που βιώνει και το αποτέλεσμα είναι αξιέπαινο.

Στον ρόλο του Ίωνα Δραγούμη ο Τάσος  Νούσιας με εντυπωσιακή ενέργεια και λόγο, μας χαρίζει μια εξαιρετική ερμηνεία. Κατάφερε να αναδείξει δύο δυνατές και ταυτόχρονα διαφορετικές πλευρές του Έλληνα διπλωματούχου: αυτή του αφοσιωμένου στα ιδανικά της πατρίδας του άνδρα, αλλά κυρίως αυτή του ευαίσθητου και παραδομένο στον έρωτα ανθρώπου. Η αλληλεπίδρασή του με την Μαρία Παπαφωτίου, (νεαρή Πηνελόπη Δέλτα) ήταν σαν ένα ερωτικό ποίημα επί σκηνής, γεμάτο πάθος, πόθο, αγωνία και πόνο.

Συνήθως σε τέτοια έργα με βαρύτητα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους στεκόμαστε στην ερμηνεία των βασικών ηθοποιών όταν είναι καλή, καθώς παίζουν στο μεγαλύτερο κομμάτι της παράστασης. Το εντυπωσιακό με το έργο εδώ είναι ότι και οι μικρότεροι ρόλοι ήταν παραπάνω από επάξιοι των περιστάσεων, δημιουργώντας το κλίμα μιας ολοκληρωμένης άρτιας και καλοδουλεμένης παράστασης.

Η Ανθή Φουντά , που ανέλαβε την διασκευή του έργου μαζί με τον Κώστα Γάκη ερμήνευσε άριστα τον ρόλο της οικιακής βοηθού της Πηνελόπης Δέλτα, γεμάτη ενέργεια, χιούμορ αλλά και διάθεση σάτυρας, ρόλος απαιτητικός λόγω των συχνών αλλαγών και κινήσεών του.

Στο ρόλο του Στέφανου Δέλτα, του συζύγου της Πηνελόπης, ο Στάθης Μαντζώρος , απέδωσε άρτια τον χαρακτήρα ενός πληγωμένου και θιγμένου συζύγου που τον κατακλύζει ο εγωισμός κι η σκληρότητα μεν αλλά δέχεται πίσω την σύζυγό του, παρουσιάζοντας τελικά και την ευαίσθητη κι ευάλωτη πλευρά του.

istoria horis onoma

Στον ρόλο του γιατρού της Δέλτα, ο Αργύρης Γκαγκάνης, γοητευμένος πάντοτε από την συγγραφέα, την στηρίζει και την συμβουλεύει, αντίθετα από τον γραμματέα του , Στέλιο Γιαννακό ,που με έναν μικρό αλλά δυνατό ρόλο δείχνει όλα τα σεξιστικά κατάλοιπα που μπορεί ένας άνδρας να κρύβει για μια γυναίκα που θαυμάζει, ζηλεύει, κατηγορεί και ποθεί. Οι τρεις ηθοποιοί (Μαντζώρος Γκαγκάνης και Γιαννακός) διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο στην παράσταση με την σκηνική τους παρουσία, την φωνή και το τραγούδι τους, τις εύστοχες συγχρονισμένες παρεμβολές κι ατάκες τους. Ερμηνεύουν κι άλλους ρόλους, του πλήθους, των Γερμανών στρατιωτών που επιτάσσουν τη χώρα, όμως γενικότερα καταφέρνουν να πλαισιώσουν ένα κατά τα άλλα λιτό και ήσυχου σκηνικό, με ελάχιστα αντικείμενα με την δυναμική και συστηματική γεμάτη εγρήγορση παρουσία τους. Ιδιαίτερη αναφορά στον Στέλιο Γιαννακό που ξεχώριζε την κάθε μικρή του πράξη και σκηνή.

Τα κοστούμια της παράστασης ήταν απολύτως εναρμονισμένα με το σκηνικό της κάθε εποχής, πολύ προσεγμένα και καλοφτιαγμένα.

Η «ιστορία χωρίς όνομα», είναι μια παράσταση που ικανοποιεί τους θεατές πολυεπίπεδα. Είναι μια θεατρική διασκευή που σέβεται απολύτως το κείμενο και τα ιστορικά πρόσωπα, με κεντρικό άξονα τον έρωτα ,χωρίς να λείπουν όμως οι κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις όπως ακριβώς αναφέρονται μέσα στο βιβλίο. Οι αναφορές στην Ελλάδα και τα δεινά της συμπορεύονται τρόπον τινά με τον έρωτα και την ανάγκη για ζωή και έκφραση ενός σημαντικού προσώπου για την Ελλάδα, μιας αγαπημένης συγγραφέως, μιας σπουδαίας γυναίκας.

 

Πολυμέσα

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία