Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

φωτογραφίες: Θωμάς Δασκαλάκης 

 

 Οι Πέρσες, το «δράμα νόστου» του Αισχύλου, που σώζεται έως τις μέρες μας, αποτελεί το φετινό σκηνοθετικό εγχείρημα του Δημήτρη Λιγνάδη. Η τραγωδία είναι η πρώτη από τις τρεις που θα παρακολουθήσουμε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στο ιαματικό Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Το Εθνικό Θέατρο, εν μέσω μιας ιδιάζουσας συγκυρίας και υπό τον φόβο του ιού και των δυσοίωνων προβλέψεων για το καλοκαίρι του 2020, ανέλαβε την πρωτοβουλία, έχοντας την τόλμη να υποστηρίξει δύο μεγάλες παραγωγές: τους «Πέρσες», σε σκηνοθεσία του ίδιου του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του, και τη «Λυσιστράτη» που θα κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 31 Ιουλίου, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου. Απόφαση που ανεξαρτήτως αποτελέσματος αξίζει να επικροτήσουμε, πόσω μάλλον όταν η παράσταση ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω στις προσδοκίες ενός «διψασμένου» θεατρόφιλου κοινού.
Ο Αισχύλος, έχοντας νικήσει στον αγώνα των τραγικών ποιητών τον Μένωνα (473/472 π.Χ), με τα έργα: «Φινεύς», «Πέρσαι», «Γλαύκος» και «Ποντιεύς και Προμηθεύς», δραματοποιεί ένα ιστορικό γεγονός μείζονος σημασίας, τοποθετώντας τη δράση όχι επί ελληνικού εδάφους αλλά στην «καρδιά» της ηττημένης αυτοκρατορίας, στα Σούσα. Ένας λαός με τριακόσια καράβια κατατροπώνει τον εισβολέα που διαθέτει τετραπλάσια δύναμη. «Ω παίδες Ελλήνων, ίτε», ακούγεται η ορμητική κραυγή ενός στόλου ενωμένου στο όνομα της ελευθερίας. Την τραγική για τους Πέρσες έκβαση της νίκης, ανακοινώνει στη βασίλισσα Άτοσσα και στον χορό των γερόντων ένας αγγελιοφόρος.

 perses 2 2020 texnes plus

 

 

Ακολουθούν χοές στον τάφο του βασιλιά Δαρείου, ενώ λίγα λεπτά αργότερα εμφανίζεται το φάντασμα του βασιλιά, που αν και ερμηνεύει τα γεγονότα σε σχέση με το παρελθόν, συνάμα προοικονομεί και το μέλλον. Το έργο ολοκληρώνεται με τον ρακένδυτο Ξέρξη να φτάνει ταπεινωμένος.

Πρόκειται για μια τραγωδία, από την οποία απουσιάζουν τόσο η δράση όσο και η πληθώρα των δραματικών προσώπων. Τα χαρακτηριστικά αυτά ενδεχομένως αποτέλεσαν και τον λόγο, για τον οποίο οι σκηνοθέτες καταπιάστηκαν με την τραγωδία, μετά την παρέλευση 15 ετών από την έναρξη του«Φεστιβάλ Επιδαύρου», το 1954.

Ωστόσο, το κείμενο του Αισχύλου, ακόμη κι αν γράφτηκε 2.500 χιλιάδες χρόνια πριν, θίγει ζητήματα αμιγώς διαχρονικά. Ίσως γιατί η αλαζονεία της εξουσίας δεν θα πάψει ποτέ να κατευθύνει τους κυβερνώντες αυτού του κόσμου.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης στο δεύτερο σκηνοθετικό εγχείρημα ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, κατάφερε ν’ αναδείξει έναπαραγνωρισμένο χαρακτηριστικό του αρχαίου δράματος, ήτοι τη μουσική/έμμετρη φύση του, η οποία υπό τη μουσική διδασκαλία τηςΜελίνας Παιονίδου, και σε συνδυασμό με την εμπνευσμένη δουλειά του Κωνσταντίνου Ρήγου, που επιμελήθηκε την κίνηση, μας χάρισε έναν από τους καλύτερους χορούς αρχαίας τραγωδίας.

Ο Βασίλης Αθανασόπουλος, ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς, ο Μιχάλης Θεοφάνους, ο Σπύρος Κυριαζόπουλος, ο Αλκιβιάδης Μαγγόνας, ο Λαέρτης Μαλκότσης, ο Γιώργος Μαυρίδης, ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο Γιάννος Περλέγκας και ο Αλμπέρτο Φάις λειτούργησαν εξαιρετικά, οι οποίοι άλλοτε σαν ένα σώμα και άλλοτε μεμονωμένα, εντυπωσίασαν με τον λόγο και τη σκηνική τους παρουσία.

Η εικόνα του χορού, ακόμα και από ψηλά, μαγνήτιζε τα βλέμματα. Το εύρημα με τα κοντάρια, που γίνονταν στα χέρια των ηθοποιών από κουπιά, μέχρι πλοία και αντικείμενα μάχης, λειτούργησε εξαιρετικά.

Συγχαρητήρια αξίζουν και στον Γιώργο Πούλιο, ο οποίος αναλαμβάνοντας τη μουσική επιμέλεια της παράστασης, κατάφερε να συγκεράσει τη σύγχρονη ελληνική παράδοση με την αρχαιότητα, χρησιμοποιώντας την ποντιακή και κρητική παράδοση και το μπουζούκι, αλλά και το θρησκευτικό στοιχείο. Η παράσταση ξεκινάει με μια λύρα και ένα παραδοσιακό τραγούδι.

Όσον αφορά στη μετάφραση του Θεόδωρου Κ. Στεφανόπουλου, φαίνεται πως έχει γίνει καλή δουλειά, αν και εγείρονται ερωτήματα σχετικά με την επιλογή τόσο πολλών στίχων στα αρχαία ελληνικά και μάλιστα με την ερασμιακή προφορά. Γεγονός που όχι μόνο δεν αξιολογήθηκε με θετικό πρόσημο στις ερμηνείες των ηθοποιών, αλλά μάλλον αποπροσανατόλισε και έθετε, τόσο εκείνους όσο και το κοινό, εκτός συνθήκης. Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα για ποιο λόγο ακόμη και οινεοελληνικοί υπέρτιτλοι ήταν γραμμένοι στο πολυτονικό σύστημα.

Η Λυδία Κονιόρδου στον ρόλο της Άτοσσας, επιδόθηκε σε μια δυνατή ερμηνεία και απεικόνιση του προσωπείου της μητέρας-βασίλισσας, καταγράφοντας ένα αισθητικό πρότυπο καλλιτεχνικής θεατρικής έκφρασης μελετημένων κωδίκων της αρχαίας τραγωδίας, την οποία η ηθοποιός γνωρίζει άριστα. Η κίνηση και η άρθρωση του λόγου, υπέδειξαν την έντεχνη αναγωγή του ρόλου σε σύμβολο.

Η βασίλισσά της ανήκει σ’ ένα ανδροκρατούμενο σύστημα και η συμπεριφορά της είναι ανάλογη της προσπάθειας στην οποία πρέπει να επιδοθεί, για να επιβιώσει μέσα σ’ αυτό. Είναι, βέβαια, φανερό πως όλα αυτά έχουν αναπτυχθεί σε βάρος της αληθινής της φύσης. Κάποια στιγμή, όμως, το προσωπείο ραγίζει και η μητέρα-Άτοσσα λυγίζει, μαθαίνοντας πως ο γιος της, ο Ξέρξης, ζει. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν έγινε αισθητό από την ερμηνεία της Λυδίας Κονίορδου, αποκλείοντας έτσι κάθε τι ανθρώπινο από την ηρωίδα.

Συνοδοιπόρος της σ' όλο αυτό το ταξίδι, το εντυπωσιακό φόρεμα της Εύας Νάθενα, που μετουσιώνεται σε «συμπρωταγωνιστή» της Κονιόρδου, όταν αφαιρείται ένα μέρος του και η ηθοποιός το σέρνει σαν άλλη «Μάνα Κουράγιο». Μια από τις πιο δυνατές εικόνες της παράστασης.

Ο Αργύρης Πανταζάρας ως αγγελιοφόρος, κερδίζει τις εντυπώσεις άμα τη εμφανίσει. Η συγκλονιστική περιγραφή της ναυμαχίας αλλά και όλων των επακόλουθων, αλυσιδωτών συμφορών του περσικού στρατεύματος, ζωντανεύει με απαράμιλλη οξύτητα και οδύνη μέσα από την αγγελική ρήση. Η κίνηση και ο λόγος του ηθοποιού καθηλώνουν. Αξιοσημείωτη και η έξοδός του, μια εντυπωσιακή εικόνα μέσα στην απλότητά της.

Ο Δαρείος του Νίκου Καραθάνου, θυμίζει το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ και είναι σαν να έρχεται από άλλον κόσμο. Η παρουσία του στην αρχή ξενίζει, γίνεται όμως άμεσα αντιληπτό γιατί επιλέγεται η συγκεκριμένη ερμηνευτική γραμμή. Ο Δαρείος του έχει έρθει από έναν άλλο κόσμο μ’ έναν ξεχωριστό κώδικα: άλλοτε σαν μια άλλη Κασσάνδρα προοικονομεί το μέλλον και άλλοτε σαν σοφός τυφλός Τειρεσίας δίνει οδηγίες στην βασίλισσα για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

 

perses 3 2020 texnes plus

 

Ο Ξέρξης τουΑργύρη Ξάφη είναι επιβλητικός, ανθρώπινος και σπαρακτικά αληθινός. Μοναδικό αγκάθι και εδώ η ερασμιακή προφορά. Παρ' όλα αυτά, η σκηνική εμπειρία του ηθοποιού δείχνει να ξεπερνά και αυτόν τον σκόπελο.

Μια μικρή φωτεινή Ακρόπολη επιλέγει η Αλέγια Παπαγεωργίου για βασικό σκηνικό αντικείμενο, και με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να ικανοποιήσει εκπληκτικά τόσο τους εικαστικούς όσο και τους συμβολικούς της στόχους. Οι επιβλητικές μορφές των Περσών φαίνεται να κατατροπώθηκαν από μια μικρή αλλά φωτεινή πόλη. Το φως νίκησε το σκοτάδι και η αλαζονεία της εξουσίας «συνάντησε» την πιο σκληρή της τιμωρία.

Λιτό και πρακτικό το υπόλοιπο σκηνικό, με τα στασίδια της εκκλησίας κάποια στιγμή να χρησιμοποιούνται και ως μέσα παραγωγής ήχου.

Εν κατακλείδι, οι «Πέρσες» του Εθνικού Θεάτρου είναι μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσετε για να συνειδητοποιήσετε μέσω της Τέχνης πως κάποια πράγματα παραμένουν οικουμενικά και σύγχρονα, ακόμη και 2.500 χρόνια μετά. Σας θυμίζει κάτι ένας βασιλιάς - ηγέτης που στέλνει στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπους, χωρίς η πράξη του αυτή να σηματοδοτεί την τιμωρία του μέσω της απώλειας της εξουσίας του;

Δυστυχώς σήμερα, είτε κοιτάξουμε τη γείτονα Τουρκία είτε τις μακρινές Η.Π.Α., η τυραννία των ηγετών και οι άστοχοι χειρισμοί εξακολουθούν να μένουν στο απυρόβλητο.

 

3 Υστερόγραφα:

1ον Ένα μεγάλο μπράβο στους εργαζομένους του Φεστιβάλ για την εξαιρετική οργάνωση. Ως θεατής ένιωσα ασφαλής.

2ον Η παράσταση του Σαββάτου έγινε παρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Θεωρώ πολύ ενθαρρυντική την παρουσία της και το ενδιαφέρον της για το θέατρο.

3ον Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρης Λιγνάδης μέσα στον ενθουσιασμό του χειροκροτήματος, πήρε στα χέρια του τη μικρογραφία του Παρθενώνα, έσκυψε και τη φίλησε... Μιλάμε για αρχαιολαγνία και κρίση πατριωτισμού ή μια αυθόρμητη κίνηση ενθουσιασμού; Νομίζω πώς αξίζει να απαντηθεί γιατί η παράσταση προβλήθηκε και σε live streaming σε πολλές χώρες του κόσμου. Είναι άδικο για την ελληνική θεατρική παραγωγή να ταυτίζεται μόνο με το "Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατον" σε μια εποχή που η Επιδαύρος έφτασε στις οθόνες τόσων θεατών σ' όλόκληρο τον πλανήτη. 

 

Περιοδεία
1/8 Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης
5-9/8 και 11-13/8 Υπαίθριο Θέατρο Αττικού Αλσους
26/8 Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα
30/8 Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας
1/9 Θέατρο Δεξαμενής Κορωπί
5, 6/9, Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
9-13/9 Σχολείον της Ειρήνης Παππά
15, 16/9 Θέατρο Βράχων, Βύρωνας 
20/9, Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνα
22, 23/9 Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας
1-4/10 Σχολείον της Ειρήνης Παππά

 

Διαβάστε επίσης:

«Πέρσες»: Λίγο Πριν Την Πρεμιέρα Του Εθνικού Θεάτρου Κάνουμε Μια Αναδρομή Στις Παραστάσεις Που Είδαμε Τα Τελευταία 50 Χρόνια

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία